PD Dr.-Ing. Georg Chaziteodorou Bleibergweg 114
D-Ratingen Tel.+Fax: 02102 32513 E-Mail:chaziteo@t-online.de
23.08.2012
του Γεωργιου Χατζηθεοδωρου
Η Ενωμενη Ευρωπη (Ε.Ε.) του Μααστριχτ εγινε μια δικτατορικα κυβερ-νωσα Ευρωπη. Η Συμβαση της Ε.Ε. του 1992 είναι καθ’ ολα ένα υποκριτικο ντοκουμεντο. Τα ψευδη αρχιζουν ηδη από τις πρωτες λεξεις της με παθος διατυπωθεισης Εισαγωγης της Συμβασης, στην οποια υποστηριζεται ότι αυτή αποφασισθηκε από 12 ανεξαρτητες ευρωπα’ι’κες κυβερνησεις. Η Δημιουργια της Ε.Ε. στην πραγματικοτητα αποφασισθηκε κατά την διαρκεια του 2ου Παγκοσμιου Πολεμου στην πρωτευουσα των ΗΠΑ Ουασιγκτον από υψηλης επαγγελματικης σταθμης Πολιτολογων, Κοινωνιολογων και Οικονομολογων και κατά πλειονοτητα ιουδα’ι’κης πιστης. Οι ανθρωποι αυτοι δεν κατηχαν καποια δημοκρατικη νομιμοποιηση από ουτε έναν ευρωπα’ι’κο λαο και από ουτε καποια κυβερνητικη θεση σε ένα οποιοδηποτε ευρωπα’ι’κο λαο. Παρ’ όλα αυτά τολμησαν με μια καταπληκτικη μετριοφρωσυνη, να διατυπωσουν τα εξης :
«Εάν καταργησουμεν τις εθνικες Ενοπλες Δυναμεις και επιθυμουμεν να κανουμεν την Ευρωπη μια οικονομικη και κοινωνικη ολοτητα, είναι ξεκαθαρο, ότι θα χρειασθουμε μια οποιοδηποτε ευρωπα’ι’κη Αυθεν-τια».
Η «Ενωμενη Ευρωπη του Μααστριχτ» δεν υπηρξε συνεπως μια «νεα εφευρεση». Ετσι ριχνει τις σκιες της η υπονοια, ότι η Συμβαση του Μααστριχτ του ετους 1992 δεν απεφασισθει από Προεδρους Δημοκρα-τιας και Πρωθυπουργους ανεξαρτητων ευρωπα’ι’κων κρατων αλλα από απλους «Αχυρανθρωπους». Ένα άλλο αναιδες ψευδος κρυβεται στους εορτασιμα διαγγελθεντας Στοχους της Ε.Ε. Όπως εδειξεν η συμπεριφο-ρα των οργανων της Ε.Ε. (Rat, Kommission, EZB) απεναντι στα νοτιοευ-ρωπα’ι’κα μελη της, δεν προκειται πραγματικα για την «Ενδυναμωση της Αλληλεγγυης» μεταξυ των ευρωπα’ι’κων λαων, ουτε προκειται και για την «οικονομικην και κοινωνικην τους Προοδο» και καθ’ ολου για την «Ενδυναμωση της Ταυτοτητας και της Ανεξαρτησιας της Ευρω-πης». Αντι αυτων η Ε.Ε. αποτελει το τελευταιο Σταθμο προς τον Δρομο της «Οργανωσης» του «Ενός Κοσμου» με δια δικτατορικη Υπερκυβερ-νηση. Αυτος είναι ο λογος που εντος της Ε.Ε. κυριαρχει ενας καταστρο-φικος οικονομικος Ανταγωνισμος. Οφειλουν να καταστραφουν στις νοτιοευρωπα’ι’κες χωρες μελη της Ε.Ε. ολες οι μικρες και μεσαιες οικο-νομικες και ανεξαρτητες Υπαρξεις προς οφελος των διεθνων Συγκροτη-ματων υπο την σκεπη προστασιας του Μεγαλου-Κεφαλαιου κατά το Ρητο «Όλα Δικα μου, απολυτως τιποτε Δικο σου». Το Ρητο αυτό οδηγει τις χρεωμενες νοτιοευρωπα’ι’κες χωρες μελη της Ε.Ε. σε οικονομικες και κοινωνικες Ανακαταταξεις. Προς ποια κατευθυνση οδηγει η σκοπημα εσφαλμενη μνημονιακη πολιτικη της Ε.Ε. μας το δειχνει η Ελλαδα. Η χωρα μας χαριν των ηλιθιων ευρωπα’ι’κων αλλα κυριως των γερμανι-κων προγραμματων λιτοτητας και της από τα ηλιθια αυτά προγραμματα δημιουργηθεισης εγκληματικης Υφεσης που διαρκει ηδη πανω από 4 χρονια με ανοχη της προδοτικης πολιτικης ηγεσιας της πατριδας μας, εχει μια Ανεργια που αγγιζει το 25 % και διερχεται μεσω μια ολικης οικονομικης καταστροφης μονο και μονο για να λεηλατησουν οι χωρες Υαινες μελη της Ε.Ε. του ευρωπα’ι’κου βορρα τα περιουσιακα δημοσια και ιδιωτικα στοιχεια της χωρας μας. Η μονη Ελπιδα για να σταματηση η Λεηλασια αυτή εναπομενει η Επεμβαση των Ενοπλων μας Δυναμεων της πατριδας μας και η Εκτελεση ολων των Προδοτων Πολιτικων. Όλα τα ως ανω δικαιολογουν, γιατι το Οραμα της Ενωμενης Ευρωπης στα ματια των ευρωπαιων πολιτων ξεθωριασε. Οι πολιτες της Ε.Ε. θα εκδικηθουν με την Καθαρση που είναι καθ’ οδον…..
Στα ως ανω αναφερθεντα ερχεται και η μεγαλη Απατη διατηρησης της πειθαρχιας στις κρατικες δαπανες βασει δυο Κριτηριων (Αρθρο 104c, Παραγραφος 2). Κανενας μεχρι σημερα δεν γνωριζει, γιατι η οικονομι- κη Σταθεροτητα εξασφαλιζεται ειδικα με ελλειμμα 3 % και όχι με 0 % ‘η 4 % και γιατι το ποσοστο χρεους δεν πρεπει να υπερβαινει το 60 % του ΑΕΠ !!! Γιατι είναι εντος της Ε.Ε. τοσο πολλες χωρες χρεωμενες ; Σε ποιον είναι χρεωμενες ; Θα πρεπει να υφισταται μια «Δυναμη» πισω από τις κυβερνησεις των χωρων-μελων της Ε.Ε. στην οποιαν ολες οι κυβερνησεις δανειζονται και συνεπως χρεωνονται. Εάν κάθε κυβερνη-ση των χωρων – μελων της Ε.Ε. εκδειδε το δικο της νομισμα και λογικα και αναλογα με τις αναγκες της εκοβε τα χαρτονομισματα που χρεια-ζονταν, δεν θα ηταν σε καμια «Δυναμη» χρεωμενη. Είναι μηπως τα ως ανω κριτηρια της Συνθηκης του Μααστριχτ ξεπερασμενα ; Αποτελει μηπως η Συνθηκη αυτή ενα περιπετειωδες Ρισκο και προσβαλλει τους πολιτες της Ε.Ε. ; Εάν οι Προ’υ’ποθεσεις της Συνθηκης αυτης δεν ευ-σταθουν πλεον, γιατι δεν ριχνεται αυτή στον καλαθο των αχρηστων και δεν γραφεται από την αρχην ; Για ποιο λογο δεν γινεται κατι τετοιο ; Μπορει κανεις να υποκινηση τους ακομη κοιμωμενους Ευρω-παιους πολιτες να εξαναγκασουν τους Πολιτικους-Μαριονετες του Μεγαλου Κεφαλαιου, που θελουν να κανουν την προγραμματισθεισα καταστροφη της Ευρωπης αναποφεκτον, εγκαιρα και με νομιμα μεσα να αλλαξουν γραμμη και μετα να τους στειλουν στον διαβολο χωρις επιστροφη ;
Στο σημειο αυτό γιναται αναγκαιον να δοθη ο ορισμος του χρηματος και να αναπτυχθη η Ιστορια και ο Ρολος που παιζουν οι Τραπεζες. Μονο ετσι θα μπορεσουν να δοθουν εστω και εν μερει απαντησεις στις ως ανω ερωτησεις.
-
Το Χρημα ως Ανταλλακτικο Μεσο ετεθη σε κυκλοφορια σε μια εργασιακα τετμημενη κοινωνια με τον σκοπο να εξισωνη δικαια διαφορετικες εργασιακες ανθρωπινες αποδοσεις, όπως προ’ι’οντα και υπηρεσιες μεταξυ τους κατά την ανταλλαγη αυτων.
-
Ως Ανταλλακτικο Μεσο, το Χρημα περαν της ανθρωπνης εργασιας για την τυπωση του και περαν από ειδικες καλλιτεχνικες αξιες ως χαρτονομισμα, είναι τελειως χωρις καμμια αξια.
-
Ολη η αξια του του Χρηματος αποτελειται η αποδειδομενη σε αυτό, η αντιπροσωπευομενη σε αυτό και η συμβολιζομενη σε αυτό από-δοση της ανθρωπινης εργασιας, δηλαδη το Χρημα εχει μονο ανταλ-λακτικη αξια και είναι κατά μεγεθος ταυτοσιμο με την αξια της αποδοσης της εργασιας.
Είναι φυσικο, ότι η ανταλλακτικη αξια όχι τοσο του χρηματος, αλλα κάθε νομισματος μπορει με επιδεξιους χειρισμους να παραμορφωθη. Τετοιοι χειρισμοι επιρεαζουν σοβαρα την οικονομια από την στιγμη που αυτή επιρεαζεται από την ανταλλακτικη αξια. Το κατά ποσο π.χ. ο τοκος αντιβαινει την αντικειμενικη ταξη του χρηματος μπορει να εκτιμηθη από τις δηλωσεις πνευματικων ανθρωπων σε όλα τα μηκη και πλατη του πλανητη μας που αποστρεφωνται τον τοκο ως αφυσικο και και ανη-θικο. Ο τοκος διεστρεφει ολοκληρωτικα την ανταλλακτικη λειτουργια του χρηματος και αυτος θα μπορουσε μονο με δυναμικα και σκληρα μετρα να αντιμετωπισθη. Στην Παλαια Διαθηκε 5. Μωησης 15,6 δια-βαζουμε : «Ετσι θα δανειζεις πολλους λαους και δεν θα δανειζεσαι από κανεναν. Θα κυριαρχεις πανω σε πολλους λαους ενώ ουδεις λαος θα κυριαρχει πανω από εσενα». Οι κυριωτερες προ’υ’ποθεσεις υποδομων του ετσι ονομασθεντος μοντερνου οικονομικου- και δανειοληπτικου καπιταλιστικου συστημα-τος ως μορφη της «Τοκογλυφιας» και ως συστημα επισημης και εγκλη-ματικης εκμεταλλευσης των Μαζων, εχουν ως εξης :
-
Περιπου 50 % του ολικου ΑΕΠ του εκαστοτε καπιταλιστικου οικονο-μικου συστηματος καταβροχθιζεται από τον τοκο. Περισσοτερο από το ημισυ της αποδοσης της ανθρωπινης εργασιας, χρονο με χρονο, καταβροχθιζεται δια των τοκων κάθε ειδους από τους Μεγαλους Καρχαριες του χρηματος.
-
Περισσοτερο από το ημισυ των τιμων των προ’ι’οντων είναι επιβα-ρυνσεις τοκων, που περιεχουν οι τιμες των προ’ι’οντων ως τοκικο φορο υποτελειας. Τα ημερομισθεια των εργαζομενων, δηλαδη των παραγωγων πλουτου, είναι στο ημισυ τετμημενα ενώ τα αναγκαια αγαθα της καθημερινης ζωης είναι κατά μεσο ορο στο διπλασιο ακριβωτερα. Αυτος που δανειζει χρηματα μονο για τους τοκους, αυ-ξανει τις τιμες των προ’ι’οντων και μειωνει τα ημερομισθεια κατά το ιδιο ποσο.
-
Παρ’ ολην την αυξηση της παραγωγικης δυναμης μεσω της μοντερ-νας τεχνολογιας και της επιστημης, δηλαδη παρ’ ολην την υπερπα-ραγωγη προ’ι’οντων, η πεινα συνεχιζει να επικρατει στο μεγαλυτε- ρο μερος του πληθυσμου του πλανητη μας λογω της κερδοσκοπειας και του μηχανισμου της τοκογλυφιας με τραγικα αποτελεσματα πολεμικων συγκρουσεων. Η Μεγιστοποιηση της Παραγωγης ακο-λουθειται αναλογικα από την Μεγιστοποιηση της Τοκογλυφιας. Μονο ο τοκος δημιουργησε το θαυμα να συγκεντρωνεται το χρημα στα χερια των ολιγων εκεινων πνευματικα αρρωστων που επι- διωκουν την κυριαρχια σε ολοκληρο τον πλανητη μας.
Οι Καρχαριες του χρηματος σημερα επιδιωκουν την ενσωματωση και των τελευταιων μοναδων του τραπεζικου συστηματος της Ε.Ε. με την δημιουργιαν τεραστιων τραπεζικων τραστ.
Οι τραπεζες στην αρχη και για χιλια περιπου χρονια ηταν αργυρομοι- βεια και γραφεια δανεισμου χρηματων που δουλευαν με στην κυκλο-ρια ευρισκομενα και από τα κρατη τυπωμενα νομισματα. Τα δικα τους κεφαλεα ηταν περιορισμενα. Πριν τρεις εως τεσσερες εκατονταετιες μετατραπηκαν αυτές στην αρχη σε τραπεζες πιστοτικων χαρτιων χρεων και μετα σε δελτιο-‘η νομισματοκοπης τραπεζες. Η φαση των τραπεζων πιστοτικων χαρτιων χρεων περιειχαν τις ενδιαμεσες φασεις Φυλαξης, Διαχειρησης, και Χρησιμοποιησης των εναποθεντων χρηματων. Ο τρα-πεζιτης εγινε κατά καποιο τροπο ο ιδιωκτητης των εναποθεντων στην τραπεζα του χρηματων και ηταν υποχρεωμενος να παραδωση πισω το ιδιο ποσο χωρις να οληρωνη τοκους. Με τον τροπο αυτό οι τραπεζιτες απεκτησαν νεες πηγες για συγκεντωση κεφαλαιων που χρησιμοποιησαν κατά το δοκουν για τις δανειοδοτικες και άλλες τους δραστηριοτητες. Μετα την επιτευξη της φασης αυτης και ακομη μη ευχαριστημενοι προχωρησαν στην επιτευξη του στρατηγικου στοχου τους αυξησης των κεφαλαιων τους χωρις ποσοτικα ορια με τυπωση χαρτονομισματων. Επειδη δεν υπηρχαν ακομη Κεντρικες Τραπεζες, κάθε τραπεζα τυπωνε τα δικα της χαρτονομισματα. Ετσι δημιουργουσαν οι τραπεζες ατοκα τα ποσα εκεινα των Κεφαλαιων που χρειαζονταν για τις δραστηριοτητες τους χωρις να χρειαζεται πλεον να περιμενουν τους καταθετες τους. Αντικειμενο της τραπεζικης τους πολιτικης ηταν η υποχρεωση ρευστο- ποιησης των χαρτονομισματων τους και η αναγκαια καλυψη αυτων με συναλλαγματικες. Συνηθως η καλυψη γινονταν με ευγενη μεταλλα χρυσος και αργυρος τα οποια σε αντιστοιχες ποσοτητες οφειλεν να διαθετη κάθε τραπεζα. Στην πραγματικοτητα όμως η καλυψη ενός χαρτονομισματος επιτυγχανεται με το ΑΕΠ, δηλαδη με την αποδοση εργασιας του λαου μιας χωρας. Σχετικα με την σχεση ποσοτικης καλυ-ψης με ευγενη μεταλλα, γινονταν ο διαχωρισμος για νομισματα χωρις καμμια μεταλλικη καλυψη, για νομισματα με ολικη μεταλλικη καλυψη και για νομισματα με μερικη μεταλλικη καλυψη. Για να αποφευχθη ο πληθωρισμος των χαρτονομισματων, ορισμενες χωρες επεβαλλαν μια φορολογια αυτων των 5 %. Για να περιελθει το νομισμα κάθε χωρας στον ελεγχο των Μεγιστανων του Χρηματος και να μανιπουλαρεται αυτό κατά το δοκουν, επρεπε να συγκεντρωθη το δικαιωμα της τυπωσης χαρτονομισματων κάθε χωρας σε Κεντρικες Τραπεζες, που στην ουσια μονο φαινομενικα θα ανηκαν στα κρατη. Στα τελευταια διακοσια χρονια κατά τα οποια οι ανθρωποι απελευθερωθηκαν από τις δυναστειες των γαλαζοαιματων, χωρις καν να το αντιληφθουν υποταχ- θηκαν στις νεες δυναστειες των τραπεζιτων κατω από την κετρικη σκεπη προστασιας, κατά τον Carroll Quigley, των Μεγαλοτραπεζιτων της Ευρωπης και των ΗΠΑ. Οι ιδιωτες αυτοι τραπεζιτες ελεγχουν τοσο τις κυβερνησεις οσο και τις βιομηχανιες των περισσοτερων χωρων και κρατουν τις τυχες των λαων στα χερια τους. Ο τελικος στοχος των Μεγαλοαπαταιων και Μεγαλοεγκληματιων αυτων είναι ο ολικος πολιτικος και οικονομικος ελεγχος του πλανητη μας. Όπως δεν αναμαινονταν τιποτε άλλο, το ΔΝΤ δεν κανει σε διεθνες επιπεδο τιποτε άλλο από αυτό που κανουν σε εθνικο επιπεδο οι Κεντρικες Τραπεζες. Τα προγραμματα του ΔΝΤ ευνοουν τους πλουσιους και απομηζουν τους φτωχους αυξανοντας τις κοινωνικες αναταραχες. Το καλυτερο παραδειγμα εχουμεν την σημερινη κατασταση της Ελλαδος. Η Υφεση που κυριαρχει εδώ και τεσσερα χρονια και είναι το αποτελεσμα των ηλιθιων Μνημονιων 1 και 2, βυθιζει ολο και ποιο βαθεια την πατριδα μας στα αβαστακτα κερδη από τα οποια εποφελουνται οι χωρες Υαινες του βορρα της Ε.Ε. Και εμεις ανεχομαστε δουλικα την Τρο’ι’κα……
Οι δυνατοτητες των παγκοσμιων απαταιωνων με δραστηριοτητες απα- της μεγαλων διαστασεων στις τραπεζικες διαδικασιες, στο χρηματιστη-ριο και κυριως μεσω των Κεντρικων Τραπεζων σε βαρος των εθνων με αποδοσεις αστρονονομικων ποσων κερδους, είναι πολυμορφες και μπορει να εχουν εν μερει τις εξης μορφες :
-
Κυκλικα εμφανοζομενες αναταραχες στην κατασταση της οικονο-μιας,οφειλονται στην μονοπολιακα κατευθυνομενη τοκοκατευθυ- νομενη και επικερδην οικονομια, ως αποτελεσμα της υπερπαρα-γωγης. Στην καπιταλιστικη οικονομια δεν εχουν καμμια αξια η απασχοληση των εργαζομενων για τα της διατροφης τους, αλλα μονο η διοχετευση, η πωληση των παραγομενων προ’ι’οντων.
-
Ενώ μια Κετρικη Τραπεζα που ανηκει αποκλειστικα στην δικαιοδο- σια του Κρατους είναι το θεμελιο λυσης κάθε οικονομικης κρισης, αυτή συνηθως και δυστυχως ελεγχεται από τους Μεγιστανους του χρηματος που αναγκαζουν τους πολιτικους με τα ετσι ονομασθεντα ομολογα να υπερχρεωνονται και να αυξανουν συνεχως τους φο- ρους για να μπορουν να ανταποκρινονται στα χρεη. Εάν δεν περα- σουν οι εκαστοτε Κετρικες Τραπεζες στην αποκλειστικη δικαιοδοσια των κρατων, αυτά ποτε δεν θα απαλλαγουν από τα δυσβαστακτα χρεη που τεχνικα δημιουργουνται.
-
Υπο την ως ανω προ’υ’ποθεση, δηλαδη η κυριαρχια των κρατων επι των Κετρικων Τραπεζων τους, δυναται αντιμετωπισθη σχετικα απο- τελεσματικα κάθε μορφης οικονομικη κριση. Οι τετοιας μορφης Κεντρικες Τραπεζες, σε αρμονικη συμφωνια με τις άλλες τραπεζες, μπορουν να μετακινουν σε κάθε οικονομικη κατασταση τον τοκο δανεισμου προς τα ανω και προς τα κατω για να αποφευγονται μη ελεγχομενες καταστασεις με δραματικα αποτελεσματα όπως σημε-ρα στην Ελλαδα. Αλλως με την αυξηση του τοκου δανεισμου για λιγωτερες ποσοτητες χρηματος, εχουμεν υπερπληθωρα προσφορα προ’ι’οντων. Τα ημερομοισθεια και οι τιμες των προ’ι’οντων πεφ-τουν, πολλοι ανθρωποι γινονται ανεργοι, η καταναλωση μειωνεται αισθητα, οι εταιρειες καταρρεουν, η αδυναμια προκαταβολων μεγαλωνει και οι τραπεζες κανουν κατασχεσεις περιουσιακων στοι-χειων. Πολλοι ανθρωποι χανουν τα σπιτια τους, ενώ οι απαταιωνες στην φαση υφεσης αγοραζουν πολύ φθηνα τα παντα. Οι κερδισμε-νοι σε ένα τετοιο «παιχνιδι» είναι οι τραπεζες και οι Μεγιστανοι του Χρηματος. Ότι εχουν αποταμειευσει οι λαοι από την εργασια χανονται και περνουν σε αλλα χερια. Κατι τετοιο γινεται δυνατο όταν στα κρατη ασκουν εξουσια οι προδοτες των λαων τους που συνεργαζονται στενα με τους Μεγιστανους του Χρηματος. Αυτό είναι και το προβλημα σημερα της Ελλαδος…..
-
4. Δεν είναι η καλυψη των πραγματικων αναγκων της ζωης η αποφα-σιστικη κινητηριος δυναμης της σημερινης καπιταλιστικης οικονο- μιας της αγορας. Η καλυψη των αναγκων της ζωης προσφερεται μονο εκει οπου τα προ’ι’οντα παραγωγης αποφερουν κερδη. Μονο η «αποτελεσματικη» Ζητηση εχει αξια για την οικονομια της αγο-ρας. Το ΔΝΤ και η Παγκοσμια Τραπεζα, δηλαδη μαζι η ενωμενη παγκοσμια Κεντρικη Τραπεζα, εργαζεται αποπροσανατολιστικα και υποκριτικα δηθεν για την μειωση της ραγδαιας αυξησης του παγκο-σμιου πληθυσμου των σημερα 7 δισεκατομμυριων ανθρωπων, ενώ στην πραγματικοτητα ο υπερπληθυσμος αυξανει δραστηκα τα κερ- δη της από τον τοκισμο των δανειων της στις υπο αναπτυξη χωρες.
Μπορει η ανθρωποτητα του πλανητη μας να απαλλαχθη μια για παντα από τον τοκο, από το κερδος, από το πριμ και από τα προνομια και να απελευθερωθη από την σκλαβια του πνευματος, χωρις εφαρμογη της βιας ; Ναι για το πρωτο μερος της ως ανω ερωτησης αλλα μονο με ανα-ποδογυρισμα των σημερινων και εσφαλμενων αξιων, που δεν είναι αξιες και Όχι για το δευτερο μερος της ως ανω ερωτησης. Ο Λογος των αρχαιων Ελληνων που εθεσε τα θεμελια για μιαν ευτυχη κοινωνικη ζωη (αυτος στηριζεται στους στυλους των τεσσαρων φυσικων νομων) με ανθρωπους που είναι περισσοτερο πολιτες και λιγοτερο ατομα, πρεπει να αποκτηση την παλαια του ισχυ. Η αποκτηση των τεσσαρων κυριων αγαθων (Υγεια-Απολαυση-Πλουτο-Τιμες) προ’υ’ποθετει την Διατηρηση των τεσσαρων Αξιων (Φρονηση-Σωφροσυνη-Δικαιοσυνη-Ανδρεια). Μια Νεα Αρχη για την Ευρωπη μετα την Καταρρευση των Τραπεζων γινεται αναγκαια. Δεν είναι δυνατον να υποτασσεται εσαει η Αληθεια από τα μοντερνα Δογματα και από την νεα Λογικη που αναποδογυριζει τα παν-τα. Καποτε η Αληθεια θα γινει κατανοητη από ολους τους ανθρωπους. Γιατι η Καταρρευση των Τραπεζων βρισκεται προ των πυλων της Ε.Ε. ; Από την εποχη της μεγαλης Υφεσης το 1929 εξασκουν με απολυτον γνωση οι ΗΠΑ και οι χωρες Υαινες της Ε.Ε. μια πολιτικη εξαπλωσης των Δανειων και του Χρηματος. Με την σκοπημη αυτή ηλιθια πολιτικη σκεπασθηκε απονιγερα σχεδον ολος ο κοσμος από την ρευστοποιηση. Το παγκοσμιοποιημενο καπιταλιστικο οικονομικο συστημα των Μεγα-λοαπαταιωνουν είναι σαν ενα σπιτι στημενο με χαρτια τραπουλας από Δανεια σε πολλα επιπεδα, που δεν μπορει πλεον να διατηρηθη χωρις την λεηλασια των λαων λογω αδυναμιας πληρωμης τους –βλεπε Ελλαδα- και θα καταρρευσει κατω από το βαρος της μαζας των Χρεων. Κάθε Μοναδα του παραμορφωμενου χρηματος από τους τοκους, ανηκει σημερα ταυτοχρονα σε εξη ατομα. Σε αυτόν που εναποθεσε την Μοναδα στην Τραπεζα. Στην ιδια την Τραπεζα. Σε αυτόν που κατι πουλησε στο ατομο που δανεισθηκε την Μοναδα από την Τραπεζα. Σε αυτόν που δανεισθηκε την Μοναδα από μια άλλη τραπεζα και σε αυτόν που πουλησε τα προ’ι’οντα του ‘η τις υπηρεσιες του σε αυτόν που δα- νεισθηκε την Μοναδα από την άλλη τραπεζα. Η Αναλυση της Κατευθυνσης της δυνατης κοινωνικης εξελιξης της Ευρωπης και του υπολοιπου κοσμου, είναι μια πολύ δυσκολη υποθεση. Κάθε ανθρωπινος πολιτισμος γονατιζει, χανει την δημιουργικη του δυ-ναμη και καταρρει, ενώ στην σκια της καταρρευσης του αρχιζει κατι το καινουργιο. Τα μεγαλυτερα εργα του πνευματοσ, στην Τεχνη και στην συμπεριφορα των ανθρωπων ελαβαν εκαστοτε χωρα κατά τις επιθετι- κες και αιματερες επαναστασεις των καταπιεζομενων Μαζων, Σκλαβων, Υπηρετων, Εργατων και Ξυπολητων. Ενα Εθνος ως προς την ομοιογενεια του εχει τις ιδιαιτεροτητες του. Από τις 193 χωρες του πλανητη μας ση- μερα με πανω από 2.000 λαους, μονο περιπου 20 είναι ομοιογενη εθνη. Και τα Εθνη είναι εφευρεση του καπιταλιστικου οικονομικου συστημα- τος. Η διαδικασια δημιουργιας ενός εθνους ηταν και είναι μια πολιτικη διαδικασια στην οποια η πραγματικη ‘η ιδεαλικη χωρα παιζει τον κυριο ρολο. Η προετοιμασια της κατασκευης αυτης διηρκησε μερικες εκατον- ταετιες. Μονο με την κατασκευη αυτή μπορουσε να λαβη κοσμοπολιτι- κα χαρακτηριστικα το εκφυλισθεν καπιταλιστικο οικονομικο συστημα. Για καλυτερη αποδοση δεν μπορουσε πλεον το καπιταλιστικο οικονο- μικο συστημα να παραμεινη στην φαση της λειας του τοκου. Επεξετεινε τις δραστηριοτητες του και στον τομεα της παραγωγης για να αποκτηση αποδοτικωτερες πηγες χρηματος. Ο Διαφωτισμος του 18. μ.Χ. αιωνα καθωριζει τους στοχους των ανθρωπων στον κοσμο. Στον 19. Και 20. μ.Χ. αιωνα και στην πρωτη δεκαετια του 21. μ.Χ. αιωνα η πολιτικη απεκτησε παραμορφωμενη σπονδυλικη στηλη. Ένα μη φωτισμενο μερος της ανθρωποτητα παρεμεινε ανικανο μεχρι τις ημερες μας να κατάνοηση, ότι πρεπει να απεχθανεται τους σκοπους που οδηγουν στην χρησιμοποιηση βιας για την παγκοσμια επικρατηση, η οποια δεν θα αποδοσει τιποτε το καλο. Σημερα ζει η ανθρωποτητα την φαση της Παλαιας Ταξης Πραγματων που πεθαινει και την αναδυση της Νεας Ταξης Πραγματων που παραμενει ακομη αγνωστο κατά ποσο θα επι-κρατησει και θα επιζησει. Ότι όμως και εάν γινει, τα γεγονοτα δειχνουν ότι υπο την ηγεσια των Μεγιστανων του Χρηματος ο κοσμος μας θα παει προς το χειρωτερο. Ηδη σημερα επικρατησαν ο Φοβος και η νεα Λογικη (τιποτε δεν μπορει να υπαρξη που δεν θα επιτρεπεται να υπαρξη !). Η Λογικη αυτή απαλλασσει τους ανθρωπους από τον κοπο να σκεπτωνται μονοι τους και ανεξαρτητα. Ο κοπος αυτος μεταφερθη-κες σε αλλους. Αυτή η αρχη μιας μοντερνας λογικης αποτελει και τα θεμελεια των μοντερνων «ελευθερων» ανθρωπων του 21. μ.Χ. αιωνα. Η ελευθερια της σκεψης, διατυπωσης και ελευθεροτυπιας περασε σε αλλα κεφαλια, δηλαδη σε εγκεφαλους, που ρυθμιζουν τα παντα στον τομεα της Παιδειας, της Επιστημης και του Πολιτισμου. Τα νοθα αυτα ειδη ανθρωπων, τα ανθρωποειδη αυτά, είναι πνευματικα ανικανα να κατανοησουν, ότι ο πλανητης μας αποτελει ένα εργαστηριο στο οποιο εκδηλωνεται η ζωη για να φερη στο φως και να προοθηση το εκδηλου-μενο σε αυτην πνευμα, του οποιου η μοιρα είναι να εξελιχθη, να τε- λειοποιηθη, να φωτισθη, να γινη τελεια συνειδηση και να ευδαιμονιση, διοτι αυτή είναι η τροχια εξελιξης της κοσμικης ουσιας.
Τι συμβαινει με την ελευθερια των μοντερνων ανεγκεφαλων εγκεφα-λων της νεας Λογικης των ΜΜΕ ; Σχετικα με τους ψευτοδιανοουμενους αυτους, προκειται πιθανως για αρρωστα και αξιολυπητα πνευματα που γονατιζουν για τα απαραιτητα της καθημερινης τους ζωης στους εργο- δοτες τους, για να σκεφθουν μονοι τους πως θα παραποιησουν την αληθινη ουσια των ειδησεων. Τα παντα πρεπει να πακιταρισθουν ετσι ώστε να ξεχωριζουν και να τονιζονται εκεινα τα σημεια που εκπληρω- νουν τους επιδιωκομενους στοχους και να υποβιβαζονται εντεχνα μεχρι γελειοτητας εκεινα που εχουν πραγματικη αξια και είναι αληθινα. Όπως τουλαχιστον φαινεται οι Μεγιστανοι του Χρηματος θελουν μονο πιστους Σκλαβους εντος μιας διαλυμενης και χωρις αξιες κοινωνιας που κατερρευσε πνευματικα. Μια τετοια αμορφη και χωρις μυαλο μαζα σε μεγαλες οικονομικες επαρχιες όπως είναι π.χ. η Ε.Ε., χωρις παρελθον, χωρις μελλον και χωρις πατριδα, μπορει πολύ ευκολα να δαμασθη για τους στοχους των Μεγιστανων του Χρηματος.
Οποιος όμως από τους ηλιθιους του πλανητη μας πιστευει ότι με την Νεα Ταξη Πραγματων θα λυθουν τα προβληματα των ανθρωπων είναι ενας χωρις καμμια ελπιδα Σκλαβος. Οποιος θελει να κατακτηση τον κοσμο και μετα να τον σωση, δεν είναι σωτηρας. Σωτηρας είναι αυτος ο οποιος θα σωσει τους ανθρωπους από την σωτηρια αυτή. Κατι τεοιο θα μπορουσε να αρχιση με την κινητοποιηση των δυναμεων της ελευθε-ριας, με πολιτικη επιχειρηματολογικη Διαλογη και με την σοβαρη συ-νεργασια κάθε ανθρωπου. Μονο ετσι θα μπορουσε να αναγνωρισθη η επικινδυνη κατασκευη των Μεγιστανων του Χρηματος και αναλογα να αντιμετωπισθη. Η προσωπικη ελευθερια του καθενος εναντια στην κρατικη εξουσια δεν επιτρεπεται να θυσιασθη προς τα συμφεροντα των Μεγιστανων του Χρηματος. Αυτοι τρεμουν από την Ιδεα, ότι μια ημερα θα μπορουσε να περαση η παραγωγικη διαδικασια στα χερια των ανθρωπων με ιδιοκτητες δραστηριοτητες και να δημιουργηθη μια ισορροπια μεταξ των σταθερων αναγκων και των μοντερνων αναγκων των ανθρωπων. Τρεμουν περαιτερω από την Ιδεα, ότι οι μελλοντικες κοινωνιες θα αποτελουνται από ανθρωπους που θα ανετρεπαν τις προτεραιοτητες της παραγωγικης ροης πλουτου και ταυτοχρονα θα απαγορευαν μια για παντα την τοκογλυφια. Οι ανθρωποι της εποχης μας πρεπει να αποκτησουν την ικανοτητα αναγνωρισης, που πραγματι βρισκεται κρυμμενος ο γορδιος δεσμος των ανθρωπινων προβληματων, για να τον κοψουν τελεσιδηκα. Εάν οι ανθρωποι της εποχης μας κατα-νοουσαν ποιο βρωμικο παιχνιδι παιζουν σε βαρους τους οι Μεγιστανοι του Χρηματος και η από αυτους ελεγχομενη πολιτικη εξουσια, θα τους κατακρεουργουσαν αμεσως με κοσμογομικες διαδικασιες και χωρις ιχνη οικτου.
Γεωργιος Χατζηθεοδωρου
Και στα Γερμανικά
PD Dr.-Ing. Georg Chaziteodorou Bleibergweg 114
D-Ratingen
Tel.+Fax: 02102 32513
E-Mail:chaziteo@t-online.de
23.08.2012
DER ZUSAMMENBRUCH DER EU WIRD NACH DEM ZUSAMMENBRUCH DER BANKEN BEGINNEN ….
von Dr. Georg Chaziteodorou
Das vereinte Europa von Maastricht ist ein diktatorisch regiertes Europa geworden. Der Unions-Vertrag vom 1992 stellt ein durch und durch heuchlerisches Dokument dar. Die Lüge beginnt bereits mit den allerer- sten Worten der pathetischen Einleitung indem vorgegaukelt wurde, dass dieser Vertrag von zwölf souveränen europäischen Regierungen beschlossen wurde. Die Schaffung einer EU in Wahrheit ist während des 2ten Weltkrieges in der US-Hauptstadt Washington von hochrangigen Politologen, Soziologen und Ökonomen mehrheitlich mosaischen Glau- bens beschlossen wurde. Diese besaßen weder irgendeine demokrati-sche Legitimation seitens auch nur eines einzigen europäischen Volkes noch irgendeine sonstige Regierungsposition in Europa. Dennoch konnte sie in verblüffender Bescheidenheit folgende Aussage zum formulieren wagen :
«Wenn wir die nationalen Armeen abschaffen und Europa wirtschaft-lich und sozial zu einem Ganzen machen wollen, ist es offenkundig, dass wir irgendeine geartete europäische Autorität benötigen».
Das «Vereinte Europa von Maastricht» war also keine «Neuerfindung». Damit liegt der Verdacht Nah, dass der Maastrichter Vertrag im Jahre 1992 nicht von Staats- und Regierungschefs souveräner europäischer Staaten, sondern von bloßen «Strohmännern» beschlossen wurde. Eine andere unverschämte Lüge steckt in den feierlich proklamierten Zielen der EU. Wie das Verhalten der EU-Organe (Rat, Kommission, EZB) gege-nüber der EU-Mitglieder Südeuropas gezeigt hat, es geht tatsächlich weder um eine «Stärkung der Solidarität» zwischen den Völkern Euro- pas noch um deren «wirtschaftlichen und sozialen Fortschritt» und schon gar nicht um die «Stärkung der Identität und Unabhängigkeit Europas». Stattdessen bildet die EU die letzte Etappe auf dem Weg der «Organisierung» der «Einen Welt» mit ihrer diktatorische Superregie-rung. Deshalb innerhalb der EU herrscht der Vernichtungswettbewerb. Vernichtet werden sollen in der Mitgliedsstaaten Südeuropas alle kleine und mittleren wirtschaftlich selbständigen Existenzen auf Kosten der internationalen Konzerne unter dem großen Hochfinanz-Dach nach dem Motto «Alles Mein, gar nichts Dein». Dieses Motto führt in den ver-schulteten Länder der südlichen Eurozone zu neuen ökonomischen und sozialen Verwerfungen. Wohin der absichtlich falsche europaweite Spar-kurs führt, zeigt deutlich Hellas. Das Land weist nach etlichen von Idioten der EU und besonders der BRD erzeugten Sparpaketen und rund vier Jahren in der kriminelle Rezession eine Arbeitslosigkeit von nahezu 25 % auf und erfährt eine umfassende wirtschaftliche Katastrophe damit die Gauner der Hyänenstaaten des Nordens der EU billige «Schnäppchen» erhalten. Die einzige Hoffnung der hellenischen Bevölkerung um diesen Ausplünderung des Staats- und Privatvermögens zu stoppen, bleibt die hellenische Armee und die Hinrichtung der politischen Verräter. Damit hat die Vision eines vereinten Europa bei den EU-Bürgern ihren Glanz verloren. Und dies wird sich mit der Katharsis rächen….. Dazu kommt noch der «Schwindel» mit der Einhaltung der Staatsausga- bendisziplin an Hand zweier Kriterien (Artikel 104c, Absatz 2). Keiner aber weiß bis heute, warum Stabilität ausgerechnet bei 3 % Defizit garantiert, statt bei 0 % oder 4 % und warum die Schuldenquo-te ausgerechnet bei 60 % sein sollte !!! Warum sind in der EU so viele Länder verschuldet ? Bei wem sind sie verschuldet ? Es muss eine «Macht» hinter den Regierungen der EU-Länder geben, bei der so gut wie alle Regierungen der EU-Mitglieder Anleihen aufnehmen und somit verschuldet sind. Wenn jede Regierung der EU-Mitglieder ihre eigene Währung ausgäbe und vernünftig regulierte und diese Vorgang von der «Macht» fernhielte, gäbe es keinen Grund für die EU-Staaten, hoch verschuldet zu sein. Sind eventuell die Planungen von Maastricht von der Wirklichkeit überholt ? Stellt der Maastrichter Vertrag ein aben-teuerliches Risiko und ein Ärgernis und beleidigt den EU-Bürger, dar ? Wenn die Voraussetzungen dieses Vertrages nicht mehr stimmen, hätte man ihn längst verschrotten und neue schreiben müssen !!! Warum tut es man nicht ? Kann man noch die schlafenden Europäer motivieren, ihre regierenden Polit-Marionetten der Hochfinanz, die zum Teil mit pathologische Hartnäckigkeit den geplanten epochalen Zerstörungsprozess Europas «unumkehrbar» machen wollen, rechtzei-tig mit legitimen demokratischen Mitteln in die Wüste zu schicken ?
An diesem Punkt wird notwendig die Definition des Geldes zu geben und die Geschichte und die Rolle der Banken zu analysieren. Nur da- durch können o.g. Fragen zumindest teilweise beantwortet werden.
-
Geld ist reines Tauschmittel, in die arbeitsteilige Gesellschaft ein- geführt zu dem Zweck, unterschiedliche menschliche Arbeitslei-stungen wie Güter und Dienste möglichst gleichmäßig und gerecht untereinander auszutauschen.
-
Als reines Tauschmittel ist das Geld, abgesehen von der in seiner Herstellung selbst investierten menschlichen Arbeit natürlich und abgesehen auch von seinem etwaigen technisch relevanten Material- oder kulturell relevanten künstlerischen Wert, als solches, an und für sich, völlig wertlos.
-
Der ganze Wert des Geldes besteht als solchen in der ihm entspre-chenden, von ihm vertretenen, von ihm symbolisierten menschli-chen Arbeitsleistung, in dem, was man mit ihm an Gütern und Dienstleistungen eintauschen kann, d.h. das Geld hat nur Tausch-wert und ist mit dem Arbeitswert größenmäßig identisch.
Es liegt in der Natur der Sache, dass der Tauschwert nicht zwar des Geldes an sich, wohl aber jeder einzelnen konkreten Währung, manipu-lierbar ist. Solche Manipulationen haben notwendig Auswirkungen auf die Wirtschaft insgesamt, sobald ihr Funktionieren vom Tauschmitel «Geld» abhängig geworden ist. Wie sehr z.B. der Zins gegen die objekti-ve Ordnung des Geldwesens verstößt, lässt sich auch daran ermessen, dass die größten Geister der Menschheit in stets als ebenso unnatürlich wie unsittlich verworfen haben. Der Zins bewirkt die völlige Perversion der Tauschfunktion des Geldes, die durch keine Beschönigung ohne dy- namische Maßnahmen aus der Welt zu schaffen ist. Im Alten Testament 5. Mose 15,6 heiß es : «So wirst du vielen Völker leihen, und du wirst von niemand borgen. Du wirst über viele Völker herrschen, und über dich wird niemand herrschen». Die wesentliche Strukturbedingung des sogenannten modernen Finanz- und Leihkapitalismus als form des «Wuchers» und als System institutio- neller Auswucherung der Massen, ergibt sich aus folgenden Tatsachen :
-
Rund 50 %, d.h. die Hälfte des gesamten Bruttosozialprodukts der jeweiligen kapitalistischen Wirtschaftssysteme wird von Zins auf-gefressen. Mehr als die Hälfte des von den schaffenden Menschen erarbeiteten Volkseinkommens wird Jahr für Jahr von der Hoch- finanz durch Zinsbezüge jeder Art fortgenommen.
-
Mehr als die Hälfte der Preise aller Waren sind Zinslasten, die in der Warenpreisen als Zinstribute enthalten sind. Die Löhne der Schaffenden sind in der Regel und im Durchschnitt um die Hälfte gekürzt, während die Güter des täglichen Lebens in der Regel und im Durchschnitt um das Doppelte teurer sind. Wer nur um Zins Geld leiht, erhöht die Warenpreise und vermindert die Löhne um den gleichen Betrag.
-
Trotz ungeheurer Vermehrung der Produktionskräfte durch moderne Technik und Wissenschaft, d.h. trotz des erreichten Überflusses an Waren ist die Tatsache der gigantischen Auswuche-rung als Folge des in unheimlicher Verkettung wirkenden Zinsme-chanismus nicht ohne Gewalt aus der Welt zu schaffen. Maximierung der Produktion und Maximierung der Auswucherung verhalten sich im kapitalistischen System der Weltwucherer pro- portional. Nur der Zins konnte das Wunder vollbringen, die Masse des Geldes und damit die Fülle der Macht in den Händen jener die die Weltmacht anstreben zu konzentrieren.
Die Hochfinanz steht im Begriff, die ihrem Imperium noch nicht einver- leibte Reste des Bankenwesens der EU auf dem Wege von «Fusionen» einzusammeln.
Die Banken waren ursprünglich und jahrtausendlang Wechselstuben und Zinsleihanstalten gewesen, die mit staatlich in Umlauf gebrachten und kontrollierten Währungen arbeiteten. Sie verfügten anfangs bescheide- nes Eigenkapital. Vor drei- bis vierhundert Jahren sind diese zuerst zu Depositenbanken und danach zu Zettel- oder Notenbanken geworden. Das Depositenwesen durchlief die Stadien Aufbewahrung, Verwaltung und Benutzung des deponierten Geldes. Die Bankiers wurden bei diesen eigentlichen Bankdepositen Eigentümer des deponierten Geldes und brauchten vorkommendenfalls nur den gleichen Wert zurückzuzahlen. Auf dieser Weise die Banken hatten sich eine ganz neue, kräftig spru-delnde Geldquelle erschlossen, die es ihnen ermöglichte, den bisherigen, auf ihr Eigenkapital beschränkten Geschäftsumfang und mit ihm ihren Einfluss binnen kurzem Zeit zu vervielfachen. Mit dem durch die Deposi-ten enorm ausgeweiteten Kreditgeschäft längs noch nicht zufrieden, nahmen die Bankiers als nächstes strategisches Ziel eine nochmalige Kapitalaufstockung, die eigene unbeschränkte Ausgabe von Banknoten aus Papier. Da es überhaupt keine Zentralbanken existierten fast jeder Bank gab eigene Zettel oder Noten aus. Damit schafften sich die Banken (Notenbanken) zinslos das Kapital, dessen sie für ausgedehntere Geschäfte brauchten und warteten nicht mehr bis die Deponenten genügendes Geld brachten. Sache der Bankpolitik war die Einlösungs-pflicht der Banknoten zu erfüllen und genügende Bankdeckung für verflüssigende Forderungsrechte (namentlich Wechseln) zu haben. Die Bardeckung im engeren Sinn war der Vorrat an Edelmetalle die in Wirk-lichkeit gar keine Deckung sein konnte, weil wirklich gedeckt kann eine Währung immer nur durch das jeweilige BSP (BIP) sein, d.h. durch die wirtschaftlich nützliche und sinnvolle Gesamtarbeitsleistung der Bevöl- kerung eines Landes. Über das Verhältnis der Menge der metallisch gedeckten Banknoten zu derjenigen der metallisch nicht gedeckten gibt es die Volle und die Teilweisen Bardeckung. Die indirekte Kontingentie-rung besteht darin, dass in einige Länder für die einen gewissen Betrag überschreitenden Emission von Banknoten ein Steuer von 5 % erhoben wird, um diese Überschreitung des gesetzlichen Kontigents möglichst zu beschränken um eine Inflation zu verhindern. Um die Währungen der einzelnen Länder vollständig in die Gewalt der internationalen Hochfi- nanz zu bekommen und den Geldumlauf perfekt manipulieren zu können, musste das Recht zur Ausgabe von Banknoten in einer einzigen Hand durch die zentrale Notenbanken in jedem Land vereinigt werden, die allein die Emissionen der jeweiligen Landeswährungen oblag. Im Verlauf der letzen zwei Jahrhunderte, als die Menschen überall in die Welt schrittweise ihre politische Unabhängigkeit von den dynastischen Monarchien gewannen, die größten Bankier-Familien Europa und der USA in Wirklichkeit -nach Carroll Quigley- den Trend umkehrten, indem sie durch die Bildung internationaler Finanzkombinate neue Dynastien politischer Kontrolle errichteten. Diese Privatbankiers brachten sowohl die Regierungen als auch die Industrie der meisten Länder unter ihre Kontrolle. Diese Leute, die den Kredit der Nationen kontrollieren, lenken die Politik der Regierungen und halten das Schicksal der Völker restlos in ihrer Hand. Das weitausgreifende Ziel dieser Gauner, nichts anderes war, als die Schaffung eines Weltsystems finanzieller Kontrolle in privater Hand, das fähig wäre, das politische System jedes Landes und die Welt-wirtschaft als ganze zu beherrschen. Wie nicht anders zu erwarten, der IWF auf internationaler Ebene tut das, was die Zentralbanken auf natio- naler Ebene tun und nimmt in massiver Weise die Geschäftsinteressen der internationalen Hochfinanz war. Die IWF-Programme begünstigen immer die Umverteilung gesellschaftlichen Reichtum zugunsten der Reichen, sie verschärfen die vorhandenen Einkommensunterschiede und mit ihnen die sozialen Spannungen. Das beste Beispiel stellt heute die wirtschaftliche Situation von Hellas dar. Die Depression verstrickt die Staatsfinanzen Hellas tiefer ins Schuldennetz der Bankenwelt der EU die unter übermächtigen Einfluss der Weltgauner stehen und lässt die ahnungslosen hellenischen Steuerzahler die Rechnung begleichen.
Die Möglichkeiten der Weltgauner, durch betrügerische Operationen großen Stils im Bankgeschäft, an der Börse und vor allem mittels der Zentralbanken auf Kosten ganzer Nationen unvorstellbar große Gewinne einzustreichen, sind außerordentlich vielgestaltig und haben einige als Beispiel wie folgt :
-
Zyklisch auftretenden Konjunktureinbrüche die aus einer in der monopolistisch orientierten Zins- und Renditenwirtschaft aus immer wieder einsetzenden Überproduktion resultieren. In der kapitalistischen arbeitsteiligen Wirtschaft geht es nicht darum, die Menschen zu beschäftigen, ihnen Arbeit und Brot zu geben, son- dern es geht um den Absatz, um den Verkauf der Produkte.
-
Tatsächlich vermochte nur die Schaffung einer vom Staat so genannten «unabhängigen» und stattdessen von den privaten Geschäftsbanken in eigener Regie betriebenen «Zentralbank» die Politiker zur Aufhäufung immer gewaltigerer Schulden im Staats-haushalt zu zwingen, woraus ja die entsprechend riesigen Sum-men an Zinszahlungen resultieren, die durch permanente Steuer-erhöhungen wie das Beispiel Hellas zeigt aufgebracht werden müssen.
-
Die Existenz einer vom Staat nicht kontrollierbaren Zentralbank vorausgesetzt, lässt sich eine schwere Wirtschaftskrise ohne weiteres auch vollkommen willkürlich vom Zaun brechen. Die Zentralbank sorgt, sobald die hinter ihr steckenden Geschäftsban-ken mit Absprachen vorbereitet wurden, durch eine Anhebung der Leitzinsen für eine schlagartige und besonders drastische Geldver-knappung. Dadurch steht einem bestehenden Warenangebot weniger Geld zur Verfügung. Löhne und Preise fallen. Viele Men-schen werden arbeitslos. Es wird weniger gekauft. Firmen brechen reihenweise zusammen. Anzahlungen können nicht mehr geleistet werden und die Banken nehmen dafür die Sachwerte. Viele verlie-ren ihr Dach über dem Kopf. Für Bargeld kann man in der Depres-sion fast alles kaufen und dazu noch äußerst billig. Die Gewinner bei diesem ganzen «Spiel» sind Banken bzw. die Weltgauner d.h. die Hochfinanz, die die erarbeiteten Werte der Bürger zu Schleu-derpreisen übernimmt und nach der zumeist künstlich erzeugten Depression mit Milliardenprofiten verkauft. So etwas ist möglich wenn die Regierung des Landes, wie in Hellas heute, aus Lakaien der Hochfinanz besteht.
-
Nicht die Deckung des wirklichen Lebensbedarfes ist die aus- schlaggebende Triebkraft der heutigen kapitalistischen Mark- wirtschaft. Die Deckung des Lebensbedarfes wird nur dort geboten, wo seiner Erzeugung und Bereitstellung Gewinn abwirft. Nur die «wirksame» Nachfrage ist für den Kapitalmarkt von Belang. Der IWF und Weltbank, mithin die vereinigten Zentral- banken der Welt seit Jahren haben sich heuchlerisch für dem Kampf gegen die angebliche Weltbevölkerungsexplosion ver- schriebn. Das Gegenteil ist der Fall. Wenn das Eigentum, d.h. die Verfügungsgewalt über den Boden, das Werkgut und das Geld, dazu dienen muss, Gewinne zu bringen, Zins abzuwerfen, dann muss es «Überbevölkerung» geben und dann muss auch die For-derung nach Geburtenbeschränkung erhoben mit allen Mittel.
Leave a Reply