Οι μεγάλες δυνάμεις, Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία παρακινούμενες από την επιθυμία ενίσχυσης της επιρροής τους στα Βαλκάνια, κατέληξαν στην Συνθήκη του Λονδίνου, την 6η Ιουλίου 1827. Η Συνθήκη περιελάμβανε επτά συν ένα άρθρα, το οποίο θεωρήθηκε συμπληρωματικό και εν πολλοίς μυστικό. Το περιεχόμενό της σε γενικές γραμμές προέβλεπε να υπάρξει ανακωχή μεταξύ των επαναστατημένων Ελλήνων και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και μεσολάβηση των Μεγάλων Δυνάμεων για την επίλυση των μεταξύ τους διαφορών.  Η μεσολάβηση αυτή θα αποσκοπούσε στα εξής: Να γίνει η Ελλάδα αυτόνομο κράτος, φόρου υποτελές στον σουλτάνο, του οποίου την επικυριαρχία όφειλε να αναγνωρίσει, να αποζημιωθούν οι Οθωμανοί, των οποίων οι περιουσίες θα περνούσαν στην κυριότητα Ελλήνων και, τέλος, να οριστούν τα σύνορα του αυτόνομου ελληνικού κράτους ύστερα από διαπραγματεύσεις.