PD Dr.-Ing. Georg Chaziteodorou Bleibergweg 114 D-40885 Ratingen
32513 Tel.+Fax: 02102 E-Mail: chaziteo@t-online.de
14.03.2014
Γ. Θ. Χατζηθεοδωρου
Εξεταζοντα προσεκτικα τον ανθρωπο διαπιστωνουμε, οτι αυτος αποτελειται απο μια συγκεντρωση πρωτονιων, νεοτρονιων και ηλεκτρονιων και δη απο 10 στην 28 κβαντοτεμαχιδιων της υλης, απο τα οποια σχηματιζονται τα ατομα και τα μορια του ανθρωπινου σωματος.
Σε καθε 200 ατομα του ανθρωπινου σωματος τα 120 ειναι ατομα υδρογονου, τα 51 ατομα οξυγονου και τα 19 ατομα ανθρακος. Ενα ατομο εχει μια διαμετρο 0,00000008 εκατοστα.
Ο πυρηνας του ατομου που ειναι μικροτερος αυτου ειναι ενας ενεργειακος στροβιλος που κινειται γυρω απο τον αξονα του με ταχυτητα 100.000 χιλιομετρα ανα δευτερολεπτο.
H αποσταση του πυρηνα απο την περιοχη των ηλεκτρονιων «Orbitale» του ατομου, μπορει να συγκριθη με ενα ποδοσφαιρικο σταδιο στο κεντρο του οποιου βρισκεται μια μυγα, δηλαδη ο πυρηνας του ατομου.
Τα ατομα και τα μορια του ανθρωπινου σωματος, με φανταστικα πολυπλοκες διαδικασιες σχηματιζουν τα Ευκαρυα-κυτταρα.
Το ανθρωπινο σωμα περιεχει 10 τρισεκατομμυρια τετοια κυτταρα. Για συγκριση ο πλανητης Γη αποτελειται απο 3 x 10 στην 42 και το συμπαν μας απο 10 στην 88 κβαντοτεμαχιδια.
Το συμπαν και ο κοσμος μας αναγεται συνεπως στα κβαντοτεμαχιδια και ατομα και οι αληθειες οι οποιες υποκεινται σε αυτα ειναι απροσμενες και επαναστατικες.
Συνεπως η καταγωγη του ανθρωπου επι της Γης βρισκεται μεσα σε μια τυρβωδη κινηση των στοιχειων του συμπαντος απο την οποια δημιουργηθηκε μια πρωταρχικη συσσωρευση και συμπικνωση υλης σε μορφη ενος στοιχειωδουν νεφους απο υδρογονο και σκονη, το οποιο στην φαση αυτη στροβιλιζονταν, περιστρεφονταν και μετακινουνταν, εως οτου σχηματισει την πληρη χρυση σπειροειδη ελικα, δηλαδη το συμπαντικο DNA.
O ανθρωπος συνεπως στην Γη δεν ειναι τιποτε αλλο απο σκονη ενδογαλακτικου νεφους με ενα αμαγαλμα Ευκαρυων-κυτταρων και βακτηριδιων και απολυτα εξαρτημενος για την υπαρξη του απο τον μικροβιακο αυτο πληθυσμο.
Η δημιουργια του κυτταρου αυτου ειναι το ποιο βαρυσημαντο, δυσκολοτερο και απιθανο γεγονος και απο το δημιουργημα της ζωης στο επιπεδο των βακτηριδιων.
Τα οργανικα μερη λειτουργιας του κυτταρου αποτελλουνται απο τον Πυρηνα, τα Μιτοχωνδρια, τα Λισοσωμα, τα Ριποσωμια, την ενδοπλασματικη ουσια, τα Περοξισωμια, την κυτταρικη μεμβρανη (εξωτερικη και ενδοκυτταρικη) και το Δικτυοσωμιο ‘η την συσκευη Golgi.
Στον Πυρηνα βρισκονται τα χρωμοσωμα, τα ανταπαντιτηρια του DNΑ (δεσοξυριβονουκλε’ι’κο οξυ), και ολο το γενετικο υλικο του κυτταρου με εξαιρεση το DNA των Μιτοχονδριων.
Το DNA (δυο μακρα σπειροειδη νηματα, δηλαδη οι κλωνοι) ειναι ο κωδικας της ζωης, αποτελει το συστατικο των 23 ζευγων χρωματοσωματων και των γονιδιων.
Καθε κλωνος του DNA αποτελειται απο μορια, που λεγονται νουκλεοτιδια (οδενινη, θυμινη, κυτοσινη, και γινανινη). Τα Μιτοχονδρια ευθυνονται για τον ενεργειακο μεταβολισμο, δηλαδη για την ελλατωση των λιπαρων οξεων κ.α.
Τα Λισοσωμα κατευθυνουν τις διαδικασιες μειωσης των δομων του κυτταρου (αυτοφαγολυσις) και των μη κυτταρικων δομων (ετεροφαγολυσις).
Τα Ριποσωμα μεταφερουν ουσιες.
Η ενδοπλασματικη ουσια (ER) ευθυνεται για την συνθεση των πρωτε’ι’νων, λιπων και κατασκευαστικων δομικων υλικων της μεμβρανης.
Η κυτταρικη μεμβρανη αποτελει το περιβλημα του κυτταρου και οριοθετει τον χωρο αυτου, εμποδιζοντας την εξοδο μοριων που σχηματισθηκαν στο κυτταρο και την εισοδο απο εξω μη επιθυμητων μοριων.
Η ενδοκυτταρικη μεμβρανη οριοθετει οργανικα μερη του κυτταρου.
Με το Δικτυοσωμιο ‘η την συσκευη Golgi τροποποιουνται οι γλυκοπρωτε’ι’νες και τα προεπιπεδα των ορμονων απο την ενδοπλασματικη ουσια (ER), ως ενδοκυτταρικες πρωτε’ι’νες της μεμβρανης.
Το Ευκαρυο-κυτταρο αυτο μπορει να συγκριθη με ενα διυλιστηριο στο οποιο λαμβανουν χωρα διαφοροι χημικοι μετασχηματισμοι ‘η με μια μητροπολη γεματη απο μια πληθωρα γρηγορων δραστηριοτητων και αλληλοεπιδρασεων πισω απο τις οποιες κρυβεται παντοτε ενα συστημα με καθωρισμενους στοχους ‘η με ενα κρατος που εχει 10 στην 16 πολιτες, οπου ο καθε πολιτης ειναι υποχρεωμενος να εκτελη καταλληλα προγραμματισμενα τα εργα του για το ευζην των πολιτων του κρατους.
Ο ανθρωπος ως συνολο προσλαμβανει απο το γηινο περιβαλλον διαφορες θρεπτικες ουσιες τις οποιες μεταβαλλει ο οργανισμος του σε ενεργεια.
Τα απειρα συστηματα στα Ευκαρυα-κυτταρα του ανθρωπινου σωματος εργαζονται ολη την ημερα και συνεργαζονται βασει ενος σχεδιου, το οποιο εξαρταται χρονικα απο τις ταλαντωσεις της χαμηλης συχνοτητας ηλεκτρομαγνητικου πεδιου δυναμεως.
Ενα πεδιο ειναι σαν μια «ομιχλη», σαν ενας «μυρος» που διερχεται του χωρου και μπορει να μεταφερη καθε μια απο τις τεσσερες δυναμεις της φυσεως (ηλεκτρομαγνητικη, ισχυρη- και ασθενης πυρηνικη και βαρυτητα) ‘η να περιγραψη την παρουσια και την κινηση των κβαντοτεμαχιδιων.
Για να μετακινηθη ενα ηλεκτρονιο κατα της διαφορας δυναμικου ενος Volt, απαιτειται ενεργεια του μεγεθους ενος Volt ηλεκτρονιου (1eV). Τα πρωτονια του ατομικου πυρηνα ειναι πλουσια σε μαζα κβαντοτεμαχιδιων (983,3 MeV) με θετικη ηλεκτρικη φορτωση και μικροτερη απο την μαζα των ηλεκτρικως ουδετερων νεοτρονιων του ατομικου πυρηνα.
Το γιατι οι δυναμεις της φυσεως μεταδιδονται με κβαντοτεμαχιδια και γιατι η υλη αποτελειται απο μονο τρεις ομαδες κβαντοτεμαχιδιων παραμενει αγνωστο.
Τα μεγεθη των κβαντοτεμαχιδιων (μαζα, ενεργεια, ωθηση) συσχετιζονται με την ταχυτητα του φωτος (299.792,459 μετρα ανα δευτερολεπτο).
Το πεδιο, δηλαδη το δυναμικο αυτο του κενου χωρου, μπορει να συγκριθη με μια λιμνη μιας καλοκαιρινης νυχτας, οπου η επιφανεια της χα’ι’δευεται ηπια απο ζευγαρια ηλεκτρονιων και ποζιτρονιων και φωτιζεται οπως φωτιζουν οι κολοφωτιες (πυγολαμπιδες). Ενα κβαντοτεμαχιδιο της ορατης υλης π.χ. ενα ηλεκτρονιο με ολοκληρο το συγκροτημα του που το συνδεει, δεν ειναι τιποτε αλλο απο την «Δυαδα» των Πυθαγορειων, απο τον «Φανητα» των Ορφικων, απο την «Ψυχη» του Πλατωνα και την «Εντελεχεια» του Αριστοτελη.
Η κινηση της υλης που παρατηρειται τοσο στον μικροκοσμο οσο και στον μακροκοσμο εχει την ιδια μορφη και σε μοριακο επιπεδο.
Ολα τα ατομα της υλης στην κρυσταλικη τους δομη ταλαντευονται εδω και εκει. Επειδη ομως αυτα ειναι τοσο πολλα και δεν προτιμουν μια καθωρισμενη κατευθυνση κινησεως, παραμενει φαινομενικα ενα αντικειμενο ως σταθερο και ακινητο.
Το συμπαν μεχρι του σημειου που μπορει να το παρατηρηση ο ανθρωπος, λειτουργει και εκφραζεται χαοτικα και με κλασματομορφικα συστηματα, δηλαδη με ενδιαμεσες καταστασεις της υλης, αιωνια επαναλαμβανομενες.
Η μοντερνα Φυσικη προχωρει με το αξιωμα, οτι στην περιοχη των κβαντοτεμαχιδιων, ατομων και μοριων επικρατει το χαος.
Ως χαος χαρακτηριζεται η αταξια, η πολυπλοκοτητα αλλα και η νομοτελεια.
Η φυση ειναι υπεροχα σε θεση δια των νομων των μεγαλων αριθμων να μετατρεπη το χαος (την Εντροπια) σε ταξη.
Οι κλασματομορφες ειναι οι ενδιαμεσες καταστασεις της υλης, δηλαδη τα μεγαλυτερα ‘η μικροτερα στοιχεια της υλης που αιωνια επαναλαμβανονται.
Το οτι ο ανθρωπος βλεπει τον κοσμο ετσι που τον βλεπει και οχι διαφορετικα και οτι μερικα πραγματα του ειναι διαισθητικα ευκολα κατανοησημα και αλλα πολυ δυσκολα, οφειλεται στο οτι και ο ανθρωπινος εγκεφαλος ειναι προ’ι’ον της εξελεκτικης πορειας του ανθρωπου.
Ο ανθρωπινος εγκεφαλος εξελιχθηκε ετσι για να βοηθα το ανθρωπινο σωμα να βρη την θεση του στο περιβαλλον και μαλιστα στις διαστασεις που το ανθρωπινο σωμα λειτουργει.
Η εκλεκτικη πορεια του ανθρωπου ποτε δεν προετοιμασε τον εγκεφαλο για να προσανατολισθη αυτος προς τον κοσμο των κβαντοτεμαχιδιων και ατομων της υλης.
Γι’ αυτο δεν ειναι σε θεση να νοηση χαοτικες καταστασεις και κλασματομορφες.
Διαφορετικα θα αντιλαμβανονταν ο ανθρωπινος εγκεφαλος π.χ. εναν βραχον πετρωματος σαν μια συγκεντρωση κενων χωρων. Τον βραχο του πετρωματος τον αισθανεται ο ανθρωπος στα χερια του σκληρο και μη διαπεραστικο, διοτι τα χερια του δεν μπορουν να τον διαπερασουν.
Το οτι ετσι ειναι, δεν εχει να κανη με το μεγεθος και τον ενδιαμεσο χωρο των κβαντοτεμαχιδιων απο τα οποια αποτελειται η υλη, αλλα με τα πεδια δυναμεων (με την «ομιχλη» ‘η «μυρο») που συνδεονται με τα σε μεγαλες αποστασεις ευρισκομενα κβαντοτεμαχιδια στην «σταθερη» υλη.
Για τον ανθρωπινο εγκεφαλο ειναι χρησιμο να κατασκευαζη παραστασεις για την σταθεροτητα και μη διαπερατοτητα, διοτι αυτες βοηθουν τον ανθρωπο να οδηγη το σωμα του δια μεσου ενος κοσμου, στον οποιο ενα αντικειμενο το οποιο χαρακτηριζει σταθερο, να μην καταλαμβανει τον ιδιο χωρο οπως ενα αλλο.
Στον ανθρωπινο εγκεφαλο κειται η ηλεκτρικη δραστηριοτητα στα περιθωρια ρευματων πολυ χαμηλης συχνοτητας των 0,001 εως 40 Herz. Χαμηλα δυναμικα του ανθρωπινου εγκεφαλου εχουν ταλαντωσεις συχνοτητας περιπου 0,01 Herz.
Οι ρυθμοι Αλφα βρισκονται μεταξυ 8 και 12 Herz συχνοτητα. Οι Γαμα ρυθμοι ταλαντευονται μεταξυ 4 και 7 Herz. Τα νεοτρονια ταλατευονται μεταξυ 100 και 1000 Herz. Οι μυς του κρεατος του ανθρωπινου σωματος ταλαντευονται με περιπου 1 Herz συχνοτητα. Ο στατικος ηλεκτρισμος που υπαρχει στην εξωτερικη επιφανεια του ανθρωπινου σωματος, ταυτιζεται με την ζω’ι’κη διηλεκτρικη, βιοκοσμικη ενεργεια της περιφημης «Εντελεχειας» του Αριστοτελη, δηλαδη με την ενεργεια εκεινη που αναφερει ο Πυθαγορας στην κοσμογονια του. Αρα η δημιουργος δυναμη, ειτε αυτουσια, οπως θελει ο Πυθαγορας και οι αλλοι, ειτε εν συνθεσει απο εν δυναμει συνιστωντα στοιχεια, οπως θελει ο Ζηνων ο Ελεατης, ο Εμπεδοκλης ‘η οπως δεχονται νεωτεροι στοχαστες, δινει την δυνατοτητα με την αεναη στον απειρο χωρο του συμπαντος κινηση της, την αναπτυξη και την εκφραση της ζωης.
Εαν για διαφορους λογους μεταβαλλονταν η επιδραση του φυσικου γηινου ηλεκτρομαγνητικου πεδιου δυναμεως στον ανθρωπο ‘η αποκοβονταν η επιδραση αυτη τελειως, οι ανθρωποι θα εχαναν αμεσως τις εσωτερικες αισθησεις τους για την πορεια του χρονου, που θα σημαινε το χαος, δηλαδη την ολικη Εντροπια για τον ανθρωπο.
Ο ανθρωπος με τα 10 στην 28 κβαντοτεμαχιδια του και με τις τεραστιες αποστασεις του κενου χωρου μεταξυ του πυρηνα και τα ηλεκτρονια των ατομων του σωματος του, ειναι χωρις να το νοιωθη ηλεκτρικα φορτισμενος.
Ο ανθρωπος μετα τον θανατο του αποσυντιθεται.
Ναι μεν εξαφανιζονται τα Ευκαρυα-κυτταρα του ως αυτοτελες οντοτητες και τα συνιστωντα τα κυτταρα στοιχεια, δεν εξαφανιζονται και δεν καταστρεφονται ομως τα συνιστωντα στοιχειωδης στοιχεια, δηλαδη τα κβαντοτεμαχιδια των ατομων του.
Το συμπαν μας και συνεπως και ο ανθρωπος θα ειχαν τελειως διαφορετικη μορφη εαν τα κβαντοτεμαχιδια της υλης ειχαν απειροελαχιστες διαφορετικες ιδιοτητες απο αυτες που εχουν.
Οι φυσικες ιδιοτητες των διαφορων μορφων της υλης εξαρτωνται απο τα ετσι ονομασθεντα «ηλεκτρονια σθενους» λογω των συναιρεσων των μαζων και ταχυτητων.
Τα ηλεκτρονια αυτα βρισκονται στα «Orbitale» των ατομων της υλης. Η υπαρξη π.χ. των 103 στοιχειων υλης του περιοδικου συστηματος εξαρταται απο την ακριβη σχεση της ισχυρης πυρηνικης- και ηλεκτρομαγνητικης δυναμης.
Μια απειροελαχιστη διαφορα στην ισορροπια της ισχυρης πυρηνικης και ηλεκτρομαγνητικης δυναμης θα ανετρεπε τα παντα και θα οδηγουσε στην διασπαση των ατομικων πυρηνων.
Ακομη και εαν η μαζα του ηλεκτρονιου ηταν μερικες φορες μεγαλυτερη απ’ οτι ειναι, θα ενωνονταν τα πρωτονια και τα ηλεκτρονια σε νεοτρονια, καταναλισκοντας ετσι ολους τους πυρηνες του υδρογονου – αυτο ειναι το απλουστατο στοιχειο του συμπαντος, του οποιου ο πυρηνας περιεχει μονο ενα πρωτονιο – με αποτελεσμα την αναστολη δημιουργιας πολυπλοκων στοιχειων.
Τα αστρα τα οποια υπαρχουν χαριν της πυρηνικης συμπικνωσης σταθερων πυρηνων δεν θα μπορουσαν να δημιουργηθουν και θα προεκυπταν βασικες μεταβολες στην ισορροπια και αλληλοεπιδραση των δυναμεων της φυσεως.
Το συμπαν θα ειχε αλλη μορφη ‘η δεν θα υπηρχε καθ’ολου……
Γ. Θ. Χατζηθεοδωρου
Leave a Reply