«Εάν δεν είσαι ικανός να εκνευρίζεις κανέναν με τα γραπτά σου, τότε να εγκαταλείψεις το επάγγελμα»

ΩΡΑ ΕΛΛΑΔΟΣ

Επικοινωνία εδώ

Για σχόλια, καταγγελίες και επικοινωνία στο

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΘΕΜΑΤΩΝ

Ενημέρωση των αναγνωστών.

Προσοχή στις απάτες, η ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ και ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ δεν φέρει καμία ευθύνη για οποιαδήποτε συναλλαγή με κάρτες η άλλον τρόπω και άλλα στον όνομά της, Ή στο όνομα του κυρίου Γ. Θ, Χατζηθεοδωρου. Δεν έχουμε καμία χρηματική απαίτηση από τους αναγνώστες με οποιοδήποτε τρόπο.
Αγαπητοί αναγνώστες η ανθελληνική και βρόμικη google στην κορυφή της ιστοσελίδας όταν μπείτε, αναφέρει μη ασφαλής την ιστοσελίδα, ξέρετε γιατί;;; Διότι δεν της πληρώνω νταβατζιλίκι, κάθε φορά ανακαλύπτει νέα κόλπα να απειλή. Η ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ σας εγγυάται, ότι δεν διατρέχετε κανένα κίνδυνο, διότι πληρώνω με στερήσεις το ισχυρότερο αντιβάριους της Eugene Kaspersky, όπως δηλώνει και ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Kaspersky Lab "Πιστεύουμε ότι όλοι μας δικαιούμαστε να είμαστε ασφαλείς στο διαδίκτυο. Eugene Kaspersky

Ανακοίνωση

Τη λειτουργία μίας νέας γραμμής που αφορά τον κορωνοϊό ανακοίνωσε ο Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας. Ο Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας ανακοινώνει, ότι από σήμερα 07.03.2020 λειτουργεί η τηλεφωνική γραμμή 1135, η οποία επί 24ώρου βάσεως θα παρέχει πληροφορίες σχετικά με τον νέο κοροναϊό.

Πού μπορεί να απευθυνθεί μια γυναίκα που πέφτει θύμα ενδοοικογενειακής βίας;

«Μένουμε σπίτι θα πρέπει να σημαίνει πως μένουμε ασφαλείς και προστατευμένες. Για πολλές γυναίκες, όμως, σημαίνει το ακριβώς αντίθετο. Εάν υφίστασαι βία στο σπίτι, δεν είσαι μόνη. Είμαστε εδώ για σένα. Μένουμε σπίτι δεν σημαίνει ότι υπομένουμε τη βία. Μένουμε σπίτι δεν σημαίνει μένουμε σιωπηλές. Τηλεφώνησε στη γραμμή SOS 15900. Οι ψυχολόγοι και οι κοινωνικοί λειτουργοί της γραμμής θα είναι εκεί για σε ακούσουν και να σε συμβουλέψουν. Δεν μπορείς να μιλήσεις; Στείλε email στο sos15900@isotita.gr ή σε οποιοδήποτε από τα Συμβουλευτικά Κέντρα ” λέει σε ένα βίντεο που ανέβασε στο Instagram της η Ελεονώρα Μελέτη.

Προς ενημέρωση στους αναγνώστες. 4/8/2020

Η ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ δεν ανάγκασε ποτέ κανένα να κάνει κάτι με παραπλανητικές μεθόδους, αλλά ούτε με οποιοδήποτε τρόπο. Ο γράφων είμαι ένας ανήσυχος ερευνητής της αλήθειας. Και αυτό το κάνω με νόμιμο τρόπο. Τι σημαίνει αυτό; ότι έχω μαζέψει πληροφορίες επιστημονικές και τις παρουσιάζω, ή αυτούσιες, ή σε άρθρο μου που έχει σχέση με αυτές τις πληροφορίες! Ποτέ δεν θεώρησα τους αναγνώστες μου ηλίθιους ή βλάκες και ότι μπορώ να τους επιβάλω την γνώμη μου. Αυτοί που λένε ότι κάποια ιστολόγια παρασέρνουν τον κόσμο να μην πειθαρχεί… Για ποιο κόσμο εννοούν;;; Δηλαδή εκ προοιμίου θεωρούν τον κόσμο βλάκα, ηλίθιο και θέλουν να τον προστατέψουν;;; Ο νόμος αυτό το λέει για τους ανώριμους ανήλικους. Για τους ενήλικους λέει ότι είναι υπεύθυνοι για ότι πράττουν. Στον ανήλικο χρειάζεται ένας διπλωματούχος ιδικός για να τον δασκαλέψει, καθηγητής, δάσκαλος. Στους ενήλικες δεν υπάρχει περιορισμός. Ποιος λέει και ποιος ακούει, διότι ο καθένας ενήλικος είναι υπεύθυνος και προς τους άλλους και προς τον εαυτό του.

Η ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΤΟ ΞΕΜΑΣΚΑΡΩΜΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ RECEP TAYYIP ERDOGAN!

PD Dr.-Ing. Georg Chaziteodorou   Bleibergweg 114 D-40885 Ratingen Tel.+Fax: 0049 2102 32513 E-Mail: chaziteo@t-online.de

26.04.2016

ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΟ

Ποτε στην ανθρωπινη ιστορια δεν υπηρξε μια τουρκικη πατριδα και ενα τουρκικο εθνος οπως και δεν υπαρχει μια λα’ι’κη τουρκικη καταγωγη!

Ο χαρακτηρισμος «Τουρκος» ηταν μια απαξιωτικη διατυπωση απο τους ορθοδοξους χριστιανους για πασης αποχρωσης μουσουλμανων.

Ακομη και η σημερινη σημαια του νεου τουρκικου κρατους, δηλαδη των «Νεοτουρκων», ειναι μια κλοπια της σημαιας της θεας Αρτεμις που δηθεν συνδεει την συνεχεια της Βυζαντινης με την Οθωμανικη αυτοκρατορτια.

Πως ομως γινεται δυνατη η συνδεση των νομαδων απο το Τουραν της Μογγολιας με τους αρχαιους Ελληνες των σπουδαιοτερων μητρικων πολεων της αποικησης της Μικρας Ασιας και των γυρω περιοχων της Μεσογειου θαλασσης, δηλαδη των αρχαιων Ελληνων απο τις πολεις Ερετρια και Χαλκιδα της Ευβοιας, απο την Κορινθο και τα Μεγαρα, απο την  Μιλητο της Μικρας Ασιας και απο την νησο Ροδο.

Οι πολεις αποικιες που ιδρυσαν οι ως ανω αρχαιοι Ελληνες, οπως π.χ. η Μασσαλια, η Νεαπολη, η Συρακουσα και το Βυζαντιο (η μετεπειτα Κωνσταντινουπολη και σημερα Ιστανμπουλ) κ.α. απεκτησαν μεγαλην διαχρονικην σημασια.

Στην πραγματικοτητα δεν επροκειτο για αποικιες στην σημερινη τους εννοια, διοτι αυτες ηταν ανεξαρτητες απο την μητρικη τους καταγωγη και δεν εκμεταλλευονταν σε μεγαλο βαθμο τους γηγενεις πληθυσμους οπως εκαναν αργοτερα οι αποικιες του 19. μ.Χ. αιωνος.

Οταν ο Μεγας Αλεξανδρος διεσχισε τον Ελλησπονδο το ετος 334 π.Χ. και δια μεσω της Μικρας Ασιας κατεληξε στην Συρια και στην Αιγυπτο και απο εκει δια των ποταμων Τιγρης και Ευφρατη στον πυρηνα της περσικης αυτοκρατοριας και απο εκει δια των πυλων της Κασπιας θαλασσας στο Χιντουκους εως πλησιον της Μπουχαρας και της Τασκενδης μετεφερεν μαζι του τον αρχαιοελληνικο πολιτισμο με ολες τις αρετες, αξιες, αρχες και τα ιδανικα αυτου.

Απο εκει κινηθηκε νοτια προς το Κασμιρ και μετα ανατολικα δια του ποταμου Ινδου εως την Βεας.

Απεθανε το 323 π.Χ. σε ηλικια μολις 33 ετων.

Οι διαδοχοι του μοιρασαν την τεραστια επικρατεια του Μεγαλου Αλεξανδρου σε διαφορες επαρχιες.

Στην πλουσια Αιγυπτο με πρωτευουσα την Αλεξανδρεια, την οποιαν ιδρυσεν ο Μεγας Αλκεξανδρος, ριζωσε ο Πτολεμαιος Σοτερ την δυναστεια του.

Η επεκταση της επικρατειας του προς την Παλαιστινη τον εφερε σε αντιπαλοτητα με την αλλη μεγαλη διαδοχικη επαρχια των Σελεουκιδων (Σελεουκος, Αντιοχος και Δημητριος).

Η επομενη διαδοχικη επαρχια κυριαρχουνταν απο την Περγαμο και περιελαμβανε στην δικαιοδοσια της, ως ανεξαρτητη επαρχια, μεταξυ 209 και 133 π.Χ. το μεγαλυτερο τμημα της Μικρας Ασιας.

Η ανατολικωτερη διαδοχικη επαρχια του Μεγαλου Αλεξανδρου, η ετσι ονομασθεισα Γκραικο-Βακτρικη επαρχια που απεχωρισθει απο την δυναστεια των Σελεουκικδων, κατειχεν τις υπολοιπες ανατολικες περιοχες.

Ολες οι ως ανω διαδοχικες επαρχιες υπηρξαν φορεις του αρχαιοελληνικου Πολιτισμου.

Μετα απο μια διαρκεια πολεμων δυο γενεων, με τις διαδοχικες αυτες επαρχιες του Μεγαλου Αλεξανδρου επικρατησε μια πολιτικη και στρατιωτικη ειρηνικη εποχη.

Η Αθηνα ειχεν μεν απωλειες σ’ οτι αφορα την πολιτικη της επιρροη, παρ’ ολα αυτα ομως και λογω του εμποριου δημιουργηθηκαν ανεξαρτητες και ισχυρες δυναμεις ,οπως αυτες της Περγαμου, της Ροδου, της νησου Δηλος και του Ποντου στην μαυρη θαλασσα.

Η διαδοχικη επαρχια του Μεγαλου Αλεξανδρου Γκραικο-Βακτιρικη η οποια απεσπασθει γυρω στα 240 π.Χ. απο την επαρχια των Σελεουκιδων, υφιστατο πανω απο 100 χρονια στις περιοχες του Αβγανισταν και Τερλον της νοτιοδυτικης Ινδιας και Κεντρικης Ασιας.

Απο το 2347 π.Χ. αρχισαν και οι Παρθες, μεταξυ των ποταμων Ευφρατη και Ινδου με την αναπτυξη της ισχυς τους μεταξυ τους.

Υπηρξεν το μοναδικο κρατος που αντεδρασεν αποτελεσματικα στην κυριαρχια της Ρωμα’ι’κης Αυτοκρατοριας. Γυρω στα 53 π.Χ. το βασιλειο αυτο κατελιφθει απο τους Σκυθες.

Σχετικα με τους νεους επιδρομεις στην Μικρα Ασια μετα το 500 μ.Χ. και εντευθεν προκειται για νομαδικους ασιατικους λαους, οπως αυτος των Kök Türük απο τα βορειοανατολικα της Ασιας.

Τα κεντρα ισχυος των λαων αυτων βρισκονταν κατα μηκος του Μεγαλου Τειχους, μηκους 2415 χιλιομετρων μεταξυ των ακτων του ειρηνικου ωκεανου εως την ερημο της κεντρικης Ασιας.

Και στην Μογγολια βορεια της ερημου Gobi.

Οι λαοι αυτοι εκτοπισαν αλλους συγγενικους λαους προς τα δυτικα, οι οποιοι εμφανιζονται στην ιστορια της Βυζαντινης Αυτοκρατοριας.

To Παραμυθι της εξουσιαζουσας καστας του Recep Tayyid Erdogan για συγγενια των νομαδικων ασιατικων λαων με τους αρχαιους Χετιτας, Σκυθας και Παρθεους, με τις αρχαιους υψηλους πολιτισμους της Μεσογειου θαλασσης, με τους Μακεδονες κ.α. ειναι ενα Παραμυθι των χιλιων ετων και μιας νυχτας!

Η περιγραφεισα αποικηση της Μικρας Ασιας απο τους αρχαιους Ελληνες και η μακεδονικη εκστρατεια στην Ασια μετεφεραν για πρωτη φορα πολιτισμικες ευρωπα’ι’κες ιδεες στην Ανατολη.

Για δευτερη φορα, την διαδικασια αυτη την επανελαβεν η Βυζαντινη Αυτοκρατορια. Παραμενει μια ιστορικη πραγματικοτητα, οτι οι νομαδικες ορδες πρωτα των Σελτσουκων και μετα των Οθωμανων ηταν ανικανες να ενσωματωσουν τις ως ανω πολιτισμικες ιδεες των αρχαιων Ελληνων και της Βυζαντινης Αυτοκρατοριας.

Αντ’ αυτων δεχθηκαν το διαγγελμα του θεου προς τους λαους της ερημου που κηρυξεν ο προφητης Abu I-Kasum Mohammed.

 Ο θανατος του προφητη του Ισλαμ την 08.06.632 μ.Χ. βρηκεν την θρησκευτικην  κοινωνια του τελειως απροετοιμαστη.

Η προσπαθεια λυσης του προβληματος διαδοχης οδηγησεν σε εκεινο το σχισμα των πιστων που συνεχιζει να χαρακτηριζη σημερα την ιστορια του Ισλαμ και των λαων του.

Το σχιζμα του Ισλαμ σε δυο κυριες κατευθυνσεις, δηλαδη αυτη των Σουνιτων και Σιιτων παραλληλα και με αλλες ομαδοποιησεις, ειναι η αιτια σημερα για τις πολυπλοκες θρησκευτικες εντασεις μεταξυ των Σιιτων της Περσιας και των Σουνιτων των αραβικων χωρων και της Τουρκιας, που οδηγουν σε διχοτομικες τασεις στο Ιρακ, στην Συρια, στην Αιγυπρο, στην Λιβυη αλλα σε λιγο και στην Τουρκια.

 Η 13. μ.Χ. εκατονταετια εσεισε τον κοσμο του Ισλαμ κυριως στον ανατολικο τομεα του απο μια νεα κατακτητικη ομαδα υπο μογγολικη καθοδηγηση αποτελουμενη απο Σελσουκιδικης προελευσης νομαδων πολεμιστων απο το Τουραν της Μογγολιας.

Η κατακτηση της Βαγδατης το 1258 μ.Χ. εθεσε τερμα στο Καλιφατο των Αββασιδων.

Οι κατακτητες εδεχθησαν ως θρησκεια το Ισλαμ.

Κατα την διαρκεια της χρονικης αυτης περιοδου εγκατασταθηκαν στην Μικρα Ασια πρωτα Σελτσουκοι και μετα Οθωμανοι.

Υπο την Βυζαντινη κηδεμονια και κατοχη υπεστη και απεκρουσε η Μικρα Ασια πολλες αραβικες επιδρομες.

Η συνεχης διεισδυση στην Μικρα Ασια μουσολμανικων αραβικων στρατευματων και νομαδων Σελτσουκων και Οθωμανων οδηγησε στην νικη των Σελτσουκων το 1071 μ.Χ. στην μαχη του «Manzikert» κατα των Βυζαντινων, η οποια σημανε και την αρχη του τελους της Βυζαντινης αυτοκρατοριας και την αρχη της ιδρυσης της Οθωμανικη αυτοκρατοριας απο μονο 400 οθωμανικες οικογενειες.

Ετσι ενα σχετικα μικρο πριγκιπατο στα δυτικα της Μικρας Ασιας εξελιχθηκε σε Οθωμανικη αυτοκρατορια.

Η Κωνσταντινουπολη κυριευθηκε το 1453 μ.Χ. απο τους ετσι ονομασθεντες Γαζηδες πολεμιστες του Ισλαμ. Κατα τον Ιστορικο της Ρωμα’ι’κης αυτοκρατοριας Φραντζη, οι πολιορκητες της Κωνσταντινουπολης αποτελουνταν απο 258.000 πολεμιστες.

Απο αυτους μονο οι 70.000 υπηρξαν Οθωμανοι.

Οι υπολοιποι αποτελουνταν απο 147.000 εξισλαμισθεντας ‘η ορθοδοξους Ρωμιους και απο 41.000 ζητιανους, εμπορους και ληστες.

Το στην αρχη πριγκιπατο και μετα Οθωμανικη αυτοκρατορια, διατηρηθηκε στην ζωη απο τις αρχες της 13. μ.Χ. εκατονταετιας εως περιπου το 1924 μ.Χ..

Μεταξυ 1800 και 1923 μ.Χ. ολοκληρωθηκε η διαλυση και η τελικη καταρρευση της Οθωμανικης αυτοκρατοριας. Στην συμφωνια καταπαυσης των εχθροπραξιων στο λιμανι Μουντρος της νησου Λημνος και επι του πολεμικου πλοιου Αγαμεμνων την 30.10.1918, συνθηκολογησε η Οθωμανικη αυτοκρατορια!

Προηγουμενως τα στρατηγικης σημασιας σχεδια του Γερμανου Καισαρ Wilhelm II για την κατασκευην της σιδηροδρομικης γραμμης Βερολινου-Βαγδατης, συνεβαλαν αποφασιστικα στην εκρηξη του Πρωτου Παγκοσμιου Πολεμου.

Μετα τον πολεμο αυτο απεφασισαν οι αντιπαλες συμμαχικες δυναμεις τον διαμελισμο της Οθωμανικης αυτοκρατοριας με την συνθηκη των Σεβρων (10.08.1920).

Η συνθηκη αυτη εθετεν ενα τελος στην μεγαλυτερη απο 500 χρονια ιστορια της Οθωμανικης αυτοκρατοριας επι της Μεσοποταμιας, τις Εγγυς Ανατολης και των Βαλκανιων.

Η συνθηκη ομως αυτη ποτε δεν επικυρωθηκε απο την τουρκικη κυβερνηση και γι’ αυτο και ποτε δεν ισχυσεν.

Η εθνικιστικη αντιπολιτευση της οθωμανικης αυτοκρατοριας, γνωστη ως των «Νεοτουρκων» (τα περισσοτερα μελη υπηρξαν Sabatai Zevi Dönmeh (Ντονμεδες) απο την Θεσσαλονικη, δηλαδη Ιουδαιοι που ασπασθηκαν το Ισλάμ) συγκεντρωθηκε γυρω απο τον στρατηγο Μουσταφα Κεμαλ, τον μετεπειτα Ατατουρκ και δραστηριοποιηθηκεν αμεσως μετα την καταληψη της Σμυρνης απο τα ελληνικα στρατευματα.

Η αντισταση των Νεοτουρκων, με κεντρο την Αγκυρα, δεν ηταν στην αρχη σε θεση να σταματηση την προελευση προς το κεντρο της Μικρας Ασιας των ελληνικων στρατευματων.

Τα υπολειμματα των στρατευματων της Οθωμανικης αυτοκρατοριας υπο την διοικηση του Ατατουρκ ενεργοποιησαν την ισχυ τους και σε δυο σοβαρες μαχες στο Inönü (1921) σταματησαν την προελευση των ελληνικων στρατευματων και τα αναγκασαν να υποχωρησουν.

Απο τοτε αλλαξε η πολεμικη τυχη προς οφελος των Νεοτουρκων.

Οι Νεοτουρκοι εκλεισαν μια συνοριακη συμφωνια με τους Μπολσεβικους της Σωβιετικης Ενωσης, εναντιον των οποιων κατα την επανασταση τους, οι Ελληνες εστειλαν δυο Μεραρχιες στρατου και ξεχωριστες συμφωνιες με την Γαλλια, την Μεγαλη Βρεταννια και Ιταλια, δηλαδη με τους συμμαχους της Ελλαδος, η οποια αναγκασθηκε να εγκαταλειψη την Μικρα Ασια και την ανατολικη Θρακη.

Δια της συνθηκης της Λωζαννης (24.07.1923) αναδυθηκε απο τα ερειπια της Οθωμανικης αυτοκρατοριας ενα νεο κρατος με το ονομα «Τουρκια».

Με την συνθηκη της Λωζαννης η νεκρα γεννηθησα συνθηκη των Σεβρων που εδωσε ελπιδες σε πολλους λαους και σε αλλους θλιψη, εταφει και ο Ελληνοτουρκικος πολεμος(:) και τυπικα τελειωσε.

Η συνθηκη της Λωζαννης μεταξυ αλλων ρυθμισε και την βαρβαρη και αναγκαστικη μετακομιση απο την Τουρκια προς την Ελλαδα 1.650.000 χριστιανορθοδοξων οθωμανων πολιτων και 670.000 απο την Ελλαδα προς την Τουρκια μουσουλμανων οθωμανων πολιτων, απεφασισεν για το θεμα των θαλασσιων στενων (ο Βοσπορος και τα Δαρδανελεια αποστρατικοποιηθηκαν και επετραπει η ελευθερη διελευση καθε ειδους πλοιων!), καθωρισε τα συνορα της Τουρκιας στα σημερινα τους ορια και εθαψε τις ελπιδες των Κουρδων για ενα ανεξαρτητο κρατος που τους προσφερα η συνθηκη των Σεβρων.

Η συνθηκη της Λωζαννης στην πραγματικοτητα εθεσε σε ενα λα’ι’κο δικαιοδοσιακο πλαισιο, δια του Κεμαλ Ατατουρκ, την αδικη νεα ταξη πραγματων στην σημερινη Τουρκια, το οποιο ομως συνεχιζει να βασιζεται πανω σε γυαλινα ποδια.

Ο Κεμαλ Ατατουρκ φαινομενικα και τελειως νομιμα, εκτοπισε απο την Μικρα Ασια πολυ φθηνα εναν μεγαλο συνιδιοκτητη και αφισε τελειως απληρωτη μια μεγαλη σειρα μικρωτερων συνιδιοκτητων.

Αυτο το επετυχε χαριν των χριστιανορθοδοξων οθωμανων πολιτων που εκτοπισε προς την Ελλαδα δηλαδ χαριν της  «λογιστικης νομιμοτητας μιας μοιρασιας, δηλαδη μιας ανταλλαγης». Βασει της ως ανω λογικης η Ελλας δεν κατεκτησε την δυτικη Θρακη και τα νησια του Αρχιπελαγους του Αιγαιου ακριβως οπως και η Τουρκια δεν κατεκτησε την ανατολικη Θρακη και την Μικρα Ασια.

Τα παντα ανταλλαχθηκαν και συμφωνηθηκε οτι τιποτε δεν κατακτηθηκε.

Οι Τουρκοι ανταλλαξαν τους χριστιανορθοδοξους οθωμανους πολιτες της ανατολικης Θρακης και της Μικρας Ασιας με τους μουσουλμανους οθωμανους πολιτες της Ελλαδος.

Συμφωνηθηκε επισης να παραμηνουν 200.000 ελληνορθοδοξοι οθωμανοι πολιτες στην Κωνσταντινουπολη σαν αντιβαρο των ισαριθμων μουσουλμανων οθωμανων πολιτων που παρεμειναν στην δυτικη Θρακλη.

Αρα και τα δυο ειδη οθωμανων πολιτων εθελουσια εγκατελειψαν ‘η παρεμειναν στις προηγουμενες πατριδες τους.

Αυτο αλλωστε προεβλεπε και η συνθηκη της Λωζαννης.

Χωρις την προβλεψη αυτη τοσο η Ελλαδα οσο και η Τουρκια θα ειχαν προβληματα.

Γιατι;

Διοτι καθε κατακτητης στα ορια κατακτησης του ειναι υποχρεωμενος απο το διεθνες δικαιο να αναγνωριζει τα δικαιωματα των κατακτηθεντων λαων οταν αυτοι ανηκουν σε αλλη εθνοτητα.

Συνεπως εαν οι Νεοτουρκοι του Κεμαλ Ατατουρκ κατακτουσαν π.χ. την Μικρα Ασια, ηταν υποχρεωμενοι να αναγνωρισουν οχι μονο τα δικαιωματα των Ελληνων της Μικρας Ασιας αλλα και τα δικαιωματα και των υπολοιπων 70 εθνοτητων της Μικρας Ασιας.

Στην Μικρα Ασια μονο οι Αλεβιτες αριθμουν 20 % του ολικου πληθυσμου της σημερινης Τουρκιας και αποτελουν την μεγαλυτερη θρησκευτικη δυναμη μετα τους Σουνιτες.

Οι αλλες μεγαλες εθνοτητες της Μικρας Ασιας ειναι οι Κουρδοι (20 εκατομμυρια), οι Λαζοι (1,5 εκατομμυριο), οι Τσερκεζοι (1,0 εκατομμυριο), οι Γιεζιντι (1,0 εκατομμυριο), οι Σουνιτες Ζασα (2,0 εκατομμυριο), οι Σιιτες Αλεβιτες, οι Ομαμιτες.

Οι Ασυριοι Νεστοριανοι, οι Κουρδοι Γενζιτες κ.α. Χαριν της συνθηκης της Λωζαννης ολες οι ως ανω εθνοτητες της Μικρας Ασιας ειναι ειναι ανυπαρκτες και γι’ αυτο δεν δικαιουνται καμιας αποζημιωσης. Ολες οι ως ανω εθνοτητες ειναι τουρκικες.

Αυτο ομως σε καμια περιπτωση δεν αληθευει!

Οταν σημερα οι Τουρκια πρωταγωνιζεται για τα δικαιωματα των Μουσουλμανων πολιτων στην Κυπρο, στην δυτικη Θρακη, στην Βουλγαρια, στο Κοσοβο, στην Βοσνια κ.α. δεν δικαιουται να ξεχνα τα δικαιωματα των 70 εθνοτητων εντος των τειχων της.

Οι υπευθυνοι της Ε.Ε. και των περισσοτερων χωρων πυρηνων μελων αυτης ‘η ειναι, τυφλοι ‘η υποκρινονται ‘η ειναι ανικανοι και απλοι δεκτες διαταγων απο τον διεθνη πολιτικο σιωνισμο, ο οποιος για γεωπολιτικους λογους θελει την Τουρκια αναβαθμισμενη.

Ο πεισματικος κα βαρβαρος αγωνας της Τουρκιας κατα των Κουρδων της Τουρκιας, της Συριας και του Ιρακ οδηγει σε εθνοκαθαρσεις.

Οι ηλιθιοι υπευθυνοι της Ε.Ε. που προσφατα στα πλαισια του μεταναστευτικου προβληματος συμφωνησαν με την Τουρκια και την ελευθερη διακινηση τουρκων πολιτων χωρις βιζα στις χωρες μελη της Ε.Ε., θα πνιγουν σε λιγο απο τις ροες τουρκων πολιτων κουρδικης προελευσης, δηλαδη απο την εκδιωξη αυτων απο την Τουρκια απο τον μεγαλο-ιδεατη μιας νεας Οθωμανικης αυτοκρατοριας Recep Tayyid Erdogan.

Χωρις την συνθηκη της Λωζαννης θα ηταν παρανομη και η διατηρηση τουρκικων στρατιωτικων δυναμεων σε κουρδικες περιοχες της Τουρκιας. Ακομη και τα συνορα μεταξυ Τουρκιας, Συριας και Ιρακ καθωριζονται απο την συνθηκη της Λωζαννης.

Τα συνορα αυτα πολυ συντομα θα αποκτησουν ιδιαιτερο ενδιαφερον οταν θα ξεσπασουν νεοι πολεμοι και αυτην την φορα για το ποσιμο νερο.

Εαν κανει η Τουρκια το λαθος και επιχειρησει στρατιωτικη επιδρομη στην δυτικη Θρακη ‘η και σε καποιο νησι του ανατολικου Αρχιπελαγους του Αιγαιου, οπως εκανε το 1974 στην Κυπρο, ανοιγει τον δρομο με τα ιδια επιχειρηματα για στρατιωτκη επεμβαση της Ελλαδος ‘η της Ευρωπης στην ανατολικη Θρακη και στην Μικρα Ασια.

Η νεα Οθωμανικη αυτοκρατορια του Receo Tayyid Erdogan δεν ειναι μια χωρα οπως οι συνηθισμενες και μελη της Ε.Ε., η οποια μετα απο μια εχθρικη επιθεση εναντιον της, θα επεστρεφε σε κανονικες συνθηκες, διοτι οι αγρια καταοπιεζομενες 70 εθνοτητες της θα κινητοποιουσαν τα παντα για την ανεξαρτησια τους απο την στιγμη που οι εισβολεις θα υποχωρουσαν.

Εαν καποια στιγμη η σημερνη αυτοκρατορια του Recep Tayyid Erdogan φθασει σε φαση καταρρευσης, ποτε πλεον δεν θα ηταν δυνατη η επανορθωση της οσο και εαν ειναι χαρισματικος και ικανος ο νεος Σουλτανος της.

 Στην συνθηκη της Λωζαννης φυσικα εχουν την θεση τους και τα κοιτασματα Υδρογονανθρακων της περιοχης Μοσσουλης του Ιρακ. Υπαρχουν σοβαροι αναλυτες που υποστηριζουν, οτι ο Ελληνοτουρκικος πολεμος ηταν στην πραγματικοτητα μερος ενος «ιδιωτικου Πολεμου» για την κυριαρχια επι των ως ανω κοιτασματων της Μοσσουλης.

Ο μεγαλυτερος εμπορας πολεμικου υλικου της εποχης και οικονομικα ισοδυναμος με την δυναστεια Rockeffeler, o χριστιανορθοδοξος οθωμανος ‘η εβραιος και Βρετανος υπηκουος Βασιλειος Ζαχαρωφ, υπηρξε συμβουλος της κυβερνησης του επισης Εβραιου Ελευθεριου Βενιζελου και συνιδρυτης στις αρχες του 1921 μαζι με την Anglo-Persian Oil Company της εταιριας Πετρελαιων Generale des Huiles de Petrole. η οποια αργοτερα μετ’ονομασθηκε σε BP.

Ο ανθρωπος αυτος τροφοδοτουσε τις ελληνικες ενοπλες δυναμεις με οπλισμο και απεβλεβε με τον Ελληνοτουρκικο πολεμο στον ελεγχο των κοισματων Υδρογονανθρακων της Μοσσουλης του Ιρακ που βρισκονταν υπο την δικαιοδοσια της Οθωμανικης αυτοκρατοριας.

Στα ιδια κοιτασματα ομως απεβλεπαν και οι πετραλα’ι’κες εταιρειας των ΗΠΑ οι οποιες εβλεπαν τα συμφεροντα τους μεσω των δραστηριοτητων του Ζαχαρωφ να εκτοπιζονται.

Για τον λογο αυτο ηρθαν σε επαφη και συμφωνια με τον Κεμαλ Ατατουρκ.

Ο τελευταιος εκλεισε και μια συνοριακη συμφωνια με τους Μπολσεβικους της Σοβιετικης Ενωσης τους οποιους καταπολεμησε η Ελλας με δυο Μεραρχιες Στρατου υπο την διοικηση του Πλαστηρα που εστειλε στην Ουκρανια.

Ξεχωριστες συμφωνιες εκλεισε ο Κεμαλ Ατατουρκ και με την Γαλλια, την Μεγαλη Βρεταννια και την Ιταλια, δηλαδη με τους συμμαχους της Ελλαδος, Τα συμφεροντα των εταιριων πετρελειου των ΗΠΑ και των ευρωπα’ι’κων χωρων ηταν αυτα που οδηγησαν στην αποφαση της Μικρασιατικης καταστροφης των Ελληνων.

Ο παντοτε χαμηλος πολιτικος και προδοτικος οριζοντας της Αθηνας εκανε λαθος επιλογης, οπως κανει και σημερα, και εχασε οπως θα χασει και σημερα.

Η ερωτιση δικαιοδοσιας των κοιτασματων Υδρογονανθρακων της Μοσσουλης απασχολησε τις συνθηκες Βερσαλλιων (1919), Σαν Ρεμο (1920), Σερβων (1920) και Λωζαννης (1923) και στο τελος και την τελικη αποφαση της Κοινωνιας των Εθνων το 1926.

Για ακομη μια φορα το θεμα δικαιοδοσιας των κοιτασματων Ιδρογονανθρακων της καταρρευσασας Οθωμανικης αυτοκρατοριας ετεθη επι ταπητος το οποιο θεμα επεξεν αποφασιστικο ρολο για την εκβαση του ετσι ονομασθεντος ελληνοτουρκικου πολεμου.

Συνεπως η Μοσσουλη ηταν το κυριο θεμα στην συνθηκη της Λωζαννης.

Κατα τις διαπραγματευσεις της συνθηκης της Λωζαννης η νεα Τουρκια απαιτουσε την επιστροφη των περιοχων της Μοσσουλης, η Μεγαλη Βρεταννια απειλουσε με αναγνωριση ευρειας αυτονομιας των κουρδικων περιοχων και οι ΗΠΑ συμφωνουσαν μυστικα με τον Κεμαλ Ατατουρκ την συμμετοχη τους στα κοιτασματα της Μοσσουλης..

Η νεα Τουρκια του Ατατουρκ οπως και σημερινη η Τουρκια του Recep Tayyid Erdogan απαιτουσε και απαιτει με θρασος την αναγνωριση των Κουρδων της Τουρκιας  ως «Οροσειβιους Τουρκους» που δεν κατεχουν αλλη περαν της τουρκικης εθνοτητας.

Τα ως ανω ενδιαφεροντα εξηγουν εν μερει και την σημερινη επιρροη της Τουρκιας τοσο στην Ε.Ε. οσο και στις ΗΠΑΣ. Οι ΗΠΑ και η Ε.Ε. αλλα και οι Κουρδοι του βορειου Ιρακ ανεχονται την διατηρηση τουρκικων στρατιωτικων δυναμεων και σημερα πλησιον της Μοσσουλης.

Η τουρκικη εταιρια πετρελαιων TPC (Türkisψh Petroleum Company) συμμετεχει και στα κοιτασματα Υδρογονανθρακων του βορειου Ιρακ.

Αποτελει πλεον ενα ανοιχτο μυστικο, οτι τοσο η Τουρκια οσο και η Σαουδικη Αραβια κατ’ εντολη των ΗΠΑ και της Ε.Ε. και κατ’ επεκταση και του Ισραηλ, στην ουσια στηριζουν τις δραστηριοτητες του Ισλαμικου κρατους «IS» στην Εγγυς/ και Μεση Ανατολη αλλα και στην βορεια Αφρικη.

Για τον λογο αυτο παραμενει ακομη χωρις απαντιση η ερωτηση:

Ποιος θα ειναι το επομενο θυμα μετα την Μανδριτη, το Λονδινο, το Παρισι, της Αγγυρας, της Κωνσταντινουπολης και των Βρυξελλων;

 

Γ. Θ. Χατζηθεοδωρου

Και στα Γερμανικά:

PD Dr.-Ing. Georg Chaziteodorou                                               Bleibergweg 114

D-40885 Ratingen

Tel.+Fax: 0049 2102 32513

E-Mail: chaziteo@t-online.de

26.04.2016

DIE DEMASKIERUNG DES RECEP TAYYIP ERDOGAN-REICHES!

Dr. Georg Chaziteodorou

Nie in der Geschichte der Menschheit gab es ein türkisches Vaterland und eine türkische Nation! Es gibt keine türkisch-völkischer Abstammung. Die Bezeichnung «Τürke» war eine abwertende Bezeichnung und wurde von den

orthodoxen Christen gegen alle Moslems benutzt. Schon die Nationalflagge des neuen Staates mit dem Namen «Türkei» ist eine Plagiat (Flagge der Göttin Artemis!) und soll angeblich eine Verbindung zwischen dem Osmanischen und der Byzantinischen Reich d.h. zwischen den Nomaden von Turan der Mongolei und den alten Hellenen der wichtigsten Mutterstädten der Kolonisation Kleinasiens und der übrigen Ländern des Mittelmeeres, wie z.B. Eretria und Chalkis auf Euböa, Korinth und Megara in Mittelhellas, Milet in Kleinasien sowie die Insel Rhodos, herstellen. Die von diesen Althellenen gegründete Siedlungen Massilia (Marseille), Neapolis (Neapel), Syrakus und Byzantion

(später Konstantinopel, heute Istanbul) u.a. gewannen für alle Ewigkeiten bleibender Bedeutung. Es handelte sich jedoch nicht um Kolonien im modernen Sinne, da diese Kolonien von den Mutterstädten unabhängig waren und die Eingeborenen nicht in dem Maße ausgebeutet wurden wie in den Kolonien des 19. Jahrhunderts. Als Alexander der Große im Jahre 334 v. Chr. den Hellespont überschritt, stieß durch Kleinasien vor und gelangte über Syrien in Ägypten. Von Ägypten aus zog dann den Tigris und Euphrat hinab und drang in die persischen Kernlande und durch das kaspischen Tore und den Hindukusch bis in die Nähe von Buchara und Taschkent vor. Von hier wandte er sich südwärts nach Kaschmir und wieder ostwärts über den Indus bis an den Beas. Er starb 323 v. Chr. im Alter von 33 Jahre. Seine Diadochen teilten seiner Herrschaft in kleineren Reichen. Im reichen Ägypten mit der neuen Hauptstadt Alexandria, einer Gründung Alexanders des Großen, begründete Ptolemaios Soter, eine neue

Dynastie. Sein Vorstoß nach Palästina brachte ihm in Konflikt mit dem anderen großen Nachfolgereich, den Seleukiden (Seleukos, Antiochos und Demetrios). Neben den Triumvirat dieser Reiche noch zu erwähnen sind Pergamon, das zwischen 269 und 133 v. Chr. seine Unabhängigkeit behauptete und einen Großteil Kleinasiens beherrschte, sowie weiter im Osten das bedeutende Gräko-Baktrische Reich, das sich von der  Seleukidenherrschaft gelöst hatte. Die oben

genannte makedonische Nachfolgereiche Alexanders des Großen brachten die Kultur des Hellenismus über das Mittelmeer hinaus in Asien und Afrika.

Nachdem für die Dauer von zwei Generationen Krieg geherrscht hatte, stellten Ptolemäer, Seleukiden und die Antagonistenkönige von Makedonien ein haltbares politisches und militärisches Gleichgewicht her. Athen hatte zwar an politische Bedeutung verloren, doch gab es, nicht zuletzt auch wegen ihres Handels, unabhängige, aufstrebende Mächte, wie Pergamon, Rhodos, Delos und Pontos am Schwarzen Meer. Das vom Seleukiden Reich um 240 v. Chr. abgespaltene Gräko-Baktrische Reich bestand in Afghanistan und Terlon Nordwestindiens und Mittelasiens über 100 Jahre lang. Seit 247 v. Chr. begannen auch die Parther, ihre Machtstellung zwischen Euphrat und Indus aufzurichten. Sie erwiesen sich als die einzige Macht die Rom beharrlich widerstand. Das Gräko-Baktrische Reich wurde von den Skythen um 53 v. Chr.

zerstört. Bei der neuen Invasoren Kleinasiens seit 500 n. Chr. handelte es sich um nomadische asiatische Völker, wie das Volk der Kök Türück aus der Nordosten Asiens. Die Machtzentren lagen längs der Großen Mauer (dieser verläuft über eine Länge von 2415 km von der Pazifikküste bis in die zentralasiatische Wüste) und in die Mongolei nördlich der Wüste Gobi. Sie haben andere verwandte Völker nach Westen verdrängt, die in der byzantinischen Geschichte auftauchen. Das Märchen der Administration von Receo Tayyid Erdogan über einer Verwandtschaft dieser nomadischen asiatischen Völker mit den alten Hethitern, Skythern und Parthiern, mit den alten Hochkulturen des Mittelmeeres, mit den Makedoniern u.a. ist ein Märchen von Tausende und eine Nacht! Die erwähnte Kolonisation Kleinasiens und die makedonischen Eroberungen trugen die Kultur des Hellenismus über das Mittelmeer hinaus und brachten über Kleinasien zum ersten Mal europäischen Ideen in den Osten. Das zweite Mal wiederholte sich

dieser Vorgang über das Byzantische Reich. Es bleibt also eine historische

Tatsache, dass die seldschukischen und später die osmanischen Nomaden unfähig waren, diese europäischen Ideen anzueignen. Stattdessen übernahmen, die über Abu I-Kasim Mohammed verkündete Botschaft Gottes zu den Wüstenbewohnern. Der Tod des Propheten am 08.06. 632 n. Chr. traf seine Gemeinde völlig unvorbereitet. Der Versuch, das Problem seiner Nachfolgerschaft zu lösen, führte in der Gemeinschaft der Gläubigen zu jenen Spaltungen, die noch heute die Geschichte des Islam und seiner Völker

und Anhänger prägen. Die Spaltung des Islam in die beiden Hauptarme der

Sunniten und Schiiten, nebst vielen weiteren Gruppierungen, sorgt auch in der Gegenwart für vielfältige religiöse Spannungen etwa zwischen dem schiitischen Iran und der arabischen und türkischen Welt und vor allem im innerlich zerrissenen Irak und Syrien.

Im 13. Jahrhundert wurde die islamische Welt, vor allem ihr östlicher Teil, von

einer neuen Eroberungsgruppe mit mongolischer Führung und seldschukischer

Gefolgschaft die aus Turan der Mongolei kam, erschüttert. Der Fall von Bagdad

1258 n. Chr. beendete das Kalifat der Abbasiden. Die Eroberer traten zum Islam

über. Während dieser Zeit wurden die Nomaden, zuerst aus Seldschuken und danach Osmanen in Klein Asien ansässig geworden. Unter byzantinischer

Herrschaft hatte Klein Asien mehrere arabische Angriffen widerstanden. Das

schrittweise Eindringen arabischer Heere und scheldschukischer und osmanischer Nomadem, das mit dem Sieg der Seldschuken über die Byzantiner bei «Manzikert» (1071 n. Chr.) begonnen hatte, endete schließlich mit der Errichtung von 400 osmanischen Familien, zuerst nur ein unbedeutendes Fürstentum in westlichen Teil Klein Asiens, und später des Osmanischen Reiches. Die Eroberung Konstantinopels 1453 n. Chr. erfolgte von der

so genannten Gatsides (Γαζηδες) d.h. von den Kriegern des Islams. Diese bestanden, nach dem römischer Geschichtsschreiber Franzis, aus insgesamt

258.000 Belagerer. Nur 70.000 waren Osmanen. Der Rest bestand aus 147.000 islamisierten oder orthodoxen Griechen und 41.000 Bettler, Kaufleute und Dieben. Ursprünglich nur ein unbedeutendes Fürstentum, stieg also der Osmanische Staat zu einem Weltreich auf, das vom ausgehenden 13. Jahrhundert n. Chr. bis etwa 1924 bestand.

Zwischen 1800 und 1923 n. Chr. vollzog sich der Zerfall zuerst und danach der

Zusammenbruch des Osmanischen Reiches. Im Waffenstillstand von Mudros, ein Hafen auf der hellenischen Insel Lemnos und am Bord des Schlachtschiffs

Agamemnon, kapitulierte am 30.10.1918 das Osmanische Reich! Vorher haben

die strategische Bedeutung der Pläne des Deutschen Kaisers Wilhelm II für eine Berlin-Bagdad-Bahn beigetragen für die Durchführung des Ersten Weltkrieges.

Nach diesem Krieg schlugen die Alliierten vor, was übrig vom Osmanischen Reich blieb mit dem Friedensvertrag von Sevres (10.08.1920) aufzuteilen.  Dieser Vertrag zog den Schlussstrich unter die über fünfhundertjährige Geschichte der osmanischen Herrschaft über Mesopotamien, den Vorderen Orient und Balkan. Dieser Vertrag aber wurde vom türkischen Parlament nicht ratifiziert und trat damit niemals in Kraft. Die nationalistische Opposition des

Osmanischen Reiches, bekannt als «Jungtürken» (die meisten Sabatai Zevi Dönmeh von Thessaloniki d.h. Hebräer die zum Islam konvertiert wurden), sammelte sich um General Mustafa Kemal, den späteren Atatürk, und wurde, nach der Besetzung von der hellenischen Armee Smyrnas (Ionien), aktiv. Der Widerstand der Jungtürken, mit Ankara als Zentrum, war zunächst nicht imstande, den Vormarsch der hellenischen Armee nach Mittel Kleinasiens

aufzuhalten. Die Reste der Armee des Osmanischen Reiches unter Führung Atatürks konzentrierten ihre Kräfte und trieben die Hellenen nach zwei

Schlachten bei Inönü (1921) zurück. Danach begann sich das Kriegsglück

zugunsten der Jungtürken zu wenden. Diese schlossen mit der Sowjet Union ein

Grenzabkommen und getrennte Abkommen mit Frankreich, Großbritannien, und

Italien d.h. mit den verbündeten Hellas, die sich von Ost -Thrakien und

Kleinasien zurückgezogen hatte. Durch den Friedensvertrag von Lausanne

(24.07.1923) ist aus den Trümmern des Osmanischen Reichs der neue Staat

«Türkei» entstanden. Mit dem geschlossenen Vertrag von Lausanne wurde der

totgeborene Vertrag von Sevres, der den einen so viel Hoffnung gemacht und den anderen so viel Leid beschert hatte, endgültig zu Grabe getragen und der

Hellenisch-Türkische(?) Krieg nun auch formal beendet. Dieser Vertrag regelte unter anderem die brutale Zwangsumsiedlung von 1.650.000 christlich-orthodoxer osmanischen Bürgern von Kleinasien und Ost – Thrakien nach

Hellas und 670.000 moslemischer osmanischen Bürger von Hellas nach Kleinasien und Ost -Thrakien, er entschied das alte Problem der Meerengenfrage (Bosporus und Dardanellen wurden nun entmilitarisiert, und Schiffen jeder Art wurde die Durchfahrt gestattet!), und er legte die Grenzen der Türkei (?) im Wesentlichen auf deren heutige Linie fest – womit auch die kurdischen Träume (Vertrag von Sevres) vom eigenen Staat auf südostkleinasiatischem Territorium ausgeträumt waren. Lausanne in

Wirklichkeit goss die unter Kemal Atatürk vollzogene ungerechte Neuordnung der heutigen Türkei in einen völkerrechtlichen Rahmen, aber mit glasigem

Fundament. Kemal Atatürk hat scheinbar ganz legal von Kleinasien einem

großen Mitbesitzer sehr günstig entschädigt und verdrängt. Dadurch konnte er die großen Mengen vom kleineren Mitbesitzer in Kleinasien bis heute unbezahlt lassen. Das nennt man «logistischer Legalität einer Verteilung bzw. eines Austausches». Die Hellenen haben West-Τhrakien und die Ägäisinseln nicht erobert, genau wie die Türken nicht Kleinasien Ost –Thrakien erobert haben. Sie haben alles ausgetauscht und vereinbart, dass es keine Eroberung stattfand. Die

Türken haben die orthodoxen osmanischen Bürgern aus Kleinasien und Ost –Thrakien nicht nach Hellas zwangsumsiedelt und die Hellenen nicht die

islamischen osmanischen Bürgern aus Hellas nach Kleinasien und Ost -Thrakien. Beide Bürgerarten haben ihre ursprünglichen Wohngebiete freiwillig verlassen. So bestimmte es die Vereinbarung von Lausanne. Ohne dieser

Vereinbarung hätten sowohl Hellas als auch der neue Stadt Türkei Probleme.

Warum? Weil der Eroberer bei seiner Eroberung verpflichtet ist die nationale

Rechte der ursprünglichen Bevölkerungen anzuerkennen, wenn diese anderen Nationalitäten angehören. Also wenn die Jungtürken von Kemal Atatürk Kleinasien eroberten, wären verpflichtet nicht nur die nationale Rechte der hellenischen Minderheit Kleinasiens anzuerkennen sondern, auch die Rechte der mehr als 70 übrigen anderen Nationalitäten die in Kleinasien ihre Heimat haben. In Kleinasien, allein die Aleviten zählen mehr als 20 % der heutigen Gesamtbevölkerung der Türkei und sind die zweite größte Religionskraft nach den Sunniten. Die anderen großen Nationalitäten sind die Kurden (20 Millionen Menschen), die Laz (1,5 Millionen Menschen), die Tserkesi (1,0 Millionen

Menschen), die Jiesinti (1,0 Millionen Menschen), die Zasa Sunniten (2,0 Millionen Menschen), die schiitische Aleviten, die Imamiten, die assyrische Nestorianern, die kurdischen Jensiden u.a. Dank der Vereinbarung von                                                                         Lausanne gibt es nicht offiziell für die Türkei die oben genannten

Nationalitäten und deshalb ganz legal braucht die Türkei keine Entschädigungen für diesen Minderheiten zu bezahlen. Alle Nationalitäten sind türkische. Dies stimmt aber nicht! Wenn die Türkei von Zypern, Hellas und andere Staaten,

Sonderrechte für die dort lebenden moslemischen Minderheiten verlangt, darf

sie nicht die Rechte der Minderheiten bzw. der Mehrheiten die in der heutigen Türkei leben, ignorieren und mit Füssen zu treten. Die Verantwortlichen der EU

und der meisten Kernländer dieses Vereins, entweder sind Blind, oder unfähig

und deshalb auch nur Empfänger von Befehlen des internationalen politischen Zionismus. Der erbitterte Kampf der Türkei gegen die Kurden in der Türkei, in Syrien und in Irak wird zu ethnischen Säuberungen führen. Die von den Klugköpfen der EU für die Türken in Aussicht gestellte Visa- Freiheit wird zu einer Fluchtwelle führen, weil sich tausende Kurden in Sicherheit bringen werden, um die Machenschaften von Recep Tayyid Erdogans zu umgehen. Ohne die Vereinbarung von Lausanne wäre z.B. auch die Stationierung von türkischen Militäreinheiten im Kurdengebieten Kleinasiens unzulässig. Auch die Grenzen

zwischen der Türkei, Syrien und Irak sind gemäß der Vereinbarungen von

Lausanne gezogen. Diese Grenzen werden im Zeitalter der kommenden Kriege für das Trinkwasser, besondere strategischer Bedeutung erlangen. Sollte die Türkei militärisch in West-Thrakien von Hellas eingreifen, mit der Begründung

die Rechte der islamische Minderheit, ähnlich wie in Zypern, zu schützen, eröffnet sie dem Weg, mit den gleichen Argumente, für die Rückeroberung von Hellas Kleinasiens und Ost -Thrakiens, aber auch von der EU. Das neue

Osmanische Reich von Recep Tayyip Erdogan ist nicht ein Reich wie manche andere, welche nach einem feindlichen Einfall ihre häusliche Ruhe und politische Existenz mit über 70 ethnischen Identitäten wieder aufnehmen könnte, sobald die Eindringliche sich zurückgezogen hätten. Wenn es einmal das Reich von Recep Tayyid Erdogan zerbrochen werden sollte, dann würde ein Wiederzusammensetzen desselben zum unabhängigen Reich ein Werk bedeuten, das wohl kaum im Bereich menschlicher Integrität und menschlichen Geschicks läge.                                                                                        

Um die Erdöllagerstätten von Mossul Iraks, ging es natürlich auch in Lausanne.

Es gibt Stimmen die behaupten, dass der Griechisch -Türkische Krieg als Teil

eines «Privatkrieges» zur «Eroberung Mossuls», des Strippenziehers im Hintergrund Basil Zaharoff, anzusehen ist. Der türkische Grieche Zaharoff, war ein enger Berater der hellenischen Regierung unter Venizelos, die er mit umtriebiger Energie zum Krieg gegen die Türkei aufstachelte und als Waffenhändler und reichster Mann damals des Globus neben Rockefeller die

hellenische Armee mit Waffen lieferte. Anfang 1921 rife Basil Zaharoff

zusammen mit der Anglo-Persian Oil Company, die «Societe Generale des Huiles de Petrole» (später Teil der BP) ins Leben, die im damals auch in Frankreich tobenden Wettkampf der amerikanischen Standard-Oil-

Gesellschaften mit den britischen Konzernen Shell und Anglo-Persian eine expansive Strategie verfolgte und alles tat, um die US-Ölkonzerne Marktanteile

abzujagen. Zaharoff hatte auch das Erdöl von Mossul im Blick, nicht anders als die US-Ölkonzerne, die an den bisher vergebenen Konzessionen unbeteiligt

geblieben waren. Während die amerikanische Erdölindustrie auf Atatürk und

seine junge Türkei setzte, wählten Zaharoff und die Briten einen anderen Weg, um ihre Macht in Mossul zu behaupten. Sie unterstützten die hellenische Seite.

Der Feldzug der Hellenen endete mit einer katastrophalen Niederlage. Hellas hatte also tragischer Weise auf dem falschen Pferd gesetzt, auf Zaharoff und die

Briten. Den gleichen Fehler macht sie heute wieder. Sie setzt ökonomisch auf

ein neues falsches Pferd, Auf die EU. Die neue katastrophale Niederlage ist                                                                                                                                         vorprogrammiert. Dieses Mal wird sie West- Thrakien und die Inseln des Ostarchipels der Ägäis verlieren. Die Frage des Besitzes diese Erdöllagerstätten  hatte die internationale Gemeinschaft über vier große Vertragswerke hinweg beschäftigt, die in Versailles (1919), San Remo (1920), Sevres (1920) und Lausanne (1923) geschlossen wurden, und eine endgültige Entscheidung des

Völkerbundes ist sogar erst im Jahr 1926 gefallen. Wieder einmal wurde die Rechtsmäßigkeit der Konzession der Türkisch Petroleum Company (TPC) von Vertretern verschiedener Länder, die sich in ihr nicht oder nicht ausreichend vertreten sahen, im Zweifel gezogen, wurden die entsprechenden Anrechte für gemeinsam mit dem Osmanischem Reich erloschen erklärt. Überhaupt war Mossul in Lausanne ein großes Thema. Während die türkische Seite das Gebiet zurückforderte, stellte Großbritannien der Kurdenprovinz eine erweiterte Autonomie in Aussicht. Kurdische Vertreter aber waren in Lausanne nicht anwesend. Daraufhin bestand die türkische Delegation sowohl für die Türken als auch für die Kurden zu sprechen und fortan wurden die Kurden der Türkei kurzerhand zu «Bergtürken» d.h. ohne eigene ethnische Identität erklärt.

Es erklärt sich damit auch die Tatsache, warum heute  die Türkei mit Duldung

der Kurden Nordiraks und der USA Armeeeinheiten in Nordirak stationiert und

ist auch mit der TPC an die Erdölproduktion in Nordirak beteiligt. Es ist ferner ein offenes Geheimnis, dass die heutige Türkei und Saudi-Arabien im Auftrag der USA, als Schutzmächte hinter dem «Islamischen Staat» stehen. Eine große

Frage aber bleibt bis heute unbeantwortet: Wer wird der Nächste nach

Madrid, London, Paris, Ankara, Istanbul und Brüssel sein?

 

Dr. Georg Chaziteodorou

Μοιραστείτε το!

10 comments to ΤΟ ΞΕΜΑΣΚΑΡΩΜΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ RECEP TAYYIP ERDOGAN!

  • ΤΟΥΡΚΟΙ…(ενα ονομα,μια χωρα,μια βρισια)

    Μιζεροι ανθρωποι, αναξιοι αντιπαλοι!!

    “Ο εχθρος σου σε προσδιοριζει”, ελεγε ο Νιτσε.

    Σ’ αυτο ειχε δικιο.

    Οποιον επιλεγουμε για αντιπαλο του προσφερουμε τουλαχιστον το… ισοκυρο της δικης μας προσωπικοτητας.

    Αν μας επιλεξει εκεινος, τοτε οφειλουμε να ασχοληθουμε μαζι του.

    Μας εκλεψαν το ονειρο?

    Μας εκλεψαν την περπατησια?

    Μας οδηγουν σε αγριο αγωνα πτωματων?

    Τιποτα δεν ειναι τυχαιο γεγονος!

    Η εκρηξη ειναι αναποφευκτη.

    Κι οπως λεει και ο Πουτιν,ο αγωνας εχει αξια μονον οταν χρησιμοποιησεις ολα σου τα οπλα,κρυφα η φανερα,δεν εχει σημασια.

    Στον αγωνα μπαινεις για να νικησεις κι οχι για να χασεις!

    Η βασικη αιτια της μανιασμενης εχθροτητας των Τουρκων ειναι το οτι κατοικουν σε ελληνικα εδαφη.

    Κωνσταντινουπολη ,τα παραλια της Μικρας Ασιας,Κυπρος. Δυναμεις κατοχης.

    Αλλωστε το αποδεικνυουν συνεχεια, γιορταζοντας καθε φορα τις κατακτησεις τους,

    γεγονος που σημαινει πως γνωριζουν καλυτερα οτι,

    δεν κατοικουν σε περιοχες που τους ανηκουν.

    Αν αναφερθουμε και στους διωγμους των Ελληνων που κατοικουσαν μεχρι προσφατα εκει,

    θα κατανοησουμε καλυτερα το μισος τους εναντιον μας.

    Η Ελλαδα και η Κυπρος οφειλουν να διεκδικησουν την απελευθερωση των εδαφων τους

    αν και τα συνορα ειναι πλεον δεδομενα.

    Η Τουρκια, “κρινοντας εξ ιδιων τα αλλοτρια”, δεν σεβεται καμια διεθνη συμφωνια,

    οποτε δεν προκειται ποτε να μας αφησει σε ησυχια, κατ’ αναλογια με τη Γερμανια,

    με την οποια εχει αρκετα κοινα “φυλετικα” χαρακτηριστικα.(φτου τους)

    Αλλωστε ηταν συμμαχοι κατα τη διαρκεια του 2ου Παγκοσμιου Πολεμου.(ξανα φτου τους)

    Ενα δευτερο στοιχειο της εχθροτητας ειναι ο θρησκευτικος φανατισμος,

    με τη Δυση να μην ενδιαφερεται καθολου για τους χιλιαδες χριστιανους,

    που διωκονται και δολοφονουνται καθημερινα, απο τους φανατικους ισλαμιστες

    στην Ασια και στην Αφρικη.

    Τριτο ειναι το θεμα της κατεχομενης Κυπρου, οι θρασεις “εδαφικές” διεκδικησεις

    στο Αιγαιο και αλλου, οι οποιες δεν προκειται ποτε να σταματησουν.

    Επομενως, ο δευτερος αυτος μεγαλος εχθρος της Ελλαδας και της Κυπρου θα παραμεινει

    ως εχει, γεγονος που θα επιδεινωνεται απο τα οικονομικα προβληματα που αντιμετωζει.

    Δυστυχως η Ελλαδα και Η Κυπρος αν και ειναι παμπλουτες και προικισμενες χωρες,

    δεν εχουν την δυνατοτητα η τον τροπο,

    με τον οποιο θα προστατευσουν σωστα τα συνορα τους.

    Αν μπορεσουν να αποβαλλουν το βασικοτερο τους ελαττωμα:

    τη διχονοια,που “εκφραζεται” συχνα ως μισαλλοδοξια,

    διαλυοντας την κοινωνικη συνοχη,ε τοτε..

    “παλι με χρονια με καιρους,παλι δικα μας θαναι”.

    Ετσι ειναι οι πολεμοι κι ο Θεος ας κανει το θαυμα του κι ας μην το αξιζουμε!

    Καλημερα ανθρωποι!!

    Καλημερα φυση!!

    Wicca το αλητακι.

    κατερινα Αργυροπουλου

    https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1568282690069818&set=a.1408677586030330.1073741843.100006643059353&type=1&theater

    • ΤΟΥΡΚΟΙ “ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΙ” (ΛΕΜΕ ΤΩΡΑ…) ΛΕΝΕ ΠΩΣ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΕΘΝΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ

      ΚΑΙ ΠΩΣ “ΤΟΥΡΚΟΣ” ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΓΑΪΔΑΡΟΣ…

      4/11/14

      Την πραγματικά εντυπωσιακή ιστορική ομολογία ότι ο χαρακτηρισμός «Τούρκος» σήμαινε γάιδαρος στην οθωμανική εποχή και ήταν ένας άκρως υποτιμητικός χαρακτηρισμός, έκανε και μάλιστα σε δημόσια σύσκεψη, (1/12/2013), ο καθηγητής ιστορίας του πανεπιστήμιου Gazi της Άγκυρας, Cemalettin Taşkıran.

      Ο γνωστός Τούρκος καθηγητής υποστήριξε με έμφαση ότι το να λένε οι σημερινοί κάτοικοι της Τουρκίας με υπηρηφάνεια ότι είναι Τούρκοι, είναι εκ των άνωθεν επιβολή μετά από την κατασκευή μιας τεχνητής τουρκικής εθνικής ταυτότητας από τον ίδιο τον ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκίας, Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ. Το εντυπωσιακό είναι ότι οι δηλώσεις αυτές του Τούρκου καθηγητή ήρθαν αμέσως μετά την επίσης πρωτοφανή δήλωση- ομολογία,

      (29/11/2013), που έκανε σε ένα δημόσιο πάνελ στο πανεπιστήμιο της Baypurt ο αρθρογράφος της τουρκικής εφημερίδας, Yeni Şafak και μέλος της κεντρικής επιτροπής του ισλαμικού κόμματος του Ταΐπ Ερντογάν, καθηγητής, Yasin Aktay, ο οποίος δήλωσε ότι δεν υπάρχει και δεν υπήρξε ποτέ… τουρκική φυλή. Οι δυο αυτοί διανοούμενοι κυριολεκτικά «τάραξαν τα νερά» της τουρκικής επικαιρότητας. Συγκεκριμένα ο καθηγητής ιστορίας Cemalettin Taşkıran μιλώντας σε μια δημόσια διάσκεψη που οργανώθηκε στην πόλη της Αττάλειας για τον Κεμάλ Ατατούρκ από τον δήμαρχο και με την συμμέτοχη της γνωστής τουρκικής εθνικιστικής οργάνωσης, Γκρίζοι Λύκοι, αποστόμωσε κυριολεκτικά το ακροατήριο του δηλώνοντας με έμφαση πως η ιστορική αλήθεια είναι ότι η λέξη Τούρκος ήταν ύβρις και σήμαινε με λίγα λόγια… γάιδαρος, ενώ ήταν μεγάλη ντροπή κάποιος να χαρακτηρίζονταν σαν Τούρκος.

      Σύμφωνα με τις ιστορικές μελέτες και μετά από δεκαετίες αυστηρής λογοκρισίας αποκαλύπτεται η ιστορική πραγματικότητα για την έννοια Τούρκος και τι σήμαινε αυτή επί οθωμανικής εποχής. Όπως αναφέρεται, μέχρι το 1876 η λέξη Τούρκος δεν απαντούσε πουθενά στα επίσημα έγραφα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Ο ίδιος ο Πορθητής αναφέρονταν σαν, «Ηγεμόνας των Ρωμιών», ενώ πολλοί ιστορικοί υποστηρίζουν ότι ήταν Έλληνας από μητέρα. Αλλά το πιο εκπληκτικό ήταν πως οι διανοούμενοι της Οθωμανική αυτοκρατορίας, οι ποιητές και οι μορφωμένοι του παλατιού έδειχναν σε κάθε ευκαιρία τον αποτροπιασμό τους και την αποστροφή τους προς κάθε τι που εμφανίζονταν σαν τουρκικό. Ο μεγάλος Οθωμανός ποιητής, Μπακί, της εποχής του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπή, στο αποκορύφωμα της αυτοκρατορίας, είχε γράψει ένα έκπληκτο ποίημα για τους Τούρκους και έλεγε τα εξής χαρακτηριστικά : «Κανένα στέμμα δεν μπορεί να στέψει τον κάτοχο ένδειας και πενίας. Όποιος ανήκει στην τουρκιά, έχει αγύριστο κεφάλι. Ο Τούρκος στερείτε ικανότητας να ηγεμονεύσει». Ένας άλλος γνωστός Οθωμανός ποιητής, ο Νεφ, είχε πει, « Ο Θεός έχει στερήσει την πηγή της γνώσης από τους Τούρκους». Ο Οθωμανός λόγιος, Χαφίζ Αχμέτ Τσελεμπί είχε γράψει το 1499 αυτές τις πράγματι πολύ χαρακτηριστικές φράσεις, «Μην τύχει και λογιάσεις τον Τούρκο ως άνθρωπο. Αν κατά τύχη βρεθεί ζάχαρη σε χέρι Τούρκου, αυτή μετατρέπετε σε δηλητήριο. Μην θλίβεσαι καθώς αποκεφαλίζεις Τούρκο. Και πατέρας να’ ναι μην διστάσεις να σκοτώσεις τον Τούρκο». Οθωμανοί λόγιοι, όπως ο Ναΐμά ή ο Οθωμανός ιστορικός, Κεριμεντίν Μαχμούντ, από το Άκσαράι, χαρακτήριζαν τους Τουρκογενείς σαν καθυστερημένους, πνευματικά βάρβαρους, θεομπαίχτες, αγύρτες, βρώμικους Χαρακτηριστικό είναι τα όσα αναφέρει ο Κεριμεντίν Μαχμούτ, «Τούρκοι, σκυλιά, λύκοι, κάνουν τον άγριο, αλλά όταν έρθει η στιγμή να αντιμετωπίσουν τον αντίπαλο το βάζουν στα πόδια» Μετά από όλα αυτά όπως υποστήριξε και ο Cemalettin Taşkıran το να επαναλαμβάνουμε σήμερα το ρητό του Κεμάλ, «Τι ευτυχής να λέω πως είμαι Τούρκος», είναι αν μη τι άλλο μια ιστορική ειρωνεία γιατί ο Τούρκος ήταν το πιο υποτιμητικό και βρώμικο στοιχείο στην οθωμανική αυτοκρατορία.

      Αυτά για να μαθαίνουν και εδώ στην Ελλάδα όλοι αυτοί οι νεόκοποι τουρκολάγνοι, ραγιαδόφρωνες πολιτικοί και δήμαρχοι και οι όλοι οι αποβλακωμένοι εκστασιαζόμενοι από τις τουρκικές τηλεοπτικές ηλιθιότητες, ποια είναι η ιστορική αλήθεια για τους Τούρκους. Η ιστορία δεν διαστρεβλώνεται και όταν παραποιείται, έρχεται η ώρα της ιστορικής δικαίωσης και ιστορικής «εκδίκησης».

      ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ

      http://www.stoxos.gr/2014/11/blog-post_274.html

  • ΤΩΡΑ ! ΞΥΠΝΑ ΡΑΓΙΑ ΟΣΟ ΑΚΟΜΑ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΕΙΣ….‏

    Μην οργίζεστε και μην παλεύετε για τα χρήματα που μας πήραν…

    Αυτά έχουν μηδαμινή αξία μπροστά στην αξιοπρέπεια και την ελευθερία

    που σας τσαλαπατούν…..

    Μας φόρτωσαν όλους τους αλαζόνες και ματαιόδοξους υπάνθρωπους προδότες στον σβέρκο

    με την οθόνη της εμετικής τηλεόρασης και με απάνθρωπο γκλομπ που ΜΑΤατζή

    που δέρνει και την ίδια του την μάνα…..

    Μας παρέσυραν να χάσουμε την ηθική μας

    και την οικογενειακή κοινωνική και εθνική συνοχή που είχε η χώρα μας…..

    Μας πούλησαν την μισή Κύπρο μας

    και αναγκάζομαι κάθε μέρα να βλέπω την γελοία σημαία τους

    στην καμπούρα του σκυμμένου ,μα άλλοτε περήφανου Πενταδάκτυλου……

    Μας διέλυσαν την πολυτιμότερη κληρονομιά των προγόνων μας

    που ήταν η αρχαία σοφή και θεική μας γλώσσα…..

    Μας αντικατέστησαν την πιο υγιεινή διατροφή

    με τα χημικά σκουπίδια που μας ταίζουν……

    Μας αντικατέστησαν τον Πυθαγόρα ,τον Πλάτωνα ,τον Σωκράτη την Υπατεία

    με πρότυπα χυδαία τύπου Τζούλιας ,Ψινάκη ,Ρουβά ,Μενεγάκη ,Κορομηλά

    και κάθε καραπουτ@νας που κυκλοφορεί στο σκυλολόι της Show biz……….

    Μας έκαναν να ντρεπόμαστε για το ένδοξο παρελθόν μας

    και από Φωτοδότες της ανθρωπότητας ,μας έκαναν περίγελο

    και ζητιάνους πρεζάκηδες της δόσης…..

    Μας έκλεισαν σε εκκλησιαστικές και γηπεδικές στάνες και σε τσίρκα στυλ Eurovision ,

    που τα αναγάγαμε σε εθνικά θέματα Ελληνικής υπερηφάνειας…..

    Μας χώρισαν σε κόμματα και κομματάκια που στην κορυφή ενώνονται

    και στην βάση σκοτώνονται…….

    Μας κυβερνούν ακόμα τα καθάρματα,που πίσω τους κρύβονται οι Σιωνιστές τραπεζίτες

    με την φονική τους μηχανή που ονομάζεται ΗΠΑ.

    Ανάγαγαν την πουτ@νιά σε καλλιτεχνία ,την μικρότητα και την κακία σε εξυπνάδα ,

    την χυδαιότητα σε χιούμορ και την πορνογραφία σε λογοτεχνία……

    Μας στέρησαν την κρίση και την αντίληψη στα σχολεία πλυντήρια εγκεφάλων ….

    Μας εμβολιάζουν με ασθένειες

    και μας θεραπεύουν με χημικά που πολλαπλασιάζουν τις ασθένειες

    αντί να τις εξαλείφουν ,αν είσαι τυχερός και έχεις να δώσεις το φακελάκι

    στον επίορκο του Ιπποκράτη ιατρό…..

    Μας φορτώνουν τον κάθε ανύπαρκτο χλεχλέ τύπου Αδωνι ,Πρετεντέρη,Τσίμα ,

    μέρα νύχτα στο σαλόνι ,να ουρλιάζουν σαν κανίβαλοι για ώρες ,λέγονταςΤΙΠΟΤΑ !!!

    ΛΙΓΗ ΤΣΙΠΑ ΔΕΝ ΣΟΥ ΕΧΕΙ ΜΕΙΝΕΙ ΒΡΕ ΕΛΛΗΝΑ ;

    ΛΙΓΟ ΦΙΛΟΤΙΜΟ που κάποτε σε διέκρινε ;

    ΛΙΓΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ που κάποτε δεν σήκωνες μύγα στο σπαθί σου για αυτήν ;

    ΛΙΓΗ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΓΕΝΝΑΙΟΤΗΤΑ που κάποτε όλη η πλάση σε θαύμαζε για αυτά ;

    ΟΥΤΕ ΤΩΡΑ ,ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΒΓΑΖΕΙΣ ΤΟΝ ΕΠΙΘΑΝΑΤΙΟ ΡΟΓΧΟ ΔΕΝ ΣΑΛΕΥΕΙΣ ΛΙΓΑΚΙ

    ΝΑ ΤΡΟΜΑΞΕΙΣ ΤΑ ΠΟΝΤΙΚΙΑ ΠΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΣΕ ΡΟΚΑΝΙΖΟΥΝ ΑΦΟΥ ΠΡΩΤΑ ΣΕ ΥΠΝΩΤΙΣΑΝ ;

    Με τι μούτρα θα αντικρύσεις όταν πεθάνεις τον Λεωνίδα ,τον Θεμιστοκλή ,

    τον Μιλτιάδη ,τον Κολοκοτρώνη ,τον Καραισκάκη ,τον Μιαούλη ,την Μπουμπουλίνα ,

    τον Μπελογιάννη ,τον Αυξεντίου ,τον Παλικαρίδη ,τον Μάτση ,τον Λαμπράκη ,

    τον Πέτρουλα ; Τι θα μπορέσεις άραγε να τους πεις

    όταν σε ρωτήσουν για ποιους άραγε έχυσαν το αίμα τους ;

    Οτι δεν κατάλαβες τι γινόταν επειδή τα ντοπαρισμένα παλικάρια μας έπαιρναν μετάλλια

    στις στημένες Ολυμπιάδες ,ότι πανηγύριζες το Euro και δεν πρόσεξες ,ότι σε τύφλωσε

    το βρακί της Παπαρίζου που σου έλεγε πως είσαι ο “νούμερο ένα “,

    και κέρδιζε την Eurovision ,αλλά την συνέχεια του τραγουδιού που έλεγε ¨

    you are the number one malakas “, δεν την αντιλήφθηκες ;

    Οτι ποτέ σου δεν κατάλαβες ,δεν χωρούσε στο μυαλό σου

    Οτι ο κάθε ένας που σου πούλαγε σωτηρία ήταν ο επόμενος προδότης ;

    Σήκω ραγιά το κεφάλι ψηλά γιατί δεν το βλέπω για πολύ ακόμα να στέκεται στον ώμο σου…

    . ΞΥΠΝΑ ΟΣΟ ΑΚΟΜΑ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΕΙΣ !!!

    Από e mail … Ευχαριστούμε τον αναγνώστη Ch . G

    http://www.aetos-apokalypsis.com/2015/06/ksypna-oso-prolaveneis-ragia.html

  • ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΣΗΚΩΝΟΝΤΑΙ;

    ****************************************************

    Αυτό το ερώτημα έχει γίνει η αγαπημένη καραμέλα σε συζητήσεις εντός κι εκτός συνόρων.

    Οι εύκολες απαντήσεις είναι πολλές.

    Ο καθένας μπορεί να βρει ένα σάκο του μποξ και να εκτοξεύσει πάνω τη οργή του.

    Όλοι μπορούμε να βγάλουμε την ουρά μας απέξω

    και να υποδείξουμε κάποιον άλλον που φταίει ή αντίθετα

    να φορτωθούμε όλες τις ενοχές και ν΄αρχίσουμε να αυτομαστιγωνόμαστε.

    Όμως η ουσιαστική απάντηση στο ερώτημα, δεν μπορεί να είναι παρά μία.

    Ποιοι Έλληνες;

    Οι Έλληνες σαν ένας λαός που κατοικεί

    σ΄ενα συγκεκριμένο χώρο ή μια κοινή συνισταμένη

    που ενώνει ανθρώπους διαφορετικούς μεταξύ τους

    αλλά που έχουν μια συγγενή αντίληψη των όσων συμβαίνουν;

    Αν λοιπόν εννοούμε τους Έλληνες σαν κατοίκους ενός συγκεκριμένου χώρου,

    αυτόματα οδηγούμαστε στην απάντηση του γιατί δεν γίνεται τίποτα.

    Γιατί οι κάτοικοι αυτού του τόπου μπορεί να έχουν τόσες μεγάλες διαφορές μεταξύ τους,

    ώστε να μην μπορούν να βρουν κοινές συνισταμένες αντίστασης,

    γιατί πολύ απλά δεν έχουν κοινές αντιλήψεις.

    Ένα μέρος των κατοίκων μπορεί να θεωρεί πρόοδο

    το να πάρει πίσω τους μισθούς που έχασε κι όλα καλά.

    Ένα άλλο μέρος μπορεί να θέλει να βρει ευκαιρίες να κάνει μπίζνες μέσα στα συντρίμμια.

    Κάποιοι άλλοι μπορεί να οραματίζονται ανατροπές κι επαναστάσεις

    απέναντι στο υπάρχον σύστημα.

    Μια άλλη κατηγορία μπορεί να είναι παντελώς αδιάφορη στις κοινές συνισταμένες

    και να σκέφτεται μόνο το τομάρι της και πως θα επιβιώσει.

    Κάποιοι άλλοι μπορεί να ονειρεύονται πως είναι απόγονοι του Λεωνίδα

    και κάποιοι άλλοι απόγονοι των ηγεμόνων του Βυζαντίου.

    Υπάρχει μια ατέλειωτη ποικιλία κατοίκων ενός τόπου που είναι εγκλωβισμένοι

    σε συγκεκριμένες ιδεολογίες, θρησκευτικές αντιλήψεις, οικονομικά συμφέροντα,

    προσωπικές φιλοδοξίες, ιδιαίτερα προβλήματα στις μικρές φωλίτσες ο καθένας.

    Για να λειτουργήσει ένας λαός σαν σύνολο απέναντι σε ένα οποιονδήποτε εχθρόπου

    θέλει να σκλαβώσει τη πατρίδα του ή ακόμα και να την αφανίσει,

    πρέπει να έχει δημιουργήσει μέσα του κάτι σημαντικότερο από τα προσωπικά συμφέροντα

    των επί μέρους μονάδων.

    Να έχει ένα απόθεμα κοινών συνισταμένων που είναι ιερές αξίες,

    και τις οποίες δεν επιτρέπει να παραβιάζει κανείς άσχετα

    σε τι προσωπική κατάσταση βρίσκεται.

    Για να αγαπάει ένας λαός τη πατρίδα του και να σέβεται την ιστορία του

    και τους προγόνους του, πρέπει να υπάρχουν διδάγματα,

    αγαθά που ξεφεύγουν από την σφαίρα της καθημερινότητας,

    παραδόσεις, χαρακτηριστικά και “συγγένειες” που τις έχει διαφυλάξει

    σαν “εθνική του ταυτότητα”.

    Όμως υπάρχει κάτι τέτοιο;

    Η Ελλάδα που αναφέρουμε συνέχεια, και που έχει γίνει τόσο της μόδας τώρα τελευταία

    να την βάζουμε μπροστά στη προσωπική μιζέρια μας, τη πνευματική μας φτώχεια,

    την υποταγή μας σε όλο αυτό το παρανοϊκό σύστημα που βιώνουμε,

    είναι κάτι το αφηρημένο;

    Όχι.

    Είναι ένα κράτος με συγκεκριμένα σύνορα και συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.

    Όταν λέμε Ελλάδα αυτό που φέρνουμε στην επιφάνεια

    να μας σώσει είναι το βαρύ παρελθόν μας, το βαρύ όνομά μας.

    Όμως το όνομα αυτό μπορεί να είναι βαρύ,

    αλλά οι κάτοικοι αυτής της χώρας είναι καταναλωτές ενός παγκόσμιου συστήματος αξιών,

    ζουν και λειτουργούν με τα πρότυπα αυτού του συστήματος,

    έχουν δημιουργήσει σαν αξίες και ανάγκες αυτά που προτείνει αυτό το σύστημα αξιών.

    Ο Έλληνας καταναλωτής των μεγάλων αλυσίδων σούπερ μάρκετ, των ριάλιτυ της τηλεόρασης,

    ο συλλέκτης διαφόρων γκάτζετ τελευταίας τεχνολογίας, ο λάτρης της ρόδας,

    της μάσας, της μοδάτης ένδυσης,

    ο διψασμένος για χρήμα και καλοπέραση, ο αντιγραφέας τηλεπερσόνων,

    και πρωταγωνιστών διαφημιστικών σποτ,

    σε τίποτα δεν διαφέρει από τον εθισμένο ευρωπαίο ή αμερικανό καταναλωτή,

    παρά μόνο σε ότι αφορά το τρόπο που εφαρμόζει και υπακούει στα ερεθίσματα αυτά.

    Ο μέσος Έλληνας δεν είναι με ένα βιβλίο στο χέρι να μελετάει αρχαίους φιλοσόφους,

    ούτε φοράει τη φουστανέλα του Κολοκοτρώνη,

    ούτε πολεμάει στα βουνά της Πίνδου με κρυοπαγήματα στα πόδια.

    Ο μέσος Έλληνας στο χέρι του κρατάει ένα τάμπλετ, φοράει κάποια ξένη επώνυμη φίρμα,

    και πολεμάει για μια πρόσληψη σε κάποιο πολυεθνικό κολοσσό

    ή για ένα διορισμό για να εξασφαλίσει χρήμα για να μπορεί να αγοράσει

    κι άλλα από αυτά τα “αγαθά” που είναι και η κεντρική ιδέα της ζωής του

    και της κοσμοαντίληψής του.

    Το αν χορεύει ζεϊμπέκικο και τσιφτετέλια

    ενώ οι συγγενείς του Ευρωπαίοι χορεύουν ταραντέλες,

    βαλς και καντρίλιες δεν σημαίνει απολύτως τίποτα.

    Το αν παρακολουθεί μετά μανίας ένα χαζοκούτι

    που έχει κι ελληνικούς υπότιτλους ακριβές καρμπόν με τα υπόλοιπα χαζοκούτια

    των εκτός συνόρων κατοίκων είναι η ουσία.

    Γιατί όταν δεν έχεις να παρουσιάσεις κάτι διαφορετικό που να αλλάξει τα δεδομένα

    αλλά κυκλοφορείς μέσα στα ίδια σκ@τ@, με όλο τον υπόλοιπο πλανήτη,

    το να λες “εμείς είμαστε Έλληνες ρε” καταντάει γραφικό.

    Όταν οι άνθρωποι που έχεις επιλέξει να σε κυβερνούν είναι κλώνοι

    όλων των υπόλοιπων κυβερνώντων στα άλλα κράτη,

    όταν οι κατευθύνσεις που μεγαλώνεις τα παιδιά σου

    είναι κλωνοποιημένες κατευθύνσεις των υπόλοιπων γονιών εκτός συνόρων,

    όταν οι αξίες που έχεις στη ζωή σου και η αντίληψή σου για το κόσμο

    και για τον άνθρωπο είναι καρμπόν με τις αντιλήψεις ενός παγκόσμιου συστήματος,

    με τι τρόπο δηλαδή αποδεικνύειες την ιδιαίτερη ταυτότητα που υποτίθεται πως έχεις;

    Οι Έλληνες λοιπόν δεν αντιδρούν γιατί πολύ απλά δεν μπορούν να βρουν κάτι

    για το οποίο να πολεμήσουν, τόσο ισχυρό, τόσο σπουδαίο,

    ώστε να θυσιάσουν την προσωπική τους ασφάλεια ο καθένας,

    τη φωλίτσα του για ένα μεγάλο ιδανικό.

    Ένα κοινό όνειρο που θέλουν να γίνει πραγματικότητα.

    Και που θα μπορέσουν να το μεταδώσουν και πέρα από τα σύνορα.

    Ένα μήνυμα για όλη την ανθρωπότητα.

    Μια διαφορετική πρόταση απεγκλωβισμού των ανθρώπων από τη παγκόσμια φυλακή τους.

    Αυτό το μήνυμα έδωσαν οι πρόγονοι μας στην ανθρωπότητα

    και γι΄αυτό σε κάθε γωνιά της γης, ανεξάρτητα από χρώμα, ράτσα, τόπο, χρόνο,

    υπάρχουν ακόμα τα ίχνη τους.

    Ένα μήνυμα που δεν έχει καμιά σχέση με ότι εμείς σήμερα δίνουμε στα παιδιά μας.

    Γι΄αυτό και φοβόμαστε όλο και περισσότερο τα σύνορα.

    Τους κακούς που θα μας κατασπαράξουν.

    Εχθρούς από κάθε κατεύθυνση.

    Γιατί δεν έχουμε κάτι τόσο δυνατό ώστε να είναι από μόνο του όπλο

    που κανείς δεν μπορεί να νικήσει.

    Δεν έχουμε κοινή αντίληψη μιας εθνικής ταυτότητας που είναι φτιαγμένη

    όχι από λόγια αλλά από έργα που οι άλλοι θα επιθυμήσουν να αντιγράψουν

    κι όχι να καταστρέψουν.

    Δεν έχουμε να παρουσιάσουμε ισχυρά διαπραγματευτικά χαρτιά

    και να απειλήσουμε όποιος διαταράξει την ελληνικότητά μας,

    γιατί πολύ απλά δεν έχουμε ελληνικότητα.

    Είμαστε πρόχειρα αντίγραφα των υπόλοιπων που θεωρούμε ξένους.

    Είμαστε όλοι προδότες των αξιών και των ιδανικών των προγόνων μας.

    Γι΄αυτό και εκλέγουμε ανάλογους με την αντίληψή μας ανθρώπους να μας εξουσιάζουν,

    γι΄αυτό φοβόμαστε τόσο ώστε να καταντήσουμε ζητιάνοι και απελπισμένοι.

    Γι΄αυτό προσπαθούμε να συγκεντρώσουμε τρόφιμα σε περίπτωση καταστροφής,

    άλλοι το σκάνε για να φτιάξουν τη ζωούλα τους αλλού,

    κι άλλοι ονειρεύονται αιματηρές εκκαθαρίσεις και νέα στρατόπεδα γιατί φοβούνται.

    Φοβούνται να διεκδικήσουν την αληθινή ελευθερία.

    Αυτοί που δεν αντιδρούν λοιπόν δεν είναι οι Έλληνες

    αλλά οι κλώνοι του δυτικού μοντέλου ζωής,

    οι εγκλωβισμένοι στα ίδια αδιέξοδα, στους ίδιους εφιάλτες με τους κατακτητές τους.

    Και γι΄αυτό και όλος ο πόλεμος που γίνεται αυτή τη στιγμή γύρω μας

    ποντάρει ακριβώς σ΄αυτό.

    Να μην αποκτήσουμε με κανένα τρόπο συνείδηση του τρόπου

    που θα μπορούσαμε να γκρεμίσουμε αυτό το μοντέλο ζωής σε 24 ώρες.

    Γιατί οι γνωρίζοντες ξέρουν πως μέσα μας υπάρχει ένα ανυπότακτο πνεύμα,

    μια ιερή τρέλα που λειτουργεί σε διαφορετικό επίπεδο,

    γνωρίζουν πως αν μας έπιανε το πείσμα μας και κατορθώναμε

    όπως έχουμε κάνει χιλιάδες φορές στην πανάρχαια ιστορία μας

    να βάλουμε πάνω από τους ατομικούς μας φόβους,

    τα συλλογικά μας όπλα, θα φέρναμε ανάποδα το ντουνιά όπως έλεγε κι ο ποιητής.

    Γνωρίζουν πως έχουμε συγκεκριμένους δεσμούς

    που αν τους ενεργοποιήσουμε και τους ενισχύσουμε θα κατορθώσουμε να ξεθάψουμε

    από μέσα μας μεγαλείο, που τώρα έχει κρυφτεί κάτω από τόννους σκουπιδιών,

    ασύμβατων με τη πραγματική μας φύση,

    γι΄αυτό και φροντίζουν αργά και σταθερά να εξαφανίσουν όλους αυτούς τους δεσμούς.

    Και το κάνουν πολύ εύκολα γιατί η πλειοψηφία των κατοίκων αυτού του τόπου

    έχει ξεχάσει ποιοι είναι αυτοί οι δεσμοί και τι δύναμη έχουν.

    Είναι τυχαίο που οι Έλληνες διασκορπισμένοι σε όλη την ανθρωπότητα εκτός συνόρων,

    μπορούν και κάνουν θαύματα?

    Είναι τυχαίο που έχουν τέτοιους μηχανισμούς μέσα τους

    ώστε να είναι όποτε και όπου θελήσουν παγκόσμιοι πολίτες,

    χωρίς σύνορα, χωρίς κανένα εμπόδιο να προσαρμόζονται

    άμεσα ακόμα και στους πιο αφιλόξενους τόπους,

    και να διαπρέπουν ο καθένας στο δικό του χώρο? Τίποτα δεν είναι τυχαίο.

    Απλά εμείς το έχουμε ξεχάσει κι έχουμε δεχτεί αδιαμαρτύρητα τη μετατροπή μας

    σε ανδρείκελα μιας παγκόσμιας παράνοιας.

    Κανένας κομματικός μηχανισμός δεν ήταν πατριωτικός στην Ελλάδα ποτέ,

    καμιά κυβέρνηση δεν λειτούργησε με γνώμονα το συμφέρον του τόπου και του λαού.

    Οι ηγέτες μας και τα κόμματα μας ούτε μεγαλείο είχαν ούτε στελέχη που να ασπάζονται

    το ελληνικό μοντέλο αντίληψης.

    Όλα ξενόφερτα ήταν και είναι.

    Προσαρμοσμένα στα διεθνή πρότυπα με σκοπό να προσαρμόσουν

    και όλους τους κατοίκους σ΄αυτά.

    Κατοίκους που τρέχουν στα σούπερ μάρκετ ν΄αγοράσουν λεμόνια από την Αργεντινή,

    φιστίκια αιγίνης από τη Τουρκία και λάδι από τη Γερμανία!

    Κατοίκους που διαβάζουν ένα σωρό αηδίες και τους δικούς τους συγγραφείς, ποιητές,

    φιλοσόφους, ζωγράφους, καλλιτέχνες τους θεωρούν κουραστικούς ή ντεμοντέ.

    Κατοίκους που κάνουν οικονομίες για να πάνε σ΄ενα μοδάτο θέρετρο

    και δεν έχουν μπει στο κόπο ν΄ανέβουν ούτε μέχρι το Παρθενώνα να τον δουν από κοντά.

    Κατοίκους που ο ζωτικός τους χώρος καταλαμβάνεται από ότι αηδία τους πουλήσει

    κάθε απατεώνας.

    Έλληνες, Ιταλοί, Ισπανοί, Πορτογάλοι και Ιρλανδοί που πρέπει ντε και καλά

    να συμμορφωθούν στην εντέλεια στη νέο αποικιοκρατική μανία των αγγλοσαξώνων,

    της ενωμένης και τρανής Γερμανίας, της Αμερικής των οίκων αξιολόγησης,

    και τη παγκόσμια τραπεζική κυριαρχία των ψυχασθενών ….

    Τυχαίο;

    Δε νομίζω.

    Μη τυχόν και θυμηθούν τα μυστικά της συγγένειας…

    Μη πάρουμε χαμπάρι πως έχουμε βαπτιστεί με δικό μας όνομα,

    μήπως αναγνωρίσουμε εμπόρους της δυστυχίας μας.

    Βήμα βήμα και με πολύ μεθοδευμένες κινήσεις ο νότος της Ευρώπης αλώθηκε.

    Με βοήθεια από κάθε πιθανή πηγή της δύσης και της ανατολής.

    Κι οι λαοί μας πρέπει να νοιώσουν ένοχοι, τιποτένιοι, ανάξιοι να διεκδικήσουν

    πίσω την ιστορία τους.

    Όπως οι λαοί της άλλης ανατολής,

    εκείνοι που πατάνε στα χώματα που άλλαξαν με τη σειρά τους

    την ιστορία της ανθρωπότητας σε πανάρχαιους χρόνους,

    και πάνω στα βομβαρδισμένα ερείπια των εκατομμυρίων χρόνων ιστορίας

    χτίζουν τους ουρανοξύστες του μίσους και του σκοταδισμού

    για να κρατήσουν τους ανθρώπους μαριονέτες.

    Όλοι αυτοί οι λαοί αναφέρονται στα σημειωματάρια της κούφιας τάξης πραγμάτων

    σαν τιποτένιοι, ανάξιοι που έχουν ανάγκη από συμμόρφωση και βούρδουλα…

    τι μεγαλύτερο θράσος να περιγράψει κανείς..

    Όλα μελετημένα στη παραμικρή λεπτομέρεια.

    Με ποιο τρόπο έγινε αυτή η άλωση;

    Με ποιους μηχανισμούς συμβαίνει τώρα και θα γίνει ακόμα πιο θλιβερή΄;

    Όποιος έχει την ικανότητα ακόμα ας κοιτάξει.

    ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

    Με χαρά όμως πίσω από όλο αυτό το σκοτεινό τοπίο βλέπω,

    πως τα πράγματα δεν είναι τόσο βολικά για όσους τα έχουν σχεδιάσει.

    Ξεπετάγονται

    σιγά σιγά διάφοροι ναυαγοί

    και φτιάχνουν σχεδίες για την επιστροφή στη πατρίδα.

    ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

    Βλέπουμε ανάμεσα στους υπερβολικά κοιμισμένους πολίτες

    να ξεπετάγονται νέοι άνθρωποι που είναι υπερβολικά αφυπνισμένοι.

    Δεν έχει σημασία ο αριθμός.

    ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

    Το ότι συμβαίνει έχει σημασία.

    triklopodia.gr

    http://www.pame.gr/politiki/politika/ellines-den-antidroun.html

    ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΓΙΑΓΙΑ

  • Η έννοιες Κράτος Θεσμός Νόμος Πατρίς Φυλή Έθνος Πολίτευμα

    Στο παρόν άρθρο θα αναλυθούν και θα οριστούν οι έννοιες Πατρίς, Φυλή, Έθνος, Πόλις, Κράτος, Θεσμός, Νόμος, Πολίτευμα. Ο ορισμός των εννοιών έχει σκοπό να ξέρουμε να απαντάμε στους “πονηρούς” της εποχής μας

    Εκάς Εκάς οι Βέβυλοι:

    Ο Σωκράτης στην Πλατωνική Πολιτεία και ο Αριστοτέλης στα Πολιτικά δίνουν την εικόνα της απαρχής των εννοιών αυτών η οποία έχει ως εξής:

    Ο άνθρωπος είναι εκ φύσεως κοινωνικό Ον, χωρίς κοινωνία πεθαίνει. Για να υπάρξει ο άνθρωπος αναγκαστικά πρέπει να υπάρξει η γέννηση του και για να υπάρξει η γένεση του αναγκαστικά έχει προηγηθεί ένωσις Ανδρός και Γυναικός. Χωρίς αυτήν την ένωση δεν υπάρχει ανθρώπινο είδος.

    Η πρώτη λοιπόν μορφή κοινωνίας (κοινά=πάνω από ένας) είναι η οικογένεια. Η ένωσις δύο δυνάμεων οι οποίες δημιουργούν μια νέα, έγκειται στην Συμπαντική Αρμονία της Γενέσεως άρα και της αέναης υπάρξεως των όντων.

    Η Ομοφυλοφιλία Λογίζεται ως Συμπαντική Δυσαρμονία καθόσον χωρίς γένεση επέρχεται η παύσις (=σφάλμα). Η οικογένεια όμως είναι καταδικασμένη σε παύση εάν δεν έρθει σε επαφή με άλλες για λόγους τεκνοποίησης αλλά και της αυτάρκειας, δηλαδή της αντιμετώπισης των 3 βασικών αναγκών, Τροφή, Ένδυση, Στέγη. Οι δύο λοιπόν εκ φύσεως ανάγκες (Τεκνοποίησης και Αυτάρκειας) ανάγκασαν ανθρώπους να συγκεντρώνονται σε Γαίες κατάλληλες για επιβίωση.

    Αυτή η συγκέντρωση ανθρώπων ένεκα επιβιώσεως ονομάστηκε Πόλις εκ του Πολίζω (Πόλος), δηλαδή περιφέρομαι, κατοικώ γύρω από τον Άξονα.

    Οι επιμιξίες των κατοίκων της Πόλεως δημιούργησαν στον χρόνο άλλες δύο φυσικές έννοιες, την Φυλή (κοινό αίμα) και κατ επέκταση το Γένος.

    Ο Χρόνος όμως πέρα από το κοινό αίμα δημιούργησε εκ φύσεως και κάτι άλλο κοινό, την γη στην οποία αναστήθηκε το Γένος. Αυτή την γη την ονόμασαν Γη των Πατέρων (Πατρί-ΔΑ) ή Γη του Γένους (Γηγενής).

    Ο σύνδεσμος μεταξύ Γένους-Αίματος και ΠατρίΔος δεν ήταν απλά και μόνο επειδή πατούσαν το έδαφος αλλά αφενός διότι το έδαφος – περιβάλλον διαμορφώνει νόηση (θα το δούμε παρακάτω) και αφετέρου διότι το Γένος τρεφόταν από αυτήν την γη.

    Η τροφή, η οποία διαφέρει ποιοτικώς από τόπο σε τόπο, έχει αποδείξει σήμερα η Βιολογία ότι παίζει σημαντικό ρόλο στην διάπλαση Σώματος και Νου δηλαδή του Γένους το οποίο αποτυπώνεται στο DNA (σχετικά βίντεο στο τέλος).

    Η κοινή συμβίωση φέρνει αναγκαστικά κοινές συνήθειες οι οποίες ονομάζονται Ήθη – Έθιμα. Αυτά τα Ήθη-Έθιμα δημιουργούν τις συγγενικές έννοιες Ήθος – Έθος – Έθνος.

    Αναλόγως του επιπέδου του Λογισμικού που παράλληλα έχει αναπτύξει το Γένος, ανέρχεται και η ανάλογη ποιότητα του Ήθους – Έθους – Έθνους.

    Τα ήθη – Έθιμα και το Ήθος – Έθος – Έθνος δημιούργησαν μια άλλη έννοια, τους Θεσμούς. Οι θεσμοί ήταν εξειδικευμένες συνήθειες (δείγματα αναπτυγμένου Πολιτισμού) όπως π.χ. η απλή τεκνοποίηση του πρωτόγονου ανθρώπου προήχθη σε συμβίωση και αυτή με την σειρά της προήχθη στον Θεσμό του Γάμου (θεά Εστία).

    Όταν εδώ είχαμε τον θεσμό του Γάμου δια της θεάς Εστίας, οι άλλοι λαοί στην καλύτερη των περιπτώσεων ήταν σε κατάσταση “συμβίωσης”.

    Ακόμα και σήμερα ο θεσμός του γάμου στις περισσότερες χώρες ουσιαστικά δεν υπάρχει, στην ουσία είναι συμβίωση ντυμένη με έναν θρησκοληπτικό μανδύα.

    Το Λογισμικό αναπτύσσεται ανάλογα το περιβάλλον μας ενημερώνει πάλι ο Αριστοτέλης στα Πολιτικά του. Παρατηρήσεις έδειχναν ότι λαοί στην βόρεια Ευρώπη που είχε ψύχος (Κέλτες π.χ.) ήταν μεν ατρόμητοι με μειωμένο Λογισμικό δε, εν πλήρη αντιστροφή με τους λαούς της ανατολής που είχαν θερμό κλίμα, είχαν αναπτύξει μεν λογισμικό αλλά ήταν ιδιαιτέρως μαλθακοί – δουλικοί, γι αυτό υπήρχε ΠαμΒασιλεία (Ἀριστ. Πολιτ. 3. 15, 1 καὶ 16, 2).

    Οι Έλληνες λόγω ισορροπίας θερμού και ψυχρού ήταν και ατρόμητοι και με ισχυρό Λογισμικό.

    Η βάση του ισχυρού Λογισμικού των Ελλήνων είναι η μαθηματικότητα της γλώσσης.

    Στην Ελλάδα λόγω κλίματος αναπτύχθηκε η απόλυτη μαθηματική γλώσσα η οποία είναι μοναδική εννοιολογική στον κόσμο, ενώ όλες οι άλλες ονομάζονται σημειολογικές.

    Δηλαδή η Ελληνική είναι η μοναδική της οποίας οι λέξεις αυτοπροσδιορίζονται, περιγράφουν τον εαυτό τους, την έννοια τους, γι αυτό και μόνο στην Ελληνική γλώσσα μπορεί να υπάρξει ποίησις… τι ποίηση μπορεί να υπάρξει σε γλώσσες σημειολογικές (στείρες);

    “Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις”

    Αντισθένης

    “Ει θεοί διαλέγονται, τη των Ελλήνων γλώττη χρώνται”

    Κικέρων

    Η απολύτως Μαθηματική μας Γλώσσα έδωσε την προϋπόθεση, δυνατότητα και ικανότητα, να μπορούμε να αναλύσουμε, να περιγράψουμε, να επεξεργαστούμε και να προσεγγίσουμε το κάθε τι στην Δημιουργία, ήταν δηλαδή ένας μαθηματικό εργαλείο το οποίο μας επέτρεπε να μπορούμε να αποκωδικοποιήσουμε και να κατανοούμε την επίσης Μαθηματική Δομή της Κοσμογονίας.

    Όλες αυτές οι Φυσικές Έννοιες δημιουργημένες από την ισχυρότατη θεά Ανάγκη, συγκεντρώνουν τις πληροφορίες τους στο DNA των κατοίκων της Πόλεως.

    Όσο περισσότερα έτη υπάρχει το γένος τόσο περισσότερα στοιχεία είναι καταγεγραμμένα μέσα στο DNA είτε σε εγχάρακτη μορφή είτε σε μορφή στίγματος.

    Μέχρι στιγμής είδαμε ότι οι έννοιες Οικογένεια, Πόλις, Φυλή – Γένος, Πατρίδα, Ήθη-Έθιμα, Ήθος – Έθος – Έθνος, Θεσμοί είναι έννοιες τις οποίες δεν συνέλαβε ανθρώπινος νους αλλά ήταν δημιουργήματα της Νομοτέλειας της Φύσεως.

    Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Φύσις είναι δυνατότερη από εμάς, και όταν παραβούμε Φυσικούς κανόνες η Φύσις εκδικείται δια της Νεμέσεως.

    Η κοινωνία είχε πρωταρχικό σκοπό την τεκνοποίηση και την αυτάρκεια. Την κατάσταση αυτήν ο Αριστοτέλης τα ονομάζει ΖΗΝ.

    Όταν λύθηκε το πρόβλημα του ΖΗΝ και η κοινωνία είχε τα απαραίτητα, σε συνδυασμό με το Λογισμικό που είχε αναπτύξει άρχισε να αναζητάει την κατάσταση του ΕΥ ΖΗΝ.

    Μοναδικός δρόμος για το ΕΥ ΖΗΝ δεν είναι άλλος από την δημιουργία κατάλληλου Λογισμικού για να ξεπεραστούν κάποια εμπόδια ήτοι η ταξιθέτηση της αταξίας, άρα γεννήθηκε η ανάγκη του Κράτους ή η ανάγκη για το ΕΥ ΖΗΝ γέννησε το Κράτος.

    Κράτος σημαίνει Κραταιός δηλαδή ισχυρός εξού και το “νίκησε κατά κράτος” ή “γερή κράση”. Η λέξη Κράτος – Κραταιός προέρχεται από την λέξη Κράς ||

    Κάρα δηλαδή Κεφάλι και κατ επέκταση Εγκέφαλος – Σκέψις.

    Η λέξη Κράτος είναι συγγενική με την έννοια εγ-κράτεια δηλαδή την σω-φροσύνη, και αν αναλύσουμε το όνομα Σω-κράτης ξεκλειδώνουν θήρες του Λαβυρίνθου.

    ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

    Ο Αριστοτέλης στα Πολιτικά και συγκεκριμένα 1252a, 31 μας λέει λίγο πολύ ότι υπάρχουν εκ φύσεως άνθρωποι με διάνοια που μπορούν να προβλέπουν, υπάρχουν επίσης εκ φύσεως άνθρωποι που δεν έχουν διάνοια και δεν μπορούν να προβλέπουν, οπότε αυτοί που προβλέπουν πρέπει να άρχουν για το καλό του συνόλου.

    ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

    Η διακυβέρνηση πρέπει να γίνεται από ανθρώπους Αρίστους με μεγάλη διάνοια (Κρας – Κάρα), οι οποίοι θα στήσουν ισχυρούς (Κράτος – Κραταιός) μηχανισμούς με σωφροσύνη, οι οποίοι πρέπει να ευνοούν το απόλυτο σύνολο των Πολιτών με σκοπό από το ΖΗΝ να περάσουμε στο ζητούμενο “το αγαθόν” όπως το ονομάζει ο Αριστοτέλης, δηλαδή το ΕΥ ΖΗΝ.

    Το Κράτος εμπεριέχει μέσα του μηχανισμούς αναγκαίους για τον αγαθό σκοπό, έτσι οι θεσμοί εξελίχθησαν για τις ανάγκες.

    Αναπτύχθηκε ο Θεσμός της Νομοθεσίας, η οποία με την σειρά της στήριζε τον θεσμό της Δικαιοσύνης.

    Ο Νόμος (εκ του Νου – Ναός) δινόταν από τα Ιερατεία τα οποία κατείχαν γνώσεις Κοσμογονίας.

    Ο πρώτος Νομοθέτης (στην συμβατική ιστορία) ήταν ο Μίνως ο οποίος κατά τον Μύθο ανέβαινε στο Ιδαίον Άντρον και κατόπιν εντολών του Διός κατέβαζε τους Νόμους εις τους ανθρώπους.

    Όλοι οι νόμοι του δυτικού κόσμου στηρίχθηκαν στο Ρωμαϊκό Δίκαιο το οποίο ήταν αντιγραφή του Μινωικού όπως φαίνεται στην Γόρτυνα ακόμα και σήμερα.

    Ο Νόμος και κατ επέκταση η Δικαιοσύνη είχε σκοπό πρωταρχικώς να ασφαλίζει – ισχυροποιεί τους αδύναμους έναντι των δυνατών, και να ισορροπεί τις αντίρροπες δυνάμεις ισχυρών που αναπτύσσονταν μέσα σε μια κοινωνία δεδομένου ότι σε μια κοινωνία υπάρχουν και οι απαίδευτοι ασχέτως οικονομικής επιφάνειας και πολυμάθειας.

    Εν ολίγοις Νόμος και Δικαιοσύνη είναι η εξισορρόπησις δυνάμεων των εκ φύσεως μαζών σε μια κοινωνία, με σκοπό την ύπαρξη (ΖΗΝ) και στόχο το ΕΥ ΖΗΝ. Χωρίς Νόμο και Δικαιοσύνη χάνεται η ισορροπία και επέρχεται το σφάλμα – παύσις.

    Σήμερα οι Νόμοι και η Δικαιοσύνη δεν είναι τυφλή, μάλλον αλληθωρίζει προς τον γενικό κουμανταδόρο (αποδείξεις ΕΔΩ).

    Για να γίνει κατανοητό το παραπάνω θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι Ιερείς στην Αρχαία Ελλάδα ήταν ΠανΕπιστήμονες με γνώσεις Κοσμογονίας, και ότι η θρησκεία που ήταν μέρος της Μυθολογίας δεν ήταν τίποτε άλλο παρά κωδικοποιημένη Κοσμογονία (Πλάτων – “Τίμαιος” 22c) απλοποιημένη για τον απλό κόσμο.

    Ο εκάστοτε Βασιλιάς ήταν ταυτόχρονα και Ιερέας και στην περίπτωση του Μίνωος και Νομοθέτης.

    Οι Ιερείς Νομοθέτες γνωρίζοντας ότι το Σύμπαν διέπεται από Νόμους δια την ισορροπία η οποία είναι αναγκαία για την ύπαρξη, “κατέβασαν” και προσάρμοσαν αυτήν την έννοια στην Κοινωνία. Και η κοινωνία (Κόσμος) θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι μια αστρική προβολή (Πλάτων – “Τίμαιος” 41+)

    Αστρονομία= αστηρ + νόμος, α-στηρ = αυτό που δεν στηρίζεται, άρα αστρονομία= οι συμπαντικοί νόμοι που διέπουν αυτό που δεν στηρίζεται κάπου, οι οποίοι έχουν να κάνουν με την μουσική (αρμονία), σχήματα (γεωμετρία) αριθμούς (μαθηματικά) και όλα αυτά με τον Αιθέρα ο οποίος περιβάλει τις ουράνιες σφαίρες.

    Πολίτευμα

    Το Πολίτευμα είναι ένα μοντέλο διακυβέρνησης του Κράτους.

    Δεν γίνεται να υπάρξει ένα και μόνο είδος Πολιτεύματος διότι ο κάθε τόπος επιτρέπει στους κατοίκους τους να αναπτύξουν συγκεκριμένο Λογισμικό και σε επίπεδο και σε παράλληλο.

    Αυτό κατ επέκταση σημαίνει ότι δεν είναι δυνατόν ένα και μόνο Πολίτευμα να ονομαστεί σωστό και τα άλλα όλα λανθασμένα. Όποιος το κάνει αυτό προσπαθεί κάτι να κρύψει πίσω από την κουρτίνα.

    Ο Αριστοτέλης στα Πολιτικά και συγκεκριμένα στο 1279a – 30 εως 1279b – 10, αναφέρει ότι υπάρχουν τριών ειδών Πολιτεύματα, αυτά στα οποία άρχει ένας, σε αυτά που άρχουν λίγοι και σε αυτά που άρχουν περισσότεροι.

    Τα ορθά Πολιτεύματα είναι η Βασιλεία (ένας)

    η Αριστοκρατία (λίγοι)

    και Πολιτεία (περισσότεροι)

    και οι παρεκβάσεις αυτών (Τυραννία, Ολιγαρχία, Δημοκρατία).

    Τα ορθά είναι ορθά επειδή κοιτούν το καλό του συνόλου

    ενώ οι παρεκβάσεις είναι σφάλματα επειδή κοιτούν το καλό της μερίδας τους.

    Λίγο νωρίτερα ο Πλάτων στην Πολιτεία δια στόματος σοφιστή Θρασυμάχου φανερώνει τα παρακάτω:

    [αρχαίο κείμενο] Θρασύμαχος: τίθεται δε γε τους νόμους εκάστη η αρχή προς το αυτή συμφέρον, δημοκρατία μεν δημοκρατικούς, τυραννίς δε τυραννικούς, και αι άλλαι ούτως. θέμεναι δε απέφηναν τούτο δίκαιον τοις αρχομένοις είναι, το σφίσι συμφέρον, και τον τούτου εκβαίνοντα κολάζουσιν ως παρανομούντα τε και αδικούντα. τούτ’ ούν εστιν, ω βέλτιστε, ό λέγω εν απάσαις ταις πόλεσιν ταυτόν είναι δίκαιον, το της καθεστηκυίας αρχής συμφέρον. αύτη δε που κρατεί, ώστε συμβαίνει τω ορθώς λογιζομένω πανταχού είναι το αυτό δίκαιον, το κρείττονος συμφέρον.

    [απόδοση ] Θρασύμαχος: κάθε εξουσία θεσμοθετεί τους νόμους για το δικό της συμφέρον• η δημοκρατία με δημοκρατικούς νόμους, η τυραννία με τυραννικούς, κι όμοια ενεργούν και τα άλλα καθεστώτα. Και αφού κατορθώσουν να τους θεσπίσουν, διακηρύσσουν πως αυτό είναι δίκαιο για τους διοικουμένους, δηλαδή εκείνο που συμφέρει στο κατεστημένο• κι όποιον δεν υποτάσσεται, τον τιμωρούν σαν παράνομο και άδικο. Αυτό είναι, καλέ μου άνθρωπε, που λέω οτι σε όλες τις πολιτείες το δίκαιο εντοπίζεται στο συμφέρον της κατεστημένης εξουσίας.

    Κι αυτή, καθώς όλοι γνωρίζουν, δέν είναι τίποτε άλλο, παρα η εξουσία των ισχυρών, έτσι που καθένας μυαλωμένος να γνωρίζει πως παντού το δίκαιο είναι το ίδιο, δηλαδή το συμφέρον του πιό δυνατού.

    Πλάτων, Πολιτεία, 338e 339a

    Επίσης ο Αριστοτέλης στα Πολιτικά [1274a – 5] αναφέρει ότι η Άκρατη Δημοκρατία είναι μορφή συλλογικής Τυραννίας.

    Ο λαός σε μια τέτοια Δημοκρατία επιβάλει την αυθαίρετη θέληση του με τον ίδιο τρόπο που την επιβάλει και ο Τύραννος

    Ο Ξενοφών στο “Αθηναίων Πολιτεία” αναφέρει ότι οι πονηροί αρέσκονται στην δημοκρατία γιατί μπορούν να κρυφτούν πίσω από αυτήν, και ο Αριστοτέλης ότι η δημοκρατία δεν μπορεί να εφαρμοσθεί σε μεγάλο πληθυσμό γιατί χάνεται ο έλεγχος αφού ο ένας δεν γνωρίζει τον άλλον…

    Πρωταρχική σημασία στο Πολίτευμα είναι να δούμε αν ο στόχος είναι όντως σωστός (καλό συνόλου), και κατ επέκταση αν ο δρόμος επίτευξης του στόχου είναι επίσης σωστός. Υπάρχει περίπτωση δηλαδή να έχουμε λάθος στόχο (φαινομενικά σωστό) και σωστό δρόμο προς το λάθος…

    Σήμερα έχουμε ένα Πολίτευμα που δεν έχει καμία σχέση με την Δημοκρατία, θα μπορούσαμε να την ονομάσουμε κΥνοβουλευτική οχλοκρατία η οποία στην πραγματικότητα φυσικά είναι κΥνοβουλευτική δικτατορία.

    Στην πραγματική δημοκρατία δεν υπήρχαν κόμματα, ούτε εκλογές, ούτε υπουργοί, ούτε πρωθυπουργοί, κανείς μεμονωμένος άνθρωπος δεν είχε εξουσία παρά η εκκλησία του Δήμου και όποιος έλεγε κάτι κατ ουσίαν κατά του Έθνους, της Πατρίδος, του Γένους, των θεών, ή προσπαθούσε να διασπάσει την συνοχή της κοινωνίας η ποινή ήταν χωρίς δεύτερη κουβέντα θάνατος.

    Σήμερα οι δεξιοί παίζουν με τις έννοιες και την άγνοια του όχλου ονομάζοντας το μαύρο άσπρο ενώ οι αριστεροί το δηλώνουν ξεκάθαρα τον ανθελληνισμό τους. Μετά την Γαλλική ψευτοΕπανάσταση οι χρηματοδότες έβαλαν τους “λόγιους” να μορφοποιήσουν ένα Πολιτικό υποτίθεται τόξο που ξεκινάει από την άκρα αριστερά και καταλήγει στην άκρα δεξιά.

    Στην πραγματικότητα ήταν Πολικές Στάνες, είχαν αποκρύψει την πραγματικότητα και απλά είχαν φτιάξει πολλαπλά σφάλματα.

    Ο πλουραλισμός αυτός έδινε και δίνει την ψευδή εικόνα της ελευθερίας της βούλησης και της επιλογής.

    Η εξέλιξη της Προπαγάνδας τους επέτρεψε να παίξουν με την άγνοια του όχλου.

    Ο Πλάτων στον Φαίδωνα δίνει το “κλειδί” αποκωδικοποίησης το οποίο ονομάζει “εκ των αντιθέτων τα αντίθετα” [72b].

    Εν ολίγοις μας λέει ότι υπάρχει το καλύτερο και το χειρότερο.

    Το “καλύτερο” ονομάζεται έτσι σε σύγκριση με το χειρότερο αλλά και το χειρότερο σε σύγκριση με το καλύτερο.

    Αν βρεθεί το πολύ χειρότερο από το χειρότερο και αποκρύψουμε το καλύτερο τι θα συμβεί;

    το χειρότερο θα εμφανίζεται ως “καλύτερο” συγκρινόμενο με το πολύ χειρότερο.

    Στην πραγματικότητα όμως έχουμε να κάνουμε με το χειρότερο και το πολύ χειρότερο.

    Δεδομένου ότι ο όχλος έχει την τάση να ξεχνά γρήγορα και ότι δεν μπορεί να φτάσει σε μεγάλα συνειδητά επίπεδα, θα ξεχάσει (αν το έζησε) το καλύτερο ή (αν δεν το έζησε) δεν μπορεί να το συλλάβει νοητικά και αυτά που ζει σε χρόνο Ενεστώτα το νομίζει ως το όλον.

    Μετά έρχεται η πόλωση και οι μεν πάνε με το ένα σφάλμα (Καπιταλισμό) ενώ οι άλλοι με το άλλο (Κομμουνισμό) ή Χριστιανισμό – Σατανισμό, Χριστιανισμό – Κομμουνισμό, Ναζισμό – Κομουνισμό κ.ο.κ.

    επίσης στον Φαίδωνα λίγο νωρίτερα μας έδωσε ένα άλλο κλειδί “αν και αντίρροπες δυνάμεις ενώνονται οι κορυφές τους” απλά σκεφτείτε ότι ο Καπιταλισμός είναι Διεθνιστικό Εργαλείο (“το κεφάλαιο δεν έχει σύνορα”) όπως και ο Κομμουνισμός επίσης (“προλετάριοι όλου του κόσμου ενωθείτε”)… (δείτε τις σχέσεις Τραπεζιτών και Μπολσεβίκων ΕΔΩ και ΕΔΩ)

    Κανείς δεν μας ενημέρωσε όμως το γιατί αποφασίστηκε από τον Μεσαίωνα να περάσουμε στον Διαφωτισμό και στην Αναγέννηση…

    Η γνώση είναι δύναμη, όταν σιγουρεύτηκαν ότι βρήκαν μέθοδο με την οποία θα μάθαιναν τις μάζες γράμματα (για να τους παράξουν πολλαπλάσιο πλούτο και δύναμη)

    αλλά με τρόπο που δεν θα ξύπναγαν, προχώρησαν στην “Αναγέννηση”.

    Τα υποτιθέμενα Πανεπιστήμια μαθαίνουν ευρύτατα μεν μεμονωμένα δε “πακέτα” γνώσεων

    ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

    αποκρύπτοντας όμως τις γέφυρες κλειδιά.

    ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

    Όσοι δε θα έβρισκαν και θα βρίσκουν τις γέφυρες αυτές (Έφυροι – Γεωμέτρες) δεδομένου ότι θα ήταν λίγοι θα αποκτούσαν ταμπέλες τύπου “τρελός συνωμοσιολόγος και φασίστας” σύμφωνα και με το πείραμα του Asch (δείτε το ΕΔΩ).

    Παντού και πάντα κουμάντο έκαναν αυτοί που μπορούσαν να προβλέπουν, το θέμα είναι αν αυτοί θα προβλέπουν υπέρ του συνόλου (κοινά) ή υπέρ του εαυτού τους (ιδιώτες – idiots).

    Για το καλό του συνόλου μπορεί να μεριμνήσει μόνον ένας που έχει ως αξίες το Έθνος, την Πατρίδα και το Γένος (δηλαδή την απόλυτη ΤΑΞΗ)

    όπως έκανε ο Σόλων την 45,2 Ολυμπιάδα (βαρβαριστί 594 π.Χ.)

    όταν δεν κοίταξε το καλό ούτε των λίγων Πλουσίων (αν και ο ίδιος Πλούσιος)

    ούτε των πολλών φτωχών, αλλά με γνώμονα το καλό της Αθήνας

    έφερε ισορροπία μεταξύ Πλουσίων και Φτωχών με το να κλείσει την ψαλίδα.

    Φυσικά και οι Φτωχοί και οι Πλούσιοι δεν ήθελαν το Πολιτικό σύστημα του Σόλωνος

    (το δέχθηκαν βέβαια γιατί αυτή ήταν η συμφωνία)

    αλλά αποτέλεσμα ήταν να μεγαλουργήσει η Αθήνα

    (δηλαδή και Πλουσιότεροι και φτωχότεροι).

    Εν ολίγοις και οι μεν και οι δε ως ιδιώτες που ήταν,

    δεν έφτανε το μυαλό τους να δουν την πραγματικότητα την οποία όμως είχε δει ο Σόλων.

    Το ίδιο συνέβη με τον Παπαδόπουλο, με την διαφορά ότι οι Έλληνες το 594 π.Χ. είχαν να αντιμετωπίσουν τον κακό εαυτό τους

    ενώ το 1967 εκτός του κακού εαυτού είχαν και τους εχθρούς οι οποίοι ήταν και έξωθεν αλλά και μέσα το οχυρό. Τα γεγονότα απέδειξαν.

    Για να φτάσουμε από το ΖΗΝ στο ΕΥ ΖΗΝ πρέπει να ευεργετηθεί το σύνολο ενός λαού,

    αν οι άρχοντες, που έχουν την ικανότητα να προβλέπουν,

    να φτιάξουν μηχανισμούς υπέρ του συνόλου θα υπάρχει ΕΥ ΖΗΝ,

    αν φτιάξουν μηχανισμούς εκμετάλλευσης υπέρ του εαυτού τους,

    πατώντας πάνω στο ότι η πλειοψηφία ΔΕΝ έχει την διάνοια να προβλέπει,

    ΚΑΝΕΙΣ δεν θα φτάσει στο ΕΥ ΖΗΝ, ούτε οι άρχοντες ούτε οι αρχόμενοι.

    Γιατί;

    το γιατί μας το εξηγεί πάλι η Τριανδρία,

    διότι άλλο πράγμα η Ευτυχία και άλλο η Ευδαιμονία.

    Η Ευτυχία (καλή τύχη) έχει να κάνει με την ύλη, την αυτάρκεια

    ίσως και με το πλεόνασμα,

    ενώ η Ευδαιμονία έχει να κάνει με την αρμονική της ψυχής (Φ).

    Είναι σαν να λέμε ότι μια μερίδα επί μέρους μηχανικών μερών

    της μηχανή ενός αυτοκινήτου π.χ. Έμβολα και Εκκεντροφόρος να κοιτούσαν

    το καλό του εαυτού τους και υπονόμευαν τις βαλβίδες και το Καπάκι…

    ή μέσα στο PC σας η CPU να τα έβρισκε με το Motherboard

    και να υπονόμευαν την RAM και τον HDD…

    μπορείτε να φανταστείτε ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα.

    Η Ευτυχία είναι βασική προϋπόθεση – σκαλοπάτι για να φτάσουμε στην Ευδαιμονία,

    χωρίς αυτήν δεν μπορούμε να την φτάσουμε,

    αλλά και η Ευτυχία από μόνη της δεν είναι Ευδαιμονία.

    Σημασία έχει ο τρόπος με τον οποίο κάποιος έχει βγάλει χρήματα ή αν τα κληρονόμησε

    ο τρόπος με τον οποίο τα διαχειρίστηκε.

    Όποιος λοιπόν χρησιμοποιεί – εκμεταλλεύεται τους άλλους με εγωκεντρισμό

    (ιδιώτης – idiot) δεν φτάνει ποτέ στην Ευδαιμονία,

    αφού ο εγωκεντρισμός είναι δυσαρμονικότις (ένεκα συγκρούσεων) – δημιουργία κακών,

    γι αυτό βλέπουμε πάμπλουτους ή πλούσιους ή ευκατάστατους

    να είναι μόνιμη πελατεία των Ψυχίατρων.

    ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

    Κράτος λοιπόν ονομάζεται ένα σύνολο δυνάμεων με κοινή κορυφή

    η οποία έχει σαν στόχο την ευημερία του συνόλου των Πολιτών

    και σε υλικό (ευτυχία) και σε πνευματικό επίπεδο (ευδαιμονία).

    ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

    Οι δυνάμεις αυτές δημιουργήθηκαν από Άριστους (Σόλων, Λυκούργος, Μίνως κ.α.)

    ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

    Σήμερα όμως η ισχύς αυτή έχει σαν στόχο την ευημερία μερίδας ανθρώπων,

    άρα δεν υπάρχει Κράτος,

    ειδικά αν υπολογίσουμε ότι την ισχύ αυτή

    την κάνει κουμάντο ένας ιδιώτης από το 1841 ονόματι Ρότσιλντ

    μέσω Εθνικής Τράπεζας και Τράπεζας της Ελλάδος

    (σήμερα μέσω ΕΚΤ)

    σε συνεργασία με την Ορθόδοξη Εκκλησία. (αποδείξεις ΕΔΩ)

    Το παραμύθι που μας πουλάνε συνεχώς στα ΜΜΕ,

    ότι η δημοκρατία είναι το μοναδικό σωστό Πολίτευμα είναι παγίδα,

    διότι η δημοκρατία κοιτάζει το καλό του εαυτού της

    και είναι κατά των υπολοίπων,

    άρα δεν πρόκειται ποτέ να φτάσουμε στο ΕΥ ΖΗΝ με δημοκρατία

    πόσο μάλλον δε με τον κΥνοβουλευτισμό.

    Αυτό εκμεταλλεύονται κάποιοι πονηροί και διεισδύουν σε έννοιες που ο πολύς κόσμος

    τις βλέπει ως ένα, με αποτέλεσμα οι πονηροί να παίζουν το παιχνίδι τους “αόρατοι”.

    Οι ΣοσιαλοΚομμουνιστές θέλοντας να ταυτιστούν με τον πολύ κόσμο

    άρχισαν να αναφέρουν και να χρησιμοποιούν συνεχώς την λέξη “Δημοκρατία”.

    Με το πες πες πες κατόρθωσαν στις συνειδήσεις των αδαών να ταυτιστούν παρεισάκτως

    με την Δημοκρατία, ενώ οι ίδιοι μιλούν για ξεκάθαρα

    για “Δικτατορία του Προλεταριάτου”.

    Όταν κατάφεραν να ταυτιστούν με την δημοκρατία πέρασαν

    σε δεύτερο επίπεδο προπαγάνδας με το να λένε ότι όποιος δεν συνδέεται με αυτούς

    είναι εχθρός του λαού.

    Η πραγματικότις βέβαια είναι ότι αφενός οι σοσιαλοΚομμουνιστές

    δεν έχουν ΚΑΜΙΑ σχέση με την Δημοκρατία,

    ούτε την πραγματική αλλά ούτε και με την ψεύτικη του ΚΥνοβουλευτισμού,

    ενώ αφετέρου σύμφωνα με τα ορθά Πολιτεύματα του Αριστοτέλους

    το καλό του συνόλου δεν ταυτίζεται αποκλειστικά με την διακυβέρνηση των πολλών.

    Οι “δημοκράτες” χρησιμοποιούν εξεζητημένες τεχνικές

    που ονομάζονται στην Προπαγάνδα “ο πρώτος μεταξύ ίσων” τεχνική που στην ουσία

    δίνει την ψευδαίσθηση στον όχλο ότι συμμετέχει και συναποφασίζει

    αλλά στην πραγματικότητα οι “επιλογές” είναι προκαθορισμένες και συγκεκριμένες.

    Εν ολίγοις αντί για μια δημοκρατία των πολλών υπάρχει μια δικτατορία των λίγων

    με ψευδαίσθηση ελευθερίας των πολλών (δείτε σχετικό άρθρο ΕΔΩ και ΕΔΩ).

    Η Δικτατορία του Προλεταριάτου στην πραγματικότητα είναι Δικτατορία αυτών

    που κάνουν κουμάντο το Προλεταριάτο.

    Το Προλεταριάτο δεν παύει να είναι μέρος και όχι το σύνολο του πληθυσμού,

    οπότε και αγγελικά πλασμένα να ήταν τα πράγματα πάλι αποτυχία θα είχαμε

    αφού το πολίτευμα συγκαταλέγεται στα Παρεκβατικά.

    Σήμερα αυτό που τα ΜΜΕ ονομάζουν “Κράτος”

    και εμείς λόγω μιμητισμού ονομάζουμε “Κράτος”

    ΔΕΝ είναι Κράτος.

    Οι έχοντες και κατέχοντες διείσδυσαν

    ανάμεσα στις έννοιες Πατρίδα, Φυλή, Έθνος, Κράτος, Νόμοι, Θεσμοί, Πόλη, Πολίτευμα,

    και από αρμονικές μεταξύ τους, αλλάζοντας τις εκ φύσεως ιδιότητες τους,

    τις έκαναν δυσαρμονικές προς το ιδίων όφελος φυσικά.

    Οι ίδιοι γνωρίζουν τις ιδιαιτερότητες της κοινωνίας

    οπότε έφτιαξαν τα κατάλληλα viruses για κάθε μια περίπτωση.

    Αλλιώς παρουσιάζουν τις έννοιες σε αυτούς που ακούνε δεξιά αλλιώς

    σε αυτούς που ακούνε αριστερά,

    διαφορετικοί δρόμοι που καταλήγουν στο ίδιο κατώφλι.

    Το Πολιτεύματα αντιστοιχεί στο ανάλογο νοητικό επίπεδο του εκάστοτε λαού,

    παρατηρεί ο Αριστοτέλης ότι στην ανατολή υπήρχε η Παμβασιλεία (=δουλοπρέπεια)

    καθόσον οι λαοί δεν ήταν άξιοι για κάτι καλύτερο.

    Στην Αρχαία Αθήνα υπήρχαν ως γνωστόν οι Δούλοι.

    Σήμερα οι περισσότεροι θα σκεφτούν

    ότι ήταν κάκιστο το ότι υπήρχαν οι δούλοι στην Αθήνα,

    γιατί ο άνθρωπος πρέπει να είναι ελεύθερος κτλ κτλ.

    Το κόλπο στην εικόνα αυτή κρύβεται στην άγνοια.

    Πρώτον: οι Δούλοι στην Αρχαία Αθήνα ήταν οι εργάτες

    οι οποίοι παρήγαγαν έργο για το οποίο πληρωνόντουσαν.

    Δεύτερον: Τι σας κάνει να νομίζετε ότι εμείς σήμερα είμαστε ελεύθεροι;

    απλά τα δεσμά είναι αόρατα.

    Τα χρήματα που έχουμε στην τσέπη μας ΔΕΝ είναι ιδιοκτησίας μας,

    εμείς απλά είμαστε διαχειριστές.

    Το χρήμα είναι ιδιοκτησία αυτού που έχει την Τράπεζα

    με το “Αποκλειστικό Εκδοτικό Προνόμιο”.

    Τι σημαίνει αυτό; δείτε εδώ: Ρότσιλντ Εθνική Τράπεζα και “Ελληνικό” Κράτος.

    Το γελοίο είναι ότι στην Αρχαία Αθήνα

    δούλος ήταν μόνο αυτός που του άρμοζε νοητικά να είναι δούλος,

    και όταν κάποιος δούλος είχε νόηση ο κύριος του επέτρεπε την απελευθέρωση του

    και την ένταξη του στην τάξη των “Απελεύθερων”…

    σήμερα έχουμε τέτοια δυνατότητα;

    όποιος διαβάσει το άρθρο με την Εθνική Τράπεζα και τον Ρότσιλντ

    θα καταλάβει το “όχι φυσικά”…

    ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

    “Δεν υπάρχει κάποιος πιο ελεεινά δούλος από αυτόν που νομίζει ότι είναι ελεύθερος”

    Γκαίτε.

    ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

    Δεν υπάρχει μεγαλύτερη και ισχυρότερη δικτατορία από αυτή της δημοκρατίας,

    αφού οι γνώστες της ψυχολογίας των μαζών δια του υλισμού και των παθών

    (δημιούργημα της υποτιθέμενης ελευθερίας στην πραγματικότητα ασυδοσίας),

    γνωρίζουν πάρα μα πάρα μα πάρα πολύ καλά τις αντιδράσεις της

    και κατ επέκταση τις μεθόδους χαλιναγώγησης της συντριπτικής πλειοψηφίας!

    Απόλυτες (ίσως και τρομακτικές) αποδείξεις ΕΔΩ

    (σημείωση: Δεν ενδιαφέρονται για τους λίγους που θα καταλάβουν το παιχνίδι

    αφού την ορθή γνώμη τους θα την καταπιεί μια θάλασσα από μαζάνθρωπους…

    δια της “δημοκρατίας”..

    επιμέρους αποδείξεις Δείτε την διατροφική επιρροή της γαίας στους γηγενής και συγκεκριμένα η Ελιά, σύμβολο της Αθηνάς…

    Ελληνική Μυθολογία και Διατροφή

    Ελληνική Γλώσσα και Διατροφή

    ετυμολογία λέξεως “Κράτος”

    κράτος ή κάρτος ή κραταιός = ισχύς, δύναμις || κράτα, κράς, κρανείο, κάρα=κεφάλι || κράνος || κρατήρας

    liddell & scott σελ 616-617

    Λεξικό Αρχ. Ελλ. Γλώσσης Σταματάκου σελ 547-548

    Μέγαν Ετυμολογικόν σελ 534-535

    ετυμολογία λέξεως “Πόλις”

    Πολίζω = φτιάχνω Πόλη || Πολέω = περιφέρομαι, συχνάζω, κατοικώ || Πόλος (Πέλω – Πολέω) = άξονας, ακίνητον σημείο περί ο περιστρέφεται πράγμα τι

    liddell & scott σελ 885

    Λεξικό Αρχ. Ελλ. Γλώσσης Σταματάκου σελ 807 -808

    Μέγαν Ετυμολογικόν σελ 680

    ετυμολογία λέξεως “σφάλμα”

    σφάλμα = σκοντάπτω, ανατρέπω, καταρρίπτω, ματαιώνω, σταματώ

    liddell & scott σελ 1077

    Λεξικό Αρχ. Ελλ. Γλώσσης Σταματάκου σελ 690

    Μέγαν Ετυμολογικόν σελ –

    ετυμολογία λέξεως εγκράτεια = σωφροσύνη

    liddell & scott σελ 1085

    Λεξικό Αρχ. Ελλ. Γλώσσης Σταματάκου σελ 966

    Μέγαν Ετυμολογικόν σελ 742

    http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2014/03/blog-post_846.html#ixzz3dY6ohKbX

    ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΓΙΑΓΙΑ

    ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ

  • Πελασγοί-Αιγηίς και «το κουρελιασμένο υλικό των μύθων».Β’
    ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ Μ. Καλόπουλου ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΨΕΜΑ
    Οι κάτοικοι λοιπόν της Αιγηίδος όσοι σώθηκαν απέμειναν στις κορυφονησίδες του Αιγαίου ή κατέφυγαν εγκαίρως στις εκατέρωθεν ηπειρωτικές ακτές της Ελλάδας και της Ιωνίας (Μικράς Ασίας).
    http://damithalis.blogspot.gr/2012/12/blog-post_276.html
    Άνθρωποι της ίδιας βασικά κοινωνίας βρέθηκαν σε δύο χωριστές πλέον ηπείρους. Ακατάλυτοι δεσμοί αίματος, γλώσσας, ηθών και εθίμων ενώνουν τους πληθυσμούς στα παράλια των δύο ηπείρων που ξαναγεφυρώθηκαν με ατελείωτες μεταναστευτικές προσεγγίσεις, πολλές εκ των οποίων καταγράφηκαν εσφαλμένα ως εισβολή εχθρικών φυλών, που έφεραν για πρώτη φορά ΔΗΘΕΝ τον πολιτισμό στη χώρα των Ελλήνων.

    Με την πρωτοποριακή βελτίωση της θαλασσοπλοΐας οι τολμηροί «Αιγαίοι» κατάφεραν να γίνουν οι άριστοι θαλασσοπόροι και να ενωθούν με τη μητρική Ελλάδα.

    Η καταστροφή άφησε ανεξίτηλες μνήμες. Κατακλυσμικά Έπη όπως του Δευκαλίωνα ή Γκιλγκαμές είναι προφανώς απόηχος των τραγικών συμβάντων αυτής της περιόδου. Η λέξη άλλωστε «Πόντος» που οι Έλληνες δώσανε στις κλειστές θάλασσες αυτό ακριβώς εννοεί. Πόντος: ποντίζω-βυθίζω.

    Ποιοι ήταν όμως και πως ονομάζοντο οι άνθρωποι του Αιγαίου με τις θρυλικές αυτές περιπέτειες; Όλα δείχνουν ότι «ΠΕΛΑΣΓΟΙ» είναι ορθά το όνομα των μεσογειακών μας προγόνων που τα τελευταία 25,000 ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ έκαναν αισθητή την παρουσία τους στην κλειστή αυτή φιλόξενη θάλασσα της Μεσογείου, και ιδιαίτερα στο νότιο τμήμα της οροσειράς του «Αίμου» που αργότερα ονομάστηκε «‘Ελλάς» .

    Ως πανάρχαιοι λοιπόν κάτοικοι της μεσογειακής αυτής ΓΗΣ φέρονται λαοί με διάφορα ονόματα των οποίων όμως το γενικότερο όνομα φαίνεται ότι ήταν «Πελασγοί». Όλοι αυτοί με τα ονόματα:

    -Κάρες

    -Λέλεγες

    -Δρύοπες

    -Θεσπρωτοί

    -Δωδωναίοι

    -Χάονες

    -Παίονες

    -Αθαμάνες

    -Μύγδονες

    -Μολοσσοί

    -Φρύγες

    -Δαναοί

    -Αχαιοί

    Που έγραψαν ιστορία στη Μεσόγειο δεν ήσαν παρά τοπικές ονομασίες ενός και ΜΟΝΟΝ ΛΑΟΥ, του αρχέγονου Πελασγικού!

    Ο Θουκυδίδης είναι ακριβής λέγοντας ότι οι Έλληνες και οι Πελασγοί αποτελούσαν το ΑΥΤΟ Έθνος και κατά τον Στράβωνα οι Πελασγοί ήταν οι αδιαμφισβήτητοι κάτοικοι κάθε γωνιά της ελληνικής ΓΗΣ από την Κρήτη, Κύπρο, νήσους Αιγαίου μέχρι την Μακεδονία και την «Θετταλία» όπως αποκαλεί την Θεσσαλία το κέντρο της Ολύμπιας λατρείας του Διός τον οποίο ονομάζει Πελασγικόν «τον δε Δία των Δωδωναίο αυτός ο ποιητής ονομάζει Πελασγικόν…Ζευ άνα Δωδωναίε Πελασγικέ».

    Ο Ησίοδος προσθέτει: «Το ισόθεον πελασγικόν έθνος το έδωσεν επάνω είς τα δασωμένα βουνά ή μαύρη γή διά να γίνει γένος των Ανθρώπων».

    Ο Αισχύλος δείχνοντας μας πως θεωρούσαν στους κλασικούς χρόνους τους Πελασγούς οι Έλληνες, γράφει στις Ικέτιδες: «Εκείνου που κατοίκησε παλαιότατα τον τόπον αυτόν είμαι παιδί, εγώ ο Πελασγός, ο αρχηγός αυτής της χώρας κι από εμέ έχει λάβει το όνομά του το γένος των Πελασγών οι οποίοι καρπούνται την γην, από την οποία περνά ο αδιάβατος Στρυμών».

    Οι Πελασγοί όπως μας βεβαιώνει ο Ευσέβιος ήταν θαλασσοκράτορες προφανώς προ των Μινωϊκών Κρητών. Ο Αριστοφάνης γι’ αυτό φαίνεται πως ερμηνεύει το όνομα Πελασγός ως Πελαργός υπονοώντας τις ασταμάτητες μεταναστευτικές αρετές τους.

    Πάμπολλες παραδόσεις το επιβεβαιώνουν, πως «Η διασπορά των Ελληνοπελασγικών φυλών απ’ το απόμακρο αυτό παρελθόν σ’ όλη την έκταση των μεσογειακών ακτών, η οποία θαλασσοκρατούμενη απ’ τους Κάρες και τους Κρήτες της εποχής εκείνης «θα μπορούσε να ονομασθεί Ελληνοπελασγική λίμνη».

    Οι Ελληνοπελασγοί ατρόμητοι ναυτικοί και ακαταμάχητοι εξερευνητές εγκατέστησαν αποικίες τα παράλια και των τριών Ηπείρων Ασίας-Ευρώπης-Αφρικής που περιβάλλουν την Μεσόγειο.

    Εξέχοντες Έλληνες άποικοι αναγνωρίσθηκαν σαν Ήρωες πολιτισμού, βασιλιάδες ή ακόμα τιμήθηκαν σαν Θεοί όπως ο Δαίδαλος στην Αίγυπτο ή όπως ο Ιανός, ο Έλληνας ο γιός της Κρέουσας… και εγγονός του Ερεχθέα, ο ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟΣ βασιλιάς της ΙΤΑΛΙΑΣ και κατοπινός Θεός των Λατίνων, καθώς ο Ιταλός, γιός του Τηλεγόνου που έδωσε το όνομα του στην ΙΤΑΛΙΑ.

    Παρόμοια ο Αίγυπτος στην Αίγυπτο, ο Δαναός στη Λιβύη, και ο Πέρσης στην Περσία. Η Τάρτησος μεγίστη πόλη της ΙΣΠΑΝΙΑΣ ιδρύθηκε στο ισπανικό έδαφος από ελληνικά ΠΕΛΑΣΓΙΚΑ φύλα.

    Είναι πράγματι εκπληκτική η έκταση της διασποράς ή αλλιώς η εμβέλεια της Αρχαιοελληνικής παρουσίας.

    Μινωϊκός, Αιγαίο-Κυκλαδίτικος και Μυκηναϊκός πολιτισμός είναι μόνον μέρος του γνωστού σε μας καθαρά ελληνικού πολιτισμού του οποίου τα όρια της παρουσίας από τα συνεχή ευρήματα επεκτείνονται στα πέρατα του γνωστού κόσμου πέρα από τις Ηράκλειες Στήλες (Γιβραλτάρ) έως την Θούλη (Της Γροιλανδίας) ή όπως βεβαίωσαν ευρήματα σε σπήλαια της Αγγλίας Μινωϊκών αγγείων που απερίφραστα δηλώνουν πως η θαλασσοκράτειρα Μινωϊκή Κρήτη έφτασε εκεί με τα πλοία της, καθόσον Κρήτες μετέφεραν με τα πλοία τους κατ’ ευθείαν από τις Ολλανδικές ακτές το Κεχριμπάρι (Ήλεκτρον)…..

    Αλλά και στον Εύξεινο Πόντο και την Νότια Ρωσία, ανασκαφές έφεραν στο φως ερείπια πόλεων του Αιγαίου πολιτισμού κάτι που υποδεικνύει ότι εκστρατείες σαν την Αργοναυτική υπήρξαν πολλές, αλλά απλά αυτή διασώθηκε από τις αναφορές του μύθου.

    Δεν μας εκπλήσσει, λοιπόν ότι ευρήματα από τα πέρατα της ΓΗΣ αποκαλύπτουν ολοένα και εντονότερα την Ελληνοπελασγική παρουσία στα πιο απομακρυσμένα μέρη της ΓΗΣ, από την Αμερική ως την Ιαπωνία. Απλά όλα είναι πιθανά όταν πίσω από τους άθλους αυτούς στέκει ο ΓΕΝΑΡΧΗΣ της Μεσογείου ο ΠΕΛΑΣΓΟΣ.

  • ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ

    ΕΓΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

    ΓΙΑ ΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΣΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ

    ΣΤΗΝ ΙΕΡΗ ΜΑΣ ΕΛΛΑΔΑ

    ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ

    ΤΟΥΣ ΓΗΓΕΝΕΙΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ

    ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΕΔΩ ΣΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ ΣΟΥ ΝΙΩΘΩ ΝΑ ΞΕΠΗΔΑ

    Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

    ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΟ

    Η ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΓΙΑΓΙΑ

  • Ἕλληνες καὶ Φύσις

    (Ἕνα ἀπαγορευμένο κείμενο τῆς Κατοχῆς)

    • Ποία ἡ σχέσις τῶν Ἑλλήνων μὲ τὴν Φύσι;

    Γιατί οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες δὲν ἦταν «φυσιολάτρες»

    (μὲ τὴν σύγχρονη ἔννοια τῆς λέξεως)

    καὶ ἡ τέχνη τους ἀδιαφόρησε γιὰ τὸ φυσικὸ τοπίο;

    Γιατί ἡ σύγχρονη φυσιολατρία δὲν ἔχει πραγματικὴ σχέσι μὲ τὸ Ἑλληνικὸ Πνεῦμα

    (καὶ τὸν ἀρχαῖο κόσμο γενικῶς);

    Τί εἶπε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος γιὰ τὴν ἔνθεη Ἑλληνικὴ Φύσι;

    • Ποία ἡ σχέσις Φύσεως καὶ Πνεύματος στὴν Ἑλληνικὴ Ἰδέα;

    • Πῶς ἡ ἔνθεη Ἑλληνικὴ Φύσις ἐγέννησε καὶ διεμόρφωσε τὸν Ἕλληνα ἄνθρωπο;

    • Τί λέγει ὁ Ἀριστοτέλης γιὰ τὴν Ἑλληνικὴ «μεσότητα», τὴν Φύσι καὶ τὸν Ἕλληνα ἄνθρωπο; Ποία ἡ διαφορὰ τοῦ Ἑλληνικοῦ ἀπὸ τὸν ἐξωστρεφή, φαούστειο Βορρὰ (καὶ Δύσι) καὶ τὴν ἐσωστρεφὴ Ἀνατολή;

    • Ποῖος εἶναι Ἕλλην καὶ ποῖος βάρβαρος;
    Σὲ αὐτὰ τὰ ἐρωτήματα ἀπαντᾷ τὸ καταπληκτικὸ κείμενο τοῦ Γ.Χ. Κανελλακοπούλου, γραμμένο ἐπὶ Κατοχῆς, ἀπαγορευθὲν ἀπὸ τὴν λογοκρισία τῶν κατακτητῶν καὶ δημοσιευθὲν σὲ τεῦχος τῆς «Νέας Ἑστίας» (1 Νοεμ. 1949), ἀγορασθὲν ἀπὸ παζάρι τοῦ Ε.Λ.Ι.Α. ἀπὸ τὸν γράφοντα. (Κατεβάστε το ἐπίσης σὲ MS-Word καὶ σὲ φωτογραφικὴ ἀνατύπωσι σὲ PDF. Ὁπτικὴ ἀναγνώρισις καὶ διόρθωσις ἀρχαίου κειμένου καὶ παραπομπῶν (μὲ ἀντιπαραβολὴ τοῦ TLG) ἀπὸ τὸν γράφοντα.)

    Θὰ μοῦ πεῖτε, τί σχέσι ἔχει αὐτὸ τὸ καταπληκτικὸ κείμενο μιᾶς ἄλλης ἐποχῆς, μιᾶς ἄλλης χώρας ποὺ τὴν κατοικοῦσαν ἄλλοι ἄνθρωποι ποὺ μιλοῦσαν ἄλλη γλῶσσα, μὲ τὸ σημερινὸ παρακμιακὸ καὶ ἐκφυλιζόμενο τριτοκοσμικὸ Ἑλλαδιστάν καὶ τὴν «προοδευτικιά» του ψευδοδιανόησι; (Τὸ πολὺ πολὺ νὰ κατηγορήσουν σήμερα οἱ γενίτσαροι Δημητράδες τὸν Ἀριστοτέλη, τὸν Γ.Χ. Κανελλακόπουλο καὶ τὸν γράφοντα ὡς «ρατσιστές».) Σὲ αὐτὸ τὸ ἐρώτημα δὲν δύναμαι νὰ ἀπαντήσω, δύναμαι μόνον νὰ διαβεβαιώσω ὅτι κάποιοι ἐξακολουθοῦν νὰ βρίσκονται στὶς ἐπάλξεις.

    «τὰ μὲν γὰρ ἐν τοῖς ψυχροῖς τόποις ἔθνη καὶ τὰ περὶ τὴν Εὐρώπην θυμοῦ μέν ἐστι πλήρη, διανοίας δὲ ἐνδεέστερα καὶ τέχνης, διόπερ ἐλεύθερα μὲν διατελεῖ μᾶλλον, ἀπολίτευτα δὲ καὶ τῶν πλησίον ἄρχειν οὐ δυνάμενα· τὰ δὲ περὶ τὴν Ἀσίαν διανοητικὰ μὲν καὶ τεχνικὰ τὴν ψυχήν, ἄθυμα δέ, διόπερ ἀρχόμενα καὶ δουλεύοντα διατελεῖ· τὸ δὲ τῶν Ἑλλήνων γένος, ὥσπερ μεσεύει κατὰ τοὺς τόπους, οὕτως ἀμφοῖν μετέχει. καὶ γὰρ ἔνθυμον καὶ διανοητικόν ἐστιν· διόπερ ἐλεύθερόν τε διατελεῖ καὶ βέλτιστα πολιτευόμενον καὶ δυνάμενον ἄρχειν πάντων, μιᾶς τυγχάνον πολιτείας.»

    (Ἀριστοτέλης, «Πολιτικά», 1327b, 23)

    http://2.bp.blogspot.com/_EtXkzMuLcR8/SIIUc16OmiI/AAAAAAAAAo4/OxL7mslXMlQ/s320/Waterhouse-Hylas_and_the_Nymphs-1896.jpg

    John William Waterhouse, Ὅ Ὕλας καὶ οἱ Νύμφες 1896

    ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΑ *

    Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΔΕΑ

    Τοῦ Γ.Χ. Κανελλακοπούλου

    (Περιοδικὸν «Νέα Ἑστία», ἔτος ΚΓ’ – 1949, τόμος 49ος, τεῦχος 536, Ἀθῆναι, 1 Νοεμβρίου 1949, σελ. 1397-1399)

    * Σημ. τ. «Νέας Ἑστίας». – Ἀπὸ τὰ κείμενα, ποὺ ἐμπόδισε ἡ λογοκρισία τῶν καταχτητῶν νὰ τυπωθοῦν. Βλ. Καὶ τὰ τεύχη 531 κ.ἐ. Φυσικά, ἔχει πολὺ καλὰ τὴ θέση του στὸ Ἀφιέρωμα τοῦτο, ποὺ ἀναφέρεται στὴν Ἑλληνική Ἰδέα.

    Στὸν Καθηγητὴ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΤΣΑΤΣΟ

    Ὁ Ἀλέξανδρος φυλάει τὴν Ἰλιάδα, σὲ χρυσῆ θήκη. Ὄχι τὸ δόρυ· πνεῦμα εἶναι ἡ Ἑλλάδα!

    «Νύχτες τοῦ Φήμιου (254)»

    Κωστῆς Παλαμᾶς

    Οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες πίστευαν ὅτι οἱ πρόγονοί τους εἶχαν γεννηθῆ, ὅπως ὁ Ἐρεχθεύς,

    ἀπὸ τὴ Γῆ (βλ. Πλάτωνος «Πολιτεία 414 Ε).

    Καὶ τὴ Γῆ τους ὅπου ἦταν ἐνταφιασμένοι ἐκεῖνοι τὴν ἀγαποῦσαν μὲ ἀκατάλυτο πάθος

    καὶ ἦταν πάντοτε ἕτοιμοι νὰ θυσιασθοῦν γιὰ τὴν ἐλευθερία της.

    Τὴν ἔβλεπαν σὰν κοινὴ μητέρα, ζοῦσαν βαθειὰ τὴ ζωή της

    καὶ πίστευαν ὅτι ὁ ἐαυτός τους εἶναι ἀναπόσπαστο στοιχεῖο της.

    Ἡ ἀρχαία ψυχὴ αἰσθανόταν τὰ φτερά της νὰ λυγίζουν ὅταν ἔχανε

    τὴ ζωντανὴ ἐπαφή της μὲ τὴν Ἑλληνικὴ φύση,

    ὅπως ἀκριβῶς ὁ μυθικὸς Ἀνταῖος ἔχανε τὴ δύναμή του

    ὅταν δὲν ἄγγιζε τὴ μητέρα του τὴ Γῆ.

    Ἀλλὰ τότε, γιατί ἡ ἀρχαία Τέχνη πρόσεξε τόσο ἐλάχιστα τὸ φυσικὸ τοπεῖο;

    Μιὰ τέτοια Φύση ὅπως ἡ Ἑλληνική, γεμάτη φῶς, ὀμορφιὰ καὶ ἀθανασία,

    πῶς δὲν ἔδωσε στὸν Ἕλληνα Καλλιτέχνη,

    ποὺ ὡς τόσο εἶχε βαθειὰ τὴν αἴσθηση, σύμβολα γιὰ νὰ ζωγραφίση τὰ μεγάλα ὁράματά του;

    Καὶ γιατί ὁ ἔρωτας ὁ Πλατωνικὸς ποῦ ἐκβαχεύει τὴν ψυχὴ καὶ τὴν ὑψώνει

    μέχρι τὸ ἀπόλυτο κάλλος, μέχρι τὴν καρδιὰ τοῦ Θεοῦ,

    ξεκινάει μονάχα, ἀπὸ τὸ ὡραῖο ἀνθρώπινο σῶμα,

    χωρὶς νὰ μεθύση τὴν ψυχὴ μὲ τὸ ἀθάνατο κάλλος ποὺ γεμίζει τὴ φύση;

    Σήμερα εἶναι δύσκολο νὰ καταλάβουμε βαθύτερα ὅ,τι οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες ὀνόμαζαν φύση.

    Ἡ σύγχρονη «φυσιολατρεία», ὅπως τὴ διεμόρφωσε κυρίως τὸ Γαλλικὸ μυθιστόρημα,

    δὲν εἶναι παρὰ ἡ ρωμαντικὴ χαμένη ψυχικὴ ἐπαφὴ τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὴ φύση.

    Ἡ ἐπαφή, ὅμως, αὐτὴ στὴν Ἑλλάδα ἦταν ζωντανὴ

    καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ ἀρχαίου πρὸς τὴ Γῆ του δὲν εἶχε τίποτε τὸ ρωμαντικό.

    Δὲν ἦταν νοσταλγία ἀλλὰ πραγματικότητα.

    Ἔπειτα, σήμερα πιστεύουν πὼς ἡ φύση εἶναι μιὰ «ἄψυχη ὕλη»,

    ἕνας νεκρὸς κόσμος ποὺ λειτουργεῖ μηχανικά.

    Ἀντίθετα οἱ Ἕλληνες πίστευαν ὅτι ἡ φύση εἶναι ἔμψυχη,

    εἶναι κάτι ποὺ ἔχει τὴν ἀρχὴ τῆς ζωῆς του μέσα του,

    μιὰ ἀδιάκοπη πνευματικὴ ἐνέργεια, πρὸς ὡρισμένο τέλος

    (Βλ. Κ. Γεωργούλη, Ἀριστοτέλους «Πρώτη Φιλοσοφία» σελ. VIII κ.ἑ.).

    Γιὰ τὴ μεσαιωνικὴ φιλοσοφία, ἡ φύση εἶναι natura naturata,

    δηλ. ἕνα φθαρτὸ σύνολο ὑλικῶν δημιουργημάτων.

    Γιὰ τὴν Ἑλληνική, ὅμως, ἀντίληψη τὰ πάντα εἶναι «πλήρη Θεῶν»,

    γιατί τὰ πάντα κοινωνοῦν μὲ τὸ πνεῦμα (Βλέπε Πλάτωνος «Νόμοι» 899 Β).

    Ἀλλὰ ἂν ἡ σχολαστικὴ θεολογία ἀρνήθηκε ἀπόλυτα τὴν Ἑλληνικὴ ἀντίληψη γιὰ τὴ φύση,

    τὸ ἔκανε γιατί ποτὲ δὲν μπόρεσε νὰ δῆ, τὸ πνεῦμα ποὺ «ζωογονεῖ»,

    ἀφοῦ καὶ τὸ Χριστὸ ποὺ εἶναι ἀπόλυτη ἐλευθερία, τὸν ἔκανε «δόγμα».

    Μόνο στὸν Ἀπόστολο Παῦλο φανερώθηκε μὲ ὁλόκληρο τὸ οὐράνιο καὶ φοβερὸ μεγαλεῖο του,

    τὸ Πνεῦμα, ὅταν διώκτης του πλησίαζε πρὸς τὴ Δαμασκό. Καὶ ὁ Παῦλος βρίσκεται πολὺ κοντὰ στὴν ἑλληνικὴ ἀντίληψη. Ὅταν μίλησε πρὸς τοὺς Ἀθηναίους, στὸν Ἄρειο Πάγο, τοὺς εἶπε ὅτι ἴσως μπορέσουν νὰ ψηλαφήσουν καὶ νὰ βροῦν τὸν «ἄγνωστο Θεό», γιατί δὲν εἶναι καθόλου μακρυά τους. «Ἐν αὐτῷ γάρ, ἐπρόθεσε, καὶ ζῶμεν καὶ κινούμεθα καὶ ἐσμὲν ὡς καί τινες τῶν καθ᾿ ὑμᾶς ποιητῶν εἰρήκασι» (Βλέπε Πράξεις ιζ’ 22-29). Καὶ πραγματικὰ ὁ Θεὸς δὲν ἦταν καθόλου μακρυά τους.

    Ἦταν μέσα τους καὶ γύρω τους.

    Πουθενὰ ἀλλοῦ ἡ φύση δὲν εἶναι τόσο ἔνθεη ὅσο εἶναι στὴν Ἑλλάδα.

    http://3.bp.blogspot.com/_EtXkzMuLcR8/SIIT_nvwtCI/AAAAAAAAAow/9ey6Eza0Ruc/s320/Bouguereau-Nymphs_and_Satyr-1873.jpg

    William-Adolphe Bouguereau, Νύμφες καὶ Σάτυρος, 1873

    Ὅλα αὐτὰ πρέπει νὰ τὰ ἔχουμε πάντοτε στὸ νοῦ μας

    ἂν θέλουμε νὰ συλλάβουμε βαθύτερα τὸ θρησκευτικὸ δεσμὸ

    τῆς ἀρχαίας ψυχῆς πρὸς τὸ χθόνιο καὶ τὸ γήϊνο.

    Μόνο μ᾿ αὐτὴ τὴ βασικὴ προϋπόθεση θὰ μπορέσουμε νὰ καταλάβουμε

    γιατί μιὰ nature morte ἦταν κάτι ποὺ δὲν μποροῦσε νὰ ἐμπνεύση τὸν Ἕλληνα Καλλιτέχνη,

    ἄφοῦ ὅ,τι ὡραῖο ὑπῆρχε γι᾿ αὐτὸν στὴ φύση ἦταν ἡ ζωντανὴ παρουσία τῶν θεῶν

    καὶ τῶν θείων ὑπάρξεων τοῦ Ποσειδῶνος, τοῦ Πανός,

    τῶν Σατύρων, Ἀμαδρυάδων, τῶν Νυμφῶν κ.λπ.

    Γιατί καὶ οἱ Θεοὶ εἶχαν τὴν ἴδια μὲ τοὺς θνητοὺς Ἕλληνες μητέρα.

    Ἦταν Θεοὶ χθόνιοι «Ἓν ἀνδρῶν, ἓν θεῶν γένος.

    Ἐκ μιᾶς δὲ πνέομεν μητρὸς ἀμφότερον»,

    ἔψαλε ὁ μεγάλος μύστης τῆς ἀρχαιότητος Πίνδαρος (Νέμεα ΣΤ’)

    γιατί γνώριζε τὴν ἀσύλληπτη ἀπὸ τοὺς ἀμύητους ἀλήθεια,

    τῆς ἀπόλυτης ἑνότητας τοῦ φυσικοῦ καὶ τοῦ πνευματικοῦ κόσμου,

    τοῦ αἰσθητοῦ καὶ τοῦ νοητοῦ, τοῦ χρονικοῦ καὶ τοῦ αἰωνίου,

    τοῦ ἀνθρώπινου καὶ τοῦ θείου.

    Πίσω ἀπὸ τὸν ἥλιο, πρὸς τὸν ὁποῖον ἔκανε συχνὰ τὴν προσευχὴ του ὁ Σωκράτης,

    ἔβλεπε τὰ φωτοβόλα μάτια τοῦ Ἀπόλλωνος.

    Κι ὁ Ἀλκιβιάδης ἔμοιαζε μὲ τοὺς Σιληνοὺς ποὺ ἂν τοὺς ἄνοιγες στὰ δυό,

    ἔβλεπες ὅτι Ἔχουν μέσα τοὺς ἀγάλματα Θεῶν!

    Ἔπειτα οἱ ἀρχαῖοι ἦταν ἀδύνατο νὰ καταλάβουν τὸ ὡραῖο, τὸ «καλόν», χωρὶς τὸ ἀγαθό,

    ὅπως καὶ ἀντίθετα τὸ ἀγαθὸ χωρὶς τὴν ὡραιότητα

    ποὺ δὲν ἦταν μονάχα ἐξωτερικὴ ἰδιότητα ἀλλὰ εἶχε καὶ ἐσωτερικὴ ἀνταύγεια.

    Στὸ ὡραῖο ζητοῦσαν πάντοτε τὶς ἰδιότητες τοῦ ἤθους καὶ τοῦ πνεύματος,

    ποῦ θὰ ἔκαναν δυνατὴ τὴ βλάστηση τῆς ἀρετῆς.

    Γι᾿ αὐτὸ ἀκριβῶς ἡ ἀρχαία Τέχνη καὶ γενικώτερα τὸ ἀρχαῖο πνεῦμα

    συγκέντρωσε τόσο ἀποκλειστικὰ τὴν προσοχή του πρὸς τὸ ἀνθρώπινο σῶμα

    ποὺ «ἐν αὐγῇ καθαρᾷ» δὲν ἦταν παρὰ «Ὁρατὴ ψυχὴ»

    (Βλέπε Ι. Συκουτρῆ Πλάτωνος Συμπόσιον, σελ. 54 κ.ἐ.).

    http://1.bp.blogspot.com/_EtXkzMuLcR8/SIITTWh3B3I/AAAAAAAAAoo/2wn-Pl5d9hY/s320/Millais-Ophelia-1852.jpg

    Sir John Everett Millais, Ὀφηλία, 1852

    Ὁ Πλάτων, λίγες στιγμὲς πρὶν πεθάνει, εὐχαρίστησε τοὺς Θεοὺς

    γιατί εἶχε γεννηθεῖ Ἕλληνας. (Βλέπε Πλουτάρχου, Μάριος 46).

    Καὶ ἡ ἰδανικὴ Πολιτεία ποὺ ἐσχεδίασε γιὰ νὰ ὑπάρχη στὸν Οὐρανὸ αἰώνιο παράδειγμα,

    ἔπρεπε νὰ εἶναι Ἑλληνική. «Τί δε δή; ἔφην· ἣν σὺ πόλιν οἰκίζεις, οὐχ Ἑλληνὶς ἔσται;

    Δεῖ γ᾿ αὐτὴν, ἔφη.» (Βλέπε Πλάτωνος «Πολιτεία» 470e).

    Ἀλλὰ τί ἦταν ἐκεῖνο ποὺ ἐγέμιζε τὴν Πλατωνικὴ ψυχή, μὲ θεῖον ἔρωτα πρὸς τὴν Ἑλλάδα;

    Εἶναι, πιστεύουμε, φανερὸ ὅτι ὁ Πλάτων εἶχε κατορθώσει

    νὰ δῆ ὁλοκάθαρη τὴν Ἑλληνικὴ Ἰδέα.

    Ὁ Πλάτων, ὅπως εἶναι γνωστό, εἶχε πνευματικὴ ἐνόραση τοῦ παντός.

    Ἦταν κάτι περισσότερο ἀπὸ ἀληθινὸς φιλόσοφος, ἦταν σοφός, κι ἂς γράφει ὁ ἴδιος

    στὸ «Φαῖδρο» (2789) ὅτι μονάχα τὸ θεὸ πρέπει νὰ λέμε σοφό.

    Περιγραφή, βέβαια, τῆς ἰδέας αὐτῆς δὲν μᾶς ἔδωσε,

    ἀλλὰ οὔτε καὶ ἦταν δυνατὸ νὰ μᾶς δώση.

    Ἡ Ἰδέα εἶναι κάτι τὸ ἄρρητο.

    Ἐκεῖ στὸ νοητό, στὸν «ὑπερουράνιο» τόπο ποὺ βρίσκεται,

    δὲν μποροῦν νὰ φτάσουν οὔτε ἡ ἐπιστήμη οὔτε ἡ διαλεκτική.

    Σὲ κάποιο σημεῖο τελειώνουν οἱ δρόμοι τοῦ Λόγου.

    Ἀπὸ κεῖ καὶ «ἐπέκεινα» τὸ πνεῦμα προχωρεῖ μὲ τὴ «θεία μανία».

    Ὅταν ὁ Ὀδυσσεύς, μὲ τὸ θέλημα τῶν θεῶν, πλησιάζει πρὸς τὴν Ἰθάκη

    καὶ ἡ Ἰθάκη εἶναι Ἰδέα, ὁ Ὅμηρος τοῦ κλείνει τὰ μάτια καὶ οἱ Φαίακες κοιμισμένο τὸν φέρνουν καὶ τὸν ἀφήνουν ἐκεῖ (Βλέπε Ὁμήρου «Ὀδύσσεια» Ν 95-105).

    Γιατὶ ὁ «Θεῖος ποιητὴς» γνώριζε πῶς ἦταν ἀδύνατο νὰ ἐκφράση τὴ θεία ἀγαλλίαση

    τῆς ψυχῆς ποὺ πλησιάζει τὸ θαῦμα, ἦταν ἀδύνατο νὰ περιγράψη τὴν Ἰδέα.

    Καὶ στὴν «Ἰλιάδα» πουθενὰ ὁ Ὅμηρος δὲν φανερώνει τὴν Ἑλένη.

    Γιατί καὶ ἡ Ἑλένη εἶναι τὸ ἀπόλυτο κάλλος, εἶναι Ἰδέα.

    «Δίδωσι δ᾿ οὐκ ἔμ᾿, γράφει καὶ ὁ Εὐριπίδης

    (Ἑλένη 33-36) ἀλλ᾿ ὁμοίωσας᾿ ἐμοὶ εἴδωλον ἔμπνουν οὐρανοῦ ξυνθεῖσ᾿ ἄπο Πριάμου τυράννου παιδί· καὶ δοκεῖ μ᾿ ἔχειν, κενὴν δόκησιν, οὐκ ἔχων» κ.λπ.).

    Ἀλλ᾿ ὅ,τι, ὅμως, «θυμᾶται» καὶ διαισθάνεται ἀλλὰ δὲν μπορεῖ νὰ περιγράψη καὶ ν᾿ ἀποδείξη ὁ Πλάτων-Φιλόσοφος, αὐτὸ τὸ ἄρρητο, θὰ τὸ πῆ πάντοτε μὲ τὸ συμβολικὸ μῦθο ὁ Πλάτων-Ποιητής.

    Οἱ Ἀρχαῖοι Ἕλληνες, πολὺ πρὶν γεννηθῆ ὁ Πλάτων,

    πίστευαν ὅτι στὴν Ἑλλάδα ὑπάρχει τὸ «μέσον» της ἐπιφανείας τῆς Γῆς.

    Ὑπῆρχε μάλιστα καὶ μία παλαιὰ παράδοση ὅτι ὁ Ζεὺς ἄφησε κάποτε ἀπὸ τὶς δυὸ ἀντίθετες

    ἄκρες του κόσμου δυὸ περιστέρια ποὺ συναντήθηκαν στὴν Ἑλλάδα.

    Καὶ ὁ Ἡσίοδος ἀναφέρει ὅτι ὅταν ὁ θεὸς Κρόνος, νικημένος ἀπὸ τὸ γιὸ του Δία,

    ἐξαναγκάστηκε ν᾿ ἀνεβάση πάλι τὴ γενιά του ποὺ εἶχε καταπιῆ,

    πρῶτα ξέρασε τὸ λιθάρι ποὺ ἡ Ρέα τοῦ εἶχε δώσει σπαργανωμένο γιὰ νὰ γλυτώση τὸ Δία.

    Τὸ λιθάρι αὐτό, ποὺ ἦταν ὁλόκληρος βράχος, ὁ Ζεὺς τὸ πῆρε καὶ τὸ στήριξε κάτω ἀπὸ

    τὶς πλαγιὲς τοῦ Παρνασσοῦ γιὰ νὰ μείνη σημάδι αἰώνιο καὶ νὰ τὸ θαυμάζουν οἱ ἄνθρωποι.

    (Βλ. Ἡσιόδου «Θεογονία», στίχ. 495).

    Στὸν βράχο αὐτὸν ποὺ ὀνομάστηκε «ὀμφαλὸς τῆς Γῆς»

    χτίστηκε ἀργότερα τὸ Μαντεῖον τῶν Δελφῶν

    (Βλ. Σοφοκλέους «Οἰδίπους Τύραννος» 480).

    Ἀλλὰ ὅ,τι ὁ Πλάτων μᾶς εἶπε μὲ τὸ συμβολικὸ μῦθο,

    ὁ μεγάλος μαθητής του, ὁ Ἀριστοτέλης, μᾶς τὸ ἀναπτύσσει, δσὸ εἶναι δυνατό,

    ἐπιστημονικά, στὰ «Πολιτικὰ»

    (1327b, 23) ὅπου γράφει τοὺς ἐξῆς περίφημους ἐθνολογικοὺς χαρακτηρισμούς:

    «Τὰ μὲν γὰρ ἐν τοῖς ψυχροῖς τόποις ἔθνη καὶ τὰ περὶ τὴν Εὐρώπην θυμοῦ μέν ἐστι πλήρη, διανοίας δὲ ἐνδεέστερα καὶ τέχνης, διόπερ ἐλεύθερα μὲν διατελεῖ μᾶλλον, ἀπολίτευτα δὲ καὶ τῶν πλησίον ἄρχειν οὐ δυνάμενα· τὰ δὲ περὶ τὴν Ἀσίαν διανοητικὰ μὲν καὶ τεχνικὰ τὴν ψυχήν, ἄθυμα δέ, διόπερ ἀρχόμενα καὶ δουλεύοντα διατελεῖ· τὸ δὲ τῶν Ἑλλήνων γένος, ὥσπερ μεσεύει κατὰ τοὺς τόπους, οὕτως ἀμφοῖν μετέχει. καὶ γὰρ ἔνθυμον καὶ διανοητικόν ἐστιν· διόπερ ἐλεύθερόν τε διατελεῖ καὶ βέλτιστα πολιτευόμενον καὶ δυνάμενον ἄρχειν πάντων, μιᾶς τυγχάνον πολιτείας.»

    Ἀριστεὺς Φρίξος, ᾨδὴ στὸν Ἥλιο, 1910

    Σ᾿ αὐτὰ τὰ λόγια ὁ Σταγειρίτης φιλόσοφος συνώψισε,

    γιὰ ὅλους τοὺς καιροὺς καὶ γιὰ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους,

    τὴν ἱστορία καὶ τὴ μοῖρα τῆς ἀνθρωπότητας.

    Καὶ πραγματικὰ ἡ ἱστορικὴ ἐμπειρία μᾶς διδάσκει

    ὅτι οἱ λαοὶ τῆς Ἀνατολῆς ποτὲ δὲν κατώρθωσαν νὰ πραγματοποιήσουν

    μιὰ βιώσιμη ὀργάνωση τῆς Πολιτείας καὶ τῆς Κοινότητας καὶ νὰ ἐξασφαλίσουν

    τὴν ἐλευθερία καὶ τὴν ἀνεξαρτησία τους.

    Καμμιὰ ἀνάγκη καὶ καμμιὰ δύναμη δὲν τοὺς ὁδήγησε ποτὲ πρὸς τὰ πρακτικὰ ἔργα.

    Στὸν Πολιτισμὸ τῆς Ἀσίας πάντα βασιλεύει ἡ φαντασία καὶ τὸ ὄνειρο.

    Ἐνῶ ἀντίθετα μυθολογία τοῦ βορρᾶ εἶναι ἕνας καθαγιασμὸς τῆς ἀνδρείας καὶ γενικώτερα

    οἱ Εὐρωπαῖοι ποὺ ἀγαποῦν μὲ φανατισμὸ τὴν ἐλευθερία τους

    εἶναι θετικοὶ καὶ πρακτικοὶ ἂνθρωποι, ἀλλὰ χωρὶς ἐσωτερισμὸ καὶ μυστικοπάθεια.

    Καὶ τὸ εὐρωπαϊκὸ πνεῦμα εἶναι γενικὰ πνεῦμα ἐπιστημονικό.

    ……………………………………………………..

    Τὸ Ἑλληνικὸ ὅμως γένος ποὺ «μεσεύει κατὰ τοὺς τόπους»

    δὲν ἔχει κανένα ἀπὸ τὰ γεωγραφικὰ καὶ φυσικὰ μειονεκτήματα τῶν ἄλλων φυλῶν.

    Τίποτε τὸ ἐρημικό, τὸ χαῶδες, τὸ ἀσύμμετρο, τὸ φοβερό,

    τὸ Ἀσιατικὸ ποὺ σ᾿ ἐκμηδενίζει δὲν ὑπάρχει στὴν Ἑλληνικὴ φύση.

    Τὰ πάντα πειθαρχοῦν στὸν Ἑλληνικὸ Νόμο τοῦ μέτρου καὶ τῆς ἁρμονίας.

    Τὰ πάντα εἶναι πλασμένα γιὰ μιὰ πνευματικὴ μυσταγωγία.

    Ἄλλα καὶ τίποτε ἀπὸ τὸ τραχὺ ψῦχος τοῦ βορρᾶ ποὺ σκληραίνει τὴν καρδιὰ

    καὶ μουδιάζει τὸ πνεῦμα.

    Τίποτε ἀπὸ τὴν αἰώνια συννεφιὰ τῆς Εὐρώπης ποὺ νυστάζει τὴν ψυχὴ καὶ νεκρώνει

    τὴ φαντασία.

    Μιὰ αἰώνια «εὐκρασία τῶν ὡρῶν» καὶ μιὰ Φύση θαυμαστὰ ἁρμονικὴ

    κάτω ἀπὸ ἕναν οὐρανὸ γεμᾶτον πάντα ἀπὸ αἰθέριο φῶς εἶναι οἱ πλαστικὲς δυνάμεις,

    στὶς ὁποῖες ὀφείλεται ἡ διαμαντένια διαύγεια τοῦ Ἑλληνικοῦ πνεύματος.

    Ὅταν ὁ Γκαῖτε ἔγραψε τὸν «Φάουστ», τὸ ἀθάνατο αὐτὸ ἀριστούργημα

    τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ πνεύματος ποὺ τὸ γεμίζει ἴσως περισσότερο καὶ ἀπὸ τὴν ποίηση ἡ ἀλήθεια,

    ἦταν μοιραῖο νὰ αἰσθανθῆ τὸ μεγάλο κενὸ ποὺ ὑπῆρχε γύρω του καὶ μέσα του.

    Μιὰ ἄσβυστη λαχτάρα γιὰ «περισσότερο φῶς», μιὰ μεταφυσικὴ δίψα γιὰ τὸ ἀπόλυτο

    καὶ τὸ αἰώνιο, ἕνας βαθὺς ἵμερος γιὰ τὴ λύτρωση τῆς ψυχῆς ἔφερε τὸ πνεῦμα του

    στὴν ἡλιογέννητη χώρα τοῦ Ἀπόλλωνος.

    Τὸ βόρειο Φαούστειο πνεῦμα τῆς πράξης ἔπρεπε νὰ σμίξη ἐρωτικὰ

    μὲ τὸ Ἑλληνικὸ Κλασσικὸ πνεῦμα τοῦ Λόγου γιὰ νὰ βρῆ ἡ ἁμαρτωλὴ ψυχὴ

    τοῦ τρανοῦ μάγου τὸν ἐξαγνισμὸ καὶ τὴν κάθαρση,

    ποὺ πίσω τους κρυβόταν ὁ ἴδιος ὁ Γκαῖτε.

    Καὶ ἦταν ἀνάγκη ὁ μυστικὸς αὐτὸς ὑμέναιος νὰ γίνη κάπου κοντὰ στὶς ὄχθες τοῦ Εὐρώτα.

    Ἐκεῖ κάποτε ὁ θεὸς ἔγινε Κύκνος καὶ μὲ τὴ θνητὴ Λήδα γέννησε τὴν Ἑλένη.

    Αὐτὴ ζητάει ὁ Φάουστ ὅταν τριγυρίζει τὴν Φαρσαλικὴ πεδιάδα καὶ τὴν Πελοπόννησο.

    Γιατί ἡ Ἑλένη θὰ τοῦ δώση τὴ δύναμη γιὰ νὰ βρῆ τὴν Πύλη τῶν Οὐρανῶν.

    Ἀλλὰ δὲν θὰ μπορέση νὰ τὴν κρατήση πολὺ κοντά του.

    Μέσα στὴ βαρειὰ ψυχὴ δὲν μπορεῖ νὰ ζήση τὸ ἑλληνικὸ πνεῦμα.

    Θὰ τοῦ φύγει μέσα ἀπὸ τὰ δάχτυλα ποὺ δὲν θὰ μπορέσουν

    νὰ κρατήσουν παρὰ μονάχα τὸ νυφικό της πέπλο…

    (Βλ. Γκαῖτε, «Φάουστ», Μέρος Β. Μετ. Δ. Λάμψα σ. 294).

    ……………………………………

    Ἡ Ἑλλάδα εἶναι πολὺ κοντὰ στὴν Ἀνατολή, ἀλλὰ ἀποτελεῖ καὶ μέρος τῆς Εὐρώπης.

    Καὶ ἐνῶ δὲν ἔχει τίποτε ἀπὸ τὰ γεωγραφικὰ καὶ φυλετικὰ μειονεκτήματά τους,

    συγκεντρώνει, μὲ μιὰ θαυμαστὴ ἰσορροπία, ὅλες τὶς ἀρετές τους.

    Γιὰ τὴν Ἑλληνικὴ ἀντίληψη τὸ πνεῦμα

    μόνον στὸ χῶρο τῆς ἐλεύθερης καὶ ὀργανωμένης Πολιτείας πραγματοποιεῖται.

    Καὶ τὸ πνεῦμα δὲν εἶναι οὔτε ἀπαθὴς διανοητικισμός, οὔτε ἄλογος μυστικισμός, εἶναι:

    Ἔρωτας καὶ Λόγος.

    Γιὰ τοὺς Ἕλληνες ἡ θεωρία δὲν ἀντιμάχεται τὴν πράξη

    ἀλλὰ τὴν καθοδηγεῖ, τὴν φωτίζει καὶ τὴ συμπληρώνει.

    «Φιλοκαλοῦμέν τε γὰρ μετ᾿ εὐτελείας καὶ φιλοσοφοῦμεν ἄνευ μαλακίας»

    δὲν εἶχε πῆ καὶ ὁ Περικλῆς; (Βλ. Θουκυδίδου II 40,10)

    Τὸ ὅτι δὲ «φύσει» τὸ Ἑλληνικὸ γένος εἶναι «διανοητικὸν καὶ ἔνθυμον»

    ἐπαληθεύει χαρακτηριστικὰ ἡ ἀρχαία παράδοση ὅτι ὁ Αἰσχύλος ζήτησε

    νὰ γράψουν στὸν τάφο του ὅτι ἦταν «Μαραθωνομάχος»

    καὶ ὁ Μαραθωνομάχος καὶ ὁ ποιητὴς τὸν ἴδιο ἀγῶνα ἀγωνίστηκαν.

    Ν᾿ ἀπολυτρώσουν τὸ πνεῦμα.

    Στὴν τραγωδία τὸ πνεῦμα ἀντιμάχεται τὴ Μοῖρα.

    Στὸ Μαραθῶνα πολέμησε τοὺς βαρβάρους.

    Ἡ Γῆ ποὺ χάλασε τὸν Ξέρξη, δὲν ἔπλασε καὶ τὸν Αἰσχύλο;

    ……………………………………………

    Ἀλλὰ δὲν εἶναι ἀρκετὸ νὰ ἔχης γεννηθῆ καὶ νὰ ζῆς στὴν Ἑλληνικὴ Γῆ

    γιὰ νὰ εἶσαι Ἕλληνας.

    Οἱ Ὀθωμανοὶ ἔζησαν στὴν Ἑλλάδα τόσους αἰῶνες,

    καί, ὅμως,

    ἔφυγαν ὅπως ἦρθαν «Βάρβαροι»,

    Τότε μονάχα εἶσαι Ἕλληνας, ὅταν κλείνεις καὶ μέσα σου τὴν Ἑλλάδα,

    ὅταν ἔχεις καὶ τὸ πνεῦμα καὶ τὸ ἦθος τὸ «Ἑλληνικό».

    «Τοσοῦτον δ᾿ ἀπολέλοιπεν ἡ πόλις ἡμῶν περὶ τὸ φρονεῖν καὶ λέγειν τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους, ὥσθ᾿ οἱ ταύτης μαθηταὶ τῶν ἄλλων διδάσκαλοι γεγόνασιν, καὶ τὸ τῶν Ἑλλήνων ὄνομα πεποίηκεν μηκέτι τοῦ γένους, ἀλλὰ τῆς διανοίας δοκεῖν εἶναι, καὶ μᾶλλον Ἕλληνας καλεῖσθαι τοὺς τῆς παιδεύσεως τῆς ἡμετέρας ἢ τοὺς τῆς κοινῆς φύσεως μετέχοντας.»

    (Βλ. Ἰσοκράτους Πανηγυρικὸς 50).

    Καὶ ἡ Ἱστορία τότε μονάχα πραγματοποιεῖ τὴν Ἑλληνικὴ Ἰδέα

    ὅταν τὰ συγκεκριμένα ἱστορικὰ γεγονότα

    ἔχουν σημασία γιὰ τὸ πνεῦμα καὶ τὰ πεπρωμένα του.

    Οἱ Μηδικοὶ Πόλεμοι ἀσφαλῶς δὲν θὰ εἶχαν τὴν κοσμοϊστορικὴ σημασία

    ποὺ ἔχουν σήμερα ἂν δὲν εἶχαν ὡς συνέπεια

    τὸν πνευματικὸ πολιτισμὸ τῆς κλασσικῆς ἐποχῆς.

    Ὁ Πελοποννησιακὸς πόλεμος θὰ ἦταν ἴσως ἕνα λησμονημένο ἐπεισόδιο

    ἂν δὲν εἶχε γραφῆ ἡ ἱστορία τοῦ Θουκυδίδη.

    Ἀλλὰ καὶ ὅ,τι διαιωνίζει τὸ πνεῦμα τοῦ Μεσολογγίου, ὅ,τι

    δημιουργεῖ τὴν ἀθανασία αὐτοῦ τοῦ θαύματος,

    δὲν εἶναι οἱ «Ἐλεύθεροι Πολιορκημένοι» τοῦ Σολωμοῦ;

    * * * * * * * *

    Αἰωνιότητα, χωρὶς τὸ πνεῦμα εἶναι ἀδύνατο νὰ ὑπάρξη,

    καθὼς εἶναι ἀδύνατο νὰ ὑπάρξη κόσμος χωρὶς τὸν ἥλιο.

    Καὶ ἡ Ἑλλάδα εἶναι,

    ὅπως ὁ ἥλιος, αἰώνια, καὶ ἀκατάλυτη,

    γιατὶ ὑπῆρξε ὁ λυτρωτής, ὁ μυσταγωγὸς καὶ ἱεροφάντης τοῦ πνεύματος.

    Γ. Χ. ΚΑΝΕΛΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

    ================================

    ================================

    Ανώνυμος20/7/08
    Έξοχο κείμενο! Ιδίως, το κομμάτι που αναφέρεται στην ελληνική φύση…

    Homo Cretensis22/7/08
    «Φιλοκαλοῦμέν τε γὰρ μετ᾿ εὐτελείας καὶ φιλοσοφοῦμεν ἄνευ μαλακίας»

    Η βίλα της Εκάλης, για παράδειγμα, δείγμα χαρακτηριστικό του σημερινού ξιπασμένου, νεόπλουτου και κακόγουτου Ελλαδιστάν, δεν είναι κτησμένη ευτελώς. Όσο για την φιλοσοφία, απλώς … δεν φιλοσοφούμε πια! Σταματήσαμε να αναζητάμε την αλήθεια και προτιμούμε να τραφόμαστε με τιποτένιες ανοησίες, ψέμματα που νομίζουμε ότι θα καλύψουν το κενό της ψυχής μας.

    Κείμενα ανεπανάληπτα, φίλε Καλλίνικε. Ποιος θα γ΄ραψει σήμερο κάτι τέτοιο;

    Σάββατο, 19 Ιουλίου 2008

    http://www.pheidias.gr/2008/07/blog-post_19.html

    ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΓΙΑΓΙΑ

Leave a Reply

You can use these HTML tags

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>