«Εάν δεν είσαι ικανός να εκνευρίζεις κανέναν με τα γραπτά σου, τότε να εγκαταλείψεις το επάγγελμα»

ΩΡΑ ΕΛΛΑΔΟΣ

Επικοινωνία εδώ

Για σχόλια, καταγγελίες και επικοινωνία στο

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΘΕΜΑΤΩΝ

Ενημέρωση των αναγνωστών.

Προσοχή στις απάτες, η ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ και ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ δεν φέρει καμία ευθύνη για οποιαδήποτε συναλλαγή με κάρτες η άλλον τρόπω και άλλα στον όνομά της, Ή στο όνομα του κυρίου Γ. Θ, Χατζηθεοδωρου. Δεν έχουμε καμία χρηματική απαίτηση από τους αναγνώστες με οποιοδήποτε τρόπο.
Αγαπητοί αναγνώστες η ανθελληνική και βρόμικη google στην κορυφή της ιστοσελίδας όταν μπείτε, αναφέρει μη ασφαλής την ιστοσελίδα, ξέρετε γιατί;;; Διότι δεν της πληρώνω νταβατζιλίκι, κάθε φορά ανακαλύπτει νέα κόλπα να απειλή. Η ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ σας εγγυάται, ότι δεν διατρέχετε κανένα κίνδυνο, διότι πληρώνω με στερήσεις το ισχυρότερο αντιβάριους της Eugene Kaspersky, όπως δηλώνει και ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Kaspersky Lab "Πιστεύουμε ότι όλοι μας δικαιούμαστε να είμαστε ασφαλείς στο διαδίκτυο. Eugene Kaspersky

Ανακοίνωση

Τη λειτουργία μίας νέας γραμμής που αφορά τον κορωνοϊό ανακοίνωσε ο Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας. Ο Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας ανακοινώνει, ότι από σήμερα 07.03.2020 λειτουργεί η τηλεφωνική γραμμή 1135, η οποία επί 24ώρου βάσεως θα παρέχει πληροφορίες σχετικά με τον νέο κοροναϊό.

Πού μπορεί να απευθυνθεί μια γυναίκα που πέφτει θύμα ενδοοικογενειακής βίας;

«Μένουμε σπίτι θα πρέπει να σημαίνει πως μένουμε ασφαλείς και προστατευμένες. Για πολλές γυναίκες, όμως, σημαίνει το ακριβώς αντίθετο. Εάν υφίστασαι βία στο σπίτι, δεν είσαι μόνη. Είμαστε εδώ για σένα. Μένουμε σπίτι δεν σημαίνει ότι υπομένουμε τη βία. Μένουμε σπίτι δεν σημαίνει μένουμε σιωπηλές. Τηλεφώνησε στη γραμμή SOS 15900. Οι ψυχολόγοι και οι κοινωνικοί λειτουργοί της γραμμής θα είναι εκεί για σε ακούσουν και να σε συμβουλέψουν. Δεν μπορείς να μιλήσεις; Στείλε email στο sos15900@isotita.gr ή σε οποιοδήποτε από τα Συμβουλευτικά Κέντρα ” λέει σε ένα βίντεο που ανέβασε στο Instagram της η Ελεονώρα Μελέτη.

Προς ενημέρωση στους αναγνώστες. 4/8/2020

Η ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ δεν ανάγκασε ποτέ κανένα να κάνει κάτι με παραπλανητικές μεθόδους, αλλά ούτε με οποιοδήποτε τρόπο. Ο γράφων είμαι ένας ανήσυχος ερευνητής της αλήθειας. Και αυτό το κάνω με νόμιμο τρόπο. Τι σημαίνει αυτό; ότι έχω μαζέψει πληροφορίες επιστημονικές και τις παρουσιάζω, ή αυτούσιες, ή σε άρθρο μου που έχει σχέση με αυτές τις πληροφορίες! Ποτέ δεν θεώρησα τους αναγνώστες μου ηλίθιους ή βλάκες και ότι μπορώ να τους επιβάλω την γνώμη μου. Αυτοί που λένε ότι κάποια ιστολόγια παρασέρνουν τον κόσμο να μην πειθαρχεί… Για ποιο κόσμο εννοούν;;; Δηλαδή εκ προοιμίου θεωρούν τον κόσμο βλάκα, ηλίθιο και θέλουν να τον προστατέψουν;;; Ο νόμος αυτό το λέει για τους ανώριμους ανήλικους. Για τους ενήλικους λέει ότι είναι υπεύθυνοι για ότι πράττουν. Στον ανήλικο χρειάζεται ένας διπλωματούχος ιδικός για να τον δασκαλέψει, καθηγητής, δάσκαλος. Στους ενήλικες δεν υπάρχει περιορισμός. Ποιος λέει και ποιος ακούει, διότι ο καθένας ενήλικος είναι υπεύθυνος και προς τους άλλους και προς τον εαυτό του.

Η ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΑΠΌ ΤΟ 146 Π.Χ. ΕΩΣ 1821 Μ.Χ.

ΕΛΛΗΝΕΣ Ω

ΤΕΛΩΣ ΕΛΛΑΔΑΣ – END of GREECE from 146 π.Χ. ΕΩΣ ΤΟ 1821 μ.Χ.

Το 146 π.χ. οι Έλληνες έδωσαν την τελευταία μάχη για την ελευθερία τους, εναντίων των Ρωμαίων, στην Λευκόπετρα, Κορινθίας. Από τους Ρωμαίους ποτέ δεν απελευθερώθηκαν αλλά παραδόθηκαν ως πρόβατα επί σφαγή εις τους Τούρκους.

Το 146 π.χ. είναι η αποφράδα χρονολογία που οι Έλληνες δεν έχασαν μόνο την ελευθερία τους, αλλά κάτι ακόμη πολυτιμότερο, έχασαν τα ιδανικά τους, την ιδεολογία τους, την νοοτροπία τους, έχασαν όλα αυτά που τους έκαναν να μεγαλουργήσουν, παραδίδοντας στο σύγχρονο κόσμο ένα πολιτισμό που όμοιος του δεν υπήρξε.

Από το 146 π.Χ. οι Έλληνες σε διάφορα μέρη της Ελλάδας διεξήγαγαν κάποιες εξεγέρσεις για να απελευθερωθούν από τους Ρωμαίους. Αυτές οι εξεγέρσεις δεν ήταν επιτυχείς και καταστράφηκαν από τους Ρωμαίους .. Οι Ρωμαίοι ήταν βίαιοι για πολλές δεκαετίες και λεηλατούσαν αγάλματα και άλλα σπουδαία έργα τέχνης και τα έστειλαν πίσω στη Ρώμη … για να διακοσμήσουν τη Ρώμη.

Μόλις ξεπέρασαν τις υποψίες τους για τους Έλληνες και άρχισαν να ενδιαφέρονται σοβαρά για τις ανακαλύψεις των Ελλήνων, τη λαμπρή φιλοσοφία και τη λογοτεχνία τους, τις μαθηματικές και επιστημονικές γνώσεις τους, τη θρησκεία κλπ. 

Ερωτεύτηκαν  τα πάντα που ήταν ελληνικά και τα υιοθέτησαν.

Το κατεστημένο, οι οικονομικά ανεξάρτητοι και άλλοι Ρωμαίοι που μπορούσαν   έφεραν  στη Ρώμη πολλούς Έλληνες μελετητές – καθηγητές – φιλόσοφους να εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους.

Όλη η κυρίαρχη τάξη έδωσε στα παιδιά τους μια ελληνική παιδεία.

Έτσι, η ελληνική γλώσσα έγινε μετά τη  “Λατινική” η πιο χρησιμοποιούμενη γλώσσα στη Ρώμη.

Όλα αυτά έληξαν όταν ο Κωνσταντίνος ήρθε στο θρόνο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Όταν οι γερμανικές φυλές εισέβαλαν και κατέλαβαν τη Ρώμη, και η ρωμαϊκή αυτοκρατορία χωρίστηκε σε μια δυτική πτέρυγα και μια ανατολική πτέρυγα και ο Κωνσταντίνος δημιούργησε μια νέα πρωτεύουσα για την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του, την οποία ονόμασε «Νέα Ρώμη και Κωνσταντινούπολη» και αργότερα ο Θεοδόσιος  το 392 μ.Χ. έκανε τη χριστιανική θρησκεία  την επίσημη θρησκεία της αυτοκρατορίας.

Έτσι από τα μέσα του 4ου αιώνα. μ.Χ. οι Ρωμαίοι άρχισαν να επιμένουν ότι όλοι οι λαοί θα πρέπει να γίνουν  Χριστιανοί.

Ο ελληνικός λαός αρνήθηκε να ασπαστεί τον Χριστιανισμό και έτσι τα βάναυσα βασανιστήρια και η μαζική δολοφονία άρχισαν εναντίον όλων των λαών και ειδικότερα του ελληνικού και εξελληνισμένου λαού στην αυτοκρατορία που αρνήθηκαν να γίνουν  Χριστιανοί.

Τα χρόνια που ακολούθησαν από το 146 π.χ. και μέχρι το 325, οι Έλληνες κατάφεραν κάτι το αδιανόητο, να επιβληθούν στους Ρωμαίους πολιτισμικά.

Ήταν τόσο φανερή η επιβολή που ανάγκασε το Ρωμαίο ποιητή Οράτιο να ομολογήσει «Μπορεί οι Ρωμαίοι να επεβλήθησαν στους Έλληνες δια των όπλων, αλλά οι Έλληνες τους επιβλήθηκαν με τον πολιτισμό τους».

Στο διάστημα αυτό είχαμε και φιλελληνικές τάσεις από Ρωμαίους αυτοκράτορες, όπως του Αδριανού, και γενικώς οι Έλληνες ετύγχαναν ιδιαιτέρας εκτίμησης.

Με την εδραίωση όμως στο θρόνο της αυτοκρατορίας του (Μεγάλου) Κωνσταντίνου, την προώθηση του χριστιανισμού, και την επιβολή του ως αποκλειστικής θρησκείας από τον (Μέγα) Θεοδόσιο το 392 , ο Ελληνικός πολιτισμός και μαζί του ο δυτικός κόσμος εισέρχονται στο βαθύ σκοτάδι του Βυζαντινού μεσαίωνα.

Τα αυτοκρατορικά διατάγματα (κώδικες) είναι απάνθρωπα και διατάσσουν: θάνατος και δήμευση της περιουσίας σε όποιον τελεί ιεροτελεστίες προς τιμή των παλιών θεών.

Η ασυδοσία των (Αγίων) πατέρων των νεοφώτιστων χριστιανών και οι ορδές των καλογέρων, ολοκλήρωναν τον αφανισμό του Ελληνικού γένους, και του πολιτισμού τους.

Οι Έλληνες που υπερείχαν συντριπτικά, πολιτισμικά και πνευματικά, από όλους τους άλλους λαούς, τους ήταν αδιανόητο να απαρνηθούν τη θρησκεία των προγόνων τους και να αποδεχθούν την θρησκεία των Εβραίων ενός ανατολίτικου και κατώτερου λαού όπως πίστευαν.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι Έλληνες έλεγαν : πας μη Έλλην είναι βάρβαρος.

Μπορεί η αρχική σημασία της λέξης βάρβαρος να ήταν αυτός που δεν μιλά Ελληνικά αλλά σύντομα είχε πάρει τη σημασία του αγροίκου, του απολίτιστου.

Το αίσθημα της πατρίδος χάθηκε, μαζί του χάθηκε το «μολών λαβέ» του Λεωνίδα, και ο παιάνας των Σαλαμινομάχων «Ώ παίδες Ελλήνων ίτε ελευθερούτε πατρίδα ελευθερούτε δε παίδας γυναίκας θεών τε πατρώων έδη θήκας τε προγόνων νυν υπέρ πάντων αγών» τη θέση τους πήρε το «κύριε ελέησον».

Οι κουκουλοφόροι καταδότες και τα χριστιανικά ” κρεουργεία” που στήθηκαν έπιασαν γρήγορα δουλειά, η πελατεία μπόλικη, και εξασφαλισμένη, κυρίως Έλληνες. Ο φόβος έσβησε τα ίχνη τους μέχρι σήμερα, παρά τη μακροχρόνια δράση τους.

Η 20ετής δράση όμως του <κρεουργείου> της Σκυθούπολης (όπως αναφέρει ο Ρωμαίος ιστορικός Μαρκελλίνος Αμμιανός) το οποίο στήθηκε προτού καν γίνει ο χριστιανισμός επίσημη θρησκεία της αυτοκρατορίας, υποδηλώνει το τι έγινε μετά.

Το 390 ο Θεοδόσιος δίνει εντολή και μέσα στον ιππόδρομο της Θεσσαλονίκης σφαγιάζονται 15.000 άοπλοι Έλληνες πολίτες.

Αλλά δεν έφταναν αυτά το 396 ο αυτοκράτορας Αρκάδιος έστρεψε τον Αλάριχο στρατηγό των Γότθων- και αφού τον εφοδίασε με πολυάριθμους μοναχούς- κατά των κέντρων πολιτισμού του Ελλαδικού χώρου.

Ο ιστορικός Κ. Παπαρρηγόπουλος γράφει χαρακτηριστικά : «οι δε (Γότθοι) καθοδηγούμενοι υπό πολυαρίθμων μοναχών κατεπλημμύρησαν πάντα τα μεταξύ Θερμοπυλών και Αττικής, Λοκρίδα, Φωκίδα, Βοιωτίαν, λεηλατούντες και καταστρέφοντες χώρας και πόλεις, και τους μεν άνδρες ηβηδών αποσφάτοντες, (ομαδικά αποκεφαλίζοντας) παίδας δε και γυναίκας αγεληδών συνεπαγόμενοι.

Η συμφορά υπήρξε τοσαύτη ωστε ο πεντηκονταετίαν βραδύτερον ακμάσας (ιστορικός) Ζώσιμος βεβαιεί, ότι μέχρι των χρόνων αυτού εφαίνοντο έτι τα στίγματα αυτής».

Άγνωστος ο αριθμός των σφαγιασθέντων, στα 2 χρόνια που κράτησε η επιδρομή.

Εικάζεται ότι ανέρχεται σε πολλές εκατοντάδες χιλιάδες.

Τα θανατηφόρα αυτοκρατορικά διατάγματα (κώδικες) κατά των Ελλήνων εξακολουθούν να εκδίδονται ακόμη και επί Ιουστινιανού το 530.

Στη στάση του Νίκα το 532 θανατώνονται στον ιππόδρομο της Πόλης 30.000 άοπλοι πολίτες.

Με πρωτοστατούντες Δεσποτάδες, παπάδες και καλογέρους, οι διωγμοί, και τα εγκλήματα, κατά των μη χριστιανών, συνεχίστηκαν για 460 ακόμη χρόνια, μέχρι το 990 περίπου, με τελευταίους υποκύψαντες τους Κρητικούς και τους Μανιάτες.

Το Βυζάντιο, ο νεκροθάφτης του Ελληνικού πολιτισμού και ο δολοφόνος του Ελληνικού πληθυσμού, ήταν το κράτος όπου κυριαρχούσαν τα δύο σύνδρομα η θεοκρατία και η αναξιοκρατία, και που κατάντησε τους εναπομείναντες Έλληνες αγράμματους, κουρελήδες, και πεινασμένους, έρμεους στη κτηνωδία του κάθε επιδρομέα.

Η Δημοκρατία καρατομήθηκε, και λέξεις Έλλην και Ελλάς διαπομπεύτηκαν, και για αιώνες έσβησαν από το λεξιλόγιο των Ελλήνων.

Ο Ελλαδικός χώρος εκεί που κάποτε έσφυζε από ζωή, και χαρούμενες γιορτές ερήμωσε, τεράστιες περιοχές έμειναν ακατοίκητες, και όπου συναντούσες οικισμούς εκεί βασίλευε η θλίψη και ο μαρασμός.

Οι ολυμπιακοί αγώνες, τα Νέμεα, τα Ίσθμια, τα Πύθια, τα Παναθήναια σταμάτησαν.

Οι ποιητικοί και θεατρικοί αγώνες δεν ξανάγιναν.

Τα στάδια και τα θέατρα έρημα, έμειναν βουβοί μάρτυρες, του λαμπρού παρελθόντος, και με τις κουκουβάγιες που τα κατοίκισαν να θρηνούν ολονυχτίς, την πνευματική και πολιτισμική κατάντια των Ελλήνων.

Το Ελληνικό έθνος ψυχορραγούσε όχι μόνο πολιτισμικά αλλά και πληθυσμιακά.

Κατά την υποδούλωση των Ελλήνων στους Ρωμαίους το 146 π.χ. λογικό είναι ο πληθυσμός τους θα αριθμούσε κάποια εκατομμύρια.

Αν λάβουμε υπ” όψιν τις περιγραφές του Παυσανία, που θέλοντας να δείξει πόσο πυκνοκατοικημένος ήταν ο Ελλαδικός χώρος, γράφει ότι τα κατσίκια μπορούσαν να πηδούν από τα κεραμίδια τις μιας οικίας στα κεραμίδια της άλλης. Ακόμη και τους εξελληνισθέντες, απο τους διαδόχους του Μ. Αλεξάνδρου, λαούς της Μικράς Ασίας.

Σήμερα το Ελληνικό έθνος, μαζί με τους Έλληνες της διασποράς είναι περίπου 15 εκατομμύρια.

Αν συγκρίνουμε τον πληθυσμό των Τούρκων που σήμερα φθάνει τα 70 εκατομμύρια, και οι Οθωμανοί Τούρκοι που ήλθαν στη Μικρά Ασία το 1200 δεν υπερέβαιναν τις 50.000 οικογένειες, σύμφωνα με την Τούρκικη ιστορία, τότε ο Ελληνικός πληθυσμός, αν δεν σφαγιαζόταν, σήμερα έπρεπε να ήταν πολύ περισσότερος από 100 εκατομμύρια.

{ Κάνετε μετατροπή , να γίνεται Χριστιανοί ή θα πεθάνετε ! 
Με αυτό τον τρόπο οι ‘Ελληνες έγιναν χριστιανοί στη χριστιανική Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία από τα μέσα του 4ου αιώνα μ.Χ. .και μετά.
Εκτιμάται ότι περίπου δεκαπέντε εκατομμύρια Έλληνες αφανίστηκαν από τους Χριστιανούς κατά τη διάρκεια της βασιλείας τους, που αρνήθηκαν να εγκαταλείψουν την Ελληνική Εθνική Θρησκεία }.

* Επίσης, στην Ανατολία μεταξύ 500.000 με 1.000.000 Έλληνες δολοφονήθηκαν στην τουρκική γενοκτονία εναντίον των Αρμενίων , των Ασσυρίων και των Ελλήνων μεταξύ 1913 και 1919 μ.Χ.

…………………………………………………….

Η ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΟΜΟΓΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

Η Φύση μας διδάσκει ότι το φυσιολογικό είναι η πολυμορφία.

Κάθε βιολογικό είδος που χάνει την πολυμορφία του και ομογενοποιείται, η σοφή και ιερή Φύση, που «απάντων των διδαγμάτων κρατεί» όπως έλεγαν οι Έλληνες της προχριστιανικής εποχής, το καταστρέφει και το αντικαθιστά με κάτι άλλο που χαρακτηρίζεται ξανά από πολυμορφία.
Ο νόμος της πολυμορφίας δεν αφορά μόνο τα βιολογικά είδη.
Αφορά και τις κοινωνίες των ανθρώπων και τα πολιτισμικά δημιουργήματά τους, δηλαδή τους τρόπους ζωής τους, τις παραδόσεις τους και τις θρησκείες τους.
Επί εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια η ανθρωπότητα έζησε σε μια εκπληκτική πολυμορφία, στην οποία εκατοντάδες έθνη ζούσαν σύμφωνα με τις καταβολές και την ιδιοσυγκρασία τους, με τα δικά τους έθιμα και τις δικές τους θρησκείες.


Πουθενά στον πλανήτη δεν υπήρχαν ίδιοι άνθρωποι, σε κάθε περιοχή άνθιζε ένας αυτόχθων εθνικός πολιτισμός (Εθνισμός) του οποίου φορείς ήσαν αποκλειστικά οι άνθρωποι του συγκεκριμένου έθνους.

Κανένα από αυτά τα έθνη δεν ενδιαφερόταν να επιβάλει τον πολιτισμό του, πόσω μάλλον την θρησκεία του, σε άλλα έθνη, παρ’ όλο που πρόθυμα υιοθετούσαν το ένα από το άλλο πολιτισμικά στοιχεία που έκριναν ότι ήσαν χρήσιμα γι’ αυτά.

Η παράλογη και αντιφυσική απαίτηση για ομογενοποίηση των ανθρώπων, που στον 20ο αιώνα την είδαμε να εκδηλώνεται με απερίγραπτη θηριωδία στο επίπεδο των πολιτικών ιδεών από τους Ναζί έως τους Ερυθρούς Χμερ, γεννήθηκε ιστορικά ταυτόχρονα με την στροφή τού έως τότε γεωγραφικά εντοπισμένου «μονοθεϊσμού» σε επεκτατικές, προσηλυτιστικές και εθνοκτόνες δράσεις, στα πλαίσια αυτού που γνωρίζουμε ως «Χριστιανισμό».

Ελάχιστους αιώνες μετά ακολούθησε και ο δεύτερος επεκτατικός βραχίονας, τον οποίο γνωρίζουμε ως «Ισλαμισμό».

Η επί αιώνες βίαιη επέκταση του λεγόμενου «μονοθεϊσμού» κατέστρεψε όλους τους πολιτισμούς και τις θρησκείες που είχαν την ατυχία να συναντηθούν μαζί του και κόστισε στην ανθρωπότητα δισεκατομμύρια νεκρούς και βασανισμένους.

Όσα έθνη δεν εξαφανίστηκαν από προσώπου γης, υπέστησαν εκείνο που ο εθνολόγος Robert Jaulin ονόμασε «εθνοκτονία», δηλαδή συστηματική καταστροφή του τρόπου ζωής και σκέψης τους (η «εθνοκτονία» διαφέρει από την «γενοκτονία» στο ότι αποσκοπεί όχι στην φυσική εξόντωση των ανθρώπων αλλά στην εκμηδένιση της κουλτούρας τους: ο γενοκτόνος σκοτώνει με φυσικό τρόπο, ο εθνοκτόνος σκοτώνει πνευματικά).

Εδώ και πολύ καιρό, οι άνθρωποι των εκχριστιανισμένων ή εξισλαμισμένων εθνών είναι ολόϊδιοι με τους ανθρώπους των άλλων ομοίως κατεστραμμένων εθνών, με τον ίδιο προγραμματισμό, τους ίδιους φόβους, τις ίδιες προκαταλήψεις και την ίδια μισαλλοδοξία μέσα στα κεφάλια τους.

Για τις «μονοθεϊστικές» θρησκείες, οι άνθρωποι που δεν προσχωρούν σε αυτές και επιμένουν να διατηρούν (τι πιο φυσιολογικό!) την θρησκεία των προγόνων τους, δεν είναι «κάποιοι άλλοι» που έχουν στο κεφάλι και την καρδιά τους «κάποια άλλα» πράγματα, αλλά διαβολικά όντα που υποτίθεται ότι παρεμποδίζουν την παγκόσμια επιβολή της θέλησης του «θεού» των «μονοθεϊστών».

Οι «άπιστοι» απλώς… δεν πρέπει να υπάρχουν.
Σε προγενέστερους αιώνες οι «άπιστοι» σφάζονταν, βασανίζονταν, καίγονταν στις πυρές.
Σήμερα, χάρη στις ιδέες του Διαφωτισμού και σε δύο σχεδόν αιώνες επαναστάσεων, αυτή η δυνατότητα ευτυχώς έχει αφαιρεθεί (τουλάχιστον έως τώρα) από τους αυτόκλητους κατόχους των «μοναδικών» «Αληθειών».
Περιορίζονται λοιπόν εκεί που έχουν υπό την εξουσία τους τα κράτη και τις κοινωνίες να συντρίβουν έμμεσα τους «άπιστους» με άλλα μέσα.


Η αρνητική διάκριση είναι ένα από αυτά.

ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ ΚΙ ΑΣ ΕΝΟΧΛΟΥΝΤΑΙ Μετά από αιώνες υποχρεωτικής αφάνειας υπό την απειλή της φυσικής εξόντωσης των μελών της, η Ελληνική Εθνική Παράδοση και Θρησκεία εμφανίστηκε ξανά δημόσια όταν η δημοκρατία σταθεροποιήθηκε επαρκώς στον τόπο μας ώστε να αποτολμηθεί κάτι τέτοιο και διεκδικεί ισονομία, ισηγορία και θεσμική αναγνώριση από την Ελληνική Πολιτεία, η οποία όμως δεν έχει ακόμη απεκδυθεί το θεοκρατικό, βυζαντινό ένδυμα και ελέγχεται σε μεγάλο βαθμό από την Εκκλησία.

Για την ώρα, ενάντια μάλιστα στα ισχύοντα στις σύγχρονες ευρωπαϊκές χώρες, η Ελληνική Πολιτεία προτιμάει να αυτογελοιοποιείται παριστάνοντας ότι δεν μας γνωρίζει (παρά το επίσημο Υπόμνημά μας της 7ης Μαϊου 2006), αφήνοντας κοινωνικά και επαγγελματικά εντελώς ανυπεράσπιστα τα μέλη μας μπροστά στην μισαλλοδοξία των θεοκρατών και των ανάλογα προγραμματισμένων «πιστών».

Δεν μπορούμε όμως να τους κάνουμε την χάρη και να εξαφανισθούμε.
Το κατ’ εξοχήν μη διαπραγματεύσιμο δικαίωμά μας είναι το να εξακολουθήσουμε να υπάρχουμε. Να εξακολουθήσουμε να υπάρχουμε και να μεταδίδουμε την δική μας Παράδοση στις γενιές που ακολουθούν.

…………………………………………………


THE END OF GREECE FROM 146 BC TO 1821 AD

In 146 B.C. the Greeks gave their last battle for freedom against the Romans in Lefkopetra, Corinthia. From the Romans they were never freed but delivered as sheep for slaughter to the Turks.

146 B.C. is the insatiable chronology that the Greeks did not only lose their freedom, but something even more precious, they lost their ideals, their ideology, their mindset, lost everything that made them great, giving to the modern world a civilization similar to it that had never existed.

The years that followed since 146 BC, and until 325, the Greeks did something unthinkable, imposing themselves on the Romans culturally. It was so obvious that the Roman poet Horatius was forced to confess ” The Romans may have imposed their will on the Greeks by arms, but the Greeks imposed on them with their philosophy and civilization.” During this time, we also had philhellenic tendencies by Roman emperors, such as Adrian, and generally the Greeks were given a special appreciation.

From 146 B.C. onward the Greeks in various parts of Greece staged some revolts in order to free themselves from the Romans. These revolts were not successful and were put down by the Romans.. They were brutal for many decades and looted statues and other great works of art and had them shipped back to Rome ….to decorate Rome. Once they  overcame their suspicions of the Hellenes and began to take a serious interest in the discoveries of the Greeks, their brilliant philosophy and literature, their mathematical and scientific knowledge, their religion etc. etc. they fell in love with all things Hellenic and adopted all things Hellenic.

The establishment, the well to do and financially well off Romans brought over to Rome many Hellenic scholars – teachers – philosophers to educate their children. All the ruling class gave their children a Hellenic education. The Hellenic language thus became after “Latin” the most used language in Rome.

All this came to an end when Constantine came to the throne of the Roman Empire. When the German tribes invaded and occupied Rome, the Roman Empire separated into a Western wing and an Eastern wing and Constantine created a new capital for his Eastern Roman Empire which he named “New Rome and Constantinople” and later on Theodosius in 392 A.D. made the Christian religion the official religion of the empire. Thus from the middle of the 4th century A.D. the Romans began to insist that all the people convert to Christianity.

The Hellenic people refused to convert and thus the brutal torture and mass murder began against all the people and in particular the Hellenic and Hellenized people in the empire that refused to convert to Christianity.

However, in consolidating the throne by Constantine the Great, the promotion of Christianity, and the imposition of it as an exclusive religion by the (Great) Theodosius in 392 A.D., the Greek civilization and with it the western world entered the deep darkness of the Byzantine Middle Ages. The imperial decrees (codes) were inhuman and ordered the death and confiscation of all property to anyone who practiced the rites in honor of the old gods.

The absurdity of the (holy) fathers of the newly-baptized Christians and the hordes of the clergymen, completed the extinction of the Greek people and their civilization. The Greeks, who were overwhelmingly, culturally and spiritually superior to all other peoples, to them it was inconceivable to renounce the religion of their ancestors and to accept the religion of the Jews of an Oriental and inferior people as they then believed. We must not forget that the Greeks had a saying, that all non-Greeks are barbarians. The original meaning of the word “barbarian” was for those who did not speak Greek and who were uneducated, but soon it had taken on the importance of the farmer, the uncivilized.

The feeling of the homeland was lost, with it being lost the “beating glory” of Leonidas, and the Salamina fighters, “You Greeks free your country and liberate your children, wives, and ancestral Gods”, and in its place there is now «κύριε ελέησον».

The hooded informers and Christian “kreourgeia” (death camps) erected quickly got to work, with lots of victims, and mainly Greeks. Fear has erased their traces to date, despite their long-lasting action. However, the 20-year-old action of the Scythoupolis death camp (as reported by the Roman historian Marcellin Ammianos), which was set up before Christianity became the official religion of the empire, suggests what happened afterwards.

In 390 A.D. with the orders of emperor Theodosius in the Hippodrome of Thessaloniki 15,000 unarmed Greek citizens were slaughtered. But this was not enough and in 396, the Emperor Arkadios turned the Gothic Alaric General – after having supplied him with numerous monks as fighters – leased them against the centers of Greek civilization all over Greece.

The historian K. Paparrigopoulos writes: “The Goths led by numerous monks had plundered between Thermopylae and Attica, Locrida, Fokida, Boeotians, looting and destroying in the country side and cities. With groups of men women and children in groups being decapitated, The debauchery was so great that fifty-years-on- the (historian) Zosimis assured us that until that time the specks of this brutality still appeared “.

The number slaughtered was unknown, during this 2 year raid. It is believed to amount to several hundred thousand.

The deadly imperial decrees (codes) against the Greeks continued to be issued even during the time of Justinian in 530 A.D.. At the intersection in the city of Nika in 532 A.D., 30,000 unarmed Greek civilians were killed in the city’s hippodrome.

 With the leadership of the despot Bishops, priests and clergy, persecutions and crimes against non-Christians continued for another 460 years, until around 990 A.D., with the last of them being the Cretans and the Maniates.

Byzantium, the graveyard of Hellenic civilization and the murderer of the Greek population, was the state where two syndromes dominated, the theocracy and the “αναξιοκρατία” – “ANAXIOKRATIA – UNWORTHY”, and who made the remaining Greeks, aliens, ravenous, and hungry, victims to the wims of every raider. Its humane democracy was destroyed, and words like Greek and Hellenic were outlawed , and for centuries they were extinguished from the vocabulary of the Greeks.

The Greek landscape, where it was once full of life, and merry feasts now deserted, huge areas were left uninhabited, and where once you met settlements there was now the sadness and the wilderness. The Olympic Games, the games of Nemea, Isthmia, Pythia, Panathinaia were banned and stopped. The poetic and theatrical struggles no longer reigned. The stadiums and the theaters were like a wasteland of desert, they were silent witnesses, to the brilliant past, and the owls that inhabited them, mourned overnight, the spiritual and cultural defeat of the Greeks.

The Greek nation now dying, not only culturally but also in population. When the Greeks were enslaved to the Romans in 146 BC, it is reasonable to say that their population numbered the millions. Taking into account the descriptions of Pausanias, who wants to show how heavily populated the Greek area was, he writes that the kids (young goats) could jump from the tiles of one house to the tiles of the other. Not even taking into account those Hellenized, by the successors of Alexander the Great, the peoples of Asia Minor.

Today, the Greek nation, along with the Greeks of the diaspora, is about 15 million. If we compare the population of the Turks that now reaches 70 million, and the Ottoman Turks who came to Asia Minor in 1200 A.D. did not exceed 50,000 families, according to Turkish history, then the Greek population, if it was not slaughtered, today had to be at least approximately 100 million.

{ Convert, become Christians or you will die! In this way the Greeks became Christians in the Christian Eastern Roman Empire from the middle of the 4th century AD. It is estimated that about fifteen million Greeks were vanquished by the Christians in the empire during their reign, who refused to abandon their Hellenic  National Religion.}

* Also, in Anatolia between 500,000 and 1,000,000 Greeks were murdered in the Turkish genocide against the Armenians, the Assyrians and the Greeks between 1913 and 1919 AD. 

 

http://ellinikotitaellinismoshellenism.blogspot.com.au/search?updated-min=2010-01-01T00%3A00%3A00-08%3A00&updated-max=2011-01-01T00%3A00%3A00-08%3A00&max-results=2

 SKITHOPOLIS: The first “Auschwits” in history
Σκυθόπολις: ΤΟ ΠΡΩΤΟ “ΑΟΥΣΒΙΤΣ” της ιστορίας

Σκυθόπολις, 

(η σημερινή πόλη Μπετσηάν του Ισραήλ), 

4ος αιώνας μχ γύρω στο 341.

 Στην αρχαία αυτή πόλη του δυτικού Ισραήλ

 λειτούργησε το πρώτο

στρατόπεδο συγκέντρωσης και καταστροφής

 συνειδήσεων, το πρώτο “Άουσβιτς” της Ιστορίας.  

Για δύο δεκαετίες, καθ’ όλη τη διάρκεια της κατοχής

 του βυζαντινού θρόνου απ’ τον Κωνστάντιο το Β’

δευτερότοκο γιο του Κωνσταντίνου 

η Σκυθόπολις υπήρξε ο τόπος συγκέντρωσης

και βασανισμού και θανάτωσης των Ελλήνων,

 όλων όσων αρνήθηκαν να ασπασθούν

 το δόγμα του χριστιανισμού.  

Το αποτρόπαιο αυτό έγκλημα 

κατά της ανθρωπότητας, που συστηματικώς

απεκρύπτετο πάντοτε και εξακολουθεί 

να αποκρύπτεται μέχρι και σήμερα,

 το διασώζει ο Ρωμαίος ιστορικός

 Αμμιανός Μαρκελλίνος, στο 19ο βιβλίο του έργου

του “Rerum Gestarum Libri XXXI”.  

Μοναδική προηγηθείσα της παρούσης αναφορά

 στα περιγραφόμενα απ’ τον Αμμιανό γεγονότα

 της Σκυθόπολης είναι εκείνη του Εμμανουήλ Ροΐδη, 

που γράφει:  

Ουχ ήττον επιβαρυντική είναι και η μαρτυρία

 του Αμμιανού Μαρκελλίνου, ην πιστώς μεταφράζομεν.

“Αρκεί να κατηγορηθεί τις υπό κακόβουλου

κατασκόπου”, ότι έφερε περί τον τράχηλο

 φυλακτήριον κατά του πυρετού ή

εφάνη παρακαθήμενος πλησίον τάφου ή ερειπίου,

 ίνα καταδικαστεί εις θάνατον

ως ειδωλολάτρης ή νεκρομάντις. 

Εκ των απωτάτων άκρων της αυτοκρατορίας

εσύροντο αλυσόδετοι πάσης τάξεως

 και ηλικίας πολίται, ως οι μεν απέθνησκον

καθ’ οδόν, οι δεν εν τοις δεσμωτηρίοις. 

Οι δε επιζώντες εστέλλοντο εις Σκυθόπολιν,

 απόκεντρον εν Παλαιστίνη πόλιν, όπου

 είχαν στηθεί τα βασανηστήρια και το σφαγείον. 

Ο πρώτος βασανισθείς ην ο Σιμπλίκιος, μετά

τούτον Παρνάσιος, είτα ο Ανδρόνικος κτλ. 

(Σημειώσεις εις την “Πάπισσαν 6-9 Ιωάνναν”, σημ.200)  

Οργανωτής ένας εξολοθρευτής επίσκοπος  

Το σφαγείον της Σκυθόπολης υπήρξε επινόηση 

ενός νοσηρού εγκεφάλου,

 του επισκόπου Αλεξάνδρειας Γεώργιου. 

Σύμφωνα με τον Αμμιανό, “ο Γεώργιος 

με τη συμμορία του προχωρούσε στους δρόμους

 των Ελλήνων της Αλεξάνδρειας

κομματιάζοντας ανθρώπους και καίγοντας 

τα πάντα”(Βιβλίον 17, κεφ 11).  

Είχε δε ανέλθει στον επισκοπικό θώκο εξοντώνοντας

 πολλούς ανθρώπους”(Βιβλίον 17, κεφ 11).  

Όμως οι Έλληνες ήσαν ακόμη η πλειοψηφία 

των υπηκόων της αυτοκρατορίας, 

κατείχαν μάλιστα όλες σχεδόν τις διοικητικές

 θέσεις των ρωμαϊκών επαρχιών. 

Σκοπός του Γεώργιου ήταν η καθολική τους

 εξόντωση, η γενοκτονία, καθώς

εστέκοντο, ως αρνητές τους χριστιανισμού, 

εμπόδιο στα μεγαλεπήβολα σχέδιά

του, που δεν ήσαν άλλα απ’ την απόλυτη επικράτηση 

του δόγματος στην Ανατολή.  

Με πανουργία λοιπόν προσφέρθηκε να παίξει

 το ρόλο του υπερασπιστή του αυτοκράτορος,

 ζητώντας απ’ αυτόν τη συνδρομή του, 

για να καταπνίγει οποιαδήποτε συνωμοσία 

εξυφαίνετο τάχα εναντίον του.  

Ο Κωνσταντίνος δέχθηκε και απέστειλε 

στην Ανατολή τον αρχιγραμματέα της

Αυλής Παύλο, έναν επίσης επαγγελματία

 εξολοθρευτή, περιβόητο για τη

σκληρότητά του, αποκαλούμενο και “Τάρταρο”.  

Αυτός και ο Γεώργιος σε συνεργασία οργάνωσαν

 το στρατόπεδο συγκέντρωσης

της Σκυθόπολης, μια πόλη της Παλαστίνης,

 έμοιαζε για δύο λόγους η πλέον

κατάλληλη από οποιαδήποτε άλλη, 

“Ήταν η πλέον απομονωμένη και κυρίως

ευρίσκετο μεταξύ Αντιοχείας και Αλεξάνδρειας, 

από τις οποίες προέρχεται 

ο μεγαλύτερος αριθμός

 των κατηγορουμένων”(19,12).  

Οι κατηγορίες “επί εσχάτη προδοσία” σταδιακά

 άρχισαν να απαγγέλλονται

χωρίς προσχήματα εναντίον

 όλων των Ελλήνων. 

Εχαρακτηρίζοντο ως υπονομευτές

 του αυτοκράτορος, σύμφωνα με το σχέδιο

 που είχαν καταστρώσει

κράτος και εκκλησία, με εκτελεστές τον Παύλο 

και τον Γεώργιο.  

Στην τρίτη φάση του σχεδίου, απροκάλυπτα

 πλέον οδηγούνταν στη Σκυθόπολη

όλοι όσοι συλλαμβάνονταν επ’αυτοφόρω 

να συνεχίζουν να διατηρούν κάποια

στοιχεία της παράδοσής τους. 

“Έφτανε να φορά κανείς στο λαιμό του ένα

φυλακτό κατά του ελώδους πυρετού ή άλλης

 ασθένειας, ή να κάθεται κοντά σε

τάφο (ειδωλολατρικό), για να κατηγορηθεί ότι 

επικαλείται φαντάσματα και

δαίμονες και να θανατωθεί”(19,12, παρ.14)  

Θύματα απ’ όλο τον Ελληνικό κόσμο.  

Ο τόπος αυτός των βασανιστηρίων 

και του θανάτου πολύ γρήγορα έφτασε

 να δέχεται “άπιστους” όχι μόνο απ’ την Ανατολή

αλλά από κάθε μέρος της

επικράτειας, “Απ’ όλο σχεδόν τον κόσμο ευγενείς

 ή απλοί πολίτες οδηγούνταν

αλυσοδεμένοι στη Σκυθόπολη. 

Μερικοί απ’ το βάρος των αλυσίδων και την

ταλαιπωρία της φυλακής πέθαιναν

 πριν ακόμα δικαστούν”(19,12 παρ.7)  

Ελάχιστοι που γλύτωσαν την εκτέλεση είτε 

διότι μεταγνώμησαν είτε διότι με

θάρρος και ψυχικό σθένος απέδειξαν

 την αθωότητά τους, οδηγήθηκαν στην

7-9 εξορία και κατασχέθηκαν οι περιουσίες τους.  

Τα κοινόβια των χριστιανών της εποχής

 ετρέφοντο αποκλειστικά από αυτές τις

κατασχέσεις. Μ’ αυτές τις “επιεικείς” τιμωρίες 

γλύτωσαν ύστερα από βασανιστήρια τον θάνατο

 ορισμένοι επιφανείς άνδρες, όπως ο Σιμπλίκιος,

 ο Παρνάσιος, ο Ανδρόνικος και μερικοί ακόμη.  

Το ανθρωπόμορφο αυτό κτήνος, ο Παύλος, 

διέθετε τόση εξουσία και δύναμη, 

ώστε “με μια κίνηση του κεφαλιού του, 

μ’ ένα νεύμα του μόνο εξηρτάτο η ζωή

όλων όσον περπατούσαν στη γη”(19,12,παρ.13)  

Το παραπάνω απόσπασμα φανερώνει 

την πρωτόγνωρη βαρβαρότητα που έζησε

ολόκληρος ο Ελληνικός 

και Ελληνιστικός κόσμος. 

Πρωτόγνωρη για την ανθρώπινη ιστορία 

και σίγουρα μεγαλύτερη όλων όσες 

μετέπειτα συνέβησαν.  

Άγνωστο παραμένει το πότε τελικώς 

έκλεισαν τα σφαγεία της Σκυθόπολης. 

Το πιθανότερο είναι να καταργήθηκαν 

από τον Ιουλιανό το 361μχ. Ο όλεθρος όμως

και αφανισμός των πιο ζωντανών στοιχείων

 του Ελληνισμού ήταν πλέον γεγονός.  

Η Σκυθόπολις και τα γεγονότα που διαδραματίσθηκαν

εκεί επί 20 συνεχή έτη κατά τον 4ο μχ αιώνα, 

αποτελούν μεγάλο σταθμό στην ιστορία του Ελληνικού

Έθνους, του Ελληνικού πολιτισμού αλλά και

 ορόσημο μεγάλο στην πνευματική

πορεία της ανθρωπότητας. Διότι αποκαλύπτουν

 τον τρόπο με τον οποίο επεβλήθη

ο χριστιανισμός στον Ελληνιστικό κόσμο 

και την πραγματική αιτία που επήλθε ο Μεσαίωνας.  

Αποκαλύπτουν επίσης, γιατί τα μετέπειτα 

αυτοκρατορικά διατάγματα, 

που θεσμοθετούσαν την “επί ελληνισμώ”

 θανατική καταδίκη, εφαρμόσθηκαν χωρίς

καμμιά αντίδραση ή εξέγερση, όπως χωρίς 

καμμιά αντίσταση επήλθε και ο

αφανισμός των πόλεων της κυρίως Ελλάδος 

από τον Αλάριχο σαράντα χρόνια

αργότερα. Μεγάλος αριθμός Ελλήνων-και σίγουρα 

όλοι ήσαν υψηλού

πνευματικού, ηθικού αλλά 

και οικονομικού επιπέδου-εξοντώθηκε.  

Τους εναπομείναντες, ο τρόμος και ο πανικός τους

οδήγησαν στο συμβιβασμό, με αποτέλεσμα 

την αλλοίωση της εθνικής και πολιτιστικής τους 

ταυτότητας.  

Αποκαλύπτουν πάλι, στην καλύτερη περίπτωση, 

τη θλιβερή άγνοια ή τη δουλικότητα και,

 στη χειρότερη, τον ωμό ανθελληνισμό όσων σήμερα

εξακολουθούν, κωφεύοντας προς την Ιστορία, 

να μιλούν για την “Ελληνικότητα

του Βυζαντίου” και για “ελληνοχριστιανικό πολιτισμό” 

και να εμφανίζονται ως φορείς τους.  

Τα φώτα που πνεύματος έσβησαν σ’ αυτούς

 τους ελεεινούς καιρούς, η εξόντωση

όμως των συνειδήσεων συνεχίζεται και σήμερα. 

Η Ελλάδα ωστόσο, η ιδέα

Ελλάδα, αποδεικνύεται ότι παρέμεινε 

και παραμένει αλώβητη, αλύγιστη 

και αληθινή. 

Στέκεται ως Λόγος πάνω απ’ το Παράλογο,

ολοζώντανη ζει στο λογισμό

των διαλεχτών, στην συνείδηση

 των ελεύθερων ανθρώπων.   

Σύμφωνα με τις ιστορικές πηγές εκείνων 

των Ρωμαιοβυζαντινών χρόνων 

οι συνεχείς διώξεις και γενοκτονίες κατά 

των Ελλήνων πήραν την ζωή 19.000.000+ 

Ελλήνων από τα 20.000.000 . 

Λιγότεροι από 1.000.000 επέζησαν εφ΄ όσον μετά

βίας και τρόμου έσκυψαν κεφαλή

 προς το εβραιογενές θεό και το χριστιανικό του

δόγμα , όπου η κύρια εντολή αυτού ήταν και είναι :  

Λέγει ο Ιησούς Χριστός: *Όσο για τους εχθρούς μου,

 αυτούς που δεν με θέλησαν για βασιλιά τους 

φέρτε τους εδώ και κατασφάξτε τους μπροστά μου*. 

*Κατά Λουκάν* (ΙΘ΄, 27) . 

Posted by Ellinikotita Ellinismos Hellenism 

Μοιραστείτε το!

2 comments to ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΑΠΌ ΤΟ 146 Π.Χ. ΕΩΣ 1821 Μ.Χ.

  • Έχετε ορθογραφικό λάθος σε πολλές λέξεις σας….. και είναι πολύ κρίμα επειδή τα κείμενα σας είναι πραγματικά υπέροχα και άξια ανάγνωσης…. αλλά σας μειώνει πολύ η ορθογραφία σας….. προσπαθήστε να τα διορθώσετε με την βοήθεια κάποιου λεξικού και θα γίνετε περισσότερο δημοφιλής και με μεγαλύτερη εγκυρότητα !!!
    Π.χ. Το Τέλος της Ελλάδος δεν γράφετε με ωμέγα !!!

    • Αγαπητέ φίλε αναγνώστη, πρώτα να σου πω ευχαριστώ, δεύτερο δεν δικαιολογούμε, διότι ήταν στον τίτλο. Όμως έχω ένα ελαφρυντικό. Τέτοια μεγάλα θέματα που δεν τα έχω επιμεληθεί, είναι δύσκολο να τα ελέγξω. Στα δικά άρθρα δίνω την δέουσα προσοχή. Αυτό το άρθρο είναι εργασία άλλου, άλλωστε λέει στο τέλος με τον σύνδεσμο. Πάντως και πάλι σε ευχαριστώ, άλλο τα δυο μάτια και άλλο τα πολλά. Παραδείγματι επάνω στο φόρτε του χρόνου που διαθέτω για την ιστοσελίδα, μου ξέφυγε κάτι κραυγαλέο στον τίτλο. Και πάλι σε ευχαριστώ!!!!

Leave a Reply

You can use these HTML tags

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>