ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ

PD Dr.-Ing. Georg Chaziteodorou Bleibergweg 114 D-40885 Ratingen Tel.+Fax: 0049 2102 32513
E-Mail: chaziteo@t-online.de
12.03.2016

Γ. Θ. Χατζηθεοδωρου

Εξελισσονται τα παντα στην Ε.Ε. οπως στρατηγικα σχεδιαστηκαν απο τον διεθνη πολιτικο σιωνισμο;

Πρωτα η στοιχειωμενη διακηρυξη καλης θελησεως για μια συμφωνια μεταξυ της Ε.Ε. και της Τουρκιας σε οτι ασφορα την παρανομη μεταναστευση, η οποια ποτε δεν θα επιτευχθει, και παραλληλα η στοιχειομενη αντιπληθωριστικη οικονομικη κατασταση της ευρωζωνης μαζι με την δυνατοτητα εγκαταλειψης της Ε.Ε. απο την Μεγαλη Βρεταννια, με κινδυνο ολοκληρωτικης καταρρευσης αυτης και στο τελος η επερχομενη αυτη την φορα αντιπληθωριστικη παγκοσμια οικονομικη κριση.

Η μαζικη μεταναστευση ειναι ενα πολιτικο εργαλειο που χρησιμοποιει ο διεθνης πολιτικος σιωνισμος για να επιδραση την συμπεριφορα ορισμενων κρατων της Ε.Ε. που μπηκαν στον στοχαστρο του, εκμεταλλευομενος αυτος τις ανταγωνιζομενες μεταξυ τους ομαδες και ενδιαφεροντα και επιδρωντας στα ρισκα και στις δαπανες που θα επιβαρυνουν τους λαους των κρατων αυτων.

Το χρημα μιας χωρας δεν αποταμιευεται, για να χρησιμοποιηται κερδοσκοπικα απο αλλους, για να δανειζεται τοκιζομενο απο αλλους και για να χρησιμοποιηται με την μεταναστευση για την καταστροφη της οικονομιας της, αποκτωντας ετσι και πολιτικη ισχυ, αλλα απλα για να ριχθη ξανα στην κυκλοφορια μετα απο μια καθωρισμενη καθυστεριση για πρακτικους λογους.

Ειναι τελειως φυσιολογικο οτι μπορει η ανταλλακτικη αξια καθε νομισματος να χειραγωγειται.

Τετοιες χειραγωγησεις εχουν απαραιτητες επιδρασεις στην οικονομια μιας χωρας οσο καιρο η λειτουργια αυτης εξαρταται απο το . «χρημα».

Καθε «χρηματικη αξια» μπορει χειραγωγουμενη να κινηθη προς τα επανω (πληθωρισμος) ‘η προς τα κατω (αντιπληθωρισμος).

Επειδη η «χρηματικη αξια» εξαρταται απο την «ανταλλακτικη αξια», ενα καθωρισμενο
ποσο χρηματος εχει τοση αξια, οσο επιτρεπουν η ανταλλαγη της ανθρωπινης εργασιας ‘η τα προ’ι’οντα που παραγονται απο αυτην.

Παραμενουν σε μια οικονομια οι ποσοτητες και η ποιοτητα των παραγομενων απο την ανθρωπινη εργασια προ’ι’οντων σταθερα μεγεθη, στο διαστημα που η κεντρικη τραπεζα αυξανει την ποσοτητα της σε «κυκλοφορια ευρισκομενου χρηματος», τοτε μειωνεται συνολικα η αξια του χρηματος ακριβως στον βαθμο που αυξανεται η ποσοτητα του κυκλοφορουντος χρηματος.

Υπο μαθηματικη σκοπια η σχεση μεταξυ της επικαιρως αποδιδωμενης εργασιας και της επικαιρως κυκλοφορουσας ποσοτητας χρηματος, παριστανει μια διαιρεση ‘η ενα κλασματικο υπολογισμο, του οποιου το αποτελεσμα με ακριβεια μας πληροφορει για την κατασταση της «σταθεροτητας της αξιας», της «αυξησης της αξιας» ‘η της «πτωσης της αξιας» ενος νομισματος.

Η ποσοτητα του χρηματος ειναι μονο ενα μεγεθος στην βασικη εξισωση της κλασικης οικονομιας του χρηματος: M x V = P x Y. Η εξισωση αυτη βασιζεται σε μια πολυ απλη πραγματικοτητα:

Παντοτε, οταν καποιος ξοδευει χρημα, καποιος αλλος εισπραττει χρημα, δηλαδη αποκτα ενα εισοδημα.

Διατυπωνει επισης οτι το γινομενο απο την ποσοτητα χρηματος (Μ) και την ταχυτητα κυκλοφοριας αυτου (V), ισουται με το γινομενο του πραγματικου ετησιου εισοδηματος και του επιπεδου της τιμης (P), δηλαδη του ονομαστικου ετησιου εισοδηματος (P x Y). Η ταχυτητα κυκλοφοριας του χρηματος (V) μετρα ποσες φορες ετησιως το χρημα αλλαζει τον ιδιοκτητη του.

Η αξια του χρηματος ειναι ταυτοσημη με την αξια της αποδοσης της ανθρωπινης παραγωγικης εργασιας ‘η με απο αυτην παραχθεντων προ’ι’οντων, ετσι ωστε θα μπορουσε στην θεση του
ανταλλακτικου μεσου «χρημα» να τοποθετηθουν εμμεσα οι προς ανταλλαγη αποδοσεις εργασιας ‘η των προ’ι’οντων αυτης.

Η σχεση «αποδοση εργασιας»/ «ποσοτητα χρηματος», μετρηθεισα σε «καθημερινες ωρες εργασιας» / «κυκλοφορουσα ποσοτητα χρηματος», ειναι 1/1.

Η σχεση αυτη δυναται να διατηρηθη σταθερη με μια αυξηση της ποσοτητας της κυκλοφοριας του χρηματος με διατηρηση σταθερο τον αριθμο των ημερησιων ωρων της αποδοσης της εργασιας ‘η με μειωση ημερησιως του αριθμου των ωρων αποδοτικης εργασιας με σταθερη διατηρηση της ποσοτητας της κυκλοφοριας του χρηματος ‘η «αντιπληθωριστικα» με μειωση της ποσοτητας της κυκλοφοριας του χρηματος με σταθερη διατηρηση του καθημερινου αριθμου ωρων της αποδοτικης εργασιας ‘η με αυξηση των καθημερινων ωρων αποδοτικης εργασιας με σταθερη διατηρηση της ποσοτητας της κυκλοφοριας του χρηματος.

Ετσι μετριουνται οι τεσσερες δυνατοτητες χειραγωγησης της αξιας του χρηματος.

Ο πληθωρισμος στην πραγματικοτητα ειναι η αυξηση της χρηματικης παροχης.

Η σπειροειδης σχεση μισθου εργασιας-τιμων των προ’ι’οντων ειναι μονο ενα δευτερευουσας αξιας φαινομενο.

Λανθασμενα βλεπεται στην σχεση αυτη το φαινομενο του πληθωρισμου.

Η σπειροειδης σχεση μισθου εργασιας-τιμων των προ’ι’οντων ειναι μονο δυνατη οταν προηγουμενως αυξηθηκε η χρηματικη παροχη.

Οι αυξησεις της παραγωγικοτητας δια μετρων ορθολογιστικης οργανωσης και τεχνολογικης αναπτυξης δεν επιτρεπεται να θεωρουνται ως αυξηση της οικονομικης αξιας των κατα των τροπον αυτο παραγομενων προ’ι’οντων.

Μια παραγωγη προ’ι’οντων, με αυξανομενους αριθμους παραγωγης και σταθερη διατηρηση της αποδοσης της ανθρωπινης εργασιας, δηλαδη στην οποια ο χρονος εργασιας ειναι μεγαλυτερης αποδοσης, αυτη δεν επιτρεπεται να διατυπωνεται με αυξανομενη χρηματικη αξια επειδη τα παραγομενα προ’ι’οντα απαιτουν κατα μεσο ορο λιγωτερες ωρες ανθρωπινης εργασιας, δηλαδη επειδη η αποδοση της ανθρωπινης εργασιας μειωνεται.

Οσο καιρο, τοσο η ποσοτητα της κυκλοφοριας του χρηματος, οπως στην ευρωζωνη απο την 10.03.2016 με 89 δισεκατομμυρια ευρω μηνιαιως, συνεχως και για εξη τουλαχιστον μηνες αυξανεται και η συνεχης αποδοτικη εργασια δεν μειωνεται κατα το δοκουν, διατηρειται αυτοματα σταθερη η αξια του χρηματος για καθε προ’ι’ον και για καθε παροχη υπηρεσιων.

Το φαινομενο του ετσι ονομασθεντος «καλπαζοντος πληθωρισμου», το οποιο δημιουργειται τεχνιτα με μεγαλες ποσοτητες χρηματος που ριχνεται στην κυκλοφορια του για να επελθη υποτιμηση της αξιας του, βασιζεται στην γρηγωρη απωλεια της εμπιστοσυνης του οικονομικα ενεργου πληθυσμου στο πληθωριστικο νομισμα.

Καθε οικονομια «παραλυει» ακριβως στον βαθμο, στον οποιο μειωνεται η κυκλοφορια του χρηματος.

Οι χωρες πυρηνες της Ε.Ε. εχουν τον ποιο γυρασμενο πληθυσμο ο οποιος ομως εχει μεγαλη πολιτικη επιρροη.

Οι συνταξιουχοι και οι κεφαλιακοι εισοδηματιες οπως και οι κατοχοι χρηματικων περιουσιων ενδιαφερονται στην πρωτη γραμμη να διατηρηθη σταθερη η χρηματικη αξια.

Εκμεταλλευονται την πολιτικη τους επιρροη, για να εξασφαλισουν τα απαραιτητα για ενα ευζην.

Κατω υπο κανονικες συνθηκες δεν θα τολμησει καμμια κυβερνηση των χωρων πυρηνων της Ε.Ε., ουτε ακομη και η ΕΚΤ, να λαβη μετρα κατα των γυρασμενων πληθυσμων της.

Αυτο το πραγμα ομως τολμησε να κανη την 10.03.2016 η ΕΚΤ. Οι αποταμιευτες που εδω και πολυ καιρο υποφερους απο τους χαμηλους τοκους των τραπεζικων καταθεσεων τους, οδηγουνται προς την τελικη απαλλωτριωση των περιουσιων τους.

Σε ποια περιπτωση μπορει η αποταμιευση χρηματων των πολιτων στις τραπεζες να ειναι καταστροφικη για την οικονομια μιας χωρας;

Το αποταμιευθεν χρημα προσωρινα τραβιεται απο την κυκλοφορια του χρηματος και συσσωρευεται μη αποδοτικα περαν της τροχιακης κυκλοφοριας και του σκοπου υπαρξεως του.

Επειδη στην κυκλοφορια του χρηματος μιας οικονομιας δεν υπαρχει καποιος φυσιολογικος εξαναγκασμος για αγορες και πουλησεις και επειδη περιπου το 90 % των σημερα παραγομενων προ’ι’οντων και υπηρεσιων εξυπηρετουν οχι τοσο βασικες ανθρωπινες αναγκες τις οποιες
δεν θα μπορουσαν να αποφυγουν οι ανθρωποι, το συσσωρευμενο χρημα γινεται προβληματικο.

Σε σταθερες ποσοτητες κυκλοφοριας του χρηματος παραγονται προ’ι’οντα τα οποια οδηγουν σε νομισματικη υποτιμηση και δη διοτι εμμεσα λιγωτερη ειναι η προσφορα εργασιας και αμεσα διοτι δια της κερδοσκοπικης αποταμιευσης μειωνεται τεχνιτα η κυκλοφορια του χρηματος και εκτοπιζει απο τις δραστηριοτητες της οικονομιας εργατικο προσωπικο.

Οι σχεδον τακτικα και κυκλικα εμφανιζομενες οικονομικες κρισεις (συγκυριακη στασιμοτητα, υφεση και καταθλιψη) δημιουργουνται με απαγορευτικες μειωσεις της αγοραστικης διαθεσης στον πληθυσμου του οικονομικου συστηματος.

Βεβαιως η κατασταση αυτη της καταναλωσης προ’ι’οντων αποτελει μονο ενα μικρο μερος των λογων μιας οικονομικης κρισης.

Το μεγαλυτερο μερος οφειλεται στην ελλειψη διαθεσης για παραγωγικες επενδυσεις της Μεγαλοβιομηχανιας.

Στο σημειο αυτο αποκλειεται να αποδωσουν τα μετρα που ελαβε στην ευρωζωνη την 10.03.2016 η ΕΚΤ. Δεν υφιστανται στην Ευρωζωνη αλλα και σε ολοκληρη την Ε.Ε. κανονικες πλεον συνθηκες και γι’ αυτο αρχισε η απαλλωτριωση των περιοσιων των πληθυσμων της;

Μπορει ποτε η παραλυουσα συγκυρια στην ευρωζωνη δια της αγορας εταιρικων ομολογων στις αγορες περιουσιακων στοιχειων της, αλλα οχι τα τραπεζικα ομολογα, των χρεωμενων χωρων της Ε.Ε. απο την ΕΚΤ (80 δισεκατομμυρια ευρω μηνιαιως για τους επομενους εξη μηνες), να τεθη ξανα σε ενεργη κινηση;

Εγινε ο ρολος του τοκου στο υπαρχων ακομη καπιταλιστικο οικονομικο συστημα τοσο πολυ επικιδυνος για την υπαρξη του συστηματος;

Η ΕΚΤ μειωσε το επιτοκιο απο 0,05 % σε 0,00 %. Επιπλεον μειωνεται απο 0,3 σε 0,25 % ο μεγιστος βαθμος χρηματοδοτισης.

Εκτος αυτου μειωνει η ΕΚΤ το ηδη αρνητικο επιτοκιο καταθεσων των εμπορικων τραπεζων απο -0.3 στο -0,4 % .

Τοσους πολλους τοκους οφειλουν να πληρωνουν οι τραπεζες οταν αποταμιευουν τα χρηματα τους, που δεν δανειζουν, στην ΕΚΤ.

Αναμενεται οτι οι τραπεζες σε λιγο καιρο θα μεταφερουν τους ποινικους αυτους τοκους στους πελατες τους και δεν θα κανουν αυτο που επιδιωκει η ΕΚΤ με τα μετρα της, δηλαδη την ενισχυση των παραγωγικων δανειων στην πραγματικη οικονομια.

Μια οικονομια η οποια ευρυνη την κατασταση αρνητικων επιτοκιων χανει απο την ουσια της και ξερενεται μονη της!

Η απαγοητευση της αγορας θα συνεχιζει ανεξαρτητα απο τα μετρα να υφισταται!

Ποσο ανεξαρτητη ειναι πραγματι η περιφημη ΕΚΤ;

Εαν αγνοησουμε τους Μεγιστανους του χρηματος, οι οποιοι απο περισσεια και αγαθη μετριοφροσυνη
πουθενα δεν αναφερονται στο καταστατικο της ΕΚΤ, μπορει αυτη να ελεγχεται μονο απο το ευρωπα’ι’κο δικαστηριο.

Παρ’ ολα αυτα οι Μεγιστανοι του χρηματος δεν θα ηταν Μεγιστανοι του χρηματος εαν δεν ελαμβαναν μετρα ολοκληρωτικου ελεγχου της ΕΚΤ.

Με ενα μικρο και παραπλανητικα διατυπωμενο αρθρακι 24 με τον αγαθο τιτλο «εν γενει λειτουργιες» που τοποθετηθηκε σκοπημα στο καταστατικο της ΕΚΤ, διατυπωνει αυτο τα εξης:
«Τα μελη της ΕΚΤ και των εθνικων κεντρικων τραπεζων των χωρων μελων της Ε.Ε. εχουν το δικαιωμα περαν απο τις εργασιες που εκτελουν βασει των τραπεζικων τους υποχρεωσεων, να εκτελουν και εργασιες που εξυπηρετουν τα δικα τους συμμφεροντα».

Εδω τειθενται τα εξης ερωτηματα:
Γιατι επιτρεπεται στην ΕΚΤ βασει της συνθηκης του Μααστριχτ περαν απο τις τραπεζικες της υποχρεωσεις να εργαζεται και ιδιωτικα για τον εαυτο της;

Για ποιες τσεπες εκτελει συμπληρωματικες εργασιες;

Ποιος ελεγχει τις συμπληρωματικες αυτες εργασιες;

Μονο τα λομπυ στις Βρυξελλαις αποτελουνται απο 30.000 ατομα, δηλαδη οσα ειναι και οι υπαλληλοι της Ε.Ε.

Οι μεγαλες δαπανες για την συντηρηση των λομπυ αυτων δεν θα ξοδευονται εαν δεν αξιζε ο λογος υπαρξης τους.

Και πραγματι η υπαρξη αυτων αξιζει.

Σχεδον τα ¾ της νομοθεσιας για την οικονομια και το περιπου 90 % την νομοθεσιας για την κλιματικη αλλαγη ψηφιζονται στις Βρυξελλαις.

Προκειται για υποθεσεις τεραστιας οικονομικης αξιας που οι ενδιαφερομενη προσπαθουν δια των λομπυ τους να ειιδρασουν επενδυσεις τεραστιων διαστασεων.

Το κακο σε ολη την υποθεση ειναι, οτι δεν απαγορευεται ο ρολος των λομπυ στους ευρωβουλευτες.

Οι τελευταιοι ξεπουλουν την ανεξαρτησια τους σε αυτους που προσφερουν τις μεγαλυτερες αμοιβες.

Το ευρωκοινοβουλιο μετατρεπεται ετσι συγκριτικα σε ενα πορνειο γεματο απο πολυχρωμες πορνες.

Με ολα τα ως ανω δεδωμενα, ο γραφων προβλεπει, οτι ο στοχος της ΕΚΤ να επιτυχη στην ευρωζωνη εναν πληθωρισμο που θα κυμαινεται γυρω στα 2 %, ποτε δεν θα επιτευχθει.

Δεν χρειαζεται παρα να ριξουμε μια ματια στο στοιχειωμα του αντιπληθωρισμου που μαινεται στην Ιαπωνια τα τελευταια τριαντα χρονια.

Απο το 1990 βρισκεται η Ιαπωνια κατω απο την επιδραση μιας «συρωμενης οικονομικης καταθλιψης» η οποια δημιουργηθηκε απο την συρρικνωση μιας φουσκας δανειων.

Απο τοτε υποφερει η οικονομια της Ιαπωνιας απο μια παραλυση που δεν αντιδρα σε κανενα μετρο καταπολεμησης της απο την πολιτικη.

Η Ιαπωνια μεταξυ το 1953 και 1989 εζησε την μεγαλυτερη αναπτυξη της οικονομιας της.

Ενω μεχρι σημερα η μεγαλυτερη μαζα του ιαπωνικου πληθυσμου συνεχιζει να αποταμιευη χρηματα, οδηγησε το φθηνο χρημα των αγορων τις ιαπωνικες κυβερνησεις και την ιαπωνικη βιομηχανια στον καταστροφικο δανεισμο.

Τοσο οι κυβερνησεις οσο και οι υπευθυνοι της ιαπωνικης βιομηχανιας που πιστευαν στην εφαρμογη και στις διορθωτικες επιδρασεις στην οικονομια στο δογμα του οικονομολογου Κeynes με μειωση
των τοκων στα δανεια επενδυσεων, διαψευθηκαν κατηγορηματικα.

Σε τεσσερα βηματα μειωσεν η κεντρικη τραπεζα της Ιαπωνιας το επιτοκιο εως 4 %. Ο στοχος ηταν το κινητρο και η διευκολυνση των εταιριων για περισσοτερα επενδυτικα δανεια και τοποθετηση φραγμων στην αποταμιευτικη διαθεση του πληθυσμου, δηλαδη στην κατανοηση του γεγονοτος οτι δεν αξιζει πλεον η αποταμιευση χρηματων.

Κατα λογικη εξελειξη οι παντες περιμενανθετικες επιδρασεις, οι οποιοες ακομη δεν ηλθαν.

Το δογμα του Keynes ομως απετυχε παταγωδως.

Το ιδιο θα συμβη και στην ευρωζωνη με τα μετρα που εφαρμοζει η ΕΚΤ απο την 10.03.2016.

Βασει των μετρων αυτων δεν θα αγοραζει η ΕΚΤ μονο κρατικα ομολογα απο τις χωρες μελη της Ε.Ε. αλλα και εκδιδομενα ομολογα σε ευρω απο ιδιωτικες μεγαλες εταιρειες.

Εκ των νεων δεδομενων η ΕΚΤ δεν θα διαθετει μονο σε εμπορικες τραπεζες μεγαλες ποσοτητες φθηνου χρηματος αλλα και σε μεγαλες εταιρειες οπως ειναι η Siemens, EON, VW κ.α. ανεξαρτητα απο τις αγορες.

Το οτι το δογμα Keynes δεν απεδωσε στην Ιαπωνια και δεν θα αποδωσει και στην ευρωζωνη οφειλεται απλα στην πραγματικοτητα στο «δημογραφικο» και των δυο περιοχων.

Οι πληθυσμοι ειναι γερασμενοι και συνεπως και οι κοινωνιες αδυναμες με αρνητικες επιδρασεις στα κοινωνικα και υγειονομικα ασφαλιστικα συστηματα και κατ’ επεκταση και στην οικονομια.

Η Ε.Ε. ειδικα βρισκεται εδω και σχεδον τρεις δεκαετιες σε μια μεγαλης διαρκειας αντιπληθωριστικης καταστασης.

Για την μεγαλη αντιπληθωριστικη αυτη την φορα οικονομικη κριση που ειναι καθ’
οδον η Ε.Ε. ειναι τελειως απροετοιμαστη.

Η δημιουργια της ιδιας της ευρωζωνης μειωσε στην πραγματικοτητα μονο την ταχυτητα αποδομισης της οικονομιας της.

Κατα τον Einstein η καθαρη μορφη της ηλιθιοτητας αντιδρα σε κρισιμες αποφασεις ως εξης:

Τα παντα αφηνονται στην κατασταση που βρισκονταν και ταυτοχρονα ελπιζεται οτι κατι θα αλλαξει μονο του.

Κατα τον Einstein συνεπως οι σημερινοι υπευθυνοι της ΕΚΤ ανηκουν στο Ψυχιατρειο!

Ολες οι δομες της Ε.Ε. παρεμειναν απο την εποχη δημιουργιας τους, τεχνοκρατικες και σκοτεινες.

Η Ε.Ε. υποφερει απο την ελλειψη οραματιστων και οραματων, δηλαδη απο την ελλειψη της Ευρωπης των Πατριδων.

Για τον λογο αυτο ακομη δεν γνωριζει το τι θελει.

Πρεπει καποτε να διαλεξη μεταξυ μιας αποφασιστικα ανοιχτης οικονομικης πολιτικης και ειδικα
δικης της αποκλειστικα πλεον οικονομικης και κοινωνικης πολιτικης μακρυα απο τα νεοφιλελευθερα προτυπα του διεθνους πολιτικου σιωνισμου, διοτι αλλως θα παραμεινει για παντα μια επαρχια.

Στις ημερες μας ζουμε επιπλεον πως η ανικανη σε ολα πολιτικη ηγεσια της Ε.Ε. μεταβληθηκε και σε οργανο της τουρκικης πολιτικης ηγεσιας.

Η κατασταση εγινε ασυμφορη!

Η ευρωπα’ι’κη αυτη συνωμοσια πρεπει να ισοπεδωθη.

Οι λειτουργοι της Ε.Ε. οι οποιοι καταπατουν τις δημοκρατικες αξιες οφειλουν να ξηλωθουν και να
αντικατασταθουν.

Ως τιμαριωτες του διεθνους πολιτικου σιωνισμου και χωρις οραματα συμπεριφερονται οπως διαταζονται!

Η πιστη των πολιτων της Ε.Ε. προς την απροκαταληψια των οργανων αυτης εχει ηδη προ πολλου ανεπανορθωτα χαθει.

Γ. Θ. Χατζηθεοδωρου

ΣΤΑ ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ
PD Dr.-Ing. Georg Chaziteodorou Bleibergweg 114
D-40885 Ratingen
Tel.+Fax: 0049 2102 32513
E-Mail: chaziteo@t-online.de
11.03.2016
10.03.2016! ALARMGLOCKEN DIE DEM ZUSAMMENBRUCH DER E.U. UND DEN BEGINN DER NEUEN WELTWIRTSCHAFTSKRISE VERKÜNDEN!

Dr. Georg Chaziteodorou

Kommt alles in der E.U. wie generalfeldmarschallartig von dem internationalen politischen Zionismus geplant ist? Zuerst das Gespenst der Absichtserklärung des Abkommens zwischen E.U. und der Türkei über die illegale Migration, die nie verwirklicht wird, und parallel dazu die Gespenster der Deflation in der Eurozone und des Ausscheidens Großbritanniens, die zum
Zusammenbruch der E.U. führen und die neuen, deflationärer dieses Mal, Weltwirtschaftskrise einleiten werden? Die Massenmigration ist ein politisches Werkzeug und wird von dem internationalen politischen Zionismus benutzt um
das Verhalten einiger «Zielstaaten der E.U.» zu beeinflussen, indem er die vorhandene und miteinander konkurrierende politische Interessen und Gruppen ausnutzt und die Kosten oder Risiken beeinflusst, die den Bevölkerungen dieser Zielstaaten der E.U. auferlegt werden. Das Geld wird von der Bevölkerung eines Staates nicht gespart, um damit auf Kosten anderer zu spekulieren, um es anderen gegen Zins auszuleihen, um damit die Volkswirtschaft durch die Migration gezielt in Unordnung zu bringen, um damit hintergründig politische Macht auszuüben, sondern lediglich, um es mit einer gewissen, aus praktischen Gründen unumgänglichen Verzögerung wieder in der Wirtschaftskreislauf einfließen zu lassen.

Es liegt in der Natur der Sache, dass der Tauschwert jeder einzelnen konkreten Währung manipulierbar ist. Solche Manipulationen haben notwendig Auswirkungen auf die Wirtschaft eines Landes insgesamt, sobald ihr funktionieren vom Tauschmittel «Geld» abhängig geworden ist. Prinzipiell kann
der «Geldwert» nach oben (Deflation) oder nach unten (Inflation) verändert werden. Weil der «Geldwert» in seinem «Tauschwert» besteht, ist eine bestimmte Menge Geld immer soviel wert, wie sich damit an menschlicher Arbeitsleistung oder deren Produkten eintauschen lässt. Bleibt man in einer
Volkswirtschaft die Menge und die Qualität der in ihr insgesamt geleisteten menschlichen Arbeit konstant, während die Menge des «umlaufenden Geldes» von der Zentralbank erhöht wird, sinkt der Wert der Währung insgesamt genau in dem Maß, in dem die Geldmenge ansteigt. Mathematisch betrachtet stellt das

Verhältnis zwischen aktuell geleisteter Arbeit und aktuell umlaufender Geldmenge eine Division bzw. eine Bruchrechnung dar, deren Resultat exakte Auskunft über Wertkonstanz, Wertsteigerung oder Wertverfall einer Wahrung gibt. Die Geldmenge ist nur einer der vier Faktoren in der fundamentalen Gleichung der klassischen Geldwirtschaft: M x V =P x Y. Diese Gleichung
beruht auf einer einfachen Tatsache: Immer, wenn jemand Geld ausgibt, nimmt jemand anderes Geld ein, erhält also Einkommen. Sie besagt, dass das Produkt
aus Geldmenge (M) und Umlaufgeschwindigkeit (V) gleich dem jährlichen Realeinkommen (Y) mal dem Preisniveau (P), also dem Nominaleinkommen
(P x Y) ist. Die Umlaufgeschwindigkeit (V) misst dabei, wie oft Geld in einem Jahr seinen Besitzer wechselt. Der Geldwert ist mit dem Wert menschlicher Arbeitsleistung bzw. der von ihr geschaffenen Produkte «identisch», so dass anstelle des Tauschmittels «Geld» prinzipiell genauso gut unmittelbar die
einzutauschenden Arbeitsleistungen bzw. Güter treten können.
Das Verhältnis Arbeitsleistung/Geldmenge, gemessen in täglichen Arbeitsstunden/umlaufendes Geld beträgt 1/1. Diese Relation kann entweder
«inflationär» durch eine Zunahme der Menge umlaufenden Geldes bei gleich bleibender Zahl täglich geleisteter Arbeitsstunden oder eine Abnahme der täglich geleisteten Arbeitsstunden bei gleich bleibender Menge des umlaufenden Geldes oder «deflationär» durch eine Abnahme der Menge unlaufenden Geldes bei gleich bleibender Anzahl täglich geleisteter Arbeitsstunden oder eine Zunahme der täglich geleisteten Arbeitsstunden bei gleich bleibender Menge umlaufenden Geldes, betrachtet werden. Damit sind alle vier Möglichkeiten einer Manipulation des Geldwerts aufgezählt. Inflation ist in Wirklichkeit eine Steigerung der Geldversorgung. Die Lohn-Preis-Spirale ist nur eine sekundäre Erscheinung. In ihr wird jedoch meist fälschlich die eigentliche Inflation gesehen. Eine Lohn-Preis-Spirale ist nur möglich, wenn vorher die Geldversorgung gesteigert wurde. Produktivitätserhöhungen durch
Rationalisierung und technischen Fortschritt darf nicht als eine Steigerung des wirtschaftlichen Wertes der auf solche Weise produzierten Güter angesehen werden. Ein durch gesteigerte Produktionszahlen bei gleich bleibender
menschlicher Arbeitsleistung bzw. Arbeitszeit wird zwar erhöhter Nutz- und
Gebrauchswert erzielt, der sich aber nicht in einem erhöhten Geltwert ausdrücken darf, da auf die erzeugten Waren durchschnittlich weniger menschlicher Arbeitszeit bzw. Arbeitsleistung entfällt. Solange weder die umlaufende Geldmenge willkürlich, wie ab 10.03.2016 mit 80 Mrd. Euro monatlich, erhöht noch die fortwährend geleistete Arbeit willkürlich reduziert wird, wird sich der Geldwert einer jeder Ware und Dienstleistung rasch von selbst einstellen und konstant halten. Das Phänomen der so genannte «galoppierenden Inflation» welches künstlich durch übermäßige Geldschöpfung herbeigeführte Geldentwertung erzeugt wird, hat seine Ursache im rapiden Vertrauensverlust der gesamten wirtschaftlichen Bevölkerung in die

inflationäre Währung. Jeder Wirtschaft «lahmt» genau in dem Maß, in dem sich der Geldumlauf verringert oder verlangsamt wird. In den Kernländer der E.U.
haben die älteren Bevölkerungsschichten einen starken politischen Einfluss. Die Bezieher von Renten und Kapitaleinkünften sowie die Besitzer von
Geldvermögen, haben ein Interesse daran, den Geltwert stabil zu halten. Sie
nutzen diesen politischen Einfluss, um ihren Lebensstandard abzusichern. Unter normalen Bedingungen wurde keine Regierung oder die EZB es wagen, allzu offen gegen die Interessen der älteren Generationen vorzugehen. Genau aber das tut die EZB ab 10.03.2016! Die Sparer die bereits unter den Niedrigzinsen der EZB leiden, werden noch mehr in Mitleidenschaft gezogen. Inwiefern aber kann Sparen volkswirtschaftlich schädlich sein? Das gesparte Geld wird
vorübergehend dem Wirtschaftskreislauf entzogen und nutzlos angehäuft, wie es außerhalb dieses Kreislaufs seine einzige legitime Funktion, diejenigen eines Tauschmittels, nicht mehr erfüllt. Nur fehlt in dem Geldumlauf der Volkswirtschaft größtenteils der naturgegebene Zwang zum Kaufen und
Verkaufen, weil heutigentags fast 90 % der produzierenden Güter und Dienstleistungen zur Deckung künstlich geschaffener Bedürfnisse dienen sollen, auf deren Deckung die Menschen aber wenigstens teilweise verzichten können. Bei gleich bleibender umlaufender Geldmenge wird zwangsläufig weniger produziert was zu eine Geldentwertung führt und zwar unmittelbar deshalb, weil weniger gearbeitet wird, jedoch mittelbar deshalb, weil der durch spekulatives Sparen künstlich verringerte Geldumlauf Arbeitskräfte aus der Wirtschaft hinausgedrängt hat. Die beinahe regelmäßig zyklisch eintretende
Wirtschaftskrise (Konjunkturflaute, Rezession und Depression) wird durch
eine systemwidrige Kaufzurückhaltung ausgelöst. Allerdings macht diese
Konsum-Zurückhaltung nur den kleineren Teil einer Wirtschaftskrise aus. Weitaus nachhaltig wirkt sich die Investitionszurückhaltung der Großindustrie aus. Hier werden auch die am 10.03.2016 angekündigten Maßnahmen der EZB
wenig helfen. Liegen ab 10.03.2016 in der E.U. keine normalen Bedingungen mehr vor und hat die große Enteignung der Bevölkerungen begonnen?
Kann die lahme Konjunktur in der Eurozone durch Ankauf von Anleihen zu Stützung verschuldeten EU-Staaten (80 Mrd. Euro monatlich) angeheizt
werden? Ist die Rolle des Zinses im gegenwärtigen Wirtschaftssystem so
fatal schädlich? Die EZB hat ihren Leitzins von 0,05 auf 0,00 % gesenkt. Zudem werde der Spitzenrefinanzierungssatz von 0,3 auf 0,25 % verringert. Außerdem senkt die EZB ihren Zinssatz für Einlagen der Geschäftsbanken von
-0,30 auf -0,4 %. So viel Zinsen müssen Banken jetzt zahlen, wenn sie bei der EZB Geld deponieren, mit dem sie gerade nicht arbeiten. Es ist also zu erwarten dass die Banken die Strafzinsen – die versteckten Steuern gleichkommen – auf
ihre Kunden abwälzen werden und nicht das tun, was diese Maßnahmen bewirken sollte, nämlich mehr Kredite zu vergeben. Eine Wirtschaft, in der sich negative Zinsen ausbreiten, verliert ihre Substanz und entleert sich selbst!

Wie unabhängig aber ist die EZB wirklich? Abgesehen von der Hochfinanz, die aus löblicher Bescheidenheit in der Satzung der EZB nirgends ausdrücklich erwähnt wird, kann nur noch der EG-Gerichtshof die EZB kontrollieren. Doch
die Hochfinanz wäre nicht die Hochfinanz, wenn sie sich nicht das Ganze
bekommen kann. Sie hat einen knappen, unauffälligen Artikel 24 mit dem Allerweltstitel «Sonstige Geschäfte» in die EZB-Satzung geschleust, der da in
aller Umschuld lautet: «Die EZB und die nationalen Zentralbanken sind befugt, außer den mit ihren Aufgaben verbundenen Geschäften auch Geschäfte für ihren eigenen Betrieb und für ihre Bediensteten zu tätigen». Hier stellen sich die Fragen: Wieso die EZB gemäß dem Maastrichter Vertrag Geschäfte auf eigene Rechnung tätigen darf? Für welche Taschen
wirtschaftet sie tatsächlich? Wer kann das nachprüfen? Die Lobbyisten allein in Brüssel reichen ihrer Zahl nach durchaus an die etwa 30.000 Brüsseler Beamten heran. Das verursacht hohe Kosten, die natürlich nicht aufgewendet würden, wenn es sich nicht lohnte. Und in der Tat, die meisten Lobbyisten sind ihr Geld wert, und die anderen werden über kurz oder lang ausgemustert. Brüssel wird immer wichtiger. Fast ¾ der Wirtschaftsgesetzgebung und rund 90 % der Umweltgesetzgebung gehen von hier aus. Dabei geht es um vitale Belange vor allem der Wirtschaft, die deshalb versucht, durch Lobbying gestaltenden Einfluss auf die Politik erfolgreich zu nehmen. Gerade in Brüssel spielt der Einfluss von Interessenten eine besonders große Rolle. Wenn EU-Abgeordnete ihre Unabhängigkeit meistbietend verkaufen und sich in die finanzielle Abhängigkeit von Interessenten begehen, ist das letztlich nichts anderes als eine sublime Form von Korruption oder besser als ein Form von Puff
mit Huren die zu beseitigen gilt. Es ist also zu vermuten dass die Ziele der EZB
(2 % Inflation in der Eurozone) nicht erreichbar sind, weil aufgrund
unterschiedlicher Interessen dies nicht möglich ist, wie auch das Gespenst der
Deflation in Japan zeigte. Seit 1990 befindet sich Japan in einer «schleichenden Depression», die aus dem Zusammensinken einer Kreditblase entstanden ist. Sie leidet an einer Lähmung ihrer Wirtschaft, die auf keinerlei Maßnahmen seitens der Politik reagiert. Dieses Land erlebte von 1953 bis 1989 einen wirtschaftlichen Aufschwung sondergleichen. Während die große Masse der japanischen Bevölkerung weiterhin fleißig sparte, verleitete das billige Geld der Märkte gerade die leichtsinnigeren Mitglieder der Industriegesellschaft dazu, Schulden aufzunehmen. Die japanischen Regierungen die an das keynesianische
Dogma von der Steuerbarkeit der Wirtschaftsentwicklung glaubten, sie senkten die Zinsen. In vier Schritten reduzierte die japanische Zentralbank den Zinssatz bis auf 4 %. Die Absicht war, zum einen sollte es den Firmen leichter gemacht werden, mehr Geld aufzunehmen und zu investieren, zum anderen würde dadurch das Sparen für Privatpersonen nicht günstiger werden. Sie würden also die Sparer mehr ausgeben. In der logischen Folge käme es dann zu einer Wiederbelebung der Wirtschaft. Das keynesianische Dogma aber versagte.

Japans Probleme die zu versagen des keynesianischen Dogmas führten, werden verständlich, wenn man sie mit der grundlegenden demographischen Trends in Verbindung bringt. Genau wie in Europa altert in Japan sehr schnell die Bevölkerung. Neben den offensichtlichen Folgen einer überalterten Gesellschaft für die Sozial- und Krankenversicherungssysteme gibt es noch einen unmittelbaren Einfluss dieser Bevölkerungsentwicklung auf das
Wirtschaftswachstum. Etwas ähnliche und mit gleichen Erfolgsaussichten, läuft derzeit in der E.U. Sie befindet sich seit fast drei Jahrzehnten in einer lang
anhaltender deflationärer Situation. Für die kommende neue Weltwirtschaftskrise ist die Eurozone der E.U. schlecht gerüstet. Die Schaffung der Eurozone hat bestenfalls den relativen wirtschaftlichen Abstieg der E.U.
verlangsamt. Die Strukturen der E.U. sind undurchsichtig-technokratisch. Es fehlen sowohl Visionen für ein Europa der Vaterländer von morgen als auch die demokratisch legitimierten Entscheidungsprozesse, die zu einem solchen
hinführen können. Die E.U. von heute mit einer visionsloser Führung weis nicht, was sie will. Sie muss noch wählen zwischen eine konsequent offene Wirtschaftspolitik oder starke eigene Akzente in der Wirtschafts- und Sozialpolitik, sonst ist sie für immer zur Provinz degradiert. Dazu kommt noch,
dass die heutige politische EU-Führung bereits nach den Regeln der türkischen politische Führung tanzt. Und das ist unerträglich! Das Europa Komplott muss beseitigt werden. Die EU-Funktionäre verscherbeln jede demokratischen
Grundsätze. Als visionslose Vasallen des internationalen politischen Zionismus handeln nach Befehlen! Der Glauben der EU-Bürger an der Unvoreingenommenheit der EU-Organe ist längst verloren.

Dr. Georg Chaziteodorou