«Εάν δεν είσαι ικανός να εκνευρίζεις κανέναν με τα γραπτά σου, τότε να εγκαταλείψεις το επάγγελμα»

ΩΡΑ ΕΛΛΑΔΟΣ

Επικοινωνία εδώ

Για σχόλια, καταγγελίες και επικοινωνία στο

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΘΕΜΑΤΩΝ

Ενημέρωση των αναγνωστών.

Προσοχή στις απάτες, η ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ και ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ δεν φέρει καμία ευθύνη για οποιαδήποτε συναλλαγή με κάρτες η άλλον τρόπω και άλλα στον όνομά της, Ή στο όνομα του κυρίου Γ. Θ, Χατζηθεοδωρου. Δεν έχουμε καμία χρηματική απαίτηση από τους αναγνώστες με οποιοδήποτε τρόπο.
Αγαπητοί αναγνώστες η ανθελληνική και βρόμικη google στην κορυφή της ιστοσελίδας όταν μπείτε, αναφέρει μη ασφαλής την ιστοσελίδα, ξέρετε γιατί;;; Διότι δεν της πληρώνω νταβατζιλίκι, κάθε φορά ανακαλύπτει νέα κόλπα να απειλή. Η ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ σας εγγυάται, ότι δεν διατρέχετε κανένα κίνδυνο, διότι πληρώνω με στερήσεις το ισχυρότερο αντιβάριους της Eugene Kaspersky, όπως δηλώνει και ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Kaspersky Lab "Πιστεύουμε ότι όλοι μας δικαιούμαστε να είμαστε ασφαλείς στο διαδίκτυο. Eugene Kaspersky

Ανακοίνωση

Τη λειτουργία μίας νέας γραμμής που αφορά τον κορωνοϊό ανακοίνωσε ο Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας. Ο Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας ανακοινώνει, ότι από σήμερα 07.03.2020 λειτουργεί η τηλεφωνική γραμμή 1135, η οποία επί 24ώρου βάσεως θα παρέχει πληροφορίες σχετικά με τον νέο κοροναϊό.

Πού μπορεί να απευθυνθεί μια γυναίκα που πέφτει θύμα ενδοοικογενειακής βίας;

«Μένουμε σπίτι θα πρέπει να σημαίνει πως μένουμε ασφαλείς και προστατευμένες. Για πολλές γυναίκες, όμως, σημαίνει το ακριβώς αντίθετο. Εάν υφίστασαι βία στο σπίτι, δεν είσαι μόνη. Είμαστε εδώ για σένα. Μένουμε σπίτι δεν σημαίνει ότι υπομένουμε τη βία. Μένουμε σπίτι δεν σημαίνει μένουμε σιωπηλές. Τηλεφώνησε στη γραμμή SOS 15900. Οι ψυχολόγοι και οι κοινωνικοί λειτουργοί της γραμμής θα είναι εκεί για σε ακούσουν και να σε συμβουλέψουν. Δεν μπορείς να μιλήσεις; Στείλε email στο sos15900@isotita.gr ή σε οποιοδήποτε από τα Συμβουλευτικά Κέντρα ” λέει σε ένα βίντεο που ανέβασε στο Instagram της η Ελεονώρα Μελέτη.

Προς ενημέρωση στους αναγνώστες. 4/8/2020

Η ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ δεν ανάγκασε ποτέ κανένα να κάνει κάτι με παραπλανητικές μεθόδους, αλλά ούτε με οποιοδήποτε τρόπο. Ο γράφων είμαι ένας ανήσυχος ερευνητής της αλήθειας. Και αυτό το κάνω με νόμιμο τρόπο. Τι σημαίνει αυτό; ότι έχω μαζέψει πληροφορίες επιστημονικές και τις παρουσιάζω, ή αυτούσιες, ή σε άρθρο μου που έχει σχέση με αυτές τις πληροφορίες! Ποτέ δεν θεώρησα τους αναγνώστες μου ηλίθιους ή βλάκες και ότι μπορώ να τους επιβάλω την γνώμη μου. Αυτοί που λένε ότι κάποια ιστολόγια παρασέρνουν τον κόσμο να μην πειθαρχεί… Για ποιο κόσμο εννοούν;;; Δηλαδή εκ προοιμίου θεωρούν τον κόσμο βλάκα, ηλίθιο και θέλουν να τον προστατέψουν;;; Ο νόμος αυτό το λέει για τους ανώριμους ανήλικους. Για τους ενήλικους λέει ότι είναι υπεύθυνοι για ότι πράττουν. Στον ανήλικο χρειάζεται ένας διπλωματούχος ιδικός για να τον δασκαλέψει, καθηγητής, δάσκαλος. Στους ενήλικες δεν υπάρχει περιορισμός. Ποιος λέει και ποιος ακούει, διότι ο καθένας ενήλικος είναι υπεύθυνος και προς τους άλλους και προς τον εαυτό του.

Η ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Οι πρώτες πηγές που «δείχνουν» τον Καστά:

Μπορεί να είναι ασπρόμαυρη εικόνα η Πύλη του Βρανδεμβούργου και το Πάνθεον

Η Ιστορία του Άγνωνα: Στρατηγική και Θρησκεία στην Ίδρυση της Αμφίπολης (Πολύαινος, Στρατηγήματα 6.53)

Η ίδρυση της Αμφίπολης από τους Αθηναίους αποτελεί ένα από τα πιο συναρπαστικά κεφάλαια της αρχαίας ελληνικής αποικιστικής ιστορίας.

Η περιοχή των Εννέα Οδών στον ποταμό Στρυμόνα ήταν στρατηγικής σημασίας, πλούσια σε ξυλεία για ναυπήγηση πλοίων και πολύτιμα μεταλλεύματα (ιδιαίτερα χρυσός από το Παγγαίο), γεγονός που την καθιστούσε έναν διακαή πόθο για την Αθηναϊκή Ηγεμονία.

Η σημασία της περιοχής είχε γίνει φανερή πολύ νωρίτερα, καθώς βρισκόταν σε καίριο σημείο για την προστασία των ελληνικών πόλεων από τις Περσικές Εισβολές του 490 π.Χ.

(Μάχη του Μαραθώνα) και 480-479 π.Χ. (Θερμοπύλες, Σαλαμίνα, Πλαταιές), αλλά και ως οδός επικοινωνίας.

Ωστόσο, η εγκαθίδρυση εκεί δεν ήταν εύκολη υπόθεση.

Οι προηγούμενες προσπάθειες αποικισμού από τους Αθηναίους είχαν αποτύχει παταγωδώς, αντιμετωπίζοντας τη σφοδρή αντίσταση των ντόπιων θρακικών φύλων.

Συγκεκριμένα:

– Περίπου το 465 π.Χ., οι Αθηναίοι πραγματοποίησαν μια φιλόδοξη προσπάθεια να αποικίσουν τις Εννέα Οδούς, στέλνοντας μια μεγάλη δύναμη που περιελάμβανε περίπου 10.000 αποίκους από διάφορες πόλεις.

Αυτή η αποστολή, υπό την ηγεσία του στρατηγού Λεάγρου και του Σωφάνη, κατέληξε σε τραγωδία.

Οι άποικοι, προχωρώντας βαθύτερα στην ενδοχώρα, υπέστησαν μια ολοκληρωτική καταστροφή από τους Θράκες στην περιοχή των Δραβήσκων.

Αν και ο Τολμίδης (Αθηναίος στρατηγός, γνωστός για τις επιτυχημένες εκστρατείες του στον Κορινθιακό κόλπο και τον Πελοποννησιακό πόλεμο) δεν αναφέρεται ρητά ως επικεφαλής αποικιστικής προσπάθειας στην Αμφίπολη γύρω στο 453 π.Χ., η γενικότερη αθηναϊκή πολιτική κληρουχιών και αποικισμών στην εποχή του Περικλή περιλάμβανε και προσπάθειες επέκτασης στην περιοχή του Στρυμόνα.

Είναι πιθανό να υπήρχαν μικρότερες ή λιγότερο καταγεγραμμένες προσπάθειες κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι οποίες επίσης απέτυχαν να εδραιώσουν μόνιμη παρουσία λόγω της θρακικής αντίστασης.

Αυτές οι αποτυχίες υπογράμμιζαν την ισχύ των τοπικών πληθυσμών και την ανάγκη για μια πιο ευφυή και πολύπλευρη προσέγγιση.

Η ιστορία του στρατηγού Άγνωνα, όπως την καταγράφει ο Πολύαινος στα “Στρατηγήματά” του (Βιβλίο 6, Κεφάλαιο 53) – ένα έργο του 2ου αιώνα μ.Χ. που προσφέρει στρατιωτικά τεχνάσματα και παραδείγματα ηγεσίας – φανερώνει τον πολυσύνθετο τρόπο με τον οποίο οι αρχαίοι Έλληνες συνδύαζαν τη θρησκευτική πίστη, την πολιτική πονηρία και την αποφασιστικότητα για να επιτύχουν τους στόχους τους. 

Η ίδρυση της Αμφίπολης το 437/436 π.Χ. από τον Άγνωνα σηματοδότησε την επιτυχή κατάληψη της περιοχής, λίγα μόλις χρόνια πριν το ξέσπασμα του Πελοποννησιακού Πολέμου (431-404 π.Χ.).

Η μετέπειτα ιστορία της πόλης υπήρξε ταραχώδης, με συνεχείς συγκρούσεις για τον έλεγχό της μεταξύ Αθηναίων και Σπαρτιατών (όπως κατά την περίφημη μάχη της Αμφίπολης το 422 π.Χ., όπου σκοτώθηκαν ο Αθηναίος Κλέων και ο Σπαρτιάτης Βρασίδας), και αργότερα Μακεδόνων, μέχρι την τελική της πτώση στην ρωμαϊκή κυριαρχία.

Ο Χρησμός και ο Ρήσος

Ο Άγνων, λοιπόν ως ένας φιλόδοξος Αθηναίος στρατηγός, σχεδίαζε να ιδρύσει μια νέα αθηναϊκή αποικία στις «Εννέα Οδούς», στα πλαίσια της Αθηναικής αποικιακής πολιτικής σε μια στρατηγικής σημασίας τοποθεσία στον ποταμό Στρυμόνα, μέσα στη θρακική γη.

Ωστόσο, τα σχέδιά του προσέκρουσαν σε ένα θεϊκό εμπόδιο: ένας προφητικός χρησμός προειδοποιούσε τους Αθηναίους ότι η προσπάθειά τους θα ήταν μάταιη και ανεπιτυχής, εκτός αν πρώτα μετέφεραν από την Τροία τα οστά του αρχαίου Θράκα βασιλιά Ρήσου και τα έθαβαν με ευλάβεια στη νέα τους πατρίδα.

Μόνο τότε θα έβρισκαν τη δόξα.

Ο Ρήσος, ένας μυθικός ήρωας που σκοτώθηκε στον Τρωικό Πόλεμο, ήταν σημαντικός για τους Θράκες, λατρευόμενος μάλιστα ως θεός με ιδιότητες κυνηγού και θεραπευτή έως τον 3ο αιώνα μ.Χ.

Ο χρησμός δεν ήταν απλώς μια θρησκευτική απαίτηση, αλλά και μια έξυπνη πολιτική κίνηση που θα μπορούσε να νομιμοποιήσει την παρουσία των Αθηναίων στην περιοχή και να εξασφαλίσει, συμβολικά τουλάχιστον, την εύνοια του τοπικού ήρωα.

Ακούγοντας τη θεϊκή εντολή, ο Άγνων έστειλε άνδρες στην Τροία με μια τολμηρή αποστολή.

Υπό το κάλυμμα της νύχτας, ανακάλυψαν τον τάφο του Ρήσου, ανέσυραν τα οστά του και τα τύλιξαν με σεβασμό σε μια πορφυρή χλαμύδα, το χρώμα που συμβόλιζε τη βασιλική του αξιοπρέπεια.

Στη συνέχεια, τα μετέφεραν στις όχθες του Στρυμόνα.

Το κρίσιμο σημείο αυτής της πράξης, όπως το αναφέρει ο Πολύαινος, είναι:

«ἐπέμψεν ἄνδρας, οἵ, τὸ Ρήσου σῆμα νύκτωρ ἀνορύξαντες, ἀνεῖλον τὰ ὀστᾶ καὶ καταθέντες ἐς χλαμύδα πορφυρᾶν, κομίσαιεν ἐπὶ τὸν Στρυμόνα.»

Αυτή η πράξη είχε έντονο τελετουργικό χαρακτήρα.

Η μεταφορά των οστών ενός ήρωα πιστευόταν ότι μετέφερε και τη δύναμή του, την τύχη του ή την προστασία του στον τόπο όπου αυτά ενταφιάζονταν.

Ήταν μια καθιερωμένη πρακτική στην αρχαία ελληνική πολιτική, όπως άλλωστε φανερώνει και ο παραλληλισμός με την ανακομιδή των οστών του Θησέα από τη Σκύρο στην Αθήνα, που πραγματοποίησε ο Κίμων περίπου το 475 π.Χ.

Φτάνοντας στον Στρυμόνα, η ομάδα του Άγνωνα αντιμετώπισε την αντίσταση των ντόπιων Θρακών, οι οποίοι δεν τους επέτρεπαν να διασχίσουν τον Στρυμόνα.

Μη μπορώντας να επιβάλει τη βούλησή του με τη βία, ο Άγνων κατέφυγε σε ένα έξυπνο διπλωματικό τέχνασμα: συνήψε μαζί τους μια ανακωχή τριών ημερών.

Οι Θράκες, ικανοποιημένοι, αποσύρθηκαν.

Εκεί φάνηκε η πραγματική πονηριά του Άγνωνα και η στρατηγική του σκέψη στον αστικό και αμυντικό σχεδιασμό.

Ενώ τη μέρα τηρούσε τη συμφωνία και παρέμενε αδρανής, τη νύχτα δρούσε ασταμάτητα.

Με τον στρατό του διέσχισε τον Στρυμόνα και έθαψε τα οστά του Ρήσου παρά τον ποταμό («τά τε ὀστᾶ τοῦ Ῥήσου κατώρυξε παρὰ τὸν ποταμόν»).

Πού Ακριβώς όμως Έθαψε τα Οστά ο Άγνωνας;

 Ο Πολύαινος δεν λέει ρητά ότι τα οστά θάφτηκαν εντός της μελλοντικής Αμφιπόλεως.

Η διαδοχή των γεγονότων είναι:

1. Ο Άγνων διασχίζει τον Στρυμόνα τη νύχτα

2. «τά τε ὀστᾶ τοῦ Ῥήσου κατώρυξε παρὰ τὸν ποταμόν» – θάπτει τα οστά “παρά τον ποταμό”

3. «καὶ τὸ χωρίον ἀποταφρεύσας ἐτείχιζε» – περιβάλλει με χαντάκι “το χωρίο” και τειχίζει

Το κείμενο αναφέρει ότι οχύρωσε τὸ χωρίον, αλλά δεν διευκρινίζει αν αυτό ήταν η ίδια η μελλοντική Αμφίπολη ή μια προγεφυρωμένη θέση.

Λέει μόνο ότι “τούτῳ τῷ τρόπῳ” (με αυτόν τον τρόπο) οίκισε τις Εννέα Οδούς και τις ονόμασε Αμφίπολη.

Επομένως έχουμε δύο πιθανές ερμηνείες:

Α) Εντός της Αμφιπόλεως: Τα οστά θάφτηκαν εκεί που αργότερα έγινε η πόλη, και το ηρώο του Ρήσου ήταν εντός των τειχών.

Β) Εκτός της Αμφιπόλεως: Ο Άγνων οχύρωσε πρώτα έναν ιερό χώρο για τα οστά του Ρήσου, και στη συνέχεια ίδρυσε την κυρίως πόλη σε άλλη θέση.

Η δεύτερη ερμηνεία γίνεται ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα αν λάβουμε υπόψη τα χαρακτηριστικπά του Τυμβου Καστά:

κυκλικό περίβολο 497 μέτρων (μεγάλης κλίμακας οχύρωση)

 Βρίσκεται σε λόφο παρά τον Στρυμόνα

 Ο υπερκείμενος ιερός τόπος και το νεκροταφείο χρονολογείται πριν από τον 5ο αι. π.Χ.

 Θα μπορούσε να αποτελεί συνέχεια αρχαίας ιερής παράδοσης

 Ο Άγνων ξέρουμε ότι έθαψε τα οστά του Ρήσου σε ιερό χώρο παρά τον ποταμό (πιθανώς εκεί που αργότερα θεμελιώθηκε το μνημείο στον Κάστα), οχύρωσε αυτόν τον χώρο, και στη συνέχεια ίδρυσε την πόλη Αμφίπολη.

Αιώνες αργότερα, η ιερότητα του τόπου μπορεί να οδήγησε στην κατασκευή του εντυπωσιακού μαρμάρινου περιβόλου.

Στη συνέχεια, εκμεταλλευόμενος το σκοτάδι, ο Άγνων οχύρωσε την περιοχή με χαντάκι («ἀποταφρεύσας») και πασσάλους («ἐτείχιζε πρὸς τὴν σελήνην»), στήνοντας ένα πρόχειρο αλλά αποτελεσματικό αμυντικό σύστημα.

Η τακτική του ήταν απλή αλλά ιδιοφυής: «ἡμέρας δὲ οὐκ εἰργάζοντο» (τη μέρα δεν εργάζονταν), αλλά «καὶ δὴ πᾶν ἔργον ἐξετελέσθη τριῶν νυκτῶν» (και όλη η εργασία ολοκληρώθηκε σε τρεις νύχτες).

Αυτή η νυχτερινή εργασία επέτρεψε την ταχεία ανέγερση των πρώτων οχυρώσεων σε μια στρατηγικά επιλεγμένη τοποθεσία, κοντά στο όρος Παγγαίο.

Η επιτυχία του Άγνωνα οδήγησε στην ίδρυση της Αμφίπολης, αλλά η ιστορία της πόλης ήταν γεμάτη ανατροπές.

Το 422 π.Χ., κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου, η Αμφίπολη έγινε το θέατρο μιας κρίσιμης μάχης μεταξύ Αθηναίων και Σπαρτιατών.

Ο Σπαρτιάτης στρατηγός Βρασίδας νίκησε τους Αθηναίους, αλλά σκοτώθηκε στη μάχη.

Οι Αμφιπολίτες, αναγνωρίζοντας τον Βρασίδα ως σωτήρα τους από την αθηναϊκή κυριαρχία, τον έθαψαν με δημόσια έξοδα στην πόλη, μπροστά από αυτό που τότε ήταν η αγορά, και από τότε τον λάτρευαν ως ήρωα, αντικαθιστώντας ουσιαστικά την τιμή που απέδιδαν στον Άγνωνα.

Το ερώτημα που ανοίγει η τοπογραφική ανάλυση του κειμένου είναι συναρπαστικό:

Μπορεί η περιοχή του τάφου Κάστα να συνδέεται με την αρχική οχύρωση του Άγνωνα και την ταφή των οστών του Ρήσου;

Η γεωγραφική θέση (παρά τον Στρυμόνα), ο οχυρωμένος περίβολος, και η διαχρονική ιερότητα του τόπου δημιουργούν ένα συναρπαστικό πλαίσιο για περαιτέρω αρχαιολογική έρευνα.

Ακόμα πιο συναρπαστικό είναι το ενδεχόμενο τα επιστύλια εντός του μνημείου, όπως τα παρουσίασε ο Δρ. Λεφαντζής, να απεικονίζουν την μεταφορά της λάρνακας που εμπεριέχει τα λείψανα του Ρήσου από τον Άγνωνα στο μνημείο και τον καθαγιασμό του χώρου (ειδικά προσέξτε την ομοιότητα των διαστάσεων της λάρνακας επί της πορφύρας όπως περιγράφεται από το αρχαίοκείμενο με τις διαστάσεις και τη μορφή της λάρνακας του Βρασίδα) σε αυτή την περίπτωση ξαναγράφεται η ιστορία της Αμφίπολης αλλά και της Μακεδονίας!

https://amfipolinews.blogspot.com/2025/06/blog-post_7.html

Τα Απόῤῥητα του Τύμβου Καστά αποκαλύπτονται!

Η πρώτη τεκμηριωμένη δημοσιευμένη μελέτη σε επιστημονικό περιοδικό με κριτές

https://rdcu.be/emfIu

Η πρωτοποριακή, διεξοδικά κριθείσα επιστημονική μελέτη μου έρχεται να αλλάξει όσα ξέραμε για τον Τύμβο Καστά!

Με τη δύναμη των μαθηματικών και ενός εξειδικευμένου υπολογιστικού εργαλείου, αποδεικνύεται με απόλυτη ακρίβεια ότι το μνημείο δεν ήταν απλώς ένας τάφος, αλλά ένα αριστουργηματικά σχεδιασμένο αρχιτεκτόνημα που αλληλεπιδρούσε με τον ήλιο με συγκεκριμένο τρόπο για 8 μήνες τον χρόνο!

Η κορύφωση αυτής της ιερής ηλιακής παράστασης συνέβαινε κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο.

Αυτή η αδιάψευστη, μαθηματικά τεκμηριωμένη αλληλεπίδραση, αποκαλύπτει τον βαθύτερο σκοπό του μνημείου: να συνδέσει τον Μεγάλο Νεκρό με τις θεμελιώδεις Μακεδονικές δοξασίες για την Ανανέωση της Ζωής και τους αέναους Κύκλους Ζωής και Θανάτου.

Ολόκληρο το Μνημείο λειτουργεί σαν ένα περίτεχνο, θεατρικά ενορχηστρωμένο εργαλείο που συνδέει τον επιφανή ένοικό του με τις βασικές θεότητες του μακεδονικού πανθέου, όπως η Μητέρα των Θεών (Κυβέλη) και ο Άδης (μέσω των συμβολισμών που συνδέονται με την Περσεφόνη και τις χειμερινές τελετές).

Η αρχιτεκτονική συνδέεται με τα ουράνια φαινόμενα με εκπληκτική μαθηματική ακρίβεια, αποδεικνύοντας περίτρανα την απαράμιλλη σοφία των αρχαίων αρχιτεκτόνων.

Η ενδελεχής μαθηματική ανάλυση αποκαλύπτει μάλιστα ότι αυτή η καθοριστική αρχιτεκτονική ευθυγράμμιση με τον ήλιο πραγματοποιήθηκε σε μια δεύτερη φάση κατασκευής του μνημείου.

Οι ηλιακές ευθυγραμμίσεις στον Τύμβο Καστά θυμίζουν το φαινόμενο της “Αψίδας του Φωτός” στο Πάνθεον, που επίσης συνδέεται με τη λατρεία της Κυβέλης.

Και τα δύο μνημεία χρησιμοποιούν τον ήλιο για να τονίσουν λατρευτικές πεποιθήσεις, υποδηλώνοντας μια κοινή αρχιτεκτονική και πολιτισμική γλώσσα ανάμεσα σε αυτά τα σπουδαία έργα της αρχαιότητας.

Η παρούσα μελέτη, η πρώτη που υποβάλλεται σε τόσο αυστηρή επιστημονική κρίση, αποδεικνύει με αδιαμφισβήτητο τρόπο την τεράστια σημασία του Μνημείου του Καστά για ολόκληρο τον κόσμο, την οικουμενική του αξία, και ενισχύει τους δεσμούς του με τον ίδιο τον Μεγάλο Αλεξάνδρο. https://link.springer.com/article/10.1007/s00004-025-00817-z

Φωτίζοντας το μνημείο Kastas Enigma: Μια υπολογιστική ανάλυση της αλληλεπίδρασης ηλιακής-αρχιτεκτονικής

Δημοσιεύθηκε: 

Περίληψη

Αυτή η μελέτη εισάγει μια νέα μεθοδολογία που συνδυάζει προηγμένη τρισδιάστατη μοντελοποίηση και προσαρμοσμένα υπολογιστικά εργαλεία για τη διερεύνηση του ηλιακού φωτισμού στα αρχαία μνημεία, χρησιμοποιώντας το μνημείο Kastas στην Amphipolis ως μελέτη περίπτωσης.

Ενεργοποιώντας την ακριβή ανάλυση των αλληλεπιδράσεων φωτός-σκιώδους, της ανάλυσης δυναμικής ευαισθησίας και της ποσοτικοποίησης σφαλμάτων, η προσέγγιση δημιουργεί νέες γνώσεις στον αρχιτεκτονικό και συμβολικό σχεδιασμό του μνημείου.

Τα βασικά ευρήματα υποδεικνύουν ότι κατά τη διάρκεια της δεύτερης φάσης κατασκευής, αρκετά αρχιτεκτονικά στοιχεία του μνημείου ήταν σκόπιμα ευθυγραμμισμένα με συγκεκριμένα ηλιακά φαινόμενα, που κορυφώνονται κατά τη διάρκεια του χειμερινού ηλιοστασίου, αλλά επεκτάθηκαν καθ ‘όλη τη διάρκεια του έτους.

Αυτές οι ευθυγραμμίσεις συνδέονται εννοιολογικά με θέματα ανανέωσης και ζωής, ιδιαίτερα της λατρείας του Cybele, όπως αντικατοπτρίζεται στα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά και την εικονογραφία του μνημείου.

Η μελέτη εξετάζει επίσης τη θεωρητική πιθανότητα ενός αρχιτεκτονικού στοιχείου που λείπει, όπως ένα άγαλμα πριν από το θάλαμο ταφής, που μπορεί να έχει αλληλεπιδράσει συμβολικά με ηλιακό φωτισμό.

Πέρα από το μνημείο Kastas, αυτή η μεθοδολογία παρέχει ένα αναπαραγωγικό πλαίσιο για την ενσωμάτωση υπολογιστικών εργαλείων με μοντελοποίηση 3D για να εξερευνήσετε τις ηλιακές ευθυγραμμίσεις και τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό στις αρχαίες δομές.

Συνδυάζοντας την ακρίβεια με την ευελιξία, διευκολύνει τις αναλύσεις ευαισθησίας σε διάφορα σύνολα δεδομένων, καθιστώντας την εφαρμογή σε ένα ευρύ φάσμα πολιτιστικών και αρχαιολογικών πλαισίων.

Η μελέτη αυτή όχι μόνο συμβάλλει στην κατανόηση της πολιτιστικής αστρονομίας της Μακεδονικής αρχιτεκτονικής – μια προηγούμενη υποεξοδοτημένη περιοχή – αλλά προσφέρει επίσης μια ευέλικτη προσέγγιση στην προώθηση της έρευνας στην πολιτιστική αστρονομία, στις αρχιτεκτονικές μελέτες και στο ευρύτερο πεδίο της αρχαίου μνημείου.

Σημειώσεις

  1. Η θέση του μνημείου κηδείας στο ανάχωμα.

    Έρευνες σχετικά με την ηλιακή ακτινοβολία του εσωτερικού του μνημείου κηδείας που πραγματοποιήθηκε με ειδικό λογισμικό από το 2014 έδειξε ότι η περιοχή λαμβάνει ηλιακό φως μέχρι το βόρειο τοίχο του τελευταίου δωματίου, για περίπου 70 λεπτά μετά τις 2.30 μ.μ. στις 21 Δεκεμβρίου, δηλαδή το χειμερινό ηλιοστάσιο.

    Ρυθμίζοντας τις σωστές τιμές του Azimut και τη γωνία της επίπτωσης του ήλιου από 18 έως 9 μοίρες, δηλαδή από το ανώτερο επίπεδο του εσωτερικού του τόξου στο κατώφλι της κάλυψης του Peribolo, το ίδιο αποτέλεσμα ελήφθη με τη χρήση τριών διαφορετικών λογισμικών, αλλά και με την άμεση παρατήρηση του ηλίου κατά την ημερομηνία που αναφέρθηκε παραπάνω. 

Ο ήλιος ήταν ένα κεντρικό έμβλημα για τους Μακεδονικούς βασιλιάδες και ο Ηρόδοτος αφηγείται μύθους που συνδέουν τη γενεαλογία της δυναστείας του Αργάδικα στον ήλιο (Ηρόδοτος ( 1920), Ιστορία VIII.137).

1. Προϋπάρχουσα φάση: Ο τάφος CIST στο Chamber X4 προηγείται της κύριας κατασκευής του μνημείου ταφής.

Το διάστημα μεταξύ της κατασκευής αυτού του τάφου CIST και του μεταγενέστερου μνημείου είναι ασαφές, ενδεχομένως από μήνες έως αιώνες.

2. Κύρια φάση κατασκευής: α.

Η αρχική κατασκευή περιελάμβανε τους τέσσερις χώρους (x1 -x4) χρησιμοποιώντας ένα σύστημα κοπής και κάλυψης.

Το Chamber X1 περιλάμβανε μια βεράντα ή μια πόρτα, ενώ οι υπόλοιποι θάλαμοι (x2 -x4) θολωτούν. σι.

Ορισμένα στοιχεία, όπως το Wall D1 με τα γλυπτά του και τα σφίγγα του, κατασκευάστηκαν νωρίς. Άλλα χαρακτηριστικά όπως το τυμπάνιο του Wall D2 και η μαρμάρινη εξέγερση του Chamber X3 ολοκληρώθηκαν αργότερα.

3. Εσωτερικές τροποποιήσεις: α.

Σημαντικές τροποποιήσεις έγιναν μετά την αρχική κατασκευή.

Αυτές περιλαμβάνουν την προσθήκη ψεύτικων τοίχων που καλύπτουν τις στήλες, την εγκατάσταση της μαρμάρινης εξέγερσης στα πλευρικά τοιχώματα του θαλάμου X3 και τις τροποποιήσεις στον τοίχο D3 για την εγκατάσταση μιας μαρμάρινης πόρτας. σι.

Η κάλυψη της οροφής του θαλάμου X3 προστέθηκε επίσης κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης, χρησιμοποιώντας μαρμάρινες πλάκες που υποστηρίζονται στα θεμελιώδη ταιχώματα D3 και D2.

4. Ζημιά και σφράγιση: α. Εσωτερική βλάβη προέκυψε πριν από τη σφράγιση του μνημείου, η οποία περιελάμβανε την καταστροφή της μαρμάρινης πόρτας και της ταφής.

Αυτά τα στοιχεία πιθανότατα λεηλατήθηκαν στην αρχαιότητα. σι. Το μνημείο γεμίστηκε και σφραγίστηκε χρησιμοποιώντας εσωτερικό υλικό πλήρωσης και τα διαμερίσματα κατασκευάστηκαν εγκάρσια στον διαμήκη άξονα του μνημείου.

Στις επιγραφές και τον Παπίρι από την Παλαιστίνη και την επαρχία Αραβία, το όνομα του τρίτου Μακεδονικού μήνα επιβεβαιώνεται σε διάφορες μορφές, όπως οι Αϊντνάιοι, οι Αϊδνοΐες, ο Αϊντονος, ο Αϊντόνεος, ο Αρυγδονικός, ο Αδόνα, ο Ογκντόης, ο Ογκντόνια, ο Ογκδονίου, ο Αϊντνάις, ο Αϊντόνιος, ο Αϊντόνεος, ο Αϊγκδονάϊος, ο Αδόνα 1988).

Αναφορές

Ο Alonso Déniz, Α., 2020, ο Μακεδονικός Μήνας αὐδν και οι χειμερινές διακοπές για την Περσεφόνη: ἀϝ (Ι) Δέα “Αόρατα”, “Σκηνή”. Rea, 122 (2), σελ. 489-507.

Google Scholar

Amitay, O. (2010) Από τον Αλέξανδρο στον Ιησού . Μπέρκλεϊ: Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια Τύπου.

Google Scholar

Barratt, RP (2018) ‘Ένα σενάριο Unity 3D για τον υπολογισμό της ηλιακής ευθυγράμμισης στο σύμπλεγμα των νεολιθικών ναών στο ġgantija, Gozo’, Journal of Archaeological Science: Αναφορές , 17, σελ. 634-639.

Google Scholar

Baumer, Le and Weber, U., 1991. Θέματα του αρχαιολογικού σεμιναρίου στο Πανεπιστήμιο της Βέρνης (HASB), 14, σελ. 27-41.

Google Scholar

Belmon, JA, González-Garcia, AC, Almushawh, ΜΑ, Urrutia-Lave, Α. (2024) Journey Network, 26, σελ. 275-305. Διατίθεται στο: https://doi.org/10.1007/s00004-024-00774-z

Belmonte, JA και González-García, AC, 2010. Εφημερίδα για την Ιστορία της Αστρονομίας, 41 (1), σελ. 93-107.

Google Scholar

Boutsikas, Ε., 2020. Ο Κόσμος στην Αρχαία Ελληνική Θρησκευτική Εμπειρία: Ιερός Χώρος, Μνήμη και Γνώση . Cambridge: Cambridge University Press.

Google Scholar

Connolly, D. (2016) Αρχαιοαστρονομία για αρχαιολόγους – ένας βασικός οδηγός . Οδηγός σειράς Bajr 43.

De Franceschini, M. και Veneziano, G. (2018) «Η συμβολική χρήση του φωτός στην Αρριανική Αρχιτεκτονική και το« Φιλί του Ήλιου », Αρχιετρονομία και Αρχαίες Τεχνολογίες, 6 (1), σελ. 111-137.

Google Scholar

De Lara, J. (2023) «3D φυσικά βασισμένη απόδοση που εφαρμόζεται στο πρόβλημα των ημιδιαφανών μαρμάρινων πλακιδίων ως μέσου φωτεινότητας των κλασσικών ελληνικών ναών: ο Παρθενώνας ως μελέτη περίπτωσης», Journal of Archaeological Science: Reports, 51, σ. 104120.

Google Scholar

Dimitrova, NM, 2008. Θεωροί και αρχίζει στη Samothrace: τα επιγραφικά στοιχεία. Συμπλήρωμα Hesperia, 37, Princeton, NJ: Η Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών στην Αθήνα.

Diodorus Sicilian (1964) Βιβλιοθήκη ιστορικών , Vols. 1-4, εκδόθηκε από τους F. Vogel και KT Fischer, Leipzig-Stuttgart: Teubner.

Egglezos, D., 2022. Κατανόηση του μηχανικού ιστορικού του μνημείου ταφής του Kasta Tumulus στο Amphipolis, Ελλάδα: ένα εργαλείο για την τεκμηρίωση και το σχεδιασμό της στρατηγικής αποκατάστασης. Στο: Lancellotta, R., Viggiani, G., Flora, Α., De Silva, F. & Mele, Ι., Eds. Γεωτεχνική Μηχανική για τη διατήρηση των μνημείων και των ιστορικών χώρων III.

Fourlis, Α., (2016). Ο αστρονομικός προσανατολισμός της εισόδου του τάφου αμφιβλίας. Φλωρεντία: Αυτο-δημοσιευμένη.

González-García, AC, García Quintela, MV, Rodríguez-Antón, Α. Και Espinosa-Espinosa, Δ.

Hannah, R. και Magli, G. (2011) Ο ρόλος του ήλιου στο σχεδιασμό και το νόημα του Πανθεών Θεά 58(4), 486–513. https://doi.org/10.1163/156852711X577050 .

ΑρθροGoogle Scholar

Ηρόδοτος (1920) Οι ιστορίες . Μεταφράστηκε από τον Ad Godley. Cambridge, MA: Harvard University Press, Βιβλίο VIII, Τμήμα 137.

Kabouroglou, EM και Kampouroglou, EE, 2024. Στο: Ε. Filippaki, ed. Πρακτικά του 7ου Συμποσίου της Ελληνικής Εταιρείας για την Αρχαιομετρία: Αρχαιολογία Αρχαιομετρία: 30 χρόνια αργότερα. Οξφόρδη: Αρχαιολογία Αρχαιολογίας, σελ. 255-270.

Karadima-Matsa, C. και Dimitrova, Ν., 2003, Epitaph για μια πρωτοβουλία στο Samothrace και Eleusis. Χείρος μηνύματα από την Επιτροπή για την Παλαιά Ιστορία και την Επιγραφική του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου, 33, σελ. 335-345.

Google Scholar

Katis, D. and Katis, A., (2016). Το μυστικό του Τύμβου Καστά αποκαλύπτεται. Available at: http://www.rodakes.com

Lazaridis, D., 1981. Ἀνασκαφαὶ καὶ ἔρευναι εἰς Ἀμφίπολιν ΠΑΕ , Α(1), pp.18–25. (πέριξ της ακρόπολης).

Lazaridis, Λαζαρίδης Δ., Ἀνασκαφαὶ καὶ ἔρευναι εἰς Ἀμφίπολιν, ΠΑΕ 1977, τχ. Α΄, 38–45. (πέριξ της ακρόπολης).

Lefantzis, Μ. (2020). Η αρχιτεκτονική του Kasta Tumulus στην Amphipolis. [Online διάλεξη]. Blod. Διατίθεται στο: https://www.blod.gr/lectures/i-architektoniki-tou-tymbou-kasta/

Lefantzis, Μ. (2023) «Η αρχιτεκτονική του Kasta Tumulo του Amefipoli», στο Coarelli, F. και Lo Sardo, Ε. (Eds.) Alessandro magno . Νάπολη: Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Νάπολης, Electa, σ. 253.

Liritzis, Ι., Bousoulegka, Ε., Nyquist, Α., Castro, Β., Alotaibi, FM και Drivaliari, Α. (2017) «Νέα στοιχεία από την αρχαιοστρονομία στις Apollo Oracles και Apollo-Asclepius Cult», Εφημερίδα της Πολιτιστικής Κληρονομιάς , 26, σελ. 129-143.

Google Scholar

Malama, Ρ. Και Tziphopoulos, 2016. Amphipolis. Τάσεις στα κλασικά , 8 (1), σελ. 55-72.

Google Scholar

Meimaris, P. (1988) «Η επιρροή του Μακεδονικού Ημερολογίου στην Παλαιστίνη και την επαρχία Αραβία», στο Ημερήσια Ζωή στο Βυζάντιο: Ασφαλειώσεις και Συνέχιση στην Ελληνιστική και Ρωμαϊκή Παράδοση: Πρακτικά του 1ου Διεθνούς Συμπόσιο, 15-17 Σεπτεμβρίου 1988 .

Michalsky, JJ, 1988. Ο αλγόριθμος του αστρονομικού αλμανάκ για κατά προσέγγιση ηλιακή θέση (1950-2050). Ηλιακή ενέργεια, 40 (3), σελ. 227-235. https://doi.org/10.1016/0038-092X(88)90045-X .

ΑρθροGoogle Scholar

Nappo, F., Magli, G. and Valente, G. (2022) «Αποδεικτικά στοιχεία και αναλογία στην Αρχαιόαστρον», σύνθεση , 200, σελ. 439.

Google Scholar

Theaaa, nd Λεπτομέρειες υπολογισμού ηλιακού . [Online] Διατίθεται στη: https://gml.noaa.gov/grad/solcalc/calcdetails.html

Peristeri, Κ., & Ephorie de Serres. (2016). Οι πρόσφατες ανασκαφές του kasta tumulus και του amphipolis lion. *Αρχαιολογική ανασκόπηση*, νέα σειρά 1, 163-171.

Google Scholar

Pouilloux, J., 1954. Έρευνα για την ιστορία και τις λατρείες της Θάσης (Ταϊλανδέζικες Μελέτες 3). Παρίσι.

Reda, Ι. Και Andreas, Α., 2004. Αλγόριθμος ηλιακής θέσης για εφαρμογές ηλιακής ακτινοβολίας. Golden, CO: Εθνικό Εργαστήριο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Διατίθεται στο: https://www.nrel.gov/docs/fy08osti/34302.pdf

Robertson, Ν., 1984. Φεστιβάλ Poseidon στο Winter Solstice. Το κλασικό τριμηνιαίο, 34 (1), σελ. 1-16.

MathScinetGoogle Scholar

Rodríguez-Antón, Α., González-García, AC και Belmonte, JA (2017) «Εκτίμηση της αξιοπιστίας της απόκτησης ψηφιακών δεδομένων στην πολιτιστική αστρονομία: Η περίπτωση της Ρωμαϊκής Βόρειας Αφρικής», Journal of Skyscape Archeology, 3 (2), σελ. 191-206.

Google Scholar

Ruggles, CLN (2015). Καθιέρωση της αξιοπιστίας των αρχαιολογικών χώρων. Διαδικασία

Saatsoglou-Palydeli, C., 2004. Vergina: O Taphos tou Philippou: I Toichographia me to Kynigi . Athina: Vivliothiki tis en Athinais Archaiologikis Etaireias, no. 231.

Samper, Α., Moreno-García, D. & Herrera, Β. (2024) «Μελέτη των αποτελεσμάτων που δημιουργήθηκαν από το φως του ήλιου που διέρχεται από τα τριαντάφυλλα του καθεδρικού ναού της Μαγιόρκα», Nexus Network Journal. Διατίθεται στο: https://doi.org/10.1007/s00004-023-00760-x

ΑρθροGoogle Scholar

Savvides, D. (2023). Παρατηρήσεις σχετικά με τη γεωμετρία του μνημείου στο Kasta Tumulus στο Amphipolis. *Nexus Network Journal*, 25, 607-632.

Sphones Gasparro, G., 1985. Soteriology και Mystic πτυχές στη λατρεία της Cybele και Attis . Προκαταρκτικές μελέτες στις ανατολικές θρησκείες στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Πτήση. 103. Leiden: EJ Brill.

Tarn, WW (1932) «Αλέξανδρος Helios και η Χρυσή Εποχή», Το περιοδικό των ρωμαϊκών σπουδών , 22 (2), σελ. 135-160. Εταιρεία για την προώθηση των ρωμαϊκών σπουδών.

Taylor, LR (1927) «Η λατρεία του Αλεξάνδρου στην Αλεξάνδρεια», Κλασσική φιλολογία , 22 (2), σελ. 162-169. Το Πανεπιστήμιο του Chicago Press.

Tsokas, GN, Tsourlos, ΡΙ, Kim, JH, et αϊ. (2018). ERT απεικόνιση του εσωτερικού του τεράστιου τύμβου του Kasta στην Amphipolis (Βόρεια Ελλάδα). *Αρχαιολογική προπόνηση*, 25 (1), 1-15.

Voria.gr, 2023. Mendoni: 2027 με 2028 επισκέψιμος ο Τύμβος Καστά στην Αμφίπολη. [online] Available at: https://www.voria.gr/article/mendoni-2027-me-2028-episkepsimos-o-tymbos-kasta-stin-amfipoli [Πρόσβαση στις 15 Ιανουαρίου 2025].

Αναφορές λήψης 

Πληροφορίες συγγραφέα

Συγγραφείς και συνεργασίες

Αντίστοιχος συγγραφέας

Αλληλογραφία σε Demetrius Savvides .

https://link.springer.com/article/10.1007/s00004-025-00817-z

Μοιραστείτε το!

Leave a Reply

You can use these HTML tags

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>