ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΙΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ

30.05.2012

Με αφορμη του ευρωπα’ι’κου φορουμ της WDR (Δυτικογερμανικης Ραδιοφωνιας) την 09.05.2012 και της Συνοδου της ευρωπα’ι’κης επιτροπης την 23.05.2012.

του Δρ. Γεωργιου Χατζηθεοδωρου

Στο Μααστριχτ της Ολλανδιας υπεγραφει την 7. Φεβρουαριου 1992 μια «Συμφωνια περι της Ε.Ε.», η οποια από την αρχη και μεχρι σημερα  είναι ακομη αμφισβητουμενη. Η αναγκη ενός ευρωπαίκου κεντρικου κρατους κατευθυνθηκε από τους σχεδιαστας μεσου των κατευθυνομε- νων και ελεγχομενων ΜΜΕ κατά τετοιο τροπο, ωστε η προσοχη των λαων να απομακρυνθη από τα πραγματικα και σπουδαια ζητηματα. Σε καμμια περιπτωση δεν επρεπε οι λαοι να πληροφορηθουν για τα οικονομικα προβληματα και για τον πραγματικο δημοκρατικο χαρακτηρα της Ε.Ε. Τα ψευδη αρχιζουν με την εμπαθην εισαγωγην της Συμφωνιας στην οποια σχεδον τιποτε δεν ευσταθει. Πισω από τα ονομασθεντα προσωπα δεν παριστανταν τα εθνικα κοινοβουλια και οι εθνικες κυβερ-νησεις που απεφασιασαν να ιδρυσουν την Ε.Ε. Η Συνθηκη του Μααστριχτ δεν ηταν μια Συνθηκη υπογραφησα από κρα- τικους και κυβερνητικους Προεδρους κυριαρχων ευρωπα’ι’κων χωρων αλλα από «Αχυρανθρωους». Οι πανισχυροι και οι αποφευγοντες το φως εντολοδοχοι ησαν οι υιοι του Αβρααμ…οι μυστικοι οργανωτες που ευθυνονται σημερα και για την αθλιοτητα που επικρατει στον πλανητη μας (Τραπεζικος Οικος των Rothschilds !). Στην πραγματικοτητα η δη-μιουργια της Ε.Ε. απεφασισθηκε στα μεσα διε δευτερου παγκοσμιου πολεμου το 1944 στην προτευουσα των ΗΠΑ από τον διεθνη πολιτικο Σιωνισμο. Το γεγονος αυτό αποδεικνυει το Βιβλιο που δημοσιευθηκε τοτε με τον παραξενο Τιτλο

«Τοπικοτητα και παγκοσμιος οργανωτικοτητα. Μεταπολεμικες  αποψεις των παγκοσμιων σχεσεων της Ευρωπης. Ένα Συμποσιο του Ιντιτουτου για παγκοσμια οργανωτικοτητα»

Πεντε από τους δεκα Συγγραφεις υπηρξαν προσφυγες εβρα’ι’κης θρησκειας.

Στο αρθρο 87 της Συνθηκης του Μααστριχτ περιγραφεται μεν η αποδοχη νεων μελων (Αρθρο Ο), η εξοδος όμως από την Ε.Ε. απορριπτεται. Το Αρθρο «Ο» αποτελειται από μια απλη διατυπωση :

             «Η παρουσα Συνθηκη ισχυει για απεριοριστο χρονο»

Δηλαδη για παντοτε και αιωνια ! Η πορεια των Ευρωπαιων στην Ε.Ε. ειναι ένα ταξειδι προς το μελλον (?) χωρις επιστροφη ! Τα Μελη της Ε.Ε. είναι για το μελλον κατά τετοιο τροπο ενωμενα ώστε η επιστροφη στις παλαιοτερες εθνικοκρατικες σκεψεις να είναι τελειως αδυνατη. Αυτό που δεν είναι τελικης μορφης είναι κατά το Αρθρο «Ν» η ιδια η Συνθηκη του Μααστριχτ.

 Η δημοκρατικη Αρχη

    «Ασκηση της Εξουσια από τον Λαο, δια τον Λαον και δια του Λαου»

τονιζεται μεν με εμφαση  στο Προοιμιο της Συνθηκης του Μααστριχτ και στην πρωτη γραμμη (Αρθρο 1, παρ. 2, Αρθρο 6, παρ. 1 και Αρθρο 23, παρ. 1), στην πραγματικοτητα προκειται όμως για υποσχεσεις χωρις περιεχομενο. Η πολλαπλα διατυπωθεισα πιστη προς την Δημοκρατια    ακουγεται σχεδον όπως ένα τυπικο για να μπορεση η πραγματικη Δημοκρατια να απομακρυνθη από την πραγματικοτητα προς το απειρο.

Τα δημοκρατικα ελλειματα της Ε.Ε. εχουν ως εξης :

1.  Ελλειματικη ικανοτητα Πολιτικης Ενεργειας

2. Υπεροπτικοτητα της Πολιτικης και

3. Ελλειματικοτητα στην Συμμετοχη των Πολιτων

Η ελλειματικη ικανοτητα πολιτικης ενεργειας αντικατοπριζεται κυριως στην διαδικασια ληψεως αποφασεων στην επιτροπη, δηλαδη στις επιτροπες της Ε.Ε. Η ιστορια της επιτροπης της Ε.Ε. είναι μια ιστορια πολιτικης πολιτικου μπλοκαρισματος. Σε αυτην επικρατουν οι εθνικοι εγω’ι’σμοι και η απουσιαζουσα ευρωπα’ι’κη ταυτιση που εμποδιζει το κοινο συναισθημα του «Εμεις». Μια βελτιωση θα μπορουσε να προκυψη με την αντικαταστση της αρχης της ομοφωνιας με την αρχην της πλειοψηφιας αλλα όχι χωρις την επεκταση των αρμοδιοτητων του ευρωπα’ι’κου Κοινοβουλιου. Η επεκταση αυτή θα μειωνε την υπεροπτικοτητα της πολιτικης καστας της Ε.Ε. Οι εκτελεστικες επιτροπες ετσι και αλλως δεν μπορουν να ελεγχθουν από τα κοινοβουλια των μελων κρατων, των πολιτων και των ψηφοφορων ετσι ώστε αυτές υπο την επιρροη των Λομπυ, των Αγορων, των Κερδοσκοπων και των αλλων απαταιωνων της οικονομιας, να λαμβανουν συχνα εσφαλμενες και καταστροφικες για τις χωρες μελη αποφασεις. Η αυτονομια της πολιτικης καστας της Ε.Ε. οφειλει να καταστραφη. Κατά το πλασιμο των ευρωπα’ι’κων προσφατων συμφωνιων με την Ελλαδα (όπως τα Μνημοναι 1 και 2 για την δηθεν σωτηρια της Ελλαδος με σωσιβια από μολυβδο δειχνουν !) από την πολιτικη καστα της Ε.Ε. και την ΕΚΤ, η συμπεριφορα αυτων υπηρξε προσβλητικη και γεματη με υπεροψια και απικοιοκρατικη. Εξαναγκασαν την ελληνικην πολιτικην πλεμπα με τις εγκληματικες για τον ελληνικο λαο πιεσεις τους να υπογραψουν τα καταστροφικα για την χωρα τους Μνημονια 1 και 2 και να ανεχθουν μια αχρηστη και κετευθυνομενη από τον διεθνη πολιτικο Σιωνισμο Τρο’ι’κα για κλοπη του ελληνικου δημοσιου πλουτου. Οι υποδομες της Ελλαδος, τα Λιμανια, Αεροδρομια, Τηλεοεπικοινωνιες, Δρομοι, πολλα μικρα νησια, αποθεματα πρωτων υλων, Ενεργεια, Υδρευση κ.α. θα περασουν με τις μεθοδους της Μαφιας σε γερμανικα και αγγλοσαξονικα και γαλλικα χερια. Η πολιτικη ταξη της Ε.Ε. είναι από το παρελθον γνωστη για τις διασυνδεσεις με τις Αγορες, με τους Κερδοσκοπους και με τον διεθνη πολιτικο Σιωνισμο.

Τις συμφωνιες ντροπης (Μνημονια 1 και 2 με την Ε.Ε.) αναγνωριζουν τα εγχωρια και μεχρι το κοκκαλό διαβρωμενα κομματα εξουσιας Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ. Οι αχρηστοι του ελληνικου Κοινοβουλιου της SIEMENS τα

 εψηφισαν χωρις καν να τα διαβασοουν. Εάν δεν τα εψηφιζαν θα διαγραφονταν από τις τουρκογενεις και εβραιογενεις ηγεσιες τους. Οι  ηγεσιες αυτες υπακουουν τυφλα στις Αγορες, στους Κερδοσκοπους και σε όλα τα αλλα παγκοσμια καθαρματα που εχουν το παραρτημα τους στην Ελλαδα, στο γνωστο Κολεγιο των Αθηνων. Οι κυβερνησεις των χωρων μελων της Ε.Ε. ελεγχονται απολυτα από τον διεθνη πολιτικο Σιωνισμο χωρις να ληφθουν υπ’οψη οι λαοι των χωρων μελων. Οι πολιτες στην Ε.Ε. δεν εχουν κανενα δικαιωμα επεμβασης και πρακτικα καμμια δυνατοτητα να τιμωρησουν τους υπευθυνους της πολιτικης καστας της Ε.Ε. Εδώ γινεται κατανοητο γιατι η αναγνωριση της Ε.Ε. από τους πολιτες της εχει μεινει τοσο πισω και γιατι η πολιτικη αυτή καστα φοβαται τα δημοψιφησματα όπως ο διαβολος το λιβανι. Η τυπικη συμμετοχη των πολιτων στις ευρωπα’ι’κες εκλογες για την αναδειξη του Κοινοβουλιου δεν αντικατοπριζει τιποτε. Η δημοκρατια βασιζεται στην    εμπιστοσυνη του Λαου. Εμπιστοσυνη όμως χωρις διαφανεια στις πολιτικες αποφασεις και εξελιξεις δεν είναι δυνατη. Όπως τουλαχιστον φαινεται, η πολιτικη καστα της Ε.Ε. δεν κατανοησεν μεχρι σημερα, ότι μια νομισματικη ενωση χωρις μια προηγηθησα και αποτελεσματικη πολιτικη ενωση με ‘η όχι εξοδο της Ελλαδος από την Ευρωζωνη οδηγει την Ε.Ε. στην αποτυχια και στην καταστροφη. Όχι μεσου των Βρυξελων αλλα μεσου της City of London, στην οποια μετεκομισαν 241 ξενες Τραπεζες, εκτελειται το μεγαλυτερο μερος των παγκοσμιων οικονομικων δραστηριοτητων και η οποια συνδεεται με τις φορολογικα ανεξαρτητες Οασεις (πρωην νησια των Πειρατων !). Στις Οασεις αυτές δεν ισχυουν οι νομοι και οι οιοανδηποτε συμφωνιες της Ε.Ε. Παραμαινει ένα αινιγμα γιατι στα Μνημονια με την Ελλαδα ισχυει αγγλικο δικαιο !!! Τα ιδια τα Μνημονια 1 και 2 είναι συμβασεις απαταιωνων που στοχευουν στην λεηλασια της Ελλαδος. Υπο τις συνθηκες αυτές θα πρεπει η Ελλας να εγκαταλειψη όχι μονο την Ευρωζωνη αλλα και την Ε.Ε……

Η ανεμποδιστη εξελιξη της παγκοσμιοποιησης τα τελευταια 30 χρονια δημιουργησε την ψευδαισθηση, ότι είναι πλεον μεγαλες οικονομικες κρισεις, αδυνατες. Ανθρωποι της παγκοσμιας οικονομιας, όπως ο David Rockefeller, που γνωριζαν ότι η παγκοσμιοποιηση δημιουργουσε μια μεγαλη φουσκα, διατυπωναν ηδη το 1994 ότι, απ’ όλα τα οποια χρειαζομαστε είναι μια γνησια μεγαλη οικονομικη κριση !!! Με ‘η χωρις παγκοσμιοποιηση, οι αναπτυξεις αρχιζουν στην φαση της ποιο βαθειας εξελιξης μιας υφεσης και οικονομικες κρισεις στην φαση της μεγαλυτερης αισιοδοξιας. Υπηρξε οικονομικα λαθος η αποφαση να μεταφερθουν ολοκληρες βιομηχανιες από τις ΗΠΑ και την Ε.Ε. στις υπο αναπτυξη χωρες της Ασιας. Η αντιμετωπιση των πολλων μικρων και μεσων οικονομικων κρισεων από το 1981/82 εδειξεν ότι οι Αγορες ολο και ποιο νευρικα εξελισονται. Εάν η διαθεση των Αγορων, η οποια επιδρα αποφασιστικα στην οικονομια, υποφερει, τα θεμελια αυτων ειναι αρρωστα. Ο Μυθος της προοδου και της αιωνιας ευημεριας χαρακτηρισθηκε από τους ειδικους της πολιτικης οικονομιας ως φαντασιωση της ευημεριας. Κατά τον Πλατωνα η ιστορια της ανθρωποτητας ακολουθει σε κυκλους. Κάθε καπιταλιστικη αγοραστικη οικονομια       επισης (οικονομικη κριση, πτωση των συναλλαγων, υφεση, καταθλιψη). Μονο όταν το χρημα εκπληρει τον κυριο σκοπο του (ανταλλακτικο μεσο μεξυ καταναλωσης και παραγωγης), στον οποιο ανηκει και η κρατικη ασφαλεια κυκλοφοριας του, τοτε τελειωνει ο κυκλος των κρισεων και αναπτυξεων για αρκετα μεγαλο χρονο. Χρειαζεται καποιος χρημα για ανταλλακτικους λογους ακριβως τοτε, όταν ο καταμερισμος της εργασιας μεταξυ των ανθρωπων λογω αυξανομενων ‘η εξευγενισμενων απαιτησεων γινεται απροβλεπτος. Κατά την διαρκεια ολης της αρχαιοτητατας και του μεσαιωνα ισχυεν η αρχη καλυψης των αναγκων και το μεγεθος της αναγκης ακολουθουσε τον δρομο της προτυπης καλυψης. Τι ηταν όμως αυτό που μετετρεψεν την φυσικη ουσια της οικονομιας προς την καπιταλιστικη αγοραστικη οικονομια στην νεα επιχη ; Προφανως ισως οι πρωτοφανεις τεχνολογικα εκμεταλλευσιμες αποκαλυψεις της φυσικης επιστημης, ξυπνησαν ολο και ποιο φανταστικες αναγκες με ταυτοχρονα την επιθυμια πραγματοποιησεως των. Η φυση του Τοκου είναι τοσο παλαια οσο και του χρηματος. Με την αρχην της νεας εποχης αρχισε την μεγαλη νικητρια πορεια του. Από την αρχη, σε σχεση με την επιστημονικη-τεχνικη προοδο και την βιομηχανικη επανασταση στις αρχες του 18^ου αιωνα ο τοκος αρχισε να εξελισεται σε επαγγελμα τοκογλυφιας υπο την σκιαν του καπιταλιστικου οικονομικου συστηματος και μετα σε παγκοσμια Τυραννια. Η χειρολαβη της Τυραννιας αυτης στο κορμο των ανθρωπων είναι ετσι καλυμενη ώστε να μην γινεται από τον καθενα αισθητη. Εκει βρισκεται κρυμενος και ο κινδυνος για ζωη ‘η θανατο. Υπαρχει στον πλανητη μας μονο ενας λαος στον οποιο η θρησκεια του απαιτει να δανειζη χρηματα μονο εναντι Τοκου. Και μας εκπλησει ακομη περισσοτερο η διαπιστωση, ότι η τοκοληψια των Εβραιων από αλλους λαους όχι μονο επιτρεπονταν αλλα απαιτουνταν σαν μεσο για την υποταγη προς αυτους των λαων. Ετσι διαβαζουμε στην Παλαια Διαθηκη 5. Μωυσης 15,6 :

 «Ετσι θα δανειζεις πολλους λαους και δεν θα δανειζεσαι από κανενα. Θα κυριαρχεις πανω σε πολλους λαους και ουδεις θα κυριαρχει πανω σε σενα».

Επισης διαβαζουμε στο 5. Μωυσης 23,20 της Παλαιας Διαθηκης :

«Επιτρεπεται η Τοκογλυφια σε ξενους αλλα όχι στα αδερφια σου ; Ο Κυριος σου, ο Θεος σου, σε ευλογει να αποκτας τον πλουτο των χωρων στις οποιες αποδημεις και ζεις»

Στο κατά ποσο ο Τοκος αντιφασκει στην λειτουργια του χρηματος φενεται στο εργο του φιλοσοφου Αριστοτελη στην «Πολιτεια» οπου το επαγγελμα της τοκογλυφιας περιγραφεται ταπεινοτικα, διοτι η αποκτηση του χρηματος δεν είναι ο κυριος σκοπος αλλα ο ανταλλακτικος του ρολος. Το χρημα πρεπει να διευκολυνη μονο την ανταλλαγη προ’ι’οντων και να μην γινεται ποτε το ιδιο προ’ι’ον. Ο τοκος επιδρα στον πολλαπλασιασμο του χρηματος….Γιαυτο είναι το επαγγελμα της τοκογλυφιας το ταπεινοτερο ολων των επαγγελματων…..Οι κυριωτερες προ’υ’ποθεσεις υποδομων του μοντερνου Δανειοοικονομικου Καπιταλισμου ως ένα συστημα θεσμικης τοκογλυφιας σε βαρος των μαζων προκυπτει από τα εξης πραγματικα δεδομενα :

1.  Το ημισυ του ολικου ΑΕΠ του εκαστοτε καπιταλιστικου οικονομικου συστηματος απορροφαται από τον Τοκο. Περισσοτερο από το ημισυ των λα’ι’κων εσοδων που προκυπτουν από την εργασια των

παραγωγων πλουτου κάθε χρονο απορροφαται από τους Καπιταλιστας υπο μορφη τοκων.

1. Υπο την προ’υ’ποθεση ενός κατά μεσο ορο υψος τοκου μονο 5 % απορροφαται το ολον εθνικο εισοδημα των εκαστοτε λαων, το εδαφος, η γεωργικη παραγωγη, όλα τα κινητα και ακινητα προ’ι’οντα από τους Καπιταλιστας εντος μιας δεκαπενταετιας.

1. Με μονο 5 % τοκο δανεισμου χρηματων οι λαοι ανα 15 χρονια οφειλουν να αναπαραγουν το ΑΕΠ τους. Στην πραγματικοτητα η αναπαραγωγη αυτή λαμβανει χωρα σε μικροτερα χρονικα ορια διοτι το συνηθες υψους τοκου βρισκεται υψηλοτερα από τα προαναφερθεντα ορια. Με τοκους μεταξυ 7 εως 8 %, διπλασιαζεται το κεφαλαιακο χρεος ηδη σε 10 χρονια, που σημαινει ότι το αθροισμα των ετησιων τοκων φθανει σε 10 χρονια στο υψος του δανεισθεντος κεφαλαιου. Ενας δανειστης, π.χ. η Γερμανια, ο οποιος δανεισε το 2010 την Ελλαδα 1 δισεκατομμυριο Ευρω για αγορα από αυτην στρατιωτικου εξοπλισμου, μπορει το ετος 2020 και εάν ακομη ο οφειλετης πληρωνε στα 10 αυτά χρονια μονο τους τοκους να δανειση η Γερμανια σε έναν δευτερο οφειλετη π.χ. στην Τουρκια παλι 1 δισεκατομμυριο Ευρω επισης για αγορα από αυτην στρατιωτικο υλικο. Λογιστικα μπορει να γραψη η Γερμανια στα βιβλια της μετα 10 χρονια 2 δισεκατομμυρια Ευρω. Δηλαδη 1 δισεκατομμυριο Ευρω τοκους που ελαβε από την Ελλαδα και 1 δισεκατομμυριο Ευρω ενεργητικο στην οφειλετη Ελλας την οποιαν η Γερμανια «υποχρεωνει». Μετα 10 χρονια ελαβε η Γερμανια, εάν οι οφειλετες μονο τους τοκους πληρωσαν, από την Ελλαδα και την Τουρκια εκαστοτε 1 δισεκατομμυριο τοκους, δηλαδη συνολικα 3 δισεκατομμυρια τοκους τους οποιους η Γερμανια δανειζει ανα 1 δισεκατομμυριο Ευρω στην Ισπανια και Πορτογαλια. Λογιστικα μπορει να γραψη η Γερμανια στα βιβλια της τωρα 4 δισεκατομμυρια Ευρω, δηλαδη 2 δισεκατομμυρια Ευρω τοκους που ελαβε και δανεισε περαιτερω και 2 δισεκατομμυρια Ευρω εβεργητικο στους οφειλετες Ελλας και Τουρκια τους οποιους η Γερμανια «υποχρεωνει». Και ουτω καθ’ εξης ! Μετα 30 χρονια μπορει η Γερμανια να γραψη λογιστικα στα βιβλια της 8 δισεκατομμυρια Ευρω και εχει 4 οφειλετες τους οποιους η Γερμανια «υποχρεωνει». Και μετα 40 χρονια, δηλαδη το 2050 κατεχει η Γερμανια μια περιουσια υψους 16 δισεκατομμυρια Ευρω, υποχρεωσε 8 οφειλετες, παρ’ολου που αυτή το 2010 αρχισε με 1 εκατομμυριο Ευρω. Εδώ δεν συνυπολογισθηκαν τα συμπληρωματικα και μεγαλυτερα κερδη της Γερμανιας από τα υπερτιμημενα και πολλες φορες αχρηστα προ’ι’οντα στατιωτικου υλικου (Για παραδειγμα παρεδωσε στην Ελλαδα υποβρυχια που γερνουν, ένα συστημα ασφαλειας «C41» που δεν λειτουργησε ποτε και αλλα πολλα). Κατι τετοιο είναι δυνατο όταν οι υπευθυνοι της χωρας   οφειλετης είναι απαταιωνες και λαδωνονται…Ο μεγαλυτερος όμως απαταιωνας είναι η ιδια η Γερμανια…..Ακομη και εάν η Ελλας αδυνατει ακομη και να πληρωση τους τοκους θα ακολουθηση το ετσι ονομασθεν κουρεμα του χρεους (επισης μεγαλη απατη !) αλλα με διατηρηση της υποχρεωσης !!! Η αυξηση της κυριαρχιας επανω στον οφειλετη δια μεσου των πληρωμων τοκων και η συγκεντωση απεριοριστου πλουτου από τον δανειστην βασιζομενο στον τοκο είναι τα κυρια κινητρα της απληστιας των Εβραιων τραπεζιτων και

ολων των αλλων καθαρματων των εβρωπα’ι’κων χωρων-υαινες. Σε αυτην την νοοτροπια ενός αλλοπροσαλλου δανειστη που θεοποιει το χρημα, οφειλοντα όλα τα παρανο’ι’κα πραγματα από την υπαρξη του χρηματος. Ετσι απατουνται και λεηλατουνται τα εθνη που θα δικαιολογουσε κάθε μορφης αιματερας αντιδρασης αυτων.

1. Κάθε μειωση του υψους του τοκου (5 %) κατά μια μοναδα (1 %) εχει ως αποτελεσμα αυξηση των αποδοχων αυτων που παραγουν πλουτο κατά 20 %. Με την αυξηση των αποδοχων των εργαζομενων ακολουθει και  αυξηση της παραγωγης. Σε μια μειωση του  υψους του τοκου κατά 2 % αυξανεται το εισοδημα των εργαζομενων κατά 40 %, κατά 3 % σε 60 % και κατά 4 % σε *0 %, ενώ κατά μια μειωση από 5 %, δηλαδη κατά την απαλειφη του τοκου αυξανει

το εισοδημα των εργαζομενων κατά 100 %. Σε τετοια μεγεθη κινειται το προβλημα του υψους του τοκου στην οικονομια μιας χωρας.

1. Περισσοτερο του ημισυ των τιμων ολων των προ’ι’οντων είναι επιβαρυνσεις τοκων που περιλαμβανονται στις τιμες αυτων. Οι μισθοι των εργαζομενων είναι κατά κανονα και κατά μεσο ορο κατά το  ημισυ μειομενοι, ενώ οι τιμες των αγαθων της καθημερινης ζωης ειναι κατά κανονα και κατά μεσο ορο διπλα ποιο ακριβες.

1. Ο τοκος είναι η αφαιρεση από την αποδοση εργασιας και δη σε πληρες μεγεθος από την αντιστοιχουσα επιβαρυνση τοκου. Επιδρα κατά τον ιδιο τροπο εναντι των εργαζομενων οσο και των εργοδοτων και γενικα εναντι ολων που παραγουν πλουτο. Οποιος δανειζει χρηματα μονο για την αποδοση του τοκου, αυξανει τις τιμες των προ’ι’οντων και μειωνει τις αποδοσεις των εργαζομενων κατά το  ιδιο ποσο του τοκου. Γι’ αυτό οι εννοιες «μετριοι» και «δικαιοι» τοκοι είναι παραπλανητικες  και αντιφατικες όχι μονο από ηθικη αλλα και από μαθηματικη αποψη.

1. Τα μεγαλα κερδη από τοκους προερχονται όταν τα χρηματα δεν επενδυονται για παραγωγικους σκοπους αλλα σε μη παραγωγικες και κρατικα ασφαλισμενες επιχειρησεις όπως Σιδηροδρομοι, Ταχυδρομεια, Εγκαταστασεις παραγωγης ηλεκτρικης ενεργειας και παραχης ποσιμου νερου κ.α. Το μεγαλυτερο ποσοστο επιβαρυνσεων των τιμων στους πολιτες είναι επιβαρυνσεις τοκων.

1. Οι τιμες των οικοπεδων και γενικα του εδαφους αυξηθηκαν τα τελευταια 100 χρονια αστρονομικα και μαζι με αυτές και η τοκογλυφια. Λαμβανοντας υπ’ οψη την αυξηση του γηινου πληθυσμου αυξηθηκαν δισαναλογα οι μεγαλοκτηματιες σε συγκριση με την πλειονοτητα του πληθυσμου που δεν κατεχει τιποτε. Οι τιμες των οικοπεδων εντος οικισμων στις πολεις αυξηθηκαν κατά 1000 φορες.

1. Παρ’ολη την τεραστια αυξηση των δυναμεων παραγωγης δια της  μοντερνας τεχνολογιας και της οικονομιας, δηλαδη παρ’ ολη την υπερπαραγωγη προ’ι’οντων αυξηθηκε και στα μεγιστα η τοκογλυφια και η λεηλασια των λαων ως απορροια της επιδρασης των τοκων στην οικονομια. Δημιουργηθηκε το φαινομενο της μεγιστοποιησης της παραγωγης παραλληλα με την μεγιστοποιηση της τοκογλυφιας και της λεηλασιας που χαρακτηριζουν την καπιταλιστικη οικονομια.

1.  Όλα τα προαναφερθεντα οφειλονται στον μηχανισμο επιδρασης του τοκου. Δεν εξηγηται το φαινομενο με την κακια και ανηθητικοτητα των καπιταλιστων παρα μονο με τον μηχανισμο του τοκου ο οποιος επιδρα σε ολην την υλικη κυκλοφορια από την παραγωγη εως την καταναλωση συμπεριλαμβανομενων και την διαδικασιων παροχης υπηρεσιων.

Οι αριθμηθεισες αρνητικες επιδρασει του τοκου και της τοκογλυφιας στις λα’ι’κες οικονομιες μειωνονται σε πλατιες λα’ι’κες βασεις, διοτι και αυτές τοποθετουν τις οικονομιες τους με τοκους στις τραπεζες σε βαρος όμως των φτωχων λα’ι’κων στρωματων των χωρων οι οποιες – όπως σημερα η Ελλας-λεηλατουνται. Επιπλεον ερχονται και οι κεντρικες τραπεζες με καθωρισμο του περιγραμματος των τοκων ! Η κυριαρχια της ΕΚΤ και συνεπως του τραπεζικου οικου Rothschilds επι ολων των διαδικασιων της οικονομιας των χωρων μελλων της Ε.Ε. είναι καταθλιπτικη ! Με ένα συντομο και εκ πρωτης οψεως ασημαντου Αρθρου 24 με τον Τιτλο «εν γενει επιχειρηματικες διαδικασιες» του καταστατικου της ΕΚΤ, οι Rothschilds ελεγχουν ολοκληρωτικα την ΕΚΤ και κατ’ επεκταση ολη την Ε.Ε. Η δημιουργια των κεντρικων τραπεζων και του προοδευτικου φορου εισοδηματος σε όλα τα εθνη του κοσμου αποτελουν τα θεμελια της λεηλασιας των λαων. Το συστημα χαρτονομισματος εναντι χρεωλυσεων (Ομολογων !) χρεωνει χωρις κανενα λογο τα εθνη του κοσμου μας. Οι κεντρικες τραπεζες των χωρων που τυπωνουν τα χαρτονομισματα δεν ανηκουν στις χωρες αλλα ελεγχονται από τους παγκοσμιους απαταιωνες. Η τραπεζα της Ελλαδος π.χ. δεν είναι ελληνικη αλλα ανηκει στους Εβραιους ! Οι παγκοσμιοι απαταιωνες που τυπωνουν τα χαρτονομισματα καθωριζουν και τις ποσοτητες αυτων που τιθενται σε κυκλοφορια τις οποιες μπορουν κατά το δοκουν να αυξανουν σιωπηλα χωρις να ελεγχονται. Αυτά τα χαρτονομισματα που τυπωνουν και με τα οποια τροφοδοτουνται και οι υπολοιπες εμπορικες τραπεζες, στην πραγματικοτητα είναι πλαστα χαρτονομισματα που ερχονται από το τιποτε και δεν εχουν κανενα σοβαρο αντικρυσμα. Ετσι οι παγκοσμιοι αυτοι απαταιωνες με τοκους τροφοδοτουν τις εμπορικες τραπεζες με πλαστα χαρτονομισματα τα οποια δινουν αυτές υπο μορφην δανειων και επισης με τοκους στους ανθρωπους. Η δυνατοτητες των παγκοσμιων αυτων απαταιωνων επιπλεον, με διδικασιες απατης στο χρηματιστηριο, με αξιολογησεις απατης σε λα’ι’κες οικονομιες και γενικα σε τραπεζικες δραστηριοτητες είναι απειρες και διαφορες και παντοτε σε βαρος των λαων

α.   Κυκλικα προγραματισθεισες καταστασεις της οικονομιας που προερχονται από την μονοπολιακα κατευθυνομενη τοκο- και προσοδοφορον οικονομια. Στην ετσι ονομασθεισα μοντερνα και λειτουργουσα οικονομια δεν προεχει η απασχολιση των ανθρωπων και η δυνατοτητα εργασιας για να αποκτησουν τα αναγκαια για να ζησουν αλλα προεχει η αγορα, η πωληση προ’ι’οντων, η προσοδοφορια της επενδυσης κεφαλαιου, δηλαδη προεχει η εξασφαλιση του προβλεπομενου υψους του τοκου.

β.   Εκβιασμος των πολιτικων κάθε χωρας (με εξαιεση αυτων του                    Ισραηλ !) για να δημιουργουν αυτοι ολο και αυξανομενα χρεη στις κεντρικες τραπεζες τους (που δεν είναι των χωρων !)τα οποια χρεη αποδιδουν τεραστια ποσα τοκων. Τα ποσα αυτά οδηγουν σε αυξησεις φορων στις εκασοτε χωρες. Οι δηθεν εθνικες κεντρικες τραπεζες γινονται ετσι εργαλεια λεηλασιας των λαων στα χερια των παγκοσμιων απαταιωνων.

γ.   Η από τους παγκοσμιους απαταιωνες Rothschilds ελεγχομενη ΕΚΤ μπορει να προγραμματιση και να εφαρμοση για κάθε χωρα της Ε.Ε.    (οπως σημερα στην Ελλαδα) μια οικονομικη κριση. Οι ελεγχομενες από τους παγκοσμιους απαταιωνες εταιρειες αξιολογισης των οικονομιων κατ’ εντολην αυξανουν υπερβολικα τους τοκους δανεισμου και δρομολογουν ετσι μια οικονομικη κριση. Κατι τετοιο μπορει ευκολα να τεθη σε κινηση όταν οι πολιτικοι της χωρα-θυμα είναι πιστα οργανα των παγκοσμιων απαταιωνων. Η χωρα-θυμα βρισκεται προ της καταστασης να εχη σε σχεση με την προσφορα των προ’ι’οντων λιγοτερα χρηματα. Οι μισθοι και οι τιμες των προ’ι’οντων που παραγονται πεφτουν. Πολλοι ανθρωποι γινονται ανεργοι. Η ζητηση μειωνεται. Οι εταιρειες φτωχαινουν. Αδυναμια προκαταβολων με αποτελεσμα οι διαβρωμενες τραπεζες να κανουν κατασχεσεις περιουσιων. Πολλοι ανθρωποι γινονται     αστεγοι.  Οποιος κατεχει ρευστο χρημα στην κατασταση υφεση της οικονομιας μπορει να αγοραση τα παντα και πολύ φθηνα. Αυτοι που  οφελουνται από ενα τετοιο παιχνιδη είναι οι διαβρωμενες τραπεζες και οι παγκοσμιοι απαταιωνες οι οποιοι λεηλατουν με χαμηλες τιμες τις δημοσιες και ιδιωτικες περιουσιες των χωρω-θυματα.

δ.   Με κατευθυνομενη αντιπληθωριστικη πολιτικη της κεντρικης τραπεζας μπορουν οι απωλειες λογω της κρισης των ιδιοκτητων της Μεγαλοβιομηχανιας ως επι το πλειστον, εν μερει στην μαζα του λαου και εν μερει στο κρατος, να μετακινηθουν. Μια χωρα με πατριωτικη πολιτικη  ηγεσια και με δικο της νομισμα ακολουθει κατά την διαρκεια μιας οικονομικης κρισης τον δρομο του συρομενου πληθωρισμου που γινεται ανεκτος από τον λαο. Με την μορφη αυτην του πληθωρισμου κυκλοφορει στην αγορα τοσο χρημα που κανει δυνατη την πληρωμη των χρεων με τους τοκους τους και αποφευγεται ετσι η ολικη πτωχευση του λαου. Με την μεθοδο αυτή το χρημα διατηρει την ιδιοτητα του ως μεσο                ανταλλαγης προ’ι’οντων.

Οι κεντρικες Τραπεζες (δηλαδη οι ιδιωκτητες αυτων !) είναι με οσα περιγραφθηκαν υπευθυνες για κατ’ ακολουθιαν πληθωρισμους πολλων νομισματων, για κρατικα χρεη σε αστρονομικα μεγαλα ποσα και σε περιοδικους κυκλους αμφανιζομενες καταστασεις οικονομικης πτωσης που χρησιμοποιουνται για σκοπους λεηλασιας των κρατικων οικονομιων με την βοηθεια διαβρωμενων πολιτικων και ΜΜΕ, όπως συνεβει στην Ελλαδα, με την κριση που αρχισε το 2008 και διαρκει αμειωτη εως τις ημερες μας. Το ΔΝΤ κανει στο διεθνες επιπεδο ότι και οι κεντρικες τραπεζες σε εθνικο επιπεδο. Δια περιορισμου της ζητησης οφειλουν δηθεν οι δαπανες και τα εσοδα στο εξωτερικο εμποριο να ισοσκελισθουν και η ικανοτητα επιβαρυνσης μιας χωρας για χρεη να ανασυσταθη. Μια τετοια πολιτικη της «Αναπροσαρμογης» στα διαθεσιμα οικονομικα μεγεθη μπορει, εάν αυτή γινει ξαφνικα όπως στην Ελλαδα, να εχη επικινδυνες κοινωνικες επιπτωσεις. Με την  εφαρμογη ενός τετοιου προγραμματος του ΔΝΤ ακουλουθει σε μια νυχτα μειωση των επιδοτησεων στα βασικα μεσα διαβιωσης, με αποτελεσμα την δραστικη ακριβεια αυτων σε τετοιο βαθμο ώστε να αδυνατουν οι φτωχοι να τα αγοραζουν. Είναι αυτοι επισης οι κυριοι υποφεροντες με τις δραστικες αυξησεις των τιμων στα κρατικα μεσα παροχης υπηρεσιων. Η ιατρικη περιθαλψη και τα σχολεια ξαναγινονται προνομοια, η χρησιμοποιηση του συστηματος διακινησης με λεωφορεια, τραμ, σιδηροδρομους των φτωχων πολιτων γινεται αδυνατος. Η ακριβεια των κρατικων υπηρεσιων ζυγιζει ακομη ποιο βαρεια,    διοτι τα προγραματα προσαρμογης στοχευουν η αυξηση των μισθων να διατηρηθη αυτή κατω από τα ορια του πληθορισμου με αποτελεσμα να μειωθουν αισθητα τα πραγματικα εσοδα των εργαζομενων…Με τα προγραμματα του ΔΝΤ αυξανεται επικινδυνα η ανεργια. Για να μειωθουν τα εξοδα της χωρας-θυμα προβλεπουν τα προγραμματα του ΔΝΤ απολυσεις μεγαλου ευρους στον δημοσιο τομεα. Στον ιδιωτικο τομεα η πολιτικη της μειωσης της ζητησης οδηγει στο ιδιο αποτελεσμα. Και εδώ αυξανεται η ανεργια….Με τον τροπο αυτό τα προγραμματα του ΔΝΤ συμβαλουν στην ανακατανομη του κοινωνικου πλουτου, μεγαλωνουν τις διαφορες εσοδων και μαζι και τις κοινωνικες εντασεις. Οι χωρες-θυματα δια του ΔΝΤ κυριολεκτικα λεηλατουνται. ΟΙ πλουσιες βιομηχανικες χωρες ακολουθουν την ιδια τυχη σε πολύ υψηλοτερο βαθμο. Τα χρεη των πλουσιων βιομηχανικων χωρων από τις αρχες του 1990 αυξανονται ταχυτερα από την οικονομικη αποδοση αυτων. Οι παγκοσμιοι απαταιωνες επιδιωκουν την μεταμορφωση του ΔΝΤ σε μια παγκοσμια κεντρικη τραπεζα.

Τα μεγαλυτερα εργα στην σκεψη, στον πολιτισμο και στην συμπεριφορα των ανθρωπων του πλανητη μας ελαβαν χωρα κατά την αιματερα εξεγερση των βασανισμενων μαζων, σκλαβων, υπηρετων, εργατων και γυμνοποδαρων. Αμεσως μετα όμως από το στρωσιμο του νεου τραπεζιου αρχισαν οι βασανισμενες μαζες να χοντρενουν από το φαγοποτι εως οτου άλλες βασανισμενες μαζες εξεγερθουν. Από τα 192 κρατη του πλανητη Γη, τον οποιο κατοικουν 2.000 περιπου εθνη ,είναι μονο  20 ομογενη εθνικα κρατη. Η διαδικασια δημιουργιας ενός εθνους ηταν και είναι κυριως μια πολιτικη διαδικασια, στην οποια το πραγματικο ‘η ιδανικο κρατος παιζει τον κυριο ρολο σε σχεση με τις διαταξεις και την λειτουργηκοτητα της κοιωνιας των πολιτων. Η προετοιμασια διαρκει μερικες εκατονταετιες. Το εθνος υπηρξε συνεπως ένα δημιουργημα, μια εφευρεση του καπιταλιστικου οικονομικου συστηματος. Μονο μεσω του εθνους μπορεσε το οικονομικο αυτό συστημα να λαβη κοσμοπολιτικα χαρακτηριστικα. Για μια καλυτερη αποδοση δεν μπορουσε πλεον το οικονομικο αυτό συστημα να βασιζεται στην εκμεταλλευση του τοκου, επρεπε να επεκταθη και στην παραγωγικη διαδικασια για να αντληση από τις αποδοτικοτερες πηγες χρηματος. Η νεα δυναμικη της κοινωνιας αρχισε να εφαρμοζεται από το τελος του μεσαιωνα, κυριως όμως με την επιταχυνση της κοινωνικης αλλαγης τον 18., 19. και 20. αιωνα οπου το μελλον πηρε ιδιαιτερα χαρακτηριστικα. Παραλληλα με την παρελαση νικης του ουμανισμου, του ρασιοναλισμου, της οικονομιας, της τεχνολογιας και της βιομηχανιας, εκτοπισεν στην Ευρωπη ο Ελληνας Φιλοσοφος τον Εβραιο Προφητη, που σημερα με τους υιους του Αβρααν ξανααποκτησε την κυριαρχια του. Ο Διαφωτισμος του 18. αιωνα προετοιμασε τους ανθρωπους για τον κοσμο του αυριο. Στον 19. και 20 αιωνα και εως σημερα στις αρχες του 21. αιωνα χρησιμοποιουν οι ανθρωποι ακομη τα μεσα της βιας. Η πολιτικη στον 19. και 20. αιωνα ειχε μια στραβη ραχοκοκκαλια. Οι ανθρωποι μεχρι σημερα δεν εμαθαν να περιφρονουν τα μεσα της βιας για την διατηρηση και επεκταση της εξουσιας, για την κυριαρχια και για την λεηλασια των λαων παγκοσμια.

Το τελος του ψυχρου πολεμου (1947-1991) ενισχυσε το αισθημα των ανθρωπων αυτου του κοσμου, ότι εχουν να κανουν με μια νεα κατευθυνση. Ο σημερινος κοσμος εμφανιζεται ποιο επικινδυνος από τον παλαιο διοτι αυτος είναι στους ανθρωπους λιγωτερο γνωστος και διοτι οι ανθρωποι συνηθησαν στην διαμορφωση και στις σχεσεις ισχυος του διπολικου κοσμου. Με  την αρχη του 21. αιωνα επαναλαμβανουν οι ιδιοι παγκοσμιοι απαταιωνες αυτά που προσπαθησαν να εφαρμοσουν με τον Κομμουνισμο τον 20. αιωνα. Για αναμνηση ας διαβασουμε την κριτικη αναλυση που ασκησαν ο Μαρξ και ο Εγκελς στο κομμουνιστικο μανιφεστο τους:

«…όλες οι σταθερες και σκουριασμενες σχεσεις μαζι με τις παλαιες   αποψεις και ιδεολογιες που τις ακολουθουν θα διαλυθουν, ολες οι νεες σχηματισμενες γερνουν προτου σταθεροποιηθουν. Όλα τα καθεστημενα και σταθεροποιημενα εξατμιζονται, όλα τα αγια εξαφανιζονται και οι ανθρωποι είναι επιτελους αναγκασμενοι με γυμνα ματια να δουν την φιλοσοφια της ζωης και τις σχεσεις μεταξυ τους».

 Ουδεις μπορει με ασφαλεια να υποστηριξη, ότι η «Νεα Ταξη Πραγματων» πραγματι θα δημιουργηθει. Τιποτε στην δημιουργια του νεου ειναι εκ των προτερων βεβαιο. Ισως το μελλοντικο που θα δημιουργηθει να είναι ολοκληρωτικα καταστροφικο, ισως η νεα δημιουργικη πνοη θα νικησει και βρισκομαστε σημερα σε μια μεταβατικη κατασταση. Στην χρονολογικη περιοδο της σημερον, δηλαδη στην περιοδο αξιωσης της εξουσιας και κυριαρχιας της «Νεας παγκοσμιας ταξης» επεκτεινονται ο «Φοβος» και η νεα «Λογικη του Μοργκενστερν». Ο «Φοβος» εχει κοινα και διαφανη αιτια : Τελικη ρυθμιση του οικονομικου πολιτισμου, διαγραφη και του τελευταιου στοιχειου της οικονομικης ασφαλειας, αβεβαιοτητα και του τελευταιου κανονα της διεθνους ασφαλειας. Κανενας ανθρωπος στο σπιτι του, στην δουλεια του, στην εταιρεια του, στην πατριδα του, στο βασιλειο του, στην χωρα του, στο κομμα του θα αισθανεται ασφαλης. Η «Λογικη του Μοργκενστερν» εκτοπισε ηδη την «Λογικη του Αριστοτελη» και χρησιμοποιηται από την «Νεα παγκοσμια ταξη». Αυτή εξαρταται από το «τι επιτρεπεται και τι δεν επιτρεπετα να είναι !!!» και απελευθερωνει τους ανθρωπους της εποχης μας από τις αλυσιδες της σκλαβιας να σκεφθονται και να λογιζονται μονοι τους. Η αρχη αυτή της λογικης εγινε ταυτοχρονα και το θεμελιο της μοντερνας ελευθεριας των πολιτων της Ε.Ε. και του υπολοιπου κοσμου. Η ελευθερια διατυπωσης των αποψεων και η ελευθερια των ΜΜΕ….δηλαδη η ελευθερια πασης μορφης ενημερωσης εχουν  οδηγησει στο φαινομενο, ότι μονο πολύ λιγοι μοντερνοι σκεπτικιστες αρκουν να απελευθερωσουν τους ανθρωπους της Ε.Ε. και σχεδον ολοκληρου του κοσμου από την καταπιεση να σκεφθοντα ανεξαρτητα και μονοι τους. Η ετσι ονομασθεισα «Δημοσια Γνωμη» στην Ε.Ε. μεταμορφωθηκε σε «Δημοσιευθεισα Γνωμη» που συστηματικα μερα και νυχτα προβαλλεται από τα κατευθυνομενα και διαβρωμενα ΜΜΕ.

Από την διατυπωθεισα «Ευρωπη των Πατριδων» του στρατηγου Ντε Γκωλ καταληξαμε σημερα στην «Ευρωπη των υιων του Αβρααμ, των Τραπεζιτων, των Αγορων και των Κερδοσκοπων» και σε μια πολυεθνικη, πολυπολιτισμικη ενιαια κατασκευη.Ο τροπος με τον οποιο  ο διεθνης πολιτικος Σιωνισμος από την εικοσαετια του αιωνα μας προωθησε την «Ε.Ε.»οδηγει στην κυριαρχια ολοκληρης της Ευρωπης από την «ευγενη ρατσα της πνευματικου ελεους» (Παγκοσμιοι Απαταιωνες). Η περιγραφη του τροπου αυτου θα απαιτουσε τον χωρο ενός ολοκληρου βιβλιου. Ολοι οι μη ιουδα’ι’κης προελευσης πρωταγωνιστες της δημιουργιας υπηρξαν Μασωμοι με ειδικες σχεσεις προς τους Εβραιους. Οι διεθνεις τραπεζικοι οικοι Warburg και Rothschilds ανηκαν στο παρελθον και ανηκουν στο παρων στους ποιο ισχυρους παραγοντες του παρασκηνιου για την δημιουργια της Ε.Ε. και σημερα της Νεας Ταξης Πραγματων. Αντι οι Ευρωπαιοι να καθοδηγουνται από τον αρχαιοελληνικο ατομικισμο και να ακολουθουν τους νομους της φυσεως (Αρετες, Αξιες, Αρχες και Ιδανικα) επεσαν θυματα των χριστιανικων και ιουδα’ι’κων γραπτων απαγορευσεων που ονομασθηκαν «Ηθικη», που αποπροσανατολιζει και είναι υποκριτικη. Η ετσι ονομασθεισα «Ηθικη» παραγει δυστυχια, εμποδιζει την εξελιξη του ανθρωπινου πνευματος (Λογικη του Μοργκενστερν)και διαχωριζει τους Ευρωπαιους σε ανταγωνιστικες  ομαδες που μισουνται σε τετοιο βαθμο ώστε να επιθυμουν την αλληλοεξοντωση τους. Οι σημερινοι Ευρωπαιοι δεν γνωριζουν πλεον ότι οι  Αρετες περιλαμβανουν το Λογικο, το Συνετο, την Ανδρεια και το Δικαιο οι Αξιες , το Καλο,το Πιστο, το Αληθινο και το Ελευθερο, οι Αρχες, την Τιμη, την Υποληψη, την Αμιλλα και την Συμμετοχη, τα Ιδανικα, την      Υγεια, την Ηδονη, τον Πλουτο και την Τιμη. Δια της ιουδα’ι’κης και χριστιανικης «Ηθικης» προεκυψεν η εσφαλμενη εικονα ότι η Ζωη είναι πονος, η Γη η κοιλαδα των δακρυων, και το σωμα η φυλακη της ψυχης, δηλαδη δημιουργηθηκε σκοπημα μια κατασταση παραπλανησης της αισθησης και της αξιας της ζωης με καταστροφικες συνεπειες στην λειτουργια της φιλοσοφιας της ζωης των Ευρωπαιων. Προς τι σε μια «Ευρωπη των Πατριδων» ειδικα ενας «Ιουδα’ι’κος Πολιτισμος» (Ανυπαρκτος) είναι αναγκαιος, παραμαινει ανεξηγητο. Η προπαγανδα ότι οι χριστιανοι είναι ηθικα υποχρεωμενοι λογω των ιουδα’ι’κων ριζων τους  αποτελει γελειοτητα. Οι «δημοκρατικα εκλεγμενοι» ηγετικοι πολιτικοι των χωρων της Ε.Ε. δεν αναγκασθηκαν από τους λαους τους να κατευθυνθουν προς την Ε.Ε., αλλα από τους υιους του Αβρααμ και από την Μασωνια. Αυτοι είναι που αμειβονται κάθε χρονο μετα το 1949 με το Βραβειο Καρολος Μαγνους της πολιτειας του Ααχεν, δηλαδη με το Βραβειο ενός Αγραμματου, που εσφαλμενα ηρωποιηθηκε για την ευρωπα’ι’κη Ιδεα.

Δρ. Γεωργιος Χατζηθεοδωρου    

Dimitrios N. Adamopoulos  makrinitsa@hotmail.com

Παρακάτω και στα Γερμανικά

………………………………………………………………………

Dr.-Ing. Georg Chaziteodorou

                                                                                 E-Mail: chaziteo@t-online.de

                                                                                 30.05.2012

DIE E.U. DER SÖHNE ABRAHAMS.

DEMOKRATIEDEFIZITE UND DAS IMPERIUM DER SCHULDEN !!!

Anlässlich des Europaforums der WDR am 09.05.2012 und der Sitzung des

EU-Rates am 23.05.2012

von

Dr. Georg Chaziteodorou

Im holländischen Maastricht wurde am 7. Februar 1992 ein «Vertrag über die E.U.» unterzeichnet, der von Anfang an heftig Umstritten war und noch immer

ist. Die Notwendigkeit des europäischen Zentralstaats wurde durch die Haupt-

aktiöre über die gelenkten und kontrollierten Massenmedien so gesteuert, dass die Aufmerksamkeit des Publikums nicht unversehens auf die wirklich neural-

gischen Punkte gelenkt wurde. Auf keinem Fall sollte diese die finanziellen

Probleme und die Frage nach dem «demokratischen» Charakter der E.U. be-

rühren. Die Lüge begann mit der pathetischen Einleitung an die so gut wie nichts stimmt. Statt eine E.U. der Vaterländer ist eine E.U. des internationalen

politischen Zionismus d.h. der Märkten, der internationalen Bankiers, der

Spekulanten u.a. entstanden.

Hinter der genannten Personen standen nicht nationale Parlamente und

Regierungen, denen es von sich aus jemals eingefallen wäre eine E.U. zu be-  schließen. Der Vertrag von Maastricht war also nicht von Staats- und Regie-

rungschefs souveräner europäischer Staaten, sondern von bloßen «Strohmän-

nern» beschlossen wurde. Die übermächtigen und lichtscheuenden Auftraggeber

waren die Söhne Abrahams…jener geheimen Welt – Organisierer die für das

Elend der Welt von heute  (Bankhaus Rothschilds !) verantwortlich sind.

In Wahrheit die Schaffung einer E.U. wurde mitten im 2. Weltkrieg 1944 in

Washigton von dem internationalen politischen Zionismus beschlossen.

Das zeigt das damals herausgegebene Werk mit dem merkwürdigen Titel :

           «Regionalismus und Welt-Organisierung. Nachkriegsaspekte der

             globalen Beziehungen Europas. Ein Symposium des Instituts für

             Welt-Organisierung»

Fünf von den zehn Autoren waren europäische Emigranten mosaischen Glau-

bens.

In den 87 Artikeln des Maastrichter Vertrages gibt zwar eine «Aufnahme neuer

Mitglieder» (Art. O) ein Austritt aus der E.U. aber ist nicht vorgesehen.

Artikel «O» besteht aus einem einzigen lapidaren Satz :

                        «Dieser Vertrag gilt auf unbegrenzte Zeit»

Das heißt für immer und ewig ! Der Marsch der Europäer in die E.U. ist eine Reise in die Zukunft (?) ohne Wiederkehr !

Die Mitgliedsstaaten der E.U. sind für die Zukunft in einer Weise miteinander

verbunden, die ein Ausbrechen oder einen Rückfall in früheres nationalstaatli-

ches Denken mit all seinen schlimmen Konsequenzen unmöglich macht.

Das einzige was nicht endgültig ist (Artikel «N») ist der Maastrichter Vertrag

selbst.

Das Demokratieprinzip

                  «Regieren des Volkes, durch das Volk und für das Volk»

wird zwar in der Präambel des Maastrichter Vertrages emphatisch und an vor-

derster Stelle (Artikel 1. Abs. 2, Artikel 6. Abs.1 und Artikel 23. Abs. 1) betont,

es handelt es sich aber in Wahrheit um Leere Versprechungen. Die vielfache

Beschwörung der Demokratie mutet fast wie ein Ritual an, damit die Wahre Demokratie von der Wirklichkeit sich in Unendlichkeit entfernen kann.

Die Demokratiedefizite der E.U. haben wie folgt :

1. Mangelnde politische Handlungsfähigkeit

2. Abgehobenheit der Politik und

     4.  Mangelnde Bürgerpartizipation

Die mangelnde Handlungsfähigkeit reflektiert sich vor allem in dem Entschei-

dungsprozess im Ministerrat bzw. in Ministerräten d.h. bei der exekutiver

Herrscher der E.U. Die Geschichte dieses Herrschers ist eine Geschichte von

Politikblockaden. Das Vorherrschen nationaler Egoismen und die fehlende

Europäische Identität, verhindert das notwendige Wir-Gefühl. Eine Verbesse-

rung konnte durch Ersetzung des Einstimmigkeitsprinzips mit dem Mehrheits-

prinzip entstehen aber nicht durch Ausweitung der Kompetenzen des Europäi-

schen Parlaments. Diese Ausweitung würde die schon erschreckend hohe

Abgehobenheit der politischen Klasse verstärken. Die Exekutiven von Räten

können so wieso nicht seitens der Parlamente der Mitgliedsländer, der Bürger

und der Wähler kontrolliert werden, so das diese unter dem Einfluss der

Lobby, der Märkte, der Spekulanten und anderen Finanzgauner liegen.

Diese Autonomie der politischen Klasse der E.U. muss gebrochen werden.

Bei der Gestaltung der europäischen Verträge mit Hellas (wie die Memoranden 1 und 2 für die angebliche Rettung Hellas mit Rettungsringen aus Blei zeigen !) die politische Klasse der E.U., die Kommission und die EZB haben sich wie neue Kolonialherren in den Finanzzentren benommen und zwangen

buchstäblich die hellenischen Plebs zu umfassenden und ungerechten Zuge-

ständnisse. Die Infrastruktur Hellas, Häfen, Telekommunikationsnetze, Ver-

kehrsysteme, viele Inseln und Rohstoffen des Landes, sind nach Mafia              

Methoden in den Händen deutscher und angelsächsischer Konzerne gelandet.

Die o.g. politische Klasse der E.U. ist aus der Vergangenheit über Vetternwirt-

schaft, Korruption und Unterwerfung bei den so genannten Märkten d.h. beim

Bankhaus Rothschilds, bekannt.

Die Zustimmung dieser Gaunerverträge der E.U. übernehmen die Korrupten

Parlamente (im Fall Hellas das Parlament der SIEMENS !), indem sie die

Verträge ratifizieren ohne sie zu lesen. Sie können die Verhandlungspakete

noch nicht wieder aufschnüren, sondern nur wie Idioten insgesamt absegnen.

Die Verweigerung der Zustimmung würde die gesamte Betrügerei der Märkten, der Spekulanten und anderen Verbrechern gefährden. Das aber

riskiert, wie der Fall Hellas zeigte, die Parlamentsmehrheit schon deshalb nicht,

weil die Mehrheitsparteien hinter der von ihnen getragenen korrupte Regierung

stehen und sie diese nicht durch Kritik des von ihnen ausgehandelten Vertrages

in Verlegenheit bringen konnte. Die Parlamente werden zur Zustimmung

quasi genötigt !!! Die Völker werden einfach nicht gefragt !!! Die Bürger

in der E.U. haben praktisch nichts zu sagen und damit praktisch keine

Möglichkeit, die für die europäische Politik Verantwortlichen präzise

auszumachen, zur Verantwortung zu ziehen und abzuwählen.

Der Niedergang der E.U.- Akzeptanz durch die Bürger ist verständlich weil dieser Verein gegen Referenden d.h. gegen die Kerne der Völkersouveränität

und damit gegen die erforderlichen demokratischen Legitimationen ist. Die

Wahlbeteiligung der Bürger bei Europawahlen ist kein ausreichender Ersatz.

Die Demokratie basiert auf dem Vertrauen des Volkes. Vertrauen aber ohne

Transparenz des politischen Geschehens ist nicht möglich.

Wie es zumindest scheint, die politische Klasse der E.U. hat es noch nicht ver-

tanden, dass eine Währungsunion ohne eine vorangegangene und erfolgreichen

politischen Union mit oder ohne Austritt Hellas zum scheitern verurteilt ist.

Nicht über Brüssel sondern über City of London (Staat im Staat) wird der

größte Teil der globalen Finanzgeschäfte (in City of London sind 241auslän-

dischen Banken angesiedelt) abgewickelt und die wirtschaftlich und steuer-

rechtlich völlig selbständige Finanzoasen (ehemalige Pirateninseln) eng verbun-

den. Bei diesen Oasen gelten keine E.U. – Gesetze und sonstige E.U. – Verein- barungen.

Es bleibt daher völlig unverständlich warum bei der Vereinbarungen (?) der E.U. mit Hellas ausgerechnet englisches Recht gelten soll !!! Bei der Memo-

randum 1 und 2 handelt es sich um Gaunerverträge mit dem Ziel Hellas auszu-

plündern. Es ist berechtigt dass Hellas nicht nur die Eurozone sondern auch

die E.U. verlässt……

Der unaufhaltsame Fortgang der Globalisierung in den vergangenen 30 Jahren

führte zur Bildung der Illusion dass große Weltwirtschaftskrisen nicht mehr

möglich sind. Leute der Finanzwelt, wie David Rockefeller, die sie wussten dass die Globalisierung selbst eine große Blase erzeugt, äußerten sich bereits 1994

wie folgt : Alles was wir brauchen ist eine richtig Große Krise !!!

Mit und ohne Globalisierung, Aufschwünge beginnen in der Phase der tiefsten Niedergeschlagenheit und Krisen in der Phase der größten Euphorie.

Es war wirtschaftlich ungesund, dass in der USA und in Europa ganze Indu-

strien zusammenbrachen und in den Entwicklungsländern verlagert wurden.

Die Bewältigung der vielen kleinen und mittleren Krisen seit 1981/82 zeigte

dass die Finanzmärkte immer nervöser wurden. Wenn die Stimmung der

Märkte, die für die Weltwirtschaft entscheidend ist, so leidet, kann das

Fundament nur ungesund sein. Der Mythos von Fortschritt und ewiger Wohlstand sind von Experten des Volkswirtschaft als Wachstumsmythos und

Wohlstandswahn bezeichnet worden. Die Menschheitsgeschichte verläuft nach

Plato in Zyklen. Jede kapitalistische Erwerbswirtschaft auch (Wirtschaftskrise,

Konjunkturflaute, Rezession, Depression). Nur wenn das Geld seine wichtige

Aufgabe (Tauschmittel zwischen Konsum und Produktion) erfüllt, wozu die

institutionelle Zirkulationsgarantie seiner Liquidität gehört, hört der Zyklus von

Krisen und Konjunkturen für lange Zeit auf. Man brauchte Geld als Tausch-

mittel erst in dem Augenblick, in dem die Arbeitsteilung zwischen den Men-

schen aufgrund gesteigerter bzw. verfeinerter Bedürfnisse unübersichtlich zu

werden begann. Es galt das ganze Altertum und Mittelalter hindurch das

Bedarfsdeckungsprinzip, und die Größe des Bedarfs richtete sich nach dem

Begriff des standesgemäßen Unterhalts.

Was aber hat den Umschwung von der natürlichen Subsistenz- zur kapitali-

stischen Erwerbswirtschaft zu Beginn der Neuzeit herbeigeführt ?

Wahrscheinlich die immer großartigeren technisch nutzbaren Entdeckungen der

Naturwissenschaften weckten immer phantastischerer Bedürfnisse und zugleich

deren baldige Stillung verlockend in Aussicht stellten.

Das Zinswesen war bereits so alt wie das Geld selbst. Mit der beginnenden

Neuzeit begann sein großer Siegeszug. Von allem Anfang an verbündet mit der dem wissenschaftlich-technischen Fortschritt zu verdankenden und im frühen 18ten Jahrhundert machtvoll einsetzenden Industrialisierung jedoch,

vermochte das Wuchergewerbe unter dem vornehmeren Namen des so genannten Kapitalismus endlich seine alles zersetzende Herrschaft mehr und mehr die ganze Welt umspannenden Tyrannei ausbauen. Der Griff dieser

Tyrannei im Nacken der Menschen wird von diesen unmittelbar nicht gespürt,

weil sie großenteils im Verborgenen ausgeübt wird.

Es gibt nur ein Volk auf der Erde, dem ausgerechnet seine Religion förmlich

auferlegte, Geld nur gegen Zinsen zu verleihen. Umso mehr überrascht die

Feststellung, dass das Zinsnehmen andern Völkern gegenüber der Hebräer

nicht nur erlaubt, sondern vielmehr sogar ausdrücklich geboten war, und zwar zur Beherrschung der andern Völker. So heißt es im Alten Testamente 5. Mose 15,6 :

     «So wirst du vielen Völkern leihen, und du wirst von niemand borgen.

       Du wirst über viele Völker herrschen, und über dich wird niemand

       herrschen».

Ferner besagt 5. Mose 23,20 :

     «Von einem Fremden magst du wuchern, aber nicht an deinem Bruder ;

       auf dass dich der Herr, dein Gott, segne in allem, das du vornimmst im

       Lande, dahin du kommest, dasselbe einzunehmen».

Wie sehr der Zins gegen die objektive Ordnung des Geldwesens verstößt, lässt

sich auch daran ermessen, dass der hellenische Philosoph Aristoteles im vierten

vorchristlichen Jahrhundert in seinem Werk «Politeia» erklärte, das Wucherge-

werbe sei mit Recht verhasst, weil es seinen Erwerb aus dem Gelde selbst zieht

und nicht aus den Dingen, zu deren Vertrieb das Geld eingeführt wurde. Denn

dieses sollte nur zu Erleichterung des Austausches dienen. Der Zins aber bewirkt, dass es sich selbst vermehrt……Deshalb ist diese Art des Erwerbes

die allernaturwidrigste.

Die wesentliche Strukturbedingung des modernen Finanz- und Leihkapitalismus

als Form des Wuchers und als System institutioneller Auswucherung der

Massen ergibt sich aus folgenden Tatsachen :

1. Die Hälfte des Gesamtbruttosozialproduktes der jeweiligen kapitalistischen Wirtschaftssysteme wird vom Zins aufgefressen.

Mehr als die Hälfte des von den produzierenden Menschen erarbei-

           teten Volkseinkommens wird Jahr für Jahr von den Kapitalisten in

           von Zinsbezüge jeder Art fortgenommen

1. Bei Annahme eines durchschnittlichen Zinssatzes von nur 5 % fließt

das gesamte Nationalvermögen der jeweiligen Völker, einschließlich 

            des Bodens, der Bodenerzeugnisse, aller beweglichen und unbewegli-

            chen Güter, im Zeitraum von 15 Jahren in die Taschen der Kapitalisten.

            Diese Feststellung ist eine statistische Tatsache und daher nicht wider-

            legbar.

1. Auch wenn nur ein durchschnittlicher Zinssatz von 5 % unterstellt

wird, muss das gesamte Nationalvermögen der Völker alle 15 Jahre neu

            erarbeitet werden. In Wirklichkeit verläuft dieser Prozess viel schneller,

            da der Durchschnitt des in den kapitalistischen Ländern üblichen Zins-

            satzes wesentlich höher liegt. Bei 7 bis 8 % Zinsen, verdoppelt sich ein

            Kapital bzw. eine Schuld schon nach 10 Jahren d.h. dass die Summe der

            Jahreszinsen nach 10 Jahren die Höhe des Grundkapitals erreicht hat.

            Ein Gläubiger z.B. Deutschland, der im Jahr 2010 Hellas ein Darlehen

            von 1 Mrd. Euro zum Kauf von Rüstungsgüter gewährt hatte, kann im

            2020, selbst wenn der Schuldner in den 10 Jahren nur seine Zinsen

            zahlen konnte, einem zweiten Schuldner z.B. Türkei schon wieder

            einen Kredit von 1 Mrd. Euro ebenfalls zum Kauf von Rüstungsgüter

            gewähren. Buchen kann Deutschland aber nach den 10 Jahren 2 Mrd.

            Euro. Nämlich 1 Mrd. Euro, erhaltene Zinsen und 1 Mrd. Euro Gutha-

            ben beim Schuldner Hellas, der Deutschland deshalb «verpflichtet»

            bleibt. Nach weiteren 10 Jahre hat Deutschland, wenn die Schuldner nur

            die Zinsen zahlen, von Hellas und Türkei je 1 Mrd. Euro erhalten; also 2

            Mrd. Euro die Deutschland an zwei weitere Kreditwerber Spanien und

            Portugal (zu je 1 Mrd. Euro) vergeben kann. Buchen kann Deutschland

            jetzt 4 Mrd. Euro; nämlich 2 Mrd. Euro erhaltene (und weiterverliehene)

            Zinsen und 2 Mrd. Euro Guthaben bei Hellas und Türkei, die Deutsch-

            land damit «verpflichtet» bleiben. Das geht so weiter ! Nach 30 Jahren

            kann Deutschland 8 Mrd. Euro buchen und hat 4 Schuldner, die Deutsch-

            land «verpflichtet» sind.  Und nach 40 Jahren, also z.B. 2050, verfügt

            Deutschland über ein vermögen von 16 Mrd. Euro, obwohl Deutschland

            2010 mit nur 1 Mrd. Euro begann, und kann auf 8 Schuldner Staaten

            Einfluss ausüben, weil sie Deutschland «verpflichtet» sind. Hier sind

            die überhöhten Preisen (sie beinhalten die Schmierbeträge) für die

            gelieferten Rüstungsgüter (z.B. U-Boote die neigen, Sicherheitssysteme

            die nicht funktionieren u.a. an Hellas). Dieser Vorgang heißt Betrug und

            «das Geld arbeiten lassen !!!». Das Geld aber ist nur ein Tauschmittel

            und keine Wahre. Man sieht, dass diese Art von Arbeit ist der Grund

            dass viele Nationen an die Gauner über Jahrzehnten verpflichtet bleiben.

            Selbst wenn ein Schuldner z.B. Hellas nicht einmal die Zinsen zahlen

            Kann, dann wird eine «UmSchuldung» vorgenommen, aber die

            «Verpflichtung» bleibt !!! Nicht erst solcher unabsehbare Machtgewinn

            eines Gläubigers über seine Schuldner mittels ständiger Zinszahlungs-

            verpflichtungen, sondern schon die theoretisch unendliche Anhäufung

            von finanziellem Reichtum durch den Zins hat die Habgier der Juden

            und der Hyänen-Staaten der E.U. fasziniert. An dieser Mentalität eines

            stupiden Glaubens an die wunderbare Fruchtbarkeit des Geldes scheint

            sich seit Jahrtausend bis heute nichts geändert zu haben. So werden die

            Nationen, von der internationalen Hochfinanz nach Strich und Faden

            betrogen und ausgeplündert, ohne berechtige und blutige Widerstand

            zu leisten.

1. Jede Senkung des Zinssatzes (5 %) um auch nur 1 % hat bereits zur

Folge, dass das Arbeitseinkommen der Schaffenden um 20 % erhöht

wird. Dabei ist die durch das Mehreinkommen der Schaffenden hervor-

gerufene Mehrproduktion nicht einmal inbegriffen. Bei Senkung des

Zinssatzes um 2 % ergibt sich eine Steigerung von 40 %, bei 3 % eine

solche von 60 %, bei 4 % von 80 %, während bei einer Senkung von 5 %

(mithin bei Unterstellung von 5 % Durchschnittszinssatz Befreiung von jedem Zins) die Steigerung des Arbeitseinkommens gleich 100 % beträgt.

In solcher Größenordnung bewegt sich das Zinsproblem in der Wirt- 

           schaft.

1. Mehr als die Hälfte der Preise aller Waren sind Zinslasten, die – in dieser

oder jener Form – in den Warenpreisen als Zinstribute enthalten sind. Die

Löhne der Schaffenden sind in der Regel und im Durchschnitt um die Hälfte gekürzt, während die Güter des täglichen Lebens in der Regel und

im Durchschnitt um das Doppelte teurer sind.

1. Zins ist Abzug vom vollen Arbeitsertrag, und zwar in voller Höhe der

anteiligen Zinslasten. Er wirkt in gleicher Weise gegen Arbeitnehmer

und Arbeitgeber, gegen alle produktiv Schaffenden. Wer nur um Zins

Geld leiht, erhöht die Preise und vermindert die Löhne um den gleichen

Betrag. Daher ist der Begriff eines so genannten «mäßigen» und «gerechten» Zinses ein Widerspruch in sich; und zwar nicht erst aus

Moralischen, sondern auch aus mathematischen Gründen.

     7.   Die großen Zinsgewinne sind die, welche ihre verliehenen Gelder nicht

           Produktiv anlegen, sondern in nicht produzierenden, aber öffentlich

           gesicherten Staatsbetrieben, wie Eisenbahnen, Post, Telegraphen-, und

           Elektrizitäts-, Gas- und Wasserwerken. Ein großer Teil der von ihnen für

           die Allgemeinheit festgesetzten Preisen sind Zinslasten.

1.  Der Grund- und Bodenwucher ist seit mehr als 100 Jahren ins giganti-

sche gestiegen. Allein aus der Tatsache der Bevölkerungszunahme ist

           eine geringe Anzahl von Grundbesitzern im Verhältnis zur Mehrzahl der

           Besitzlosen an Grund und Boden zu ungerechtfertigtem und unverdienten

           Reichtum gelangt. So ist der Bodenpreis in den Städten teilweise ins

           1000fache gestiegen.

1. Trotz ungeheurer Vermehrung der Produktionskräfte durch die moderne

Technik und Wirtschaft, d.h. trotz des erreichten oder in nächster Zeit

erreichbaren Überflusses an Waren ist die Tatsache der gigantischen

Auswucherung (Ausbeutung) als Folge des in unheimlicher Verkettung

Wirkenden Zinsmechanismus nicht aus der Welt geschafft. Maximierung

der Produktion und Maximierung der Auswucherung verhalten sich im

kapitalistischen System proportional.

 10.  Die entscheidende Ursache dafür ist der Mechanismus des Zinses. Er ist

     nicht in einer speziellen Bosheit und Unmoralität der Kapitalisten gegrün-

     det, sondern in dem Mechanismus des Zinses als solchem, dem der ge-

     samte materielle Kreislauf von Produktion und Konsumtion, einschließ-

     lich der allgemeinen Dienstleistungen, unterworfen ist.

Die aufgezählten volkswirtschaftlich äußerst schädlichen Auswirkungen der

Zinswirtschaft insofern für weitere Bevölkerungskreise gemildert werden, als

diese, wenn auch in sehr bescheidenen Größenordnungen, selbst Zinserträge

verbuchen können, freilich auch das nur auf Kosten der ärmsten Bevölke-

rungsschichten, die mit volle Wucht – wie heute in Hellas – die zinskapitali-

stische Ausbeutung zu spüren bekommen.

Dazu kommen die Zentralbanken mit ihren Mindesteinlagen und ihren

Eckzinssätzen ! Die Herrschaft der EZB und damit des Bankhaus Rotschilds

über das gesamte Wirtschaftsgeschehen der E.U.- Nationen ist fast total !

Mit einen knappen, unauffälligen Artikel 24 mit dem Titel «Sonstige Geschäfte», der in die EZB-Satzung geschleust ist, die Rothschilds

kontrollieren total die EZB.

Die Schaffung von Zentralbanken und die Einführung von progressiven

Einkommensteuer bei der Nationen dieser Welt sind die Fundamente für

die Ausbeutung der Völker. Das System Banknoten gegen Schuldscheine verschuldet fast unnötig die Nationen dieser Welt. Die Zentralbanken die die

Banknoten drücken befinden sich in den Händen der Weltgauner. Diese Hände der Weltgauner müssen abgehakt werden….Diese Weltgauner können

die Mengen des umlaufenden Geldes ganz legal und praktisch unbemerkt nach Belieben erhöhen. Was diese Weltgauner, zeitweilig zigfach und noch

weiter über die realen gesetzlichen Mindestreserven hinaus, den Geschäfts-

banken an Krediten einräumen, ist sämtlich hochoffizielles Falschgeld, Geld

aus dem Nichts, für das es keinen realen Gegenwert gibt. Aber sie müssen

diese Weltgauner alljährlich ein gewisses Mindestquantum solchen Falsch-

gelds mittels der Geschäftsbanken unter das Volk bringen, damit die Zinsein-

nahmen dieser Geschäftsbanken gesichert sind ! Der Unterschied zwischen

den Diskont- bzw. Lombardsatz, den die Geschäftsbanken für Zentralbank-

kredite berappen müssen,  und den Kreditzinsfuß, den sie selbst dann von

ihren Schuldner kassieren, ist gewöhnlich weniger Prozent als der Diskont-

und Lombardsatz selber. Daraus könnte man schließen, dass die Zentralbank

ihrereseits größere Zinsgewinne einstreicht als die Geschäftsbanken. Dabei

ist doch die Zentralbank, sollte man meinen, auf Zinsgewinne überhaupt nicht angewiesen, kann sie doch gigantische Summen aus dem Nichts her-

vorbringen und dann ihr Eigen nennen.

Die Möglichkeiten der Weltgauner zusätzlich durch betrügerische Operatio-

nen großen Stils in Bankgeschäften, an der Börse, an der Bewertungsinstitu-

tionen und vor allem mittels der Zentralbanken die keine Nationalbaken sind

auf Kosten ganzer Nationen unvorstellbar große Gewinne einzustreichen, 

sind außerordentlich vielgestaltig.

1.  Zyklisch geplante Konjunktur-Einbrüche. Sie resultieren aus einer in der

 monopolistisch orientierten Zins- und Renditenwirtschaft. In der s.g.

      modernen arbeitsfähigen Wirtschaft geht es nicht darum die Menschen

      zu beschäftigen, ihnen Arbeit und Brot zu geben, sondern es geht um den

      Absatz, den Verkauf der Produkte, es geht um die Rentabilität der

      Kapitalanlage d.h. um die Garantie der Mindestrate einer Verzinsung.

1.  Erzwingung der Politiker jeder Nation (mit Ausnahme Israels !) zur

Aufhäufung immer gewaltiger Schulden im Haushalt bei der Zentralban-

ken, woraus riesigen Summen an Zinszahlungen resultieren. Diese führen

zu permanente Steuererhöhungen bei den einzelnen Ländern. Die nationa-

le Zentralbanken sind gefügige Werkzeuge der Weltgauner.

1. Die von der Weltgauner Rothschilds kontrollierte EZB kann für jedes

Mitgliedsland der E.U. eine schwere Wirtschaftskriese (wie heute in Hellas) völlig willkürlich durch Anhebung der Leitzinsen auf Empfehlung

der bekannten und von den Weltgaunern kontrollierten Bewertungsinstitu- tionen von Zaum brechen zu lassen. Dadurch steht für das Opferland

einem bestehenden Warenangebot weniger Geld zu Verfügung. Löhne und Preisen fallen. Viele Menschen werden arbeitslos. Es wird weniger

gekauft. Firmen brechen reihenweise zusammen. Anzahlungen können

nicht mehr geleistet werden und die korrupten Banken des Opferlandes

nehme dafür die Sachwerte. Viele Menschen verlieren ihr Dach über dem

Kopf. Für Bargeld kann man in der Depression die heute Hellas erleidet

alles kaufen inklusiv Staatsvermögen und dazu noch äußerst billig. Die

Gewinner bei diesem ganzen «Spiel» sind die korrupten Banken bzw.

die Hochfinanz (Weltgauner) u.a. die die erarbeiteten Werte der Bürger

des Opferlandes zu Schleuderpreisen übernehmen und nach der meist künstlich erzeugten Depression mit Milliarden Euro Profiten verkaufen.

1.  Mittels einer gezielt deflationären Zentralbankpolitik können die krisen-

bedingten Verlusten der Eigentümer der Großindustrie eines Opferlandes

so weit als möglich teils direkt auf die Masse der Bevölkerung, teils auf

den Staatshaushalt abgewälzt werden. Ein Land mit patriotische politische

Führung und eigene Währung nimmt bei einer Wirtschaftskrise den

Systematischen schleichenden Weg der Geldentwertung, die man auch Inflation nennt. Weil in diesem Fall die Inflation nur eine schleichende ist,

wird sie von der Masse der Bevölkerung ohne weiteres hingenommen

(zumal sie die wahren Inflationsmacher gar nicht kennt !), und weil sie

εine schleichende ist, bleibt sie zugleich unter Kontrolle und kann nie einen Grad erreichen, der die glänzenden Gewinne der Weltgauner am

Ende selbst vernichten würde. Man macht also fortwährend Inflation,

indem man immer gerade so viel zusätzliches, neues Geld in den

Wirtschaftskreislauf einfließen lässt, als erforderlich ist, um den Schuld-

ner ihre Zinszahlungen zu ermöglichen, ohne sie radikal zu verarmen und ohne das Geld insgesamt seiner Tauschmittelfunktion zu berauben.

Die Zentralbanken (bzw. deren Herren !) sind nach allem Gesagten voll und

ganz für die ständige Inflation sämtlicher Währungen, für die ins Astronomi-

sche steigenden Staatsschulden und für die periodisch oder zyklisch auftreten-

den allgemeinen Konjunkturabschwünge verantwortlich, die sie zum Zweck der

anhaltenden Ausbeutung der ihnen ausgelieferten Volkswirtschaften eiskalt

planen und durchführen, wobei die korrupten Politiker, wie in Hellas, nur eine

jämmerliche Statistenrolle spielen und im Verein mit den gesteuerten Medien

die nötige rhetorische Nebelwand zu erzeugen haben, die Bürgern den Durchblick zuverlässig verwehrt.

Der  IWF tut auf internationaler Ebene das, was die Zentralbanken auf nationa-

ler Ebene tun. Alle IWF-Programme in den Opferländern, wie Hellas, deflationi-

ren die Wirtschaft. Durch die Drosselung der Nachfrage sollen Ausgaben und

Einnahmen im Außenhandel wie im Staatsbudget wieder ins Lot gebracht und

so die Schuldendienstfähigkeit des Opferlandes wiederhergestellt werden. Eine

solche Politik der «Anpassung» an die verfügbaren finanziellen Mittel kann,

vor allen wenn sie abrupt wie in Hellas erfolgt, verheerenden soziale Konse-

quenzen haben. Die Einführung eines Austeritätsprogramms kann durch den

Abbau von Subventionen Grundnahrungsmittel über Nacht so drastisch ver-

teuern, dass sie für die Armen unerschwindlich werden. Sie sind auch die

Hauptleidtragenden bei den massiven Preissteigerungen der öffentlichen

Dienstleistungen.  Medizinische Versorgung und Schulbesuch werden wieder zum Privileg, die Benutzung des öffentlichen Transportsystems können sich die

Armen kaum noch leisten. Die Verteuerung öffentlicher Güter wiegt umso schwerer, als die Stabilisierungsprogramme häufig darauf abzielen, die

Steigerungen der Lohneinkommen unter der Inflationsrate zu haltern, die

Realeinkommen also zu senken….Auch Arbeitslosigkeit kann durch IWF-Pro-

gramme noch verstärkt werden. Um die Ausgaben des Staatshaushaltes des Opferlandes zu senken, sehen die Austeritätsprogramme oft umfangreiche

Entlassungen im öffentlichen Sektor vor. Im privaten Sektor führt die Politik

der Nachfragebeschränkung zum gleichen Ergebnis. Die Arbeitslosigkeit

steigt….So begünstigen IWF-Programme die Umverteilung gesellschaftlichen

Reichtums zugunsten der Reichen, sie verschärfen die vorhandenen Einkom-

mensunterschiede und mit ihnen die sozialen Spannungen. Die Opferländer

werden durch die IWF nach Strich und Faden ausgeplündert.  Den reichen

Industrieländern widerfährt dasselbe Schicksal auf erheblich höherem

finanziellem Gesamtniveau. Die Staatsschulden auch der reichen Industrie-

ländern haben  seit der neunziger Jahre schneller als die Wirtschaftsleistung

zugenommen. Es ist von der Weltgaunern der Umbau des IWF in eine «globale Zentralbank» geplant.

Die größten Taten im Denken, in der Kultur und im Handeln der Menschen bei

der Planeten Erde wurden jeweils bei dem stürmischen Aufstieg der gequälten

Massen, Sklaven, Diener, Arbeiter und barfüßigen vollbracht. Sofort aber nach- dem die neuen Tische gedeckt waren, begannen auch diese gequälten Massen dick zu werden und sich zu betäuben bis andere gequälten Massen sich aufrich-

teten. Von der 192 Staaten auf dem Planet Erde heute in die ca. 2.000 Völker

ihre Heimat haben sind nur 20 homogene Nationalstaaten. Der Prozess der Ent-

stehung von Nationen war und ist hauptsächlich ein politischer Prozess, in dem

der tatsächliche oder der ideeller Staat die Hauptrolle spielt und in Zusammen-

hang mit der Verkündigungen und der Funktion der Bürgerliche Gesellschaft

zu bringen ist. Die Vorbereitung dauerte einige Jahrhunderte. Die Nation war

also eine Konstruktion, eine Erfindung des kapitalistischen Wirtschaftssystems.

Nur dadurch könnte dieses Wirtschaftssystem kosmopolitische Merkmale erhal-

ten. Für einen besseren Ertrag konnte dieses Wirtschafssystem nicht mehr aus-

schließlich auf die bis dahin gewöhnliche Zinsbeute stützen. Seine Wirkung musste in der Produktion erweitert werden, um eine neue sprudelnde Geld-

quelle zu erschließen. Erst mit der seit dem Ende des Mittelalters langsam in

Gang kommenden neuen Dynamisierung der Gesellschaft, vor allem aber mit der Beschleunigung des sozialen Wandels im 18., 19. und 20 Jahrhundertst,

gewinnt die Zukunft einen erhöhten Stellenwert. Parallel mit dem Siegeszug des

Humanismus, des Rationalismus, der Wirtschaft, der Technik und der Industrie

trat nun auch im Europa der althellenische Philosoph an der Stelle des jüdischen

Propheten auf, der heute wieder mit der Söhne Abrahams die absolute Herr- schaft über die E.U. ausübt. Der Aufklärung des 18. Jahrhunderts ging es um die

Bestimmung des Menschen in der Welt. Im 19. und 20. Jahrhundert und bis heute in den Anfängen des 21. Jahrhunderts verwerfen fortschreitend die Men-

schen nur die Mittel der Gewalt. Die Politik im 19. und 20. Jahrhundert hatte

einen krummen Rücken. Die Menschen bis heute haben noch nicht gelernt die

Zwecke zu verabscheuen, die Zwecke, die immer wieder zur Anwendung bruta-

ler Mittel verleihen d.h. Machtanspruch, Vorherrschaft, weltweite Ausbeutung.

Das Ende des Kalten Krieges (1947-1991) hat bei den Menschen dieser Welt das

Gefühl verstärkt, dass sie es mit einem neuen Weg zu tun haben. Diese Welt erscheint bedrohlicher als die alte, weil sie vielleicht bei den Menschen weniger

vertraut ist und weil die Menschen an die Konstellation und Kräfteverhältnisse

der bipolaren Welt gewöhnt hatten.

Mit Beginn des 21.  n.Chr. Jahrhunderts wiederholen sie die gleiche Weltgauner,

was sie im 20.  n.Chr. Jahrhundert mit dem «Kommunismus» versucht haben.

Zu Erinnerung lesen wir aus der Marxens und Engels’ethischer Kritik im kom-

munistischen Manifest unter anderen

       «…alle festen eingerosteten Verhältnisse mit ihrem Gefolge von

         altehrwürdigen Vorstellungen und Anschauungen werden aufgelöst,

         alle neugebildeten veralten, eh sie verknöchern können. Alles Ständi-

         sche und Stehende verdampft, alles Heilige wird entweiht, und die

         Menschen sind endlich gezwungen, ihre Lebensstellung, ihre gegen-

         seitigen Beziehungen mit nüchternen Augen anzusehen»

Man kann nicht mit Sicherheit behaupten, dass die «Neue Weltordnung» tat-

sächlich entstehen wird. Nichts ist von vornherein sicher bei jeder Neuent-

stehung. Vielleicht wird das Zukünftige eine gänzliche Katastrophe sein,

vielleicht aber wird der neue schöpferische Hauch siegen und wir befinden uns

zum Zeit in eine Übergangsepoche.

Bei der chronologischen Periode von heute d.h. bei der Periode der Macht-

Anspruch und Vorherrschaft der «Neue Weltordnung» machen sich die

«Angst» und die «Logik von Morgenstern» Breit.

Die «Angst» hat eine gemeinsame durchschaubare Ursache :  Endregulierung

der wirtschaftlichen Kultur, Auslöschung und des letzten Elements der wirt-

schaftliche Sicherheit, die Verunsicherung und des letzten Regels der interna-

tionalen Sicherheit.

Kein Mensch ist in seinem Haus, in seiner Arbeit, in seiner Firma, in seiner

Heimat, in seinem Reich, in seinem Vaterland, in seinem Staat, in seiner

Partei sicher.

Die «Logik von Morgenstern» hat bereits die «Logik von Aristoteles» ver-

drängt und von der «Neue Weltordnung» praktiziert. Sie hängt nur von das «was sein darf und nicht sein darf  !!!» ab und befreit den Menschen unser

Zeit aus den Ketten der Sklaverei selbständig zu denken und nachzudenken.

Dieses logische Prinzip ist zugleich die Grundlage der modernen Freiheiten der

Menschen in der E.U. und der übrige Welt geworden. Meinungsfreiheit, Rede-

freiheit, Pressefreiheit….d.h. die so genannte freie Massenmedien haben dafür

gesorgt, dass die wenigen vorhandene modernen Denker genügen, die gesamte

Bevölkerung der E.U. und der übrige freien Welt vom Zwang zum eigenen Denken zu befreien. Die sogenannte «öffentliche Meinung» in der E.U. ist eine

«veröffentlichte Meinung» geworden die systematisch von den Massenmedien

erzeugt wird.

Aus dem wahrheitswidrig versprochenem «Europa der Vaterländer» ist ein

«Europa der Söhne Abrahams, der Bankiers, der Märkten und der Speku- lanten» und eine multinationale, multikulturelle Einheitskonstruktion, gewor-den. Auf welche Weise der internationale politische Zionismus seit den zwan-

ziger Jahren unseres Jahrhunderts die «europäische Einigung» vorangetrieben

hat, um sich am Ende offen als die zur Beherrschung Gesamteuropas prädesti-

nierte  «Adelsrasse von Geistes Gnaden» (Weltgauner) zu etablieren, ist so

komplex dass das Schreiben eines Buches beanspruchen wurde. Alle nichtjüdi- sche Freimauerprotagonisten hatten jüdische Verbindungen. Die internationalen

jüdischen Bankhäuser Warburg und Rothschilds gehörten damals wie heute zu

den mächtigsten und hinter den Kulissen einflussreichsten Institutionen der Welt. Statt an den hellenischen Individualismus zu orientieren und die Lebens-

bedingungen der Europäer an die Gesetze des Lebens (Tugend, Werte, Prinzi-

pien und Idealen) anzupassen, wurden diese schriftlich mit christliche und

jüdische Verbote auferlegt und «Ethik» bezeichnet, die irrendführend und heuchlerisch sind. Diese sogenannte «Ethik» erzeugt nur Unglück, blockiert

die Entwicklung des menschlichen Geistes (Logik von Morgenstern) und teilt

die Europäer in gegenseitige sich bekämpfende Gruppen auf die sich so hassen,

dass sie sich gegenseitig erbarmungslos vernichten möchten. Die heutige Euro-

päer sind durch die Logik von Morgenstern ahnungslos geworden dass die

Tugend aus Vernunft, Besonnenheit, Tapferkeit und Gerechtigkeit besteht,

dass die Merkmale der Werte sind das Gute, das Treuherzige, das Wahre

und das Freie, dass die Prinzipien die Ehre, die Hochachtung, das Wetteifern

und die Beteiligung beinhalten und dass die Ideale aus Gesundheit, Genuss,

Reichtum, und Ehre bestehen. Durch die jüdische und christliche «Ethik»

Entstand die falsche Auffassung, dass das Leben Schmerz, die Erde das Tal

der Tränen, der Körper das Gefängnis der Seele ist d.h. wurde absichtlich ein

Zustand der Irreführung des Sinnes und der Wertigkeit des Lebens erzeugt

und die geistige Funktion für die Lebensphilosophie der Europäer zerstört.

Wozu man in einem «Europa der Vaterländer» ausgerechnet eine jüdische

Kultur braucht benötigt bleibt bis heute unbegründet. Die Propaganda dass

die Christen zu derlei Unterstützung und Förderung infolge ihrer «jüdischen Wurzel» moralisch gerade verpflichtet sind, ist für die dummen Europäer

gedacht. Die «demokratisch gewählten» führenden Politiker in den verschie-

denen europäischen Ländern wurden meistens nicht etwa von ihren Wählern in

Richtung E.U. gedrängt, sondern, sofern sie als Söhne Abrahams dem Fleische

nach oder als Freimauerlogenbrüder nicht ohnedies entsprechende Initiativen

entwickelten, von mächtigen, elitären Frontorganisationen des internationalen

politischen Zionismus und der Freimaurerei auf Trab gebracht. Und als beson-

deres Bonbon für die ehrgeizigsten unter ihnen winkte seit 1949 der Karlspreis                                                                                                                                     (eines Analphabeten) der Stadt Aachen, eine befehlsgemäß von der gelenkten

Meinungsindustrie bei ihrer alljährlichen Verleihung mit großer internationa-

ler Aufmerksamkeit bedachte Auszeichnung.                                                                              

Dr. Georg Chaziteodorou

ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ