PD DR.-Ing. Georg Chaziteodorou Bleibergweg 114 D-40885 Ratingen Tel.+Fax: 0049 2102 32513
E-Mail: chaziteo@t-online.de
08.12.2016

Οποιος καταγινεται με θεματα θρησκειας, πολιτικης και γεωπολιτικης οφειλει να γνωριζη τα θεματα αυτα του παρελθοντος και παρωντος ικανοποιητικα για να μπορη να προβλεπη τις εξελιξεις τους στο μελλον.

Συμπληρωματικα ανηκει εδω και η ικανοτητα αποδεσμευσης του απο το χαος των ανθρωπινων παιγνιων στο θεατρο της θρησκειας και της πολιτικης και να εξεταζη τις εξελιξεις υπο την σκοπια των ιπταμενων πουλιων.

Εαν το κατορθωσει, θα διαπιστωσει, οτι στον κοσμο μας παιζονται τα θεατρα-τραγωδιες απο μαριονετες οι οποιες κατευθυνονται οι ιδεες απο αλλες μαριονετες πανω απο τις οποιες στεκονται
αλλοι παικτες της παγκοσμιοποιησης και ακομη ποιο υψηλωτερα στεκεται καποια μαριονετα υπο καποιαν αλλη.

Επιπλεον οφειλει να κατανοηση οτι οι θρησκευτικες, πολιτικες και κοινωνικες εξελιξεις στον πληνητη μας ποτε δεν λαμβαβουν χωρα συμπτωματικα και για τον λογο αυτο ειναι προβλεψημες στις πριπτωσεις που δεν ισχυει το νεο δογμα, οτι «τιποτε δεν μπορει να ειναι που δεν επιτρεπεται να ειναι».

Η ψευδευλαβεια στις ΗΠΑ και στην Ε.Ε. εγινε ο αριθμος ενα λα’ι’κη ασθενεια.

Το καταστροφικο δυναμικο του εγκληματικου εξαναγκασμου για συκοφαντια και αυτοτυφλωση, διατυπωνεται με τα συνωνημα, συκοφαντια, δολιοτητα, κακια, διπλοπροσωπια, ευτελεια, χαιρεκακια, ψευδολογια ‘η εγκληματικοτητα.

Και κατι τετοια σκουπιδια ονομαζονται σημερα στον δυτικο κοσμο «αξιες»! Με 100 % στατιστικη πιθανοτητα οι σημερινοι συκοφαντες-εγκληματιες αντιπαλοι της Ελλαδος και της Ελληνικοτητας θα εχουν στην υψηλη πτηση τους, την τυχη του πεισματος του Ικαρου.

Η Νεμεσις (=απονομη του οφειλομενου εκ του νεμω) στην αρχαια ελληνικη αξιολογια αποτελει την τιμωρο της ανθρωπινης οιησης, της αλλαζονειας και των μεγαλων εγκληματων (Πινδαρου «Πυθιονικοι», 10.69, Αισχυλου Αποσπασμα 244, Σοφοκλεους «Ηλεκτρα», 792 κ.α.(. Στον Ησιοδο αναφερεται ως κορη της Νυχτος (»Θεογονια», 223) και ειναι ασυμβιβαστη με την Αιδω («Εργα και Ημεραι»), Η Αιδως (=εντροπη, συστολη), θεοτητα συσχετιζεται με τις τρεις Ωρες, θυγατερες της Θεμιδος και του Διος, Ευνομια. Δικη και Ειρηνη («θεογονια, 902»). Η μεταμορφωση απο Σαουλ σε Παυλος δεν θα ειναι αποτελεσματικη…

Το ιδιο ισχυει και για την ψευδολογια, οτι ο «Μουσαιος» ο μαθητης του Ορφεα ειναι ο «Μωυσης» των Ιουδαιων.

Οποιος επιθυμει μια γνησια Αλλαγη οφειλει ο ιδιος να μεταλλαγει.

Για κατι τετοιο ομως ειναι αναγκαιο το «Γνωθι εαυτον!».

Μονο τοτε θα μπορεσει η υγειης ανθρωπινη νοηση του καθενος να γινη η φωνη της ανθρωποτητας.. Οι ανθρωποι ομως ειναι ακομη πολυ μακρια απο μια τετοια επιλογη.

Ακομη ταξιδευουν με μεγαλη ταχυτητα προς το μελλον, με καρφωμενο το βλεμμα τους στον καθρεπτη του παρελθοντος.

Γι’αυτο ειναι πολυ δυσκολο να κατανοησουν οι ανθρωποι, ουτε τους εαυτους τους αλλα και ουτε τον κοσμο που ζουν και λιγωτερο το παρων τους.

Τα αρθρα του ραββινου Marcus Eli Ravage στο περιοδικο των ΗΠΑ The Century Magazine (1, 2) με τις εξηγησεις που δεινει, δειχνουν τον πραγματικο ρολο που επαιξε στην ιδυση της χριστιανικης θρησκειας ο πρακτορας του Μωσα’ι’κου Ιερατειου και των Ρωμαιων Γαμαλιηλ Σαουλ, ο μετεπειτα Αποστολος των Εθνικων, Παυλος.

Ο χριστιανισμος του Αποστολου Παυλου δεν εχει καμμια σχεση με τις διδασκαλιες του Ιησου Χριστου του Ναζωραιου και αποτελεσε το «Μεσον για την επιτευξη των στοχων του Ιουδα’ι’σμου»
στον τοτε γνωστο κοσμο περιξ της Μεσογειου θαλασσης και σημερα σε ολο τον πλανητη μας.

«…διασκεδαζοντες στις βουνοπλαγιες και στις πεδιαδες της εξοχης, ασχοληθηκατε (ενοει τους Ελληνες) με την θεωρηση του θαυματος και του μυστηριου της ζωης και θεσαται τα θεμελεια της φυσικης επιστημης και φιλοσοφιας.

Ειχατε μια ευγενικη, αισθησιακη κουλτουρα, ανεπηρεαστη απο τις οποιες ενοχλησεις μιας κοινωνικης συνειδησης ‘η απο οποιεσδηποτε συναισθηματικες αμφισβητησεις περι ανθρωπινης οσοτητας.

Ποιος ξερει ποιο μεγαλο και δοξασμενο πεπρωμενο θα ηταν δικο σας αν σας αφηναμε ησυχους.

Αλλα δεν σας αφησαμε ησυχους… Σας πηραμε απο το χερι και γκρεμισαμε το ομορφο και ευγενικο οικοδομημα που ειχατε εγειρει και αλλαξαμε ολοκληρη την πορεια της ιστοριας σας….Πως το καταφεραμε;
Σχεδον κατα λαθος.

Περιπου δυο χιλιαδες χρονια πριν, στην μακρινη Παλαιστινη, η θρησκεια μας ειχε παραπεσει στην παρακμη και στον υλισμο.

Εμποροι-χρηματιστες ειχαν στην κατοχη τους τον ναο.

Διεφθαρμενοι εγωιστες ιερεις επεβαλλαν προστιμα στον λαο μας και παχαιναν.

Τοτε ενας νεαρος ιδεαλιστης-πατριωτης ηρθε στην επιφανεια και πριοδευσε την χωρα καλωντας για μια αναγεννηση της πιστης.

Δεν ειχε καμμια προθεση να ιδρυση καποια νεα εκκλησια…Επιτεθηκε στους ιερεις και απομακρυνε τους εμπορουσ-χρηματιστες απο τον ναο.

Αυτο τον εφερε σε συγκρουση με την καθιερωμενη ταξη και τα στηριγματα της.

Οι Ρωμα’ι’κες αρχες, που ειχαν υπο την κατοχη τους την χωρα, φοβουμενη την επιθετικη του επαναστικοτητα και εκλαμβανωντας την ως μια πολιτικη προσπαθεια απομακρυνσης τους, τον συνελαβαν, τον περασαν απο δικη και τον καταδικασαν σε θανατο δια της σταυρωσεως, ενα συνηθισμενο τροπο εκτελεσης της εποχης εκεινης.

Οι ακολουθοι του Ιησου της Ναζαρετ, κυριως σκλαβοι και φτωχες γυναικες, μεσα στο πενθος και την απογοητευση τους, στραφηκαν μακρια απο τον κοσμο και μετασχηματισθηκαν σε μια αδελφοτητα αποτελουμενη απο ειρηνιστες μη-αντιδρωντες, μοιραζοντας την μνημη του εσταυρωμενου ηγετη τους και διαβιωντας μαζι κατα τροπο κομμουνιστικο…

Αμεσως μετα την καταστροφη της Ιερουσαλημ το 70 μ.Χ. απο τους Ρωμαιους απεκτησε η ως ανω αδερφοτητα των Εβιονιμ χριστιανων ιδιαιρεη σημασια.

Ο διωκτης τους, ο Γαμαλιηλ Σαουλ, αντιληφθηκε, αρχικα, ποσο ελαχιστες ηταν οι πιθανοτητες της μικρης Ιουδαιας να κερδιση εναν ενοπλο αγωνα εναντιον της μεγαλυτερης στρατιωτικης δυναμης του τοτε γνωστου κοσμου.

Συνειδητοποιησε οτι η αιρεση των Εβινιμ χριστιανων που ο ιδιος κατ’ εντολην του μωσα’ι’κου ιερατειου καταδιωκεν, θα μπορουσε να διαμορφωθη σε ενα ακαταμαχητο οπλο εναντιον των Ρωμαιων.

Ο Γκαμαλιηλ Σαουλ με αλλα λογια, ηταν πιθανοτατα ο πρωτος ανθρωπος που ειχε αντιληφθει τις δυνατοτητες διεξαγωγης πολεμου μεσω της προπαγανδας… Παρουσιασε στο μωσα’ι’κο ιερατειο της Ιερουσαλημ την νεα στρατηγικη του.

Μετα απο πολλες διαφωνιες και βαθυτερες συζητησεις η στρατηγικη του υιοθετηθηκε… Και ετσι ο Σαουλ, ο τρωμερος διωκτης των ακολουθων του Ιησου, εγινε ο Παυλος, η νεα στρατηγικη του λειτουργησε παραπανω απο καλα.

Η ανακαινισμενη και καπως σαγηνευτικη θεολογια του Παυλου προσηλυτιζε πιστους γρηγορωτερα
απο οτι τολμουσε να ελπιζει.

Η ιδεα του Παυλου στην φαση αυτη ηταν καθαρα αμυντικη.

Δεν ειχε καμμια σκεψη ευαγγελισμου του κοσμου…Μετα την καταστρομη ομως της Ιερουσαλημ το 70 μΧ. μετεφερε ο Σαουλ τον πολεμο στην Ρωμα’ι’κη αυτοκρατορια και στο τελος ενικησεν…»

Η πρωτογονος εβρα’ι’κη θρησκεια της ερημου, απο μονη της, δεν ειχε καμμια πιθανοτητα να βαλη το ποδι της στον τοτε αναπτυγμενο κοσμο περιξ της Μεσογειου θαλασσης.

Αυτα που συνεβησαν μετα τον θανατο του Ιησου χριστου της Ναζαρετ στο ονομα του και με το ονομα του, πολυ συχνα οχι οπως θα επιθυμουσε και εις βαρος των προθεσεων του οπως τα ηθελε ο Γκαμαλιηλ Σαουλ, καθωρισε την πορεια εως σημερα της αιρεσης των Εβιονιμ χριστιανων, του χριστιανισμου γενικα και μαζι του και του χριστιανικου κοσμου της δυσης.
Προ’υ’ποθεση για την επιτυχη αυτη εξελιξη του χριστιανισμου προς κυριο οφελος του Ιουδα’ι’σμου υπηρξε απο την μια πλευρα η χρησιμοποιηση της ελληνικης γλωσσης και φιλοσοφιας χωρις ομως να εκτοπιζονται οι ιουδα’ι’κες αρχες και απο την αλλη η ολικη καταστροφη της Ελλαδος και του Ελληνισμου με ολες τις αρετες, αξιες, αρχες και ιδανικα.

Οποιος γνωριζει την εσωτερικη ζωη και τις εσωτερικες δομες του ουδα’ι’σμου και των ιουδα’ι’κης προελευσης χριστιανισμου και ισλαμισμου γνωριζει επισης στην πραγματικοτητα και τι
σημαινει η εξοντωση της θελησης και η εκτοπηση του «εγω» των αντιπαλων.

Πουθενα αλλου δεν κυριαρχουν τοσο απανθρωπα, πολιτικοι, στρατιωτικοι και θρησκευτικοι απατεωνες οπως εκει που υποστηριζεται οτι ασκειται εξουσια αντιπροσωπευτικα εις το ονομα και κατ’ εντολη του θεου και γι’ αυτο επιβαλλεται η απολυτη υποταγη.

Στο χρονικο διαστημα της ανατολικης Ρωμα’ι’κης αυτοκρατοριας απο το 300 εως το 900 μ.Χ. ελαβεν χωρα απο τους χριστιανους η ολοκληρωτικη καταστροφη της Ελλαδος και του Ελληνισμου (4, 8).

Στο διαστημα αυτο ακομη και να ονομαζεται καποιος Ελληνας τιμωρουνταν με την ποινη του θανατου, η δε Ελλας ως χωρα μετατραπηκε σε ενα σωρο ερειπιων.

Οι χριστιανοι κατεστρεφαν συστηματικα ως εργα του διαβολου τον ελληνικο πολιτισμο (ναους, τεμπη, θεατρα, αρχιτεκτονικη, βιβλιοθηκες, μουσεια, στοες και οτι ειχε να κανη με τεχνη, φιλοσοφια, επιστημη κα αρχαιοελληνικη θρησκεια).

Με την μεθοδο αυτη της δεισεδαιμονιας καταστραφηκαν και χαθηκαν για παντα σπουδαια εργα στους τομεις της Φυσικης, Ιατρικης, Αστρονομιας, Γεωγραφιας, Φιλοσοφιας, Μαθηματικων, Βιολογιας, Μηχανολογιας, κ.α.

Απο τον τομεα της Φιλοσοφιας σωθηκαν απο την καταστροφη μονο 10 % περιπου των εργων, απο τον τομεα των μαθηματικων και Γεωγραφιας μονο δυο βιβλια και απο τον τομεα της Φυσικης λιγωτερα απο 10 βιβλια.

Απο τα 123 βιβλια του Σωφοκλη σωθηκαν μονο 3.

Την ιδια τυχη ειχαν επισης τα βιβλια του Αισχυλου και Ευριπιδη.

Ολες οι αναμνησεις, αποκαλυψεις, ιδεες, εφευρεσεις, παθη κ.α. που σεισωρευθηκαν στην Βιβλιοθηκη της Αλεξανδρειας απο την ιδρυση της την 3 εκατονταετια π.Χ. εως την καταστροφη της με εμπρεισμο απο τους χριστιανους μετα 700 χρονια, χαθηκαν εγκληματικα και ανεπιστρεπτη.

Εκτος απο τον Ερατοσθενη εργαζονταν στην βιβλιοθηκη της Αλεξανδρειας ο αστρονομος Υπαρχος που σχεδιαζεν ουρανιους χαρτες, ο Ευκλειδης ο οποιος ενσωματωσε την Γεωμετρια σε ενα εξοχο συστημα, ο Διονυσος ο Θραξ ο οποιος ενοιολογησε τα συστατικα της ομιλιας, ο Ιεροφυλλος ο οποιος στην θεση της καρδιας για την νοημοσυνη τοποθετησε τον εγκεφαλο, ο Χερον ο Αλεξανδρινος ο εφευρετης των οδοντωτων τροχων, της ατμομηχανης και συγγραφεας του αυτοματου, του πρωτου βιβλιου για την ρομποτικη, ο Απολλωνιος απο την Περγα, ο μαθηματικος που ανακαλυψε την τομη του κωνου, την ελλειψη, την παραβολη, την υπερβολη, δηλαδη καμπυλες τις οποιες ακολουθουν στην κινηση τους οι πλανητες, οι κομητες και αλλα ουρανια σωματα, ο Αρχιμηδης, ο μεγαλυτερος εγκεφαλος στους τομεις των μαθηματικων εως την αστρονομια, ο γεωγραφος Πτολεμαιος κ.α.

Στον Αρχυτα απο την Ταρανδο (επιφανης πολιτικος, μαθηματικος, μηχανικος στρατηγος και πρωτος θεμελιωτης της μηχανικης) οφειλεται η λυση του «Δηλιου προβληματος» του διπλασιασμου, δηλαδη δοθεντος κυβου και πολλες μηχανικες και κατασκευαστικες επινοησεις μεταξυ των οποιων η δια χρησεως ελατηριων κατασκευη το 380 π.Χ. ενος ιπταμενου αντικειμενου (αεροπλανου).

Ο υπολογιστης των Αντικυθηρων που εντοπισθηκε στο ναυαγιο ενος αρχαιου πλοιου στην θαλασσια περιοχη των Αντικυθηρων, δεν δημιουργηθηκε απο το τιποτε αλλα ειναι αποτελεσμα της μακραιωνης θεωρητικης και τεχνολογικης επιστημονικης παρουσιασης του απωτερου ελληνικου παρελθοντος.

Η καταστροφη της Ελλαδος απο τους χριστιανους ειχε και αλλες διαστασεις.

Κατα τον τροπο των εντεχνων αντιγραφων στον πνευματικο τομεα (3) οι χριστιανοι αντικατατεστησαν και εξαφανισαν ολοκληρη την ελληνικη φιλοσοφια.

Αυτη ανακαλυφθηκε παλι οταν ο Μεσαιωνας της απολυτης χριστιανικης κυριαρχιας εφθασε σε αδιεξοδο.

Η υλη του κοσμου δεν εχει καμμια σχεση με τον Γιαχβε των Εβραιων διοτι αυτη ειναι ενεργεια, αιτιο μεταβολης και αποτελεσμα.

Ουτε χαος ουτε σταθερο δημιουργημα ουτε παραδεισιοι κηποι ουτε τοποι τιμωριας τιυ Γιαχβε υπαρχουν εκτος το αιωνιο μεταβαλλομενο γιγνεσθαι.

Οσο και εαν ψαξουν οι δεισιδαιμονες του Ιουδα’ι’σμου και των εβραιογεννων θρησκειων μεσα στο θεατρο του πολυμορφισμου του κοσμου και των φαινομενων του, δεν βλεπουν παρα τον ενα και μοναδικο κοσμο, την μια σοφια, τον ενα και Απολλωνειο (απλο) Λογο.
Οι αντιγραφεις και ταγοι του Εβραιοχριστιανισμου παρουσιασαν για αποπροσανατολισμο το «κατα Ιωαννη Ευαγγελιο» το οποιο αρχιζει για παραπλανηση με τον Λογο που συνδεεται με το δογμα της δημιουργιας του κοσμου εκ του μηδενος.

Η σκοπιμη παραλλαγη της ερμηνειας του ηρακλειτιου Λογου απεβλεπε στο να συναδη και να προσαρμοστη στο πνευμα και στο γραμμα της ιουδαιογεννους μονοθε’ι’στικης αντιληψης και να απομακρυνει τον ανθρωπο απο τον θησαυρο της αρχαιοελληνικης φιλοσοφιας και να τον καταστειση υποχειριο μιας πρωτογονης, αλογης και αφυσικης ψυχοπνευματικης αλλοτριωσης.

Στην ψυχη εδωσαν οι δισειδαιμονες μια παραμορφωμενη δυναμικη, για να ελευθερωθη αυτη απο τον κλοιο της αναγκαιοτητας.

Η αποσταση, που δημιουργηθηκε αναμεσα στον κοσμο και στον Γιαχβε, γεφυρωθηκε με το τεχνασμα, οτι η πνευματικη φυση του ανθρωπου δημιουργηθηκε «κατ’ εικονα και καθ’ ομοιωση» με τον Γιαχβε.

Η αποσταση μεταξυ του κτιστου και ακτιστου βεβαιωνεται περισσοτερο απο τις ατελειες του κτιστου (εαν το κτιστο ηταν τελειο, δεν θα ειχε νοημα, αυτο θα ηταν η ιδια η υπερβατικοτητα) και απο την υπαρξη του κακου παρα την εννοια του αγαθου.

Με τον δυ’ι’σμο αυτο η Φυση αυτοσυλλαμβανεται απο τον Χριστιανισμο ως ατελης, ως πασχουσα, ως επιρρεπης προς το κακο (3).

Η εγκοσμια συνειδηση του ανθρωπου γινεται αδυναμη, πασχουσα, αμαρτωλη. Με την παραμορφωση αυτη απο τους Δισειδαιμονες τιθενται τα θεμελεια του φοβου και της ελπιδος στις ψυχες των ηλιθιων πιστων του χριστιανισμου, δηλαδη οι βασικες προ’υ’ποθεσεις για την δεσποτεια και την εκμεταλλευση.

Το κτιστο και το ακτιστο συνδεονται με το τεχνασμα, οτι ο Γιαχβε εχει την απολυτη δυνατοτητα της δημιουργιας του ατελους ανθρωπου και του κοσμου και ετσι εστω και φαινομενικα γεφυρωνεται το χασμα.

Εαν ο ανθρωπος κατανοουσε λογικα και αντιληπτα τα εσαει τελουμενα εργα του Γιαχβε, θα επαυε αυτος να ειναι δημιουργημα του Γιαχβε.

Με το τεχνασμα αυτο των Δισειδαιμονων ο ανθρωπος αποκτα την ικανοτητα να συλλαμβανη το τελειο χωρις να μπορει να εισερχεται στην φυση του τελειου.

Εαν οι σημερινοι αχρηστοι Ρωμιοι του κρατιδιου της Ρωμιοσυνης ειχαν ανδροθει με αρχαιοελληνικη παιδεια θα ειχαν κατανοησει οτι η Ορθοδοξια και οι αλλες εβραιογεννης θρησκειες δεν ειναι τιποτε αλλο απο ενα θρησκευτικο κατασκευασμα του μωσα’ι’κου ιερατειου, του Αποστολου των εθνων Γκαμαλιηλ Σαουλ ‘η Παυλου και των Πατερων της νεας θρησκειας.

Ολοι οι σημερινοι Δισειδαιμονες της Ορθοδοξιας στην Ελλαδα, οπως φαινεται, πασχουν απο σπογγωδη εγκεφαλοπαθεια και για τον λογο αυτο λησμονησαν οτι επι 1700 χρονια λαθρα φιλοξενουνται στην ενδοξη χωρα των Ελληνων.

Οι Ελληνες βιαστηκαν πνευματικα και απειλουνταν με την ποινη του θανατου εαν δεν βαπτισθουν χριστιανοι, κακοποιηθηκαν σωματικα για να δηλωνουν οτι ειναι Ρωμαιοι και δολοφονηθηκαν συνειδησιακα για να μεταμορφωθουν σε ορθοδοξους Ρωμιους.

Ο Ρωμιος (9) της σημερον (ο Βυζαντινορθοδοξος ζητιανος του πλανητη) ειναι προ’ι’ον των χριστιανικων διωγμων, κακοποιησεων, σφαγιαζματων, κολοσκοπησεων, σταυρωσεων, λιθοβολισμων και πολλων αλλων απανθρωπων μεθοδων του χριστιανισμου που δεν μπορει να συλλαβη η ανθρωπινη φαντασια.

Οπως μας πληροφορει ο Λατινος Ιστορικος (5) Αμμιανος Μαρκελινος (Βιβλιο 17. Κεφ. 11 και Βιβλιο 19, Κεφ. 12, παρ. 13) η γενοκτονια των Ελληνων απο τους Χριστανους ελαβε χωρα στο πρωτο Αουσβιτς της Ιστοριας, στο στρατοπεδο συγκεντρωσης και θανατου οσων αρνουνταν να βαφτισθουν χριστιανοι, στην Σκυθοπολη (Μπετ Σιαν) του σημερινου Ισραηλ.

Το στρατοπεδο αυτο υπηρξε επινοηση του τοτε χριστιανου επισκοπου Αλεξανδρειας «Γεωργιου» και εγκατασταθηκε με την στηριξη του βυζαντινου αυτοκρατορα Φλαβιου Ιουλιου Κανσταντινο το ετος 341 π.Χ.. Μεταξυ 341 και 361 μ.Χ. δολοφονηθηκαν θηριωδως στην περιοχη αυτη της φρικης περιπου 15 εκατομμυρια Ελληνες απ’ ολες τις περιοχες της Βυζαντινης αυτοκρατοριας, μονο και μονο επειδη αρνουνταν να βαπτισθουν χριστιανοι.

Το κεντρο αυτο εξοντωσης των Ελληνων το εκλεισε το 361 μ.Χ. ο αυτοκρατορας του Βυζαντιου Φλαβιος Κλαουδιος Ιουλιανος.

Εως σημερα η Ορθοδοξια του κρατιδιου της Ρωμιοσυνης αποσιωπα στους ετσι και αλλως ηλιθιους Ρωμιους την κατασταση αυτη συνεχιζοντας αμειωτα τους αφορισμους της κατα της χωρας που τους φιλοξενει εδω και 1700 χρονι;α.

ΟΠΟΙΑ ΤΡΙΣΑΘΛΙΟΤΗΤΑ!!!

Ο γραφων εχει στα χερια του μια λεπτομερη λιστα των χριστιανικων διωγμων κατα των Ελληνων για την χρονικη περιοδο 300 εως 900 μ.Χ., η δημοσιευση της οποιας θα τιναζεν στον αερα τον περιορισμενο χωρο της Ιστοσελιδας, Δυστυχως η πλειονοτητα των Ρωμιων της Ελλαδος της σημερον αισθανονται περισσοτερο ως ορθοδοξοι χριστιανοι Ρωμιοι και λιγωτερο ως Ελληνες.

Αποκηρυττουν το ενδοξο παρελθων τους και γι’ αυτο δεν εχουν μελλον.

Και εδω βρισκεται θαμενο το σημερινο τους προβλημα.

Ειναι δυνατη η Επανελληνιση τους, δηλαδη η ανορθωση τους;

Ποιος Επιμενιδης θα εξαγνιση τον ενδοξο αυτον τοπο απο το αγος της Ρωμιοσυνης;

Σημερα εν ονοματι της δηθεν προοδευτικης αριστερας, του χαφιεδομαγαζου του ΚΚΕ δηλαδη του Κομμουνισμου και της δηθεν Δημοκρατιας (κοινοβουλευτικης Δικτατοριας!) δολοφονειται οτι εχει ακομη απομεινει απο τον Ελληνισμο και την Ελληνικοτητα. Οι σημερινοι αχρηστοι Ρωμιοι εχουν λησμονησει οτι περιπου 20 εκατομμυρια Τουρκοι πολιτες της σημερινης Τουρκιας εχουν
ελληνικες ριζες, ειναι δηλαδη εξισλαμισθεντες Ελληνες.

Ο χρονογραφος της αλωσεως της Κωνσταντινουπολις το 1453 μ.Χ, Φραντζης (7), αναφερει οτι
οι περισσοτεροι απο τους 258.000 πολιορκητες της Κωνστινουπολης δεν ηταν τουρκικης καταγωγης, αλλα και οτι αρκετοι απο τους εντος της Κωνσταντινοπωλεως υπερασπιστες ηταν Τουρκοι Απο τους 258.000 πολιορκητες μονο 70.000 ηταν Τουρκοι, 147.000 εξισλαμισθεντες Ρωμιοι και 41.000 ζητιανοι, εμποροι και ληστες.

Το ερωτημα εδω που πρεπει να ερευνηθη ειναι:

Τι σημαινε Τουρκος την περιοδο εκεινη;

Απο πολλους χρονογραφους της εποχης αναφερεται οτι η μητερα του πορθητη Μωαμεθ Β’ ηταν Ρωμια χριστιανη.

Το ιδιο ισχυει και για τον σημερινο Τουρκο Σουλτανο Recep Tayyip Erdogan! Η Ορθοδοξια υποταγμενη στην εβρα’ι’κη μοιρα της, συνδιαλεχθηκε πολυ γρηγορα μετα την πτωση της Κωνσταντινουπολης με τον νεο Οθωμανο ηγετη.. Αυτη μεχρι σημερα κορο’ι’δευει τους Ρωμιους και ενδιαφερεται αποκλειστικα μονο για τα προνομια και την εξουσια της.

Δεν εχει μεσα της τιποτε το Ελληνικο!

Ειναι μια εβρα’ι’κη αιρεση υποταγμενη στο μωσα’ι’κο ιερατειο.

Το Οθωμανικο κρατος και κατ’ επεκταση και το σημερινο τουρκικο κρατος ειχε και συνεχιζει να εχη στην συνθεση του Τουρκους απογονους των πρωτων Σελτζουκων και Οθωμανων νομαδων απο το Τουραν της Μογγολιας που εγκατασταθηκαν στην Μικρα Ασια κυριως τον 11ον μ.Χ. αιωνα.

Τους Ελληνες των παραλιων της Μικρας Ασιας, τους Αρμενιους, τους Κουρδους της ενδοχωρας, τους Αραβες, τους Συριους στα νοτια της Μικρας Ασιας, τους γηγενεις λαους που προ’υ’πηρχαν στην περιοχη απο την εποχη των Χετταιων, τους Βουλγαρους, Σερβους και Αλβανους, τους Αλεβιτες και πληθος αλλων λαων της αχανους επικρατειας του, που πολλοι ιστορικοι σημερα τους ανεβαζουν σε πανω απο 70 διαφορετικες φυλες.

Η ονομασια «Ρωμιος» καλυπτε στην εποχη της Οθωμανικης Αυτοκρατοριας ολους τους χριστιανους της «Ρουμελης», ονομασια που εδωσαν οι Τουρκοι, για το μερος της επικρατειας τους που εκτεινονταν στην Ευρωπα’ι’κη Ηπειρο, ενω το τμημα της Ασιατικης Ηεπειρου το ονομαζαν οπως και σημερα «Ανατολια».

Η ονομασια «Ρωμιος» εξυπηρετουσε το αρχαιοτερο τουρκικο ιδρυμα Κωνσταντινουπολεως, δηλαδη το Πατριαρχειο, διοτι απλωνε την εξουσια του και σε λαους εκτος των Ελληνων.

Με την συνθηκε της Λωζαννης την 24. Ιουλιου 1923 εληξαν οι ελληνοτουρκικες διενεξεις και η υπαρξη της Οθωμανικης αυτοκρατοριας.

Η νεα ταξη πραγματων στην Τουρκια καθιερωθηκε απο τον Κεμαλ Ατατουρκ με ρυθμιση των συνορων στις γραμμες που ισχυουν και σημερα.

Με την σημερινη πολιτικη του νεου Σουλτανου της Τουρκιας Recep Tayyip Erdogan στην Θρακη και στο Αρχιπελαγος του Αιγαιου πριονιζεται συστηματικα η συνθηκη της Λωζαννης η οποια ειναι και η σπονδυλικη στηλη της σημερινης Τουρκιας χαρι της οποιας η Τουρκια ξεκιναει απο το Αρχιπελαγος του Αιγαιου και φθανει ποιο περα απο την λιμνη Βαν.

Χωρις την συνθηκη της Λωζαννης δεν μπορει να επιβιωσει η Τουρκια.

Το ολικο πριονισμα αυτης θα ειναι ενα μη αναμενομενο δωρο για την Ελλαδα.

Ας φωναζει και ας απειλη οσο θελει ο νεος Σουλτανος.

Η Τουρκια παραμενει ενα εσωστρεφες «Ποταμοπλοιο» ανικανο να πλευση στα «ανοιχτα» του Αρχιπελαγους του Αιγαιου και στην ανατολικη Μεσογειο θαλασσα.

Ως ευνοημενη χωρα της μοιρασιας του 1923 δια της συνθηκης της Λωζαννης θα χασει πολυ περισσοτερα απ’ οτι τυχων ελπιζει να κερδιση.

Οι Κορδοι, οι Αλεβιτες και οι αλλες πανω απο 70 εθνοτητες που αδικηθηκαν μετα βιας και με γερμανικες πλατες απο την μοιρασια του 1923 θα διεκδικησουν με το δικαιο τους αυτα που τους εχουν κλεψει.

Απο την αλλα πλευρα παραμενει ακομη ενα μυστικο οτι το φαινομενικα ηττημενο απο τον νεο Σουλτανο κεμαλικο στρατιωτικο κατεστημενο της Τουρκιας δεν υπηρετει αφιλοκερδως τα ιδανικα του κεμαλισμου και γι’ αυτο τιποτε δεν θα διακινδυνευσει.

Το κατεστημενο αυτο κατοχυρωσε με πολυ αποδοτικο τροπο την αυτονομη οικονομικη του βαση, ωστε να απολαμβανει μεγαλυτερη πολιτικη αυτονομια απ’ οτι πιστευει ο νεος Σουλτανος στις κινησεις του.

Καρδια της οικονομικης αυτοκρατοριας των τουρκικων Ενοπλων Δυναμεων ειναι ο Συνδεσμος Αλληλοβοηθειας του Στρατου «ΟΥΑΚ» ο οποιος αναπτυχθηκε σε πολυκλαδικο ομιλο επιχειρησεων και το Ιδρυμα για την ενισχυση των τουρκικων Ενοπλων Δυναμεων (ΤSKGV) το οποιο δραστηριοποιηται αποκλειστικα στους εξοπλισμους και περιλαμβανη και αυτο πληθωρα βιομηχανικων επιχειρησεων
που ανηκουν αποκλειστικα στον τουρκικο στρατο..

Τα ζωτικα οικονομικα συμφεροντα του τουρκικου στρατου που προστατευονται μεσου ΟΥΑΚ και TSKGV θιγονται μονο με την καταρρευση του συνολου της τουρκικης οικονομιας απο μονο μια βλακεια του νεου Σουλτανου της Τουρκιας.

Για τον λογο αυτο οι ημερες του νεου αυτου Σουλτανου ειναι μετρημενες…..Ως προς την Ελλαδα. Η σωτηρια της ειναι στενα συνδεδεμενη με κοσμογονικες αλλαγες και απαλλγες εντος των τειχων της και με την δημιουργια καθοδηγητικων συμβουλιων Σοφων στα οποια θα συμμετεχουν οι διαπρεπεστεροι του Ελληνικου Εθνους απο απαντα;χου της Γης.

Τα οδυσσειακα παραρτηματα των ως ανω συμβουλιων θα καταγραφουν οριζοντια και καθετα ολες τις δραστηριοτητες εντος των τειχων μας των ξενων μυστικων υπηρεσιων, των πρεσβειων και των εγχωριων συνεργατων τους και θα εφαρμοζουν εκει που απαιτειται και ανορθοδοξους μεθοδους…

Οι αιωνιοι αντιπαλοι της Ελλαδος και του Ελληνισμου, δεν αποτελουνται μονο απο σιωνιστες, προσπαθουν αδιακοπα να μεταμορφωσουν το παρελθον της ιστοριας του ελληνικου εθνους για να ψευτοεμφανιζονται οι ριζες του ιουδα’ι’κου πολιτισμου ως αρχαιοτερες απο αυτες του ελληνικου πολιτισμου.

Για τους Ιουδαιους και κατ’ επεκταση και για του Χριστιανους ο θεος τους Γιαχβε επλασε τον κοστον το 5518 π.Χ. Οι ψυχοπαθεις και δισειδαιμονοι αυτοι δεν εριξαν μονο πισω κατα τουλαχιστον 1000 χρονια την εξελιξη της ανθρωποτητας, εχουν και το θρασσος σημερα να ελεγχουν και ολους τους παραγοντες των μελλοντικων εξελιξεων και να σχεδιαζουν δια του διεθνους πολιτικου σιωνισμου (City of London, Vatikan, Washington D.C.) ολες τις μελλοντικες πολιτικες και στρατιωτικες εξελιξεις ακομη και δρομολογουν εναν πυρηνικο Τριτο Παγκοσμιο Πολεμο.

Για τους ψυχοπαθεις αυτους ο παγκοσμιος πληθυσμος οφειλει να μειωθη αφυσικα και δυναμικα απο 7 σε τουλαχιστον 1 δισεκατομμυρια ανθρωπους!

Παραμεριζουν ασυστολα ιστορικα και γεωλογικα δεδομενα, καταπατουν την προ’ι’στορια των λαων και νοθευουν σχεδον ολα τα αποτελεσματα των αρχαιολογικων ερευνων οταν αυτα αντιφασκουν στα συμφεροντας τους που προκυπτουν απο πλαστογραφιση τους.

Ετσι η αληθεινη ιστορια των λαων του πλανητη μας παρουσιαζεται μεσω των διαβρωμενων και ελεγχομενων ΜΜΕ διαφορετικα απ’ οτι αυτη πραγματι ειναι.

Με την μεθοδο αυτη απατης η ιστορια του ελληνικου εθνους, βασει των αναγραφωμενων χρονολογησεων στο «Παριο Μαρμαρο» που ανασκαφθηκε στο νησι Παρος, αρχιζει το 1200 π.Χ. και προβαλλεται οτι η αυτοκρατορια των Σουμεριων της Μεσοποταμιας και των αρχαιων «Αιγυπτιων ειναι δηθεν κατα τουλαχιστον 1000 χρονια αρχαιοτερη απο την ιστορια του Ελληνικου Εθνους.

Παραγνωριζονται χωρις εντροπη ολα τα στοιχεια που διδονται απο προ προσωκρατικους συγγραφεις και προσωκρατικους φιλοσοφους.

Ακομη απορριπτουν και τα στοιχεια της γεωλογικης ιστοριας του πλανητη μας Πως ειναι δυνατο με τετοια δεδομενα να πληροφορηθουν οι ανθρωποι το αληθεινο δικο τους παρελθον και τα γεγονοτα που συνεβησαν στο παρελθον;

Απο ποια οπτικη γωνια μπορουν οι ανθρωποι σημερα να ριξουν ενα βλεμμα στο θεατρο της προ’ι’στορικης ζωης και να αναπαραστησουν τις σκηνες, τις παραστασεις, τους ηθοποιους και τις εκβασεις των τοτε εξελιξεων;

Ο αρθρογραφος του παρωντος πονηματος ειναι υποχρεομενος να συγκεντρωση καθε αντικειμενικη πληροφορια για να ριξη φως στο σκοταδι και να εκτοπιση το παραμυθι, οτι ο Γιαχβε επλασε τον κοσμο το 5518 π.Χ. Οι μαρμαρογραφησεις της ανασκαφησεις μαρμαρινης πλακας στην νησο Παρο χαραχθηκαν το ετος 264 π.Χ.

Παραγνωριζεται σκοπημα η πιθανοτητα, οτι στις αναγραφες αυτες οι χρονολογησεις διδονται σε σελληνιακα και οχι σε ετησια ετη (23).

Διεθνως επικρατει με την σιωνιστικη προπαγανδα, λανθασμενα και για παραπλανιση η αποψη, οτι ο Ελληνικος Πολιτισμος αρχιζει την 2η χιλιετια π.Χ. και οτι ο Τρω’ι’κος Πολεμος διεδραματισθηκε στο δευτερο ημισυ του 13ου π.Χ. αιωνα.

Διαβαζοντας στο «Παριο Μαρμαρο» και οσο προχωρουμε αντιστροφα, δηλαδη απο τις χρονικα ποιο κοντα χρονολογησεις προς τις παλαιοτερες, διαφενεται μια συμπικνωση του χρονου.

Το χρονικο διαστημα π.χ. απο τον βασιλεα των Αθηνων Κεκροπα (Αναγραφη Α1, 1582 π.Χ.) εως την διαβαση του Μεγα Αλεξανδρου στην Ασια (Αναγραφη Β3, 334 π.Χ.) ειναι κατα το «Παριο Μαρμαρο» 1248 χρονια ενω κατα τον Διοδωρο τον Σικελιωτη (80-20 π.Χ.) ειναι 23.000 χρονια (24).

Συμφωνα με πληροφοριες ιερεων της αρχαιας Αιγυπτου, κατα τον Διοδωρο τον Σικελιωτη (24), ο Ακτινος, ο υιος του βασιλεως Ηλιου, ηταν συγχρονος του Κεκροπα (Βιβλιον V, 56, 4-7) και οτι απο την βασιλεια του Ηλιου μεχρι της διαβασεως του Μεγα Αλεξανδρου στην Ασια, ειχαν παρελθει 23.000 ετη. Απο ενα αστρονομικο στοιχειο που μνημονευει ο Διοδωρος ο Σικελιωτης («κατα της Σειριου αστρου επιστολην, καθ’ ην συνεβαινε πνειν τους ετησιας») επι Ακταιωνος (Βιβλιον IV, 62, 1/3)
και εαν λαβουμε υπ’ οψη οτι ο Ακμαιων ηταν εγγονος του Καδμου, βασει των δεδομενων της μεταπτωσης του αξονα της Γης, υπολογιζεται, οτι ο Καδμος εζησε περιπου μεταξυ του 26.400 και το 23.000 π.Χ. και οχι αυτο που αναφερεται στο «Παριο Μαρμαρο» (Αναγραφη Α7), οτι ο Καδμος ηρθε στην Θηβα το 1519 π.Χ. Κατα τον Διογενη Λαερτιο (25) οι αρχαιοι Αιγυπτιοι ισχυριζονται, οτι ο Ηφαιστος, ο υιος του Νειλου ποταμου, ειναι εκεινος ο οποιος αρχισε την φιλοσοφια.

Απο τον Ηφαιστο εως τον Μεγα Αλεξανδρο επερασαν 48.863 ετη και εγιναν 373 εκλειψεις Ηλιου και 832 εκλειψει Σεληνης.
Κατα τον Διοδωρο τον Σικελιωτη (24), λεγουν οι αρχαιοι Αιγυπτιοι, οτι απο την εποχη αυτην (της γεννησης του Ηρακλη) μεχρι σημερα περασαν παραπανω απο 10.000 ετη…και αυτος που γεννηθηκε απο την Αλκμηνη 10.000 αργοτερα, ονομασθηκε εκ γενετης Αλκμαιος και μετονομασθηκε αργοτερα σε Ηρακλης. Απο τις πληροφοριες και τα στοιχεια που μας δεινουν μεταξυ αλλων και ο Αιγυπτιος ιερεας Μανεθων προκυπτει:

Ηφαιστος Νειλου 49.219 π.Χ. (Διογενης Λαερτιος(
Ηλιος 23.300 π.Χ. (Διοδωρος ο Σικελιωτης)
Οσιος / Ισις περιπου το 10.400 π.Χ. ‘η μετα το 23.400 π.Χ.
(Διοδωρος ο Σικελιωτης)
Παν πριν το 17.600 π.Χ. (Ηροδοτος)
Ηρακλης πριν το 10.100 π.Χ. (Διοδωρος ο Σικελιωτης)

Θνητοι βασιλεις μετα το 5.000 π.Χ.

Στην τρεχουσα ιστορικη ερευνα χρησιμοποιουνται τρεις βασικοι μεθοδοι και δη της Αρχαιολογιας, των προφορικων και γραπτων πληροφοριων απο αρχαιους χρονογραφους και φιλοσοφους και αυτης της συγκρισης των επιζωντων επιγονων.

Οπου υπαρχουν γραπτα κειμενα της αρχαιοτητας γινεται δυνατη η ιστορικη γλωσσικη ερευνα απο την εξελεκτικη πορεια των λεξεων (6).

Το κυριο προβλημα ομως εδω κρυβεται στους ετσι ονομασθεντας γλωσσολογους.

Υπο κανονικες συνθηκες οφειλαν αυτοι να καταταξουν ιεραρχικα τις γλωσσικες οικογενειες και να τις ερυνησουν για κοινα σημεια.

Αντ’ αυτου οι γλωσσολογοι αγοραζονται και δημιουργουν απο το τιποτε γλωσσικες οικογενειες για να αποδειξουν ψευδεπιγραφα, οτι η Ελληνικη Γλωσσα δεν ειναι η μητερα των γλωσσων και οτι υπαρχουν αρχαιοτερες απ’ αυτην.

Ετσι εχουμε τις φανταστικες φυλες οπως αυτης της Ινδοευρωπα’ι’κης με την γλωσσα της και βεβαιως και την φοινικικη γλωσσα με το περιφημο αλφαβητο της το οποιο αντεγραψαν δηθεν οι Ελληνες.

Σκοπημα παραγνωριζεται εδω οτι η πρωτη εμφανιση του γραπτου λογου οιασδηποτε μορφης και συνθεσεως αναγεται στους απογονους του Πελασγου, και αυτον εφερε μαζι του ο Ευανδρος στην περιοχη της αδημιουργητης τοτε Ρωμης, οπως γραφει στα Γεωγραφικα του ο Στραβων
(Βιβλιο 3ον, παρ. 3) και με κανενα τροπον δεν ηταν δυνατο να περιμεναν επι τοσες χιλιαδες χρονια να τους φερουν την γραφη οι Φοινικες.

Οι Ελληνες συνεπως δεν δανεισθηκαν το φοινικικο αλβαβητο οπως διακηρυττουν οι εγχωριοι διαφθορεις του Ελληνισμου και της Ελληνικοτητας που κρυβονται στα αδυτα των υπουργειων παιδειας και πολιτισμου αλλα και στα γραπτα και ηλεκτρονικα ΜΜΕ.

Απο τα αδυτα αυτα πηγαζει και η προπαγανδα για την φωνητικη γραφη και το Λατινικο Αλφαβητο…Πως ειναι δυνατο να υπαρχη ενα αλφαβητο οπως το φοινικικο χωρις φωνηεντα;.

Επειδη αυτο απετελειτο μονο απο συμφωνα οι λεξεις του επερναν φωνη με την αναποφευκτη παρεμβολη φωνηεντων αναμεσα στα συμφωνα κατα βουληση ‘η κατα συνηθεια των ομιλητων. Αλφαβητο με την συγχρονη εννοια του ορου, δηλαδη καθε φθογγος να σημειωνεται με ενα συμβολο, ειναι μονο αυτο του Ελληνικου Αλφαβητου.
Απο την αλλη πλευρα τα δηθεν φοινικικα συμφωνα προ’υ’πηρχαν ως συλλαβικα συμβουλα στις ελληνικες Γραμμικες Α και Β. Και η ανυπαρξια της ινδοευρωπα’ι’κης γλωσσας και γραφης αποδεικνυεται ευκολα απο το γεγονος
οτι δεν εχει αφησει αυτη μνημειακα υπολειμματα γραπτου λογου και δειγματα πολιτισμου.

Οι εγχωριοι και ξενοι εξ-ουσιαστες του διεθνους πολιτικου σιωνισμου επιθυμουν για ευνοητους λογους την πληρη καταργιση της Ελληνικης Γλωσσας.

Για τον σκοπο αυτο επιστρατευθηκαν απο τον διεθνη σιωνισμο χωρις πλεον προσχηματα εγχωριοι και ξενοι εβραιοιγλωσσολογοι και φιλολογοι απ’ ολο τον κοσμο.

Οι «εγχωριοι φωτισμενοι λογιοι του διεθνους πολιτικου σιωνισμου» εχουν τοποθετηθει στις νευραλγικες θεσεις των υπουργειων Παιδειας και πολιτισμου και με εβρα’ι’κη ευλαβεια εκτελουν τις παραγγελιες εκεινων, που τους τοποθετησαν σ’ αυτες!

Τα καθαρματα αυτα κατεδαφιζουν καθε τι εθνικο και αφαιρουν οτι με θυσιες και αιμα επι χιλιετιες κατεκτησε το Ελληνικο Εθνος.

Η αρχαιοελληνικη γλωσσα, η γλωσσα των γλωσσων για την Ελλαδα ειναι η ιδια η Ελλαδα και ισοδυναμει με την ζωη της.
Η διανοητικη κατασταση των σημερινων Ρωμιων δεν εχει καλη προγνωση.

Το μοναδικο φαρμακο θεραπειας των, ειναι η αποκατασταση του αρχαιοελληνικου Λογου!

Ο πλανητης Γη αποτελειται ως γνωστο αποτελειται απο ομοκεντρα στρωματα πετρωματων ως τον εσωτερικο πυρηνα, τον εξωτερικο πυρηνα, τον εσωτερικο γηινο μανδυα, τον εξωτερικο γηινο μανδυα και τον γηινο φλοιο.

Ο εσωτερικος και εξωτερικος γηινος πυρηνας μαζι με τον γηινο φλοιο σχηματιζουν την λιθοσφαια η οποια κατω απο τους ωκεανους εχει ενα παχος κατα μεσο ορο 70 χιλιομετρα και κατω απο τους ηπειρους 150 χιλιομετρα παχος.

Η λιθοσφαιρα αποτελειται απο μεγαλες και μικρες λιθοσφαιρικες πλακες κατω απο τις οποιες η θερμοκρασια της ασθενοσφαιρας ειναι μεγαλυτερη των 1200 βαθμων Κελσιου και λογω της περιστροφικης μετακινησης της θερμοκρασιας αυτης στον γηινο μανδυα οι πλακες αυτοσσερνονται κατω απο τους ηπειρους.

Η δυναμικη διαδικασια μεταμορφωσης των ηπειρων συνεχιζεται και στις ημερες μας, Η ιστοτια της Γης ηλικιας 4,6 δισεκατομμυρια χρονια διαχωριζεται στις εξης μεγαλες γεωλογικες εποχες:

Αρχα’ι’κη (4,6 δισεκατομμυρια χρονια – 800 εκατομμυρια χρονια), Προκαμβριος (800 – 545 εκατομμυρια χρονια), Καμβριος (545 – 503 εκατομμυρια χρονια), Παλαιοζω’ι’κη (503 – 245 εκατομμυρια χρονια), Μεσοζω’ι’κη (245 – 66,4 εκατομμυρια χρονια), Νεοζω’ι’κη (66,4 εκατομμυρια – 10.000 χρονια). Η Παλαιοζω’ι’κη εποχη διαχωριζεται στις εξης επιμερους γεωλογικες περιοδους: Ορθοβιζιο (503 – 438 εκατομμυρια χρονια), Σιλουριο (438 – 408 εκατομμυρια χρονια), Δεβονειο (408 – 360 εκατομμυρια χρονια), Ανθρακοφορο (360 – 286 εκατομμυρια χρονια). Περμιο ‘η Δυασιο (286 – 245 εκατομμυρια χρονια).

Η Μεσοζω’ι’κη εποχη διαχωριζεται στις εξης επιμερους γεωλογικες περιοδους: Τριασιο (245 – 298 εκατομμυρια χρονια), Ιουρας (208 – 114 εκατομμυρια χρονια), Κρητιδικο (114 – 66,4 εκατομμυρια χρονια). Η Νεοζω’ι’κη εποχη διαχωριζεται στις εξης επιμερους γεωλογικες περιοδους: Τριτογενης «Πλειοκαινο, Μειοκαινο, Ολιγοκαινο και Ηωκαινο» (66,4 – 1,65 εκατομμυρια χρονια) και Τεταρτογενης «Παλαιοπλειοστοκαινο, Μεσοπλειοστοκαινο και Νεοπλειοστοκαινο» (1,65 εκατομμυρια – 10.000 χρονια).

Ως μια χερσονησος ξεπηδαει η Ευρωπη μεσα απο τις χερσες μαζες της Ασιας, προς τα δυτικα απο τον Ατλαντικο Ωκεανο και περιοριζεται στα βορεια και νοτια απο επιμερους θαλασσες του Ατλαντικου Ωκεανου.

Οι οροσειρες πτυχωσεων των Πυρεναιων, Αλπεων και Δυναριδων ως μερος των οροσειρων της ευρασιατικης ζωνης καθωριζουν τα ορια του χωρου της νοτιας Ευρωπης, δηλαδη του χωρου που πρωτοεξελιχθηκε ιστορικα ο ευρωπα’ι’κος πολιτισμος.

Ενα ξεκαθαρο γεωδυναμικο Μοντελο του ελληνικου χωρου μας δινει το προς νοτο κυρτο ανατολικομεσογειακο τοξο.

Μεταξυ της Ευρασιατικης και Αφρικανικης λιθοσφαιρικης πλακας (η αφρικανικη βυθιζεται κατω απο την ευρασιατικη) υπρχουν επιπλεον δυο μικρες και γρηγορα κινουμενες λιθοσφαιτικες πλακες.

Η μια απ’ αυτες περιλαμβανει το Αρχιπελογος του Αιγαιου, μερος της Μικρας Ασιας, την Κρητη και μερος της Ελληνικης Χερσονησου, η δε δευτερη το μεγαλυτερο μερος της Μικρας Ασιας και της Κυπρου.

Στην υπαρξη αυτων αποδιδεται η κατα πολυ μεγαλυτερη αεισμικη δραστηριοτητα της ανατολικης εναντι της δυτικης Μεσογειου.

Το βορειο οριο της πρωτης μικρης λιθοσφαιρικης πλακας αρχιζει απο την θαλασσα του Μαρμαρα, διερχεται απο το βορειο τμημα του Αρχιπελαγους του Αιγαιου, συναντα την Ελληνικη Χερσονησο βορεια της Ευβοιας και αποτελει προεκταση του μεγαλου βορειου μικρασιατικου ρηγματος.

Στο βορειο τμημα του Αρχιπελαγους του Αιγαιου και κατα μηκος του βορειου οριου της λιθοσφαιρικης αυτη πλακας αναπτυσεται ταφρος βαθουα εως 1700 μετρα (βορειοαιγιατικη ταφρος της Σαρου) υπο την επιδραση του μηχανισμου της ωκεανιας διευρυνσης και αποτελει εκκολαπτομενη ραχη δημιουργιας ωκεανιου φλοιου.

Απο την αλλη πλευρα το νοτιο οριο της πρωτης μικρης λιθοσφαιρικης πλακας ακολουθει την Ελληνικη ταφρου βαθους 5.000 μετρα η οποια απο την Ζακυνθο συνεχιζεται νοτια της Κρητης και εν συνεχεια καμπτεται διερχομενη νοτια της Ροδου.

Κατα μηκος της ταφρου αυτης και κατω απο την πρωτη λιθοσφαιρικη πλακα υποτιθεται οτι καταδυεται το βορειο μερος της αφρικανικης λιθοσφαιρικης πλακας, το οποιο κασταλαμβανεται απο την ανατολικη Μεσογειο θαλασσα.

Η αναπτυξη του ηφαιστειακου τοξου του Αρχιπελαγους του Αιγαιου (Κρυμμωνια, Μεθανα, Πορος, Αιγινα, Μηλος, Σαντορινη, Χριστιανα, Δωδεκανησα, χερσονησος Αλικαρνασου, Μικρα Ασια) ενισχυεει την υποθεση αυτη.

Λογω των κατακορυφων τεκτονικων κινησεων διεκοπη κατα διαστηματα η επικονωνια της Μεσογειου θαλασσης με τον Ατλαντικο Ωκεανο με αποτελεσμα πριν περιπου 6 εκατομμυρια χρονια να ξηραθη αυτη.

Η επικοινωνια ομως ανοιξε πριν περιπου 4.5 εκατομμυρια χρονια.

Η μορφολογικη εξελιξη του Ελληνικου χωρου ειναι αποτελεσμα της αλπικης ορογενησης.

Η αλπικη λωριδα πτυχωσεων μεταξυ της Ιονιου Ταφρου και της Ευρωπα’ι’κης ασπιδας θεωρειται ως αποτελεσμα της συγκρουσεως μικροειπειρων και νησιωτικων τοξων συσσωρευθεντων στο βορειο οριο της της παλαιας Τηθυας θαλασσας.

Στον Ελληνικο χωρο διαχωριζονται δωδεκα γεωτεκτονικοι χωροι και δη της ζωνης Παξων,της Ιονικης ζωνης, της ζωνης Ολομος-Πινδου, της υποζωνης Τριπολεως, την υποπελαγονικης ζωνης, της ζωνης Παρνασου/Χιος, της ζωνης Αξιου, το Βλοκ της Ροδοπης, η Πελαγονικη μαζα, η Αττικο-κυκλαδικη μαζα, η κεντρικοπελλοπονησιακη/κρητικη μαζα καιΛηδο-Καρικη μαζα.

Η κυρια περιοχη των κρυσταλλικων πετρωματων ειναι ο χωρος του Αρχιπελαγους του Αιγαιου και των γειτονικων ακτων της Μικρας Ασιας.

Εδω βρισκεται η δυτικοανατολικη πλευρα του κυριου σωματος απο παλαιοκρυσταλλικα και ασβεστολιθικα πετρωματα παλαιοζω’ι’κης και κρεταζω’ι’κης εποχης με ενδιαμεσα σωματα μαργων και σερπεντινης… Πετρωματα της ιδιας ηλικιας περιεχει και η μαζα της Ροδοπης. Ενα μικρο μερος της μεριας του αλπικου νοτιου κορμου της ορογενησης των Δυναριδων αντιπροσωπευεται στην νοτιοδυτικη Μακεδονια δια της ζωνης του Αξιου. Η ζωνη αυτη περικλειεται απο ως επι το πλειστον παλαιοζω’ι’κα και Τριασιακα ιζηματα μεταλυ των τα παχαιων υπερβασικων μαζων προφανως μεσοτριασικης εποχης.

Στην υπερβασικη τριασικη γεωσυγκλινη υφαιστειοτητα ανηκει η ζωνη Αξιου η οποια πιθανως ειναι η μεγαλυτερη ιζηματογενη περιοχη τις Μακεδονιας με τα κοιτασματα της Χρωμιου.

Ο χωρος του Αρχιπελαγους του Αιγαιου (παλαιοτερα χερσος χωρος με πολλες λιμνες και ενα ενδιαμεσο κυριο ποταμο στον οποιον κατεληγαν οι εκβολες των ποταμων Γαλλικου, Αξιου, Στρυμωνος Νεστου, Εβρου κ.α.) και των γειτονικων παρακτιων περιοχων, ηταν στο Τριτογενες και Τεταρτογενες ενας χερσος χωρος με εντονη ηφαιστειακη δραστηριοτητα.

Στις ως ανω γεωλογικες εποχες, απο πολλες ηφαιστειακες ζωνες ερεεν λαβα διαφορετικων περικτικοτητων απο την οποια δημιουργηθηκαν τα διαφορα πετρωματα. Στο νοτιοαιγιακο Αρχιπελαγος βρισκεται η Αττικοκυκλαδικη μαζα, και στα ανατολικα, βορειοδυτικα και βορεια του Αρχιπελαγους βρισκονται η λυδοκαρικη μαζα, η πελαγονικη μαζα και το Μπλοκ της Ροδοπης.

Μεταξυ της νοτιοανατολικης μαζας της Ροδοπης και των γειτονικων περιοχων της ανατολικοαιγιακης μαζας πτυχωσεων δημιουργηθηκαν στο Τριτογενες οι κοιλαδες Καβαλας-Πρινος, Κομοτινης και
Δραμας.

Οι κοιλαδες αυτες ανηκουν σε ενα βυθισμα του ανατολικομεσογειακου συστηματος οριοσειρων. Η νησος Θασος ειναι ενας τεμαχισμενοσ παλαιος σβωλος οροσειρας (12), ο οποιο αποτελειται απο μεταμορφωτικα υψηλα κρυσταλλικες Μαργες,

Ασβεστολιθους και Μαρμαρα ιζηματογενους προελευσης με παχος εως περιπου 2000 μετρα. Το μεταμορωτικο συστημα της νησου Θασος ειναι προεκταση του Μπλοκ της Ροδοπης.

Μεταξυ της ηλικιας των βασικων πετρωματων και των αποθεσεων στις ακτες δεν υπαρχουν ιζηματογενη πετρωματα που σημαινει, οτι η νησος Θασος δεν ηταν απο την θαλασσα σκεπασμενη οταν κατα την διαρκεια της κριτηδικης και τριτογενους γεωλογικης εποχης πολλα νησια του Αρχιπελαγους του Αιγαιου και χερσαιες περιοχες κατακερματισθηκαν και βυθιστηκαν.

Ηδη απο την αρχη της δημιουργιας του, ο πλανητης Γη εζησε κλιματικες εποχες τελειως χωρις παγετωνες και τετοιες που το μεγαλυτερο περος της επιφανειας του ηταν σκεπασμενες απο παγο.

Μια τεραστια παγετωδη εποχη επικρατησε πριν περιπου 2,2 δισεκατομμυρια χρονια και μετα ακολουθησε για 1 δισεκατομμυριο χρονια μια περιοδος θερμου κλιματος.

Μετα ακολουθησε παλι μια παγετωδης εποχη, το Κρυογενειο, που ηταν η ποιο ισχυρη.

Κατα την σημερινη θεωρια η ηλιακη ακτινοβολια προς την Γη μειωθηκε την εποχη εκεινη κατα 6 % ενω παραλληλα αυξηθηκε η ηφαιστειοτητα με παραγωγη αεριων θερμοκηπιου.

Το αποτελεσμα υπηρξε να χαση η Γη την ικανοτητα να διατηρη και να αποθηκευη θερμοτητα.

Οι θερμοκρασιες επεσαν κατα 45 βαθμους Κελσιου με αποτελεσμα να ειναι σχεδον ολη η γηινη επιφανεια με παγους σκεπασμενη.

Η σωτηρια ηρθε απο την τεκτονικη των λιθοσφαιρικων πλακων.

Απο τις σχισμες των λιθοσφαρικων πλακων ανασδυθηκε ρευστη λαβα και ισχυροποιησεν την ηφαιστειοτητα.

Μετα την ψυχρη αυτη εποχη ακολουθησε μια ζεστη φαση που συνεβαλε αποφασιστικα στην ζω’ι’κη εκρηξη της Καμβριου γεωλογικης εποχης.

Οταν εληξε η Μεσοζω’ι’κη γεωλιγικε εποχη το κλιμα εγινε ψυχρωτερο και στεγνωτερο.

Η προτελευταια παγετωδης εποχη εληξε πριν 160.000 χρονια και η τελευταια παγετωδης εποχη αρχισε πριν 130.000 χρονια και διαρκει ακομη μεχρι τις ημερες μας.

Κλιματολογικα το Τριτογενες χαρακτηριζεται απο μια σχεδον συνεχη πτωση της θερμοκρασιας.

Μια ενδιαμεση ανοδος της θερμοκρασιας μετα την κρυα εποχη του Παλαιοκαινου ελαβεν χωρα στο Μεσοηωκαινο.

Τα κυρια χαρακτηριστικα της τεταρτογενους γεωλογικης εποχης υπηρξαν οι παγετωνες.

Κατα την διαρκεια του Πλειοστοκαινου υπηρχαν φασεις πολυ χαμηλου ψυχους με μεγαλες επιφανειακες εκτασεις παγετωνων, που διακοπτωνταν ομως με θερμες φασεις.

Συνολικα εμφανισθηκαν τεσσεροι περιοδοι υψηλου ψυχους και τρεις ενδιαμεσες θερμες φασεις.

Κατα την διαρκεια των περιοδων υψηλου ψυχους επεσεν η σταθμη της θαλασσιας επιφανειας διοτι μεγαλες ποσοτητες υδατος δεσμευθηκαν στους παγους, ενω στις ενδιαμεσες θερμες φασεις λογω της τηξεως των παγων αποδεσμευθηκαν οι ποσοτητες υδατος με αποτελεσμα να ανυψωθη η σταθμη της θαλασσιας επιφανειας.

Οι λογοι των κλιματολογικων διαφορων στην τεταρτογενη γεωλογικη εποχη παραμενουν εως σημερα αγνωστοι.

Οι μετεπειτα κλιματολογικες καταστασεις διετηρησαν στους γηινους πολους τους παγους και τις χαμηλες θερμοκρασιες.

Ακομη και σημερα 10 % της στερεας στον πλανητη μας ειναι καλυμενο με παγους ενω το 14 % αποτελει περιοχες με συνεχως παγωμενο εδαφος.

Στα τελευται 3 εκατομμυρια χρονια υπηρξαν 30 παγετωδης εποχες.

Τα στρωματα πετρωματων περιεχουν συχνα ορισμενες χαρακτηριστικες ιδιοτητες και απολιθωματα παντοτε του ιδιου τυπου αλλα σε διαφορετικες γεωγραφικες περιοχες.

Υπαρχουν επισης πετρωματα απο ολες τις φασεις της γωλογικης ιστοριας του πλανητη μας εως του παρωντος που εμφανιζονται στην επιφανεια διαφορων περιοχων και περιεχουν διαφορα ειδη απολιθωματων.

Ως απολιθωμα θεωρειται καθε απομειναρι που ειναι αρχαιοτερο απο 10.000
χρονια. Μια απολυτη χρονολογιση των απολιθωματων εγινε δυνατη με τις μετρησεις ραδιονεργειας. Παλαιοτερα το προβλημα των χρονολογησεων ηταν
πολυπλοκο.

Οι δε χρονολογησεις γινονταν με την βοηθεια των στοιχειων της υλης, του παλαιομαγνητισμου, των σχηματισμων ιζηματογεννων πετρωματων και και με τις χρονολογησεις των δενδρων.

Οταν ομιλει καποιος για απολιθωμα κατα κανωνα θεωρει οτι η αρχικη του υλη αντικατασταθηκε απο μια με ορυκτη υλη διαφορετικης χημικης συνθεσης πραγμα που επεκτεινε την διαρκεια αποσυνθεσης του απολιθωματος.

Τα εργαλεια απο ανθρωπινο χερι και τα απολιθωματα στην περιοχη της μεγαλης λιμνης στον καμπο της Θεσσαλιας χρονολογηθηκαν με 100.000 ετη.

Ιδιαιτερο ενδιαφερον εχουν και οι χρονολογησεις απολιθωματων και σε αλλες περιοχες της Ελλαδος ως π.χ.: Τα απολιθωματα πιθηκου συγγενους του ανθρωπου στο χωριο Κρυοπηγη του Δημου Κασανδρας της Χαλκιδικης ηλικιας 5 εκατομμυριων χρονων.

Τα απολιθωματα 8 ανθρωπων 12 εκατομμυριων ετων στον χωρο Ν, Τριγλιας Χαλκιδικης στα στρωματα πετρωματων του ανωτερου Μειοκαινου.

Προηγηθηκε ο εντοπισμος του Τριγλιανου ορθιου ανθρωπου το ετος 1977 που ανηκε σε ατομο της ανθρωπινης κοινωνιας της μιοκαινου γεωλογικης εποχης (Μαμανεας Μ. Δαυλος αριθ. 267, Μαρτιος 2004, σ. 17488-17493) Το εργαστηριο οστε’ι’κων εργαλειων και οπλων πριν 700.000 χρονια απο τον Αρχανθρωπο Πετραλωνων Χαλκιδικης (Μπισκας Ν. Δαυλος αρ. 234, Ιουνιος 2001, σ. 15017-15021). Τα δυο ανθρωπινα κρανια ηλικιας 300.000 ετων στο Σπηλαιο Απηδημα της Μανης (Λαδα Τ. Δαυλος αρ. 254, Φεβρουαριος 2003, σ. 10509-10515). Ο λιμναιος οικισμος Καστοριας (6η χιλιετια π.Χ.), οι νεολιθικοι οικισμοι στο Σεσκλο, στην Νεα Νικομηδεια Μακεδονιας (7η χιλιετια π.Χ.), τα
παναρχαια ναυσιπλο’ι’κα του Αρχιπελαγους του Αιγαιου που πιστοποιουνται απο τα ευρηματα στο σπηλαιο Φραχθι (9η χιλιετια π.Χ.).

Η λιθινη σφραγιδα των Γιανιτσων της 7ης χιλιετιας π.Χ. (Κουβελακης Π. Δαυλος αρ. 244 Απριλιος 2002, σ. 15783-15785). Το κεραμικο οστρακο απο το σπηλαιο Κυκλωπα στα Γιουρα της Αλονησου απο Αγγειο του 5.000 π.Χ.

Η χρονικη περιοδος η οποια αρχιζει με την εμφανιση των πρωτοανθρωπων στον χωρο της Ελλαδος εως την εποχη του Δια περιγραφεται απο τον Ησιοδο (13), τον ποιητη των Μουσων στην Θεογονια του (1020 στοιχοι) οπως την διδαχθηκε απο τις Μουσες (θυγατερες της Μνημοσυνης), Κλειω (επικης ποιησης), Ευτερπη (μουσικη Παιδεια), Μελπομενη (Παιδεια), Τερψιχορη (συμπληρωνε το εργο της Μελπομενης), Πολυμνια (αναπτυξη της Γραφης), Καλλιοπη (Γλωσσα και Γραφη), Θαλεια (γεωργικες Εργασιες), Ερατω (Ερωτας), και Ουρανια (Λογος). Απο την ιδια την Θεογονια συναγεται οτι αυτη εγραφη προ του Κατακλυσμου του Δευκαλιωνος και προ της αποξηρανσεως της Θεσσαλικης λιμνης.

Για τους ως ανω ποιητες των Μουσειων οι περιοδοι, οι οποιοι ξεκινουν απο την παρουσια του πρωτανθρωπου στον Ελληνικο χωρο μεχρι του Διος εποχην, χωριζονται σε μεγαλα χρονικα διστηματα αγνωστου μεγεθους, ως Γενεση των ορεων, των ανθρωπων θεων-θηρευτων (γλωσσα), Γεννηση των κυκλωπων κτηνοτροφων (ομιλια), Γεννηση των ουρανιωνων και των τεχνων (εναρθρος λογος) και Παρουσια του Διος (εντεχνος λογος- Μουσεια).

Εαν επι Δευκαλιωνος συνεβησαν μετεωρολογικα φαινομενα ικανα να αλαξουν την κοιτη του Αχιλωου ποταμου, ειναι πολυ πιθανο και στον Πηνειο ποταμο λογω π.χ. σεισμων, να ανοιξε η διοδος προς το Αρχιπελαγος του Αιγαιου με αποτελεσμα την εξαφανιση της Θεσσαλικης λιμνης. Πριν την διανοιξη της χαραδρας των Τεμπων η λιμνη της Βοιβηιδος η οποια διασωζεται σημερα κοντα στο Πηλιο και συνδεεται με τεχνητη διωρυγα με την λιμνη Νεσσωνιδα (Καρλα) υπηρξαν αλλοτε μερος της μεγαλης Θεσσαλικης λιμνης.

Κατα την γεωλογια του Ελληνικου χωρου στην περιοδο της Πλειστοκαινου γεωλογικης περιοδου, κατα την οποια εγινε η ολοκληρωση και η τελικη διαμορφωση του Ελληνικου χωρου, εξαφανισθηκαν μαζι με την Θεσσαλικη και οι αλλες εσωτερικες λιμνες οπως αυτες της Μεγαλοπολεως, του Ευρωτα και της Στερεας Ελλαδος.

Ο Αριστοτελης στα Μετεωρολογικα του (Α 14) σημειωνει: «Και γαρ ουτος (ο κατακλυσμος ο εποχης του Δευκαλιωνος) περι τον Ελληνικον εγενετο μαλιστα τοπον αυτη δ’ εστιν η περι την Δωδωνην και τον Αχελωον. Ουτος γαρ πολλαχου το ρευμα μεταβεβληκεν.

Ωικουν γαρ οι Σελλοι(Ελλοι) ενταυθα και οι καλλουμενοι τοτε μεν Γραικοι νυν δε Ελληνες».

Η Ιστορια του ανθρωπου στην Ελλαδα ξεκινα απο τον ελλοπα θηρευτη και κλεινει με τον μεγαλυτερο ολων των πολιτισμων επι της βασιλειας του Δια.

Προκειται για μια περιοδο πολλων χιλιετιων και οχι οπως παρουσιαζεται σημερα απο τους πλαστογραφους της ιστορικης αληθειας.

Στην Θεογονια του Ησιοδου οι πρωτοι κατοικοι των ορεων περιξ της Θεσσαλικης λιμνης αποκαλουνται θεοι (θηρευτες), οι οποιοι σε τιποτε δεν διεφεραν απ’ αυτους (τους Κυκλωπες) που τους ανεθρεψαν και τους εμαθαν να ομιλουν.

Οι Κυκλωπες (Κτηνοτροφοι), εκτος της σωματικης τους ρωμης, απεδειχθηκαν ικανοι για επινοησεις στα εργα τους.

Οι Κτηνοτροφοι για να προστατεψουν απο καθε κινδυνο τα κοπαδια τους εκτιζαν γυρω (κυκλω) των σπηλαιων μεσα στα οποια κατοικουσαν, υψηλους λιθινους τοιχους (κυκλωποια Τειχη).

Κατα τον Τσατσομοιρο Η. (6) η Ελλοπια (η περιοχη που εκτεινονταν δυτικα των ακτων της μεγαλης Θεσσαλικης λιμνης) ηταν η περιοχη των κτηνοτροφων.

Απο την αλλη πλευρα της μεγαλης Θεσσαλικης λιμνης βρισκεται η οροσειρα του Πηλιου δηλαδη το βουνο των βουκολων Κενταυρων.. Οι Κενταυροι ηταν εφιπποι βουκολοι, δηλαδη κατοχοι κοπαδιων απο βοδια (ταυρους) τα οποια κατευθηναν προς τους βοσκοτοπους και αντιθετα.

Η ενοτητα κυκλωπων-κενταυρων πρεπει να υπηρξεν σε προγεωργικη χρονικη περιοδο.

Η επινοηση του αροτρου και η εξημερωση των βοδιων και αλογων εκανε δυνατη την καλλεργεια με δημητριακα μεγαλων γεωργικων εκτασεων.. Κατα τον Ησιοδο (Εργα και Ημεραι, στιχ. 427-436) το πρωτο αροτρο ηταν ενα μονοκομματο ξυλο.

Στην Θεογονια του Ησιοδου με τα ονοματα «Ουρανος» και «Γη» προσδιοριζονται οι γεννητορες της ανθρωποτητας, οπως αργοτερα προσδιωρισε την γεννηση των οντων εκ του Ωκεανου και της Τηθυος., δηλαδη της τροφου, ως προσωποποιησης των στοιχειων που συνεβαλλαν στην διατροφη των οντων γενικα.

Η μεγαλη σημασια της εξελιξης του ανθρωπινου γενους μπορει να κατανοηθη, εαν παρακολουθησει καποιος την δομη του ανθρωπινου αγωνα με τις δυναμεις της φυσεως.

Στην τεταρτογενη γεωλογικη εποχη ελαβε χωρα η κυρια εξελεκτικη πορεια του ανθρωπινου γενους και πολιτισμου. Τα κυρια χαρακτηριστικα της γεωλογικης αυτης εποχης υπηρξαν οι παγετωνες.

Κατα την διαρκεια του Πλειοστοκαινου της εποχης αυτης υπηρχαν φασεις πολυ υψηλου ψυχους με μεγαλες επιφανειακες εκτασεις παγετωνων, που διακοπτουνταν ομως απο θερμες φασεις.

Κατα τον Dawkins R. (22) η εμφανιση του ανθρωπου ακολουθει την εξης εξελεκτικη χρονικη πορεια στην τελευταια φαση του:

1. Homo Habilitis (Αυστραλοπιθηκος = Παρανθρωπος = Συνανθρωπος)
2,8 εως 1,8 εκατομμυρια χρονια.

2. Homo Erectus (Homo Ergasten = Πιθηκανθρωπος = Συνανθρωπος)
1,8 εκατομμυρια εως 250.000 χρονια.

3. Homo Neamderthalensis
130.000 εως 28.000 χρονια

4. Homo Sapiens (Ανθρωπος)
160.000 χρονια εως σημερα.

Ο θηρευτης Πρωτανθρωπος βρεθηκε αντιμετωπος με ενα εχθρικο περιβαλλον και αρχισε να διαπιστωνη, οτι απο τον ουρανο ερχονταν η δωροδοκουσα την ζωη ζεστη αλλα και ο θανατηφορος καυσωνας, η βροχη, οι πλημμυρες, οι τυφωνες, το κρυο, το χαλαζι, το χιονι κ.α. και γι’ αυτο αρχισε πολυ νωρις να παρακολουθη τα ουρανια σωματα και την φυση γυρω του.

Οι κατα διαστηματα μεγαλες πλημμυρες (Τιφωνεους, Ωγυγου, Δευκαλιωνος και Δαρδανου), οι σεισμοι, οι βροντες και οι αστραπες, η ξαφνικη κλιματολογικη μεταβολη, δημιουργουσαν στους πρωτανθρωπους φοβο τοσο στο επιπεδο της επιζησης τους οσο και στο επιπεδο της ψυχολογικης καταστασης εκληπαρυνσης.

Ο φοβος αυτος οδηγησε στην δημιουργια ομαδων, οικισμων, χωριων, πολεων και κρατων.

Οι εκ του ουρανου ελθοντες, οι Τιτανες (Θεογονια στιχ. 209) επαναστατησαν κατα του ουρανου.

Ο Ομηρος στην Ιλιαδα του (Ξ 201) μνημονευει τον πατερα των Ωκεανων και την μηθερα Τηθυα, θεωρει το κοσμολογικο υγρο ως στοιχειο της αρχης, δηλαδη ως στοιχειο που πλαθει τα παντα.

διοτι με την ενωση του με την Τηθυα τα παντα δημιουργηθηκαν.

Κατα τον Τσατσιμοιρο Η. (6) ο Ησιοδος ισχυριζονταν στην Θεογονια του (στιχ. 133-136), οτι ο Ωκεανος ειναι ο μεγαλυτερος Τιτανας υιος μεταξυ του Ουρανου και της Γης, ο πατερας των ποταμων και των υδατινων πηγων Με την εξουσια των Ολυμπιων θεων αρχισε μια νεα εποχη για την ανθρωποτητα.

Κανενας πολιτισμος δεν ανθει μονος του. Στηριζεται παντοτε πανω στους πολιτισμους του παρελθοντος.

Ακολουθει ομως ενας πολιτισμος οπως πιστευεται σημερα μια αυξανουσα διαδικασια ‘η μετα απο μια μεγαλη καταστροφη οπως αυτη της του Κατακλυσμου του Δευκαλιωνος μια
αντιστροφο διαδικασια;

Υπαρχουν πολλες γραπτες και προφορικες πληροφοριες και ενδειξεις οτι στον Ελληνικο χωρο σκεπασθηκε κατω απο τις λασπες ενος Κατακλυσμου ενας υψηλης σταθμης πολιτισμος.

Οταν ο Πλατων στον διαλογο του Τμαιος (22, 24) ομιλει για εναν Κατακλυσμο δεν εννοει βεβαια αυτον του Νοε της Μεσοποταμιας που αντιγραφθηκε απο τους Ιουδαιους απο το «Επος του Γιλγαμες» και ηταν μια μεγαλη πλημμυρα πριορισμενης τοπικης μορφης, αλλα ενα Κατακλυσμο παγκοσμιας επιδρασης που προκληθηκε απο την μεταβολη κλισεως της γωνιας του γηινου αξονα περιστροφης της Γης γυρω απο τον Ηλιο (Τιμαιος 22 c-d). Απο την Καταστροφη αυτη γλυτωσαν στην Ελλαδα οι Θηρευτες και οι Κενταυροι των ορεων.

Ο γραφων του παροντους πονηματος θα προσπαθησει ακολουθωντας ολες τις ενδειξεις απο τα συγγραμματα των σωκρατικων και προσωκρατικων φιλοσοφων για να ισχυροποιηση την αποψη υπαρξης στο απωτερο παρελθον ενος υψηλης σταθμης ελληνικου πολιτισμου, που σκεπασθηκε κατω απο τις λασπες του Κατακλυσμου του Δευκαλιωνος.

Κατα τον Τσατσομοιρο Η. (6) μεχρι σημερα ουδεις απο τους επιστημονες δεν μπηκε στον κοπο να συσχετιση ολες τις πληροφοριες που περιεχονται στα «Αργοναυτικα» (στιχοι της Θεογονιας του Ησιοδου 1191-1192, 1070-1073, 1247-1249), στις αφηγησεις του Ομηρου (Οδυσσεια L. 11-19), στις αφηγησεις του Ηροδοτου (Mελπομενη 8 και Πολυμνια 170) και στον διαλογο του Πλατωνα «Τιμαιος».

Ο Ορφεας εζησε προ της Αργοναυτικης εκστρατειας. Κατα την παραγραφο Χ27 της Ιλιαδος του Ομηρου πρεπει ο Ορφεας να εζησε την 18 χιλιετια (+- 6 εκατονταετιες) π.Χ. Σε περισσοτερα απο 30 γραπτα πασης εποχης της ελληνικης αρχαιοτητας θεωρειται ο Ορφεας ως ενα υπαρκτο προσωπο της ιστοριας.

Ο μαθητης του Ορφεα «Μουσσαιος» ηταν ο πρωτος γνωστος Ελληνας αστρονομος στις παμπαλαιες αρχαιες εποχες Στην προκλασσικη Ελλαδα, δηλαδη στην εποχη των προσωκρατικων φιλοσοφων αλλα και στην κλασσικη ολοι οι φιλοσοφοι υπεπησαν στην επιδραση των ιδεων του Ορφεα.

Δεν αποτελει υπερβολη εαν υποστηριχθει, οτι ακομη και ο Πυθαγορας και οι μαθητες αυτου υπηρξαν οπαδοι του Ορφεα.

Ο Προκλος στις σημειωσεις του για τον «Τιμαιο» (ΙΙΙ, 168, 8 κεφ.) αναφερει για τον Πλατωνα τα εξης: «Ο Τιμαιος υπηρξε μαθητης του Πυθαγορα και ως τετοιος ακολουθουσε τις αρχες του Πυθαγορα.

Τις αρχες αυτες τις ελαβε ο Πυθαγορας απο τον Ορφεα.

Ολες αυτες τις ειχε ο Οεφεας στην μυστικη εσωτερικη διδασκαλια του.

Ο Πυθαγορας τις πληροφορηθηκε οταν εμυηθη αυτος στην Λιβυθρα της Θρακης απο τον Αγλαοφαμο στην Ορφικη διδασκαλια.

Ο Ορφεας απο την πλευρα του εμυηθη στην διδασκαλια αυτην απο την μητερα του την Καλλιοπη.

Αυτο μας το πιστοποιει ο ιδιος ο Ορφεας στον ιερο Λογο του».

Απο τις αστρονομικες ανακοινωσεις των μαθητων του Ορφεα αποδεικνυεται οτι τα φυσικα φαινομενα των ετων 11.860, 5.000 και 3.600 π.Χ. περιεχονται στα κειμενα του Ορφεα για το Συμπαν (16).

Εαν πλησιον της πολεως Ελικωνας, απο το βουνο Λιβυθριον και την πηγη Λιβυθρια, τις αποδειδωμενες τιμες προς τον Ορφεα και τις λατρειες των Μουσων και οι πολεις Πιερο και Λινγκο οι οποιες ανηκουν στην Βοιωτια προσθετουν στα ως ανω, προκυπτει, οτι πρεπει να υπηρχε στους παμπαλαιους αυτους χρονους μια σχεση μεταξυ της Μακεδονιας και Βοιωτιας.

Αλλα και η αναμνηση στα ονοματα Πιερο, Ορφεας, του αδερφου αυτου Λινος ο οποιος υπηρξε επισης δασκαλοςτου Ηρακλεους στο μουσικο οργανο Κιθαρα στην Θηβα, αποδεικνυει, οτι η περιοχη της πολης Ελικωνα κατοικουνταν απο την ελληνικη γενεα των Πιεριων.

Η ελληνικη αυτη γενεα απο την Μακεδονια μετεφερε στην περιοχη αυτη την λατρεια των Μουσων και διαφορους υμνους προς τους Θεους και λα’ι’κα τραγουδια.

Τι ομως στην πραγματικα ηταν οι Μουσες και ποιος ηταν ο σκοπος αυτων;

Απο το γεγονος της αναφορας αυτων και μονο στην Θεογονια του Ησιοδου προκυπτει, οτι προκειται για καταγραφεντα ιστορικα γεγονοτα και ο ρολος των Μουσων υπηρξε ρολος παιδευτικος των Ελληνων ανθρωπων της εναρχου ταξεως.

Κατα τον Τσατσομιρο Η, (6) οι Μουσες υπηρξαν και η Ιστορια χιλιετιων προτου ο παναρχαιος ελληνικος πολιτισμος ταφει στις λασπες του «Κατακλυσμου του Δευκαλιωνος».

Ο πρωτοτοκος υιος, του προκατακλυσμικου πατριαρχη των Ελληνων ονομαζονταν Ελλην.

Ο Ελλην αν και συμφωνα με τον μυθο επεζησεν τον τρομακτικο Κατακλυσμο, και με την πατρικη κιβωτο διεσωσε μαζι με την οικογενεια του και ενα πληθος ζωων, κατα παραδοξο τροπο ξεχασθηκε εντελως απο τον λαο που αργοτερα αναστησε και μεχρι σημερα φερει το ονομα του!

Οι συγκρουσεις μεταξυ των Διογενειων Ολυμπιων και των Κρονιων, οι οποιοι ποτε δεν εκφοβιστηκαν, υπηρξαν πολλες και μεγαλες, οπως φαινεται απο τις συγκρουσεις των Πελασγων της Μεσογειου θαλασσης και των Ατλαντων γυρω στο 9.500 π.Χ. οπως τις περιγραφει ο Πλατων στο εργο του «Κριτιας των Ατλαντων».

Κατα τον Πλατωνα οι κυριαρχουντες στην Ατλαντιδα καταγονται απο τον Ποσειδωνα ο οποιος με την γυναικα του Κλιτο απεκτησεν 10 γιους στους οποιους παρεδωσεν με διανομη αργοτερα την επικρατεια του.

Η περιστροφη των αστερων των Πλειαδων ονομαζεται κατα την Μουσα Θαλεια της Θεογονιας του Ησιοδου ως «γεννηθεντες Ατλαντες», δηλαδη απο τον Ατλαντα γεννηθεντες ‘η η ανατολη των Πλειαδων πανω απο την Ατλαντιδα, παρ’ ολο που ειναι γνωστο οτι ο Ησιοδος ποτε δεν εγκατελειψε την Χακιδα της Ευβοιας, Σχετικα με τον Ατλαντα μας πληροφορει η Θεογονια του Ησιοδου (στιχ. 507-511), οτι ο Ατλαντας ηταν ο πρωτοτοκος γιος του Ιαπετου και της Κλιμενης και αδερφος του Προμηθεα και Επιμηθεα.

Ως πρωτοτοκος ακολουθησε τον πατερα του Ιαπετου στον θρονο αυτου και κυριαρχησε στην τεραστια αυτοκρατορια του (στιχ. 517-519). Ενα μαρμαρινο αγαλμα του Ατλαντα βρισκεται σημερα στο αρχαιολογικο Μουσειο της Νεαπολης Ιταλιας.
Ο Ατλαντσς σηκωνει στους ωμους του ενα σφαιρικο αντικειμενο με ξεκαθαρες εγχαραξεις Μεσημβρινων οι οποιοι περικλυουν τις πεντε ζωνες και τους τρεις απο τους πεντε κυριους παραλληλους της Γης-νοτια Πολαρις, το τροπικο του Αιγοκερου και το τροπικο του Καρκινου με καταπληκτικη ακριβεια (ο τροπικος του Καρκινου βρισκεται στο υψος της Εκληπτικης 23,24 Βαθμοι, ο τροπικος του Αιγοκερου στο υψος -23,24 Βαθμους και η νοτια Πολαρις στους -66,33 Βαθμους.

Το μαρμαρινο αυτο αγαλμα του Ατλαντα κατασκευασθηκε απο τους κυριαρχους της Ατλαντιδος προ των καταστροφικων Κατακλυσμων του Τυφωνεος, Ωγυγου, Δευκαλιωνος και Δαρδανου. Ενα δευτερο μαρμαρινο αγαλμα του Ατλαντα βρισκεται στο Δημαρχειο του Αμστερνταμ της Ολλανδιας.
Ο Ατλαντας σηκωνει στους ωμους του ενα σφαιρικο αντικειμενο γεματο απο χαραγμενους αστερας.

Η Ιλιαδα του Ομηρου η οποια αποτελειται απο 15.692 στιχους και 24 ραψωδιες
γραφθηκε μετα του Τρω’ι’κου Πολεμου. Κατα τους υπολογισμους του Κουτρουμβελη Κ. (17) ο Τρω’ι’κος Πολεμος ελαβε χωρα μεταξυ το 3087 και 3678 π.Χ. Ο αρθρογραφος αμφισβητει την χρονολογιση αυτη και θα δωσει τις απαραιτητες εξηγησεις.

Κατα τους υπολογισμους αυτους και ο Κατακλυσμος του Δευκαλιωνος ελαβεν χωρα το 3579 π.Χ.. Ο συγγραφεας της ελληνικης αρχαιοτητας ο Απολλωνιος ο Ροδιος (18) στο εργο του «Αργοναυτικα» περιγραφει οτι οι Πρωτοαρκαδες (Προγονοι των Πελασγων) ζουσαν στις οροσειρες της Ελλαδος και θρεβονταν με Βελανιδια στην εποχη της ανυπαρξιας της Σεληνης.

Η περιγραφη αυτη δικαιολογει την αποψη οτι οι Πρωτοαρκαδες υπηρξαν οι ανθρωποι οι οποιοι επεζησαν μια φυσικη καταστροφη η οποια ηταν το αποτελεσμα αστρονομικων ανωμαλιων.

Απο τους αστρονομικους υπολογισμους του Κουτρουμβελη (17) η καταστροφη αυτη πρεπει να ελαβεν
χωρα το ετος 26.147 π.Χ.. Στην Θεογονια του Ησιοδου (στιχ. 820-880) αναφερεται η ως ανω αστρονομικη ανωμαλια.

Τα εργα του Ιπποκρατη εκτος απο τις ιατρικες πραγματειες περιεχουν και σοβαρες αστρονομικες πληροφοριες που αυτες μονο απο διηγησεις παλαιοτερων γενεων π.χ. Ορφικων και Πυθαγορειων μπορει να κατεληψαν σε αυτον και στο εργο του.

Στις πραγματειες του Ιπποκρατη οι ετησιοι χρονικοι περιοδοι προσδιοριζονται ως εξης:

1. Ανοιξη
Χρονικη περιοδος μεταξυ της εαρινης ησημεριας και ανατολης των Πλειαδων (εφτα αστερων).

2. Θερος
Χρονικη περιοδος μεταξυ της ανατολης των Πλειαδων και ανατολης της
Μεγαλης Αρκτου.

3. Φθινοπωρο
Χρονικη περιοδος μεταξυ της δυσης της μεγαλης Αρκτου και δυσης
των Πλειαδων.

4. Χειμωνας
Χρονικη περιοδος μεταξυ της δυσεως των Πλειαδων και της εαρινης
ισημεριας.

Λογω της μεταβολης της κλισης του αξονα της Γης κατα την περιστροφη αυτης γυρω απο τον Ηλιο, μεταβαλλεται για τον ιδιο τοπο η ανατολη και η δυση των λαμπερων απλανων αστερων κατα 1 ημερα ανα 70,43 χρονια για την επομενη περιοδο.

Απο την γεννηση του Ιπποκρατη στην νησο Κω το 460 π.Χ. εως τις ημερες μας υπολογιζεται μια μεταβολη για την ανατολη και δυση των λαμπερων αστερων 2470 : 70,43 = 35,07 ημερες.

Εαν ληφθει ως τοπος παρατηρησης ο ουρανιος θολος πανω απο την Αθηνα, διαπιστωνεται, οτι οι Πλειαδες εκει δυουν την 15η Μα’ι’ου καθε μη δισεκτου ετους, δηλαδη 38 ημερες προ της θερινης στροφης του Ηλιου.

Στην χειμερινη περιοδο διαρκει ο χρονος αυτος 89 ημερες, δηλαδη τοσο πολυ οπως στην εποχη του Ιπποκρατη.

Τοτε εδυαν οι Πλειαδες 38+35 = 73 ημερες προ της εαρινης στροφης του Ηλιου ‘η 93-73 = 20 ημερες μετα την εαρινη ισημερια..

Μετα δεδομενα αυτα οφειλεν ο χειμωνας να διαρκη την εποχη του Ιπποκρατη 320-20 = 300 ημερες πραγμα φυσικα αδυνατο.

Για τον λογο αυτο, οι περιγραφησες αστρονομικες παρατηρησεις δεν ελαβαν χωρα την εποχη του Ιπποκρατη αλλα σε πολυ παλαιοτερες εποχες και απλως κατεληξαν και καταγραφηκαν στα εργα του Ιπποκρατη.

Στις μερες μας, οι Πλειαδες στον ουρανιο θολο της Αθηνας δυουν 38 ημερες προ της εαρινης στροφης του Ηλιου ‘η 144 ημερες μετα την χειμερινη στροφη του Ηλιου.

Οι χρονικοι περιοδοι που θα ταιριαζαν στις πληροφοριες απο τα γραπτα του Ιπποκρατη υπολογιζονται κατα τον Καλαμπαλικη (21) ως εξης:

144 Χ 70,43 = 10.141 χρονια

Η τελευταια παγετωδης εποχη αρχισε πριν περιπου 40.000 χρονια και υπηρξε η νεωτερη φαση της παγετωδους εποχης που αρχισε πριν 130.000 χρονια στο Πλειοστοκαινο.

Ετσι ονομαζουν οι Γεωλογοι την εποχη της γηινης γεωλογικης ιστοριας που αρχισεν πριν περιπου 5 εκατομμυρια χρονια και εληξε περιπου πριν περιπου 10.000 χρονια.

Ο χειμωνας διαρκουσε στην Ελλαδα κατα την 9η π.Χ. χιλιετια περιπου 300 ημερες.

Για τον υπολογισμο της διαρκειας της ανοιξης την ιδια εοποχη ακολουθειται απο τον Καλαμπαλικη (21) η εξης διαδικασια:

Στις ημερες μας ανατελουν οι Πλειαδες στον ουρανιο θολο πανω απο την Αθηνα την 23η Μα’ι’ου καθε μη δισεκτου ετους, δηλαδη 30 ημερες προ της θερινης στροφης του Ηλιου, Στην εποχη του Ιπποκρατη ανετυλαν οι Πλειαδες 30+35 = 65 ημερες προ της θερινης στροφης του Ηλιου.

Η εαρινη ισημερια ηταν ακριβως οπως σημερα, δηλαδη 93 ημερες προ της θερινης στροφης του Ηλιου. Κατα τις πληροφοριες απο τα γραπτα του Ιπποκρατη, μια εαρινη περιοδος οφειλεν να διαρκη 93-65 = 28 ημερες, πραγμα που επισης δεν ειναι δυνατο.

Και αυτες οι πληροφοριες πρεπει να προερχονται απο αλλες εποχες και καταγραφηκαν στα εργα του Ιπποκρατη.

Η ανατολη των απλανων αστερων στον ουρανιο θολο πανω απο την Αθηνα λαμβανει χωρα, λογω της μεταβολης της κλησεως του αξονα της Γης, παντοτε προ των επομενων εποχιακων χρονων σε ενα ετησιο κυκλο των 365,24 ημερων.

Υπολογιζονται
365,24-30 = 335,24 ημερες και συνεπως

335,24 Χ 70,43 = 26.610 χρονια

Η Ανοιξη στην Ελλδα διαρκουσε στα μεσα της 26 π.Χ. χιλιετιας μονο 28 ημερες.

Απ’ ολα τα διατυπωθητεντα προκυπτει οτι υπηρχε και μια προ-προσωκρατικη Ελλαδα ο πολιτισμος της οποιας θαφθηκε στις λασπες μιας κατακλυσμαιας καταστροφης και παραμενει μεχρι σημερα ακομη αγνωστος.

Οι περιοχες οι οποιες καλυπτονταν κατα διαφορους γεωλογικους περιοδους απο παγετωνες και σε αυτες που επικρατουσε φλεγομενες κλιματικες καταστασεις οπως αυτες σημερα στην Αφρικη, δεν ηταν καταλληλες για την εμφανιση του εμφρονος ανθρωπου.

Συνεπως ο πολιτισμενος ανθρωπος δεν μπορει αλλο παρα να ειναι δημιουργημα μονο της ευκρατου ζωνης και εμφανως της Μεσογειου περιοχης και κυριως της Ανατολικης, οπου και εμφανιστηκε και αναπτυχθηκε και προ της καταβυθισεως της Αιγηιδος, απο οπου εξελισσομενος με την παροδο των ετων εφθασε σε ανωτατη βαθμιδα αναπτυξης του, με αποδειξεις αδιασειστους την πρωτοφανη και καταπληκτικη εξελιξη της Ελληνικης φυλης.

Απο την ελληνικη αρχαιοτητα ειναι γνωστον, οτι, ειτε λογω ημιμαθειας ‘η κακης εκτιμησης και παρουσιασης παλαιοτατων πληροφπριων ειτε απο φανερη προθεση παραλειψης ‘η διαστροφης ιστορικων δεδομενων και γεγονοτων ‘η λογω συστηματικης επιμονης και εντεχνης παραποιησης, κακοποιησης, αποκρυψης ‘η και αγνοιας ιστορικων στοιχειων, ιστορικων, γλωσσολογων, αρχαιολογων, εθνολογων κ.α. διαστρεβλωνονται απο τους δηθεν ινδοευρωπαιους της Ευρωπης και το δηθεν διεθνες επιστημονικον και στην πραγματικοτητα αμαθεστατο κατεστημενο, πλην λιγων εξαιρεσεων,τα παντα.

Η αρχαιοελληνικη Προιστορια και Ιστορια και οχι μονο, οφελει να ξαναγραφη.

Γ. Θ. Χατζηθεοδωρου

Βιβλιογραφια

1. Marcus Eli Ravage Eine wahre Geschichte gegen den Juden
The Century Nagazine USA, Januar 1928

2. Marcus Eli Ravage Abgesandter an die Völker
The Century Magazin USA, Februar 1928

\3. Χατζηθεοδωρου Γ. Μεταφυσικη
Δαυλος/Αθηνα Αρ. 316, Σεπτεμβριος 2008
Σ. 22403-22415

4. Κουβαλακης Π. Γενοκτονια των Ελληνων απο τους Χριστιανους
Δαυλος/Αθηνα Αρ. 258, Ιουνιο 2003
Σ. 16818-16870

5. Ammianus Marcellinos Das erste Auschwitz der Geschichte
Rerum Gestarrum Libri XXXI, Buch 19

6. Τσατσομοιρος Η. Ιστορια Γενεσεως της Ελληνικης Γλωσσας
Δαυλος/Αθηνα 2004 (Βιβλιο)

7. Φραντζης Η Αλωση της Κωνσταντινουπολεωσ
Εκδ. Οικος Ακριτας, Αθηνα, 1994

8. Chaziteodorou G. Klimawandel oder Klimabetrug?
https://lupocattivoblog.com, 28.05.2013

9. Λαμπρου Δ. Ο Βυζαντιορθοδοξος υητιανος του Πλανητη
Δαυλος/Αθηνα 2012 (Βιβλιο)

10. Ψαρας Ε. Ο Αφελληνισμος των Ελληνων
Εκλδοσεις Διον Θεσσαλονικη 2001

11. Chaziteodorou G. Bodenschätze und Bergbau Griechenlands
Glückauf, Jahrgang 110 (1974), Nr. 3
S. 96-100

12. Chaziteodorou G. Der Bergbau auf Thasos
Glückauf, Jahrgang 110 (1974) Nr. 14
S. 374-377

13. Κουτρουβελης Κ. Η καταγωγη των Ανθρωπων κατα τον Ησιοδο
Δαυλος/Αθηνα, Αρ. 184, Απριλιος 2002
Σ. 14909-14918

14. Teubner Proklos: Anmerkungen an Timaios
T.3 Ursprüngliches Konzept, Leibzig 1899

15. Πασσας Ι. Τα Ορφικα
Εκδ. Εγκυκλοπαιδειας ΗΛΙΟΣ,, Αθηνα

16. Πλουταρχος Για Ισιδος και Οσιρις
Εκδ. Παπυρος, Αθηνα 1975

17. Κουτρουβελης Κ. Αστρονομικη αποδειξη οτι η Ελληνικη Γλωσσα
εχρησιμοποιειτο 28.000 χρονια
Δαυλος/Αθηνα, Αρ. 262, Οκτωβριος 2003
σ. 17119-17120

18. Απολλωνιος ο Ροδιος Μεταφραση Α. Bolte, Εκδ. Καρδαμιτσα
Αθηνα 1988, Στιχοι 265-267

19. Γιαννακης Α. Η Αστρονομια του Ομηρου
Δαυλος/Αθηνα Αρ. 252, Δεκεμβριος 2002
σ. 16453-16456

20. Καλαμπαλικης Δ. Αστρονομικα δεδομενα εως το 22.000 π.Χ.
Πραγματιες του Ιπποκρατη
Δαυλος/Αθηνα, Αρ. 262, Οκτωβριος 2003
σ. 17119-17120

21. Καλαμπαλικης Δ. Επιστημη και Αστρονομια στην Ελλαδα
20.000 χρονια π.Χ.
Δαυλος/Αθηνα, Αρ. 254, Φεβρουαριος 2003
σ. 16525-16530

22. Dawkins R. Geschichte vom Ursprung des Lebens
Ullstein Buchverlag GmbH, Berlin 2008

23. Χατζηθεοδωρου Γ. Το προβλημα των χρονολογησεων και η
ιστορικη στρεβλωση της αληθειας απο
δολιοφθορεις των υπουργειων Παιδειας και
Πολιτισμου του κρατιδιου της Ρωμιοσυνης.
http://www.arxaiaithomi.gr, 22.12.2012

24. Διοδωρος ο Σικελιωτης Ιστορικη Βιβλιοθηκη
Εκδ. Γεωργιαδη, Αθηνα

25. Διογενης ο Λαερτιος Βιογραφια των Φιλοσοφων Α’ 1

26. Ασπιωτης Ν. Οι Ελληνες Θεοι.Βασιλεις της Αιγυπτου
Προ των χρονων του Κατακλυσμου
Δαυλος/Αθηνα, Αρ. 224-225 Αυγ.-Σεπτ.
2000. σ. 19331/19358

Και στα Γερμανικά:

PD Dr.-Ing. Georg Chaziteodorou Bleibergweg 114
D-40885 Ratingen
Tel.+Fax: 0049 2102 32513
E-Mail: chaziteo@t-online.de
08.12.2016

BOTSCHAFT AN DIE VERLEUMDERISCHE-VERBRECHERISCHE WIDERSACHER HELLAS UND DES HELLENISMUS!

Dr. Georg Chaziteodorou

Beschäftigt man sich mit Religion, Politik und Geopolitik im Allgemeinen, sollte man ein gerütteltes Maß an Wissen haben, wenn man über die Vergangenheit und Gegenwart auch etwas in die Zukunft blicken können möchte. Dazu gehört auch die Fähigkeit, sich aus dem Chaos und dem die Menschen umgebenden Theater aus Religion und Politik zu lösen und die Vogelperspektive einzunehmen. Wenn man es tut, wird man feststellen dass in unsere Welt von Tragödien-Theater von Marionetten gespielt wird, derer Lenker selbst nur eine Marionette weiterer Global Spieler sind und selbst weiter oben
man eine Marionette von Irgendjemand ist. Zudem muss man verstehen, dass die religiösen, politischen und sozialen Entwicklungen der Menschen auf unserem Planeten nie zufällig erfolgen und deshalb auch vorhersehbar sein können, wenn es nicht sein kann was nicht, wie heute, sein darf, Scheinheiligkeit in der USA und der EU ist zur Volkskrankheit Nummer eins geworden. Das
Zerstörungspotential dieses folgenschweren Zwangs zur Verleugnung und
Selbstblendung wird durch die Synonyme heuchlerisch, arglistig, boshaft,
doppelzüngig, niederträchtig, schadenfroh, lügnerisch oder verbrecherisch deutlich. Und das nennt man heute «Werte»! Mit hundertprozentigen statistische Wahrscheinlichkeit, werden eines Tages die Widersacher und Verleumder des Hellenismus ihrer heutigen Höhe des Eigensinns wie Ikarus
beenden. Die Nemesis (=Gewährung der Verpflichtung) in der hellenische Bedeutung bildet die Bestrafung des menschlichen Dünkel, der Angeberei und der großen Verbrechen (Pithioniki von Pindaros, 10.69, Äschylos Abschnitte 244, Sophokles Elektra 792 u.a.). Hessiod nennt in der Theogonie Nemesis (Vers. 223) die Tochter der Nacht und sie ist unnachgiebig mit der Scham (Werke und Tage, Vers. 200). Die Schamgottheit wird mit der drei Stunden (gute Ordnung, Prozess, Frieden), Töchter vom Themis und Zeus in Verbindung gebracht. Die Metamorphose vom Saulus zum Paulus wird wenig nutzen…
Auch nicht die Behauptung, dass Musseos, der Schüler von Orpheus, der Moses der Juden ist. Wer einen echten Wandel will, muss sich verwandeln. Dafür
muss er zuerst Selbst erkennen! Es braucht, nur sich in den Spiegel zu
schauen. Dann kann der Gesunde Menschenverstand die Stimme der Menschheit

im Einzelnen sein. Noch sind die so genannten Europäer von dieser Option weit entfernt. Noch rasen sie mit Vollgas in die Zukunft mit den Augen unbeirrt auf
den Rückspiegel gerichtet. Es fällt deshalb den Europäern schwer einzusehen, dass sie weder sich selbst noch die Welt, noch ihre Gegenwart direkt erkennen können.

Die Veröffentlichungen des Rabbiners Marcus Eli Ravage in der Zeitschrift The Century Magazin der USA (1, 2) mit den Erläuterungen über die Rolle des
damaligen Agents der mosaischen Priesterschaft und der römischen
Besatzungsmacht d.h. des ersten Propagandisten der damaligen Welt, Gamaliel Saul, den späteren christlichen Apostel der Nationen Paulus, zeigen, dass die Entstehung des Christentums nur ein «Mittel zum Zwecken des Judentums» in der damaligen Welt des Mittelmeeresraumes war und heute für die ganzen Welt ist:

«…vor neunzehn Jahrhunderte waren sie ein unschuldiger, gleichgültiger paganistischer Stamm…Sie amüsierten sich (die Hellenen) in den
Bergkämmen und befassten sich mit dem Wunder des Mysteriums des Lebens und haben sich die Fundamente der Wissenschaft und Philosophie gelegt. Sie hatten eine höfliche und ästhetische Kultur, die unbeeinflusst von
Störungen des gesellschaftlichen Gewissens oder des menschlichen Gleichnis war. Wer weiß welche glorreichen und ehrenhaften Schicksal sie gehabt haben könnten, wenn wir euch nicht gestört hätten…Wir haben
aber euch gestört und eure Ideale, nationale Errungenschaften und Traditionen abgerissen und beiseite geschaffen und mit unserem Gesetz
ersetzt…Wie haben wir es geschafft? Fast zufällig und ungewollt. Etwa 2000 Jahre früher im fernen Palästina unsere Religion war in eine Phase des Verfalls und des Materialismus eingetreten…Damals erschien ein junger Idealist -Patriot und durchlief das Land mit Proklamationen der Notwendigkeit der Erneuerung bzw. der Widergeburt des jüdischen Glaubens. Er hatte nicht vor irgendeine neue Religion zu gründen…Er stellte sich gegen die Priester und er entfernte die Händler und Geldverleiher vom Tempel. Dieser Tat erzeugte Gegnerschaft bei der etablierten jüdischen Machtschicht und deren Unterstützer, die das Land
in Besitz genommen hatten. Die römischen Machthaber wachten über jede revolutionäre Aktivität um den Gefahren rechtzeitig entgegenzutreten. Man hat ihm verhaftet, vor Gericht gestellt, verurteilt und durch Kreuzung hingerichtet. Die Kreuzung in der damaligen Zeit war eine gewöhnliche Hinrichtungsart. Die Mitläufer von Jesus von Nazaret, meistens Sklaven und arme Frauen, organisierten sich innerhalb einer Bruderschaft von Pazifisten und teilten das Andenken ihres hingerichteten Führers und lebten in einer Art kommunistischen Systems…Erst durch die Katastrophe

von Jerusalem durch die Römer im Jahre 70 n. Chr. hat der neue Glauben
an Bedeutung gewonnen. Damals ein jüdischer Patriot mit dem Namen
Gamaliel Saul, der spätere Paulus, hatte die Idee gehabt die Römer zu demoralisieren und zu erniedrigen durch Zerfall der Kampfmoral der Soldaten mit Parolen der Nächstenliebe und der Verweigerung des Todes und der Verzicht auf Widerstand. Dieser Mann mit Zustimmung der jüdischen Priesterschaft und die Führung der Erstchristen wurde Apostel der Nationen genannt…Vorher war er Jäger der christlichen Juden. Er hoffte mit seiner Parolen den Feind für die Sache Judäas zur Vernunft zu
bringen und ihn dazu zu bewegen das Land zu verlassen….Nach der
Zerstörung Jerusalems aber verlegte Paulus den Kampf ganz nach Rom….und schließlich durch das Christentum siegte».

Die primitive Wüstenreligion des Judentums hätte keine Chance gehabt in der damaligen entwickelten Welt, um das Mittelmeer, Fuß zu fassen. Was nach dem Tod Jesus von Nazaret, in Namen und unter seinem Namen, aber oft nicht in seinem Sinne, sehr oft gegen seine Intentionen gedacht, gewollt und von
Gamaliel Saul getan worden ist, hat die Sekte der Ebionim Juden, die christliche Religion und mit ihr die Geschichte des so genannten christlichen Abendslandes bis heute, bestimmt. Voraussetzung für dieses Gelingen war einerseits die
Stützung der neue religiöse Ideologie auf die hellenische Sprache und
Philosophie, ohne jedoch die jüdischen Grundsätze zu verlassen, und andererseits die totale Zerstörung Hellas und des Hellenismus mit all ihren Tugenden, Werte, Prinzipien und Ideale. Wer das Innenleben und die innere Struktur des Judaismus und der Judenstämmige Ideologien z.B. des
Christentums und Islamismus kennt, der weiß, was da die Ausrottung des eigenen Willens und die Ausschaltung des individuellen «Ichs» des Gegners in Wirklichkeit ist. Nirgendwo herrschen politische, militärische und religiöse Gauner absoluter und totaler, als dort wo erklärt wird, dass sie an der Stelle Gottes stellvertretend selbst Befehle erteilen und unbedingten Gehorsam beanspruchen können.

In dem Zeitraum 300 bis 900 n. Chr. des oströmischen Reiches fand die totale
Zerstörung Hellas und des Hellenismus durch die Christen (4, 8). In dieser Zeit
Hellene zu heißen wurde mit dem Tode bestraft und Hellas wurde in einem Trümmerhaufen umgewandelt. Die Christen des oströmischen Reiches zerstörten als Werke des Teufels systematisch die hellenische Kultur (Tempel, Theater, Architektur, Bibliotheken, Bildhauerkunst, Philosophie, Wissenschaft, Religion u.a.). Auf diese Weise sind wichtige Werke auf den Gebiet der Physik, Literatur, Medizin, Astronomie, Geographie, Philosophie, Mathematik, Biologie, Maschinenbau, Baukunst u.a. für immer verloren gegangen. Aus dem
Gebiet der Philosophie sind nur 0,10 %, aus dem Gebiet der Mathematik und

Geographie nur 2 Bücher, aus dem Gebiet der Physik weniger als 10 Bücher übrig geblieben. Von den 123 Büchern von Sophokles sind nur 3 erhalten geblieben. Ähnliches ist auch mit den Bücher von Äshylos und Europides passiert. Alle Erinnerungen, Entdeckungen, Ideen und Leidenschaften, die in der
Bibliothek von Alexandrien nach mühevoller Arbeit von ihrer Gründung imj 3 Jh. v. Chr. bis zu ihrer Zerstörung durch christlicher Brandstiftung 700 Jahre später, sind verloren gegangen. Außer Eratosthenes, arbeiteten in der Bibliothek von Alexandrien der Astronom Hipparch, der Himmelskarten anfertigte. Euklid
fasste die Geometrie zu einem ausgezeichnetes System zusammen. Dionysos Thrax, definierte die Bestandteile der Rede, Herophilos, der physiologisch anstelle des Herzens das Gehirn als Sitz der Intelligenz erkannte. Heron von
Alexandrien, der Erfinder von Zahnradgetriebe und Dampfmaschine und Autor des Automats, des ersten Buches über Roboter. Apollonius von Perge, der Mathematiker, der die Kegelschnitte, Ellipse, Parabel und Hyperpel untersuchte d.h. die Kurven die bekanntlich den Planeten-, Kometen- und Sternenbahnen zugrunde liegen. Archimedes, das größte Gehirn auf dem Gebiet der Mathematik bis hin zur Astronomie und Geographie. Eratosthenes, der die
Größe der Erde exakt berechnete und die geographische Weltkarte anfertigte
und beschrieb und dass unsere Planetensystem Heliozentrische ist. Archytas
von Tarand, berühmter Politiker, Mathematiker, Ingenieur, General und der erster der den Grundstein der Mechanik legte, löste das «Dilion Problem» der Verdoppelung bei gegebenem Würfel. Er hat auch viele mechanische und bauliche Erfindungen gemacht unter anderen auch die durch Benutzung von
Federn Herstellung um 380 v. Chr. eines fliegenden Gegenstandes (Flugzeug).
Auch der Computer von Antikithera der bei einem untergegangenen Schiff in der Gegend des Meeres um die Insel Antikithera des Ägäis Archipels entdeckt
wurde, stammt wahrscheinlich aus der Werkstätte der Bibliothek von
Alexandrien, Ohne diese Zerstörung wäre wahrscheinlich die Menschheit in der
Lage bereits in den ersten n. Chr. Jahrhunderte Bereiche des Weltraums zu erobern. Das Judentum zusammen mit dem Christentum, hat die Hälfte des
Gehirns der damaligen Menschheit herausoperiert und begraben.

Die Zerstörung hatte aber auch andere Dimensionen. Nach der Art von kunstvoll gestalteten Plagiaten (3), sind die Fähigkeit für die Ewigkeit des Kosmos und der Seelenwanderung, durch das Dogma der «ex nihilo» Entstehung und der persönlichen Unsterblichkeit ersetzt. Man hat die Seele mit einer entstellten Dynamik versehen damit diese sich vom Halseisenring der Notwendigkeit befreit. Diese Entstellungen wurden als revolutionär bezeichnet. Der Kosmos und der Mensch entstanden «ex nihilo», das menschliche Gesicht ist
unersetzlich und persönlich unsterblich. Der entstandene Abstand zwischen dem Kosmos und des Gottes Jahwes wurde mit dem Kunstgriff überbrückt, dass die geistige Natur des Menschen nach Abbild und Ähnlichkeit Gottes Jahwes

entstanden ist. Der absolute Abstand zwischen Erbauten und nicht Erbauten wird mehr durch die Unvollkommenheit der Erbauten und der Existenz des
Bösen, trotzt des seins des Guten, bestätigt. Wenn das Erbaute Vollkommen
wäre, hätte das kein Sinn gehabt, weil es selber die Vollkommenheit wäre. Das
weltliche Bewusstsein des Wesens wird kraftlos, leidend, sündhaft werden…Dadurch werden die Fundamente der Angst und der Hoffnung verankert und damit die Voraussetzung der Despotie und Ausbeutung über den Menschen geschaffen…Wie verbindet man aber die Unsterblichkeit zwischen dem Erbauten und nicht Erbauten? Wenn ein Abgrund existiert, ist eine Verbindung logischerweise nicht möglich. Mit dem Kunstgriff, dass der
Persönlicher Gott Jahwes die absolute Möglichkeit der Entstehung des
unvollkommenen Menschen und des Kosmos besitzt, wird dieser Abgrund
überbrückt. Wenn der Mensch in der Lage wäre, logisch und verständlich, die ewig stattfindenden Werke Jahwes zu verstehen, wäre er keine entstandene Schöpfung. Durch diesen Kunstgriff erhält der Mensch die Fähigkeit des Vollkommenen, ohne jedoch in seine Natur einzudringen und zu verstehen. Dadurch wird auch geklärt, warum die evangelischen Kategorien eingefleischte, unmittelbare und bestimmte sind. mit der kunstvollen Entstehung der Dialektik zwischen Mensch und Gott Jahwes wird der unendliche Abstand überbrückt.
Mit anderen Worten. Die Notwendigkeit wird dadurch bei den metaphysischen Wahrheiten beschränkt und hat keine Gültigkeit bei den logischen- und erfahrungsgemäßen Wahrheiten. Hier handelt es sich um Vergewaltigungen des
menschlichen Geistes und um unlogische Willkürlichkeiten der Christen, die
Meister für die Anpassung mit Kunstgriffen von Plagiaten sind (3).

Die Hellenen sind geistig vergewaltigt und mit dem Tode bedroht worden wenn
sie sich weigerten als Christen getauft zu werden, körperlich misshandelt um
sich als Römer zu bekennen und bewusst sein mäßig ermordet worden um
Römer d.h. orthodoxen Griechen zu werden. Der Grieche von heute (der orthodoxer Bettler der Welt (9) mit dem Name «Romios»), ist ein Produkt von Verfolgungen, Entwürdigungen, Folterungen, Schlachtungen, Aufspießungen auf dem Pfahl, Kreuzungen, Steinigungen und vieles anderes mehr durch die
Christen. Nicht von der Menschliche Phantasie fassenden barbarischen Extremitäten. Nach dem lateinischen Historiker Ammianus Marcellinus (5), soll der erste Auschwitz der menschliche Geschichte im alten Skythopolis (heute Bet Shean) in Israel installiert worden zu sein. Dort sind zwischen 391 und 361 n.
Chr. rd 15 Millionen Hellenen aus dem gesamten byzantinischen Reich gefoltert und anschließend umgebracht worden, weil sich weigerten als Christen getauft zu werden. Dieses Sammel- und Vernichtungslager der Hellenen ist 361 n. Chr. vom Kaiser des byzantinischen Reiches Flabius Claudius Julian geschlossen worden. Der Verfasser dieses Artikels ist im Besitzt einer chronologische Liste
mit allen christlichen Barbareien die die Hellen zwischen 300 bis 900 n. Chr.

erleiden mussten. Die Veröffentlichung dieser Liste wurde den Rahmen dieser Ausarbeitung sprengen. Die Mehrheit der Bewohner Griechenlands heute füllen sie sich leider in erster Linie als orthodoxen Christen und Römer und nicht als
Hellenen. Sie verleugnen ihre Vergangenheit und deshalb haben sie auch keine
Zukunft. Und hier liegt das Problem begraben. Kann man aus orthodoxen Griechen wieder religionsunabhängige Hellenen machen? Allein in der heutigen Türkei leben Nachfolger von über 20 Millionen zwang islamisierten orthodoxen
Griechen. Der Historiker Frantzis berichtet (7), dass die damalige Hauptstadt des damaligen oströmischen (byzantinischen) Reiches, Konstantinopel, 1453 n. Chr. von 258,000 moslemischen Soldaten des Osmanen Mohammed II belagert wurde. Davon waren die 147.000 Soldaten, zwang islamisierte orthodoxen
Griechen. Die echte Türken, die Seldschuken und später die Osmanen aus dem
Turan der Mongolei, waren und sind auch noch heute in der Türkei eine
Minderheit. Die Niederlage der Seldschuken gegen die Mongolen 1243 n. Chr. schwächte empfindlich die Machtstellung dieser Dynastie, gegenüber der neuen osmanischen Dynastie, die schrittweise nach Westen expandierte. Durch die Eroberung von Konstantinopel räumte den Osmanen Mohammed II, das letzte Hindernis für die Expansion nach Klein Asien aus dem Weg und ermöglichte es den Osmanen, die Meeresengen und die Südküste des Schwarzen Meeres zu
kontrollieren. Der Schaden den der 4. Kreuzug 1204 n. Chr. dem Byzantinischen Reich zugefügt hatte, ermöglichte den Osmanen das rasche Vorrücken auf dem Balkan im Laufe des 14. Jahrhunderts. Ursprünglich nur ein unbedeutendes
Fürstentum der Seldschuken zuerst und später der Osmanen in Westanatolien, stieg der osmanische Staat zu einem Weltreich auf, dass vom ausgehenden 13. n.
Chr. Jahrhundert bis 1924 n. Chr. bestand. Mit dem am 24. Juli 1923 geschlossenen Vertrag von Lausanne wurde der Griechisch-Türkische Krieg beendet und die unter Kemal Atatürk vollzogene Neuordnung der modernen
Türkei in einem völkerrechtlichen Rahmen gegossen. Dieser Vertrag regelte unter anderem die brutale Zwangsumsiedlung von über einer Million
orthodoxen Griechen von der Türkei nach Griechenland und etwa einer halben Million so genannten Türken (die meisten waren zwang islamisierte orthodoxe Griechen) von Griechenland in die Türkei, er entschied das alte Problem der Meerengenfrage (Bosporus und Dardanellen wurden nun entmilitarisiert, und Schiffen jeder Art wurde die Durchfahrt gestattet), und er legte die Grenzen der Türkei im Wesentlichen auf deren heutige Linie fest. Diesem Guss will der neue Sultan der Türkei Recep Tayyip Erdogan brechen und verkennt er dabei dass er auch die Existenz der Türkei in heutiger Form in Frage stellt. Neben der zwang
islamisierten orthodoxen Griechen leben noch in der Türkei heute über 20 Millionen Kurden und 20 Millionen Aleviten. Sogar der heutige Präsident und neuer Sultan der Türkei (die Seldschuken und die Osmanen stellten keine Kalifen, sondern Sultane, die im Namen der abbasidischen Kalifen von Bagdad regierten), soll Nachfolger einer zwang islamisierte griechische orthodoxe Familie aus dem Schwarzen Meer sein.

Die ewigen Widersacher Hellas und des Hellenismus, die nicht nur aus
Zionisten bestehen, versuchen ununterbrochen die Vorgeschichte der
hellenischen Nation zu verfälschen damit die jüdischen Existenzwurzeln zeitlich als die ältesten erscheinen. Geschichte für diesen Psychopathen, das sei eine blöde Geschichte nach der anderen. Der Gott Jahwes der Juden und Christen hat bekanntlich die Welt 5518 Jahre v. Chr. erschaffen. Diese Psychopathen, Götzenanbeter und Abergläubiger haben nicht nur die Menschheit in ihre Entwicklung um mehr als 1000 Jahre zurückgeworfen, heute noch kontrollieren und planen über den internationalen politischen Zionismus
(City of London, Vatikan, Washington D.C.) alle zukünftige Weltgeschehnische
die zum Dritten Weltkrieg führen können. Sie ignorieren sowohl geologische Gegebenheiten als auch historische Realitäten für die Nationen dieser Welt. Die wahre Vorgeschichte der Menschen des Planeten Erde wird anders als sie in
Wirklichkeit ist, dargestellt, Jeder neue archäologische Fund wird sofort verfälscht. Die eigene Geschichte der hellenischen Nation beginnt z.B. nach der, auf der Ägäisinsel Paros ausgegrabenen Aufzeichnungen in einer Marmorplatte,
etwa um 1200 v. Chr. Es ist jetzt angeblich rund 4.000 Jahre her, als die
Hellenen aus dem Dunkel der Vorzeit in das Licht der Geschichte traten. Das
Reich der Sumerer in Mesopotamien bestand damals angeblich schon seit über 1000 Jahren, ebenso wie das Alte Reich der Ägypter. Schamlos ignoriert man
dabei völlig, dass die zeitliche Eintragungen in der Marmorplatte von Paros in Mond- und nicht in Sonnenjahren erfolgten. Man ignoriert auch schamlos
völlig sprachgeschichtliche zeitliche Entwicklungen sowie historische Angaben von vor vorsokratischen- und vorsokratischen Philosophen. Man ignoriert sogar selbst die Erdgeologie. Wie können die Menschen über die eigene Vergangenheit etwas erfahren und woher wissen sie, wann etwas geschah?
Mit welchen Sehhilfen können die Menschen einen Blick in das Theater vorzeitlichen Lebens werfen und Szenen und Schauspieler, Auftritte und
Abgänge rekonstruieren, obwohl sie längs vorüber sind? Der Verfasser dieses Artikels wird für die Wahrheitsfindung einige wichtige Angaben kurz
darstellen um das Märchen der Zeit (5518 v. Chr.) der Welterschaffung durch dem Gott der Juden und Christen als lächerlich beiseite zu schieben.
Abschließend einige Hinweise aus althellenischen Schriften und Kommentierung der zeitlichen Angaben die in Marmorplatte von Paros
gegeben sind (23): Der zeitliche Abstand zwischen dem König von Athen Kekropas (Marmor-Angaben A1, 1582 v. Chr.) bis dem Übergang Alexanders des Großen von Europa nach Asien (Marmor-Angaben B3, 334 v. Chr.) ist
nach diesen Eintragungen 1248 Jahre. Nach Diodoros vom Sizilien (80-20 v. Chr.) jedoch ist 23.000 Jahre (24). Basierend auf Informationen der Priesterschaft Ägyptens nach Diodoros von Sizilien (24), der Sohn des Königs Aktinos lebte im gleichen Zeit (Buch V. 56, 4-7) mit den König Kekropas und von Beginn der Herrschaftszeit von Aktinos und des Übergangs des Alexander

des Großes von Europa nach Asien vergingen 23.000 Jahre. Aus einem
astronomischen Zwischenfall mit dem Stern Sirius, während der Zeit Aktaionos, das von Diodoros aus Sizilien (Buch IV, 62, 1/3) erwähnt wird, ergibt sich aus der Gegebenheiten der Veränderung der Neigung der Erdachse dass Kadmos
zwischen 26.400 und 23.000 v. Chr. lebte und nicht wie in Marmor von Paros eingetragen ist (Marmor-Angaben A7) d.h. das Kadmos nach Theben im Jahre 1519 v. Chr. kam. Nach Diogenes Laertios (25) die alten Ägypter behaupten dass Hephästus der Sohn von Nil, derjenige, der mit philosophieren begannen ist und von seiner Zeit bis Alexander der Großen vergingen 48.863 Jahre. In dieser
Zeit erfolgten 373 Sonnen- und 832 Mondfinsternisse. Nach Diodoros von Sizilien, die alten Ägypter behaupten, dass vom Geburt Herakles bis heute mehr als 10.000 Jahre vergingen…und der, der von der Alkmini geboren wurde
10.000 Jahre danach hieß er zuerst Alkmaios und später Herakles. Aus den Angaben des ägyptischen Priesters Manethon, ergeben sich folgende Datierungen (26):

Hephästus von Nil 49.219 v. Chr. (Diogenes vnn Laertios)
Helios 23.300 v. Chr. (Diodoros von Sizilien)
Osios-Isis 10.400 v. Chr. Oder nach 23.400 v, Chr. (Diodoros aus
Sizilien). Pan, vor 17.600 v. Chr. (Herodot)
Herakles, vor 19.199 (Diodoros von Sizilien)
Sterbliche Könige, nach 5.000 v. Chr.

In der herkömmlichen Geschichtsforschung kommen in Anwendung drei
wichtige Methoden und zwar die der Archäologie, der schriftliche und mündliche Berichte von Altertumsphilosophen und Altertumshistoriker und des
Vergleichs der überlebenden Nachkommen. Wo schriftliche Belege des Altertums erhalten geblieben sind, kann man in der historischen Sprachforschung durch die Wörter die Entwicklung zurückverfolgen (6). Das Hauptproblem liegt aber bei den Linguisten selbst, die leider oft gekauft und gelenkt werden. Normalerweise müssten die modernen Sprachen verglichen und hierarchisch in Familien geordnet werden. Stattdessen werden große Familien aus dem Nichts erfunden, wie z.B. die Familie der berühmte Proto-Indo- europäische Sprache, die vor rund 6.000 Jahre von einem bestimmte
Stamm angeblich gesprochen wurde und die in Wahrheit ein großer Betrug darstellt. Die Betrüger Linguisten rekonstruieren angeblich viele Einzelheiten
dieser Phantomsprache und ziehen zu diesem Zweck aus den gemeinsamen
Merkmalen ihre Rückschlüsse. Selbstverständlich und mit 100 % statistische
Sicherheit die heutigen Nachkommen dieses Stammes werden die Phönizier oder die Juden sein! Das Berühmtgewordene Sprach- und Schreibsystem der Phönizier besteht nur aus Konsonanten und ihre Wörter nehmen eine Stimme mit der unausweichliche Einfügung von Vokalen zwischen der Konsonanten

abhängig von der Gewohnheiten der sprechenden. Dieses Sprach- und Schreibsystem war und ist nicht in der Lage die Deutlichkeit nicht nur der
alphabetischen aber auch der unterentwickelten buchstabierende Schreibweisen zu erreichen. Ein Alphabet in moderner Denkweise, dass jeder Laut mit einem Symbol verzeichnet wird, trifft man nur im althellenischen Alphabet. Bezüglich
der phönizischen Konsonanten, diese waren vor der Phönizier als Silben in der hellenischen A und B Schreibweisen anwesend. Damit wird es deutlich, dass die phönizische Sprache und Schreibweise nur von der althellenischen entstehen könnten d.h. dass die Hellenen auch hier an der Spitze und zwar vor der Edelrasche von Jawes- Geistesgnaden marschierten. Das Märchen also über die Indo- europäischen Sprache und Kultur ist ein schlecht geschriebenes jüdisches Märchen. Die althellenische Sprache d.h. die Mutter aller Sprachen, für Hellas
ist Hellas selbst. Sie ist mit dem Leben der Hellenen gleichzusetzen. Der Intellektueller Zustand der heutigen Europäer, entspricht eine schlechte Prognose. Das einzige Medikament für die Heilung dieser Krankheit ist
die Wiederherstellung des Logos.

Der Planet Erde besteht bekanntlich aus den konzentrischen Schichten wie von
inneren Kern, äußeren Kern, inneren Erdmantel, äußeren Erdmandel und die
Erdkruste. Der inner und äußere Erdmandel, zusammen mit der Kruste bildet
die Lithosphäre die unter der Ozeane im Mittel 70 km und unter der Kontinente 150 km mächtig ist. Die Lithosphäre ist in Blöcken unterteilt, welche man als
Platten bezeichnet. Darunter erstreckt sich die wärmere, mehr als 1200 Grad Celsius heiße Astenosphäre. Die ozeanischen lithosphärischen Platten bewegen sich auf Grund der Konvektion in Erdmandel und schieben sich unter benachbarten Kontinenten. Der dynamische Prozess der Umgestaltung der
Kontinente, geht bis heute ununterbrochen weiter. Die Erdgeschichte ganz allgemein wird in fünf große Abschnitte, wie in Archaikum (4,6 Mrd.- 800 Mio. Jahre), Präkambrium (800 Mio.-545 Mio. Jahre), Kambrium (545 Mio.-503
Mio. Jahre), Paläozoikum (503-245 Mio. Jahre), Mesozoikum (245-66,4 Mio. Jahre) und Känozoikum (66,4 Mio.-10.000 Jahre). Das Paläozoikum besteht
aus Ordovizium (503-438 Mio. Jahre), Silur (438-408 Mio. Jahre), Devon (408-360 Mio. Jahre), Karbon (360-286 Mio. Jahre) und Perm (286-245 Mio.Jahre).
Das Mesozoikum besteht aus Trias (245-208 Mio. Jahre), Jura (208-144 Mio.
Jahre) und Kreide (144-66,4 Mio. Jahre). Das Känozoikum besteht aus Tertiär
(66,4-1,65 Mio. Jahre) und Quartär (1,65 Mio. Jahre-10.000 Jahre). Das Tertiär
Unterteilt man in Alttertiär (Paläozän, Eozän, Oligozän) und in Jungtertiär (Miozän, Pliozän). Das Quartär erfasst die Zeitabschnitt Paläopleistozän, Mesopleistozän, Neopleistozän und Jetzzeit (Holozän).

Als eine Halbinsel springt Europa von der Landmasse Asiens vor, nach Westen in den Atlantischen Ozean und wird im Norden und Süden von Nebenmeeren

dieses Ozeans begrenzt. Die Faltengebirge der Pyrenäen, Alpen und Dinariden, die Teil des großen euroasiatischen Faltengürtels sind, begrenzen Südeuropa
nach Norden d.h. den physischen Grund der in ihren historischen und künstlerischen Aussagen einmaligen Kulturlandschaft. Ein deutliches
geodynamisches Modell in hellenischem Raum stellt der bogenartige ostmediteraner Rücken dar. Die Lithosphäre des östlichen Mittelmeeres die zur afrikanischen Platte gehört, sinkt unter dem ostmediteranen Rücken ab, der die Grenze der Eurasischen Platte darstellt. Aus der Analyse der geophysikalischen, erdbebengeologischen und jungtektonischen Untersuchungen des hellenischen Raumes unterteilt sich dieser in einem äußeren Raum, der die Inseln des Ionischen Meeres beinhaltet in dem heute zusammenrückende (subduzierenden)
Tendenzen herrschen und in einem inneren Raum, der den Rest Hellas
beinhalten, in dem rein herein ziehenden Tendenzen herrschen. Die tektonischen Aktivitäten, die diese beiden Räume in den letzten 10 Mio. Jahren (im Quartär-Tertiär) beeinflussen, unterscheiden sich untereinander. Das Gebiet das heute dem Archipel Ägäis bedeckt, war während des oberen Miozäns (Jungtertiär) Festland. Trotz der tektonischen Aktivitäten bildeten sich in diesem Festland großen Seen. Das Meer befand sich südlicher und westlicher im Bereich Kretas und der Ionischen Inseln. Die zusammendrückenden Tendenzen der Gesteinsformationen und die Entwicklung des bogenartigen ostmediteranen Rückens basierend auf die Wirkung dieser Tendenzen an die Enden der Helleniden die auch den inneren Raum beeinflussten. Es ist sehr wahrscheinlich dass diese Tendenzen auf dem Wechsel des Bewegungs- Rythmus der afrikanischen Platte zurückzuführen sind. Wegen der vertikalen tektonischen Bewegungen wurde zeitweise die Verbindung des Mittelmeeres zum Atlantischen Ozean unterbrochen mit dem Ergebnis dass dieses vor 6 Mio. Jahre ausgetrocknet wurde. Die Verbindung jedoch wurde vor 4,5 Mio. Jahre tektonisch wiederhergestellt.

Die morphologische Entwicklung des hellenischen Raumes wurde hauptsächlich durch die alpine Gebirgsbildung im Alttertiär beeinflusst. Im Westen Hellas verlaufen mit nahezu nordsüdlichem Streichen die Hochgebirgsketten der Helleniden, eine Fortsetzung der Dinariden, zusammengesetzt aus mesozoischen und tertiären Kalken mit Einlagerungen von Flussgeröllen. Es werden zwölf geotektonische Zonen, Rhodopen Block, Attisch-Kyrlotisches Massiv,
Pelagonisches Massiv, Parnassos-Chionos Massiv, Lyrisch-Karische Zone, Subpelagonische Zone, Tripolis Unterzone, Zentralpeloponesisches kretanisches Massiv, Axionszone Olomos-Pindoszone, Ionische Zone und Paxos- bzw. Präapulische Zone, unterschieden. Zakynthos, die südlichste der Inseln der
Ionische Zone, gehört mit ihrem Westteil zur Präapulischen Zone bzw. Paxos-Zone, ebenso die Insel Kephallonia. Die äußere westliche Ionische Zone ist in den Ostteil beider Inseln auf die Präapulische Zone überschoben. Die Insel

Korfu gehört zur äußeren westlichen Ionischen Zone.

Das Hauptgebiet der kristallinen Gesteine ist der Raum des Ägäischen Archipels
und der benachbarten Küsten. Hier liegt ein west-östlich streichendes Rumpfgebirge aus altkristallinen Gesteinen und Kalkmassen paläozoischen und kreidezoischen Alters mit zwischengelagerten Schiefer und Serpentin. Gleichartige Gesteine bauen auch den Rhodopen-Block auf. Ein kleiner Abschnitt des alpidischen Südstammes der Dinariden ist in Südwestmazedonien durch die Axios – Zone vertreten. Diese ist mit vorwiegend paläozoischen und triasischen Sedimente zwischen den mächtigen ultrabasischen Intrusivmassen vom wahrscheinlich mitteltriasischen Alter eingeschlossen. Zum ultrabasischen triasischen Geosynklinalvulkanismus der Axios- Zone gehören die
Wahrscheinlichkeit nach den großen Sedimentmassiven Mazedoniens mit ihren Chromerzlagerstätten.

Der Raum des Ägäischen Archipels (früher Festland mit mehreren Seen und einem Hauptfluss zu dem die Flüsse Axios, Strymon, Nestos, Ewros u.a. mündeten) und der benachbarten Küsten war im Tertiär und im Quartär das Gebiet starker vulkanische Tätigkeit, so dass in diesen Periode aus vielen
Vulkanzonen chemisch verschiedenartig zusammengesetzte Laven ausgeflossen
sind, aus denen die mannigfaltigen Ergussgesteine erstarrten. Im Südägäischen Archipel liegt das Attisch-Kykladische Massiv, und im Osten, im Nordwesten und Norden erscheinen die Lydisch-Karische Masse, das Pelagonische Massiv und der Rhodopen-Block. Zwischen dem südöstlichen Rhodopen-Massiv und
den angrenzenden Abschnitten des ostägäischen Faltengebirges ist im Terttiär unter anderen die Becken Kavala-Prinos, Komotini und Drama entstanden Diese
Becken gehören zu einer intramontane Senke der Post-Inversions-Etappe des ostmediterranen Gebiergssystems. Die Insel Thasos stellt eine zerstückelte alte Gebirgsschole (12), die sich aus metamorphen, hochkristallinen Schiefern, Kalken und Marmoren von sedimentärem Ursprung bis zu einer Mächtigkeit von rd. 2000 m aufbaut. Das metamorphe Systen der Insel ist eine Fortsetzung des Rhodopen-Blocks. Von Sedimentgesteine, die dem Alter nach zwischen Grundgebirge und Küstenkonklomaraten stehen, fehlt auf der Insel Thasos jegliche Spur d.h. die Insel Thasos war nicht vom Meer bedeckt, als während der Kreide und des Tertiärs viele Insel des Ägäis Archipels und teile des Festlandes wieder versanken.

Seit ihren frühesten Lebensjahren wechselte die Erde zwischen einer Welt völlig eisfreien Klima und einer Welt in der eine erhebliche Fläche des Planeten eisbedeckt ist. Eine riesige Vereisungsperiode gab es in Archaikum vor etwa 2.2
Mrd. Jahre. Die Temperatur auf der Erde sang bis zu -45 Grad Celsius und wahrscheinlich war die gesamte Erdoberfläche eingefroren. Es folgten 1 Mrd.

Jahre mit Warmen Klima. Anschließend gab es wiederum eine Eiszeit, das Cryogenium, die noch größer war. Als das Mesozoikum zu Ende war, wurde das Klima kühler und trockener und die Temperaturen schwankten im Wechsel
der Jahreszeiten. Die derzeitige Eiszeit begann vor rund 130 Mio. Jahre und die vorletzte endete vor etwa 160 Mio. Jahre und in diesen Zeiten reichte das
Spektrum von entsetzlichen bis zu sehr angenehmen Klima. Die stärkste Erwärmung fiel nach der wohl kühlsten Epoche des Paläozän ins Mitteleozän. Durch Paläotemperatur-Bestimmungen nach der O-Isotopenmethode wurde eine
Abkühlung von etwa 10 Grad Celsius im Laufe des Tertiärs festgestellt. Die wichtigste Erscheinung des Quartärs ist die Vereisung. Sie war eine der wichtigsten der Erdgeschichte und bildete den Tiefpunkt der seit dem Eozän stetig sinkenden Temperaturkurve. Die Eiszeiten des Quartärs lassen sich an Hand der Interstadien (weniger deutlicher Klimaschwankungen) für einen
Zeitraum von 1 Mio. Jahre vor Christus weiter unterteilen. Währende die ersten Eiszeit des Quartärs gab es zwei Interstadien, ebenso in der zweiten Eiszeit des
Quartärs drei Interstadien, in der dritten Eiszeit des Quartärs vier Interstadien und während des vierten Eiszeit des Quartärs ebenfalls vier Interstadien Die Ursache der quartäre Vereisung ist noch ungeklärt. Ihre Folgeerscheinungen in Gestalt polarer Eiskappen und niederer Meerestemperaturen sind bis heute nicht gewichen. Es ist daher ein großer Betrug des internationalen politischen
Zionismus der die Welt regiert, über den globalen Klimawandel durch
Erwärmung wegen CO2 Produktion durch die menschlichen Tätigkeiten zu sprechen (8). Das Gegenteil ist denkbar d.h. dass die Eiszeit noch nicht zu Ende
ist und dass die Menschen gegenwärtig in einer Interglazialzeit leben. Frühere
Eiszeiten des Quartärs dauerten häufig nur 8.000 Jahre. Die letzte Eiszeit des Quartärs in den heute die Menschen leben hat ihren 10.000 Jahrestag bereits hinter sich gelassen. Noch heute sind 10 % der Landoberfläche der Erde unter Eis begraben und 14 % gelten als Perma Frost Gebiete.

Die Gesteinschichten weisen bestimmte charakteristische Eigenschaften auf und enthalten immer wieder Fossilien des gleichen Typs die in verschiedenen Regionen auftauschen. Es gibt auch Gesteine aus allen Phasen der Erdgeschichte bis zur Gegenwart (Holozän) die in verschieden Regionen auftauchen und verschieden Typen von Fossilien enthalten. Als Fossil bezeichnet man jeden
Überrest, der älter als 10.000 Jahre ist. Eine absolute Datierung der Fossilien wurde erst mit der Radioaktivität möglich. Wenn man von einem Fossil spricht, meint man in der Regel, dass das ursprüngliche Material durch einen
Mineralstoff mit anderer chemischer Zusammensetzung ersetzt oder durchdrängt wurde, was ihm so zu sagen eine neue Schonfrist vor dem endgültigen Ende
verschaffte. Die Gegenstände die mit menschlicher Hand angefertigt wurden und als Fossilien in das Gebiet der ehemaligen großen See von Thessalien entdeckt wurden sind mit 100.000 Jahre Alt datiert worden. Einige

Fossilienfunde in Hellas sind wie folgt datiert. Die Menschenähnlichen
Fossilienfunde in Dorf Kryopigi von Kassandra in Chalkidhiki datierte man mit 5 bis 7 Mio. Jahre (oberes Miozän des Jungtertiärs). In Bereichen von Nikitis
und Triglias in Chalkdhiki sind 8 menschliche Fossilien ausgegraben und mit 12 Mio. Jahre datiert. Im Jahre 1977 wurde in Triglias von Chalidhiki ein menschliches Fossil ausgegraben von obere Miozän. Die Ausgrabung der
Behausungen auf der See in Kastoria in Nordwesten Griechenlands
sind in 6. Jahrtausend v. Chr. entstanden.

Die Zeitperiode die mit der erst Erscheinung der Protomenschen in Hellas beginnt, bis der Epoche von Zeus, wird von Hessiod (13), den Dichter der Musen, in seiner Theogonie (1020 Versen) die ihm die Musen (Töcher des
Gedächnis), Klio (Geschichte), Euterpe (Tonkunst und lyrischer Gesang), Melpomene (Bildungswesen), Terpsichore (Analyse von wichtigen Ereignissen), Polymnia (Entwicklung der Schrift), Kalliope (Sprache und Schrift), Thalia (Anbau von Getreide), Erato (Erotik) und Urania (Logos) gelehrt haben, unbekannt wie Groß, unterteilt in Geburt der Gebirge, der Menschen Jäger-Götter (Sprache!), in Geburt der Zyklopen-Viehzüchter (Reden!), in Geburt der aus dem Himmel gekommenen und der Kunst (artikulierte Logos!) und in
Erscheinung von Zeus (kunstvoller Logos und Museen!). Hierbei die eine
Periode folgt der anderen und sehr oft gehen schwerwiegende Elemente in die nächste Periode über.

Der Protomensch in Hellas führte ein Nomadenleben, er jagte, sammelte Früchte, Beeren und Wurzeln. Als Jäger, der noch nicht Tiere zähmte, erzeugte nicht und brauchte auch nicht auf ein Jahr in voraus zu denken, wie es der Bauer tun muss. Auf diese Kulturstufe gehen die Vorstellungen von Hessiod über die goldene Menschenabstammung und den übrigen Menschen vom Paradies zurück, in dem der Mensch nicht zu arbeiten brauchte. Almähnlich aber reichte das Wild nicht mehr aus, die zahlreich gewordene Menschen zu ernähren. Notgedrungen zähmte der Mensch wilde Tiere und wurde zuerst Viehzüchter. Der Viehzüchter schützte seine Tiere von den Gefahren und baute rund um die Höhlen zyklische Steinmauern (Odyssee I, 181-185). Der Viehzüchter-Zyklop definierte damit den ersten Lebensraum, den Schafstall, der für die Ernährung seiner Familie und seiner Herde notwendig war. Das Leben als Viehzüchter aber bedeutet auch die Verteilung von Verantwortung bei der Familienmitgliedern sowohl für das Weiden und Überwachen der Tiere als auch für das Melken,
Scheren, Bearbeitung der Leder, Käse machen, Herstellung von Gefäßen, Kleidung und Schuhen u.a. Die Verteilung von Verantwortung bedurfte aber die Fähigkeit zur Auswahl der geeigneten Familienmitglieder die für solche Arbeiten geeignet waren und für solche die die Familie schützten d.h. den Schlaf den übrigen Familienmitgliedern schenkten (Ilias H 482). Neben den

Schafhirten je nach Bodenbeschaffenheit gab es auch Rind- und Stierhirten die ihre Herden weideten. Die Stierhirten wurden in dieser Zeit Zentaurer genannt. Notgedrungen wurden die Zyklopen und die Zentaurer Ackerbauer und damit
sesshaft. Dabei entdeckte der Protomensch Hellas, dass aller Segen wie alles Unheil von Himmel kam und zwangsweise wandte er seine Beobachtungsgabe intensiv dem himmlischen Geschehen zu und begann die Zeichen des Himmels zu deuten. Vom Himmel kam die lebens- spendende Wärme, aber auch die tödliche Hitze. Vom Himmel kam Regen, Sintflut, Überschwemmung, Sturm, Kälte und Schnee. Der Protomensch vermutete schließlich hinter diese Naturvorgänge himmlische, göttliche Kräfte und versuchte beide, sowie die Zeichen des Himmels wie auch die Kräfte, die dort erahnte, zu erforschen. Er
War frühzeitig mit dem Wissen belastet, dass sein Leben nicht ewig dauerte dass
der Tod das unausweichliche Ende bedeutete. Aber er sah auch das Sterben in der Natur, sah, wie die Sonne täglich am Abend starb und in die Unterwelt versank. Er fing an zu begreifen, dass der Tod der Natur ein Übergang war. Die Pflanze bekanntlich keimt, reift und verdorrt. Nach einer Ruhezeit, die dem Winter oder seine Trockenzeit entspricht, beginnt das Pflanzenleben erneut. Dadurch wird der Mensch zum Glauben an ein Weiterleben nach den Tod und eine Auferstehung angeregt. Die Protomenschen konnten den tiefen Unterschied
zwischen zeitweise Ruhe des Lebens, etwa während des Winters, wie es bei
Tieren als Winterschlaf oder bei Pflanzen in Trockenzeit oder auch im Winter eintritt, noch nicht voll erfassen. Für sie galt daher das Erwachen von Tiere und Pflanzen nach diesen Ruhezeiten als Auferstehen vom Tode. Schon sehr frühere
Homoniden haben ihr Dasein in einem bestimmten Sinnkontext eingeordnet, indem sie z.B. Homo Sapiens Neanderthalensis, bestimmte Bestattungsrituale pflegten. Die Neanderthalensis lebten einige Jahrtausend neben der Homo Sapiens. Nach Dawkins R. (22) die Evolution des Menschen in der letzten Phase erfolgte chronologisch folgende Entwicklung:

1. Homo Habillitis (Astralopithecus = Paranthropos =Zinanthropos)
vor 2,8 bis 1,8 Mio. Jahre.

2. Homo erectus (Homo ergasten = Pithecanthropus =Sinanthropus)
vor 1,8 Mio. Jahre bis vor 250.00 Jahre

3. Homo Neanderthalensis
vor 130.00 bis 28.000 Jahre

4. Homo Sapiens
vor 160.000 bis heute

Auch die Pro-homo Sapiens brauchten aber brauchten Hilfe. Sie könnten den

Kampf gegen die Widerungseinflüsse und der Raubtieren nur sehr
Schwer bestehen, zumal sie sprachlos waren. Die Hilfe gaben die Götter-Jäger, die späteren Viehzüchter, indem sie, die Sprache und den Gebrauch der
Vernunft lehrten. In der Theogonie von Hessiod (Vers 142, 142b, 146) sind die ersten Bewohner der Bergketten Hellas Götter genannt(13). Diese Menschen (nach Homer waren die Viehzüchter) wegen ihrer körperlichen Kraft und die Erfindungen bei ihren Arbeiten, wurden Götter genannt. Dadurch, dass der Frühmensch mit seiner inneren Zwiegespräche die über den Himmel führte, also Zwiegespräche mit den Gotteskräften in ihm und über ihm, klärte sich manches. Der Mensch lernte denken, begreifen und überlegen. Die Hauptprinzipien des
Verstehens d.h. das Subjekt und die Objekte zusammen mit dem Raum und Zeit, die sowohl die Existenz der Objekte als auch die subjektive Tatsächlichkeit gewährleisten, führten den Menschen zur Substanz des Wissens, des Denkens und des Dünkens. Diese beinhalten die Elemente, neben den Subjekt, Raum und Zeit, auch die Vorstellung, die Phantasie und die kritische Betrachtung. Dieses Überlegen war die Voraussetzung für die kulturelle Entwicklung des Menschen und für das Überleben. Die zeitweise Sintfluten (Tifoneos, Ogygou, Defkalion,
Dardanou), die Erdbeben, das Donnern und Blitzen, das Mysterium des sternenbesetzten Himmels, die plötzliche Umwandlung der klimatischen Verhältnissen, produzierten bei den Menschen Angst, sowohl auf der Ebene seines Überlebens in der Natur als auch auf der Ebene des psychologischen Anflehens. Die Angst nicht in der Lage zu sein die Mittel zum biologischen Überleben zu sichern, zwang den Menschen die Form des organisierten gesellschaftlichen Lebens und die Gesetzen des Zusammenlebens, zu entdecken. Am Anfang, sammelten sich die Menschen in Gruppen, danach bauten sie das erste Dorf, später die erste Stadt und noch später das erste Land. Die aus der Himmel gekommenen, waren die Titanen (Vers. 209) d.h. die in Aufstand
getretenen gegen den großen Himmel und oft mit ungerechten Taten bezichtigt wurden (Vers. 209). Homer erwähnt in Ilias bei Ξ 201 dem Vater der Ozeanen und die Mutter Tethys, betrachtet die kosmologische Flüssigkeit als Element des Anfangs d.h. als Element das alles schöpfte, weil mit der Verbindung mit Tethys alles entstanden ist. Nach Tsatsomiros (6), Hessiod behauptete in der Theogonie, 133-136, dass der Ozean der größter von den Titanen ist, Sohn von Uranus und der Erde, Vater der Flüsse und der Wasserquällen. Mit der
Herrschaft der olympischen Götter begann eine neue Epoche für die Menschheit.

Keine Kultur keimt allein. Sie stützt sich deshalb immer auf die vorangegangene. Folgt aber eine Kultur, wie heute geglaubt wird ein
zunehmender Verlauf oder folgt diese nach einer großen Katastrophe wie die z.B. von der letzten Sintflut von Defkalion, ein abnehmender Verlauf? Es gibt ausreichende schriftliche und mündliche Hinweise dass in hellenischem

Raum eine Kultur höheren Standes gab, die im Schlamm der Sintflut von
Defkalion begraben wurde. Wenn Plato in Timaios (22, 24) über eine Sintflut spricht meint er wohl nicht den abgeschriebenen von den Juden und Christen
Sintflut (Epos von Gilgamer) von Mesopotamien des Alten Testtaments (Noe),
die lokal begrenzt war, sondern eine weltweite Katastrophe, die durch
Veränderungen in der Drehachse der Erde (Timaios 22c-d) erfolgten. Von dieser
Katastrophe sind in Hellas nur die Jäger und die Viehzüchter in der Bergketten gerettet worden (Timaios 22d). Der nachfolgende Marsch der Hellenen von den lang gestreckten Bergketten Hellas bis der Viehzüchter-landwirtschaftliche Behausungen in Hügel und immer in der Nähe von Seen, Flüssen und des Meeres, hatte als Ergebnis, zusammen mit der Entwicklung der Landwirtschaft,
der Schiffbau, die Planung und der Bau von Strassen, die Entwicklung der Technik u.a. und das erscheinen des Namens der aus dem Himmel gekommenen, für die Wesen die eine besondere Stellung im Leben der Menschen genommen haben, nahmen einen besonderen gesellschaftlichen Platz (Vers. 502). Der Verfasser dieses Artikels wird alle Hinweisen folgen die die
Existenz eine hoch entwickelten hellenischen Kultur vor der Katastrophe
von Defkalion untermauern. Nach Tsatsomiros (6) hat sich bisher keiner Forscher die Mühe gemacht, die «Argonautika» (Versen der Theogonie von Hessiod 1191-1192, 1070-1073, 1247-1249) mit den Überlieferungen von Homer (Odysee L 11-19), mit den Überlieferungen von Herodot (Melpomene 8 und Polymnia 170) und dem platonischen Dialog «Timaios» in Zusammenhang zu bringen.

Orpheus lebte vor den Feldzug der Argunauten. Nach dem Absatz X27 Ilias von Homer, muss Orpheus in 18ten Jahrtausend /+-6 Jahrhunderte) v. Chr. gelebt haben. Über 30 Schriftsteller und in allen Zeiten des hellenischen
Altertums betrachteten sie Orpheus als Person der tatsächlich existiert hat und
Gaben bekannte Versen aus seiner Lehre an. Der Schüler von Orpheus «Musseos» war auch der erste bekannte hellenische Astronom in den uralten
Zeiten. In vorklassischen Hellas d.h. in der Zeit der vorsokratischen Philosophen wurde diese – wie die lebendigen Zeugnisse sowohl in den epischen als auch in den lyrischen Dichtungen beweisen – von Orpheus beeinflusst. Es ist keine Übertreibung wenn gesagt wird, dass sowohl die vor- und nach sokratische Philosophie als auch alle späteren Philosophien, ihre Ideen aus den Ideen von Orpheus schöpften d.h. auf die «vor- vorsokratischen» Philosophen. Auch Pythagoras und seiner Schüler waren Anhänger von Orpheus. Proklos in seinen Anmerkung über Timaios (III, 168, 8 kap.) von Plato macht folgende Angaben: «Timaios war Pythagorier und damit folgt er den Prinzipien von
Pythagoras. Diese Prinzipien übernahm Pythagora von den Orphear. All dies hat Orpheus in seiner geheimen esoterischen Lehre unterrichtet. Pythagoras lernte dies alles kennen, als er in Libythra von Thrakien in der

Lehre von Aglaofamos eingeweiht wurde. Orpheus wurde in dieser Lehre von seiner Mutter Kalliope eingeführt Dies bescheinigt er selbst in seinem heiligen Logos». Die astronomische Erklärungen der Orphear beweisen, dass
sie die Naturphänomene der Jahren 11.860, 5.000 und 3.600 v. Chr., eine Tatsache die unwidersprochen herausspringt aus der orphischen Texte über das Universum, kannten und registrierten (16).

Wenn man in der Nähe von der Stadt Elikona, vom Berg Livithrio und der Quelle Livithria, die gegebenen Ehrungen an Orpheus und die Verehrungen der Musen, die Städte Piero und Lingo die auch zu Böötien gehören dazu addiert, wird deutlich, dass es eine Verbindung zwischen Makedonien und Böötien in den uralten Zeiten gegeben muss. Aber auch die Erinnerung an die Namen Piero, Oprpheus, seines Bruders Linos, der auch Lehrer des Musikinstrumentes
Gitarre bei Herakles von Theben war, beweist, dass im Bereich der Stadt Elikona die hekllenische Abstammung der Pierier wohnte. Diese hellenische Abstammung aus Makedonien brachte in dieser Region die Verehrung an die Musen und verschiedenen Hymnen an die Götter zusammen mit ihren Volksliedern. Was aber wirklich waren die Musen und was waren ihre Werke? Aus der Tatsache, dass die Schilderungen der Musen in der Theogonie von Hessiod festgeschriebene historische Ereignisse waren, mussten diese, nach Tsatsomiros (6), die Geschichte vor Tausenden von Jahren sein, bevor die damalige Kultur im Schlamm der «Sintflut von Defkalion» begraben wurde.

Die Kämpfe zwischen den Diogenen Olympiern und den Kronier, die nie eingeschüchert wurden, waren vielzählig und groß, wie diese zwischen den Pelasgier des Mittelmeeres und den Atlantiker um 9.500 v. Chr., wie von Plato in seinem Werk «Kritias der Atlantiker» beschrieben werden. Nach Plato
stammen die Herrscher von Atlantis von Poseidon der mit seiner Frau Klito zehn
Söhne erzeugte und verteilte das, später verlorenes Reich an die Söhne. Die Sternendrehung des Siebengestirns /Pliaden) wird im «Museum Thalia» der Theogonie von Hessiod als «Atlantisgeborenen» genannt d.h. die von Atlanter geborene oder das Aufgehen dieser über der Atlantis, wobei bekannt ist, dass Hessiod na Chalkida von Eubhea verlassen hat. Über den Atlantos sagt die Theogonie (Vers 507-511), dass Atlantos der erstgeborene Sohn von Iapetos und Klimeni war und Bruder von Prometheus und Epimetheus. Als erstgeborener folgt er in den Thron seines Vaters Iapetos und übernimmt das riesige Reich (Vers 517-519). Eine Marmorstatue von Atlantos befindet sich im Museum von Neapel in Italien. Atlantos trägt auf seinen Schultern ein kugelförmiges Gebilde mit deutlichen Eingravierungen von den Meridian, der fünf Zonen und drei der
fünf Hauptparallelen der Erde /Süd Polaris, der Tropische von Steinbock und der Tropische von Kreps) mit erstaunlicher Genauigkeit (der Tropische von Krebs befindet sich in der Höhe der Ekliptik 23,24 Grad, der Tropische von Steinbock

bei -23,24 Grad und der Süd Polaris bei -66,33 Grad). Diese Marmorstatue wurde vom Führer der Atlantar vor den Sintfluten von Tifoneos, Ogygou,
Defkalion und Dardanou hergestellt. Eine zweite Marmorstatue befindet sich
im Rathaus von Amsterdam und Atlas trägt den sternenübersäten Himmel.
Gegen Ende des 5ten Jahrtausends v. Chr. wird die Insel Kreta das Zentrum der Diogenischen Kultur der Pelasgier. Nach Homer (Odyssee Vers 179), eine große Stadt ist Knossos wo der König Minoas, Mitsprecher von Zeus, 9 Jahre lang herrschte. Die Kronier mit ihren Priesterklassen, verteil in der ganzen Welt, kämpften im Untergrund weiter gegen die Kosmotheorie und die Kulturen der Olympiern. Herodot beschreibt eine dieser Auseinandersetzungen wie folgt: «als die Kinder von Europa, Sarpidon und Minoas um das Reich streiteten mit Sieg von Minoas, verließ Sarbidon mit seinen Leute Kreta. Als Verbante kamen sie nach Miliade von Asien wo heute die Likia wohnen. Damals wurde es Miliada genannt und die Miliaden nannten sich Solimia. Sarpidon wurde der König». Plutarch (16) berichtet, dass später Sarpidon in Asien die Stadt Solima gründete, die später Jerusalem genannt wurde.

Die Ilias von Homer besteht aus 15.692 Versen, unterteilt und 24 Rhapsodien und wurde sie nach dem trojanischen Krieg geschrieben, Nach Berechnungen von Kutrubelis K. (17) der trojanische Krieg fand zwischen 3087 und 3678 v . Chr. statt. Nach den gleichartigen Berechnungen soll die Sintflut von Defkalion im Jahr 3579 stattgefunden haben. Der Schriftsteller des Altertums Apollonios Rodius (18) in seinem Werk «Argonautika» beschreibt dass die Protoarkaden (Vorfahren der Pelasgier) lebten auf der Erde und in der Bergketten Hellas
und ernährten sich mit Eicheln bevor der Mond existierte. Diese Beschreibung deutet dass die Protoarkaden die Menschen waren die eine Naturkatastrophe
durch astronomische Vorkommnisse überlebt haben. Aus der astronomischen Berechnungen von Kutrumbelis (17) ergibt sich das Jahr 26.147 v. Chr. In der Theogonie von Hessiod (Versen 820-880 wird auch wird dieser astronomischer
Anomalie erwähnt.

Die Schriften von Hippokrates geben neben den gesundheitlichen Abhandlungen
Wichtige astronomische Informationen, die nur aus Überlieferungen viel älteren Generationen (Hippokrates wurde 460 v. Chr. auf der Insel Kos geboren) stammen konnten (19). In Hippokrates Schriften werden die Jahresperioden wie folgt unterteilt:

1. Frühjahr
Zeitperiode zwischen der Frühlingsnachtgleiche und des Aufgehens der
Plejaden (Siebengestirne)

2. Sommer
Zeitperiode zwischen dem Aufgehen der Plejaden und dem Aufgehen der
Aktur.

3. Herbst
Zeitperiode zwischen dem Untergehen von Arktur und dem Untergehen der
Plejaden

4. Zeitperioden zwischen dem Untergehen der Plejaden und der
Frühlingsnachtgleiche.

Wegen der Veränderung der Neigung der Erdachse bei der Bewegung um die Sonne, verändert sich auch, für den gleichen Betrachtungs-Ort, das Aufgehen
und Untergehen der Fixsterne um 1 Tag je 70,43 Tagen, gegenüber den nächsten Perioden. Von der Geburt Hippokrates bis heute errechnen sich eine Veränderung auf das Aufgehen und Untergehen der Fixsterne von 2470:70,43 = 35,07 Tagen. Wenn man den Himmel über Athen als Beobachtungsgegend betrachtet, stellt man fest, dass die Plejaden dort am 15 Mai jedes Nichtschaltjahres untergehen d.h. 38 Tagen vor der Sommerwende der Sonne. In der Winterperiode dauert dieser Zeit 89 Tagen d.h. ebensoviel wie in der Zeit Hippokrates. Damals gingen die Plejaden unter 38+35 = 73 Tage vor der Sommerwende der Sonne oder etwa 93-73 = 20 Tage nach der Frühlingsnachtgleiche. Nach diesen Angaben müsste der Winter in Hippokrates Zeit 320 – 20 =300 Tagen dauern, was natürlich unmöglich ist Deshalb konnte diese astronomische Beobachtung nicht in Hippokrates Zeit gemacht worden sein, sondern in viel früheren Zeitperioden und wurde einfach in Hippokrates Schriften übernommen. Zum Zeit gehen die Plejaden am Himmel Athens 38 Tagen vor der Sommerwende der Sonne oder 144 Tage nach der Winterwende der Sonne unter. Die Zeitperiode auf die, die astronomischen Angaben in Hippokrates Schriften passen würden, errechnen sich nach Kalambalikis (20, 21) wie folgt:

144 x 70,43 = 10.141 Jahre

Die letzte große Eiszeit begann vor rund 70.000 Jahren und war die jüngste Epoche des so genannten Eiszeitalters oder Pleistozäns. So bezeichnen Geologen jenen Abschnitt der Erdgeschichte, die vor etwa 1 Mio. Jahren begann und vor rund 10.00 Jahren endete. In dieser Zeit wechselten sich im Rhythmus
von einigen zigtausend Jahren ausgesprochene Kaltzeiten (Glaziale) mir
Warmzeiten (Interglaziale) ab. Während der Kaltzeiten betrug die Durchschnittstemperatur in Mitteleuropa zwischen -14 und -22 Grad Celsius im
Januar und 5-10 Grad Celsius im Juli. Das Eiszeitalter endete nicht plötzlich,

sondern klang ganz allmählich aus. Der Winter in Hellas dauerte gegen Mitte des 9ten Jahrtausends v. Chr. 300 Tagen. Für die Berechnung der Dauer cdes Frühjahres geht Kalambalikis (20) wie folgt vor: Zum Zeit gehen die Plejaden am Himmel Athens am 23 Mai jedes nicht Schaltjahres auf, d.h. 30 Tage vor der
Sommerwende der Sonne. In der Zeit Hippokrates gingen die Plejaden 30+35 = 65 Tagen vor Sommerwende der Sonne auf. Die Frühlingsnachtgleichen sind etwa genau so wie heute d.h. 93 Tagen vor der Sonnewende der Sonne. Nach den Angaben, die in Hippokrates Schriften enthalten sind, musste der Frühlingsperiode 93-65 = 28 Tagen lang dauern, was natürlich wiederum unmöglich ist. Auch diese Angaben mussten in viel früheren Zeitperioden gemacht worden sein und sind einfach übernommen worden. Das Aufgehen der Fixsterne in der gleichen Gegend findet wegen der Veränderung der Neigung der Erdachse immer vor den nächsten Jahreszeiten bei einer Jahreszyklus von 365,24 Tagen statt. Es berechnen sich 365,24-30 = 335,24 Tage und damit

335,34 x 70,43 = 26.610 Jahre

Der Frühling in Hellas dauerte Mitte des 22ten Jahrtausends v. Chr. nur 28 Tage.

Aus den Vorausgesagten ergibt sich, dass es auch ein vor vorsokratisches
Hellas gab, das bisher absichtlich oder unwissend, unbekannt bleibt. Die Theorie dass der Homo sapiens aus Afrika seinem Ausgang in der Welt nahm ist sie stark anzuzweifeln. In den Erdbereichen die in verschiedenen geologischen Zeiten von Eismassen und Gletscher bedeckt waren oder von glühender Hitze befallen waren, wie heute z.B. in manchen Ländern Afrikas, könnte der Homo
Sapiens nicht entstehen und entwickelt werden. Dieser konnte nur in klimatischen milden Bereichen wie z.B. diesen des Ostmittelmeerraumes erscheinen und entwickelt werden und zwar vor dem Niedergang des damaligen Festlandes «Ägäis». Hier und nur hier hätte der Homo Sapiens während der Jahrtausenden sich so entwickeln um für den einmaligen kulturellen
Entwicklung des Hellenismus sein Beitrag zu leisten. Bereits seit dem hellenischen vorsokratischen Altertum ist bekannt, dass wegen
Stümperhaftigkeit, schlechter Beurteilungskraft, systematischem festhalterischen künstlichen Fälschung, Misshandlung, Verheimlichung oder aber auch Unkenntnis von historischer Elemente, die so genannten Historiker, Linguisten, Archäologen, Völkerkundler u.a. die angeblich zu den internationalen Wissenschaftler des Establishments angehören, verfälschen alles was mit der Wirklichkeit und Wahrheit zu tun hat.

Die althellenische Geschichte und nicht nur diese, muss neu geschrieben werden.

Dr. Georg Chaziteodorou

Literaturverzeichnis

1. Marcus Eli Ravage Eine wahre Geschichte gegen den Juden
The Century Magazin, USA, Januar 1928

2. Marcus Eli Ravage Abgesandter an die Völker
The Century Magazin, USA, Februar 1928

3. Chaziteodorou G. Metaphysik
Davlos/Athen Nr. 316, September 2008,
S. 22403-22415

4. Kuwalakis P. Völkermord der Hellenen durch die Christen
Davlos/Athen, Nr. 258, Juni 2003,
S. 16818-16870

5. Ammianus Marcellinos Das erste Auschwitz der Geschichte
Rerum Gestarum Libri XXXI, Buch 19
With an english Translation by John C. Rolfe P.H:
LITT.D. University of Pennsylvania in Three
Volumes IWXH London Willian Hanemann
LTD Cambridge, Massachusetts Harvard
Univerrsuty Presse MCMLVI

6. Tsatsomiros I. Die Geschichte der Geburt der hellenischen Sprache
Davlos/Athen 2004 (Buch)

7. Francis Die Eroberung Konstantinopels
Verlag Akritas Athen, Zweite Ausgabe 1994

8. Chaziteodorou G. Klimawandel oder Klimabetrug?
https://lupocattivoblog.com, 28.05.2013

9. Lambrou D. Der byzantinische Orthodoxe Bettler der Erde
Davlos/Athen 2012 (Buch)

10. Psaras E. Die Abschaffung des Hellenismus
Verlag Dion, Thessaloniki 2001 (Buch)

11. Chaziteodorou G. Bodenschätze und Bergbau Griechenlands
Glückauf, Jahrgang 110 (1974), Nr. 3
S. 96-100

12. Chaziteodorou G. Der Bergbau auf Thasos
Glückauf, Jahrgang 110 (1974) Nr. 14,
S. 374-377

13. Kutrubelis K. Die Abstammung der Menschen Nach Hessiod
Davlos/Athen, Nr. 184, April 2002
S. 14909-14918

14. Teubner Proklos: Anmerkungen an Timaios
T.3 Ursprüngliches Konzept, Leibzig 1899

15. Passas I. Das Orphische
Verlag Helios, Athen 1984

16. Plutarch Für Isidos und Osiris
Hrsg Papyros Verlag, Athen 1975

17. Kutrubelis K. Astronomischer Beweis dass die althellenische
Sprache bereits vor 28.000 Jahre gesprochen wurde.
Davlos/Athen, Nr. 176-177, August- September
1996. S. 10.745-10.755

18. Apollonios Rodius Übersetzung von A. Bolte, Verlag Kardamitsa
Athen 1988 Versen 265-267

19. Jiannakis A. Die Astronomie von Homer
Davlos/Athen, Nr. 252, Dezember 2002
S. 16453-16456

20. Kalambalikis D. Astronomische Gegebenheiten bis 22000 v. Chr. in
den Werken von Hippokrates.
Davlos/Athen, Nr. 262, Oktober 2003, S. 17119-
17120

21. Kalambalikis D. Wissenschaft und Astronomie in Hellas 20.000
Jahre v. Chr. Davlos/Athen, Nr. 254, Februar 2003,
S. 16525-16530

22. Dawkins R. Geschichten vom Ursprung des Lebens
Ullstein Buchverlag GmbH, Berlin 2008

23. Chaziteodorou G. Das Problem der Datierungen und die Fälschung von
historischen Wahrheiten von den Saboteure der
Ministerien für Bildung und Kultur Griechenlands..
http://www.arxaiaithomi.gr, 22.12.2012

24. Diodoros von Sizilien Historische Bibliothek
Verlag Georgiades, Athen

25. Diogenes von Laertios Biographie der Philosophen A’1

26. Aspiotis N. Die hellenische Götter-Könige in
vor- Sintflut Zeiten Ägyptens.
Davlos/Athen. Nr 224-225 August-September
2000, S. 19331-19358