Είναι όμως ο ίδιος Έλληνας και είναι αυτός που θα βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά.

Ο κος Αδαλής έκλεισε τη συνέντευξη με την ελπίδα ότι αυτή τη φορά ο Έλληνας πρέπει να απαλλαγεί από τους γόνους και τις θυγατέρες που του ρουφάνε το αίμα τα τελευταία 60 χρόνια.

………………………………………….

Ο κος Μιχαήλ Στυλιανού ήταν προσκεκλημένος της Φωτεινής Μαστρογιάννη στην εκπομπή Take the money & run στις 18/4/2016.

Δημοσιογράφος από το 1953 στην εφημερίδα Ελευθερία και κατόπιν στο BBC στο Λονδίνο από όπου παραιτήθηκε με τον απαγχονισμό των Καραολή και Δημητρίου. Έμεινε ανταποκριτής της Ελευθερίας και κάλυψε όλο το Κυπριακό.

Επέστρεψε στην Ελλάδα και έμεινε μέχρι το 1967 όπου και εκπατρίσθηκε στη Γαλλία.

Εκεί κατέλαβε τη θέση του διευθυντή της ελληνικής εκπομπής της γαλλικής ραδιοφωνίας. Αυτό υπήρξε και το αποκορύφωμα της καριέρας του.

Μετά την πτώση της χούντας υπήρξε για επτά χρόνια Σύμβουλος Τύπου της ελληνικής πρεσβείας και αργότερα ανταποκριτής του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων και του Έθνους.

Επέστρεψε ως γενικός διευθυντής του ΑΠΕ και αποσύρθηκε το 1993.

Έκτοτε είναι συνταξιούχος αλλά παραμένει μαχόμενος αγωνιστής της ενημέρωσης.

Σύμφωνα με τον κο Στυλιανού, η σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα είναι το αποτέλεσμα μίας εκφυλιστικής διεργασίας που κρατά δεκαετίες.

Η διεργασία αυτή ξεκίνησε μετά τον εμφύλιο με την εποχή Καραμανλή.

Ο εθνάρχης ήταν ένας έξυπνος πολιτικός χωρίς όμως κουλτούρα.

Ήταν επιλογή του Παλατιού και των ξένων.

Σε αντίθεση με τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο που ήταν και αυτός δεξιός και ως ένα βαθμό ανόητος αλλά άτομο υψηλοτάτης παιδείας, ο Καραμανλής δεν είχε καμία αισθητική.

Κατέστρεψε την αισθητική της Αθήνας μη γνωρίζοντας ότι η αισθητική είναι και παιδαγωγική.

Κατέστρεψε την αισθητική σε όλα τα επίπεδα, την ιεραρχία των αξιών.

Το χρήμα έγινε η θεότητα και έτσι αρχίζει η κατάρρευση.

Οι διάδοχοί του ακολούθησαν αυτή την πορεία.

Η χούντα ήταν η απόλυτη καταστροφή του πολιτισμικού αγαθού της Ελλάδας.

Υπήρξε ο θρίαμβος της χυδαιότητας.

Την χαριστική βολή έριξε ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν ένας ευγενέστατος άνθρωπος αλλά κυνικός και στερημένος πατριωτισμού.

Ήταν ένας ειδωλολάτρης, εξουσιομανής και βασικά αδιάφορος.

Τότε εισέρχεται ένας ακόμη εκφυλιστικός παράγοντας – η φιλοσοφία του «ωχ αδερφέ».

Η φιλοσοφία αυτή καθιερώνεται στην αμφίεση, στη συμπεριφορά, στον τρόπο έκφρασης και στην εργασία.

Το φιλότιμο ήταν η τιμή που πρέπει να ακολουθεί κάθε κίνηση του έλληνα, το όνομά του, αυτό που παρέδιδε στα παιδιά του.

Αυτά εγκαταλείφθηκαν και κατόπιν εισέβαλλε η τηλεόραση, ο αμερικάνικος τρόπος ζωής, μια θεότητα ο Μαμωνάς, η κατανάλωση και ο ανταγωνισμός με τον γείτονα για την πρόσκτηση αγαθών.

Μπήκαμε στην ΕΕ και καταστράφηκε η βιομηχανίας μας.

Θα μπορούσαμε να είχαμε το δικό μας αυτοκίνητο αλλά το σαμποτάρανε προς χάριν των εισαγωγέων.

Εάν δεν μπαίναμε στην ΕΕ θα ήμασταν αυτάρκεις και αγροτικά αλλά και βιομηχανικά.

Θα εισάγαμε μόνο ορισμένες πρώτες ύλες ενώ θα εξάγαμε άλλες.

Η Ελλάδα είναι μεγάλος εξαγωγέας αλουμινίου και διαθέτει ουράνιο και άλλα ορυκτά.

Υπήρχαν τεράστιες δυνατότητες.

Ο Καραμανλής μας έβαλε στην ΕΕ για να μας ασφαλίσει από την Τουρκία και έτσι μπήκαμε και στο ΝΑΤΟ.

Τα δύο αυτά όργανα όμως τείνουν να μας εξαφανίσουν ως έθνος.

Το ΝΑΤΟ είναι ο δεσμοφύλακας της Ελλάδας, την διαθέτει κατά βούληση.

Θέλει, φερ’ειπείν, τη μισή Κύπρο;

Την δίνει στην Τουρκία.

Είμαστε ένα έθνος υπόδουλο αλλά και στις δύο αυτές δουλείες εισήλθαμε εθελοντές.

Διακριθήκαμε στον πόλεμο της Κορέας και δεν είχαμε καμία υποστήριξη ούτε στο Κυπριακό ούτε στο Αιγαίο.

Αντίθετα έχουμε αμφισβήτηση του εναερίου χώρου μας.

Είμαστε εδώ και πολλά χρόνια ένα έθνος μειωμένης κυριαρχίας, τώρα όμως είμαστε υπόδουλο έθνος, μία αποικία.

Η παιδεία μας έχει καταστραφεί.

Η συνεχής κατολίσθηση προς τη λύση της ευκολίας, άρχισε στην παιδεία με τον αποκεφαλισμό του αλφαβήτου από τον Ράλλη διότι οι τόνοι και τα σημεία στίξης είναι εκτός από γλωσσικό βοήθημα και άσκηση πνευματικής πειθαρχίας.

Όταν από μικρός αποκτήσεις κανόνες του σκέπτεσθαι, ξέρεις και να αξιολογείς.

Μεγάλο μέρος της πνευματικής μας ηγεσίας είναι αλωμένο, μισθοφόροι ΜΚΟ και διάφορων «ανθρωπιστικών» οργανώσεων του Τζωρτζ Σόρος και άλλων think tanks αυτού του είδους που περνάνε το μήνυμα του εθνομηδενισμού και της παγκοσμιοποίησης δηλαδή της μεταβολής των εθνών σε ένα χυλό που αναμειγνύει στο μίξερ της παγκοσμιοποίησης όλα τα έθνη και όλες τις θρησκείες.

Από τον χυλό αυτό βγαίνει ένα ρομποτάκι που υπακούει στα συνθήματα της κατανάλωσης.

Ετοιμάζουν τον κόσμο του 1984 του Οργουελ και του Θαυμαστού Καινούριου Κόσμου του Αλντους Χάξλεϋ.

Στο κέντρο της παγκοσμιοποίησης είναι ο Ρόθτσιλντ.

Τα κεφάλαια του Σόρος είναι Ρόθτσιλντ κεφάλαια.

Κατασκευάζουν έναν κόσμο ρομπότ, καταναλωτικές μηχανές, χωρίς ιδεολογία, άψυχα όντα, τροφοδοτούμενα με ψευτοηδονές σε μια σκουπιδοδημοκρατία που ελέγχεται από έναν εγκέφαλο.

Η σημερινή εποχή είναι η κρισιμότερη στην ιστορία της ανθρωπότητας γιατί υπάρχει οξεία αντίδραση σε αυτή την επιχείρηση της παγκόσμιας αποβλάκωσης, της επαναφοράς της δουλείας σε μία ρομποτική έκδοσή της.

Τα μέσα ενημέρωσης ελέγχονται από αυτό το σύστημα.

Η διανόηση ελέγχεται από αυτό το σύστημα.

Έπρεπε να φέρουν τον Φαμπρ για να ξεσηκωθούν οι καλλιτέχνες οι οποίοι, κατά τα άλλα, σιωπούν.

Κινδυνεύουμε με αφανισμό του ανθρωπιστικού πολιτισμού.

Ότι έκτισε η αρχαία Ελλάδα με το εμβόλιο του χριστιανισμού, το Βυζάντιον, η Ρώμη ως νομικό σύστημα και κατόπιν η γαλλική επανάσταση πάνε να το εξαφανίσουν.

Βασικό όπλο είναι η διαστροφή της γλώσσας, οι λέξεις γίνονται τραβεστί.

Ο ανθρωπισμός έγινε ένα όπλο βομβαρδισμού.

Ο καλύτερος για τη μεταβολή φύλου στις λέξεις είναι ο Τσίπρας γιατί είναι αριστερός όπου το αριστερός είναι μία ευνουχισμένη λέξη που έπαψε να σημαίνει αντικαθεστωτικός και σημαίνει υπηρέτης της Μέρκελ, υπηρέτης της παγκοσμιοποίησης.

Είναι η Αριστερά των υπονόμων.

Δυστυχώς μόνο μία φωτισμένη μειοψηφία έχει επίγνωση του που βρισκόμαστε και υπό ποίους και που μας οδηγούν.

Ωστόσο, ο κος Στυλιανού δήλωσε, ότι δεν είναι βέβαιος εάν η μειοψηφία αυτή έχει αντιληφθεί που πραγματικά μας οδηγούν που δεν είναι άλλο από τον εθνικό θάνατο.

Ο εθνικός θάνατος είναι βαρύτερος από τον προσωπικό.

Η αξία της πατρίδας δεν είναι ιδιαίτερα αντιληπτή στον μέσο πολίτη ειδικά όταν υφίσταται τη δυναστεία του καθεστώτος δηλαδή της κυβέρνησης.

Αντιλαμβάνεται κάποιος την αξία της πατρίδας μόνο όταν την στερηθεί.

Ο Έλληνας δεν έχει αντιληφθεί ότι χάνει την πατρίδα του, ότι θα γίνει μία μειοψηφία δούλων.

Ο π. Μεταλληνός είχε πει χαρακτηριστικά Finis Graeciae.

Όσον αφορά το μεταναστευτικό, η παρούσα, πνευματικά υπανάπτυκτη Ελλάδα δεν έχει τη δύναμη να αφομοιώνει πληθυσμούς.

Η άγλωσση Ελλάδα, η απαίδευτη.

Στο παρελθόν, η επαφή με το ωραίο της φύσης διαπότιζε τους ανθρώπους, την παράδοση, την Εκκλησία, με αρχές συμπεριφοράς, φιλοσοφίας ζωής και αισθητικούς κανόνες.

Οι άνθρωποι αυτοί είχαν σοφία, είχαν δύναμη αφομοίωσης.

Οι δε εκπαιδευμένοι Έλληνες είχαν μία υψηλότατη παιδεία η οποία διαχέετο στην πρώτη ευκαιρία.

Η εισβολή των μεταναστών θα επιφέρει επιδείνωση εκβαρβαρισμού.

Το έθνος πεθαίνει, πεθαίνει βιολογικά με την υπογεννητικότητα, τη μετανάστευση, τις αυτοκτονίες και τους φυσικούς θανάτους.

Είναι κρίμα που άθλιοι ηγέτες δεν βοήθησαν τον ελληνικό λαό να αναπτυχθεί πνευματικά.

Η έλλειψη ηγεσίας οφείλεται στο πρόβλημα της αδυναμίας ομαδικότητας που αποτελεί εθνική αναπηρία, χαρακτηριστικό ρωμέικο.

Η αναπηρία των φωτισμένων και ικανών είναι ο βεντετισμός, το υπερτροφικό Εγώ, η ανυπαρξία κουλτούρας ομαδικής δουλειάς χωρίς την οποία δεν επιτυγχάνεται τίποτα.

Ο άνθρωπος πρέπει να πειθαρχεί στο Εγώ του προκειμένου να απελευθερωθεί η πατρίδα.

Οι εθνικές, λοιπόν, παθογένειες καθιστούν ιδιαίτερα δύσκολη τη δημιουργία ενός απαραίτητου πυρήνα, ενός τραστ εγκεφάλων.

Κλείνοντας, ο κος Στυλιανού, δήλωσε ότι ελπίζει ότι η εξέγερση στην ατλαντική Δύση και στις ΗΠΑ που προέρχεται από κινήματα όπως η «δημοκρατική άνοιξη», το κίνημα Nuit debout στη Γαλλία όπου χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώνονται στις πλατείες κάθε βράδυ και συζητούν εναντίον της ΕΕ, κόμματα όπως του Φάρατζ και της Μαρίν Λεπέν που έχουν στιγματισθεί στην χώρα μας ως φασιστικά, όλα αυτά πιθανόν να αποτελέσουν σωτηρία και για την Ελλάδα.

Κατά τη γνώμη του εάν δεν είναι έξωθεν η σωτηρία τότε θα καταστραφούμε.

Από τον οδοστρωτήρα που περνά το έθνος, θα επιζήσουν, πιθανόν, κάποια γονιδιώματα και μέσα από το καμίνι μπορεί να ξαναδιαπλαστεί ο άλλοτε Ελληνικός χαρακτήρας, ο Έλληνας που έβγαλε το έπος του 41 που φώτισε όλο τον κόσμο.

Αυτά που διέπλασαν τον Έλληνα αυτό ήταν ο λιτός βίος, η παιδεία και οι αρχές της γιαγιάς.

Ο σύγχρονος Έλληνας θα πρέπει πάντα να θυμάται ότι πρέπει να αγωνισθεί γιατί χωρίς τον αγώνα επέρχεται ο θάνατος.

ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ: ΜΑΣ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ ΕΘΝΙΚΟ ΘΑΝΑΤΟ
Απρίλιος 19, 2016 by Φωτεινή Μαστρογιάννη
………………………………………………………………………………………………
Κυριακή, 30 Σεπτεμβρίου 2012
Ενα βιβλίο που θα γραφτεί πριν το 2020: «Πως δημιούργησα τα 120 δις ευρώ του δανείου για την Ελλάδα … από το πουθενά χρησιμοποιώντας μόνο, την Σιωπή των Αμνών»!!!

Tα «εργαστηριακά χρήματα του πειράματος» για την εξυπηρέτηση των δανείων της Ελλάδος
– Σχολιάζοντας το βιβλίο του κ.Ρουμελιώτη, την Κόζα Νόστρα του Ευρώ,
και τις πραγματικές συναλλαγές που κρύβονται πίσω από τον Πολ Τόμσεν
και τις συναντήσεις του με τις Ελληνικές Κυβερνήσεις

Κατά τη διάρκεια της ολιγόμηνης αναστολής λειτουργίας των aegeanTimes, το 2010, είχα γράψει στο προσωπικό μου μπλοκ, adalis.gr, ένα άρθρο στο οποίο εξηγούσα ξεκάθαρα ότι η κρίση είναι τεχνητή και ότι η καθυστέρηση της διάσωσης της Ελλάδας, θα πάρει καιρό, μιας και οι ευρωπαίοι «σύμμαχοι» και οι Τράπεζες πρέπει επειγόντως να ετοιμαστούν μπροστά στο ενδεχόμενο μιας Ελληνικής χρεοκοπίας !

Να οχυρωθούν όπως είχα γράψει, σε ασφαλέστερα επίπεδα, κερδίζοντας χρόνο, με πολιτικά παιχνίδια εναντίον της Ελλάδας!

Η τότε Κυβέρνηση Παπανδρέου, ούτε καν ασχολήθηκε με τα στοιχεία που είχα παραθέσει ως οικονομολόγος, πολύ απλά, διότι στο «παιχνίδι της καθυστέρησης» έπαιζε κι ο ίδιος ο τότε Πρωθυπουργός με τον διορισμένο υπουργό των οικονομικών, που ξεκίνησε την καριέρα του ως σύμβουλος του Σημίτη σε ζητήματα της Κοινωνίας της Πληροφορίας, αλλά δεν είχε εκλεγεί -τότε- από το λαό, όταν έγινε …
Τσάρος της Οικονομίας!

Φυσικά δεν περίμενα να το επιβεβαιώσει κάποιος από τους εγχώριους οικονομολόγους , λάτρεις της πολιτικής του Μνημονίου, γιατί γνώριζα πολύ καλά, ότι η πολιτική αυτή των Ευρωπαίων, προαπαιτεί την «σιωπή των Αμνών» του Οικονομικού επιμελητηρίου εδώ στην Ελλάδα!

Περίμενα όμως, ότι μόλις ολοκληρωθεί το σχέδιο υποταγής της χώρας στην «κόζα νόστρα» των Βρυξελών και του Βερολίνου, ότι όλο και κάποιος από τους «παίκτες» θα μιλήσει!

Ετσι, λίγες εβδομάδες πριν, συζητώντας στην «πιάτσα» των οικονομολόγων, κάποιοι με προϊδέασαν για επερχόμενες αποκαλύψεις από τον εκπρόσωπο της Ελλάδας στο ΔΝΤ, Παναγιώτη Ρουμελιώτη!

Χτες, κυκλοφόρησε το βιβλίο του στο οποίο απ ότι πληροφορήθηκα, διότι δεν το διάβασα ακόμη, υπάρχουν φοβερές αποκαλύψεις για την ανικανότητα της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου και των Οικονομικών της Υπουργών (κυρίως του Γιώργου Παπακωνσταντίνου).

Το βιβλίο με τον τίτλο «Το άγνωστο παρασκήνιο της προσφυγής στο ΔΝΤ – Πώς και γιατί φτάσαμε στο Μνημόνιο», λέει κάποιες πικρές, αλήθειες.

Αλήθειες όμως, που είχαν αναλυθεί από ελάχιστους οικονομολόγους, οι οποίοι λοιδορήθηκαν μέχρι … εξαντλήσεως, από το σύστημα που κατέστρεψε τούτη εδώ τη χώρα!

Σε ότι αφορά στο ΔΝΤ ο κ.Ρουμελιώτης αναφέρει ότι το Ταμείο ήξερε ότι η αποτυχία του Μνημονίου ήταν προδιαγεγραμμένη!

Επίσης, η Τρόικα με τα μέτρα της κυρίως ήθελε να διασώσει τις τράπεζες και το κατάφερε με την 18μηνη καθυστέρηση του «κουρέματος» του ελληνικού χρέους που έδωσε τη χρονική ευκαιρία στις τράπεζες να απαλλαγούν από ένα μεγάλο ποσοστό ελληνικών ομολόγων.

Επανέρχομαι λοιπόν σήμερα και ερωτώ:

Στην Ελλάδα το Οικονομικό Eπιμελητήριο και οι Aκαδημαϊκοί Δάσκαλοι των Οικονομικών Πανεπιστημίων, περίμεναν τον κ.Ρουμελιώτη να γράψει το βιβλίο του για να καταλάβουν ότι η χώρα είχε παραδοθεί βορά στην «ευρωπαϊκή Κόζα Νόστρα»;

Ένα θέμα όμως που προκύπτει μετά την έκδοση του βιβλίου Ρουμελιώτη, αφορά στο ίδιο το ΔΝΤ και την σχέση του με την Ευρωπαϊκή Ενωση!

Τώρα που «παραδέχτηκαν» πλέον κι επίσημα ότι γνώριζαν ότι κανένα σχέδιο διάσωσης δεν πρόκειται να επιτύχει, μπορεί να μας απαντήσει άραγε ο κ.Ρουμελιώτης ή οποιοσδήποτε άλλος από το ΔΝΤ, γιατί αφού γνώριζαν το μέγεθος της αποτυχίας, εν τούτοις έδιναν εντολές στον Πολ Τόμσεν, να εφαρμόζει ακόμη πιο λανθασμένες πρακτικές;

Η μήπως ο Πολ Τόμσεν δεν «υπακούει» στο ΔΝΤ αλλά σε άλλο «αφεντικό» που έχει τόσο μεγάλη εμβέλεια, που ελέγχει ακόμη και το ΔΝΤ;

Γιατί ενώ ήταν να αντικατασταθεί , εν τούτοις ο άσχετος Τόμσεν παρέμεινε στην Αθήνα, ζητώντας ακόμη πιο λανθασμένα μέτρα από τις Ελληνικές Κυβερνήσεις;

Προσωπικά αντιλαμβάνομαι ότι ο κ.Ρουμελιώτης, δεν εξέδωσε το βιβλίο αυτό για να πλουτίσει από τις πωλήσεις που θα κάνει!

Αισθάνομαι ότι οι κυριότεροι λόγοι που έγραψε και εξέδωσε αυτό το βιβλίο είναι δύο:

Πρώτον,
για να αποσείσει από πάνω του τις ευθύνες που θα αποδοθούν σε όλους όσους έφεραν την χώρα στο σημείο αυτό.

Από σήμερα ο κ. Ρουμελιώτης δικαιούται να λέει «εγώ σας τα’λεγα»!

Kι αυτό είναι σημαντικό για τον ίδιο , μιας και γνωρίζει καλά, ότι στην Ελλάδα θα έρθει σύντομα η μέρα, όπου δεκάδες πρόσωπα θα αντικρίσουν το κελί του Κορυδαλλού.

Πρόσωπα που δεν τα χωρά ο νους του μέσου Ελληνα!

Δεύτερον,
γιατί το βιβλίο αυτό, έχει την «άδεια» του ίδιου του ΔΝΤ. Αν δεν την είχε, ο κ.Ρουμελιώτης ουδέποτε θα τολμούσε να το εκδώσει!

Κι έχει την «άδεια» ή την ευλογία του ΔΝΤ αν προτιμάτε, διότι τώρα που το Ταμείο εξετέλεσε στο ακέραιο την αποστολή που έλαβε, για εξαθλίωση του ιδιωτικού τομέα και ολόκληρης της ιδιωτικής οικονομίας στην Ελλάδα, ήρθε η ώρα να εγκαταλείψει τη χώρα!

Από το 2010, φωνάζω κυριολεκτικά, ότι η Ε.Ε. δεν είχε … έλλειμμα 30 δις ευρώ και ζήτησε την βοήθεια του ΔΝΤ!

Δεν έχει το ΔΝΤ καλύτερη τεχνογνωσία από την ΕΕ, ώστε να το καλέσεις ακόμη κι ως σύμβουλο!

Ενα ΔΝΤ, με απαρχαιωμένες πρακτικές και μεθόδους, με άτομα που ούτε για teller σε τράπεζα δεν επαρκούν!!!

Δεν υπάρχει έστω και ένας που να πιστεύει ότι αντί για 90 δις ευρώ, η Ευρώπη δεν μπορούσε να «δώσει» επιπλέον τα 30 που «έδωσε» το ΔΝΤ .

Στα παράγωγα του ρήματος «δίνω», βάζω εισαγωγικά, διότι ούτε όλα τα «δώσανε», αλλά ούτε και πραγματικό χρήμα έριξαν στην αγορά!

Το χρήμα ήταν απλά, πολλαπλασιαστές κάποιων ποσών που διαθέτουν επενδυτικές τράπεζες, τα οποία «μόχλευσε» κατά το δοκούν ο «ταμίας» της ΕΕ, και την κατάλληλη στιγμή τα παρουσίασε ως «πραγματικό χρήμα» ενώ στην ουσία είναι «αέρας κοπανιστός»!

Η φύση της διαχείρισης του υποτιθέμενου κεφαλαίου των 120 δις ερώ που «δώσανε» ως δάνειο στην χώρα μας, είναι τόσο «αεριτζίδικη» που κανείς δεν τολμά να σκεφτεί ότι δεν θα αποπληρωθεί!

Αυτός είναι κι ένας από τους κύριους λόγους που δεν δίνεται στην Ελλάδα η επιμήκυνση (αν και την έχουν τάξει επί ημερών Γ.Παπανδρέου) !

Η σύνθεση των κεφαλαίων που χρησιμοποιήθηκαν για την περίπτωση της Ελλάδος είναι τέτοια, που αν δεν καλυφθούν εγκαίρως τα ποσά, στις ημερομηνίες που πρέπει, τότε όλη αυτή η φούσκα, θα τινάξει στον αέρα, ένα γιγάντιο σύστημα σε Ευρώπη και Αμερική!

Ενώ στην Πορτογαλία, τα κεφάλαια που έχουν δωθεί είναι εντελώς διαφορετικής προέλευσης και σύνθεσης, γιατί εκεί υπήρχε η υψηλή επιστασία του Πορτογάλου βαρώνου (επιτρόπου τον ονομάζουν) Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο!!!

Η επόμενη δόση καθώς και η επιμήκυνση, θα δοθεί στην Ελλάδα, μόλις ο «ταμίας» της Ε.Ε. , καλύψει τα κενά στις σωστές ημερομηνίες, και μπορεί να παίξει ξανά «αέρα» από αυτά, μιας και στην παρούσα φάση, δεν μπορούν να αποδεσμευτούν χρονικά, όλα μαζί!

Και η επιμήκυνση, όταν και όποτε δωθεί, δεν θα είναι πάνω από τρία έτη, γιατί τα «πραγματικά κεφάλαια» είναι ισχνά και ανεμικά!

Δεν θέλω σε καμία περίπτωση να μειώσω την αξία του βιβλίου του κ.Ρουμελιώτη, ειδικά στο σημείο που εμφανίζει τους κ.κ. Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου ως «τον ηλίθιο και τον πανηλίθιο» της Γηραιάς Ηπείρου!

Προσωπικά θεωρώ ότι έπρεπε ήδη η Δικαιοσύνη να έχει εξετάσει τον ρόλο τους!

Ας με συγχωρήσει όμως ο κ.Ρουμελιώτης, αλλά αν πρόκειται για δύο «στόκους» όπως γράφει σήμερα κι ο Κώστας Χαρδαβέλλας στο newsbomb.gr, τότε σε όποιο δικαστήριο κι αν εμφανιστούν, θα τους απαλλάξουν λόγω βλακείας!

Εκτός κι αν εκεί βρίσκεται όλο το ζήτημα!

Να απαλλάξουμε ως ηλίθιους, ολάκερο το πολιτικό σύστημα που κυβέρνησε τη χώρα, κι ούτε γάτα ούτε ζημιά!

Κλείνοντας – για σήμερα- το θέμα του Πολ Τόμσεν και της σύνθεσης των κεφαλαίων που χρησιμοποιήθηκαν για τις δανειοδοτήσεις της Ελλάδας, να είστε σίγουροι ότι θα επανέλθω και πάλι, αμέσως μόλις βρουν τον τρόπο, να συνθέσουν τα 30 δις της δόσης, του «αέρα κοπανιστού» που θα λάβει η χώρα μας!

Οι διπλές εκλογές, χάλασαν λίγο τις ημερομηνίες που θα μπορούσαν να εμφανίσουν το ποσό αυτό και περιμένουν τώρα μια νέα καραμπόλα για να εγκρίνουν την επόμενη δόση!

Σκοπός δηλαδή είναι, στο όλο κόλπο, να μην μπει ούτε ένα ευρώ, πραγματικού χρήματος, αλλά να χρησιμοποιούνται τα «εργαστηριακά χρήματα του πειράματος» για την εξυπηρέτηση των δανείων της Ελλάδος!

Θα αποδείξουμε σύντομα εδώ στους ΑεgeanTimes, πόσο αεριτζίδικη ήταν η σύνθεση αυτών των κεφαλαίων, που δεν μπορούν καν να τα τοποθετήσουν σε οτιδήποτε άλλο, παρά εκεί όπου μπορούν να σταθούν τόσο μεγάλα ποσά αέρα!

Στις ΤΡάπεζες!

Φαντάζομαι ότι γνωρίζετε, ήδη ότι από όλα τα χρήματα που έχουμε λάβει με την μορφή δανείου, όλα πήγαν στην εξυπηρέτηση παλαιών δανείων και ούτε ένα ευρώ, δεν τοποθετήθηκε στην ανάπτυξη αυτής της χώρας!

Και πως να τοποθετηθεί άλλωστε έστω ένα ευρώ, όταν αυτό δεν υπάρχει πουθενά, παρά μόνο ως άυλη και υποθετική μονάδα, μέσα σε κάποια κομπιούτερ, που μπορεί να εμφανιστεί για λίγες εβδομάδες ή για λίγους μήνες;

Σε πέντε χρόνια από σήμερα, και πάντως πριν από το 2020, όλο και κάποιος θα βρεθεί να γράψει ένα βιβλίο με τίτλο «Πως δημιούργησα 120 δις ευρώ για την Ελλάδα … από το πουθενά»!!!

Οι AegeanTimes
………………………………………………………………………………..
Γιώργος Αδαλής… Να που βρίσκεται ο χρυσός της Ελλάδος!!

Στα χέρια όσων μας έσπρωξαν στην καταστροφή είναι το σύνολο του Ελληνικού χρυσού!

Το πρώτο μέρος μιας άκρως αποκαλυπτικής ανάλυσης του οικονομολόγου Γιώργου Αδαλή που αναμένεται να προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων! …
Προς το τέλος του 2003, είχαμε δημοσιεύσει ένα άρθρο σχετικά με την «τύχη» του χρυσού που κατείχε η Ελλάδα!
Οι φήμες τότε οργίαζαν, ότι η Κυβέρνηση Σημίτη, με την σύμφωνη γνώμη του τότε Ελληνα Κεντρικού Τραπεζίτη κ.Γκαργκάνα, είχε μεταφέρει εκτός Ελλάδας, ένα μεγάλο φορτίο χρυσού!

Τι κι αν είχαμε τοποθετηθεί τότε δημόσια, τι κι αν το θέμα ήταν πολύ σοβαρό;

Ουδείς απάντησε στο ερώτημά μας τότε, τι συνέβη με τον Ελληνικό Χρυσό;

Εκτοτε επανήλθαμε στο θέμα άλλες δύο φορές και ουδείς φαίνεται να συγκινήθηκε, ακόμη και όταν στη Κυβέρνηση είχε έρθει ο Κώστας Καραμανλής και η ΝΔ.
Φαίνεται λοιπόν ότι μέχρι και το 2004, μόνο δυο άνθρωποι γνώριζαν που βρισκόταν ο χρυσός και ήταν ο Πρώην Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης καθώς και ο κ. Νίκος Γκαργκάνας!

Λογικά, μετά το 2004, θα γνώριζαν και άλλοι δύο τουλάχιστον!

Αλλά ας δούμε τα γεγονότα από την αρχή για να φτάσουμε σιγά-σιγά στις αποκαλύψεις !

Η περίφημη μεταφορά του αποθέματος του Ελληνικού χρυσού, ακουμπά τα όρια του «αστικού μύθου» μιας και σύμφωνα με τις τότε πληροφορίες , μια από τις τελευταίες νύχτες της παντοκρατορίας του Σημίτη, το έτος 2003, όταν επικεφαλής της ΤτΕ ήταν ο Νίκος Γκαργκάνας, πραγματοποιήθηκε μια μυστική μεταφορά είκοσι (20) τόνων χρυσού από την Ελλάδα προς το εξωτερικό!

Σαφώς κι έπρεπε να είναι μυστική μια τέτοια μεταφορά, διότι η ασφάλεια ενός τόσο πολύτιμου φορτίου, το καθιστά άκρως απόρρητη πληροφορία και ουδείς πρέπει να έχει την απαίτηση να γίνονται γνωστές οι λεπτομέρειές της!
Κάποιοι λοιπόν κακώς αναπαράγουν την συγκεκριμένη επιχείρηση και τα αυστηρά μέτρα ασφαλείας της, διότι αν υπάρχει θέμα , δεν βρίσκεται εκεί!

ΟΛΕΣ οι μεταφορές χρυσού είναι απόρρητες!

Τουλάχιστον μέχρι να εναπωτεθεί το πολύτιμο φορτίο, στον προορισμό του που είναι κάποιο θησαυροφυλάκιο μιας τράπεζας που ειδικεύεται στην φύλαξη χρυσού!

Το πρόβλημα δεν βρίσκεται εκεί ενώ γεγονός είναι, ότι ο τρόπος της μεταφοράς του, που δεν θα έπρεπε να «ξενίζει» κανέναν, χρησιμοποιήθηκε στην ουσία για να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη από την πραγματική περίπτωση που χρίζει εξέτασης και απαντήσεων εκ μέρους των αρμοδίων!

Τόσο η Κυβέρνηση Σημίτη όσο και οι μετέπειτα Κυβερνήσεις, απέφευγαν συστηματικά να απαντήσουν δημοσίως για το που βρίσκεται ο Ελληνικός χρυσός και να δώσουν κατά κάποιο τρόπο λογαριασμό στους Ελληνες, όχι γιατί φοβόντουσαν να πουν που φυλάσσεται!
Με την άρνησή τους να απαντήσουν, δημιουργούσαν ένα πέπλο μυστηρίου για την τύχη του χρυσού!

Αν υπήρχε ή όχι!

Ετσι, ουδείς ασχολούνταν σοβαρά, με το πώς χρησιμοποιήθηκε ο χρυσός, από τις Ελληνικές Κυβερνήσεις!
Με απλά λόγια, ασχολούμενοι με το ΑΝ υπάρχει ο χρυσός, ουδείς δεν ασχολούνταν, που τοποθετείται ως επένδυση αυτός ο χρυσός και τι κέρδη αποφέρει στο κράτος, μιας και οι περισσότεροι θεωρούσαν ότι πρέπει να «λυθεί» πρώτα το αίνιγμα της τοποθεσίας του!

Για να αντιληφθείτε πόσο «αστεία» είναι η πολιτική σκηνή της Ελλάδος, από το 2003 που θέσαμε το ερώτημα, και ενώ είχαν ακολουθήσει εκατοντάδες δημοσιεύματα για την τύχη του Ελληνικού χρυσού κι ενώ στην ουσία εγκαλούσαν οι δημοσιογράφοι και οι αναλυτές ολάκερο το πολιτικό σύστημα της χώρας, μόλις το … 2011 βρέθηκε ένας Ελληνας πολιτικός και κατέθεσε επίσημη ερώτηση στη βουλή, σχετικά με τον περιβόητο χρυσό της Ελλάδας!!!

Πρόκειται για τον πρώην βουλευτή του ΛΑΟΣ κ. Κώστα Αιβαλιώτη, ο οποίος αρχές του 2011 κατέθεσε μια ερώτηση για να λάβει ως απάντηση «ήξεις αφήξεις» από το αρμόδιο υπουργείο! Χρειάστηκε και δεύτερη ερώτηση του βουλευτή για να δοθούν περισσότερα στοιχεία για την τύχη του χρυσού!
Από την απάντηση του τότε αρμόδιου υφυπουργού Οικονομικών κου Κουσελά, καθώς και τα στοιχεία που έδωσε ως απάντηση, μάθαμε ότι σύμφωνα με την κατάταξη του World Gold Council, η Ελλάδα ήταν 30η χώρα παγκοσμίως σε αποθέματα χρυσού με 29η την Τουρκία!!!

Από το 2003 που ανέκυψε το θέμα, χρειάστηκε να περάσουν ΕΝΝΕΑ ολάκερα χρόνια, για να δωθεί μια επίσημη απάντηση από μια Ελληνική Κυβέρνηση για το ΠΟΥ βρίσκεται ο χρυσός καθώς και πόσο μας κοστίζει η φύλαξή του.
Περίπου λοιπόν ο μισός Ελληνικός χρυσός, βρίσκεται μέχρι και σήμερα σε ειδικά θησαυροφυλάκια σε τρεις χώρες!

Στην Αγγλία, στις ΗΠΑ και στην Ελβετία!

Το υπόλοιπο μισό πάντα σύμφωνα με τον κο Κουσελά φυλάσσονται στο θησαυροφυλάκιο της Τράπεζας της Ελλάδος, από το οποίο δεν έχουν μετακινηθεί εδώ και δεκαετίες!!!

Προκειμένου όπως είπε ο κ.Κουσελάς να διασφαλιστεί το απόθεμα χρυσού, η Ελλάδα το έχει κατατμήσει σε ένα θησαυροφυλάκιο εντός Ελλάδος και σε τρία του Εξωτερικού, ακολουθώντας της πρακτική αρκετών χωρών, μιας και έτσι διασπείρεται ο κίνδυνος κλοπής του!

Το ετήσιο κόστος φύλαξης ανέρχεται μόνο σε 90.000 ευρώ και οι ράβδοι χρυσού που είναι σε διεθνείς προδιαγραφές φυλάσσονται στις εξής τράπεζες:

• στην Τράπεζα της Αγγλίας
• στη Federal Reserve («FED» Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ)
• μικρό μέρος από το τέλος της δεκαετίας του 1960 στην ιδιωτική Ελβετική τράπεζα UBS.

Μάλιστα ο κ.Κουσελάς αναφέρει ότι στην Τράπεζα της Αγγλίας, ο χρυσός βρίσκεται από την εποχή του Β παγκοσμίου πολέμου για ιστορικούς κυρίως λόγους!!!

Ειδικά για την Τρίτη περίπτωση, που αποτελεί μια ιδιωτική Ελβετική Τράπεζα ο κ.Κουσελάς είχε απαντήσει ότι , επειδή η ελβετική κεντρική τράπεζα Swiss National Bank δεν προσφέρει υπηρεσίες φύλαξης, αποθηκεύσανε τον χρυσό στην UBS!!

Γεγονός είναι πράγματι, ότι οι τρεις αυτές ξένες τράπεζες διαθέτουν την πιο υψηλή εξειδίκευση σε υπηρεσίες φύλαξης του χρυσού, υπογράμμισε ο υφυπουργός.

Επιπλέον, από την απάντηση του κ.Κουσελά, προκύπτει ότι όσα λέγονταν ότι μέρος του ελληνικού χρυσού φυλάσσεται στην αμαρτωλή «Merrill Lynch» (γνωστή κι από το σκάνδαλο Κοσκωτά), σαν υποθήκη συμβολαίων ανταλλαγής χρεών την περίοδο 2001-2002, αποτελούν ανυπόστατες φήμες και δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.

Σχολίασε μάλιστα ότι «δυστυχώς το τελευταίο διάστημα γινόμαστε όλο και συχνότερα μάρτυρες ενός Κοινοβουλευτικού Ελέγχου που βασίζεται ορισμένες φορές σε ισχυρισμούς ή απόψεις που όχι μόνο δεν αντέχουν στο βάσανο της λογικής αλλά πολύ περισσότερο στο βάσανο του δημοκρατικού διαλόγου».

Τελικά, από την απάντηση του κου Κουσελά, προέκυψε ένα μείζον ζήτημα, το οποίο και αποκαλύπτουμε σήμερα, και σίγουρα δεν έχει σχέση με την μεταφορά χρυσού εκείνη τη νύχτα του 2003, αλλά με κάτι άλλο πολύ πιο … γήινο!

Εχει σχέση με την ίδια την Τράπεζα της Ελλάδος και τις Ελληνικές Κυβερνήσεις!
Σε προηγούμενο άρθρο μου που έγινε κυριολεκτικά ανάρπαστο στο διαδίκτυο [σχετικό άρθρο εδώ] και όχι μόνο, περιέγραφα με ακρίβεια ΠΟΙΟΙ και με ΠΟΙΑ εργαλεία κατέστρεψαν την Ελλάδα!

Οσοι δεν έχετε διαβάσει το άρθρο αυτό θα το βρείτε ξανά στο τέλος της σημερινής μας αποκάλυψης και σας συστήνω να το διαβάσετε για έναν πολύ απλό λόγο!

ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΠΟΘΕΜΑΤΩΝ ΧΡΥΣΟΥ

Ποιος έχει επιλέξει τελικά τις τοποθεσίες φύλαξης του Ελληνικού χρυσού και με ποια κριτήρια;

Τι έκαναν οι Ελληνικές κυβερνήσεις μετά την κρίση για να προστατέψεουν τα αποθέματα χρυσού;

Με δεδομένο ότι η ΤτΕ δεν είναι κρατική αλλά ιδιωτική, ενταγμένη στο χρηματιστήριο, με το κράτος να κατέχει πολύ μικρό ποσοστό μετοχών, στο άρθρο αυτό θα δείτε ότι οι μεγαλομέτοχοι της ΤτΕ, είναι τρεις εταιρίες !

H Goldman Sachs η BlackRock( κάπου την έχετε ακούσει έ!) και η Neuberger Berman!

Πάμε λοιπόν να δούμε μαζί ένα πάρα πολύ σοβαρό ζήτημα ελπίζοντας ότι ήδη έχετε διαβάσει το προηγούμενο άρθρο που σας παρέθεσα!
Η neuberger berman και η blackRock, αποτελούν τράπεζες συμφερόντων του Οίκου Ρόθτσαϊλντ με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο και αποτελούν εκτός από μεγαλοϊδιοκτήτες της ΤτΕ, τους μεγαλύτερους θεσμικούς επενδυτές στο Ελληνικό χρηματιστήριο!

Παράλληλα, η Berman είναι μεγαλο-ιδιοκτήτρια του οίκου αξιολόγησης Moody’s !

Η BlackRock που θα την έχετε ακούσει για μια έκθεση αξιολόγησης που έχει κάνει για τις Ελληνικές τράπεζες και δεν δίνεται στην δημοσιότητα, ανήκει κι αυτή στους Ρόθτσαϊλντ και παράλληλα, έχει μεγάλη οικονομική διείσδυση στο Ελληνικό χρηματιστήριο και είναι μεγαλοιδιοκτήτρια της Τραπέζης της Ελλάδος!

Εκτός όλων αυτών, κατέχει μεγάλο ποσοστό ως ιδιοκτήτρια στον οίκο αξιολόγησης Standard & Poors!!!

H UBS, η Ελβετική τράπεζα, μπορεί να μην την θυμάστε, αλλά όλως παραδόξως όταν επιλέγη ως τράπεζα φύλαξης του χρυσού από τον κ. Σημίτη, είχε έναν άγνωστο τραπεζίτη επικεφαλής!

Σήμερα (εδώ έρχεται το παραδόξως) έχει ως γενικό διευθυντή, έναν άνθρωπο που τότε ήταν επικεφαλής της Γερμανικής Μπούντεσμπανκ!!!!

Η Ελβετική ubs λοιπόν διοικείται σήμερα από έναν Γερμανό, τον κύριο Αντρέας Χέφερτ, ο οποίος προηγουμένως όπως σας είπα ήταν επικεφαλής της Μπούντενσμπανκ!!
Ο κ.Χέφερτ λοιπόν, τον Απρίλιο, ήταν από τους πρώοτους που δήλωναν ότι «δεν αποκλείει έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη» !!!
Περίεργο δεν σας φαίνεται για κάποιον που φυλά –υποτίθεται- τον χρυσό της χώρας μας!

Αν τώρα αναρωτιέστε τι μένει ως υπόλοιπο, είναι η Αμερικάνικη FED!

Μια τράπεζα ομοσπονδιακή, που όμως, οι παροικούντες της wall street γνωρίζουν καλά , ότι κουμάντο στην FED κάνει επί της ουσίας η ίδια η Goldman Sachs με στελέχη της που είναι βαθιά στην διοίκηση της FED!
Η Goldman Sachs λοιπόν, για όσους δεν γνωρίζουν εκτός των αμαρτωλών “swaps” της Κυβέρνησης Σημίτη, πρωτοστάτησε στην δημιουργία συνθηκών κρίσης στην Ελλάδα και παράλληλα το κράτος μας την είχε και ως … σύμβουλο!

Η Goldman sachs λοιπόν, είναι ιδιοκτήτρια παράλληλα του οίκου αξιολόγησης FITCH !!!

Είμαι λοιπόν βέβαιος, ότι με το σημερινό άρθρο, συνθέσατε ένα μεγάλο τμήμα του παζλ που αναζητούσατε εδώ και καιρό!

Επί της ουσίας, η Ελλάδα, έχει τον μισό χρυσό της , σε μια Αγγλική Τράπεζα που επικυριαρχείται από τον Οίκο Ρόθτσαϊλντ, μια Αμερικάνικη που επικυριαρχείται από την Goldman Sachs και μια Ελβετική, όπου όλως τυχαίως, διοικητής της είναι ένας Γερμανός, πρώην στέλεχος της Μπούντενσμπανκ και επιστήθιος φίλος του μέχρι πρότινος διοικητή της Μπούντενσμπανκ, κου Γιόσεφ Ακερμαν, τον οποίο εμείς τον βραβεύσαμε κιόλας!!!

Ταυτόχρονα, όλοι αυτοί που με τα εργαλεία τους (S&P, Moody’s, Fitch) καταρράκωσαν τεχνηέντως την Ελληνική Οικονομία με συνεχείς υποβαθμίσεις του αξιόχρεου, ελέγχουν ΑΠΟΛΥΤΑ είτε φανερά, είτε μέσα από σκοτεινές διαδρομές, τις τράπεζες του Εξωτερικού που κρατούν σήμερα στα θησαυροφυλάκια τους τον Ελληνικό Χρυσό!

Κυρίως όμως ελέγχουν την ίδια την Τράπεζα της Ελλάδος όπου βρίσκεται το υπόλοιπο απόθεμα χρυσού της χώρας!!!

Μετά από όλα αυτά, αισθάνεται κανείς από εσάς, ότι ο χρυσός μας, ο πλούτος των Ελλήνων, είναι σε ασφαλή χέρια;

Είπε κανείς τίποτα;

(Οπως καταλάβατε, η υπόθεση Ελληνικός Χρυσός, έχει και δεύτερο μέρος, γιατί κάποιος πρέπει να απαντήσει ποιος αποφάσισε την μεταφορά χρυσού στις τράπεζες αυτές!

Ηταν Ελληνας πολιτικός, Τραπεζίτης ή μήπως και τα δύο μαζί; )!

aegeantimes.gr
Αναρτήθηκε από ALXIMISTIS
………………………………………………………………..
Στοιχεία για τα δάνεια της Ελλάδας – Μία έρευνα από το 1821 μέχρι σήμερα

γράφει ο Γιώργος Γ. Αδαλής
Οικονομολόγος, Μηχανικός Η/Υ και ιδρυτής των Aegean Times Internet Media

Είναι η Ελλάδα το απείθαρχο και ατίθασο παιδί της Ευρώπης και ένα από τα πλέον ατίθασα παγκοσμίως;

Μας αξίζει που το Focus χρησιμοποιεί τα αγάλματα των προγόνων μας για να μας κάνει άσεμνες χειρονομίες με το δάχτυλο;

Είμαστε τεμπέληδες και κατά το κοινώς λεγόμενο μπαταξήδες, που δεν πληρώνουμε τις υποχρεώσεις μας στους δανειστές μας;

Είμαστε ένας λαός καλοπερασάκηδων που αποφεύγουμε να ασχοληθούμε με τις συμβατικές υποχρεώσεις μας έναντι των… “συμμάχων” μας;

Ερωτήματα που μπορεί να απαντηθούν μόνο αν ανατρέξουμε στο παρελθόν και μάλιστα εκ της Εθνικής παλιγγενεσίας με την Επανάσταση του 1821.

Ψάξαμε λοιπόν βιβλιογραφία, στοιχεία στο διαδίκτυο και κατορθώσαμε και ανακαλύψαμε όλα τα δάνεια που πήρε η Ελλάδα από τότε μέχρι σήμερα!

Στις παρακάτω γραμμές θα βρείτε απίστευτες πληροφορίες οι οποίες θα μας βοηθήσουν να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας στα ερωτήματα που θέτουν τα πειθήνια όργανα των διεθνών τοκογλύφων όπως το Focus!

Η Ελληνική Επανάσταση είχε λάβει δάνεια ακόμη και για καριοφίλια που δεν λάβαμε ποτέ πριν το 1821, γεγονός που έμελε να σηματοδοτήσει τι θα επακολουθήσει αργότερα.

Έτσι η ιστορία του Δημοσίου χρέους της χώρας μας χωρίζεται σε πολλές περιόδους τις οποίες και τις κατηγοριοποιούμε.

Πρώτη περίοδος 1824 με 1897
Την περίοδο αυτή η Ελλάδα πήρε ΔΕΚΑ (10) εξωτερικά δάνεια, συνολικά 770 εκ. γαλλικά φράγκα.

Το πόσο “καλά παιδιά” ήμασταν καθώς και πόσο τοκογλύφοι υπήρξαν οι… πρόγονοι του Ντομινίκ Στρος-Καν (δεν ξέρω αν τότε είχαν καμαριέρες) φαίνεται από το γεγονός, ότι ενώ η αναγραφόμενη αξία των ΔΕΚΑ αυτών δανείων ήταν 770 εκ. γαλλικά φράγκα, εντούτοις στο χέρι πήραμε μόνο… 464 εκ.!!!

Τα υπόλοιπα δεν μας δόθηκαν ποτέ μιας κα αποτέλεσαν… έξοδα φακέλων των Τραπεζών, καθώς και ότι άλλο μπορεί να χρεώσει ένας γνήσιος τοκογλύφος!!!

Από ποιους τα πήραμε όμως;

• Δύο δάνεια από την Αγγλία κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης το 1824 και το 1825, συνολικά 2.8 εκ. λίρες στερλίνες.
• Ένα, 60 εκ. γ.φ. με την εκλογή του Όθωνα ως βασιλιά της Ελλάδας, το 1832 (διαβάστε το άρθρο Το παλιό μνημόνιο, στην Ελλάδα του 1843).
• Δύο επί Κουμουνδούρου, το 1879 και το 1890, συνολικά 180 εκ. γ.φ.
• Πέντε επί Χ. Τρικούπη το 1882-1885 και το 1886-1881, συνολικά 450 εκ. γ.φ.
• Ένα επί Σωτηρόπουλου-Ράλλη το 1893, 9.7 εκ. γ.φ.

Την εποχή αυτή μεγάλη δύναμη είχε ο Στρατός.

Οι πελατειακές σχέσεις όμως καθώς και η διαχείρισή τους ήταν ακριβώς η ίδια με την σημερινή.

Έτσι, η χώρα μας που διέθετε 20.000 τακτικό στρατό, έπαιρνε όλα αυτά τα δάνεια για να συντηρεί τους αξιωματικούς και να τους μισθοδοτεί!

Φτάσαμε έτσι να έχουμε… 12.000 Αξιωματικούς.

Δηλαδή, 1.4 αξιωματικοί για κάθε 2 φανταράκια!

Το θέμα ήταν λοιπόν ποιός διέταξε ποιόν, μιας και όλοι καταλάβατε τι σκοπό είχαν τα δάνειά μας.

Δάνεια που μας έδιναν με φειδώ οι μεγάλες δυνάμεις γιατί προσέβλεπαν στον πλούτο της χώρα μας μετά την απελευθέρωσή της και μας υποχρεώναν να στρατικοποιήσουμε την Ελλάδα για να αντέξει ως νεοσύστατο κράτος (δεν ξέρω αν σας φέρνει στο μυαλό κάτι από το σύγχρονο 7 προς 10 καθώς και την κούρσα εξοπλισμών με την Τουρκία)!!!

Οι περισσότεροι καπετάνιοι τότε, εμφάνιζαν περισσότερους άνδρες για να επωφελούνται τους επιπλέον μισθούς. Έτσι, ενώ ένας Στρατηγός έπαιρνε μισθούς για 12.000 άνδρες, στην ουσία πλήρωνε μόνο 3.000 μιας και είχε μόνο τόσους!!!

Η πρώτη πτώχευση ήταν θέμα χρόνου και ήρθε μόλις το 1825.

Το 1826 ανέλαβε την διακυβέρνηση ο Α. Ζαΐμης και στο ταμείο του κράτους βρήκε μόνο… 16 γρόσια!

Δηλαδή ούτε καν μια λίρα!!!!
Τότε λοιπόν η Ελλάς ονομάστηκε για πρώτη φορά Ψωροκώσταινα…

Περίοδος του Όθωνα

Όταν έγινε Βασιλιάς ο Οθωνας, πήρε κι αυτός ένα… δανειάκι και μάλιστα με την εγγύηση των τριών μεγάλων Δυνάμεων (όπως βλέπετε υπήρχε και τότε μια… Τρόικα)!

Η κάθε μια εγγυήτρια δύναμη εγγυήθηκε για το 1/3 του δανείου, με μια διαφορά!

Την τρίτη δόση, η οποία ήταν 20 εκ. γαλλικά φράγκα, δεν καταβλήθηκε ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ στη χώρα μας (σας θυμίζει τίποτε αυτό άραγε;)

Πάντως, όσα πήρε ο Οθωνας, δηλαδή οι δύο προηγούμενες δόσεις, σύνολο 20. εκ γαλ. φράγκα, οι Έλληνες δε τα είδαν στις τσέπες τους μιας και το 57% κατακρατήθηκε από την δανειοδότρια τράπεζα στο εξωτερικό, ενώ το υπόλοιπο σπαταλήθηκε από την αντιβασιλεία κυρίως σε έξοδα του… Βαυαρικού στρατού (πάλι οι Γερμανοί δηλαδή στη μέση)!!!
Τελικά η καθαρή εισροή από το δάνειο για την Ελλάδα ήταν μόλις 14.2%.

Στο τέλος του 1859, η Ελλάδα έναντι του δανείου χρωστούσε υπερτριπλάσια των όσων λογιστικά είχε επωφεληθεί από το δάνειο.

Με αυτά και μ’ αυτά, φτάσαμε στο 1843, οπότε είχαμε και τη δεύτερη χρεοκοπία της Ελλάδος.

Η Τρικουπική περίοδος

Κατά την περίοδο αυτή, κυρίαρχος θα αναδυθεί ο έμπιστος των ανακτόρων Α. Συγγρός.

Ηταν ο άνθρωπος που εξασφάλιζε στο Ελληνικό Δημόσιο δανειοδότες, στους οποίους συμμετείχε και ο ίδιος.

Ήταν ο άνθρωπος που από τη δανειακή πρόσοδο εκτελούσε δημόσια έργα (Ισθμός Κορίνθου, σιδηρόδρομοι Λαυρίου, Θεσσαλίας κλπ.).

Ήταν ο υπερεργολάβος με ό,τι αυτό σημαίνει.

Τώρα αν αυτό σας θυμίζει κάποιο νεότερο πολιτικό της Ελλάδος, σίγουρα δεν φταίμε εμείς. Αλλά κάπου έχει πάει το μυαλό σας ε;;;

Από την άλλη πλευρά, ο Χ. Τρικούπης θα αναδυθεί σε πρωταθλητή του εξωτερικού δανεισμού.

Την περίοδο του ελληνικού βασιλείου 1832 – 1893, στον Τρικούπη χρεώνεται το 58.4% του εξωτερικού δανεισμού, με 450 εκ. γαλλικά φράγκα.
Και όπως ήταν φυσικό, ο υπερδανεισμός με τοκογλυφικούς όρους, έφερε και πάλι το 1893 την τρίτη χρεοκοπία στην χώρα μας.

Έτσι μέχρι το 1897, ο συνολικός δανεισμός μας έφθασε όπως είπαμε στα 770 εκ. γ.φ., από τα οποία “στο χέρι πήραμε” 389 εκ. γ.φ., δηλαδή μόλις το 50.5%. Με την συνηθισμένη τακτική δηλαδή, υπογράψαμε στους τοκογλύφους “γραμμάτια” και στο χέρι πήραμε μόλις τα μισά.

Και φυσικά τα τοκοχρεολύσια… έτρεχαν!!!

Το γελοίο της υπόθεσης είναι ότι όλα αυτά τα πληρώσανε τελικά τα τρισέγγονα του Τρικούπη εις το ακέραιο και δέκα φορές πάνω!!

Έτσι, το 1898 η Ελλάδα θα τεθεί υπό τον  Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο (κάτι θα σας θυμίζει ο όρος αυτός ε;) και ταυτόχρονα θα της παραχωρηθεί δάνειο 150 εκ. φ. (κάτι σαν τα 110 δις που πήρε ο Γιώργος δηλαδή).

Απ’ αυτό, το 62% καταβλήθηκε ως… αποζημίωση της Οθ. Αυτοκρατορίας κυρίως για την παραχώρηση της Θεσσαλίας και τον πόλεμο του 1897.

Το 15% χρησιμοποιήθηκε για κάλυψη των ελλειμμάτων, το 20% στο κυμαινόμενο χρέος και το 3% στα έξοδα έκδοσης.

Πάντως φανήκαμε αρκετά… “κύριοι” αφού πληρώσαμε αποζημίωση σε αυτούς που παράνομα μας κατείχαν (αν και στην Ελλάδα χρησιμοποιούμε για την περίπτωση αυτή μια πολύ γνωστή λέξη που αρχίζει με το γράμμα “Μ”).

Ακολουθεί μια δεύτερη περίοδος από το 1900 ως το 1945
Ως το 1914 υπάρχει μια περίοδος στην οποία αναπτύσσεται ο ιδιωτικός τομέας στην Ελλάδα και υποχωρεί ο κρατικός.

Την ίδια αυτή εποχή, η Αθήνα αντιμετωπίζει τον Μακεδονικό αγώνα και από το 1912 τους Βαλκανικούς.

Την περίοδο αυτή συνομολογήθηκαν τέσσερα εξωτερικά δάνεια, συνολικά 521 εκ. φ..

Τα δύο πρώτα (76 εκ. φ.) μέχρι το 1910 και το τέταρτο 335 εκ. φ. το 1914.
Τα χρήματα χρησιμοποιήθηκαν:

• Υπέρ της εξυπηρέτησης των ήδη υπαρχόντων εξωτερικών δανείων (από τότε ήταν της μόδας να πληρώνει η Ελλάδα χρεολύσια προηγούμενων δανείων με νέα δάνεια).
• Υπέρ της διεξαγωγής των Βαλκανικών πολέμων και
• Στην ενσωμάτωση των νέων περιοχών που προέκυψαν μετά τους Βαλκανικούς.

Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι την περίοδο αυτή υπογράψαμε νέα δάνεια για να πληρώνουμε τα παλιά.

Από το 1915 ως το 1923 η Ελλάδα του διχασμού βρίσκεται εν μέσω του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και στη συνέχεια θα βιώσει τη Μικρασιατική καταστροφή για να βρεθεί με τους πρόσφυγες απ’ αυτήν.

Εδώ αρχίζουν και τα πραγματικά… δανειακά (πλην όμως τοκογλυφικά) ευτράπελα!!!

Η οικονομική πορεία διαρθρώνεται από τις μεγάλες, έκτακτες πολεμικές δαπάνες (περίπου 6.2 δισ. δρχ.) ενώ σε έξαρση βρίσκεται και ο εσωτερικός δανεισμός.

Ενώ η χώρα στην ουσία δεν μπορούσε να δανειστεί και ουδείς γνώριζε το παραμικρό στο Κοινοβούλιο, ξαφνικά όλοι άρχισαν να μιλούν για δύο μυστικά δάνεια και μάλιστα μεγάλα!

Ένα το 1915 και ένα το 1916, ισόποσα από 40 εκ. μάρκα έκαστο.

Τα 80 εκ. μάρκα αυτά δεν είχαν εγγραφεί πουθενά!!!

Η Κυβέρνηση Σκουλούδη τα κράτησε εντελώς εντελώς μυστικά, ακόμα και από τη Βουλή και δεν τα ανέγραψε πουθενά λες και πρόκειται για δάνειο κάποιου “μπακάλη της γειτονιάς”!!!

Η υπόθεση έφτασε το 1918 στο ανώτατο ειδικό δικαστήριο, στο οποίο ο Σκουλούδης θα υποστηρίξει ότι κρατήθηκε μυστικό για να μην εκλειφθεί ως ένδειξη γερμανοφιλίας!!

Κάτι τέτοιο δεν είχε συμβεί σε κανένα συντεταγμένο κράτος παρά μόνο σε Αφρικανικές Δημοκρατίες όπου οι Φύλαρχοι είχαν το γενικό κουμάντο!!

Το πιο αισχρό δάνειο στον πλανήτη

Την περίοδο αυτή υπογράψαμε και λάβαμε το πιο αισχρό δάνειο που έχει πάρει ποτέ χώρα!

Αισχρό όχι για το μέγεθός του, μιας και ήταν σχετικά μικρό, αλλά επαίσχυντο για τον λόγο που το λάβαμε!

Προσέξτε λοιπόν:

Το 1913 ο Ελληνικός Στρατός, αποτελούμενος από δυνάμεις της Β.Ελλάδος, έχυσε το αίμα του για να καταλάβει μια στρατηγικής σημασίας σιδηροδρομική γραμμή!

Την γραμμή Θεσσαλονίκης – Κωνσταντινούπολης!

Και το πέτυχε αυτό!

Η γραμμή κατελήφθη από τον Ελληνικό Στρατό. Φαίνεται όμως ότι οι “Σύμμαχοι” είχαν άλλα σχέδια για μας!

Ενώ την καταλάβαμε εμείς, ξαφνικά οι Γάλλοι αποφάσισαν ότι η γραμμή τους ανήκει, στα πλαίσια της “συμμαχικής μοιρασιάς”!

Όμως ήταν κάτι που υπήρχε σε Ελληνικά εδάφη και δεν θα μπορούσαμε να δεχτούμε κάτι τέτοιο! Έτσι, μας εξανάγκασαν να την αγοράσουμε!!!!

Κι επειδή ως συνήθως δεν είχαμε λεφτά, μας έδωσαν το δάνειο και μάλιστα σε δολάρια.

Μας έδωσαν ένα Καναδικό (δηλαδή Γαλλικό) δάνειο 8.000.000 δολαρίων για να πληρώσουμε στους Γάλλους μια σιδηροδρομική γραμμή την οποία εμείς την είχαμε καταλάβει με τον στρατό μας!!!!

Είπε κανείς τίποτα;

Περίοδος Μεσοπολέμου 1924 με 1932

Με τη Μικρασιατική καταστροφή ο ελληνισμός θα βρεθεί σε αμηχανία και σύγχυση.

Από το 1924 μέχρι το 1928 ο κοινοβουλευτισμός θα βρεθεί σε οξύτατη κρίση, με 12 κυβερνήσεις, δηλαδή κάθε 4.5 μήνες και άλλη κυβέρνηση.

Ο Βενιζέλος θα επιστρέψει και θα κερδίσει τις εκλογές του 1928, με 223 έδρες από τις 250.

Η τετραετία του θα είναι περίοδος κοινοβουλευτικής ομαλότητας.

Τα επιτακτικότερα προβλήματα είναι το προσφυγικό και η σταθεροποίηση της δραχμής, που η αξίας της είχε πέσει στο δέκατο πέμπτο της προπολεμικής.

Η φορολογική επιβάρυνση παραμένει δυσβάστακτη. Σε σχέση με την προπολεμική έχει αυξηθεί κατά 37 φορές!!!

Από το 1924 μέχρι το 1930 εισέρρευσαν στην Ελλάδα 1.16 δισ. χρυσά φράγκα, εκ των οποίων το 78% ήταν δάνεια.

Την περίοδο 1924 – 1931 συνομολογήθηκαν εννιά (9) εξωτερικά δάνεια, συνολικά 992 εκ. φρ.

Τα δάνεια αυτά προήλθαν από την Αγγλία κατά 48%, τις ΗΠΑ κατά 31% και τα υπόλοιπα σε μονοψήφια ποσοστά από Βέλγιο, Σουηδία, Γαλλία, Ολλανδία, Ελβετία, Αίγυπτο και Ιταλία.

Τα δάνεια χρησιμοποιήθηκαν για την αποκατάσταση των προσφύγων, την εξυπηρέτηση του εξωτερικού δανεισμού, τη σταθεροποίηση της δραχμής και παραγωγικά.

Την ίδια περίοδο, η εξυπηρέτηση του εξωτερικού δανεισμού απορροφούσε το 29% των τακτικών εσόδων.

Συνολικά, την περίοδο 1824 – 1932 είχαμε δανεισθεί από το εξωτερικό 2.2 δισ. χρ. φρ. Μέχρι το 1932 είχαμε αποσβέσει 2.38 δισ. χρ. φρ. δηλαδή 183 περισσότερα απ’ όσα είχαμε δανεισθεί και πάλι χρωστούμε 2 δισ. χρ. ερ. (σας θυμίζει κάτι άραγε αυτό;).

Το 1932 είχαμε την τέταρτη πτώχευση.

Μέχρι το 1945 δεν θα υπάρξει νέος εξωτερικός δανεισμός ενώ θα παγώσει, λόγω της παγκόσμιας κρίσης, η εξυπηρέτηση των παλαιών.

1946 – 1966 Ανασυγκρότηση και ανάπτυξη
Πρώτο μέλημα της χώρας η ανασυγκρότηση της από την κατοχική καταστροφή που είχε φθάσει 33 φορές το εθνικό εισόδημα του 1946.

Το δεύτερο πρόβλημα ήταν ο εμφύλιος και το τρίτο οι υπέρογκες στρατιωτικές δαπάνες, οι μεγαλύτερες στη Δυτ.

Ευρώπη και που έφθαναν στο 27.5% των συνολικών εξόδων.

Τα προβλήματα μέχρι το 1952-53 θα τα αντιμετωπίσουν συνολικά 18 κυβερνήσεις που θα προχωρήσουν σε οκτώ υποτιμήσεις.

Κατά μέσο όρο, κάθε 5.5 μήνες και άλλη κυβέρνηση και κάθε χρονιά και υποτίμηση.

Το δημόσιο χρέος συντίθεται από το προπολεμικό και το μεταπολεμικό.

Το προπολεμικό, μέχρι το 1962 ήταν υπερτριπλάσιο του μεταπολεμικού.

Στο προπολεμικό ΔΧ το 90% καταλάμβανε ο προπολεμικός εξωτερικός δανεισμός.

Την περίοδο 1962-67 οι ελληνικές κυβερνήσεις θα διακανονίσουν το 97% του προπολεμικού εξωτερικού Δ.Χ., το οποίο μαζί με τους τόκους ανερχόταν στα 6.41 δισ. δρχ.

Μέχρι το 1955 η Ελλάδα είχε συνάψει μόνο τρια εξωτερικά δάνεια, συνολικά 145 εκ. δολ.

Στη συνέχεια θα συνάψει άλλα ΕΙΚΟΣΙΟΚΤΩ (28) εξωτερικά, συνολικά 406.4 εκ. δολ.

Ο μετακατοχικός δανεισμός προήλθε κατά 58.4% από τις ΗΠΑ, κατά 19% από τη Δυτ. Γερμανία και κατά 14.36% από την Αγγλία.

Τα υπόλοιπα από διεθνείς οργανισμούς.

Για την εξυπηρέτηση του μετακατοχικού εξωτερικού δανεισμού, η Ελλάδα κατέβαλε το 128% της δανειακής προσόδου που λογιστικά είχε πάρει!

Καταλάβατε το μέγεθος της τοκογλυφίας;

Περίοδος Δικτατορίας 1967 με 1974
Περίοδος υπέρογκου εσωτερικού δανεισμού, ο οποίος και τετραπλασιάσθηκε.

Αντίθετα, ο εξωτερικός δανεισμός σημειώνει πολύ μικρή αύξηση.

Συνολικά 19 εξωτερικά δάνεια, μόλις στο 6.4% του νέου Δανειακού Χρέους εξ αυτών το 92.2% ήταν σε δολ.

Την περίοδο αυτή εμφανίζονται τα δάνεια σε συνάλλαγμα.

Πρόκειται για δάνεια εργοληπτικών εταιρειών, τα οποία έπαιρναν από το εξωτερικό, υπό την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου.

Στη συνέχεια τα παραχωρούσαν στο Ελληνικό Δημόσιο προς εκτέλεση δημοσίων έργων, με ανάδοχους τις εν λόγω εταιρείες. Συνολικά συνομολογήθηκαν 59 τέτοια δάνεια.

Προφανώς το Ελληνικό Δημόσιο δεν είναι ο δανειολήπτης, έτσι δεν θεωρείται εξωτερικός δανεισμός.

Στο νέο Δημόσιο Χρέος, ο δανεισμός σε συνάλλαγμα αντιπροσώπευε το 23.6%.

Περίοδος Μεταπολίτευσης 1975 με 1981 (Κυβέρνηση Καραμανλή)
Το προπολεμικό εξωτερικό Δημόσιο Χρέος, λόγω του διακανονισμού 1962-67 βαίνει συνεχώς μειούμενο. Από το 4% του συνολικού Δ.Χ. το 1974 θα πέσει το 1981 στο 0.6%.

Ο μεταπολεμικός εξωτερικός, κατά μέσο όρο, στο 3.9% των τακτικών εσόδων.

Συνολικά έχουμε 24 εξωτερικά δάνεια.

Τρία από την γαλλική κυβέρνηση και τα υπόλοιπα από διεθνείς οργανισμούς και τράπεζες.

Κυριαρχία του δολαρίου και απουσία της αγγλικής λίρας.

Περίοδος 1981 με 1989 (Κυβέρνηση Α. Παπανδρέου)
Ο δημόσιος τομέας διευρύνεται εντυπωσιακά. Οι απασχολούμενοι στην κεντρική διοίκηση – ΔΕΚΟ – από 300.000 θα αυξηθούν σε 460.000.

Μαζί δε με τις δημόσιες τράπεζες, προβληματικές και τις ελεγχόμενες από το Δημόσιο επιχειρήσεις, θα φθάσουν τις 640.000!!!

Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπ. Οικονομικών και εισηγητικές εκθέσεις επί του προϋπολογισμού, τα ελλείμματα του ευρύτερα δημόσιου τομέα, από το 13.4% επί του ΑΕΠ το 1981 θα φθάσουν το 1989 στο 26.1%.

Τα ελλείμματα θα καλυφθούν κατά 106% από τον δανεισμό.

Το 1985 η Ελλάδα ήταν παγκόσμια πρώτη στο κατά κεφαλήν Δημόσιο Χρέος το οποίο είχε αρχίσει να προσδιορίζει την ύπαρξη της οικονομίας και όχι την ανάπτυξή της.

Το διάστημα 1982-89, κατά μέσο όρο, η συνολική εξυπηρέτηση του Δ.Χ. κάλυψε το 33.61% των τακτικών εσόδων της ίδιας περιόδου.

Μεταξύ το 1975-87 συνομολογήθηκαν 18.4 δισ. δολ. εξωτερικών δανείων, εκ των οποίων το 81% διετέθει για την εξυπηρέτηση των δανείων!!!

Φοβερά μεγάλο ποσοστό!

Εκεί κάπου στο 1987 αρχίζει ο Γολγοθάς της Ελλάδος!

Η προσφυγή στον εξωτερικό δανεισμό έγινε για έργα συγκοινωνιακής, αγροτικής και αστικής υποδομής.

Ένα, το 1982, για την αποκατάσταση των ζημιών από τους σεισμούς στην Καλαμάτα το 1981 και ένα για την υποστήριξη του ισοζυγίου πληρωμών.

Προφανώς μετά το 1824 ο εξωτερικός δανεισμός είχε γίνει για την χώρα μας, έσοδο τακτικό αλλά και έξοδο υπέρβαρο.

Είμαστε σίγουροι ότι αν ψάξουμε σε μεγαλύτερο βάθος τα ιστορικά τα αρχεία της χώρας μας, θα βρούμε και άλλα τέτοια πολλά!

Το θέμα όμως είναι και φαίνεται σε όλη του tην μεγαλοπρέπεια, ότι η Ελλάδα όχι απλά ΔΕΝ αποτέλεσε το “κακομαθημένο παιδί” των συμμάχων και τον “μπαταχτσή” της κοινότητας, αλλά αποτέλεσε τον μεγάλο πελάτη των Δυτικών Τραπεζών και έναν από τους καλύτερους σε όλη την Δυτική Οικονομία!

Τόσο καλό, που οι Δυτικές τράπεζες δεν είχαν καμία όρεξη να σταματήσουν να δανείζουν, γιατί επί 200 χρόνια πλήρωνε αδιαμαρτύρητα!!!

Η Ελλάδα αποτέλεσε ένα κλασικό παράδειγμα στο οποίο στηρίχτηκε και αναπτύχθηκε η σημερινή Δυτική Οικονομία, όταν αποφάσισε να μεταβληθεί σε “χρεοκρατία” (debtocracy) και ειδικά από την εποχή που ο χρυσός αποτελούσε το αντίκρυσμα του πλούτου μιας χώρας!

Όταν σταμάτησε αυτό και το χρήμα γεννιούνταν από το χρέος, η Ελλάδα αποτέλεσε έναν βασικό πυλώνα ανάπτυξης των προηγμένων Δυτικών κρατών, όχι μόνο γιατί πληρωνε τοκογλυφικά δάνεια, αλλά κυρίως γιατί με τα δάνεια αυτά αγόραζε στρατιωτικό υλικό και προιόντα των χωρών που της δάνειζαν!!!

Έτσι, απ’ ότι είδατε τα τελευταία 200 χρόνια, πληρώναμε δάνεια τα οποία δεν τα παίρναμε ποτέ, είτε πληρώναμε μέχρι και 200 φορές πάνω την αξία τους, είτε πληρώναμε δάνεια για πράγματα που χύσαμε το αίμα μας για να τα αποκτήσουμε!

Φτάσαμε στο σημείο να αποπληρώνουμε δάνεια της πρώτης περιόδου της Επαναστάσεως του 1821 μέχρι και την προηγούμενη δεκαετία και οι κατ’ όνομα σύμμαχοί μας να κερδίζουν τεράστια ποσά από χρεολύσια κάθε χρόνο, χωρίς να κάνουν απολύτως τίποτα!

Και ουδέποτε διαμαρτυρηθήκαμε ως λαός!

Τα πληρώναμε εργαζόμενοι άοκνα και αγόγγυστα!

Πληρώνουμε ακόμη και τους κλέφτες του γερμανικού Ράιχ που στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο κατέκλεψαν την περιουσία της χώρας μας, ρούφηξαν τις πλουτοπαραγωγικές μας πηγές και ρήμαξαν τον τόπο!

Κατοχικές δυνάμεις που κατάσφαξαν τον Ελληνικό λαό και ουδέποτε μας αποζημίωσαν.

Ενώ εμείς είχαμε αποζημιώσει ακόμη και τους Οθωμανούς που μας κατείχαν παράνομα επί 4 αιώνες!

Από τις λίγες αυτές γραμμές που σας παραθέτουμε, είναι πλέον πρόδηλο ότι η χώρα μας ήταν από παλιά άνδρο των διεθνών πλιατσικολόγων!

Μπορεί να μας έδωσαν ψίχουλα για να πολεμήσουμε για την ανεξαρτησία μας, αλλά το εξαργύρωσαν επί δύο σχεδόν αιώνες!

Για 200 χρόνια ο Ελληνας πληρώνει “αέρα” στους Γερμανούς και στους λοιπούς Φραγκολεβαντίνους, χωρίς την παραμικρή διαμαρτυρία.

Από το αστρονομικό ποσό που έχουμε πληρώσει τα 200 αυτά χρόνια, ζήτημα να έχουμε λάβει στην πραγματικότητα ένα 25% και ίσως να είναι και μικρότερο.

Αν σκεφτείτε ότι από το 1994 ως το 2010 πληρώσαμε ως χώρα 571.000.000.000 (πεντακόσια εβδομήντα ένα δισεκατομμύρια ευρώ), φανταστείτε τι έχουμε πληρώσει τα τελευταία 200 χρόνια!

Αυτό λοιπόν το άρθρο, κάθε Ελληνας του Εξωτερικού, είτε μένει σε χώρες της Ε.Ε. είτε εκτός, πρέπει να το μεταφράσει σε κάθε γλώσσα και να το διανείμει όπου και όπως μπορεί!

Να το διαδώσει για να καταλάβουν οι λαοί πόσο μας κόστισε η ανεξαρτησία μας και τι πληρώνουμε επί σχεδόν 200 χρόνια στα κοράκια που διέλυσαν τη χώρα μας!

Να το εμπεδώσουν καλά γιατί έρχεται η σειρά τους!

Μεταφράστε το, διαδώστε το και βοηθήστε στην προσπάθεια να καταλάβουν οι λαοί του κόσμου ότι ο Ελληνας ήταν ο πλέον καλοπληρωτής δανείων τα τελευταία 200 χρόνια!

Και αυτά που μας ζητάνε σήμερα, δεν είτε τίποτε άλλο παρά υπερ-τοκοχρεολύσια, ανακεφαλαιοποιήσεις τόκων και σε καμία περίπτωση δεν είναι χρήμα το οποίο το λάβαμε στα χέρια μας ποτέ και το σπαταλήσαμε.

Έτσι το παρουσιάζουν οι Γερμανοί, οι Αυστριακοί και οι Ολλανδοί γιατί έτσι τους βολεύει, μιας και είναι οι κύριοι δράστες του εγκλήματος και αυτοί οι οποίοι καρπώθηκαν τον Ελληνικό πλούτο!!!

Κάντε λοιπόν την μετάφραση και στείλτε το σήμερα κιόλας για να αφυπνίσουμε την παγκόσμια κοινή γνώμη!!!

Στοιχεία για τα δάνεια της Ελλάδας – Μία έρευνα από το 1821 μέχρι σήμερα

γράφει ο Γιώργος Γ. Αδαλής
Οικονομολόγος, Μηχανικός Η/Υ και ιδρυτής των Aegean Times Internet Media

Είναι η Ελλάδα το απείθαρχο και ατίθασο παιδί της Ευρώπης και ένα από τα πλέον ατίθασα παγκοσμίως;

Μας αξίζει που το Focus χρησιμοποιεί τα αγάλματα των προγόνων μας για να μας κάνει άσεμνες χειρονομίες με το δάχτυλο;

Είμαστε τεμπέληδες και κατά το κοινώς λεγόμενο μπαταξήδες, που δεν πληρώνουμε τις υποχρεώσεις μας στους δανειστές μας;

Είμαστε ένας λαός καλοπερασάκηδων που αποφεύγουμε να ασχοληθούμε με τις συμβατικές υποχρεώσεις μας έναντι των… “συμμάχων” μας;

Ερωτήματα που μπορεί να απαντηθούν μόνο αν ανατρέξουμε στο παρελθόν και μάλιστα εκ της Εθνικής παλιγγενεσίας με την Επανάσταση του 1821.

Ψάξαμε λοιπόν βιβλιογραφία, στοιχεία στο διαδίκτυο και κατορθώσαμε και ανακαλύψαμε όλα τα δάνεια που πήρε η Ελλάδα από τότε μέχρι σήμερα!

Στις παρακάτω γραμμές θα βρείτε απίστευτες πληροφορίες οι οποίες θα μας βοηθήσουν να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας στα ερωτήματα που θέτουν τα πειθήνια όργανα των διεθνών τοκογλύφων όπως το Focus!

Η Ελληνική Επανάσταση είχε λάβει δάνεια ακόμη και για καριοφίλια που δεν λάβαμε ποτέ πριν το 1821, γεγονός που έμελε να σηματοδοτήσει τι θα επακολουθήσει αργότερα. η ιστορία του Δημοσίου χρέους της χώρας μας χωρίζεται σε πολλές περιόδους τις οποίες και τις κατηγοριοποιούμε.

Πρώτη περίοδος 1824 με 1897

Την περίοδο αυτή η Ελλάδα πήρε ΔΕΚΑ (10) εξωτερικά δάνεια, συνολικά 770 εκ. γαλλικά φράγκα. Το πόσο “καλά παιδιά” ήμασταν καθώς και πόσο τοκογλύφοι υπήρξαν οι… πρόγονοι του Ντομινίκ Στρος-Καν (δεν ξέρω αν τότε είχαν καμαριέρες) φαίνεται από το γεγονός, ότι ενώ η αναγραφόμενη αξία των ΔΕΚΑ αυτών δανείων ήταν 770 εκ. γαλλικά φράγκα, εντούτοις στο χέρι πήραμε μόνο… 464 εκ.!!! Τα υπόλοιπα δεν μας δόθηκαν ποτέ μιας κα αποτέλεσαν… έξοδα φακέλων των Τραπεζών, καθώς και ότι άλλο μπορεί να χρεώσει ένας γνήσιος τοκογλύφος!!!
Από ποιους τα πήραμε όμως;

• Δύο δάνεια από την Αγγλία κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης το 1824 και το 1825, συνολικά 2.8 εκ. λίρες στερλίνες.

• Ένα, 60 εκ. γ.φ. με την εκλογή του Όθωνα ως βασιλιά της Ελλάδας, το 1832 (διαβάστε το άρθρο Το παλιό μνημόνιο, στην Ελλάδα του 1843).

• Δύο επί Κουμουνδούρου, το 1879 και το 1890, συνολικά 180 εκ. γ.φ.

• Πέντε επί Χ. Τρικούπη το 1882-1885 και το 1886-1881, συνολικά 450 εκ. γ.φ.

• Ένα επί Σωτηρόπουλου-Ράλλη το 1893, 9.7 εκ. γ.φ.

Την εποχή αυτή μεγάλη δύναμη είχε ο Στρατός. Οι πελατειακές σχέσεις όμως καθώς και η διαχείρισή τους ήταν ακριβώς η ίδια με την σημερινή.

Έτσι, η χώρα μας που διέθετε 20.000 τακτικό στρατό, έπαιρνε όλα αυτά τα δάνεια για να συντηρεί τους αξιωματικούς και να τους μισθοδοτεί!

Φτάσαμε έτσι να έχουμε… 12.000 Αξιωματικούς.

Δηλαδή, 1.4 αξιωματικοί για κάθε 2 φανταράκια!

Το θέμα ήταν λοιπόν ποιός διέταξε ποιόν, μιας και όλοι καταλάβατε τι σκοπό είχαν τα δάνειά μας.

Δάνεια που μας έδιναν με φειδώ οι μεγάλες δυνάμεις γιατί προσέβλεπαν στον πλούτο της χώρα μας μετά την απελευθέρωσή της και μας υποχρεώναν να στρατικοποιήσουμε την Ελλάδα για να αντέξει ως νεοσύστατο κράτος (δεν ξέρω αν σας φέρνει στο μυαλό κάτι από το σύγχρονο 7 προς 10 καθώς και την κούρσα εξοπλισμών με την Τουρκία)!!!

Οι περισσότεροι καπετάνιοι τότε, εμφάνιζαν περισσότερους άνδρες για να επωφελούνται τους επιπλέον μισθούς., ενώ ένας Στρατηγός έπαιρνε μισθούς για 12.000 άνδρες, στην ουσία πλήρωνε μόνο 3.000 μιας και είχε μόνο τόσους!!!

Η πρώτη πτώχευση ήταν θέμα χρόνου και ήρθε μόλις το 1825.

Το 1826 ανέλαβε την διακυβέρνηση ο Α. Ζαΐμης και στο ταμείο του κράτους βρήκε μόνο… 16 γρόσια! Δηλαδή ούτε καν μια λίρα!!!!
Τότε λοιπόν η Ελλάς ονομάστηκε για πρώτη φορά Ψωροκώσταινα…

Περίοδος του Όθωνα

Όταν έγινε Βασιλιάς ο Οθωνας, πήρε κι αυτός ένα… δανειάκι και μάλιστα με την εγγύηση των τριών μεγάλων Δυνάμεων (όπως βλέπετε υπήρχε και τότε μια… Τρόικα)!

Η κάθε μια εγγυήτρια δύναμη εγγυήθηκε για το 1/3 του δανείου, με μια διαφορά!

Την τρίτη δόση, η οποία ήταν 20 εκ. γαλλικά φράγκα, δεν καταβλήθηκε ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ στη χώρα μας (σας θυμίζει τίποτε αυτό άραγε;)

Πάντως, όσα πήρε ο Οθωνας, δηλαδή οι δύο προηγούμενες δόσεις, σύνολο 20. εκ γαλ. φράγκα, οι Έλληνες δε τα είδαν στις τσέπες τους μιας και το 57% κατακρατήθηκε από την δανειοδότρια τράπεζα στο εξωτερικό, ενώ το υπόλοιπο σπαταλήθηκε από την αντιβασιλεία κυρίως σε έξοδα του… Βαυαρικού στρατού (πάλι οι Γερμανοί δηλαδή στη μέση)!!!
Τελικά η καθαρή εισροή από το δάνειο για την Ελλάδα ήταν μόλις 14.2%. Στο τέλος του 1859, η Ελλάδα έναντι του δανείου χρωστούσε υπερτριπλάσια των όσων λογιστικά είχε επωφεληθεί από το δάνειο.

Με αυτά και μ’ αυτά, φτάσαμε στο 1843, οπότε είχαμε και τη δεύτερη χρεοκοπία της Ελλάδος.

Η Τρικουπική περίοδος

Κατά την περίοδο αυτή, κυρίαρχος θα αναδυθεί ο έμπιστος των ανακτόρων Α. Συγγρός.

Ηταν ο άνθρωπος που εξασφάλιζε στο Ελληνικό Δημόσιο δανειοδότες, στους οποίους συμμετείχε και ο ίδιος.

Ήταν ο άνθρωπος που από τη δανειακή πρόσοδο εκτελούσε δημόσια έργα (Ισθμός Κορίνθου, σιδηρόδρομοι Λαυρίου, Θεσσαλίας κλπ.).

Ήταν ο υπερεργολάβος με ό,τι αυτό σημαίνει.

Τώρα αν αυτό σας θυμίζει κάποιο νεότερο πολιτικό της Ελλάδος, σίγουρα δεν φταίμε εμείς.

Αλλά κάπου έχει πάει το μυαλό σας ε;;;

Από την άλλη πλευρά, ο Χ. Τρικούπης θα αναδυθεί σε πρωταθλητή του εξωτερικού δανεισμού.

Την περίοδο του ελληνικού βασιλείου 1832 – 1893, στον Τρικούπη χρεώνεται το 58.4% του εξωτερικού δανεισμού, με 450 εκ. γαλλικά φράγκα.
Και όπως ήταν φυσικό, ο υπερδανεισμός με τοκογλυφικούς όρους, έφερε και πάλι το 1893 την τρίτη χρεοκοπία στην χώρα μας.

Έτσι μέχρι το 1897, ο συνολικός δανεισμός μας έφθασε όπως είπαμε στα 770 εκ. γ.φ., από τα οποία “στο χέρι πήραμε” 389 εκ. γ.φ., δηλαδή μόλις το 50.5%. Με την συνηθισμένη τακτική δηλαδή, υπογράψαμε στους τοκογλύφους “γραμμάτια” και στο χέρι πήραμε μόλις τα μισά.

Και φυσικά τα τοκοχρεολύσια… έτρεχαν!!!
Το γελοίο της υπόθεσης είναι ότι όλα αυτά τα πληρώσανε τελικά τα τρισέγγονα του Τρικούπη εις το ακέραιο και δέκα φορές πάνω!!

Έτσι, το 1898 η Ελλάδα θα τεθεί υπό τον  Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο (κάτι θα σας θυμίζει ο όρος αυτός ε;) και ταυτόχρονα θα της παραχωρηθεί δάνειο 150 εκ. φ. (κάτι σαν τα 110 δις που πήρε ο Γιώργος δηλαδή).

Απ’ αυτό, το 62% καταβλήθηκε ως… αποζημίωση της Οθ.

Αυτοκρατορίας κυρίως για την παραχώρηση της Θεσσαλίας και τον πόλεμο του 1897.

Το 15% χρησιμοποιήθηκε για κάλυψη των ελλειμμάτων, το 20% στο κυμαινόμενο χρέος και το 3% στα έξοδα έκδοσης.

Πάντως φανήκαμε αρκετά… “κύριοι” αφού πληρώσαμε αποζημίωση σε αυτούς που παράνομα μας κατείχαν (αν και στην Ελλάδα χρησιμοποιούμε για την περίπτωση αυτή μια πολύ γνωστή λέξη που αρχίζει με το γράμμα “Μ”).

Ακολουθεί μια δεύτερη περίοδος από το 1900 ως το 1945

Ως το 1914 υπάρχει μια περίοδος στην οποία αναπτύσσεται ο ιδιωτικός τομέας στην Ελλάδα και υποχωρεί ο κρατικός.

Την ίδια αυτή εποχή, η Αθήνα αντιμετωπίζει τον Μακεδονικό αγώνα και από το 1912 τους Βαλκανικούς.

Την περίοδο αυτή συνομολογήθηκαν τέσσερα εξωτερικά δάνεια, συνολικά 521 εκ. φ..

Τα δύο πρώτα (76 εκ. φ.) μέχρι το 1910 και το τέταρτο 335 εκ. φ. το 1914.
Τα χρήματα χρησιμοποιήθηκαν:

• Υπέρ της εξυπηρέτησης των ήδη υπαρχόντων εξωτερικών δανείων (από τότε ήταν της μόδας να πληρώνει η Ελλάδα χρεολύσια προηγούμενων δανείων με νέα δάνεια).

• Υπέρ της διεξαγωγής των Βαλκανικών πολέμων και

• Στην ενσωμάτωση των νέων περιοχών που προέκυψαν μετά τους Βαλκανικούς.

Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι την περίοδο αυτή υπογράψαμε νέα δάνεια για να πληρώνουμε τα παλιά.

Από το 1915 ως το 1923 η Ελλάδα του διχασμού βρίσκεται εν μέσω του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και στη συνέχεια θα βιώσει τη Μικρασιατική καταστροφή για να βρεθεί με τους πρόσφυγες απ’ αυτήν.

Εδώ αρχίζουν και τα πραγματικά… δανειακά (πλην όμως τοκογλυφικά) ευτράπελα!!!

Η οικονομική πορεία διαρθρώνεται από τις μεγάλες, έκτακτες πολεμικές δαπάνες (περίπου 6.2 δισ. δρχ.) ενώ σε έξαρση βρίσκεται και ο εσωτερικός δανεισμός.

Ενώ η χώρα στην ουσία δεν μπορούσε να δανειστεί και ουδείς γνώριζε το παραμικρό στο Κοινοβούλιο, ξαφνικά όλοι άρχισαν να μιλούν για δύο μυστικά δάνεια και μάλιστα μεγάλα!

Ένα το 1915 και ένα το 1916, ισόποσα από 40 εκ. μάρκα έκαστο.
Τα 80 εκ. μάρκα αυτά δεν είχαν εγγραφεί πουθενά!!!

Η Κυβέρνηση Σκουλούδη τα κράτησε εντελώς εντελώς μυστικά, ακόμα και από τη Βουλή και δεν τα ανέγραψε πουθενά λες και πρόκειται για δάνειο κάποιου “μπακάλη της γειτονιάς”!!!

Η υπόθεση έφτασε το 1918 στο ανώτατο ειδικό δικαστήριο, στο οποίο ο Σκουλούδης θα υποστηρίξει ότι κρατήθηκε μυστικό για να μην εκλειφθεί ως ένδειξη γερμανοφιλίας!!

Κάτι τέτοιο δεν είχε συμβεί σε κανένα συντεταγμένο κράτος παρά μόνο σε Αφρικανικές Δημοκρατίες όπου οι Φύλαρχοι είχαν το γενικό κουμάντο!!

Το πιο αισχρό δάνειο στον πλανήτη

Την περίοδο αυτή υπογράψαμε και λάβαμε το πιο αισχρό δάνειο που έχει πάρει ποτέ χώρα!

Αισχρό όχι για το μέγεθός του, μιας και ήταν σχετικά μικρό, αλλά επαίσχυντο για τον λόγο που το λάβαμε! Προσέξτε λοιπόν:
Το 1913 ο Ελληνικός Στρατός, αποτελούμενος από δυνάμεις της Β.Ελλάδος, έχυσε το αίμα του για να καταλάβει μια στρατηγικής σημασίας σιδηροδρομική γραμμή!

Την γραμμή Θεσσαλονίκης – Κωνσταντινούπολης! Και το πέτυχε αυτό!

Η γραμμή κατελήφθη από τον Ελληνικό Στρατό. Φαίνεται όμως ότι οι “Σύμμαχοι” είχαν άλλα σχέδια για μας!

Ενώ την καταλάβαμε εμείς, ξαφνικά οι Γάλλοι αποφάσισαν ότι η γραμμή τους ανήκει, στα πλαίσια της “συμμαχικής μοιρασιάς”!

Όμως ήταν κάτι που υπήρχε σε Ελληνικά εδάφη και δεν θα μπορούσαμε να δεχτούμε κάτι τέτοιο! Έτσι, μας εξανάγκασαν να την αγοράσουμε!!!!

Κι επειδή ως συνήθως δεν είχαμε λεφτά, μας έδωσαν το δάνειο και μάλιστα σε δολάρια.

Μας έδωσαν ένα Καναδικό (δηλαδή Γαλλικό) δάνειο 8.000.000 δολαρίων για να πληρώσουμε στους Γάλλους μια σιδηροδρομική γραμμή την οποία εμείς την είχαμε καταλάβει με τον στρατό μας!!!!
Είπε κανείς τίποτα;

Περίοδος Μεσοπολέμου 1924 με 1932

Με τη Μικρασιατική καταστροφή ο ελληνισμός θα βρεθεί σε αμηχανία και σύγχυση.

Από το 1924 μέχρι το 1928 ο κοινοβουλευτισμός θα βρεθεί σε οξύτατη κρίση, με 12 κυβερνήσεις, δηλαδή κάθε 4.5 μήνες και άλλη κυβέρνηση.

Ο Βενιζέλος θα επιστρέψει και θα κερδίσει τις εκλογές του 1928, με 223 έδρες από τις 250.

Η τετραετία του θα είναι περίοδος κοινοβουλευτικής ομαλότητας.

Τα επιτακτικότερα προβλήματα είναι το προσφυγικό και η σταθεροποίηση της δραχμής, που η αξίας της είχε πέσει στο δέκατο πέμπτο της προπολεμικής.

Η φορολογική επιβάρυνση παραμένει δυσβάστακτη. Σε σχέση με την προπολεμική έχει αυξηθεί κατά 37 φορές!!!

Από το 1924 μέχρι το 1930 εισέρρευσαν στην Ελλάδα 1.16 δισ. χρυσά φράγκα, εκ των οποίων το 78% ήταν δάνεια.

Την περίοδο 1924 – 1931 συνομολογήθηκαν εννιά (9) εξωτερικά δάνεια, συνολικά 992 εκ. φρ.

Τα δάνεια αυτά προήλθαν από την Αγγλία κατά 48%, τις ΗΠΑ κατά 31% και τα υπόλοιπα σε μονοψήφια ποσοστά από Βέλγιο, Σουηδία, Γαλλία, Ολλανδία, Ελβετία, Αίγυπτο και Ιταλία.

Τα δάνεια χρησιμοποιήθηκαν για την αποκατάσταση των προσφύγων, την εξυπηρέτηση του εξωτερικού δανεισμού, τη σταθεροποίηση της δραχμής και παραγωγικά.

Την ίδια περίοδο, η εξυπηρέτηση του εξωτερικού δανεισμού απορροφούσε το 29% των τακτικών εσόδων.

Συνολικά, την περίοδο 1824 – 1932 είχαμε δανεισθεί από το εξωτερικό 2.2 δισ. χρ. φρ. Μέχρι το 1932 είχαμε αποσβέσει 2.38 δισ. χρ. φρ. δηλαδή 183 περισσότερα απ’ όσα είχαμε δανεισθεί και πάλι χρωστούμε 2 δισ. χρ. ερ. (σας θυμίζει κάτι άραγε αυτό;).

Το 1932 είχαμε την τέταρτη πτώχευση.

Μέχρι το 1945 δεν θα υπάρξει νέος εξωτερικός δανεισμός ενώ θα παγώσει, λόγω της παγκόσμιας κρίσης, η εξυπηρέτηση των παλαιών.

1946 – 1966 Ανασυγκρότηση και ανάπτυξη

Πρώτο μέλημα της χώρας η ανασυγκρότηση της από την κατοχική καταστροφή που είχε φθάσει 33 φορές το εθνικό εισόδημα του 1946.

Το δεύτερο πρόβλημα ήταν ο εμφύλιος και το τρίτο οι υπέρογκες στρατιωτικές δαπάνες, οι μεγαλύτερες στη Δυτ. Ευρώπη και που έφθαναν στο 27.5% των συνολικών εξόδων.

Τα προβλήματα μέχρι το 1952-53 θα τα αντιμετωπίσουν συνολικά 18 κυβερνήσεις που θα προχωρήσουν σε οκτώ υποτιμήσεις.

Κατά μέσο όρο, κάθε 5.5 μήνες και άλλη κυβέρνηση και κάθε χρονιά και υποτίμηση.

Το δημόσιο χρέος συντίθεται από το προπολεμικό και το μεταπολεμικό.

Το προπολεμικό, μέχρι το 1962 ήταν υπερτριπλάσιο του μεταπολεμικού.

Στο προπολεμικό ΔΧ το 90% καταλάμβανε ο προπολεμικός εξωτερικός δανεισμός.

Την περίοδο 1962-67 οι ελληνικές κυβερνήσεις θα διακανονίσουν το 97% του προπολεμικού εξωτερικού Δ.Χ., το οποίο μαζί με τους τόκους ανερχόταν στα 6.41 δισ. δρχ.

Μέχρι το 1955 η Ελλάδα είχε συνάψει μόνο τρια εξωτερικά δάνεια, συνολικά 145 εκ. δολ.

Στη συνέχεια θα συνάψει άλλα ΕΙΚΟΣΙΟΚΤΩ (28) εξωτερικά, συνολικά 406.4 εκ. δολ.

Ο μετακατοχικός δανεισμός προήλθε κατά 58.4% από τις ΗΠΑ, κατά 19% από τη Δυτ. Γερμανία και κατά 14.36% από την Αγγλία.

Τα υπόλοιπα από διεθνείς οργανισμούς.

Για την εξυπηρέτηση του μετακατοχικού εξωτερικού δανεισμού, η Ελλάδα κατέβαλε το 128% της δανειακής προσόδου που λογιστικά είχε πάρει!

Καταλάβατε το μέγεθος της τοκογλυφίας;

Περίοδος Δικτατορίας 1967 με 1974

Περίοδος υπέρογκου εσωτερικού δανεισμού, ο οποίος και τετραπλασιάσθηκε.

Αντίθετα, ο εξωτερικός δανεισμός σημειώνει πολύ μικρή αύξηση.

Συνολικά 19 εξωτερικά δάνεια, μόλις στο 6.4% του νέου Δανειακού Χρέους εξ αυτών το 92.2% ήταν σε δολ.

Την περίοδο αυτή εμφανίζονται τα δάνεια σε συνάλλαγμα.

Πρόκειται για δάνεια εργοληπτικών εταιρειών, τα οποία έπαιρναν από το εξωτερικό, υπό την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου.

Στη συνέχεια τα παραχωρούσαν στο Ελληνικό Δημόσιο προς εκτέλεση δημοσίων έργων, με ανάδοχους τις εν λόγω εταιρείες.

Συνολικά συνομολογήθηκαν 59 τέτοια δάνεια. Προφανώς το Ελληνικό Δημόσιο δεν είναι ο δανειολήπτης, έτσι δεν θεωρείται εξωτερικός δανεισμός.

Στο νέο Δημόσιο Χρέος, ο δανεισμός σε συνάλλαγμα αντιπροσώπευε το 23.6%.

Περίοδος Μεταπολίτευσης 1975 με 1981 (Κυβέρνηση Καραμανλή)

Το προπολεμικό εξωτερικό Δημόσιο Χρέος, λόγω του διακανονισμού 1962-67 βαίνει συνεχώς μειούμενο. Από το 4% του συνολικού Δ.Χ. το 1974 θα πέσει το 1981 στο 0.6%.

Ο μεταπολεμικός εξωτερικός, κατά μέσο όρο, στο 3.9% των τακτικών εσόδων.

Συνολικά έχουμε 24 εξωτερικά δάνεια. Τρία από την γαλλική κυβέρνηση και τα υπόλοιπα από διεθνείς οργανισμούς και τράπεζες.

Κυριαρχία του δολαρίου και απουσία της αγγλικής λίρας.

Περίοδος 1981 με 1989 (Κυβέρνηση Α. Παπανδρέου)

Ο δημόσιος τομέας διευρύνεται εντυπωσιακά.

Οι απασχολούμενοι στην κεντρική διοίκηση – ΔΕΚΟ – από 300.000 θα αυξηθούν σε 460.000. Μαζί δε με τις δημόσιες τράπεζες, προβληματικές και τις ελεγχόμενες από το Δημόσιο επιχειρήσεις, θα φθάσουν τις 640.000!!!

Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπ. Οικονομικών και εισηγητικές εκθέσεις επί του προϋπολογισμού, τα ελλείμματα του ευρύτερα δημόσιου τομέα, από το 13.4% επί του ΑΕΠ το 1981 θα φθάσουν το 1989 στο 26.1%.

Τα ελλείμματα θα καλυφθούν κατά 106% από τον δανεισμό.

Το 1985 η Ελλάδα ήταν παγκόσμια πρώτη στο κατά κεφαλήν Δημόσιο Χρέος το οποίο είχε αρχίσει να προσδιορίζει την ύπαρξη της οικονομίας και όχι την ανάπτυξή της.

Το διάστημα 1982-89, κατά μέσο όρο, η συνολική εξυπηρέτηση του Δ.Χ. κάλυψε το 33.61% των τακτικών εσόδων της ίδιας περιόδου.

Μεταξύ το 1975-87 συνομολογήθηκαν 18.4 δισ. δολ. εξωτερικών δανείων, εκ των οποίων το 81% διετέθει για την εξυπηρέτηση των δανείων!!!

Φοβερά μεγάλο ποσοστό!

Εκεί κάπου στο 1987 αρχίζει ο Γολγοθάς της Ελλάδος!

Η προσφυγή στον εξωτερικό δανεισμό έγινε για έργα συγκοινωνιακής, αγροτικής και αστικής υποδομής.

Ένα, το 1982, για την αποκατάσταση των ζημιών από τους σεισμούς στην Καλαμάτα το 1981 και ένα για την υποστήριξη του ισοζυγίου πληρωμών.

Προφανώς μετά το 1824 ο εξωτερικός δανεισμός είχε γίνει για την χώρα μας, έσοδο τακτικό αλλά και έξοδο υπέρβαρο.

Είμαστε σίγουροι ότι αν ψάξουμε σε μεγαλύτερο βάθος τα ιστορικά τα αρχεία της χώρας μας, θα βρούμε και άλλα τέτοια πολλά!

Το θέμα όμως είναι και φαίνεται σε όλη του tην μεγαλοπρέπεια, ότι η Ελλάδα όχι απλά ΔΕΝ αποτέλεσε το “κακομαθημένο παιδί” των συμμάχων και τον “μπαταχτσή” της κοινότητας, αλλά αποτέλεσε τον μεγάλο πελάτη των Δυτικών Τραπεζών και έναν από τους καλύτερους σε όλη την Δυτική Οικονομία!

Τόσο καλό, που οι Δυτικές τράπεζες δεν είχαν καμία όρεξη να σταματήσουν να δανείζουν, γιατί επί 200 χρόνια πλήρωνε αδιαμαρτύρητα!!!

Η Ελλάδα αποτέλεσε ένα κλασικό παράδειγμα στο οποίο στηρίχτηκε και αναπτύχθηκε η σημερινή Δυτική Οικονομία, όταν αποφάσισε να μεταβληθεί σε “χρεοκρατία” (debtocracy) και ειδικά από την εποχή που ο χρυσός αποτελούσε το αντίκρυσμα του πλούτου μιας χώρας!

Όταν σταμάτησε αυτό και το χρήμα γεννιούνταν από το χρέος, η Ελλάδα αποτέλεσε έναν βασικό πυλώνα ανάπτυξης των προηγμένων Δυτικών κρατών, όχι μόνο γιατί πληρωνε τοκογλυφικά δάνεια, αλλά κυρίως γιατί με τα δάνεια αυτά αγόραζε στρατιωτικό υλικό και προιόντα των χωρών που της δάνειζαν!!!

Έτσι, απ’ ότι είδατε τα τελευταία 200 χρόνια, πληρώναμε δάνεια τα οποία δεν τα παίρναμε ποτέ, είτε πληρώναμε μέχρι και 200 φορές πάνω την αξία τους, είτε πληρώναμε δάνεια για πράγματα που χύσαμε το αίμα μας για να τα αποκτήσουμε!

Φτάσαμε στο σημείο να αποπληρώνουμε δάνεια της πρώτης περιόδου της Επαναστάσεως του 1821 μέχρι και την προηγούμενη δεκαετία και οι κατ’ όνομα σύμμαχοί μας να κερδίζουν τεράστια ποσά από χρεολύσια κάθε χρόνο, χωρίς να κάνουν απολύτως τίποτα!

Και ουδέποτε διαμαρτυρηθήκαμε ως λαός! Τα πληρώναμε εργαζόμενοι άοκνα και αγόγγυστα! Πληρώνουμε ακόμη και τους κλέφτες του γερμανικού Ράιχ που στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο κατέκλεψαν την περιουσία της χώρας μας, ρούφηξαν τις πλουτοπαραγωγικές μας πηγές και ρήμαξαν τον τόπο!

Κατοχικές δυνάμεις που κατάσφαξαν τον Ελληνικό λαό και ουδέποτε μας αποζημίωσαν.

Ενώ εμείς είχαμε αποζημιώσει ακόμη και τους Οθωμανούς που μας κατείχαν παράνομα επί 4 αιώνες!

Από τις λίγες αυτές γραμμές που σας παραθέτουμε, είναι πλέον πρόδηλο ότι η χώρα μας ήταν από παλιά άνδρο των διεθνών πλιατσικολόγων!

Μπορεί να μας έδωσαν ψίχουλα για να πολεμήσουμε για την ανεξαρτησία μας, αλλά το εξαργύρωσαν επί δύο σχεδόν αιώνες!

Για 200 χρόνια ο Ελληνας πληρώνει “αέρα” στους Γερμανούς και στους λοιπούς Φραγκολεβαντίνους, χωρίς την παραμικρή διαμαρτυρία.

Από το αστρονομικό ποσό που έχουμε πληρώσει τα 200 αυτά χρόνια, ζήτημα να έχουμε λάβει στην πραγματικότητα ένα 25% και ίσως να είναι και μικρότερο.

Αν σκεφτείτε ότι από το 1994 ως το 2010 πληρώσαμε ως χώρα 571.000.000.000 (πεντακόσια εβδομήντα ένα δισεκατομμύρια ευρώ), φανταστείτε τι έχουμε πληρώσει τα τελευταία 200 χρόνια!

Αυτό λοιπόν το άρθρο, κάθε Ελληνας του Εξωτερικού, είτε μένει σε χώρες της Ε.Ε. είτε εκτός, πρέπει να το μεταφράσει σε κάθε γλώσσα και να το διανείμει όπου και όπως μπορεί!

Να το διαδώσει για να καταλάβουν οι λαοί πόσο μας κόστισε η ανεξαρτησία μας και τι πληρώνουμε επί σχεδόν 200 χρόνια στα κοράκια που διέλυσαν τη χώρα μας!

Να το εμπεδώσουν καλά γιατί έρχεται η σειρά τους!

Μεταφράστε το, διαδώστε το και βοηθήστε στην προσπάθεια να καταλάβουν οι λαοί του κόσμου ότι ο Ελληνας ήταν ο πλέον καλοπληρωτής δανείων τα τελευταία 200 χρόνια!

Και αυτά που μας ζητάνε σήμερα, δεν είτε τίποτε άλλο παρά υπερ-τοκοχρεολύσια, ανακεφαλαιοποιήσεις τόκων και σε καμία περίπτωση δεν είναι χρήμα το οποίο το λάβαμε στα χέρια μας ποτέ και το σπαταλήσαμε.

Έτσι το παρουσιάζουν οι Γερμανοί, οι Αυστριακοί και οι Ολλανδοί γιατί έτσι τους βολεύει, μιας και είναι οι κύριοι δράστες του εγκλήματος και αυτοί οι οποίοι καρπώθηκαν τον Ελληνικό πλούτο!!!

Κάντε λοιπόν την μετάφραση και στείλτε το σήμερα κιόλας για να αφυπνίσουμε την παγκόσμια κοινή γνώμη!!!

Το παλιό μνημόνιο, στην Ελλάδα του 1843