ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ

Του Βόλφγκανγκ Εφενμπέργκερ

Αφού ο Πρόεδρος του Συμβουλίου της ΕΕ Charles Michel πρότεινε να γίνουν υποψήφιες για ένταξη στην ΕΕ η Ουκρανία και η Μολδαβία, το προσχέδιο της τελικής δήλωσης της συνόδου κορυφής της ΕΕ στις 23 και 24 Ιουνίου στις Βρυξέλλες ανέφερε στις 21 Ιουνίου 2022: «Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αποφάσισε να χορηγήσει το καθεστώς υποψήφιας χώρας προς την Ουκρανία και τη Μολδαβία.»(1) (Η Γεωργία θα λάβει καθεστώς υποψήφιας χώρας.) Οι 27 αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων αναμένεται να ακολουθήσουν τη σύσταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Volodymyr Zelenskyy επανέλαβε ότι κατά τη γνώμη του η Ουκρανία ανήκει ήδη στην Ευρώπη. Η χώρα που δέχεται επίθεση από τη Ρωσία αποδεικνύει καθημερινά ότι είναι ήδη μέρος ενός ενιαίου ευρωπαϊκού χώρου αξιών. 

Από τις 21 Ιουνίου, το Panzerhaubitze 2000 που υποσχέθηκε η Γερμανία “είναι επιτέλους μέρος του οπλοστασίου των 155 χιλιοστών του ουκρανικού πυροβολικού”, έγραψε στο Twitter ο Ουκρανός υπουργός Άμυνας Oleksiy Resnikov.

Ευχαρίστησε την Υπουργό Άμυνας Christine Lambrecht (SPD) “για όλα υποστηρίξτε την Ουκρανία.(2)

Την παραμονή της 22ας Ιουνίου 1941, την ημέρα που η ναζιστική Γερμανία εισέβαλε στην τότε Σοβιετική Ένωση (σκοτώνοντας πάνω από 26 εκατομμύρια ανθρώπους), βλήματα από όπλα που προμήθευε η Δύση έπεσαν στο Λουχάνσκ και στο Ντόνετσκ.

Στη Ρωσία άναψαν κεριά για τον εορτασμό του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου.

Αυτή η 22α Ιουνίου θα ήταν μια ευκαιρία να σταματήσουμε για να θυμηθούμε την καταστροφή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και να αναζητήσουμε λεωφόρους για την ειρήνη.

Όμως συνέβαινε το αντίθετο.

Την ημέρα αυτή, τα γερμανικά κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης ξεσήκωσαν ξανά τη Ρωσία.

Καθώς ο Βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον προειδοποιεί τη Δύση για έναν «μακρό πόλεμο» στην Ουκρανία στους Times(3), ο Αρχηγός του Επιτελείου του Βρετανικού Στρατού, Σερ Πάτρικ Σάντερς συμφωνεί με τους στρατιώτες που εργάζονται μαζί με τους συμμάχους τους που μάχονται για να νικήσουν τη Ρωσία: «Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία υπογραμμίζει την βασική μας αποστολή να προστατεύσουμε το Ηνωμένο Βασίλειο – με το να είμαστε έτοιμοι να πολεμήσουμε και να κερδίσουμε πολέμους στην ηπειρωτική χώρα», (4) είπε ο Σάντερς στο Sky στις 19 Ιουνίου News.

Ο Αρχηγός του Βρετανικού Στρατού προειδοποιεί: «Πρέπει να προετοιμαστούμε για μάχη στην Ευρώπη»(5)

Την ίδια μέρα, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Bild , ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ εξέφρασε την ανησυχία του ότι ο πόλεμος θα μπορούσε να διαρκέσει για χρόνια.

Εάν η υποστήριξη για την Ουκρανία μειωθεί, θα πρέπει να πληρωθεί βαρύ τίμημα.(6)

Η πιο απίστευτη δήλωση έγινε από τον αρχηγό της Πολεμικής Αεροπορίας Ingo Gerhartz (56) την Παρασκευή, 17 Ιουνίου στο Kiel International Seapowers Symposium: “Για αξιόπιστη αποτροπή, χρειαζόμαστε τόσο τα μέσα όσο και την πολιτική βούληση για να εφαρμόσουμε πυρηνική αποτροπή εάν είναι απαραίτητο”. 7)

Με στόχο τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο

Εν όψει των πολεμικών τύμπανων που αυτή τη στιγμή ακούγονται όλο και πιο δυνατά, φαίνεται να υπάρχει ένδειξη

οι παραλληλισμοί μεταξύ της παρούσας κατάστασης και αυτής πριν από το 1914 είναι όχι μόνο επιτρεπτοί αλλά και απαραίτητοι.

Μετά τους αυτοκρατορικούς πολέμους του 1898 (ΗΠΑ εναντίον της μεγάλης δύναμης Ισπανίας στην Κούβα και στις Φιλιππίνες), 1899-1901 (Η.Β. εναντίον των Μπόερς στην Αφρική) και του 1900 (η «δύση των αξιών» εναντίον της Κίνας), οι εντάσεις στον κόσμο και προπαντός αυξήθηκε από την πλευρά της Μεγάλης Βρετανίας, της Γαλλίας και της Ρωσίας έναντι της Γερμανίας.

Από τις αρχές Δεκεμβρίου 1907 έως τον Φεβρουάριο του 1909, προς τέρψη του ναυτικού στρατηγού Alfred Thayer Mahan, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Theodore Roosevelt(8) είχε ένα μεγάλο μέρος του νέου πολεμικού του στόλου να κάνει ένα συναρπαστικό ταξίδι σε όλο τον κόσμο.(9) 16 σύγχρονο θωρακισμένα θωρηκτά και καταδρομικά έδειξαν την υπεροχή τους παγκοσμίως σε ισχύ και κινητικότητα.

Σήμερα, 11 πυρηνικά αεροπλανοφόρα των ΗΠΑ και οι συνοδευτικοί στόλοι τους έχουν αναπτυχθεί στους ωκεανούς του κόσμου.

Το 2020, οι στρατιωτικές δαπάνες του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ ανήλθαν σε 1.102 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ και της Κίνας και της Ρωσίας σε 314 δισεκατομμύρια δολάρια.

 Οι δαπάνες της Γερμανίας και της Ρωσίας εξισορροπήθηκαν μεταξύ τους με περίπου 60 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ.(10)

Μια τέτοια ανισορροπία(11) ήταν επίσης εμφανής πριν από τον ΠρώτοΠόλεμο(12): Παγκόσμιο

Μόλις λίγες εβδομάδες μετά τη δολοφονία στο Σεράγεβο στις 28 Ιουλίου 1914, είχε έρθει η ώρα. Το πρωί της 5ης Αυγούστου 1914, οι New York Times έγραφαν τίτλο: “Η ΑΓΓΛΙΑ ΚΗΡΥΧΕΙ ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ – 17, ωο, ωο, ΑΝΔΡΕΣ ΕΝΔΕΧΟΝΤΑΙ ΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΛΕΜΟ ΟΚΤΩ ΕΘΝΩΝ”.

Στο ίδιο τεύχος, οι NYT δημοσίευσαν μια στήλη του HG Wells, στην οποία έγραψε ότι «το ξίφος για την ειρήνη τραβήχτηκε» και «ποτέ δεν ήταν πόλεμος τόσο όπως ο πόλεμος τώρα εναντίον της Γερμανίας».

 Ο Γουέλς ήταν πεπεισμένος ότι σε 2 με 3 μήνες η Γερμανία θα ήταν θρυμματισμένη και ώριμη για επανάσταση.(13)

Πριν ακόμη δημοσιευτεί αυτό το τεύχος των NYT, οι Βρετανοί έκοψαν το γερμανοαμερικανικό καλώδιο του Ατλαντικού τις πρώτες πρωινές ώρες.

 Αυτό σήμαινε ότι δεν έφτασαν άλλα νέα από το Βερολίνο στις ΗΠΑ και το αντίστροφο.

Με την έναρξη του πολέμου, οι ρωσικές πύλες ειδήσεων αποκλείστηκαν και η περαιτέρω διάδοση των ρωσικών ειδήσεων έγινε αξιόποινη πράξη.

 Μια μέρα μετά την υπόσχεση του Woodrow Wilson για ουδετερότητα στις 19 Αυγούστου 1914, ο ναυτικός αποκλεισμός της Γερμανίας από τη Μεγάλη Βρετανία, που παραβίαζε το διεθνές δίκαιο, ξεκίνησε χωρίς καμία σημαντική διαμαρτυρία από τις ΗΠΑ.

 Αυτός ο αποκλεισμός είχε σκοπό να απομονώσει και να στραγγαλίσει οικονομικά τη Γερμανία.

Σύμφωνα με τον επίσημο ιστορικό του Βασιλικού Ναυτικού, Sir Julian Corbett, αυτός ο αποκλεισμός σχεδιάστηκε από το 1908 από τον Λόρδο Hankey στην Επιτροπή Αυτοκρατορικής Άμυνας (CID) με «μια τακτική πληρότητα των λεπτομερειών που δεν έχει παράλληλο στην ιστορία μας»(14). ήταν.

Γενικά, μέχρι σήμερα δεν είναι σχεδόν γνωστό «πώς και γιατί μια ντουζίνα κορυφαίοι επενδυτικοί τραπεζίτες στις ΗΠΑ στήριξαν τη Μεγάλη Βρετανία μέσω παράνομων πολεμικών πράξεων από την αρχή».

Με την εκλογή ενός άπειρου προέδρου των ΗΠΑ στα τέλη του 1912 και την ίδρυση της FED το 1913 (απεριόριστο χρέος), πάρθηκε η απόφαση να πάει στον πόλεμο.(15).

αναδιοργανώσεις μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο

Η διεθνής τάξη πραγμάτων «αναδιοργανώθηκε» τρεις φορές τον 20ό αιώνα(16)

1) με το σύστημα των συνθηκών ειρήνης των Βερσαλλιών και τη δημιουργία της Κοινωνίας των Εθνών το 1920,

2) Με τη Συμφωνία του Πότσνταμ και την ίδρυση των Ηνωμένων Εθνών το 1945 επίσης

3) μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου το 1990 με τη «Χάρτα του Παρισιού» και τη δημιουργία του ΟΑΣΕ.

Με τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας (και της Σοβιετικής Ένωσης), ο κόσμος ήλπιζε σε ένα ειρηνικό μέλλον.

Αλλά μετά τη νίκη της «Δύσης» το 1990, «πόλεμοι τάξης» υποκινήθηκαν σε πολλά μέρη του κόσμου, όπως ο Μπους ο πρεσβύτερος το 1991. ενορχηστρώθηκε πόλεμος κατά του Ιράκ.

 Κάποιοι μπορεί να θυμούνται το δυσάρεστο «ψέμα της θερμοκοιτίδας» που τελικά έγειρε τη ζυγαριά στην ευλογία του ΟΗΕ για αυτόν τον πόλεμο.

Από τις 24 Μαρτίου 1999Το ΝΑΤΟ εξαπέλυσε τον πρώτο επιθετικό πόλεμο στην ιστορία του εναντίον μιας κυρίαρχης χώρας χωρίς εντολή του ΟΗΕ και επομένως κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου, ακολούθησε αμέσως μετά ένα νέο δόγμα, το οποίο επέτρεπε επίσης στο μέλλον επεμβάσεις χωρίς εντολή του ΟΗΕ.

Οι πόλεμοι της λεγόμενης «Δύσης» στο Ιράκ, το Αφγανιστάν, τη Λιβύη και τη Συρία δεν αναδιοργάνωσαν τίποτα, αλλά οδήγησαν μόνο σε «αποτυχημένα κράτη», δηλαδή σε ατελείωτο χάος – κι αυτό είναι έγκλημα πολέμου.

Ο πόλεμος του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία ξεκίνησε στις 24 Μαρτίου 1999 – η Πολωνία, η Τσεχική Δημοκρατία και η Ουγγαρία είχαν ενταχθεί 12 ημέρες νωρίτερα.

Ήταν απλώς ένας ακόμη πόλεμος στον απόηχο των μετα-γιουγκοσλαβικών πολέμων απόσχισης από τις αρχές της δεκαετίας του 1990;

Σίγουρα όχι, γιατί μπορούν να αναγνωριστούν 4 αυτοκρατορικά κίνητρα των ΗΠΑ(17)

1. Ένας πόλεμος του ΝΑΤΟ ενάντια σε ό,τι απομένει από τη Γιουγκοσλαβία για να την χωρέσει στην περιφέρεια της Δύσης

Ένας πόλεμος των ΗΠΑ για την περαιτέρω υποταγή της ΕΕ-Ευρώπης

«Ένας πόλεμος του οποίου τα αποτελέσματα μεγάλων αποστάσεων στόχευαν επίσης στο περαιτέρω κλάδεμα της Ρωσίας» και

 Ένας πόλεμος για να δείξει την «ανωτερότητα του ΝΑΤΟ/ΗΠΑ έναντι της Κίνας»(18)

Μετά τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, οι λεγόμενες «έγχρωμες επαναστάσεις» πραγματοποιήθηκαν στην Ανατολική Ευρώπη, οι οποίες στις περισσότερες περιπτώσεις οδήγησαν σε αλλαγή καθεστώτος και στην επιθυμητή ένταξη στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ.

Τον Ιούνιο του 2015, ο πρώην Καναδός καθηγητής οικονομικών και επικεφαλής του Ερευνητικού Κέντρου για την Παγκοσμιοποίηση, Michel Chossudovsky, επέστησε την προσοχή στο γεγονός ότι πίσω από την κρίση της Ουκρανίας κρύβεται μια ευρεία στρατιωτική στρατηγική που ξεπερνά κατά πολύ την Ουκρανία: «ΝΑΤΟ – και όταν λέμε ΝΑΤΟ , εννοούμε και τις Ηνωμένες Πολιτείες – εμπλοκή σε πολεμικά παιχνίδια στο κατώφλι της Ρωσίας… Τώρα απειλείτε τη Ρωσία με πυρηνικά όπλα και είναι προφανές ότι η πυρηνική επιλογή έχει συζητηθεί στο Κογκρέσο των ΗΠΑ.»(19)

Το καλοκαίρι του 2015, το ουκρανικό κοινοβούλιο ψήφισε στη συνέχεια έναν αντίστοιχο νόμο(20) που δηλώνει ότι η τοποθέτηση πυρηνικών όπλων και όπλων μαζικής καταστροφής σε ουκρανικό έδαφος «μέχρι να επιτευχθεί ο στόχος της στάθμευσης» είναι νόμιμη. Παλαιότερα, αυτό αποκλείονταν από το νόμο.

Από το 2015 και μετά, η συχνότητα των ελιγμών του ΝΑΤΟ (όπως το DEFENDER 20/21) στο κατώφλι της Ρωσίας αυξήθηκε δραματικά.

Ταυτόχρονα, η οδική και σιδηροδρομική στρατιωτική υποδομή από την Αμβέρσα/Bremerhaven/Αμβούργο προς την κατεύθυνση του Görlitz, της Κρακοβίας και του Κιέβου ήταν έτοιμη για πόλεμο.

σημείο καμπής?

Τρεις ημέρες μετά τη ρωσική επίθεση στην Ουκρανία – εξίσου αντίθετη με το διεθνές δίκαιο όπως όλοι οι πόλεμοι των ΗΠΑ από την επίθεση στη Γιουγκοσλαβία – ο ομοσπονδιακός καγκελάριος Όλαφ Σολτς παρουσίασε την κυβερνητική του δήλωση στις 27 Φεβρουαρίου με τα λόγια:

“Η 24η Φεβρουαρίου 2022 σηματοδοτεί ένα σημείο καμπής στην ιστορία της ηπείρου μας.”(21) Με σταθερή φωνή, ο Σολτς επέκρινε την ψυχρότητα και την ασυνειδησία του Βλαντιμίρ Πούτιν λόγω του αδικαιολόγητου επιθετικού του πολέμου και ρώτησε:

«Μπορεί η εξουσία να παραβεί το νόμο;».

Η ρητορική απάντηση (σε σχέση με τη Ρωσία) είναι κατηγορηματικά: όχι.

Ωστόσο, για τις ΗΠΑ φαίνεται να ισχύουν διαφορετικά πρότυπα.

Επιπλέον, ο Scholz ανακοίνωσε φιλόδοξους στόχους εξωτερικής και στρατιωτικής πολιτικής υπό τους χειροκροτητές της πλειοψηφίας της Bundestag: όχι μόνο την αύξηση του τρέχοντος γερμανικού στρατιωτικού προϋπολογισμού σε πάνω από 70 δισεκατομμύρια ευρώ, αλλά και ένα λεγόμενο «ειδικό ταμείο» από τον τρέχοντα προϋπολογισμό για αύξηση της επιρροής της Bundeswehr.100 δισ. ευρώ. Υπενθυμίζουμε: τρεις ημέρες μετά την έναρξη του πολέμου το 1914, ο Κάιζερ Γουλιέλμος Β’ συγκάλεσε το Ράιχσταγκ στις 4 Αυγούστου για να ψηφίσει για τις πιστώσεις του πολέμου.

Τότε ο κόσμος ειλικρινά μιλούσε για «πολεμικές πιστώσεις», ενώ σήμερα χρησιμοποιείται ο νεολογισμός «ειδικά περιουσιακά στοιχεία» για να αποσιωπηθεί από τους πολίτες ότι και αυτό είναι θέμα χρεών.

Το γεγονός ότι ο Scholz μπόρεσε να ανακοινώσει εντός τριών ημερών «μια πλήρη και λεπτομερή ιδέα για μια εναλλακτική μετάβαση στην πορεία εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ και την ξαφνική μετατροπή της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας σε κράτος δημοσιονομικού πολέμου, υποδηλώνει ότι ο κρατικός μηχανισμός είχε ήδη σχέδια που έχει στη διάθεσή του.” (22)

Θα ήταν ενδιαφέρον να μάθουμε ποιος συμμετείχε στην παρουσίαση της ομιλίας του Scholz και πότε ο Scholz την διάβασε για πρώτη φορά.

Δύο μέρες πριν από την κυβερνητική δήλωση, η εφημερίδα SPD «Vorwarts» έγραψε:

“Σύμφωνα με δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης, κορυφαίοι διπλωμάτες των ΗΠΑ – και επίσης ο υπουργός Εξωτερικών Blinken προσωπικά – είναι απασχολημένοι σε απευθείας συνομιλίες με τη Γενική Συνέλευση για να επιφέρουν μια όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένη καταδίκη.
” ενώπιον της Υπουργού Εξωτερικών των Ηνωμένων Εθνών Annalena Baerbock (Bündnis 90/Die Grünen) καταδίκασε τη Ρωσία με τρόπο που «ανυψώνει τη Γερμανία που ηττήθηκε από τον παλιό Παγκόσμιο Πόλεμο σε ρόλο ηθικού δικαστή και καταδεικνύει τι σημαίνει «εξωτερική πολιτική που βασίζεται στην αξία»» 24).

Στις 2 Μαρτίου, μετά από τρεις ημέρες συζήτησης, 141 χώρες ψήφισαν ναι στο ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ που καταδικάζει τη ρωσική εισβολή, με πέντε ψήφους κατά (Ρωσία, Λευκορωσία, Συρία, Βόρεια Κορέα και Ερυθραία) και 35 αποχές (συμπεριλαμβανομένης της Κίνας, της Ινδίας, το Μπαγκλαντές και το Πακιστάν, που μαζί αποτελούν περίπου το ήμισυ της ανθρωπότητας). Δώδεκα έθνη έμειναν μακριά από την ψηφοφορία.

Σύμφωνα με τον πρώην κορυφαίο διπλωμάτη που εργάζεται για τον ΟΗΕ και τον ΟΑΣΕ, Michael von der Schulenburg, ο λόγος που οι περισσότερες μικρές και μεσαίες χώρες υποστήριξαν το ψήφισμα ήταν ότι ήθελαν να ενισχύσουν τον χάρτη του ΟΗΕ και την απαγόρευση κάθε στρατιωτικής δράσης συνολικά για πολιτικούς λόγους. . Μέχρι στιγμής με τις ΗΠΑ,

Στην Ασία, μόνο οι συνήθεις σύμμαχοι της Δύσης, δηλαδή η Ιαπωνία, η Αυστραλία και η Σιγκαπούρη, συμμετέχουν στα ολοκληρωμένα πακέτα κυρώσεων κατά της Ρωσίας, ενώ τα άλλα κράτη της Ασίας, της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής δεν συμμετέχουν.

Για τον κόσμο του παγκόσμιου νότου, αυτός είναι και πάλι ένας πόλεμος των λευκών στον Βορρά, όπως ο πρώτος και ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος του 20ου αιώνα και ο ψυχρός πόλεμος.

Οι υποτιθέμενοι νικητές του Ψυχρού Πολέμου περίμεναν ότι ο ηττημένος θα υποχωρήσει, θα αποδεχτεί τον ρόλο του ως «περιφερειακή δύναμη» (Ομπάμα) και θα υπηρετήσει ως μικρότερος εταίρος της Δύσης.

Ακόμη και σήμερα, ο κόσμος περιμένει ένα πραξικόπημα από μια ελίτ της Μόσχας που θα προτιμούσε να είναι ο μικρότερος εταίρος των Αμερικανών παρά των Κινέζων.

Με την επίθεση στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου, η ευρωπαϊκή τάξη πραγμάτων, που ίσχυε λίγο πολύ από το 1950, έληξε, σύμφωνα με τους δύο «ευρωπαίους ακτιβιστές και δημοσιογράφους» Vincent-Immanuel Herr και Martin Speer στο προσκεκλημένο σχόλιο στις 2 Απριλίου.

«Μετά τον πόλεμο της επίθεσης: Η γέννηση της γεωπολιτικής Ευρώπης» στη Neue Zürcher Zeitung. Απαιτούν από την ΕΕ να εξελιχθεί τώρα σε μια «υπερδύναμη με αξίες» που να είναι ικανή να υπερασπιστεί τον εαυτό της και στη συνεισφορά τους ασχολούνται ειδικότερα με δύο τομείς: «στρατιωτικά θέματα και θέματα πολιτικής ασφάλειας» και την ανάπτυξη μιας «ευρωπαϊκής αίσθησης ενότητας». “.)

Το γεγονός ότι αυτή η αρτιμελής «υπερδύναμη των αξιών» επιτρέπει στον πληροφοριοδότη Τζούλιαν Ασάνζ να μαραζώσει σε βρετανική φυλακή για χρόνια και σύντομα θα εκδοθεί ακόμη και στις ΗΠΑ, ο Έντουαρντ Σνόουντεν αρνήθηκε το άσυλο και αναγκάστηκε να καταφύγει στη Ρωσία. παραπάνω από ντροπιαστικό. Μια πραγματική «αξιακή υπερδύναμη» πρέπει να οικοδομηθεί σε ένα θεμέλιο διαφορετικό από αυτό του στρατού και σε μια αμφισβητήσιμη «ευρωπαϊκή αίσθηση ενότητας».

Τα θεμέλια αυτά τέθηκαν πριν από περισσότερα από 200 χρόνια από τον Immanuel Kant στο έργο του «Perpetual Peace», οι διατυπώσεις του οποίου αποτελούν τη βάση του σημερινού διεθνούς δικαίου.

Δυστυχώς, αυτή τη στιγμή φαίνεται ότι η ολοένα αυξανόμενη πολεμική της κυβέρνησης και των μέσων ενημέρωσης θα κλιμακώσει τον πόλεμο και τελικά θα οδηγήσει το ΝΑΤΟ να συμμετάσχει ενεργά στον πόλεμο, όπως περιγράφεται στη μακροπρόθεσμη στρατηγική των ΗΠΑ TRADOC 525-3-1 ” Win in a Complex World 2020 -2040” (2014).

 Στο μεταξύ, ο γερμανικός πληθυσμός είναι προετοιμασμένος για αίμα, ιδρώτα και δάκρυα. Ο Ρόμπερτ Χάμπεκ προέβλεψε: «Όλοι θα γίνουμε φτωχότεροι»(26).

 Και ο Christian Lindner δήλωσε στις αξέχαστες 22 Ιουνίου ότι περίμενε συμφόρηση για «τρία έως πέντε χρόνια»(27).

 Τώρα είναι θέμα υπεράσπισης «της ουσίας της γερμανικής οικονομίας σε αυτούς τους καιρούς αβεβαιότητας».

Επομένως, θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για έναν μεγαλύτερο πόλεμο – πράγμα που σημαίνει ότι μια ευρωπαϊκή τάξη ασφαλείας που περιλαμβάνει την ΕΕ καθώς και τη Ρωσία είναι πολύ μακριά.

Παρατηρήσεις

1) https://web.de/magazine/politik/russia-krieg-ukraine/ukraine-krieg-news-21-juni-2022-nachlesen-37039708

2) Εβδ.

3)https://news.sky.com/story/ukraine-war-british-troops-must-prepare-to-fight-in-europe-once-again-says-new-head-of-army-12636637

4)Εβδ.

5) https://www.merkur.de/politik/ukraine-krieg-news-grossbritannien-armee-chef-warning-kampf-europa-preparation-91618815.html 20 Ιουνίου 2022

6)https://www.merkur.de/politik/ukraine-krieg-news-grossbritannien-armee-chef-warning-kampf-europa-preparation-91618815.html

7) https://www.bild.de/politik/inland/politik-inland/top-general-appelliert-an-nato-muessen-bereit-sein-notfalls-atomwaffe-zu-benefit-80444834.bild.html

8) Ως ιμπεριαλιστής της σχολής Mahan, ο Theodore Roosevelt ακολούθησε μια επιθετική εξωτερική πολιτική με πολυάριθμες στρατιωτικές επιχειρήσεις για να «προστατεύσει τα αμερικανικά συμφέροντα», για παράδειγμα στη Δομινικανή Δημοκρατία, την Ονδούρα, την Κολομβία, την Κούβα, το Μαρόκο και τη Συρία.

9) Vgl. Henry F. Pringle: Theodore Roosevelt, a Biography, New York 1931, S. 409 ff.; XX, σσ. 535 επ

10)Στρατιωτικές δαπάνες SIPRI 2020 (Απρίλιος 2021)

11)Zahlen aus Engelbrecht, Helmut C./Hanigen, FC: MERCHANTS OF DEATH A Study of the International Armament Industry, Carter Lane 1934, S. 263

12) Εφόσον έλειπαν οι πληροφορίες για το 1914, χρησιμοποιήθηκαν οι πληροφορίες για το 1910 (348.032.000). Τα πραγματικά έξοδα είναι πιθανό να ήταν σημαντικά υψηλότερα.

13)Walter Millis: Road to War, America 1914 -1917, Boston/New York 1935, S. 47

14)Corbett, Julian: Official History. Naval Operations, London 1921, Vol. 1, σ.18

15) Helmut Roewer: Στο δρόμο προς την παγκόσμια κυριαρχία Γιατί η Αγγλία ξεκίνησε τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και η Αμερική τον κέρδισε. Ζυρίχη 2016, σελ. 16

16) Εφημερίδα Μαρξιστικής Ανανέωσης, Αρ. 130, Ιούνιος 2022, σελ. 16

17) Ebd., S. 15

18)Erhard Crome: In time of war, στο: WeltTrends, Nr. 23, 1999, S. 138

19) Αναφέρεται στο Peter Orzechowski: Is the Danger of Nuclear War Real; Αποκλειστικό ΚΟΠΠ 24/22, σελ. 7

20) «Νόμος για τις συνθήκες των ενόπλων δυνάμεων άλλων κρατών στο έδαφος της Ουκρανίας».

21) https://www.br.de/nachrichten/deutschland-welt/zeitenwende-im-bundestag,SyfVl4E

22) Εφημερίδα Μαρξιστικής Ανανέωσης, Αρ. 130, Ιούνιος 2022, σελ. 12

23) Απόσπασμα από την εφημερίδα SPD «Vorwarts». 25/02/2022

24 ) https://www.heise.de/tp/features/Was-die-Zeitenwende-von-Bundeskanzler-Scholz-bedeutet-6665130.html?page-all

25) Zeit-Fragen 14 Ιουνίου 2022/ Τόμος 30, σελ. 4

26) https://www.fr.de/meinung/kolumnen/ein-einziger-satz-91456992.html

27) https://www.n-tv.de/mediathek/videos/wirtschaft/Lindner-warnt-vor-drei-bis-five-years-der-Krappheit-article23414488.html

Ο Wolfgang Effenberger, γεννημένος το 1946, πρώην αξιωματικός των Γερμανικών Ενόπλων Δυνάμεων, έχει αφοσιωθεί στην ειρήνη ως συγγραφέας από το πρώτο του βιβλίο «Pax americana» (2004). Τον Απρίλιο του 2022 δημοσίευσε το «Η υποτιμημένη δύναμη: Από τη γεωπολιτική στη βιοπολιτική – οι πλουτοκράτες μεταμορφώνουν τον κόσμο». Άλλα βιβλία του για το θέμα:

“Return of the Gamblers” (2014, συν-συγγραφέας Willy Wimmer), η τριλογία “Europe’s Fate 14/18” (2018/19) και “Black Book EU & NATO” (2020).

Φωτογραφίες: Depositphotos

https://www.world-economy.eu/nachrichten/detail/synchronisierung-der-eu-zur-wehrfaehigen-werte-supermacht-oder-einbindung-in-den-finalen-kampf-um-eine-unipolare-welt/