Μια εισαγωγή.
ΕΛΙΑ Η ΕΛΑΙΑ : ΤΟ ΙΕΡΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΘΕΑΣ ΑΘΗΝΑΣ ΚΑΙ Η ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ
Η ελιά ή ελαιόδεντρο ή λιόδεντρο (Ελαία, Olea) είναι γένος καρποφόρων δέντρων της οικογένειας των Ελαιοειδών (Oleaceae
Η ελιά ήταν από αρχαιοτάτων χρόνων γνωστή για την ιδιαίτερη τιμητική θέση στην ζωή των Ελλήνων.
Εκτός από την διατροφική της αξία , με κλάδο ελαίας στεφάνωναν τους ολυμπιονίκες , αλλά ήταν και το σύμβολο της ειρήνης.
Η ελαία έγινε ιερό δέντρο όταν η θεά Αθηνά αγωνίσθηκε με τον Ποσειδώνα για την διεκδίκηση της πόλης του Κέκροπα , την μετονομαζόμενη Αθήνα.
Κατά την μυθολογία όταν οι δύο θεότητες ανέβηκαν στον βράχο της Ακρόπολης για να προσφέρουν ο καθένας το δώρο του για να κερδίσουν την εξουσία της πόλης.
Ο Ποσειδώνας κτύπησε με την τρίαινα του τον βράχο και ξεπήδησε νερό.
Νερό θαλασσινό όπως ήταν και το στοιχείο του.
Η Αθηνά κτύπησε τον βράχο με το δόρυ της και ξεπετάχτηκε το δέντρο της ελιάς πού της έδωσε και την νίκη.
Η πόλη ονομάσθηκε Αθήνα.
Ίσως πρέπει να υποψιασθούμε την αντιπαλότητα αυτών των δύο θεών , πού πρέπει να έχουν μια κωδικοποιημένη γνώση πίσω από τους μύθους τους.
Όπως λένε οι θεοί διαίρεσαν τη Γη ώστε ο καθένας να έχει το μέρισμα του.
Ο Ποσειδώνας πήρε το νησί της Ατλαντίδος.
Σύμφωνα με τον Πλάτωνα στο έργο του «Κριτίας», η Αθήνα φαίνεται να συμβολίζει την «τέλεια κοινωνία» και η Ατλαντίδα τον αντίπαλό της.
Η Ατλαντίδα ήταν το νησί του Ποσειδώνα, λεγόταν Πασειδωνία, αργότερα πήρε το όνομα του υιού του Ποσειδώνα , του Άτλαντα.
Και βέβαια να μην ξεχνάμε πώς στις μάχες πού έχουμε ανάμεσα σε αυτές τις δύο θεότητες μπορούμε να αποκωδικοποιήσουμε και την μάχη των Ελλήνων με τους Άτλαντες.
Μάχη πού κέρδισαν οι Έλληνες Αθηναίοι .
Η ελιά λοιπόν κερδίζει πάντα και η θεά Αθηνά υπερέχει με την Σοφία της.
Η ευλογημένη ελιά ήταν πάντα η βάση της διατροφής μας.
Η βάση της μεσογειακής διατροφής.
Το λάδι της ελιάς εκτός από την θρεπτικότητα πού παρέχει στην υγεία μας, είναι και το πιο απαραίτητο στοιχείο για τον εγκέφαλό μας.
Ο εγκέφαλος είναι το όργανο πού βρίσκετε μέσα στο κρανίο του κεφαλιού μας και πλέει μέσα στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό.
Όταν βάλετε λάδι σε ένα ποτήρι νερό το λάδι θα βγει νικητής, θα κάτσει πάνω στο νερό.
Για να είναι πάντα ενεργός και δραστήριος ο εγκέφαλος πρέπει να τον «λαδώνουμε».
Η θεά της σοφίας η Αθηνά δεν διάλεξε τυχαία την ελιά.
Η Αθηνά γεννήθηκε από το κεφάλι του Δία.
Ξεπετάχτηκε πάνοπλη με ένα κτύπημα του Ηφαίστου.
Η Αθηνά είναι η σκέψη και ή ιδέα πού ξεπετιέται από το μυαλό μας με ηλεκτρικές κεντρίσεις.
Κατά τη διαδικασία της γήρανσης και σε καταστάσεις όπως η απώλεια μνήμης και η νόσος του Alzheimer αυξάνονται οι απαιτήσεις του οργανισμού σε μονοακόρεστα λιπαρά οξέα, γιατί βοηθούν στο να διατηρείται η δομή του κυτταρικού τοιχώματος του εγκεφάλου.
Το λάδι της ελιάς μας κάνει πιο υγιείς και πιο έξυπνους.
Για αυτό εδώ σε αυτή την χώρα την Ελλάδα γεννήθηκε ο πολιτισμός.
Γιατί η διατροφή είναι το Α και το Ω. Ο Όμηρος αναφέρεται στο ελαιόλαδο ως «χρυσό υγρό» και ο Ιπποκράτης, ως τον «μεγάλη θεραπευτή».
Οι αντιοξειδωτικές ουσίες που περιέχονται στο ελαιόλαδο έχουν αντικαρκινική δράση, μέσω της παρεμπόδισης του σχηματισμού των ελευθέρων ριζών και ως εκ τούτου του οξειδωτικού στρες.
Και βέβαια η ευεργετική συμβολή της ελιάς στον εγκέφαλο συνδέεται και με την έννοια της αποβολής του άγχους.
Η κατανάλωση ελαίου και μόνο στην διατροφή μας και όχι βουτύρου ή σπορέλαιων διατηρεί την εγρήγορση του νου μας , την ευστροφία του και την θετική σκέψη.
Κλίνοντας την εισαγωγή θα δούμε τι είναι το δέντρο Ελιά!
1) Η ελιά είναι ο βασιλιάς των δέντρων!
2) Η ελιά είναι δέντρο που ζει χιλιάδες χρόνια, αιωνόβιο!
3) Η ελιά είναι δέντρο που μπορεί σε δύσκολες στιγμές κρίσης- πείνας να κρατήσει τον άνθρωπο στην ζωή!
4) Η ελιά, παρέχει το λάδι, τις ελιές, ξύλα δια τον χειμώνα, πυρηνέλαιο, ο πυρήνας για καύση σε λεβητοστάσια, στέγαση, έπιπλα, το λάδι χρησιμοποιείται και στη σαπωνοποιία, λιπαντικά, στις βιομηχανίες, απορρυπαντικά!
5) Η ελιά είναι ένα θεϊκό δώρο, άρα ιερό;
6) Η ελιά ζει με όλες τις καιρικές συνθήκες!
7) Από την ελιά φτιάχνονται χιλιάδες φάρμακα, βότανα!
8) Το άθερμο λάδι σε χαμηλές θερμοκρασίες πωλείτε στα φαρμακεία για φάρμακο!
9) Ελιά, καρπός γευστικός με πολλές θερμίδες, ελιά σπαστή-τσακιστή, στην άλμη της Άμφισσας, γεμιστές, και το αποκορύφωμα της γεύσης της Καλαμάτας-Μεσσηνίας η χοντρολιά!
10) Να μην το ξεχνάμε το λάδι και ως φωτιστικό για πολλούς αιώνες, το λεγόμενο Λυχνάρι!
11) Εάν θα ψάξουμε στην Αρχαία Ελλάδα, στους φιλόσοφους, ιστορικούς, συγγραφείς, Ιπποκράτη, Ασκληπιό και άλλους, θα δούμε τον ιερό ρόλο της ελιάς!
Το δέντρο της ελιάς, ο καρπός της και το ελαιόλαδο κατέχουν ξεχωριστή θέση στην ελληνική αγροτική ζωή, παράδοση αλλά και τη μυθολογία.
Δέντρο ιερό, που συμβολίζει την αφθονία, την ειρήνη, τη γνώση, τη σοφία και την υγεία.
Τα γηραιά δέντρα, που μπορούν να συμπληρώσουν μέχρι και χιλιετίες ζωής, στέκουν αγέρωχα και διηγούνται ιστορίες του παρελθόντος, τότε που ο κόσμος ήταν πολύ διαφορετικός από αυτόν που γνωρίζουμε σήμερα.
…………………..
Συνταγή με τα φύλλα της Ελιάς
-
Κόβουμε φύλλα από ΑΡΑΝΤΙΣΤΗ ελιά.
-
Αφού κόψουμε τα κοτσάνια ( για να μην ζορίσουμε το Μπλέντερ) τα βάζουμε σε ένα μεγάλο σουρωτήρι και τα πλένουμε καλά με νερό.
-
Βάζουμε σε ένα μπλέντερ Φύλλα και νερό με αναλογία … 2 ποτήρια νερό, 1 ένα ποτήρι φύλλα (συμπιεσμένα ) και τα αλέθουμε.
-
Σουρώνουμε το μίγμα και βάζουμε τον καθαρό χυμό σε γυάλινο μπουκάλι.
-
Το διατηρούμε στο ψυγείο.
-
Ακριβή δοσολογία του βοτάνου, δεν υπάρχει, για μη πάσχοντες η ημερήσια λείψει, μπορεί να είναι από ένα κουτάλι της σούπας, μέχρι 2-3 σφηνάκια ημερησίως.
-
Για μη πάσχοντες εννοείτε ότι επιβάλλετε πως απαιτείτε μεγαλύτερη ποσότητα που εκτιμάται σε 2-3 ποτηράκια του κρασιού ημερησίως
ΠΡΟΣΟΧΗ! Σε περίπτωση που το βότανο επιφέρει κάποια μικρά ανεπιθύμητα συμπτώματα ( πιθανώς κάποια ενόχληση στο στομάχι, ή κάποια διάρροια), δεν σταματάμε την λήψη, αλλά μειώνουμε την ποσότητα ώστε να μην μας ενοχλεί.
Από τον συμπατριώτη μας, Ιωάννη Πέτρου.
Τι δηλώνει ο Κύριος Ιωάννη Πέτρου για την συνταγή της Φραπ – ελιάς.
Την συγκεκριμένη συνταγή σαν πάσχων όχι, αλλά την δοκίμασα στην γυναίκα μου, σε κοντινούς συγγενεις και φίλους με προβλήματα καρκίνου και παρά το πολυδιάστατο της πάθησης, διαπιστωσα την θαυματουργή της δράση Για την δοσολογία που έδωσα, δεν βάζω και το χέρι στην φωτιά, αφού την έμαθα προφορικά προ 25-30 χρόνων από συγγενή που ισχυριζόταν ότι τον είχαν ξεγραμμένο και σώθηκε και στην συνέχεια διαπίστωσα προσωπικά στον κύκλο μου τα αποτελέσματα. Από ΄κει και πέρα, μπορεί κάποιο άλλο «σχήμα» να λειτουργεί καλύτερα, αλλά δεν το ξέρω
……………………………………..
Η ελιά στην αρχαία Ελλάδα
Σύμφωνα με απόψεις ερευνητών, η αγριελιά υπήρχε στη λεκάνη της Μεσογείου από την παλαιολιθική εποχή. Απολιθωμένα φύλλα ελιάς ηλικίας 50.000-60.000 ετών βρέθηκαν στη Σαντορίνη και τη Νίσυρο.
Η συστηματική καλλιέργειά της όμως ξεκίνησε στη νεολιθική εποχή, όπου παρατηρούνται ευρήματα «ήμερης» ελιάς αλλά και η επεξεργασία τους ώστε να γίνουν λάδι.
Βάση με τα μέχρι στιγμής δεδομένα που γνωρίζω, στην Ελλάδα, η πρώτη συστηματική καλλιέργεια ελιάς έγινε στην Κρήτη, στη Μινωική εποχή.
Η ελιά και το ελαιόλαδο αποτελούσαν εξαγώγιμο προϊόν για τους Μινωίτες, που τους απέφερε μεγάλα κέρδη.
Η μεταφορά τους γινόταν δια θαλάσσης μέσα σε οξυπύθμενους αμφορείς.
Η οικονομική ευμάρεια οδήγησε και στην αλματώδη πρόοδο του μινωικού πολιτισμού.
Γι’ αυτόν τον λόγο ο Μίνωας ήταν ο πρώτος βασιλιάς που κήρυξε την ελιά προστατευόμενο και ιερό δέντρο.
Το πόσο σημαντική ήταν η ελιά για την καθημερινή ζωή των Μινωιτών μπορούμε να το διαπιστώσουμε και από τα ευρήματα τέχνης και ζωγραφικής που την απεικονίζουν.
Ιδιαίτερα διαφωτιστικές για τη συγκομιδή και την επεξεργασία του καρπού της ελιάς είναι παραστάσεις που βρέθηκαν πάνω σε αγγεία που αναπαριστούν το ράβδισμα της ελιάς αλλά και τις τεχνικές επεξεργασίας του καρπού.
Από εκείνη την ιερή ελιά της Αθηνάς θεωρείται ότι είχαν προέλθει και οι υπόλοιπες ελιές των Αθηνών που είχαν την ονομασία «μορίαι ελαίαι» και που η πολιτεία τις προστάτευε με ένα πολύ αυστηρό νομικό πλαίσιο.
Σε σχέσεις με άλλους λαούς, η ελιά δωριζόταν σαν μεγάλο δώρο σεβασμού και φιλίας/και έτσι εξαπλώθηκε σε όλη τη γη, βασικά ξεκίνησε με τον Ηρακλή/ και μετά με τον Μέγα Αλέξανδρο, Ο Διόνυσος εκπολιτιστείς Ινδικών εθνών.
Ακόμη συνήθιζαν να περιφράζουν τους ελαιώνες αλλά και μεμονωμένα δέντρα με ξύλινη περίφραξη για να ελαχιστοποιήσουν τον κίνδυνο βλάβης τους.
Τόσο σημαντικές ήταν για εκείνους οι ελιές που ήταν δουλειά του Αρείου Πάγου να ελέγχει κάθε χρόνο αν τα δέντρα ήταν υγιή και περιποιημένα, σε αντίθετη περίπτωση οι αμελείς αγρότες τιμωρούνταν αυστηρά.
Το ελαιόλαδο που παραγόταν από αυτά τα ιερά δέντρα των Αθηνών θεωρούνταν επίσης ιερό και προσφερόταν ως έπαθλο στους νικητές των Παναθηναίων.
Την εποχή της κλασικής Αθήνας ο ελαιώνας των Αθηνών εκτεινόταν από τους πρόποδες της Πάρνηθας μέχρι τον Πειραιά και τον Υμηττό.
Η μεγάλη παραγωγή λαδιού και η εξαγωγή του εξασφάλιζε στην πόλη αλλά και στους πολίτες ευμάρεια.
Επειδή όμως ήταν πολύ σημαντικό η πόλη να έχει αυτάρκεια σε λάδι, κάθε παραγωγός υποχρεωνόταν να πουλήσει το ένα τρίτο της παραγωγής του στην πολιτεία και να εξάγει μόνο τα δύο τρίτα.
Η χρήση του ελαιόλαδου στην αρχαία Ελλάδα ήταν πολύ διαδεδομένη.
Μέχρι τα τέλη του 7ου π.Χ αιώνα δεν είχε ενταχθεί ακόμη στη διατροφή αλλά είχε κυρίως χρήση καλλωπιστική και φαρμακευτική.
Μόνο οι ήρωες και οι θεοί είχαν πρόσβαση σε αυτό για την καθημερινή τους περιποίηση, όπως στην επάλειψη του σώματος.
Στα ομηρικά έπη βλέπουμε τον Αχιλλέα να το χρησιμοποιεί για να χτενίσει τη χαίτη του αλόγου του, αλλά και γυναίκες για την περιποίηση των μαλλιών τους και την επάλειψή του στους χιτώνες τους για να γυαλίζουν.
Κάτι που δεν αναφέρεται, είναι ότι ήταν και για τους πολέμους ένα από τα πολλά υγρά πυρ, κυρίως σε πολιορκίες!
Μετά τον 6ο αιώνα π.Χ εντάχθηκε στη διατροφή, χωρίς όμως να σταματήσει να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην περιποίηση σώματος και μαλλιών.
Δεν είναι λίγες οι αναφορές που κάνουν λόγο για αρωματικά έλαια, τα οποία χρησιμοποιούνταν και για θεραπευτικούς σκοπούς.
Περίπου 60 θεραπευτικές χρήσεις του ελαιόλαδου αναφέρονται από τον Ιπποκράτη.
Μιας και η ελιά ήταν δέντρο ιερό ένα κλωνάρι ήταν αρκετό για να στεφανώσει έναν ολυμπιονίκη και να αποτελέσει την ύψιστη τιμή.
Το κλωνάρι αυτό, ο κότινος, προερχόταν, σύμφωνα με την παράδοση, από την αγριελιά που είχε φυτέψει ο ίδιος ο Ηρακλής στην Αρχαία Ολυμπία.
Με κλωνάρι ελιάς ήταν στεφανωμένο και το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία.
Επίσης οι διαγωνιζόμενοι στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο αγώνισμα της πάλης άλειφαν το σώμα τους με ελαιόλαδο.
Το ελαιόλαδο δεν θα μπορούσε να λείπει και από τις ιερές τελετουργίες των αρχαίων Ελλήνων.
Στον Όμηρο συναντούμε την Αφροδίτη να αλείφει καθημερινά το σώμα του νεκρού Έκτορα με ελαιόλαδο αρωματισμένο με τριαντάφυλλο.
Όμως και οι απλοί άνθρωποι όταν πέθαιναν αλείφονταν με ελαιόλαδο και τοποθετούνταν πάνω σε κλωνάρια ελιάς.
Τέλος, οι χοές που προσφέρονταν στους νεκρούς αποτελούνταν από λάδι, κρασί και μέλι.
Στη Βυζαντινή αυτοκρατορία το ελαιόλαδο εξακολουθεί να αποτελεί σημαντικό εξαγώγιμο προϊόν, όμως εξαιτίας της υψηλής τιμής του η αγορά του αποτελεί προνόμιο των υψηλών κοινωνικών στρωμάτων.
Μαζί με το σιτάρι και το κρασί αποτελούν τη λεγόμενη μεσογειακή τριάδα.
Τα παραδοσιακά κέντρα ελαιοπαραγωγής διατηρούνται και προστίθεται και η παραγωγή των μοναστηριών, τα οποία έχουν στην κατοχή τους μεγάλες εκτάσεις ελαιώνων.
Σε αρκετές περιόδους όμως γίνεται προσωρινή παύση εξαγωγών γιατί η Αυτοκρατορία αντιμετωπίζει μεγάλες ελλείψεις.
Οι έμποροι ελιάς και λαδιού ονομάζονται εληγοί.
Η Ελιά έπαιξε και παίζει βασικό ρόλο στην οικονομία του Ελληνικού έθνους!
Με την ίδρυση του ελληνικού κράτους το 1830 λαμβάνονται μέτρα ενίσχυσης της ελαιοκαλλιέργειας για να μπορέσει να ορθοποδήσει οικονομικά το νεοσύστατο κράτος.
Η μεγάλη αλλαγή όμως θα έρθει μετά το 1870, όταν ξεκινά η λειτουργία των πρώτων ατμοκίνητων εργοστασίων που εκβιομηχανίζει την παραγωγή ελαιόλαδου.
Σήμερα η παράδοση των εξαγωγών συνεχίζεται, με το ελαιόλαδο και τις ελιές να αποτελούν σημαντικά εξαγώγιμα προϊόντα, χάρη στην υψηλή ποιότητά τους.
Ακόμη και το κουκούτσι της ελιάς είναι χρήσιμο, καθώς χρησιμοποιείται για καυστική ύλη και για την παραγωγή πυρηνέλαιου.
Η ελιά επιπλέον στηρίζει την οικονομία σε άγονες περιοχές, καθώς έχει τη δυνατότητα να ευδοκιμεί σε άγονα και ξηρά εδάφη.
Υπολογίζεται ότι στη χώρα μας το 20% της καλλιεργήσιμης γης χρησιμοποιείται για την καλλιέργεια ελαιόδεντρων, υπάρχουν πάνω από 2.500 ελαιουργεία και 700.000 οικογένειες εξασφαλίζουν εισόδημα από την ελαιοπαραγωγή.
Η στενή και μακροχρόνια σχέση των ανθρώπων στη χώρα μας με την ελιά φαίνεται και στην καθημερινή γλώσσα.
Πλήθος παροιμιών για την ελιά και το λάδι χρησιμοποιούνται καθημερινά για να περιγράψουν διάφορες καταστάσεις.
Μερικές από αυτές είναι: Δεν έχει να λαδώσει ούτε το άντερό του, δεν τρώγεσαι ούτε με λάδι ούτε με ξίδι, Άνθρωπος χωρίς υπομονή λυχνάρι δίχως λάδι, Η αλήθεια και το λάδι βγαίνουν πάντα πάνω, Ρίχνει λάδι στη φωτιά, Την έβγαλε λάδι, Δίχως λάδι δίχως ξίδι πώς θα κάνουμε ταξίδι, Να σε κάψω, Γιάννη, να σ’ αλείψω λάδι κ.ά.
Η σημασία της ελιάς όχι μόνο στην οικονομική ζωή της χώρας μας αλλά και στον πολιτισμό αναδεικνύεται στα μουσεία ελιάς και λαδιού που υπάρχουν ανά την Ελλάδα.
Στις περισσότερες εκθέσεις γίνεται ιστορική αναδρομή της ελιάς στον πολιτισμό και τη θρησκεία και παρουσιάζεται διαχρονικά η εξέλιξη του τρόπου παραγωγής ελαιόλαδου.
Στην κατοχή, για ένα κυλλό λάδι έδιναν τα σπίτια τους στους μαυραγορίτες, για να σώσουν τα παιδιά τους από το θάνατο της Πείνας.
Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική παράδοση, πατρίδα της ελιάς είναι η Αθήνα και η πρώτη ελιά φυτεύτηκε από την Αθηνά στην Ακρόπολη.
Οι Έλληνες ήταν ο πρώτος λαός που καλλιέργησε την ελιά στον ευρωπαϊκό μεσογειακό χώρο.
Την μετέφεραν οι Έλληνες άποικοι έμποροι σε όλο τον κόσμο.
Όπως αναφέρει ο Πλίνιος, κατά το 580 π.Χ, ούτε το Λάτιο ούτε η Ισπανία ούτε η Τύνιδα γνώριζαν την ελιά και την καλλιέργειά της.
Ο καρπός του ονομάζεται επίσης ελιά και από αυτόν παράγεται το ελαιόλαδο.
Η ελιά υπήρξε το σύμβολο της θεάς Αθηνάς.
Η Ελιά είναι γνωστή από τους αρχαιότατους χρόνους.
Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική παράδοση, πατρίδα της ελιάς είναι η Αθήνα και η πρώτη ελιά φυτεύτηκε από την Αθηνά στην Ακρόπολη.
Οι Έλληνες ήταν ο πρώτος λαός που καλλιέργησε την ελιά στον ευρωπαϊκό μεσογειακό χώρο.
Την μετέφεραν είτε Έλληνες άποικοι.
Ο Ποσειδώνας χτυπώντας την τρίαινα του έκανε να αναβλύσει μια πηγή, η Αθηνά εμφάνισε την πρώτη ήμερη ελιά με καρπό.
Οι Αθηναίοι επέλεξαν την ελιά, η πόλη τους πήρε το όνομα της θεάς και έκτοτε μπορεί να είχαν πρόβλημα με το νερό αλλά ευδοκίμησαν λόγω του ευλογημένου καρπού.
Από αυτή την πρώτη ιερή ελιά της Αθηνάς, γεννήθηκαν άλλες δώδεκα ελιές τις οποίες οι Αθηναίοι φύτεψαν στις ισάριθμες πύλες της Ακαδημίας, και με την σειρά τους από αυτές τις ιερές, Μορίες, ελιές σιγά σιγά δημιουργήθηκαν οι ιεροί ελαιώνες των Αθηνών.
Αιώνες αργότερα οι Αθηναίοι διαπίστωσαν πως υπήρχαν πια ελαιόδεντρα που προέρχονταν από την πρώτη ελιά σε όλη την πόλη διάσπαρτα, αιωνόβια δέντρα τα οποία όρισαν εξίσου ιερά.
Μια αναφορά στα μνημειακά ελαιόδενδρα δεν μπορεί παρά να αρχίσει από την Ελιά της Αθηνάς.
Το πιο γνωστό στον κόσμο ελαιόδενδρο που η μεταξύ μύθου και πραγματικότητας ιστορία του δεμένη με την ιστορία των μνημείων της Ακρόπολης και της ίδιας της Αθηνάς το καθιστά ίσως το πιο σημαντικό μνημειακό ελαιόδεντρο του κόσμου.
Στο πρόσφατο βιβλίο της Τατιάνας Σταύρου αναφέρεται: «Ητο κότινος αρχικώς η ελαία του Ερεχθείου;
Ητο η πρώτη ήμερη ελιά, την οποία εμφύτευσε η Αθηνά υπέρ της πόλεως της;
Ητο το δόρυ της που το έμπηξε στο έδαφος θυμωμένη με τον Ποσειδώνα και φύτρωσε θαλλούς;
Ητο η ίδια η Αθηνά , εμφανισθείσα υπό μορφή Ελαίας;
Η ελαία του Ερεχθείου εθεωρείτο ιερόν δένδρο και το λάδι της εχρησιμοποιείτο για την άσβεστη λυχνία της Αθηνάς.
Όλβιος δε εθεωρείτο εκείνος ο οποίος στεφανωνόταν με κλάδο της ελιάς αυτής όπως ο Αριστοφάνης μετά την θριαμβευτική παράσταση των «Βατράχων» του.
Οι Αθηναίοι πλησίαζαν με ευλάβεια την ελιά του Ερεχθείου και έδεναν κορδελλάκια στα κλαδιά της, κρεμούσαν αναθήματα και καρπούς.
Και όταν οι Πέρσες κατέκαυσαν την Ελιά αυτή είδαν την επόμενη με έκπληξη να έχει πετάξει βλαστάρι «ένα πηχυν».
Στην Ακρόπολη όμως επάνω αλλά και σε όλα τα ιερά της Αθηνάς υπήρχαν πάντοτε ιερές ελιές (μορίες) μερικά δε περιβαλλόταν από ολόκληρους ελαιώνες που αποτελούσαν τον σηκό.
Τα κοιλώματα κάθε ελιάς ήταν κόγχες στις οποίες τοποθετούσαν αναθήματα.
Είναι δέντρο αειθαλές, έχει φύλλα αντίθετα, λογχοειδή, δερματώδη, σκουροπράσινα στην άνω επιφάνεια και αργυρόχροα στην κάτω.
Τα άνθη της είναι λευκωπά, μονοπέταλα και πολύ μικρά, σχηματίζουν ταξιανθία βότρυος και εμφανίζονται προς το τέλος Μαΐου, ενώ ο καρπός ωριμάζει και συλλέγεται κατά τα τέλη του φθινοπώρου και αρχές του χειμώνα.
Ο κορμός της ελιάς είναι οζώδης και καλύπτεται από τεφρόφαιο φλοιό.
Η ελιά ευδοκιμεί σε κλίματα εύκρατα χωρίς ακρότητες θερμοκρασίας (με μέση ετήσια θερμοκρασία 16οC) και υγρασίας, για αυτό είναι ευρύτατα διαδεδομένη στη μεσογειακή ζώνη (Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Τουρκία, Αλγερία και αλλού).
Ευδοκιμεί σε πολλές περιοχές του κόσμου, αρκεί η θερμοκρασία να μη κατέρχεται πολύ και για μεγάλα χρονικά διαστήματα κάτω από το μηδέν.
Γι’ αυτό και ιδιαίτερα κατάλληλες περιοχές για την καλλιέργειά της είναι οι παραθαλάσσιες.
Τα δένδρα φυτεύονται σε ευθείες σειρές ή σε ρομβοειδείς διατάξεις.
Ανάλογα με την ποικιλία και την ποιότητα του εδάφους η απόσταση μεταξύ των σειρών κυμαίνεται από 7 έως 20 μέτρα.
Η περιοχή στην οποία καλλιεργούνται ελαιόδενδρα ονομάζεται “ελαιώνας”.
Ο καρπός της ελιάς είναι πολύ βασικός για τη Μεσογειακή διατροφή, τόσο ως εδώδιμος όσο και επειδή από αυτόν παράγεται το ελαιόλαδο.
Ο καρπός της ελιάς είναι θαυμάσια πηγή μονοακόρεστων λιπαρών οξέων.
Η ελιά παρέχει φυτικές ίνες και μέταλλα στον οργανισμό και είναι πηγή της βιταμίνης Ε, που είναι φυσικό αντιοξειδωτικό.
Θεωρείται επίσης ότι η βιταμίνη Ε, επιβραδύνει τις αλλοιώσεις των κυτταρικών μεμβρανών και καταπολεμά την οστεοπόρωση.
Η ιστορία της ελιάς, με τα υπάρχοντα δεδομένα ξεκινά πριν τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα, και είναι συνδεδεμένη με τη ζωή των ανθρώπων της Μεσογείου, και ιδιαίτερα με την γενέτειρά της την Ελλάδα.
Στην καθημερινότητα και τις συνήθειές τους, η ελιά-λάδι είναι βασική διατροφή.
Σήμερα η καλλιέργεια της ελιάς είναι πολύ διαδεδομένη σε ολόκληρη τη Μεσόγειο και η κατανάλωση του καρπού είναι βασικό στοιχείο της μεσογειακής διατροφής.
Η ελιά είναι ένα δέντρο που αγαπά τον μεσογειακό ήλιο και την θάλασσα , μεγαλώνει και σε άγονα εδάφη και έχει μεγάλη αντοχή στην ανομβρία .
Η ελιά σε μικρή ηλικία χρειάζεται την φροντίδα του παραγωγού και ξεκινά να δίνει καρπούς στην ηλικία των 7 ετών.
Στην ηλικία των 30-70 ετών βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη. Υπάρχουν ελιές ανά τον κόσμο με ηλικία που ξεπερνούν τα 2.000 χρόνια .
Στον Μεσογειακό χώρο τα ελαιόδεντρα ανθοφορούν στα τέλη της Άνοιξης ενώ η συγκομιδή της ελιάς ξεκινά από τα τέλη Σεπτεμβρίου και τελειώνει τον Φεβρουάριο ανάλογα την ποικιλία της ελιάς.
Οι Έλληνες ήταν ο πρώτος λαός που καλλιέργησε ελιές.
Η ελιά συντρόφεψε τους Έλληνες τόσο σε εποχές ευμάρειας, όσο και σε εποχές στέρησης .
Οι καρποί της ελιάς , το λάδι της, αλλά και τα κλαδιά της , χρησιμοποιήθηκαν στο εμπόριο, έθρεψαν και μεγάλωσαν υγιεινά γενιές και γενιές, πρόσφεραν μακροζωία και προστασία από διάφορες αρρώστιες.
Η Ελιά για τους Έλληνες είναι ένα ευλογημένο δέντρο , ένα πολύτιμο δώρο της φύσης που έχει συνδεθεί με την ιστορία και τον πολιτισμό της Ελλάδος.
Ο καρπός της ελιάς ήταν ιερός από την αρχαιότητα.
Στην Έρευνά μου για την ελιά, απέκτησα και ένα φάρμακο, που μου δόθηκε από τον αείμνηστο γιατρό μου, Νικόλαο Γραμματικόπουλο!
Όσοι έχουν βήχα, από οποιαδήποτε αιτία το αποχρεμπτικό του εμπορίου, βοηθά λίγο έως καθόλου/ και αυτό δεν μπορείς να το παίρνεις συνέχεια, ο επίμονος βήχας είναι άκρος επικίνδυνος, μέχρι και εγκεφαλικό μπορεί να σε κτυπήσει.
Το φάρμακο που θα σας περιάψω, είναι απλό και είναι 100% ακίνδυνο!
Η συνταγή είναι, ίδια σε όποια ποσότητα και να το φτιάξεις.
100 γραμμάρια λάδι, 100 γραμμάρια μέλι, 100 Γραμμάρια ούζο.
Τα αναμιγνύεις όλα μαζί και το ανακατώνεις καλά κάθε φορά πριν πάρεις την δώσει.
Εγώ το βάζω αφού το ανακατώσω σε ένα μικρό μπουκάλι και πίνω μια μεγάλη κουταλιά της σούπας, η τον δοσομετρητή που έχουν μερικά αποχρεμπτικά, πρωί, μεσημέρι βράδυ, συνήθως μετά το φαγητό, όχι για να μην σε πειράξει, αλλά για να κάνει καλύτερη ενέργεια, μπορείς να πιεις και δυο κουταλιές/ και ποιο πολλές φορές την ημέρα, από εσένα θα εξαρθεί, βλέποντας τα αποτελέσματα!
Εγώ πίνω τρία χρόνια συνέχεια και βρήκα την υγεία μου, βγάζω τα φλέγματα με ελαφρύ βήχα/ και στην συνέχεια θα τα βγάζεις χωρίς βήχα.
ΠΛΑΤΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ
…………….
Ας έρθουμε στο σήμερα για την Ελιά.
Δυστυχώς η Ελλάδα βρίσκετε στα χέρια δοσίλογων και απατρίδων/ και αδιαφορούν για την αξία της ελιάς και των παραγώγων της.
Και όχι μόνο, αλλά εδώ και 50 χρόνια κάνουν τα πάντα να αφανίσουν την Ελιά από την Ελλάδα, βάζουν αβάσταχτα βάρη στα λιοτρίβια, βοηθώντας τα Τραστ να αλωνίζουν.
Χρηματοδοτούν το ξερίζωμα των ελαιοδέντρων, όπου δεν πιάνει, βάζουν φωτιές και τα καίνε.
Στο τέλος θα μας πάρουν το ιερό προνόμιο της Ελιάς οι ξένοι.
Δείτε παρακάτω τι συμβαίνει τώρα.
Η εκδίκηση της… φραπ-ελιάς;
Κατακρίθηκαν, απαξιώθηκαν, χλευάστηκαν και αντιμετωπίστηκαν με φαιδρότητα – μέχρι που απαξιώθηκαν εντελώς σε πανελλαδικό επίπεδο.
Σήμερα, τα φύλλα της ελιάς ξαναγεννιούνται από τις «στάχτες τους και επιστρέφουν δυναμικά στην επικαιρότητα με τη «βούλα» του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων, καθώς διαθέτουν πια επίσημη έγκριση για συγκεκριμένες ενδείξεις.
Κι ενώ η «ρετσινιά» της φραπ-ελιάς στοίχισε ακριβά στην Ελλάδα, την ίδια ώρα, γειτονικές χώρες, όπως η Τουρκία, έσπευδαν να φυτέψουν ελαιόδεντρα και επενδύουν πλέον στον τομέα της βιομηχανικής παραγωγής και κυκλοφορίας στην αγορά τσαγιού από φύλλα ελιάς σε χάρτινα σακουλάκια.
Ήπιο διουρητικό για χρήσεις σε περιπτώσεις κατακράτησης υγρών και προεμμηνορυσιακού συνδρόμου, με σκοπό τη ρύθμιση της λειτουργίας των νεφρών, είναι η ένδειξη που κατάφεραν να κατοχυρώσουν Έλληνες επιστήμονες στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων, στις 22 Νοεμβρίου 2011.
Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν συγγράμματα Γάλλων, μελών εξερευνητικών ομάδων, που χαρακτηρίζουν τα φύλλα της ελιάς ως σπουδαίο αντιπυρετικό και αντιβιοτικό.
Επιπλέον, τα τελευταία 40 χρόνια φαρμακευτικά σκευάσματα με βάση τα φύλλα της ελιάς κυκλοφορούν ευρύτατα στη Γερμανία με ενδείξεις για την υποστήριξη της λειτουργίας του καρδιαγγειακού συστήματος, τη ρύθμιση της χοληστερίνης και την προστασία των αγγείων από τις αθηρωματικές πλάκες, τη σταθεροποίηση των επιπέδων ζαχάρου στο αίμα και την αντιδιαβητική δράση στον ανθρώπινο οργανισμό.
Αρνητική δημοσιότητα από τη «φραπ-ελιά»
Δυστυχώς, όλα τα παραπάνω δεν έγιναν γνωστά στην ελληνική κοινή γνώμη και λίγοι σήμερα είναι ενήμεροι για τις εξελίξεις καθώς εκείνο που υπερίσχυσε ήταν η αρνητική δημοσιότητα που δόθηκε στο θέμα της φραπελιάς και της φημολογούμενης δράσης της κατά του καρκίνου.
«Το θέμα αντιμετωπίστηκε με μεγάλη φαιδρότητα στην Ελλάδα πριν από χρόνια.
Ο κόσμος άρχισε να μαζεύει φύλλα ελιάς από δέντρα που βρίσκονται μέσα στις πόλεις και παρασκεύαζε ροφήματα αναμένοντας θεραπεία από τον καρκίνο.
Αντίθετα, στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και την Ιαπωνία, τα φύλλα της ελιάς είχαν από χρόνια ενταχθεί στον Οργανισμό Φαρμάκων.
Έτσι, την ώρα που ο θόρυβος για τη φραπελιά και η κακή της δημοσιότητα βρίσκονταν στο ανώτατο σημείο τους, επιχειρηματίες από τη γειτονική Τουρκία αντιλήφθηκαν την σημασία του θέματος, φύτεψαν ελληνικές ποικιλίες ελιάς και μπήκαν δυναμικά στην βιομηχανική παραγωγή τσαγιού από φύλλα ελιάς» σχολιάζει στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο καθηγητής Δενδροκομίας Αθανάσιος Ρούμπος.
Ανάλογη περίπτωση αυτήν του “Ελληνικού γιαουρτιού”, για να ανοίξουμε περισσότερο τα μάτια μας: Ἐκρηκτική ἄνοδος τοῦ «Ελληνικοῦ» γιαουρτιοῦ στήν ἀγορά τῶν ΗΠΑ
και όχι μόνον: Ανεκμετάλλευτος Ελληνικός Θησαυρός: Φάρμακα από την Οδύσσεια του Ομήρου
«Μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά»
τονίζει, από την πλευρά της, η αναπληρώτρια καθηγήτρια του Φαρμακευτικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών και αντιπρόεδρος της Επιτροπής Φαρμάκων Φυτικής Προέλευσης του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων (ΕΜΑ) Ιωάννα Χήνου.
Η ίδια χαρακτηρίζει απαράδεκτη τη σύνδεση των φύλλων της ελιάς με τη χρήση κατά του καρκίνου και σχολιάζει ότι «η μόδα που επικράτησε την εποχή αυτή κατέστρεψε οποιαδήποτε πληροφορία και χρήσιμη ένδειξη υπήρξε για το συγκεκριμένο φυτικό προϊόν».
«Ήμουν κατά της αβάσιμης υποβάθμισης του εθνικού μας φυτού, για το οποίο από τότε γνωρίζαμε ότι η φαρμακευτική του χρήση επιβεβαιωνόταν από την ευρωπαϊκή φαρμακοποιΐα» αναφέρει και τάσσεται κατά της κακής χρήσης των φύλλων της ελιάς που ξεκίνησε τότε.
«Τα φυτικά προϊόντα δεν χρησιμοποιούνται για βαριές νόσους.
Τα φάρμακα για τον καρκίνο αποτελούν ειδική κατηγορία και σε σοβαρές ασθένειες αυτού του είδους δεν συζητούμε για μη συνταγογραφούμενα φάρμακα» διευκρινίζει.
Νέες δράσεις των φύλλων της ελιάς αναζητούν οι επιστήμονες.
Ωστόσο, σε εξέλιξη βρίσκεται η επιστημονική έρευνα για την αναζήτηση αντιοξειδωτικής δράσης στα φύλλα της ελιάς.
«Ήδη, υπάρχουν ερευνητικά δεδομένα σχετικά με την ελευρωπαΐνη, μια αντιοξειδωτική ουσία που βρίσκεται στα φύλλα και τον καρπό του ελαιοδέντρου.
Σε αυτήν την ουσία οφείλεται η πικρή γεύση τους» σχολιάζει ο κ. Ρούμπος και τονίζει ότι σήμερα πραγματοποιούνται έρευνες για την περιεκτικότητα δέκα διαφορετικών ποικιλιών ελιάς σε ελευρωπαΐνη.
Ο εντοπισμός και η ποσοτικοποίηση των αντιοξειδωτικών ουσιών της ελιάς ανά ποικιλία εκτιμάται ότι μπορεί να καθοδηγήσει τις μελλοντικές καλλιέργειες και τη χρήση των συγκεκριμένων ουσιών στη διατροφή και τη φαρμακευτική.
Η εγκεκριμένη «συνταγή» για τσάι από τα φύλλα της ελιάς
Μέχρι τότε, η συνταγή που αναγράφεται στη μονογραφία για τα φύλλα της ελιάς, η οποία εγκρίθηκε από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων, κατόπιν σχετικού αιτήματος της κ. Χήνου, το Νοέμβριο του 2009, προβλέπει τα εξής:
– Δέκα γραμμάρια χλωρά φύλλα ή πέντε γραμμάρια ξερά τοποθετούνται σε 150 ml βραστό νερό και μπορούν να χρησιμοποιηθούν μέχρι δύο φορές την ημέρα.
– Εναλλακτικά, 7 με 8 γραμμάρια ψιλοκομμένα φύλλα μπορούν να τοποθετηθούν για 30 λεπτά σε νερό που έχει βράσει ή 5 γραμμάρια να βράσουν μαζί με το νερό.
Το ρόφημα μπορεί να καταναλώνεται τρεις με τέσσερις φορές τη μέρα.
Διαφορετικές οδηγίες χρήσης έχουν εκδοθεί για σκευάσματα σε σκόνη που τοποθετούνται σε κάψουλες.
Οδηγίες, όμως, από τους επιστήμονες δεν δίνονται μόνο για την παρασκευή του ροφήματος αλλά και για τον τρόπο συλλογής των φύλλων της ελιάς.
Σύμφωνα με τον κ. Ρούμπο, τα φύλλα θα πρέπει να συλλέγονται από ελαιώνες που βρίσκονται σε περιοχή με ελάχιστη ή καθόλου μόλυνση του περιβάλλοντος.
Τα δέντρα δεν θα πρέπει να ψεκάζονται με χημικά σκευάσματα, ούτε να προέρχονται από καλλιέργειες με χρήση λιπασμάτων.
Ο κατάλληλος χρόνος για τη συγκομιδή είναι το φθινόπωρο και συγκεκριμένα οι μήνες Οκτώβριος και Νοέμβριος, κατά τους οποίους τα φύλλα έχουν ολοκληρώσει τον ετήσιο κύκλο τους. Τα δε φύλλα θα πρέπει να ξεπλυθούν ελαφρώς, να στεγνώσουν σε σκοτεινό δωμάτιο και ξηρό περιβάλλον και να αποθηκευτούν σε χάρτινη σακούλα.
Προσοχή στις ενδείξεις
Σε κάθε περίπτωση, η κ. Χήνου συνιστά στον καθένα να διαβάσει στην ιστοσελίδα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων τους τρόπους χρήσης των σκευασμάτων που προτείνονται και να λαμβάνονται πάντα υπόψιν όσα αναφέρονται για τυχόν αντενδείξεις, αλλεργικές αντιδράσεις ή άλλα σοβαρά προβλήματα υγείας.
Επιπλέον, απαραίτητη είναι η συνεννόηση των καταναλωτών με το γιατρό τους καθώς κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και κάθε φάρμακο θα πρέπει να χορηγείται με συγκεκριμένες οδηγίες χρήσης.
Δείτε ακόμη: Χυμός από φύλλα ελιάς!
και: Το «θαύμα» της… ελιάς
Μεγάλες επιχειρηματικές δυνατότητες
Την ώρα που ξεκινούν όλα τα παραπάνω να γίνονται γνωστά, σήμερα δεν κυκλοφορεί στην Ελλάδα κανένα σχετικό φαρμακευτικό σκεύασμα.
«Παρόλο που υπάρχουν μεγάλες επιχειρηματικές δυνατότητες, στην Ελλάδα, από ό,τι γνωρίζω, δεν υπάρχει τίποτα από φύλλα ελιάς στα φαρμακεία, ούτε στη μορφή του τσαγιού ούτε στη μορφή της κάψουλας.
Αμφιβάλλω, μάλιστα, αν γνωρίζει και κανείς το θέμα» τονίζει η κ. Χήνου και επισημαίνει ότι στην Ισπανία δραστηριοποιείται εταιρεία που παράγει σκόνη από τα φύλλα της ελιάς. (Εμείς είμαστε απασχολημένοι, να γκρινιάζουμε…)
«Σήμερα, με βάση όσα αναφέρονται στην ηλεκτρονική σελίδα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων, μπορεί οποιοσδήποτε να παρασκευάσει το τσάι ή την κάψουλα, να ζητήσει και να λάβει την έγκριση στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να πουλήσει αυτό το προϊόν στο κοινό με την συγκεκριμένη ένδειξη» σχολιάζει.
Ας δούμε και Κλινικά δεδομένα της φαρμακολογικής δράσης των φύλλων ελιάς
Ταπεινό φύλλο αποτρέπει εγκεφαλικά, υπέρταση, διαβήτη, Αλτσχάιμερ και σωρεία ασθενειών
Στο ίδιο πνεύμα, ο κ. Ρούμπος επισημαίνει ότι
η πρώτη ύλη, δηλαδή τα φύλλα της ελιάς, είναι διαθέσιμη σε μεγάλες ποσότητες δεδομένου ότι τα ελαιόδεντρα αποτελούν το 75% της δενδροκομίας στην Ελλάδα!
«Την ώρα που παράγονται τεράστιες ποσότητες φύλλων, είναι αυτονόητο ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν πολύ καλύτερα από λίπασμα ή καύσιμο, όπως γίνεται τώρα» προσθέτει.
Ας ελπίσουμε πως θα φερθούμε έξυπνα αυτήν την φορά: Το νου σας στην παγίδα, μην ξεριζώσετε ελιές λόγω επιδότησης
Παράλληλα, προωθούνται στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων αιτήματα για την έγκριση φυτικών σκευασμάτων ως παραδοσιακών φαρμάκων, δηλαδή ως προϊόντων που μπορούν να έχουν ήπιες ευεργετικές ιδιότητες, εφόσον αποκλειστούν από τους γιατρούς επικίνδυνες καταστάσεις και νόσοι.
«Σε αυτή την κατηγορία ανήκει ο δίκταμος, που βρίσκεται σε φάση προδημοσίευσης για δράσεις που αφορούν το κρυολόγημα, τις ήπιες στομαχικές διαταραχές και δερματικά προβλήματα από μελανιές και φλεγμονές.
Επίσης, τα κοκκινισμένα φύλλα αμπελιού, μετά τη συγκομιδή του σταφυλιού, έχουν λάβει έγκριση για την αντιμετώπιση των αιμορροϊδων, και της φλεβικής ανεπάρκειας.
Προωθούνται, άλλωστε, το τίλιο για ενδείξεις κατά του κρυολογήματος και ως ήπιο ηρεμιστικό και αιτήματα για τη μαστίχα και τα πέταλα του τριαντάφυλλου» αναφέρει η κ. Χήνου.
Δείτε ακόμη: Οι 10 καλλιέργειες με τις υψηλότερες αποδόσεις!
Το αντίδοτο στην κρίση κρύβεται στην ελληνική γη!!
«Υγρό χρυσάφι» από τη… Μάνη!
Υπερτροφές της ευλογημένης Ελληνικής Γαίας!
………………………….
Φτιάξτε το πιο υγιεινό ρόφημα στον κόσμο!!
Η τροφή μας το φάρμακό μας
από
Η τροφή μας το φάρμακό μας
Η ιστορία της χρήσης του δέντρου της ελιάς, το οποίο μπορεί να ζήσει μέχρι και 3.000 χρόνια, για διάφορους σκοπούς είναι αρκετά παλιά.
Σήμερα, οι άνθρωποι δίνουν έμφαση στον καρπό της αλλά και στα προϊόντα που κατασκευάζονται από το δέντρο της ελιάς.
Γνωρίζετε όμως ότι και τα φύλλα της ελιάς έχουν σπουδαίες θεραπευτικές ιδιότητες;
Τα φύλλα της ελιάς έχουν μία σειρά από “κρυφές” θεραπευτικές ιδιότητες.
Μία από τις δραστικές ενώσεις του είναι η ελαιβροπαΐνη ή ελαιοπαΐνη (πικρό μονο-τερπενικό γλυκοσίδιο).
Στην πραγματικότητα, η ελαιοπαΐνη και τα προϊόντα που κατασκευάζονται από την υδρολυτική αποικοδόμηση της έχουν ισχυρές αντιβακτηριακές ιδιότητες.
Μπορείτε να βελτιώσετε την κατάσταση της υγείας σας με τη χρήση των φύλλων της ελιάς.
Για περιπτώσεις ασθενειών που προκαλούνται από βακτήρια, όπως η πνευμονία, φυματίωση, η γρίπη, ηπατίτιδα, έρπητα και άλλων.
Μπορεί επίσης να βοηθήσει σε λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος και χειρουργικές λοιμώξεις.
Τα φύλλα ελιάς περιέχουν σε αφθονία διάφορες ενώσεις οι οποίες βοηθούν στη διαδικασία της ενίσχυσης του ανοσοποιητικού συστήματος, αυξάνουν την ενέργεια, έχουν αντιπαρασιτικές, αντι-ιικές και αντιμυκητιακές ιδιότητες.
Βοηθούν, επίσης, στην εξάλειψη και στην ανακούφιση πολλών καταστάσεων υγείας, όπως στη μείωση της αρτηριακής πίεσης, στη ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα και τα επίπεδα της κακής χοληστερόλης ενώ αντιμετωπίζουν και ασθένειες της καρδιάς.
Ο κατάλογος των ασθενειών που θεραπεύονται από τις ενώσεις που υπάρχουν στα φύλλα ελιάς είναι μεγάλος.
Η χρήση του ροφήματος από φύλλα ελιάς συμβάλλει σημαντικά στη βελτίωση της υγείας σας αν πάσχετε από κάποια από τις παρακάτω παθήσεις:
– Υψηλό ποσοστό λιπιδίων στο αίμα
– Διαβήτη
– Έρπη
– Αθηροσκλήρωση
– Ηπατίτιδα Α, Β και Γ
– Αρθρίτιδα
– Μηνιγγίτιδα (τόσο από βακτήρια όσο και από ιούς)
– Διφθερίτιδα
– Λιστέρια (βακτηριδιακός παθογόνος μικροοργανισμός που εκδηλώνεται ως ενδοκυτταρικό παράσιτο)
– Ελονοσία
– Έλκος
– Γρίπη
– Φλεγμονή του ουροποιητικού συστήματος
– Λοιμώξεις από χλαμύδια
Συνταγή για το πιο υγιεινό ρόφημα στον κόσμο:
Τσάι Ελιάς – Υλικά
15-20 αποξηραμένα φύλλα ελιάς
200-300 του λίτρου νερό
Διαδικασία
Ζεσταίνετε το νερό και προσθέτετε τα φύλλα ελιάς. Βράζετε για άλλα 2 ή 3 λεπτά.
Μετά βγάζουμε από τη φωτιά και το αφήνετε να “σταθεί” για περίπου 10 λεπτά.
Στη συνέχεια σουρώνετε και πετάτε τα φύλλα ελιάς.
Μπορείτε να πιείτε το τσάι, ζεστό ή κρύο.
Το ρόφημα έχει μια γλυκόπικρη γεύση.
Προσθέτετε λίγο μέλι ή / και λεμόνι, αν θέλετε να βελτιώσετε τη γεύση του.
Για να αισθανθείτε τις ευεργετικές επιδράσεις του εν λόγω ροφήματος, θα πρέπει να το καταναλώνετε σε καθημερινή βάση (με διακοπή μίας ημέρας).
Οι υγιείς άνθρωποι θα πρέπει, επίσης, να το πίνετε προληπτικά, καθώς με αυτόν τον τρόπο θα αποτρέψετε την εμφάνιση αρκετών ασθενειών.
Τα φύλλα ελιάς συγκομίζονται την Άνοιξη, όσο είναι ακόμη σε νεαρή ηλικία.
Πλύντε τα και τοποθετήστε τα σε σημείο όπου υπάρχει καλή κυκλοφορία αέρα.
Αφού ξεραθούν, κρατήστε τα αποξηραμένα φύλλα σε ερμητικά κλειστό δοχείο, σε σκοτεινό μέρος.
Νεότερες μελέτες έχουν δείξει ότι το τσάι ελιάς περιέχει ακόμα περισσότερα αντιοξειδωτικά από το πράσινο τσάι, το οποίο θεωρείται το πιο υγιεινό τσάι στον κόσμο.
“Τροφή”: Για να προλάβω τους κάθε ξερόλες “επαΐοντες” που φυτρώνουν σας τα ζιζάνια παντού, επαναλαμβάνω…
Πολλοί θα βιαστείτε ίσως να καταδικάσετε το ρόφημα ή και την «φραπελιά», λόγο της μεγάλης έκτασης που είχε πάρει το θέμα πριν από χρόνια και των αντιφατικών ιδιοτήτων που της καταλόγιζαν και καλά θα κάνετε, εφόσον μετά από έρευνα καταλήξατε σε αρνητικά γι`αυτήν συμπεράσματα.
Για τους υπόλοιπους έχω να πω τα εξής,
1ον, δεν συστήνω σε κάποιον θεραπείες, ούτε με ελιά ούτε και με κανένα άλλο φυτό, γι` αυτόν τον λόγο υπάρχουν ειδικοί, εμείς όπως λέω συχνά και αναγράφω και εδώ, απλώς πληροφορούμε,
2ον, γνωρίζουμε πως όλα τα φυτά και άρα τα δέντρα έχουν ιδιαίτερα χρήσιμες για τον οργανισμό μας ιδιότητες και αναρωτιέμαι, άραγε η ελιά δεν ανήκει σε αυτήν την κατηγορία;
3ον, Εφόσον όπως όλα τα φυτά έχει ιδιότητες, ποιος θα ήταν ο καλλίτερος τρόπος να την «εξευτελίσουν»;
Μήπως αυτός που ακολουθήθηκε;
Σκέψεις κάνω και τις μοιράζομαι μαζί σας, αλλά καλού – κακού σας εφιστώ την προσοχή, διότι θα ακολουθήσουν και άλλα θαυματουργά φυτά… Βλέπετε η «συνταγή» δοκιμάστηκε και απέδωσε τα μέγιστα!!
……………………………..
Ο θαυματουργός χυμός από φύλλα ελιάς
Από Η τροφή μας το φάρμακό μας
Ο θαυματουργός χυμός από φύλλα ελιάς
Συνέντευξη του Δρ. Λαμπρόπουλου στον Δρ. Πάππα
Από την Rulla de Lucci Ο θαυματουργός χυμός απόύλλα ελιάς
Το ακόλουθο άρθρο αναφέρεται στην θεραπευτική εμπειρία του Δρ. Λαμπρόπουλου με τον χυμό από φύλλα του μεσογειακού ελαιόδεντρου ως αντικαρκινικού παράγοντα και πώς η θεραπευτική χρήση του ξεκίνησε.
Σχετικά με τις θεραπείες, ο Δρ. Λαμπρόπουλος μίλησε στον Δρ. Πάππα λίγους μήνες νωρίτερα, όταν ο Δρ. Πάππας τον συνάντησε για να τον ενημερώσει για τον επιτυχημένο συνδυασμό των μαγνητικών παλμών και του χυμού από τα φύλλα του ελαιόδεντρου.
Ο Δρ. Λαμπρόπουλος είναι ένας μεγάλος στρατιωτικός γιατρός,
ένας πρακτικός της γενικής ιατρικής, ο οποίος γεννήθηκε το 1915 και μέχρι και σήμερα ζει στην Πάτρα της Ελλάδας.
(Το άρθρο είναι παλαιό)
Γεννήθηκε σ’ ένα ελληνικό χωριό και ανατράφηκε με την παλιά επιστήμη, την σοφία της παράδοσης.
Έζησε τους δύο Παγκόσμιους Πολέμους και τον Εμφύλιο Πόλεμο και παρατήρησε από πρώτο χέρι τον θάνατο ανθρώπου και φύσεως σε μεγάλη κλίμακα. Ποτέ δεν σταμάτησε να αγαπά και να ενδιαφέρεται και για τα δύο, τον άνθρωπο και την φύση.
Έζησε όλη του την ζωή προσπαθώντας να θεραπεύσει και να παρηγορεί τον άνθρωπο και να προστατεύει το περιβάλλον από την καταστροφή.
Για να θεραπεύσει τον άνθρωπο, εκτός από την επίσημη ιατρική, αναζήτησε βοήθεια από την μεγάλη φαρμακευτική εταιρία που τον περιέβαλλε, την Φύση.
Όλες οι κουλτούρες ανά τον κόσμο έχουν χρησιμοποιήσει βότανα από αμνημονεύτων χρόνων – όχι μόνον οι άνθρωποι, αλλά και τα ζώα τρέφονται με ιδιαίτερα φυτά όταν είναι άρρωστα.
Είναι θαυμαστής του Ιπποκράτη ο οποίος κάποτε είπε:
«Η τροφή πρέπει να είναι το φάρμακό σου και αν χρειαστείς φάρμακο, πάρτο από την τροφή» και «Η υγιεινή ζωή είναι μονόδρομος, η υγιεινή διατροφική δίαιτα».
Έχοντας τους αρχαίους φιλόσοφους και την γνώση της ιατρικής και της παράδοσης, ως βάση του, ήταν αναπόφευκτο γι’ αυτόν, τελικά, να μάθει για την ευεργετικότητα των φύλλων της ελιάς.
Τα ανθρώπινα όντα δεν μπορούν να παράγουν, όπως κάνουν τα φυτά, τα αναγκαία συστατικά για την ζωή.
Έχουν μάθει να παίρνουν ό,τι χρειάζονται από το περιβάλλον για την διατροφή και την ιατρική τους φροντίδα.
Σήμερα οι άνθρωποι τρώνε και γεμίζουν μόνο τα στομάχια τους χωρίς να ικανοποιούν τις ανάγκες του σώματός τους.
Ακολουθώντας τις εμπορικές διαφημίσεις, σιγά σιγά χάνουν το ένστικτο για αυτοθεραπεία και οδηγούν το σώμα τους σε ανισορροπία και ασθένεια.
Το πλούσιο οικοσύστημα της Ελλάδας έγινε ο Χαιρετισμός, η ΣΑΛΑΤΑ (αλάτι και ελαιόλαδο με λαχανικά) που καλλιέργησε και διατήρησε τα μεγαλύτερα επιτεύγματα του ανθρώπινου πνεύματος.
Όλη αυτή η άγρια βλάστηση γύρω τους ήταν η μητέρα των πολιτισμών.
Με την γνώση των ευεργετικών επιδράσεων αυτών των θησαυρών, οι προπάτορές τους διατήρησαν υγιή σώματα και υγιή πνεύματα και ήταν κυριολεκτικά αυτή η άγρια χλωρίδα που τους έσωσε σε ταραγμένους καιρούς.
Ήδη, ο πόλεμος και η απληστία έχουν φέρει το περιβάλλον σε τέλμα, με τις πυρκαγιές των δασών, με την εξάντληση του εδάφους μετά την κατάπαυση του πυρός με θαλασσινό νερό, σκοτώνοντας το οικοσύστημα με DDT, με βιομηχανική μόλυνση και ραδιενεργή ακτινοβολία και με το να καλύπτουν οικοσυστήματα, ρυάκια και ποτάμια με τσιμεντένια κτίρια.
Αν και, η επιβίωση έχει σχεδόν έρθει σε ένα τέλος, από όλες αυτές τις καταχρήσεις, η μάνα γη δεν έπαψε ποτέ να μιλάει στους ανθρώπους δυνατά και καθαρά.
Αν οι άνθρωποι σέβονται την σοφία της, μπορούν να ακούσουν την ανυπόμονη αποκάλυψη των ευεργετικών «μυστικών» της ξανά και ξανά, με πολλούς τρόπους.
Ότι τα ελαιόδεντρα ζουν πολύ είναι ένα γνωστό γεγονός και ελαιόδεντρα 1.000 ετών, ακόμη υγιή και παραγωγικά, είναι ένα σύνηθες φαινόμενο στην Ελλάδα.
Μέχρι σήμερα, οι άνθρωποι ακόμη πιστεύουν ότι το παλιό άλσος με ελιές στην Αθήνα υπάρχει εκεί από την εποχή του Σωκράτη.
Ότι η θεά Αθηνά έδωσε την ελιά στους Έλληνες, είναι γνωστό από την μυθολογία.
Το γεγονός όμως, ότι ο μύθος υποδηλώνει την παλαιότερη γνωστή στον άνθρωπο βιο μεσολάβηση, είναι λιγότερο γνωστό, εκτός από τους λόγιους που ξέρουν την Ελληνική αλφάβητο και τις ελληνικές λέξεις.
(Σχόλιο “τροφής”: Με δύο εκφράσεις ταυτίζομαι απόλυτα και τις έχω κάνει τρόπο ζωής, την μία την κράτησα ως τίτλο του παρόντος ιστότοπου και φυσικά μιλώ για το “η τροφή μας το φάρμακό μας”, η δεύτερη είναι η ρήσις του Αντισθένη “Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις”.
Είναι βαθιά η σοφία που κρύβει μέσα της η Ελληνική Γλώσσα και προσωπικά με εκπλήσσει κάθε φορά που ανακαλύπτω ένα από τα “κρυφά της” νοήματα!! Όποιος “αγγίξει” το μεγαλείο της, έστω και μία φορά, δεν πρόκειται ποτέ να ξανά απομακρυνθεί πια!)
Οι τρεις τιμούμενοι θεοί στην Ακρόπολη είναι:
– η Αθηνά, που άλλαξε το άγριο δέντρο με ένα παραγωγικό,
– ο Ήφαιστος, που απέσπασε μέταλλα από τις πέτρες και
– ο Ποσειδών, που παρήγαγε ιπποδύναμη από την θάλασσα.
Οι άνθρωποι έχουν χρησιμοποιήσει πολλές διαφορετικές λέξεις, σε διαφορετικούς καιρούς, εξηγώντας αυτή την συμβολική αναπαράσταση της οργανικής και ανόργανης μετάλλαξης, όπως η μετατροπή, η μεταστοιχείωση, η μεταμόρφωση, η αλχημεία, κλπ.
Λίγο ή πολύ, απλά επισήμανε σε έναν γιατρό το ότι υπήρχε μια περιγραφή μιας μεσολάβησης στα γενετικά υλικά.
Αν και ήταν ανήκουστο ακόμη τα πρώτα χρόνια του Δρ. Λαμπρόπουλου, το DNA είναι σήμερα ένα σύνηθες θέμα συζήτησης. Όλοι αυτοί οι μύθοι και ό,τι μπορεί να υπαινίσσουν, πάραυτα, τον οδήγησαν στο να δώσει περισσότερη προσοχή στα ελαιόδεντρα γύρω του.
{“Τροφή”: Δεν θα μπορούσα να αφήσω ασχολίαστο το γεγονός, πως οι μόνοι πάνω σε αυτόν τον πλανήτη που έχουν πειστεί πως η Ιστορία τους στην αρχαιότητα, οι μύθοι τους δηλαδή, ήταν παραμύθια (και γιατί δεν τους είπαν απευθείας έτσι, άραγε;), είμαστε εμείς οι ίδιοι… Τραγική ειρωνεία.}
Αρκετά σύντομα, ο Δρ. Λαμπρόπουλος είπε
«μια μέρα, η φύση απάντησε σ’ αυτόν τον επαρχιώτη και τον έβαλε στα σωστά ίχνη».
Καθώς κοίταζε ένα παντελώς ξεραμένο ελαιόδεντρο, παρατήρησε ότι μόνο στο ένα κλαδί του δέντρου, υπήρχε ένα φρέσκο πράσινο βλαστάρι, στο μέγεθος ενός γκρέιπφρουτ, που έμοιαζε με νεόπλασμα (νέα δημιουργία), και όχι σαν ένα νέο κλαδί.
Αργότερα, επίσης παρατήρησε ότι τα ελαιόδεντρα, μια στο τόσο, αναπτύσσουν μικρές μαύρες δομές ιστών, επονομαζόμενα «καρκινικά» από τους επαρχιώτες.
Τελικά, ο Δρ. Λαμπρόπουλος άρχισε να στοχάζεται πάνω στην ιδέα ότι ίσως τα ελαιόδεντρα ζούσαν πολύ επειδή παρήγαγαν έναν παράγοντα ο οποίος περιόριζε την ανάπτυξη μικρών κυστών σε μεγάλους όγκους καρκίνου.
Οπότε, μια μέρα, αποφάσισε να μάθει για τον εαυτό του και ξεκίνησε να εκτελεί το δικό του πείραμα.
Κατάρτισε επιστημονικά ελεγχόμενα περιβάλλοντα για την στέγαση κουνελιών, κοτόπουλων, μυρμηγκιών και μελισσών.
Αποφάσισε, επειδή ήταν ευκολότερο για έλεγχο, να ταϊζει τα ζώα με χυμό από φύλλα ελαιόδεντρου και όχι με σκέτα φύλλα.
Αυτό που παρατήρησε ήταν σταθερό, πολύ ενδιαφέρον και πολύ καθησυχαστικό:
– Τα ελεγχόμενά του κουνέλια ανέπτυξαν αντίσταση ενάντια στην κοκκιδίαση.
– Τα ελεγχόμενά του κοτόπουλα σταμάτησαν να αναπτύσσουν όγκους στο στομάχι και στην μήτρα.
– Η αλλαγή της τροφής και του περιβάλλοντος στα μυρμήγκια τροποποίησαν την έκφραση των γονιδίων τους.
Συμπτωματικά, ενώ προχωρούσε με τα πειράματά του, τον έφτασαν φήμες για μια γυναίκα με μελάνωμα που έγινε καλά με τον χυμό από φύλλα ελαιόδεντρου και γρήγορα έμαθε ότι ήταν πράγματι ένα τέτοιο άτομο, το πρώτο που είχε ακούσει ποτέ σχετικά με την θεραπεία ανθρώπου με χυμό από φύλλα ελιάς.
Ο γιατρός συνάντησε την μεγάλη γυναίκα σ’ ένα χωριό κοντά στην Πάτρα.
Είχε μελάνωμα, και οι γιατροί, αφού, «λόγω της αδυναμίας για επιπλέον παρακέντηση των φλεβών», μια θεραπεία φαινόταν αδύνατη για εκείνη, την έστειλαν από το νοσοκομείο της Αθήνας πίσω στο χωριό της ώστε να πεθάνει τουλάχιστον σπίτι. Ήταν, ωστόσο, στο χωριό της ένας άντρας επισκέπτης από την Κύπρο που της είπε να πιεί τον χυμό από τα φύλλα ελιάς και θα γίνει καλά.
Όντας απελπισμένη, το δοκίμασε και το μελάνωμα εξαφανίστηκε.
Αρκετά σύντομα, οι φήμες αυτού του γεγονότος διαδόθηκαν γρήγορα και μακριά και άρρωστοι άνθρωποι άρχισαν να πίνουν τον χυμό ως θεραπεία. Είχαν εύκολη πρόσβαση στα υλικά που χρειάζονταν, ήταν δωρεάν και εύκολο να φτιαχτεί.
Για πρώτη φορά, ο Δρ. Λαμπρόπουλος χρησιμοποίησε αυτή την θεραπεία σε
ασθενή με καρκίνο του προστάτη εξαπλωνόμενο στους όρχεις.
Αν και είχαν επέμβει με εγχείρηση και αφαίρεσαν αυτά τα όργανα, ο καρκίνος είχε εξαπλωθεί μακρύτερα.
Όντας στο τελευταίο στάδιο της ασθένειας, ήταν εξαιρετικά αδύναμος και εν πόνω.
Ωστόσο, αφού ήπιε τον χυμό από φύλλα ελιάς για πάνω από 8 μήνες, επανάκτησε την υγεία του και παρέμεινε υγιής.
Συνέβη ο γιός αυτού του πρώτου ασθενή που είχε ο Δρ. Λαμπρόπουλος να είναι φοιτητής του Πολυτεχνείου της Αθήνας.
Πηγαίνοντας πίσω στο Πανεπιστήμιο, μετά την απουσία του για την φροντίδα του πατρός του, συνέδεσε τα γεγονότα της θεραπείας του πατρός του με του καθηγητή του που τον είχε διδάξει λίγα χρόνια νωρίτερα στο Πανεπιστήμιο του Maryland.
Με την κατάλληλη επικοινωνία με τον καθηγητή του, το τμήμα ερευνών του Πανεπιστημίου του Maryland, έκανε κάποια πειράματα, εκείνο τον καιρό, για τον χυμό από φύλλα της Μεσογειακής ελιάς και ανακάλυψε ότι αυτός ο χυμός έχει όντως αντι-λευχαιμιακές ιδιότητες.
Το υπόλοιπο των πειραμάτων για να προσδιορίσουν τους θεραπευτικούς παράγοντες δεν έγινε ποτέ…
Η δεύτερή του περίπτωση ήταν ένας ασθενής που
είχε αναπτύξει μετάσταση εγκεφαλικού όγκου, και μετά από ανεπιτυχή εγχείρηση, είχε σταλεί σπίτι από το νοσοκομείο με πολύ λίγες ελπίδες για ανάρρωση.
Αφού ήπιε χυμό από φύλλα ελιάς για έναν χρόνο, ο συγκεκριμένος ασθενής ανάρρωσε πλήρως.
Ο τρίτος ασθενής του με καρκίνο ήταν έτοιμος για
εγχείρηση πνεύμονος όταν αποφάσισε, αντ’ αυτού, να θεραπεύσει τον καρκίνο του με χυμό από φύλλα ελιάς.
Τρείς μήνες αργότερα όταν ο ασθενής επέστρεψε στο νοσοκομείο για ένα check-up ο καρκίνος είχε εξαφανιστεί.
Πολλές ακόμη επιτυχημένες θεραπείες ακολούθησαν με τα χρόνια.
Οι πολλοί του ασθενείς που έγιναν καλά τον έκαναν πιστό στην θεραπεία με τον χυμό της Μεσογειακής ελιάς. Δήλωσε ότι ο καρκίνος είναι θεραπεύσιμος.
Ο Δρ. Λαμπρόπουλος συνέστησε ότι αυτή η θεραπεία είναι αποτελεσματική αν παίρνεις τρία ποτήρια χυμού από φύλλα ελιάς καθημερινά για τέσσερις μήνες το λιγότερο (τα ανανεωμένα κύτταρα του αίματος φέρνουν τις θρεπτικές ουσίες που δυναμώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα).
Αυτές είναι οι οδηγίες για να φτιάξετε χυμό για θεραπεία:
-
Διαλέξτε ένα ελαιόδεντρο Μεσογειακού τύπου που δεν έχει ψεκαστεί με χημικά.
-
Κόψτε το ανώτερο 30 με 40cm ενός κλαδιού.
-
Διαλέξτε κυρίως τα φύλλα που είναι συνδεδεμένα με τον κύριο μίσχο και τα φρέσκα φύλλα από τα κλωνάρια των μικρότερων κλαδιών, το ανώτερο 1 με 2cm.
-
Ξεπλύντε τα φύλλα πολύ καλά.
-
Κόψτε τα φύλλα με ένα καλό μαχαίρι ή με γουδοχέρι.
-
Ανακατέψτε ένα ποτήρι από κομμένα φύλλα με δύο ποτήρια νερού σε μίξερ.
-
Σε περίπτωση που θα φτιάξετε επιπλέον ποσότητα χυμού:
α. Τοποθετήστε το στο ψυγείο.
β. Να είστε σίγουροι ότι ο χυμός είναι εντελώς σφραγισμένος και δεν εισέρχεται καθόλου αέρας διαφορετικά θα γίνει οξείδωση στον χυμό και θα χάσει τις θεραπευτικές του αξίες.
Ο Δρ. Λαμπρόπουλος έχει γράψει βιβλίο για την θεραπεία με τον χυμό των φύλλων της Μεσογειακής ελιάς, το οποίο έχει επίσης εκδοθεί και στην Αγγλία.
Την τελευταία φορά που ο Δρ. Λαμπρόπουλος έκανε όλη την εργασία του ξανά δημόσια, ήταν σε ένα συνέδριο στα Ιωάννινα της Ελλάδας.
Προσέφερε την εργασία του, ζητώντας τους να κάνουν έρευνες για να προσδιορίσουν τα συστατικά των φύλλων της ελιάς που βοηθούν στην ενδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Εν τούτοις, ήρθε αντιμέτωπος για άλλη μια φορά τα τελευταία 20 χρόνια, με την ίδια νοοτροπία: από μία μικρή χώρα, από μια μικρή πόλη, από έναν μικρό επαρχιακό γιατρό, είναι αδύνατο να έρθει η θεραπεία για τον καρκίνο… και μάλιστα τσάμπα!
“Τροφή-Φάρμακο”: Πολλοί θα βιαστείτε ίσως να καταδικάσετε την “φραπελιά”, λόγω της μεγάλης έκτασης που είχε πάρει το θέμα πριν από χρόνια και των αντιφατικών ιδιοτήτων που της καταλόγιζαν και καλά θα κάνετε, εφόσον μετά από έρευνα καταλήξατε σε αρνητικά γι`αυτήν συμπεράσματα.
Για τους υπόλοιπους έχω να πω τα εξής,
1ον, δεν συστήνω σε κάποιον θεραπείες, ούτε με ελιά ούτε και με κανένα άλλο φυτό, γι` αυτόν τον λόγο υπάρχουν ειδικοί, εμείς όπως λέω συχνά και αναγράφω και εδώ, απλώς πληροφορούμε,
2ον, γνωρίζουμε πως όλα τα φυτά και άρα τα δέντρα έχουν ιδιαίτερα χρήσιμες για τον οργανισμό μας ιδιότητες και αναρωτιέμαι, άραγε η ελιά δεν ανήκει σε αυτήν την κατηγορία;
3ον, Εφόσον όπως όλα τα φυτά έχει ιδιότητες, ποιος θα ήταν ο καλλίτερος τρόπος να την “εξευτελίσουν”; Μήπως αυτός που ακολουθήθηκε;
Σκέψεις κάνω και τις μοιράζομαι μαζί σας, αλλά καλού – κακού σας εφιστώ την προσοχή, διότι θα ακολουθήσουν και άλλα θαυματουργά φυτά… Βλέπετε η “συνταγή” δοκιμάστηκε και απέδωσε τα μέγιστα!!
Δείτε ακόμη: Η εκδίκηση της… φραπελιάς;
Εκχύλισμα φύλλων ελιάς: Αποτρέπει και θεραπεύει πλήθος παθήσεων
Κλινικά δεδομένα της φαρμακολογικής δράσης των φύλλων ελιάς
Ταπεινό φύλλο αποτρέπει εγκεφαλικά, υπέρταση, διαβήτη, Αλτσχάιμερ και σωρεία ασθενειών
Το «θαύμα» της… ελιάς
Εδώ που… τα ξέρουμε όοολα, την λοιδορούμε, έξω όμως η ελιά και τα παράγωγά της είναι ένας πολυπόθητος θησαυρός και δικαίως: Παραμελημένο Ελληνικό προϊόν γίνεται ανάρπαστο στο εξωτερικό ως φάρμακο
Για να δούμε, τώρα υπάρχουν και άλλες παρόμοιες περιπτώσεις θαυματουργών θεραπειών που θάφτηκαν από γνωστά κέντρα;
Εναλλακτικές αποδεδειγμένες θαυματουργές θεραπείες που θάφτηκαν από τις φαρμακοβιομηχανίες.
Το είδα: fysei.blogspot.gr Ο θαυματουργό
………………………….
Εγκεκριμένη η φραπελιά από τον ΕΟΦ όχι όμως ως αντικαρκινική |
|
Θυμάστε τη φραπελιά και το ντόρο που είχε γίνει πριν από κάποια χρόνια σχετικά με τις ιδιότητες της ; Χλευάστηκε και κατακρίθηκε έντονα. Σήμερα πλέον η φραπελιά, κυκλοφορεί με την έγκριση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων, καθώς διαθέτει πλέον επίσημη έγκριση για συγκεκριμένες ενδείξεις. Βέβαια, η αλήθεια είναι πως στην Ελλάδα διαφημίστηκε ως αντικαρκινικό θαύμα, που πάσα νόσο και ασθένεια θεραπεύει. Ετσι λοιπόν πιθανόν να ήταν δικαιολογημένες οι αντιδράσεις που είχαν τότε προκύψει τότε. Ήπιο διουρητικό για χρήσεις σε περιπτώσεις κατακράτησης υγρών και προεμμηνορυσιακού συνδρόμου, με σκοπό τη ρύθμιση της λειτουργίας των νεφρών, είναι η ένδειξη που κατάφεραν να κατοχυρώσουν Έλληνες επιστήμονες στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων, στις 22 Νοεμβρίου 2011. |
Θα πρέπει οι αγροτικοί συνεταιρισμοί, η Γεωπονική Σχολή κλπ, οι Ελληνικές Φαρμακευτικές Εταιρείες να συνεργασθούν για την πλήρη εκμετάλλευση του ιερού δένδρου. Θα πρέπει να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι της κοπής του αρχαίου δάσους – ελαιώνα 5000 ελαιοδένδρων που κόπηκε για να φιλοξενηθούν λαθρομετανάστες
Αγαπητέ φίλε σήμερα άμα λες τι πρέπει…. είσαι εχθρός του Κράτους και της πατρίδος σου?????????????????????????????? γιατί το δικό πρέπει σήμερα είναι λαϊκά δικαστήρια, Που σίγουρα θα γίνουν έκτροπα, αλλά πάλι θα διορθώσουμε το 90% από τους προδότες. κάποιοι θα θυσιαστούν να σωθεί η πατρίδα μας και οι υπόλοιποι!