Η ψυχή μας  Η συνταγή της ευζωίας

Ένα διήγημα που με αφορμή τον μύθο του Πλάτωνα «Φαίδρος», κινητοποιεί τους αναγνώστες να σκεφθούν με ποιο μέρος της ψυχής τους λειτουργούν στην καθημερινότητά τους και θυμίζει τη νέα-ένη (παλαιά) συμπαντική αλήθεια ότι η Υγεία – Ομοιόσταση του σώματος, συνδέεται άμεσα με την αρμονική ηνιόχηση των Ίππων της ψυχής.
Ποια θέση έχει ο Ηνίοχος στο άρμα της ψυχής μας;
Πώς θα κυβερνήσει με αυτογνωσία το άρμα, όταν ο Μέλανας ίππος αφηνιάζει και ζητά να «χορτάσει» το παχνί με ύλη;
Πώς τα πρότυπα της υποκουλτούρας της εποχής μας, στέλνουν ολόκληρες γενιές σε κατηφορική πορεία, να ξοδέψουν τον βίο τους καθεύδοντες (κοιμώμενοι);

Πώς οι ίπποι θα καταφέρουν να αναπτύξουν τα πτερά τους ώστε να ανελιχθούν για να θαυμάσουν το θείο δώρο της αρετής, δηλαδή να ταξιδέψουν τον βίο τους με σωφροσύνη, ανδρεία, φρόνηση και δικαιοσύνη;

Πώς γονείς και δάσκαλοι θα διδάξουν τις αιώνιες αλήθειες;

Είμαστε οι πράξεις μας!

Τα λόγια-έπεα αποπροσανατολίζουν από τον αιώνιο Λόγο που διαρρέει το σύμπαν και μας προτρέπει να ξυπνήσουμε τον Ηνίοχο,
ώστε δυνατός να κυβερνήσει το άρμα μας στην πορεία της αρετής, των αξιών και της δικαιοσύνης.

Αποτοξινώνοντας την Ψυχή μας

Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι εκτός από το σώμα τοξινώνεται και η ψυχή;

Ότι οι πεποιθήσεις και οι αρνητικές σου σκέψεις δεν μπλοκάρουν μόνο το μυαλό σου και την καρδιά σου αλλά και την ίδια σου τη ψυχή;

Ότι η σωματική ακαμψία, η κούραση, η έλλειψη χαράς, το αίσθημα κατωτερότητας, η αίσθηση του ότι όλα είναι μάταια, η έλλειψη ενδιαφέροντος για τη ζωή, η συναισθηματική παγωνιά, οι πόνοι στο σώμα αλλά και σε ενεργειακό επίπεδο τα ατυχήματα ή οι αναποδιές που σου συμβαίνουν μπορεί να οφείλονται στο ότι έχει τοξινωθεί, ότι έχει δηλητηριαστεί όχι μόνο το σώμα αλλά και η ψυχή σου;

Ότι όλα αυτά είναι σημάδια ότι η ψυχή κλαίει και θέλει να ακουστεί;

Είναι καλό για όλους μας ανεξάρτητα σε τι επίπεδο δόνησης βρίσκεται η ψυχή μας να φροντίζουμε να την καθαρίζουμε και να την αποτοξινώνουμε.

Και γι΄ αυτήν την αποτοξίνωση δεν αρκεί η ωμοφαγία, η φρουτοφαγία, η ισορροπημένη διατροφή και η σωματική άσκηση.

Φυσικά συντελούν θετικά και διευκολύνουν τον δρόμο της αποτοξίνωσης της ψυχής μας αλλά χρειαζόμαστε κάτι παραπάνω από αυτά.

Για να βρίσκεται σε αρμονία η ψυχή μας χρειάζεται να υπάρχει αρμονία στη σχέση που έχουν μεταξύ τους το σώμα, ο νους και η καρδιά μας.

Γι’ αυτό μέσα στη μέρα μας χρειάζεται να αφιερώνουμε λίγα λεπτά και να ηρεμούμε από τους εντόνους ρυθμούς της ζωής μας.

Να κλείνουμε τα μάτια και να αναπνέουμε βαθιά χαλαρώνοντας μυαλό και σώμα.

Να επιτρέπουμε μέσω της αναπνοής στην ησυχία και στην ηρεμία να μας αγκαλιάσουν.

Κι εκεί μέσα στη σιωπή να αφουγκραζόμαστε την ψυχή μας μήπως κι έχει κάτι να μας πει.

Αυτό μπορεί στην αρχή να μας φαίνεται δύσκολο όμως σταδιακά όσο εξοικειωνόμαστε με αυτήν την διαλογιστική διαδικασία τόσο περισσότερο θα ανοίγουμε προς το εσωτερικό μας σύμπαν.

Τόσο περισσότερο θα βελτιώνεται η ικανότητα μας να προσεγγίζουμε τον Εαυτό μας.

Κι όταν αρχίζει να συμβαίνει αυτό τότε θα αλλάξει και η οπτική μας. Θα αρχίσουμε να μας βλέπουμε ομορφότερους, εξυπνότερους, ικανότερους, δυνατότερους… θα αρχίσουμε να έχουμε πραγματική αγάπη όχι μόνο για μας αλλά και για τους άλλους.

Μια αγάπη που θα ξεπηδά μέσα από διάθεση μοιράσματος και ολοκλήρωσης κι όχι μέσα από τη δύναμή μας ή την ανάγκη μας για αποδοχή.

Όποτε έχουμε χρόνο και διάθεση τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα, καθώς κάνουμε ντους, χρειάζεται να ζητάμε από το νερό να μας καθαρίσει σε βαθύτερο επίπεδο.

Να μπει βαθιά στα κύτταρά μας και να μετουσιώσει ότι έχει εγκλωβιστεί μέσα μας θεραπεύοντας το.

Αν νιώσουμε ότι θέλουμε να κλάψουμε να το κάνουμε ελεύθερα.

Είναι κι αυτό μέρος της διαδικασίας της θεραπείας.

Αν θέλουμε να τραγουδήσουμε ή να ψάλλουμε να το κάνουμε χωρίς κράτημα.

Ίσως θελήσουμε να βγάλουμε έναν ήχο ή να σιγομουρμουρήσουμε μια μελωδία που γεννιέται μέσα στο μυαλό μας… Η ψυχή μας εκφράζεται με αυτόν τον τρόπο εκείνη τη στιγμή και χρειάζεται να μπούμε ολοκληρωτικά σε αυτό που αναδύεται από μέσα μας.

Επίσης βοηθά το να καθαριστούμε με αλάτι ή να κάνουμε μπάνιο με άλατα γιατί αυτό βοηθά να κρατήσουμε καθαρή την ενέργειά μας στο αιθερικό μας επίπεδο (αύρα).

Οι αρνητικές σκέψεις, ο φόβος και ο εθισμός στη δυστυχία είναι το πιο επικίνδυνο δηλητήριο για την ψυχή μας.

Όποτε νιώθουμε ότι έχουμε γίνει ένα με αυτά τα τρία κακά της μοίρας μας χρειάζεται να σταματήσουμε αυτόν τον τρόπο σκέψης λέγοντας τώρα σκέφτεσαι αρνητικά ή τώρα φοβάσαι και να εκπνεύσουμε συνειδητά αρκετές φορές πετώντας έξω από εμάς όλη αυτήν την αρνητικότητα που κυριαρχεί στο κεφάλι μας.

Μετά να δώσουμε λίγα λεπτά στον εαυτό μας να αναπνεύσει ήσυχα και βαθιά.

Ο διαλογισμός, οι διαλογιστικές ασκήσεις, η παρατήρηση του εαυτού μπορούν να μας βοηθήσουν να φύγουμε από τον παλιό τρόπο σκέψης φτιάχνοντας έναν καινούργιο και υγρή για την σχέση του νου και της ψυχής μας.

Οι ενοχές, η σύγκριση και η απόρριψη στην ουσία είναι αρνητικές καταστάσεις μυαλού και όχι συναισθήματα.

Όμως καμιά κατάσταση και κανένα συναίσθημα δεν μπορεί να γίνει τοξικό και να δηλητηριάσει την ψυχή μας αν είμαστε συνειδητοί σε αυτό που συμβαίνει και αν δεν ταυτιζόμαστε μαζί του.

Ακόμα και ο θυμός είναι χρήσιμος και μεταμορφωτικός αν τον διαχειριστούμε σωστά.

Για παράδειγμα όποτε θυμώνουμε πριν κάνουμε τον ενεργειακό μας εμετό πάνω στον άλλον είναι καλό να μείνουμε λίγο με τον εαυτό μας.

Να επιτρέψουμε στο θυμό μας να εκφραστεί, ίσως γρονθοκοπώντας ένα μαξιλάρι ή ακόμα βρίζοντας το και μετά να μείνουμε στη σιωπή παρατηρώντας τι ήθελε να κρύψει ο θυμός μας.

Τι δεν επέτρεπε να βγει στην επιφάνεια.

Όταν το συνειδητοποιήσουμε τότε μπορούμε να μοιραστούμε το πώς αισθανθήκαμε με το πρόσωπο που κινητοποίησε το θυμό μας.

Το να καταπίνουμε τα συναισθήματα μας είναι το ίδιο καταστροφικό όπως και το να τα εξωτερικεύουμε ασυνείδητα.

Συνειδητότητα και κατανόηση είναι δύο από τα μαγικά ελιξίρια απελευθέρωσης της Ψυχής μας.

Ακόμη είναι καλό μέσα στη μέρα μας να ακούμε μουσική που εξευμενίζει τον εγκέφαλο μας.

Που αλλάζει τη δόνηση του και τον φέρνει μέσα σε μια δημιουργική ηρεμία.

Νερό που τρέχει, ο ήχος από ηχογαβάθες, απαλή, κλασική ή διαλογιστική μουσική, ή τραγούδια  μετασχηματίζουν την ένταση σε ευφορία και θεραπεύουν και ησυχάζουν τον εσωτερικό μας κόσμο.

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα ακούμε τα αγαπημένα μας τραγούδια.

Όλα θα τα ακούμε κι όλα θα τα χαιρόμαστε γιατί η χαρά είναι που τρέφει και ενδυναμώνει την ψυχή μας.

Σωματικές ή ενεργειακές θεραπείες όπως ηχομασάζ, νεο-κρανιοϊερή εξισορρόπηση, ρέικι, aura soma, ολιστικό μασάζ, αρωματοθεραπεία, βιοσυντονισμός κ. α όχι μόνο μας αποσυμφορίζουν ενεργειακά αλλά και μας βοηθούν να κρατάμε την επαφή με την ψυχή μας.

Μέσα από αυτές τις διαδικασίες δίνουμε χρόνο στην ψυχή μας να επουλώσει τις πληγές της και να ξαναβρεί την δύναμή της.

Η συγχώρεση, η συμπόνια και η ευγνωμοσύνη είναι οι ποιότητες της καρδιάς που βοηθούν την ψυχή μας να διατηρεί την αγνότητα και την ελαφρύτητά της.

Αν δυσκολευόμαστε να συγχωρήσουμε τους άλλους με τον ίδιο τρόπο δυσκολευόμαστε να συγχωρήσουμε εμάς.

Δεν αφήνουμε χώρο μέσα μας ώστε να μας πλημμυρίσει η αγάπη, η συμπόνια και η ευγνωμοσύνη.

Κι αν θέλουμε η ψυχή μας να είναι ανάλαφρη και ελεύθερη χρειάζεται να μάθουμε να συγχωρούμε.

Ο σεβασμός στη ζωή απαιτεί σεβασμό στον ίδιο μας τον εαυτό.

Όταν σεβόμαστε τον εαυτό μας όχι μόνο γνωρίζουμε αλλά σεβόμαστε και τα όρια μας.

Λέμε ξεκάθαρα τα Ναι και τα Όχι μας και δεν επιτρέπουμε στα ενεργειακά βαμπιράκια να παίρνουν ζωή από τη ζωή μας.

Στη ζωή όλα ρέουν.

Ακριβώς όπως η νύχτα διαδέχεται τη μέρα έτσι και οι δύσκολες καταστάσεις θα έρθουν να μας συναντήσουν.

Αυτό που χρειάζεται να καταλάβει ο καθένας μας είναι ότι οι δυσκολίες δεν είναι εμπόδια αλλά μεταμφιεσμένες ευκαιρίες ωρίμανσης και συναισθηματικής τριβής.

Είναι ο τρόπος της ζωής για να δούμε, να νιώσουμε, να εξυγιάνουμε τις καταστάσεις στη ζωή μας, να αφουγκραστούμε την ψυχή μας και να προχωρήσουμε όπως χρειάζεται εκείνη.

Η διευρυμένη οπτική και η θετική διαχείριση είναι τα εργαλεία μας για να βαδίζουμε στο δρόμο της ψυχής μας.

Εξάσκηση στη Χαρά.

Όπως επιτρέψαμε στη δυστυχία να κυριεύσει τις ζωές μας και εκπαιδεύσαμε το μυαλό μας στην αρνητικότητα με τον ίδιο τρόπο ας επιτρέψουμε τη θετική και ανάλαφρη σκέψη να κυριαρχήσει στο κεφάλι μας, το χαμόγελο να ανθίσει στα χείλη μας και το γέλιο να βγαίνει από την κοιλιά μας γάργαρο και καθαρό όπως όταν ήμασταν παιδιά.
Γιατί όταν γελάμε δεν μπορούμε να πάρουμε στα σοβαρά τον εαυτό μας ούτε τη ζωή.

Δεν μπορούμε να σκεφτούμε, δεν μπορούμε καν να κινηθούμε.

Και χωρίς να το ξέρουμε γελώντας μπορούμε να απελευθερώσουμε μια τρομακτική εσωτερική ενέργεια και να ταρακουνήσουμε εκείνα τα σημεία στο σώμα μας όπου η ενέργεια έχει παγώσει ή εγκλωβίζε­ται.

Ίσως η χαρά μας, ίσως η ελευθερία μας μοιάζει με εκείνη τις στιγμές του γέ­λιου — όταν μέσα τους χάνουμε τα βιογραφικά και τις ταυτότητες μας και το μόνο που υπάρχει είναι μια αίσθηση πληρότητας που μας κυριεύει.

Ίσως εκείνες τις στιγμές ερχόμαστε σε απόλυτη επαφή με την ψυχή μας και γι΄αυτό είμαστε ελεύθεροι από κάθε πόνο, στενοχώ­ρια ή διλήμμα.

Πέρα από καλό και κακό, ελεύθεροι από ελπίδες και φόβους, από παρελθόν και μέλλον βιώνοντας μονάχα την Απεραντοσύνη της στιγμής.
Ίσως τελικά αυτό να θέλει η Ψυχή μας.

Ας μην ξεχνάμε ότι πίσω από κάθε εμπόδιο βρίσκεται ο ταξιδευτής ορίζοντας.

Κι όσο περισσότερο ανοίγουμε τους ορίζοντές μας τόσο περισσότερο ανοίγουμε την Ψυχή μας στην Απεραντοσύνη της Ύπαρξης!!!

“Όλα φτάνουν στην ώρα τους γι’ αυτούς που ξέρουν να περιμένουν”.

Honore de Balzac.

Ο Μπαλζάκ έχει μείνει στην ιστορία σαν συγγραφέας μιας ολόκληρης κοινωνίας.

Η γαλλική λογοτεχνία, είναι πάρα πολύ πλούσια και άφησε σε αυτήν, το στίγμα του.

Ιστορία όμως έχουν γράψει και άλλα πράγματα, για παράδειγμα, η υπομονή.

Η διαδρομή της είναι τόσο σημαντική όσο είναι και η περιπέτεια της ζωής της ανθρωπότητας.

Εδώ ο Μπαλζάκ συναντιέται με την υπομονή και μας θυμίζει ότι παραμένει μια από τις πιο σημαντικές αρετές που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος.

Πας μόνος σου και τελικά, έρχεται μόνο του.

Από μόνο του, τίποτε δε γίνεται. Αν όμως έχεις κάνει όσα απαιτούνται και έχεις δεχτεί ότι και η τύχη, χρειάζεται να… βάλει την υπογραφή της για να γίνει αυτό για το οποίο κόπιασες, τότε τα πράγματα αλλάζουν.

Τότε δεν έχεις άγχος, δεν έχεις ανυπομονησία, έχεις μια ανώτερη αίσθηση των πραγμάτων. Τότε μπορείς να πεις με σιγουριά πως «Ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει και είναι θέμα χρόνου να πετύχω».

Είναι αληθινά καθησυχαστικό να ξέρεις πως έχεις κάνει όσα έπρεπε, βήματα και άλματα και πως αυτό από μόνο του, σου ‘δωσε γνώση και εμπειρία.

Ο χρόνος κυλά πολύ διαφορετικά από όσο νομίζουμε.

Συνήθως η επιτυχία, είναι μια συνέπεια και έρχεται μόνη της.

Αν δεν έγινε σήμερα κάτι, δε σημαίνει ότι δε θα γίνει.

Εσύ, πρέπει να προετοιμάζεσαι για να το υποδεχτείς.

Η αληθινή υπομονή, χρειάζεται προετοιμασία για την υποδοχή…

Κάνοντας το καθήκον μας.

Οτιδήποτε έχεις βάλει στόχο να κάνεις, απαιτεί βήματα και άλματα.

Αυτά τα βήματα και τα άλματα, δε θα γίνουν μόνο σε ευθεία.

Θα χρειαστεί να γίνεις ακόμη και δρομέας ανώμαλου δρόμου προκειμένου να κάνεις πραγματικότητα ό,τι θέλεις.

Το αν θα κάνεις τον «ακροβάτη» για όσα θέλεις να πετύχεις, είναι δικό σου θέμα.

Μάλλον, ακόμη καλύτερα, της θέλησής σου.

Το σημαντικό είναι ότι έθεσες έναν στόχο και ξεκινάς να τον υλοποιείς.

Το μυαλό σου και η ψυχή σου πρέπει να μάθουν να πειθαρχούν.

Είναι από τις μεγαλύτερες προκλήσεις.

Το να μπορείς να συγκεντρώνεσαι πάνω σε κάτι και να αφοσιώνεσαι χωρίς να πανικοβάλλεσαι όταν κάτι «στραβώνει» και να μην ενθουσιάζεσαι όταν όλα είναι απρόσμενα καλά.

Μπορείς να το πεις και συναισθηματική πειθαρχία. Κάνουμε λοιπόν, αυτό που απαιτεί η περίσταση. Είμαστε συγκεντρωμένοι, ΜΟΝΟ σε αυτό.

Στο κάθε βήμα ξεχωριστά.

Το αποτέλεσμα, είναι μια άλλη ιστορία…

Όσο και να βιαστείς, ο χρόνος… αδιαφορεί.

Αν η υπομονή είναι αρετή, τότε η ανυπομονησία, δεν μπορεί να είναι και αυτή αρετή.

Η ανυπομονησία έχει «πλάκα» μέχρι μια ηλικία.

Είναι η ηλικία που περιμένουμε ευχάριστες εκπλήξεις.

Όπως καταλαβαίνεις, αν έχεις να κάνεις κάτι που το ακολουθείς βήμα προς βήμα, η ανυπομονησία, μόνο βλάβη θα σου προκαλέσει.

Το μυαλό σου όταν ανυπομονεί, βρίσκεται στο τέλος.

Μπαίνει στον πειρασμό να κάνει πολύ θετικές σκέψεις, ή πολύ αρνητικές σκέψεις.

Σε κάθε περίπτωση, σε έχει βγάλει από αυτά που πρέπει να ακολουθήσεις.

Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο, είτε κάνεις «όνειρα», είτε κάνεις «εφιάλτες».

Δεν ακολουθείς τα βήματα.

Εγκατέλειψες ξαφνικά το παρόν, για να πας στο μέλλον, χωρίς να εισπράξεις τίποτε ουσιαστικό.

Όσο και αν βιάζεσαι να έρθει η στιγμή που θα δεις την όποια ανταμοιβή των κόπων σου, δεν πρόκειται να αλλάξεις κάτι… Η δύναμή σου πάνω στον χρόνο, είναι ανενεργή…

Όνειρα: Αποκτώντας πρόσβαση στα κρυμμένα μηνύματα της ψυχής – Όλα βρίσκονται ήδη μέσα μας.

Μια από τις καθοριστικές στιγμές στην περιπέτεια της προσωπικής αφύπνισης είναι η συνειδητοποίηση ότι όλοι δουλεύουμε για το ίδιο πράγμα: για την προσωπική μας εξέλιξη.

 Οι συνθήκες και τα πρόσωπα διαφέρουν αλλά είμαστε όλοι στο ταξίδι αναζητώντας αυτό που θα αποκαλύψει τον πραγματικό μας σκοπό και θα μας δώσει την δύναμη που χρειαζόμαστε για τον εκπληρώσουμε.

Αλλά όπως μας υπενθυμίζει και το παραπάνω απόφθεγμα, έχουμε ήδη όλα όσα χρειαζόμαστε.

Όλα βρίσκονται ήδη μέσα μας.

Αυτό σημαίνει ότι το καθήκον μας δεν είναι να βρούμε κάτι που έχουμε χάσει αλλά να κατανοήσουμε κάτι που υπάρχει μέσα μας.

Με άλλα λόγια, η εφαρμογή των μέγιστων δυνατοτήτων μας γίνεται εφικτή όταν μάθουμε να επικοινωνούμε με την ψυχή.

Τα όνειρα είναι ένα από τα βαθύτερα πηγάδια της αυτό-ανακάλυψης. Κοιμόμαστε το ένα τρίτο της ζωής μας, πιθανώς τριάντα χρόνια ή περισσότερο.

 Αυτός είναι πολύ χρόνος.

Σκεφτείτε μόνο πόσα θα μπορούσατε να μάθετε σε 30 χρόνια. Στην πραγματικότητα, τόσο μεγάλη σημασία έχουν τα όνειρα στην ψυχολογική ανάπτυξη του ατόμου, που ο Καρλ Γιούνγκ ο θαυμαστός ψυχολόγος του 20ου αιώνα, ανέπτυξε μια ολόκληρη πρακτική ερμηνείας των ονείρων των ασθενών ως ένα εξατομικευμένο μονοπάτι προς την αυτό-ανακάλυψη.

«Το όνειρο είναι μια μικρή κρυμμένη πόρτα στις πιο εσωτερικές και μυστικές εσοχές της ψυχής, που οδηγεί σε εκείνη την κοσμική νύχτα όπου βρισκόταν η ψυχή πολύ πριν υπάρξει ο εγωισμός και εκεί που θα παραμείνει η ψυχή ανεξάρτητα από το πόσο επεκταθεί η συνείδηση»- Καρλ Γιούνγκ

Στους τόμους εργασίας του έγραψε για την δύναμη του αποσυμβολισμού των ονείρων προκειμένου να ξεκαθαρίσει καλύτερα και να φωτίσει το σωστό μονοπάτι προς την διάκριση κάποιου.

Σύμφωνα με τον Γιούνγκ, τα όνειρα εξυπηρετούν ως εικόνες των αρχέτυπων γεγονότων που διαδραματίζονται μέσα στο υποσυνείδητο μυαλό κάποιου καθώς αντιμετωπίζει τα εμπόδια προς την προσωπική αλλαγή.

«Τα όνειρα είναι αντικειμενικά και αυθόρμητα προϊόντα της ασυνείδητης ψυχής που δεν βρίσκονται στον έλεγχο της θέλησης.

Είναι αγνή φύση.

Μας δείχνουν την ωμή, φυσική αλήθεια και επομένως μας παρουσιάζουν μια συμπεριφορά που συμφωνεί με την βασική ανθρώπινή μας φύση όταν η συνείδησή μας έχει απομακρυνθεί πολύ από τα θεμέλιά της και βρίσκεται σε αδιέξοδο.»- Καρλ Γιούνγκ

Το εκπληκτικό είναι ότι πολλά από τα σύμβολα στα όνειρα είναι καθολικά.

Δηλαδή, οι ίδιες εικόνες εμφανίζονται σε πολλούς ανθρώπους συχνά με το ίδιο νόημα.

Όλοι είμαστε κομμάτι της δομής μιας συλλογικής συνείδησης, κάποιου είδους πεδίου με μνήμες όπου συμβαίνει η ενστικτώδης ανάπτυξή τους.

Γι αυτό τα σύμβολα και το νόημά τους μπορούν να ερμηνευτούν το ίδιο για πολλούς ανθρώπους.

«Ένα σύμβολο είναι ο καλύτερος δυνατός σχηματισμός ενός σχετικά άγνωστου ψυχικού περιεχομένου».- Καρλ Γιούνγκ

Αλλά όλοι είναι μοναδικοί και μεγάλο μέρος του περιεχομένου των ονείρων σας μπορεί να ερμηνευτεί μόνο από εσάς, ίσως με λίγη καθοδήγηση.

Η πρακτική της ερμηνείας των ονείρων είναι αρχαία και συχνά την αναλάμβανε ο σαμάνος της φυλής ή ο θεραπευτής.

Πρόκειται για έναν τρόπο επικοινωνίας με το τεράστιο περιεχόμενο του υποσυνείδητου μυαλού.

Αυτός ο τύπος επικοινωνίας θεωρούνταν θεϊκή παρέμβαση και σε μερικούς πολιτισμούς, μόνο εκείνοι με υπερφυσικές δυνάμεις μπορούσαν να ερμηνεύσουν τα κρυμμένα μυστήρια που αποκάλυπταν τα όνειρα.

Το να παρατηρείτε τα όνειρά σας και να αποκρυπτογραφείτε τα μηνύματα που βρίσκονται στις εικόνες, στα σύμβολα, στους χαρακτήρες και στα τοπία μπορεί να είναι μια μαγευτική εμπειρία.

Και σήμερα ο καθένας μπορεί να την κάνει… και να αποκομίσει πολλά οφέλη.

Η ονειρική εργασία μπορεί να σας βοηθήσει να αποκτήσετε ιδέες για το πώς να θεραπεύσετε μια ασθένεια, να διορθώσετε μια δύσκολη σχέση, να ξεκινήσετε ένα δημιουργικό έργο ή να πάρετε μια μεγάλη απόφαση ζωής.

Τα όνειρά σας μπορούν να σας προϊδεάσουν για το μέλλον- βοηθώντας σας να καθοδηγηθείτε.

 Κάποιοι μάλιστα ονειρεύτηκαν ότι επισκέφθηκαν άλλους κόσμους, ακόμα και το παρελθόν ή μια παράλληλη ζωή.

Όλοι βρισκόμαστε εδώ για να διακριθούμε και να πραγματοποιήσουμε τις ικανότητες μας.

Αυτό κάνουν τα ανθρώπινα όντα και καθώς η συνειδητοποίηση του ταξιδιού επεκτείνεται, θα βρείτε περισσότερη καθοδήγηση και διορατικότητα.

Τα όνειρα είναι μια θαυμάσια αποθήκη πληροφοριών για τον εαυτό σας.

Ο πραγματικός πλούτος είναι στην ψυχή.

 Βρες τα πατήματά σου ξανά απ’ την αρχή, άλλαξε τα ιδανικά σου.

Βιασύνη, άγχος, καταστροφές, συμφέροντα, απάτες, ψέματα κι όλα αυτά γιατί;

Για τα  χρήματα;

Πως μπορεί ο άνθρωπος να νιώθει ευτυχισμένος κυνηγώντας λάθος ιδανικά;

Πως μπορεί ο άνθρωπος να εξελιχθεί όταν οι στόχοι του τον πηγαίνουν προς τον όλεθρο;

Πως μπορεί να γίνει καλύτερος όταν παθιάζεται με την δόξα και τα χρήματα αψηφώντας τα υπόλοιπα;

Όταν λειτουργεί σε βάρος των άλλων;

Ο πραγματικός πλούτος αγαπημένη είναι στην ψυχή σου..

Αλλά εσύ δεν είσαι συνδεδεμένη μαζί της, έχεις χάσει τον δρόμο σου.

Η ψυχή σου σε χρειάζεται κι εσύ το ίδιο.

 Τάισέ την, ξεδίψασέ την, σεβάσου την, άκουσέ την, χαλάρωσέ την και βοήθησέ την να συνδεθεί και με άλλες!

Βρες τα πατήματά σου ξανά απ’ την αρχή, άλλαξε τα ιδανικά σου.

Πως μπορεί να βοηθήσει κάποιος την κοινωνία όταν αδιαφορεί για όλα, ακόμη και για την ανέλιξή του;

Σίγουρα θα θυμάσαι τις πιο όμορφες στιγμές σου, κι αυτές θα είναι χαμόγελα από ανθρώπους που αγαπάς ή αγάπησες, γέλια από αυτούς αλλά και κοινά, καταστάσεις ξεγνοιασιάς, βόλτες κοντά στην φύση, η αρμονία, η ηρεμία, ακόμη και η τρέλα σου που μοιράστηκες με κάποιους άλλους.

Χωρίς τον άλλον άνθρωπο δεν μπορείς να είσαι τα πάντα.

Η ανθρωπότητα είναι μια αλυσίδα, προσπάθησε να την κρατήσεις ενωμένη.

Μην εκμεταλλεύεσαι τον κρίκο της αλυσίδας κάνοντάς το σκαλοπάτι για να πατήσεις.

Θα την διαλύσεις.

Αυτό που έχει ουσία ,είναι στιγμές που περνάμε μαζί και ενωμένοι, κι αυτές οι στιγμές είναι που θα μένουν πάντα χαραγμένες στην καρδιά μας.

 Στον κίνδυνο;

 Στον αγώνα για το δίκαιο;

Στις μεγαλύτερες χαρές μας;

Στις μεγαλύτερες μας λύπες;

Στην ηρεμία μας;

Ασφαλώς οι στιγμές με τον εαυτό μας έχουν ύψιστη σημασία, αν δεν μπορέσουμε να ακούσουμε αυτά που έχει μέσα του, δεν μπορούμε αλήθεια να συνδεθούμε με υγεία μαζί με κάποια ή κάποιες άλλες ψυχές αντίστοιχα.

Σκέψου και αναρωτήσου!

Θέλω να μοιράζω χαμόγελα ή πόνο;

Θέλω να είμαι ήρεμη ή αναστατωμένη;

Θέλω να είμαι ελεύθερη ή εξαρτημένη;

Θέλω να είμαι μέρος της αλυσίδας ή εκμεταλλεύτρια;

Θέλω να είμαι ειρηνιστής ή πολεμοχαρής;

Θέλω να έχω συνείδηση ή να αψηφώ τα πάντα;

Πλάι στα πιο αγνά συναισθήματα και στα καθάρια γεννιούνται οι πιο σημαντικές νίκες.

Φρόντισε την ψυχή σου κι όχι το πορτοφόλι σου, τα λεφτά πάνε κι έρχονται οι άνθρωποι δώσαμε αξία σε αυτά τα χαρτιά.

Ενώ η ψυχή, θα βρίσκεται μέσα σου για πάντα.

Φρόντισέ την, αγάπησέ την, σύνδεσέ την με το έσω το δικό σου, αλλά και των άλλων, αυτή είναι η πραγματική περιπέτεια, αυτό είναι συναρπαστικό και μαγικό.

Αυτό αλήθεια καλούμαστε να κάνουμε σε αυτή τη ζωή.

Όχι να ζούμε σε έναν διαρκή πόλεμο για τα ανόητα αυτά χαρτιά..

Σήμερα αναθεώρησε, σήμερα βρες ξανά την εμπιστοσύνη σου, σήμερα δώσε θετική επιρροή και ενέργεια στην ανθρωπότητα, από αύριο θα είναι όλα καλύτερα.

11 καθημερινές μάχες κάποιου που είναι και ευαίσθητος και δυνατός

Αν είστε και δυνατό και ευαίσθητο άτομο, τότε ζείτε με έναν περίπλοκο συνδυασμό συναισθημάτων τον οποίο οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να καταλάβουν.

Και ποιος μπορεί να τους κατηγορήσει; Δεν ζουν την ζωή που ζείτε εσείς.

Δεν συνειδητοποιούν πως η δύναμη έρχεται από τις ταλαιπωρίες που υποφέρατε και το ευαίσθητο κομμάτι από την άρνηση σας να χτίσετε τείχη όπως τόσοι πολλοί έχουν κάνει.

Βέβαια, έχετε κάποια εμπόδια αλλά όχι τόσα όσα οι υπόλοιποι. Έχετε συναισθηματική επίγνωση του τι συμβαίνει γύρω σας.

Αυτός ο συνδυασμός περιπλέκει τους άλλους.

Εδώ είναι 11 καθημερινές μάχες κάποιου που είναι και δυνατός και ευαίσθητος:

Είναι κάτι με το οποίο παλεύετε κάθε μέρα.

Κάποιοι δεν ξέρουν πώς να σας αντιμετωπίσουν.

 Πως γίνεται το ίδιο άτομο που το μεσημέρι εμφανιζόταν τόσο σκληρό, να κάθεται την νύχτα και να αναρωτιέται για τα πράγματα που του είπαν κατά την διάρκεια της ημέρας;

Σκέφτεστε υπερβολικά πράγματα τα οποία δεν σας επηρεάζουν.

Συνεχώς αγχώνεστε με την πιθανότητα του να είναι κάποιος ενοχλημένος μαζί σας.

Είτε έχει σχέση με κάποια απόφαση που πρέπει να πάρετε είτε με κάποια απόφαση που ήδη πήρατε, ξέρετε πως οι επιλογές σας επηρεάζουν τους άλλους και σας απασχολεί συνεχώς.

Υπερασπίζεστε τους φίλους και την οικογένεια σας

Ωστόσο, δεν συμπεριφέρεστε στον εαυτό σας με τον ίδιο σεβασμό.

Σε οτιδήποτε έχει σχέση με τους αγαπημένους σας, δεν ανέχεστε άλλους ανθρώπους να τους πληγώνουν.

Δυστυχώς, τείνετε να αφήνετε τους ανθρώπους να σας χρησιμοποιούν και να σας κακοποιούν.

Σχεδόν κανείς δεν παρατηρεί ότι είστε στεναχωρημένοι

Δεν είναι επειδή προσπαθείτε να δείξετε μια δυνατή εξωτερική εικόνα, είναι απλώς ο τρόπος με τον οποίο σας βλέπουν οι άλλοι.

Λόγω αυτού, δεν ξέρουν πότε είστε στεναχωρημένοι.

Βέβαια, το αμάξι δεν ξεκινούσε, τα παιδιά είναι άρρωστα, η πληρωμή σας έχει αργήσει τρεις μήνες και τα πεθερικά θα έρθουν για επίσκεψη αλλά συνεχίζετε λες και όλα είναι καλά

Γελάτε και αποφεύγετε τις συναισθηματικές αντιπαραθέσεις με τους άλλους.

Οι δυνατοί και ευαίσθητοι άνθρωποι παρουσιάζουν τέτοια αυτοπεποίθηση κατά τη διάρκεια δύσκολων συναισθηματικών στιγμών που κανείς δεν μπορεί να σκεφτεί το αντίθετο.

Αυτό που δεν ξέρουν, είναι ότι γελάτε μόνο επιφανειακά.

Βέβαια και οι δυνατοί άνθρωποι είναι αυθόρμητοι

Αλλά μόνο στην έξαψη της στιγμής όπου λέγονται διάφορα, δημιουργούνται αστεία και μπορείτε να το διαχειριστείτε.

 Συχνά, οι φίλοι σας, σας το δείχνουν. Μπορείτε να κριτικάρετε πολύ κάποιον αλλά είστε σίγουροι πως δεν θα κάνει και αυτός το ίδιο.

Σκέφτεστε σπουδαίες απαντήσεις

Αλλά μείνετε ήσυχοι, σχεδόν στο 95% του χρόνου τους οι δυνατοί και ευαίσθητοι άνθρωποι αποφεύγουν τις δραματικές αντιπαραθέσεις.

Αποφεύγουν το δράμα με κάθε κόστος-ακόμα και αν το εκτυλίσσουν ήδη στο μυαλό τους.

Το γαύγισμα τους είναι χειρότερο από το δάγκωμα τους.

Ίσως πείτε ότι θα κάνετε πολλά πάνω στα νεύρα σας, αλλά στην πραγματικότητα θέλετε απλώς οι άλλοι να ξέρουν πως αισθάνεστε.

 Ναι, κάποιες φορές μπορούν να τους συνεπάρουν τα συναισθήματα αλλά μόνο μπροστά σε αυτούς που εμπιστεύονται .

Οι περισσότεροι άνθρωποι σας ενοχλούν

Αλλά αν κάποιος δεν σας συμπαθεί, ταράζεται όλος ο κόσμος σας.

 Τα δυνατά και ευαίσθητα άτομα μπορούν να γίνουν σκληρά κάποιες φορές, αλλά βαθιά μέσα τους είναι πραγματικά καλοί άνθρωποι.

Η πολυπλοκότητα δεν σας καλύπτει

Όπως και τους περισσότερους ανθρώπους, δεν είναι εύκολο για κάποιον να σας καταλάβει.

Ακόμα και μια φιλία ή μια σχέση μπορεί να γίνει φορητή.

 Όμως, παρ’ όλα αυτά έχετε πολύ αγάπη να δώσετε και είστε πάντα εκεί για να υποστηρίξετε τους αγαπημένους σας όταν το χρειάζονται.

Αφήνετε λίγους ανθρώπους να σας πλησιάσουν αρκετά και να γνωρίσουν τον πραγματικό σας εαυτό.

Δεν είναι ότι φοράτε μάσκες ή ότι προσπαθείτε να καλύψετε τον πραγματικό σας εαυτό.

Απλώς έχετε μάθει μέσω των σκληρών μαθημάτων της ζωής πως δεν αξίζει ο καθένας τον χρόνο και την ενέργεια σας.

Τυχερό το άτομο το οποίο θα αφήσετε να έρθει αρκετά κοντά ώστε να δει την ευαίσθητη ψυχή που βρίσκεται κάτω από αυτή την σκληρή εξωτερική εικόνα.

Στους ανθρώπους, θα βρίσκω πάντα το καλό. Έτσι, επειδή θέλω.

“Να προσεχεις”
“Να μην εμπιστεύεσαι”
“Να κρατάς στεγανά”
“Να είσαι καχυποπτη”
“Μα δεν έμαθες πια;”
Ουφ! Ναι μωρε, εντάξει!

 Έμαθα χρόνια τώρα.

Μην κοιτάς που σε αφήνω να παίζεις στην αυλή μου.
Έμαθα κι από σκατοψυχιές, έμαθα κι από προδοσίες.
Και τώρα τι θες;
Να σταματήσω να εμπιστεύομαι τους ανθρώπους;
Να σταματήσω να τους βάζω στη ζωή μου;
Να τους κοιτάω όλους με μισό μάτι;
Όχι ρε φίλε… δεν μου πάει.
Εγώ θα δινω.

Και θα ανοιγομαι.

Και θα προσέχω τόσο όσο, αλλά θα αγαπάω πάντα χωρίς “τόσο όσο”.

Εγώ θα ψάχνω πάντα το καλό πίσω από το κακό και το χαμόγελο πίσω από το προσωπείο.
Και θα πιστεύω στους ανθρώπους και στην ψυχή τους.
Ξέρεις γιατί;
Γιατί πήρα τόση αγάπη από τους ανθρώπους μου που δεν φοβάμαι μη “στερεψω”.
Γιατί οι γονείς μου, οι φίλοι μου, οι άνθρωποί μου, με γέμιζαν αγάπη.
Πήρα και συγχώρεση στα λάθη μου.

Πήρα και κατανόηση στα στριμμένα μου.
Πήρα κι αγκαλιά ακόμα κι όταν δεν την άξιζα.
Κι έτσι έμαθα να δινω φίλε.
Ακόμα και σε εκείνους που στο τέλος του λογαριασμού, κρίνονται ελλειπεις.
Ακόμα και σε εκείνους που στο τέλος της μέρας δεν άξιζαν ούτε πέντε λεπτά.

Κι όμως… ακόμα και για εκείνους, ένα χαμόγελο συμπάθειας, ένα χάδι κατανόησης.. και πάμε παρακάτω.
Γιατί είσαι η αγάπη που πήρες, η ασφάλεια που ένιωσες και η αγκαλιά που σε έφερνε πάντα στα ίσα σου.
Και αν πάψω να πιστεύω στο καλό των ανθρώπων… θα με έχεις νικήσει…
Και μπορεί να λένε πως αν χορέψεις με το διαβολο δεν αλλάζει ο διαβολος αλλά εσυ… στον δικό μου τον κόσμο όμως… με τους δικούς μου ανθρώπους, κανένας διαβολος δεν μπόρεσε να μας αλλάξει.

Ποτε.

Μην περιμένεις ένα θάνατο για να θυμηθείς πόσο αξίζει η ζωή.

Μην περιμένεις ένα θάνατο για να θυμηθείς πόσο αξίζει η ζωή.
Μην περιμένεις ένα χωρισμό για να θυμηθείς πόσο αξίζει η αγάπη.
Μην περιμένεις μια κατάθλιψη για να θυμηθείς πόσο αξίζει η χαρά.
Μην περιμένεις!
Δεν χτίζουν οι Κυριακές τις Δευτέρες.
Δεν χτίζουν οι διακοπές τα καλοκαίρια.
Δεν χτίζει το χιόνι το χειμώνα.
Δεν χτίζει η τελειότητα την ευτυχία.
Δεν χτίζει ο θάνατος τη ζωή.
Μην περιμένεις!
Ζήσε στο εδώ και στο τώρα, γιατί ό,τι έχεις, ό,τι είσαι, ό,τι υπάρχει, είναι στο τώρα.
Μην γίνεσαι αχάριστος προς τη ζωή.

Μην γίνεσαι αχάριστος και ξεχνάς αυτά που έχεις.
Ζόρια έχουμε όλοι.
Όλοι τσακίσαμε τα κόκκαλά μας κάποια στιγμή.
Χάσαμε και χαθήκαμε, αδικήσαμε και αδικηθήκαμε.

Προδώσαμε και προδοθήκαμε.

Και;
Θα αλλάξει κάτι αν βαρυγκωμάς πρωί, μεσημέρι, βράδυ;

Αν έχεις χρόνο να γκρινιάζεις, να θυμώσεις, να τσακωθείς, να βαρυγκωμήσεις, έχεις χρόνο και να το αλλάξεις!
Ο έρωτας κι ο θάνατος, δεν αλλάζουν.. σε αλλάζουν, μέχρι τότε όμως, μεσολαβεί μια ζωή, που της χρωστάς να τη ζήσεις.
Μην περιμένεις!
Δεν θα βρεις κανέναν που δεν θα του λείπει κάτι ή κάποιος.
Θα βρεις πολλούς όμως, που όταν χάσουν το “κάτι” ή τον “κάποιον”, θα αναποδογύριζαν τον κόσμο και το χρόνο αν μπορούσαν, για να μην έχουν χαραμίσει μια στιγμή ακόμα.
Μην περιμένεις!
Ζήστο στο εδώ και στο τώρα!

Η Μουσική των Σφαιρών του Πυθαγωρα

Μια σύνθεση χαρακτηρίζεται “όμορφη” όταν όλα της τα μέρη είναι αρμονικά συνδυασμένα.

Ο κόσμος χαρακτηρίζεται “όμορφος, αγγελικά πλασμένος” και ο Δημιουργός του ονομάζεται “το Αγαθό”, επειδή το “Αγαθό” πρέπει υποχρεωτικά να δρα σύμφωνα με τη δική του φύση. Αυτό είναι αρμονία.

Η ομορφιά είναι η αρμονία που διακηρύσσει τη δική της φύση στον κόσμο της μορφής.

Η αρμονία αναγνωρίζεται από τους μεγάλους φιλοσόφους ως η αναγκαία προϋπόθεση της ομορφιάς.

Το Σύμπαν είναι φτιαγμένο από διαφορετικές βαθμίδες Αγαθού. Αυτές οι βαθμίδες κλιμακώνονται, ξεκινώντας από την Ύλη, που είναι ο κατώτερος βαθμός Αγαθού, μέχρι το Πνεύμα, που είναι ο ανώτερος.

Ο ελάχιστος βαθμός Αγαθού προϋποθέτει ανάλογα τον ελάχιστο βαθμό αρμονίας και ομορφιάς.

Όλα τα πράγματα, όπως είναι φυσικό, πρέπει να συμμετέχουν στο Αγαθό και να τοποθετούνται σε αρμονικούς συνδυασμούς, αφού η αρμονία είναι η έκφραση της θέλησης του Αιώνιου Αγαθού.

Η φιλοσοφία της μουσικής

Είναι πολύ πιθανό ότι οι Ελληνες μυημένοι τα Μυστήρια, απέκτησαν τις γνώσεις σχετικά με τις φιλοσοφικές και θεραπευτικές όψεις της μουσικής, από τους Αιγύπτιους, οι οποίοι θεωρούσαν τον Ερμή ιδρυτή των τεχνών.

 Σύμφωνα με το μύθο, ο Ερμής κατασκεύασε την πρώτη λύρα, τεντώνοντας χορδές πάνω στο καβούκι μιας χελώνας.

Ο Όσιρις και η Ίσις επίσης, ήταν κάτοχοι της ποίησης και της μουσικής.

Στα Μυστήρια, η λύρα ήταν το μυστικό σύμβολο του ανθρώπου.

Το σώμα του οργάνου συμβόλιζε την ανθρώπινη μορφή, οι χορδές τα νεύρα και ο μουσικός το πνεύμα του ανθρώπου.

Παίζοντας τις χορδές (τα νεύρα), το πνεύμα δημιούργησε την αρμονία της φυσιολογικής λειτουργίας, η οποία γίνεται δυσαρμονία, όταν η φύση του ανθρώπου προσβάλλεται.

Ενώ οι πρώιμοι Κινέζοι, Ινδοί, Πέρσες, Αιγύπτιοι, Ισραηλίτες και Έλληνες χρησιμοποίησαν ταυτόχρονα φωνητική και οργανική μουσική στις θρησκευτικές τελετές τους, καθώς και στο θέατρο τους, απέμεινε στον Πυθαγόρα να αναδείξει την πραγματική αξία της τέχνης αυτής, αποκαλύπτωντας τη μαθηματική της βάση.

Παρά την αμφισβήτηση της μαθηματικής ιδιότητας του Πυθαγόρα από ορισμένους, του αποδίδεται σήμερα η ανακάλυψη της διατονικής κλίμακας.

Έχοντας μάθει τη θεϊκή θεωρία της μουσικής από τους ιερείς των Μυστηρίων, όπου ήταν δεκτός, ο Πυθαγόρας διαλογίστηκε για χρόνια σχετικά με τους νόμους που διέπουν την αρμονία και τη δυσαρμονία.

Είναι άγνωστο με ποιον τρόπο έλυσε αυτό το πρόβλημα, αλλά αναφέρεται η ακόλουθη εξήγηση:

Η μελέτη των συχνοτήτων από τον Πυθαγόρα π’ανω σε διάφορα αντικείμενα

Μια μέρα, ενώ διαλογιζόταν στο πρόβλημα της αρμονίας, ο Πυθαγόρας έτυχε να περάσει έξω από το μαγαζί ενός σιδηρουργού, όπου οι εργάτες σφυρηλατούσαν ένα κομμάτι μετάλλου πάνω σ’ ένα αμόνι.

Ο Πυθαγόρας παρατήρησε τις διαφορές ανάμεσα στα χτυπήματα από μεγάλα σφυριά και στα χτυπήματα που γίνονταν από μικρότερα εργαλεία.

Υπολογίζοντας προσεκτικά τις αρμονικές συγχορδίες που έδιναν οι συνδυασμοί αυτών των ήχων, έφτασε στο πρώτο του συμπέρασμα για τα μουσικά διαστήματα της διατονικής κλίμακας.

Μπήκε στο μαγαζί και, αφού εξέτασε προσεκτικά τα εργαλεία, κράτησε στη μνήμη του τα βάρη τους.

Όταν γύρισε στο σπίτι του, κατασκεύασε έναν ξύλινο βραχίονα, που εκτεινόταν έξω από τον τοίχο του δωματίου του.

 Σε σταθερά διαστήματα, κατά μήκος του βραχίονα, σύνδεσε τέσσερις χορδές ίδιας σύνθεσης, βάρους και μεγέθους.

 Στην πρώτη χορδή τοποθέτησε ένα βάρος 6 κιλών, στη δεύτερη 4,5 κιλών, στην τρίτη 4 κιλών και στην τέταρτη 3 κιλών.

Αυτά τα βάρη ανταποκρίνονταν στα βάρη των σφυριών του σιδηρουργού.

 Ανακάλυψε λοιπόν ότι, όταν ηχούσαν μαζί η πρώτη και η τέταρτη χορδή, παρήγαγαν το αρμονικό διάστημα της οκτάβας.

Με παρόμοιους πειραματισμούς διαπίστωσε ότι η πρώτη και η τρίτη χορδή παρήγαγαν την αρμονία του DIAPENTE, δηλαδή το αρμονικό διάστημα της πέμπτης.

Παρομοίως, η δεύτερη και η τέταρτη χορδή, έχοντας την ίδια αναλογία με την πρώτη και τρίτη χορδή, δημιουργούσαν μια DIAPENTE αρμονία.

 Συνεχίζοντας την έρευνα, ο Πυθαγόρας ανακάλυψε ότι η πρώτη και η δεύτερη χορδή παρήγαγαν την αρμονία του DIATESSARON ή το διάστημα τρίτης.

Το κλειδί για τις αρμονικές αναλογίες είναι κρυμμένο στη φημισμένη τετρακτύ του Πυθαγόρα.

Η τετρακτύς είναι φτιαγμένη από τέσσερα νούμερα, οι αναλογίες των οποίων αποκαλύπτουν τα διαστήματα της οκτάβας, τα Diapente και τα Diatessaron, εφόσον ο νόμος των αρμονικών διαστημάτων, όπως τέθηκε παραπάνω, είναι αληθής.

Για τον Πυθαγόρα η μουσική ήταν ένα από τα τμήματα της θεϊκής επιστήμης των μαθηματικών και οι αρμονίες της ελέγχονταν από μαθηματικές αναλογίες.

Άλλωστε οι Πυθαγόρειοι διακήρυτταν ότι τα μαθηματικα δείχνουν την ακριβή μέθοδο, με την οποία ο Θεός δημιούργησε το Σύμπαν και το διατηρεί.

Μέσα από αυτό το διάγραμμα ο Πυθαγόρας διατυπώνει την αρμονική  σχέση της Γης με τους άλλους πλανήτες.

Ο Πυθαγόρας χώρισε τα μέρη της δημιουργίας σε σφαίρες.

Σε καθεμιά από αυτές απέδωσε έναν τόνο, ένα αρμονικό διάλειμμα, ένα χρώμα, έναν αριθμό και μια μορφή.

 Για να αποδείξει την ακρίβεια των συμπερασμάτων του αντιστοίχισε τις σφαίρες αυτές με τα διάφορα επίπεδα του πνεύματος και της ύλης, που κλιμακώνονταν από την πιο αφηρημένη λογική δομή, μέχρι το πιο συμπαγές γεωμετρικό στερεό.

Εφάρμοσε το νεοανακαλυφθέντα νόμο των αρμονικών διαλειμμάτων σε όλα τα φαινόμενα της φύσης, δείχνοντας την αρμονική σχέση των πλανητών των αστερισμών μεταξύ τους.

Αξιοσημείωτο παράδειγμα της σύγχρονης απόδειξης των αρχαίων φιλοσοφικών διδασκαλιών αποτελεί η πρόοδος των στοιχείων σε αρμονικές αναλογίες.

Φτιάχνοντας μια λίστα στοιχείων με αύξουσα σειρά, σύμφωνα με τα ατομικά τους βάρη, ο Newlands ανακάλυψε σε κάθε όγδοο στοιχείο, μια επανάληψη των συστατικών.

Αυτή η ανακάλυψη είναι γνωστή σαν “νόμος της οκτάβας” στη σύγχρονη Χημεία.

Αφότου διατυπώθηκε η θεωρία ότι η αρμονία δεν πρέπει να γίνεται αντιληπτή με τις αισθήσεις αλλά με τη λογική, οι Πυθαγόρειοι ονομάστηκαν “κανονικοί” για να διακρίνονται από τους μουσικούς της “Αρμονικής Σχολής”, οι οποίοι θεωρούσαν ότι η αρέσκεια και το ένστικτο είναι η πηγή της αρμονίας.

Αναγνωρίζοντας, παρ’ όλα αυτά, την προφανή επίδραση της μουσικής στις αισθήσεις, ο Πυθαγόρας δε δίστασε να δείξει την επιρροή, στο νου και στο σώμα, αυτού που ονόμασε “μουσικό φάρμακο”.

Έδειξε διακεκριμένη προτίμηση στα έγχορδα, προειδοποιώντας τους μαθητές του να μην εκτίθενται στους ήχους των πνευστών και των κυμβάλων.

 Δήλωσε ότι η ψυχή μπορούσε να εξαγνιστεί από τις αρνητικές επιδράσεις, με σοβαρά τραγούδια με τη συνοδεία της λύρας.

Καθώς παρατηρούσε τα άστρα ένα βράδυ, συνάντησε ένα μεθυσμένο νέο, έξαλλο από ζήλια, που προσπαθούσε να στοιβάξει δαδιά έξω από το σπίτι της ερωμένης του για να το κάψει.

Η φρενίτιδα του νεαρού συνοδευόταν από έναν οργανοπαίχτη, ο οποίος έπαιζε στο φλάουτο φρυγικούς ρυθμούς.

Ο Πυθαγόρας σύστησε στο μουσικό να αλλάξει τους ήχους του σε αργούς και ρυθμικούς Σπονδαϊκούς.

Ο μεθυσμένος νεαρός ηρέμησε και, μαζεύοντας τα δεμάτια με τα ξύλα, έφυγε για το σπίτι του.

Υπάρχει επίσης μια αναφορά για το πως ένας μαθητής του Πυθαγόρα, ο Εμπεδοκλής, έσωσε τη ζωή του Άνχιτου, αλλάζοντας τη μουσική που έπαιζε, όταν αυτός απειλήθηκε από το σπαθί κάποιου, του οποίου τον πατέρα είχε καταδικάσει σε δημόσια εκτέλεση.

Ο Πυθαγόρας ο ίδιος θεράπευσε πολλές παθήσεις του πνεύματος, της ψυχής και του σώματος, με συγκεκριμένες μουσικές συνθέσεις κατά περίπτωση ή απλά, υποδεικνύοντας επιλογές από πρώιμους ποιητές. Όπως ο Ησίοδος και ο Όμηρος, έτσι και ο Πυθαγόρας, στο πανεπιστήμιο του, στον Κρότωνα, συνήθιζε τους μαθητές του να ανοίγουν και να κλείνουν την κάθε μέρα με τραγούδια.

Αυτά που παίζονταν το πρωί, καθάριζαν το νου από τον ύπνο και τον προετοίμαζαν για τις δραστηριότητες της υπόλοιπης ημέρας, ενώ αυτά που παίζονταν το βράδυ χαλάρωναν και βοηθούσαν στην ανάπαυση.

Η θεραπευτική μουσική του Πυθαγόρα περιγράφεται από τον Ιάμβλιχο ως εξής: Υπάρχουν συγκεκριμένες μελωδίες για ασθένειες της ψυχής, καθώς και της μελαγχολίας και της θλίψης, για τις οποίες ο Πυθαγόρας θεωρούσε ότι απαιτούσαν μεγαλύτερη προσοχή.

Επίσης, είχε συνθέσει άλλες μελωδίες εναντίον της οργής και του θυμού.

Υπάρχει επίσης άλλη μορφή μουσικής ειδική για τις επιθυμίες.

Η νότα που αντοστοιχεί σε κάθε πλανήτη.

Είναι πιθανό ότι οι Πυθαγόρειοι αναγνώρισαν κάποια σύνδεση ανάμεσα στους επτά ελληνικούς ρυθμούς και στους πλανήτες.

Για παράδειγμα, ο Πλίνιος αναφέρει ότι ο Κρόνος κινείται στο Δωρικό ρυθμό και ο Δίας στο Φρυγικό.

 Το αποτέλεσμα της μουσικής στην κουλτούρα των Ελλήνων συνοψίζει ο Emil Nauman.

O Πλάτωνας υποτιμούσε την άποψη ότι η μουσική είχε αποκλειστικά σαν σκοπό να δημιουργήσει απλά και μόνο χαρούμενα συναισθήματα.

Υποστήριζε ότι μάλλον θα έπρεπε να εμπνέει αγάπη προς κάθετί ευγενές και μίσος προς οτιδήποτε ποταπό και ότι τίποτα δεν μπορεί να επηρεάσει τα εσώτερα συναισθήματα του ανθρώπου, όσο ο ρυθμός και η μουσική. Συμφωνούσε με το Δάμωνα τον Αθηναίο, το μουσικό δάσκαλο του Σωκράτη, ότι η εισαγωγή μιας νέας και υποθετικά εξαντλητικής κλίμακας, θα μπορούσε να διακινδυνεύσει το μέλλον ενός ολόκληρου έθνους και ότι δεν είναι δυνατό να αλλάξεις ένα κλειδί χωρίς να ταρακουνήσεις τα θεμέλια της πολιτείας.

Ο Πλάτωνας θεώρησε ότι η μουσική που εξευγενίζει το πνεύμα είναι πολύ πιο άξια από αυτή που απλώς διεγείρει τις αισθήσεις.

 Επίσης επέμενε ότι το ύψιστο καθήκον του νομοθέτη είναι να απαγορεύσει κάθε είδους θηλυπρεπούς και λάγνας μουσικής και να ενθαρρύνει μόνο αυτή που ήταν αγνή και αξιοπρεπής.

Ακόμη, ότι οι έντονες και εμψυχωτικές μελωδίες ήταν για του άντρες, ενώ οι ευγενικές και χαλαρωτικές για τις γυναίκες.

 Απ’ αυτό συμπεραίνουμε ότι η μουσική έπαιζε σημαντικό ρόλο στην εκπαίδευση των νέων.

Η επιλογή της ορχηστρικής μουσικής έπρεπε να γίνει με μεγάλη προσοχή, επειδή η απουσία λέξεων έκανε τη σημασία της αμφίβολη και ήταν δύσκολο να προβλεφθεί αν η επίδρασή της θα ήταν ευγενής ή ενοχλητική.

Τα γούστα των πολλών, που διασκέδαζαν με παραπλανητικά και αισθησιακά ακούσματα, έπρεπε να αντιμετωπίζονται με περιφρόνηση.

Άλλωστε, και σήμερα η εμβατηριακή μουσική που χρησιμοποιείται σε περιόδους πολέμου με σημαντικά αποτελέσματα, παρόλο που δε δημιουργείται σύμφωνα με την αρχαία θεωρία, επηρεάζει φανερά τα συναισθήματα των μαζών.

Λέγεται ότι ο Πυθαγόρας είχε ακούσει τη μουσική των σφαιρών.

Σύμφωνα με τη θεωρία του, οι πλανήτες, καθώς κινούνταν μέσα στο Σύμπαν και ανάλογα με την ταχύτητα και τη μάζα τους, δημιουργούσαν ένα συγκεκριμένο τονο, μια συγκεκριμένη νότα.

 Έτσι, από τους πλανήτες ονόμασαν τις νότες του Διατονικού μουσικού συστήματος.

Οι νότες που παρήγαγαν οι πλανήτες εξαρτώνταν από τη μάζα, την ταχύτητα και την απόσταση τους από τη γη. Έτσι, ο Κρόνος, σαν πιο μακρινός πλανήτης, έδινε την πιο “βαριά” νότα, ενώ η Σελήνη, ο πιο κοντινός πλανήτης, έδινε την πιο οξεία νότα.

Το μονόχορδο του Πυθαγόρα.

Με αυτόν τον τρόπο διατύπωσε την σχέση της μουσικής με τα μαθηματικά, αλλά και τις αρμονικές δονήσεις των πλανητών στο ηλιακό μας σύστημα.

Ο Πυθαγόρας συνέλαβε το Σύμπαν σαν ένα γιγάντιο μονόχορδο.

Η μόνη του χορδή ήταν συνδεδεμένη, από τη μια στο απόλυτο πνεύμα και από την άλλη στην απόλυτη ύλη.

Ο Πυθαγόρας χώρισε αυτή τη χορδή, σύμφωνα με μια εκδοχή, σε εννέα μέρη, σύμφωνα με άλλη, σε δώδεκα.

Το δωδεκαπλό σύστημα ήταν το εξής:

Το πρώτο μέρος ονομαζόταν ΕΜΠΥΡΕΙΟ ή η σφαίρα των σταθερών αστεριών και ήταν η χώρα των αθανάτων.

Οι υπόλοιπες σφαίρες ήταν με τη σειρά: του Κρόνου, του Δία, του Άρη, του Ήλιου, της Αφροδίτης, του Ερμή, της Σελήνης, της Φωτιάς, του Αέρα, του Νερού και της Γης.

Οι ήχοι των επτά πλανητών με τη σφαίρα των αστεριών, μαζί μ’ αυτή που βρίσκεται κάτω από μας (ΑΝΤΙΧΘΩΝ), είναι οι εννέα μούσες και η συμφωνία τους ονομάζεται μνημοσύνη.

Στον εννεαπλό χωρισμό του Σύμπαντος η πρώτη σφαίρα πρόφερε το ιερό φωνήεν Α, η δεύτερη το Ε, η τρίτη το H, η τέταρτη το Ι, η πέμπτη το O, η έκτη το Υ και η έβδομη το Ω.

Όταν αυτά τα ουράνια σώματα τραγουδούν μαζί, παράγουν μια τέλεια αρμονία, που αφιερώνει έναν αιώνιο έπαινο στο Δημιουργό.

Πολλά πρώιμα όργανα έχουν επτά χορδές και λέγεται ότι ο Πυθαγόρας πρόσθεσε την όγδοη χορδή στη λύρα του Tedrander.

Οι εφτά χορδές αντιστοιχίζονταν πάντα με το ανθρώπινο σώμα και τους επτά πλανήτες. Τα ονόματα του Θεού ήταν επίσης συνδυασμοί των επτά πλανητικών αρμονιών.

Οι Αιγύπτιοι περιόριζαν τα ιερά τους άσματα στους εφτά πρωταρχικούς ήχους, απαγορεύοντας να ηχήσει οτιδήποτε άλλο μέσα στους ναούς τους.

Ένας από τους ύμνους τους περιείχε τα παρακάτω λόγια:

“Οι επτά τόνοι Σε υμνούν, Εσένα, το μεγάλο Θεό, τον Πατέρα του Σύμπαντος, που εργάζεσαι ακατάπαυστα”.

Αποσπάσματα από

Δέσποινα Παλαμάρη

απο tsemperlidou.gr

Ελένη Κακλαμάνου

Μετάφραση: awakengr.com via  mysticalraven.com

Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου

https://www.filosofikilithos.gr/i-moysiki-ton-sfairon/

Post by: www.eirinika.gr

Την επιμέλεια έχει κάνει, ο ΠΛΑΤΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ