«Εάν δεν είσαι ικανός να εκνευρίζεις κανέναν με τα γραπτά σου, τότε να εγκαταλείψεις το επάγγελμα»

ΩΡΑ ΕΛΛΑΔΟΣ

Επικοινωνία εδώ

Για σχόλια, καταγγελίες και επικοινωνία στο

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΘΕΜΑΤΩΝ

Ενημέρωση των αναγνωστών.

Προσοχή στις απάτες, η ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ και ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ δεν φέρει καμία ευθύνη για οποιαδήποτε συναλλαγή με κάρτες η άλλον τρόπω και άλλα στον όνομά της, Ή στο όνομα του κυρίου Γ. Θ, Χατζηθεοδωρου. Δεν έχουμε καμία χρηματική απαίτηση από τους αναγνώστες με οποιοδήποτε τρόπο.
Αγαπητοί αναγνώστες η ανθελληνική και βρόμικη google στην κορυφή της ιστοσελίδας όταν μπείτε, αναφέρει μη ασφαλής την ιστοσελίδα, ξέρετε γιατί;;; Διότι δεν της πληρώνω νταβατζιλίκι, κάθε φορά ανακαλύπτει νέα κόλπα να απειλή. Η ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ σας εγγυάται, ότι δεν διατρέχετε κανένα κίνδυνο, διότι πληρώνω με στερήσεις το ισχυρότερο αντιβάριους της Eugene Kaspersky, όπως δηλώνει και ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Kaspersky Lab "Πιστεύουμε ότι όλοι μας δικαιούμαστε να είμαστε ασφαλείς στο διαδίκτυο. Eugene Kaspersky

Ανακοίνωση

Τη λειτουργία μίας νέας γραμμής που αφορά τον κορωνοϊό ανακοίνωσε ο Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας. Ο Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας ανακοινώνει, ότι από σήμερα 07.03.2020 λειτουργεί η τηλεφωνική γραμμή 1135, η οποία επί 24ώρου βάσεως θα παρέχει πληροφορίες σχετικά με τον νέο κοροναϊό.

Πού μπορεί να απευθυνθεί μια γυναίκα που πέφτει θύμα ενδοοικογενειακής βίας;

«Μένουμε σπίτι θα πρέπει να σημαίνει πως μένουμε ασφαλείς και προστατευμένες. Για πολλές γυναίκες, όμως, σημαίνει το ακριβώς αντίθετο. Εάν υφίστασαι βία στο σπίτι, δεν είσαι μόνη. Είμαστε εδώ για σένα. Μένουμε σπίτι δεν σημαίνει ότι υπομένουμε τη βία. Μένουμε σπίτι δεν σημαίνει μένουμε σιωπηλές. Τηλεφώνησε στη γραμμή SOS 15900. Οι ψυχολόγοι και οι κοινωνικοί λειτουργοί της γραμμής θα είναι εκεί για σε ακούσουν και να σε συμβουλέψουν. Δεν μπορείς να μιλήσεις; Στείλε email στο sos15900@isotita.gr ή σε οποιοδήποτε από τα Συμβουλευτικά Κέντρα ” λέει σε ένα βίντεο που ανέβασε στο Instagram της η Ελεονώρα Μελέτη.

Προς ενημέρωση στους αναγνώστες. 4/8/2020

Η ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ δεν ανάγκασε ποτέ κανένα να κάνει κάτι με παραπλανητικές μεθόδους, αλλά ούτε με οποιοδήποτε τρόπο. Ο γράφων είμαι ένας ανήσυχος ερευνητής της αλήθειας. Και αυτό το κάνω με νόμιμο τρόπο. Τι σημαίνει αυτό; ότι έχω μαζέψει πληροφορίες επιστημονικές και τις παρουσιάζω, ή αυτούσιες, ή σε άρθρο μου που έχει σχέση με αυτές τις πληροφορίες! Ποτέ δεν θεώρησα τους αναγνώστες μου ηλίθιους ή βλάκες και ότι μπορώ να τους επιβάλω την γνώμη μου. Αυτοί που λένε ότι κάποια ιστολόγια παρασέρνουν τον κόσμο να μην πειθαρχεί… Για ποιο κόσμο εννοούν;;; Δηλαδή εκ προοιμίου θεωρούν τον κόσμο βλάκα, ηλίθιο και θέλουν να τον προστατέψουν;;; Ο νόμος αυτό το λέει για τους ανώριμους ανήλικους. Για τους ενήλικους λέει ότι είναι υπεύθυνοι για ότι πράττουν. Στον ανήλικο χρειάζεται ένας διπλωματούχος ιδικός για να τον δασκαλέψει, καθηγητής, δάσκαλος. Στους ενήλικες δεν υπάρχει περιορισμός. Ποιος λέει και ποιος ακούει, διότι ο καθένας ενήλικος είναι υπεύθυνος και προς τους άλλους και προς τον εαυτό του.

Η ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Οι πατρόνες, οι εθνικόφρονες του σκυψίματος, οι αριστεροί της τσέπης, οι δημοσιογράφοι των πατρόνων και τα λοιπά βδελύγματα ξεσάλωσαν προδοτικά!

Ακούστε ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ Όλοι οι Έλληνες μόνο στο όνομα  έτσι τα λένε τα Σκόπια και οι Τούρκοι στα Νησιά ειναι διεθνή πρακτική, διεθνή πρακτική ειναι να παραδώσουμε στους Τούρκους κατε εντολή των νταβατζήδων την πατρίδα μας!!!

Οι Κούλογλου, Συνιστώσες, Κουράκης,Θεανώ, Τασία Χριστοδουλοπούλου,Βούτσης, Κατρούγκαλος, Φωτίου, Δούρου, Φίλης, Θεοδωράκης και όλος ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζουν Μουζάλα,   μας λένε εθνικιστές, με υπερβολικές ευαισθησίες, τώρα ο πατριωτισμός χρειάζεται για τους προδότες μετάφραση και να κατεβάσουμε το παντελόνι, ειναι χαμένη υπόθεση λένε οι προδότες και κυκλοφορούν ελεύθεροι ανάμεσά μας και μας μολύνουν!!!

Όχι προδότες δεν είμαστε εθνικιστές, είμαστε εθνιστές και δεν μπορούμε ούτε πεθαμένοι να ξεστομίσουμε τα Σκόπια Μακεδονία.

Προδότη Τσίπρα ο λαός σε τίμησε και εσύ τον ατίμασες, τον πρόδωσες!

Ελληνικέ λαέ δεν υπάρχει άλλοι λύσει από την λαϊκή επανάσταση, πνιγόμαστε στους προδότες, αυτό πρέπει με κάθε τίμημα να το απαλλοτριώσουμε, να το θάψουμε, να το καυτηριάσουμε με συνοπτικές διαδικασίες, διότι οι νόμοι και η δικαιοσύνη ειναι όργανα των εντολέων πατρόνων!

ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΨΗΦΙΣΜΑ 817 ΤΩΝ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΕΘΝΩΝ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΟΝΟΜΑΖΕΙ FYROM ΗΛΙΘΙΕ ΜΟΥΖΑΛΑ

ΠΛΑΤΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ

Μοιραστείτε το!

3 comments to Οι πατρόνες, οι εθνικόφρονες του σκυψίματος, οι αριστεροί της τσέπης, οι δημοσιογράφοι των πατρόνων και τα λοιπά βδελύγματα ξεσάλωσαν προδοτικά!

  • Ένα εξαιρετικά επίκαιρο κείμενο

    του Ερνστ Γύνγκερ

    σε μετάφραση

    Κυριακή, 13 Μαρτίου 2016

    Η αλληλεγγύη μας πρέπει να είναι μια αλληλεγγύη του αίματος.

    Αυτή είναι η πρώτη μας απαίτηση.

    Αλλά τι είναι το αίμα;

    Αυτή αποτελεί μια απλή αλλά συνάμα και δύσκολη ερώτηση.

    Σε αυτή ανακαλύπτουμε την βαθιά αντίφαση μεταξύ του αισθήματος και της αντίληψης.

    Ο καθείς που πραγματικά αναγνωρίζει αξία στην ζωή νιώθει τι είναι αυτό, το κοινό αίμα.

    Ακόμα γνωρίζει πως είναι πιο δύσκολο να μιλήσεις σε αυτές τις στιγμές

    όταν αυτή η υγρή δύναμη της φύσεως κοχλάζει με ανησυχία.

    Το αίμα δεν μπορεί να εκφραστεί απλά με λέξεις.

    Η γλώσσα είναι σαν ένα δίχτυ ψαρέματος που χάνει την λεία του λιονταριού

    μέσω των κενών καθώς ανασύρεται από τα βάθη.

    Η γλώσσα περιέχει εντός της νόημα, όπως και οι τοίχοι ενός σπιτιού

    που μόνο από το παράθυρο μπορεί να ξεχυθεί λίγο φως.

    Αυτή η μυστηριώδης, ανομολόγητη φλόγα, με το που εκφραστεί με μια λέξη,

    γίνεται άχρωμη και χλωμή.

    Ακόμα και οι πλουσιότερες γλώσσες δεν είναι παρά ένα επιδέξιο πλαίσιο

    μιας μυστηριώδους απεικόνισης που είναι ορατή μόνο στο εσώτερο βλέμμα.

    Το αίμα είναι κάτι βαθύτερο, από οτιδήποτε γραφτεί ή ειπωθεί για αυτό.

    Οι διακυμάνσεις στις σκοτεινές και ανοιχτές μάζες του, γεννούν μαγευτικές μελωδίες

    οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν λύπη ή να γεμίσουν τα στήθη μας με χαρά.

    Είτε μας ελκύουν σε ανθρώπους, τοπία, αντικείμενα ή μας απωθούν από αυτά.

    Αυτό το μέγα άγνωστο που αποκαλύπτεται σε εμάς με την σιλουέτα των βουνών,

    στον ορίζοντα των πεδιάδων, στο παιχνίδι των σύννεφων στον ουρανό, στο ανθρώπινο γέλιο, στην κίνηση των αγριμιών ή στα χρώματα ενός πίνακα

    ο δημιουργός του οποίου μπορεί να είναι εκλιπών για χρόνια, εν συντομία,

    την μοναδική προφορά με την οποία η ζωή γύρω μας αντανακλάται

    καθορίζεται από την μοναδικότητα του αίματος.

    Μας παρουσιάζονται φαινόμενα,

    αλλά είναι η δύναμη και ο πλούτος του αίματος του οποίου του δίδει πρώτα την σημασία,

    τα κάνει να φαίνονται σημαντικά, συμβολικά και βαθιά.

    Με τα μάτια βλέπουμε, με τα αυτιά ακούμε, με τα δάχτυλα αγγίζουμε,

    με το μυαλό μας αντιλαμβανόμαστε τις σκέψεις των άλλων,

    αλλά μόνο το αίμα αποφασίζει αν αυτά θα είναι νεκρή ύλη ή θα τους δώσει πνοή.

    Αντιλαμβανόμαστε αντικείμενα μέσω των νευρών και των αισθητηρίων οργάνων,

    μέσω του αίματος το εσώτερο νόημα μας αποκαλύπτεται.

    Χάρις στις αισθήσεις μας μπορούμε να γνωρίσουμε πράγματα,

    και χάρις στο αίμα τα δεχόμαστε.

    Μέσω του αίματος νιώθουμε την συγγένεια ή την διαφορά.

    Το αίμα νιώθει την συγγένεια ενός ανθρώπου με έναν άλλο.

    Ζούμε σε έναν κόσμο υπερπληθή και δεν μπορούμε να καταλάβουμε πόσο χαρούμενος

    είναι ο άνθρωπος που βρίσκει αυτές τις συγγένειες μιας και η επιθυμία

    για εξορθολογισμό των πάντων κατασίγασε τα ένστικτα.

    Μόνο η μοναξιά, μόνο οι μεγάλες διαφορές στην ράτσα και οι δυνάμεις της φύσεως

    είναι ικανές για άλλη μια φορά είναι ικανές να αφυπνίσουν από τον λήθαργο

    αυτό το παντοδύναμο συναίσθημα που ελλοχεύει σε κάθε άνθρωπο.

    Ακόμα και ένας ψυχρός και νηφάλιος συγγραφέας σαν τον Στάνλεϋ απάντησε γυρνώντας

    από την περιπέτεια του στο Κονγκό, περνώντας πολλά χρόνια με τους εκεί μαύρους λαούς,

    πως βίωσε ένα μεθυστικό και ασύγκριτο συναίσθημα μόλις συνάντησε πάλι έναν λευκό.

    Όμως ακόμα και στον σύγχρονο πολιτισμό, σε αυτό τον αισθητά μηχανοποιημένο κόσμο,

    δεν είμαστε ικανοί να δραπετεύσουμε από την επιρροή του αίματος.

    Άνθρωποι που σφίγγουν τα χέρια, το αντάμωμα των βλεμμάτων, ο τόνος της φωνής,

    όλα εξαρτώνται από το περιεχόμενο του λόγου, του ύφους, της ένδυσης,

    της κίνησης και των μορφασμών, η αντίληψη χιλιάδων λεπτών ζητημάτων,

    ακόμα και όταν δεν σκεφτόμαστε για αυτά, ομιλούμε την γλώσσα του αίματος,

    το αίμα μιλά μέσω ημών, φωνάζοντας, ελκύοντας ή απωθώντας.

    Παρά την σωρεία από προσωπεία, το εγώ και το εσύ, πετυχαίνουν την αμοιβαία κατανόηση

    χάρη στην μυστική γλώσσα που προηγείται όλων των γλωσσών.

    Και εκεί που υπάρχει κοινό έδαφος μεταξύ εγώ και εσύ πρέπει να υπάρχει

    και κάτι μεγαλύτερο, ένα περιβάλλον που περιέχει και τις δύο πλευρές,

    όπως σε μια δίνη αιθέρα επιτρέπει τις ακτίνες του ηλίου.

    Είναι το πεπρωμένο, που ενώνει μοναχικούς ανθρώπους

    μαζί σε μια συγγένεια και ένα κοινό νόημα.

    Με τις ατομικές αισθήσεις μπορούμε μόνο να αφουγκραστούμε την επιφάνεια των φαινομένων

    και όχι τους πραγματικούς δεσμούς, την υπόγεια διαπλοκή των ριζών

    που εκβάλουν εδώ και εκεί με νέες φύτρες συγκρινόμενα με το άτομο

    δεν είναι τίποτα μιας και μόνο αυτοί έχουν την ισχύ της συλλήψεως.

    Έχουμε μια φευγαλέα αντίληψη του γεγονότος αυτού χάρις στο αίμα,

    χαρίζοντας μας το ευχάριστο συναίσθημα της αλληλεγγύης και της ενότητας.

    Αν μια κοινότητα δεν έχει αυτό το αίσθημα, τότε είναι ήδη νεκρή ως κοινότητα.

    Ένας λαός που δεν νιώθει τους δεσμούς αίματος δεν είναι παρά μια μάζα,

    ένα φυσικό σώμα ανίκανο να ορθωθεί υπεράνω της ύλης

    και να εκδιπλωθεί ως δύναμης μιας ανωτέρας ζωής.

    Δεν υπάρχει θέση για το εκπληκτικό σε μια τέτοια κοινότητα,

    το εκτυφλωτικό της φως δεν μπορεί πλέον να ανακουφίσει τον άνθρωπο

    σε στιγμές αδυναμίας, μόνο μηχανιστικοί νόμοι προελαύνουν.

    Ο καθείς δεν θα έπρεπε να ζήσει, να πεθάνει,

    ούτε να αναπαραχθεί ή ούτως η άλλως να δαπανήσει δημιουργικές δυνάμεις

    εντός του για μια τέτοια κοινότητα πέρα από την ατομική σφαίρα.

    Δεν έχει πια το πεπρωμένο ή το αίμα το οποίο να είναι δυνατό

    να αποδεχθεί αυτήν την μοίρα.

    Αυτά τα δυο στοιχεία δίνουν στη ζωή την μεγάλη ένταση, το σκοπό,

    την αξιοπρέπεια και το τραγικό της περιεχόμενο.

    Το πεπρωμένο και το αίμα.

    Η πρώτη είναι μια αόρατη δύναμη,

    η δεύτερη μια δύναμη της φύσεως εντός της οποίας βρίσκουμε το πεπρωμένο.

    Μοναχά χάρις σε αυτό μπορούμε να κατανοήσουμε με σαφήνεια την ουσία του αίματος.

    Αίμα δίχως πεπρωμένο, είναι σαν μια αφόρτιστη μπαταρία,

    έναν μαγνήτη δίχως μαγνητική δύναμη.

    Η αγνότητα και η στόφα του αίματος, η ποιότητα του μίγματος του

    δεν έχει κανένα νόημα αν δεν υπάρχει και ένα μεγάλο πεπρωμένο.

    Είναι σαν τη λύδια λίθο που χρησιμοποιείται για να εξακριβωθεί η αξία του αίματος.

    Αυτός και είναι ο λόγος που απορρίπτουμε όλες τις απόπειρες να περιληφθεί το αίμα

    και η φυλή με την αχλή μιας εκλογίκευσης.

    Το να αποδείξει κανείς την αξία του αίματος μέσω των μυαλού

    και της σύγχρονης φυσικής ιστορίας είναι σαν να απαιτείς από έναν υπηρέτη

    να απαντήσει για χάρη του αφέντη του.

    Δεν θέλουμε να ακούμε για χημικές αντιδράσεις,

    μεταγγίσεις αίματος, σχήματα κρανίων και Αρίων τύπων.

    Όλα αυτά αργά ή γρήγορα θα οδηγήσουν στην ασχήμια και σε μικροπρεπείς φλυαρίες

    που θα ανοίξουν την πόρτα στην διάνοια για να μπει σε έναν κόσμο αξιών

    τον οποίο είναι ανίκανοι να αντιληφθεί και μπορεί μοναχά να καταστρέψει.

    Το αίμα δεν χρειάζεται ούτε αποδείξεις ούτε δοκιμές νομιμοποίησης,

    ειδικά αν μιλάμε για την σχέση ενός ανθρώπου με τον μπαμπουίνο.

    Το αίμα είναι το καύσιμο το οποίο τρέφει την μεταφυσική φλόγα του πεπρωμένου

    Μπορεί να έχει την οποιαδήποτε χημική σύσταση, αυτό δεν μας ενδιαφέρει.

    Ας αφήσουμε τους ανθρώπους της επιστήμης να κοιτούν

    τα αιμοσφαίρια στο μικροσκόπιο και να διαλέγονται για αυτά.

    Είναι το πνεύμα που γεμίζει σελίδες επί σελίδων στα βιβλία με τέτοια ερωτήματα,

    αλλά η ζωή γεμίζει τα κενά του πεπρωμένου με κάτι άλλο.

    Η μαγνητική δύναμη του αίματος δεν χρειάζεται εξωτερικά υλικά γνωρίσματα.

    Κατέχει μια συμβολική αξία, όχι μια λογική.

    Οι φορείς του βρίσκουν ο ένας τον άλλο, σαν δυο πεταλούδες στην πεδιάδα το βράδυ.

    Αναγνωρίζουν ο ένας τον άλλο από χιλιόμετρα.

    Αισθάνονται πότε έρχεται ο καιρός τους,

    όπως και η κλίσεις των αποδημητικών σμηνών που γνωρίζουν περισσότερα από όλους

    τους μετεωρολογικούς σταθμούς του κόσμου.

    Στα πάντα ακολουθούν την αλύγιστη κλήση του πεπρωμένου,

    πολύ πριν από όταν οι ιστορικοί θα γράψουν αυτήν την αναγκαιότητα στα βιβλία ιστορίας.

    Το αίμα γνωρίζει άριστα από που θα αντιμετωπίσει τον κίνδυνο

    και που θα αντλήσει υποστήριξη.

    Δεν μπορείς να το ξεγελάσεις δένοντας του τα μάτια, μιας και βλέπει δίχως φως.

    Η συγγένεια του αίματος, γεννάται εκεί που το αίμα περιβάλλεται

    από τα δεσμά του πεπρωμένου.

    Δίχως αυτά τα δεσμά η οικογένεια, μια αριστοκρατία, ένας λαός,

    τα πάντα θα χάσουν το νόημα τους, όλες οι βαθιές αρχαίες αισθήσεις

    θα γίνουν στόχος χλεύης από τα “απελευθερωμένα” μυαλά,

    από αλαζόνες και κυνικούς συγγραφείς.

    Τα πάντα εξισώνονται, αποσυντίθενται και καθυβρίζονται στην επιφάνεια,

    ισοπεδώνοντας κάθε δημιουργική απόκλιση και η αίσθηση του μοναδικού πεθαίνει

    στην έρημο των κοινών αληθειών, αυτή η αντίληψη ενός οργανικού δεσμού.

    Το άτομο δεν αναγνωρίζει πλέον τις προσβολές εναντίον της κοινότητας του

    σαν ένα φτύσιμο στο πρόσωπο του, τα μεγάλα κατορθώματα του ενός δεν εμπνέουν

    την περηφάνια στο σύνολο, κανείς πια δεν μπορεί να αναγνωρίσει τον εαυτό του

    στους ηγέτες του, και αυτή η θαυμάσια αντίληψη της ενότητας

    που γεμίζει μεγάλες πόλεις με την μεγαλύτερη εξύμνηση της ζωής εκλείπει.

    Και με αυτή την επικύρωση μιας παντοδύναμης, αιώνιας, ζωής εξαφανίζεται

    η περιφρόνηση για το θάνατο, μιας και είναι συνυφασμένη αυτή η αντίληψη

    με την κατανόηση πως ένα άτομο έχει σημασία και αξία μόνο εν συναρτήσει

    με την υψηλότερη, υπερπροσωπική αξία.

    Η βούληση για θυσία,

    αυτή η ιερή δύναμη που συμφιλιώνει κάποιον με το θάνατο, εξαϋλώνεται.

    Για το αίμα, η κίνηση είναι πιο σημαντική από τον στόχο.

    Το αίμα δεν αναγνωρίζει την πρόοδο, μιας και η θέληση του αναζητά

    και φτάνει το απόλυτο σε κάθε εποχή, σε κάθε τόπο και κάθε κοινότητα.

    Όλα συνοψίζονται κάτω στον εγγύς δεσμό και στην αήττητη δύναμη του.

    Για αυτό αναγνωρίζουμε τα ηρωικά κατορθώματα όλων των εποχών και των χωρών.

    Η αγάπη μας για την Ρώμη, δεν αποκλείει την αγάπη μας για τον Αννίβα.

    Στον Ναπολέοντα βρίσκουμε μια θαυμάσια έκφραση της ενέργειας της ζωής.

    Αναγνωρίζουμε τις μεγάλες και τις λερωμένες με αίμα της Γαλλικής Επαναστάσεως,

    από τον Μιραμπώ έως τον Ροβεσπιέρρο, τον καθένα με τον δικό του τρόπο,

    και κάθε παράδειγμα βίας, παύουν να φαίνονται αποτρόπαια σε μας

    όσο θυμόμαστε τον ψυχρό Μπαράς.

    Εναποθέτουμε φόρο τιμής στην επανάσταση μας, μόνο αν χύθηκε αρκετό αίμα για αυτήν.

    Καθώς μας αποτιμούν οι απόγονοι μας δεν θα κοιτάξουν

    τους στόχους που κυνηγήσαμε να επιτύχουμε.

    Οι στόχοι επιτεύχθηκαν, οι αποστολές εξετελέσθησαν, και νέοι βρέθηκαν.

    Το πεπρωμένο υπάρχει για πάντα και μόνο το νεαρό αίμα επικυρώνει

    εαυτόν σε νέες μορφές κάθε φορά.

    Δεν θα μετρηθούμε με τον χάρακα της επιτυχίας μόνο.

    Μόνο ένα θέμα μετράει,

    πως φτάσαμε το δυναμικό που μας εναπόθεσε το πεπρωμένο ή όχι.

    Οι Σπαρτιάτες του Λεωνίδα έπεσαν αλλά η ηρωική πράξη τους εκπλήρωσε το απόλυτο νόημα.

    Ποτέ και πουθενά και με κανένα μέσο η ζωή δεν θα είναι σε θέση

    να διαπράξει μεγαλύτερο ηρωισμό.

    Όχι, δεν θα κριθούμε από την επιτυχία μας,

    το μόνο που θα μας ρωτήσουν είναι πόσο δυνατό ήταν το “ΝΑΙ” μας,

    πόσο λαμπερή ήταν η φλόγα της θελήσεως που μας κυρίευσε.

    Και μια μέρα θα είμαστε ικανοί να πούμε πως ήταν το μέρισμα μας στην τύχη,

    καθώς προσεγγίζαμε το απόλυτο με μια νέα έκφανση της μοίρας.

    Κάθε πολεμικό πλοίο που βυθίστηκε κάτω από την θάλασσα

    με την σημαία του μεσίστια είναι η μαρτυρία μας.

    Και όλοι αυτοί που ήταν εντός του, από τον ναύαρχο έως και τον τελευταίο ναύτη,

    είναι ήρωες δεμένους με το αίμα και γεμάτοι περιφρόνηση για τον θάνατο.

    Το ίδιο μας μαρτυρούν οι στρατιώτες του πόλεμου χαρακωμάτων,

    που δίχως φόβο αντιμετώπισαν τις αντίπαλες στρατιωτικές μηχανές και πέσαν σφαγμένοι,

    αποδεχόμενοι την ύψιστη υπαρξιακή εμπειρία με μια ζωηρή έξαρση.

    Όλα αυτά είναι τώρα μέρος του αιωνίου,

    καθώς στεκόμαστε ανάμεσα σε έναν αλλαγμένο κόσμο.

    Το αίμα μας προσδοκά νέους στόχους, διψά για νέες ιδέες για να μεθύσει με αυτές,

    μια νέα κίνηση για να δοθεί μέχρι εξαντλήσεως.,

    νέες θυσίες για να μπορέσει να θυσιάσει εαυτόν.

    Το αίμα θέλει να μετέχει στην μεγάλη αγάπη,

    θέλει να ζήσει και να πεθάνει για αυτήν.

    Αντεπίθεση

    http://www.crete-news.gr/%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CE%B5%CE%BE%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B5%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%B5%CF%80%CE%AF%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%BF-%CE%BA%CE%B5%CE%AF%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CF%81%CE%BD%CF%83%CF%84-%CE%B3%CF%8D%CE%BD%CE%B3%CE%BA%CE%B5%CF%81-%CF%83%CE%B5-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%AC%CF%86%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%B7

    Η ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΓΙΑΓΙΑ

  • Τα πιστεύω, οι μύθοι και η πραγματικότητα

    για τη λέξη αίμα

    από την Ομηρική εποχή έως σήμερα

    Σε όλα τα αρχαία έθνη υπάρχουν πεποιθήσεις για το αίμα στα θρησκευτικά
    δόγματα σε σχέση με τη μυθολογία ή την προέλευση της θρησκείας.

    Ειδικά οι Έλληνες

    γνώριζαν πάντα το αίμα ως κόκκινο ρευστό του ανθρώπινου σώματος.

    Ελληνικές «επιστημονικές» εκτιμήσεις για την ύπαρξη και τις ιδιότητες
    του αίματος αρχίζουν ήδη από τους Ομηρικούς χρόνους.

    Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν το αίμα ως συνώνυμο με τη ζωή.

    Στους ελληνικούς μύθους και στις ιστορικές πραγματείες βρίσκονται οι πρώτες αναφορές για τη συνεχή αγγειακή κυκλοφορία του αίματος, οι διαφορές μεταξύ του φλεβικού

    και του αρτηριακού αίματος, καθώς και ότι ο μυελός των οστών είναι ο τόπος
    παραγωγής του αίματος,

    ενώ βρίσκονται και οι πρώτες αναφορές για τους μηχανισμούς πήξης αίματος

    και της χρήσης της μετάγγισης ως μέσου διάσωσης της ζωής.

    ………………………………………..
    Γ.Xρ. Μελέτης
    Α΄ Παθολογική Κλινική, Νοσοκομείο
    ≪Λαϊκό≫, Εθνικό και Καποδιστριακό
    Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αθήνα
    ………………………………………..

    ≪…Ιητρική, δε πάντα πάλαι υπάρχει, καί αρχή καί οδός ευρημένη,
    καθ’ ήν καί τά ευρημένα πολλά τε καί καλώς έχοντα εύρηται
    εν πολλώ, χρόνω, καί τά λοιπά ευρεθήσεται, ήν τίς ικανός τε
    ών καί τά ευρημένα ειδώς εκ τούτων ορμώμενος ζητέη…≫

    (Ιπποκράτης, Περί Αρχαίης Ιητρικής)

    http://www.mednet.gr/archives/2010-6/pdf/984.pdf

  • ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΑΡΧΙΣΑΝ ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ;;;;;;;;;;;;;;

    ΔΗΛΑΔΗ ΚΑΤΙ ΤΟΥΣ ΕΝΟΧΛΕΙ ΑΠΟ ΜΑΣ ……………….

    ΠΟΛΥ ΤΟ ΧΑΙΡΟΜΑΙ !

    ΑΝΤΕ ΚΑΛΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

    ΨΗΛΑ ΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑΤΙ ΕΚΕΙ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ

    ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΨΗΛΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ

    Η ΣΧΕΣΗ ΕΛΛΗΝΑ ΠΑΤΡΙΩΤΗ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ

    ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΗ ΚΡΑΤΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ

    ΕΧΕΙ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΡΡΗΚΤΗ

    ΓΕΝΝΙΕΣΑΙ ΛΑΤΡΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΑΣ

    ΔΕΝ ΓΙΝΕΣΑΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ

    ΑΛΛΩΣΤΕ ΤΟ ΞΕΡΟΥΝ

    ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΧΕΣΗ ΤΡΕΜΟΥΝ

    ΑΔΕΛΦΙΑ ΒΑΣΤΑ ΤΕ ΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ

    ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ .

Leave a Reply to Η ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΓΙΑΓΙΑ Cancel reply

You can use these HTML tags

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>