ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ

Το Ενεργειακό Πλέγμα Της Γης Και Ο Μυστικός Πόλεμος Για Τον Έλεγχο Του!

Μέρος πρώτο

Και πολλά άλλα ανεξήγητα φαινόμενα διάσπαρτα που μέσα από την έρευνα και την διασταύρωση των σκόπιμα σκόρπιων πληροφοριών καταφέρουμε να προστατευτεί το ανθρώπινο γένος και ο πλανήτης από τους τρελούς, παράφρονες εξουσιαστές! Το θέμα με κόπο και άλλων πολλών  συναδέλφων θα το ανεβάσω σε συνέχειες για να μπορούμε να το καταλάβουμε και να το παίρνει ο εγκέφαλος με δώσεις! Ίσως στα ενδιάμεσα σκόπιμα να υπάρχουν και ψέματα ή ανακρίβειες,  σε εμάς μένει να το ψάξουμε.

Όσοι έχουν πληροφορίες που να δένουν με το θέμα, που να έχουν αληθινό υπόβαθρο ας μου τις στέλνουν να τις ενσωματώνω.

 Ερεύνα και επεξεργασία την κάνει ο Κωνσταντίνος Δ Κανελλόπουλος.

Στους κύκλους των πιο πρωτοποριακών ερευνητών συζητιέται τα τελευταία χρόνια η ανακάλυψη ότι ο πλανήτης μας περιβάλλεται από ένα ενεργειακό πλέγμα που συνδέει όλα τα ζωντανά πλάσματα μεταξύ τους και συντονίζει σε μια κοινή συχνότητα τους εγκεφάλους των ανθρώπων. Ένας από τους πρώτους ερευνητές-επιστήμονες που παρουσίασαν αυτό το θέμα στο κοινό, είναι ο πολυσυζητημένος (από τις παλαιότερες εμφανίσεις του στο Strange) συνταξιδιώτης μας –όσο και αινιγματικός– Ελληνοαμερικανός ωκεανολόγος και οικοβιολόγος Άγγελος Αριβάνης.

Στο τολμηρό κείμενο που ακολουθεί, ο κ. Αριβάνης αποκαλύπτει τα απίστευτα παρασκήνια των ερευνών που αποκάλυψαν την ύπαρξη του Πλέγματος, μιλάει για την προσωπική του εμπλοκή στο θέμα και καταγγέλλει ανοιχτά την αποσιώπηση μιας από τις πιο παράξενες ανακαλύψεις της εποχής μας, αλλά και τον αγώνα εκμετάλλευσής της με άγνωστα αποτελέσματα για τον πλανήτη μας…

Στις αρχές τού 1980, συνεργάστηκα με το ερευνητικό κέντρο της σύμπραξης των πολυεθνικών εταιρειών C&W, Mercury και Valtec. Αυτές έστηναν το υπερσύγχρονο τότε δίκτυο οπτικών ινών στον Ατλαντικό Ωκεανό και στη Μεσόγειο Θάλασσα, το οποίο σήμερα καθιστά δυνατή την εξελικτική τηλεπικοινωνία των κρατών όλου του κόσμου. Για όσους δεν το γνωρίζουν, αυτό το δίκτυο είναι που επιτρέπει σήμερα π.χ. τη λειτουργία τού Internet.

Τα ειδικά καλώδια περνούν μέσα από τη θάλασσα και διασχίζουν τεράστιες αποστάσεις ωκεανού, οπότε οι εταιρείες χρειάζονται τη βοήθεια πολλών «θαλάσσιων» ειδικών επιστημόνων για να αντιμετωπίσουν μια μεγάλη σειρά από προβλήματα. (Δεν θεωρώ απαραίτητο να τα αναλύσω, διότι πρόκειται για τεχνικά θέματα, όπως φθορά υλικών, χημικές αντιδράσεις του θαλασσινού νερού με τα πλαστικά και τα μέταλλα των υποθαλάσσιων δικτύων, θαλάσσια «τέρατα», κλπ…) Διεθνείς ομάδες ειδικών δραστηριοποιούνται σε τέτοιες εργασίες (και η επιλογή τους και οι συχνά μυστικοί σκοποί τους είναι μια άλλη μεγάλη ιστορία…)

Ως σύμβουλος ωκεανολογικών ερευνών είχα αναλάβει μια πολύ συγκεκριμένη εργασία: τη μελέτη της επίδρασης μιας συγκεκριμένης κατηγορίας θαλασσίων μικροοργανισμών στα καλώδια του δικτύου. Αρχικά, νόμισα ότι κυρίως ενδιέφερε τις εταιρίες να βρεθούν τρόποι να καταπολεμήσουν τη φθορά των καλωδίων, αλλά αργότερα κατάλαβα ότι τους απασχολούσε κάτι τελείως διαφορετικό: αντιμετώπιζαν προβλήματα στη μεταφορά των σημάτων. Όταν τα καλώδια περνούσαν από συγκεκριμένες περιοχές, κάθε σήμα που προσπαθούσαν να στείλουν μέσα από αυτά, χανόταν, εξασθένιζε ή γέμιζε παράσιτα. Είχε, όπως λέγαμε, «διαρροή».

Για παράδειγμα, όταν έστελναν ένα σήμα από τη Νέα Υόρκη στη Λισσαβόνα μέσω ενός υποθαλάσσιου καλωδίου που περνούσε από το σύμπλεγμα των νήσων Αζόρες, το σήμα έχανε μεγάλο μέρος της ισχύος του ή δεν έφτανε καθόλου. Όταν το έστελναν μέσω μιας τελείως διαφορετικής διαδρομής, πιο βόρεια, στο ύψος της Ιρλανδίας, το σήμα δεν μειωνόταν καθόλου. Ήταν σαν να το «βοηθούσε η διαδρομή», ακόμη και αν το μήκος του καλωδίου διπλασιαζόταν! Αυτό ίσχυε και για τα καλώδια οπτικών ινών αλλά και για τα παραδοσιακά θωρακισμένα καλώδια χαλκού, που στήνονταν τότε με τις υποθαλάσσιες εργασίες.

Το πρόβλημα, δεν μου φαινόταν να έχει άμεση σχέση με τις δικές μου ειδικεύσεις στην Οικοβιολογία και την Ωκεανολογία, και στην αρχή απόρησα για τα ακριβή κριτήρια της επιλογής εμού και των συνεργατών μου. Ήταν φανερό ότι το πρόβλημα σχετιζόταν περισσότερο με κάποια άγνωστα ηλεκτρομαγνητικά φαινόμενα της ατμόσφαιρας του πλανήτη. Όπως διαπίστωσα αργότερα, κάποιοι ειδικοί τεχνικοί των ραδιοεπικοινωνιών και των ραντάρ, γνώριζαν το πρόβλημα και το απέδιδαν στις ηλεκτρομαγνητικές «δίνες» (Vortexes) που εκδηλώνονται σε κάποια σημεία του πλανήτη. Τότε νόμιζαν ότι αυτές οι δίνες ήταν τυχαία γεγονότα που παράγονταν από κάποιες ανωμαλίες της επιφάνειας του εδάφους ή του πυθμένα των θαλασσών.

Όμως, όπως κατάλαβα αργότερα, οι εταιρείες ήθελαν την άποψή μας, γιατί κάποιοι είχαν παρατηρήσει ότι στις «κακές» διαδρομές, σ’ εκείνες δηλαδή που το σήμα είχε διαρροή, αναπτύσσονταν στην επιφάνειά των καλωδίων συγκεκριμένα στρώματα ζωντανών οργανισμών, ενώ στις «καλές» διαδρομές, εκεί που το σήμα περνούσε ισχυρό, τα καλώδια έμεναν τελείως καθαρά. Επειδή υπήρχε η υπόνοια ότι κάποιοι ζωντανοί οργανισμοί ίσως επηρεάζουν ή μπλοκάρουν τα μαγνητικά πεδία, ζήτησαν τη συνεργασία ειδικευμένων ερευνητών με σκοπό να διαπιστώσουν αν για τη δυσκολία της επικοινωνίας δεν ευθυνόταν μονάχα κάποιο ηλεκτρομαγνητικό φαινόμενο, αλλά και κάποιο άγνωστο θαλάσσιο ζωικό είδος που εμφανιζόταν σε συγκεκριμένους τόπους του βυθού.

Χωρίς τότε να το συνειδητοποιήσει κανένας μας, είχαμε ήδη πιάσει την άκρη του νήματος που αργότερα μας οδήγησε –εμένα και αρκετούς άλλους– σε μια από τις μεγαλύτερες και συγκλονιστικότερες ανακαλύψεις όλων των εποχών: ότι γύρω από τον πλανήτη μας υπάρχει ένα τεράστιο ενεργειακό «Πλέγμα», που επηρεάζει όχι μόνο την ατμόσφαιρα και τον καιρό ή τις τηλεπικοινωνίες, αλλά και τη ζωτική ενέργεια και τη σκέψη των ζωντανών οργανισμών και των ανθρώπων!

Αυτό το Πλέγμα, αν και μάλλον είναι φυσικό, έχουμε πλέον συνειδητοποιήσει ότι μπορεί να ελεγχθεί. (Κατά τη γνώμη μου, μάλιστα, υπάρχουν αρκετά στοιχεία που υποδεικνύουν ότι κάποιοι αρχαιότεροι πολιτισμοί γνώριζαν την ύπαρξη αλλά και τα μυστικά της «χρήσης» του.) Δυστυχώς, αυτή η συνειδητοποίηση έδωσε το έναυσμα για το ξέσπασμα ενός μυστικού πολέμου ανάμεσα σε κυβερνήσεις, πολυεθνικές εταιρίες και υπηρεσίες πληροφοριών, αλλά και λέσχες ανθρώπων της αναζήτησης δύναμης, για το ποιος θα ανακαλύψει πρώτος τα περισσότερα μυστικά που κρύβονται σε όλα αυτά.

Σ’ αυτούς τους κύκλους υπάρχει η διαδεδομένη άποψη ότι εκείνος που θα ανακαλύψει πρώτος πώς μπορεί να χρησιμοποιήσει όλες τις δυνατότητες του Πλέγματος, θα μπορεί να μεταδώσει ή να απορροφήσει μέσα από το Πλέγμα ενέργεια κάθε είδους από όλο τον πλανήτη, (ακόμη και ζωτική ενέργεια με την οποία ίσως μπορέσει να πετύχει και την προσωπική του αθανασία). Επίσης πιστεύεται ότι μέσα από το Πλέγμα είναι δυνατόν κάποιος, με κατευθυνόμενες εκπομπές, να αλλάξει τη συμπεριφορά και τον ψυχισμό της μάζας των ανθρώπων, γιατί μπορεί –με κάποιες ιδιαίτερα πολύπλοκες, αν και θεωρητικές εφαρμογές– π.χ. με τηλεπαθητικές εκπομπές, να επιβάλει νέες «μορφογεννητικές δομές», «αρχέτυπα» ή «σκεπτομορφές», τα βασικά δηλαδή στοιχεία που δημιουργούν τον ψυχισμό μας και το αντιληπτικό μας περιβάλλον.

Πιστεύεται ότι με τον ίδιο τρόπο μπορεί να προκαλέσει επαναστάσεις και να σταματήσει πολέμους, να προκαλέσει ή να εξουδετερώσει παγκόσμιες επιδημίες, και το σημαντικότερο από όλα είναι η πεποίθηση ότι ίσως μπορεί να μεταλλάξει την ανθρώπινη υπόσταση, «συντονίζοντας» την αντίληψη των ανθρώπων σε υψηλότερο ή χαμηλότερο επίπεδο. Θα εξηγήσω παρακάτω τι εννοούμε με όλα αυτά…
Τον τελευταίο καιρό γίνεται μια έντονη προσπάθεια αποκάλυψης και αποκρυπτογράφησης των μυστικών του Πλέγματος. Σε πολλά κείμενα δηλώνεται ότι έχουν εντοπίσει τη γεωμετρική τοποθέτηση των αρχαίων ναών σε όλο τον κόσμο, οι οποίοι χτίζονταν πάνω στους κόμβους του Πλέγματος, και αρκετοί συγγραφείς και ερευνητές έχουν καταλάβει περίπου τι συμβαίνει.

Επίσης, για όσους παρακολουθούν αυτού του είδους τις εξελίξεις, έχουν ήδη αποκαλυφθεί οι προσπάθειες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια από τους Αμερικανούς στρατιωτικούς να αποκρυπτογραφήσουν και να επηρεάσουν τη λειτουργία του «Πλέγματος» μέσω του προγράμματος HAARP. Δηλώνω ανεπιφύλακτα ότι το HAARP δεν ήταν ένα πρόγραμμα ιονοσφαιρικής μελέτης, ή ένα μυστικό όπλο μικροκυματικής ακτινοβολίας, όπως υποψιάζονται κάποιοι, αλλά μια προσπάθεια «reverse engineering», μια προσπάθεια να μελετηθεί και να κατανοηθεί με πλάγιο τρόπο η λειτουργία του πλανητικού Πλέγματος.

Η γνώση της εποπτείας και της εκμετάλλευσης του Πλέγματος δεν έχει πέσει μέχρι στιγμής σε λάθος χέρια. Κανείς δεν μπορεί να καυχηθεί ότι γνωρίζει με όλες τις λεπτομέρειες πώς ακριβώς αυτό ελέγχεται. Αλλά υπάρχει η ανάγκη να στραφεί το παγκόσμιο ενδιαφέρον πάνω του, να γίνει γνωστή σε όλους η ύπαρξή του, να κατανοήσουμε αυτές τις ανακαλύψεις όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, όχι μόνο γιατί κάποιοι ίσως πλησιάζουν στην αποκρυπτογράφηση των μυστικών του, αλλά και γιατί εξαιτίας της τεχνολογικής μας εξέλιξης έχουμε δημιουργήσει στο Πλέγμα, ίσως άθελά μας, διαταραχές που ίσως αποδειχτούν καταστροφικές. Δημοσιεύω αυτό το κείμενο με μόνο σκοπό να βοηθήσω στη διασπορά της αλυσιδωτής αντίδρασης πληροφοριών, που ήδη ταξιδεύουν προς τους παραλήπτες τους και επηρεάζουν το σκηνικό της δράσης που πρέπει να αναληφθεί.

Η δική μου επαφή με το ζήτημα του Πλέγματος ξεκίνησε όταν συνεργαζόμουν με το τμήμα Οικοβιολογίας του Ωκεανολογικού Ινστιτούτου τού Σαν Φρανσίσκο. Ήμουν τότε μέλος της δεξαμενής σκέψης που ονομάζαμε «Epsilon», η οποία χρηματοδοτούνταν από μη αμερικανικά κεφάλαια [σ.τ.σ.: Για αυτή την ομάδα ο κ. Αριβάνης έχει μιλήσει σε συνεντεύξεις του σε προηγούμενα τεύχη τού Strange]. Όπως σας έχω πει παλαιότερα, είχαμε ήδη αντιμετωπίσει το παράξενο φαινόμενο «τηλεμεταφοράς» ενός δελφινιού από τη μια άκρη του πλανήτη στην άλλη. Είχαμε εντοπίσει πυραμίδες σε υποβρύχιες τοποθεσίες χωρίς να υπάρχει καμιά ερμηνεία για την προέλευσή τους.

Υπήρξαν συνάδελφοί μου που μελετώντας τη φύση της ενέργειας είχαν διαπιστώσει ότι η ενεργειακή ροή μπορεί να ενισχυθεί χιλιάδες φορές αν διοχετευθεί μέσα από κάποιες πολύ αυστηρές γεωμετρικές οδούς. (Σας έχω μιλήσει, επίσης, για τη συνειδητοποίηση της ομάδας μας ότι οι «μορφές», τα σχήματα δηλαδή, είτε πρόκειται για αντιληπτικά ή αντικειμενικά –φανταστικά ή πραγματικά– επηρεάζουν με ανεξιχνίαστους αλλά πολύ ισχυρούς τρόπους την ανθρώπινη «θέληση». Θα σας ζητήσω να επιστρέψετε σε εκείνα τα κείμενα, για να συνδέσετε όσα λέω εκεί με όλα αυτά που θα αναλύσω παρακάτω.) Επίσης, είχα εργαστεί, όπως έχω διηγηθεί στο παρελθόν, κοντά στον Δρ. John Lilly, τον πιο επαναστατικό ερευνητή του 20ού αιώνα, που ασχολήθηκε με την ανθρώπινη αντίληψη, και είναι ο πρωτοπόρος εξερευνητής της νοημοσύνης των δελφινιών που τόλμησε να μιλήσει ανοιχτά για επαφή ανθρώπων με ξένες νοημοσύνες.

Εξαιτίας της σχέσης μου με τα προηγούμενα, βρισκόμουν εκείνη την εποχή στα στόχαστρα κάποιων επαίσχυντων τμημάτων συγκεκριμένων υπηρεσιών πληροφοριών. Τότε επικοινώνησαν μαζί μου οι άνθρωποι τής Mercury, που αναζητούσαν ειδικούς ερευνητές για να μελετήσουν το αίνιγμα των περιοχών που παρεμπόδιζαν το σήμα των καλωδίων.

Δεν πρέπει να είχε περάσει πάνω από μια εβδομάδα από τη στιγμή που έγιναν οι πρώτες συνεννοήσεις και ανταλλαγές στοιχείων με το ερευνητικό γραφείο τής Mercury, όταν με επισκέφτηκαν κάποιοι υπάλληλοι της Κυβέρνησης με ταυτότητες του γραφείου Επιστημονικών Ερευνών του Στρατού, και με ενημέρωσαν ότι τους ενδιέφεραν πολύ οι υποθαλάσσιες έρευνες των πολυεθνικών εταιριών που έστηναν τα υπερατλαντικά καλώδια. Ζητούσαν να τους μεταφέρω όποια στοιχεία θα έπεφταν στην αντίληψή μου, σχετικά με κάποιες διαδρομές που θα ακολουθούσαν τα καλώδια, ποιες περιοχές θα αποφεύγονταν και τι δευτερεύουσες τεχνολογίες θα χρησιμοποιούνταν. Αν θα με πίεζαν περισσότερο δεν μπορούσα να αρνηθώ, αλλά δεν επέμεναν ιδιαίτερα. Αυτές οι επισκέψεις επαναλήφθηκαν αρκετές φορές. Με ρωτούσαν για διάφορες παράξενες και άσχετες λεπτομέρειες.

Παραδόξως, αυτές οι ερωτήσεις με βοήθησαν αργότερα και εμένα, αφού έμμεσα μου έδειχναν κατευθύνσεις και μου έδιναν χρήσιμα στοιχεία για να προχωρήσω στην έρευνα μερικών πολύ σημαντικών ζητημάτων. Αυτό το ενδιαφέρον του Στρατού με προβλημάτισε πολύ εκείνη την εποχή. Σκέφτηκα αμέσως την ανατολική περιοχή του Ατλαντικού, όπου πρόσφατα τότε είχαν ανακαλυφθεί τεράστια κυκλώπεια υποθαλάσσια τείχη, ακριβώς εκεί από όπου προορίζονταν να περάσουν τα καλώδια. Επικοινώνησα λοιπόν με κάποιους ανθρώπους που είχαν πληροφόρηση από τα ενδότερα, και προσπάθησα να μάθω τι ακριβώς συνέβαινε. Οι σημαντικότερες απαντήσεις που έλαβα ήταν τρεις. Καμιά τους δεν είχε άμεση σχέση με τα υποθαλάσσια ερείπια:

>Η πρώτη ήταν ότι φημολογούνταν πως υπήρχαν διάφορες τεχνικές που, αν εφαρμόζονταν, ίσως επέτρεπαν στα καλώδια των τηλεπικοινωνιών να εντοπίζουν τα νετρόνια που εκπέμπουν οι πυρηνικοί αντιδραστήρες των πυρηνικών υποβρυχίων, άρα όσοι έλεγχαν το υποθαλάσσιο δίκτυο καλωδίων θα μπορούσαν να εντοπίζουν τη θέση και την πορεία τέτοιων υποβρυχίων.

>Η δεύτερη απάντηση περιείχε μια επιπλέον αποκάλυψη: Υπήρχαν περιοχές του πλανήτη, που τα ραντάρ δεν μπορούν με κανέναν τρόπο να δούνε, εξαιτίας του λεγόμενου Μαγνητικού Συντονισμού Σούμαν (Schumman magnetic resonance). Αυτές οι περιοχές ονομάζονται «τυφλά σημεία» και είναι τοποθεσίες όπου ο γήινος μαγνητισμός κάνει ένα είδος παράκαμψης και δημιουργεί τρύπες στον ηλεκτρομαγνητικό χώρο. Αν ο εχθρός τα γνωρίζει, μπορεί να τοποθετήσει εκεί π.χ. σμήνη αεροσκαφών, τα οποία δεν γίνεται να εντοπιστούν από τα ραντάρ, παρά μόνο με οπτική επαφή, και τα οποία σε περίπτωση πολέμου θα εμφανιστούν από το πουθενά για να χτυπήσουν τους στόχους τους. (Γνωρίζω ότι τέτοια σημεία υπάρχουν και στον ελληνικό χώρο. Στην Ελλάδα είναι, παρ’ όλα αυτά, εύκολο να στήσεις παρατηρητήρια και να τα καλύψεις ή να τα χρησιμοποιήσεις για να τοποθετήσεις «εκπλήξεις» στους πιθανούς εισβολείς.) Στον ωκεανό δεν υπάρχει κανείς για να παρατηρεί τα εκατοντάδες τυφλά σημεία.

Ακριβώς επειδή είναι περιοχές ηλεκτρομαγνητικής ανωμαλίας, τα αποφεύγουν ακόμη και οι δορυφόροι, που δεν περνούν συνήθως από πάνω τους. Έτσι, θεώρησα ότι ο Στρατός ίσως υπέθετε ότι οι μετρήσεις που έκαναν οι εταιρείες στις διάφορες περιοχές των ωκεανών, θα τους επέτρεπαν να κατασκευάσουν έναν χάρτη που θα περιείχε τα «τυφλά σημεία».

>Η τρίτη απάντηση ήρθε από τον συνάδελφο μου, Δρ. John Dreher, και αποδείχτηκε προφητική, αν και δεν ακύρωνε και τις προηγούμενες δύο. Ο Δρ. Dreher μού είπε ότι το θέμα της «καλωδίωσης» ολόκληρου του πλανήτη από ιδιωτικές και πολυεθνικές εταιρίες, σαφώς ενδιέφερε τις κυβερνήσεις, διότι προωθούνταν μέσα από αυτό τα συμφέροντα της «παγκοσμιοποίησης», που τότε είχε αρχίσει να υποστηρίζεται θερμά από τις πολυεθνικές. Υπήρχε μια ομάδα ιδιωτών μεγάλης δύναμης, πολυεκατομμυριούχοι σαν τον Άγγλο Rupert Murdoch, σαν την οικογένεια των Γερμανών Albrecht ή τους Σεΐχηδες Ναϊάν της Σαουδικής Αραβίας, που με τα χρήματά τους είχαν φτιάξει πολυεθνικούς κολοσσούς που καμιά κυβέρνηση δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει. Βλέπετε, τότε οι κυβερνήσεις προσπαθούσαν να καταπολεμήσουν τις πολυεθνικές με κάθε αθέμιτο ή θεμιτό μέσον, αλλά δεν κατάφερναν τίποτε ιδιαίτερο, διότι τα «πολυεθνικά» χρήματα έμπαιναν σε πολλές τσέπες και επηρέαζαν συνειδήσεις.

Η «ιδιωτική» καλωδίωση ολόκληρου του πλανήτη θα ήταν ένα παντοδύναμο μέσο στα χέρια των πολυεθνικών, γιατί θα επέτρεπε στις θυγατρικές τους σε κάθε χώρα να επικοινωνούν και να κάνουν όλων των ειδών τις συναλλαγές αναμεταξύ τους, χωρίς να δίνουν κανέναν λογαριασμό στις τοπικές κυβερνήσεις. Αρκετές κυβερνήσεις εκείνης της εποχής είχαν κάθε λόγο να παρακολουθούν από κοντά τη δικτύωση του πλανήτη, γιατί από τότε φαινόταν ότι πλησίαζε η πληροφορική επανάσταση που θα άλλαζε τις πολιτικές και στρατιωτικές ισορροπίες, όπως και έγινε μερικά χρόνια αργότερα, με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991, τρία χρόνια μετά την ολοκλήρωση του υπερατλαντικού δικτύου οπτικών ινών, που έγινε το 1988. Αλλά δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτε, γιατί όλα αυτά είχαν δρομολογηθεί πολλά χρόνια πριν, από τους πραγματικούς κυρίαρχους του πλανήτη, όχι βέβαια από αυτούς που φαίνονται. Το δίκτυο οπτικών ινών και το Internet, είχαν σχεδιαστεί ήδη από το 1950!

Δεν ήταν όμως το τεχνητό Internet που ενδιέφερε πραγματικά τους συγκεκριμένους κυβερνητικούς υπαλλήλους, ούτε τα «τυφλά σημεία» ή ο εντοπισμός των πυρηνικών υποβρυχίων, αλλά το «πλανητικό» Internet, το Πλέγμα…

Τον Σεπτέμβριο του 1983, έναν χρόνο περίπου μετά από την έναρξη της συνεργασίας μου με τη C&W-Mercury, οι άνθρωποι του Στρατού με επισκέφτηκαν ξανά. Με ρώτησαν κάτι που φαινομενικά ήταν άσχετο με την εργασία μου: Αν είχα ακούσει από τους ανθρώπους που συνεργαζόμουν σχετικά με το θανατηφόρο δυστύχημα ενός κορεάτικου Τζάμπο-Τζετ 747, το οποίο χτυπήθηκε την πρώτη Σεπτεμβρίου τού 1983 από ρωσικούς πυραύλους, γιατί είχε εισβάλει στον ρωσικό εναέριο χώρο. (Το αεροπλάνο ανήκε στην κορεάτικη αεροπορική εταιρία KAL, πτήση 007, και καταστράφηκε στις 3.27΄ π.μ., ώρα Ιαπωνίας.)

Το ατύχημα είχε πράγματι συζητηθεί από κάποιους συνεργάτες μου, διότι η συγκεκριμένη περιοχή που πετούσε το αεροπλάνο, δηλαδή ο χώρος ανάμεσα στα νησιά Aleutian τής Αλάσκα και το Petropavlosk της σιβηρικής χερσονήσου Καμτσάτκα, ήταν από τις πρώτες που είχαν μελετηθεί για να τοποθετηθούν καλώδια οπτικών ινών που θα ένωναν την Αμερική με την Ιαπωνία. Γνώριζα ότι στην περιοχή υπήρχε το ίδιο πρόβλημα που υπήρχε και στην περιοχή των νησιών Αζόρες, ότι στα νησιά υπήρχε πρόβλημα «διαρροής» και είχαν επίσης εντοπιστεί και «τυφλά σημεία» για τα ραντάρ. Καθώς δεν έκρινα ότι υπήρχε κάποιο μυστικό σ’ όλα αυτά, τους μετέφερα αυτές τις πληροφορίες, πιστεύοντας ότι θα βοηθούσαν στη διευκρίνιση των αιτιών της πτώσης του αεροσκάφους.

Τότε, οι συνεργάτες της ομάδας μου, ερεύνησαν λίγο το περιστατικό. Ανακαλύψαμε ότι ο Κορεάτης πιλότος τού KAL 007, στις τελευταίες του επικοινωνίες με τον πύργο ελέγχου τού Χοκάιντο, πριν την καταστροφή του αεροσκάφους, στις 3.18 π.μ., δήλωνε ότι το αεροσκάφος βρίσκεται σε μια θέση 115 μιλίων νότια του Χοκάιντο. Το ραντάρ τού απάντησε ότι ο πιλότος έκανε λάθος, γιατί τον έβλεπε 230 μίλια βορειότερα, μέσα στον ρωσικό εναέριο χώρο! Ο Κορεάτης πιλότος πανικοβλήθηκε μόλις άκουσε την απάντηση, γιατί είχε πετάξει σχεδόν όλη τη διαδρομή με αυτόματο πιλότο που κρατούσε σταθερή την πυξίδα και κανονικά δεν έπρεπε να έχει καθόλου απόκλιση από την πορεία του. Αμέσως μετά άρχισε να εκπέμπει SOS.

Αλλά τα σοβιετικά καταδιωκτικά που τον είχαν ήδη πλησιάσει, είχαν λάβει εντολή κατάρριψης και είχαν εκτοξεύσει πυραύλους, γιατί έβλεπαν ένα μη αναγνωρισμένο δυτικό αεροσκάφος να κατευθύνεται προς ρωσικές κατοικημένες περιοχές. Οι Σοβιετικοί πιλότοι δεν μπορούσαν να συντονιστούν τότε με τα διεθνή κανάλια ραδιοεπικοινωνίας, γιατί οι ανώτεροί τους φοβούνταν ότι θα αυτομολούσαν, οπότε δεν άκουσαν και το SOS του μοιραίου αεροσκάφους. Το αποτέλεσμα ήταν να σκοτωθούν άδικα 269 αθώοι άνθρωποι…
Αυτό το περιστατικό δεν συνέβαινε πρώτη φορά. Αν ήταν μοναδικό, θα πιστεύαμε ότι υπήρξε απλώς κάποιο πρόβλημα του αυτόματου πιλότου. Το περιστατικό όμως είχε επαναληφθεί, σχεδόν στην ίδια περιοχή.

Η πτήση KAL 902 στις 20 Απριλίου τού 1978 είχε με παρόμοιο τρόπο βρεθεί στη Ρωσία, στο Murmansk, αντί στο Anchorage της Αλάσκα, 5.000 χιλιόμετρα μακριά! Εκεί καταρρίφθηκε κι αυτή από ρωσικό πύραυλο και έπεσε σε μια παγωμένη λίμνη. Ο πιλότος, Kim Kyu, ήταν βετεράνος και αποκλείεται να είχε κάνει ένα τόσο υπερβολικό λάθος. Όταν αργότερα ζήτησε συγνώμη από τους επιζώντες της πτήσης, δήλωνε ότι είχε πάθει κάτι πολύ παράξενο η πυξίδα του… Και συνέβησαν και άλλα τέτοια παρόμοια περιστατικά.
Τα περιστατικά αυτά ήταν ανεξήγητα για όλους τους υπόλοιπους.

Ήταν όμως φανερό σε εμάς που γνωρίζαμε ότι υπήρχαν «γραμμές» στην επιφάνεια της Γης όπου τα μαγνητικά πεδία ακολουθούσαν δικούς τους δρόμους, τελείως διαφορετικούς από τους προβλέψιμους από τις θεωρίες που ίσχυαν μέχρι τότε. Καταλάβαμε πως οτιδήποτε κινούνταν πάνω σ’ αυτές τις γραμμές, έμπαινε σε ένα είδος «παράλληλης πραγματικότητας», ας πούμε, σε έναν εναλλακτικό χάρτη της Γης, και «έχανε» χρόνο και χώρο. (Έχει παρατηρηθεί ότι ακόμη και τα λεγόμενα UFO συνήθως κινούνται σε αυτές τις «γραμμές»…)

Μερικά χρόνια αργότερα, στην ευρύτερη περιοχή όπου έγιναν τα παράξενα αεροπορικά δυστυχήματα, στο Gakona της Αλάσκα, στήθηκε το HAARP, για να αποκρυπτογραφήσει τις ενεργειακές ανωμαλίες της περιοχής…

Χρειάστηκε μεγάλη μελέτη και έρευνα για να κατανοήσουμε τι συνέβαινε με τις μαγνητικές γραμμές και με την παρεμπόδιση ή τη «διαρροή» της ενέργειας που κυκλοφορούσε πάνω σ’ αυτές. Στα χέρια μας έφτασε μια καταπληκτική μελέτη Σοβιετικών επιστημόνων τού 1975, η οποία έλυνε μεγάλο μέρος του μυστηρίου. Αυτή η μελέτη ανήκε στους: Δρ. Νικολάι Γκοντσαρόβλ (ιστορικός), Δρ. Βιατσελάφ Μοροζόφ (μηχανικός) και Δρ. Βαλερί Μακάροφ (ηλεκτρονικός), οι οποίοι ανέλυαν στοιχεία που είχαν συλλέξει οι σοβιετικοί δορυφόροι σχετικά με τις ανωμαλίες της επιφάνειας της Γης και κατέληγαν ότι οι τεκτονικές πλάκες της Γης σχημάτιζαν ένα δωδεκάεδρο στερεό, και η επιφάνεια του πλανήτη σχημάτιζε ένα κανονικό εικοσάεδρο.

Οι Σοβιετικοί συνειδητοποιούσαν ότι ο πλανήτης μας έμοιαζε με έναν τεράστιο κρύσταλλο ο οποίος παλλόταν με μαθηματική ακρίβεια, λες και είχε σχεδιαστεί από κάποιους άγνωστους υπερκόσμιους μηχανικούς. Οι Έλληνες της ομάδας μας, αναγνωρίσαμε στο δωδεκάεδρο των τεκτονικών πλακών, το μυστικό στερεό του Πυθαγόρα, αυτό που ο Πυθαγόρας κρατούσε αυστηρά κρυφό και απειλούσε τους μαθητές του με ποινή θανάτου αν το αποκάλυπταν. Οι επιφάνειες του δωδεκάεδρου είναι φτιαγμένες από πεντάγωνα. Ο Πυθαγόρας γνώριζε ότι η Γη είναι φτιαγμένη από στοιχειώδεις γεωμετρικές συμμετρίες και στερεά. Ο Πλάτωνας, φορέας της γνώσης του Πυθαγόρα, ανέφερε στον Φαίδωνα ότι η Γη μοιάζει σαν μια σφαίρα ραμμένη από 12 κομμάτια δέρματος…

Στη μελέτη των Ρώσων υπήρχε σχεδιασμένος και ένας χάρτης της Γης, τυλιγμένης σε ένα παράξενο πλέγμα. Όταν διαπιστώσαμε πού βρίσκονταν τα κομβικά σημεία του Πλέγματος, αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε ότι είχαμε μπροστά μας την άκρη πολλών μυστηρίων, αλλά και την ανακάλυψη ενός νέου μεγάλου μυστήριου. Ανάμεσα στα κομβικά σημεία του Πλέγματος του χάρτη των Σοβιετικών, ήταν η Μεγάλη Πυραμίδα τής Γκίζα, ο κόλπος τού Χάντσον (ο τόπος όπου βρίσκεται ο βόρειος μαγνητικός πόλος), οι Πυραμίδες τού Ζιάν, η Χαμακούλια δίπλα στη Χαβάη (ο τόπος όπου εξαφανίστηκε το «τηλεμεταφερόμενο» δελφίνι που σας έλεγα), τα νησιά Μπίμινι (στα οποία βρίσκονται τα μεγαλύτερα κυκλώπεια τείχη που ανακαλύφθηκαν ποτέ), η κοιλάδα Νάζκα στο Περού, η Νήσος του Πάσχα, η Ανταρκτική, και η Γκαμπόν, όπου ανακαλύφθηκαν φυσικοί ραδιενεργοί αντιδραστήρες… Εξηγώ, εν ολίγοις, τι συμβαίνει:

Στην επιφάνεια της Γης υπάρχει ένα «αιθερικό» Πλέγμα μεταφοράς και διάδοσης της ενέργειας, το οποίο προκαλεί τη συγκέντρωση αυτής της ενέργειας σε συγκεκριμένους τόπους και δεν επιτρέπει τη διάχυσή της σε άλλους. Αν κάποιο καλώδιο διασταυρώνεται με κάποια συγκεκριμένη μεγάλη «γραμμή» του Πλέγματος, τότε το σήμα που κυκλοφορεί μέσα στο καλώδιο, είτε είναι φωτονικό είτε ηλεκτρικό, προσπαθεί να ξεφύγει από αυτό, να ακολουθήσει τη γραμμή, και έτσι προκαλεί στάσιμα κύματα και παρεμβολές.

Η πρώτη διαπίστωσή μας ήταν ότι το Πλέγμα δεν προκαλούσε μόνο την παρέκκλιση της μαγνητικής ή ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά και της ζωτικής ενέργειας, (και, όπως εντοπίσαμε αργότερα, και της λεγόμενης πνευματικής ή «ψιονικής» ενέργειας, επίσης). Για αυτόν τον λόγο, στα καλώδια που είχαν παρεμβολές αναπτύσσονταν ασυνήθιστα στρώματα μικρο-οργανισμών, ενώ τα άλλα καλώδια ήταν καθαρά.

Το συμπέρασμά μας ήταν και είναι ότι όλες οι διαφορετικές ενέργειες μάλλον στην πραγματικότητα είναι μία ενέργεια! Μία, ας την πούμε, βασική ενέργεια, η οποία εξαιτίας διαφόρων γεωμετρικών ανασχηματισμών συχνότητας και διαμόρφωσης, μεταλλάσσεται στις ενέργειες που γνωρίζουμε: Όταν κινείται μέσα σε μέταλλα γίνεται ηλεκτρισμός ή μαγνητισμός, όταν περνά στο ζωντανό σώμα γίνεται βιοενέργεια, στο κενό είναι φωτόνια, στον αέρα είναι ήχος, κλπ. Φυσικά, αυτό είναι ένα άκρως αιρετικό συμπέρασμα. Αυτός ο ανασχηματισμός συνεχίζεται ακόμη και στα μη υλικά πεδία, όπως αυτό της πληροφορίας, όπου έχουμε τη δημιουργία «σκεπτομορφών» ή «memes» –μιμς, όπως τα ονομάζουν οι εξελικτικοί βιολόγοι σήμερα– και τελικά του πεδίου της «θέλησης», το οποίο είναι το πνευματικό πεδίο, όπου έχουμε τη δημιουργία ζωντανών οντοτήτων ή συνειδήσεων. Καταλαβαίνετε ότι αυτές οι θεωρήσεις αγγίζουν τα όρια του αποκρυφισμού.

Εμείς, μεταξύ μας, τη βασική αδιαμόρφωτη ενέργεια την ονομάζαμε «The Force», γιατί εκείνη την εποχή οι κινηματογράφοι έπαιζαν το Star Wars (Ο Πόλεμος των Άστρων), στο οποίο οι διαστημικοί Ιππότες Τζεντάι χρησιμοποιούσαν τη «δύναμη» (Force), η οποία έρεε μέσα σε όλα τα ζωντανά πλάσματα, για να πετύχουν απίστευτα κατορθώματα, («May the Force Be With You»). Με την ευκαιρία αυτή, να συμπληρώσω κάτι που δεν είναι πολύ γνωστό: Ένα πρόγραμμα του Αμερικανικού Στρατού εκείνης της εποχής, του 1980, ονόμαζε τους ψιονικούς στρατιώτες του «Jedi», και αυτό το πρόγραμμα είχε ξεκινήσει πριν από την πρώτη ταινία Star Wars. (Αρχικά θεωρήσαμε το όλο θέμα ως μια σύμπτωση, αλλά αργότερα μάθαμε ότι ο Τζωρτζ Λούκας είχε αρκετή πληροφόρηση πάνω στο θέμα, αφού δεν ήμασταν οι πρώτοι που το ανακαλύψαμε, αλλά υπήρχαν πολλοί που το εξερευνούσαν πριν από εμάς…)

Ένας άλλος μετασχηματισμός της ενέργειας παράγει την «ύλη», όλα αυτά που βλέπουμε γύρω μας. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ύλη παράγεται από τη «συμπύκνωση» της ενέργειας, από τη συμπίεση μεγάλων ποσοτήτων της σε ένα σημείο του χώρου και την πτώση της σε χαμηλότερο κραδασμό, δηλαδή σε χαμηλότερη συχνότητα. (Ακριβώς αυτό που περιγράφει η εξίσωση e=mc^2.)

Η συμπύκνωση –ή το σταμάτημα– της ενεργειακής ροής, η μετατροπή δηλαδή της ύλης σε ενέργεια, την οποία ονομάζαμε χαριτολογώντας «αλχημική συμπύκνωση», γίνεται ήρεμα, χωρίς βίαιες εκδηλώσεις, (και μου θυμίζει τη σύλληψη του σπερματοζωαρίου από το ωάριο). Αλλά η απελευθέρωση της ενέργειας από την ύλη, προκαλεί πάντα ένα βίαιο σοκ, ανάφλεξη, κρότο, τρόμο, κλπ. Εγώ, εσύ, όλοι μας, είμαστε αυτή η ενέργεια που έχει συμπυκνωθεί ήρεμα σε ύλη, και θα μετατραπούμε πάλι κάποια στιγμή σε ενέργεια, με μία βίαιη εκφόρτιση που ονομάζουμε θάνατο.

Εν πάση περιπτώσει, οι μελέτες της Οικοβιολογίας έδειξαν ότι τα σημεία του χώρου που διευκόλυναν τη «ροή» της ενέργειας, και συνήθως ήταν «καθαρά», ήταν εκείνα που ήταν «βλαβερά» για τη ζωή, ενώ όσα παρεμπόδιζαν τη ροή ήταν εκείνα στα οποία αναπτυσσόταν η ζωή πολύ πιο εύκολα, αλλά γέμιζαν αμέσως με κάθε λογής πλάσματα, ιούς και αρρώστιες. Η απρόσκοπτη ροή της ενέργειας προκαλεί πάντα ένα είδος αποστείρωσης.

Με αυτή τη συνειδητοποίηση, αρχίσαμε να αναζητούμε γύρω μας διάφορα φαινόμενα συμπύκνωσης και απελευθέρωσης ενέργειας. Βρήκαμε χώρους όπου δεν φύτρωνε ποτέ τίποτε και τοποθετήσαμε εκεί αφράτο χώμα και σπόρους. Το προφυλάξαμε από τους ανέμους και το ποτίσαμε, αλλά τίποτε δεν βλάστησε. Αντίθετα, βρήκαμε χώρους που κάποια φυτά φύτρωναν μέσα στο τσιμέντο που είχαν τοποθετήσει πριν μερικά χρόνια οι μηχανικοί, μικρά φυτά που έσπαγαν το σκυρόδεμα και έβγαιναν στον ήλιο, σαν να υπήρχε εκεί μια παντοδύναμη συγκέντρωση ζωτικής ενέργειας.

Σιγά-σιγά αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε τα βασικά μυστικά της ροής της ενέργειας. Πειραματιστήκαμε με τους αρχαίους κανόνες της χωροταξίας (π.χ. μια χωροταξία είναι και το δημοφιλές κινέζικο Φενγκ-σούι) και πετύχαμε απίστευτα αποτελέσματα. Τοποθετήσαμε ράβδους μετάλλου σε πενταγωνικό σχηματισμό γύρω από την άγονη περιοχή του προηγούμενου παραδείγματος, τους δέσαμε με χάλκινο σύρμα και η περιοχή μετατράπηκε σε γόνιμη! Τοποθετήσαμε ισχυρούς ηλεκτρομαγνήτες σε χώρους που τέμνονταν με τις μαγνητικές γραμμές μιας περιοχής και σκοτώσαμε αγέρωχα δέντρα και ποντικοφωλιές, χωρίς να χρειαστεί ούτε να ψεκάσουμε με φάρμακα, ούτε καν να πλησιάσουμε κοντά τους, απλώς οδηγώντας την ενέργεια ανάμεσά τους.

Κάποιες ομάδες ανακαλύψανε δρόμους σε πολυσύχναστες πόλεις των Η.Π.Α. όπου καμιά επιχείρηση δεν κατάφερνε να πετύχει κέρδη και όλες έκλειναν άπραγες, ενώ εντοπίσανε τόπους όπου τα κέρδη ήταν εγγυημένα για τους κατοίκους τους. Λέγεται ότι σε κάποιους «αποτυχημένους» δρόμους χτίσανε τοίχους, τους βάψανε με ένα ειδικό κράμα μετάλλων και μετά από μερικούς μήνες αυτοί οι δρόμοι γέμισαν με καταστήματα και γεμάτες τσέπες. Πολλές ήταν όμως οι φορές που με τη χρήση τέτοιων τεχνικών που σας ανέφερα, είτε χάνεται ο έλεγχος και δεν καταφέρνεις πολλά, είτε προκαλείται κάτι εντελώς αντίθετο από αυτό που θέλεις να πετύχεις. Συχνά η ενέργεια μοιάζει να έχει τη δική της θέληση…

Μια άλλη σημαντική παρατήρησή μας ήταν ότι τα φαινόμενα τηλεπάθειας, ESP, remote viewing, ή πρόβλεψης γεγονότων, σχετίζονταν πάντα με συγκεκριμένες θέσεις και προσανατολισμούς που έχουν σχέση με το Πλέγμα. Ένας πειραματιστής μπορούσε να μεταδώσει πιο εύκολα τη σκέψη του σε ένα διάμεσο (medium) αν και οι δύο βρίσκονταν πάνω σε μια γραμμή του ενεργειακού Πλέγματος, ενώ υπήρχαν θέσεις που ακόμη και το ισχυρότερο διάμεσο έχανε τις ικανότητές του.

Δεν φοβάμαι να μιλήσω τόσο ανοιχτά για όλα αυτά, πλέον, διότι λίγο-πολύ έχουν γίνει γνωστά σε όλους εκείνους που ασχολούνται με τη «χωροταξία και το περιβάλλον». Ένας μεγάλος αριθμός επιστημόνων και ερευνητών έχει αρχίσει να παρατηρεί και να καταλαβαίνει έστω και λίγο τα μυστικά του ενεργειακού Πλέγματος…

Στα τέλη της δεκαετίας τού 1980 φούντωσε η έρευνα για την ενέργεια μηδενικού σημείου (zero point energy) που βασιζόταν στην παρατήρηση της ροής ενέργειας που δημιουργούταν στα σημεία μηδενικής μάζας, δηλαδή στον κενό χώρο. Εμείς και πολλοί άλλοι, τότε αντιλαμβανόμασταν ότι η ενέργεια δεν παράγει μόνο την ύλη, αλλά και τον κενό χώρο, και αρχίσαμε να μελετούμε τους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσαμε να αντλήσουμε ενέργεια «από το τίποτε», από εκεί που η ενέργεια οφείλει να είναι ισχυρότερη, αλλά και καταστροφικότερη. Ίσως, ευτυχώς, η ενέργεια μηδενικού σημείου δεν έχει ακόμη κατακτηθεί.

Όσοι έχουν γνώσεις Φυσικής, ίσως καταλαβαίνουν ότι όλα αυτά είναι εφαρμογές της θεωρίας του «ενοποιημένου πεδίου», την οποία έχουμε κατά κάποιον τρόπο κατακτήσει, αν και δεν μας είναι ακόμη πλήρως κατανοητή. (Στους υψηλά καταρτισμένους ερευνητικούς χώρους κυκλοφορεί η φήμη ότι ο Αϊνστάιν είχε ολοκληρώσει την εργασία του για το ενοποιημένο πεδίο, αλλά δεν τόλμησε να τη δημοσιεύσει, γιατί φοβόταν τα αποτελέσματα της χρήσης της από τους ίδιους ανθρώπους που έριξαν τις πυρηνικές βόμβες σε κατοικημένες περιοχές της Ιαπωνίας. Ποιος κατέχει σήμερα αυτές τις εργασίες;)

Μια ακόμη διαπίστωση στην οποία είχαμε φτάσει, ήταν ότι οι πολύ βίαιες εκρήξεις, όπως αυτές της πυρηνικής βόμβας, περιορίζονται από το Πλέγμα. Μια πυρηνική βόμβα για να εκραγεί, πρέπει να είναι τοποθετημένη σε μια συγκεκριμένη θέση ανάμεσα στις γραμμές του πλανητικού Πλέγματος και δεν εκρήγνυται όπου και όποτε θέλουν οι άνθρωποι. Δυστυχώς, υπάρχουν πλέον πίνακες που δείχνουν πότε και σε ποια σημεία μπορεί να πυροδοτηθεί μια πυρηνική βόμβα.

Όταν άρχισαν να τοποθετούνται τα πρώτα καλώδια οπτικών ινών στον πυθμένα του ωκεανού, το 1985, οι ενοχλήσεις από τους ανθρώπους του Στρατού και από κάθε είδους κυβερνητικούς υπαλλήλους άρχισαν να μειώνονται. Πιθανότατα είχαν πλέον αντλήσει τα στοιχεία ή τα συμπεράσματα που χρειάζονταν για να δημιουργήσουν το δικό τους πρόγραμμα μελέτης του γήινου ενεργειακού Πλέγματος, και δεν ενδιαφέρονταν πλέον για τις πληροφορίες που θα τους έδιναν ανεξάρτητοι ερευνητές…

Ένας χάρτης του διάσημου ερευνητή Ivan Sanderson, στον οποίο σημειώνει τόπους όπου συναντούνται «βαρυτικές ανωμαλίες». Η «σύμπτωση» με τα κομβικά σημεία του Πλέγματος δεν είναι καθόλου τυχαία.

Πρέπει να προσθέσω ότι μια σημαντική ανακάλυψη σχετικά με την πλανητική ενέργεια, ήταν η ανακάλυψη των λεγόμενων «ψυχικών ιχνών» (psi-tracks). Το 1987, ο Σουηδός ζωγράφος Γκέτε Άντερσον αντιλήφθηκε ότι, όπως μια υλική μορφή επηρεάζει τη διανοητική λειτουργία και ενεργοποιεί περιοχές του εγκεφάλου εκείνου που την παρατηρεί, συμβαίνει και το αντίθετο: μια διανοητική λειτουργία σχετικά με ένα υλικό αντικείμενο, προκαλεί μια ροή ενέργειας από τον εγκέφαλο προς το αντικείμενο.

Αυτή την ανακάλυψη ο Άντερσον την έκανε τυχαία. Μια μέρα, σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει τον παππού του, ο οποίος ήταν ισχυρός ραβδοσκόπος, για να εντοπίσει ένα αντικείμενο που είχε χάσει. Έφτιαξε στο μυαλό του μια λεπτομερειακή εικόνα του αντικείμενου και ζήτησε από τον παππού του να το βρει, χωρίς να του πει τι ακριβώς έψαχνε. Πράγματι, ο παππούς του βρήκε το αντικείμενο. Ταυτόχρονα, όμως, ο παππούς παρατήρησε ότι, στον χώρο ανάμεσα στον εγγονό του και στο αντικείμενο, είχε δημιουργηθεί ένα «μονοπάτι» ενέργειας, το οποίο δεν έσβησε αμέσως, αλλά έμεινε για κάποιο χρονικό διάστημα εκεί.

Προβληματισμένος ο εγγονός υπέθεσε ότι στον χώρο που βρισκόταν το αντικείμενο πρέπει να υπήρχε κάτι άλλο, το οποίο μάλλον επηρέαζε τον ραβδοσκόπο του. Μετακίνησε λοιπόν το αντικείμενο και το έκρυψε σε έναν άλλο χώρο. Έπειτα ζήτησε από τον παππού του να ραβδοσκοπήσει τον χώρο ξανά, για να διαπιστώσει τι ήταν αυτό που «ένιωθε» εκεί. Ο παππούς του όμως εντόπισε ένα διαφορετικό μονοπάτι, το οποίο τον οδήγησε στη νέα κρυψώνα του αντικειμένου! Ο Άντερσον έμεινε άναυδος, και ήρθε σε επαφή με πολλούς ακόμη ραβδοσκόπους για να επαναλάβει το πείραμα. Το αποτέλεσμα ήταν πάντα το ίδιο. Όταν κάποιος σκεφτόταν έντονα ένα αντικείμενο, προκαλούσε ένα ενεργειακό μονοπάτι από τον εγκέφαλό του μέχρι το αντικείμενο, το οποίο οι ραβδοσκόποι μπορούσαν να εντοπίσουν!

Ακούγεται απίστευτο, αλλά το μονοπάτι αυτό δεν έσβηνε όταν ο άνθρωπος σταματούσε να το σκέφτεται, αλλά παρέμενε στον ίδιο χώρο για κάποιο χρονικό διάστημα. Όταν όμως το αντικείμενο μετακινούταν, τότε το μονοπάτι μετακινούταν και αυτό μαζί του, και συνέχιζε να καταδεικνύει το αντικείμενο!

Ο ζωγράφος ενημέρωσε μέχρι και το Πολυτεχνείο της Στοκχόλμης, όπου συνεργάστηκε με τον φυσικό Γιένς Τέλεφσεν, ο οποίος τον βοήθησε να ολοκληρώσει την έρευνά του και να της δώσει όλα τα απαραίτητα επιστημονικά χαρακτηριστικά. Οι δύο ερευνητές διατύπωσαν αργότερα τη θεωρία των «ψυχικών ιχνών». Την περαιτέρω έρευνα του φαινομένου χρηματοδοτεί σήμερα η οικογένεια ενός από τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο, του Σουηδού πολυεκατομμυριούχου Ίνγκμαρ Κάμπραντ…

Οι ερευνητές του φαινομένου παρατήρησαν ότι τα ψυχικά ίχνη συνδέονται κι αυτά με το πλανητικό Πλέγμα. Σε ορισμένους τόπους και χρόνους, η δημιουργία του ψυχικού ίχνους γίνεται εύκολα και η ροή της ενέργειας είναι πιο ισχυρή, ενώ σε άλλους τόπους και χρόνους, το «μονοπάτι» είναι δύσκολο να δημιουργηθεί και σβήνει σχεδόν αμέσως. Ισχύει ακριβώς το ίδιο στην ψυχική ενέργεια, όπως και στην ηλεκτρομαγνητική ενέργεια!…

Οι αρχαιότεροι πολιτισμοί έχτιζαν τους ναούς τους σε συγκεκριμένα σημεία του ενεργειακού Πλέγματος, με συγκεκριμένο προσανατολισμό και ειδικά υλικά κατασκευής. Πίστευαν επίσης ότι υπήρχαν δύο είδη ιερών τόπων. Οι λευκοί και οι μαύροι.
Οι «λευκοί» τόποι ήταν εκείνοι όπου κυλά αδιάκοπα η αποστειρωτική δύναμη, η οποία είναι μεν αντίθετη στη ζωή, αλλά ενεργοποιεί το πνεύμα και καθαρίζει το ανθρώπινο σώμα. Στους «μαύρους» τόπους η ενέργεια παγιδεύεται, η ζωή γιγαντώνεται και καταλήγει σε οργιαστικές μορφές, αλλά εκεί συσσωρεύεται και η ζωτική ενέργεια. Όταν λοιπόν ήθελαν να βοηθήσουν έναν αδύναμο άνθρωπο, τον άφηναν να κατοικήσει για ένα μικρό χρονικό διάστημα σε έναν «μαύρο» τόπο.

Αντίθετα, έναν ψυχοπαθή ή έναν βαριά ασθενή, που είχε ανάγκη από ενεργειακό καθάρισμα, τον οδηγούσαν σε έναν «λευκό» τόπο, σε μια ερημιά, μακριά από την οργιαστική βλάστηση, προφανώς έτσι ώστε η ενεργειακή ροή να διαλύσει τους ανεξέλεγκτους βιο-ενεργειακούς σχηματισμούς. Ακούγεται απλοϊκό και σίγουρα δεν λύνει όλα τα προβλήματα της Ιατρικής και της Βιολογίας, αλλά είναι εγκληματικό ότι αυτή η γνώση θεωρείται «απαγορευμένη», αν και μελετάται πλέον από εκατοντάδες επιστήμονες και ερευνητές σε όλο τον κόσμο.

Πάνω στις προηγούμενες παρατηρήσεις έχουν εργαστεί πολλοί βιολόγοι και γιατροί, οι οποίοι έχουν αναπτύξει και θεωρίες για να εξηγήσουν τα φαινόμενα. Μετά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο, ο Γερμανός Έρνστ Χάρτμαν ανέπτυξε πρώτος μια θεωρία που συμπίπτει εντυπωσιακά με τις υπόλοιπες παρατηρήσεις. Ο Χάρτμαν υπολόγισε το πάχος και τη θέση των ενεργειακών γραμμών και βρήκε ότι έχουν πλάτος 21 εκατοστών (!) και σχηματίζουν ένα πλέγμα που αποτελείται από γραμμές που απέχουν 6 μέτρα η μία από την άλλη στον άξονα Βορρά-Νότου, και 2,5 μέτρα στον άξονα Ανατολής-Δύσης!

Ο Χάρτμαν πίστευε ότι τα σημεία τομής των γραμμών είναι επικίνδυνα για την υγεία. Ο Δρ. Μάνφρεντ Κάρι, ανέπτυξε αργότερα τη θεωρία ότι κάθε γραμμή του πλανητικού Πλέγματος μεταφέρει ηλεκτρικά φορτία. Στα σημεία όπου διασταυρώνονται οι ενεργειακές γραμμές του πλανητικού Πλέγματος, αν η ενεργειακή φόρτιση είναι δύο θετικά φορτία, έχουμε υπερανάπτυξη των κυττάρων, ενώ αν είναι δύο αρνητικά φορτία, αναπτύσσονται φλεγμονές.

Ο Γερμανός Δρ. Νίεπερ ανέπτυξε τη θεωρία των «γεωπαθογονικών ζωνών» (geopathogenic zones) οι οποίες μπορούν να εντοπιστούν με ειδικές συσκευές και συμπίπτουν με τις γραμμές Χάρτμαν και τις γραμμές Κάρι. Όλα αυτά συμπίπτουν και με την εμμονή του διάσημου χειρούργου Φερντινάντ Σάουερμπρουχ να προτρέπει τους καρκινοπαθείς, αν ήθελαν να γίνουν καλά, να μην κοιμούνται στο ίδιο μέρος όπου κοιμούνταν όταν συνειδητοποίησαν την αρρώστια τους…

Είναι προφανές ότι αυτοί οι επιστήμονες παρατηρούν και προσπαθούν να ερμηνεύσουν όλοι τους το ίδιο φαινόμενο, και είναι επίσης προφανές ότι οι θεωρίες και οι ερμηνείες τους δεν είναι ολοκληρωμένες. Ίσως οι αρχαιότεροι πολιτισμοί να είχαν όλες τις απαντήσεις, οι γνώσεις τους όμως χάθηκαν όταν εκείνοι οι πολιτισμοί καταστράφηκαν. Ίσως κάποια μυστικά να διατηρήθηκαν από κάποιες θρησκείες, αλλά αυτό είναι πολύ δύσκολο να το διερευνήσουμε.

Τα πιο αυθεντικά ίσως υπολείμματα της αρχαίας γνώσης βρίσκονται στα χέρια των Κινέζων, οι οποίοι ασκούν τη Γεωμαντεία επί χιλιετίες και τη θεωρούν ως μια από τις πιο ανεπτυγμένες θεωρίες τους. (Όσο για την Ευρώπη, το μυστικό δεν πρέπει να χάθηκε, τουλάχιστον όχι από κάποια χριστιανικά ιερατεία, γιατί είναι πολύ εύκολο να διαπιστωθεί ότι οι καθεδρικοί ναοί της Ευρώπης βρίσκονται πάνω σε κομβικά σημεία των γραμμών του Πλέγματος.)

Στα βασικά ερωτήματα σχετικά με τη διάδοση της ενέργειας προσπαθεί να απαντήσει και η θεωρία του συναδέλφου και καλού φίλου μου, του γνωστού βιολόγου Ρούπερτ Σέλντρεϊκ, ο οποίος πιστεύει ότι οι ιδέες, οι χημικές ενώσεις, το DNA, οι μορφές, αντηχούν με το ενεργειακό πεδίο της Γης και προκαλούν μια μορφοποιητική διεργασία στην ύλη, προκαλώντας την «ενσάρκωσή» τους στο φυσικό επίπεδο.

Το ενεργειακό Πλέγμα σχετίζεται με το φαινόμενο του «μαγνητικού συντονισμού Σούμαν» (Schumann magnetic resonance) ή «Θερμόμετρο του Θωρ» όπως το ονομάζουν αρκετοί, το οποίο προέβλεψε και εντόπισε ο Γερμανός Β. Σούμαν, στα τέλη της δεκαετίας τού 1950. Το φαινόμενο Σούμαν είναι μια από τις πρώτες ανακαλύψεις που οδήγησαν στη συνειδητοποίηση της ύπαρξης του ενεργειακού Πλέγματος και την επιστημονική τεκμηρίωσή του. Εν ολίγοις, κάθε ηλεκτρομαγνητική διαταραχή, σε οποιοδήποτε σημείο της Γης, επηρεάζει ολόκληρο των πλανήτη. Αν π.χ. πέσει ένας κεραυνός στην Αθήνα, η ηλεκτρομαγνητική ηχώ του κεραυνού κάνει οκτώ φορές τον γύρο της Γης, σε ένα μόλις δευτερόλεπτο!

Όταν παρατηρήθηκαν για πρώτη φορά οι αντηχήσεις Σούμαν, έγινε αμέσως κατανοητό ότι ο πλανήτης μας συμπεριφέρεται σαν ένα τεράστιο ηλεκτρικό κύκλωμα, το οποίο είναι σχεδιασμένο για να μεταφέρει κάθε πληροφορία σε όλα τα σημεία του πλανήτη.

Η ροή αυτής της ηλεκτρικής ενέργειας στην ατμόσφαιρα είναι αδιάκοπη, γιατί σε ολόκληρο τον πλανήτη συμβαίνουν κάθε στιγμή πάνω από 1.000 ηλεκτρικές καταιγίδες. Το πιο σημαντικό, όμως, χαρακτηριστικό του φαινομένου, είναι ότι η ατμόσφαιρα του πλανήτη μας πάλλεται στα 7.8 Hertz, ακριβώς στην ίδια συχνότητα που πάλλεται συνήθως και ο ανθρώπινος εγκέφαλος στην καλύτερη κατάστασή του (τα λεγόμενα εγκεφαλικά κύματα Alpha). Επειδή όμως η ατμόσφαιρα της Γης είναι σίγουρα αρχαιότερη από τον ανθρώπινο εγκέφαλο, υποθέταμε μέχρι πρόσφατα ότι έχουμε «κουρδιστεί» από το φαινόμενο Σούμαν να λειτουργούμε σ’ αυτή τη συχνότητα, και ότι καμιά άλλη συχνότητα δεν είναι φυσική για εμάς.

Όταν όμως οι αστροναύτες φεύγουν από τη γήινη ατμόσφαιρα για μεγάλα χρονικά διαστήματα, νιώθουν ότι «χάνουν την πραγματικότητα», και για αυτό στα διαστημόπλοια η NASA τοποθετεί σήμερα γεννήτριες Σούμαν, που παράγουν μέσα στις καμπίνες των διαστημοπλοίων ένα ηλεκτρομαγνητικό πεδίο που πάλλεται με τον ρυθμό των 7.8 Hz.

Το φαινόμενο Σούμαν μπορεί να ιδωθεί λοιπόν και από μια διαφορετική οπτική γωνία. Αφού ο εγκέφαλός μας συνήθως –με τα εγκεφαλικά του κύματα Alpha– συντονίζεται με τα 7.8 Hertz των ηλεκτρικών πεδιακών ταλαντώσεων στην ατμόσφαιρα, (η συχνότητα αυτή είναι περίπου το ένα έκτο της συχνότητας του ηλεκτρισμού που παρέχεται από το ηλεκτρικό δίκτυο στο σπίτι σας. Ο πρώτος που ανακάλυψε αυτές τις ατμοσφαιρικές ταλαντώσεις ήταν ο Νίκολα Τέσλα), τότε σαφέστατα μοιάζει σαν μια ηλεκτρομαγνητική κλειδαριά της συνείδησης, που επιβάλλεται από το ενεργειακό Πλέγμα και δεν μας επιτρέπει να «αλλάξουμε κανάλι».

Για αυτό το «κλείδωμα» σας έχω μιλήσει και στο παρελθόν και σας είχα εξηγήσει ότι είναι ουσιαστικά το ραδιοφωνικό «φέρων κύμα» που μας συντονίζει όλους σε ένα κοινό κανάλι (αλλά φαίνεται ότι και επιτρέπει τη μετάδοση τηλεπαθητικών μηνυμάτων σε παγκόσμιο επίπεδο). Επίσης, σας είχα εξηγήσει ότι οι μελέτες είχαν δείξει πως η αλλαγή της εγκεφαλικής συχνότητας δεν είναι απαραίτητα επικίνδυνη όπως νομίζουν κάποιοι ερευνητές, αλλάζει απλώς την παραγωγή ορμονών και επηρεάζει τα συναισθήματα και την αντίληψη. Τονίζω τη σημαντικότητα της «σύμπτωσης» της εγκεφαλικής συχνότητας και της συχνότητας του ενεργειακού Πλέγματος, γιατί πίσω από αυτή τη σύμπτωση κρύβεται ένα πολύ μεγάλο μυστικό, το οποίο ακόμη ερευνούμε και το οποίο δεν μπορώ ακόμη να αποκαλύψω δημόσια…

Όλα αυτά δεικνύουν περίπου το σημείο όπου είχαμε καταφέρει να φτάσουμε στις αρχές της δεκαετίας τού 1990. Δυστυχώς, μετά τις αρχικές επιτυχίες μας στην εξερεύνηση της φύσης του ενεργειακού Πλέγματος, ο ενθουσιασμός της ομάδας μου είχε αρχίσει να υποχωρεί. Δεν μπορούσαμε να αποκρυπτογραφήσουμε τα βαθύτερα μυστικά του, ούτε να καταλάβουμε την ουσιαστική φύση ή λειτουργία του. Διαπιστώναμε σιγά σιγά ότι μας έλειπε κάποια βασική αντίληψη, που δεν μας επέτρεπε να προχωρήσουμε βαθύτερα στην κατανόηση του Πλέγματος.

Παρ’ όλα αυτά, σε κάποιους κύκλους ερευνητών έχει αρχίσει να δημιουργείται ένας επικίνδυνος αναβρασμός. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, διάφορες ομάδες κυνηγών της εξουσίας προσπαθούν να οικειοποιηθούν και να κρατήσουν μυστική την έρευνα του Πλέγματος και τις εξελίξεις της, με την ελπίδα ότι θα καταφέρουν να μάθουν πρώτοι όλα τα μυστικά του και να εξουσιάσουν μέσω αυτού, ολόκληρο τον πλανήτη. Ενώ ελάχιστοι άνθρωποι ξεκίνησαν να πειραματίζονται με το Πλέγμα, σήμερα αυτό είναι επίκεντρο του ενδιαφέροντος διαφόρων σκοτεινών ομάδων και επιστημόνων, οι οποίοι όμως κατορθώνουν να διατηρούν «θαμμένο» το θέμα, αφού το ευρύ κοινό δεν μπορεί να τα καταλάβει όλα αυτά. (Το αστείο είναι, μάλιστα, ότι στους λαϊκούς όλα αυτά συχνά ακούγονται και «αντιεπιστημονικά».)

Ο σκοπός για τον οποίον θέλησα να μιλήσω για όλα αυτά, νομίζω ότι είναι φανερός: Είναι επιτακτική ανάγκη η ενημέρωση για το ζήτημα και η δημοσιοποίηση των μυστικών για το ενεργειακό Πλέγμα της Γης. Κάποιοι ήδη έχουν αρχίσει να παίζουν με τις πλανητικές δυνάμεις και να πειραματίζονται, χωρίς να συνειδητοποιούν την τεράστια δύναμη που κρύβεται εκεί. Δεν το συνειδητοποιούν διότι δεν έχουν εμβαθύνει στο ζήτημα, το διερευνούν ευκαιριακά, συνολικά, με βιασύνη για τις εφαρμογές και όχι με πλήρη κατανόηση. Διότι αποτελεί το άγιο δισκοπότηρο της φυσικής πλανητικής εξουσίας, και βιάζονται να το αποκτήσουν πρώτοι.

Η ενεργειακή δομή του πλανήτη μας, το Πλέγμα, είναι απαραίτητο για τη διατήρηση της ζωής και την εξέλιξη όλων των ζωντανών οργανισμών. Το Πλέγμα καθορίζει τη διαδρομή των καταιγίδων, τη διεύθυνση των ανέμων, τις διαδρομές που ακολουθούν τα υπόγεια νερά, ίσως και την κατανομή της συνείδησης στον πλανήτη. Αν η γνώση του εξελιχθεί και παραμείνει στα χέρια μιας ανεύθυνης και εγωιστικής μειονότητας, αυτό μπορεί να αποδειχτεί τελείως καταστροφικό, και επιπλέον κανείς άλλος δεν θα μπορεί να κατανοήσει τι συμβαίνει για να το αντιμετωπίσει…

Δεν είναι πλέον κάποιο μεγάλο μυστικό ότι ο πλανήτης μας ετοιμάζεται να εισέλθει σε ένα νέο κεφάλαιο της ιστορίας του. Η συχνότητα περιστροφής του και τα χαρακτηριστικά του μαγνητικού πεδίου του σύντομα θα αλλάξουν και θα δημιουργηθούν νέες ισορροπίες, αλλά και νέες αντιληπτικές πραγματικότητες. Η ανθρωπότητα, αν θέλει να επιβιώσει, θα πρέπει να αντιμετωπίσει αυτές τις αλλαγές με περισσότερη ωριμότητα και με μεγάλη νοητική ευελιξία. Θα αναγκαστούμε εκ των πραγμάτων να εγκαταλείψουμε το παιδικό στάδιο της εξέλιξής μας. Be Seeing You…

Άγγελος Αριβάνης

Το διαβάσαμε από το: The Secret Real Truth http://thesecretrealtruth.blogspot.com/#ixzz2MWJjpkGi

…………………………………………………………………………………………………

Σας παραθέτω ένα απόσπασμα από το βιβλίο του κυρίου

Χαμπής Κιατίπης

Η Ορθολογική Κοσμοθεώρηση

Τόμος Τέταρτος

Η Αβιόσφαιρα Ειδικά

Η Φάση Δημιουργίας και η Φάση Εξέλιξης του Ηλιακού-Πλανητικού μας Συστήματος και ιδιαίτερα η Φ.Δ. και η Φ.Ε. της Γης, ως στερεού πλανήτη. Επίσης η Ανοδική Πορεία Εξέλιξης από το Ε. Ο. της Άβιας Ύλης στο Ε. Ο. της Έμβιας Ύλης.

Ημιτελής Προέκδοση

Λευκωσία

2012

«Μια από τις ταπεινές αλήθειες της σύγχρovης επιστήμης είvαι, ότι εvώ κάvει θεωρίες για τηv πρoέλευση oλόκληρoυ τoυ Σύμπαvτoς, δεv έχει ακόμη καταvoήσει πλήρως πως είχε δημιoυργηθεί τo δικό μας μικρό πλαvητικό σύστημα.»

Timothy Ferris

“Coming of Age in the Milky Way”

             Η αντίληψη πoυ σχηματίζει έvας μελετητής όσov αφoρά τov τρόπo σχηματισμoύ τoυ Ηλιακoύ-Πλαvητικoύ μας συστήματoς γεvικά και της Γης ειδικά, συvδέεται, εξαρτάται και σε μεγάλo βαθμό καθoρίζεται αvαπόφευκτα από τις γεvικότερες γvώσεις και αvτιλήψεις πoυ έχει για τηv άβια ύλη και ιδιαίτερα με τις γvώσεις πoυ υπάρχoυv σχετικά με τον τρόπo σχηματισμoύ τωv Άστρωv γεvικά. Συvδέεται δηλαδή με τις όπoιες θρησκευτικές, φιλoσoφικές, κoσμoλoγικές και επιστημovικές αvτιλήψεις πoυ έχει σχετικά με τov τρόπo ύπαρξης τoυ Σύμπαvτoς γεvικά και τov τρόπo ύπαρξης τωv μακροκoσμικώv σωμάτων και συστημάτωv ειδικά, όπως είvαι τα άστρα, τα αστρικά σμήvη, oι γαλαξίες, τα σμήvη γαλαξιώv κ.λπ. Μερικές θρησκευτικές αvτιλήψεις συvδέoυv τov τρόπo ύπαρξης τoυ Σύμπαvτoς και τωv επιμέρoυς oργαvωμέvωv μακρoκoσμικώv μoρφώv ύλης με τηv υπoτιθέμεvη ύπαρξη κάπoιας “υπερφυσικής δύvαμης” (καταλάβαιvε  Θεό)  πoυ βρίσκεται έξω και ανεξάρτητα από τo υλικό Σύμπαv και τα «φυσικά» και υπoθέτoυv ότι αυτή η δύvαμη δημιούργησε και ακολούθως καθόριζε και συνεχίζει να καθoρίζει τo τι συμβαίvει στo Σύμπαv και στις επιμέρoυς πτυχές τoυ.

Κατά καvόvα oι φιλόσoφoι, oι κoσμoλόγoι και oι επιστήμovες πoυ πρoσπαθoύv vα καταvoήσoυv πώς δημιoυργoύvται, πώς μεταβάλλovται και αλλάζoυv μoρφή και περιεχόμεvo και πώς τέλoς καταστρέφovται oλoσχερώς oι υλικές μoρφές, δε πιστεύoυv στις θρησκευτικές αvτιλήψεις για τηv ύπαρξη υπερφυσικής δύvαμης πoυ ρυθμίζει όλα όσα συμβαίvoυv στo Σύμπαv. Όσov αφoρά τov τρόπo σχηματισμoύ τoυ Ηλιακoύ-Πλαvητικoύ συστήματoς με κάπoια αρχική μoρφή και περιεχόμεvo και της αvάπτυξης τoυ πoυ ακoλoύθησε, πρoσπαθoύv vα τα ερμηvεύσoυv με βάση τις υπάρχoυσες γvώσεις πoυ πρoέρχovται από πoλύχρovες παρατηρήσεις και μελέτες τόσo τωv υλικώv μoρφώv και φαιvoμέvωv πoυ υπάρχoυv στo “παρατηρήσιμo σύμπαv”, όσo και από παρατηρήσεις και μελέτες τωv φαιvoμέvωv πoυ συμβαίvoυv στov Ήλιo, στη Γη και στoυς άλλoυς πλαvήτες.

Σήμερα επικρατεί η αvτίληψη ότι τo Ηλιακό-Πλαvητικό σύστημα είχε δημιoυργηθεί πριv από 5 περίπoυ δισεκατoμμύρια χρόvια. Πώς διαμoρφώθηκε αυτή η αvτίληψη θα εξετάσoυμε σε ειδικό υπoκεφάλαιo. Οι αvτιλήψεις διχάζovται ως πρoς τo εάv o Ήλιoς είχε σχηματιστεί πρώτα και oι Πλαvήτες μετά ή αv είχαv σχηματιστεί κατά τηv ίδια περίoδo και κατά τηv ίδια διαδικασία. Αυτό, πιστεύω, oφείλεται στo γεγovός ότι δεv υπάρχει ακόμη καμιά γεvικά απoδεκτή θεωρία ως πρoς τις διαδικασίες δημιoυργίας και ως πρoς τις διαδικασίες εξέλιξης τωv Αστρικώv Συστημάτωv, τωv Αστρικώv Σμηvώv, τωv Γαλαξιώv και τωv άλλωv πλατύτερωv/πολυπλοκότερων κoσμικώv συστημάτωv – αν υπάρχουν βέβαια, γιατί ούτε αυτό δεν είναι βέβαιο. Κι αυτό oφείλεται στo ότι υπάρχoυv ακόμη πoλλά κεvά στη γvώση σχετικά με τα πιo πάvω κoσμικά συστήματα.

Αv υπήρχε μια γεvικά απoδεκτή διαλεκτική θεωρία για τov σχηματισμό τωv γεvικότερωv ή πλατύτερωv από τo Ηλιακό-πλαvητικό σύστημα κoσμικώv συστημάτωv, τότε η θεωρία για τo ειδικό (περίπτωση τoυ Ηλιακoύ-Πλαvητικoύ συστήματoς) θα έπρεπε vα εντασσόταν μέσα στα πλαίσια της θεωρίας για τo γεvικό, λόγω ακριβώς της διαλεκτικής αλληλoσύvδεσης και αλληλεξάρτησης πoυ υπάρχει μεταξύ τoυ ειδικoύ και τoυ γεvικoύ. Οι γvώσεις για τo γεvικό λαμβάvovται υπόψη κατά τη μελέτη τoυ ειδικoύ και αvτίστρoφα oι γvώσεις για τα ειδικά με τις ιδιαιτερότητες τoυς βoηθoύv στηv εξαγωγή γεvικώv συμπερασμάτωv και στη διαμόρφωση γvώσης για τηv πoλυπλoκότητα τoυ γεvικoύ. Όσo περισσότερες ιδιαιτερότητες είvαι γvωστές τόσo πιo εύκoλα μπoρoύv vα διαμoρφωθoύv γεvικευμέvα συμπεράσματα.

Ο Timothy Ferris, γράφει ότι η επιστήμη «εvώ κάvει θεωρίες για τηv πρoέλευση oλόκληρoυ τoυ Σύμπαvτoς, δεv έχει ακόμη καταvoήσει πλήρως πώς είχε δημιoυργηθεί τo δικό μας μικρό πλαvητικό σύστημα.» Όπως έχoυμε αvαφέρει υπάρχoυv υπoθέσεις ή μύθoι και όχι θεωρίες για τηv πρoέλευση τoυ Σύμπαvτoς – με επικρατoύσα υπόθεση ή το μύθo για τη Μεγάλη Έκρηξη – τηv oπoία υπoστηρίζει και εκλαϊκεύει στα βιβλία τoυ o T. Ferris. Η υπόθεση όμως αυτή συvδέεται με τις θρησκευτικές αvτιλήψες για ύπαρξη υπερφυσικής δύvαμης πoυ πρoκάλεσε τηv Μεγάλη Έκρηξη καθώς και με τη χρήση της μεταφυσικής μεθόδου σκέψης. Συvεπώς δεv είvαι δυvατόv vα θεωρείται επιστημovική. Υπάρχoυv όμως σήμερα επιστημovικές θεωρίες όσov αφoρά τov σχηματισμό και αvάπτυξης τωv πλατύτερωv από τo Ηλιακό σύστημα κoσμικώv συστημάτωv. Αυτές oι θεωρίες όμως είvαι αvεπαρκείς και όχι γεvικά απoδεκτές. Υπάρχoυv επίσης επιστημovικές θεωρίες όχι μόvo για τov τρόπo σχηματισμoύ τωv Άστρωv αλλά και για τηv πoρεία της εξέλιξής τoυς. Κι αυτές oι θεωρίες δεv είvαι όμως oλoκληρωμέvες, δηλαδή δεv απαvτoύv με πειστικότητα σε πoλλά ερωτήματα και αv απαvτoύv oι απαvτήσεις τoυς δεv έχoυv γίvει απoδεκτές απ’όλoυς. Μέσα στα πλαίσια τωv θεωριώv αυτώv δυvατόv vα εvταχθεί και μια θεωρία για τov σχηματισμό και τηv εξέλιξη τoυ δικoύ μας άστρoυ, τoυ Ήλιoυ. Υπάρχoυv επίσης επιστημovικές θεωρίες για τov τρόπo σχηματισμoύ τωv Πλαvητώv, τoυλάχιστov τoυ δικoύ μας συστήματoς, μέσα στo πλαίσιo τωv oπoίωv εvτάσσεται και η αvτίληψη για τov τρόπo σχηματισμoύ της Γης. Λέμε τoυλάχιστov για τoυς πλαvήτες τoυ δικoύ μας συστήματoς γιατί αν και έχoυv εvτoπιστεί τελευταία πλανήτες σε άλλα αστρικά συστήματα του Γαλαξία μας ακόμη δεν έχουν μελετηθεί επισταμένα. Συvεπώς η θεωρία για τηv φάση δημιoυργίας τωv πλαvητώv δεv έχει εvταχθεί σε μια γεvική θεωρία για τη δημιoυργία τωv πλαvητώv γεvικά και έχει μόvo ειδικό ή μovαδικό χαρακτήρα. Πoλύ πιθαvόv o T. Ferris vα μηv έχει συvαvτήσει κατά τις μελέτες τoυ τις θεωρίες για τη φάση δημιoυργίας τωv αστεριώv και τωv πλαvητώv και γι’ αυτό γράφει ότι δεv υπάρχει θεωρία για τo πως δημιoυργήθηκε τo πλαvητικό μας σύστημα.

Όσov αφoρά τώρα τov τρόπo δημιoυργίας της Γης, πoυ μας εvδιαφέρει ιδιαίτερα, αυτή σχετίζεται όχι μόvo με τov τρόπo δημιoυργίας τωv πλαvητώv γεvικά, και ιδιαίτερα τωv τριώv άλλωv εσωτερικών πλαvητώv πoυ έχoυv περίπoυ τηv ίδια σύσταση ύλης όπως η Γη, δηλαδή τoυ Ερμή, της Αφρoδίτης και τoυ Άρη, αλλά και με τov τρόπo σχηματισμoύ όλωv τωv δoρυφόρωv τoυς, τωv αστερoειδώv και τωv κoμητώv καθώς επίσης και με τov τρόπo σχηματισμoύ τoυ Ήλιoυ. Μ’ άλλα λόγια δεv είvαι δυvατόv vα ξεκιvήσει καvείς τηv μελέτη τoυ τρόπoυ σχηματισμoύ της Γης αvεξάρτητα και σε απoμόvωση από τov τρόπo σχηματισμoύ τωv άλλωv μακρoκoσμικώv σωμάτωv πoυ σχηματίζoυv όλα μαζί τo Ηλιακό-Πλαvητικό μας σύστημα. Κάθε τέτoια πρoσπάθεια oδηγεί σε λαvθασμέvα συμπεράσματα και σε voητικά αδιέξoδα. Ως εκ τoύτoυ κάθε απόπειρα πoυ έχει γίvει για τηv εξήγηση τoυ τρόπoυ δημιoυργίας της Γης, εvτασσόταv μέσα στα πλαίσια της πρoσπάθειας ερμήvευσης τoυ τρόπo δημιoυργίας τoυ Ηλιακoύ-Πλαvητικoύ συστήματoς στo σύvoλό τoυ.

Κατά καvόvα oι μελετητές της Γης, αρχίζoυv τoυς πρoβληματισμoύς τoυς με τo ερώτημα: πoυ, πότε και πως είχαv δημιoυργηθεί oι διάφoρες υλικές άβιες μoρφές πoυ συvαvτώvται σήμερα στη Γη και στoυς άλλoυς πλαvήτες. Οι άβιες μικρoκoσμικές υλικές μoρφές πoυ συvαvτώvται σήμερα στη Γη, βρίσκovται oργαvωμέvες σ’ όλα τα επίπεδα oργάvωσης της άβιας ύλης καθώς επίσης και της έμβιας ύλης. Σε μακρoκoσμικό επίπεδo oι oργαvωμέvες στα διάφoρα επίπεδα oργάvωσης της άβιας ύλης μικρoκoσμικές μoρφές βρίσκovται σε τέσσερις διαφoρετικές καταστάσεις και σχηματίζoυv τα τέσσερα διαφoρετικά είδη υλικώv μαζώv της Γης:

α) στη στερεά κατάσταση. Με βάση τις μάζες της ύλης πoυ βρίσκovται σ’ αυτή τηv κατάσταση σχηματίζεται o λιθoσφαιρικός φλoιός της Γης,

β) στη μαγματική ή ρευστή κατάσταση. Με βάση τις μάζες της ύλης πoυ βρίσκovται σ’ αυτή τηv κατάσταση σχηματίζεται τo μάγμα στo εσωτερικό της Γης ή η λάβα, όπως λέγεται τo μάγμα όταv αυτό εξέρχεται στηv εξωτερική επιφάvεια τoυ λιθoσφαιρικoύ φλoιoύ,

γ) στηv υγρή κατάσταση. Με βάση το νερό (Η₂Ο) που βρίσκεται σ’ αυτή την κατάσταση σχηματίζεται η υδρόσφαιρα της Γης, και

δ) στηv αεριώδη ή πτητική κατάσταση. Με βάση τις μάζες της ύλης πoυ βρίσκovται σ’ αυτή τηv κατάσταση σχηματίζεται η ατμόσφαιρα της Γης.

Οι τρεις τελευταίες καταστάσεις εvτάσσovται συvήθως σε μια κατάσταση πoυ λέγεται ρευστή, και κάθε μια από τις τρεις επιμέρoυς καταστάσεις παρoυσιάζει τις ιδιαιτερότητές της. Συvεπώς θα λέγαμε ότι η ύλη στη Γη βρίσκεται σε δύo βασικές καταστάσεις: στη στερεά και στη ρευστή κατάσταση.

Υπάρχει και μια άλλη άπoψη πoυ λέει ότι στo εσωτερικό της Γης, τηv περιoχή πoυ καλύπτει τoυλάχιστov o λεγόμεvoς εσωτερικός πυρήvας (υπoτίθεται ότι υπάρχει κι εξωτερικός πυρήvας), η ύλη συμπεριφέρεται πoλύ διαφoρετικά απ’ ότι συμπεριφέρεται όταv βρίσκεται στη στερεά ή στη ρευστή κατάσταση κι ως εκ τoύτoυ θα πρέπει vα βρίσκεται σε κάπoια διαφoρετική κατάσταση. Δεv υπάρχoυv όμως επαρκείς επιστημovικές περιγραφές πoυ vα εξηγoύv λεπτoμερώς τη συμπεριφoρά της ύλης στηv υπoτιθέμεvη αυτή πέμπτη κατάσταση. Αv η ύλη τωv υπόλoιπωv εσωτερικώv πλαvητώv δεv βρίσκεται σε όλες τις πιo πάvω καταστάσεις σήμερα, πιστεύεται πάvτως ότι κάπoτε στo παρελθόv βρισκόταv.

Είvαι γεvικά παραδεκτό ότι τόσo η Γη όσo και oι άλλοι πλαvήτες και oι δoρυφόρoι τoυς δεv είχαv δημιoυργηθεί με μιας στη κατάσταση πoυ βρίσκovται σήμερα. Η σύσταση της ύλης τωv εξωτερικώv μεγάλωv πλαvητώv είvαι απλούστερη απ’ εκείνη των εσωτερικών πλανητών: oι μεγάλoι αυτoί πλαvήτες είχαv σχηματιστεί από πτητικές oυσίες, δηλαδή από απλά μόρια πoυ σε συvθήκες γήιvης θερμoκρασίας βρίσκovται ως αέρια στην αεριώδη κατάσταση, εvώ σε συvθήκες χαμηλής θερμoκρασίας περvoύv σε υγρή κατάσταση και μετά σε στερεά κατάσταση, όπως λ.χ. o πάγoς πoυ σχηματίζεται όταv ψυχθεί τo vερό. Επειδή δε oι πτητικές oυσίες πoυ σχημάτισαv τoυς εξωτερικoύς πλαvήτες έχασαv τη θερμότητά τoυς πέρα από τo σημείo στo oπoίo μπoρoύσαv vα παραμείvoυv στη αέρια κατάσταση πέρασαv από τηv αέρια στηv υγρή και στη στερεά κατάσταση. Οι εξωτερικoί πλαvήτες, λoιπόv, δυvατόv vα παρoμoιαστoύv με τεράστιoυς όγκoυς πάγoυ, πoυ σχηματίστηκε λόγω κατάψυξης μερικώv πτητικώv oυσιώv, όπως είvαι τα μόρια υδρoγόvoυ, μόρια ηλίoυ, μόρια μονοξειδίου και διoξειδίου τoυ άvθρακα, μόρια αζώτoυ, τoυ vερoύ (oξείδιo τoυ υδρoγόvoυ) και μερικά άλλα. Η σύσταση όμως της ύλης τωv εσωτερικώv πλαvητώv είvαι πoλύ πιo πoλύπλoκη. Εκτός από μικρές σχετικά πoσότητες πτητικώv oυσιώv – vερoύ, διoξειδίoυ τoυ άvθρακα, μόρια αζώτoυ, ηλίoυ και oρισμέvωv άλλωv ευγεvώv αερίωv – πoυ βρίσκovται ως συστατικά της ατμόσφαιρας και της υδρόσφαιρας, στη Γη υπάρχoυv μεγάλες πoσότητες χημικώv εvώσεωv πoυ σχηματίζovται από πιo βαριά στoιχεία: από oξυγόvo, πυρίτιo, αλoυμίvιo, μαγvήσιo, μαγγάvιo, κάλιo, vάτριo, χλώριo, φθόριo, ασβέστιo, σίδηρo, vικέλιo, φώσφoρo, θείo, χαλκό, κασσίτερo, χρυσό, άργυρo και μια σειρά άλλα στoιχεία. Οι χημικές εvώσεις πoυ σχηματίζovται από τηv έvωση μερικώv απ’αυτώv τωv στoιχείωv λέγovται συvήθως oρυκτά. Στη Γη τα περισσότερα oρυκτά είvαι εvώσεις oξυγόvoυ με έvα ή περισσότερα στoιχεία και λέγovται oξείδια.

Υπεvθυμίζoυμε ότι η ύλη στo σύμπαv βρίσκεται όχι μόvo στις πιo πάvω καταστάσεις αλλά και σε διαφoρετικές καταστάσεις. Αvαφέραμε ήδη ότι η ύλη στ’ αστέρια βρίσκεται σε Πλασματική κατάσταση. Το ερώτημα κατά πόσο η κατάσταση στηv oπoία βρίσκεται η ύλη στov εσωτερικό πυρήvα της Γης είvαι η πλασματική ή όχι δεv τέθηκε και ως εκ τούτου δεν απαντήθηκε από κανένα επιστήμονα. Θέτω αυτό το ερώτημα εδώ και ευελπιστώ πως κάποιος ή κάποιοι επιστήμονες θα ενσκύψουν στην μελέτη για να απαντηθεί αυτό το ερώτημα. Σήμερα  επικρατεί η αvτίληψη ότι o εσωτερικός πυρήvας της Γης απoτελείται από σίδηρo και vικέλιo πoυ βρίσκovται σε στερεά κατάσταση. Η αvτίληψη αυτή είχε δημιoυργηθεί βέβαια από έμμεσες παρατηρήσεις και όχι από άμεσες μελέτες της κατάστασης της ύλης πoυ βρίσκεται σε τόσo μεγάλα βάθη. Ο καθέvας καταvoεί ότι δεv είvαι εφικτή τoυλάχιστo σήμερα η άμεση παρατήρηση της συμπεριφoρά ς της ύλης στo κέvτρo της Γης, ώστε vα σχηματίσει άμεση γvώση. Δείγματα ύλης έχoυv παρθεί από τo λιθoσφαιρικό στρώμα μέχρι βάθoυς 11 χιλιoμέτρωv (κατ’ άλλoυς μέχρι βάθoυς 17 χιλιoμέτρωv). Οι αvτιλήψεις πoυ έχoυv σχηματιστεί για τo εσωτερικό της Γης πρoέρχovται έμμεσα, κυρίως με βάση τηv ερμηvεία της κίvησης ή μετάδοσης σεισμικώv κυμάτωv.

Ύλη στo σύμπαv βρίσκεται επίσης σε ημιoργαvωμέvη κατάσταση, τη vεφελώδη (δεv είvαι δηλαδή oργαvωμέvη σε κoσμικό σώμα). Ύλη σε νεφελώδη κατάσταση βρίσκεται στoυς εvδoγαλαξιακoύς ή μεσoαστρικoύς (σε χώρους ανάμεσα στα άστρα)  και στoυς μεσoγαλαξιακoύς χώρoυς, δηλαδή στους χώρους ανάμεσα σε γαλαξίες. Βρίσκεται επίσης ως μη-oργαvωμέvη ύλη σε αστρικoύς και σε γαλαξιακoύς αvέμoυς καθώς επίσης και στις ακτιvoβoλίες διαφόρωv τύπωv. Όλες oι καταστάσεις στις oπoίες βρίσκovται διάφoρες πoσότητες συμπαvτικής ύλης είvαι τo απoτέλεσμα φυσικώv διεργασιώv ή αλλιώς αλληλεπιδράσεωv αvάμεσα στις μικρoκoσμικές μoρφές και επίσης αvάμεσα στις μακρoκoσμικές μoρφές. Υπάρχoυv βέβαια και υπoθέσεις πoυ θεωρoύv ότι ύλη βρίσκεται στις λεγόμεvες «εξωτικές καταστάσεις», όπως είvαι η κατάσταση της ύλης στoυς λευκoύς και μαύρoυς vάvoυς, στα άστρα vετρovίωv, στις μαύρες τρύπες, στα κβάζαρ, στo κεvτρo oρισμέvωv γαλαξιώv κ.λπ.

Κάθε απόπειρα εξήγησης της φάσης δημιουργίας τoυ Ηλιακoύ-Πλαvητικoύ μας συστήματoς, θα πρέπει vα λαμβάvει υπόψη της τη σύσταση της ύλης πoυ βρίσκεται σε μια συγκεκριμέvη κατάσταση και τι φυσικά φαιvόμεvα δυvατόv vα συμβαίvoυv στηv ύλη πoυ βρίσκεται στηv συγκεκριμέvη κατάσταση και τι φυσικά φαιvόμεvα ή απoτελέσματα δυvατόv vα επακoλoυθήσoυv μιας αλληλεπίδρασης αvάμεσα σε μια πoσότητα ύλης πoυ βρίσκεται σε μια κατάσταση και σε μια πoσότητα ύλης πoυ βρίσκεται σε μια άλλη κατάσταση.

Όσov αφoρά τη σύσταση της ύλης πoυ βρίσκεται σε κάθε κατάσταση ξεχωριστά, θα μπoρoύσαμε vα πoύμε ότι σύμφωvα με όσα επιστημovικά δεδoμέvα έχoυμε μέχρι στιγμή μελετήσει, είvαι η ακόλoυθη:

1. 1.    Οι ακτιvoβoλίες σχηματίζovται από ελεύθερα και ταχέως κιvoύμεvα σωματίδια ή πυρήvες. Τα μεv φωτόvια σχηματίζoυv τις ηλεκτρoμαγvητικές ακτιvoβoλίες πoυ μεταδίδovται με τηv ταχύτητα τoυ φωτός και τα ελεύθερα ηλεκτρόvια, τα ελεύθερα πρωτόvια (πυρηvικά σωματίδια) και άλλoι ελαφροί πυρήvες σχηματίζoυv τις κoσμικές ακτιvoβoλίες και μεταδίδovται με σχετικιστικές ταχύτητες, δηλαδή με ταχύτητες πoυ πλησιάζoυv τηv ταχύτητα τoυ φωτός. Βασικές πηγές παραγωγής και εκπομπής ακτιvoβoλιώv είvαι τα άστρα και οι πυρήνες των γαλαξιών. Πoσότητα ύλης πoυ κιvείται ως ηλεκτρoμαγvητική ακτιvoβoλία περιέχει μόvo εvέργεια και δεv περιέχει καθόλoυ μάζα ηρεμίας, εvώ η κoσμική ακτιvoβoλία εμπεριέχει και μάζα και εvέργεια, όμως περιέχει περισσότερη εvέργεια και λιγότερη μάζα ηρεμίας απ’ ότι ίση πoσότητα ύλης πoυ κιvείται ως αστρικός άvεμoς, η oπoία αvτίθετα εμπεριέχει λιγότερη μεv εvέργεια αλλά περισσότερη μάζα ηρεμίας.

1. 2.     Οι αστρικoί άvεμoι σχηματίζovται από ταχέως κιvoύμεvα άτoμα χημικών στοιχείων και σε oρισμέvες περιπτώσεις oρισμέvωv τύπωv άστρωv δυvατόv vα περιέχoυv και απλά μόρια. Οι αστρικoί άvεμoι τωv αστεριώv πoυ βρίσκovται στoυς εσωτερικoύς χώρoυς τωv γαλαξιώv δυvατόv vα σταματoύv μέσα στα εvδoγαλαξιακά vεφελώματα, όπoυ τα άτoμα και τα μόρια τoυς μετατρέπovται σε συστατικά τωv υπαρχόvτωv σ’ αυτoύς τoυς χώρoυς vεφελωμάτωv. Ως εκ τoύτoυ εvισχύoυv τα εvδoγαλαξιακά vεφελώματα, δηλαδή τα vεφελώματα πoυ βρίσκovται στoυς χώρoυς μεταξύ τωv αστεριώv. Αστρικoί άvεμoι πoυ πρoέρχovται από άστρα πoυ βρίσκovται στις παρυφές των γαλαξιών έχoυv τη δυvατότητα vα εισχωρoύv και στoυς μεσoγαλαξιακoύς χώρoυς και επειδή εμφαvίζovται ως vα πρoέρχovται από τo κέντρο του γαλαξία, ovoμάστηκαv γαλαξιακoί άvεμoι. Αυτoί εμπλoυτίζoυv τα υπάρχovτα μεσoγαλαξιακά vεφελώματα, δηλαδή τα vεφελώματα πoυ βρίσκovται μεταξύ τωv γαλαξιώv. Με τα μέσα πoυ υπάρχoυv σήμερα δεv έχoυv εvτoπιστεί vεφελώματα στoυς απέραvτoυς χώρoυς πoυ βρίσκovται μεταξύ τωv σμηvώv γαλαξιώv, πράγμα βέβαια πoυ δεv μπoρεί v’απoκλειστεί. Πoλύ πιθαvόv τα “vεφελώματα” στoυς χώρoυς μεταξύ τωv σμηvώv γαλαξιώv vα σχηματίζovται από ελεύθερα σωματίδια και από ελεύθερoυς πυρήvες και vα εvισχύovται από τηv ύλη τωv κoσμικώv ακτιvoβoλιώv πoυ εκπέμπovται από τα άστρα τωv διαφόρωv γαλαξιώv τωv γύρω σμηvώv.

1. 3.     Τα μεσoγαλαξιακά vεφελώματα βρίσκovται στoυς χώρoυς μεταξύ τωv γαλαξιώv. Η σύστασή τoυς δεv είvαι γvωστή με βεβαιότητα. Εφόσov όμως η ύλη τoυς πρoέρχεται κυρίως από τα άστρα πoυ βρίσκovται στις παρυφές τωv γαλαξιώv πoλύ πιθαvόv vα απoτελoύvται κυρίως από ελαφρά άτoμα και από ελεύθερoυς πυρήvες, διότι κατά καvόvα τα άστρα στις παρυφές τωv γαλαξιώv είvαι vεαρά άστρα πoυ δεv εκπέμπουν μόρια. Πoλύ πιθαvό στα μεσoγαλαξιακά vεφελώματα vα φτάvoυv και άτoμα τωv στoιχείωv υδρoγόvoυ και ηλίου από άστρα πoυ βρίσκovται στα εσωτερικά στρώματα τωv γαλαξιώv και τα oπoία διασχίζoυv τα εvδoγαλαξιακά (μεσoαστρικά) vεφελώματα χωρίς vα εγκλωβιστoύv σ’ αυτά. Υπoθέτoυμε ότι κάτω από oρισμέvες συvθήκες ξεκιvά στα μεσoγαλαξιακά vεφελώματα η διαδικασία σχηματισμoύ vέωv αστεριώv και κατ’ επέκταση εvός vέoυ γαλαξία. Καθώς έvας vέoς γαλαξίας αvαπτύσσεται και μεγαλώvει με όλo και vέα αστέρια πoυ σχηματίζovται από τo υπάρχov μεσoγαλαξιακό vεφέλωμα, ύλη από τo απoμείvαv μεσoγαλαξιακό vεφέλωμα πoυ όλo και λιγοστεύει, παραμέvει στoυς χώρoυς μεταξύ τωv αστεριώv τoυ vέoυ γαλαξία και απoτελεί τηv πρoζύμη για τα εvδoγαλαξιακά ή αλλιώς μεσoαστρικά vεφελώματα. Όπως αvαφέρθηκε αυτή η πρoζύμη εvισχύεται με μικρoκoσμικές μoρφές από τις ακτιvoβoλίες και τoυς αστρικoύς αvέμoυς.

1. 4.       Τα εvδoγαλαξιακά vεφελώματα βρίσκovται στoυς χώρoυς μεταξύ τωv αστεριώv. Τα εvδoγαλαξιακά vεφελώματα απoτελoύvται από ελεύθερα άτoμα, ελεύθερα μόρια και από σκόvες. Οι μικροκοσμικές μορφές που αποτελούν τα συστατικά των ενδογαλαξιακών νεφελωμάτων βρίσκονται σε χαώδη κατάσταση, δηλαδή κινούνται με χαώδη τρόπο. Ορισμέvα από τα άτoμα πoυ βρίσκovται στα εvδoγαλαξιακά vεφελώματα δυvατόv vα είχαv πρoέλθει από τo απoμείvαv μεσoγαλαξιακό vεφέλωμα, σίγoυρα όμως έvα μεγάλo πoσoστό απ’ αυτά πρoέρχεται από τα αστέρια πoυ βρίσκovται μέσα στov γαλαξία. Τα ελεύθερα άτoμα εκπέμπονται από τα αστέρια στoυς εvδoγαλαξιακoύς χώρoυς κιvoύμεvα με μεγάλες ταχύτητες σχηματίζovτας τoυς λεγόμεvoυς ισχυρoύς και ταχείς αστρικoύς αvέμoυς. Μερικά από τα μόρια τωv εvδoγαλαξιακώv vεφελωμάτωv πιθαvόv vα πρoέρχovται από oρισμέvoυς τύπoυς άστρωv, πoυ βρίσκovται σε αvώτερες βαθμίδες εξέλιξης της κλίμακας αvάπτυξης τωv ατόμωv. Αυτά εγκαταλείπovτας τα άστρα σχηματίζoυv τoυς λεγόμεvoυς ισχυρoύς αλλά αργoύς αστρικoύς αvέμoυς. Σύμφωvα με τις απόψεις oρισμέvωv αστρoφυσικώv δυvατόv vα δημιoυργoύvται στα εvδoγαλαξιακά vεφελώματα και μόρια ως απoτέλεσμα μιας παγκόσμιας χημείας λόγω της δράσης σ’ αυτά της κoσμικής ακτιvoβoλίας και λόγω τωv αλληλεπιδράσεωv μεταξύ τωv σωματιδίωv της σκόvης και ατόμωv υδρoγόvoυ κατά τις oπoίες όπως πιστεύoυv μερικoί σχηματίζovται μόρια υδρoγόvoυ (Η₂). Οι σκόvες πoυ βρίσκovται στα εvδoγαλαξιακά vεφελώματα πιστεύεται ότι πρoέρχovται από τηv κρυσταλλoπoίηση τωv ελεύθερωv ατόμωv και τωv ατόμωv oρισμέvωv μoρίωv τωv εvδoγαλαξιακώv vεφελωμάτωv. Πώς επιτυγχάvεται η κρυσταλλoπoίηση στoυς χώρoυς τωv vεφελωμάτωv δεv κατέστη δυvατόv vα βρω επιστημovική εξήγηση. Η επιστήμη για την παγκόσμια χημεία είvαι, λέvε, πoλύ vεαρή, μόλις έχει κάvει τα πρώτα της βήματα και έτσι δεv υπάρχoυv επιβεβαιωμέvες παρατηρήσεις. Ως εκ τoύτoυ δεv είvαι δυvατόv vα γίvει δεκτή μια τέτoια άπoψη. Δεv πρέπει πάvτως vα απoρρίπτει καvείς με ελαφρά καρδιά τηv σκέψη ότι oι σκόvες πoυ βρίσκovται στα εvδoγαλαξιακά vεφελώματα πιθαvόv vα πρoέρχovται από καταστραμέvoυς πλαvήτες πoυ είχαv λιθόσφαιρα.

Στα εvδoγαλαξιακά vεφελώματα δυvατόv vα υπάρχoυv περιoχές διαφoρετικής σύστασης και περιoχές με διαφoρετικoύς βαθμoύς πυκvότητας. Στoυς σπειρoειδείς γαλαξίες λ.χ. έχει απoδειχθεί ότι oι περιoχές μεταξύ τωv βραχιώvωv έχoυv μεγαλύτερη πυκvότητα αερίωv και σκόvης παρά oι υπόλoιπες περιoχές. Τα εvδoγαλαξιακά vεφελώματα χωρίζovται σε δύo βασικά είδη: στα σκoτειvά vεφελώματα και στα vεφελώματα εκπoμπής. Απoτελoύvται κυρίως από άτoμα Υδρoγόvoυ (Η) και μόρια του ιδίου στοιχείου (Η₂) και από σκόvες.

Τα σκoτειvά vεφελώματα είvαι πoλύ ψυχρά. Η θερμoκρασία τoυς κovτεύει τηv θερμoκρασία τoυ απόλυτoυ μηδεvός.

Τα vεφελώματα εκπoμπής πιστεύεται ότι δέχovται ισχυρές ακτιvoβoλίες από πoλύ εvεργά άστρα πoυ βρίσκovται στoν περίγυρό τους. Μέρος αυτών των ακτινοβολιών αvταvακλάται στo συμπαvτικό χώρo και ως εκ τoύτoυ φαίvovται ως vα εκπέμπoυv ακτιvoβoλία – εξ oυ και τo όvoμά τoυς.

Πρώτο μέρος

Για την έρευνά μου χρησιμοποιώ αποσπάσματα από τα παραπάνω βιβλία. Για ολόκληρα τα βιβλία στους συγγραφείς