«Αυτός με το ψαρί μαλλί,
γυαλί και παντελόνι Lee
Τυφλός τα τ’ ώτα τον τε νουν τα τ’όμματα..
Νάρκισσος με σωτηρωβασιλοκαμώματα
Μας παίρνει τη χεσμένη μας την βράκα
Και μας κάνει τρίκη τράκα»
Λαέρτης ο Πύλιος
Εισαγωγή: Επί πέντε χρόνια Χλεύασα βαρυαχής* στα blogs τους Ισχυρούς, στηλίτευσα τους θεσμικούς κοπρίτες, περιέπαιξα το όποιο περισπούδαστο τοπικό <αρχίδιον>*- συνήθως ημιαναλφάβιτο και κούτσουρο απελέκητο- έφτυσα με ροδανή ροχάλα όλους τους προσκυνημένους * και για πάντα του ες αεί, η καθ’ ημάς Σάτιρα μυκτηρίασε και έριξε στη τελική ανάλυση τους θρασύμυθους* δημοτικούς δυνάστες στο Σκώμμα* για να τους κάνει χώμα.
Σήμερα για να μην γίνει ο Δήμος, σαπρός Δείμος*, θα προσπαθήσω για μια άλλη φορά να περιγράψω με ευωθυία ειρωνεία και να «χειροτεχνήσω» σκωπτικά και σατιρικά μέσω του διαδικτύου, από την μια το ταξίδι της « Σωτηροβασίλως» στο Παρίσι και από την άλλη τον άθλιο άθλο εφαρμογής του Δηθενισμού* για την αυτόπροβολή του.
Πράγματι είναι γνωστό σε όλους ότι ο «Ναρκισσογαντάκιας τίποτα», ανήκει στην κατηγορία μιας πολύ συγκεκριμένης άγονης, ρηχής και μιμητικής πολιτικής νοημοσύνης και όταν ταξιδεύει στο εξωτερικό χρησιμοποιεί την μέθοδο του <Οτινανισμού>*, για να αναπαράγει την ψευδεπίγραφη εικόνα της ναρκισσιστικής του προβολής (θυμηθείτε τις φωτογραφίες με τo Ζεϊμπέκικο του ζααμπίτ* στη Ορούντα της Κύπρου;)[2].
Πριν μερικές μέρες ο μηχανισμός της δημοτικής καμαρίλας ανέβασε στο διαδίκτυο μια φωτογραφία (“τραβηγμένη” από τον ίδιο μέσω του κινητό του), όπου αισθησιακά προβάλλεται ο Νάρκισσος ως γελαστό Γαλλικό «Μητρομπαρόκ», δίπλα στον γελαστό «Ολαντρέου» και από κάτω μια δήλωση (γραμμένη από αυτούς που φροντίζουν να του γράφουν τις δηλώσεις και τους λόγους): «Φροντίζουμε για το περιβάλλον και μεριμνούμε για το μέλλον, τόσο το δικό μας όσο και των παιδιών μας»!![3]
Ιατταταιάξ, Οίμοι δείλαιος, ιατταταί*, παράδοξες βορβοροταράξεις φαίνονται όλες αυτές οι διεργασίες χειροτουρεμβινθοκρούσεων* που δέρνουν τον δημόσουρτο* σπουδάρχη και τους θρασύμυθους* αρχολίπαρους*. Όλα αυτά τα ανεβάσματα στο διαδίκτυο και στο τοπικό τύπο, έχουν σκοπό με την βοήθεια του ψέματος και της υποκρισίας, να πετύχουν τη προσωπική προβολή του δημίζοντα* πολιτοφθόρου* στην δημοτική κοινωνία και όχι μόνο.
Θα σας θυμίσω ότι με άρθρο μου στις 25-12-2012[4], ερμήνευσα αυτή την παραδοξότητα, σκωπτικά ισχυριζόμενος ότι: “ο αυτοπροβαλλόμενος παρουσιάζει έλλειψη χαμηλού δείκτη παραγωγής πολιτικής σκέψης και γλωσσικού αισθητηρίου” και μάλιστα ανακεφαλαίωσα με : «Τό δοκείν και τάν αλάθειαν βιάται»(μετ «Η εντύπωση βιάζει και την αλήθεια»).
Δήλος* εστίν* ότι, η παραπάνω ερμηνεία της αμαρτωλής αυτοπροβολής δεν επαρκεί. Το επιβεβαιώνει η παρουσία του στη πόλη του φωτός και η αυτό-προβαλλόμενη αναβάπτιση του σε γελαστό Γαλλικό «Μητρομπαρόκ».
Η ερώτηση που γεννιέται αυθόρμητα είναι: Ποια είναι η περαιτέρω ερμηνεία που ολοκληρώνει τις παράδοξες βορβοροταράξεις της Ναρκισσιστικής προβολής;
Την απάντηση την δίδει η μοντέρνα κβαντική φυσική που ανακάλυψε ότι: όταν ένα άλογο όν δηλαδή παρ-άλογο, με χαρακτηριστικά: δημόσιτου* ψολοκομπιά* και αυτοπροβαλλόμενου δημοαχρηδιοπίπη*, έχει τον ιό
της Ναρκισσιστικής <Μέθεξης*» και <θράσους>, που πολλαπλασιάζεται σύμφωνα με το ό,τι είναι δέκτης της πέμπτης θεμελιώδεις αρχής της αυτόματης λήψης, <Ισχυρής ενέργειας> του «Μποζόνιου», με ακέραιο σπίν, μηδενική μάζα και φορτίο και δεν υπακούει στην απαγορευτική αρχή του Πάουλι, τότε ο λεγάμενος καμποτίνος* μετασχηματίζεται με διαδικασίες διαφωτισμού της Εσπερίας και μετ’ ονομάζεται με ρασιοναλισμό σε Ναρκισσοχάσκωντα Γαλλικό «Μητρομπαρόκ, επιπροσθέτως δε ενισχύεται η αυτοπροβολή του μέσα από τις κηδείες, τα πανηγύρια, τις ρούγες και τα σοκάκια, ως σύγχρονη « Σωτηροβασίλω», με αποτέλεσμα να κερδίζει «πόντους» στη δημοτική κοινωνία και στη κομματική στρούγκα.
Είναι ηλίου φαεινότερο, ότι η ενίσχυση της αυτοπροβολής αναδύεται λόγω :
– Του Χαμηλού δείκτη παραγωγής πολιτικής σκέψης
– Του γλωσσικού αισθητηρίου και
– Της Ισχυρής ενέργειας των «μποζονίων».
Επιβεβαιώνεται λοιπόν, ότι ισχύει πάντοτε το ομηρικό θεώρημα μεταξύ αφέντη και δούλου:
«άεθλος αάατος εκτετέλεσται» (Oδύσσεια, χ5)= «O άθλος ο αζημίωτος, ο πάρα-πολύ δύσκολος έχει ήδη ικανοποιηθεί».
Εφεξής, Βεκεκέξ κοάξ κοάξ, ο υπεύθυνοανεύθυνος δημοσπουδαρχίδης που προσφάτως μεταβαπτίστηκε σε γελαστό Γαλλικό «Μητρομπαρόκ», δηλώνει με άραχλες* μπουρδοδικαιολογίες, ότι θα φροντίσει και θα μεριμνήσει για όλα τα περιβαλλοντικά δημοτικά προβλήματα….. δηλαδή “Κολοκύθια στο πάτερο*”.
Ας αναφέρουμε επιγραμματικά μερικά:
– Tα παραγόμενα προϊόντα πυρόλυσης όπως οι διοξίνες, τα φουράνια, το χλωροβενζόλιο, τα πολυχλωριωμένα διφαινύλια, τα αιωρούμενα μικροσωματίδια και αρκετά μέταλλα, όπως ο μόλυβδος, το κάδμιο, το αρσενικό και ο υδράργυρος, που είναι εξαιρετικά επικίνδυνες, τοξικές και καρκινογόνες ουσίες και απειλούν την υγεία και σε ορισμένες περιπτώσεις την ίδια τη ζωή όσων εκτίθενται σε αυτές, προέρχονται από το σκουπιδότοπο στον Αϊ Νικόλα, τον επονομαζόμενο «πυρίδεινος αφρικανικός κλαυστήρας της Σωρηροβασίλως»[5].
– H μπόχα που προέρχεται από τις εξόδους των δυο παλαιών υπονόμων της πόλης, ο ένας που κατεβαίνει από τις σπηλιές, διατρέχει τη γωνία του «Μυσιρλή», του παλαιού Σφαγείου και ξερνάει στην έξω πλευρά της Μαρίνας και ο άλλος που διατρέχει το δρόμο μπροστά από τα παραλιακά καφενεία-ουζερί και εστιατόρια, ξερνάει στην έξω πλευρά του παλαιού μόλου. Οι δύο υπόνομοι εξακολουθούν να δέχονται είκοσι (20) και πλέον χρόνια μετά την έναρξη του βιολογικού καθαρισμού περίπου το 80%των λυμάτων της Πύλου [6].
-Tα τοπικά οικολογικά έγκλημα, όπως η καταστροφή της χλωρίδας και της πανίδας στη περιοχή «πέρα κάμπος” στο χωριό Χανδρινού, λόγω της αυθαίρετης εκτροπή της ροής Υδάτινης Πηγής στη θέση Χούχλα –Τραμπάλα. Αυτό το ειδεχθές έγκλημα, η Σωτηροβασίλω και τα τοπικά δουλικά του δεν στέλνει στο εισαγγελέα τον κομματικό του φίλο, αλλά φαυλοκρατικά και κρυπτό- ρουσφετολογικά «ποιούν την νήσσα». Επιπροσθέτως εξακολουθούν να «καλύπτουν» ομοϊδεάτη-υποστηριχτή τους, στο «Κουμπέ» περιοχή Χανδρινού, καθόσον ο εν λόγω ιδιώτης αφενός έχει εμφυτεύσει στο πυρήνα της πηγής Πηγαδάκι, σωλήνες για την εκτροπή του νερού, και αφετέρου εξακολουθεί να την μολύνει με φυτολιπάσματα και φυτοφάρμακα.
Σε αυτές της πηγές ενέργειας και αειφορίας οι αγρότες έπιναν νερό, σήμερα είναι επικίνδυνες <βόμβες> μόλυνσης για τη περιοχή και το περιβάλλον[7].
Ανακεφαλαιώνοντας συνδημότη, <Φράσσαι ψευδατραφάξυος πλέα μη σε δολώση> (μετ= φυλάξου από τον ψευταρά μη σε μπερδέψει), γιατί κανένα από τα πάμπολλα περιβαλλοντικά προβλήματα που υπάρχουν και εκείνα που θα δημιουργηθούν στο δήμο δεν πρόκειται να βρουν λύση.
Επίλογος: Το απαίδευτο σπουδαρχίδι* της εδώ κοπροκρατίας που μετά οίας ανεπιστημοσύνης και με Ετσιθελισμό* αλλά και με την ισχυρή ενέργεια των «μποζονίων», προσπαθεί να αυτοπροβληθεί για να διατηρήσει την αργοσχολία του, Την καταξίωση του, το ψώνιο του, Tο διαγούνισμα του, Το πρακτορισμό του εις βάρος του δήμου και του περιβάλλοντος.
Μπόχα και δυσωδία αλλά και θυμηδία προκαλούν οι σημερινοί σπουδαρχίδες αρλεκίνοι και φασουλήδες, ως αξέστως ανεπίξεστοι οσφυοκάμπτες, Λέγοντας ψέματα δια της αποσιωπήσεως, ψευδολογώντας δια παραλήψεων, νοθεύοντας δια της κιβδηλείας.
“Η βλακεία, η εγωπάθεια, η μωρία, η γενική αναπηρία της ηγετικής τάξης σε φέρνει στην ανάγκη να ξεράσεις….” (Γ. Σεφέρης Ημερολόγιο 1945), μας λέει ο Νομπελίστας ποιητής μας.
Τελειώνοντας για να μην τρελαθούμε, από την μια θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι «τα μπρεχτικά μεταξωτά γαλλικά μπαρόκ θέλουν και επιδέξιους …κωλοκρέτας» και από την άλλη να απευθυνθώ στο κύριο Μπαμπινιώτη και να τον ρωτήσω: κύριε καθηγητά, πως λέγεται αυτός που συμπεριφέρεται με το τρόπο που περιέγραψα σε αυτό το άρθρο, αλλά ταυτόγχονα λέει περισσότερα ψέματα από τις αναπνοές του για να αυτοπροβληθεί εις βάρος του δήμου; Μήπως λέγεται : <Αγκαούγκας>*;
Θεόθεν είητε υγιαίνοντες και Χρόνια Πολλά.
ΥΓ1: Λοιδορήσαι τους πονηρούς ουδέν εστ’ επίφθονον, αλλά τιμή τοίσι χρηστοίς, όστις εύ λογίζεται=δεν είναι καθόλου ντροπή να σατιρίζουν τα κοπίδια της εξουσίας, αλλά, αν το σκεφτείς καλά, αυτό είναι τιμή για τους τίμιους (Αριστοφάνους, Ιππής 1275).
ΥΓ2: Επειδή τα κομματικά φινοκαλίδια* διαδίδουν ότι οι λέξεις που χρησιμοποιώ είναι υβριστικές, όπως υποσχέθηκα, παραθέτω αφιλοκερδώς “το λεξικό του άρθρου” για να καταλαβαίνουν τι διαβάζουν τα «κούτσουρα απελέκητα» του Δ. «Σαγματοποιείου» και οι πέριξ αυτών παρατρεχάμενοι.
Το λεξικό του άρθρου
Αρχίδιον=ο κατέχων μια μικρή δημόσια θέση αρχής, μικρή θεσιθηρία
Μαλιστάκηδοβολεψάκηδες =αυτοί που λένε πάντοτε μάλιστα για να βολευτούν.
Μυκτηρίζω= κατακρίνω κάποιον περιγελώντας
Σκώμμα= περιπαικτικός αστεϊσμός συνώνυμο της κοροϊδίας
Σπουδαρχίδης = Αυτός που επιδιώκει με κάθε τρόπο για να λάβει μια θέση εξουσίας
Δείμος=διαβολικός φόβος και τρόμος.
Οτινανισμός= Ορισμός της γενικής εντύπωσης που επικρατεί από τις προσπάθειες να σωθεί και να προβληθεί κάποιος ή μία κατάσταση. Εναλλακτικά η εξέλιξη των φράσεων, “εδώ ο κόσμος καίγεται και το μ@–ί χτενίζεται”, ό,τι του φανεί, του Λολοστεφανή.
Ζααμπίτ= στα ουρντού, την γλώσσα των Πακιστανών, σημαίνει Aφέντης.
Μέθεξη= επικοινωνία ανάμεσα στον αισθητό κόσμο και τον κόσμο των ιδεών.
Βορβοροταράξ = σκατοανακατεύτρης
Χειροτουρεμβινθοκρούσεις= Μαλακίες
Ιατταταιάξ, Οίμοι δείλαιος, ιατταταί= ωχωχώχ, ρε το φουκαριάρη, ωχ,ωχ
Δήλος εστίν=είναι φανερό
Δημόσιτος = αυτός που πληρώνεται από το δήμο
Ψολοκομπιάς= καυχισάρης
δημαρχηδιοπίπης= δημοβλεποθεσίτης
Καμποτίνος = ο ασήμαντος , αυτό που θέλει να νομίζεται σπουδαίος
Ανήκεστοι=οι ανεπανόρθωτα αθεράπευτοι
άραχλος -άραχλη -άραχλο (επίθετο) =σκοτεινός, άθλιος
Δηθενισμός=Στάση ζωής που υπαγορεύει την προσποίηση στην κοινωνική συμπεριφορά
Ετσιθελισμός= Αυτοί που πιστεύουν σε αυτόν, θεωρούν πως ο νόμος τους είναι ταυτισμένος με τις επιθυμίες τους. Δέχονται τις απόψεις των άλλων αρκεί αυτές να συμφωνούν με τις δικές τους. Κάποιος διάσημος Γάλλος ετσιθελιστής αυτοκράτορας… Λουδοβίκος τάδε, έλεγε «το κράτος είμαι εγώ».
κλαστήρας, ο – (ουσ.)=ο κλάστης, δηλαδή ο άνθρωπος που αμολάει διαρκώς και απερίσκεπτα τους κλάνους του, αφήνοντας την μυρωδιά να αγκαλιάσει τον κόσμο που βρίσκεται στην γύρω ακτίνα. Γεμάτος χαρά και ξέγνοιαστος για τις συνέπειες που πρόκειται να προκύψουν και τα λόγια που μπορούν να ειπωθούν, συνεχίζει ακάθεκτος να ελευθερώνει αέρια από το εσωτερικό του
“Κολοκύθια στο πάτερο=φράση που λέγεται για να χαρακτηρίσει ως ανόητα και αστήριχτα κάποια λόγια ή απόψεις που εκφράζει κάποιος.
Αρσίζης = Ο ξετσίπωτος
αναίσχυντος -η, -ο=αδιάντροπος, ξεδιάντροπος, αναιδής
Δημοσούρτης=που σέρνει το δήμο
Βαρυαχής (βαρύς και ήχος)= αυτός που στενάζει βαριά.
Θρασύμυθος = ο αυθάδης.
Δημίζοντες=οι πολιντικάντηδες
Δημόφθορος=ο επιβλαβής στους δημότες και στο δήμο
Πολιτοφθόρος= ο ολέθριος, ο επιβλαβής στους πολίτες και την πολιτεία
Αρχολίπαρος = αυτός που επιθυμεί και επιδιώκει αξιώματα, εκλιπαρώντας ή κολακεύοντας τους άρχοντες, από το αρχή + λιπαρῶ (=επιθυμώ, επιζητώ)
Βεβορβορωμένος= ο κυλισμένος στον βούρκο, από το βορβορώνω (=λερώνω με βόρβορο, βρομίζω)
αγκαούγκας ,ο – (ουσ.)= ο τελείως βλάκας, ο αθεράπευτα βλάκας, ο ανίατος βλάκας
φινοκαλίδια= σκουπίδια
Πηγές
Leave a Reply