Την Τρίτη το βράδυ, ο Πρόεδρος Ομπάμα εξέδωσε βιαστικά διάγγελμα μαζί με την ομιλία του, πρώτα κάνει την επίθεση για την ανάληψη δράσης κατά της Συρίας που βασίζεται στη χρήση από τον Bashar Assad των χημικών όπλων, στη συνέχεια, careening με την υπόθεση της διπλωματίας, προειδοποιώντας ότι ο πόλεμος είναι ακόμα στο τραπέζι.
Ομπάμα αν δεν πετύχει η Διπλωματία, τότε Πολέμο
Ομπάμα ξεκίνησε κάνοντας την υπόθεση ότι η χρήση Bashar al-Assad των χημικών όπλων στη Δαμασκό, τον Αύγουστο του αποτελεί απειλή για την παγκόσμια ειρήνη. Στηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό από τη χρήση των ενοχλητικές εικόνες από την επίθεση του φυσικού αερίου: «Οι εικόνες από αυτό το μακελειό είναι αηδιαστικό: άνδρες, γυναίκες, παιδιά που βρίσκονται σε σειρές, σκοτώθηκε από δηλητηριώδη αέρια, άλλοι αφρού στο στόμα, λαχανιάζοντας για την αναπνοή, ένας πατέρας κρατούσε νεκρά παιδιά του, εκλιπαρώντας τους να σηκωθεί και να περπατήσει. «Ο Ομπάμα χαρακτήρισε« έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και παραβίαση των νόμων του πολέμου ». Ισχυρίστηκε ότι, αν ο κόσμος Άσαντ επέτρεψε να ξεφύγει με τη χρήση χημικών όπλων, ότι η χρήση θα γίνει πιο συχνές, και τελικά προκαλούν απώλειες για τους Αμερικανούς συμμάχους και ίσως ακόμη και οι Αμερικανοί άμεσα. Κατέληξε, «Όταν οι δικτάτορες διαπράττουν φρικαλεότητες, που εξαρτώνται από τον κόσμο να κοιτάξει τον άλλο τρόπο μέχρι τις φρικιαστικές εικόνες σβήνουν από τη μνήμη, αλλά αυτά τα πράγματα συνέβησαν. Τα γεγονότα δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. “
Αυτό σήμαινε, είπε ο Ομπάμα, η Αμερική έπρεπε να αναλάβει στρατιωτική δράση. “Έχω διαπιστώσει ότι είναι προς το εθνικό συμφέρον της ασφάλειας των Ηνωμένων Πολιτειών να ανταποκριθεί με τη χρήση του καθεστώτος Άσαντ χημικών όπλων μέσω στοχευμένων στρατιωτικό χτύπημα. Ο σκοπός αυτής της απεργίας θα ήταν να αποτρέψει Άσαντ από τη χρήση χημικών όπλων, να υποβαθμίσει την ικανότητα του καθεστώτος του για να τα χρησιμοποιούν, και να καταστήσει σαφές στον κόσμο ότι δεν θα ανεχθούμε τη χρήση τους. “Μια τέτοια στοχευμένη απεργία, φυσικά, θα κάνει λίγα ή τίποτα για να “υποβαθμίζουν” όπλα μαζικής καταστροφής του Ασάντ? δεν θα αλλάξει το καθεστώς ή η απεργία σε χορηγούς Άσαντ στο Ιράν. Στην πραγματικότητα, ο Ομπάμα έχει πει ότι δεν θέλει να αλλάξει το καθεστώς Άσαντ – και χρησιμοποίησε το Ιράκ ως παράδειγμα λάθος αλλάζοντας ένα καθεστώς, παρά το γεγονός ότι Χουσεΐν χρησιμοποιήσει χημικά όπλα για περίπου 50.000 μέλη του ιδίου του πληθυσμού του.
Αλλά ο Ομπάμα, στη συνέχεια κλότσησε ακόμη και σε αυτά τα “απίστευτα μικρό” δράση, σύμφωνα με τα λόγια του Υπουργού Τζον Κέρι – εξήγησε ότι έπρεπε να πάει στο Κογκρέσο για την έγκριση και την “απουσία άμεσης ή επικείμενη απειλή για την ασφάλειά μας.” προσπάθησε να ρόπαλο Κογκρέσο στην υποβολή από ανέντιμα απαντώντας σε διάφορα ερωτήματα που τίθενται σχετικά με την πολιτική του.
Πρώτον, ο Ομπάμα πήρε το επιχείρημα ότι η Αμερική είναι «άρρωστοι και κουρασμένοι από τον πόλεμο.” Είπε, «εγώ δεν θα θέσει αμερικανική μπότες στο έδαφος στη Συρία. Δεν θα ακολουθήσει μια ανοικτή δράση όπως το Ιράκ ή το Αφγανιστάν. Δεν θα ακολουθήσει μια παρατεταμένη αεροπορική εκστρατεία όπως η Λιβύη ή το Κοσσυφοπέδιο. Αυτό θα είναι μια στοχοθετημένη απεργία για να επιτευχθεί ένα σαφή στόχο, την αποτροπή της χρήσης των χημικών όπλων και των δυνατοτήτων εξευτελιστική Άσαντ. «Πώς αυτό θα επηρεάσει ουσιωδώς το καθεστώς Άσαντ παρέμεινε ανεξήγητη.
Στη συνέχεια, ο Ομπάμα προσπάθησε να απαντήσει στο ερώτημα ως προς το τι είναι μια “απεργία κεφαλή καρφίτσας στη Συρία” θα επιτύχει. Αντί να δοθεί απάντηση στο ερώτημα άμεσα, όμως, ο Ομπάμα πρότεινε ότι δεν υπάρχουν τέτοια πράγματα όπως απεργίες κεφαλή καρφίτσας. “Επιτρέψτε μου να καταστήσω κάτι σαφές: Οι Ηνωμένες Πολιτείες στρατιωτική δεν κάνει pinpricks. Ακόμη και μια περιορισμένη απεργία θα στείλει ένα μήνυμα στον Άσαντ ότι κανένα άλλο έθνος δεν μπορεί να προσφέρει », δήλωσε ο Ομπάμα, σαν ένα βλήμα με το stencil ΗΠΑ σε αυτό θα είναι σημαντικά πιο εκφοβιστικό από ένα βλήμα με το λογότυπο άλλου έθνους. Ένας πύραυλος που τροφοδοτούνται από τη Μεσόγειο Θάλασσα από την πιο ισχυρή χώρα στη γη είναι τίποτα, αλλά ένας αποτρεπτικός παράγοντας – είναι ένα ανοικτό σημάδι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι απρόθυμοι να προχωρήσουμε περαιτέρω, δεδομένου μάλιστα του προέδρου προφανή ηθική κατακραυγή κατά του καθεστώτος Άσαντ. Αλλά πλήρους κλίμακας ευχολόγια Ομπάμα συνέχισε: «Δεν νομίζω ότι θα πρέπει να αφαιρέσετε άλλο δικτάτορα με δύναμη. Μάθαμε από το Ιράκ ότι κάτι τέτοιο μας κάνει να ευθύνεται για όλα αυτά που θα επακολουθήσει. Αλλά μια στοχευμένη απεργία μπορεί να κάνει Assad – ή οποιοδήποτε άλλο δικτάτορα – σκεφτούν δύο φορές πριν από τη χρήση χημικών όπλων “.
Μετά από αυτό, ο Ομπάμα εξέτασε αν εντυπωσιακή Συρία θα αυξήσει “τους κινδύνους αντιποίνων.” Στη συνέχεια απάντησε, “το καθεστώς Άσαντ δεν έχει τη δυνατότητα να απειλήσει σοβαρά την στρατιωτική μας.” Και τι γίνεται με τους συμμάχους μας, όπως και το Ισραήλ; Στη χαρακτηριστική μόδα Ομπάμα, εξήγησε ότι το Ισραήλ θα μπορούσε να “υπερασπιστεί τον εαυτό της με τη συντριπτική δύναμη, καθώς και την ακλόνητη υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής . “Αλλά δεν θα μπορούσε να σύρετε τις Ηνωμένες Πολιτείες σε βαθύτερη εμπλοκή; Ήταν ένα ερώτημα που παραμένει αναπάντητο.
Ο Ομπάμα στη συνέχεια ρώτησε αν πάρει απαλλαγούμε από Assad θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για ένα καθεστώς Αλ Κάιντα. Η απάντησή του ήταν τίποτα λιγότερο από παράλογο: “Είναι αλήθεια ότι ορισμένοι από τους αντιπάλους του Άσαντ είναι εξτρεμιστές. Αλλά Αλ Κάιντα θα αντλήσει δύναμη σε μια πιο χαοτική Συρία αν οι άνθρωποι εκεί βλέπουν τον κόσμο να κάνει τίποτα για να αποτρέψει αθώων πολιτών από δηλητηριάστηκαν με αέρια στο θάνατο. “Με άλλα λόγια, ανοίγοντας το δρόμο για την Αλ Κάιντα να απαλλαγούμε από Assad είναι η μόνη επιλογή , όχι γιατί κάτι τέτοιο θα ανοίξει το δρόμο για την Αλ Κάιντα. Ο Ομπάμα έκανε εύστοχα καμία αναφορά του διωγμού των χριστιανών της Συρίας από την συριακή αντιπολίτευση, το οποίο ονόμασε μεγάλο βαθμό μέτρια και την ειρήνη που αναζητούν χωρίς να προσκομίζει απόδειξη του ισχυρισμού αυτού.
Όλα αυτά ήταν μια κάπως περίπλοκη, αλλά μυϊκή υπόθεση για να κάνει κάτι – αν και το πεδίο εφαρμογής της εν λόγω κάτι παρέμεινε ακαθόριστη.
Όμως, χάρη στις εξελίξεις των τελευταίων 24 ωρών, κατά την οποία ο Ομπάμα υπέκυψε στο σχέδιο του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν για περισσότερες διαπραγματεύσεις, ο Ομπάμα ξαφνικά να περιστρέφεται και άρχισε να κάνει την υπόθεση κατά της στρατιωτικής δράσης: «Έχω μια βαθιά ριζωμένες προτίμηση για ειρηνικές λύσεις …. Η ρωσική κυβέρνηση έχει εκφράσει την επιθυμία να ενωθούν με τη διεθνή κοινότητα όσον αφορά την προώθηση Άσαντ να εγκαταλείψει τα χημικά όπλα του. Το καθεστώς Άσαντ έχει πλέον παραδέχεται ότι διαθέτει αυτά τα όπλα και μάλιστα δήλωσε ότι θα ενταχθούν στην Σύμβαση για τα Χημικά Όπλα, που απαγορεύει τη χρήση τους »Στη συνέχεια είπε ότι θα κρατήσει μακριά από την ύπαρξη Κογκρέσο ψηφοφορία σε όλα -. Αφού πέρασε δέκα λεπτά κάνοντας την υπόθεση για μια Κογκρέσου ψηφοφορία: «Γι ‘αυτό ζήτησα από τους ηγέτες του Κογκρέσου να αναβάλει μια ψηφοφορία για να επιτρέψει τη χρήση βίας, ενώ θα ακολουθήσει αυτή την διπλωματική οδό. Στέλνω Υφυπουργός John Kerry για να συναντηθεί με τον Ρώσο ομόλογό του την Πέμπτη, και θα συνεχίσουν τις δικές συζητήσεις μου με τον Πρόεδρο Πούτιν. “
Τέλος, ο Ομπάμα παρουσιάζεται έλλειψη αποφασιστικότητας του ως μετριοπάθεια, ελκυστικό για να του “φίλους σχετικά με το δικαίωμα” να “συμφιλιώσει τη δέσμευσή σας για την στρατιωτική δύναμη της Αμερικής με την αποτυχία να ενεργήσει όταν η αιτία είναι τόσο απλά δίκαιος” και “φίλοι στο αριστερό του” για να “συμφιλιώσει την πίστη σας στην ελευθερία και αξιοπρέπεια για όλους τους ανθρώπους με αυτές τις εικόνες των παιδιών που γεννά μες στον πόνο και πηγαίνει ακόμα σε ένα κρύο πάτωμα νοσοκομείο, ορισμένες φορές για τα ψηφίσματα και οι δηλώσεις καταδίκης είναι απλά δεν είναι αρκετό.” Τι ακριβώς ήταν οι φίλοι του δεξιά και αριστερά έπρεπε να κάνω; Δεν ψηφίζουν για δράση στο Κογκρέσο – απέσυρε το αίτημα. Δεν αντιτίθενται δράση – έκανε την υπόθεση για δράση. Προφανώς, οι Αμερικανοί ήταν απλά έπρεπε να νεύμα μαζί με ατονική Συρίας τραγούδι του προέδρου Ομπάμα.
Μετά από όλα αυτά, όταν η Αμερική να σταθεί; Δεν το κάνει. Αμερική του Ομπάμα σημαίνει τίποτα, εκτός από τον Ομπάμα: τον εγωισμό του, τον ανάγκασε να αγκαλιάζει μια “κόκκινη γραμμή” ποτέ δεν ήταν πρόθυμος να υπερασπιστεί? Εγωισμό του, τον ανάγκασε να πιέσει για την ανάληψη δράσης? Τώρα τον εγωισμό του, τον αναγκάζει να ωθήσει κατά της προσφυγής. Έκκληση του Ομπάμα για δράση την Τρίτη το βράδυ ήταν μια κλήση της ασυναρτησίας. Αλλά ο Πρόεδρος Ομπάμα είναι τόσο ερωτευμένος με τον ήχο της φωνής του, ότι ποτέ δεν πρόσεξε καν ότι η ενοχλητική αλήθεια.
Παρακάτω το πρωτότυπο
Obama Makes Case for War, Then Diplomacy, Then War
truther September 11, 2013 0
Breitbart
On Tuesday night, President Obama delivered a hastily-cobbled-together speech, first making the aggressive case for action against Syria based on Bashar Assad’s use of chemical weapons, then careening to the case against action in favor of more diplomacy, before concluding with the warning that war was still on the table.
Obama Makes Case for War, Then Diplomacy, Then War
Obama began by making the case that Bashar al-Assad’s use of chemical weapons in Damascus in August represented a threat to global peace. He relied heavily on the use of the disturbing images from that gas attack: “The images from this massacre are sickening: men, women, children lying in rows, killed by poison gas, others foaming at the mouth, gasping for breath, a father clutching his dead children, imploring them to get up and walk.” Obama called it a “crime against humanity and a violation of the laws of war.” He argued that if the world allowed Assad to get away with use of chemical weapons, that use would become more common, and eventually inflict casualties on American allies and perhaps even Americans directly. He concluded, “When dictators commit atrocities, they depend upon the world to look the other way until those horrifying pictures fade from memory, but these things happened. The facts cannot be denied.”
This meant, Obama said, that America had to take military action. “I determined that it is in the national security interests of the United States to respond to the Assad regime’s use of chemical weapons through a targeted military strike. The purpose of this strike would be to deter Assad from using chemical weapons, to degrade his regime’s ability to use them, and to make clear to the world that we will not tolerate their use.” Such a targeted strike, of course, would do little or nothing to “degrade” Assad’s WMDs; it would not change the regime or strike at Assad’s sponsors in Iran. In fact, Obama has said he does not want to change the Assad regime — and he used Iraq as an example of mistakenly changing a regime, despite the fact that Hussein used chemical weapons on some 50,000 members of his own population.
But Obama then punted even on such “unbelievably small” action, in the words of Secretary of State John Kerry – he explained that he had to go to Congress for authorization “in the absence of a direct or imminent threat to our security.” And he tried to bludgeon Congress into submission by dishonestly answering several questions posed about his policy.
First, Obama took on the argument that America is “sick and tired of war.” He said, “I will not put American boots on the ground in Syria. I will not pursue an open-ended action like Iraq or Afghanistan. I will not pursue a prolonged air campaign like Libya or Kosovo. This would be a targeted strike to achieve a clear objective, deterring the use of chemical weapons and degrading Assad’s capabilities.” How that would materially affect the Assad regime remained unexplained.
Next, Obama attempted to answer the question as to what a “pinprick strike in Syria” would accomplish. Instead of answering the question directly, though, Obama suggested that there are no such things as pinprick strikes. “Let me make something clear: The United States military doesn’t do pinpricks. Even a limited strike will send a message to Assad that no other nation can deliver,” Obama said, as though a missile with the stencil USA on it would be significantly more intimidating than a missile with another nation’s logo. One missile fired from the Mediterranean Sea by the most powerful country on earth is anything but a deterrent – it is an open sign that the United States is unwilling to go any further, especially given the president’s obvious moral outrage against the Assad regime. But Obama’s full-scale wishful thinking continued: “I don’t think we should remove another dictator with force. We learned from Iraq that doing so makes us responsible for all that comes next. But a targeted strike can makes Assad — or any other dictator — think twice before using chemical weapons.”
After that, Obama considered whether striking Syria would increase “the dangers of retaliation.” He then answered, “the Assad regime does not have the ability to seriously threaten our military.” And what about our allies, like Israel? In typical Obama fashion, he explained that Israel could “defend itself with overwhelming force, as well as the unshakable support of the United States of America.” But couldn’t that drag the United States into deeper involvement? It was a question that remained unanswered.
Obama then asked whether getting rid of Assad could pave the way to an al Qaeda regime. His answer was nothing short of nonsensical: “It’s true that some of Assad’s opponents are extremists. But Al Qaida will only draw strength in a more chaotic Syria if people there see the world doing nothing to prevent innocent civilians from being gassed to death.” In other words, paving the way for al Qaeda by getting rid of Assad is the only choice, because not doing so would pave the way for al Qaeda. Obama pointedly made no mention of the persecution of Syrian Christians by the Syrian opposition, which he labeled largely moderate and peace-seeking without providing evidence of that contention.
All of this was a somewhat convoluted but muscular case for doing something – although the scope of that something remained undefined.
But thanks to the developments of the last 24 hours, in which Obama caved to Russian President Vladimir Putin’s plan for more negotiations, Obama suddenly swiveled and began making the case against military action: “I have a deeply held preference for peaceful solutions…. The Russian government has indicated a willingness to join with the international community in pushing Assad to give up his chemical weapons. The Assad regime has now admitting that it has these weapons and even said they’d join the Chemical Weapons Convention, which prohibits their use.” He then said he would hold off on having Congress vote at all – after spending ten minutes making the case for a Congressional vote: “I have therefore asked the leaders of Congress to postpone a vote to authorize the use of force while we pursue this diplomatic path. I’m sending Secretary of State John Kerry to meet his Russian counterpart on Thursday, and I will continue my own discussions with President Putin.”
Leave a Reply