ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΙΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ

α) Η ΡΩΣΙΚΗ ΝΑΥΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΗΓΕΜΟΝΙΑΣ ΤΩΝ Η.Π.Α.

β) Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΜΟΝΡΟΕ

Γ) Ο ΚΙΜ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΓΕΩ-ΣΚΑΚΙΣΤΙΚΟ ΠΑΙΓΝΙΟ ΩΣ ”ΤΡΕΛΟΣ”

«Ο πόλεμος είναι η συνέχεια της πολιτικής με άλλα μέσα»

Καρλ φον Κλαουζεβιτς

Το ρωσικό ναυτικό στην Καραϊβική δεν είναι απλή ναυτική άσκηση.

Ειναι ηχηρη ασκηση γεω-πολιτικης.

Είναι γεωπολιτικό γεγονος ιστορικών διαστάσεων που ηχεί στον τάφο του Δόγματος Μονρόε.

Η Μόσχα χρησιμοποιεί ακριβώς την λογική του Κάρλ φον Κλάουζεβιτς, μεταφέροντας μαλιστα τον ανταγωνισμό στον πυρήνα της αμερικανικής σφαίρας επιρροής.

«Οι ιμπεριαλιστές έχουν χτίσει την τάξη τους με αίμα και σιδηρο.

Εμείς θα την ανατρέψουμε με ατσάλι και πυρηνικό δέσιμο», θα μπορούσε να είχε πει ο Ιωσήφ Στάλιν, καταγράφοντας την αδυναμία κάθε ηγεμονίας να διατηρηθεί αιώνια.

Η αμερικανική ηγεμονία, που φαινόταν απόλυτη μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ, αντιμετωπίζει τώρα μια συστημική πρόκληση.

Η Ρωσία, η Κίνα και οι σύμμαχοί τους δεν αμφισβητούν μόνο την στρατιωτικη εξουσία των ΗΠΑ, αλλά την ίδια την αρχή της μονοπολικής διακυβέρνησης.

Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΟΥ ΚΙΜ ΚΑΙ Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΞΥΝΣΗΣ

Ο Κιμ Γιονγκ Ουν, με την απειλή της μεταφοράς πυρηνικών κεφαλών στη Βενεζουέλα, εφαρμόζει με λεπτότητα την αρχη: νικάς χωρίς να παλεύεις όταν καταλαμβάνεις τον μυθικο χωρο του εχθρού χωρίς μάχη… Η απειλή του δεν έχει σκοπό να πραγματοποιηθεί άμεσα, αλλά να δημιουργήσει ψυχολογικό πλάνο, να αναγκάσει τον αντίπαλο να υπεραμυνθεί σε πολλά μέτωπα ταυτόχρονα και να αποκαλύψει τα τρωτά σημεία του.

Όπως έγραψε ο Νικολό Μακιαβέλι: «Ο φρόνιμος ηγέτης πρέπει να προχωρήσει με σύνεση και προσοχή… και να μην εμπιστεύεται καθόλου την τύχη».

Ο Κιμ δεν είναι απερίσκεπτος. Είναι ένας ψυχρός υπολογιστής που αναγνωρίζει ότι η ισχύς των ΗΠΑ είναι υπερ-εκτεταμένη.

Η στρατηγική του συνδυάζει την τακτική της εκτροπής με την ψυχολογική σύγκρουση, υπενθυμίζοντας στην Ουάσιγκτον την Κρίση των Πυραύλων της Κούβας του 1962.

.

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΝΑΚΑΤΑΤΑΞΕΙΣ

.

Η σημερινή κατάρρευση της αμερικανικής ηγεμονίας έχει τις ρίζες σε δύο ιστορικές τραγικές αστοχίες:

.

1) Η Σοβιετική Λαθεμένη Γραμμή: Η απόφαση του Χρουστσόφ να απομονωθεί από την Κίνα ήταν ένα μοιραίο λάθος. Όπως εγραφε ο Λένιν, «η ενότητα των προλεταρίων είναι το χρυσό όπλο της επανάστασης».

Η διάσπαση του διεθνους κομμουνιστικού κινήματος, η αντιπαραθεση με την Λ.Δ. της Κινας, αποδυνάμωσε θανάσιμα το ανατολικό μπλοκ και απομόνωσε την ΕΣΣΔ.

Η σημερινή ρωσική ηγεσία έχει κατανοήσει αυτό το λάθος και χτίζει μια νέα, ισχυρή στρατηγική συμμαχία με το Πεκίνο.

.

2) Η Αμερικανική Υπέρμετρη Διόγκωση: Μετά το 1991, οι ΗΠΑ, αντί να ενσωματώσουν την καπιταλιστικη πλεον Ρωσία σε μια νέα αρχιτεκτονική ασφαλείας, επιδίωξαν παγκόσμια ηγεμονία.

Η βλακωδης επέκταση του ΝΑΤΟ και η υποτίμηση της ανάκαμψης της Ρωσίας και της ανόδου της Κίνας αποδείχθηκαν μοιραίες γεωστρατηγικές αστοχίες.

«Η ιστορία είναι ο αληθινός μας δάσκαλος», έλεγε ο Στάλιν.

Οι Αμερικανοί αρνήθηκαν να τον ακούσουν.

.

ΤΟ ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΟ ΚΑΙ Η ΑΝΟΔΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΠΟΛΙΣΜΟΥ

.

Η κινεζική ηγεσία, εφαρμόζοντας τη στρατηγικη σοφία του Σουν Τζου – «γνώριζε τον εαυτό σου, γνώριζε τον εχθρό σου και θα νικήσεις σε εκατό μάχες» – αντιμετώπισε την ιστορικη στιγμή με τελειότητα. Αντί να επιδιώξει άμεση αντιπαράθεση και συμμετοχη στη λεια, βοήθησε τη Ρωσία να σταθεί στα πόδια της, δημιουργώντας μια ασπίδι απέναντι στην αμερικανική πίεση.

Η ρωσική Πυρηνική Ασπίδα είναι τώρα ο προστατευτικός θόλος για όλες τις χώρες που αντιστέκονται στην αμερικανική ηγεμονία.

.

Σήμερα, βλέπουμε μια τέλεια γεωπολιτική χορογραφία: Το ρωσικό ναυτικό στην Καραϊβική, η κινεζική οικονομική διείσδυση στη Νότια Αμερική και η πυρηνική απειλή της Βόρειας Κορέας δημιουργούν ένα συντονισμένο μέτωπο πίεσης.

Οι ΗΠΑ βρίσκονται σε ένα παιχνίδι που οι ίδιες επινόησαν, αλλά τώρα οι κανόνες έχουν αλλάξει.

.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Η Νεα Εποχη Του Πολυ-Πολισμου Και Του Κρατικου Καπιταλισμου

.

Η παγκόσμια τάξη δεν αλλάζει με αιφνιδιασμό.

Ανατρέπεται με σταθερή, αμείωτη διάβρωση.

Η ρωσική ναυτική παρουσία στη Βενεζουέλα είναι ένα από τα πολλά συμπτώματα αυτής της ιστορικής μετάβασης.

Είναι το τέλος της μονο-πολικότητας και η παρακμη του ελευθεριαζοντος δυτικου καπιταλισμου.

Ειναι η άνοδος ενός πολυ-πολικού συστήματος, με βαση τον κρατικο καπιταλισμο της Κινας και της Ρωσιας.

Η αμερικανική ισχύς θα πρέπει να μοιραστεί την παγκοσμια επιρροη με τους άλλους μεγάλους παίκτες, Ρωσια, Κινα, Ινδια.

.

Οι ηγέτες της Ουάσιγκτον, ανίκανοι να διαβάσουν το ρολόι της ιστορίας, μπορούν πλέον μόνο να παρακολουθούν την ανατροπή της τάξης που δημιούργησαν. — Όπως κατέγραψε ο Μακιαβέλι, «Δεν υπάρχει τίποτα πιο δύσκολο να αναληφθεί, πιο επικίνδυνο να διεξαχθεί, ή πιο αβέβαιο στην επιτυχία του, από το να γίνεις ο ηγέτης της εισαγωγής μιας νέας τάξης πραγμάτων». — Η ”Νέα Τάξη” των ΗΠΑ απετυχε λογω αλαζονιας. Τωρα έρχεται η Πολυ-πολικη Ταξη, και φέρνει μαζί της ρωσικά πλοία στα αμερικανικά νερά και πυρηνικές απειλές του Κιμ στην αυλή του αμερικανικού σπιτιού.

Το παιχνίδι έχει αλλάξει για πάντα.

.

Το Παγκοσμιο Γεωστρατηγικο Παιγνιο

.

Η επέκταση της παραπανω γεωπολιτικής σκέψης αποκαλύπτει ένα βαθύτερο, πιο στρατηγικό παιχνίδι που παίζεται σε παγκόσμια κλίμακα. Η Κίνα δεν “βοήθησε” απλως τη Ρωσία — επένδυσε σε αυτήν ως κρίσιμο στοιχείο ενός ευρύτερου, ιστορικού αντι-στάθμισματος.

.

Η Κινεζική Στρατηγική της «Μακράς Παρέμβασης» και ο Ρόλος της Ρωσίας

.

Η σοφία του Σουν Τζου, «Στρατεύσου όταν ο εχθρός είναι απροετοίμαστος.

Επίτευξε τη νίκη μέσω της απροσδόκητης τακτικής», εκδηλώνεται στην τέλεια χορογραφία Πεκίνου-Μόσχας. — Η Κίνα αντιμετώπισε τη στιγμή όχι με συναισθηματισμούς, αλλά με τον ψυχρό λογισμό ενός σκακιστή που βλέπει πολλες κινησεις μπροστά… Αντί να αφήσει τη Ρωσία να αποδυναμωθεί περαιτέρω και να γίνει ένα προτεκτοράτο της Δύσης – μια κατάσταση που θα άφηνε την Κίνα μόνη της να αντιμετωπίσει το πλήρες βάρος του αμερικανικού ιμπεριαλισμού – επέλεξε να ενισχύσει τη Μόσχα ως ένα γιγαντιαίο «αμυντικό φραγμα» στην Ευρασία.

.

Η Ρωσία, με το πυρηνικό της οπλοστάσιο και τον στρατηγικό της λογισμό, είναι η Ασπίδα, πίσω από την οποίο η Κίνα χτίζει οικονομικά και τεχνολογικά τη δική της υπαρξη, η Ινδια την ανεξαρτησια της αναπτυξης της κλπ, κλπ. — Όπως θα μπορούσε να είχε πει ο Κλάουζεβιτς, «Η άμυνα είναι η ισχυρότερη μορφή του πολέμου».

Η Κίνα αναθέτει στη Ρωσία το κόστος και τον κίνδυνο της άμυνας, ενώ η ίδια προχωρά με την οικονομική και τεχνολογική επίθεση. —

Αυτή η συμμαχία δεν βασίζεται σε αγάπη, αλλά σε μια σιδερένια λογική συμφέροντος.

Η Κίνα και η Ρωσία αποφεύγουν τη σύγκρουση μεταξύ τους, μοιράζοντας προσωρινά την Ευρασία ενάντια στην κοινή ηγεμονική δύναμη, τις ΗΠΑ.

.

Το Συντονισμένο Μέτωπο Πίεσης: Μια Στρατηγική «Περιφρούρησης»

.

Η «τέλεια γεωπολιτική χορογραφία» που αναφέρεται είναι στην πραγματικότητα μια μοντέρνα εκδοχή της στρατηγικής «περιφρούρησης» (burden-sharing) και της δημιουργίας πολλαπλών μετώπων:

.

Η Ρωσία στην Καραϊβική (Στρατιωτική/Συμβατική Πίεση):

Η ναυτική παρουσία της Ρωσίας είναι ο πιο άμεσος τρόπος να μεταφερθεί το κόστος της γεωπολιτικής αντιπαράθεσης στην αυλή των ΗΠΑ.

Αναγκάζει την Ουάσιγκτον να αποσπάσει πόρους, προσοχή και ναυτική δύναμη από τον Ειρηνικό και την Ευρώπη, αναιρώντας έτσι το γεωστρατηγικό πλεονέκτημα της Αμερικής ως «νησιωτικής δύναμης» που προστατεύεται από ωκεανούς.

.

Η Κίνα στη Νότια Αμερική (Οικονομική/Πολιτισμική Πίεση):

Ενώ η Ρωσία προκαλεί, η Κίνα κατακτά.

Μέσω της πρωτοβουλίας «Ζώνη και Οδός», δανείων και επενδύσεων σε υποδομές, το Πεκίνο ξεπλένει την επιρροή των ΗΠΑ στην «μπανανία» της, στην Νοτια Αμερικη.

Αντικαθιστά το αμερικανικό δολάριο με το γουάν και τις αμερικανικές εταιρειες με κινεζικές.

Αυτή η πολιτικη είναι ο «μακρύς πόλεμος» του Μάο Τσε Τουνγκ – μια μακροπρόθεσμη στρατηγική εξάντλησης, που αποσκοπεί στην υπονόμευση των θεμελίων της αντίπαλης ηγεμονίας, όχι στην άμεση σύγκρουση.

Η Κίνα δεν χρειάζεται να εισβάλει· αγοράζει και ελέγχει.

.

Βόρεια Κορέα (Πυρηνική/Ασύμμετρη Πίεση):

Ο Κιμ Γιονγκ Ουν λειτουργεί ως ο «τρελός» του συνασπισμού στην παγκοσμια σκακιερα. Ειναι το απρόβλεπτο χαρτί που κρατάει την Ουάσιγκτον σε συνεχή εγρήγορση.

Η απειλή του για πυρηνικά στη Βενεζουέλα είναι η κορυφαία έκφραση του ασύμμετρου πολεμου.

Είναι φτηνό, εξαιρετικά αποτελεσματικό και δημιουργεί μια ψυχολογική κρίση στις ΗΠΑ που ειναι δυσανάλογα μεγαλύτερη από το πραγματικό στρατιωτικό της κόστος.

Εφαρμόζει την αρχή του Μακιαβέλι: «Ο φόβος κρατιέται με την απειλή της τιμωρίας, που δεν χάνει ποτέ».

.

Συμπέρασμα: Η Τέλεια Καταιγίδα και το Τέλος του Αμερικανικού Μονοπολικου Κοσμου

.

Οι ΗΠΑ βρίσκονται τώρα αντιμέτωπες με την κλασική στρατηγική του «να πολεμήσεις σε δύο μέτωπα», αλλά σε παγκόσμια κλίμακα.

Το παιχνίδι που επινόησαν – της μονοπολικής ηγεμονίας, της οικονομικής πίεσης και της στρατιωτικής επέκτασης – τώρα το παίζουν εναντίον τους κάποιοι που έχουν διαβάσει τον ίδιο οδηγό, αλλά έχουν και τους ”δικούς” τους μαζι:

.

α) Η πυρηνική ασπίδα της Ρωσίας παρέχει την ασφάλεια.

β) Το οικονομικό βάθος της Κίνας παρέχει τη μακροημέρευση.

γ) Η ασύμμετρη απειλή της Βόρειας Κορέας παρέχει την ασυμμετρη διατάραξη.

.

Μαζί, δημιουργούν μια «τέλεια καταιγίδα» για την αμερικανική ηγεμονία. Όπως προειδοποιούσε ο Στάλιν, «Η Ιστορία δεν υποφέρει τους μη προνοητικους».

Οι μη προνοητικοι γεω-στρατηγοί της Ουάσιγκτον, που πίστευαν ότι η νίκη στον Ψυχρό Πόλεμο ήταν μόνιμη, τώρα βλέπουν πώς μια νέα, πιο πολύπλοκη και ανθεκτική ιστορική τάση αναδύεται από τις στάχτες της παλιάς.

Ο κόσμος δεν είναι πλέον μονοπολικος.

Είναι μια σκακιέρα με πολλούς παίκτες, και ο αμερικανός βασιλιάς δεν είναι πλέον αήττητος. Στερνη μου γνωση να σ’ ειχα πρωτα…

. Γρηγορης Νικολοπουλος

Γιωργος Βασιλοπουλος

https://www.facebook.com/profile.php?id=100032189359519