ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ

Σαν σήμερα, πριν από ακριβώς έναν χρόνο, μία ημέρα μετά το “πολεμικό σόου” του Γάλλου Προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, την σκυτάλη παίρνει ο Έλληνας ηθοποιός του παγκόσμιου θεάτρου Σκιών και βγαίνει στην οθόνη για να μας διαβεβαιώσει ότι μιλά:

«πάντοτε τη γλώσσα της α λ ή θ ε ι α ς και με σταθερό οδηγό τις συμβουλές των ειδικών».

Επειδή, όμως, γνωρίζουμε πλέον άριστα ότι ζούμε σε έναν α ν ά π ο δ ο θαυμαστό κόσμο, γλώσσα της αλήθειας σημαίνει: γλώσσα του ψ ε ύ δ ο υ ς.

Ταυτοχρόνως, πρόκειται όχι μόνο για γλώσσα του ψεύδους αλλά και για μ ω ρ ο υ δ ί σ τ ι κ η γλώσσα, αντίστοιχη με εκείνη που χρησιμοποίησε την προτεραία ο Γάλλος ομόλογός του.

Υπολαμβάνοντας και ο κ. Μητσοτάκης ότι απέναντί του έχει πολίτες σε β ρ ε φ ι κ ή ηλικία, που αρέσκονται σε παραμύθια με δράκους, λιοντάρια και αόρατα πνεύματα, μας ανακοινώνει δραματικά ότι:

«Είμαστε σε πόλεμο. Με έναν εχθρό που είναι α ό ρ α τ ο ς αλλά δεν είναι α ν ί κ η τ ο ς. […] ο εχθρός είναι αόρατος και ύ π ο υ λ ο ς».

Το πρωθυπουργικό διάγγελμα βρίθει αναρίθμητων π ο λ ε μ ι κ ώ ν όρων, τους οποίους θα ζήλευε ακόμη και ένας γνήσιος σ τ ρ α τ η γ ό ς που θα μιλούσε στους σ τ ρ α τ ι ώ τ ε ς του πριν πάνε στο πολεμικό μ έ τ ω π ο. Θαυμάστε τους π ο λ ε μ ι κ ο ύ ς όρους που υπήρχαν στο πρωθυπουργικό γλωσσάρι της 17ης Μαρτίου:

– Π ό λ ε μ ο ς (“Είμαστε σε π ό λ ε μ ο” / “ο π ό λ ε μ ο ς συνεχίζεται” / “Κάτω από αυτήν τη σημαία [ενν.: της Ευρώπης] θα π ο λ ε μ ή σ ο υ μ ε” / “Όλοι, άλλωστε, μιλούν για συνθήκες π ο λ έ μ ο υ” / “και η οικονομία οφείλει να είναι οικονομία π ο λ έ μ ο υ”)

– Μ ά χ η (“Είμαστε στην αρχή της μ ά χ η ς” / “Τον συντονισμό της μ ά χ η ς έχει πλέον η Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας”)

– Ε χ θ ρ ό ς (“αόρατος” / “ύπουλος” / “όχι ανίκητος”)

– Ό π λ α (“Το μεγαλύτερο ό π λ ο κατά του κορωνοϊού παραμένει, πάντως, η καθημερινή μας στάση”)

– Ν ί κ η (“η νίκη θα έλθει μόνον αν…” / “ο εχθρός δεν είναι ανίκητος”)

– Σ τ ρ α τ ι ώ τ ε ς (“πειθαρχημένοι στρατιώτες”)

– Μ α χ η τ έ ς (“μαχητές νοσοκομείων”)

– Ή ρ ω ε ς (“ήρωες με λευκές και πράσινες μπλούζες”)

– Θ ύ μ α τ α (“να περιοριστεί η πανδημία, που θα έχει θ ύ μ α τ α”)

– Ν ι κ η τ έ ς (“Οι Έλληνες θα βγούμε και πάλι ν ι κ η τ έ ς”)

Με όλους αυτούς τους όρους δεν ακούσαμε διάγγελμα αλλά πολεμικό ανακοινωθέν, από το οποίο, όμως, έλειπαν δύο κρίσιμες λέξεις: η α ι χ μ α λ ω σ ί α και οι α ι χ μ ά λ ω τ ο ι!

Επομένως, ήταν αναμενόμενο ότι οι καλόπιστοι πολίτες που θα το άκουγαν, δεν θα μπορούσαν να μείνουν ανεπηρέαστοι από την προσπάθεια του ψευτο-στρατηγού να τους μυήσει ύπουλα στο β α ρ ύ πολεμικό κ λ ί μ α!

Στην πραγματικότητα, όμως, ο ψευτο-στρατηγός δεν κήρυξε την έναρξη του πολέμου ενάντια σε μιαν άψυχη οντότητα, δηλ. στον κορωνοϊό, αλλά σ υ γ κ ά λ υ ψ ε την έναρξη των ε χ θ ρ ο π ρ α ξ ι ώ ν εναντίον των ανυποψίαστων ελληνικών ψυχών που, όπως κάθε σύγχρονος άνθρωπος, έμαθαν να λ α τ ρ ε ύ ο υ ν την υ γ ε ί α τους.

Άλλωστε, η υ γ ε ι ο λ α τ ρ ε ί α του Έλληνα αποτυπώνεται στην ευχετήρια υγειονομική π υ ρ α μ ί δ α που χρησιμοποιεί σε καθημερινή βάση:

– “Γεια!”

– “Με γεια!”

– “Να’ στε καλά!”

– “Στην υγειά μας!”

– “Πάνω απ’ όλα η υγεία!”

– “Χρόνια πολλά, με υγεία!”

– “Στην υγειά μας, βρε παιδιά!”

Επομένως, το “εκρηκτικό κοκτέιλ” που περιείχε το πρωθυπουργικό διάγγελμα, δηλ. από την μια πλευρά οι αναρίθμητες αναφορές στον π ό λ ε μ ο και τα εννοιολογικά του παράγωγα, και από την άλλη πλευρά το απειλούμενο αγαθό της υγείας που λ α τ ρ ε ύ ε τ α ι από τους Έλληνες σας θ ε ό ς, δεν ήταν καθόλου δύσκολο να σ υ σ κ ο τ ί σ ε ι το μυαλό τους και να τους οδηγήσει περίπου για μια Σαρακοστή να κλειστούν στα ν τ ο υ β ά ρ ι α των σπιτιών τους, τα οποία ούτως ή άλλως αγαπούν ίσως περισσότερο από κάθε άλλον Ευρωπαίο (γι’ αυτό άλλωστε τα έχουν αγορασμένα και όχι νοικιασμένα).

Φυσικά, όπως το γαλλικό διάγγελμα, έτσι και το αντίστοιχο ελληνικό δεν ήταν δυνατόν να μην περιέχει την μαγική λέξη του (υποτίθεται α π ε υ κ τ α ί ο υ αλλά στην ανάποδη εποχή που ζούμε: ε υ κ τ α ί ο υ) πανικού:

«Γιατί ο π α ν ι κ ό ς είναι το ίδιο επικίνδυνος με τη ν ό σ ο»!

Με αυτά, λοιπόν, τα δεδομένα, η ελληνική κυβέρνηση κατάφερε να α ι χ μ α λ ω τ ί σ ε ι τους Έλληνες πολίτες στα οικογενειακά κλουβιά τους, βαφτίζοντας το “βρόμικο κ ρ έ α ς”, δηλ. την α ι χ μ α λ ω σ ί α, “φρεσκοαλιευμένο ψ ά ρ ι”, δηλ. lockdown!

Δεν είναι τυχαία η επιλογή του αγγλικού όρου, αφού κάθε γιαγιά που αγνοεί την αγγλική θα νομίζει ότι είναι ένα μοντέρνο-ξενόφερτο αντίδοτο, το οποίο χρησιμοποιείται για το καλό το δικό της, των παιδιών και των εγγόνων της!

Πού να ήξερε αυτή η καημένη γιαγιάκα ότι στις αιχμαλωσίες Νο 2 και Νο 3, οι οποίες θα ξεκινούσαν εν είδει λαμπαδηδρομίας (διάβαζε ανάποδα: σκοταδιδρομίας) από τα τέλη Οκτωβρίου και θα διαρκούσαν μέχρι σήμερα, αυτό το μοντέρνο-ξενόφερτο αντίδοτο θα μετέτρεπε όχι μόνο την ίδια αλλά και τους απογόνους της αρχικώς σε ζώα και ακολούθως σε πειραματόζωα.

Μάλιστα, σε μια φαντασμαγορική αποστροφή του λόγου του, ο ψευτο-στρατηγός επέλεξε κι έναν άλλον αγγλικό όρο, μέσω του οποίου προσπάθησε να μας ρίξει στάχτη στα μάτια, κάνοντας ταχυδακτυλουργικώ τω τρόπω το μαύρο άσπρο, δηλ. χαρακτηρίζοντας την αιχμαλωσία μας c o c o o n i n g!

Ας φρεσκάρουμε την μολυσμένη από κορωνοϊό μνήμη μας:

«Αυτό που άλλοτε το είπαν cocooning και έγινε τάση και μόδα για τους νέους, σήμερα είναι ανάγκη και χ ρ έ ο ς για όλους».

Χρέος μας το cocooning! Μάλιστα! Με τέτοιον ψευτο-στρατηγό έλαχε στην Ελλάδα να πάει στον πόλεμο του ΄20!

Είναι η αποστροφή που περιέχει το πρώτο ήμισυ του συνθήματος το οποίο έμελλε στην συνέχεια να γίνει π ρ ο π α γ α ν δ ι σ τ ι κ ή σημαία της υγειονομικής τ υ ρ α ν ν ί α ς:

“Μένουμε, λοιπόν, σπίτι”.

Η επιλογή του ε ν ε σ τ ώ τ α κάθε άλλο παρά τυχαία: Ο ενεστώτας δεν αφήνει χώρο για αμφισβητήσεις και ενστάσεις, γι’ αυτό και τον επιλέγει ο πατέρας όταν απευθύνεται στα τέκνα του που παίζουν με τους φίλους τους:

«Εμπρός, παιδιά, το παιχνίδι τελείωσε. Σηκωνόμαστε, βάζουμε τα παλτά μας και φεύγουμε για το σπίτι μας! ΔΕΝ ΑΚΟΥΩ ΚΟΥΒΕΝΤΑ».

Το δ υ σ τ ο π ι κ ό αυτό σύνθημα (που λόγω ενεστώτα δεν επιδέχεται αντιρρήσεις από τους πολίτες-βρέφη) ολοκληρώνεται λίγες αράδες πιο κάτω ως εξής:

“Μείνετε, λοιπόν, ασφαλείς, μείνετε σπίτι!”.

Λίγες ημέρες μετά, το εν λόγω οικτρό σύνθημα, το οποίο έμελλε να το ακούμε ολημερίς κι ολονυχτίς, όπου στεκόμασταν κι όπου βρισκόμασταν, εμπλουτίζεται στην συνέχεια και με μια μετοχή που προετοίμασε ιδανικά ο ενεστώτας:

“Μένουμε σπίτι, μένουμε ασφαλείς, μένουμε π ε ι θ α ρ χ η μ έ ν ο ι”.

Θυμηθείτε κι άλλες φράσεις με τον α υ τ α ρ χ ι κ ό ενεστώτα, οι οποίες βουίζουν ακόμη στ’ αφτιά μας:

– Φοράμε μάσκα!

– Πλένουμε χέρια!

– Κρατάμε αποστάσεις!

Φυσικά, στο πολεμικό ανακοινωθέν του ψευτο-στρατηγού είχαν γίνει οι δέουσες νύξεις για το π ε ι θ α ρ χ ι κ ό σχέδιο που αναλυόταν ήδη από τον Φουκώ στην μονογραφία του “Επιτήρηση και τιμωρία” (μτφ.: Τάσος Μπέτζελος, εκδ. Πλέθρον, Αθήνα 2011, σελ. 226) με αφορμή την πανωλόβλητη πόλη στα τέλη του 17ου αιώνος. Εκεί ο Γάλλος φιλόσοφος έγραφε ότι ο περιορισμός της πανούκλας αποτελεί το “πολιτικό ό ν ε ι ρ ο μιας π ε ι θ α ρ χ η μ έ ν η ς κοινωνίας”.

Αυτό ήταν (και είναι) προδήλως και το όνειρο του δικού μας ψευτο-στρατηγού. Δεν μπόρεσε να αντισταθεί στον πειρασμό και μας προϊδέασε τ ρ ε ι ς φορές, όσες και οι προδοσίες του Αποστόλου Πέτρου σε βάρος του Χριστού:

Π ρ ώ τ ο ς προϊδεασμός:

«Στο επόμενο δίμηνο ο κίνδυνος θα γιγαντώνεται. Γι’ αυτό και θα α κ ο λ ο υ θ ή σ ο υ ν νέοι π ε ρ ι ο ρ ι σ μ ο ί. Και θα πρέπει όλοι να δείξουμε π ε ι θ α ρ χ ί α» (άραγε, ο προφήτης ψευτο-στρατηγός από πού αντλούσε αυτήν την βεβαιότητα και πώς προδίκασε ότι το lockdown δεν θα αποδώσει καρπούς;).

Δ ε ύ τ ε ρ ο ς προϊδεασμός:

«… Υπολογίζει στην π ε ι θ α ρ χ ί α των πολιτών ώστε να περιοριστεί η πανδημία, που θα έχει θύματα».

Τ ρ ί τ ο ς προϊδεασμός:

«η νίκη θα έλθει μόνον αν όλοι –ο καθένας ξεχωριστά– φανούμε π ε ι θ α ρ χ η μ έ ν ο ι στρατιώτες σε αυτόν τον “πόλεμο της ζωής”».

Μάλιστα, ο ψευτο-στρατηγός τόλμησε να παραδώσει και μαθήματα Ποινικού Δικαίου, αποδεικνύοντας αφ’ ενός ότι έχει “μαύρα μεσάνυχτα”, αφ’ ετέρου ότι δεν έχει επαρκείς νομικούς συμβούλους.

Ειδικότερα, εκτόξευσε την εξής θλιβερή απειλή:

«Όσοι φέρονται α ν τ ι κ ο ι ν ω ν ι κ ά θα τιμωρούνται π α ρ α δ ε ι γ μ α τ ι κ ά. Γιατί θα έχουν εγκληματήσει δ ι π λ ά: Κατά του νόμου και κατά της ζωής».

Διπλό το ποινικό ατόπημα του κ. Μητσοτάκη:

Π ρ ώ τ ον, κάθε εγκληματική πράξη είναι ακριβώς ε γ κ λ η μ α τ ι κ ή, επειδή είναι α ν τ ι κ ο ι ν ω ν ι κ ή. Δεν είναι, λοιπόν, δυνατόν να τιμωρείται παραδειγματικά (δηλ. αυστηρά) ένας πολίτης, απλώς επειδή συμπεριφέρθηκε αντικοινωνικά! Και άλλωστε, με ποιαν ιδιότητα ένας πρωθυπουργός προαναγγέλλει την παραδειγματική τιμωρία των δραστών, εμπλεκόμενος στον (υποτίθεται) ανεξάρτητο μηχανισμό απονομής της ποινικής δικαιοσύνης;

Δ ε ύ τ ε ρ ο ν, κάθε έγκλημα θίγει ένα έννομο αγαθό, όπως είναι η υγεία ή η ζωή. Ουδείς όμως εγκληματεί διπλά, επειδή παραβιάζει π.χ. την διάταξη στην οποία τυποποιείται ένα έγκλημα κατά της υγείας ή της ζωής.

Ο ποινικολόγος ψευτο-στρατηγός επεκτάθηκε μάλιστα και στο κεφάλαιο του Ποινικού Κώδικα που ρυθμίζει τα εγκλήματα κατά της δημόσιας τάξης. Δήλωσε:

«Το ίδιο ισχύει [ενν.: η ίδια παραδειγματική τιμωρία ισχύει] και για όσους δ ι α σ π ε ί ρ ο υ ν τον ιό της π α ρ α π λ η ρ ο φ ό ρ η σ η ς με ανυπόστατες φ ή μ ε ς. Γιατί ο πανικός είναι το ίδιο επικίνδυνος με τη νόσο».

Αν, όμως, έκανε τον κόπο ο κ. Μητσοτάκης να ξεφυλλίσει τον Ποινικό Κώδικα και να διαβάσει το άρθρο 191 παρ. 1, τότε θα μάθαινε αυτό που πρέπει να ξέρει σήμερα κάθε πολίτης. Ότι δηλαδή ο κ ί ν δ υ ν ο ς πρόκλησης ζ η μ ί α ς στην υ γ ε ία ΔΕΝ αποτελεί στοιχείο της αντικειμενικής υποστάσεως του οικείου εγκλήματος.

Ιδού η σχετική διάταξη: «Όποιος δημόσια ή μέσω του διαδικτύου διαδίδει ή διασπείρει με οποιονδήποτε τρόπο ψευδείς ειδήσεις με αποτέλεσμα να προκαλέσει φόβο σε αόριστο αριθμό ανθρώπων ή σε ορισμένο κύκλο ή κατηγορία προσώπων, που α ν α γ κ ά ζ ο ν τ α ι έτσι να π ρ ο β ο ύ ν σε μη προγραμματισμένες π ρ ά ξ ε ι ς ή σε μ α τ α ί ω σ ή τους, με κ ί ν δ υ ν ο να προκληθεί ζ η μ ί α στην ο ι κ ο ν ο μ ί α, στον τ ο υ ρ ι σ μ ό ή στην α μ υ ν τ ι κ ή ικανότητα της χώρας ή να διαταραχθούν οι διεθνείς της σχέσεις, τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηματική ποινή».

Προφανώς, οι σύμβουλοι του κ. Μητσοτάκη τού είχαν παραδώσει τον π ρ ο ϊ σ χ ύ σ α ν τ α Ποινικό Κώδικα. Διότι στην αντίστοιχη διάταξή του διαβάζουμε ότι:

«Σε φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών και σε χρηματική ποινή καταδικάζεται όποιος διασπείρει με οποιονδήποτε τρόπο ψευδείς ειδήσεις ή φ ή μ ε ς ικανές να επιφέρουν α ν η σ υ χ ί ε ς ή φ ό β ο στους πολίτες ή να ταράξουν τη δημόσια πίστη ή να κλονίσουν την εμπιστοσύνη του κοινού στο εθνικό νόμισμα ή στις ένοπλες δυνάμεις της χώρας ή να επιφέρουν διαταραχή στις διεθνείς σχέσεις της χώρας».

Ένας πρωθυπουργός που βασίζεται σε κακούς νομικούς συμβούλους διαπράττει το ολίσθημα του σ φ ά λ μ α τ ο ς περί την ε κ λ ο γ ή ν (culpa in eligendo) και άρα δ ε ν αξίζει την ε μ π ι σ τ ο σ ύ ν η μας.

Περαιτέρω, ο ίδιος διακήρυξε θεατρικά ότι «η πρώτη μας προτεραιότητα είναι μία και αδιαπραγμάτευτη: Να σώσουμε ζ ω έ ς. Πρώτη μας φροντίδα είναι ο ά ν θ ρ ω π ο ς και η δημόσια υ γ ε ί α».

Το πόσο υ π ο κ ρ ι τ ι κ ή, όμως, ήταν αυτή η δήλωση προκύπτει από την πλήρη α δ ι α φ ο ρ ί α του για τους θανάτους ή/και τις σωματικές βλάβες που προκλήθηκαν στην συνέχεια ως “π α ρ ά π λ ε υ ρ ε ς απώλειες” των δρακόντειων υγειονομικών μέτρων και τώρα από την εκστρατεία του εμβολιασμού.

Επικαλούμενος το “κοινό καλό”, δηλ. έναν όρο που έχει φρικτά βεβαρημένο παρελθόν (στον βωμό του “κοινού καλού” έγιναν τα μεγαλύτερα εγκλήματα στην ιστορία της ανθρωπότητας), δήλωσε υποκριτικά ότι:

«Π ρ ώ τ ο μας μέλημα παραμένει να προφυλάξουμε τους η λ ι κ ι ω μ έ ν ο υ ς μας και τις ε υ π α θ ε ί ς ομάδες».

Ένα κράτος που μέχρι τότε δ ε ν του καιγόταν κ α ρ φ ά κ ι για τις γιαγιάδες, τους παππούδες και κάθε άλλο ευάλωτο πρόσωπο, α ί φ ν η ς αυτοαναγορεύθηκε σε π ρ ο σ τ ά τ η τους!

Υπάρχει κάποιος που δεν γνωρίζει το παραμύθι με την κ ο κ κ ι ν ο σ κ ο υ φ ί τ σ α;

Μήπως τελικά είναι το παραμύθι που ταιριάζει γάντι στην περίπτωσή μας, καθώς σε αυτό πρωταγωνιστούν τα ίδια πρόσωπα που συμμετέχουν ως δράστες και θύματα της παρούσας υγειονομικής κρίσης;

Δηλαδή γιαγιάδες, παιδιά και πανούργοι λ ύ κ ο ι που θέλουν να κ α τ α β ρ ο χ θ ί σ ο υ ν και την γιαγιά και τα παιδιά;

Ο ψευτο-στρατηγός προσπάθησε να μας καθησυχάσει, λέγοντας ότι: «Το Δημόσιο έχει ήδη αναδιατάξει τις δυνάμεις του, υιοθετώντας νέες τ ε χ ν ο λ ο γ ι κ έ ς εφαρμογές».

Έτσι, μέσα σε χρόνο ρεκόρ, ένα ελληνικό κράτος που μέχρι πρότινος ακολουθούσε τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες με ρυθμούς χ ε λ ώ ν α ς, ξαφνικά μεταμορφώθηκε σε τεχνολογικό γ ί γ α ν τ α, θέτοντας σε εφαρμογή την τηλεκπαίδευση και την τηλεργασία.

Με αυτόν τον τρόπο, δικαίωσε την πρόβλεψη του Άλβιν Τ ό φ λ ε ρ, ο οποίος στο βιβλίο του “Το τρίτο κύμα” (μτφ.: Ερ. Μπαρτζινόπουλος, εκδ. Κάκτος, Αθήνα 1982, ιδίως σελ. 436) προφήτευε ότι, όταν θα έρθει το “τρίτο κύμα” πολιτισμού (τώρα υποτίθεται ότι βρισκόμαστε στο “τρίτο κύμα κορωνοϊού”), δηλ. η τ ε χ ν ο λ ο γ ι κ ή επανάσταση, η ε π ι κ ο ι ν ω ν ί α θα αντικαταστήσει την μ ε τ α κ ί ν η σ η και η “τ η λ ε κ ο ι ν ό τ η τ α”, με άλλα λόγια το “η λ ε κ τ ρ ο ν ι κ ό σπίτι”, θα γίνει “η ε π ι χ ε ί ρ η σ η του μ έ λ λ ο ν τ ο ς”.

Ευχαριστώ εκ βάθους καρδίας τον κ. Μητσοτάκη, διότι με το πολεμικό ανακοινωθέν της 17ης Μαρτίου και ιδίως μέσω του κωδικού “πόλεμος κατά του αόρατου εχθρού” με ξύπνησε από τον μονοδιάστατο ύπνο του Ποινικού Δικαίου, τον οποίο κοιμόμουν βαθέως επί μία τριακονταετία!

Ακούγοντάς τον να πιπιλά την καραμέλα του ν έ ο υ “αόρατου εχθρού” που θα οδηγούσε στην κ α τ ά ρ γ η σ η των θεμελιωδών δικαιωμάτων του πολίτη και στο κ ο υ ρ έ λ ι α σ μ α του Συντάγματος, θυμήθηκα τον π α λ ι ό “αόρατο εχθρό” του 2001, στον βωμό του οποίου είχαν π ε ρ ι ο ρ ι σ θ ε ί παγκοσμίως τα δικαιώματα του πολίτη.

Το 2001 προσπάθησαν να μας πείσουν ότι προσέκρουσαν αεροπλάνα στους Δίδυμους Πύργους από τον τότε “αόρατο εχθρό” της ανθρωπότητας, δηλ. την Αλ Κάιντα.

Το 2020 προσπάθησαν να μας πείσουν (και το προσπαθούν δυστυχώς ακόμη αυτογελοιοποιούμενοι καθημερινά) ότι δημιουργήθηκαν αμέτρητα κρούσματα από τον νέο “αόρατο εχθρό” της ανθρωπότητας, τον κορωνοϊό!

Από την παραποιημένη εικόνα της πρόσ-κ ρ ο υ σ η ς του 2001 περάσαμε στον παραποιημένο ορισμό και αριθμό των κ ρ ο υ σμάτων του 2020-2021!

Μια πετυχημένη συνταγή δεν την αλλάζεις ποτέ…

Άλλωστε, και ο ίδιος κατόρθωσα να γράψω μια μονογραφία για ένα γεγονός που ουδέποτε συνέβη κατά τον τρόπο που παρουσιάσθηκε (βλ. «Τραγικά διλήμματα στην εποχή του “πολέμου κατά της τρομοκρατίας”. Από την σανίδα του Καρνεάδη στο “Ποινικό δίκαιο του Εχθρού”», εκδ. Νομική Βιβλιοθήκη, Αθήνα 2010)!

Χάρη σε αυτήν την μονογραφία ήξερα, όμως, ότι αρκεί ένα “αόρατος εχθρός” για να εγκαθιδρυθεί μια νέα κανονικότητα. Ο νέος “αόρατος εχθρός” είναι η ιδανική ευκαιρία για την εδραίωση μιας ακόμη πιο “νέας κανονικότητας”. Ο κ. Μητσοτάκης είχε την παρρησία να την προαναγγείλει, αφού την 17η Μαρτίου μάς προειδοποίησε:

«Από αυτήν [ενν.: την πανδημία] δεν θα βγούμε αλώβητοι. Όμως πρέπει να βγούμε ισχυρότεροι. Με απώλειες, ναι, στην οικονομία μας. Αλλά, με δύναμη να ξαναφτιάξουμε ό,τι χάθηκε. Και με αξίες μιας ν έ α ς κοινωνικής τ α υ τ ό τ η τ α ς. Που γεννήθηκαν από έ κ τ α κ τ ε ς συνθήκες, αλλά που θα μετατραπούν γρήγορα σε κινητήριους μ ο χ λ ο ύ ς της επόμενης μέρας».

Σε άλλο σημείο του λόγου του παραλίγο να μας το πει ρητώς:

«Να χτίσουμε μια νέα κοινωνικότητα βασισμένη στην υπευθυνότητα».

Από εδώ το έφερνε, από εκεί το πήγαινε, η “νέα κανονικότητα” ήταν προδήλως βαθιά χαραγμένη στο μυαλό του.

Όλα προμελετημένα, όλα από πολύ παλιά προετοιμασμένα.

Ζούμε εδώ και έναν χρόνο στον “θαυμαστό καινούργιο κόσμο του Χ ά ξ γ ο υ ε λ”, ένα τερατόμορφο κράμα από Χάξ-λεϋ και Όργ-ουελ, που έχει πρωταγωνιστή μια αναβαθμισμένη χ ι τ λ ε ρ ι κ ή μορφή κλωνοποιημένη σε τόσους ηγέτες όσα και τα κράτη που εφαρμόζουν την ατζέντα της παγκόσμιας υγειονομικής δ ι κ τ α τ ο ρ ί α ς.

Ευχαριστώ κύριε Μητσοτάκη, που συμβάλατε καθοριστικά στην αφύπνισή μου, ώστε να μπορώ να βλέπω ολοκάθαρα μπροστά μου τον “νεοχιτλερικό Xάξγουελ”.

Σας ευχαριστώ που συμβάλατε στην στράτευσή μου στο πλευρό του Φωτός και της Αλήθειας.

Για να απαντήσω με τους αγαπημένους πολεμικούς όρους σας:

Δ ε ν θα σ υ ν θ η κ ο λ ο γ ή σ ω, ακόμη κι αν μείνω μόνος μου σαν τον Μπερανζέ του Ιονέσκο.

Αλλά δεν είμαι πια μόνος μου. Η επιδημία της ρινοκερίτιδας αρχίζει και υποχωρεί θεαματικά.

Γι’ αυτό η ήττα σας είναι δεδομένη.