ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ

PD Dr.-Ing. Georg Chaziteodorou Bleibergweg 114 D-40885 Ratingen Tel.+Fax: 0049 2102 32513

                   E-Mail: chaziteo@t-online.de

                     13.08.2019

Γ. Θ. Χατζηθεοδωρου

Ο πλανητης Γη γεννηθηκε στην πιο ευνο’ι’κη θεση (Ζωνη-Goldilocks) και εχει ατμοσφαιρα που περιεχει οξυγονο και νερο και περιστρεφεται γυρω από τον Ηλιο του ηλιακου μας συστηματος με μια αξονικη αποκλειση 23 βαθμων και 27 πρωτων λεπτων επι του επιπεδου της κινησης του, δηλαδη επι της εκλειπτικης του.

Εάν ο πλανητης μας βρισκονταν λιγο πιο κοντα στον Ηλιο, το νερο του θα εξατμιζονταν.

Εάν βρισκονταν λιγο πιο μακρυα από τον Ηλιο, δεν θα περιειχε αυτο το υγρο νερο.

Χωρις όμως υγρο νερο δεν θα περιειχε αυτος και την πολυμορφια της Ζωης όπως την γνωριζουμε.

Η γηινη ατμοσφαιρα υποδιαιρειται στην Τροποσφαιρα (11-16 χιλιομετρα), στην Στρατοσφαιρα , στην Μεσοσφαιρα (40-80 χιλιομετρα) και στην Ιονοσφαιρα ‘η Θερμοσφαιρα (80-200 χιλιομετρα).

Η σχετικα στενη λωριδα της Τροποσφαιρας περιεχει το 80 % της μαζας της ατμοσφαιρας, 8 εκατομμυρια τοννους αερος ανα τετραγωνικο χιλιομετρο της γηινης επιφανειας των περιπου 510 εκατομμυριων τετραγωνικων χιλιομετρων, δηλαδη 4.100 εκατομμυρια τοννους αερος (στην πιεση του αερος αυτου, 1,01 x 10 στην 5 χιλιογραμμα ανα τετραγωνικο μετρο, οφειλεται στο ότι οι ανθρωποι, τα ζωα και τα φυτα δεν χανουν δια της εξατμισης τα υγρα συστατικα τους, δηλαδη που διατηρουνται εν Ζωη) και το συνολο του νερου της Υδροσφαιρας, δηλαδη 1,33 δισεκατομμυρια κυβικα χιλιομετρα νερο.

Από αυτό το 97 %, δηλαδη τα 1,29 δισεκατομμυρια κυβικα χιλιομετρα είναι αλμυρο νερο και μονο το 3 %, δηλαδη 40 εκατομμυρια κυβικα χιλιομετρα γλυκο νερο, το οποιο κατανεμεται με 1,44 εκατομμυρια κυβικα χιλιομετρα σε λιμνες, ποταμους και αλλους υδροφορους οριζοντες, με 40 χιλιαδες κυβικα χιλιομετρα σε νεφη και υδρατμους και με 38,52 εκατομμυρια κυβικα χιλιομετρα στους παγους, από τους οποιους τα 36 εκατομμυρια κυβικα χιλιομετρα στην Ανταρκτικη και τα 2,52 εκατομμυρια κυβικα χιλιομετρα στην Γριλανδιας.

Η προελευση και η υπαρξη του νερου στον πλανητη μας καλυπτεται από ενα πεπλο μυστηριου.

Ναι μεν το νερο υπαρχει παντου στο Συμπαν, αλλα υπο μορφη παγου.

Τον Μα’ι’ο του 1997 η  NASA των ΗΠΑ εκανε την ακολουθη ανακοινωση:

«Παρατηρησαμε για πρωτη φορα ένα πληθος από μικροσκοπικες χιονομπαλλες να πεφτουν από το διαστημα με κατευθυνση προς την στρατοσφαιρα της Γης, Ανακαλυφθηκεν πλεον, ότι οι χιονομπαλλες είναι διαστημικα σωματα ομοια με μικρους κομητες, με διαμετρο  δωδεκα περιπου μετρων.

Αρκετες χιλιαδες απ’ αυτές φθανουν πετωντας καθημερινα, αλλα καθως πλησιαζουν την επιφανεια της Γης, διαλυονται και γινονται μερος των νεφων».

Ετσι επιβεβαιωνεται από την NASA των ΗΠΑ, ο Ομηρος και ο Ησιοδος, που ισχυριζονταν ότι «ο Ζευς υει υδωρ».

Η βροχη ερχεται καθημερινα ψηλα από το διαστημα με την μορφη του παγου.

Η ετησια ποσοτητα της διαστημικης αυτης βροχης είναι σχετικα μικρη, αλλα, αν αυτό συμβαινει για 4,7 δισεκατομμυρια χρονια, είναι υπεραρκετη, για να σχηματισθουν οι Ωκεανοι.

Κατά μια άλλη θεωρια, δημιουργειται Υδωρ-Juveniles σε μαγματικα πετρωματα στον μανδυα του πλανητη μας και τροφοδοτει τους Ωκεανους με νερο.

Σε αντιθεση το Υδωρ-Vadosen μεταφερεται από Κομητες και Μετεωριτες και αγνωστο από πού, υπο μορφη παγων  στον πλανητη μας.

Η σημερινη παγετωδης εποχη, μεσα στην οποια ακομη βρισκομαστε, αρχισε πριν περιπου 40 εκατομμυρια χρονια με ένα ποικιλο φασμα, δηλαδη με εναλλαγες μεταξυ φρικτωδων κλιματικων καταστασεων καυσωνος και ψυχους αλλα και ευχαριστων.

Κατά τα τελευταια 2,5 εκατομμυρια χρονια – αναβαση του Homo erectus και Homo sapiens, δηλαδη του σημερινου ανθρωπου – υπηρξαν τουλαχιστον 17 χρονικοι περιοδοι ισχυρων παγετωνων, με ενδιαμεσους θερμους.

Η αιτια των εναλλαγων αυτων παραμενει μεχρι σημερα αγνωστη.

Παλαιοτερα οι ενδιαμεσοι χρονικοι περιοδοι των παγετωνων διαρκουσαν συχνα μονο 8.000 χρονια.

Η τελευταια ενδιαμεσος περιοδος, μεσα στην οποια ακομη ζουμε, αρχισε πριν 130.000 χρονια, ειχε το ζενιθ της πριν 20.000 χρονια, οπου το 30,5 % της στερεας της γηινης επιφανειας ηταν σκεπασμενο από ένα παχυ στρωμα παγου.

Ακομηκαι σημερα είναι ακομη το 10 % της στερεας της γηινης επιφανειας σκεπασμενο από ένα παχυ στρωμα παγου, ενώ το 14% του εδαφους της στερεας είναι συνεχως παγωμενο.

Δεν αποτελει καμμια υπερβολη εάν υποστηριχθει από τον γραφοντα στο σημειο αυτό, ότι βρισκομαστε ακομη εντος της παγετωδους εποχης.

Πριν 12.000 χρονια ο πλανητης μας εθερμανθει πολύ γρηγορα αλλα την φαση αυτή ακολουθησε ένα παγερο κλιμα ψυχους που διηρκησεν περιπου 1.000 χρονια.

Οι θερμοκρασίες σήμερα στα διάφορα σημεία της γης.

Στο τελος της φασης αυτης αυξηθηκε ξαφνικα η θερμοκρασια στην διαρκεια μονο 20 ετων κατά 4 βαθμους Κελσιου.

Τα αποτελεσματα υπηρξαν ανωμαλες καιρικες συνθηκες με ισχυρες βροχοπτωσεις, καταστροφικους κυκλωνες και τεραστια θαλασσια κυματα.

Δεν αποκλειεται να γινει η σημερινη σχετικα θερμη χρονικη περιοδος η απ’ αρχη μιας νεας παγετωδους εποχης.

Στην περιπτωση αυτή, δηλαδη στην περιπτωση που ξανακαλυφθουν μεγαλες χερσαιες περιοχες με στρωματα παγου, ουδεις θα είναι σε θεση να αντιμετωπισει αποτελεσματικα την νεα κλιματικη κατασταση.

Ο πλανητης μας μπορει να συγκριθει ως μια μεγαλη «σβουρα» με τελειως ελευθερο αξονα περιστροφης ως προς το επιπεδο της εκλειπτικης, με το οποιο σχηματιζει γωνια 66 μοιρων και 33 πρωτων λεπτων.

Σε τρεις διαφορετικες χρονικες περιοδους  και δη ανα 10 χρονια, ανα 5,9 χρονια και σε τυχαια χρονικα διαστηματα προκαλειται επι του πλανητη Γη μια μορφη «λοξιγκος» στην περιστροφικη κινηση γυρω από τον αξονα του, δηλαδη μια χρονικη αυξομειωση της ημερησιας διαρκειας κατά κλασματα δευτερολεπτου.

Από την αστρονομια είναι γνωστο, ότι η ευκρατος κλιματικη ζωνη ης Γης, λογω της κλισεως του αξονα της, στρεφεται προς τον Ηλιο του ηλιακου μας συστηματος κάθε 12.908 χρονια (25.815 : 2) σε μεγαλη αποσταση,  όπως σημερα (αφηλιο, δροσερο θερος) και σε μικρη αποσταση, όπως πριν 134.000 χρονια, (περιηλιο, καυτο θερος).

Κατά την διαρκεια της διαδρομης του ηλιακου μας συστηματος στον Γαλαξια μας και κατ’ επεκταση στο Συμπαν, δεχεται ο πλανητης Γη επιδρασεις που μεταβαλλουν με ένα καθωρισμενο ρυθμο την τροχια του και το σχημα αυτης.

Οι ανατρεπτικες- και ταλαντευομενες κινησεις του πλανητη μας καθωριζουν κατά ποσο χρονικο διαστημα και ενταση επιδρουν οι ηλιακες ακτινες σε μια περιοχη της γηινης επιφανειας.

Χωρις την σταθεροποιητικη επιδραση των δυναμεων ελξης της Σεληνης, ο πλανητης μας θα ταλαντευονταν ως μια σβουρα προτου αυτή πεση.

Η Σεληνη απομακρυνεται από την Γη με ταχυτητα 3,5 εκατοστα τον χρονο με ακομη απροβλεπτες αρνητικες  επιδρασεις της καταστασης αυτης στο κλιμα.

Το φαινομενο της Ζωης στον πλανητη μας προσπαθουν να ερμηνευσουν οι θεωριες εξελιξης του Darwin, της μεταλλαξης, της τυχης και της αναγκαιοτητας, της αυτοματης γενεσης και οι διαφορες βιταλιστικες.

Το φαινομενο αυτό παρουσιασθηκε για πρωτη φορα πριν περιπου 3 δισεκατομμυρια χρονια και περασε το 80 % της ιστοριας του στο σκαλοπατι του μονοκυτταρου.

Δημιουργηθηκε το φαινομενο αυτό μονο του με την επιδραση των νομων που κατοικουν στο εσωτερικο του;

Είναι οι γηινες προ’υ’ποθεσεις που αφησαν να γενηθει η Ζωη, τοσο ειδικες, ώστε να βρισκονται οι ανθρωποι μονοι τους  μεσα στον συμπαντα Κοσμο;

Μερι σημερα αδυνατουν οι φυσικοι επιστημονες να δωσουν έναν αντιπροσωπευτικο ορισμο της Ζωης.

Οι μεχρι σημερα αρισμοι αυτης περιεχουν ανακριβειες και εξαιρεσεις.

Ο κωδικας DNA αποτελει το συστατικο των χρωματοσωματων και των γονιδιων και βρισκεται στον πυρηνα του κυτταρου και περιεχει κωδικοποιημενες πληροφοριες για την μεταβιβαση των γενετικων χαρακτηριστικων από την μια γενεα στην επομενη, καθως επισης για τον σχηματισμο μοριων που είναι απαραιτητα για την αναπτυξη του οργανισμου.

Ο κωδικας αυτος μοιαζει με διπλη ελικα που σχηματιζεται από δυο μακρα σπειροειδη νηματα (κλωνοι) μπλεγμενα το ένα γυρω από το άλλο και αποτελειται από τεσσερες αζωτουχες βασεις.

Στον πυρηνα του σωματικου ευκαριου κυτταρου του ανθρωπου υπαρχουν 23 ζευγη χρωματοσωματων.

Κάθε κλωνος του DNΑ αποτελειται από πολλα μορια που λεγονται νουκλεοτιδια (αδενινη, θυμινη, κυτοσινη και γινανινη).

Το φαινομενο του θανατου στον πλανητη μας οφειλεται στην βιολογικη φθορα ολων ανεξαιρετως των γηινων μορφων Ζωης.

Το βεβαιο του Θανατου καθιστα τα οντα όχι θνητα αλλα θνησκοντα.

Τα οντα θνησκουν συνεχως καθ’ οσον ζουν.

Το είναι του ανθρωπου ως αμεσοτητα όμως μηδενιζεται με τον σωματικο θανατο του ‘η επιβιωνει;

Θνησκει η αμεσοτητα ‘η όχι;

Υπαρχει θανατος για την αμεσοτητα;

Αναποφευκτα προβαλλει στο σημειο αυτό η προβληματικη της αθανασιας.

Τι γινεται συνεπως μετα τον θανατο;

Ο κάθε οργανισμος αποσυντιθεται με διαλυση αυτων που εδειναν την ικανοτητα της Ζωης, δημιουργουνται όμως ενωσεις Υδρογονανθρακων, οι οποιες κατά την διαρκεια των γεωλογικων εποχων μεταξυ αλλων σχηματιζουν τυρφη, λιγνιτη, ανθρακα, πετρελαιο και φυσικο αερριο, δηλαδη τα «βοθρολημματα» της φυσικης λειτουργιας του πλανητη μας.

Εξαφανιζεται όμως το κάθε τι με την αποσυνθεση και διαλυση του σωματικου κυτταρου;

Τα συνιστωντα στοιχεια του  DNA φθανουν μοιραια στα μικροτερα κβαντοτεμαχιδια που συνιστουν τα ατομα της υλης, ηλεκτρονια, πρωτονια, νεοτρονια και ισως και πιο μικρα που είναι ακομη αγνωστα και αθανατα διοτι γυριζουν και επανερχονται στιν κυκλο της Ζωης.

Ο πλανητης Γη εζησε στις γεωλογικες εποχες Ορθοβιζιο (503-438 εκατομμυρια χρονια), Δεβονειο (408-360 εκατομμυρια χρονια), Περμιο (286-245 εκατομμυρια χρονια), Τριαδικο (245-208 εκατομμυρια χρονια) και Κρητιδικο (144-66,4 εκατομμυρια χρονια) τις πεντε εποχες μαζικου θανατου των διαφορων ζωντων μορφων.

Κάθε φορα πεθαναν 80 με 85 % ολων των βιολογικων οργανισμων.

Ο μεγαλυτερος μαζικος θανατος ελαβεν χωρα στο Περμιο (286-245 εκατομμυρια χρονια).

Στην γεωλογικη αυτή περιοδο εξαφανισθηκαν το 95 % ολων των μεχρι τοτε ζωντων οργανισμων. Μεταξυ των πεντε αυτων γεωλογικων εποχων μαζικου θανατου των διαφορων ζωντων μορφων οργανισμων υπηρχαν και άλλες ενδιαμεσες και μετα εποχες θανατου αλλα όχι τοσο μεγαλης ισχυος.

Τα αιτια παραμενουν μεχρι σημερα αγνωστα.

Υπαρχουν οι εξης υποθεσεις:

1. Παγκοσμοιοποιημενος καυσωνας

2. Μεταβολλες στην σταθμη της θαλασσης

3. Μειωση της ποσοτητας οξυγονου στο θαλασσιο νερο

4. Επιδημειες ασθενειων

5. Τεραστιες εκροες ποσοτητων Μεθανιου από κοιτασματα

 Υδριτων στον θαλλασιο πυθμενα και στο θαλασσιο υποβαθρο.

7. 

8. Εισβολη Μετεωριτων και Κομητων επι της γηινης επιφανειας.

8. Τερατιοι Κυκλωνες και Τυφωνες

9. Ενεργοποιηση μιας τρομερα μεγαλης ηφαιστειοτητας

10. Καταστροφικες ηλιακες εκρηξεις (Flares)

Με το τελος της Κρητιδικης (144-66,4 εκατομμυρια χρονια) και την αρχη Τριτογενους γεωλογικης εποχης (Παλαιοκαινο, Ηωκαινο, Ολιγοκαινο, Μειοκαινο και Πλειοκαινο, 66,4-5,0 εκατομμυρια χρονια) αρχιζει μια αλλαγη του κλιματος στον πλανητη μας.

Αυτό εγινε κρυο και με λιγοτερες βροχες και με ταλαντεβομενες θερμοκρασιες.

Πιθανως κατά την εποχη αυτή να ενεργοποιηθηκαν και εμπλουτισαν την γηινη ατμοσφαιρα με μεγαλες ποσοτητες διοξιδιου του ανθρακα, εκατονταδες ηφαιστεια.

Τα τελευταια χρονια ισχυροποιηται συνεχως με διαφορες μορφες  η προπαγανδα των Μεγαλοαπατεωνων για την επιδραση του διοξιδιου του ανθρακα στο κλιμα της Γης, που παραγεται κατά την καυση των βοθρολληματων του πλανητη μας στις βιομηχανικες εγκαταστασεις παραγωγης προ’ι’οντων, στις εγκαταστασεις παραγωγης ηλεκτρικης ενεργειας από την καυση, τυρφης, λιγνιτη, ανθρακος, πετρελαιου, φυσικου αεριου, από τα αυτοκινητα, αεροπλανα, από οικογενειακες εγκαταστασεις, από την γεωργια κλπ.κλπ. κλπ., δηλαδη και από κάθε άλλη ανθρωπινη δραστηριοτητα.

Υπολογιζεται ότι ο σημερινος γηινος πληθυσμος παραγει ετησιως περιπου 10 δισεκατομμυρια τοννους διοξιδιου του ανθρακα ενώ τα 1.500 ενεργα ηφαιστεια του πλανητη μας πραγουν ετησιως 300 δισεκατομμυρια τοννους.

Οι ετησιες αυτές ποσοτητες διοξιδιου του ανθρακα δεν μπορουν να μεταβαλλουν το γηινο κλιμα.

Αυτές επιστρεφουν με τις βροχες στην γηινη επιφανεια και με ενωσεις με αλλα ορυκτα χρησιμοποιουνται από τους μικροοργανισμους, Κοκκολιθους, Φυκια και Κορραλια για την κατασκευη των μικροσκοπικων κελυφων.

Με την διαδικασια αυτή το διοξιδιο του ανθρακα δεν μπορει να επιστρεψει στην ατμοσφαιρα διοτι ενωθηκε σε ανθρακικο ασβεστιο.

Συνολικα στα γηινα πετρωματα είναι 20.000 φορες περισσοτερο διοξιδιο του ανθρακα δεσμευμενο απ΄ότι στην γηινη ατμοσφαιρα.

Με την διαβρωση των πετρωματων στις οροσειρες εγκλωβιζονται ποσοτητες διοξιδιου του ανθρακα της ατμοσφαιρας στα διαβρωμενα πετρωματα και καταληγουν με την ιζηματογενεια και τις μετακινησεις των λιθοσφαιρικων πλακων εντος του μανδυα του πλανητη μας.

Εάν δεν υπηρχε ο μηχανισμος αυτος δεσμευσεως του διοξιδιου του ανθρακα της ατμοσφαιρας και ο αντιστοιχος απελευθερωσης δια της ηφαιστειακης δραστηριοτητας διοξιδιου του ανθρακα προς την ατμοσφαιρα, το διοξιδιο του ανθρακα θα εξαφανιζονταν από την γηινη ατμοσφαιρα, με αποτελεσμα την καλυψη της γηινης επιφανειας με παγους.

Επειδη ομως τα ιζηματα με την μετακινηση των λιθοσφαιρικων πλακων πιεζονται ισχυρα εντος του γηινου φλοιου υπο την επιδραση υψηλων θερμοκρασιων, απελευθερωνεται το διοξιδιο του ανθρακα και μεσου της ηφαιστειακης δραστηριοτητας καταληγει παλι στην γηινη ατμοσφαιρα.

Η διαδικασια αυτή ρυθμιζει τον κυκλο του ανθρακος και με την σειρα του αυτος την περιεκτικοτητα της γηινης ατμοσφαιρας με διοξιδιο του ανθρακα.

Η κλιματικη αλλαγη που σημερα παρατηρειται κακως και εγκληματικα αποδιδεται στις ανθρωπινες δραστηριοτητες και στην παραγωγη απ’ αυτές του διοξιδιου του ανθρακα, του υπευθυνου δηθεν της καταστασης θερμοκηπιου που δημιουργειται.

Προκειται για σκοπημα κατασκευασμενες καμπανιες που χρηματοδοτουνται από Μεγαλοαπατεωνες για να προωθηθουν δυναμικα οι εναλλακτικες μορφες καυσιμων και ενεργειας και το εμποριο απατης με τα πιστοποιητικα διοξιδιου του ανθρακα από τους μεγαλους και γνωστους κερδοσκοπους Μεγαλοληστες.

Τετοιες θερμες ενδιαμεσες κλιματικες καταστασεις, όπως οι σημερινες, εντος της παγετωδους εποχης που αρχισε πριν περιπου 40 εκατομμυρια χρονια και μεσα στην οποια  ακομη βρισκομαστε, είναι συνηθεισμενα φαινομενα.

Βεβαιως ο γηινος θερμοστατης είναι ένα πολύ ευαισθητο οργανο και η αποσταση στην γηινη Τροποσφαιρα μεταξυ της Ζωης και του Θανατου για τους ζωντες οργανισμους του πλανητη μας πολύ μικρη.

Ηδη μια μικρη αποκλιση στις δυναμικες διαδικασιες που εκαναν τον πλανητη μας ετσι που τον γνωριζουμε, μπορει να εχει τετοιες επιδρασεις στην γηινη ατμοσφαιρα και συνεπως στις κλιματικες καταστασεις που σημερα επικρατουν, που ουτε καν να τις φαντασθουμεν μπορουμεν.

Λογω της αγνοιας των περισσοτερων ανθρωπων για την ισσοροπια των παραγοντων στην γηινη ατμοσφαιρα και των αλληλοεπιδρασεων τους που ρυθμιζουν τις κλιματικες καταστασεις, ζουνε αυτοι στον πλανητη Γη επικινδυνα.

Ακομη δεν γνωριζουν πολλα πραγματα και είναι σκοπημα και εγκληματικα παραπληροφορημενοι για τους πραγματικους μηχανισμους που μπορουν να επιδρασουν πολύ γρηγορα στο «θερμομετρο» του πλανητη μας.

Οι από το τελος του 19 μ.Χ. αιωνα ιδρυθεισες εταιρειες Υδρογονανθρακων (βοθρολημματων της φυσικης λειτουργιας του πλανητη μας) επεκτειναν το πεδιο δρασεως τους παγκοσμια και αρχισαν με ένα ενεργειακο αγωνα που συνεχιζεται αμειωτα μεχρι τις ημερες μας.

Οι συμμαχιες, οι ενωσεις κρατων και οι ετσι ονομασθεισες φιλιες, σταματουν μπροστα στο χρημα και στα κοιτασματα Υδρογονανθρακων.

Το ποιος καταλαμβανει τις περιοχες ερευνων, το ποιος εισπραττει τα χρηματα δικαιοδοσιας εκμεταλλευσης, των φορων των δια των αγωγων διελευσης πετρελαιου και φυσικου αεριου, το καθωριζουν οι Μεγαλοληστες του πλανητη μας.

Η παλαια σχεση «Σιτηρα, Ελαιολαδο και Στρατιωτες» αντικατασταθηκε από την νεα σχεση «Υδρογονανθρακες και Στρατιωτες».

Όπως το αποδεικνυει σημερα και η Τουρκια, μονο με στρατιωτικη ισχυ εξασφαλιζεται η συνεχης προσβαση προς τις ξενες περιοχες με πιθανα κοιτασματα Υδρογονανθρακων.

Στο κρατιδιο της Ρωμιοσυνης, που ψευδεπιγραφα ονομαζεται «Ελλας», οι «εθναρχες» του (θυγατερες και υιοι της οικογενειοκρατιας) εκβιαζομενοι από την Siemens και πλαισιωποιημενοι από τους «βαρωνους» των ΜΜΕ και της διαπλοκης, είναι δηθεν ετοιμοι να πολεμησουν κατά της Τουρκιας  για την ΑΟΖ….και τα εγχρωμα «αλογα».

Οι «εθναρχες» αυτοι του κρατιδιου της Ρωμιοσυνης, οι οποιοι συμμετεχουν στις Λεσχες τυπου Μπιλντερμπεργκ, γελανε μαζι με τα «αφεντικα» τους για την απυθμενη αφελεια των βυζαντινορθοδοξων ζητιανων Ρωμιων.

Οι «εθναρχες» αυτοι με τα βρομικα χρηματα των βρομικων βοθρολημματων της φυσικης λειτουργιας του πλανητη μας, πληρωνουν δυναμεις καταστολης για να τους προστατευουν, μετατρεποντας το σημερινο κρατιδιο της Ρωμιοσυνης σε χωρα τριτοκοσμικης «Μπανανιας».

Την ωρα που η Γερμανια μαζι με την Γαλλια λεηλατει τις χωρες του ευρωπα’ι’κου νοτου, παιζεται το «παραμυθι» των νεων κοιτασματων Υδρογονανθρακων στην ΝΑ Μεσογειο θαλασσα και νοτια της Κρητης για να μην αντιδρουν για την λεηκασια οι λαοι του.

Κατά «διαβολικη συμπτωση» τα κοιτασματα αυτά εντοπισθηκαν την ωρα που οι λαοι του ευρωπα’ι’κου νοτου θα μπορουσαν πανω στην απελπισιας τους για την λεηλασια να αντιδρασουν βιαιως, αφηνοντας μεταξυ αλλων απληρωτα και τα ομολογα των τοκογλυφων τους.

Την ωρα που οι ηλιθιοι βυζαντινορθοδοξοι Ρωμιοι εχαναν τον ΟΤΕ, την ΔΕΗ, τον ΟΣΕ και την υπολοιπη δημοσια περιουσια, για «ψιχουλα», σκοπημα παραπλανηθηκαν και αποπροσανατολισθηκαν με τα δισεκατομμυρια των Υδρογονανθρακων.

Τους εβαλαν με κομμενη συνταξη να κανουν ονειρα σε’ι’χη….Αυτοι (οι τσιγγανοι του Βορρα) που καταληστευσαν και τους Ρωμιους, τους εβαλαν να ονειρευονται ανυπολογιστα κερδη από τα εκατομμυρια βαρελια πετρελαιου και κυβικα μετρα φυσικου αεριου για να μην αντιδρασουν πανω στην απελπισια για την λεηλασια τους.

Απιθανη μεθοδος κερδοσκοπιας όπως και αυτη της κλιματικης αλλαγης.

Να ονειρευονται οι Ρωμιοι μελλοντικα κερδη σε’ι’χηδων και να τρεμουν από την κλιματικη αλλαγη για να μην αντιδρουν στην λεηλασια των υπαρκτων κεφαλαιων τους.

Ετσι, με τους ετσι ονομασθεντες ρυπους αεριων από την καυση λιγνιτου για την παραγωγη ηλεκτρικης ενεργειας, ξεπουλιεται σημερα και ότι υπαρχει ακομη από την ΔΕΗ.

Τα βοθρολημματα της φυσικης λειτουργιας του πλανητη μας είναι προ’ι’οντα του παρελθοντος, τα οποια μια απλη εφευρεση μπορει μεσα σε λιγες ωρες να τα κανει αχρηστα σκουπιδια, που δεν αξιζει ο κοπος να εξορυχθουν.

Με την ισχυ τους εμποδισαν οι Μεγαλοληστες συστηματικα από την αρχη, δηλαδη μετα τον εντοπισμο του κοιτασματος πετρελαιου το 1859 μ.Χ. στην Πενσυλβανια των ΗΠΑ, κάθε ερευνητικη δραστηριοτητα στον τομεα της ενεργειας που θα μπορουσε να αμφισβητησει την παραλογη καυση των Υδρογοναθρακων, διοτι θα περιοριζε την κυριαρχικη τους εξελιξη.

Οι ερευνες στον ενεργειακο τομεα σκοπημα κατευθυνθηκαν σε τελειως λανθασμενους δρομους και αγνοηθηκαν ολοι οι βασικοι νομοι της φυσης που είναι απλοι και συμμετρικοι, σαν να μην υπηρχαν αυτοι.

Απλες συμμετριες συναντα κανεις π.χ. σε μοριακους και ατομικους παραγοντες της κινησης, που είναι συνηθως σπειροειδης ‘η ελικοειδης.

Ενας σπουδαιος νομος των κινησεων αυτων είναι, οτι βρισκονται σε κινηση, δηλαδη στρεφονται και μαλιστα προς τα εσω γρηγορωτερα απ΄ότι προς τα εξω.

Στο εσωτερικωτερο σημειο της, η δινη, δημιουργει ένα πολύ γρηγορα κινουμενο στροβιλο.

Η σπειρα περιφερεται, στροβιλιζει, χωρευει, πλησιαζει και απομακρυνεται και μεταβαλλει περωμενες σχεσεις σε κινηση.

Οι νομοι αυτοι και η διαδικασια της δινης βρισκονται υλικα παντου στο περιβαλλον, αρχης γενομενης από τους κλωνους του DNA εως τις γιγαντιεαις ενεργειακες ανελισσεις των καταστροφικων δυναμεων των Τορναντος και Χουρικανς.

Η σπειροειδης κινηση δεν είναι μονο μορφη κινησης, είναι για ολες τις εποχες ένα συμβολο για το φως, για την δυναμη και την απειροτητα, στα οποια στηριζονται και οι τεσσεροι βασικοι νομοι του συμπαντος (ηλεκτρομαγνητικη δυναμη, ασθενης και ισχυρα πυρηνικη δυναμη και η βαρυτικη δυναμη).

Και ο ατομικος πυρηνας παρουσιαζει τα χαρακτηριστικα μιας δινης κινουμενος γυρω από ον αξονα του με ταχυτητα 100.000 χιλιομετρα ανα δευτερολεπτο.

Εάν γινονταν δυνατη η εκμεταλλευση των ως ανω καταστασεων, δηλαδη εάν γινονταν τεχνικως δυνατος ο μετασχηματισμος της ενεργειας από τις μικροσκοπικες στις μακροσκοπικες διαστασεις δια μιας μορφης απηχησης (ενεργειακης χωριτικοτητας), θα γινονταν τοσο η δια της καυσεως απελευθερωση ενεργειας οσο και η τετοια δια της σχασεως των ατομων του Ουρανιου 235 και της συντηξεως πυρηνων ισοτοπων Υδρογονου (Θεοδωριο και Τριτιο), μη χρειαζουμενη.

Είναι δυνατη η υπαρξη ενός συστηματος μεταβολης ενεργειας χωρις πυρηνικα και μη καυσημα, το οποιο χωρις να επιβαρυνει το περιβαλλον να εχει το δυναμικο της ικανοποιησης των ενεργειακων αναγκων της ανθρωποτητας;

Είναι δυνατη π.χ. η εκμεταλλευση των αλληλοεπιδρασεων της φυσικης μεταξυ του νερου και της κυκλοφοριας της θερμοτητος για την λυση του αναφερθεντος προβληματος;

Ειναι ένα Perpetum Mobile πραγματι αδυνατο;

Τα γνωστα θερμοδυναμικα αξιωματα που επιδρουν καταπιεστικα, επιδιωκουν ανομα να το αποδεοξουν.

Είναι όμως ετσι ‘η κραυγαζουν τα αξιωματα αυτά για απελευθερωση;

Μπορουν η ενεργεια του κενου χωρου, οι μηχανες Τορναντος, η κρυα πυρηνικη συντηξη, οι μετασχηματισμοι ενεργειας από μικροσκοπικες σε μακροσκοπικες διαστασεις κλπ. να συμβαλλουν αποφασιστικα στην λυση του ενεργειακου προβληματος της ανθρωποτητας;

Στην Φυση δεν υπαρχουν τελειως κλειστα συστηματα και γι’ αυτό μπορει η εντροπια να εχει εξοδο αναγκης προς μια υψηλωτερη ενεργεια, η οποια εισρεει από αγνωστα ακομη πεδια δυναμεων και γι’ αυτό μπορει και να μειωνεται.

Στην θερμοδυναμικη εντροπια ονομαζεται το μεγεθος της καταστασης ενός σωματος ‘η ενός κλειστου συστηματος που εξαρταται από την κατευθυνση της εκκινησης μιας φυσικης διαδικασιας.

Για μη ανατρεψημες καταστασεις η εντροπια αυξανεται.

Η μεγαλυτερη προκληση για την σημερινη επιστημη συνισταται στο να υπερβει την εντροπια, να σπασει το εμποδιο αυτό που περικυκλωνει και απομονωνει την Ζωη και οριοθετει την ενεργεια και την επιθυμια για εργο.

Γ. Θ. Χατζηθεοδωρου

Απαγορεύετε οποιαδήποτε αντιγραφή, εκτός από την Έγγραφη έγκριση της ΑΡΧΑΙΑΣ ΙΘΩΜΗΣ

http://arxaiaithomi.gr