ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ

 Από τη Lori Dajose | 23 Ιουνίου 2021

Υπήρξε μια νέα συζήτηση και ενδιαφέρον για την κατανόηση των βιολογικών προελεύσεων του SARS-CoV-2, του ιού που προκάλεσε την πανδημία COVID-19. Παρόμοιοι ιοί έχουν αποδειχθεί ότι έχουν μεταπηδήσει από ζώα σε ανθρώπους. Ωστόσο, αυτός ο σύνδεσμος δεν έχει βρεθεί ακόμη οριστικά για το SARS-CoV-2.

Ο David Baltimore του Caltech  , ομότιμος πρόεδρος και διακεκριμένος καθηγητής Βιολογίας, είναι ιολόγος που έλαβε το βραβείο Νόμπελ για την έρευνά του στην ιική γενετική.

Η Βαλτιμόρη ήταν διοργανωτής του πρώτου Συνεδρίου Asilomar για το ανασυνδυασμένο DNA που πραγματοποιήθηκε το 1975 για να συζητήσει τη δεοντολογία και τη ρύθμιση της βιοτεχνολογίας. Καθίσαμε μαζί του για να συζητήσουμε τη συζήτηση για την προέλευση του SARS-CoV-2.

Ποια είναι τα επιχειρήματα που υποδηλώνουν ότι το SARS-CoV-2 είναι ένας φυσικά εξελιγμένος ιός; 

Ποια είναι τα στοιχεία που υποδηλώνουν ότι μπορεί να προήλθε και να απελευθερωθεί κατά λάθος από εργαστήριο στο Γουχάν της Κίνας;

Το επιχείρημα ότι είναι ένας φυσικά εξελιγμένος ιός είναι από την πεποίθηση ότι κατά τη διάρκεια της εξέλιξης, οποιαδήποτε αλληλουχία RNA ή DNA θα μπορούσε να εξελιχθεί.

Οι βιολόγοι έχουν δει τι μπορεί να δημιουργήσει η εξέλιξη: ολόκληρος ο φυσικός κόσμος γύρω μας.

Πιστεύουμε ότι η εξέλιξη μπορεί να κάνει τα πάντα.

Όμως το γεγονός ότι η εξέλιξη μπορούσε να δημιουργήσει SARS-CoV-2 δεν σημαίνει ότι συνέβη.

Νομίζω ότι πρέπει πάρα πολύ να μάθουμε τι συνέβαινε στο Ινστιτούτο ιολογίας του Γουχάν.

Νομίζω ότι δεν μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ακόμη εάν ο ιός SARS-CoV-2 προήλθε από φυσική προέλευση ή αν κατά κάποιον τρόπο είχε γενετικά χειριστεί.

Πρόσφατα αναφέρατε ότι λέτε: «Όταν είδα για πρώτη φορά την τοποθεσία διάσπασης της φουρίνης στην ιική αλληλουχία, με τα κωδικόνια αργινίνης, είπα στη γυναίκα μου ότι ήταν το όπλο καπνίσματος για την προέλευση του ιού. Αυτά τα χαρακτηριστικά αποτελούν μια ισχυρή πρόκληση για την ιδέα μιας φυσικής προέλευσης για το SARS2.

” Μπορείτε να αποσυσκευάσετε αυτήν την προσφορά για εμάς;

Επιτρέψτε μου να είμαι ξεκάθαρος, παρόλο που χρησιμοποίησα τη φράση «όπλο καπνίσματος», δεν νομίζω πραγματικά ότι υπάρχει ένα πιστόλι καπνίσματος στο ίδιο το γονιδίωμα.

Τώρα, εντός του γονιδιώματος SARS-CoV-2 υπάρχει μια εισαγωγή 12 νουκλεοτιδίων που είναι εντελώς ξένα στην κατηγορία ιών β-κορανοϊού στην οποία ανήκει το SARS-CoV-2.

Υπάρχουν πολλοί άλλοι ιοί σε αυτήν την κατηγορία, συμπεριλαμβανομένων των πλησιέστερων συγγενείς του SARS-CoV-2 κατά αλληλουχία και κανένας από αυτούς δεν έχει αυτήν την ακολουθία. Η ακολουθία ονομάζεται τοποθεσία διάσπασης φουρίνης.

Για να δημιουργήσετε αντίγραφα ασφαλείας για λίγο: Προκειμένου να μολυνθεί ένα κύτταρο, η ακίδα της πρωτεΐνης στην επιφάνεια των ιών όπως το SARS-CoV-2 πρέπει πρώτα να κοπεί ή να διασπαστεί.

 Το κόψιμο δεν πρέπει να είναι τρομερά ακριβές, αλλά πρέπει να κοπεί.

Διαφορετικοί ιοί προσελκύουν διαφορετικά είδη κυψελοειδών «ψαλιδιών», για να το πούμε, για να το κάνουμε αυτό.

Η περιοχή διάσπασης φουρίνης προσελκύει την πρωτεΐνη φουρίνης παρέχοντας τον πιο αποτελεσματικό τρόπο για να κόψετε.

 Δεν χρειάζεστε μια θέση αποκοπής φουρίνης για να κόψετε την πρωτεΐνη, αλλά κάνει τον ιό πιο αποτελεσματικά μολυσματικό.

Από πού προήλθε λοιπόν στο SARS-CoV-2;

Υπάρχουν άλλοι ιοί που έχουν τοποθεσίες διάσπασης φουρίνης, άλλοι κοροναϊοί, αν και όχι η οικογένεια των β-κορανοϊών.

 Έτσι, τα νουκλεοτίδια αυτής της αλληλουχίας θα μπορούσαν να είχαν περάσει από κάποιον άλλο ιό.

Κανείς δεν έχει εντοπίσει έναν ιό που έχει ακριβώς αυτήν την ακολουθία, αλλά θα μπορούσε να προέλθει από κάτι κοντά, και στη συνέχεια εξελίχθηκε στην ακολουθία που βλέπουμε σήμερα.

Είμαι απόλυτα πρόθυμος να πιστέψω ότι συνέβη, αλλά δεν νομίζω ότι είναι ο μόνος τρόπος που θα μπορούσε να εμφανιστεί αυτή η ακολουθία.

Ο άλλος τρόπος είναι ότι κάποιος θα μπορούσε να το βάλει εκεί.

 Δεν μπορείτε να ξεχωρίσετε τις δύο ρίζες απλώς κοιτάζοντας την ακολουθία.

Λοιπόν, φυσικά, θέλετε να ξέρετε ότι υπήρχαν άνθρωποι στο εργαστήριο ιολογίας στο Γουχάν που χειρίζονταν ιογενείς γενετικές αλληλουχίες;

Είναι πραγματικά ένα ζήτημα ιστορίας: Τι συνέβη;

Όταν είδα για πρώτη φορά την ακολουθία του ιστότοπου διάσπασης της φουρίνης – όπως έχω πει, άλλοι βήτα κοροναϊοί δεν έχουν αυτόν τον ιστότοπο – μου φάνηκε μια λογική υπόθεση ότι κάποιος το είχε βάλει εκεί.

Τώρα, δεν ξέρω αν αυτό είναι αλήθεια ή όχι, αλλά ξέρω ότι είναι μια υπόθεση που πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη.

Γιατί είναι σημαντικό να γνωρίζουμε από πού προήλθε ο ιός;

Λοιπόν, νομίζω ότι θέλουμε να γνωρίζουμε την πορεία δημιουργίας εξαιρετικά μολυσματικών νέων ιών που θα μπορούσαν να προκαλέσουν πανδημίες, επειδή θέλουμε να προστατευθούμε από αυτό που συμβαίνει ξανά.

 Εάν συνέβη με φυσικά μέσα, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αυξήσουμε την επιτήρησή μας για το φυσικό περιβάλλον.

Πρέπει να προσπαθήσουμε να βρούμε τους κεντρικούς υπολογιστές που παρέχουν τη δυνατότητα στον ιό να αλλάξει την ακολουθία του, να γίνει πιο μολυσματικός.

Αυτό θα σήμαινε ότι πρέπει να συνεχίσουμε την παρακολούθηση σε αγορές, σε ζωολογικούς κήπους, σε μέρη όπου οι ιοί θα μπορούσαν να μεταπηδήσουν από το ένα είδος στο άλλο.

Αλλά εάν το SARS-CoV-2 δημιουργήθηκε με τεχνητά μέσα, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να βάλουμε καλύτερες άμυνες στα εργαστήρια.

 Δεν προτείνω ότι απελευθερώθηκε σκόπιμα εάν προερχόταν από εργαστήριο, αλλά πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι ό, τι κάνει ένα εργαστήριο μπορεί να βγει από το εργαστήριο και να δημιουργήσει χάος.

Αυτό σημαίνει ότι η εργασία αυτού του είδους πρέπει να συνεχίζεται μόνο σε αυτά που ονομάζονται εργαστήρια βιοασφάλειας επιπέδου 4.

Στο παρελθόν, έχετε μιλήσει πολύ για την ηθική γύρω από τις τεχνολογίες επεξεργασίας γονιδίων όπως το CRISPR / Cas-9. 

Αν και η προέλευση του SARS-CoV-2 είναι ακόμη ασαφής, υπάρχουν ανανεωμένες ηθικές ανησυχίες σχετικά με το χειρισμό ιογενών γονιδιωμάτων;

Έχουμε μια ολόκληρη εργαλειοθήκη τρόπων χειρισμού των ακολουθιών των ιογενών γονιδιωμάτων. Αυτά γίνονται πολύ πιο επικίνδυνα αν μπορούν να βγουν από το εργαστήριο και να προκαλέσουν προβλήματα.

Αυτή ήταν η γένεση της πρώτης συνάντησης Asilomar το 1975.

Σε αυτή τη συνάντηση, συζητήσαμε την ηθική γύρω από την τεχνολογία ανασυνδυασμένου DNA.

Ανησυχούσαμε ότι τα γενετικά τροποποιημένα πράγματα θα μπορούσαν να βγουν από το εργαστήριο και να είναι επικίνδυνα.

Πρέπει να πω ότι, εκείνη την εποχή, δεν έπαιρνα το ζήτημα εάν, κατά τη διαδικασία του εργαστηριακού πειραματισμού, θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε επικίνδυνους νέους οργανισμούς τόσο σοβαρά όσο μου φαίνεται τώρα.

Αλλά για να προσπαθήσουν να κατανοήσουν τα συμβάντα crossover και να προετοιμαστούν για την επόμενη πανδημία, οι επιστήμονες πρέπει να είναι σε θέση να μελετήσουν ιούς στο εργαστήριο. 

Πώς εξισορροπούν την ασφάλεια με το πιθανό καλό που μπορεί να προκύψει από τη μελέτη ιών;

Θέλουμε να μάθουμε ποια κόλπα έχουν εξελιχθεί οι ιοί, γιατί αυτοί είναι χρήσιμοι με πολλούς τρόπους: Μας λένε τι πρέπει να προσέχουμε, τι να προσέξουμε.

Οι ιοί είναι πολύ εφευρετικοί με αυτήν την έννοια.

Έχουν όλα τα είδη κόλπων, πολλά από τα οποία δεν έχουμε δει σε άλλους οργανισμούς εκτός από ιούς.

Θέλουμε να μάθουμε για όλα αυτά, ώστε να είμαστε έτοιμοι να τα αντιμετωπίσουμε.

Η εργασία στην ιολογία είναι πολύ σημαντική από αυτή την άποψη και μας δίνει επίσης κόλπα που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για το σχεδιασμό, για παράδειγμα, φορέων γονιδιακής θεραπείας που είναι φορείς ωφέλιμων γονιδίων ή θεραπευτικών μορίων.

Στο Caltech, οι συνάδελφοί μου  αναπτύσσουν  αυτούς τους τύπους τεχνολογιών ιικών φορέων που θα μπορούσαν να θεραπεύσουν, για παράδειγμα, τη νόσο του Huntington.

Όταν κοίταξα τον κόσμο των ιών πριν από 20, 30 χρόνια, ήμουν νεότερος ιολόγος. Μου φάνηκε ότι υπήρχαν πολύ λίγα που έκαναν οι ιοί που ήταν καλό.

Τα περισσότερα από αυτά που έκαναν ήταν κακά, προκάλεσαν ασθένειες διαφόρων ειδών, ακόμη και καρκίνο.

 Σήμερα, υπάρχει η δυνατότητα χειρισμού ιών.

 Οι ερευνητές μπορούν να αφαιρέσουν το γενετικό υλικό που καθιστά έναν ιό επικίνδυνο, που κάνει τους ανθρώπους άρρωστους και αντ ‘αυτού χρησιμοποιούν τον ιό ως πακέτο για να πάρουν ένα επιθυμητό θεραπευτικό μέσο στα κύτταρα.

Αυτό είναι ένα απίστευτα ισχυρό, θετικό πράγμα που μπορούν να κάνουν οι ιοί.

Δεν αντιμετωπίζουν φυσικά ασθένειες, αλλά μπορούμε να τις χειριστούμε έτσι ώστε να γίνουν φορείς που μας επιτρέπουν να καταπολεμήσουμε τις ασθένειες.

Σημείωση του συντάκτη: Αυτή η συνέντευξη διεξήχθη και αρχικά δημοσιεύθηκε από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια και αναδημοσιεύεται στο Δελτίο με ευγενική παραχώρηση του Caltech.