Ερώτηση: Ποιος πιστεύετε ότι κατασκευάστηκε το Covid-19;

Thierry Meyssan : Η ανάλυσή μου είναι αποκλειστικά πολιτική. 

Δεν δίνω γνώμη για ιατρικά ζητήματα, αλλά μόνο για πολιτικές αποφάσεις.

Μια επιδημία είναι γενικά ένα φυσικό φαινόμενο, αλλά μπορεί επίσης να είναι μια πράξη πολέμου.

Η κινεζική κυβέρνηση ζήτησε δημοσίως από τις Ηνωμένες Πολιτείες να ρίξουν πλήρη φως στο περιστατικό που συνέβη στο στρατιωτικό εργαστήριό τους στο Fort Detrick, ενώ η αμερικανική κυβέρνηση ζήτησε την ίδια διαφάνεια για το εργαστήριο στο Wuhan.

Φυσικά κανένα κράτος δεν συμφώνησε να ανοίξει τα εργαστήριά του.

Αυτό δεν είναι κακή βούληση, αλλά στρατιωτική αναγκαιότητα.

Πρέπει λοιπόν να σταματήσουμε εκεί.

Παρεμπιπτόντως, είναι άσχετο επειδή, με την πάροδο του χρόνου, αυτές οι δύο υποθέσεις φαίνεται να είναι λανθασμένες: καμία από αυτές τις δύο δυνάμεις δεν ελέγχει αυτόν τον ιό.

Από στρατιωτική άποψη, δεν είναι όπλο, αλλά μάστιγα.

Επομένως, δεν αποκλείετε την πιθανότητα ότι αυτός ο ιός θα μπορούσε να διαφύγει από ένα από αυτά τα εργαστήρια κατά λάθος;

Είναι ακόμα μια πιθανότητα, αλλά δεν μας οδηγεί πουθενά.

Πρέπει να αποκλείσουμε το σαμποτάζ γιατί δεν θα ωφελήσει κανέναν.

Η άλλη πιθανότητα είναι ότι ήταν ατύχημα.

Σε αυτήν την περίπτωση, είναι άτομα που είναι ένοχα για αυτό.

Δεν έχει νόημα να κατηγορούμε τα κράτη.

Πώς αξιολογείτε την πολιτική απάντηση στην επιδημία;

Ο ρόλος των πολιτικών ηγετών είναι η προστασία του λαού τους.

Για να το κάνουν αυτό, πρέπει να προετοιμάσουν τις χώρες τους σε κανονικές στιγμές για να μπορούν να ανταποκριθούν σε μελλοντικές κρίσεις.

Όμως η Δύση έχει εξελιχθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να μην έχει παραβλεφθεί αυτή η αποστολή.

Οι ψηφοφόροι ζητούν τώρα ότι τα κράτη θα πρέπει να κοστίζουν όσο το δυνατόν λιγότερο και ότι το πολιτικό προσωπικό θα πρέπει να τα διευθύνει σαν μεγάλες επιχειρήσεις.

Ως αποτέλεσμα, δεν υπάρχουν σήμερα δυτικοί πολιτικοί ηγέτες που να βλέπουν πέρα ​​από τη μύτη τους.

Άνδρες όπως ο Βλαντιμίρ Πούτιν ή ο Σι Τζίνπινγκ ονομάζονται «δικτάτορες» μόνο επειδή έχουν ένα στρατηγικό όραμα για τη λειτουργία τους, που αντιπροσωπεύει μια σχολή σκέψης που οι Δυτικοί θεωρούν ξεπερασμένους.

Εν όψει μιας κρίσης, οι πολιτικοί ηγέτες πρέπει να ενεργήσουν.

Στην περίπτωση των Δυτικών, αυτή είναι μια απροσδόκητη στιγμή για αυτούς.

Ποτέ δεν ήταν προετοιμασμένοι για αυτό.

Επιλέχθηκαν για την ικανότητά τους να κάνουν τους ανθρώπους να ονειρεύονται ένα φωτεινότερο αύριο, όχι για την ψυχραιμία, την προσαρμοστικότητα και την εξουσία τους.

Πολλά από αυτά είναι ανθρώπινα αντιπροσωπευτικά των συστατικών τους και επομένως δεν έχουν καμία από αυτές τις ιδιότητες.

Λαμβάνουν λοιπόν τα πιο ριζοσπαστικά μέτρα, ώστε να μην μπορούν να κατηγορηθούν ότι δεν έχουν κάνει αρκετά.

Σε αυτήν την περίπτωση, ωστόσο, βρήκαν έναν εμπειρογνώμονα, τον καθηγητή Neil Ferguson του Imperial College London, ο οποίος τους έπεισε ότι ερχόταν ο Great Grim Reaper: μισό εκατομμύριο θάνατοι να έρθουν στη Γαλλία, ακόμη περισσότερο στο Ηνωμένο Βασίλειο, υπερδιπλασιασμένοι στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Οι προφητείες του ήταν 2.500 φορές το ποσοστό θανάτου στην Κίνα.

Ωστόσο, αυτός ο στατιστικολόγος έχει τη συνήθεια να προφητεύει καταστροφές χωρίς φόβο υπερβολής.

Για παράδειγμα, προέβλεψε ότι η γρίπη των πτηνών θα σκότωνε 65.000 Βρετανούς, αλλά συνολικά προκάλεσε μόνο 457 θανάτους .

Ευτυχώς, μόλις απολύθηκε από τον Μπόρις Τζόνσον από το SAGE, αλλά η ζημιά έχει γίνει .

Σε πανικό, το δυτικό πολιτικό προσωπικό έσπευσε να συμβουλευτεί μια διεθνή αρχή υγείας.

Ο ΠΟΥ δικαίως θεώρησε ότι αυτή η επιδημία δεν ήταν η προτεραιότητά της σε σύγκριση με άλλες πολύ πιο θανατηφόρες ασθένειες, οπότε στράφηκαν στο CEPI, του οποίου ο διευθυντής, ο Δρ Richard Hatchett, όλοι γνωρίζουν.

Τον συνάντησαν στο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός ή στη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου.

Όλοι τον πλησίασαν κάθε φορά για να χρηματοδοτήσουν τη βιομηχανία εμβολίων.

Συμβαίνει ότι αυτός ο κύριος, όταν δούλευε στον Λευκό Οίκο, ήταν ένας από τους δύο συγγραφείς της συνιστώσας υγείας του πολιτικού έργου του Donald Rumsfeld για τον κόσμο  Το 2001, ο Rumsfeld σχεδίαζε ένα γεωγραφικό τμήμα της παγκόσμιας οικονομίας.

Οι πρώτες ύλες θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν σε ασταθείς περιοχές, μεταποιημένα προϊόντα σε σταθερές χώρες (συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας και της Κίνας), και όπλα μόνο στις ΗΠΑ.

Ως εκ τούτου, ήταν απαραίτητο να στρατιωτικοποιηθεί η αμερικανική κοινωνία και να μεταφερθεί η πλειονότητα των εργαζομένων σε εταιρείες όπλων.

Το 2005, ο Ράμσφελντ ανέθεσε στον Δρ. Χάτσετ να σχεδιάσει ένα σχέδιο για τον υποχρεωτικό εγκλεισμό ολόκληρου του πληθυσμού των ΗΠΑ.

Θα είχε ενεργοποιηθεί κατά τη διάρκεια μιας βιοτρομοκρατικής επίθεσης συγκρίσιμη με εκείνη που διαπράχθηκε στο Κογκρέσο και ενάντια σε μεγάλα μέσα ενημέρωσης με άνθρακα το 2001.

Ήταν αυτό το σχέδιο που ο Δρ Richard Hatchett βγήκε από τα συρτάρια του και παρουσίασε στους δυτικούς ηγέτες που ζήτησαν τη συμβουλή του.

Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι δεν υπήρξε ποτέ εκτεταμένη υποχρεωτική συγκράτηση.

Δεν έχει καμία σχέση με την απομόνωση των ασθενών.

Δεν είναι καθόλου ιατρικό μέτρο.

Είναι ένα μέσο μετασχηματισμού των κοινωνιών.

Δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ στην Κίνα, ούτε κατά τη διάρκεια της επιδημίας H1N1  ούτε κατά τη διάρκεια της επιδημίας SARS  ή της επιδημίας Covid-19 .

Ο περιορισμός της πόλης Γουχάν στις αρχές του 2020 ήταν ένα πολιτικό μέτρο από την κεντρική κυβέρνηση για να ανακτήσει τον έλεγχο αυτής της κακοδιαχειριζόμενης επαρχίας, όχι για ιατρικό μέτρο.

Κανένα επιδημιολογικό έργο στον κόσμο δεν έχει συζητήσει ποτέ την υποχρεωτική γενικευμένη συγκράτηση, πολύ λιγότερο το συμβούλεψε.

Ίσως, αλλά στη Γαλλία δεν είμαστε περιορισμένοι για την καταπολέμηση της ασθένειας, αλλά για την εξάπλωσή του με την πάροδο του χρόνου, ώστε να μην επιβαρύνουμε τα νοσοκομεία, για να αποτρέψουμε να επιλέξουμε μεταξύ των ασθενών που θα μπορούσαμε να θεραπεύσουμε και εκείνων που πρέπει να αφήσουμε να πεθάνουν.

Καθόλου.

Αυτό το επιχείρημα δεν ήρθε πριν, αλλά μετά τη λήψη της απόφασης.

Είναι απλώς μια δικαιολογία για κακή διαχείριση των πολιτικών.

Είναι αλήθεια ότι, στη Γαλλία, οι μονάδες εντατικής θεραπείας σε δημόσια νοσοκομεία κορεσμένα γρήγορα σε δύο περιοχές.

Οι ασθενείς που υποβλήθηκαν σε εντατική θεραπεία μεταφέρθηκαν επομένως σε άλλες περιοχές ή ακόμη και στη Γερμανία.

Αλλά υπήρχαν πολλά κρεβάτια διαθέσιμα σε ιδιωτικές κλινικές.

Αυτό είπα στην αρχή αυτής της συνομιλίας: οι πολιτικοί μας ηγέτες είναι ανίκανοι να διαχειριστούν κρίσεις.

Η αντίληψή τους για το κράτος τους εμποδίζει να ενεργήσουν.

Είναι ανίκανοι να σκεφτούν το συντονισμό μεταξύ του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, με εξαίρεση ορισμένους περιφερειακούς προέδρους.

Αλλά αυτό δεν είναι η παραδοσιακή αντίθεση μεταξύ του κεντρικού κράτους και των περιφερειών.

Για παράδειγμα, στην αρχή της επιδημίας, τα φιλελεύθερα εργαστήρια δεν είχαν τα μέσα να πραγματοποιήσουν δοκιμές μεγάλης κλίμακας.

Η κυβέρνηση δεν μπόρεσε να ανακτήσει τα εργαστήρια των υπουργείων έρευνας και ιδίως της γεωργίας ως απάντηση στην κατάσταση έκτακτης ανάγκης για τη δημόσια υγεία.

Ωστόσο, ερευνητές και κτηνίατροι συνέχισαν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους.

Εντάξει για τα νοσοκομεία και τις εξετάσεις, αλλά αμφισβητήσατε επίσης τις μάσκες.

Ναι, εδώ και έναν αιώνα, οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας έχουν πιστοποιήσει τη χρησιμότητα των χειρουργικών μασκών στα χειρουργεία και κατά τη μετεγχειρητική φροντίδα.

Αλλά αυτές οι καταστάσεις δεν έχουν καμία σχέση με την κατάσταση του μέσου ατόμου σήμερα.

Προς το παρόν, ένας μεγάλος αριθμός συνδικάτων και ακαδημιών προτείνουν οι μάσκες να είναι υποχρεωτικές για όλους σε δημόσιους χώρους.

Αυτό είναι καθησυχαστικό, αλλά είναι άχρηστο έναντι του Covid-19.

Επιπλέον, λόγω έλλειψης χειρουργικών μασκών, καταλήγουμε να φοράμε οποιοδήποτε ύφασμα που καλύπτει τη μύτη και το στόμα, αλλά χωρίς τις ιδιότητες φιλτραρίσματος των χειρουργικών μασκών.

Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, η μόλυνση δεν συμβαίνει μέσω των ίδιων των πτυέλων, αλλά μέσω των ιών εξαπλώνεται στον αέρα έως και 8 μέτρα μακριά από ένα άτομο που φωνάζει ή φτερνίζεται.

Ωστόσο, πρέπει να είμαστε δεκτικοί σε αυτόν τον ιό για να μολυνθεί, κάτι που δεν ισχύει για όλους.

Και πρέπει να έχετε ένα εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα για να αναπτύξετε αυτήν την ασθένεια.

Επειδή δεν ξέρουν τι να κάνουν, οι κυβερνήτες μας καταφεύγουν σε γενικευμένο περιορισμό και μάσκες για όλους.

Κανείς δεν έχει αποδείξει ότι αυτά τα μέτρα έχουν αντίκτυπο στην επιδημία, αλλά όλοι πιστεύουν σε αυτά. είναι η κατάρρευση της δυτικής κουλτούρας: στο παρελθόν σκεφτόμασταν ήρεμα, σήμερα φορούμε γκρι-γκρι, μάσκες, βυθίζουμε στη μαγεία.

Υπάρχει ένα παιδί που πέθανε από τον Covid-19 στη Γαλλία.

Αυτό που ισχύει σε μεμονωμένους όρους είναι απολύτως ψευδές σε συλλογικούς όρους.

Η μέση ηλικία εκείνων που πέθαναν στη Γαλλία είναι 84!

Αυτό σημαίνει ότι οι μισοί από αυτούς ήταν άνω των 84 ετών.

Αλλά τότε εάν ο περιορισμός είναι παράλογος και οι μάσκες είναι άχρηστες, τι πρέπει να γίνει;

Δεν είπα ότι ο περιορισμός ήταν παράλογος.

Είπα ότι ήταν υποχρεωτικό και αδιάκριτο.

Σε όλες τις επιδημίες, τα άτομα που είναι άρρωστα πρέπει να περιορίζονται, αλλά μόνο αυτά. 

Και δεν αναγνωρίζω καμία νομιμότητα για μια εξουσία που επιβάλλει πρόστιμα, στέλνει στη φυλακή ή ακόμη και πυροβολεί πολίτες που αρνούνται να τεθούν υπό κατ ‘οίκον περιορισμό για αόριστο χρονικό διάστημα.

Η δημόσια υγεία δεν ασφαλίζεται με περιορισμούς, αλλά με εμπιστοσύνη.

Και κανείς δεν πρέπει να προστατεύεται από τον εαυτό του.

Μου φαίνεται άξιο να εμποδίζω τους ηλικιωμένους να δεχτούν τις οικογένειές τους εάν το επιθυμούν.

Ίσως να μολυνθούν, ίσως να αρρωστήσουν και ίσως να πεθάνουν, αλλά αυτή θα είναι η επιλογή τους.

Το μόνο πράγμα που γνωρίζουμε με βεβαιότητα όταν γεννηθούμε είναι ότι θα πεθάνουμε.

Η ζωή είναι ένας μακρύς δρόμος για να προετοιμαστεί για αυτό και οι ηλικιωμένοι έχουν το δικαίωμα να προτιμούν να ζουν με τα αγαπημένα τους πρόσωπα παρά για μερικά ακόμη χρόνια.

Οι επιδημίες αντιμετωπίζονται πάντα με τον ίδιο τρόπο: μέτρα υγιεινής – πλύσιμο και αερισμός – και απομόνωση των ασθενών στο σπίτι ή στο νοσοκομείο για τη θεραπεία τους.

Όλα τα άλλα είναι απλά κινηματογράφος.

Πρέπει να επιστρέψουμε στα βασικά και να μην φανταστούμε τους περιορισμούς.

Πώς είναι δυνατόν οι ηγέτες μας να μας έχουν επιβάλει ένα φασιστικό σχέδιο στις ΗΠΑ;

Καταλαβαίνω τι εννοείς με το φασιστικό, αλλά δεν είναι πολύ κατάλληλο.

Ο φασισμός είναι μια ιδεολογία που ανταποκρίνεται στην κρίση του καπιταλισμού το 1929, ο Ράμσφελντ έχει σίγουρα πολλά χαρακτηριστικά, αλλά σκέφτεται από έναν άλλο κόσμο.

Ο Δρ Hatchett δεν έπρεπε ποτέ να απαντήσει για το ολοκληρωτικό του έργο στις ΗΠΑ. Αλλά ούτε ο Ντόναλντ Ράμσφελντ.

Και τελικά κανείς δεν χρειάστηκε ποτέ να απαντήσει για αυτό που συνέβη μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, επειδή αποφασίσαμε συλλογικά να μην ρίξουμε φως στις ίδιες τις επιθέσεις.

Επομένως, αυτό το αρχικό έγκλημα δεν έπαψε να έχει συνέπειες.

Η κυβέρνηση Ομπάμα συνέχισε να εφαρμόζει πιστά το Πρόγραμμα Ράμσφελντ στη Λιβύη, τη Συρία και την Υεμένη (το δόγμα του Cebrowski).

Και δεδομένου ότι η κυβέρνηση Τραμπ το έχει αντιτάξει σθεναρά, βλέπουμε τους πρώην συνεργάτες του Ράμσφελντ να συνεχίζουν το έργο του μέσω δομών διαφορετικών από το ομοσπονδιακό κράτος των ΗΠΑ.

Είτε μας αρέσει είτε όχι, αυτό θα συνεχιστεί μέχρι να ανοίξει ξανά αυτό το θέμα.

Με συγχωρείτε που επέστρεψα, αλλά εάν ο υποχρεωτικός, γενικευμένος περιορισμός ήταν μόνο ένα αυταρχικό μέτρο χωρίς ιατρικό σκοπό, γιατί είναι τόσο δύσκολο να τερματίσετε το κλείδωμα;

Όχι, δεν είναι δύσκολο.

 Είναι απλώς θέμα να γίνεις ξανά ελεύθερος.

Το πρόβλημα είναι ότι δεν γνωρίζουμε πολλά περισσότερα για αυτόν τον ιό από ό, τι πριν από δύο μήνες και τώρα έχουμε εμπλακεί στη φανταστική γνώση.

Οι καμπύλες της επιδημίας είναι λίγο πολύ οι ίδιες σε όλες τις πληγείσες χώρες, ανεξάρτητα από τα μέτρα που έχουν τεθεί σε εφαρμογή.

Μόνο δύο τύποι χωρών ξεχωρίζουν: αφενός, εκείνες που για κάποιο άγνωστο λόγο δεν έχουν επηρεαστεί, όπως αυτές της χερσονήσου της Ινδοκινίας (Βιετνάμ-Λάος-Καμπότζη-Ταϊλάνδη). από την άλλη, εκείνοι που αντέδρασαν πολύ πιο γρήγορα από άλλους με την άμεση απομόνωση των ασθενών και τη θεραπεία τους, όπως η Ταϊβάν.

Έτσι, ανεξάρτητα από το πώς καταλήγουμε στο κλείδωμα, σίγουρα θα υπάρχει ένας μεγαλύτερος ή λιγότερος αριθμός μολυσμένων ατόμων, αλλά αυτό δεν πρέπει να έχει αντίκτυπο.

Θα συνεχίσουν οι κυβερνήσεις τον υποχρεωτικό περιορισμό έως ότου βρεθεί ένα εμβόλιο;

Δεν ξέρω αν θα βρεθεί ποτέ ένα εμβόλιο.

Ψάχνουμε για ένα εμβόλιο κατά του AIDS για 35 χρόνια.

Εκτός αυτού, δεν είναι πιο πιθανό ότι η επιδημία Covid-19 θα διαρκέσει περισσότερο από άλλους κοροναϊούς, SARS ή MERS.

Τόσο το εμβόλιο όσο και τα νέα φάρμακα έχουν σημαντικό οικονομικό μερίδιο.

Ορισμένες φαρμακευτικές εταιρείες θα κάνουν οτιδήποτε για να αποτρέψουν τους γιατρούς να θεραπεύουν άτομα με φθηνά φάρμακα. 

Θυμηθείτε πώς ο Ντόναλντ Ράμσφελντ, όταν ήταν επικεφαλής της Gilead Science, έκλεισε το εργοστάσιο Al-Shifa που έκανε φάρμακα για το AIDS χωρίς να πληρώσει δικαιώματα: είχε βομβαρδιστεί από τον Δημοκρατικό Μπιλ Κλίντον ισχυριζόμενος ότι ανήκε στην Αλ Κάιντα, η οποία ήταν απολύτως ψευδής.

Στην πραγματικότητα, ο Δρ Hatchett είναι επικεφαλής της μεγαλύτερης ένωσης εμβολίων, της CEPI.

Τι θα συμβεί τώρα;

Βλέπουμε μια τεράστια ρήξη σε ορισμένες δυτικές κοινωνίες μέσα σε λίγες εβδομάδες.

Στη Γαλλία, οι θεμελιώδεις ελευθερίες έχουν ανασταλεί, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος διεξαγωγής συναντήσεων και διαδηλώσεων.

13 εκατομμύρια εργαζόμενοι έχουν τεθεί σε ανεργία μερικής απασχόλησης.

Έγιναν προσωρινά αποδέκτες πρόνοιας.

Το σχολείο θα συνεχιστεί, αλλά δεν θα είναι πλέον υποχρεωτικό. 

Οι γονείς θα επιλέξουν εάν θα στείλουν τα παιδιά τους στο σχολείο ή όχι.

Δεν είναι αυτή η συνέπεια της επιδημίας, αλλά, όπως μόλις εξήγησα, η συνέπεια των ανίκανων πολιτικών αντιδράσεων στην επιδημία.

Η υποχρεωτική γενικευμένη εγκλεισμό είχε σχεδιαστεί από την ομάδα του Donald Rumsfeld για να μεταμορφώσει την αμερικανική κοινωνία.

Αυτό το έργο δεν εφαρμόστηκε στις ΗΠΑ, αλλά δεκαπέντε χρόνια αργότερα στην Ευρώπη.

Η μετάβαση από τη μια ήπειρο στην άλλη δείχνει τον διακρατικό χαρακτήρα του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού του οποίου το Rumsfeld είναι το καθαρό προϊόν.

Δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο αυτοί που χρηματοδότησαν την ομάδα του Rumsfeld δεν πρέπει να συνεχίσουν το πολιτικό τους έργο τώρα στην Ευρώπη.

Στην περίπτωση αυτή, τα επόμενα χρόνια, ένα πολύ μεγάλο ποσοστό ευρωπαίων εργαζομένων θα μεταφερθεί στη βιομηχανία όπλων.

Το ΝΑΤΟ, το οποίο ο Πρόεδρος Μακρόν πίστευε ότι ήταν νεκρός, και η μη στρατιωτική του συνιστώσα, η Ευρωπαϊκή Ένωση, τα μέλη της οποίας σχίζουν μεταξύ τους τις τελευταίες εβδομάδες για να κλέψουν πολλές μάσκες, θα αναδιοργανωθεί.

Οι δύο οργανώσεις θα συνεχίσουν τη συστηματική καταστροφή όλων των κρατικών δομών στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, η οποία ξεκίνησε το 2001 και στη συνέχεια στη λεκάνη της Καραϊβικής.

Ωστόσο, οι άντρες του Ράμσφελντ έκαναν λάθος.

Κρύβοντας το έργο του 2006, έδωσαν την εντύπωση ότι ακολουθούν το παράδειγμα της Κίνας όταν επέβαλαν υποχρεωτική γενικευμένη συγκράτηση.

Η Κίνα, και όχι οι Ηνωμένες Πολιτείες, έχει γίνει η de facto πνευματική αναφορά για τους Ευρωπαίους.

Ως εκ τούτου, θα γίνει εμμονή για να το εμποδίσει να συνεχίσει να χτίζει τους δρόμους μεταξιού.

Θα πρέπει να περιοριστεί.

Οι επιδημίες δεν προκαλούν επαναστάσεις, αλλά οι πόλεμοι και οι οικονομικές καταστροφές.

Σήμερα, λόγω του σφάλματος των ηγεμόνων μας, οι οικονομίες της ΕΕ καταστρέφονται και ετοιμαζόμαστε για πόλεμο. 

Θα περάσουμε από έναν κρίσιμο χρόνο από τον οποίο μπορούν να εμφανιστούν οι καλύτεροι και οι χειρότεροι.

Αυτή η αλλαγή στον κόσμο θα είναι η απάντηση στην εξαφάνιση των μεσαίων τάξεων που συνεπάγεται η χρηματοοικονομική παγκοσμιοποίηση και καταγγέλλεται από τα κίτρινα γιλέκα, ακριβώς όπως ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν μια απάντηση στην εξάντληση των αποικιακών αυτοκρατοριών και στην κρίση του καπιταλισμού του καρτέλ το 1929 .

Η Γαλλία έχει ήδη βιώσει ένα τέτοιο δράμα.

Ήταν το 1880-81, όταν ο βιομηχανικός καπιταλισμός της εποχής δεν ήταν πλέον σε θέση να εκμεταλλευτεί τους εργάτες μπροστά στις αρχές των συνδικαλιστικών οργανώσεων.

Ο Jules Ferry απέλασε μερικές θρησκευτικές εκκλησίες και δημιούργησε το υποχρεωτικό κοσμικό σχολείο για να αποσπάσει τα παιδιά από την επιρροή της Καθολικής Εκκλησίας.

Τους είχε εκπαιδεύσει από υποστηρικτές του μιλιταρισμού, τους «μαύρους χούσαρ».

Τους έκανε στρατιώτες του αποικιακού του έργου.

Για 35 χρόνια, η Γαλλία υποδούλωσε πολλούς ξένους λαούς, στη συνέχεια ξεκίνησε έναν ανταγωνισμό με την αναδυόμενη δύναμη της εποχής, τη Γερμανία, και βρέθηκε να κατακρημνίζεται στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Στην Ευρώπη, θα βιώσουμε τις ίδιες συζητήσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες είκοσι χρόνια νωρίτερα.

Πρέπει απολύτως να αρνηθούμε να εμπλακούμε σε τέτοια εγκλήματα. 

Αυτός θα είναι ο αγώνας των επόμενων ετών.

 Θα είναι δικό σου.

Thierry Meyssanhttps://www.voltairenet.org/article209867.html#nb2

AΡΧΙΣΑΝ ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ. ΜΗΝΥΣΗ ΓΙΑ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ ΓΙΑ ΚΟΡΟΝΟΪΟ.

ΤΡΑΜΠ: “ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΑΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΥΜΑ ΚΡΟΥΣΜΑΤΩΝ ΚΟΡΟΝΟΪΟΥ”

“http://arxaiaithomi.gr”>http://arxaiaithomi.gr