ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ

Το αντίσωμα , που ονομάζεται επίσης ανοσοσφαιρίνη , μια προστατευτική πρωτεΐνη που παράγεται από το ανοσοποιητικό σύστημα ως απόκριση στην παρουσία μιας ξένης ουσίας, που ονομάζεταιαντιγόνο .

 Τα αντισώματα αναγνωρίζουν και κολλάνε στα αντιγόνα για να τα απομακρύνουν από το σώμα.

Ένα ευρύ φάσμα ουσιών θεωρείται από τον οργανισμό ως αντιγόνα, συμπεριλαμβανομένων οργανισμών που προκαλούν ασθένειες και τοξικών υλικών όπως το δηλητήριο εντόμων.

Ποιος ανακάλυψε τις κύριες ομάδες αίματος;

Τι προκαλεί τη θαλασσαιμία της νόσου του αίματος;

Δοκιμάστε τι γνωρίζετε για την ιατρική επιστήμη, κάνοντας αυτό το κουίζ.

Όταν μια εξωγήινη ουσία εισέρχεται στο σώμα, το ανοσοποιητικό σύστημα είναι σε θέση να το αναγνωρίσει ως ξένο, επειδή τα μόρια στην επιφάνεια του αντιγόνου διαφέρουν από αυτά που βρίσκονται στο σώμα.

 Για την εξάλειψη του εισβολέα, το ανοσοποιητικό σύστημα απαιτεί έναν αριθμό μηχανισμών, συμπεριλαμβανομένου ενός από τους πιο σημαντικούς – την παραγωγή αντισωμάτων.

 Τα αντισώματα παράγονται από εξειδικευμένα λευκά αιμοσφαίρια που ονομάζονται Β λεμφοκύτταρα (ήΒ κύτταρα ).

Όταν ένα αντιγόνο συνδέεται με την επιφάνεια των Β κυττάρων, διεγείρει το Β κύτταρο για να διαιρεθεί και να ωριμάσει σε μια ομάδα πανομοιότυπων κυττάρων που ονομάζεται κλώνος.

Τα ώριμα Β κύτταρα, που ονομάζονται κύτταρα πλάσματος , εκκρίνουν εκατομμύρια αντισώματα στην κυκλοφορία του αίματος και στο λεμφικό σύστημα .

ανθρώπινο Β κύτταρο

Καθώς τα αντισώματα κυκλοφορούν, επιτίθενται και εξουδετερώνουν αντιγόνα που είναι πανομοιότυπα με αυτά που πυροδότησαν την ανοσοαπόκριση.

Τα αντισώματα προσβάλλουν αντιγόνα δεσμεύοντάς τα.

Η σύνδεση ενός αντισώματος σε μια τοξίνη , για παράδειγμα, μπορεί να εξουδετερώσει το δηλητήριο απλά αλλάζοντας τη χημική του σύνθεση. ονομάζονται τέτοια αντισώματααντιτοξίνες .

Με την προσκόλλησή τους σε μερικά μικρόβια που εισβάλλουν, άλλα αντισώματα μπορούν να καταστήσουν αυτούς τους μικροοργανισμούς ακίνητους ή να τους εμποδίσουν να διεισδύσουν στα κύτταρα του σώματος.

Σε άλλες περιπτώσεις το επικαλυμμένο με αντίσωμα αντιγόνο υπόκειται σε αντίδραση χημικής αλυσίδας μεσυμπλήρωμα , που είναι μια σειρά πρωτεϊνών που βρίσκονται στο αίμα.

Η αντίδραση συμπληρώματος είτε μπορεί να προκαλέσει τη λύση (έκρηξη) του μικροβιακού εισβολέα ή μπορεί να προσελκύσει κύτταρα καθαριστή που σκοτώνουν μικρόβια που καταπίνουν ή φαγοκυτταρίνη , τον εισβολέα.

Μόλις ξεκινήσει, η παραγωγή αντισωμάτων συνεχίζεται για αρκετές ημέρες έως ότου αφαιρεθούν όλα τα μόρια αντιγόνου.

 Τα αντισώματα παραμένουν σε κυκλοφορία για αρκετούς μήνες, παρέχοντας εκτεταμένη ανοσία έναντι του συγκεκριμένου αντιγόνου.

Τα Β κύτταρα και τα αντισώματα μαζί παρέχουν μία από τις σημαντικότερες λειτουργίες της ανοσίας, που είναι η αναγνώριση ενός αντιγόνου που εισβάλλει και η παραγωγή ενός τεράστιου αριθμού προστατευτικών πρωτεϊνών που καθαρίζουν το σώμα για να αφαιρέσουν όλα τα ίχνη αυτού του αντιγόνου.

Συλλογικά τα Β κύτταρα αναγνωρίζουν έναν σχεδόν απεριόριστο αριθμό αντιγόνων.

Ωστόσο, μεμονωμένα κάθε Β κύτταρο μπορεί να συνδεθεί με έναν μόνο τύπο αντιγόνου.

Τα Β κύτταρα διακρίνουν τα αντιγόνα μέσω των πρωτεϊνών, που ονομάζονταιυποδοχείς αντιγόνων , που βρίσκονται στις επιφάνειές τους.

 Ένας υποδοχέας αντιγόνου είναι βασικά μια πρωτεΐνη αντισώματος που δεν εκκρίνεται αλλά είναι αγκυρωμένη στη μεμβράνη Β-κυττάρων.

Όλοι οι υποδοχείς αντιγόνων που βρίσκονται σε ένα συγκεκριμένο Β κύτταρο είναι πανομοιότυποι, αλλά οι υποδοχείς που βρίσκονται σε άλλα Β κύτταρα διαφέρουν.

Αν και η γενική δομή τους είναι παρόμοια, η παραλλαγή έγκειται στην περιοχή που αλληλεπιδρά με το αντιγόνο – τη θέση σύνδεσης αντιγόνου ή συνδυασμού αντισωμάτων.

Αυτή η δομική διακύμανση μεταξύ θέσεων σύνδεσης αντιγόνου επιτρέπει σε διαφορετικά Β κύτταρα να αναγνωρίσουν διαφορετικά αντιγόνα.

Ο υποδοχέας αντιγόνου δεν αναγνωρίζει πραγματικά ολόκληρο το αντιγόνο.

Αντίθετα, δεσμεύεται σε ένα μόνο μέρος της επιφάνειας του αντιγόνου, μια περιοχή που ονομάζεταιαντιγονικός καθοριστής ή επίτοπος.

 Η σύνδεση μεταξύ του υποδοχέα και του επιτόπου συμβαίνει μόνο εάν οι δομές τους είναι συμπληρωματικές.

Εάν είναι, ο επίτοπος και ο υποδοχέας ταιριάζουν μαζί σαν δύο κομμάτια ενός παζλ, ένα γεγονός που είναι απαραίτητο για την ενεργοποίηση της παραγωγής αντισωμάτων Β-κυττάρων.

Κάθε μόριο αντισώματοςείναι ουσιαστικά πανομοιότυπος με τον αντιγόνο υποδοχέα του Β κυττάρου που τον παρήγαγε.

 Η βασική δομή αυτών των πρωτεϊνών αποτελείται από δύο ζεύγη πολυπεπτιδικών αλυσίδων (μήκη αμινοξέων που συνδέονται με πεπτιδικούς δεσμούς) που σχηματίζουν ένα εύκαμπτο σχήμα Υ.

Το στέλεχος του Υ αποτελείται από το ένα άκρο κάθε δύο από τις ίδιες βαριές αλυσίδες, ενώ κάθε βραχίονας αποτελείται από το υπόλοιπο τμήμα μιας βαριάς αλυσίδας συν μια μικρότερη πρωτεΐνη που ονομάζεται ελαφριά αλυσίδα.

Οι δύο ελαφριές αλυσίδες είναι επίσης ίδιες.

Σε συγκεκριμένες κατηγορίες αντισωμάτων, το στέλεχος και ο πυθμένας των βραχιόνων είναι αρκετά παρόμοια και επομένως ονομάζονται σταθερή περιοχή.

Οι άκρες των βραχιόνων, ωστόσο, είναι πολύ μεταβλητές στη σειρά.

Αυτές οι συμβουλές συνδέουν το αντιγόνο.

Έτσι, κάθε αντίσωμα έχει δύο ίδιες θέσεις σύνδεσης αντιγόνου, μία στο τέλος κάθε βραχίονα,

Τα αντισώματα ομαδοποιούνται σε πέντε κατηγορίες ανάλογα με τη σταθερή τους περιοχή.

 Κάθε τάξη χαρακτηρίζεται από ένα γράμμα που επισυνάπτεται σε συντομογραφία της λέξης ανοσοσφαιρίνης :IgG ,IgM ,IgA ,IgD , καιIgE .

 Οι κατηγορίες αντισωμάτων διαφέρουν όχι μόνο στη σταθερή περιοχή τους αλλά και στη δραστηριότητα.

Για παράδειγμα, το IgG, το πιο κοινό αντίσωμα, υπάρχει κυρίως στο αίμα και στα υγρά των ιστών, ενώ το IgA βρίσκεται στις βλεννογόνους μεμβράνες που καλύπτουν την αναπνευστική και γαστρεντερική οδό.

Τα προσχηματισμένα αντισώματα, τα οποία προέρχονται από τον ορό του αίματος σε άτομα ή ζώα που είχαν προσβληθεί προηγουμένως, συχνά χορηγούνται σεαντιορός σε άλλο άτομο, προκειμένου να παρέχει άμεση, παθητική ανοσοποίηση έναντι τοξινών ή μικροβίων ταχείας δράσης, όπως αυτά που προκαλούνται σε μολύνσεις φιδιών ή τετάνου.

Οι συντάκτες της Εγκυκλοπαίδειας BritannicaΑυτό το άρθρο αναθεωρήθηκε και ενημερώθηκε πιο πρόσφατα από τον Kara Rogers , Senior Editor.

ΜΑΘΕΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ σε αυτά τα σχετικά άρθρα της Britannica:

• 

  ανοσοποιητικό σύστημα: υποδοχείς και αντισώματα αντιγόνων Β-κυττάρων

  Οι υποδοχείς αντιγόνου στα Β λεμφοκύτταρα είναι πανομοιότυποι με τις θέσεις σύνδεσης αντισωμάτων που παράγουν αυτά τα λεμφοκύτταρα όταν διεγείρονται, εκτός του ότι τα μόρια υποδοχέα έχουν μια επιπλέον ουρά που διεισδύει στην κυτταρική μεμβράνη και τα αγκυρώνει στην κυτταρική επιφάνεια. Έτσι, μια περιγραφή…

• 

  πρωτεΐνη: Ανοσοσφαιρίνες και αντισώματα

  Τα αντισώματα, οι πρωτεΐνες που καταπολεμούν ξένες ουσίες στο σώμα, σχετίζονται με το κλάσμα σφαιρίνης του ανοσοποιητικού ορού.

• Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, όταν οι σφαιρίνες ορού διαχωρίζονται σε κλάσματα α-, β- και γ-, αντισώματα συνδέονται με τις γ-σφαιρίνες.

•  Τα αντισώματα μπορούν…

• 

  θεραπευτική: Ανοσοσφαιρίνες

  Η ανοσοσφαιρίνη ορού (ISG), που λαμβάνεται από το πλάσμα μιας ομάδας υγιών δοτών, περιέχει ένα μείγμα ανοσοσφαιρινών, κυρίως IgG, με μικρότερες ποσότητες IgM και IgA. Χρησιμοποιείται για την παροχή παθητικής ανοσίας σε μια ποικιλία ασθενειών όπως η ιλαρά, η ηπατίτιδα…

• https://www.britannica.com/science/antibody