ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ

1. Αἰκατερίνης Παντελίδου τοῦ Κίμωνος, Δικηγόρου, κατοίκου Ἀθηνῶν, ὁδός Μαυρομιχάλη ἀρ. 182.

2. Γεωργίου Χορτάτου τοῦ Ἰωάννου, Δικηγόρου, κατοίκου Ἀθηνῶν, ὁδός Μαυρομιχάλη ἀρ. 182.

3. Λάμπρου Σταθόπουλου τοῦ Παναγιώτου, κατοίκου Ἀθηνῶν, ὁδός Μαυρομιχάλη ἀρ. 182.

4. Φιλιῶς Λαγούρα, κατοίκου Βοτανικοῦ, δι’ ἑαυτήν ὡς κατοίκου Βοτανικοῦ καί διά τόν ἐξωραϊστικόν Σύλλογον «Η ΑΘΗΝΑ», νομίμως ἐκπροσωπούμενον.

5. Ἰωάννου Ἰωαννίδη τοῦ Παναγιώτου, κατοίκου Ἀθηνῶν, ὁδός Μ. Βασιλείου ἀρ. 22.

ΠΡΟΣ

1. Τόν κ. Πρωθυπουργόν τῆς Ἑλλάδος, κατοικοεδρεύοντα ἐν Ἀθήναις.

2. Τήν κα Ὑπουργόν Παιδείας, κατοικοεδρεύουσαν ἐν Ἀθήναις.

3. Τήν κα Ὑπουργόν Πολιτισμοῦ, κατοικοεδρεύουσαν ἐν Ἀθήναις.

Κοινοποιουμένη:

1. Πρός τόν ἀξιότιμον Πρόεδρον τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας, κατοικοεδρεύοντα ἐν Ἀθήναις.

2. Πρός τήν κ. Εἰσαγγελέα τοῦ Ἀρείου Πάγου, κατοικοεδρεύουσαν ἐν Ἀθήναις.

3. Πρός τόν κ. Δήμαρχον τοῦ Δήμου Ἀθηναίων Κωνσταντῖνον Μπακογιάννη, κατοικοεδρεύοντα ἐν Ἀθήναις.

Μέ τήν παροῦσαν ἐνημέρωσιν – γνωστοποίησιν τῆς Ὑποθέσεως τοῦ ΤΕΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ εἰς τόν Βοτανικόν – Ἀρχαῖον Δῆμον Λακιαδῶν καί ἐντός τῆς ἀρχαιοτέρας ὁδοῦ Παγκοσμίως, τῆς Ἱερᾶς Ὁδοῦ, ἒχομεν τήν ἱεράν ἀξίωσιν νά Σεβασθῆτε τόν Ὀρθόδοξον Χριστιανικόν καί Ἑλληνικώτατον ἀρχαιολογικόν καί πολιτιστικόν χῶρον πού ἐσφαλμένα ἡ μέχρι τώρα Διοίκησις ἐπέλεξεν αὐθαιρέτως καί αὐτοβούλως νά κατασκευάση τό τέμενος τοῦ Ἰσλάμ, διακόπτουσα οὓτω ἐγκληματικῶς τήν πολιτιστικήν συνέχειαν καί συνοχήν τῶν Ἑλλήνων.

Καί συγκεκριμένως:

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Διά τήν κατανόησιν τῆς ἐσφαλμένης ἐπιλογῆς ὑπό τῆς Διοικήσεως τῆς συγκεκριμένης θέσεως προκειμένου νά ἐκτελεσθῇ τό ἀνωτέρω ἒργον εἰς τόν ἀρχαιολογικόν καί πολιτιστικόν μας χῶρον, εἰς τόν ἀρχαῖον Δῆμον Λακιαδῶν (Βοτανικόν) καί ἐπί τῆς ΙΕΡΑΣ ΟΔΟΥ ΑΡ. 114, εἶναι ἀπολύτως ἀναγκαῖον νά ἱστορηθῇ ἀπ’ ἀρχῆς ἡ ὑπόθεσις «τοῦ Τεμένους τοῦ Ἰσλάμ». Τό Ἑλληνικόν Δημόσιον, ὑπόλογον ἔναντι τῶν Ἑλλήνων καί τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους, ἐπετέλεσεν σειράν παραβάσεων καί παρανομιῶν, προκειμένου νά «στήσῃ» ἐτσιθεληματικά τό τέμενος τοῦ Ἰσλάμ, εἰς τά σπλάγχνα τῆς ἱερᾶς πόλεως τῶν Ἀθηνῶν.

Ὁ ἐπιλεγείς, παρανόμως, τόπος ἔνθα ἐπιδιώκεται ἡ ἀνωτέρω κατασκευή καί λειτουργία, εἶναι τόπος ἱερός διά τό Ἑλληνικόν Ἔθνος, ἀρρήκτως συνδεδεμένος μέ τήν πολιτιστικήν του συνέχειαν καί συνοχήν.

1. ΣΥΝΤΟΜΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ – ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ

Ἡ περιοχή τοῦ Ἐλαιῶνος ἔχει ἐνταχθῆ εἰς τό σχέδιον πόλεως ἀπό τό ἔτος 1924 καί μετά τό ἔτος 1978 ἔχουν καθορισθῆ αἱ χρήσεις γῆς αἱ ὁποῖαι εἶναι κοινόχρηστοι χῶροι πρασίνου διά τούς Ἕλληνες πολῖτες γενικῶς ὅλης τῆς πόλεως τῶν Ἀθηνῶν καί ὅλης τῆς Ἀττικῆς καί δέν ἐπιτρέπεται ἡ ἀνέγερσις νέου κτίσματος. Κάθε νέον κτίσμα εἶναι παράνομον κατά τάς ἰσχύουσας πολεοδομικάς διατάξεις.

Μετά τό ΠΔ τοῦ 1995 ἔχει ἀναπτυχθῆ ὁ πολεοδομικός σχεδιασμός τοῦ Ὀργανισμοῦ Ἀθήνας καί εἰς τήν περιοχήν τοῦ Ἐλαιῶνος ἐντάσσονται 4 Δῆμοι, Ἀθηναίων, Ἁγίου Ἰωάννου Ρέντη, Ταύρου καί Αἰγάλεω. Δηλαδή ὑπάρχει ἕνα συνολικόν Διαδημοτικόν σχέδιον ἀναπτύξεως τῆς περιοχῆς εἰς τό ὁποῖον περιλαμβάνεται τό ἱστορικόν τρίγωνον Ἀκρόπολις – Θησεῖον – Κεραμεικός καί ἀφορᾶ ὅλην τήν Ἀττικήν συνολικῶς. Εἰς αὐτόν τόν πολεοδομικόν σχεδιασμόν ἐντάσσεται τό μοναδικόν ἐναπομεῖναν τμῆμα πρασίνου εἰς τήν περιοχήν. Εἰς τήν ἰδίαν περιοχήν εὑρίσκεται ἀπό τοῦ ἔτους 1930 περίπου τό Ναυτικόν Ὀχυρόν, ὑπαγόμενον εἰς τό ΓΕΝ καί διεπόμενον ἀπό διατάξεις δημοσίου δικαίου λόγῳ τῆς ἐξαιρετικῆς ἐθνικῆς του σημασίας.

Ἐντός τοῦ ἐπιλεγέντος κί ἐπιδίκου χώρου κεῖται παλαιόθεν ὁ Ἱερός Ναός τοῦ Ἁγίου Χριστοφόρου.

Ἡ ἐπίδικος περιοχή κεῖται εἰς τόν Βοτανικόν, ἐπί τῆς περιφήμου Ἱερᾶς Ὁδοῦ, ἐφ’ ἧς φέρει τόν ἀριθμόν 114.

Ἀπέναντι ἀκριβῶς ὑπάρχουν ἀρχαιότητες τῆς Ἀρχαίας Ἱερᾶς Ὁδοῦ, εἰς τόν ἀριθμόν 91 τῆς Ἱερᾶς Ὁδοῦ εὑρίσκετο ἡ «ἐλαία τοῦ Πλάτωνος», παράκεινται ὁ Κεραμεικός, τό ἀρχαῖο μας νεκροταφεῖο, ἐντός τοῦ ἐπιδίκου, τμῆμα τοῦ δημοσίου σήματος καί ὁ Ναός τῶν 4 Ἀρχαίων Θεῶν, παράπλευρα κεῖται ὁ Βυζαντινός Ναός τοῦ Ἁγίου Σάββα καί εἰς τόν σταθμόν τοῦ ΜΕΤΡΟ ΕΛΑΙΩΝΑΣ ἀνευρέθη τμῆμα τῆς ἀρχαίας γέφυρας τοῦ Κηφισσοῦ.

Εἶναι γνωστόν ὃτι καθ’ ὃλην τήν διαδρομήν τῆς ἀρχαίας Ἱερᾶς Ὁδοῦ ἀπό τήν Ἱεράν Πύλην μέχρι τήν Ἐλευσῖνα ὑπῆρχαν ταφικά συγκροτήματα τῶν ὁποίων οἱ ἰδιοκτῆτες εἶναι γνωστοί ἀπό φιλολογικές πηγές ὁ Παυσανίας (Ι 36, 3), ἀκολουθῶντας γιά τήν Ἐλευσῖνα «τήν λεγομένη ἀπό τούς Ἀθηναίους Ἱερᾶ Ὁδό», περιγράφει στά κράσπεδα τῆς ὁδοῦ ἱερά καί τάφους γνωστῶν καί, γιά τήν ἱστορία τῆς Ἀθήνας, σημαντικῶν προσώπων, π.χ. τό μνημεῖο τοῦ Ἀνθεμοκρίτου, ἑνός κήρυκα πού δολοφονήθηκε λίγο πρίν ἀπό τόν Πελοποννησιακό πόλεμο καί τάφηκε μέ δαπάνες τῆς πόλης.

Αὐτός ὁ χῶρος πού κατά τήν ἀρχαιότητα ἦταν πασίγνωστος καί φημισμένος καί ἂρρηκτα συνδεδεμένος μέ τόν Κεραμεικό, ἀπόκτησε, κυρίως στήν Ἀθήνα τοῦ Περικλῆ, μεγάλη σημασία. Μία ἐντυπωσιακή περιγραφή τῶν τελετῶν τῆς πρόθεσης, τῆς ἐκφορᾶς καί τῆς ταφῆς τῶν νεκρῶν τοῦ Πελοποννησιακοῦ πολέμου δίνει ὁ Θουκυδίδης. Ἡ τέλεση ἀγώνων πρός τιμήν τῶν νεκρῶν συνάγεται, μεταξύ ἂλλων, καί ἀπό μία παρατήρηση τοῦ Ἀριστοφάνη (Βάτραχοι 129 κ.ε.): Μιλάει γιά λαμπαδηδρομίες, τῶν ὁποίων τήν ἐκκίνηση μποροῦσε νά παρακολουθήσει κανείς καλύτερα ἀπό ψηλά, ἀπό τόν πῦργο τῆς πύλης στον Κεραμεικό. Οἱ γραπτές πηγές δέν μιλάνε, ὃμως, μόνο γιά τούς Ἀθηναίους νεκρούς τῶν πολέμων, ἀλλά καί γιά τούς τάφους ἂλλων ἀνδρῶν πού εἶναι γνωστοί ἀπό τήν ἰστορία τῆς Ἀθήνας τῆς κλασσικῆς ἐποχῆς. Ὁ Ξενοφῶν (Ἑλληνικά ΙΙ 4, 33) ἀναφέρει «πρό τῶν πυλῶν στόν Κεραμεικό», τό μνῆμα τῶν Λακεδαιμονίων πού σκοτώθηκαν στόν Πειραιά τό 403 π.Χ. Ὁ Παυσανίας εἶδε τούς τάφους τοῦ Περικλή, τοῦ Κλεισθένη καί τοῦ Θρασύβουλου (Ι 29, 3). «Τό ὡραιότερο προάστιο τῆς Ἀθήνας» ἦταν γιά τόν Θουκυδίδη ὁ Κεραμεικός (ΙΙ 34, 5), ἓνας χαρακτηρισμός πού,  ἀσφαλῶς, βάζει σέ ἲση μοίρα τήν ὀμορφιά καί τή σημασία καί, συνεπῶς, θά ἀναφέρεται, κυρίως, στούς δημόσιους τάφους κατά μῆκος τοῦ Δρόμου (Ἐκδόσεις ΚΡΗΝΗ, «Ο ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ, ΙΣΤΟΡΙΑ-ΜΝΗΜΕΙΑ-ΑΝΑΣΚΑΦΕΣ, URSULA KNIGGE).

Ἐπί τῆς Ἱερᾶς Ὁδοῦ ὀνομαζομένης μέ τό ἲδιον ὃνομα ἀπό πλέον τῶν 3.000 ἐτῶν γινόταν ἡ μεγαλειωδεστέρα πομπή καί τά περίφημα δρώμενα τῆς ἀρχαίας Ἑλλάδος μέ κατεύθυνσιν τήν Ἐλευσῖνα κατά τά μεγάλα Ἐλευσίνια. Διήρχετο δέ ἡ πομπή ἑκατέρωθεν τῆς Ἱερᾶς Ὁδοῦ ἀπό τόν Δῆμον Κεραμεικοῦ, τόν Δῆμον Λακιαδῶν, δηλαδή τόν σημερινόν Βοτανικόν, ὃπου οἱ νεώτεροι Ἓλληνες θέλουν νά προσφέρουν δωρεάν εἰς τούς νέους ἐποίκους τῶν Ἀθηνῶν, τούς μουσουλμάνους. Ἐκεῖ εὑρίσκονταν καί τά κτήματα τοῦ Κίμωνος. Δίπλα εἰς τόν Βοτανικόν κοντά εἰς τήν Γεωπονικήν Σχολή ὑπάρχει τό τέμενος τῆς Δήμητρας καί τῆς Κόρης.

Κοντά εἰς τό Βυζαντινόν Ἐκκλησάκι τοῦ Ἁγίου Σάββα ὃπως προαναφέραμεν ὀλίγα μέτρα ἀπό τό ἐπίδοξον μελλοντικόν τέμενος τοῦ Ἰσλάμ εὑρίσκετο ὁ Ναός τοῦ Μειλίχιου Διός. Οἱ δρόμοι ὁλόγυρα φέρουν τά ὀνόματα Ἁγίου Πολυκάρπου, Ἁγίας Ἂννης, Ἁγίου Γεωργίου, Ἁγίας Τριάδος, Ἁγίου Δημητρίου, Ὀρφέως κ. ἂλ.

Πάντα ταῦτα καί ἐντελῶς ἐπιγραμματικά διότι θά μπορούσαμε νά ἐξιστοροῦμεν ἐπί ὧρες τήν σημασία, τήν ἀρχαιολογικήν, ἱστορικήν, πολιτιστικήν τῆς ἐπιδίκου περιοχῆς τήν ὁποίαν οἱ ἁρμόδιοι τῆς Διοικήσεως ἀγνόησαν καί μέ τίς παράνομες πράξεις καί παραλείψεις τους ἐπέτρεψαν τήν ἳδρυσιν τοῦ τεμένους τοῦ Ἰσλάμ. Διά τῶν πράξεών των ὃμως αὐτῶν ΠΑΡΑΒΛΕΠΟΥΝ, ΑΠΟΣΙΩΠΟΥΝ, ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ, ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΑ, ΑΝΤΕΘΝΙΚΑ καί ΠΡΟΣΒΑΛΛΟΝΤΕΣ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟΝ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝ, τήν ἀνέκαθεν ὑφισταμένην συνεχῶς καί ἀδιαλείπτως μέχρι σήμερον πολιτιστικήν συνοχήν τῶν Ἑλλήνων, παραβιάζοντες τόν Ν. 3028/2002 περί προστασίας τῶν ἀρχαιοτήτων καί τῆς ἐν γένει πολιτιστικῆς κληρονομιᾶς ὡς καί τό Ἂρθρον 24§1, 2 καί 6 τοῦ ἰσχύοντος Συντάγματος. Ἐπιπλέον, ἐγκλημάτισαν εἰς βάρος τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ καί Ἒθνους μέ τόν ἀπατηλό τρόπο τῆς ἀποσιωπήσεως καί συγκαλύψεως τῶν ἀρχαίων μνημείων πού μετά βεβαιότητος ὐπάρχουν εἰς τόν χῶρον, δι’ ὃ καί ὑπεβλήθη σχετική μήνυσις τήν 13/3/2017.

Εἰς τόν χῶρον αὐτόν τόν μοναδικόν ἀπό ἱστορικῆς, ἐθνικῆς καί κοινωφελοῦς ἀπόψεως, εἰς τόν χώρον τοῦ μοναδικοῦ πρασίνου τῆς περιοχῆς ἐπιδιώκεται ἡ κατασκευή καί λειτουργία τοῦ ἐπιδίκου «τεμένους τοῦ Ἰσλάμ», κατά τῆς ἀνεγέρσεως τοῦ ὁποίου ἐκκρεμοῦν αἰτήσεις ἀκυρώσεως ἐνώπιον τοῦ ΣτΕ καί τοῦ Διοικητικοῦ Ἐφετείου Ἀθηνῶν καθώς καί πλεῖσται καταγγελίαι καί μηνύσεις διά παράνομον δόμησιν. Τόσον ἡ ἄδεια δομήσεως ὅσον καί τά συνοδεύοντα αὐτῆς σχέδια, μελέτες, κατόψεις κλπ. βρίθουν παρανομιῶν καί παραβάσεων. Ἡ ἐπίδικος ἔκτασις αὐτή προῆλθεν ἀρχικῶς ἀπό ἀπαλλοτρίωσιν ἰδιωτικῆς ἐκτάσεως προκειμένου νά γίνει το ΚΣΑΝ τοῦ Πολεμικοῦ Ναυτικοῦ καί χαρακτηρίσθηκεν ὡς Ναυτικόν Ὀχυρόν (Ν.Ο.Β.). Τό 1996 τό ΝΣΚ ἐπί τοῦ ἐρωτήματος τοῦ ΓΕΝ: «Ἐάν μέ Πολεοδομικό Προεδρικό Διάταγμα εἶναι δυνατόν νά «τίθενται περιορισμοί ὡς πρός τίς ἐπιτρεπόμενες χρήσεις σέ ἐδαφική «ἔκταση πού ἔχει χαρακτηρισθεῖ ὡς Ναυτικό Ὀχυρό, καί σέ «καταφατική περίπτωση ποιές εἶναι οἱ νόμιμες ἐνέργειες στίς ὁποῖες «δύναται νά προβεῖ τό Π.Ν. γιά τήν προάσπιση τῶν δικαιωμάτων του».

Ἐγνωμοδότησεν ὁμοφώνως ὅτι: «Σύμφωνα με τα παραπάνω, εφ’ ὀσον τμήμα της περιοχής Ελαιώνα έχει χαρακτηρισθεί ως Ναυτικό Οχυρό με Π.Δ. και δεν έχει αποχαρακτηρισθεί κατά τόν ίδιο τρόπο, δηλ. με ΠΔ ύστερα από πρόταση του αρμοδίου Υπουργού (του Υπουργού Εθνικής Άμυνας εν προκειμένω), έχουν επ’ αυτού εφαρμογή οι διατάξεις του Α.Ν. 376/1936, οι οποίες ρυθμίζουν ειδικά τα ισχύοντα επί Ναυτικών Οχυρών, και κατισχύουν πάσης άλλης γενικής διάταξης.

Εξάλλου οι διατάξεις αυτές έχουν έντονο χαρακτήρα δημοσίας τάξεως εν όψει του επιδιωκόμενου με αυτές υπέρτατου δημοσίου συμφέροντος σκοπού, συνισταμένου στην εξασφάλιση της άμυνας της χώρας.

Αυτό προκύπτει εκτός των άλλων και από το ότι ο Νομοθέτης θέλοντας να τονίσει τη σημασία που έχουν για την Εθνική Ασφάλεια οι Αμυντικές Περιοχές και τα Ναυτικά Οχυρά, θεώρησε σκόπιμο, παρ’ ότι οι διατάξεις του Α.Ν. 376/1936 δεν έχουν καταργηθεί, να ορίσει στο άρθρο 31 παρ. 2β του Ν. 1892/90 ότι «διατηρούνται σε ισχύ οι διατάξεις του Ν. 376/1936».

«Σύμφωνα με τα παραπάνω, κατά την ομόφωνη γνώμη του Τμήματος, ο Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ δεν έχει δικαιοδοσία να προβεί σε ρυθμίσεις σε χώρο χαρακτηρισμένο ως Ναυτικό Οχυρό που είναι αποκλειστικής δικαιοδοσίας του Υπουργού Εθνικής Άμυνας.

Κρίνεται σκόπιμο δε, να τεθεί εγγράφως στο ΥΠΕΧΩΔΕ ότι επιβάλλεται η τροποποίηση του από 20-9-1995 Π.Δ/τος, ώστε να εξαιρεθεί από τις σχετικές ρυθμίσεις το Ναυτικό Οχυρό.

Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω εκτεθέντων, στο τεθέν ερώτημα αρμόζει αρνητική απάντηση.».

Παρά τήν ὁμόφωνον γνωμοδότησιν ὅμως αὐτήν τό Ἑλληνικόν Δημόσιον τό ἔτος 2002 προέβη εἰς τό ΠΔ-212/29.8.2002 (ΦΕΚ Α΄ 202Φ) μέ τό ὁποῖον προσδιορίζονται τά ὅρια ἀπηγορευμένης ζώνης τοῦ Ναυτικοῦ Ὀχυροῦ Βοτανικοῦ εἰς ἔκτασιν 119,60 στρεμ. (τοπογραφικόν διάγραμμα τῆς ὑδρογραφικής Ὑπηρεσίας Ναυτικοῦ) ἐπί ὑφισταμένων ἀκινήτων πού ἔχει ἀπαλλοτριωθῆ κατά τό παρελθόν διά τίς ἀνάγκες τοῦ Πολεμικοῦ Ναυτικοῦ καί ἀποτελεῖ τμῆμα τοῦ δημοσίου κτήματος ΑΒΚ46.

Τό ἔτος 2006  ψηφίστηκε ὁ Νόμος περί ἱδρύσεως τεμένους τοῦ ἰσλάμ ὑπ’ ἀριθμόν 3512/2006 ὡς ἀντικατεστάθη μέ τό Ἄρθρον 29 §5 τοῦ Ν. 4014/2011. Ἤτοι τό τέμενος θέλει κτισθεῖ ἐντός κοινοχρήστου χώρου πρασίνου. Ἐντός τοῦ κοινοχρήστου χώρου αὐτού ἐπιτρέπεται ἡ χρῆσις ἑστιατορίου, ἀναψυκτηρίου, χώρων συναθροίσεως κοινοῦ, πολιτιστικά κτήρια, κτήρια ἐκπαιδεύσεως, ὑπαίθριες ἀθλητικές ἐγκαταστάσεις, κτήριον κοινωνικῆς προστασίας καί θρησκευτικοί χῶροι σε ποσοστό 5%.

Τό ἔτος 2010 ἐδημοσιεύθη τό ΠΔ ΦΕΚ 236/18.6.2010 (ΦΕΚ Τεύχος Ἀναγ. Ἀπαλ.) μέ τό ὁποῖον προσδιορίζονται ρυμοτομικαί τροποποιήσεις εἰς τήν περιοχήν τοῦ ΕΛΑΙΩΝΑ καί συγκεκριμένως καί εἰς τό Ο.Τ. ἕνθα τό Ναυτικόν Ὀχυρόν καί συνοδεύεται ἀπό σχέδια προσδιορισμοῦ τῶν Κοινοχρήστων χώρων καί χώρου Πρασίνου (με πράσινον χρῶμα).

Τό ἔτος 2011 ἐδημοσιεύθη ἡ ἀπόφασις 20069/6.5.2011 (ΦΕΚ Ἀναγκαστικῶν Ἀπαλλοτριώσεων Φύλλον 83/6.5.2011) τοῦ Ἀναπληρωτοῦ Ὑπουργοῦ ΠΕΚΑ διά τῆς ὁποίας προσδιωρίσθη κοινόχρηστος χῶρος ἐντός τοῦ ΟΤ 25 τοῦ ΕΛΑΙΩΝΑ διά τήν δημιουργίαν Ἰσλαμικοῦ Τεμένου ὁρισμός κοκκίνου περιγράμματος τοῦ κτηρίου καί οἱ ὅροι δομήσεώς του.

Κατόπιν προσφυγῆς εἰς τό ΣτΕ τήν 14.5.2015 ἐδημοσιεύθη ὁ Ν. 4327 μέ τόν ὁποῖον ἐτροποποιήθη ἡ ἀνωτέρω ἀπόφασις μερικῶς ὅσον ἀφορᾶ τό κόκκινον περίγραμμα ὑλοποιήσεως τοῦ τεμένους καί προσδιωρίσθη τό ἐμβαδόν τοῦ κτίσματος ἐντός τοῦ ὁποίου δημιουργεῖται τό τέμενος. Οἱ γενικοί ὅροι δομήσεως παραμένουν οἱ ἴδιοι, χωρίς ὅμως ἀναφοράν εἰς τούς περιορισμούς τῆς περιοχῆς (πράσινο, χρόνος δημιουργίας τοῦ οἰκοπέδου λόγω κατατμήσεως, ἀπηγορευμένη ζώνη ναυτικοῦ ὀχυροῦ).

Τέλος, τήν 9.8.2016 ἐδημοσιεύθη ὁ Ν. 4414 (ΦΕΚ Α 149) εἰς τό ἂρθρον 35 τοῦ ὁποίου ἐτροποποιήθη τό ρυμοτομικόν σχέδιον τοῦ Ἑλαιῶνος (ΠΔ 1049/20.9.1995) καί ἀντικατεστάθη ἡ §3 τοῦ Ἂρθρου 3 τοῦ Ν. 3512/2006 ὡς ἑξῆς:

«Η από 25.11.2011 εγκριθείσα μελέτη (ΕΥΔΕΚ οικ.819) της παραγράφου 2 επέχει θέση έγκρισης και άδειας δόμησης και τυχόν τροποποιήσεις αυτής επέχουν θέση αναθεώρησής της. Η εκπόνηση και υλοποίηση των μελετών αυτών γίνεται σύμφωνα με τους όρους και περιορισμούς δόμησης που καθορίζονται με το π.δ. της 20.9.1995 (Δ΄1049) και κατά παρέκκλιση από τις λοιπές κείμενες γενικές και ειδικές διατάξεις.».

Καθ’ ὃλων τῶν ἐκτελεστῶν διοικητικῶν πράξεων ἐκδοθεισῶν διά τήν ἐγκατάστασιν τοῦ τεμένους ἀπό τό ἒτος 2011 μέχρι τῆς δημοσιεύσεως καί τοῦ τελευταίου σχετικοῦ Ν. 4414/2016 ἒχω μαζί μέ ἂλλους προσφύγει εἰς τό ΣτΕ καί τό Διοικητικόν Ἐφετεῖον Ἀθηνῶν, ἐκκρεμουσῶν ἢδη δύο αἰτήσεων εἰς ἓκαστον τῶν Δικαστηρίων τούτων, ἐκ τῶν ὁποίων, ἡ ἐνώπιον τοῦ ΣτΕ συνεζητήθη τήν 4/10/2017 εἰς τό Ε’ Τμῆμα αὐτοῦ ἐκκρεμούσης τῆς ἐκδόσεως ἀποφάσεως.

Ὡσαύτως ἐκκρεμεῖ ἐνώπιον τοῦ ΣτΕ ἡ ἀπό 29/8/2017 αἲτησις ἀκυρώσεως κατά τῶν ἀποφάσεων συγκροτήσεως τοῦ Δ.Σ. τοῦ ΝΠΙΔ μέ τήν ἐπωνυμίαν ΤΕΜΕΝΟΣ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ.

Εἰρρήσθω ὅτι ὁ Δῆμος Ἀθηναίων ἔστησεν τόν καταυλισμόν τῶν μουσουλμάνων εἰς τήν ὁδόν Πολυκάρπου ἀρχικῶς διά χρονικόν διάστημα μέχρι 31/12/2015 ἤδη τούτου παραταθέντος ἐπ’ ἀόριστον καί φιλοξενοῦντος ἀρχικῶς 800 ἄτομα ἰσλαμιστάς ἤδη δε 2.200  συμφώνως μέ βεβαίωσιν τοῦ ἰδίου τοῦ Δήμου ἐπί κοινοχρήστου ἐπίσης χώρου πρασίνου ἀκριβῶς ἐπ’ αὐτοῦ ἰσχυόντων τῶν ἰδίων ρυμοτομικῶν συνθηκῶν πού ἰσχύουν διά τόν ἐπίδικον χῶρον.

Συμφώνως μέ τό ἂρθρον 45 τῆς Συνθήκης τῆς Λωζάνης τό Ἰσλάμ ἒχει ἀναγνωρισθῆ ἒμμεσα μέσω τῆς ἀναγνωρίσεως τῆς μουσουλμανικῆς μειονότητος είς τήν Θράκην. Ἐκεῖ λειτουργοῦν καί οἱ λατρευτικοί τους χῶροι, ἀπό τό ἒτος 1923. Τό ἢδη ὑπάρχον εἰς τήν Ἀττικήν πλῆθος (ὃπως ἡ αἰτιολογική ἒκθεσις τῶν Ν. 3512/2006 καί 4414/2016 ἀφελῶς αἰτιολογεῖ) ἀποτελεῖται ἀπό παράτυπους μετανάστες, πού ὡς προανεφέρθη λειτουργοῦνται θρησκευτικά ἀνεμπόδιστα εἰς πλῆθος «τζαμιῶν». Ὑπάρχει δέ εἰς τόν Ταῦρον σύνορα μέ τό Μοσχᾶτον τεράστιον τζαμί μεγάλης ἐκτάσεως!

Ἡ ἐφαρμογή τοῦ Νόμου περί ἱδρύσεως Ἰσλαμικοῦ Τεμένους διά τῶν προσβαλλομένων ἀποφάσεων καί πράξεων προσκρούει τόσον εἰς τό ἰσχύον Σύνταγμα καί τούς Νόμους μας ὃσον καί εἰς τούς διεθνεῖς κανόνες καί εἰς τήν Εὐρωπαϊκήν Σύμβασιν διά τά δικαιώματα τοῦ Ἀνθρώπου (ΕΣΔΑ), τήν Νομολογίαν τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), τό Διεθνές Σύμφωνον διά τά Ἀτομικά καί Πολιτικά Δικαιώματα (ΔΣΑΠΔ), τήν Οἰκουμενικήν Διακήρυξη τῶν Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου (ΟΔΔΑ), τήν Δύναμη τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν (UNIFI).

Κατά τήν ἂποψίν μας δέ, καί κατ’ἀντίθετον ἂποψιν ἀπό αὐτήν τοῦ ΣτΕ, ἂς μᾶς ἐπιτραπῆ, ὃτι ἡ κατασκευή τοῦ Τεμένους προσβάλλει τ’ ἂρθρα 2§1, 5§1, 2, 5, 3§1, 21§1, 5, 22§1, 24§1, 2, 6, 28§1, 106§1 τοῦ ἰσχύοντος Συντάγματος ἀλλά καί τ’ ἂρθρα 63^α τοῦ Κεφ. 2 τοῦ Ν.3671 περί Κυρώσεως τῆς Συνθήκης τῆς Λισσαβῶνος (ΦΕΚ Α 129/3.7.2008), τ΄ ἂρθρα 6,7 τοῦ Χάρτου τῶν Θεμελιωδῶν Δικαιωμάτων τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως.

Μέ τήν κατασκευήν τοῦ τεμένους θά δημιουργηθῆ εἰς τόν ἱστορικόν αὐτόν τόπον μία ἰσλαμική πόλις σιγά – σιγά.

Δυστυχῶς οἱ ίθύνοντες θά ἒπρεπεν νά τό γνωρίζουν ἢ μήπως τό γνωρίζουν καί σπεύδουν μέ σύντομες διαδικασίες ἀπαξιώνοντες ἐσκεμμένως τήν γνώμην τῶν κατοίκων τῆς περιοχῆς χωρίς μελέτην ἐπί τῶν ἐπιπτώσεων τοῦ ἒργου εἰς τήν περιοχήν νά κατασκευάσουν τέμενος, ὃταν ἂλλα Εὐρωπαϊκά Κράτη ὡς προανεφέρθη ἀπαγορεύουν.

Ἡ περιοχή τοῦ Βοτανικοῦ ἀνήκουσα εἰς τό ἱστορικόν τρίγωνον πρέπει νά μείνη Ἑλληνική καί ἒπρεπεν τό Κράτος νά τήν ἀναβαθμίση καί ἀρχαιολογικά ὣστε νά φαίνεται τό ἑνιαῖον καί ἀδιαίρετόν της μέ τό ἱστορικόν τρίγωνον.

Ἐν προκειμένω ἡ παντελής ἂρνησις τῆς Πολιτείας νά σεβασθῆ τίς διατάξεις τοῦ ἰσχύοντος Συντάγματος ἀλλά καί τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαίου ὁδηγεῖ πεισματικά εἰς τό νά «στηθῆ» εἰς τόν Βοτανικό τό Τέμενος τοῦ Ἰσλάμ.

Τό κτήριον τοῦ ἐπιδόξου ἰσλαμικοῦ τεμένους πλήν τῶν ἀνωτέρω εἶναι καθ’ ἃπαντα παράνομον κτῖσμα κτισθέν κατά παράβασιν τῶν ἰσχυουσῶν πολεοδομικῶν διατάξεων, ὡς εἰς τάς προρρηθείσας αἰτήσεις ἀκυρώσεως ἀναπτύσσεται, δι’ ὃ καί ἡ Δικαιοσύνη ἐπιμελῶς ἀπέφυγεν μέχρι τώρα νά διατάξη τήν κατ’ ἐπανάληψιν αἰτηθεῖσα διενέργειαν πραγματογνωμοσύνης κατά τό Ἂρθρον 159 τοῦ Κώδικος Διοικητικῆς Δικονομίας, προκειμένου νά ἐλεγθῆ ἡ νομιμότης τῆς ἀδείας δομήσεως ὁμοῦ μέ τίς μελέτες, σχέδια, διαγράμματα κλπ. Ὡς προανέφερον ἐκκρεμοῦν αἱ ἀνωτέρω αἰτήσεις.

Τό προτεινόμενον περίγραμμα τοῦ τεμένους μέ στοιχεῖα Α΄Β΄Γ΄Δ΄Ε΄Ζ΄Η΄Θ΄Ι΄Κ΄ Λ΄Μ΄Ν΄Ξ΄Α΄ ἔχει ἐμβαδόν ἀρχικῶς 1130 τ.μ. συμφώνως πρός τό ὑπ’ ἀριθμόν πρωτ. 4715/18.2.2015 ἔγγραφον τοῦ ΟΡΣΑ πρός τό ΣτΕ περιλαμβάνον τήν ἀπό 8.12.2010 ἀπόφασιν τῆς Ε/Ε τοῦ ΟΡΣΑ τήν ἀπό 23.3.2011 Ἀπόφασιν τῆς Ε/Ε τοῦ ΟΡΣΑ μέ τήν εἰσήγησίν της καί ἀπόσπασμα χάρτη τήν ἀπό 29.6.2011 ἀπόφασιν τῆς Ε/Ε τοῦ ΟΡΣΑ μέ τήν εἰσήγησίν της καί τήν ἀπό 23.9.2014 ἀπόφασιν τῆς Ε/Ε τοῦ ΟΡΣΑ μέ τήν εἰσήγησίν της κι ἀπόσπασμα χάρτη.

Διά τῆς διατάξεως τοῦ ὑπ’ ἀριθμόν 34 Ἄρθρου τοῦ Ν. 4327/2015 ἐμειώθη τό τμῆμα ἐπιφανείας ἀπό 1.130τ.μ. εἰς 850 τ.μ. «του δημοσίου ακινήτου (Α.Β.Κ. 46) που εμπίπτει στο Ο.Τ. 25 της περιοχής «Βοτανικού του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου του Δήμου Αθηναίων, και συνοδεύει τις ρυθμίσεις του άρθρου 3 του Ν. 3512/2006 (Α΄ 264), όπως αυτό αντικαταστάθηκε με την παρ. 5ii του άρθρου 29 του Ν. 4014/2011 (Α΄ 209), με το από 23.9.2014 διάγραμμα ίδιας κλίμακας, με συνοδευτικό πίνακα συντεταγμένων, που συνοδεύει την 1^η πράξη, της 12^ης συνεδρίασης της Εκτελεστικής Επιτροπής του Ο.Ρ.Σ.Α., και αφορά σε τμήμα ιδίας συνολικής επιφανείας, του ιδίου δημοσίου ακινήτου, όπως αυτή προσδιορίζεται εντός του κόκκινου περιγράμματος με τα στοιχεία Α΄, Β΄, Γ΄, Δ΄, Ε΄, Ζ΄, Η΄, Θ΄, Ι΄, Κ΄, Λ΄, Μ΄, Α΄». Κατά δέ τήν δήλωσιν τῶν ἀντιδίκων τό κτῖσμα τοῦ τεμένους θά ἀνέρχεται εἰς 626,27 τ.μ. ἤτοι τό κτῖσμα ἐμειώθη κατά 30-50% τῆς ἀρχικῆς του ἐπιφανείας, ὄχι ὅμως ὁ προϋπολογισμός του κατά τάς ἀνωτέρω προσκομιζομένας μετ’ ἐπικλήσεως ἀποφάσεις.

Ἔδει ὅθεν νά μειωθῆ ἀναλογικῶς καί ὁ προϋπολογισμός τοῦ ἔργου, κατά 30%-50%, ἀφοῦ διαμορφοῦνται ὀλιγώτερα μέτρα τετραγωνικά καί ἀπαιτοῦνται ὀλιγώτεραι οἰκοδομικαί ἐργασίαι καί ὀλιγώτερα ὑλικά. Καί θά πρέπη νά τροποποιηθῆ ὁ προϋπολογισμός καί τό οἰκονομικόν ἀντικείμενον τῆς συμβάσεως ἀναλογικῶς διά κάθε εἶδους ἐργασίας ἀναλυτικῶς.

Ἡ διατήρησις τοῦ ἀρχικοῦ προϋπολογισμοῦ ἀποτελεῖ μονομερῆ ἐνέργεια τῆς Ὑπηρεσίας εἰς βάρος τοῦ Δημοσίου καί ὑπέρ τῆς ἀναδόχου Κοινοπραξίας. Καί ἐπιβαρύνεται τό Δημόσιον συμφέρον ἀναιτιολογήτως.

Συμφώνως μέ τό ἀπό 10-10-2016 συμφωνητικόν ἡ συμβατική δαπάνη ἀνέρχεται εἰς τό ποσόν τῶν 886.936,17€ παρά τήν κατά δήλωσιν τῆς ἀντιδικίας μείωσιν τῶν τετραγωνικῶν μέτρων. Ἡ ἀρχική δέ συμβατική δαπάνη μέ τάς προρρηθείσας προϋποθέσεις τοῦ ἐμβαδοῦ τῶν 1.130 τ.μ. ἀνήρχετο εἰς € 946.000 (ὁρᾶτε προσκομιζομένην κι ἐπικαλουμένην ΕΥΔΕΚ/οικ/707/ΚΕ500/19.9.2013). Ἐνῶ ἡ ὑπ’ ἀριθμόν ΕΥΔΕΚ/οικ/819/25.11.2011 ἡ ὁποία καί ἔχει δυνάμει τοῦ Ν. 4414/2016 ἐγκριθῆ ὡς ἄδεια δομήσεως καί ἡ ὁποία ἐρείδεται ἐπί τοῦ ἀρχικοῦ κόκκινου περιγράμματος τῶν 1.130 τ.μ. ἀναφέρει «μέ βάση τά στοιχεία τῆς μελέτης ἡ προεκτιμωμένη δαπάνη γιά τό ἔργο τῆς μετασκευῆς καί μετατροπῆς τοῦ πρώην Κεντρικοῦ Συνεργείου Αὐτοκινήτων Ναυτικοῦ (ΚΣΑΝ) σέ χῶρο στέγασης Ἰσλαμικοῦ Τεμένους ὑπελογίσθη σέ 846.000€ σύμφωνα μέ τό τεῦχος προϋπολογισμοῦ ἐργασιῶν». Κατά συνέπειαν οὐδαμοῦ ὑπάρχει συμφωνία ἤ προκύπτει περί τοῦ ποιός εἶναι ὁ ἀληθής προϋπολογισμός.

Εἶναι ἀξιον ἐπισημάνσεως καί τό κάτωθι γεγονός, δεικνῦον ὃτι ἡ Διοίκησις προσέβαλεν κατάφωρα τά δικαιώματα τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν, ἢτοι:

Ἐντός τοῦ κοινοχρήστου πρασίνου χώρου αὐτοῦ εἰς τόν Βοτανικόν καί ἐπί τῆς Ἱερᾶς Ὁδοῦ ἀρ. 114 καθιερώθη  ἀρχικῶς Ναΐσκος ἀφιερωμένος εἰς τήν Παναγίαν τήν Ἐλευθερώτριαν ἐντός ὑπάρχοντος κτηρίου τοῦ Πολεμικοῦ Ναυτικοῦ μετατραπέντος εἰς Ναόν καί ἑδραιωθείσης Ἱερᾶς Τραπέζης κατά τούς Κανόνας τῆς Ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς Πίστεως. Ὁ Ναΐσκος αὐτός ἔκτοτε ἐλειτουργεῖτο συνεχῶς, καθημερινῶς καί ἀδιαλείπτως κατά τάς ἑορτάς, Κυριακάς, ἐτελοῦντο δέ ὅλες οἱ χριστιανικές ἀκολουθίες (ὁλονυκτίες, ἀπόδειπνα, ἑσπερινοί, ἁγιασμοί κ.λ.π.) μέχρι τήν 4/11/2016.

Παραλλήλως ἑντός τοῦ ἰδίου χώρου καί ἐντός ὑπάρχοντος κτηρίου ἐπιφανείας μ.τ. 100 – 150 περίπου, τοῦ Πολεμικοῦ Ναυτικοῦ, ἐπιδιορθωθέντος (καί στερεωθέντος κατά τούς Κανόνας τῆς ἐπιστήμης καί τῆς τέχνης ὑπό εἰδικοῦ, ἐστήθη νέος Ναός δισυπόστατος ἀφιερωθείς εἰς τήν ΑΓΙΑΝ ΤΡΙΑΔΑ καί τήν ΠΑΝΑΓΙΑΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΤΡΙΑΝ τελεσθείσης καί τῆς λειτουργίας τῶν Θυρανοιξίων τήν 17-10-2016. Ὁ Ναός αὐτός ἑδραιωθεισῶν τῶν Ἱερῶν Τραπεζῶν του λειτουργεῖ ἀπό τόν Σεπτέμβριον τοῦ 2016 κανονικῶς συνεχῶς καί ἀδιαλείπτως λειτουργούμενος μέ ὅλες τίς Χριστιανικές ἀκολουθίες (ὁλονυκτίες, ἀπόδειπνα, ἑσπερινούς, ἁγιασμούς κ.λ.π.) θείαν Λειτουργίαν κατά τίς Κυριακές καί ἑορτές. Μετά τήν λειτουργίαν τοῦ δισυποστάτου Ναοῦ, ὁ πρῶτος Ναός ἀποτελεῖ προσκύνημα καί ἐτελοῦντο ἐν αὐτῶ συνεχεῖς ἁγιασμοί.

Ἡ ἀνάγκη ὑπάρξεως τῶν Ναῶν αὐτῶν ἐγεννήθη τοῖς πράγμασιν μετά τήν ἐγκατάστασιν τῶν ἀστέγων Ἑλλήνων πολιτῶν τῶν πληγέντων ἀπό τήν ἐφαρμογήν τῶν μνημονίων συμφώνως πρός τόν Ν. 3003/2002 Ἄρθρα 6, 7 κι ἑπόμενα αὐτοῦ λειτουργησάσης εἰς τόν χῶρον αὐτόν ΣΤΕΓΗΣ ΑΣΤΕΓΩΝ μέ τόν τίτλον ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ ΣΤΕΓΗ ΑΣΤΕΓΩΝ. Πάντα ταῦτα ἐν γνώσει τῆς Εισαγγελίας Ἀθηνῶν ὡς δείκνυται ἐκ τῶν ὑπ’ ἀριθμόν 3075/11.7.2016 καί 3130Β/18.7.2016 ἐκθέσεων ἐπιδόσεως τοῦ δικαστικοῦ ἐπιμελητοῦ κ. Γεωργίου Πάπαρη.

Ἀμφότεροι οἱ Ναοί ὑπήχθησαν εἰς τήν Ἱεράν Ἀρχιεπισκοπήν Ἀθηνῶν τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν μέ ἐφημέριον ἱερέα τόν κ. Χρύσανθο καί ἐξυπηρετοῦντο τόσον οἱ κατοικοῦντες εἰς τόν χῶρον αὐτόν ὃσον καί οἱ περίοικοι καί κάτοικοι τῆς περιοχῆς τελοῦντες τά χριστιανικά των καθήκοντα. Εἰς τόν χῶρον αὐτόν καί εἰς τόν Ναόν αὐτόν ἐξυπηρετούμεθα καί ἡμεῖς.

Σημειωθείτω ὃτι εἰς τόν ἲδιον χῶρον, περίπου πενήντα μέτρα ἀπό τόν ἀνωτέρω Ναόν μας καί ἑξήντα περίπου μέτρα ἀπό τό ἐπίδικον τέμενος προϋπάρχει ἀπό πολλῶν ἐτῶν ὁ Ἱερός Ναός τοῦ ΚΣΑΝ τοῦ Πολεμικοῦ Ναυτικοῦ ΑΓΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ. Προκειμένου δέ οἱ Διοικοῦντες νά τόν διαχωρίσουν, δῆθεν, ἀπό τό ἐπίδοξον τέμενος, ἒκτισαν πρόχειρον μάνδραν διαπερνοῦσαν ἀπό τά ΤΟΛ, διά «νά κλείσουν τά μάτια τοῦ κόσμου». Ὃμως ὁ Ἃγιος Χριστοφόρος εἶναι ΠΕΡΙΒΛΕΠΤΟΣ καί ἒναντι τοῦ ἐπιδόξου τεμένους.

Τήν 4/11/2016 ἡμέραν Παρασκευήν ὁ χῶρος ἐκκενώθη βιαίως ἀπό πλῆθος πανόπλων ἀνδρῶν τῶν Ε.Κ.Α.Μ., Ο.Π.Κ.Ε. καί Μ.Α.Τ.  τήν 6.50 τό πρωί, ἄνευ οἱασδήποτε προειδοποιήσεως καί ἐνῶ οἱ περισσότεροι τῶν ἀστέγων ἀκόμη ἐκοιμῶντο. Πάραυτα ἐκοινοποιήσαμεν εἰς τούς ἀντιδίκους τήν ἀπό 4/11/2016 καί 7/11/2016 ἐξώδικόν μας.

Ἀπό τήν 4/11/2016 μέχρι σήμερον ὁ χῶρος φυλάσσεται ἀπό τήν Ἑλληνικήν Ἀστυνομίαν κι οὐδείς ἀπό ἡμᾶς δύναται νά προσέλθη νά περιποιηθῆ τούς Ναούς καί πολλῷ μᾶλλον νά λειτουργηθῆ καί τελέση τά θρησκευτικά του καθήκοντα.

Κατά τῆς ἀρνήσεως τοῦ Ἑλληνικοῦ Δημοσίου νά ἱκανοποιήση τό αἲτημά μας καθώς καί ἑτέρων μαζί νά προσέλθωμεν εἰς τόν ἀνωτέρω Ναόν καί τελέσωμεν τά θρησκευτικά μας καθήκοντα ἀσκήσαμεν τήν ἀπό 20/12/2016 προσφυγήν μας εἰς τό Τριμελές Διοικητικόν Πρωτοδικεῖον Ἀθηνῶν, παραπεμφθεῖσαν εἰς τό ΣτΕ καί ἐκδικασθεῖσαν τήν 28/11/2017 ἐκδοθείσης τῆς ὑπ’ ἀριθμόν 560/2019 ἀποφάσεως τοῦ ΣτΕ, ἢδη προσβληθείσης εἰς τό Εὐρωπαϊκόν Δικαστήριον Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων. Ὑπ’ ὂψιν ὃτι ἒκτοτε συνεχῶς καί ἀδιαλείπτως ὑποβάλλοντες προηγουμένως τήν ἰδίαν αἲτησιν εἰς τό Α.Τ. Κολωνοῦ καθ’ ἑκάστην ἑβδομάδα ἀδιαλείπτως ἀπό τήν 13/11/2016 μέχρι καί σήμερον τελοῦμεν τήν παράκλησιν εἰς τήν Παναγίαν Ἐλευθερώτριαν, ἑσπερινούς, ἀκολουθίες κλπ παρουσία τοῦ Α.Τ. Κολωνοῦ, παρεμποδιζόμενοι νά τελέσωμεν τά θρησκευτικά μας καθήκοντα ἐντός τοῦ ἀνωτέρω δισυπόστατου Ἱεροῦ Ναοῦ μας.

Τήν 30/8/2018 ἡμέραν Πέμπτην καί περί ὣραν 10.00 π.μ. ἢρχισεν ἡ κατεδάφισις τῇ ἐνεργείᾳ τῶν ἀνωτέρω τῆς Ἑλληνορθοδόξου Ἱερᾶς Ἐκκλησίας εἰς τόν Βοτανικόν καί ἐπί τῆς Ἱερᾶς Ὁδοῦ ἀρ. 114, ἀφιερωμένης εἰς τήν ΑΓΙΑΝ ΤΡΙΑΔΑ – ΠΑΝΑΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΤΡΙΑ καί παρακειμένης εἰς τό ἐπίδοξον τέμενος τοῦ Ἰσλάμ.

1. Τό Ἑλληνικόν Δημόσιον γνωρίζει τήν ὓπαρξιν τοῦ κατεδαφισθέντος Ναοῦ ἀπό 17/10/2016 ἡμέραν Δευτέραν πού ἒγιναν τά θυρανοίξιά του.

• Οὗτος ἒχει τεθῆ εἰς δημοσίαν λατρείαν ἀπό 17/10/2016 σύμφωνα μέ τήν ἀνακοίνωσιν εἰς τήν ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ τῆς 3/11/2016.

• Ἐπίσης τό γνωρίζει ἀπό τήν ἀπό 4/11/2016 ἐξώδικον πρόσκλησιν τῆς α’ ἐξ ἡμῶν, κοινοποιηθεῖσα νομίμως διά τῆς ὑπ’ ἀριθμόν 3606/7.11.2016 ἐκθέσεως ἐπιδόσεως τοῦ δικαστικοῦ ἐπιμελητοῦ κ. Γεωργίου Πάπαρη καί δημοσιευθεῖσαν εἰς τό φῦλλον τῆς 5/11/2016 τῆς ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΩΡΑΣ.

• Ἐπίσης τό γνωρίζει ἀπό τήν ἀπό 20/12/2016 προσφυγήν 153 ἀτόμων καί τοῦ Συλλόγου Η ΑΘΗΝΑ εἰς τό Διοικητικόν Πρωτοδικεῖον Ἀθηνῶν παραπεμφθεῖσαν εἰς τό ΣτΕ καί συζητηθεῖσαν τήν 28/11/2017 (ἐκκρεμοῦσαν εἰσέτι).

Σημειωτέον ὃτι ἒχει ἀσκηθεῖ ἀπό 8/3/2017 καί μήνυσις ἀπό ἡμᾶς, Αἰκατερίνην Παντελίδου, τόν Λάμπρο Σταθόπουλον καί τήν Φιλιώ Λαγούρα κατά τῶν ὑπαλλήλων τοῦ Ὑπουργείου Κτηριακῶν Ὑποδομῶν, τοῦ Ἀντιδημάρχου τοῦ Δήμου Ἀθηναίων καί τῶν ὑπαλλήλων τῆς Πολεοδομίας τοῦ Δήμου Ἀθηναίων διά παράβασιν ἐκτός τῶν ἂλλων καί τῶν διατάξεων τοῦ ἀντιρατσιστικοῦ Νόμου σχετικά μέ τήν παρακώλυσιν τῆς ἀσκήσεως ἐντός τοῦ Ναοῦ τῶν λατρευτικῶν μας καθηκόντων.

• Τήν ὓπαρξιν τοῦ ἢδη κατεδαφισθέντος Ναοῦ βεβαιοῖ συνεχῶς καί ἡ Ἀστυνομία καί διά τῆς ἀπό 3/7/2019 βεβαιώσεώς της χρησιμοποιηθείσης ἐκάστοτε νομίμως.

2. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν γνωρίζει τουλάχιστον ἀπό 27/12/2016 τήν ὓπαρξιν τοῦ Ναοῦ ὡς δείκνυται ἀπό τήν κοινοποίησιν τοῦ δικαστικοῦ ἐπιμελητοῦ κ. Γεωργίου Πάπαρη (ἀρ. ἐκθ. ἐπιδόσεως 5844Β) τῆς ἀπό 25/12/2016 ἐξωδίκου μου δημοσιευθείσης εἰς τό φῦλλον τῆς 30/12/2016 τῆς ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΩΡΑΣ (σελ. 3, ΝΕΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ),.

3. Ἡ Εἰσαγγελεύς τοῦ Ἀρείου Πάγου κ. Ξένη Δημητρίου τό γνωρίζει τουλάχιστον ἀπό 15/2/2017 ὡς δείκνυται ἐκ τῆς ὑπ’ ἀριθμόν 4090Β ἐκθέσεως ἐπιδόσεως τοῦ δικαστικοῦ ἐπιμελητοῦ κ. Γεωργίου Πάπαρη τῆς ἀπό 14/2/2017 ἒξωδίκου μου δημοσιευθείσης καί εἰς τό φῦλλον τῆς 16/2/2017 τῆς ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΩΡΑΣ.

• Ἡ ἰδία Εἰσαγγελεύς ἒλαβεν γνῶσιν τῆς μηνύσεώς τῆς α’ ἐξ ἡμῶν, τοῦ Λάμπρου Σταθόπουλου καί τῆς Φιλιῶς Λαγούρα κατά τ’ ἀνωτέρω διά τήν παρακώλυσιν τῆς ἀσκήσεως τῶν λατρευτικῶν μας καθηκόντων ἐντός τοῦ Ναοῦ τῆς Ἁγίας Τριάδος – Παναγίας Ἐλευθερώτριας ὡς δείκνυται ἐκ τῆς ὑπ’ ἀριθμόν 4227Β/9.3.2017 ἐκθέσεως ἐπιδόσεως τοῦ δικαστικοῦ ἐπιμελητοῦ κ. Γεωργίου Πάπαρη.

4. Ἡ Πρόεδρος τοῦ Ἐλεγκτικοῦ Συνεδρίου γνωρίζει τήν ὓπαρξιν τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τουλάχιστον ἀπό 30/7/2018 ὡς δείκνυται ἐκ τῆς ὑπ’ ἀριθμόν 6579Β/30.7.2018 ἐκθέσεως ἐπιδόσεως τοῦ δικαστικοῦ ἐπιμελητοῦ κ. Γεωργίου Πάπαρη τῆς ἀπό 30/7/2018 ἐξωδίκου γνωστοποιήσεως τῆς α’ ἐξ ἡμῶν.

5. Ὃλα τ’ ἀνωτέρω ὡς καί πλεῖστα ἂλλα ἒχουν χρησιμοποιηθῆ εἰς τό ΣτΕ κατά τίς πολλαπλές δίκες.

6. Ἐγνώριζαν καί γνωρίζουν πλήν τῶν ἂλλων ἐπί πλέον καί ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, ὁ Ὑπουργός Παιδείας, ὁ Πρόεδρος τῆς Βουλῆς, ἡ Εἰσαγγελεύς τοῦ Ἀρείου Πάγου καί ἡ UNESCO ὡς ἐμφαίνεται ἐκ τοῦ ἀπό 28/5/2017 ἐξωδίκου τῆς α’ ἐξ ἡμῶν κοινοποιηθέντος ὡς δείκνυται ἐκ τῶν ὑπ’ ἀριθμόν 4599Β, 4660Β, 4603Β, 4597Β/29.5.2017 καί 4642Β/6.6.2017 ἐκθέσεων ἐπιδόσεως τοῦ δικαστικοῦ ἐπιμελητοῦ κ. Γεωργίου Πάπαρη.

Συμπέρασμα: Ὃλοι ἐγνώριζαν καί γνωρίζουν καί ἀπεδέχθησαν τήν ὓπαρξιν τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῆς Ἁγίας Τριάδος – Παναγίας Ἐλευθερώτριας, μηδέποτε ἀπαντήσαντες εἰς τά ἀνωτέρω δικόγραφα.

Δέον νά σημειωθῆ ὃτι τήν προστασίαν τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ ἐζήτησεν διά τοῦ ἀπό 7/11/2016 ἐξωδίκου της ἡ Ἱερά Ἀρχιεπισκοπή Ἀθηνῶν τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν κοινοποιηθέντος τόσον εἰς τό Ἑλληνικόν Δημόσιον ὃσον καί εἰς τήν Κοινοπραξίαν τοῦ ἒργου ὡς δείκνυται ἐκ τῶν ὑπ’ ἀριθμόν 3617Β καί 3620Β/8.11.2016 ἐκθέσεων ἐπιδόσεως τοῦ δικαστικοῦ ἐπιμελητοῦ κ. Γεωργίου Πάπαρη.

Τήν 10/9/2018 ἐμήνυσα τούς ὑπευθύνους ἡ α’ ἐξ ἡμῶν αἰτουμένη τήν ποινικήν δίωξίν των δια τά ἀδικήματα τῆς παρανόμου κατεδαφίσεως κτίσματος Ἱεροῦ Ναοῦ ἐντός κοινοχρήστου χώρου πρασίνου, τῆς παραβάσεως τοῦ ἀντιρατσιστικοῦ νόμου, τῆς αὐτοδικίας, τῆς κακόβουλης  βλασφημίας διά τῆς ἒργῳ ἐξυβρίσεως (198 ΠΚ), τῆς ἒργῳ καθυβρίσεως θρησκεύματος (199ΠΚ) τῆς προσβολῆς συμβόλων και τῆς παραβάσεως καθήκοντος κατά τ’  ἀνωτέρω ὡς καί δι’ οἱονδήποτε ἀδίκημα προκύψει ἐκ τῆς Εἰσαγγελικῆς ἐρεύνης.

Πάντα τ’ ἀνωτέρω ἒδει νά ἐκτεθοῦν διά νά γνωρίζετε ἐν συντομίᾳ τό ἱστορικόν τοῦ χώρου ὡς καί τό διαδικαστικόν ἱστορικόν.

Ἀπ’ ἀρχῆς τῆς διαδικασίας διεξαγωγῆς καί τῆς διαδικασίας ἀναδείξεως μειοδότου τοῦ διαγωνισμοῦ ἀρχικά ἀπό 9/7/2013 ἓως καί τῆς 14/11/2013 διά τήν ἀνάθεσιν τῆς κατασκευῆς ἰσλαμικοῦ τεμένους εἰς τόν ἀνωτέρω προπεριγραφέντα χῶρον ὡς καί τῆς ἐφαρμοσθείσης διαδικασίας διασφαλίσεως τοῦ δημοσίου συμφέροντος καί τοῦ κύρους τοῦ διαγωνισμοῦ διεπιστώθη πλήρης παράνομος καί δόλια καταπάτησις τῶν διαδικασιῶν καί δέν ἐτηρήθη παντάπασιν ἡ προβλεπομένη νόμιμος «διαδικασία δημοπρατήσεως τῶν δημοσίων ἒργων. Κατά δέ τήν σχετικήν μελέτην τοῦ Πολιτικοῦ μας Μηχανικοῦ τοῦ Μετσοβείου Πολυτεχνείου:

«Με την με αριθμο ΕΥΔΕΚ/ΟΙΚ/695/15-9-2013 αποφαση του Υπουργου Μεταφορων ενεκριθη   η δημοπρατησης του εργου κατα παρεκκλιση του αρθρου 80 του Ν3669/08 με αποκλειστική προσκληση στο διαγωνισμο εργοληπτικων εταιρειων  με πτυχιο 7^ης ταξης με την δηθεν επικληση ειδικων λογων και παρατυπη γνωμοδοτηση του Συμβουλιου Δημοσιων Εργων (5^η συνεδρία 19/21-5-13) με αναληθή αιτιολογηση του εργου ως εξειδικευμενου που απαιτει ειδική τεχνογνωσια και δυναμικο για την υλοποιηση της κατασκευης το οποιο διαθετουν δήθεν οι εταιρειας με πτυχιο 7^ης ταξης.

Στην πραξη όπως είναι γνωστο το εργο απεδειχθει στην κατασκευή του μια απλη συνηθης μεταλλική  κατασκευη ενός επιπεδου με επενδυσεις γυψοσανιδων που ανατεθηκε σε υπεργολαβο εταιρεια συνηθων μεταλλικων κατασκευων αφου η αναδοχος εταιρεια δεν ειχε αναλογες τεχνικες δυνατοτητες κατασκευης. Επιπλεον η αναδοχος κοιμοπραξια  λαμβανει  συνεχεις παρατασεις από το 2016 και εγκριση προσθετων δαπανων εως σήμερα, ακυρωνοιντας στην πραξη την αιτιολογια του επειγοντος. Οι μεχρι τωρα προσφυγες μας δεν επηρεασαν κατ ουδενα τροπο τις αποφασεις της Διοικησης στην εκτελεση του εργου όπως αναληθως επικαλειται η διευθυνουσα το εργο υπηρεσια ΕΥΔΕΚ διοτι αγνοησε κάθε προειδοποιηση μας για τις παραλειψεις της στο περιεχομενο της μελετης και στην διαδικασια δημοπρατησης.

Επιβεβαιωθηκαν πληρως οι μεχρι καταγγελιες μας ότι η μελετη ηταν σαθρη και ελλιπης διοτι:

Τα σχεδια εγκρισης δεν περιελαμβαναν τα άκρως απαραιτητα στοιχεία συμφωνα με την ισχυουσα πολεοδομικη νομοθεσια,(Ν.4030/11) οπως πληρες τοπογραφικο διαγραμα και  διαγραμμα καλυψης με τα στοιχεια εκμεταλευσης του οικοπεδου, τους διανοιγμενους περιμετρικά του οικοπεδου δρόμους,τα υψομετρα διαμορφωσης  τα πληρη στοιχεια διαμορφωσης των χώρων σταθμευσης την διαμορφωση περιβαλλοντος χωρου, τα ογκομετρικα στοιχεια και ένα σωρο αλλα στοιχεια απαραιτητα στην κατασκευή τα οποια περιέργως  όπως αποδεικνυεται διατηρηθηκαν ασαφη με αποτελεσμα να ζητηθει επεκταση της ανατεθείσας εργολαβιας της 10-10-2016 σε προσοστο οικονομικου αντικειμενου ανω του 20%.

Ηδη στην αναθεση αυτή συμπεριλαμβανεται παρατυπως ο ορος μετασκευη κτιριου ενώ ο ορος αυτος ειχε ηδη καταργηθει με τον Ν.4327/ΦΕΚ50Α/14-5-15. Και επιπλεον  ενώ το κτιριο είναι  νέο εκ βαθρων επικαλουνται τον όρο «μετασκευη»  για επεκταση της   χρηματοδοτησης   στην ιδια εργολαβια.

 Και σε επιρρωση των ατελειων της μελετης η οποια ηταν ελλειπεστατη με αμελεια της υπηρεσιας  ζητουν νεα εργολαβια με κατ’ επιλογη αναθεση υψους 2.600.000 ευρώ για  συμπληρωματικες οικοδμικες εργασιες μεσα στο τεμενος και στον μεριβαλλοντα χωρο.

 Επισημαινεται ότι το αρχικα προβλεπομενο οικοπεδο   εντος του οποιου προεβλετο από την μελετη να ανεγέρθει το τεμενος απεικονιζεται  σε εμβαδον 17 στρεμματων Με την τροποποιηση του ρυμοτομικου το οικοπεδο μειωθηκε κατω από τα 15 στρεμματα. Πραταυτα  για το εργο υπογραφηκε παρατυπα συμβαση στις 10-10-2016 με τις προβλεψεις της αρχικης μελετης η οποια δεν τροποποιηθηκε!.., ενώ ειχει ηδη τροποιοηθει το ρυμοτομικο και το κοκκινο περιγραμμα του κτιριου με τον Ν.4327/ΦΕΚ50Α/14-5-15.»

Ἡ ὑποβληθεῖσα μία καί μοναδική προσφορά μέ τήν σύμπραξιν τεσσάρων ἑταιρειῶν ἑβδόμης τάξεως μέ πολύ χαμηλή προσφορά ἐκπτώσεως (7%) (ὃπως προκύπτει ἀπό τό δελτίο τύπου τοῦ Ὑπουργείου Ὑποδομῶν – καί τοῦ ΤΕΕ) ἐμπίπτει εἰς τάς διατάξεις τοῦ Ἂρθρου 27 παρ. Γ τοῦ Ν. 3669/2008 (ΦΕΚ 116Α/18-6-08) –περί ἀθέμιτου ἀνταγωνισμοῦ ἒναντι τρίτων- καί ἀποτελεῖ οὐσιώδη λόγον ἀκυρώσεως, τοῦ ἀποτελέσματος τοῦ διαγωνισμοῦ, ἐφόσον δέν διασφαλίζονται τά συμφέροντα τοῦ δημοσίου συμφέροντος, ἀφοῦ οὐσιαστικά καί τυπικά ὁ διαγωνισμός μέ μία μόνο οἰκονομική προσφορά εἶναι ἂγονος καί εἰς τήν οὐσίαν ἠ συμβασιοποίησις ἒγινεν μέ ἀπευθείας ἀνάθεσιν.

Ἢδη ἀπό 24/10/2013 ἡ ΕΥΔΕΚ διά τῆς ἀποφάσεως (ΕΥΔΕΚ/829/2-1013) τοῦ Προϊσταμένου της (ΑΔΑ:ΒΛΛΤ1-2Υ9) ἀνακοινώνει τήν ἐπανάληψιν τῆς διαγωνιστικῆς διαδικασίας μεταξύ ἑταιρειῶν 7^ης τάξεως λόγῳ μή συμμετοχῆς διαγωνιζομένων εἰς τήν διενέργειαν διαγωνισμοῦ τήν 21/3/2013 καί κοινοποιεῖ, ἂγνωστον μέ ποῖο αἰτιολογικόν εἰς τέσσερεις μόνον ἑταιρείες ἀναλόγου τάξεως (ἐνῶ ὁ διαγωνισμός προβλεπόταν μέ ἀνοικτή συμμετοχήν), τρεῖς ἐκ τῶν ὁποίων συμμετείχαν εἰς τήν κοινοπραξίαν που ἀναθέτει τό ἒργον.

Κατά τῆς διαδικασίας αὐτῆς ἔκτοτε προέβημεν μέ τήν ὑπ’ ἀριθμόν πρωτοκόλλου 931/18.11.2013 εἰς ἔνστασιν ἐνώπιον τῶν ἀποφανωμένων ὀργάνων, εἰς τήν ὁποίαν οὐδέποτε ἀπήντησεν ἡ Διοίκησις καί ἀκολούθησαν ἱκαναί αἰτήσεις ἀκυρώσεως καταγγελίαι καί μηνύσεις αἱ ὁποῖαι ἐκκρεμοῦν εἰσέτι.

Καί ἐνῶ θά ἔπρεπεν ἡ Διοίκησις νά ἀναμείνῃ τήν ἔκδοσιν τῶν σχετικῶν ἀποφάσεων προέβη εἰς τήν ἀπό Αὐγούστου 2018 «Διακήρυξη διαδικασίας μέ διαπραγμάτευση χωρίς προηγούμενη δημοσίευση» σύμφωνα μέ τό Ἄρθρο 32§2γ τοῦ Ν. 4412/2016 διά τίς δημόσιες συμβάσεις ἔργων κατά προσαρμογήν τῶν Ὁδηγιῶν 2014/24/ΕΕ καί 2014/25/ΕΕ καταστρατηγώντας ἔτσι τήν θεμελιώδη Ἀρχή τῆς ἴσης μεταχειρήσεως καί διαφάνειας πού διέπει αὐτάς.

Οὓτω τήν 30/10/2018 ἠσκήσαμεν τήν ἀπό 26/10/2018 προσφυγήν μας ἐνώπιον τῆς ΕΝΙΑΙΑΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ἀναλύοντες ἐν αὐτῆ λεπτομερῶς τούς λόγους διενεργείας ἀδιαφανῶν διαδικασιῶν διά τήν ἀνάθεσιν τοῦ ἐπιδόξου καί ἐπιδίκου ἒργου.

Οὕτω ἐκ τῆς ὅλης ὡς ἀνωτέρω καταγγελίας μας προκύπτει ὅτι ἡ Διοίκησις-Ἀναθέτουσα Ἀρχή, σκοπίμως καί μ’ ἀποκλειστικήν της εὐθύνην ἐνήργησεν ἐπί τῇ βάσει σχεδίου καί προετοίμασεν ἀπ’ ἀρχῆς ἀπό τό ἔτος 2011 τήν διεξαγωγήν τῶν Διακηρύξεων ὥστε νά διαφύγῃ τόν προσυμβατικόν ἔλεγχον, ν’ ἀναθέσῃ ἐν τοῖς πράγμασι τό ἔργον, διαφεύγουσα τάς περί δημοσιότητος διατάξεις τῆς ἀνοικτῆς διαδικασίας, παρουσιάζουσα ἀρχικῶς τό ἔργον ἔχον προϋπολογισμόν 946.000€ (ΕΥΔΕΚ/οικ/408/31.5.2013), μετέπειτα διά τῶν ἀνωτέρω ἀποφάσεων, δῆθεν προέκυψεν ἔκτακτος καί ἀπρόβλεπτος ἀνάγκη δι’ ἐπιπλέον ἐργασίας ποσοῦ 429.660€ (ἀπόφασις Δ21/75Φ.ΤΕΜΕΝΟΣ/21.12.2017), μετέπειτα 2.600.000€ (ΕΥΔΕΚ Δ21/οικ/ΦΔ01.02) καί συνολικῶς τό ἔργον ἔφθασεν τό ποσόν τῶν €3.916.623,17 (ΕΥΔΕΚ Δ21/οικ/Φ. Δ.01.2./24.8.2018).

Ὅθεν τό ἔργον, σκοπίμως μέ συντονισμένον προσχεδιασμόν ἐκ μέρους τῆς Διοικήσεως – Ἀναθέτουσας Ἀρχῆς κατετμήθη ἀναιτιολογήτως κατά παράβασιν τῶν Νόμων περί Δημοσίων Συμβάσεων καί τῶν Κοινοτικῶν Ὁδηγιῶν 2014/24, 2014/25, 89/668, 92/13 ὡς καί τῶν Ἀρχῶν τῆς Διαφάνειας, Ἴσης Μεταχειρήσεως, Ἰσότητος, προκειμένου ν’ ἀποκλεισθῇ ἡ Ἀνοικτή Διαδικασία, καί ἐμποδισθῇ ἡ προσέλευσις πλειόνων διαγωνιζομένων μέ ἀποτέλεσμα νά ζημιωθῇ ἐκ τῆς μή προσελεύσεως αὐτῆς τό Ἑλληνικόν Δημόσιον καί ὁ Ἑλληνικός Λαός (ΕΣ Πρᾶξις 218/2013, 264/2011 Τμ. VI, 269/2010 Τμ. VII, ΔΕΕ C-392/96 σκ. 76, C – 2/07 σκ. 27, C – 560/2008 σκ. 98).

Β. ΕΝΝΟΜΟΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝ

Ἡ αἰτιολογική ἔκθεσις τοῦ Ν. 4414/2016 ἀλλά καί ἡ ἀντιδικία ὑπεστήριξαν ὅτι 57 Ἀραβικά Κράτη ζητοῦν νά γίνῃ τό τέμενος καί κατά συνέπειαν βλάπτεται τό Δημόσιον Συμφέρον, ἐάν δέν γίνη.

Κατ’ ἀρχήν τά 57 αὐτά Κράτη δέν ἔχουν καμμίαν ἐξουσίαν εἰς τήν χώρα μας.

Κατά δεύτερον δέν ἰσχύει εἰς αὐτά ἡ Ἀρχή τῆς ἀμοιβαιότητος. Εἰς τήν Σαουδικήν Ἀραβίαν, προεξάρχουσαν διά τό ἐπίδικον τέμενος, δέν μπορεῖ νά εἰσέλθη εἰς τήν χώραν τους ὁ σταυρός εἰς τόν λαιμόν τῶν ἐπισκεπτῶν. Ἀφαιρεῖται εἰς τό Άεροδρόμιον. Αἱ ἐπισκέπτριαι δέ ὑποχρεοῦνται νά φορέσουν τήν «μαντήλα» καθ’ ὅλον τόν χρόνον ἐπισκέψεως τῶν Δημοσίων Χώρων. Μήπως ἔγινεν κάποιον Ἑλληνικόν συμβολικό κτῖσμα ἤ Χριστιανικός Ναός, Ὀρθόδοξος ἤ μή εἰς τούς ἱερούς χώρους τῶν κρατῶν αὐτῶν;

Διατί κόπτονται; Διατί κόπτεται ἡ Τουρκία καί ὁ Ἐρντογάν προσεφέρθη νά τό χρηματοδοτήση, ἀφοῦ ἡ Ἑλλάδα δεν ἔχει πόρους κατ’ αὐτόν. Μήπως ἐπειδή ἡ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ἔγινεν τζαμί; Ἤ ἐπειδή στέλλει τίς «ροές» διά νά καταλύση τήν Συνθήκην τῆς Λωζάννης.

Καί εἶναι μεγαλύτερον τό Δημόσιον συμφέρον πού προκύπτει ἀπό τό αἴτημα τῶν 57 κρατῶν ἀπό τό Ἑλληνικόν Δημόσιον Συμφέρον; Διότι, δυστυχῶς, διά τῆς αἰτιολογικῆς ἐκθέσεως αὐτοδιαχωρίζεται τό Δημόσιον Συμφέρον ἀπό τό Ἑλληνικόν Δημόσιον Συμφέρον, τό Ἐθνικόν Συμφέρον, ὡς ἀνεπτύχθη. Ἐπιτακτική ἡ ἀνάγκη ἀφοῦ τήν ζητοῦν 57 κράτη. Δέν εἶναι ὅμως ἐπιτακτική ἀνάγκη ἡ διατήρησίς μας ὡς Ἑλλήνων ἡ συνέχεια καί συνοχή μας, ἡ ἀντίστασις εἰς τήν δημογραφικήν μας ἐκτόπισιν.

Κατά συνέπειαν δέν θά πρέπῃ, κατά τήν ταπεινήν μας ἄποψιν νά ἐξετασθῆ τό Δημόσιον Συμφέρον εἰς συνάρτησιν μέ τό αἴτημα τῶν 57 Ἀραβικῶν Κρατῶν, ἤ τήν ἀνάγκην τῶν ΡΟΩΝ (πού μόνον πρόσφυγες  κατά τήν πλειοψηφίαν των δέν εἶναι, ἀλλά μετανάστες παράνομοι ἤ παράτυποι) νά θρησκεύωνται. Ἀλλά νά ἐξετασθῆ, κατά τήν ταπεινήν μας ἄποψιν, μέ τήν ΑΝΑΓΚΗΝ ΤΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΕΩΣ μας ὡς Ἔθνος μέ ὅ,τι εἰς τήν ἔννοιαν αὐτήν συνεπάγεται.

Κατά συνέπειαν τό ὑπέρτερον δημόσιον συμφέρον ὑπό τάς παρούσας ἱστορικά δυσμενεῖς συνθήκας τάς ὁποίας διερχόμεθα ὡς Ἕλληνες συμπίπτει μέ τό Ἐθνικόν συμφέρον (ΣτΕ 1283/2012). Οὔτε ἀποτελεῖ βλάβην τοῦ Δημοσίου Συμφέροντος ὅτι εἴμεθα «ἡ μοναδική Πρωτεύουσα τῆς Εὐρώπης πού δέν ἔχει τζαμί». Ἡ ἐπιδιωκομένη ἀπό τήν Παγκόσμια Τάξη Πραγμάτων ἀποδόμησις τῶν Ἐθνῶν συντελεῖται μέ τήν προώθησιν τοῦ Ἰσλάμ. Εἶναι αὐτή ἡ ἅλωσις τῶν Ἐθνῶν καί τῆς Εὐρώπης. Εἶναι ἐποικισμός. Καί ποῖον τό Δημόσιον Συμφέρον τῆς Εὐρώπης ἀπό τήν προώθησιν τοῦ Ἰσλάμ. Εἶναι γνωστές οἱ συνέπειες. Ὅπως γνωστή εἶναι καί ἡ πολιτική στροφή τῶν Κρατῶν αὐτῶν, ἐξαιτίας τῶν προκυψάντων προβλημάτων.

Ἄλλωστε ὡς προανεφέραμεν ἐκτενῶς ὑπάρχουν τζαμιά εἰς τήν Ἀθήνα ὡς καί τό τοῦ Μοσχάτου ἐπιφανείας τ.μ. 2.000 περίπου.

Ὅθεν καί κατά τήν στάθμισιν τῆς βλάβης μας ὡς ἀνεπανορθώτου θά πρέπη κατά τήν ταπεινήν μας ἄποψιν νά κριθῆ ὅτι ἡ ὡφέλεια ἡμῶν τῶν αἰτούντων ταυτίζεται μέ τήν «Ἐθνικήν ὡφέλειαν, τό γενικόν Συμφέρον, ὡς ἀνωτέρω καί εἶναι σοβαρωτέρα πάσης τυχόν ἑτέρας ἀρνητικῆς ἀπό τῆς ἀποδοχῆς αὐτῆς συνεπείας.

Πάντα ταῦτα θά εἶχον ξεπερασθῆ ἐάν εἶχεν προηγηθῆ εἰδική ἐπιστημονική μελέτη ἐπί τῶν ἐπιπτώσεων εἰς τήν περιοχήν, τήν ὁποίαν ἡ Διοίκησις, πιστεύομεν σκοπίμως ἀπέφυγεν.

Ἀναφερόμεθα κι ἐπικαλούμεθα τήν ὑπ’ ἀριθμόν 376/2014 ἀπόφασιν τῆς ΟΛ τοῦ ΣτΕ. Ἡ ἀπόφασις αὐτή ἀποδεικνύει καί τό μέγεθος τῆς βλάβης τοῦ δημοσίου συμφέροντος, ἀφοῦ θά πρέπει νά ἐπακολουθήσῃ ἡ κατεδάφισις ἐάν τηρηθοῦν αἱ σχετικαί διατάξεις ἤ τό πιθανότερον θά εὑρεθῆ τρόπος διατηρήσεως τοῦ κτίσματος καί νομιμοποιήσεώς του. Κατά δέ τήν ὑπ’ ἀριθμ. 12 σκέψιν αὐτῆς «Επειδή από τις διατάξεις των άρθρων 4 παρ. 1, 20 παρ. 1, 26 και 28 παρ. 1 και 2 του Συντάγματος συνάγεται ότι δεν αποκλείεται μεν η, κατ’ απόκλιση από τη συνήθη διοικητική διαδικασία που προβλέπεται από την κείμενη νομοθεσία, επιβολή με τυπικό νόμο μέτρων χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού ατομικού χαρακτήρα, υπό την προϋπόθεση όμως ότι με αυτά δεν θίγονται ατομικά δικαιώματα και δεν παραβιάζονται άλλες συνταγματικές διατάξεις ή αρχές καθώς και οι σχετικοί ορισμοί του ενωσιακού δικαίου. Δεδομένου ότι πρόκειται, πάντως, για απόκλιση από την αρχή της διακρίσεως των λειτουργιών, η επιβολή των προαναφερομένων μέτρων με τυπικό νόμο είναι δυνατή μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις».

Σημειωτέον ὅτι ἀναφερόμεθα εἰς τήν σκέψιν 16 τῆς μειοψηφίας εἰς τήν ὑπ’ ἀριθμόν 2399/2014 ἀπόφασιν τοῦ ΣτΕ «Κατόπιν’ αυτών η Κυβέρνηση αναλαμβάνει την πρωτοβουλία να δημιουργήσει ένα τέμενος στην Αθήνα, αντιμετωπίζοντας έτσι τη χρόνια ανάγκη των μουσουλμάνων να έχουν έναν επίσημο, σύγχρονο και αξιοπρεπή χώρο λατρείας. Εξ άλλου, όπως ανέφερε η Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων στη Βουλή κατά την ψήφιση του εν λόγω νόμου (πρακτικά Βουλής 7.11.2006, σελ. 895), το περιεχόμενο αυτού «δεν έχει καμία σχέση με τις εξωτερικές σχέσεις της χώρας» και «δεν αποτελεί υποδομή που θα γίνει μετά από διαπραγματεύσεις ή συζητήσεις με άλλες χώρες. Αποτελεί υποχρέωση του ελληνικού κράτους προς μουσουλμάνους που κατοικούν στην Ελλάδα, ανεξαρτήτως αν έχουν ή δεν έχουν την ελληνική υπηκοότητα». Περαιτέρω δε, ο Αναπληρωτής Υπουργός Περιβάλλοντος ανέφερε ότι «στην Αττική λειτουργούν 120 παράνομα τζαμιά» (πρακτικά Βουλής 6.9.2011, σελ.16303). Τέλος, στο από 24.9.2012 έγγραφο του Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων προς το ΣτΕ αναφέρεται ότι στο παρελθόν δεν έχει χρηματοδοτηθεί από το κράτος η κατασκευή χώρων λατρείας άλλων θρησκειών ή δογμάτων. Από τα ανωτέρω στοιχεία συνάγεται (α) ότι οι μουσουλμάνοι της Αττικής δεν έχουν εμποδισθεί στην άσκηση των θρησκευτικών τους καθηκόντων, αλλά, αντιθέτως, καλύπτουν τις θρησκευτικές τους ανάγκες με την ανοχή από την Πολιτεία της λειτουργίας 120 χώρων λατρείας, οι οποίοι, καίτοι στερούνται της κατά το άρθρο 1 του αν. Ν.1363/1938 αδείας (σήμερον ἒχουν ἂδειαν λειτουργίας), δεν έχουν, παρά την σχετική υποχρέωση της Διοικήσεως, σφραγισθεί και (β) ότι δεν έχει προβληθεί από την ίδια τη θρησκευτική κοινότητα των μουσουλμάνων της Αττικής, με την υποβολή σχετικής αιτήσεως, η ανάγκη καλύψεως των θρησκευτικών τους αναγκών (προφανώς λόγω της ως άνω λειτουργίας των 120 χώρων λατρείας). Εν όψει των πραγματικών τούτων δεδομένων που προκύπτουν ευθέως από τις προπαρασκευαστικές εργασίες θεσπίσεως των επίμαχων διατάξεων, δεν στοιχειοθετείται καν, ως προς την πραγματική του βάση, ο λόγος τον οποίο επικαλείται ο νομοθέτης (η ανάγκη δηλαδή καλύψεως των θρησκευτικών αναγκών) για να δικαιολογήσει την παρέμβασή του προς θέσπιση των εν λόγω ατομικών ρυθμίσεων (κεντρικό σημείο των οποίων, κατά τα εκτεθέντα στην μειοψηφία της σκέψεως 13, δεν είναι η σύσταση νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου, αλλά η κατασκευή και λειτουργία ισλαμικού τεμένους). Η ύπαρξη δε μεγάλου αριθμού μουσουλμάνων στην Αττική ή η απουσία συνολικής και ενιαίας έκφρασης της μουσουλμανικής κοινότητος δεν συγκροτούν, εν όψει των ανωτέρω πραγματικών δεδομένων (της λειτουργίας 120 χώρων λατρείας και της μη υποβολής σχετικών αιτημάτων), την, κατά την ως άνω εισηγητική έκθεση, ύπαρξη ανάγκης καλύψεως των θρησκευτικών αναγκών των μουσουλμάνων, την οποία άλλωστε ο ίδιος ο νομοθέτης δεν χαρακτηρίζει ως λόγο δημοσίου συμφέροντος. Απλώς, στις επίμαχες ρυθμίσεις προβαίνει ο νομοθέτης με την, εσφαλμένη, εν όψει του εκτεθέντος περιεχομένου του άρθρου 13 παράγραφος 2 του Συντάγματος, αντίληψη ότι στις υποχρεώσεις της Πολιτείας περιλαμβάνεται και η ίδρυση, κατασκευή, οργάνωση, λειτουργία και χρηματοδότηση λατρευτικών χώρων (ακόμη και θρησκείας άλλης, εκτός της, κατά το Σύνταγμα, επικρατούσης). Τέλος, η κατασκευή του συγκεκριμένου τεμένους δεν αποτελεί, κατά τα εκτεθέντα, ζήτημα συνδεόμενο με τις διεθνείς σχέσεις της χώρας. Από το σύνολο των προεκτεθέντων προκύπτει ότι με τις διατάξεις των άρθρων 1-4 του Ν. 3512/2006 (όπως ισχύουν), χωρίς να υπηρετείται κανένας δημόσιος σκοπός, εισάγεται ένα σύνολο αλληλεξαρτώμενων ατομικών ρυθμίσεων ειδικών (ως αφορωσών στην κατασκευή και λειτουργία του συγκεκριμένου λατρευτικού χώρου), εξαιρετικών (εφ’ όσον χωρούν κατά παρέκκλιση της υφισταμένης παγίας σχετικής νομοθεσίας) και ευνοϊκών -κυρίως καθ’ ο μέρος προβλέπουν τη δωρεάν παραχώρηση επ’ αόριστον κρατικής περιουσίας και την κρατική χρηματοδότηση της κατασκευής και λειτουργίας του τεμένους- για συγκεκριμένη κατηγορία προσώπων (μάλιστα δε, κατά πλειοψηφία, όχι Ελλήνων πολιτών), με μόνο κοινό χαρακτηριστικό την ένταξή τους σε συγκεκριμένη θρησκεία (που δεν είναι, πάντως, η κατά το Σύνταγμα επικρατούσα). Πρόκειται, συνεπώς, για μια αδικαιολογήτως ευνοϊκή (προνομιακή) μεταχείριση υπέρ της ως άνω κατηγορίας προσώπων με αποκλειστικό κριτήριο τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις. Οι διατάξεις, επομένως, αυτές, κατ’ εξοχήν δε η πρόβλεψη περί κρατικής χρηματοδοτήσεως της κατασκευής του εν λόγω τεμένους (στην οποία, ειδικότερα, αναφέρεται η προσβαλλόμενη πράξη) υπό συνθήκες, μάλιστα, δυσμενέστατης δημοσιονομικής συγκυρίας, παραβιάζουν τις προεκτεθείσες αρχές της θρησκευτικής ισότητος και ουδετερότητος του Κράτους που απορρέουν από τα άρθρα 13 και 4 του Συντάγματος και 9 της ΕΣΔΑ….».

Ὡς ἔχει ἂλλωστε προαναφερθῆ ὁ πολεοδομικός σχεδιασμός εἰς τήν περιοχήν ἀποτελεῖ ἕνα ἑνιαῖον σύνολον καί διά τόν λόγον αὐτόν ἔχει ἀσχοληθῆ μ’ αὐτόν τό Ἐπιτελικόν Ὄργανον τοῦ ΥΠΕΚΑ, ὁ ὀργανισμός τῆς Ἀθήνας, ἀφοῦ ἀποτελεῖ ἕνα διαδημοτικόν σχέδιον ἀναπτύξεως καί δέν ἀφορᾶ μόνον τάς δραστηριότητας πού ἀσκοῦνται εἰς ἕνα μόνον Δῆμον. Μέ βάσιν τήν λογικήν αὐτήν ἔχει σχεδιασθῆ ἡ κατανομή τῶν δραστηριοτήτων εἰς τήν περιοχήν λαμβάνοντας ὑπ’ ὄψιν καί τάς πολιτικάς δραστηριότητας εἰς περιοχάς πού περικλείουν τόν Ἐλαιῶνα, ὅπως τό ἐμπορικόν τρίγωνον τῆς Ἀθήνας καί ὁ σημαντικώτερος ἀρχαιολογικός χῶρος εἰς τήν Ἑλλάδα καί παγκοσμίως πού εὑρίσκεται εἰς τό τρίγωνον Ἀκροπόλεως – Θησείου – Κεραμεικοῦ.

Κατά συνέπειαν ἡ τοποθέτησις μιᾶς τέτοιας δραστηριότητος ἔχει σημαντικήν ἐπιρροήν εἰς τήν εὑρυτέραν περιοχήν τῆς Ἀθήνας καί ὁλοκλήρου τῆς πόλεως τῶν Ἀθηνῶν κί ἔχει ἔννομον, ἄμεσον, ἐνεστώς καί προσωπικόν οἱοσδήποτε πολίτης τῶν Ἀθηνῶν καί τῆς Ἑλλάδος. Τό τέμενος ἀποτελεῖ εἰς τήν πρᾶξιν τόν κεντρικόν διοικητικόν πυρῆνα ἐπικρατήσεως μιᾶς ἰσλαμικῆς φατρίας, ἐνδεικτικῶς τῆς ἰσχυροτέρας σουνιτικῆς ἤ σιιτικῆς. Διά τόν λόγον αὐτόν εἰς περιοχάς πού δέν ὑπάρχει ἰσλαμική θρησκευτική ὁμοιογένεια, ὅπως εἰς τήν Ἀθήνα, -πού οἱ πλεῖστοι τῶν μουσουλμάνων εἶναι λαθρομετανάστες- τό τέμενος ἀποτελεῖ τό πιθανώτερο σημεῖον τριβῆς καί μελλοντικῶν συγκρούσεων. Δυστυχῶς καί ἀξιοπερίεργον πού ἡ πολιτεία δέν τό ἐσκέφθηκεν, διά νά μᾶς προστατέψη, τό τέμενος θ’ ἀποτελεῖ τό ΑΣΥΛΟΝ καί τό ΟΡΜΗΤΗΡΙΟΝ τῶν λαθρομεταναστῶν καί τῶν τρομοκρατῶν. Ὑπάρχουν σύγχρονες ἀναφορές εἰς τόν ἡμερήσιον τύπον διά πρόσφατες βομβιστικές ἐνέργειες εἰς τεμένη μουσουλμανικῶν κρατῶν ἀπό ἀντίπαλες φατρίες.

Ἐπιπλέον ἡ παγκόσμια ἐμπειρία ἔχει δείξει ὅτι οἱ χῶροι πέριξ ἑνός ἱδρυομένου τεμένους προσελκύουν αὐξημένες συγκεντρώσεις ἰσλαμικοῦ πληθυσμοῦ ἀλλοιώνοντας μέ τόν τρόπον αὐτόν τήν ὑπάρχουσαν οἰκιστικήν κατάστασιν δημιουργώντας ἀντιδράσεις τῶν παλαιῶν κατοίκων ἄλλου θρησκεύματος. Ἒτσι ἡ ἐπιδίωξις τῆς δημιουργίας «παιδικῆς χαρᾶς» παραπλήσια θά ἀποτελέση τήν παιδική χαρά τῶν μουσουλμανοπαίδων. Σημειωτέον ὃτι οἱ Ἓλληνες κάτοικοι τῆς περιοχῆς δέν ἒχουν μέχρι σήμερον παιδική χαρά. Συγκεκριμένως προσφάτως καί διά νά τούς κλείσουν τό στόμα, ἡ Πολιτεία ἒφτιαξε εἰς ἓνα χῶρο 40 μόλις τετραγωνικῶν μία ὑποτυπώδη παιδική χαρά.

«Ἡ Ἑλβετική Βουλή πού συνεδρίασε στίς 9 Ὁκτωβρίου 2015 ἀψηφώντας ὅλες τίς προειδοποιήσεις τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἔνωσης προχώρησε σέ ἕνα χαρακτηρισικό ψήφισμα σύμφωνα μέ τό ὁποῖο, ἀπό τίς 9 Ὁκτωβρίου 2015 καί μετά ἀπαγορεύονται ὅλες οἱ δημόσιες δραστηριότητες τῶν μουσουλμανικῶν ἱδρυμάτων στήν ἑλβετικήν ἐπικράτεια πού κρίνονται παράνομες, ἐνῶ κάθε ἄλλη δραστηριότητα τῶν μουσουλμανικῶν κοινοτήτων οἰκονομικοῦ ἤ «ἀνθρωπιστικοῦ» ὅπως ἀναφέρεται χαρακτῆρα, κρίνεται μέ τόν νέο νόμο παράνομη καί θά διώκεται ἀπό τίς ἑλβετικές ἀρχές ἀσφαλείας.

Μάλιστα οἱ ποινές ὅπως ἀναφέρεται στούς παραβάτες αὐτοῦ τοῦ νόμου θά εἶναι τό λιγώτερο τρία χρόνια φυλάκισις ἐνῶ θά καταδιώκωνται καί ὅλοι ὅσοι ἔχουν σχέσιν μέ τά ἰσλαμικά κέντρα ἀπό τό ἐξωτερικό. Τό ψήφισμα τῆς ἐλβετικῆς βουλῆς ἐπικύρωσε καί τό ἑλβετικό ὑπουργεῖο Δικαιοσύνης πού ἀπό τοῦδε καί στό ἑξῆς θά καταδιώκει κάθε μουσουλμανικό ἵδρυμα πού δραστηριοποιεῖται παράνομα στήν Ἐλβετία ἐνῶ θά σταματήσει ἀμέσως κάθε μουσουλμανική διείσδυση καθώς καί κάθε μορφή ἰσλαμικῆς οἰκονομικῆς βοήθειας πρός τίς μουσουλμανικές κοινότητες τῆς Ἑλβετίας ἀπό τό ἐξωτερικό.

Σέ ὅλα αὐτά ἡ δική μας πλευρά θά πρέπει νά παραδειγματισθῆ ἀπό τό παράδειγμα τῆς Ἐλβετίας, ἀν καί ἡ σημερινή συγκυρία δέν προοιωνίζει «κάτι καλό σέ αὐτό τό πολύ σημαντικό θέμα. Ἡ χώρα μας εἶναι ἡ «πόρτα» τῆς εἰσόδου χιλιάδων μουσουλμάνων στήν Εὐρωπαϊκή ἤπειρο οἱ ὁποῖοι χάριν τῆς  προδοτικῆς συνθήκης τοῦ Δουβλίνου 2, ἐγκλωβίζονται ἐδώ καί αὐτοί αὔριο θά ἀπαιτήσουν νά γεμίση ἡ Ἑλλάδα μέ μουσουλμανικούς μιναρέδες ἀπειλῶντας ἀν δέν ὑπάρξει κάποια δική μας ἀντίδρασις ἀκόμα καί μέ ἀλλαγή τῆς πολιτιστικῆς ταυτότητος τῆς χώρας μας. Ἀλλοίμονό μας!» (Δημοσίευμα Νίκου Χειλαδάκη, εἰδικοῦ ἀναλυτοῦ – τουρκολόγου).

Τέλος ἡ κατασκευή τοῦ ἰσλαμικοῦ τεμένους εἰς τόν χῶρον αὐτόν πρό τῶν πυλῶν τῆς πόλεως τῶν Ἀθηνῶν, διακόπτουσα τήν πολιτιστικήν καί τοπικήν συνοχή ἀποτελεῖ πραγματικήν ἅλωσιν αὐτῆς καί ὅσα ἡ ἀρχαιολογική πόλις πρεσβεύει παγκοσμίως, παραλλήλως ἀποτελεῖ τήν στοιχειοθέτησιν σταδιακῶς τῆς ἀνάγκης καταλύσεως τῆς συνθήκης τῆς Λωζάννης. Ἀφοῦ ἡ ἲδια ἡ Πολιτεία ἀναγνωρίζει ὃτι ὑπάρχει «Κοινότης Μουσουλμάνων εἰς τήν Ἀθήνα». Ἐνῶ δέν εἶναι κἂν νόμιμοι αἱ περίφημαι ΡΟΑΙ. Ἂλλοι λέγουν πρόσφυγες, αὐτοί ὃμως εἶναι ἐλάχιστοι! Ἂλλοι λέγουν ὃτι εἶναι εἰσβολεῖς μεταλλάσσοντες τόν δημογραφικόν χάρτην τῆς χώρας μας. Αὐτοί εἶναι ἡ πλειονότης τούτων. Αὐτή εἶναι ἡ ἀλήθεια.

Εἶναι ἀξιοσημείωτον ὃτι σήμερον παρουσιάζεται ἡ ἐπιπολαία πραγματικῶς κατάστασις δεξιά καί ἀριστερά νά ὑφίστανται αἱ ἐν ἐνεργείᾳ ἐγκαταστάσεις τοῦ Πολεμικοῦ Ναυτικοῦ καί εἰς τό μέσον «σφήνα» εἰς τό Πολεμικοῦ Ναυτικοῦ ἡ ἐγκατάστασις τοῦ Ἰσλαμικοῦ Τεμένους. Ἐνέχει στοιχεῖον λογικῆς; Εἶναι ὀρθή ἐπιλογή τῆς θέσεως; Ἐντός ἀρχαιολογικῆς περιοχῆς ἀποδεδειγμένως, ἢτοι τῆς Ἱερᾶς ὁδοῦ μέ παρακείμενα ἀρχαιολογικά εὑρήματα ἐπί τῆς Ἱερᾶς Ὁδοῦ μέ ἕτερα ἀρχαιολογικά εὑρήματα ἀκριβῶς ἔναντι καί ἐπί τῆς Ἱερᾶς ὁδοῦ, μέ παρακείμενον βυζαντινόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Σάββα, καί μέ ἤδη, ἐντός τοῦ χώρου ἡμετέρου Ναοῦ τῆς Ἁγίας Τριάδος-Παναγίας Ἐλευθερώτριας (τό ὁποῖον ὡς προανεφέραμεν κατηγκρήίμνησαν ἀνίερα, παρανόμως καί δόλια), ἓτερον ὑφιστάμενον ἀπό ἐτῶν Ναόν τοῦ Πολεμικοῦ Ναυτικοῦ τοῦ Ἁγίου Χριστοφόρου. Συγκεκριμένα, διά τόν Ναόν αὐτόν τοῦ Ἁγίου Χριστοφόρου ὁ ὁποῖος εἶναι ἀκριβῶς ἐντός τοῦ ἰδίου ἐπιδίκου χώρου, ἀκριβῶς ἀπέναντι τοῦ περίφημου «ἰσλαμικοῦ τεμένους», ἐμφανέστατα καί προκλητικά, ἡ ἁρμοδία Ἀρχή, ἔκτισεν πρόσφατον τοῖχον-μάνδραν διατρέχουσα ἐνδιάμεσα τά ΤΟΛ τοῦ Πολεμικοῦ Ναυτικοῦ ὥστε νά φαίνεται ἕνας πρόχειρος καί ΑΣΕΒΗΣ διαχωρισμός τοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Χριστοφόρου ἀπό τόν ἐπίδικον χώρον. Εἶναι καταφανής ἡ αὐθαίρετος μεθόδευσις τῆς Πολιτείας! Μιᾶς πολιτείας ἀσεβοῦς πρός τά ἱερά καί τά ὅσια τῶν Πολιτῶν της!

Ποιός θά μᾶς βοηθήση;

Συνεχῶς ἐπικαλεῖται ἡ Πολιτεία αὐτή τυπικούς λόγους καί κρυβομένη πίσω ἀπό αὐτούς καλύπτει τήν οὐσίαν ἡ ὁποία εἶναι ὅτι: ὁ ἐπιλεγείς χῶρος εἶναι ἀρχαιολογικός (Ἱερά ὁδός – Δημόσιον Σῆμα – Κεραμεικός – Ἑλαία τοῦ Πλάτωνος –βυζαντινός Ναός Ἁγίου Σάββα, πλησίον τοῦ Τεμένους τοῦ Μειλιχίου Διός, τῆς Δήμητρος καί Κόρης, τοῦ Ἀρχαίου Δήμου Λακιαδῶν – νῦν Βοτανικός καί ἢδη νεωτέρα συνεχιζομένη – κατοικήσιμη περιοχή τῶν Ἑλλήνων – διατάραξις τῆς ἱστορικῆς, πολιστιστικῆς καί τοπικῆς συνοχῆς τῶν Ἑλλήνων)!

Πρέπει δέ ταυτοχρόνως νά συνεκτιμηθῆ ὅτι μετά τήν ὁλοκλήρωσιν τῆς κατασκευῆς ἡ χρῆσις τοῦ τεμένους παραχωρεῖται ἀπό τό Δημόσιον ΔΩΡΕΑΝ διά ἀόριστον χρόνον (δηλαδή ἐσαεί καί διά παντός) στο ΝΠΙΔ τοῦ Ἄρθρου 1 τοῦ Ν. 3512/2006) ὑπό τήν ἐπωνυμίαν ΤΕΜΕΝΟΣ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ.

Ἡ βλάβη ἡμῶν ὡς Ἑλλήνων πολιτῶν εἶναι ἡ μεγίστη.

Τό ἔννομον συμφέρον τό ὁποῖον λεπτομερῶς ἀναπτύξαμεν ὅτι ἔχομεν τόσον πρός ἄσκησιν τῶν ἐνδίκων δικογράφων ὃσον καί πρός τήν ἀντίδρασιν διά τήν ἐγκατάστασιν τοῦ τεμένους αὐτοῦ εἰς τόν συγκεκριμένον χῶρον ταυτίζεται μέ τό κοινωνικόν καί σπουδαῖον ἐθνικόν μας συμφέρον καί εἶναι ἀμέσως καί ἀδιαρρήκτως συνδεδεμένον μέ τήν ἀνεπανόρθωτον βλάβην τήν ὁποίαν θά ὑποστοῦμεν ἀπό τήν ἐκτέλεσιν τοῦ προαναφερθέντος ἔργου.

Ἡ βλάβη αὐτή εἶναι ἀνεπανόρθωτος καί ἀνυπολόγιστος καί ἔχει ἀναπτυχθεῖ ἀνωτέρω.

Διότι πῶς ἀλλοιῶς νά ὑπολογισθῆ οἰκονομικῶς ἡ παραχώρησις εἰς τά χέρια τῶν ἀλλοδαπῶν νέων κατοίκων-ἐποίκων τῆς πολιτιστικῆς μας κληρονομιᾶς, συνοχῆς καί συνέχειας τῆς ἐκτοπίσεώς μας ὡς γηγενῶν ἀπό τήν γῆν τῆς πατρίδος μας, καί ἡ μεθοδευμένη σταδιακή ἀλλαγή τοῦ δημογραφικοῦ χάρτου τῆς χώρας εἰς βάρος μας. Ἡ μεθόδευσις διά τήν ἀνατροπήν τῆς Συνθήκης τῆς Λωζάννης, ὅταν μέσα εἰς τήν αἰτιολογικήν Ἔκθεσιν τοῦ Ν. 4414/2016, ἀλλά καί αὐτοῦ τοῦ Ν. 3512/2006, ἀποδέχονται οἱ βουλευτές μας ὅτι ὑπάρχει «κοινότης μουσουλμάνων» εἰς τήν Ἀθήνα, ἤ «πλῆθος μουσουλμάνων».

Γ. ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ ἐπισημαίνομεν τά κάτωθι:

Ἡ Διοίκησις:

• Χωρίς καμμίαν αἲτησιν μουσουλμανικοῦ τινός φορέως προχωρεῖ εἰς τήν ὑλοποίησιν τοῦ ἒργου ΤΕΜΕΝΟΣ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ.

• ἐπέλεξεν χῶρον μέ παρακείμενον προϋπάρχοντα Ὀρθόδοξον Χριστιανικόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Χριστοφόρου.

• Κατεδάφισεν τόν Ὀρθόδοξον Χριστιανικόν Ναόν τῆς Ἁγίας Τριάδος – Παναγίας Ἐλευθερώτριας.

• Καθ’ ὃλην τήν διάρκειαν τοῦ δικαστικοῦ καί διαδικαστικοῦ ἀγῶνος παρεμβαίνει εἰς τήν Δικαιοσύνην καί τ’ ἀσκοῦντα Δικαιοσύνην Ἁρμόδια Ὂργανα, προκαλοῦσα σύγχυσιν εἰς τήν διάκρισιν τῶν ἐξουσιῶν.

• ἐξέδωκεν σειράν παρανόμων πράξεων, προβαίνουσα εἰς ἀλλεπαλλήλους οἰκοδομικάς παραβάσεις καί ἐγκληματικάς παρεμβάσεις εἰς τόν πολεοδομικόν σχεδιασμόν, εἰς βάρος τῶν Ἑλλήνων.

• ἀδιαφορεῖ διά τίς ὑφιστάμενες ἐκκρεμοδικίες εἰς τά πολιτικά καί ποινικά δικαστήρια.

• ὑποστηρίζει συγκεκριμένην κατηγορίαν προσώπων κατά τό πλεῖστον εἰσρευσάντων παρανόμως εἰς τήν Ἑλλάδα.

• Διακόπτει ἐχθρικῶς τήν πολιτιστικήν συνέχεια καί συνοχήν τῶν Ἑλλήνων.

• ἐπιδιώκει τήν ἀλλαγήν τοῦ δημογραφικοῦ χάρτου τῆς περιοχῆς, λαμβανομένου σοβαρῶς ὑπ’ ὂψιν τοῦ παρακειμένου καταυλισμοῦ (hotspot) ἀριθμοῦντος 2.200 μουσουλμάνους.

• Δημιουργεῖ πρό τῶν πυλῶν τῆς ἱερᾶς πόλεως τῶν Ἀθηναίων μίαν ἰσλαμικήν πόλιν.

• Καταλύει τήν Συνθήκη τῆς Λωζάνης.

• Παραχωρεῖ δωρεάν κί ἐπ’ ἀόριστον περιουσίαν τῶν Ἑλλήνων καί ἒδαφος τῶν Ἑλλήνων εἰς μουσουλμάνους.

• Χρηματοδοτεῖ τήν κατασκευήν τοῦ ἰσλαμικοῦ τεμένους μέ χρήματα τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ μεσούσης τῆς μεγαλυτέρας οἰκονομικῆς κρίσεώς του.

• Καθορίζει συνεχῶς ἡμερομηνίας ἐνάρξεως τῆς λειτουργίας ἀδιαφοροῦσα διά τάς ὑφισταμένας ἐκκρεμοδικίας ὡς νά ἒχη βέβαιον τό ἀποτέλεσμα αὐτῶν τῶν ἐκκρεμοδικιῶν, ἐμπιστευομένη μάλλον τήν ἐπέμβασίν της εἰς αὐτάς.

• Διατηρεῖ «ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ» ἀμετακίνητον εἰς τήν θέσιν του τόν ὑποστηρικτήν, πύρειον μαχητήν καί ὑπέρμαχον τῆς λειτουργίας τοῦ ἐπιδόξου τεμένους τόν Γενικόν Γραμματέα Θρησκευμάτων τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας καί Θρησκευμάτων κ. Γεώργιον Καλαντζῆ.

• Καί τέλος ὁ Ὑπουργός Παιδείας Γαβρόγλου, ἐπιστηθίως κρατῶν τό κοράνιον, προβαίνει εἰς «προεκλογικήν φιέστα» εἰς τόν ἐπίδικον χῶρον ὑποσχόμενος «ὃτι μετά τίς ἐκλογές θά λειτουργήση τό ἐπίδοξον κτήριον», προκαταλαμβάνων οὓτω καί τήν ἐπερχομένην τότε καί ἢδη ἐπελθοῦσαν Κυβέρνησίν Σας.

Ἀξιότιμοι Πολιτικοί καί Πολιτειακοί Ταγοί,

Ἡ προπεριγραφεῖσα ὡς ἀνωτέρω συμπεριφορά τῆς Διοικήσεως, καθ’ ἃπασιν ἀποδεικνυομένη ἐξ ἐγγράφων, θεωρεῖτε ὃτι ἀπεικονίζει συμπεριφορά Ἑλληνικῆς Πολιτείας; Εἶναι συμπεριφορά τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας αὐτῆς πού ὀφείλει νά προστατεύη, σέβεται καί τιμᾶ τόν λαόν της; Ἀσφαλῶς ὂχι! Εἶναι ἀξιόποινος καί ἐγκληματική! Εἶναι ἐφιαλτική!

Ἀξιότιμοι Πολιτικοί καί Πολιτειακοί Ταγοί,

Ἐλπίζοντες ὃτι θά μελετήσετε μέ προσοχήν ὃλα τά ἒγγραφα καί τούς ἐκκρεμούντας παρ’ Ὑμῖν σχετικούς φακέλλους εὐελπιστοῦμεν ὃτι:

Ἐπιτέλους θά Σεβαστῆτε τά Ἱερά καί τά Ὃσια τῶν Ἑλλήνων.

Ἁρμόδιος δικαστικός ἐπιμελητής ἐπιδότω τήν παροῦσαν πρός οὓς αὓτη ἀπευθύνεται πρός γνῶσιν των καί διά τάς νομίμους συνεπείας, ἀντιγράφων ταύτην ἐν τῆ ἐκθέσει ἐπιδόσεώς του.

Ἀθῆναι, 22/7/2019

Ἡ πληρεξουσία Δικηγόρος

Σχόλιο:

Αμερικάνικη Γερουσία: Ναι στο πρωτόκολλο ένταξης της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ
26 Ιουλίου 2019

Με συντριπτική πλειοψηφία πέρασε το πρωτόκολλο ένταξης της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ από την επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της αμερικανικής Γερουσίας. Μετά από αυτή την εξέλιξη, ανοίγει πλέον και επίσημα ο δρόμος για το τελευταίο βήμα στην διαδικασία της επικύρωσης που είναι η ψήφιση του πρωτοκόλλου από την ολομέλεια της Γερουσίας.
Σύμφωνα με το γραφείο του προέδρου της επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, Τζιμ Ρις, όλοι οι γερουσιαστές που ήταν παρόντες ψήφισαν υπέρ, εκτός από τον Ρεπουμπλικάνο Ραντ Πολ από το Κεντάκι, ο οποίος αποτέλεσε την μοναδική εξαίρεση.
https://www.dailythess.gr/amerikaniki-geroysia-nai-sto-protokollo-entaxis-tis-voreias-makedonias-sto-nato/

Από ΝΕΜΕΣΙΣ