ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ

Kαλημερα Βιταλη μεγαλε ηγετη.

Λες οτι:

Χρειαζόμαστε κατεπειγόντως μιαν Επανάσταση. Και τη χρειαζόμαστε τώρα!

Μια επανάσταση που να τα’ αλλάξει όλα.

Την οικονομία, την παιδεία, τον πολιτισμό, την άμυνα, την ασφάλεια, την υγεία, την παραγωγικότητα, τη δικαιοσύνη. Όλα όσα νοούνται ως συστατικά μιας ευνομούμενης, ελεύθερης και δημοκρατικής κοινωνίας.

Απαντηση:Δεν γινετε να υπαρξει επανασταση, μονο εμφυλιος με περισσοτερα απο 4-5 στρατοπεδα.

Και καποιοι θα υπερεχουν σε αριθμο και θα ειναι οι αριστεροι γιατι θα εχουν συμμαχους τους παρανομους μεταναστες-οραματιστες-ιδεολογικα τζιχαντιστες.

λες οτι:

Παλιότερα, στη μεταπολίτευση, «παπαγαλίζαμε» μια μαρξιστική «καραμέλα», την οποία ακόμη και εντελώς μονότονα/κουραστικά, επαναλαμβάνει και μέχρι σήμερα, ένα τμήμα της «αριστεράς».

Της ροζουλί και της σταλινικής:

Την «καραμέλα» των «επαναστατικών συνθηκών».

Επαναστατικές συνθήκες τις οποίες ανέμενε και ακόμη αναμένει η αριστερά, όπως οι χιλιαστές, αναμένουν κάθε χρόνο, το… τέλος του κόσμου. Με την προοπτική τους, να απομακρύνεται συνεχώς, την ίδια ώρα που «οι άλλοι με τα σπιρούνια, παίζουν μονότερμα και έχουν όλα τα χαρτιά κρυμμένα στο μανίκι τους». Και φυσικά με την αριστερά, είτε να παραμένει αρτηριοσκληρωτική – στη σταλινική της έκφραση – σε μια μόνιμη περιφορά πτωμάτων, είτε να έχει μετεξελιχθεί σε ένα ελευθεριακό-νεοταξίτικο (ότι φάμε ότι πιούμε και ότι αρπάξει ….) κατασκεύασμα.

Απαντηση: Συμφωνω και βαζω μεσα και τους δημοσιογραφους-συμφεροντολογους-ψευτες-απατεωνες-παραπλανητες.

Λες οτι:

Ας αφήσουμε όμως την εδώ και χρόνια νεκρή αριστερά και να απαντήσουμε στο ερώτημα:

Υπάρχουν σήμερα αυτές οι «επαναστατικές συνθήκες»;

Η απάντηση – θεωρητικά τουλάχιστον – είναι σαφέστατη: ΝΑΙ.

Απαντηση: ΟΧΙ δεν υπαρχουν ελπιδες για επανασταση.

Οταν υπαρχουν ποταμια ελιες βατομουριες και τουλιπες… Δεν…

Λες οτι:

Ένα μεγάλο κομμάτι του ελληνικού Λαού, πιστεύει ακόμη πως το αμαρτωλό, διαχειριστικό δίπολο, ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, μπορεί να λύσει τα προβλήματά του, παίρνοντας και άλλα δανεικά και φυσικά μοιράζοντάς τα σε αυτό. Όπως εξ’ άλλου για χρόνια έκανε, με τη λογική του Πάγκαλου, «μαζί τα φάγαμε».

Απαντηση: Μου αρεσει ετσι οπως το θετεις. Εχεις απολυτο δικαιο. Αυτο το κοματι πιστευει οτι θα λυσει τα δικα του προβληματα και οχι των παιδιων του.

Λες οτι:

Ο χώρος των εργαζομένων, είναι διασπασμένος σε τρείς μεγάλες και σαφώς αντιπαραγωγικές/αντιεπαναστατικές ομάδες: Σε αυτούς που είναι συντεταγμένοι στα κρατικοδίαιτα συνδικάτα, σε αυτούς που τρέχουν πίσω από τις επαναστατικές γυμναστικές του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ και σε αυτούς που τάχουν παρατήσει, κοιτώντας την «πάρτη» τους και το σπίτι τους, «μπας και σωθούν».

Απαντηση: Υπαρχει και αλλη μια ομαδα που τα εχει παρατησει και που λεγετε: Οποιον παρει ο Χαρος.

Λες οτι:

Στο χώρο της πολιτικής «αντίστασης» τώρα, διακρίνουμε τις εξής, τις επίσης αντιπαραγωγικές και αντιεπαναστατικές κατηγορίες: Αυτούς που πιστεύουν στους παπανδρεογεννείς «μεσσίες» τύπου Τσίπρα, σε αυτούς που πιστεύουν εντελώς μεταφυσικά σε μονοπρόσωπες «επαναστατικές μεγαλοστομίες» τύπου Καμένου, σε αυτούς που είναι έτοιμοι να πιστέψουν σε κάθε τσαρλατάνο από τους δεκάδες που κυκλοφορούν στην πιάτσα και τους τάζουν λύσεις «δια πάσαν νόσον και δια πάσαν μαλακίαν».

Και τέλος:

Σε αυτούς που πιστεύουν πως οσονούπω θα βγει ο Στάλιν από τον τάφο του για να ξαναστήσει… σοβιέτ και σε αυτούς που εντελώς πρόσφατα, νεκρανάστησαν τον Αδόλφο και πιστεύουν πως με τάγματα εφόδου και αγκυλωτούς σταυρούς, θα ανακατώσουν τη βρώμικη σούπα της πραγματικότητας και «δεν μπορεί. Κάτι καλό μπορεί να βγει από αυτό».

Απαντηση: Σε αυτες τις ομαδες θα δουμε πολυ μεγαλο χαφιεδελικι.

Λες οτι:

Το κεντρικό πολιτικοεπιστημονικό συμπέρασμα που βγαίνει από αυτήν την θεώρηση, είναι τελικά πως ο ελληνικός Λαός, σε αυτήν τουλάχιστον την φάση του, δεν έχει ακόμη στραφεί στο κυρίαρχο μηχανισμό ριζοσπαστικοποίησής του: Στην αντιμετώπιση δηλαδή των πολλαπλών προβλημάτων ως ΕΝΑ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠ ΟΛΑ, ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ. Αρνείται δηλαδή ακόμη ο Λαός να αποδεχθεί πως ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΝ ΣΩΣΕΙ, ΟΥΤΕ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ. Και κατά συνέπεια, αρνείται – ακόμη τουλάχιστον – ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ.

Απαντηση: Αν παρει ο λαος την υποθεση στα χερια του θα ειμαστε πολυ χειροτερα απο οτι τωρα.

Λες οτι:

Πάντα θεωρητικά, αν ο Λαός άκουγε τη φωνή του Πατριωτικού Μετώπου, από πέρσι κιόλας και από τις κινητοποιήσεις του Συντάγματος, η Πατρίδα και ο Λαός μας, θα βρίσκονταν ήδη σε άλλο δρόμο: Σε αυτόν της Ισλανδίας πχ. Όπου χωρίς να «ανοίξει μύτη», θα προχωρούσε ήδη σε Λαϊκή Συντακτική Εθνοσυνέλευση, θα «έμπαινε» ειρηνικά στη Βουλή, θα επέβαλε το νέο Αμεσοδημοκρατικό Σύνταγμα και βάσει αυτού, θα τιμωρούσε τους ενόχους και φυσικά θα προχωρούσε στην αναδιάρθρωση της οικονομίας της χώρας αλλά και του συνόλου του θεσμικού της πλαισίου, ως οργανωμένη κοινωνία. Όπως και πάλι η Ισλανδία, η οποία έχει ήδη στείλει Πρωθυπουργούς στη φυλακή και έχει σήμερα δείκτες ανάπτυξης πάνω από 4%. Ενώ παράλληλα μετατρέπεται σε μια από τις πιο κοινωνικοκεντρικές και ευνομούμενες χώρες στον κόσμο.

Απαντηση: Εγω προσωπικά στηριζω εδω και χρονια και ειμαι φιλος του πατριωτικου μετωπου και αναμενω κατι καλυτερο απο αυτο.

Λες οτι:

Η λύση παραμένει στα χέρια μας, αν απλά απεγκλωβιστούμε από τη λογική των σωτήρων και μεσσιών. Και για να μετατρέψουμε την «επαναστατική διάθεση» σε «επαναστατική πρακτική», θα πρέπει να το αποφασίσουμε πρώτα. Και για αυτή την απόφαση, χρειάζεται να ξεκουνηθούμε από τις πολυθρόνες μας όπως από την άλλη πλευρά, να ξεκολλήσουμε από τις αριστεροδέξιες ιδεολογικοπολιτικές αγκυλώσεις.

Απαντηση: Αυτο ειναι ολο το προβλημα,οι αριστεροδεξιες ιδεολογιες-μπουρδολογιες-ψεμα και κακο-ανυπαρκτες εννοιες.

Ο Ελληνας θα σταματησει να σκεφτεται ετσι μονο οταν θα εχει για φαγητο τα σκατα του παρανομου μεταναστη. Αλλα τοτε θα ειναι πολυ αργα.

ΚΚΣΥΔΗΑΡ Θα ειναι η κατασταση μη αναστρεψιμη.

Βλεπεις, τον Ελληνα τον προσεχουνε οι τσαρλατανοι πολιτικοι ντοπιοι και ξενοι. Του παρεχουν ακομα ολα τα κονφορ.

Και πιστεψε με θα του τα παρεχουν για πολλα χρονια ακομα και δεν προκειτε να γινει τιποτα. Ας μην ονειρευομαστε επαναστασεις και αλλες καταστασεις. Σε καμια 20 χρονακια και βλεπουμε τι θα εχουν να αντιμετωπισουν τα παιδια μας.

Παντως αυτην την στιγμη αυτο το πραγμα Ελλαδα δεν ειναι.

 Συντάκτης : Περαστικος