ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ

Δεν μας ενδιαφέρει ποιος έφταιξε περισσότερο, αλλά πως θα αγωνιστούμε σαν λαός, σαν έθνος, για να σώσουμε την πατρίδα μας, τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας και τις επόμενες γενιές;
Για να το κάνουμε αυτό, πρέπει να σηκωθούμε από τον καναπέ, να ιεραρχήσουμε τους στόχους μας και τις ανάγκες μας για επιβίωση, για την δημιουργία ανεξάρτητου έθνους για το μέλλον των παιδιών μας.
Είναι περίεργο που οι Έλληνες μετά από τέτοια λαίλαπα που εξελίσσετε σε βάρος της Ελλάδος να μην ερευνούν τι όπλα έχουν για να παλέψουν.
Υπάρχουν διεθνή νομικά όπλα και επιστήμονες που εκφράζονται υπέρ της Ελλάδος και δεν τα διαβάζουμε να οργανωθούμε.
Πέρα από αυτό υπάρχουν και άλλες χώρες που δέχονται την καταστροφική αγκαλιά της ΠΤ-ΔΝΤ και είναι τα ίδια με αυτά που κάνουν ή έκαναν σε εμάς.
Υπάρχει οργανωμένο σχέδιο από ΔΝΤ και ΕΕ με σκοπό την καταστροφή της Ελλάδας όπως αποκαλύπτει σε μια άκρως φιλελληνική και συγκλονιστική συνέντευξη ο κορυφαίος Αμερικανός διανοητής Νόαμ Τσόμσκι και άλλοι.

Οι διεθνείς αληθινοί τρομοκράτες δεν είναι οι Τζιχανζιστές, αλλά οι πατρόνες τους, η παγκόσμια τράπεζα, με τα παρακλάδια της ΔΝΤ-ΠΟΕ και πολλά άλλα, που έχουν στόχο έναν, την επικράτηση της Νέας Τάξης, που την ωραιοποιούν με ωραία φτιασίδια (περί ειρήνης και ίσης μεταχείρισης όλων κάτω από μια παγκόσμια κυβέρνηση, με κάρτες αντί για χρήμα, που θα σε απαλλάξει από γραφειοκρατία, θα πληρώνουν όλοι τους φόρους τους ίδια, θα έχουν τις ίδιες απολαβές και άλλα τέτοια τρελά καλούδια) που μας πασάρουν τα πουλημένα ΜΜΕ!
Κρύβοντας κάτω από τα παραπάνω επιμελώς, ότι είναι στο καταστατικό τους ο αφανισμός των τριών πέμπτων του παγκόσμιου πληθυσμού!
Και δυστυχώς τα τρώνε οι λαοί και σε ότι μας αφορά οι Έλληνες, βρίζουν, λερώνουν συλλήβδην οποιοδήποτε κρατικό οργανισμό και ειδικά αυτούς τους φορείς που είναι ελκτικοί, με αποτέλεσμα να καθιερώνετε, ότι όλοι είναι διεφθαρμένοι, σίγουρα υπάρχουν διεφθαρμένοι και θα υπάρχουν, αλλά για αυτό φταίνε οι διοικήσεις των οργανισμών με την πολιτικοποιημένη δικαιοσύνη και ιδιαίτερα το αληθινά διεφθαρμένο κράτος.

Έχουν φτιάξει με προδοτικές ηγεσίες ένα τρομοκρατικό κλοιό για να προετοιμάσουν ψυχολογικά τους λαούς να παραδοθούν άνευ όρων!
Όλες αυτές οι τρομοκρατικές ομάδες είναι εκπαιδευμένοι τρομοκράτες της παγκόσμιας ολιγαρχίας και για να παρακάμψουν τα διάφορα εμπόδια από τα συντάγματα των διαφόρων κρατών, δημιουργούν τρομοκρατικές πράξεις για να εφαρμόσουν κατασταλτικά μέτρα εναντίων των προστατευτικών μέτρων που έχει κάθε δημοκρατική κοινωνία!
Δυστυχώς εδώ που μας έφεραν ομολογουμένως και με δική μας ευθύνη που έχουμε αγκαλιάσει τον καναπέ με λατρευτικό τρόπο, δεν έχουμε άλλο τρόπο αντίδρασης από αιματηρό αγώνα, το θέμα είναι αυτός ο αγώνας να γίνει οργανωμένος σε συνεργασία με κορυφαίους επιστήμονες και διεθνείς νομικές συμβάσεις για να έχουμε λιγότερα θύματα και καλύτερο αποτέλεσμα.
Έχουμε ομολογίες και υπεύθυνες δηλώσεις από διακεκριμένους επιστήμονες που μπορούμε να επικαλεστούμε στα διεθνή δικαστήρια, ταυτόχρονα θα πρέπει να δείξουμε ότι είμαστε αποφασισμένοι να αγωνιστούμε σύσσωμοι, όχι για τα μικροσυμφέροντα του καθενός, αλλά για ένα και μόνο στόχο την απελευθέρωση της πατρίδος μας από τα θανάσιμα δόντια της ντόπιας και παγκόσμιας ολιγαρχίας!
Δεν υπάρχει τίποτα και κανένα εμπόδιο για τον ελεύθερο άνθρωπο, που θέλει την ανεξαρτησία του, την υπερηφάνεια του, την ισότητα, την δικαιοσύνη, τον πολιτισμό και την αληθινή δημοκρατία να τον εμποδίσει, το ρητό οργή λαού, οργή θεού, είναι απόλυτα αληθινό!
Παράδειγμα με τον δικτάτορα Πινοσέτ της Χιλή, ένα εκατομμύριο  λαού μπροστά στην πείνα και άλλα δεινά αδιαφόρησε στα όπλα και τα τανκ.
Χωρίς αγώνα τίποτα δεν κερδίζεται, ούτε στον πόλεμο με όπλα, ούτε στον οικονομικό πόλεμο που είναι ακόμα ποιο καταστροφικός και ύπουλος.
Στο σήμερα κανένας αγώνας δεν πρόκειται να κερδηθεί με ιδεολογίες, κόμματα και θρησκευτικές λιτανείες!
Ο μόνος τρόπος νίκης είναι όλος ο λαός με μια λέξη, έξω αλήτες, κλέφτες , δολοφόνοι από την πατρίδα μου, χωρίς αρχηγούς και κομματάρχες πολιτικούς και θρησκευτικούς, που καπελώνουν και διαφθείρουν μόνιμα κάθε καθαρό αγώνα του λαού!
Για να υπάρχει πνεύμα πολιτισμού και ελευθερίας πρέπει να αποβάλουμε αυτό που έσπειρναν και σπέρνουν όλα τα προδοτικά παπαγαλάκια, Ότι έλα μωρέ πάντα προτεκτοράτο είμαστε και σκλάβοι, πάντα θα είμαστε δούλοι ή στον ένα ή στον άλλο, και τι θέλετε να τα βάλουμε με τους ισχυρούς και χίλιες άλλες προδοτικές συμπεριφορές που μας διοχετεύουν έντεχνα αυτοί που φοβούνται μήπως τα ζώα ξυπνήσουν.
Αν υπήρχε αληθινή και άδολη δικαιοσύνη αυτά τα ΜΜΕ θα τα είχε στείλει όχι στην φυλακή αλλά για εκτέλεση με συνοπτικές διαδικασίες! Αυτά τα ΜΜΕ άκρος προδοτικά φέρουν την ευθύνη κατά 90% για την σημερινή κατάντια της πατρίδος μας και της διαλυμένης κοινωνίας μας.

ΠΛΑΤΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ

Μιλά για την Ελλάδα ο Νόαμ Τσόμσκι και… υποστηρίζει ότι καταστρέφεται βάσει σχεδίου, με σκοπό την τελική υποδούλωση η οποία θα χρησιμεύσει σαν «μάθημα» σε οποιονδήποτε πιστεύει ότι μπορεί να αντισταθεί.
Με τον Νόαμ Τσόμσκι συμφωνεί και o καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Μισούρι, Μάικλ Χάντσον, ο οποίος κρίνει ότι η παραμονή στο ευρώ θα οδηγήσει το Βερολίνο στην επίτευξη του στόχου του που δεν είναι άλλος από το να συντρίψει την Ελλάδα
Ο Χάντσον θεωρεί ότι καλύτερη επιλογή για το χρέος είναι να προσφύγει η Ελλάδα νομικά στο Διεθνές Δικαστήριο καταγγέλλοντάς το ως απεχθές και στο διάστημα μέχρι να βγει η απόφαση, να προετοιμαστεί για την έξοδο από το ευρώ, καθώς κρίνει ότι η παραμονή σ’ αυτό θα οδηγήσει στην επίτευξη του στόχου του Βερολίνου: να συντρίψει την Ελλάδα.
Η κυβέρνηση Παπανδρέου πήρε το δάνειο χωρίς να ρωτήσει τους πολίτες. Η Ελλάδα θα έπρεπε να το κυνηγήσει αυτό νομικά. Δηλαδή ότι δεν πρέπει να πληρώσει την τρόικα. Η υπόθεση θα χρειαστεί από πέντε έως δέκα χρόνια στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Σ’ αυτό το διάστημα θα έχει τον χρόνο να προετοιμαστεί για να εγκαταλείψει το ευρώ και να ανακτήσει τις δυνάμεις και την ανάπτυξή της.
• Ποια είναι η αποτίμησή σας για τη συμφωνία ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και τους δανειστές;
Μοιάζει σαν η Ελλάδα να παραδόθηκε έπειτα από μια στρατιωτική επέμβαση, η οποία έχει στόχο τα εδάφη σας, τα «ασημικά» σας, αλλά και τον δημόσιο τομέα. Το δίλημμα ήταν «παραδοθείτε τώρα, διότι αργότερα θα είναι χειρότερα». Ετσι, ο Τσίπρας παραδόθηκε ολοκληρωτικά.
Ομως δεν έπρεπε να το κάνει αυτό. Πίστευε ότι θα ήταν πολύ δύσκολο να εγκαταλείψει το ευρώ. Ωστόσο, όπως του έλεγαν ο Βαρουφάκης και ο Αμερικανός σύμβουλός του, Τζέιμς Γκαλμπρέιθ, δεν ήταν τόσο δύσκολο να βγείτε από το ευρώ. Θα υπήρχε μια μεταβατική περίοδος, στη διάρκεια της οποίας η ελληνική κυβέρνηση θα έπρεπε να αναλάβει τον έλεγχο των τραπεζών που θα κατέρρεαν. Η ανάληψη αυτού του ελέγχου δεν είναι καθόλου κακή ιδέα.
Εάν η κυβέρνηση το είχε κάνει και τις είχε εθνικοποιήσει, τότε θα είχε εξασφαλίσει τα μέσα πληρωμής κατά τη διάρκεια μετάβασης και έτσι θα έσωζε τον δημόσιο τομέα, τις συντάξεις και την περιουσία της χώρας. Επρεπε να πει [στους δανειστές], «εάν δεν καταλήξουμε σε συμφωνία, θα αποκηρύξουμε το χρέος προς το ΔΝΤ, την ΕΚΤ και την τρόικα».
Αυτό το χρέος ήταν απεχθές, όπως είπε και η Επιτροπή Αλήθειας για το Χρέος που συστάθηκε από τη Βουλή. Το ΔΝΤ παραδέχτηκε ότι η συμφωνία για το δάνειο του 2010 δεν θα έπρεπε να έχει υπογραφεί. Η διεφθαρμένη ηγεσία του ΔΝΤ και ο Στρος-Καν παρέκαμψαν τους δικούς του κανόνες και η ελληνική κυβέρνηση έπρεπε να υποστηρίξει ότι αυτό ήταν λάθος και εξαιτίας αυτού ο λαός υπέφερε πολλά δεινά.
• Δεδομένου ότι η πρόσφατη έκθεση του ΔΝΤ αποδεικνύει ότι η συνέχιση της λιτότητας κάνει τα πράγματα χειρότερα, πιστεύετε ότι η Ελλάδα θα βρεθεί και πάλι αντιμέτωπη με μια κρίση χρέους;
Θα είναι μια πολύ χειρότερη κρίση από την προηγούμενη. Το κόστος ζωής θα αυξηθεί για τους Ελληνες περί το 30%, οι φόροι θα αυξηθούν επιπλέον γύρω στο 20% και το στύψιμο αυτό θα αναγκάσει σχεδόν το ένα πέμπτο του πληθυσμού να μεταναστεύσει πολύ γρήγορα.
Πρόθεση της Ευρώπης είναι να συντρίψει παντελώς την Ελλάδα. Ισως και ένα εκατομμύριο Ελληνες εργάτες θα αναγκαστούν να πάνε στη Γερμανία και σε άλλες χώρες και θα συμβάλουν στην πτώση των μισθών πανευρωπαϊκά. Είναι ένας ταξικός πόλεμος ενάντια στους εργαζόμενους της Ευρώπης.
• Τι σημαίνει αυτό για τη δημοκρατία στην Ευρώπη;
Προφανώς, με τους όρους αυτής της διάσωσης, η δημοκρατία είναι απλά σκουπίδια, όπως γράφτηκε σ’ ένα πρόσφατο άρθρο. Θυμάστε πως όταν ο Παπανδρέου ήταν να θέσει τους όρους για το πρώτο δάνειο σε δημοψήφισμα, αμέσως η Μέρκελ και ο Σαρκοζί του είπαν ότι δεν μπορεί να το κάνει, διότι όλοι [οι δανειστές] ήταν ενάντια.
Αυτός είναι ένας επιπλέον λόγος που κάνει το χρέος απεχθές, διότι η κυβέρνηση πήρε το δάνειο χωρίς να ρωτήσει τους πολίτες, οι οποίοι εκείνη την περίοδο ήταν στους δρόμους και διαμαρτύρονταν. Η Ελλάδα θα έπρεπε να το κυνηγήσει αυτό και νομικά. Δηλαδή ότι δεν πρέπει να πληρώσει την τρόικα. Η υπόθεση θα χρειαστεί από πέντε έως δέκα χρόνια στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Σ’ αυτό το διάστημα η Ελλάδα θα έχει τον χρόνο να προετοιμαστεί για να εγκαταλείψει το ευρώ και να ανακτήσει τις δυνάμεις της και την ανάπτυξή της. Τώρα όμως δεν υπάρχει καμία ελπίδα ανάκαμψης, καθώς έχεις μια ξένη χώρα η οποία έρχεται και σου αφαιρεί περιουσία και δημόσια αγαθά και μετατρέπει τις υποδομές σου και τις υπηρεσίες σου σε είδη προς πώληση. Είναι προφανές ότι οι ξένοι επενδυτές θέλουν να αγοράσουν προϊόντα όπως η εταιρεία ηλεκτρισμού, προκειμένου να κάνουν αυξήσεις και να έχουν κέρδη.
Το κόστος ζωής στην Ελλάδα θα αυξηθεί δραματικά. Αυτή είναι η κατεύθυνση πανευρωπαϊκά. Δεν είναι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ. Και άλλα αριστερόστροφα κόμματα οδηγούνται σε προγράμματα που μας γυρίζουν στον περασμένο αιώνα. Αυτή είναι η επιλογή των Γερμανών και της τρόικας μέσω των μαζικών ιδιωτικοποιήσεων. Πρόκειται για λεηλασία του δημόσιου πλούτου.
• Πιστεύετε ότι η γερμανική ηγεσία, με την παρούσα τακτική της ταπείνωσης της Ελλάδας, αναβιώνει, κατά κάποιον τρόπο, τη Συνθήκη των Βερσαλιών, η οποία επέβαλε βαρύτατους όρους στη Γερμανία;
Αυτό συνέβη τη δεκαετία του 1920. Η διαφορά είναι ότι από το 1929 όλος ο κόσμος αναγνώριζε ότι η Γερμανία δεν μπορούσε να πληρώσει τις πολεμικές επανορθώσεις. Ετσι, η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών και οι Σύμμαχοι αποφάσισαν ότι δεν μπορούσαν να αναγκάσουν μια χώρα να πληρώσει πάνω από τις δυνάμεις της. Σήμερα αυτή η βασική αρχή απορρίπτεται και αγνοείται το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν έχει τα αναγκαία έσοδα ώστε να αποπληρώσει τα δάνεια. Ετσι της λένε: «Εάν δεν έχετε να πληρώσετε, δεν πειράζει. Να δώσετε την περιουσία σας».
Ομως, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, κανένα κυρίαρχο κράτος δεν μπορεί να στερηθεί την περιουσία του. Εδώ δεν είναι μόνο το ότι γίνεται υπέρβαση της δημοκρατίας, αλλά απορρίπτεται ο ίδιος ο ορισμός του κυρίαρχου κράτους σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο. Αρα είναι κάτι πολύ πιο σοβαρό από μια επίθεση στη δημοκρατία. Είναι ένας διευρωπαϊκός πόλεμος. Και ο Τσίπρας δεν το αντιλαμβάνεται αυτό, όπως και η Αριστερά σε άλλες χώρες, π.χ. στην Ισπανία, στην Πορτογαλία, ακόμα και στην ίδια τη Γερμανία. Δεν αντιλαμβάνονται ότι πρόκειται για έναν οικονομικό πόλεμο.
• Ποιος είναι ο ρόλος της ΕΚΤ και του Μάριο Ντράγκι στη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης και κυρίως στο «ελληνικό πρόβλημα»;
Ο ρόλος της ΕΚΤ είναι να εκπροσωπεί το συμβούλιο των προέδρων των εμπορικών τραπεζών, οι οποίες δίνουν δάνεια σε ανθρώπους που ενδιαφέρονται να αγοράσουν τις ελληνικές υποδομές που θα ξεπουληθούν. Ετσι, η ΕΚΤ προσπαθεί να δημιουργήσει μια αγορά για τους πελάτες της. Είναι ο μόνος κοινός ευρωπαϊκός οικονομικός οργανισμός. Δεν υπάρχει άλλος κοινός νομοθετικός ή φορολογικός οργανισμός. Αυτό σημαίνει ότι η Ε.Ε. διοικείται από τους τραπεζίτες. Περνάει η δική τους αντίληψη για το πώς λειτουργεί η οικονομία.
Πιστεύουν ότι το όποιο δάνειο μπορεί να αποπληρωθεί μόνο κόβοντας τους μισθούς. Αυτό κάνουν και στην Ελλάδα και έτσι ενισχύουν τη μετανάστευση. Είναι η ίδια πολιτική που ακολουθήθηκε και τη δεκαετία του 1920 και οι θεωρίες που απορρίφθηκαν από τον Τζον Μέιναρντ Κέινς. Ολα σήμερα υποτάσσονται στη νεοφιλελεύθερη ιδεολογία των γερμανικών και γαλλικών τραπεζών.
Ο νεοφιλελευθερισμός είναι μέρος της πλύσης εγκεφάλου που μας επιβάλλουν. Η ΕΚΤ έχει τη νεοφιλελεύθερη ιδεολογία της μείωσης των μισθών για την αποπληρωμή των χρεών και της αύξησης των επιτοκίων, ώστε αυτά να γίνεται αδύνατο να αποπληρωθούν. Και όλο αυτό μέχρι να αναγκαστούν οι Ελληνες να δουλεύουν σχεδόν τσάμπα, άρα να μην μπορούν να αποπληρώσουν το χρέος.
• Πιστεύετε ότι υπάρχει ελπίδα να επανακτήσει η πολιτική τον έλεγχο από το χρηματοπιστωτικό σύστημα;
Οχι, διότι, για παράδειγμα, οι πολιτικοί των Βαλτικών Χωρών έχουν μεταφέρει τις προεκλογικές συζητήσεις από τα οικονομικά θέματα στις εθνικιστικές ταυτότητες. Έχουν στρέψει τους Λιθουανούς ή τους Λετονούς και τους Εσθονούς εναντίον των Ρώσων, μετατρέποντας τη συζήτηση σε μια μάχη κατά του σταλινισμού. Ετσι, οι λαοί δεν ασχολούνται με τον νεοφιλελευθερισμό και δεν αντιλαμβάνονται τι φταίει για τη μετανάστευση. Περίπου το 20% των Λετονών έχουν μεταναστεύσει.
http://neinnewsgr.blogspot.gr/2015/09/blog-post_143.html
……………………………………………………………………..
«Πρόθεση της Ευρώπης να συντρίψει παντελώς την Ελλάδα»
chanson.jpg
Ο καθηγητής οικονομικών, Μάικλ Χάντσον, στο Πανεπιστήμιο του Μισούρι, κρίνει ότι η παραμονή στο ευρώ θα οδηγήσει το Βερολίνο στην επίτευξη του στόχου του που δεν είναι άλλος από το να συντρίψει την Ελλάδα
19.07.2015, 17:45
Τάσος Τσακίρογλου
Ο Μάικλ Χάντσον θεωρεί ότι καλύτερη επιλογή για το χρέος είναι να προσφύγει η Ελλάδα νομικά στο Διεθνές Δικαστήριο καταγγέλλοντάς το ως απεχθές και στο διάστημα μέχρι να βγει η απόφαση, να προετοιμαστεί για την έξοδο από το ευρώ, καθώς κρίνει ότι η παραμονή σ’ αυτό θα οδηγήσει στην επίτευξη του στόχου του Βερολίνου: να συντρίψει την Ελλάδα.
Η κυβέρνηση Παπανδρέου πήρε το δάνειο χωρίς να ρωτήσει τους πολίτες. Η Ελλάδα θα έπρεπε να το κυνηγήσει αυτό νομικά. Δηλαδή ότι δεν πρέπει να πληρώσει την τρόικα. Η υπόθεση θα χρειαστεί από πέντε έως δέκα χρόνια στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Σ’ αυτό το διάστημα θα έχει τον χρόνο να προετοιμαστεί για να εγκαταλείψει το ευρώ και να ανακτήσει τις δυνάμεις και την ανάπτυξή της
• Ποια είναι η αποτίμησή σας για τη συμφωνία ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και τους δανειστές;
Μοιάζει σαν η Ελλάδα να παραδόθηκε έπειτα από μια στρατιωτική επέμβαση, η οποία έχει στόχο τα εδάφη σας, τα «ασημικά» σας, αλλά και τον δημόσιο τομέα. Το δίλημμα ήταν «παραδοθείτε τώρα, διότι αργότερα θα είναι χειρότερα». Ετσι, ο Τσίπρας παραδόθηκε ολοκληρωτικά.
Ομως δεν έπρεπε να το κάνει αυτό. Πίστευε ότι θα ήταν πολύ δύσκολο να εγκαταλείψει το ευρώ. Ωστόσο, όπως του έλεγαν ο Βαρουφάκης και ο Αμερικανός σύμβουλός του, Τζέιμς Γκαλμπρέιθ, δεν ήταν τόσο δύσκολο να βγείτε από το ευρώ. Θα υπήρχε μια μεταβατική περίοδος, στη διάρκεια της οποίας η ελληνική κυβέρνηση θα έπρεπε να αναλάβει τον έλεγχο των τραπεζών που θα κατέρρεαν. Η ανάληψη αυτού του ελέγχου δεν είναι καθόλου κακή ιδέα.
Εάν η κυβέρνηση το είχε κάνει και τις είχε εθνικοποιήσει, τότε θα είχε εξασφαλίσει τα μέσα πληρωμής κατά τη διάρκεια μετάβασης και έτσι θα έσωζε τον δημόσιο τομέα, τις συντάξεις και την περιουσία της χώρας. Επρεπε να πει [στους δανειστές], «εάν δεν καταλήξουμε σε συμφωνία, θα αποκηρύξουμε το χρέος προς το ΔΝΤ, την ΕΚΤ και την τρόικα».
Αυτό το χρέος ήταν απεχθές, όπως είπε και η Επιτροπή Αλήθειας για το Χρέος που συστάθηκε από τη Βουλή. Το ΔΝΤ παραδέχτηκε ότι η συμφωνία για το δάνειο του 2010 δεν θα έπρεπε να έχει υπογραφεί. Η διεφθαρμένη ηγεσία του ΔΝΤ και ο Στρος-Καν παρέκαμψαν τους δικούς του κανόνες και η ελληνική κυβέρνηση έπρεπε να υποστηρίξει ότι αυτό ήταν λάθος και εξαιτίας αυτού ο λαός υπέφερε πολλά δεινά.
• Δεδομένου ότι η πρόσφατη έκθεση του ΔΝΤ αποδεικνύει ότι η συνέχιση της λιτότητας κάνει τα πράγματα χειρότερα, πιστεύετε ότι η Ελλάδα θα βρεθεί και πάλι αντιμέτωπη με μια κρίση χρέους;
Θα είναι μια πολύ χειρότερη κρίση από την προηγούμενη. Το κόστος ζωής θα αυξηθεί για τους Ελληνες περί το 30%, οι φόροι θα αυξηθούν επιπλέον γύρω στο 20% και το στύψιμο αυτό θα αναγκάσει σχεδόν το ένα πέμπτο του πληθυσμού να μεταναστεύσει πολύ γρήγορα.
Πρόθεση της Ευρώπης είναι να συντρίψει παντελώς την Ελλάδα. Ισως και ένα εκατομμύριο Ελληνες εργάτες θα αναγκαστούν να πάνε στη Γερμανία και σε άλλες χώρες και θα συμβάλουν στην πτώση των μισθών πανευρωπαϊκά. Είναι ένας ταξικός πόλεμος ενάντια στους εργαζόμενους της Ευρώπης.
• Τι σημαίνει αυτό για τη δημοκρατία στην Ευρώπη;
Προφανώς, με τους όρους αυτής της διάσωσης, η δημοκρατία είναι απλά σκουπίδια, όπως γράφτηκε σ’ ένα πρόσφατο άρθρο. Θυμάστε πως όταν ο Παπανδρέου ήταν να θέσει τους όρους για το πρώτο δάνειο σε δημοψήφισμα, αμέσως η Μέρκελ και ο Σαρκοζί του είπαν ότι δεν μπορεί να το κάνει, διότι όλοι [οι δανειστές] ήταν ενάντια.
Αυτός είναι ένας επιπλέον λόγος που κάνει το χρέος απεχθές, διότι η κυβέρνηση πήρε το δάνειο χωρίς να ρωτήσει τους πολίτες, οι οποίοι εκείνη την περίοδο ήταν στους δρόμους και διαμαρτύρονταν. Η Ελλάδα θα έπρεπε να το κυνηγήσει αυτό και νομικά. Δηλαδή ότι δεν πρέπει να πληρώσει την τρόικα. Η υπόθεση θα χρειαστεί από πέντε έως δέκα χρόνια στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Σ’ αυτό το διάστημα η Ελλάδα θα έχει τον χρόνο να προετοιμαστεί για να εγκαταλείψει το ευρώ και να ανακτήσει τις δυνάμεις της και την ανάπτυξή της. Τώρα όμως δεν υπάρχει καμία ελπίδα ανάκαμψης, καθώς έχεις μια ξένη χώρα η οποία έρχεται και σου αφαιρεί περιουσία και δημόσια αγαθά και μετατρέπει τις υποδομές σου και τις υπηρεσίες σου σε είδη προς πώληση. Είναι προφανές ότι οι ξένοι επενδυτές θέλουν να αγοράσουν προϊόντα όπως η εταιρεία ηλεκτρισμού, προκειμένου να κάνουν αυξήσεις και να έχουν κέρδη.
Το κόστος ζωής στην Ελλάδα θα αυξηθεί δραματικά. Αυτή είναι η κατεύθυνση πανευρωπαϊκά. Δεν είναι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ. Και άλλα αριστερόστροφα κόμματα οδηγούνται σε προγράμματα που μας γυρίζουν στον περασμένο αιώνα. Αυτή είναι η επιλογή των Γερμανών και της τρόικας μέσω των μαζικών ιδιωτικοποιήσεων. Πρόκειται για λεηλασία του δημόσιου πλούτου.
• Πιστεύετε ότι η γερμανική ηγεσία, με την παρούσα τακτική της ταπείνωσης της Ελλάδας, αναβιώνει, κατά κάποιον τρόπο, τη Συνθήκη των Βερσαλιών, η οποία επέβαλε βαρύτατους όρους στη Γερμανία;
Αυτό συνέβη τη δεκαετία του 1920. Η διαφορά είναι ότι από το 1929 όλος ο κόσμος αναγνώριζε ότι η Γερμανία δεν μπορούσε να πληρώσει τις πολεμικές επανορθώσεις. Ετσι, η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών και οι Σύμμαχοι αποφάσισαν ότι δεν μπορούσαν να αναγκάσουν μια χώρα να πληρώσει πάνω από τις δυνάμεις της. Σήμερα αυτή η βασική αρχή απορρίπτεται και αγνοείται το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν έχει τα αναγκαία έσοδα ώστε να αποπληρώσει τα δάνεια. Ετσι της λένε: «Εάν δεν έχετε να πληρώσετε, δεν πειράζει. Να δώσετε την περιουσία σας».
Ομως, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, κανένα κυρίαρχο κράτος δεν μπορεί να στερηθεί την περιουσία του. Εδώ δεν είναι μόνο το ότι γίνεται υπέρβαση της δημοκρατίας, αλλά απορρίπτεται ο ίδιος ο ορισμός του κυρίαρχου κράτους σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο. Αρα είναι κάτι πολύ πιο σοβαρό από μια επίθεση στη δημοκρατία. Είναι ένας διευρωπαϊκός πόλεμος. Και ο Τσίπρας δεν το αντιλαμβάνεται αυτό, όπως και η Αριστερά σε άλλες χώρες, π.χ. στην Ισπανία, στην Πορτογαλία, ακόμα και στην ίδια τη Γερμανία. Δεν αντιλαμβάνονται ότι πρόκειται για έναν οικονομικό πόλεμο.
• Ποιος είναι ο ρόλος της ΕΚΤ και του Μάριο Ντράγκι στη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης και κυρίως στο «ελληνικό πρόβλημα»;
Ο ρόλος της ΕΚΤ είναι να εκπροσωπεί το συμβούλιο των προέδρων των εμπορικών τραπεζών, οι οποίες δίνουν δάνεια σε ανθρώπους που ενδιαφέρονται να αγοράσουν τις ελληνικές υποδομές που θα ξεπουληθούν. Ετσι, η ΕΚΤ προσπαθεί να δημιουργήσει μια αγορά για τους πελάτες της. Είναι ο μόνος κοινός ευρωπαϊκός οικονομικός οργανισμός. Δεν υπάρχει άλλος κοινός νομοθετικός ή φορολογικός οργανισμός. Αυτό σημαίνει ότι η Ε.Ε. διοικείται από τους τραπεζίτες. Περνάει η δική τους αντίληψη για το πώς λειτουργεί η οικονομία.
Πιστεύουν ότι το όποιο δάνειο μπορεί να αποπληρωθεί μόνο κόβοντας τους μισθούς. Αυτό κάνουν και στην Ελλάδα και έτσι ενισχύουν τη μετανάστευση. Είναι η ίδια πολιτική που ακολουθήθηκε και τη δεκαετία του 1920 και οι θεωρίες που απορρίφθηκαν από τον Τζον Μέιναρντ Κέινς. Ολα σήμερα υποτάσσονται στη νεοφιλελεύθερη ιδεολογία των γερμανικών και γαλλικών τραπεζών.
Ο νεοφιλελευθερισμός είναι μέρος της πλύσης εγκεφάλου που μας επιβάλλουν. Η ΕΚΤ έχει τη νεοφιλελεύθερη ιδεολογία της μείωσης των μισθών για την αποπληρωμή των χρεών και της αύξησης των επιτοκίων, ώστε αυτά να γίνεται αδύνατο να αποπληρωθούν. Και όλο αυτό μέχρι να αναγκαστούν οι Ελληνες να δουλεύουν σχεδόν τσάμπα, άρα να μην μπορούν να αποπληρώσουν το χρέος.
• Πιστεύετε ότι υπάρχει ελπίδα να επανακτήσει η πολιτική τον έλεγχο από το χρηματοπιστωτικό σύστημα;
Οχι, διότι, για παράδειγμα, οι πολιτικοί των Βαλτικών Χωρών έχουν μεταφέρει τις προεκλογικές συζητήσεις από τα οικονομικά θέματα στις εθνικιστικές ταυτότητες. Εχουν στρέψει τους Λιθουανούς ή τους Λετονούς και τους Εσθονούς εναντίον των Ρώσων, μετατρέποντας τη συζήτηση σε μια μάχη κατά του σταλινισμού. Ετσι, οι λαοί δεν ασχολούνται με τον νεοφιλελευθερισμό και δεν αντιλαμβάνονται τι φταίει για τη μετανάστευση. Περίπου το 20% των Λετονών έχουν μεταναστεύσει.

Ποιος είναι
Γεννημένος το 1939, είναι σήμερα καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Μισούρι, συνεργάζεται με το διάσημο Levy Economics Institute, ενώ είναι και αναλυτής Χρηματοοικονομικών στη Γουόλ Στριτ. Εχει υπάρξει οικονομικός σύμβουλος των κυβερνήσεων της Ισλανδίας, της Λετονίας και της Κίνας για δημοσιονομικά και φορολογικά θέματα.
…………………………………………………..
Εναλλακτικές προτείνει ο ΟΗΕ για τις προσφυγές κατά των μνημονίων!
Ο εμπειρογνώμονας του ΟΗΕ, Ολιβιέ ντε Σούτερ πρότεινε για το έργο της Επιτροπής, τρεις βασικές κατευθύνσεις διερεύνησης – Μεταξύ άλλων, είπε ότι, επί της ουσίας, τα μνημόνια αν υπογράφηκαν υπό οικονομική απειλή, είναι άκυρα!
Συνεχίστηκαν και την Κυριακή στην αίθουσα Γερουσίας της Βουλής, οι τοποθετήσεις για το δημόσιο χρέος, στο πλαίσιο της συγκρότησης της «Επιτροπής Αλήθειας» για τον λογιστικό και νομικό του έλεγχο.
Ο συνταγματολόγος, Γιώργος Κασιμάτης ανέφερε μεταξύ άλλων στην ομιλία του, πως η συγκρότηση της Επιτροπής, θα βοηθήσει ιδιαίτερα την Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για το Μνημόνιο.
Η συγκρότηση της Επιτροπής Αλήθειας για το δημόσιο χρέος, ενισχύει το διαπραγματευτικό οπλοστάσιο της χώρας και «δίνει το μήνυμα της κόκκινης γραμμής. Η κόκκινη γραμμή είναι να φύγουνε απ’ τον πολιτισμό της Ευρώπης οι παραβιάσεις των αρχών νομιμότητας της αστικής δημοκρατίας» σημείωσε ο κ. Κασιμάτης.
«Όταν το 1994 το χρέος ήταν 90 δισ. ευρώ, ο λαός είχε πληρώσει γι’ αυτό 575 δισ., δηλαδή 6,3 φορές πάνω από το αρχικό. Όταν μπήκαμε στο Μνημόνιο, το χρέος ήταν 300 δισ. κατά την Eurostat και απ’ αυτό, τα 211 δισ. αφορούσαν τόκους. Αυτό και αν είναι επαχθές χρέος, επονείδιστο, ή με όποιο άλλο επίθετο θέλετε να το ονομάσετε!» παρατήρησε ο νομικός Πέτρος Μηλιαράκης.
Έχοντας εμπειρία από προσφυγές στα ευρωπαϊκά δικαστήρια, ο κ. Μηλιαράκης, αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο, πρότεινε «να δημιουργηθεί μια διαδικασία προσφυγής στο διοικητικό δικαστήριο του Λουξεμβούργου, προκειμένου να αποφανθεί αν θίγεται από το PSI ο πυρήνας του δικαιώματος των ασφαλιστικών ταμείων ως ΝΠΔΔ, και να κουρεύονται καταθέσεις που αποτελούν εγγύηση και ασφάλεια των ασφαλισμένων».
Από την πλευρά του, ο εμπειρογνώμονας του ΟΗΕ, Ολιβιέ ντε Σούτερ πρότεινε για το έργο της Επιτροπής, τρεις βασικές κατευθύνσεις διερεύνησης:
Το αν οι διαπραγματεύσεις των δύο Μνημονίων έγιναν υπό πίεση και άρα έλλειψη συγκατάθεσης από πλευρά της Ελλάδος, (καθώς η σύναψη σύμβασης υπό οικονομική απειλή και χωρίς συναίνεση και των δύο μερών, απαγορεύεται από τη Σύμβαση της Βιέννης), το κατά πόσον έχει αλλάξει η συγκυρία από το 2010 ή το 2012, ώστε να δικαιολογείται σήμερα η επανεξέταση των τότε συμφωνιών (έλλειψη συναίνεσης σήμερα), καθώς και το αν η εφαρμογή των Μνημονίων έχει οδηγήσει σε παραβίαση του Κοινωνικού Χάρτη της ΕΕ, και τα ευρωπαϊκά όργανα έχουν ξεπεράσει τις αρμοδιότητες που τους χορηγούσε η Συνθήκη της Λισσαβώνας.
Σε κάθε περίπτωση, ο κ. Ντε Σούτερ, προειδοποίησε πως «η ισχύς του εθνικού δικαίου μπορεί να αποτελέσει επιχείρημα για τη μη τήρηση μιας διεθνούς συμφωνίας, μόνον όταν είναι πρόδηλη η παραβίασή της και για θεμελιώδεις κανόνες».
Ο καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ, Αριστείδης Καζάκος επισήμανε πως μία από τις πλέον ενδιαφέρουσες παραμέτρους για την πιστοποίηση της νομιμότητας ή της παρανομίας του δημοσίου χρέους, είναι και τα στοιχεία που αφορούν τις ξένες κυβερνήσεις.
«Δεν είναι για παράδειγμα, καθόλου συμπτωματικό, ότι κάποια στιγμή οι τράπεζες πχ της Γερμανίας πωλούν τα ελληνικά ομόλογα- και δεν είναι καθόλου συμπτωματικό ότι έχουμε μια οιονεί εκχώρηση χρέους από τις (γαλλικές και γερμανικές κυρίως), τράπεζες προς τις κυβερνήσεις» ανέφερε.
Στην πρωινή συνεδρίαση, τοποθετήθηκαν επίσης, ο καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας, Σταύρος Τομπάζος, ο οποίος υποστήριξε πως η κρίση χρέους στην Ελλάδα δεν ήταν ενδημική αλλά εισαγόμενη, ο επικεφαλής της Αρχής ενάντια στο ξέπλυμα του μαύρου χρήματος, Γιώργος Παντελής, που διαβεβαίωσε για τη συμπαράσταση της Αρχής στο έργο της Επιτροπής, ο διεθνολόγος Χρήστος Θεοδωρόπουλος, και η καθ. εργατικού δυναμικού και οικονομικής ανάπτυξης στο πανεπιστήμιο του Γκρίνουιτς, Οσλέμ Στοκχάμερ.
«Είναι ειλικρινά συγκινητικό το γεγονός ότι όλοι οι επιστήμονες και όλα τα μέλη της Επιτροπής -και μιλώ ειδικά για τους ορμώμενους από το εξωτερικό- αποδέχθηκαν να συμβάλουν σε αυτή την προσπάθεια χωρίς απολύτως καμία αμοιβή» ανέφερε η πρόεδρος της Βουλής σε σύντομη παρέμβασή της.
«Αυτό έχει μια σημασία, γιατί η χώρα αυτή έχει υποφέρει από τη διασπάθιση τεράστιων ποσών σε αμοιβές διαφόρων τύπων συμβούλων, οι οποίοι συνήθως κατέληγαν στην παραίτηση του ελληνικού δημοσίου από διαφόρων τύπων αξιώσεις, όπως στην περίπτωση της Siemens» συμπλήρωσε η κ. Κωνσταντοπούλου.
…………………………………
10 December 2015 13:09
Συνέχιση του έργου της Επιτροπής Αλήθειας για το Χρέος συστήνει ο εμπειρογνώμονας του ΟΗΕ για το χρέος
Του Μωυσή Λίτση
Να συνεχιστεί το έργο της Επιτροπής Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος που είχε συστήσει η πρώην πρόεδρος της Βουλής Ζ. Κωνσταντοπούλου, συνέστησε ο Ανεξάρτητος Εμπειρογνώμονας για τις επιπτώσεις του εξωτερικού χρέους στη άσκηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το Συμβούλιο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών Χουάν Πάμπλο Μποχοσλάβσκι, ο οποίος επισκέφθηκε πρόσφατα τη χώρα μας.
Ο κ. Μποχοσλάβσκι κληθείς να σχολιάσει στη διάρκεια συνέντευξης τύπου που έδωσε για τα συμπεράσματα της επίσκεψής του στην Ελλάδα, την απόφαση του σημερινού προέδρου της Βουλής κ. Ν. Βούτση να καταργήσει την Επιτροπή Αλήθειας για το Χρέος, χαρακτήρισε την πρωτοβουλία της προηγούμενης προέδρου της Βουλής, «πολύ σημαντική και στο πλαίσιο αυτό συνιστώ να συνεχιστεί το έργο της».
Ο κ. Μποχοσλάβσκι άλλωστε έχει αναφορά στο ζήτημα της Επιτροπής στην έκθεση συμπερασμάτων και συστάσεων αναφορικά με την κρίση στην Ελλάδα και τα ανθρώπινα δικαιώματα, η οποία θα υποβληθεί στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ.
Στο κείμενο συμπερασμάτων λοιπόν ο κ. Μποχοσλάβσκι κάνει αναφορά στο έργο της Επιτροπής Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος, τη δημιουργία της οποίας είχε συστήσει και ο προκάτοχός του Σεφάς Λουμινά, ο οποίος μετείχε και στην Επιτροπή. Αναφέρει χαρακτηριστικά: « Παρόλο που επήλθε πρόσφατα η διάλυση της εν λόγω Επιτροπής, πιστεύω ότι το έργο αυτό πρέπει να συνεχιστεί…».
Η δήλωση-προτροπή του εμπειρογνώμονα των Ηνωμένων Εθνών έχει ιδιαίτερη σημασία αν αναλογιστεί κανείς την εχθρότητα με την οποία αντιμετωπίστηκε η εν λόγω Επιτροπή από τα συστημικά ΜΜΕ και κυρίως την απόφαση του Νίκου Βούτση ως προέδρου της Βουλής, χωρίς καμιά επιχειρηματολογία, να την καταργήσει, στα πλαίσια βέβαια της 180 μοιρών στροφής της κυβέρνησης Τσίπρα. Ας μη λησμονούμε ότι την εν λόγω Επιτροπή είχε αρχικά «υιοθετήσει» με την ίδια του την παρουσία στα εγκαίνια του έργου της ο σημερινός πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας (στη διάρκεια της πρώτης «ριζοσπαστικής» του θητείας) και την είχε περιβάλλει με «κύρος» επίσης με την παρουσία του, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Π. Παυλόπουλος-η παρουσία του μάλιστα έγινε αφορμή για να επικριθεί η σκοπιμότητα της Επιτροπής από οργανώσεις και μέλη της αντικαπιταλιστικής αριστεράς.
Η δήλωση του κ. Μποχοσλάβσκι είναι σημαντική για ένα ακόμη λόγο.. Για το γεγονός ότι ο ΟΗΕ σε πληθώρα διακηρύξεων έχει αναφέρει ότι προέχει η εύρυθμη λειτουργία των υποχρεώσεων ενός κράτους (παιδεία, υγεία) απέναντι στην όποια απαίτηση για αποπληρωμή του δημόσιου χρέους, ειδικά όταν τίθεται θέμα ανθρωπιστικής κρίσης. Διακηρύξεις τις οποίες ορισμένοι σημερινοί υπουργοί της κυβέρνησης και μάλιστα με την ιδιότητα του νομικού, όπως ο υπουργός Εργασίας Γ. Κατρούγκαλος γνωρίζουν πολύ καλά, κάνοντας πολλές φορές και σχετικές δηλώσεις στο παρελθόν στη διάρκεια της «ριζοσπαστικής» φάσης του ΣΥΡΙΖΑ, πριν την ολοκληρωτική παράδοση στους δανειστές….
Όσο για αυτούς που ενδεχομένως επιχειρηματολογήσουν «καλά ο ΟΗΕ τώρα…», να θυμίσουμε ότι τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών και των υπηρεσιών του, συνιστούν ισχυρό όπλο στις διπλωματικές και άλλες προσπάθειες των κρατών, ενώ σε περιπτώσεις όπως π.χ. την εποχή της δικτατορίας στην Ελλάδα, τα όποια διεθνή ψηφίσματα βοηθούσαν τον αντιδικτατορικό αγώνα.
Οι επισημάνσεις του κ. Μποχοσλάβσκι δεν σταματούν όμως εδώ. Συστήνει ακόμη «τη θέσπιση καλύτερης δικαστικής και διοικητικής λογοδοσίας (accountability) για τους κυβερνητικούς αξιωματούχους και τους ιθύνοντες στον ιδιωτικό τομέα», παραπέμποντας στο παράδειγμα «της Ειδικής Διερευνητικής Επιτροπής του Κοινοβουλίου της Ισλανδίας που συστάθηκε μετά την κατάρρευση των τραπεζών στη χώρα…».
Διαπίστωση εξίσου σημαντική αν θυμηθούμε την άρνηση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γ. Στουρνάρα να εμφανιστεί και να καταθέσει στην Επιτροπή Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος αλλά και τη γενική απροθυμία του ελληνικού κοινοβουλίου που ψηφίζει αλλεπάλληλα μνημόνια και ανακεφαλαιοποιήσεις τραπεζών (με τα χρήματα των φορολογουμένων) να «ανακρίνει» τους διοικητές των συστημικών τραπεζών για το πώς φθάσαμε σε αυτό το χάλι.
Η Ισλανδία βέβαια δεν κυβερνάται από τη ριζοσπαστική αριστερά αλλά από το Φιλελεύθερο Προοδευτικό Κόμμα, ενώ ακόμη και στην υπερκαπιταλιστική Αμερική και μάλιστα επί προεδρίας του νεοσυντηρητικού Μπους οι επικεφαλής μεγάλων τραπεζών κλήθηκαν σε απολογία από το κογκρέσο σχετικά με την κατάρρευση της Lehman Brothers κα τη χρηματοπιστωτική-τραπεζική κρίση που ακολούθησε.
Ο κ. Μποχοσλάβσκι παρότρυνε ακόμη την ελληνική κυβέρνηση να προσυπογράψει τις “Βασικές Αρχές των Διαδικασιών Αναδιάρθρωσης του Δημόσιου Χρέους” του ΟΗΕ. Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ενέκρινε πρόσφατα τις «βασικές αρχές» για διαδικασίες αναδιάρθρωσης δημοσίου χρέους, με στόχο τη βελτίωση του παγκοσμίου χρηματοοικονομικού συστήματος- πρωτοβουλία μάλιστα για την οποία έμπνευση ήταν η κρίση χρέους της Αργεντινής. Η πρωτοβουλία των Ηνωμένων Εθνών είχε εγκριθεί με 136 ψήφους υπέρ, 6 κατά και 14 αποχές. Στις αποχές περιλαμβάνονταν και η χώρα μας παρά τις διακηρύξεις του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα αρχικά περί “λογιστικού ελέγχου του χρέους” (ριζοσπαστική περίοδος) και αργότερα, μετά τη δεύτερη επανεκλογή του, περί έστω αναδιάρθρωσης.
Η πληττόμενη από την κρίση χρέους Ελλάδα δεν υπέγραψε μία διακήρυξη η οποία πέρα από το συμβολικό της χαρακτήρα, θα μπορούσε να αποτελέσει απαρχή διεργασιών για αναζήτηση συμμαχιών έστω από «τα πάνω» στο ζήτημα του χρέους, το οποίο έχει πλέον παραπεμφθεί στην καλή θέληση των δανειστών, την οποία αν και όποτε δείξουν…, θα έχουν πρώτα ισοπεδώσει ό,τι έχει απομείνει από κοινωνικά-εργασιακά δικαιώματα, εθνικό πλούτο και συνταξιοδοτικό στη χώρα μας.
Στην προαναφερθείσα συνέντευξη τύπου, ο κ. Μποχοσλάβσκι είπε επίσης ότι «είναι αναγκαία η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους προκειμένου να αποτελέσει έναυσμα για ανάπτυξη χωρίς κοινωνικούς αποκλεισμούς», αμφισβητώντας έμμεσα τη βιωσιμότητα του ελληνικού δημόσιου χρέους. Μίλησε για ανθρωπιστική και κοινωνική κρίση στην Ελλάδα, παρουσιάζοντας ως χτυπητό παράδειγμα το γεγονός ότι περί τα 2,5 εκατομμύρια πολίτες στη χώρα μας διαθέτουν περιορισμένη κάλυψη ή είναι ανασφάλιστοι. «Οι δε δημόσιες υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης αντιμετωπίζουν υπέρμετρα μεγάλο φόρτο εργασίας για τη διασφάλιση της αποτελεσματικής πρόσβασης στο δικαίωμα για επαρκή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη», πρόσθεσε, συμπληρώνοντας: «Το 36% του πληθυσμού, συνολικά 3,76 εκατομμύρια άτομα, βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού. Ο αριθμός των ανθρώπων που αντιμετωπίζουν υλική στέρηση έχει σχεδόν διπλασιαστεί μεταξύ του 2009 και του 2014, από το 11% έχει πλέον αγγίξει το 21,5% του πληθυσμού».
http://www.contra-xreos.gr/arthra/957-2015-12-10-11-09-05.html
…………………………………………..
Πολιτική Χάρτα του Διεθνούς CADTM
(Υιοθετήθηκε στο Μπελέμ το Γενάρη του 2009)
Προοίμιο:
Το 1989, λανσάρεται στο Παρίσι «το κάλεσμα της Βαστίλης»: καλεί όλες τις λαϊκές δυνάμεις του κόσμου να ενωθούν για την άμεση και άνευ όρων ακύρωση του χρέους των επονομαζόμενων «αναπτυσσόμενων» χωρών. Αυτό το εξουθενωτικό χρέος, καθώς και οι νεοφιλελεύθερες μακροοικονομικές μεταρρυθμίσεις που επιβάλλονται στο Νότο
από τη κρίση του χρέους το 1982 και πέρα, έχουν προκαλέσει την έκρηξη των ανισοτήτων, μια μαζική φτώχεια, κραυγαλέες αδικίες και τη καταστροφή του περιβάλλοντος. Είναι σε απάντηση σε αυτό το κάλεσμα, και για να αγωνιστεί ενάντια στη γενική επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης της πλειοψηφίας των λαών, που δημιουργήθηκε το CADTM ΤΟ 1990.
Σήμερα, το Διεθνές CADTM είναι ένα δίκτυο που αποτελείται από περίπου τριάντα οργανώσεις που δραστηριοποιούνται σε πάνω από 25 χώρες σε 4 ηπείρους. Η κύρια δουλειά του που επικεντρώνεται στη προβληματική του χρέους, συνίσταται στη πραγματοποίηση δράσεων και στην επεξεργασία εναλλακτικών λύσεων που στοχεύουν στην ανάδειξη ενός κόσμου βασισμένου στη κυριαρχία, στην αλληλεγγύη και στη συνεργασία μεταξύ των λαών, στο σεβασμό της φύσης, στην ισότητα, στη κοινωνική δικαιοσύνη και στην ειρήνη.
Από τη δημιουργία του CADTM μέχρι σήμερα, το διεθνές πλαίσιο εξελίχτηκε. Στο επίπεδο του χρέους, πρέπει να ληφθεί υπόψη μια σημαντική εξέλιξη: το εσωτερικό δημόσιο χρέος αυξάνεται πολύ έντονα. Συνολικά, αναπτύσσονται δυο μεγάλες αντίθετες τάσεις σε διεθνή κλίμακα. Από τη μια, η νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική επίθεση, που διεξάγεται κυρίως από το G7, το ΔΝΤ, τη ΠΓ (Παγκόσμια Τράπεζα) και τη ΠΟΕ (Παγκόσμια Οργάνωση Εμπορίου), όλες τους στην υπηρεσία των πολυεθνικών και του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου, συνεχίστηκε και βάθυνε. Από την άλλη, αναπτύσσεται μια αντίρροπη τάση από το τέλος της δεκαετίας του 1990: μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις ενάντια στη νεοφιλελεύθερη επίθεση, ειδικά στη Λατινική Αμερική, ενίσχυση του διεθνούς κοινωνικού κινήματος που παλεύει για «άλλους εφικτούς κόσμους», εκλογή προέδρων που υποστηρίζουν τη ρήξη με το νεοφιλελευθερισμό, πρωτοβουλίες στο πεδίο του ελέγχου (audit) του χρέους και αναστολή της αποπληρωμής του εξωτερικού δημόσιου χρέους, απαρχή της ανάκτησης του ελέγχου από το Κράτος των στρατηγικών τομέων και των φυσικών πόρων, αποτυχία των νεοφιλελεύθερων σχεδίων όπως της ALCA (Ζώνη ελεύθερου εμπορίου των Αμερικών), αντιστάσεις στον ιμπεριαλισμό στο Ιράκ, στη Παλαιστίνη και στο Αφγανιστάν. Η εξέλιξη του συσχετισμού δύναμης μεταξύ αυτών των δυο μεγάλων τάσεων θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από τις λαϊκές αντιδράσεις απέναντι στη πολύπλευρη διεθνή κρίση (χρηματιστική, οικονομική, κοινωνική, πολιτική, διατροφική, ενεργειακή, κλιματική, οικολογική, πολιτισμική).

Πολιτική Χάρτα
1 Το δημόσιο χρέος (εξωτερικό και εσωτερικό) παράγει μια μαζική μεταφορά πλούτου των λαών του Νότου προς τους πιστωτές, με τις ντόπιες κυρίαρχες τάξεις να αποσπούν τη μίζα τους κατά τη διαδικασία. Τόσο στο Βορρά όσο και στο Νότο του πλανήτη, το χρέος συνιστά ένα μηχανισμό μεταβίβασης του πλούτου που έχουν δημιουργήσει οι εργαζόμενοι/ες και οι μικροπαραγωγοί προς όφελος των καπιταλιστών. Το χρέος χρησιμοποιείται από τους δανειστές ως εργαλείο πολιτικής και οικονομικής κυριαρχίας που εγκαθιδρύει μια νέα μορφή αποικισμού. Παρά τα αναρίθμητα φυσικά και ανθρώπινα πλούτη τους, οι λαοί του Νότου αιμορραγούν μέχρι θανάτου. Στις περισσότερες χώρες του Νότου, η αποπληρωμή του δημόσιου χρέους αντιπροσωπεύει κάθε χρόνο ένα ποσό μεγαλύτερο από τις δαπάνες για την εκπαίδευση, την υγεία, την αγροτική ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης. Οι πρωτοβουλίες ελάφρυνσης του χρέους των τελευταίων ετών δεν ήταν παρά απάτες καθώς μάλιστα συνοδεύτηκαν από επιζήμιους όρους για τις χώρες που «επωφελήθηκαν» από αυτές.
2- Ο πρώτος στόχος του CADTM είναι η άμεση και άνευ όρων κατάργηση του δημόσιου χρέους του Τρίτου Κόσμου και η εγκατάλειψη των πολιτικών διαρθρωτικής προσαρμογής. Για να πετύχει αυτό το στόχο, το Διεθνές CADTM ενεργεί για τη πραγματοποίηση των εξής δράσεων:
Προώθηση διαδικασιών διάδοσης, συνειδητοποίησης, οργάνωσης και δράσης των χρεωμένων λαών
Εφαρμογή ελέγχων (audit) του χρέους, με συμμετοχή των πολιτών, που στοχεύουν στη καταγγελία όλων των απεχθών και άνομων χρεών
Μονομερείς και κυρίαρχες αποφάσεις των κυβερνήσεων με τις οποίες κηρύσσεται η ακύρωση του δημόσιου χρέους και σταματάει η αποπληρωμή του
Σπάσιμο των συμφωνιών με το ΔΝΤ και τη Παγκόσμια Τράπεζα
Δημιουργία ενός ενιαίου μετώπου χωρών για τη μη πληρωμή του χρέους
Αναγνώριση του δόγματος του απεχθούς χρέους στο διεθνές δίκαιο
Άρνηση κάθε μορφής όρων που επιβάλλονται από τους δανειστές
Επιστροφή στους πολίτες των χωρών του Νότου των περιουσιακών στοιχείων που καταχράστηκαν οι διεφθαρμένοι ηγέτες του Νότου, με τη συνενοχή των τραπεζικών ιδρυμάτων και των κυβερνήσεων
Καταβολή άνευ όρων από τις δυνάμεις του Βορρά επανορθώσεων για το ιστορικό, κοινωνικό και οικολογικό χρέος που συσσωρεύτηκε προς τους λαούς του Νότου
Προσφυγές στη δικαιοσύνη ενάντια στους διεθνείς χρηματιστικούς θεσμούς
Σε περίπτωση εθνικοποίησης χρεοκοπημένων ιδιωτικών τραπεζών, ανάκτηση του κόστους της επιχείρησης από τη περιουσία των μεγαλομετόχων και των διευθυντικών στελεχών
Αντικατάσταση της Παγκόσμιας Τράπεζας, του ΔΝΤ και της ΠΟΕ από δημοκρατικούς θεσμούς που δίνουν προτεραιότητα στην ικανοποίηση των θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων στους τομείς της χρηματοδότησης της ανάπτυξης, της πίστης και του διεθνούς εμπορίου
Καταγγελία όλων των συμφωνιών (οικονομικών, πολιτικών, στρατιωτικών, κλπ.) που υποθηκεύουν τη κυριαρχία των λαών και διαιωνίζουν τους μηχανισμούς εξάρτησης
3 – Για το CADTM, η ακύρωση του χρέους δεν αποτελεί έναν αυτοσκοπό. Πρόκειται για την αναγκαία αλλά όχι επαρκή συνθήκη για να εξασφαλιστεί η ικανοποίηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Πρέπει λοιπόν απαραιτήτως να πάμε πέρα από την ακύρωση του δημόσιου χρέους αν θέλει η ανθρωπότητα να πραγματωθεί η κοινωνική δικαιοσύνη που σέβεται το περιβάλλον. Το χρέος αποτελεί τμήμα ενός συστήματος που πρέπει να πολεμηθεί στο σύνολό του. Ταυτόχρονα με την ακύρωση του χρέους, είναι απαραίτητο να εφαρμοστούν άλλες ριζοσπαστικές εναλλακτικές λύσεις μεταξύ των οποίων:
Να εξαλειφθούν η πείνα, η φτώχεια και οι ανισότητες.
Να εξασφαλιστεί η ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών σε όλες τις σφαίρες της ζωής.
Να εγκαθιδρυθεί μια νέα χρηματιστική πειθαρχία επιβάλλοντας αυστηρούς ελέγχους των κινήσεων των κεφαλαίων και των εμπορευμάτων, φορολογώντας το κεφάλαιο (συνολικοί φόροι, φόρος επί των μεγάλων περιουσιών), καταργώντας το τραπεζικό απόρρητο, απαγορεύοντας τους φορολογικούς παραδείσους, τη κερδοσκοπία και τη τοκογλυφία.
Να αυξηθεί η δημόσια αναπτυξιακή βοήθεια, αποκλειστικά και μόνο με τη μορφή δωρεών και χωρίς κανένα όρο, στο 1% του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος των πιο βιομηχανικών χωρών αλλάζοντας το όνομά της σε «Συμβολή επανόρθωσης και αλληλεγγύης», αποκλείοντας στον υπολογισμό της τις ακυρώσεις χρεών και τα ποσά που δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα των πληθυσμών του Νότου.
Να μπει μπροστά μια κινητοποίηση πόρων που δεν γεννούν χρέη.
Να εφαρμοστούν εναλλακτικές λύσεις που απελευθερώνουν την ανθρωπότητα από όλες τις μορφές καταπίεσης: κοινωνική καταπίεση, πατριαρχική καταπίεση, νεοαποικιακή καταπίεση, φυλετική καταπίεση, καταπίεση κάστας, πολιτική καταπίεση, πολιτιστική, σεξουαλική και θρησκευτική καταπίεση.
Να εφαρμοστεί μια φιλόδοξη περιβαλλοντική πολιτική που στοχεύει να επανασταθεροποιήσει το κλίμα.
Να εξασφαλιστεί η οικονομική, πολιτική και διατροφική κυριαρχία των λαών.
Να απαγορευτεί η κατοχύρωση με πατέντες των ζώντων οργανισμών.
Να αποστρατικοποιηθεί ολοκληρωτικά ο πλανήτης.
Να εξασφαλιστεί το δικαίωμα στη διακίνηση και στην εγκατάσταση των ατόμων.
Να κατοχυρωθεί η ανωτερότητα των ανθρώπινων δικαιωμάτων επί του εμπορικού δικαίου και να επιβληθεί στις κυβερνήσεις, στους διεθνείς χρηματιστικούς θεσμούς και στις επιχειρήσεις να σέβονται τα διάφορα διεθνή εργαλεία όπως την Οικουμενική Διακήρυξη των ανθρώπινων δικαιωμάτων (1948), τη Συνθήκη για τα πολιτικά δικαιώματα της γυναίκας (1952), το Διεθνές Σύμφωνο για τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά δικαιώματα (1966), το Διεθνές Σύμφωνο για τα πολιτικά δικαιώματα και τα δικαιώματα του πολίτη (1966), τη Συνθήκη για την εξάλειψη όλων των μορφών διακρίσεων σε βάρος των γυναικών (1981), τη Διακήρυξη για το δικαίωμα στην ανάπτυξη (1986), τη Συνθήκη τη σχετική με τα δικαιώματα των μεταναστών εργαζομένων και των οικογενειών τους (1900), τη Διακήρυξη για τους υπερασπιστές των δικαιωμάτων του ανθρώπου (1998) και τη Διακήρυξη για τα δικαιώματα των αυτοχθόνων λαών (2007).
Να εξασφαλιστεί η κυριαρχία των λαών πάνω στη ζωή τους και στο μέλλον τους, πράγμα που συνεπάγεται ειδικότερα να υπαχθούν στο δημόσιο χώρο οι φυσικοί πόροι, τα αποτελέσματα της Έρευνας και Ανάπτυξης, τα άλλα κοινά αγαθά της ανθρωπότητας και οι στρατηγικοί τομείς της οικονομίας.
Να βγούμε από το καπιταλιστικό σύστημα που βασίζεται στην αναζήτηση του μέγιστου ιδιωτικού κέρδους, στην ανάπτυξη και στον ατομικισμό για να οικοδομήσουμε μια κοινωνία στην οποία είναι οι κοινωνικές και περιβαλλοντικές ανάγκες που βρίσκονται στη καρδιά των πολιτικών επιλογών.
4- Για να φτάσουμε σε αυτή την αλλαγή και να πραγματώσουμε τη κοινωνική χειραφέτηση, το διεθνές CADTM θεωρεί ότι είναι οι ίδιοι οι λαοί που θα πρέπει να απαντήσουν στη πρόκληση της αλλαγής. Δεν πρέπει να τους απελευθερώσουν, πρέπει να απελευθερωθούν οι ίδιοι. Εξάλλου, η πείρα έδειξε ότι δεν πρέπει να περιμένουμε από τις προνομιούχες μειοψηφίες να επωμιστούν την ευημερία των πληθυσμών. Όπως το διατρανώνει το Κάλεσμα της Βαστίλης του 1989, «μόνον η αλληλεγγύη των λαών μπορεί να συντρίψει την εξουσία του οικονομικού ιμπεριαλισμού. Αυτή η αλληλεγγύη δεν σημαίνει σε καμιά περίπτωση υποστήριξη σε εκείνα τα καθεστώτα που ολοκληρώνουν την εξαθλίωση της χώρας τους, που φιμώνουν τη φωνή και τα δικαιώματα των λαών». Η ενίσχυση των κοινωνικών κινημάτων έχει προτεραιότητα για το CADTM. Συμμετέχει, με διεθνιστική προοπτική, στην οικοδόμηση ενός πλατιού, συνειδητού, κριτικού και κινητοποιημένου λαϊκού κινήματος. Πεισμένο για την ανάγκη να κάνει να συγκλίνουν οι χειραφετητικοί αγώνες, το Διεθνές CADTM υποστηρίζει όλες τις οργανώσεις και τους συνασπισμούς που δρουν για την ισότητα, τη κοινωνική δικαιοσύνη, τη προστασία της φύσης και την ειρήνη.
http://www.contra-xreos.gr/poioi-eimaste/159-politiki-xarta.html
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου μιλά στον Βρετανό δημοσιογράφο Πολ Μέισον για τη διαγραφή του χρέους
Η πρώην πρόεδρος της Βουλής Ζωής Κωνσταντοπούλου η οποία σύστησε την Επιτροπή Αλήθεια για το Χρέος, φιλοξενήθηκε στο δεύτερο επεισόδιο του ντοκιμαντέρ #ThisIsACoup, του Βρετανού δημοσιογράφου των Channel 4 και Guardian Πολ Μέισον, που φέρει τον τίτλο «To pay or not to pay?» (Να πληρώσει κανείς ή να μην πληρώσει;) και γίνεται εκτενής αναφορά στη διαγραφή μέρους του χρέους των 323 δισ. ευρώ.
Πρόκειται για μία από τις σημαντικότερες και κεντρικότερες εξαγγελίες με τις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ ανήλθε στην εξουσία τον Ιανουάριο του 2015.
«Είναι καλό να θυμίζουμε στους εαυτούς μας τον λόγο που υπάρχει η Ευρώπη. Η Ευρώπη υπάρχει για τους ανθρώπους, αν σταματήσει να υπάρχει για τους ανθρώπους τότε σταματά να είναι Ευρώπη» τονίζει η Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Ο δημοσιογράφος επισημαίνει στο ντοκιμαντέρ πως τα περισσότερα χρήματα του πακέτου διάσωσης προσανατολίστηκαν και σπαταλήθηκαν για να σωθούν οι ευρωπαϊκές τράπεζες και πως μόλις το 11% των χρημάτων αυτών κατευθύνθηκε στον ελληνικό λαό.
«Οι διαδικασίες με τις οποίες το χρέος συσσωρεύτηκε είναι αντισυνταγματικές και παράνομες» επισημαίνει στη συνέχεια η πρώην πρόεδρος της Βουλής και προσθέτει ότι «αυτό σημαίνει ότι ο ελληνικός λαός πρέπει να πληρώσει ένα χρέος που δεν είναι δικό του».
Στο ντοκιμαντέρ, ο Βρετανός δημοσιογράφος ακολουθεί τη Ζωή Κωνσταντοπούλου στο ταξίδι της στην Ιταλία, όπου μίλησε στην ιταλική βουλή για το ελληνικό χρέος, αλλά και σε άλλα μέρη. Μάλιστα, την δείχνει να συνομιλεί με τον Γερμανό βουλευτή και να διαφωνεί για το εν λόγω ζήτημα Νόμπερτ Λάμερτ.
Όμως, παρά το γεγονός ότι για πρώτη φορά μια ελληνική κυβέρνηση λέει «όχι» σε περισσότερη λιτότητα, οι Έλληνες βλέπουν τον χρόνο να περνά και να μην αλλάζει τίποτα, σχολιάζει ο Πολ Μέισον, ο οποίος επισημαίνει πως ένιωθε τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ να αρχίζουν να χάνουν την υπομονή τους.
Ο Αλέξης Τσίπρας σχολιάζει από την πλευρά του: «Είμαστε η μόνη χώρα στον κόσμο που θα πληρώσουμε τους δανειστές με το αίμα μας. Είναι αλήθεια πως ότι έχουμε ήδη ξοδέψει όλο μας το ρευστό και βρισκόμαστε σε πολύ δύσκολη θέση». Τότε, ο πρωθυπουργός υπολόγιζε πως στα μέσα Μαΐου, η χώρα θα κληθεί να λάβει πολύ δύσκολες αποφάσεις για το τι ακριβώς θελήσει να κάνει.
Μέχρι το Πάσχα, όμως, τα λεφτά από τα αποθεματικά του κράτους κάνουν φτερά, αλλά «ο περισσότερος κόσμος δεν έχει ιδέα για το πόσο κοντά στην κατάρρευση βρίσκεται στα αλήθεια η Ελλάδα» σχολιάζει ο Βρετανός δημοσιογράφος κι επανέρχεται στην Επιτροπή Αλήθειας για το Χρέος, επισημαίνοντας πως η Ζωή Κωνσταντοπούλου «ανακρίνει» πρώην αξιωματούχους –και Έλληνες και Ευρωπαίους-, κάνοντας «για πρώτη φορά στην ιστορία τη σωστή ερώτηση: “πώς έφτασε η Ελλάδα να έχει τέτοιο χρέος”;».
Όμως, «η Ευρώπη δεν ακούει και ο κόσμος αναρωτιέται: “πότε θα ξεκινήσει η πραγματική μάχη;”’» λέει ο Πολ Μέισον αναφερόμενος στην περίοδο κοντά στην Πρωτομαγιά και σε αυτό το σημείο έρχεται ο «ήρωας» για τους Έλληνες κι «ενοχλητικός ερασιτέχνης», ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης. Ωστόσο, «η ριζοσπαστική τακτική του Γιάνη Βαρουφάκη δεν φέρνει αποτελέσματα» σχολιάζει ο Μέισον.
Αποτέλεσμα είναι τη θέση του να πάρει ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ο οποίος δηλώνει στην κάμερα πως η κυβέρνηση δεν μπορεί να δεχθεί νέες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, την ώρα που έχει μπροστά της έναν λαό που ήδη έχει χάσει το 25% του εισοδήματός του.
Έτσι, η κυβέρνηση αποφασίζει να κάνει κάτι μεγάλο, να μην πληρώσει το ΔΝΤ, «κάτι που καμία χώρα του αναπτυγμένου κόσμου δεν έχει ξανακάνει». Και τότε, «ξαφνικά η μάχη αρχίζει» σχολιάζει ξανά ο δημοσιογράφος του Channel 4. Λίγο αργότερα, έρχεται το δημοψήφισμα.