PD Dr.-Ing. Georg Chaziteodorou Bleibergweg 114
D-40885 Ratingen
Tel.+Fax: (+49) 2102 32513
E-Mail: chaziteo@t-online.de
16.09.2023
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΒΛΑΠΤΕΙ!
Γ. Θ. Χατζηθεοδωρου
1. Εισαγωγη
Ο ανθρωποs στον πλανητη Γη και εντοs ενοs ηλιακου συστηματοs (Σχ. 1) στον συμπατικο κοσμο (Σχ. 2, 3) ειναι ενα μεροs του ολου και κατεχει στιs ιεραρχικα και κατα μετρο δημιουργηθεντεs υποδομεs την θεση του (1).
Αυτοs ειναι μονο ενα μεροs και οχι ο δυναστηs τηs γηινηs φυσηs.
Στην συμπατικη φυση ανταγωνιζονται και επικρατουν η Βαρυτητα μαζι με την Εντροπια, η Θερμοδυναμικη, ο Ηλεκτρομαγνητισμοs και η ασθενηs- και η ισχυρα πυρηνικη Δυναμη.
Η δυναμη τηs Βαρυτηταs αποτελειται απο χωριs μαζα τεμαχιδια τηs υληs που την μεταφερουν, τα ετσι ονομασθεντα Βαρυτονια.
Η δυναμη αυτη ειναι μεν η πιο ασθενηs σε συγκριση με τιs αλλεs στιs μικροσκοπικεs αποστασειs, εχει ομωs μεγαλη αποσταση δρασηs και ειναι παντα ελκτικη.
Η ηλεκτρομαγνητικη δυναμη αποτελειται απο τιs ηλεκτρικεs και μαγνητικεs δυναμειs, πηγαζει απο θετικεs και αρνητικεs φορτωσειs και επιδρα τοσο μεταξυ φορτισμενων τεμαχιδιων τηs υληs οσο και μεταξυ μαγνητικων πεδιων.
Η δυναμη αυτη ειναι 10 ειs την 40 φορεs ισχυροτερη απο την δυναμη τηs βαρυτηταs.
Ενω η ηλεκτρομαγνητικη δυναμη σε μεγαλεs αποστασειs αυτοαναιρειται, παιζει τον κυριο ρολο σε μικροσκοπικεs αποστασειs και ιδιαιτερα στο εσωτερικο των ατομων.
Η ισχυρη πυρηνικη δυναμη συγκρατει τα πρωτονια και νετρονια στον πυρηνα των ατομων.
Χωριs αυτην, λογω των αποθετικων ηλεκτρικων δυναμεων μεταξυ των θετικα φορτισμενων πρωτονιων, οι πυρηνεs των ατομων θα διαλυονταν.
Η δυναμη αυτη επιδρα σε μικροσκοπικεs αποστασειs διαμετρου ενοs μεγαλου πυρηνα ατομου, δηλαδη διαμετρου 10.000 φορεs μικροτερηs απο την διαμετρο ενοs ατομου (περιπου 10 ειs την πλην 12 εκατοστα) και συμβαλλει αποφασιστικα στην τηξη των πυρηνων υδρογονου με την οποια τα αστρα παραγουν την μεγαλυτερη ποσοτητα ενεργειαs τουs.
Οι αντιδρασειs μεταξυ των ατομικων πυρηνων ειναι κατα 1 εκατομμυριο φορεs ισχυροτερεs απο τιs συνηθειs χημικεs αντιδρασειs, διοτι στιs διαστασειs αυτεs η ισχυρα πυρηνικη δυναμη ειναι πολυ μεγαλυτερη απο την ηλεκτρομαγνητικη δυναμη.
Η γεματη με μυστικα ασθενηs πυρηνικη δυναμη ειναι υπευθυνη για την ατομικη διασπαση και απελευθερωση πρωτονιων, νετρονιων και ηλεκτρονιων και παιζει επισηs ρολο στην συντηξη των ατομικων πυρηνων, την ραδιενεργεια και παραγωγη χημικων στοιχειων στα αστρα.
Η ακτινα δρασηs τηs δυναμηs αυτηs ειναι μεν μικροτερη απο την ακτινα δρασηs τηs ισχυραs πυρηνικηs δυναμηs, αλλα παιζει σημαντικο ρολο στην Αστροφυσικη, διοτι ενα μεγαλο μεροs τηs μαζαs τηs υληs του συμπαντοs Κοσμου (Σχ. 10) αποτελειται απο ασθενωs αλληλοεπιδρωντα τεμαχιδια υληs, που υποκεινται μονο στην επιδραση τηs ισχυραs πυρηνικηs δυναμηs και τηs δυναμηs τηs βαρυτηταs.
Επειδη οι αλληλοεπιδρασειs των τεμαχιδιων αυτων εκτεινονται σε μεγαλεs αποστασειs, αυτα γινονται σπουδαιοτερα οσο μεγαλωνει η ηλικια του συμπαντοs Κοσμου.
Η Εντροπια περιεχει το μεγεθοs τηs αταξιαs ενοs συστηματοs τηs φυσικηs.
Ολα τα συστηματα αυτηs στον συμπαντα Κοσμο τεινουν προs μια κατασταση ισορροπιαs, που ανταποκρινεται σε μια κατασταση μεγιστηs εντροπιαs.
Στην θερμοδυναμικη ισορροπια ολα τα μερη ενοs συστηματοs τηs Φυσικηs εχουν την ιδια θερμοκρασια, που σημαινει οτι η εντροπια παραμενει σταθερη.
Ο συμπανταs Κοσμοs επιδρα σαν μια γιγαντιαια θερμοδυναμικη μηχανη.
Ενα Συμπαν που αδιακοπα διαστελλεται ποτε δεν θα αποκτησει μια πραγματικη θερμοδυναμικη ισορροπια, διοτι η θερμοκρασια του ποτε δεν θα ειναι σταθερη. Η κατασταση αλλαζει εαν το Συμπαν ειναι κλειστο.
Αυτο ωδηγειται μοιραια στον θανατο του.
Στην γηινη φυση υπηρξαν χρονικοι περιοδοι, στιs οποιεs η Ζωη σχεδον τελειωs καταστραφηκε και τετοιοι (απο ανθρωπινη σκοπια) στιs οποιεs εξελιχθηκε καταπληκτικα.
Το ιδιο θα συμβει με τον γηινο κοσμο του αυριο.
Αυτοs θα ειναι διαφορετικοs απο τον σημερινο.
Θα υπαρχουν μεταβολεs οπωs παντοτε υπηρξαν ανεξαρτητα απο τιs ανθρωπινεs επιθυμιεs.
Αυτεs ειναι προ’ι’οντα τηs εξελεξηs του ανθρωπου
που εδωσαν εστω περιορισμενα σε αυτον την απατηλη ικανοτητα να πιστευει, οτι ασκει εξουσια στην γηινη φυση και οχι μονο.
Παρ’ ολα αυτα
προβληματιζεται εντονα για το ποσο η απληστια του κατα την λεηλασια του φυσικου γηινου περιβαλλοντοs ειναι υπευθυνοs για την σημερινη τραγικη κατασταση που επικρατει κλιματικωs στον πλανητη Γη.
Οι διατυπωσειs που τοσο συχνα σημερα χρησιμοποιουνται σχεδον απ’ ολα τα ΜΜΕ ωs “Προστασια του Κλιματοs” ‘η “Σωτηρια του Κλιματοs“ ‘η “Κλιματικωs Ουδετερα” ειναι διατυπωσειs χωριs κανενα ουσιαστικο περιεχομενο και σημασια, διοτι το παρελθον των καιρικων συνθηκων δεν μπορει ουτε να προστατευθει αλλα και ουτε να σωθει.
Χωριs καιρικεs συνθηκεs κατα μεσο ορο του παρελθοντοs δεν θα υπηρχε το Κλιμα.
Μια “Προστασια του Κλιματοs” θα ειχε καποια σημασια, εαν ο ανθρωποs ηταν σε θεση να μετατρεπει κατα βουληση τιs καιρικεs συνθηκεs για να κανει εγκληματικεs επεμβασειs που ευτυχωs δεν ειναι ακομη σε θεση.
2. Ο Πλανητηs Γη
Ο Πλανητηs Γη ειναι ο μεγαλυτεροs Πλανητηs στην εσωτερικη ζωνη του
ηλιακου μαs συστηματοs και περιστρεφεται του Ηλιου μαs, ωs παρισταται ειs το Σχ. 1, επι ενοs επιπεδου κινησηs (Εκληπτικη, Σχ. 4) σε μια κατα μεσο ορο αποσταση των 150 εκατομμυριων χιλιομετρων με αξονικη
κλιση των 23 Βαθμων και 27 Λεπτων, σε 3651/4 ημερεs. Ο ογκοs του (υπο
την προυποθεση, οτι ο Πλανητηs μαs εχει Σχημα Σφαιραs) υπολογιζεται με την σχεση V = (4/3 π R) ειs την 3.
Η μαζα του πλανητη αυτου υπο μη μεταβαλλομενη πυκνοτητα των 5,6 γραμμαριων ανα κυβικο εκατοστο και
διαμετρο 12.756 χιλιομετρα υπολογιζεται με 5,95 x 10 ειs την 27 γραμμαρια.
Η Γη περιστρεφεται του αξονα τηs με μια ταχυτητα των 2.000 χιλιομετρων την ωρα και του Ηλιου μαs με 108.000 χιλιομετρα την ωρα.
Γυρω απο τον Ηλιο μαs υπαρχει μια ζωνη δια τηs οποιαs διερχεται και η τροχια του πλανητη μαs, στην οποια ουτε πολυ ζεστη αλλα και ουτε πολυ κρυο επικρατει, ετσι ωστε το νερο μπορει να υπαρχει και σε υγρα κατασταση.
Το νερο αυτο, ενω αποτελει μια απο τιs σημαντικοτερεs προ’υ’ποθεσειs τηs Zωηs, αναγκαζει συχνα τουs ανθρωπουs να επιδιδονται σε μια πραγματικη μαχη για να αποκτησουν σε αυτο προσβαση.
Για να εξασφαλισουν και να διατηρησουν αυτο το πολυτιμο στοιχειο, συχνα διεξαγουν μαχη εναντια στη φυση κατασκευαζονταs τεραστια εργα.
Ταυτοχρονα, καταβαλλουν εξισου σημαντικεs προσπαθειεs για να προστατευθουν απο τουs κινδυνουs που αυτο δημιουργει.
Ετσι, τα προβληματα του νερου ανα τον κοσμο εξαρτωνται σε μεγαλο βαθμο απο τα γεωγραφικα δεδομενα.
Επιπλεον, το νερο αποτελει στρατηγικον διακυβευμα που οδηγει τα κρατη σε πραγματικουs πολεμουs για την αποκτηση του.
Αυτο δεν ειναι μονο μια μακροσκοπικη ουσια τηs ισορροπιαs ροηs, αλλα επισηs και μια μικροσκοπικη ουσια τηs θερμικηs, μοριακηs και πιθανωs και τηs ατομικηs και υποατομικηs ενεργειαs και των αλληλοεπιδρασεων (2, 3) και χαρακτηριζεται με περιπου 40 φυσικεs ανωμαλιεs που δεν μπορουν να εξηγηθουν τελειωs με τα μεσα που διαθετουν σημερα οι φυσικεs επιστημεs.
Η ταση τηs υδατινηs επιφανειαs, δηλαδη η ειδικη ενεργεια του υδατοs, ειναι μια ιδιοτητα που συσχετιζεται με την θερμοκρασια (σε 0 Βαθμουs Κελσιου ειναι αυτη 75,6 dyn ανα τετραγωνικο εκατοστο).
Μια αλυσιδα απο μορια υδατοs στην οριακη επιφανεια του θαλασσιου υδατοs εξερχεται απο την μια κατασταση υληs στην αλλη, δηλαδη απο την υγρα στην αερια και ανερχεται απελευθερωμενη απο την εν ηρεμια υδατινη ενωση εωs οτου σταματισει η ανοδικη κινηση του εξατμιθεντοs υδατοs.
Επισηs και το εν πτωση ευρισκομενο νερο εχει σπειροειδη μορφη, δηλαδη μια μακροσκοπικωs δυναμικη κατανομη των μοριων υδατοs.
Η φυσικη κυκλοφορια του υδατοs στον πλανητη μαs εχει απλοποιημενα ωs εξηs:
Απο θαλασσεs, λιμνεs και ποταμουs προs τα ανω εντοs τηs Τροποσφαιραs μετακινηση του νερου δια εξατμισεωs, τριχοειδων αγγειων, αρτεσιακηs πιεσηs κ.α.
Ενδιαμεση αποθηκευση στην Τροποσφαιρα υπο μορφην νεφων,
ατμοσφαιρικων υδρατμων κ.α.
3. Ελευθερη πτωση ωs ομιχλη, βροχη, χαλαζι και χιονι
4. Κινηση επι τηs γηινηs επιφανειαs με διεισδηση εντοs του γηινου
φλοιου και δημιουργια ποταμων, υδροφορων οριζοντων, λιμνων
και θαλασσων.
Η ωs ανω κατανομη δεν σημαινει οτι διακοπτεται η κυκλοφορια του νερου σε καποιο σημειο.
Ακομη και για το απολιθωματικο νερο στιs ερημουs και σε πολικα στρωματα παγου, η χρονικωs απομονοτικη κατασταση ειναι προσωρινη και μεροs τηs μεγαληs κυκλοφοριαs του υδατοs.
Για να γινει κατανοητα καλλυτερα η απειλη εξαπλωσηs τηs λειψυδριαs σε διαφορεs περιοχεs του πλανητη μαs και οι κινδυνοι των ολοενα σοβαροτερων πλημμυρων, θα πρεπει να διευκρινισθει ο τροποs με τον οποιο κατανεμονται οι βροχεs στην γηινη επιφανεια.
Κατ’ αρχαs δεν υπαρχει καμια ανυδρη ζωνη η οποια περιβαλλει την Γη, ενω παρουσιαζεαι μια αντιθεση στο ιδιο γεωγραφικο πλατοs αναμεσα στιs εκτεταμενεs εκτασειs τηs ερημου και στιs περιοχεs τηs Ασιαs οπου οι πλημμυρεs αποτελουν σημαντικο κινδυνο για τουs κατοικουs των κοιλαδων.
Η τεραστια ερημοs τηs Σαχαραs (2.500 χιλιομετρα απο τον βορρα ωs τον νοτο και 6.000 χιλιομετρα απο την δυση ωs την ανατολη) γινεται ακομη μεγαλυτερη με την επεκταση τηs στην Αραβια και στην Μεση Ανατολη.
Ο πλανητηs Γη, υπο αστρονομικη και θερμικη σκοπια εξεταζομενοs, δημιουργηθηκε και υπαρχει σε μια ευνο’ι’κη θεση του ηλιακου μαs συστηματοs.
Η ανυπαρξια του γηινου δορυφορου, δηλαδη τηs Σεληνηs, θα οδηγουσε τιs δυναμειs ελξηs του πλανητη Δια να επιδρασουν μεχρι 80 Βαθμουs αποκλιση στην κλιση του γηινου αξονα (η γωνια μεταξυ του ησημερινου και του επιπεδου κινησηs τηs Γηs γυρω απο τον Ηλιο (ιδε Σχ. 4).
Στην περιπτωση αυτη η κλιση του αξονα τηs Γηs περιοδικα θα αυξανονταν σε τεοιο βαθμο, που οι Πολοι τηs θα δεχονταν περισσοτεροι ηλιακη ενεργεια απ’ οτι οι περιοχεs του ησημερινου με πιθανο αποτελσμα οι απροβλεπτεs και ισχυρεs κλιματικεs διακυμανσειs να μετετρεπαν ολο τον πλανητη σε
ακατοικιτη περιοχη.
Η Σεληνη συνεπωs, που σημερα απομακρυνεται απο την Γη με ταχυτητα 3,4 εκατοστα ανα ετοs, ειναι εναs σοβαροs ρυθμιστηs των καιρικων και συνεπωs και των κλιματικων καταστασεων του πλανητη μαs.
Η δυναμη ελξηs τηs, απο την αρχη τηs υπαρξηs τηs, σταθεροποιουσε τιs ανωμαλεs καταστασειs τηs νεωτερηs Γηs με διατηριση μιαs μικρηs αποκλισηs του αξονα του πλανητη μαs, την οποια σημερα αισθανονται ολεs οι μορφεs ζωηs αυτου, ωs καλοκαιρι και χειμωνα.
Η αρχικη Γη μεταξυ πριν περιπου 4,6 δισεκατομμυρια και 3,8 δισεκατομμυρια ετη περιστρεφονταν γυρω απο τον αξονα τηs ταχυτερα, ωστε η μια ημερα μετρουσε τεσσερεs με πεντε ωρεs.
Η Σεληνη την εποχη εκεινη βρισκονταν ποιο κοντα στην Γη, με αποτελεσμα να ειναι τοσο η παλιρροια οσο και οι καταιγιδεs μεγαλυτερεs και πολυ καταστροφικεs.
Ο πλανητηs Γη εχει Ατμοσφαιρα παχουs περιπου 200 χιλιομετρα, περιεχει οξυγονο και νερο και υποδιαιρειται στην Τροποσφαιρα, Στρατοσφαιρα, Μεσοσφαιρα και στην Ιονοσφαιρα ‘η Θερμοσφαιρα.
Η Τροποσφαιρα εκτεινεται 10 εωs 11 χιλιομετρα πανω απο την γηινη επιφανεια.
Η σχετικα αυτη στενη λωριδα περιεχει τα 80 % τηs μαζαs τηs Ατμοσφαιραs, 8
εκατομμυρια τοννουs αεροs ανα τετραγονικο χιλιομετρο τηs γηινηs επιφανειαs των περιπου 510 εκατομμυριων τετραγωνικων χιλιομετρων, δηλαδη συνολικα περιπου 4.160 δισεκατομμυρια τοννουs αεροs και το συνολο του νερου τηs Υδροφαιραs, δηλαδη 1,33 δισεκατομμυρια κυβικα χιλιομετρα νερο.
Απο το νερο αυτο το 97 %, δηλαδη 1,29 δισεκατομμυρια κυβικα χιλιομετρα ειναι αλμυρο νερο και μονο το 3 %, δηλαδη 40 εκατομμυριαα κυβικα χιλιομετρα γλυκο νερο, το οποιο κατανεμεται με 1,44 εκατομμυρια κυβικα χιλιομετρα σε λιμνεs, ποταμουs και αλλουs υδροφορουs οριζοντεs, με 40 χιλιαδεs κυβικα χιλιομετρα σε νεφη και υδρατμουs και με 38,52 εκατομμυρια κυβικα χιλιομετρα στουs παγουs των Πολων.
Η Μεσοσφαιρα εκτεινεται απο 40 εωs 80 περιπου χιλιομετρα πανω απο την γηινη επιφανεια και στα υψηλωτερα σημεια τηs περιεχει οξυγονο στην μονοατομικη του μορφη, χωριs ενωσειs με αλλα στοιχεια.
Η Ιονοσφαιρα ‘η Θερμοσφαιρα εκτεινεται απο 80 εωs τα 200 χιλιομετρα πανω απο την γηινη επιφανεια, στην οποια η θερμοκρασια αυξανεται με το υψοs και φθανει εωs τουs 1.500 Βαθμουs Κελσιου.
Η θηκη του αεροs τηs γηινηs Ατμοσφαιραs ζυγιζει 57 x 10 στην 12 τοννουs.
Υπο την σκοπια τηs Φυσικηs εξεταζομενη, η ατμοσφαιρικη πιεση στην θαλασσια επιφανεια των 10 τοννων ανα τετραγωνικο μετρο ειναι αυτη που εμποδιζει την εξατμιση των σωματικων υγρων των ανθρωπων, των ζωων και των φυτων και διατηρει ετσι την ζωη στον πλανητη μαs.
Καθε σωμα, συμπεριβαλλομενηs και τηs Ατμοσφαιραs, που κινειται επι τηs Γηs, βρισκεται υπο την επιδραση τηs δυναμηs Κοριολιs, η οποια γινεται εμφανηs οταν η ταχυτητα του σωματοs ειναι μεγαλη ‘η οταν η ταχυτητα του διαρκει πολυ καιρο.
Ειs το βορειο ημισφαιριο τηs Γηs καθε οριζοντια κινουμενο σωμα, λογω τηs ενεργειαs τηs δυναμηs Καριολιs, κλινει προs τα δεξια και ειs το νοτιο ημισφαιριο τηs Γηs προσ αριστερα.
Το ιδιο συμβαινει και με τουs ανεμουs. Η δυναμη Κοριολιs η οποια επιδρα στην βασικην τασην τηs ελικοειδουs μορφηs ολων σε πτωση ευρισκομεων υγρων και αεριων υλων, μπορει επισηs να επιδρα σε καθε ρευμα αεροs με
αποτελεσμα οι Κυκλωνεs και πι Αντικυκλωνεs να σχηματιζουν ρευματα αεροs.
Αυτα εχουν την ταση να κινουνται προs την κατευθυνση ενοs κεντρου χαμηληs πιεσηs και ενοs κεντρου υψηληs πιεσηs.
Οι Κυκλωνεs, τα Τα’ι’φουν και τα Χουρικανσ ειναι το ιδιο πραγμα και δημιουργουνται σε μεγαλεs γηινεs περιοχεs χωριs ορια, εμποδια και ενεργεια, δηλαδη ιδιοτητεs που εχουν τα αερια ρευματα Jet.
Προκειται εδω για γιγαντιαιεσ θερμοδυναμικεs μηχανεs, που ρυθμιζουν την διαφορα τηs θερμοκρασιαs μεταξυ τηs θερμηs θαλασσιαs επιφανειαs και τηs χαμηληs θερμοκρασιαs τηs ατμοσφαιραs.
Αυτεs οι μηχανεs τηs Φυσεωs δημιουργουνται πολυ αργα και εξαφανιζονται οταν οι προ’υ’ποθεσειs του περιβαλλοντοs δεν συμβαλλουν στην δημιουργια τουs.
Οι στροβιλοι αυτοι ρευματων αεροs στην Καραβα’ι’κη ‘η στην ανατολικη Ασια, οι οποιοι μπορουν να δημιουργηθουν και στην Ευρωπη χρησιμοποιουνται παραλογα απο τουs “Σωτηρεs του Κλιματοs” ωs επιχειρηματα που δεν εχουν καμια βαση.
Το ιδιο συμβαινει με τιs προσφατεs πλημμυρεs στην Ευρωπη και βορεια Αφρικη, χωριs να αναφερονται οι πραγματικοι υπευθυνοι, δηλαδη αυτοι που εκτοισαν πανω σε ρυακια και ποταμουs και εμποδισαν την φυσικη ροη των υδατων.
Επισηs και τα επιχειρηματα οτι για την καταστροφη των τροπικων δασων που αποτελουν τουs πνευμονεs του πλανητη μαs ευθυνεται η πληθυσμιακη αυξηση των ανθρωπων απο περιπου 2,5 δισεκατομμυρια το 1950 σε περιπου 8 δισεκατομμυρια σημερα, δεν ευσταθουν.
Στην πραγματικοτητα τοσο τα τροπικα δαση οσο και τα αλλα που δεν ανανεωνονται δεν παραγουν με την φωτοσυνθεση καμια ποσοτητα οξυγονο.
Μονο ανανεωμενα και υπο αυξηση ευρισκμενα δαση
μπορουν να επιδρασουν θετικα στον ισολογισμο παραγωγηs οξυγονου.
Η αρχικη και η μετεπειτα Γη επεζησαν κλιματικεs αλλαγεs μεταξυ καιρικων φασεων πολυ υψηλων και πολυ χαμηλων θερμοκρασιων.
Πριν περιπου 2,2 δισεκατομμυρια ετη επικρατουσε ειs την Γη μια παγωδηs εποχη και μετα για 1 δισεκατομμυρια ετη ακολουθησε πρωτα μια θερμη περιοδοs, η οποια εκτοπισθηκε δια μιαs ποιο σκληρηs παγωδουs εποχηs.
Κατα τιs σημερινεs θεωριεs των ανθρωπων, μειωθηκε τοτε η ηλιακη ακτινοβολια κατα 6 % με αποτελεσμα να πεσει η θερμοκρασια στην γηινη επιφανεια κατα 45 Βαθμουs Κελσιου και να καλυφθει ολοs ο πλανητηs μαs απο ενα παχυ στρωμα παγου. Μετα την δευτερη παγετωδη εποχη ακολουθησε μια θερμη φαση και η εκρηξη τηs Ζωηs στην γεωλογικη περιοδο του Καμβριου.
Ακολουθωs εζησε η Γη πεντε φασειs (στιs γεωλογικεs εποχεs Ορδοβισιου, Δεβονειου, Περμιου (Δυεισιου), Τριασιου και Κρητιδικου) του θανατου των ζω’ι’κων μορφων με απωλειεs 80 εωs 85 % αυτων.
Η σημερινη κλιματικη κατασταση τηs Γηs κατα το μεγαλυτερο τηs μεροs διαμορφωθηκε απο τιs κυριεs και μετεπειτα επιδρασειs τηs τελευταιαs παγαιτωδουs εποχηs, η οποια αρχισε πριν περιπου 40 εκατομμυρια ετη στην γεωλογικη περιοδο του Παλαιοτριτογενουs (πριν 65 εκατομμυρια εωs 23 εκατομμυρια ετη, Παλαιοκαινο, Ηωκαινο, Ολιγοκαινο) και στην οποια πα’ ολη την ενδιαμεση σημερινη θερμη φαση ακομη διατηρειται.
Στην εποχη αυτη επεκτεινεται το φασμα απο ακραιο κρυο εωs πολυ ευχαριστο κλιμα.
Η ισχυρωτερη θερμη περιοδοs ακολουθησε την κρυα περιοδο τηs Παλαιοκαινου γεωλογικηs εποχηs (Παλαιοτριτογενεs), στο Μειοκαινο (Νεοτριτογενεs).
Κατα την διαρκεια τηs Τριτογενουs γεωλογικηs εποχηs διαπιστωθηκε μια ψυξη των περιπου 10 Βαθμων Κελσιου. με υποχωριση τηs θαλασσιαs επιφανειαs κατα 500, 200, 20. 8 εωσ 0 μετρα βαθοs.
Ακολουθησαν οι παγετωδειs περιοδοι Günz, Mindel, Riß και Wurm τηs Τεταρτογενουs γεωλογικηs εποχηs στην Ευρωπη (5 εκατομμυρια εωs 10.000 χρονια) με μια τεραστια αυξηση των σημερινων παγετωνων.
Η κατανομη των παγετωδων περιοδων καλυπτει μια χρονικη περιοδο των 1 εκατομμυριων ετων π.Χ..
Επισηs και τα αιτια τηs Τεταρτογενουs παγετωδουs εποχηs ωs συνεχεια τηs Τριτογενουs εποχηs παραμενουν ακομη μεχρι σημερα αγνωστα. Ειναι συνεπωs δυνατον, παρ’ ολεs τιs ενδιαμεσεs θερμεs φασειs, να μην ελειξε ακομη η παγετωδηs εποχη τηs Τεταρτογενουs γεωλογικηs εποχηs και να βρισκομεθα στα προθυρα μιαs αιφνιδιαs ολικηs πτωσηs τηs θερμοκρασιαs.
Η τελευταια ολικη πτωση τηs θερμοκρασιαs αρχισε πριν 136.000 ετη και υπηρξε η νεοτερη εποχη τηs ετσι ονομασθεισηs παγετωδουs εποχηs του Πλειοκαινου που εληξε πριν 10.000 ετη, με μια ενδιαμεση θερμη φαση πριν 120.000 ετη.
Και εδω τα αιτια παραμενουν ακομη αγνωστα.
Το μεγαλο ξεπαγωμα των παγετωνων ελαβεν χωρα τοσο γρηγορα, ωστε να λαβουν χωρα πλημμυρεs τεραστιων διαστασεων δια των ποταμων των Αλπεων Ιζαρ, Ινν και Ρονε.
Η ενδιαμεση θερμη φαση αρχισε πολυ γρηγορα προs το τελοs τηs παγετωδου εποχηs και διατηρηθηκε περιπου 2.000 ετη.
Σε συγκριση με την κρυα περιοδο που ακολουθησε, ηταν η θερμοκρασια κατα 7 Βαθμουs Κελσιου ανεβαζμενη.
Η εξελιξη τηs ανθρωποτηταs στα πρωτα 10.000 χρονια μετα την παγετωδη εποχη ακολουθησε ξεκαθαρα τα δεδομενα που προκυπτουν απο το εφορο εδαφοs και τιs ευχαριστεs καιρικεs συνθηκεs.
Ο χωροs περιξ τηs Μεσογειου θαλασσηs πριν 5.000 εωs 2.000 χρονια ηταν ο ποιο ευχαριστοs χωροs μεταξυ του ψυχουs του βορρα του και την καυτερη ζεστη του νοτου του.
Κατα την διαρκεια τηs μεταπαγετωδουs θερμοκρασιακα βελτιστηs εποχηs, ειχε η κεντρικη περιοχη τηs Ασιαs κλιματικα τιs ποιο ευνο’ι’κεs συνθηκεs διαβιωσηs πραγμα που οδηγησεν τουs κατοικουντεs εκει λαουs να επεκταθουν και να εγκατασταθουν ειs ολον τον βορρα τηs Ευρασιαs εωs την Απω Ανατολη αλλα και στην νοτιοδυτικη Ασια.
Εωs την προ Ρωμα’ι’κη εποχη, οι ερημοι τηs κετρικηs Ασιαs ηταν ακομη κατοικισιμοι. Η ερημοs Σαχαρα ηταν ακομη πρασινη.
Μια κατασταση, υπο κλιματικη σκοπια εξεταζομενη, με χειροτερευση των κλιματικων συνθηκων, ωs παγκοσμιο φαινομενο, εμφανισθηκε κατα το τελοs του Μεσαιωνα.
Το μεσαιωνικο κλιματικο βελτιστο τηs Ευρωπηs, ηρθε γυρω στο 1300 μ.Χ.. Το ενδιαμεσο χαμηλο χαρακτηρισθηκε ωs Wolf – ελαχιστο.
Στην Ευρωπη εμφανισθηκε η πρωτη μεγαλη επιδημια Πανουκλαs και το καλοκαιρι του 1342 μ.Χ. ελαβε χωρα η μεγαλη καταστροφη απο τιs πλημμυρεs.
Η αλλαγη των κσαιρικων συνθηκων μεταξυ 1313 και 1317 μ.Χ. στην Ευρωπη συνοδευτηκε με μια σειρα απο φαινομενα πειναs λογω τηs κακηs σοδειαs.
Την ιδια εποχη ο κιτρινοs ποταμοs (Hwangho) στην Κινα κατεβασε τοσο πολυ νερο, που επνιξε με τιs πλημμυρεs. κατα τα λεγομενα, μερικεs εκατονταδεs χιλιαδεs ανθρωπουs.
Η δη το 1338 μ.Χ. εξαπλωθηκε απο την Απω Ανατολη και στην Κινα η επιδημια τηs Πανουκλαs.
Πολυ πιθανο και οι πληθυσμιακεs μετακινησεισs στιs περιξ περιοχεs του Ειρηνικου Ωκεανου να ελαβαν χωρα λογω μεγαλων μεταβολων των καιρικων αυτων συνθηκων.
Τα Τα’ι’φουν και οι μεργαλεs βροχοπτωσειs των Μονσουμ ακολουθουν την διαδρομη απο τον Ειρηνικο Ωκεανο προs την ανατολικην και νοτιοανατολικη Ασια.
Οι καιρικεs συνθηκεs δεν υπηρξαν δυσαρεστεs μονο απο την Ευρωπη εωs την ανατολικη Ασια, αλλα επισηs και προs τιs περιοχεs του βορειου Ειρηνικου Ωκεανου κατα τον 14 μ.Χ. αιωνα και μαλιστα πολυ χειροτερεs απ’ οτι εναν αιωνα προηγουμενωs Η Γεφυρα Στερεαs μεταξυ βορειοανατολικηs Ασιαs και Αλασκαs, η ονομαζομενη “Μπερινγκ – Γεφυρα”, σκεπασθηκε για περισσοτερα απο 10.000 χρονια, οπωs και σημερα και ξεσκεπασθηκε απο την θαλασσα.
Η Γη δεχεται ολη την ενεργεια τηs απο τον Ηλιο και θερμαινεται με τιs ακτινεs αυτου.
Δεχεται ετησιωs 3,72 x 10 ειs την 14 TW με μια πυκνοτητα ισχυοs των 62.600 kW ανα τετραγωνικο μετρο, που ανταποκρινεται σε μια θερμοκρασια τηs ηλιακηs επιφανειαs των 5487 Βαθμων Κελσιου.
Η πυκνοτητα ισχυοs τηs ηλιακηs ακτινοβολιαs στην γηινη επιφανεια ανερχεται το μεγιστο μονο σε 1 kW σε καθε τετραγωνικο μετρο, διοτι η ηλιακη ακτινοβολια εκπεμπεται αραιωμενη προs την Γη με μικρην γωνια χωρου (7 x 10 ειs την πλην 5 Steratians). Συνεπωs μονο μια μικρη ποσοτητα τηs τεραστιαs ηλιακηs ενεργειαs φθανει στον πλανητη μαs.
Περιπου 178.000 ΤW τηs ηλιακηs ενεργειαs ετησιωs αντανακλωνται υπο μορφη ακτινοβολιαs βραχεων κυματων στα υψηλα στρωματα τηs γηινηs Ατμοσφαιραs (1 TW ετησιωs = 10 ειs την 12 Watt x 8766 ωρεs = 8,7 x 10 ειs την 15 Wh =8,7 x 10 ειs την 12 kWh = 1,1 δισεκατομμυρια τονουs μοναδεs Ανθρακιτου; (1 μοναδα Ανθρακιτου = Ενεργεια που απορρεει απο την καυση 760 χιλιογραμμα Ανθρακιτου).
Η γηινη επιφανεια αντανακλα ετησιωs υπο μορφη ακτινοβολιαs μακρεων κυματων συμπληρωματικα περιπου 68.000 TW.
Οι εξατμισειs των υδατων και η ανυψωση αυτων υπο μορφη ομιχληs και νεφων απαιτουν ετησιωs περιπου 40.000 TW.
Η ενεργεια τηs ηλιακηs ακτινοβολιαs που θερμαινει και μετακινει ετησιωs τον αερα τηs Ατμοσφαιραs και τα κυματα τηs θαλασσηs ειναι σχετικα μικρη.
Με την φωτοσυνθεση απορροφα ετησιωs η βιομαζα σχεδον 50 TW ηλιακη ενεργεια την οποια με την βοηθεια τηs χλωροφιληs μεταβαλλει σε χημικη ενεργεια υπο μορφη αποθεματων κοιτασματων υδρογονανθρακων και διαφορων μορφων ανθρακοs.
Το ηλιακο φωs μεταφερει θερμικη ενεργεια στα ατομα του αεροs τηs γηινηs Ατμοσφαιραs και ενισχυει ετσι την ατακτη κινηση αυτων.
Τα ατομα του αεροs κρουονται μεταξυ τουs με αποτελεσμα να απελευθερωθει θερμοτητα.
Η πυκνοτητα των μοριων αεροs τηs Ατμοσφαιραs ειναι μεγαληs σημασιαs διοτι επιδρα σε σοβαρο βαθμο στιs συνθηκεs κλιματοs που δημιουργουνται στον πλανητη μαs.
Η θερμανση ομωs που δεχεται η Γη απο τον Ηλιο ειναι εξαιρετικα ανιση. Ενω στον Βορειο και Νοτιο Πολο αυτη ειναι μειωμενη, στο επιπεδο του Ισημερινου ειναι ποιο εντονη.
Ετσι ο θερμοs αεραs των τροπικων περιοχων ζεσταινει τιs πολικεs περιοχεs και ο ψυχροs αεραs των πολων μετακινειται προs τον Ισημερινο.
Οι θερμικεs αυτεs ανταλλαγεs πραγματοποιουνται απο μεγαλα ατμοσφαιρικα ρευματα που κινουνται σε μεγαλυτερο ‘η μικροτερο υψομετρο.
Στο βορειο Ημισφαιριο πνεουν απο βορρα προs τον ισημερινο και στο νοτιο Ημισφαιριο απο τον νοτο προs τον Ισημερινο.
Καθωs ομωs ο πλανητηs μασ περιφερεται απο τα δυτικα προs τα ανατολικα, η περιστροφη του εκτρεπει τουs ανεμουs προs τα δυτικα.
Πραγματι, στο επιπεδο του ισημερινου, η αερια μαζα περιστρεφεται διατρεχονταs 40.000 χιλιομετρα σε 24 ωρεs (465 μετρα ανα δευτερολεπτο), ενω στον 60ο παραλληλο που περναει απο το Οσλο και εχει μηκοs 22.000 χιλιομετρα η ταχυτητα περιστροφηs ειναι 273 μετρα ανα δευτερολεπτο.
Εδω οφειλεται το γεγονοs οι ανεμοι που πνεουν προs τον Ισημερινο να αποκτουν καθυστερηση σε σχεση με την περιστροφη του ισημερινου αερα και να εκτρπονται προs τα δυτικα.
Οι ανεμοι αυτοι ονομαζονται “αληγειs” και πνεουν στα χαμηλα στρωματα τηs Ατμοσφαιραs προκαλωντεs μεγαλεs βροχοπτωσειs στην ισημερινη ζωνη.
Σε αυτην την ζωνη που περιβαλλει την Γη, οι αληγειs ανεμοι του Βορειου Ημισφαιριου που εχουν ΒΑ-ΝΔ κατευθυνση συγκρουονται με τουs αληγειs ανεμουs του Νοτιου Ημισφαιριου που εχουν ΝΑ-ΒΔ κατευθυνση.
Η συναντιση των δυο αυτων μεγαλων κινησεων ανεμων τηs Ατμοσφαιραs ονομαζεται “μετωπο των αληγων” ‘η “ενδοτροπικο μετωπο”, διοτι βρισκεται στον ενδιαμεσο χωρο των δυο Τρoπικων.
Οι αληγειs ανεμοι αναγκαζονται να υψωθουν καθετα και δημιουργουν μεγαλουs στροβιλουs με αφθονεs βροχοπτωσειs.
Αφου περασουν πρωτα πανω απο τουs Ωκεανουs οπου πραγματοποιειται σημαντικη εξατμιση νερου, οι αληγειs ανεμοι περιεχουν μεγαλεs ποσοτητεs υδρατμων και συμπυκνωνονται εξαιτιαs του ψυχουs που επικρατει σε μεγαλο υψομετρο,
Ετσι ο αεραs αυτοs των αληγων ανεμων σχηματιζει τουs “ανταληγειs” ανεμουs, οι οποιοι πνεουν σε μεγαλο υψομετρο με φορα αντιθετη απο εκεινη των αληγων ανεμων.
Οι ανταληγειs αυτοι ανεμοι στο επιπεδο των Τροπικων, στελνουν προs το εδαφοs ενα εξαιρετικα θερμο αερα, στον οποιο οφειλεται το ανυδρο τοπιο τηs Σαχαραs.
Η συμπυκνωση των υδρατμων σε βροχη συνιστα ενα φαινομενο που εκλυει θερμοτητα.
Ο αεραs που δημιουργει σε μεγαλο υψομετρο τουs ανταλαγειs ανεμουs θερμαινομενοs ξανακατεβαινει προs το εδαφοs ωs ξηροs και πολυ θερμοs αεραs χωριs υγρασια προκαλωνταs μεγαλη εξατμιση.
Η λειψυδρια συνεπωs στιs τροπικεs ερημουs ειναι, σε μεγαλο βαθμο, συνεπεια των ισχυρων βροχοπτωσεων τηs ισημερινηs ζωνηs.
Συνεπωs η σχεση αναμεσα στην ισημερινη ζωνη και στην ερημο δημιουργειται απο τπ κυκλωμα που σχηματιζουν οι αληγειs ανεμοι σε χαμηλο υψομετρο και οι ανταληγειs ανεμοι σε υψηλο υψομετρο.
Το καλοκαρι, η αερια μαζα τηs Σαχαραs, η οποια αποτελειται απο τον εξαιρετικα θερμο και ξηρο αερα που δημιουργουν οι ανταληγειs ανεμοι, απλωνεται βορειοτερα, στη Μεσογειο θαλασσα, ακομα και στιs χωρεs τηs Ευρωπηs, ενω νοτια τηs Σαχαραs ειναι η εποχη των μεγαλων βροχων διοτι η ισημερινη μαζα θερμου και εξαιρετικα υγρου αερα που παραγεται απο τουσ αληγειs ανεμουs ανεβαινει κα αυτη προs τα βορεια.
Στα τελη του καλοκαιριου, οι αεριεs μαζεs αυτεs ξανακατεβαινουν νοτια.
Η μαζα του αερα τηs Σαχαραs εγκαταλειπει τιs περιοχεs τηs Μεσογειου θαλασσηs, οι οποιεs τοτε δεχονται τιs βροχεs που φερνουν οι δυτικοι ανεμοι που ειναι φορτισμενοι με την υγρασια του Ατλαντικου Ωκεανου.
Τα υγρα στρωματα του ενδοτροπικου κυκλοφοριακου συστηματοs μαζων απο τον Ινδικο Ωκεανο μπορει μονο περιορισμενα να φθασουν με τα αερια στρωματα Πασατ απο ανατολαs στα δαση βροχηs τηs κεντρικηs Αφρικηs.
Απο την αλλη πλευρα του Ατλαντικου Ωκεανου και προ τηs Αμαζονιαs δεν υπαρχουν εμποδια απο Οροσειρεs.
Τα βαρια με βροχη φορτισμενα νεφη του Ατλαντικου Ωκεανου μεταφερονται με τα αερια ρευματα Πασατ χιλιαδεs χιλιομετρα προs τα δυτικα εωs τιs περιοχεs των Αντεν.
Για την Αφρικη σημαινουν τα γεωγραφικα αυτα δεδομενα, οτι ηδη ελαχιστοποιημενεs μεταβολεs στο εσωτερικο των τροπικων κυκλοφοριακων συστηματων και στιs παγκοσμιεs βροχοπτωσιακεs σχεσειs επιδρουν ισχυρα ειs την Φυση.
Κατα την διαρκεια μιαs μακραs χρονικωs ανυδρου περιοδου κατα την οποια επικρατουσε στην Ευρωπη, δυτικη Ασια και βορεια Αμερικη η τελευταια παγετωδησ εποχη (η ενδιαμεσοs φαση Weichsel ‘η Wurm) επικρατουσε αποδεδειγμενα κατα την διαρκεια τηs ποιο θερμηs φασηs στην Ευρωπη για 3.000 ετη μια υγρα εποχη.
Αυτη διεκοπει πριν περιπου 8.000 ετη ξαφνικα για περιπου για 1.000 χρονια και αυξηθηκε μετα ακομη περισσοτερο με μεγαλεs βροχοπτωσειs μεταξυ 7.000 και 4.500 π. Χ. και οριοθετησε το τελοs των καλων εποχων στην Σαχαρα.
Η αλλη πηγη ενεργειαs του πλανη μαs ειναι το εσωτερικο του, το οποιο τον τροφοδοτει καθε δευτερολεπτο με 1,5 μικροθερμιδεs ανα τετραγωνικο εκατοστο γηινηs επιφανειαs, θερμοτητα.
Η θερμοτητα αυτη παραγεται απο την διασπαση ραδιενεργων ατομων και δημιουργει τα κυκλοφοριακα θερμικα επαγωγικα ρευματα που ευθυνονται για την μετακινηση των λιθοσφαιρικων πλακων και κατα συνεπεια και για την αυξανουσα ηφαιστειοτητα με εκροεs λαβαs και αποδιδονται σε οριζοντιεs διαφορεs θερμοκρασιων.
Τετοια θερμικα ρευματα στον γηινο μανδυα αποτελλουνται απο υλικο το οποιο κυκλοφορει μεγαλοχωρικα και μεταφερεται.
Στιs περιοχεs ανωδικηs κατευθυνσηs εισερχεται το θερμανθεν και επαγωγικαγι’ αυτο ειδικα ελαφρυ υλικο και ανερχεται.
Σκολουθωs μετακινειται οριζοντια πλευρικα κατα μηκοs, κατω απο την Λιθοσφαιρα και την τραβα δια διασυνδεσεωs με την τριβη με το υλικο που μετακινειται.
Στιs περιοχεs καθωδικηs κατευθυνσηs βυθιζεται το κρυωμενο υλικο και μετακινειται προs τα κατω. Μια οριζοντια μετακινηση στιs βαθειεs περιοχεs ολοκληρωνει την κυκλοφορια των υλικων αυτων ρευματων.
Το σημερινο μοντελο των λιθοσφαρικων Πλακων δεχεται την υπαρξη δωδεκα μεγαλων και πολυαρθμων μικρων Πλακων που βρισκονται σε συνεχη σχετικη μεταξυ τουs κινηση.
Οι σχετικεs κινησειs των λιθοσφαιρικων πλακων ειναι η αποκλεινουσα, η συγκλινουσα και η εφαπτομενη.
Αυτεs κινουνται κατα μηκοs μεγαλων οριζοντιων ρηγματων, οπωs στο ρηγμα του Αγιου Ανδρεα στην Καλιφορνια των ΗΠΑ ‘η συγκλινουν κατα μηκοs ζωνων καταβυθισηs οπωs συμβαινει στα νησια τηs Ιαπωνιαs ‘η μπορει να απομακρυνονται η μια απο την αλλη, οπωs στην περιπτωση δημιουργιασ του Ατλαντικου Ωκεανου.
Οταν οι λιθοσφαιρικεs πλακεs αποχωριζονται, σχηματιζονται μεσοωκεανιεs ραχεs και μαγμα ανερχεται απο το εσωτερικο τηs Γηs και καταλαμβανει τον χωρο που δημιουργειται απο τον αποχωρισμο των πλακων.
Ετσι δημιουργειται νεοs ωκεανιοs φλοιοσs στην κορυφη τηs μεσο-ωκεανιαs ραχηs, οπου ψυχεται και κινειται πλευρικα απομακρυνομενοs απο τον αξονα τηs.
Κατ’ αυτον τον τροπο δημιουργηθηκαν κατα τα τελευταια 110 εκατομμυρια ετη 310 εκατομμυρια τετραγωνικα χιλιομετρα νεα ωκεανια επιφανεια.
Σε συγκρηση ετησιωs δημιουργειται 2,8 τετραγωνικα χιλιομετρα νεοs ωκεανιοs φλοιοs δια εκροων απο τα ηφεστεια και 2,0 τετραγωνικα χιλιομετρα νεοs ηπειρωτικοs φλοιοs απο Hotspots.
Οταν οι λιθοσφαιρικεs πλακεs προσεγγιζονται, δημιουργουνται οι ζωνεs καταβυθισηs στιs οποιεs καμπεται και βυθιζεται στον γηινο μανδυα μια ωκεανια λιθοσφαιρικη πλακα.
Περαν των ωs ανω δυο κυρια γεωτεχνικα περιβαλλοντα υπαρχουν κα αλλα που δημιουργουνται ειτε κατα την συγκλιση των λιθοσφαιρικων πλακων ειτε κατα την δημιουργια περιθωριακων ωκεανιων λεκανων.
Βασει τηs θεωριασs των λιθοσφαιρικων πλακων, ολοκληρο το εξωτερικο τμημα του πλανητη μαs που ονομαζεται Λιθοσφαιρα και περιλαμβανει τον φλοιο και το ανωτερο (εξωτερικο) τμημα του γηινου μανδυα και παρουσιαζει αντοχη στην διατμηση ετσι ωστε να μπορει να διατηρει παραμοεφωσειs για μακρυ χρονικο διαστημα, χωριζεται σε λιθοσφαιρικεs πλακεs που τα ορια τουs διαγρφονται απο μεγαλεs γραμμικεs σεισμικεs ζωνεs και ενεργεs ωκεανιεσ αξονικεs περιοχεs, δηλαδη μεσεωκεανιεs ραχεs.
Οι λιθοσφαιρικεs πλακεs, που εχουν παχοs 80-100 χιλιομετρα και θεωρουνται ακαμπτεs, επιπλεουν και μετακινουνται πανω στο υποκειμενο ασθενεστερο μηχανικο τμημα του γηινου μανδυα, την ετσι ονομασθεισα ασθενοσφαιρα, η οποια χαρακτηριζεται με πλαστικοτητα και παρουσια υδροστατικων δυναμεων.
Απο τιs υποβαθριεs ραχεs παρατηρουμενη διαστελλεται πλευρικα η θαλασσια λεκανη.
Αυτοs ειναι ο λογοs που οι ραχεs ονομαζονται και ζωνεs διαχυσεων (τεντωσεων).
Το μηκοs του δικτυου αυτων ανερχεται σε 56.000 χιλιομετρα και η μεση ταχυτητα διαχυσηs 5 εκατοστα ανα δευτερολεπτο.
Στο Φανεροζω’ι’κο διασπαστηκαν μεγαλεs μαζεs τηs ξηραs και εντοs 350 εκατομμυρια ετη δημιουργηθηκαν πρωτα οι Μεγαλοηπειροι Γκοντβανα και Λαουρασια, οι οποιοι προ περιπου 250 εκατομμυρια ετη ενωθηκαν και δημιουργησαν την Υπερ-Ηπειρο Παγγαια.
Προ 180 εωs 110 εκατομμυρια ετη (ιδε Σχ. 5) ελαβαν χωρα στο νοτιο ημιση τηs Παγγαιαs, στην Γκοντβανα, οι μεγαλυτερεs σε επιφανεια (4 εκατομμυρια τετραγωνικα χιλιομετρα) και στην γηινη ιστορια, ηφαιστιακεs εκχυσειs του υπερβασικου μαγματοs Βασαλτηs.
Αυτεs σημερα εντοπιζονται ωs Ντρακενσμπερκ- και Παναμα-Βασαλτε στην νοτιο Αφρικη και νοτιο Αμερικη.
Οπωs ειs το Σχ. 5 παρισταται, προ περιπου 100 εκατομμυρια ετη ηταν η νοτιοs Αμερικη στην Ανατολη με την Αφρικη και στον Νοτο με την Ανταρκτικη ενωμενη.
Η Ανταρκτικη ηταν ενωμενη με την Αυστραλια και η Ινδια δια τηs Μανταγκασκαρηs με την Αφρικη και σχηματιζαν την Μεγαλοηπειρο Γκοντβανα.
Η Μεγαλοηπειροs Λαουρασια αποτελλουνταν απο την βορειο Αμερικη, Γρηλανδια, Ευρωπη και Ασια εκτοs απο την Ινδια.
Προ περιπου 100 εκατομμυρια ετη αρχισε η κινηση των λιθοσφαιρικων πλακων και απο τοτε ελαβαν οι ηπειροι σιγα σιγα την θεση που εχουν σημερα και θα συνεχισουν την πορεια τουs εωs οτου δημιουργηθει μια Μεγαλη ηπειροs.
Η Αφρικη ενωθηκε δια τηs Αραβιαs με την Ασια και η βορειοs Αμερικη απομακρυνθηκε απο την Ευρωπη.
Η Ανταρκτικη κινηθηκε προs τον Νοτο ενω η Ινδια ξεκολησε απο την Αφρικη και μετακινηθηκε δια του σημερινου Ινδικου Ωκεανου
και συγκρουσθηκε με την νοτιο Ασια με αποτελεσμα την δημιουργια τηs οροσειραs των Ημαλιηλων.
Η Αυστραλια απεκοπεικε απο την Ανταρκτικη
και ελαβε την σημερινη τησ θεση ωs νησιακη Ηπειροs.
Η εσωτερικη κατασκευη του πλανητη Γη παρισταται στο Σχ. 6. Αυτη αποτελειται απο τον εσωτερικο πυρηνα 1, απο τον εξωτερικο πυρηνα 2, απο τον εσωτερικο (κατωτερο) μανδυα 3. απο τον ενιαμεσο μανδυα ‘η μεταβατικη ζωνη 4, απο τον εξωτερικο (ανωτερο) μανδυα και απο τον Φλοιο 6.
Ειs το ωs ανω Σχημα περαν απο τιs διαστασειs διδονται και θερμοκρασιεs που εποκρατουν στιs γηινεs ζωνεs.
Στον γηινο μανδυα βασει ενοs Μοντελου, υπαρχει ενα διπλοκυτταρο ρευματικο συστημα, το οποιο αποτελειται απο δυο μεγαλα κυκλοφοριακα Κυτταρα (Κρατονεs):
1. Το ενα Κυτταρο βρισκεται στον μανδυα του ειρηνικου ημισφαιριου με
ανωδικο κεντρο κατω απο τον κεντρικο Ειρηνικο Ωκεανο.
Αρνητικεs
ανωμαλιεs στιs ταχυτητεs των σεισμικων κυματων σε βαθοs 1.000
εωs 2.900 χιλιομετρα δειχνουν, οτι εδω βρισκεται ιδιαιτερα θερμο
υλικο με μικροτερο ειδικο βαροs.
2. Το αλλο Κυτταρο βρισκεται με το ανωδικο κεντρο του στην δυτικη
Αφρικη.
Αυτα τα δυο καρκινωματα θερμοτηταs ειναι προ’ι’οντα θερμικηs συσσωρευσηs λογω διαφορετικων παχων (30-70 χιλιομετρα στιs περιοχεs τ Ηπειρων και 5-10 χιλιομετρα στιs περιοχεs των θαλασσων) του γηινου Φλοιου.
Συμπερασματικωs, ο γηινοs Φλοιοs των Ηπειρων ειναι ενα στρωμα θερμικηs μονωσηs (κακη θερμικη αγωγιμοτητα).
Κατω απο την Μεγαλοηπειρο Παγγαια δημιουργηθηκε μια γιγαντιαια θερμικη μονωση και εθεσε σε δραση την θερμικη κυκλοφορια στην οποια οφειλεται η κινηση των λιθοσφαιρικων πλακων.
Ποιο βαθυτερα απ’ οτι ο γηινοs Μανδυαs βρισκεται ο εσωτερικοs πυρηναs ο οποιοs κατα την ακομη ισχυουσα θεωρια αποτελειται απο στερεο Σιδηρο θερμοκρασιαs περιπου 5.000 Βαθμων Κελσιου.
Υποτιθεται οτι αυτοs κινειται ταχυτερα απ’ οτι το υπολοιπο τηs Γηs πραγμα που εξηγει την υπαρξη του γηινου μαγνητικου πεδιου.
Γνωστο ειναι οτι πριν 500.000 ετη η δυναμικη και η κατευθυνση του γηινου μαγνητικου πεδιου μεταβληθηκε.
Η τελευταια Αντιστροφη ελαβε χωρα πριν περιπου 750.000 ετη.
Συνολικα τα τελευταια 100 εκατομμυρια ετη ελαβαν χωρα περιπου 200 τετοιεs Αντιστροφεs.
Στα τελευταια 100 χρονια μειωθηκε η δυναμηκοτητα του γηινου μαγνητικου πεδιου κατα 6 %.
Προ περιπου 10 χρονια κυκλοφορησε στον επιστημονικο Κοσμο η πληροφορια, οτι διαπιστωθηκε πωs ο γηινοs πυρηναs ειναι κατα περιπου 1.000 Βαθμουs Κελσιου θερμοτεροs απ’ οτι μεχρι τοτε υποτιθετο και οτι αυτο οφειλεται
στο οτι δεν συνυπολογιζονταν η ενεργεια του κενου χωρου.
Ο εξωτερικοs γηινοs πυρηναs κατα την ακομη ισχυουσα θεωρια αποτελειται απο Σιδηρο και Νικελιο σε υγρα κατασταση θερμοκρασιαs 4.400 Βαθμων Κελσιου.
Κατα μια νεοτερη θεωρια, αναλογα με την γνωστη κατασταση υληs, Λιθοσφαιρα-Υδροσφαιρα-Ατμοσφαιρα αποτελειται ο εξωτερικοs γηινοs πυρηναs επισηs απο Αεριο και ο εσωτερικοs γηινοs πυρηναs απο Πλασμα.
Διοτι μονο ετσι εξηγειται η ανυπαρξια τηs βαρυτηταs ειs το κεντρο τηs Γηs.
Προκειται για σοβαρη αντιθεση με την θεση, οτι το κεντρο τηs Γηs αποτελειται απο στερεο Σιδηρο.
Μπορει ενα Αεριο να υπαρχει και σε μεταλλικη κατασταση;
Βεβαιωs βρισκεται το Αεριο στον γηινo πυρηνα κατω υπο την επιδραση τεραστιαs ισχυραs πιεσηs.
Κατα την νεα θεωρια (Αυξηση τηs μαζαs τηs Γηs δια τηs δυναμηs των Νεουτρινοs) λογω τηs υψηληs πιεσηs εξερχονται τα Ηλεκτρονια απο το περιβλημα των ατομων του Αεριου στον ατομικο πυρηνα τουs και συγκρουομενα μετατρεονται σε Νεουτρονια.
Επειδη σε συγκριση με τα ατομα του Αεριου τα Νεουτρονια εχουν λιγωτερη αναγκη χωρου βρισκονται πακιταρισμενα υπο υψηλο ειδικο βαροs.
Υποκεινται ομωs επισηs την Βητα-Διασπαση, δηλαδη την Διασπαση σε Προτωνια και Ηλεκτρονια τα οποια σχηματιζουν το αεριο Υδρογονο.
Με αλλα λογια, υπαρχει κατω απο τον γηινο Μανδυα εναs μικροs Ηλιοs. Στον εσωτερικο γηινο πυρηνα λαμβανει χωρα σε συσχετιση με την Βητα-Διασπαση, η ληψη Ενεργειαs απο την ελευθερη κοσμικη χωρικη Ενεργεια και η υλικοπιεση σε στοιχειωδη καβντοτεμαχιδια.
Στον εξωτερικο γηινο μανδυα δημιουργουνται απο την ωs ανω κατασταση διαφορα αερια, τα οποια υπο την επιδραση τηs πολυ μεγαληs πιεσηs μεταβαλλονται συνεχωs.
Διαφορεs χημικεs αντιδρασειs δημιουργουν υγραν υλην η οποια λογω τησ φυγοκεντρηs δυναμεωs στον γηινο Μανδυα πιεζεται και εκει ωs πολυ ζεστη μαζα μεγαλου υξωδουs ανακατωνεται και οδηγειται στην δημιουργια μη βιολογικων Υδρογονανθρακων. Πολλα συνηγορουν για αυτην την δυνατοτητα:
Η υπαρξη των αεριων πλανητων, Διαs, Κρονοs, Ουρανοs και
Ποσειδων στο ηλιακο μαs συστημα και τα πυκνα νεφη υδρυτων σκεπαζουν τον πλανητη Αφροδιτη και το οτι η επιφανεια του δορυφορου Τιταν του πλανητη Κρονοs αποτελειται απο στερεο πετρωμα και απο σε υγρα κατασταση Υδρογονανθρακεs.
Η δημιουργια κοιτασματων Πετρελαιου στον πλανητη Γη στο θαλασσιο υποβαθρο και σε βαθη μεγαλυτερα των 5.000 μετρων και η υπαρξη ετσι ονομαζομενων ηφαιστειων ασφαλτου και μεγαλων ποσοτητων σε στερεα κατασταση υδριτων Μεθανιου στον βυθο των βαθεων θαλασσων.
Το δραστηριο εσωτερικο του πλανητη μαs πολυ πιθανο να τροφοδοτισε με αερια τα οποια συνεβαλαν στην δημιουργια τηs γηινηs Ατμοσφαιραs.
3. Ο Ηλιοs μαs
Απο το σημειο υπαρξηs του Ηλιου μαs χρειαζονται τα αστρα του Γαλαξια μαs περιπου 240 εκατομμυρια ετη για μια ολοκληρωμενη περιφορα γυρω απο τον αξονα του Γαλαξια μαs.
Το Ηλιακο μαs συστημα περιφερεται το Κεντρο του Γαλαξια μαs με ταχυτητα 792.000 χιλιομετρα την ωρα.
Ο Γαλαξιαs μαs εχει ενα μηκοs τομηs 100.000 ετη φωτοs και ενα παχοs μετα την Μπουλκε απο 4.000 ετη φωτοs.
Η διαμετροs τηs Μπουλκε μετρα 27.000 ετη φωτοs.
Ο Γαλαξιαs μαs κινειται εντοs τηs Ομαδοs-Γαλαξιων με μια ταχυτητα απο περιπου 360.000 χιλιομετρα των ωρα.
Η Ομαδα-Γαλαξιων εντοs τηs Στιβαδοs-Γαλαξιων κινειται με ταχυτητα των περιπου 3.600.000 χιλιομετρων την ωρα.
Η αποσταση του Ηλιου μαs απο το Κεντρο του Αξονα του σπειροειδουs Γαλαξια μαs μετρα 26.000 ετη φωτοs (1 ετοs φωτοs = 9.461.000.000.000 χιλιομετρα) και βρισκεται περιπου στα 2/3 του δρoμου απο το Κεντρο (Μπουλκε) στην περιφερεια του μεταξυ των Οριον-Εκροων (Καρινα-Σαγκιταριουs-Βραχιοναs) και Περσεουs-Βραχιονα.
Ο Ηλιοs μαs ειναι μια τεραστια δονουσα Μπαλα αποτελουμενη απο ζεματιστα Αερια, κυριωs ομωs απο Υδρογονο.
Η διαμετροs τηs Μπαλαs αυτηs ειναι κατα 109 φορεs μεγαλυτερη απο την διαμετρο τηs Γηs και ο χωροs που καταλαμβανει ειναι κατα 1 εκατομμυριο φορεs μεγαλυτεροs απ’ αυτον τηs Γηs.
Στο εσωτερικο του επικρατει μια θερμοκρασια των 15 εκατομμυριων Βαθμων Κελσιου και η Πιεση ειναι τοσο ισχυρη ωστε οι πυρηνεs των ατομων του Υδρογονου να μεταβαλλονται σε ατομα του στοιχειου Ηλιον.
Στην διαδικασια αυτη απελευθερωνονται τεραστιεs ποσοτητεs Ενεργειαs και ο Ηλιοs μαs χανει σε καθε δευτερολεπτο 4 δισεκατομμυρια χιλιογραμμα σε Μαζα.
Στην ηλιακη επιφανεια επικρατει μια θερμοκρασια των περιπου 5.500 Βαθμων Κελσιου και στον ηλιακο πυρηνα αυτη ειναι 3.000 φορεs μεγαλυτερη.
Η Ενεργεια που δια πυρηνικηs συντηξηs απελευθερωνεται στον πυρηνα του Ηλιου μαs, μεταφερεται κατα την διαρκεια εκατομμυριων ετων δια Ακτινοβολιαs και εισ τα ανωτερα στρωματα δια στροβιλισμου τηs υληs.
Στα κοχλαζοντα αερια τηs ζωνηs αυτηs κυκλοφοριαs θερμοτηταs, δημιουργουνται ακουστικα κυματα, τα οποια κατα καποιο τροπο διατηρουνται απομονωμενα σε ενα σφαιρικο κελυφοs και επιδρουν με ταλαντευση οληs τηs ηλιακηs μαζαs σαν μια τεραστια Καμπανα, ενω σε καθε χρονικη περιοδο υπαρχουν περιοχεs οι οποιεs κινουνται προs τα μεσα και προs τα εξω.
Η Ενεργεια αυτη μεταφερεται με ζεματιστα αερια, και ρεουν αυτα προs την ηλιακη επιφανεια η οποια χαρακτηριζεαι ωs “Φωτοσφαιρα”.
Εωs σημερα παραμενει ανεπαντιτη η ερωτηση κατα ποιο τροπο ο Ηλιοs μαs δημιουργει τα Μαγνητικα Πεδια του, που με την σειρα τουs δημιουργουν μια σειρα δυναμικων διαδικασιων ωs π.χ.
Σποραδικεs εκρηξειs, οι οποιεs μπορουν να οδηγησουν ειs την Γη σε μαγνητικεs ανωμαλιεs και διακοπεs στο ετηηλεκτρικο δικτυο.
Παραμενει μεχρι σημερα αγνωστο, γιατι ειναι συγκεντρωμενοs ο Μαγνητισμοs αυτοs στουs σκοτεινουs και σχετικα ψυχρουs ηλιακουs λεκεδεs στιs οποιεs απο τιs αλλεs περιοχεs.
Ο Μαγνητισμοs ειναι χιλιεs φορεs ισχυρωτεροs.
Επιπλεον ειναι λιγα πραγματα γνωστα για τιs διαδικασιεs τηs Φυσικηs που οδηγουν τιs μαγνητικεs δραστηριοτητεs του Ηλιου να επαναλαμβανονται καθε 11 ετη.
Η ακτιβολια του ηλιακου φωτοs προερχεται μονο απο ενα εξωτερικο στρωμα παχουs 300 χιλιομετρων του Ηλιου μαs απο την “Φωτοσφαιρα”.
Πανω απ’ αυτην βρισκεται η “Χρωματοσφαιρα” και η “Κορωνα”.
Η Κορωνα επεκτεινεται με τιs εκροεs τηs εωs περαν των πλανητικων τροχιων του ηλιακου μαs συστηματοs και ειναι μη αναμενομενα ζεματιστη και παριστανει ενα ανεξηγητο φαινομενο τηs Φυσικηs του Ηλιου μασ.
Λιγο ποιο πανω απο την Φωτοσφαιρα η θερμοκρασια ειναι μεγαλυτερη των 1 εκατομμυριων Βαθμων Κελσιου ενω στην ορατη επιφανεια του Ηλιου μαs αυτη δεν υπερβαινει τουσ 5.500 Βαθμουs Κελσιου στην.
Κατα το δευτερο θερμοδυναμικο αξιωμα δεν ειναι δυνατο η θερμοτητα να κινειται απο ενα ψυχρο προs ενα θερμο σημειο.
Θα πρεπει συνεπωs να υπαρχει καποιοs μηχανισμοs, ο οποιοs μεταφερει κινητικη ‘η μαγνητικη Ενεργεια απο την Φωτοσφαιρα ‘η απο ακομη ποιο βαθειεs περιοχεs προs την Κορωνα δια καμπυλοειδη ρευματα αεριων ‘η μετακινουμενα μαγνητικα πεδια.
Εδω τειθεται ενα βαρυσημαντο ερωτημα. Ειναι τα θερμοδυναμικα αξιωματα πραγματι ανεπαφα;
Πολλοι επιστημονεs ειναι τηs Γνωμηs, Oχι και οτι αυτα, κραυγαζουν για απελευθερωση.
Κατα μια ακριβη αναλυση του νομου τηs διατηρησηs τηs Ενεργειαs, των αξιωματων τηs θερμοδυναμικηs και ιδιαιτερα τηs Φυσικηs των Στροβιλων, προκυπτει, οτι η μεταβολη Ενεργειαs στο μελλον θα κλινει προs το μεροs τηs θερμοτηταs χαμηλων θερμοκρασιων, η οποια δεν θα στηριζεται πλεον στην καυση ανθρακων και υδρογονανθρακων.
Ολεs οι τεχνικεs και οι διαδικασιεs ζωηs στην Φυση συναντιωνται επανελλειμενα στην απωση δια τηs ακτινοβολιαs τηs θερμοτηταs.
Επισηs και κατα την διαρκεια τηs επιταχυνσηs π.χ. ενοs Κυκλωνα μειωνεται η μεση τιμη τηs Εντροπιαs ειs αντιθεση με το δευτερο θερμοδυναμικο αξιωμα.
Στροβιλισμοι κατεχουν μια Ιδιαιτεροτητα που υπο ορισμενεs προ’υ’ποθεσειs, ενω ακομη δεν δραστηροποιηθηκαν, αυτοδυναμονονται, δια απευθειαs μεταβοληs τηs θερμοτηταs σε κινετικη Ενεργεια.
Δια μετρησεων σε στροβιλισμουs αστερων διαπιστωθηκε, οτι οι Γαλαξιεs στιs εξωτερικεs περιοχεs τουs ταχυτερα κινουνται απ’ οτι θα επετρεπαν οι νομοι τηs Φυσικηs.
Αντι με αυξανομενη αποσταση απο το Κεντρο να κινουνται ποιο αργα, εχουν οι εξωτερικεs περιοχεs την ταση να λαμβανουν μια σταθερη ταχυτητα περιφοραs ανεηαρτητωs τηs αποστασηs προφανωs λογω τηs επιδρασηs απο μαυρη Ενεργεια ‘η μαυρη Υλη.
Περαν απο τα αξιωματα τησ θερμοδυναμικηs τιθενται εδω σε αμφιβολια και τα βασικα στηριγματα τηs Φυσικηs, δηλαδη η ομοια τοποθετηση τηs Βαρυτηταs και τηs Αδρανειαs μιαs Μαζαs-
4. Το Ηλιακο μαs Συστημα
Το Ηλιακο μαs Συστημα (Σχ. 1) αποτελει μια σταθερη κατανομη απο Πλανητεs, Κομητεs και Συντριμια, τα οποια περιφερονται του Ηλιου μαs, και ειναι προφανωs ενα απο τα πολλα ηλιακα συστηματα του συμπαντοs Κοσμου. Περιφερεται γυρω απο το γαλακτικο κεντρο με ταχυτητα 792.000 χιλιομετρα την ωρα.
Απο τοτε που δημιουργηθηκε πριν 4,6 δισεκατομμυρια ετη περιφερθηκε 19 φορεs το κεντρο του Γαλαξια μαs και προ τηs τελικηs του καταστροφηs θα το περιφερθει ακομη 18 φoρεs.
Εχει ενα μηκοs τομηs των 100.000 ετη φωτοs και ενα παχοs απο 4.000 ετη φωτοs και κινειται εντοs τηs Ομαδοs-Γαλαξιων με μια ταχυτητα των περιπου 360.000 χιλιομετρων την ωρα.
Οσο ποιο πλησιον προs τον Ηλιο μαs εναs Πλανητηs βρισκεται, τοσο γρηγορωτερα πρεπει να τον περιφερεται, διοτι αλλωs δεν θα μπορεσει να αντιμετωπισει την βαρυτικη δυναμη του Ηλιου μαs και συνεπωs να αποκτησει μια στεθερη τροχια περιφοραs.
Για καθε δεδομενη περιφορα υπαρχει μονο μια ταχυτητα, με την οποια εναs δορυφοροs μπορει να κινειται και να παραμενει στην τροχια περιφοραs.
Σε καθε αλλη ταχυτητα ο δορυφοροs θα εκτιναζονταν βαθεια στο Συμπαν ‘η θα αποκτουσε μια αλλη τροχια περιφοραs.
Ο φανταστικα νοουμενοs νομοs αποστασηs των τροχιων περιφοραs των Πλανητων γυρω απο τον Ηλιο στο ηλιακο μαs συστημα, παρουσιασθηκε απο τον Φιλολαο (4) και εχει ωs εξηs:
1η πλανητικη τροχια a1 = Φ/2
2η πλανητικη τροχια a2 = (Φ ειs την 2)/2
3η πλανητικη τροχια a3 = (Φ ειs την 3)/3 = a1 + a2
4η πλανητικη τροχια a4 = (Φ ειs την 4)/4 = a2 + a3
5η πλανητικη τροχια a5 = (Φ ειs την 5)/5 = a3 + a4
6η πλανητικη τροχια a6 = (Φ ειs την 6)/6 = a4 + a5
7η πλανητικη τροχια a7 = (Φ ειs την 7)/7 = a5 + a6
8η πλανητικη τροχια a8 = (Φ ειs την 8)/8 = a6 + a7
9η πλανητικη τροχια a9 = (Φ ειs την 9)/9 = a7 + a8
10η πλανητικη τροχια a10 = (Φ ειs την 10)/10 = a8 + a9
11η πλανητικη τροχια a11 = (Φ ειs την 11)/11 = a9 + a10
12η πλανητικη τροχια a12 = (Φ ειs την 12)/12 = a10 + a11
Ο Φιλολαοσ υπολογισε τιs εξηs αποστασειs σε Α.Μ. (Αστρινομικεs Μοναδεs). 1 Α.Μ. = Αποσταση τηs Γηs απο τον Ηλιο μαs, περιπου 150 εκατομμυρια χιλιομετρα.
Ερμηs 0,382 +- 5 %
Αφροδιτη 0,61803 +- 5 %
Γη 1,00 +- 5 %
Αρηs 1,61803 +- 5 %
Χ 2,61803 +- 5 %
Διαs 4,236051 +- 5 %
Κρονοs 6,85403 +- 5 %
Ουρανοs 18,944 +- 5 %
Ποσειδων 30,034 +- 5 %
Πλουτοs 39,50 +- 5 %
Χ 63.92 +– 5 %
Χ 98,176 +- 5 %
Χρησιμοποιησε την μαθηματικη σχεση An = An-1 x Φ +- 5 % (οπου ειναι
Φ = 1,61803…ο χρυσοσ αριθμοσ (Σχ. 6α), ο οποιοσ προκυπτει απο την Σειρα του Πυθαγορα 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55, 89, 144…και υπολογισε τισ αποστασεισ των τροχιων των πλανητων γυρω απο τον Ηλιο μασ σε Α.Μ. +- 5 %. Η διαφορα +- 5 % λαμβανει υπ’ οψη την σχηματικη διαφορα μεταξυ κυκλυκων και ελλειπτικων πλανητικων τροχιων.
Οι αρχαιοι Ελληνεs χρησιμοποιησαν μετρικεs μοναδεs οι οποιεs βασιζονταν στην γρυση τομη, ωs το Κοσμικο Μετρο Κ = 2Φ ειs την 2/5
= 5,236… μετρα, την Κοσμικη Ωλενη (Πηχυs) = Φ ειs την 2/5 = 0,5236…
μετρα, την Κοσμικη Πιθαμη = Φ ειs την 2/10 = 0,2618 …μετρα και τον αριθμο π = 6/5 Φ ειs την 2 = 3,1416… μετρα. Ενα ετοs φωτοs = 9461 x 10 ειs την 9 χιλιομετρα.
Διαιρει καποιοs τιs αναφερθεισεs πλανητικεs τροχιεs με την τριτη πλανητικη τροχια, δηλαδη τηs Γηs και λαμβανονταs υπ’ οψη οτι 1 Α.Μ. =
499,012 ετη φωτοs ‘η 149.597.870 χιλιομετρα, λαμβανει τιs επισημωs αναγνωρισθεισεs αποστασειs των πλανητων απο τον Ηλιο μασ σε Α.Μ. ‘η σε εκατομμυρια χιλιομετρα.
Α.Μ. Εκατομμυρια Χιλιομετρα
Ερμηs 0,39 58,34
Αφροδιτη 0,72 107,71
Γη 1,00 149,60
Αρηs 1,52 297,39
Χ ? ?
Διαs 5,20 779,92
Κρονοs 9,30 1421,20
Ουρανοs 19,10 2857,36
Ποσειδων 30,00 4488,60
Πλουτοs 39,66 5909,60
Χ X X
X X X
Η Διαφορα τηs καθωρισθεισηs Αποστασηs του πλανητη Αφροδιτη με την υπολογισθεισα Αποσταση απο τον Φιλολαο 0,723 – 0,61803 = 0,10497 A.M. ειναι τοσο βαρυσημαντοs και δεν μπορει να εξηγηθει με απλεs αστρονομικεs διαδικασιεs.
Η αντιστροφη γυρω απο τον πλανητικο αξονα
δειχνει κατα τον Δακογλου (6), οτι πρεπει να ελαβε χωρα η εκρηκτικη διαλυση ενοs πλανητη στην σημερινη ζωνη αστεροειδων μεταξυ των πλανητων Αρη και Δια.
Επισηs και η πολυ μεγαλη Διαφορα τηs καθωρισθεισηs Αποστασηs του πλανητη Δια απο τον Ηλιο μαs και τηs υπολογισθεισηs Αποστασηs απο τον Φιλολαο 5,2034 – 4,236051 =
0,966949 A.M. δειχνει, οτι ο πλανηs Διαs πρεπει να βρισκονταν κατω απο μια τεραστια αστρονομικη διδικασια για να αλλαξει την αρχικη του τροχια
και να επιδρασει και στην πλαντικη τροχια του Κρονου (Διαφορα 1,61897
Α.Μ.).
5. Ο συμπαντικοs Κοσμοs
Ο συμπαντικοs Κοσμοs ξεπερνα τα ορια που σημερα ειναι σε θεση ο ανθρωποs με τα μεσα που διαθετει να παρατηρησει και ειναι πολλαπλα μεγαλυτεροs απ’ οτι μπορει να φαντασθει.
Εμφανιζεται με χαοτικεs και
κλασματομορφικεs καταστασειs, οι οποιεs ειναι ενδιαμεσεs καταστασειs τηs υληs, δηλαδη τα μεγαλυτερα και τα μικροτερα στπιχεια τηs υληs, τα οποια επαναλαμβανονται.
Το περιστρεφομενο σπειροειδεs (ο νομοs των νομων, Σχ. 8) ειναι το Μοντελο τηs εσωτερικηs υποδομηs μιαs εξελιξηs και υπακουει τουs δικουs του νομουs.
Ενα σπουδαιο των νομων του ειναι, οτι βρισκεται σε κινηση, αρα περιστρεφεται, και στην περιστροφη αυτη προs τα μεσα γινεται αυτη γρηγορωτερη και προσ τα εξω ποιο αργη.
Η σπειρα και ο σροβιλισμοs υπαρχουν παντου ειs την Φυση, αρχη γενομενηs απο την σπειρα του DNS και εντοπιζονται απο την γιγαντιαια απελευθερωση Ενεργειαs με καταστροφικεs δυναμειs, τουs Κυκλωνεs και Τορναντοs, στην συμπαντικοτητα των σπειροειδων μορφων τηs Υληs και Ενεργειαs, στα Ατομα τηs Υληs, στα Ηλιακα Συστηματα, στουs Γαλαξιεs, στα πρωτοπλασματικα Συστημστα, στα Συμπαντα κλπ.
Ολα αυτα ειναι ριζωμενεs αποδειξειs τηs αντιστασηs τηs Αδρανειαs των ηδη επιτευχθεντων ολοκληρωσεων εναντια τηs Πιεσηs των επιδρωντων κυριωs πεδιων.
Ο συμπαντικοs Κοσμοs εχει ιδιωτητεs (αγνωατο γιατι), οι οιποιεs του επιτρεπουν να υπαρχει για πολυ χρονο και δημιουργικα να παραγει διαεκατομμυρια απο Γαλαξιεs και Αστρα και μια πληθωρα απο Συμπαντα απο την 5 % συνιθεισμενη ορατη Υλη.
Η δομη τηs εξωτερικηs μαυρηs Υληs που καλυπτει το 95 % τηs Υληs του Συμπαντοs, παραμαινει ακομη αγνωστη (πιθανωs να αποτελειται αυτη κατα 25 % απο μαυρη Υλ,η και 70 % απο μαυρη Ενεργεια).
Το ορατο υλικο ειναι καθε διαστατο μεγεθοs που καταλαμβανει την θεση του στο διαστημα χωριs oμωs αυτο να γινει η ιδιοτητα του.
Περισσοτερο απο 99 % τηs Μαζαs ολων των αντικειμενων που περιβαλλουν την ανθρωπινη Ζωη ειναι με τα Νουκλεονια συνδεδεμενα (Σχ. 7).
Το σταναρτ Μοντελο τηs Φυσικηs στοιχειωδων τεμαχιδιων αποτελειται απο 6 Κουαρκs, 6 Λεπτονια, 5 γνωστα Μποζονια και το ιδιαιτερο Μποζονιο-Higgs, ωs δε και απο τρειs φυσικεs δυναμειs, δηλαδη απο την ασθενη και ισχυρα πυρηνικη δυναμη και απο την ηλεκτρομαγνητικη δυναμη.
Τα Κουαρκs διατηρουνται ενωμενα με τα Γκλουονια.
Τα Κουαρκs και Γκλουονια σχηματιζον μαζι τα Πρωτονια και Νετρονια, δηλαδη το υλικο του ατομικου πυρηνα.
Τα Λαπτονια αποτελλουν την πηγη των Ηλεκτρονιων και Νεοτρινοs. Κουαρκs και Λεπτονια μαζι ονομαζονται Φερμιονια. ΣταΜποζονια ανηκουν τα Φωτονια και τα Γκλουονια.
Ωs Ηαντρονια χαρακτηριζονται ολα τα στοιχειωδη τεμαχιδια, τα οποια oπωs τα Νουκλεονια (Πρωτονια και Νεουτρονια ‘η Κουαρκs και Γκλουονια) δια τηs ισχυραs πυρηνικηs δυναμηs αλληλοεπιδρουνται.
Στην Υλη και στο Φωs υπαρχει ενασ Δυαδισμοs στοιχεοδουs Τεμαχιδιου-Κυματοs και παρουσιαζεται ωs Ιδιοτητα τηs Φυσηs.
Ενα Ηλεκτρονιο π.Χ. δεν ειναι ουτε στοιχειωδεs Τεμαχιδιο ουτε Κυμα. Ειναι ενα αντικειμενο τηs Φυσικηs το οποιο μπορει να δειξει ιδιοτητεs Τεμαχιδιου και Κυματοs, δηλαδη με την ολικη Δομη του (Ορμπιταλε) δεν ειναι τιποτε αλλο απο τον Φανητα των Ορφικων, την ακαθοριστη Δυαδα (Αρτεμηs) των Πυθαγορειων, την Ψυχη του Πλατωνα και την Εντελεχεια του Αριστοτελη.
Κατα τον Ηρακλειτο “ο Κοσμοs αυτοs που ειναι ο ιδιοs για ολουs, δεν δημιουργηθηκε ουτε απο εναν Θεο ουτε απο εναν Ανθρωπο αλλα παντα ηταν, ειναι και θα ειναι αιωνια φωτια η οποια αναβει και σβηνει κατα ορισμενουs κανονεs (5) “. Τα ιδια υποστηριξε αργοτερα και ο Εινστα’ι’ν.
Ο Ηρακλειτοs παρατηρουσε το Συμπαν σαν ενα εργοταξιο λαναρισματοs
μαλλιου (Σχ. 9).
Στο εργοταξιο αυτο το μαλλι μετα το κουρεμα επεξεργαζεται με μια χτενα. Προκυπτει η τουφα μαλιου, δηλαδη ο χωροχρονοs του συμπατικου Κοσμου (Σχ. 10).
Το υπολειπο του μαλλιου μετα την επεξεργασια με την χτενα επεξεργαζεται εν συνεχεια δια ενοs περιστρεφομενου ελικοειδουs κοχλια του πιεστηριου εωs οτου προκυψει ενα Πιλημα, δηλαδη ενδογαλακτικο αεριο και σκονη.
Απο το Πιλημα αυτο
προκυπτουν κατα συνεχεια στο ελικοειδεs συμπλεγμα του Γαλαξια μαs οπωs και σε αλλουs Γαλαξιεs νεα ηλιακα συστηματα.
Κατ’ αυτον τον τροπο περιγραφει ο Ηρακλειτοs τιs μορφεs (κοχλιωδη, ελικοειδη, σπειροειδη) μοντελων κινησεωs του συμπαντικου Κοσμου.
Με την διατυπωση “ο δρομοs προs τα ανω και κατω ειναι ο Ιδιοs” αναπλαθωνται οι τροχιεs των Αστρων, δηλαδη ξετυλιγονται ‘η τυλιγονται σε ολα τα επιπεδα κινησεωs του εκκρεμουs του Μακροκοσμο (κατα τον νομο τηs Αναγκαιοτηταs), δηλαδη κατα την Φυσικη των Κβαντοτεμαχιδιων και τηs Αστρονομιαs.
Ο δρομοs προs τα Ανω και Κατω ειναι ο δρομοs του μετασχηματισμου των διαφορων μορφων τηs Υληs, απο την μια μορφη προs την αλλη και προφανωs και ο Μετασχηματισμοs των Αντικειμενων, τα οποια σχηματιζονται απο το μιγμα των μορφων αυτων.
Ο συμπαντικοs Κοσμοs αποτελειται κατα τον Ηρακλειτο απο απειρωs πολλουs υπαρχοντεs Κοσμουs, οι οποιοι υπο μορφη περιφερομενων ελικων οπωs οι ποταμοι απο Κονδυλουs (Σφαιρεs) κινουνται, παρομοια οπωs τα στοιχεια του Μικροκοσμου (Σχ. 10).
Αυτα τα οποια λαμβανουν χωρα στο επιπεδο του Μικροκοσμου (Κβαντοτεμαχυδια,
Ατομα, Μορια) και στο επιπεδο τηs Βιολογιαs (σπειροειδη μορφη περιτυλιγματοs του DNA) λαμβανουν επισηs χωρα και στον Μακροκοσμο (περιτυλιγμενες τροχιεs των Πλανητων, Αστερων, Γαλαξιων, ομαδων Γαλαξιων κλπ).
Οι Κλασματομορφεs αποτελουνται απο απειρουs επαναλαμβανομενα μικρα και μεγαλα αντικειμενα, δηλαδη απο το Πιλημα Μαλλιου ‘η απο την Τουφα ‘η απο τον Νομο του σπειροειδουs υπεροχου συμπαντικου Κοσμου του Ηαρακλειτου.
6. Τα πραγματικα Αιτια τηs Κλιματικηs Αλλαγηs τα οποια και
σημερα ισχυουν.
Η γηινη Φυση και μαζι τηs και το γηινο Κλιμα ποτε δεν υπηρξαν σταθερα μεγεθη.
Εαν ο πλανητηs μαs ειχε καποτε με διαρκεια μια στεθερη φυσικη κατασταση, δεν θα υπηρχαν σημερα οι Ανθρωποι στον πλανητη μαs.
Ο Θερμοστατηs τηs Γηs τροφοδοτειται κυριωs απο τον Ηλιο μαs και απο το εσωτερικο τηs και ειναι ενα πολυ ευαισθητο οργανο.
Μεταξυ των κατοικων του πλανητη μαs και του Θανατου δεν υπαρχει στην πραγματικοτητα μεγαλη Αποσταση.
Ειδικα για το μελλον των ανθρωπων ειναι δυνατη τοσο η χρονικη περιοδοs τηs θανατηθορου ζεστηs οσο και η χρονικη περιοδοs του θανατηφορου ψυχουs.
Το μελλον δεν εξελισεται μονο απο το παρων, διοτι αυτο ειναι μεροs ενοs πολυ μεγαλυτερου χρονικου ρευματοs, το οποιο εχει τιs ριζεs του βαθεια στο παρελθον.
Η σημερινη κατασταση τηs Γηs με τουs κατοικουs τηs δεν οφειλεται και δεν δημιουργηθηκε απο τιs διαφοροποιησειs που επεφεραν οι ανθρωπινεs δραστηριοτητεs, αλλα σε μεγαλο βαθμο απο την επιδραση των εξηs φυσικων παραγοντων:
α. Μεταβολεs στην ολικη ποσοτητα τηs Ηλιακηs Ακτινοβολιαs που
φθανει στον πλανητη μαs και οφειλεται
* στιs διακυμανσειs λογω μεταβολων θερμοκρασιαs και τηs
καταστασηs που επικρατει ειs τον Ηλιο μαs.
* στιs διακυμανσειs μεταδοσηs των ηλιακων ακτινων δια του
συμπαντικου χωρου οταν αυτεs συναντουν νεφη κοσμικηs σκονηs.
β. Μεταβολεs στην κατανομη των ηλιακων ακτινων στην γηινη επιφανεια
που οφειλεται στιs διακυμανσειs των στοιχειων τηs γηινηs τροχιαs γυρω απο τον
Ηλιο μαs.
Λογω τηs κλισηs του γηινου αξονα περιστροφηs, γυριζει η ηπια
κλιματικη ζωνη του πλανητη μαs προσ τον Ηλιο καθε 12.908 ετη
(25.816 : 2) την μια φορα σε μεγαλη αποσταση οπωs στο παρων
και την αλλη φορα σε μικρη αποστασ οπωs πριν 150 ετη.
γ. Αλλοι Παραμετροι Διακυμανσειs μεταδοσηs των ηλιακων ακτινων δια του αεριου περιβληματοs τηs Ατμοσφαιραs λογω σκονηs απο εκροεs λαβαs
των γηινων ηφαιστειων.
Στην Γη υφιστανται ανω των 1.500
ενεργων ηφαιστειων που τροφοδοτουν την ατμοσφαιρα της με
μεγαλεσ ποσοτητες διοξειδιου του ανθρακος, λαβας και σκονης.
Διακυμανσειs στην γηινη τροχια γυρω απο τον Ηλιο.
Οι Κυκλοι των παγετωνων κατα τον Σερβο Μετερεολογο Μιλουτιν
Μιλαινφολγκενκοβιτζ, εξαρτωνται απο τιs διαφοροποιησειs στην
σταθεροτητα τηs γηινηs τροχιαs γυρω απο τον Ηλιο, στην
σταθεροτητα τηs αξονικηs γηινηs κλισηs και στην ακριβεια των
ισημεριων και αυτοι καταμεριζονται καθε 23.000, 41.000, 100.000,
400.000 ετη.
Το γηινο μαγνητικο πεδιο. Αυτο διαφοροποιειται καθε 500.000 ετη.
Στα τελευταια 100 εκατομμυρια ετη ελαβαν χωρα περιπου 200
τετοιεs μεταβολεs.
Κατα τα τελευταια 100 ετη διαπιστωθηκε οτι η ενταση του γηινου
μαγνητικου πεδιου μειωθηκε κατα 6 %.
* Μειωση των αποθεματων σε ραδιοενεργα ατομα τα οποια
αυτοδιασπονται, που σημαινει και μειωση τηs κυριαs πηγηs
τροφοδοτισηs τηs Γηs με θερμικη ενεργεια.
Χωριs αρκουντεs πτωσειs τηs θερμοκρασιαs, θα σβησουν η τεκτονικη και η
μαγνητικη δραστηριοτητα του πλανητη μαs και θα σταματησει ετσι
και ο εξογενηs κυκλοs, δηλαδη η μετακινηση των λιθοσφαιρικων
πλακων.
Μετακινησειs των μαγνητικων πολων απο τιs μετατοπισειs μεταξυ γηινων μανδυων και πυρηνων.
Τετοια γεγονοτα μπορουν να
δημιουργησουν μεγαλεs κλιματικεs διαφοροποιησειs και φυσικεs
καταστροφεs.
Επισηs και οι εφαπτομενεs πτωσειs μετεοριτων
μπορουν να επιδρασουν στιs κρυφεs τασειs του γηινου φλοιου, οι
οποιεs μπορουν να δραστηριοποιηθουν με την ταχειαν τηξη των
παγετωνων και να οδηγησουν σε φυσικεs καταστροφεs.
Μετστοπισειs των λιθοσφαιρικων πλακων.
Εδω και περιπου 700.000 ετη μετακινουνται οι λιθοσφαιρικεs
πλακεs και καποτε θα δημιουργησουν μια Μεγαλοηπειρο οπωs
δημιουργησαν προ 350 εκατομμυρια ετη.
Επειδη ο πλανητηs μαs
βρισκεται συνεχωs σε κατασταση ανακαταταξεων, μπορουν ξαφνικα
να απελευθερωθουν τεραστιεσ ποσοτητεs Ενεργειαs με δημιουργια
σεισμων, πλημμυρων, κυκλωνων, υφαιστειακων εκρηξεων,
κατολισθησεων και αλλων φυσικων καταστροφων.
Διαβρωση των πετρωματων στιs γηινεs Οροσειρεs και αυξηση των
ηφαιστειακων δραστηριοτητων.
Με την διαβρωση των
πετρωματων δεσμευεται διοξειδιο του ανθρακοs τηs ατμοσφαιραs
και καταληγει δια τηs στρωματοποιησηs (ιζηματογενειαs) εν μερει
στον γηινο φλοιο.
Με την μεταφορα των προ’ι’ντων τηs διαβρωσηs
των πετρωματων δια των ποταμων στισ θαλασσιεs περιοχεσ, αυτα
σε ορισμενεs περιοχεs με το βαρουs τουs, βυθιζουν το θαλασσιο
υποβαθρο και λογω των επικρατουντων υψηλωτερων θερμοκρασιων
και πιεσεων απελευθερωνουν διοξειδιο του ανθρακοs και με την
δραστηριοποιηση των ηφαιστειων επιταχυνουν την διαδικασια αυτη.
Κατα τον τροπον αυτον δημιουργειται η κυκλικη πορεια του
ανθρακοs, η οποια δια χρονικων χωρων εκατομμυριων ετων
ρυθμιζει την συγκεντρωση διοξειδιου ανθρακοs στην ατμοσφαιρα
και με την ρυθμιζομενη μειωση αυτου αποφευγεται η δημιουργια
πολυ ψυχρων καιρικων συνθηκων και ενοs ανυποφορου κλιματοs.
Οι φυσικεs καταστροφεs στο προσφατο παρελθον και στο παρων δια σεισμων, ηφαιστειακων εκρηξεων, πλημμυρων, Τα’ι’φουν, Χουρικανs, Τορναντοs κλπ.
χρησιμοποιουνται απο τουs ετσι ονομασθεντεs “Σωτηρεs του Κλιματοs” για την Τρομοκρατια με τον Φοβο των πολιτων.
Βεβαιωs θα εχουν οι τυχων κλιματικεs αλλαγεs και πολιτικεs επιδρασειs.
Οι λαοι που θα αντιμετωπισουν τεραστια προβληματα θα προσπαθησουν εν μερει τουλαχιστον να τα λυσουν σε βαροs αυτων που σταθηκαν ποιο τυχεροι.
Στις γηινες περιοχες οπου θα επικρατησει η λειψυδρια με κινδυνο επεκτασηs των Ερημων, ειναι πολυ πιθανοs ο κινδυνοs πολεμων για το νερο.
Στιs ζωνεs επικρατησηs των κινδυνων απο κακοκαιριεs κατα μηκοs των ακτων, τα κρατη που θα υποστουν καταστροφεs θα ζητουν αποζημιωσειs απο τα κρατη που δεν υπεστησαν καμια κατασυτροφη.
Επιστημονεs κλιματικων ερευνων και Πολιτικοι των ημερων μαs σε καθε χωρα απευθυνονται εντονοτερα προs τουs πολιτεs τουs για τηρηση τηs καθωρισθεισηs διαδρομηs.
Με την ραγδαια πληθισμιακη αυξηση ο χωροs τηs Γηs στενευει επικινδυνα για τουs Ανθρωπουs.
Η μεταβολλη Ενεργειαs για τιs αναγκεs τουs πρεπει να μειωθει διοτι αλλωs η καταστροφη απο την αλλαγη του κλιματοs βρισκεται προ των θυρων τουσ.
Εαν ηδη σημερα οι εν ζωη βρισκομενοι δεν λαβουν τα αναγκαια μετρα ολα θα τα πληρωσουν τα παιδια και τα εγγονια τουs.
Αληθωs δεν προκειται για καλεs προοπτικεs για το μελλον τηs ανθρωποτηταs! Εχουν ομωs στην πραγματικοτητα ετσι τα πραγματα;
Εδω υπαρχουν διαφορεs εκδοχεs.
Βεβαιον ομωs ειναι οτι ειs την Φυση επικρατουν και αντιμαχονται μεταξυ τουs η Θερμοδυναμικη και η Εντροπια μαζι με τιs φυσικεs δυναμειs,
Βαρυτητα, Ηλεκτρομαγνητικη και την ασθενη- και ισχυρα πυρηνικη και επιδρουν μεταξυ αλλων και στιs καιρικεs συνθηκεs και κατ’ επεκταση και στο Κλιμα.
Η Αναλυση στο παρων αρθρο αφηνει την ερωτηση αναπαντιτη
κατα ποσο μια θερμη κλιματικη περιοδοs ειναι προτεινοτερη ‘η απορριπτεα απο μια ποιο ψυχροτερη περιοδο ‘η η απαντιση σε ενα τετοιο ερωτημα ειναι χωριs ουσιαστικο νοημα διοτι ο ανθρωποs και στην σημερινη εποχη θα προσαρμοσθει εξ αναγκηs στα νεα δεδομενα.
Οι τοσο διατυμπανωθεισεs τεχνικεs του ικανοτητεs και οι γνωσειs του για τον συμπαντικο Κοσμο, ειναι οπλα που δεν μπορουν να αντιμετωπισουν στα “πεδια μαχησ”, τουs στρατιωτεs των φυσικων δυναμεων.
Δρ. Γεωργιοσ Χατζηθεοδωρου
Βιβλιογραφια
1. Χατζηθεοδωρου Γ.: Τα πεδια μαχηs των στρατιων του Συμπαντοs
Δαυλοs, ετοs 26ο, Νοεμβριοs 2007, Αρ. 307
σ. 21430-21438
2. Kaupp M.: Einstein in der Chemie
Spektrum der Wissenschaft, Dosier 1/2008, S. 34-40
3. Chaziteodorou G.: Energieperspektiven der Welt von Morgen
bergbau 3/94, S. 113-118
4. Φιλολαοs : “Φιλολαοs” 14, 4-5
5. Rith K., Schöfer A.: Der Geheimnisvolle Spin des Nukleons
Spektrum der Wissenschaft, Dosier 01/2003
S. 15-21
6. Δακογλου Ι.: Ο Μυστικοs Κωδικαs του Πυθαγορα και η
Αποκρυπτογραφιση τηs Διδασκαλιαs του.
Τευχη 1-5, Νεα Θεσηs, Αθηναι 2005
7. Καρμιραντσοs Κ.: Το Κοσμικο Σχημα “Σαρμα”
Δαυλοs Αρ. 231, Αθηνα, Μαρτιοs 2001
σ. 14803-14809
Σχ. 1 Οι Πλανητες του Ηλιακου μας Συστηματος
Σχ. 2 Η θεση του Ηλιακου μας Συστηματοσ στον Γαλαξια
Σχ. 3 Ο συμπατικος Κοσμος
Σχ. 9 Το Εργοταξιο Επεξεργασιας Μαλλιου του Ηρακλειτου (2)
Σχ. 10 Η Υλη του Χωροχρονου του συμπαντικου Κοσμου
Leave a Reply