ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ

Η Χαραυγή της Δημοκρατίας Βρισκόμαστε στην Αττική τον 8^ον π. Χ αιώνα .

Δύο τάξεις  αντιμάχονται αλλήλων στην Αθήνα :Η τάξη των εχόντων και η τάξη των αποστερημένων .

Οι πρώτοι έχουν στην κατοχή τους τα μεγάλα κτήματα , οι δεύτεροι που είναι οι περισσότεροι δεν ορίζουν παρά ολίγη γη και την προσωπική τους εργασία.

Τον 8^ον και 7^ον αιώνα αρχίζουν κοινωνικές  συγκρούσεις πρώτα στην Ιωνία και μετά και στη λοιπή Ελλάδα .

Σε αυτές οι φτωχοί αγωνίζονται να αποσπάσουν  νόμους για να   ελαφρύνουν   τη δουλεία τους.

Αυτή η πρώτη διαμάχη με τους δούλους αποτελεί το θολό πρόπλασμα της πρώτης δημοκρατίας. Θα την ονομάζαμε περίοδο των πόνων του «τοκετού» για να γεννηθεί η δημοκρατίας.

Κάποιοι την είπαν χαραυγή πριν  την ανατολή της  δημοκρατίας.

Ως τότε το «Άστυ» (Πόλη} αποτελείτο από δύο τάξεις: Τους «Ευγενείς» και το Λαό.

Οι πρώτοι ήταν απόγονοι των παλαιών πλούσιων οικογενειών (φατρίες) που κατείχαν τη γη.

Ο λαός δούλευε στα κτήματα των πλουσίων ή ήταν μικροέμποροι, τεχνίτες, μικροκαλλιεργητές, ναυτικοί κ.α.

Οι Ευπατρίδες ασκούσαν όλα τα υψηλά καθήκοντα της Πολιτείας και μόνο από τις τάξεις τους γίνονταν βασιλείς της πόλης.

Το λαό θέριζε η πείνα την Άνοιξη που τελείωναν οι προμήθειες.

Όλα τα κατείχαν οι Ευγενείς διότι   αυτοί κατείχαν  τη γη που προσφέρει τα πάντα.

Οι Ευγενείς κατείχαν και τα όπλα και ήταν οι μόνοι που εκπαιδεύονταν σε αυτά.

Η ανακάλυψη του νομίσματος στην Ελληνική αποικία στην Λυδία και η κοπή του από όλες τις Ελληνικές πόλεις   θα επιταχύνει τις εξελίξεις υπέρ του λαού και θ’ αλλάξει τους κοινωνικούς  συσχετισμούς .

Η  εφαρμογή της  Χρηματιστικής αρχικά ευνόησε τους ευγενείς που κατείχαν τον πλούτο αλλά  αργότερα  έφερε στην επιφάνεια τους εμπόρους , ναυτικούς και τεχνίτες οι οποίοι πλούτισαν με το χρήμα και προκάλεσαν την ηγεμονία των Ευγενών.

( Αυτό μπορεί και σήμερα να συμβεί με τους λιγότερο πλουσίους που είναι και οι περισσότεροι προκειμένου μαζί με τον λαό να απαιτήσουν από την ολιγαρχία του πλούτου περιορισμό της δυνάμεως τους.

Διότι οι λιγότερο πλούσιοι κατ’ ουσίαν  οφείλουν τον  πλούτο τους στους ολιγάρχες και όποια ώρα θέλουν μπορούν να τους τον αφαιρέσουν μέσω του χρηματιστηρίου ή και μέσω της πολιτικής εξουσίας με αντίξοους νόμους.

Συνεπώς όλες οι τάξεις έχουν συμφέρον να ψαλιδίσουν τα  προνόμια  της ολιγαρχίας)

Αρχικά η κοπή του  χρήματος  αύξησε τον πλούτο των γαιοκτημόνων οι οποίοι επένδυαν το πλεόνασμα τους σε χρήμα και αυτό μπορούσαν να το  αποταμιεύουν –σε αντίθεση με τα προϊόντα τους που ήταν φθαρτά με το χρόνο- και να το δανείζουν στους πληβείους με υψηλό τόκο.

Με το χρήμα και την χρηματιστική οι μεγάλοι γαιοκτήμονες και ευγενείς κατόρθωσαν να οικειοποιηθούν το σύνολο της Αττικής γης με εξαίρεσε ορισμένα ακραία και άγονα κομμάτια γης στα οποία αγωνίζονταν οι μικροκαλλιεργητές να ζήσουν τις οικογένειες τους.

Καλή ή κακή η σοδειά πάντα τα πέντε έκτα(5/6) πάνε στον αφέντη και μένει το ένα έκτο(1/6) στον μικροκαλλιεργητή να περάσει τη χρονιά .

Όμως την άνοιξη όλοι πεινούσαν και ζητούσαν δανεικά θέτοντας τους εαυτούς τους σκλάβους , τα παιδιά τους ακόμη και τις γυναίκες τους προς πώληση υπέρ του δανειστού ευγενούς.

Έτσι οι Ευγενείς  προοδευτικά και σταθερά μετέτρεψαν τον λαό της Αττικής σε δούλους .

Τη γη τους την είχαν υποθηκεύσει για χρέη ουσιαστικά αγύριστα διότι ουδείς των φτωχών  είχε πρόσβαση στον πλούτο .

Θα καταντούσε λοιπόν η Αθήνα σαν τη Σπάρτη με δύο τάξεις : Ευγενείς και δούλους; Η αγανάκτηση του λαού  επί  έναν αιώνα  έγινε εκρηκτική.

Το νόμισμα  δημιουργός της μεσαίας τάξεως  .

«Ουδέν κακόν αμιγές καλού», εκτός από τους  ευγενείς το νόμισμα ευνόησε και  άλλες τάξεις που άρχισαν να εμπορεύονται με τις αποικίες, εξάγοντας τα Αττικά προϊόντα .

Ήταν οι τεχνίτες ,οι ναυτικοί και οι έμποροι που απέκτησαν μεγάλο πλούτο .

Η πρώτη τάξη που ελευθερώθηκε και άρχισε να αποκτά πλούτο ήταν οι αγγειοπλάστες οι οποίοι έφτιαχναν τα περίφημα αγγεία  και Αττικά πιθάρια   αποθηκεύσεως λαδιού, κρασιού και άλλων προϊόντων .

Παράλληλα άρχισε και η εξαγωγή τους σε όλα τον τότε γνωστό Ελληνικό κόσμο της Μεσογείου ακόμη και στον Εύξεινο Πόντο .

Οι αγρότες ήταν η πιο   καταπιεσμένη και εκρηκτική  μάζα ενάντια στην τάξη των Ευγενών.

Οι έμποροι ήταν μετριοπαθείς και δεν είχαν επαναστατική ορμή.

Αλλά συν τω χρόνω και οι έμποροι,   τεχνίτες  και ναυτικοί δεν ανέχονταν να λαμβάνονται οι αποφάσεις που τους αφορούσαν   από τους Ευγενείς  .

Έτσι  ήρθαν σε συμφωνία με το λαό .

Όλοι θέλουν τα πολιτικά τους δικαιώματα.

Συντελεστής της επιτυχίας του αγώνα για την εξασφάλιση των πολιτικών δικαιωμάτων υπήρξε η συνένωση των δύο τάξεων ήτοι των  εμπόρων ,  βιοτεχνών  και ναυτικών με τον ακτήμονα και επαναστατημένο λαό(μικροκτηματίες και εργάτες γης).

Ο Σόλων υποδείχθηκε το 594 π. Χ  ως νμοθέτης και μεταρρυθμιστής Τελικά από την σύγκρουση των δύο μερίδων κατέληξαν σε ένα συμβιβασμό: Συμφώνησαν να υποδείξουν ένα διαιτητή επιφορτισμένο να προβεί σε   ευρεία οικονομική , κοινωνική και πολιτική μεταρρύθμιση.

Ο άνθρωπος που διάλεξαν οι δυσαρεστημένοι ήταν ο Σόλων για την  ικανότητα  και την τιμιότητα του   , ενώ οι αριστοκράτες διότι ήταν άνθρωπος από τη δική τους κάστα .

Όμως ο Σόλων απεδείχθη ότι δεν ήταν άνθρωπος της κάστας αλλά ένας Αθηναίος πολίτης.. Πήρε   μέτρα πολύ τολμηρά για την εποχή του , οικονομικά , κοινωνικά και πολιτικά.

(Παρόμοια μέτρα τόλμησε να πάρει ο τέως Γ.Γ του ΚΚΣΕ Μιχαήλ Γκορμπατσόφ με την «Περεστρόικα» ( Αναδιάρθρωση) και την «Γκλάσνοτ» (Ειλικρίνεια) αλλά απέτυχε παταγωδώς με αποτέλεσμα την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης.)

Πρώτη μεταρρύθμιση

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΓΗΣ   .

Τούτο σημαίνει χωρίς όρους αποδέσμευση της γης από όλα τα «ορόσημα»(πλάκες) που βρίσκονταν στους αγρούς και δήλωναν τη δουλεία της γης που κρατούσαν στα χέρια τους οι «Ευγενείς» Όλα τα   κτήματα αποδεσμεύτηκαν και αποδόθηκαν στους οφειλέτες που είχαν καταντήσει κολλήγοι ή  δούλοι.

Δεύτερη Μεταρρύθμιση

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ .

Αυτοί οι αναξιόχρεοι οφειλέτες ή δούλοι ξαναβρίσκουν μαζί με τη γη τους και την Ελευθερία τους. Ακόμη και αυτοί που είχαν πουληθεί στο εξωτερικό αναζητήθηκαν , εξαγοράστηκαν και απελευθερώθηκαν από το κράτος με χρήματα του κράτους και ξαναπήραν τα κτήματα τους

Τρίτη Μεταρρύθμιση

ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ Η πιο τολμηρή μεταρρύθμιση ήταν αυτή. Συμπλήρωσε με νόμο την κατάργηση της δουλείας και τη ΜΗ   επιστροφή της στο μέλλον  .

Έτσι  ο Σόλων κατάργησε οριστικά και δια παντός τη δουλεία και τα χρέη των δούλων  .

Με το νόμο αυτό απαγόρευσε το δανεισμό με υποθήκη τα πρόσωπα .

Ο νόμος αυτός έγινε ο ακρογωνιαίος νόμος του Αττικού Δικαίου που ως τότε καμιά άλλη Ελληνική πόλη δεν είχε τολμήσει.

ΙΣΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

 Έκανε και μικρότερης σημασίας μεταρρυθμίσεις  .

Με αυτές ψαλίδισε την ως τότε χωρίς αντίβαρο ισχύ των Ευγενών .

Ο Σόλων υποχρέωνε τους ευγενείς να μοιράζουν την πατρική περιουσία μεταξύ των κληρονόμων όταν θα πέθαινε ο πατέρας.

Το μέτρο αυτό αδυνάτιζε την δύναμη της  κτηματικής αριστοκρατίας .

Επίσης επέτρεψε σε περίπτωση που δεν  υπάρχει  κληρονόμος να μεταβιβάζεται η περιουσία σε πρόσωπα έξω από το «γένος» των Ευγενών.

Τούτο ήταν χτύπημα εναντίον του παλαιού οικογενειακού δικαίου.

Αυτές οι μεταρρυθμίσεις έδωσαν ζωή στην αθηναϊκή κοινωνία που βρισκόταν ήδη στο στάδιο αναπτύξεως .

Άλλοι νόμοι δίνουν τολμηρές ελευθερίες στο άτομο περιορίζοντας την πατρική εξουσία, σε μεγάλο βαθμό για την εποχή εκείνη.

Δεν είναι μικρό πράγμα το να απαγορεύσει στον πατέρα να εκθέτει το νεογέννητο παιδί του.

Ήταν αδιανόητο για την εποχή εκείνη.

Από την ημέρα που ο πατέρας δήλωνε τη γέννηση του παιδιού έπαυε  να έχει κάθε δικαίωμα ζωής ή θανάτου επάνω του.

Δεν του επιτρεπόταν να πουλήσει την κόρη του παρά μόνο σε περίπτωση αποδεδειγμένης κακής διαγωγής , ούτε να διώξει το γιό του χωρίς σοβαρούς λόγους.

Ο γιός μετά την ενηλικίωση του γινόταν για το κράτος ίσος με τον πατέρα.

Τον Σόλωνα χαρακτηρίζει η δικαιοσύνη  διότι φρόντισε και για τις δύο παρατάξεις .

Τους Ευγενείς προστάτευσε από τις υπέρμετρες διεκδικήσεις των ορεσίβιων πληθυσμών που είχαν έλθει στην Αττική. Γράφει επ’ αυτού :  (Ακόμη και σήμερα υπάρχουν κράτη και λαοί που δεν έχουν επιτύχει τα δικαιώματα και τις ελευθερίες που έδωσε ο Σόλωνας στους Αθηναίους πολίτες, Στερούνται την Ισηγορία(να ομιλούν ελεύθερα) Ισονομία(να είναι ίσοι έναντι του νόμου) και Ισοπολιτεία(να έχουν ίσια πολιτικά δικαιώματα) Αν εξετάσουμε τα δικαιώματα των γυναικών στην Ανατολή η γυναίκα ζει σε πραγματική δουλεία)

Θα γράψει ο Σόλων: «Στάθηκα ορθός προστατεύοντας με τη γερή μου ασπίδα μια το ένα και μια το άλλο μέρος και ούτε το ένα ούτε το άλλο δέχθηκαν άνομα να νικήσουν» (Αν υπήρχε σήμερα ηγέτης της χώρας ένας Σόλων θα είχε προστατεύσει με την ασπίδα του την Μακεδονία , δεν θα είχε δεχθεί τα Μνημόνια και ασφαλώς δεν θα δεχόταν μοιρασιά του Ελληνικού Αιγαίου.

Ακόμη δεν θα νομοθετούσε υπέρ του γάμου και της υιοθεσίας από τους ΛΟΑΤΚΙ , πράξη που θίγει την αξιοπρέπεια της πλειονότητας των πολιτών) Ο Σόλων γράφει ακόμη: « Έφτιαξα νόμους ακριβοδίκαιους για το φτωχό και για τον πλούσιο και όρισα για τον καθένα τους ίσια δικαιώματα…. Και αν δεν είχα ενδώσει σε όσα εύχονταν οι εχθροί του λαού(οι λαοπλάνοι) ..η πολιτεία θα θρηνούσε όχι και λίγους άνδρες.

Γι’ αυτό τη δύναμη μου όλη μάζεψα  και στράφηκα από όλες τις μεριές σαν λύκος που τον ζώνουν το κοπάδι τα σκυλιά»

ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ .

Ο Σόλων χώρισε το λαό σε τέσσερες(4) τάξεις Με αυτό ο καθείς πλήρωνε φόρο   ανάλογα με την οικονομική του κατάσταση .

Οι πολίτες που πλήρωναν περισσότερα είχαν και περισσότερα δικαιώματα.

Έτσι οι πολίτες της 4^ης τάξης δεν πλήρωναν φόρο αλλά και δεν υπηρετούσαν στο στρατό παρά σε έκτακτες περιπτώσεις (Τότε η στράτευση ήταν τιμητικό  προνόμιο για τον πολίτη σε αντίθεση με την σήμερον όπου οι νέοι αποφεύγουν την εκπλήρωση των υποχρεώσεων τους προς την πατρίδα και τείνουμε προς επαγγελματικό στρατό )  Με τη νέα νομοθεσία συμμετοχή στην κρατική εξουσία είχαν και οι πλουτήσαντες πολίτες που δεν ανήκαν στα αριστοκρατικά  γένη .

Όλοι όμως οι πολίτες και των τεσσάρων τάξεων είχαν δικαίωμα ψήφου στη Συνέλευση του λαού.

Μέσα στην Εκκλησία του Δήμου πλούσιοι και φτωχοί είναι όλοι ίσοι.

Ο καθένας μπορούσε να ψηφίσει και να λάβει το λόγο.

Έτσι πολύ σύντομα οι φτωχοί που ήταν οι πιο πολλοί δεν άργησαν να επιβάλλουν τη γνώμη τους στους πλουσίους.

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΗΛΙΑΣΤΩΝ , Ένας  νέος θεμελιώδης θεσμός του Σόλωνα για την δημοκρατία  ήταν η θέσπιση ενός  πολυάριθμου  λαϊκού Δικαστηρίου που αργότερα θα περιλαμβάνει 6.000 δικαστές χωρισμένους σε δέκα τμήματα όσες και οι φυλές της Αττικής (Πριν από την δημιουργία των  δικαστηρίων τη δικαιοσύνη απέδιδαν οι  « Ερινύες» , δηλαδή ελάμβανε χώρα αυτοδικία .

Με τη θέσπιση των Δικαστηρίων για πρώτη φορά η «Νέμεσις» άρχισε να αποδίδει το δίκαιον, θέτοντας εκτός νόμου τις κακές «Ερινύες»)

 Σόλων ο θεμελιωτής της Δημοκρατίας  Σύμπασα  η οικουμένη χρωστάει τη λευτεριά της σε έναν τολμηρό και σοφότατο άνθρωπο που έβαλε τόσο γερά τα θεμέλια της Δημοκρατίας, Ο  Σόλων ήταν από αριστοκρατικό γένος .

Η οικογένεια του είχε δώσει τον τελευταίο βασιλιά των Αθηνών . Για λόγους που δεν γνωρίζουμε η οικογένεια του στα μέσα του 7^ου π.Χ αιώνα ξέπεσε οικονομικά.

Όμως  δεν το βάζει κάτω και πιάνει την ευκαιρία της εποχής όπου η οικονομία και το εμπόριο προόδευε και έκανε ταξίδια σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο πουλώντας λάδι.

Έτσι ανέκτησε και πάλι την περιουσία του και έγινε πλούσιος και σεβαστός μεταξύ των ευγενών.

Ο λαός τον αγαπούσε γιατί ήταν έντιμος , δίκαιος και δημοκρατικός.

Όταν ολοκλήρωσε το νομοθετικό του έργο   συνέχισε τα ταξίδια προς χάριν του «ειδέναι» μέχρι τα βαθιά του γηρατειά .

Αυτό του έδινε σφρίγος και νεότητα .

 Ο Πλούταρχος τον τοποθετεί μεταξύ των επιφανών σοφών ανδρών και γράφει: «Οι τρανοί τον εκτιμούσαν  γιατί ήταν πλούσιος κι’ οι φτωχοί γιατί ήταν τίμιος»

Από ένα άλλο περιστατικό ο Σόλων  αποδεικνύεται  ένθερμος Αθηναίος πατριώτης .

Σήμερα θα τον θεωρούσαν «εθνικιστή» και «ακροδεξιό» και θα τον είχαν κατηγορήσει σαν οργανωτή εγκληματικής συμμορίας

Η ανάκτηση της Σαλαμίνας από την Αθήνα

Η ιστορία έχει ως εξής.

Μεταξύ των δύο ναυτικών δυνάμεων της εποχής ήτοι των Μεγάρων και της Αθήνας υπήρχε μέγιστη αντιζηλία εξ αιτίας της κατοχής από τα Μέγαρα της Σαλαμίνας.

Αυτή την διεκδικούσαν και οι Αθηναίοι αλλά επειδή δεν μπορούσαν να την καταλάβουν είχαν  ρίξει σιγή ιχθύος πάνω στο θέμα τούτο δια νόμου.

Ο νόμος αυτός απαγόρευε επί ποινή θανάτου σε οποιονδήποτε να μιλήσει στο κοινό πάνω στο θέμα της Σαλαμίνας .

Όμως ο Σόλων που δεν ανεχόταν η Αθήνα να δέχεται την κατοχή της Σαλαμίνας από τους Μεγαρείς  σοφίστηκε να κάνει  τον τρελό .

Μια μέρα ανέβηκε σε μια πέτρα στην πλατεία από όπου γίνονταν οι προκηρύξεις και άρχισε να απαγγέλλει στο λαό που ήταν συγκεντρωμένος για να τον ακούσει , ένα ποίημα για την ομορφιά της Σαλαμίνας και την ντροπή των Αθηναίων που την είχαν εγκαταλείψει στους Μεγαρείς.

Αυτό ενθουσιάζει το λαό και αρχίζει να βαδίζει  προς την Σαλαμίνα με επικεφαλής τον Σόλωνα.

Η κίνηση αυτή κάνει το νησί να ξαναγυρίσει στα χέρια των Αθηναίων.

Από μερικούς στίχους από το ποίημα του Σόλωνα διαβάζουμε τα εξής  « Αν εμείς οι Αθηναίοι παραδώσουμε τη Σαλαμίνα , κάλλιο έχω να με πούνε τότε πολίτη της Φολεγάνδρου ή της Σικίνου(δύο ασήμαντα νησάκια) παρά της Αθήνας.

Γιατί έτσι όπως πάμε σε λίγο θα λένε , να ένας Αθηναίος , ένας απ’ αυτούς τους φοβιτσιάρηδες που εγκατέλειψαν της Σαλαμίνα..» Αυτός ήταν ο Σόλων που λατρεύτηκε από τον αθηναϊκό λαό και έμεινε το όνομα του με χρυσά γράμματα στην παγκόσμια ιστορία.

( Αν ζούσε σήμερα ένας Σόλων θα αψηφούσε τους νόμους των 300 ανίκανων και φοβιτσιάρηδων  και θα προχωρούσε1/ στην εκδίωξη των λαθρμομεταναστών από τη χώρα ,2/  θα έκανε πράξη την  επέκταση των δικαιωμάτων της Ελλάδος με βάσει το Διεθνές Δίκαιο και  το δίκαιο της Θάλασσας, 3/ θα έβαζε διατρητικά μηχανήματα για την εξόρυξη των υδρογονανθράκων των κοιτασμάτων μας, 4/ θα έκανε αγώνα να διώξει τους εισβολείς στην Κύπρο και 5/ τέλος θα καλούσε τον Ελληνικό λαό σε μια μαζική πορεία ως τα Σκόπια για να εξαναγκάσει να παραιτηθούν από  το ιερότατο όνομα των Ελλήνων Μακεδόνων και τον σφετερισμό της γλώσσας της εθνότητας και των συμβόλων μας.

Δεν θα φοβόταν τις απειλές και τις φυλακίσεις  και θα έμπαινε μπροστά    πουλώντας την εθνική μας τρέλα.

Θα μου πείτε και η τρέλα των χουντικών για Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα; Αυτή ήταν προδοσία των Χουντικών(Iωαννίδης) σε συνεργασία με τη CIA που βόλευε και τους  πολιτικούς για να επανακάμψουν και φυσικά τις ΗΠΑ να ελέγχουν τη μεγαλόνησο  )

Ποιος σήμερα έχει το ηθικό σθένος του Σόλωνα  και  τη σοφία από τα μεγάλα ονόματα της ανθρωπότητας να μπει μπροστά και να κινήσει το σκουριασμένο μηχανισμό του ΟΗΕ ώστε να πάρει την εντολή και να γίνει ο παγκόσμιος νομοθέτης, γράφοντας και εφαρμόζοντας στον Κόσμο τους νέους νόμους για την Οικονομία , την Κοινωνία,   την Πολιτική  , το Περιβάλλον κ.α;

 Να καταργήσει με νόμο την αχαλίνωτη Ολιγαρχία ,την απελευθέρωση του απλού ανθρώπου από την οικονομική υποδούλωση , για την εφαρμογή μιας νέας ρεαλιστικής οικονομίας που να αλλάξει και τη Χρηματιστική υπέρ των φτωχών , να καταργήσει τους αναχρονιστικούς νόμους χωρών του τρίτου κόσμου , να εφαρμόσει δια νόμου την ανεξιθρησκία και τον διαχωρισμό της από το κράτος, την απελευθέρωση τη γυναίκας από τη δουλεία  και την  εφαρμογή της πραγματικής δημοκρατίας .

(Αυτό θα μπορούσε να το  πραγματοποιήσει ο Χ. Κίσινγκερ αλλά είναι πολύ μεγάλος , ή κάποιος  από τους Μπίλ Γκέητς , Ελον Μασκ , Μαρκ Ζούκερμπεργκ  οι οποίοι είναι μεν δισεκατομμυριούχοι και  μέγιστοι εγκέφαλοι στην τεχνολογία αλλά φιλοσοφικά  είναι   αμόρφωτοι .

Πάντως θα πρέπει απαραιτήτως να είναι   άνθρωπος της ολιγαρχίας του πλούτου για να το πραγματοποιήσει)

Να πει αυτό που είπε ο Σόλωνας για τον παγκόσμιο πλούτο: « Αυτούς που έταξε για ηγήτορες του λαού , οι πλούσιοι, ανέχονται την αδικία και την εξουσία τους τη μεταχειρίζονται για να κλέβουν .

Αυτοί που θα έπρεπε να είναι οι θεματοφύλακες  της θρησκείας , κλέβουν ακόμη και τους ναούς!

Αυτοί που θα έπρεπε να ήταν απόλυτα υπάκουοι στους νόμους της Δικαιοσύνης την προσβάλουν  με την χωρίς όρια πλεονεξία τους…. Τέλος η δημόσια μάστιγα που εξαπέλυσαν οι πλούσιοι ξεσπάει επάνω τους…» Ο Σόλων την προσωποποιεί σαν το «Πνεύμα του Κακού», γέννημα της αδικίας των πλουσίων.

Οι τελευταίοι στίχοι εκθειάζουν την ομορφιά του νόμου.

 «Του Νόμου η ομορφιά φέρνει παντού την τάξη και την αρμονία» «Δημοκρατία σημαίνει λαϊκή εξουσία» είπε ο Σόλων και όχι δι’ αντιπροσώπων συχνά αφερέγγυων και πουλημένων.

Ποιος ισχυρός  άνθρωπος στον πλανήτη γη έχει το ηθικό θάρρος να βγει μπροστά και να  κάνει αυτό που έκανε τόσο πρώιμα στην αθηναϊκή κοινωνία του 7^ον π. Χ αιώνα ο Σόλων;

Ως τώρα όλοι οι πλούσιοι ,οι ολιγάρχες και οι πολιτικοί  είναι πλεονέκτες , συμφεροντολόγοι, φοβιτσιάρηδες,  ολίγιστοι, ασήμαντοι , ανίκανοι και άχρηστοι για τόσο μεγάλα έργα.

Και να σκεφθείτε τότε η απειλή εναντίον του Σόλωνα ήταν διπλή , διότι για το λαό ήταν γόνος ευγενών και για τους ευγενείς ένας αποστάτης και εξωμότης

Εχει τόση μεγάλη ανάγκη η ανθρωπότητα από ένα Σόλωνα   μια τόσο μεγάλη και ισχυρή προσωπικότητα που θα τροχοδρομήσει τον κόσμο στην Νέα Εποχή του Τεχνολογικού Πολιτισμού.

Να τον βγάλει από τα σημερινά αδιέξοδα και το χάος.

Να φέρει την Ισορροπία και Αρμονία στις διεθνείς σχέσεις και τον σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο  από όλους ανεξαρτήτως  που θα αλλάξει την καταναλωτική Οικονομία, να βάλει νόμους στη διεθνή  Κοινωνία , να ενεργοποιήσει την  Πολιτική της Δημοκρατίας , την αναδιοργάνωση του ΟΗΕ , να προστατεύσει το Περιβάλλον και να φέρει την ομορφιά και την ισορροπία στον ανήσυχο  κόσμο μας .

ΤΕΛΟΣ. (13/9/23)

Αμφικτύων

* Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

Αμφικτύων

ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΚΑΝΕ Ο ΠΛΑΤΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ