ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ

ΤΗΣ ΦΑΝΟΥΛΑΣ ΑΡΓΥΡΟΥ

Στο επίκεντρο οι σχέσεις Κυπριακής Δημοκρατίας-Ηνωμένου Βασιλείου Το μόνο ιδανικό σημείο για έρευνα στην κυπριακή υφαλοκρηπίδα φαίνεται αδιαμφισβήτητα να βρίσκεται στην ε/κ πλευρά οποιασδήποτε γραμμής, εκτιμούσαν οι Βρετανοί το 1977

Μέρος β’
Το πρώτο μέρος των βρετανικών αποδεσμευμένων εγγράφων για το 1981, που αναφέρονται σε θαλάσσιες έρευνες, δημοσιεύθηκε στη «Σημερινή» στις 10 Φεβρουαρίου 2014, με τίτλο «Βρετανικό ενδιαφέρον για υδρογονάνθρακες στο Αιγαίο;», σχετικά με έντονη βρετανική δραστηριότητα για «επιστημονικές» έρευνες στα ελληνικά και τουρκικά χωρικά ύδατα. Στο δεύτερο μέρος γίνεται λόγος για επέκταση των θαλάσσιων υδάτων στα 12 μίλια και τις σκέψεις που υπήρχαν επί του θέματος.

Στόχοι κοντά στη θάλασσα
Τον Οκτώβριο του 1981, το Υπουργείο Άμυνας της Βρετανίας και το Τμήμα Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας συζητούσαν την αναγκαιότητα πλέον να επεκτείνονταν τα θαλάσσια ύδατα που παράκεινται στις βάσεις από τα τρία μίλια στα 12. Αυτό, έλεγαν, ήταν αναγκαίο για την άμυνα των αεροδιαδρόμων τους, σε περίπτωση τρομοκρατικών επιθέσεων εναντίον της βάσεως Ακρωτηρίου και θα βοηθούσε και τις θαλάσσιες περιπόλους τους να είναι εντός του νόμου. «Οι περισσότεροι στόχοι στις βρετανικές βάσεις βρίσκονται βεβαίως κοντά στη θάλασσα», σημείωνε επιστολή ημερ. 1 Οκτωβρίου 1981, από το Υπ. Άμυνας προς το Φόρεϊν Όφις.

Το θέμα συζητήθηκε ευρέως καθ΄όλον το 1981, και ετοιμάστηκαν και χάρτες, όπως μας φανερώνουν περαιτέρω έγγραφα. Όμως τελικά επικράτησε η σοφότερη θέση του κ. D.J. Plumbly του Νοτίου Τμήματος Ευρώπης στο Φόρεϊν Όφις, (τουλάχιστον με όσα έγγραφα αποδεσμεύθηκαν μέχρι σήμερα), ο οποίος ήταν αντίθετος με τη θέση του Υπ. Άμυνας. Ο κ. Plumbly διατηρούσε την ισχυρή γνώμη ότι δεν έπρεπε να διασαλευτούν οι σχέσεις τους με την Κυπριακή Δημοκρατία, εφόσον η ύπαρξή τους στις βάσεις βασίζεται στην καλή θέληση των Κυπρίων, πέραν των άλλων περαιτέρω δυσκολιών και προβλημάτων που θα δημιουργούσε. Υποστήριζε όπως τα ύδατα υπό τη δικαιοδοσία των βάσεων παραμείνουν στα 3 μίλια, και ότι οποιαδήποτε πρόταση για πιθανές έρευνες για πετρέλαιο στα ύδατα αυτά πρέπει να μελετηθεί σε συνεργασία με την Κυπριακή Δημοκρατία και που θα λαμβάνει υπόψη τις στρατιωτικές τους ανάγκες και την ασφάλεια.

Απειλή οι έρευνες;
Ο εν λόγω αξιωματούχος παρέπεμψε τους συναδέλφους του στην εμπεριστατωμένη έκθεση που είχε ετοιμάσει τον προηγούμενο χρόνο το Αρχηγείο των βρετανικών βάσεων στην Επισκοπή, και είχε σταλεί στο Υπ. Άμυνας στο Λονδίνο με αντίγραφο στο Φόρεϊν Όφις, ημερομηνίας 22 Ιανουαρίου 1980, με τίτλο «Έρευνες πετρελαίου στα χωρικά ύδατα». (Η έκθεση εκείνη είχε ετοιμαστεί σε σχέση με το ενδιαφέρον Αμερικανών και καλύψαμε το θέμα στη «Σημερινή» στις 7 Δεκεμβρίου 2010).

Στην εν λόγω έκθεση αναλύονταν οι υποχρεώσεις της Βρετανίας έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και οι οποίες κάνουν αδύνατη την πιθανότητα έκδοσης άδειας σε τέτοιες εταιρείες για εξερεύνηση πετρελαίου, στα θαλάσσια ύδατα των βάσεων. Τονίζεται στην έκθεση αυτή ότι, σε τέτοια περίπτωση,

1. Η διοίκηση των βάσεων δεν μπορεί να παραχωρήσει δικαιώματα/άδειες σε εταιρείες πετρελαίου στα ύδατα των βάσεων, τέτοιες αιτήσεις θα πρέπει να σταλούν στην Κυπριακή Δημοκρατία.
2. Η Δημοκρατία θα συντονίζει οποιεσδήποτε τέτοιες προσεγγίσεις από εταιρείες πετρελαίου και, αν δοθεί άδεια, τότε η Δημοκρατία θα επικοινωνήσει με τη Διοίκηση των βάσεων.
3. Η Διοίκηση τότε θα διεξαγάγει τις δικές τις διαβουλεύσεις με το Αρχηγείο των Δυνάμεών της ως προς το αν μπορούν τέτοιες έρευνες να γίνουν χωρίς να επηρεάζουν τις στρατιωτικές απαιτήσεις και τις ανάγκες ασφάλειες, και να συμβουλεύσει τη Δημοκρατία αναλόγως.
4. Οι όροι οποιασδήποτε άδειας από τη Δημοκρατία θα πρέπει να κάνουν ξεκάθαρο ότι η Διοίκηση έχει απόλυτη δύναμη να ελέγχει ή να σταματά τέτοιες επιχειρήσεις, αν ενοχλούν τις υπηρεσίες της ή ιδιωτικά δικαιώματα.
5. Όλα τα δικαιώματα και φόροι πληρώνονται και δίδονται στη Δημοκρατία. Στην πραγματικότητα, έστω και περιορισμένη έρευνα θα απειλεί τη λειτουργία των στρατιωτικών μας επιχειρήσεων στις βάσεις, αν τοποθετηθούν πλατφόρμες και γίνονται σεισμικές εκρήξεις για γεωφυσικές έρευνες. Μεγάλης κλίμακας εξερευνήσεις για πετρέλαιο στα χωρικά ύδατα των βάσεων θα μας αλλάξουν όλως διόλου την ταυτότητά μας…». Έρευνες και στην Ανατολική Μεσόγειο Οι βρετανικές έρευνες επεκτείνονταν και στην Ανατολική Μεσόγειο, και κάλυπταν και την περιοχή της κυπριακής υφαλοκρηπίδας. Σημείωμα υπογραμμένο από τον κ. D.J. Plumbly του Νοτίου Τμήματος Ευρώπης του Φόρεϊν Όφις, με τίτλο «Προτεινόμενη έρευνα του NERC (Natural Environment Research Council)
στην Ανατολική Μεσόγειο», έγραφε:  «Τα έγγραφα για τα έτη 1977/78 μας παρουσιάζουν τις δυσκολίες τέτοιων
ερευνών στην περιοχή της κυπριακής υφαλοκρηπίδας. Το μόνο ιδανικό σημείο για έρευνα στην κυπριακή υφαλοκρηπίδα φαίνεται αδιαμφισβήτητα να βρίσκεται στην ε/κ πλευρά οποιασδήποτε γραμμής. Όμως, αν το NERC προτίθεται να προβεί σε έρευνες στο σημείο αυτό, πρέπει να του λεχθεί ότι δεν πρέπει κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες να περάσουν στην περιοχή όπου η Κυπριακή Δημοκρατία και η «Turkish Federated State of Cyprus» φιλονικούν. Δηλαδή, να μείνουν σε ασφαλή μεριά, ουσιαστικά βόρεια του 35ου. Επίσης, θα πρέπει να προειδοποιηθούν ότι δεν πρέπει να πάρουν μαζί τους Τούρκους επιστήμονες, γιατί θα είναι αδύνατο να τους κατεβάσουν πριν το πλοίο μπει στα νερά της Κύπρου. Οι Κύπριοι θα έχουν νόμιμο λόγο να παραπονεθούν, αν ανακαλύψουν ότι επιστήμονες «εχθρικής» δύναμης έκαναν έρευνες στα νερά τους υπό την αιγίδα
μας. Το ίδιο, προφανώς, θα συμβεί αν οι Κύπριοι επιμένουν να έχουν τους δικούς των επιστήμονες στο πλοίο, αυτό μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα αλλού με τους Τούρκους. Αν το NERC πιστεύει ότι μπορεί να αντιμετωπίσει
αυτές τις δύο περιπτώσεις, τότε δεν βλέπω να υπάρχει αντίρρηση για το Shackleton να κάνει έρευνες στη περιοχή της κυπριακής υφαλοκρηπίδας, όπως καταγράφεται στον χάρτη: αν όχι, τότε δεν μπορεί να μετατοπισθεί από τη
δικαιοδοσία της Κύπρου το ιδανικότερο σημείο για έρευνα».

Απάντηση Βαρώνης Warsi
Σε ερώτηση του φιλότουρκου λόρδου Kilclooney, κατά πόσο «η κυβέρνηση της Α. Μεγαλειότητας έχει προβεί σε εκτιμήσεις για πιθανά κέρδη από εκμετάλλευση πετρελαίου και φυσικού αερίου στα χωρικά ύδατα του Ηνωμένου Βασιλείου πλησίον των ακτών της Κύπρου», η βαρώνη Warsi, η οποία εκπροσωπεί το Φόρεϊν Όφις στη Βουλή των Λόρδων, απάντησε: «Η κυβέρνηση δεν προέβη σε καμία εκτίμηση για πιθανά κέρδη, ως αποτέλεσμα εκμετάλλευσης αποθεμάτων αερίου ή πετρελαίου στα χωρικά ύδατα των κυρίαρχων περιοχών των βάσεων στη Κύπρο. Η δήλωση που έκανε η κυβέρνηση το 1960 κάνει ξεκάθαρες τις προθέσεις του Ηνωμένου Βασιλείου να μη χρησιμοποιήσει τις κυρίαρχες περιοχές των βάσεων για οτιδήποτε άλλο, εκτός από στρατιωτικούς σκοπούς».

Χωρικά ύδατα
Σε ερώτηση του βουλευτή Andrew Rosindell, κατά πόσο το Φόρεϊν Όφις έχει εκτιμήσει αν οι κυρίαρχες περιοχές των βάσεων έχουν χωρικά ύδατα και δικαιούνται υφαλοκρηπίδα… ο Υφυπουργός απάντησε: «Τα συνοριακά χωρικά
ύδατα μεταξύ των δύο κυρίαρχων περιοχών των βάσεων και της Δημοκρατίας της Κύπρου καθορίστηκαν στο ANNEX A της Συνθήκης Εγκαθίδρυσης της Δημοκρατίας της Κύπρου στις 19 Αυγούστου 1960. Σήμερα, αμφότερες οι κυρίαρχες περιοχές των βάσεων επικαλούνται χωρικά ύδατα τριών ναυτικών μιλίων, όμως διατηρούμε τα δικαιώματά μας να ζητήσουμε μέχρι και 12 ναυτικά μίλια γι’ αυτές, όπως προνοείται από τη Συνθήκη των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θαλάσσης (UNCLOS). Επισημαίνεται ότι με βάση το Δίκαιο της Θαλάσσης, χωρικά ύδατα δικαιούνται μόνο τα κράτη. Οι Βάσεις δεν είναι κράτος, δεν είναι κυρίαρχες και αποτελούν στρατιωτικές εγκαταστάσεις.

http://www.sigmalive.com/simerini/analiseis/94072
You’ ve got it wrong, Mr Kidd!
23 Ιανουάριος 2014, 07:00 | Σημερινή

http://www.sigmalive.com/uploads/images/news/DOC.20140122_.1143683_.GM0_769
9_600x411_.jpg
Είναι το Λονδίνο που καταδίκασε αυτόν τον τόπο να μη δικαιώνεται. Σαράντα
χρόνια μετά τις επιβεβαιωμένες πλέον ενοχές και βρετανο-τουρκικές επιδιώξεις
εις βάρος μας, μη μας ρίχνετε αλάτι στις πληγές που εσείς μας ανοίξατε

Δεν είπε πολλά ο αποχωρών τον Απρίλιο Βρετανός Ύπατος Αρμοστής Μάθιου Κιντ,
στη συνέντευξή του στο Sigmalive (Σημερινή 21.1.2014), για την
τουρκοβρετανική Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, αλλά τα όσα είπε ήταν
υπεραρκετά για να χρήζουν άμεσης απάντησης.

*Σε ερώτηση του δημοσιογράφου: Η ΔΔΟ θεωρείται προϊόν της βρετανικής
διπλωματίας. Τη στήριξή τους προς αυτήν τη λύση εξέφρασαν μέσω του κοινού
ανακοινωθέντος οι Κάμερον και Αναστασιάδης. Δεν νομίζετε ότι μετά από
τέσσερις δεκαετίες χωρίς λύση, είναι καιρός να αναθεωρηθεί;

*Απάντησε: «Είναι αποτέλεσμα των συμφωνιών της δεκαετίας του ΄70 και
επιβεβαιώθηκε σε σειρά ψηφισμάτων του ΟΗΕ. Είναι δύσκολο και μέχρι σήμερα
δεν έχει δουλέψει. Όμως το να πετάξεις αυτές τις δύο σημαντικές συμφωνίες
που υπάρχουν είναι κάτι ιδιαίτερα ριψοκίνδυνο, εκτός και αν υπάρχει κάποια
συμφωνία μεταξύ των δύο πλευρών για αλλαγή αυτής της βάσης. Στο τέλος της
ημέρας, είναι οι δύο κοινότητες που θα ζήσουν με το αποτέλεσμα της όποιας
συμφωνίας».

Πεισματική επιμονή
Όχι, κύριε Κιντ, δεν ήταν καθόλου αποτέλεσμα συμφωνιών της δεκαετίας του
’70, αλλά πεισματική επιμονή των προκατόχων, ανωτέρων σας στο Φόρεϊν Όφις,
που τον Ιούλιο και Αύγουστο του 1974 άφησαν την Τουρκία να εισβάλει με τη
δική τους συγκατάθεση. Όταν με το «έτσι θέλω» η κυβέρνηση Γουίλσον/Κάλαχαν
στόχευε στην αλλαγή του στάτους της Κυπριακής Δημοκρατίας και αντικατάστασής
του με μια ριζοσπαστική λύση, που ήταν η τουρκική Διζωνική Δικοινοτική
Ομοσπονδία. Και παρ’ όλες τις έκτοτε «συμμαχικές» προσπάθειες, δυστυχώς και
δικών μας, στο πλευρό του Λονδίνου, ναι, μέχρι σήμερα δεν έχει δουλέψει,
γιατί ποτέ το Λονδίνο δεν λογάριασε τους Ελληνοκύπριους ξενοδόχους, μόνο με
«επιστάτες» διαβουλεύεται.

*17 Ιουλίου 1974: Συνάντηση Τούρκου Πρωθυπουργού Μπ. Ετζεβίτ με Βρετανό
Πρωθυπουργό Χάρολτ Γουίλσον στον αρ. 10, στην Downing Street, όταν το
Λονδίνο έδωσε το πράσινο φως για την τουρκική εισβολή, υποσχόμενο να
εμποδίσει την Ελλάδα από το να βοηθήσει την Κύπρο: «.The Prime Minister said
that he understood Mr Ecevit’s remarks as an expression of the Turkish wish,
that Britain would not blockade an action of the kind contemplated by
Turkey, but that they would blockade the Greeks. Mr Ecevit asked if Britain
would be ready to do so. The Foreign and Commonwealth Secretary said it was
not impossible…»
*18 Ιουλίου 1974: Ο Κίσιγκερ προτείνει στους Βρετανούς να βρουν μια λύση
βάσει των Συνθηκών του 1960 και οι Βρετανοί απορρίπτουν.

*19 Ιουλίου 1974: Σημείωμα σε πρωθυπουργικό φάκελο, αναφερόμενο στις
διαφωνίες με τον Δρα Κίσιγκερ ως προς την προσέγγιση. «Εκείνο που ο Κίσιγκερ
δεν αντιλαμβάνεται είναι ότι το Πραξικόπημα στην Κύπρο αφαίρεσε την
οποιαδήποτε σταθερότητα παρέμεινε από τις Συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου.
Εκείνη η σταθερότητα ήταν αρκετά εύθραυστη τα τελευταία δέκα χρόνια. Το
βασικό ερώτημα τώρα είναι: μπορούμε να μπαλώσουμε τις παλιές συνθήκες; Ή θα
πρέπει τώρα να κάνουμε νέες διευθετήσεις; Αν ναι, ποιοι θα είναι η
συμμετέχοντες και εγγυητές των νέων συνθηκών; Μου φαίνεται ότι, με όσα
άκουσα για τις απόψεις του τις τελευταίες μέρες, ο Δρ Κίσιγκερ βλέπει
επιφανειακά το θέμα. Αν θέλει να μπαλώσει (με επιδέσμους) τις υφιστάμενες
συνθήκες, θα πρέπει να ενεργήσει πολύ πιο δυναμικά προς τους Έλληνες απ’
ό,τι μέχρι τώρα. Το γεγονός είναι ότι τώρα υπάρχει μια νέα κύρια πηγή
αστάθειας και οι πρώτες βοήθειες σύντομα θα αποδειχθούν αδύνατες».

*Στις 22 Ιουλίου 1974 το Φόρεϊν Όφις ετοίμασε μελέτη για τον Τζέιμς Κάλαχαν
ως προς τη λύση που έπρεπε να προωθήσουν και επέλεξαν τη διχοτόμηση ή την
ομοσπονδιακή λύση. Στις διαπραγματεύσεις της Γενεύης, ο Τζέιμς Κάλαχαν με
την επίλεκτη ομάδα του έκανε ό,τι μπορούσε να εξασφαλίσει αποδοχή του
γεωγραφικού διαχωρισμού από τους Γλ. Κληρίδη και Γ. Μαύρο όπως απαιτούσαν οι
Τούρκοι, οι οποίοι στις 12 Αυγούστου 1974 κατέθεσαν δύο σχέδια, ένα από τον
Ρ. Ντενκτάς για Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία και άλλο από τον Γκιουνές
για ομοσπονδία με καντόνια.

Τηλεγράφημα από τη Γενεύη προς το Λονδίνο 12 Αυγούστου 1974 έλεγε
χαρακτηριστικά «…δουλεύουμε πάνω στον Κληρίδη να δώσει αντιπροτάσεις, με
τις οποίες να δέχεται τουλάχιστον την αρχή της γεωγραφικής ομοσπονδίας. Αλλά
αμφότεροι Κληρίδης και Μαύρος ίσως να μην μπορέσουν να προσφέρουν αρκετά που
να ικανοποιεί το τελεσίγραφο της Άγκυρας…».

*Στις 13 Αυγούστου 1974 κατάφεραν τον Κληρίδη να προσφέρει πρόταση για
διοικητική αυτονομία, όμως ο Κάλαχαν επέμενε, έπρεπε να δεχθούν τον
γεωγραφικό διαχωρισμό, αλλιώς δεν ικανοποιούσε την Τουρκία.
Την ίδια μέρα ο Κάλαχαν προχωρεί και ετοιμάζει δικό του προσχέδιο για
γεωγραφικό διαχωρισμό, ομοσπονδιακό, και προσβλέπει στις υπογραφές
Κληρίδη/Ντενκτάς.

Οι ομολογίες Goodison
Η επιβεβαίωση για την επιμονή του Λονδίνου στις τουρκικές απαιτήσεις της
Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας σφραγίστηκε και με τις ομολογίες του
ανώτερου αξιωματούχου στο Φόρεϊν Όφις, επικεφαλής της ομάδας Κάλαχαν στη
Γενεύη, A. C. Goodison, ο οποίος στις 14 Οκτωβρίου 1975 ζήτησε όπως τα
χειρόγραφα σημειωματάριά του για τις ημέρες εκείνες καταχωρισθούν στο
Κρατικό Αρχείο, πράγμα ασυνήθιστο αλλά έγινε δεκτό, γιατί τα θεωρούσε
βοήθημα στους μελλοντικούς ιστορικούς. Σ’ αυτά καταγράφεται πόση πίεση ο
ίδιος εξάσκησε πάνω στους Έλληνες, σε σημείο που, σημειώνει, ήσαν έτοιμοι να
πάνε πίσω και να συζητήσουν από μόνοι τους μια διαχωριστική γραμμή διά μέσου
της νήσου. Πράγμα που ο Γκούτισον υποστήριζε ως την καλύτερη λύση, με την
οποία συμφωνούσε και ο Ρ. Ντενκτάς (και θα το έκαναν, όπως συμπεραίνεται, αν
τους επιτρεπόταν η 48ωρη προθεσμία που είχαν ζητήσει, αλλά την αρνήθηκε η
Τουρκία προχωρώντας με τη δεύτερη εισβολή).

*Στις 16 Αυγούστου 1974 στην «3η φάση», όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά τα
βρετανικά έγγραφα, ο Κάλαχαν έβαλε μπροστά την αντικατάσταση των «ασταθών
και μη ικανοποιητικών συμφωνιών του 1960» («unstable and unsatisfactory
agreements of 1960») με τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία. Αρχικά την
προωθούσαν ως δι-περιφερειακή ομοσπονδία, αλλά λίγες μέρες αργότερα βγήκαν
ανοικτά με την πραγματική της ονομασία, την ΔΔΟ. Και ο κ. A.C. Goodison
επέλεξε τον Γλ. Κληρίδη για την προώθησή της από πλευράς Ελληνοκυπρίων…
Έγραψε ο κ. A.C. Goodison:
«It is important that we should avoid any suggestion that in favouring the
geographical separation of the two communities as the most viable solution
of the Cyprus problem, we are working for the partition of the island,
partition has a bad name internationally. It would also be contrary to our
obligations, both under the 1960 settlement and as a fellow-member with
Cyprus of the Commonwealth and the United Nations. I recommend that we
should use the term ”bi-regional federation”. We believe that a
bi-regional federation in Cyprus, on lines advocated by Mr Denktash, but
involving an area under Turkish Cypriot administration rather smaller than
34% of the Republic, offers the best solution. To achieve this, the Turkish
military advance should cease at the Attila line. The chances of a radical
settlement in Cyprus depend on having Clerides rather than Makarios at Stage
III.».

*Στις 27 Αυγούστου 1974 κλιμάκιο του Φόρεϊν Όφις πήγε στην Ουάσιγκτον ειδικά
για να εξασφαλίσει και τη συμπαράσταση του Δρος Χ. Κίσιγκερ στην προώθηση
της ΔΔΟ ως λύσης…

Έτσι ξεκίνησε η προσπάθεια
Έτσι ξεκίνησε η προσπάθεια επιβολής της ρατσιστικής τουρκοβρετανικής σας
λύσης ονόματι ΔΔΟ, κύριε Κιντ. Πρώτα με την απόφαση του Λονδίνου, όχι να
βοηθήσει στην ομαλοποίηση της κατάστασης στην Κύπρο, εφόσον είχε
αποκατασταθεί η τάξη στις 23 Ιουλίου 1974, ως «εγγυήτρια» δύναμη, αλλά να
την εκμεταλλευτεί άσπονδα, επιδιώκοντας στην ανατροπή τού στάτους της
Κυπριακής Δημοκρατίας και αντικατάστασή του με τη ριζοσπαστική λύση της ΔΔΟ.
Ό,τι δεν κατάφεραν δηλαδή οι Τούρκοι με το πρώτο πραξικόπημα το 1964, εξού
και το ψήφισμα 186/64 του Συμβουλίου Ασφαλείας…

Δεν υπάρχουν, κύριε Κιντ, «σημαντικές συμφωνίες». Υπάρχουν ξεπερασμένες
κατευθυντήριες γραμμές (Guidelines) υπό την επιμονή του Λονδίνου, αν
εννοείτε εκείνες του 1977 και 1979, οι οποίες έπρεπε να πεταχτούν στον
κάλαθο των αχρήστων, μετά τη μονομερή ανακήρυξη Ντενκτάς το 1983. Και δεν
ήταν ούτε είναι ριψοκίνδυνο να το κάνουμε τώρα. Απλώς θα πεταχτούν στον
κάλαθο και όλα τα από τις 20 Ιουλίου 1974, σχέδια, προσδοκίες, προσχέδια,
χάρτες και βάσανοι του Φόρεϊν Όφις να μας την επιβάλει και μαζί και το
ψήφισμα 649/90 δικό του γράψιμο, με αποκορύφωμα το κατάπτυστο Σχέδιο Ανάν,
με ραχοκοκκαλιά τη ΔΔΟ που απορρίφθηκε. Τουναντίον, θα επανατοποθετηθεί το
Κυπριακό ως θέμα τουρκικής εισβολής και κατοχής, όχι «παρεξήγηση» μεταξύ των
δύο κοινοτήτων. Στο τέλος της ημέρας, κύριε Κιντ, είναι το Λονδίνο που
καταδίκασε αυτόν τον τόπο να μη δικαιώνεται. Σαράντα χρόνια μετά τις
επιβεβαιωμένες πλέον ενοχές και βρετανο-τουρκικές επιδιώξεις εις βάρος μας,
μη μας ρίχνετε αλάτι στις πληγές που εσείς μας ανοίξατε…

ΦΑΝΟΥΛΑ ΑΡΓΥΡΟΥ
Ερευνήτρια-συγγραφέας, πρόσφυγας από την κατεχόμενη Νεάπολη Λευκωσίας

http://www.sigmalive.com/simerini/politics/103978

http://www.sigmalive.com/uploads/images/news/DOC.20140224_.1151265_.ομηρος_
600x391_.jpg