ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ

Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στις 24 Αυγούστου 2022

Τον Μάρτιο του 2022, ο Γενικός  Γραμματέας του ΟΗΕ  Αντόνιο Γκουτέρες  προειδοποίησε  για «τυφώνα πείνας και κατάρρευση του παγκόσμιου συστήματος τροφίμων» στον απόηχο της κρίσης στην Ουκρανία. 

Ο Γκουτέρες είπε ότι οι τιμές των τροφίμων, των καυσίμων και των λιπασμάτων εκτοξεύονται στα ύψη με τις αλυσίδες εφοδιασμού να διακόπτονται και πρόσθεσε ότι αυτό πλήττει περισσότερο τους φτωχούς και φυτεύει τους σπόρους για πολιτική αστάθεια και αναταραχή σε όλο τον κόσμο.

Σύμφωνα με τη  Διεθνή Ομάδα Εμπειρογνωμόνων για τα Αειφόρα  Συστήματα Τροφίμων , επί του παρόντος υπάρχει επαρκής ποσότητα τροφίμων και δεν υπάρχει κίνδυνος παγκόσμιας έλλειψης εφοδιασμού τροφίμων.

Βλέπουμε άφθονα τρόφιμα αλλά οι τιμές εκτοξεύονται στα ύψη.

Το θέμα δεν είναι η έλλειψη τροφίμων, αλλά η κερδοσκοπία για τα βασικά τρόφιμα και η χειραγώγηση ενός εγγενώς ελαττωματικού παγκόσμιου συστήματος τροφίμων που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των εταιρικών εμπόρων αγροτικών επιχειρήσεων και των προμηθευτών εισροών σε βάρος των αναγκών των ανθρώπων και της γνήσιας επισιτιστικής ασφάλειας.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι μια γεωπολιτική εμπορική και ενεργειακή σύγκρουση.

Πρόκειται σε μεγάλο βαθμό για την εμπλοκή των ΗΠΑ σε έναν πόλεμο αντιπροσώπων κατά της Ρωσίας και της Ευρώπης, επιχειρώντας να διαχωρίσουν την Ευρώπη από τη Ρωσία και επιβάλλοντας κυρώσεις στη Ρωσία για να βλάψουν την Ευρώπη και να την καταστήσουν περαιτέρω εξαρτημένη από τις ΗΠΑ.

Ο οικονομολόγος καθηγητής  Michael Hudson  δήλωσε πρόσφατα ότι τελικά ο πόλεμος είναι εναντίον της Ευρώπης και της Γερμανίας.

Ο σκοπός των κυρώσεων είναι να εμποδίσουν την Ευρώπη και άλλους συμμάχους να αυξήσουν το εμπόριο και τις επενδύσεις τους με τη Ρωσία και την Κίνα.

Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές από τη δεκαετία του 1980 έχουν καταστρέψει την οικονομία των ΗΠΑ.

Με την παραγωγική τους βάση σοβαρά αποδυναμωμένη, ο μόνος τρόπος για τις ΗΠΑ να διατηρήσουν την ηγεμονία τους είναι να υπονομεύσουν την Κίνα και τη Ρωσία και να αποδυναμώσουν την Ευρώπη.

Ο Χάντσον λέει ότι, αρχής γενομένης πριν από ένα χρόνο, ο Μπάιντεν και οι νεοσυντηρητικοί των ΗΠΑ προσπάθησαν να εμποδίσουν το Nord Stream 2 και όλο το εμπόριο (ενέργειας) με τη Ρωσία, ώστε οι ΗΠΑ να μπορούν να το μονοπωλήσουν.

Παρά την «πράσινη ατζέντα» που προωθείται επί του παρόντος, οι ΗΠΑ εξακολουθούν να βασίζονται στην ενέργεια που βασίζεται σε ορυκτά καύσιμα για να προβάλουν τη δύναμή τους στο εξωτερικό.

Ακόμη και καθώς η Ρωσία και η Κίνα απομακρύνονται από το δολάριο, ο έλεγχος και η τιμολόγηση του πετρελαίου και του φυσικού αερίου (και του χρέους που προκύπτει) σε δολάρια παραμένει το κλειδί για τις προσπάθειες των ΗΠΑ να διατηρήσουν την ηγεμονία.

Οι ΗΠΑ γνώριζαν εκ των προτέρων πώς θα είχαν οι κυρώσεις στη Ρωσία.

 Θα χρησίμευαν για να χωρίσουν τον κόσμο σε δύο μπλοκ και να τροφοδοτήσουν έναν νέο ψυχρό πόλεμο με τις ΗΠΑ και την Ευρώπη από τη μία πλευρά, με την Κίνα και τη Ρωσία να είναι οι δύο κύριες χώρες από την άλλη.

Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ γνώριζαν ότι η Ευρώπη θα καταστρεφόταν από τις υψηλότερες τιμές ενέργειας και τροφίμων και οι χώρες εισαγωγής τροφίμων στον Παγκόσμιο Νότο θα υπέφεραν λόγω του αυξανόμενου κόστους.

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι ΗΠΑ σχεδιάζουν μια μεγάλη κρίση για να διατηρήσουν την παγκόσμια ηγεμονία και μια άνοδο στις τιμές βασικών εμπορευμάτων που παγιδεύουν ουσιαστικά τις χώρες στην εξάρτηση και το χρέος.

Το 2009,  ο Andrew Gavin Marshall  περιέγραψε πώς το 1973 – λίγο μετά την απομάκρυνση του κανόνα του χρυσού – ο Henry Kissinger ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της χειραγώγησης των γεγονότων στη Μέση Ανατολή (ο αραβο-ισραηλινός πόλεμος και η «ενεργειακή κρίση»).

 Αυτό χρησίμευσε στη συνέχιση της παγκόσμιας ηγεμονίας για τις ΗΠΑ, οι οποίες είχαν ουσιαστικά χρεοκοπήσει λόγω του πολέμου στο Βιετνάμ και είχαν απειληθεί από την οικονομική άνοδο της Γερμανίας και της Ιαπωνίας.

Ο Κίσινγκερ βοήθησε στην εξασφάλιση τεράστιων αυξήσεων της τιμής του πετρελαίου του ΟΠΕΚ και συνεπώς επαρκών κερδών για τις αγγλοαμερικανικές εταιρείες πετρελαίου που είχαν υπερεκμεταλλευτεί το πετρέλαιο της Βόρειας Θάλασσας.

Ενίσχυσε επίσης το σύστημα του πετροδολαρίου με τους Σαουδάραβες και στη συνέχεια τοποθέτησε τα αφρικανικά έθνη, που είχαν ξεκινήσει μια πορεία εκβιομηχάνισης (βασισμένη στο πετρέλαιο), σε διάδρομο εξάρτησης και χρέους λόγω της εκτίναξης των τιμών του πετρελαίου.

Πιστεύεται ευρέως ότι η πολιτική των υψηλών τιμών του πετρελαίου είχε ως στόχο να βλάψει την Ευρώπη, την Ιαπωνία και τον αναπτυσσόμενο κόσμο.

Σήμερα, οι ΗΠΑ διεξάγουν και πάλι πόλεμο εναντίον τεράστιων τμημάτων της ανθρωπότητας, των οποίων η φτωχοποίηση έχει σκοπό να εξασφαλίσει ότι θα παραμείνουν εξαρτημένες από τις ΗΠΑ και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που χρησιμοποιούν για να δημιουργήσουν εξάρτηση και χρέη – την Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ.

Εκατοντάδες εκατομμύρια θα βιώσουν (βιώνουν) φτώχεια και πείνα λόγω της πολιτικής των ΗΠΑ. Αυτοί οι άνθρωποι (αυτοί για τους οποίους υποτίθεται ότι νοιάζονταν τόσο πολύ οι ΗΠΑ και η Pfizer et al και ήθελαν να βάλουν ένα τρύπημα σε κάθε τους αγκαλιά) αντιμετωπίζονται με περιφρόνηση και παράπλευρες ζημιές στο μεγάλο γεωπολιτικό παιχνίδι.

Σε αντίθεση με ό,τι πιστεύουν πολλοί, οι ΗΠΑ δεν έχουν υπολογίσει λάθος την έκβαση των κυρώσεων που επιβλήθηκαν στη Ρωσία.

Ο Μάικλ Χάντσον σημειώνει ότι οι τιμές της ενέργειας αυξάνονται, ωφελώντας τις αμερικανικές εταιρείες πετρελαίου και το ισοζύγιο πληρωμών των ΗΠΑ ως εξαγωγέα ενέργειας.

Επιπλέον, με την επιβολή κυρώσεων στη Ρωσία, στόχος είναι να περιοριστούν οι ρωσικές εξαγωγές (σιταριού και φυσικού αερίου που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή λιπασμάτων) και συνεπώς να αυξηθούν οι τιμές των γεωργικών προϊόντων.

Αυτό θα ωφελήσει επίσης τις ΗΠΑ ως εξαγωγείς γεωργικών προϊόντων.

Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο οι ΗΠΑ επιδιώκουν να διατηρήσουν την κυριαρχία σε άλλες χώρες.

Οι τρέχουσες πολιτικές έχουν σχεδιαστεί για να δημιουργήσουν μια κρίση τροφίμων και χρέους ειδικά για τα φτωχότερα έθνη.

Οι ΗΠΑ μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτήν την κρίση χρέους για να αναγκάσουν τις χώρες να συνεχίσουν να ιδιωτικοποιούν και να ξεπουλούν τα δημόσια περιουσιακά τους στοιχεία προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα χρέη για να πληρώσουν για τις υψηλότερες εισαγωγές πετρελαίου και τροφίμων.

Αυτή η ιμπεριαλιστική στρατηγική έρχεται στην πλάτη των δανείων «ανακούφισης για τον COVID» που έχουν εξυπηρετήσει παρόμοιο σκοπό.

 Το 2021, μια ανασκόπηση της Oxfam για τα δάνεια του ΔΝΤ για τον COVID-19 έδειξε ότι 33 αφρικανικές χώρες ενθαρρύνθηκαν να ακολουθήσουν πολιτικές λιτότητας.

 Οι φτωχότερες χώρες του κόσμου πρόκειται να πληρώσουν 43 δισεκατομμύρια δολάρια για αποπληρωμή χρέους το 2022, κάτι που διαφορετικά θα μπορούσε να καλύψει το κόστος των εισαγωγών τροφίμων τους.

Η Oxfam και η Development Finance International αποκάλυψαν επίσης ότι 43 από τα 55 κράτη μέλη της Αφρικανικής Ένωσης αντιμετωπίζουν περικοπές δημοσίων δαπανών ύψους 183 δισεκατομμυρίων δολαρίων τα επόμενα πέντε χρόνια.

Το κλείσιμο της παγκόσμιας οικονομίας τον Μάρτιο του 2020 («κλείδωμα») χρησίμευσε για να πυροδοτήσει μια άνευ προηγουμένου διαδικασία παγκόσμιου χρέους.

Οι προϋποθέσεις σημαίνουν ότι οι εθνικές κυβερνήσεις θα πρέπει να συνθηκολογήσουν στις απαιτήσεις των δυτικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Αυτά τα χρέη είναι σε μεγάλο βαθμό εκφρασμένα σε δολάρια, συμβάλλοντας στην ενίσχυση του δολαρίου ΗΠΑ και της μόχλευσης των ΗΠΑ επί των χωρών.

Οι ΗΠΑ δημιουργούν μια νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων και πρέπει να διασφαλίσουν ότι μεγάλο μέρος του Παγκόσμιου Νότου παραμένει στην τροχιά επιρροής του αντί να καταλήξει στο ρωσικό και ιδιαίτερα στο κινεζικό στρατόπεδο και στην πρωτοβουλία του για οικονομική ευημερία.

Μετά τον Covid, αυτό ακριβώς είναι ο πόλεμος στην Ουκρανία, οι κυρώσεις στη Ρωσία και η μηχανική επισιτιστική και ενεργειακή κρίση.

Το 2014,  ο Michael Hudson  δήλωσε ότι οι ΗΠΑ κατάφεραν να κυριαρχήσουν στο μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου Νότου μέσω της γεωργίας και του ελέγχου της προσφοράς τροφίμων.

Η στρατηγική γεωπολιτικής δανειοδότησης της Παγκόσμιας Τράπεζας έχει μετατρέψει τις χώρες σε περιοχές με ελλείμματα τροφίμων, πείθοντάς τες να καλλιεργήσουν καλλιέργειες σε μετρητά – καλλιέργειες εξαγωγής φυτειών – να μην τρέφονται με τις δικές τους καλλιέργειες τροφίμων.

Ο τομέας του πετρελαίου και οι αγροτικές επιχειρήσεις έχουν ενωθεί στο ισχίο ως μέρος της γεωπολιτικής στρατηγικής των ΗΠΑ.

Η κυρίαρχη έννοια της «διατροφικής ασφάλειας» που προωθείται από παίκτες του παγκόσμιου αγροτικού κλάδου όπως οι Cargill, Archer Daniel Midland, Bunge και Louis Dreyfus και υποστηρίζεται από την Παγκόσμια Τράπεζα βασίζεται στην ικανότητα των ανθρώπων και των εθνών να αγοράζουν τρόφιμα.

Δεν έχει να κάνει με την αυτάρκεια και οτιδήποτε έχει να κάνει με τις παγκόσμιες αγορές και τις αλυσίδες εφοδιασμού που ελέγχονται από γιγαντιαίους παράγοντες των αγροτικών επιχειρήσεων.

Μαζί με το πετρέλαιο, ο έλεγχος της παγκόσμιας γεωργίας υπήρξε βασικός άξονας της γεωπολιτικής στρατηγικής των ΗΠΑ για πολλές δεκαετίες.

Η Πράσινη Επανάσταση εξήχθη χάρη  στα πλούσια σε πετρέλαιο συμφέροντα  και τα φτωχότερα έθνη υιοθέτησαν το χημικό και εξαρτώμενο από το πετρέλαιο μοντέλο γεωργίας του αγροτικού κεφαλαίου που απαιτούσε δάνεια για εισροές και σχετική ανάπτυξη υποδομών.

Συνεπαγόταν τον εγκλωβισμό των εθνών σε ένα παγκοσμιοποιημένο σύστημα τροφίμων που βασίζεται στην μονοκαλλιέργεια εξαγωγικών εμπορευμάτων για να κερδίζει συνάλλαγμα που συνδέεται με την αποπληρωμή χρέους σε δολάρια και τις οδηγίες «διαρθρωτικής προσαρμογής» της Παγκόσμιας Τράπεζας/ΔΝΤ.

Αυτό που είδαμε ήταν  η μετατροπή  πολλών χωρών από επισιτιστική αυτάρκεια σε περιοχές με επισιτιστικό έλλειμμα.

Και αυτό που είδαμε επίσης είναι ότι οι χώρες τοποθετούνται σε διαδρόμους παραγωγής βασικών καλλιεργειών.

 Η ανάγκη για ξένο νόμισμα (δολάρια ΗΠΑ) για την αγορά πετρελαίου και τροφίμων εμπεδώνει την ανάγκη να αυξηθεί η παραγωγή σε μετρητά για εξαγωγές.

Η Συμφωνία του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου για τη Γεωργία (AoA) καθόρισε το εμπορικό καθεστώς που είναι απαραίτητο για αυτό το είδος εταιρικής εξάρτησης που μεταμφιέζεται ως «παγκόσμια επισιτιστική ασφάλεια».

Αυτό εξηγείται σε μια έκθεση του Ιουλίου 2022 της Navdanya International – Sowing  Hunger, Reaping Profits – A Food Crisis by Design  – η οποία επισημαίνει ότι οι διεθνείς εμπορικοί νόμοι και η απελευθέρωση του εμπορίου έχουν ωφελήσει τις μεγάλες αγροτικές επιχειρήσεις και συνεχίζουν να ωφελούν την εφαρμογή της Πράσινης Επανάστασης.

Η έκθεση αναφέρει ότι οι διαπραγματεύσεις για το λόμπι των ΗΠΑ και τις εμπορικές διαπραγματεύσεις είχαν επικεφαλής τον πρώην διευθύνοντα σύμβουλο της Cargill Investors Service και στέλεχος της Goldman Sachs – Dan Amstutz – ο οποίος το 1988 διορίστηκε επικεφαλής διαπραγματευτής για τον γύρο της GATT στην Ουρουγουάη από τον Ronald Reagan.

Αυτό βοήθησε να ενσωματωθούν τα συμφέροντα των αμερικανικών αγροτικών επιχειρήσεων στους νέους κανόνες που θα διέπουν το παγκόσμιο εμπόριο εμπορευμάτων και τα επακόλουθα κύματα επέκτασης της βιομηχανικής γεωργίας.

Το AoA αφαίρεσε την προστασία των αγροτών από τις τιμές και τις διακυμάνσεις της παγκόσμιας αγοράς.

Ταυτόχρονα, έγιναν εξαιρέσεις για τις ΗΠΑ και την ΕΕ να συνεχίσουν να επιδοτούν τη γεωργία τους προς όφελος των μεγάλων αγροτικών επιχειρήσεων.

Ο Navdanya σημειώνει:

«Με την κατάργηση των κρατικών δασμολογικών προστασιών και επιδοτήσεων, οι μικροκαλλιεργητές έμειναν άποροι.

Το αποτέλεσμα ήταν μια διαφορά στο τι κερδίζουν οι αγρότες για αυτό που παράγουν, σε σχέση με το τι πληρώνουν οι καταναλωτές, με τους αγρότες να κερδίζουν λιγότερα και τους καταναλωτές να πληρώνουν περισσότερα καθώς οι μεσάζοντες των αγροτικών επιχειρήσεων λαμβάνουν τη μεγαλύτερη περικοπή».

Η «επισιτιστική ασφάλεια» οδήγησε στην κατάργηση της επισιτιστικής κυριαρχίας και της επισιτιστικής αυτάρκειας για χάρη της ολοκλήρωσης της παγκόσμιας αγοράς και της εταιρικής ισχύος.

Δεν χρειάζεται να κοιτάξουμε πέρα ​​από την Ινδία για να το δούμε αυτό στην πράξη.

 Η πλέον καταργηθείσα πρόσφατη νομοθεσία για τις γεωργικές εκμεταλλεύσεις στην Ινδία είχε στόχο να δώσει στη χώρα τη «θεραπεία σοκ» του νεοφιλελευθερισμού που έχουν βιώσει άλλες χώρες.

Η νομοθεσία «απελευθέρωσης» στόχευε εν μέρει στο να ωφελήσει τα συμφέροντα των αμερικανικών γεωργικών επιχειρήσεων και να παγιδεύσει την Ινδία στην επισιτιστική ανασφάλεια, υποχρεώνοντας τη χώρα να εξαλείψει τα αποθέματά της από το ρυθμιστικό τροφοδοσίας – τόσο ζωτικής σημασίας για την επισιτιστική ασφάλεια του έθνους – και στη συνέχεια να υποβάλει προσφορά για τρόφιμα σε μια ασταθή παγκόσμια αγορά από έμποροι αγροτικών επιχειρήσεων με τα συναλλαγματικά της αποθέματα.

Η ινδική κυβέρνηση εμποδίστηκε να ακολουθήσει αυτή τη διαδρομή μόνο από τη μαζική διαμαρτυρία των αγροτών που διήρκεσε ένα χρόνο.

Η τρέχουσα κρίση τροφοδοτείται επίσης από εικασίες.

Ο Navdanya επικαλείται  έρευνα των Lighthouse Reports  και  The Wire  για να δείξει πώς η κερδοσκοπία από επενδυτικές εταιρείες, τράπεζες και hedge funds για γεωργικά προϊόντα επωφελείται από την αύξηση των τιμών των τροφίμων.

Οι μελλοντικές τιμές των εμπορευμάτων δεν συνδέονται πλέον με την πραγματική προσφορά και ζήτηση στην αγορά, αλλά βασίζονται καθαρά στην κερδοσκοπία.

Οι Archer Daniels Midland, Bunge, Cargill και Louis Dreyfus και επενδυτικά κεφάλαια όπως η Black Rock και η Vanguard συνεχίζουν να κάνουν τεράστιες οικονομικές δολοφονίες, με αποτέλεσμα η τιμή του ψωμιού σχεδόν να διπλασιάζεται σε ορισμένες φτωχότερες χώρες.

Η κυνική «λύση» που προωθείται από τις παγκόσμιες αγροτικές επιχειρήσεις στην τρέχουσα επισιτιστική κρίση είναι να παροτρύνει τους αγρότες να παράγουν περισσότερα και να αναζητούν καλύτερες αποδόσεις σαν να είναι η κρίση της υποπαραγωγής.

Σημαίνει περισσότερες χημικές εισροές, περισσότερες τεχνικές γενετικής μηχανικής και άλλα παρόμοια, θέτοντας περισσότερους αγρότες σε χρέη και παγιδευμένους στην εξάρτηση.

Είναι το ίδιο παλιό ψέμα της βιομηχανίας ότι ο κόσμος θα λιμοκτονήσει χωρίς τα προϊόντα του και απαιτεί περισσότερα από αυτά.

Η πραγματικότητα είναι ότι ο κόσμος αντιμετωπίζει την πείνα και τις αυξανόμενες τιμές των τροφίμων λόγω του συστήματος που έχει θεσπίσει οι μεγάλες αγροτικές επιχειρήσεις.

Και είναι η ίδια παλιά ιστορία – η προώθηση νέων τεχνολογιών προς αναζήτηση ενός προβλήματος και στη συνέχεια η χρήση κρίσεων ως αιτιολόγησης για την εξάπλωσή τους, ενώ αγνοούνται οι βαθύτεροι λόγοι για τέτοιες κρίσεις.

Ο Navdanya καθορίζει πιθανές λύσεις για την τρέχουσα κατάσταση με βάση τις αρχές της αγροοικολογίας, των βραχυπρόθεσμων γραμμών εφοδιασμού, της επισιτιστικής κυριαρχίας και της οικονομικής δημοκρατίας – πολιτικές που έχουν περιγραφεί εκτενώς σε πολλά άρθρα και επίσημες εκθέσεις όλα αυτά τα χρόνια.

Όσον αφορά την καταπολέμηση της επίθεσης στο βιοτικό επίπεδο των απλών ανθρώπων, η υποστήριξη συγκεντρώνεται από το εργατικό κίνημα σε μέρη όπως το Ηνωμένο Βασίλειο.

Ο ηγέτης του σιδηροδρομικού συνδικάτου Μικ Λιντς καλεί σε ένα κίνημα της εργατικής τάξης που βασίζεται στην αλληλεγγύη και την ταξική συνείδηση ​​για να αντισταθεί ενάντια σε μια τάξη δισεκατομμυριούχων που έχει πλήρη επίγνωση των ταξικών της συμφερόντων.

Για πάρα πολύ καιρό, η «τάξη» απουσίαζε από τον κυρίαρχο πολιτικό λόγο. Μόνο μέσω οργανωμένης, ενωμένης διαμαρτυρίας οι απλοί άνθρωποι θα έχουν πιθανότητες ουσιαστικού αντίκτυπου ενάντια στη νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων του τυραννικού αυταρχισμού και των καταστροφικών επιθέσεων στα δικαιώματα, τα μέσα διαβίωσης και το βιοτικό επίπεδο των απλών ανθρώπων που βλέπουμε.

Σημείωση για τους αναγνώστες: Κάντε κλικ στα κουμπιά κοινής χρήσης πάνω ή κάτω.

Ακολουθήστε μας στο Instagram και στο Twitter και εγγραφείτε στο κανάλι μας στο Telegram.

Μη διστάσετε να αναδημοσιεύσετε και να μοιραστείτε ευρέως άρθρα της Παγκόσμιας Έρευνας.

Ο διάσημος συγγραφέας Colin Todhunter ειδικεύεται στην ανάπτυξη, τα τρόφιμα και τη γεωργία. 

Είναι επιστημονικός συνεργάτης του Κέντρου Έρευνας για την Παγκοσμιοποίηση (CRG) στο Μόντρεαλ.

Ο συγγραφέας δεν λαμβάνει καμία πληρωμή από κανένα μέσο ενημέρωσης ή οργανισμό για το έργο του. 

Εάν εκτιμήσατε αυτό το άρθρο, σκεφτείτε να στείλετε μερικά νομίσματα με τον δικό του τρόπο:  colintodhunter@outlook.com 

Η επιλεγμένη εικόνα είναι από το Children’s Health Defense

Διαβάστε το e-Book του Colin Todhunter με τίτλο

Τρόφιμα, Αποβολή και Εξάρτηση. Αντίσταση στη Νέα Παγκόσμια Τάξη

Βλέπουμε επί του παρόντος μια επιτάχυνση της εταιρικής ενοποίησης ολόκληρης της παγκόσμιας αγροδιατροφικής αλυσίδας. 

Οι όμιλοι υψηλής τεχνολογίας/μεγάλων δεδομένων, συμπεριλαμβανομένων των Amazon, Microsoft, Facebook και Google,  έχουν ενταχθεί σε παραδοσιακούς γίγαντες αγροτικών επιχειρήσεων , όπως η Corteva, η Bayer, η Cargill και η Syngenta, σε μια προσπάθεια να επιβάλουν το μοντέλο διατροφής και γεωργίας τους στον κόσμο.

Το Ίδρυμα Bill and Melinda Gates συμμετέχει επίσης (το τεκμηριωμένο στο « Gates to a Global Empire » από την Navdanya International), είτε  αγοράζοντας τεράστιες εκτάσεις γεωργικής γης , προωθώντας μια πολυανακοινωμένη  (αλλά αποτυχημένη) «πράσινη επανάσταση» για την Αφρική , προωθώντας  τεχνολογίες βιοσυνθετικών τροφίμων  και  γενετικής μηχανικής  ή γενικότερα  διευκολύνοντας τους στόχους των μεγάλων εταιρειών αγροδιατροφής .

Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε .