ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ

Καταντήσαμε, γίναμε, είμαστε, μια κοινωνία μίσους και οργής.

Αμόρφωτη νεολαία, φανατισμένη, απο κάπου θέλει να πιαστεί, σε κάτι να πιστέψει. Μισεί οτι είναι ξένο, οτι εχει διαφορετικό χρώμα δέρματος, οτι είναι ξενόγλωσσο. Νομίζει οτι η κατάσταση πριν το 1974 ηταν “ιδανική”, “σωστή”, όμορφη. Τους μάθανε , οτι η χούντα ήταν “παράδεισος” σε σχέση με το σήμερα. “Υπήρχαν δουλειές τότε” , τους λένε. Δεν τους λένε, οτι πάνω απο το χρήμα είναι ο σεβασμός στην ανθρώπινη ζωή και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Δεν τους διδάξανε τον ύψιστο κανόνα , πως οτι δεν θέλεις να σου κάνουν, δεν πρέπει να το κάνεις στους άλλους.Δεν τους έμαθαν να σέβονται και να βοηθάνε, τους ανυπεράσπιστους και τους ανήμπορους. Να σέβονται την προσωπική ζωή του διπλανού τους, να μην ενδιαφέρονται για οτι δεν τους αφορά. Ενα μεγάλο κομμάτι της νεολαίας αποκτηνώνεται, μαζί με το μέλλον του τόπου. Μια νεολαία δίχως πυξίδα ,με μόνο της σύμμαχο την πόρωση και το μίσος. Νέοι αφεντάδες ετοιμάζονται , οι παλαιοί τρίβουν τα χέρια τους, ο άνθρωπος, ακόμα μαριονέτα. Ούτε μια πορεία δασκάλων και καθηγητών δεν θυμάμαι, που να αφορά τις κτηριακές υποδομές, η την διδακτική ύλη. Καμιά πορεία καθηγητών δεν αφορούσε την αξιολόγηση των συναδέλφων και των ίδιων. Καμιά διαμαρτυρία, ως σήμερα, δεν αφορούσε την αξιολόγηση προσωπικού στον δημόσιο τομέα. Όλες οι πορείες και ολες οι διαμαρτυρίες, αφορούσαν την τσέπη τους, ποτέ την αξία η την προσφορά τους.

Οι αμόρφωτοι γονείς τους, ξεχάσανε το παρελθόν τους. Την ψήφο τους, το πως κουνούσαν σημαιάκια , πως κι εκείνοι μικροί ηταν φανατισμένοι πίσω απο τον μεγάλο “ηγέτη” (Ανδρέα Παπανδρέου). Πως παρακαλούσαν για να “βολευτούν” στο δημόσιο , αυτοί και οι συγγενείς τους. Δεν τους ενδιέφερε ποτέ το να προοδεύσει η κοινωνία . Δεν τους ενδιέφερε ποτέ το να αποκτήσουν παιδεία και αγωγή τα παιδιά τους. Το μόνο που τους ενδιέφερε ηταν ο μισθουλάκος τους και η “θεσούλα” τους στο δημόσιο. Η μίζα τους και το ρουσφέτι τους. “Η ομάδα να κερδίζει , κι ολοι να παν να γαμηθούν”.

Κανείς δεν μιλάει για τα διαχρονικά προβλήματα του τόπου, που είναι βαθύτατα ριζωμένα και που μόνο με παιδεία και διαρκή αγώνα θα τα καταπολεμήσουμε.

Αδιαφορεί ο δημόσιος υπάλληλος για τα προβλήματα του διπλανού του. Ουρλιάζει ,διαμαρτύρεται και απεργεί μόνο για το δικό του καλό, κι ας σαμποτάρει ολους τους υπολοίπους, κι ας υπάρχουν 1.5 εκατομμύριο άνεργοι στον ιδιωτικό τομέα. Αντι να λέει ευχαριστώ που εχει ακόμα δουλειά, συνεχίζει να αδιαφορεί τόσο για την δουλειά του, οσο και για τους συμπολίτες του . Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να γίνει καταγγελία του μνημονίου, μπας και γλιτώσει, μπας και παραμείνει “αιώνια” υπάλληλος ενός παρασιτικού και εχθρικού προς την δημιουργία κράτους. Στον αντίποδα οι ψηφισμένοι , εν μέσω οργής πολιτικάντηδες, αντι να διορθώσουν , κόντρα στις συντεχνίες και τα συμφέροντα , όλες τις στρεβλώσεις της δημόσιας διοίκησης, με ανούσιες και εκ του πονηρού “συζητήσεις” , παλεύουν να κερδίσουν χρόνο, να τσεπώσουν κι άλλες μίζες, να κλείσουν συμφωνίες. Αναγνωρίζουν και οι ίδιοι μοιρολατρικά πως τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει, ομολογούν πως “φοβούνται” να τολμήσουν  οι ίδιοι (όπως οφείλουν) , να βγάλουν το φίδι από την τρύπα. Όντας και οι ίδιοι βρώμικοι και βουτηγμένοι στα σκατά, περιμένουν κάποιοι αφελείς, να γίνουν ακόμα και την τελευταία στιγμή, σκατατζήδες.

Ένα γατάκι με βγαλμένο μάτι, από κάποιον ψυχασθενή , φιγουράρει στο facebook. Ένα σκυλί βασανισμένο με τον χειρότερο τρόπο, κλαίει για το πως το μεταχειρίστηκαν. Οι περισσότεροι , κλαψουρίζουν για τους αδύναμους μέσα από το πληκτρολόγιο, ενώ η κτηνωδία εξαπλώνεται σαν γάγγραινα , απειλώντας τις ψυχές όλων.

Φωνές “διαφόρων”, μιλάνε για την αναγκαιότητα να αναλάβει ο στρατός την διαχείριση της χώρας. Αλήθεια, ο “γύψος”, θα γιατρέψει η θα παγώσει τον οργανισμό ; Πολλοί ονειρεύονται κρεμάλες και ειδικά δικαστήρια επί δικαίων και αδίκων. Οι δικαστικοί αντιδρούν μόνο για την περικοπή του μισθού τους, οι δικηγόροι απεργούν , οι εφοριακοί, οι γιατροί και οι πολεοδόμοι συνεχίζουν να λαδώνονται και να κάνουν την ζωή πολιτών και επιχειρηματιών κόλαση.

Είμαστε στην πρώτη θέση, της Ε.Ε , στην διαφθορά. Είμαστε στην ίδια θέση παγκοσμίως με την Κολομβία, στην διαφθορά. Μας ενδιαφέρει μόνο το χρήμα, μόνο η κοιλιά μας, μόνο η βόλεψη μας. Τίποτε άλλο.

Οι περισσότεροι αρνούνται την σκληρή πραγματικότητα και εξηγούν όλα όσα συμβαίνουν συνωμοσιολογικά. Ολοένα και λιγότεροι , δέχονται να ασκήσουν σωστή και καθολική κριτική στην μίζερη πραγματικότητα. Για όλα φταίνε οι μασόνοι, οι “Πεφωτισμένοι”, όλης της γης οι Κολασμένοι. Ποτέ εμείς, ποτέ εσύ, ποτέ εγώ.

Οι μασόνοι σκότωσαν άραγε πρόσφατα ενα ηλικιωμένο ζευγάρι για λίγα ευρώ ; Οι μασώνοι άραγε κυνηγάνε αλλοδαπούς και μπαίνουν στα σπίτια τους ; Οι μασόνοι σκοτώνουν και βασανίζουν ανυπεράσπιστα ζωάκια ; Οι μασόνοι βολεύτηκαν στο δημόσιο και έγραψαν ολόκληρη την κοινωνία στα παλαιότερα των υποδημάτων τους ; Οι μασόνοι ψήφισαν τους “κλέφτες” στην βουλή ; Οι μασόνοι μήπως ευθύνονται και για τις προσωπικές αποφάσεις μας;

Πάλι θα αναζητήσεις μια “ιδέα”, ένα “ιδανικό” να κρατηθείς. Μια νέα Τήνο να γονατίσεις για να εξιλεωθείς. Μια νεα εικόνα να φιλήσεις και να ικετέψεις. Έναν νέο ηγέτη να υποκλιθείς και να προσκυνήσεις. Μια νεα εξουσία για να της δώσεις το βάρος της διαχείρισης της ζωής και της ψυχής σου. Ποτέ εσυ ο ίδιος δεν θα κάνεις το καλύτερο δυνατό για να αλλάξεις τα πράγματα . Ποτέ δεν θα ομολογήσεις οτι είσαι ενα δίποδο κτήνος . Ποτέ δεν θα κάνεις αυτοκριτική. Σε κουράζει, μα κυρίως σε τρομάζει. Θα προτιμήσεις να ριχτείς σε μια “προφητευόμενη” απο τους αγαπημένους σου Γέροντες μάχη, ζωής και θανάτου, όπου θα θες με λύσσα να σφάξεις τους κακούς εχθρούς, συνανθρώπους σου , αλλά ποτέ , δεν θα προτιμήσεις, να μάθεις τον εαυτό σου, να τον αλλάξεις να τον μάθεις να ζει .

Είσαι ενας σκλάβος , ενα ελαττωματικό κατασκεύασμα που αρνείται να δει την πραγματικότητα, να αγαπήσει, να πάψει να είναι έρμαιο παθών και αφεντικών.

Σε μισώ για αυτό που είσαι και που εχεις καταντήσει ανθρωπάκο. 

Σε λατρεύω για οτι μπορείς να γίνεις και για οσα μπορείς να κατακτήσεις, ανθρωπάκο.

Πάψε να προσκυνάς. Πάψε να πιστεύεις. Πάψε να παρακαλάς. Πάψε να μισείς. Πάψε να θέλεις βία και “ιδανικά” για να αποκτήσει ένα κάποιο νόημα η κενή και ανούσια ζωή σου .

Το απαιτώ. Αλλιώς θα μας βρεις απέναντι. Πάντα θα μας βρίσκεις απέναντι. Θα είμαστε η φωνή της συνείδησης που αρνήθηκες να ακούσεις. Η φωνή που αρνήθηκες να υπηρετήσεις. Η φωνή του ελεύθερου, ανυπότακτου, αγνού, Ανθρώπου, που κρύβεται μέσα σου.