PD Dr.-Ing. Georg Chaziteodorou Bleibergweg 114 D-40885 Ratingen Tel.+Fax: 02102 32513 E-Mail: chaziteo@t-online.de
07.09.2013
Γ. Θ. Χατζηθεοδωρου
Η διαλεκτικη, μια διαβολικη τακτικη, που εντοπισθηκε προ του Hegel και Marx από τον Ηρακλειτο, τοποθετει, για να καταληξη στον επιθυμητο στοχο, μια ακρη θεση απεναντι σε μια ακρη αντιθεση και προτεινει μετα μια μετριοπαθη συνθεση, στην οποια η θεση και η αντιθεση εξισωροπουνται.
Ο Karl Marx Alias Mordechai Levi, πιστος στους εντολοδοχους του Μεγιστανους του χρηματος, αλλα και ανεξαρτητα απ’αυτό και πιστος στον0 εαυτο του, επεξεργασθηκε το διαλεκτικο σχεδιο για την επιδιωκομενη παγκοσμια κυριαρχια του διεθνους πολιτικου σιωνισμου και το δημοσιευσε κατω από τα απαθη βλεμματα ενός αποβλακωμενου ευρωπα’ι’κου λαου.
Ο λαος αυτος και σημερα δεν καταλαβαινει τιποτε σχετικα με τα σχεδια των Μεγιστανων του χρηματος.
Στην ηδη υπαρχουσα θεση του καπιταλισμου τοποθετει απεναντι ο Marx την ακομη προς δημιουργια αντιθεση του σοσιαλισμου.
Από τον ιστορικο αγωνα των δυο, οφειλεν να γεννηθη ως συνθεση ο κομμουνισμος, η δηθεν μη ταξικη κοινωνια.
Από το 1917 καθωρισθηκε η ιστορια της εκατονταετιας μας από το ανταγωνιστικο παραμυθι δυο σιωνιστικων και σχεδον τελειως ελγχομενων αρχων και παγκοσμιων δυναμεων.
Από τον ανατολικο σοσιαλιστικο ‘η κομμουνιστικον Μπολσεβισμον και από τον δυτικον καπιταλισμον.
Η απεριγραπτος τετραπερατοσυνη της ανωνυμου διοικητικης κορυφης της σιωνιστικης συναγωγης, δρομολογησε τα αδρομολογητα, δηλαδη να παρουσιαση στην παγκοσμια κοινωνια, κορο’ι’δευοντας τους παντες, με τον ετσι ονομασθεντα ψυχρο πολεμο, την αντιπαλοτητα μεταξυ της θεσης και της αντιθεσης και να προσπαθηση ταυτοχρονα με όλα τα μεσα που διεθετε, να διαβρωση με το κομμουνιστικο ιδεολογημα τις δυτικες καπιταλιστικες χωρες.
Όταν ομως φανηκε ότι η διαβρωση αυτή, δεν ηταν και τοσο ευκολη όπως την υπολογιζε, χρησιμοποιησαν οι παγκοσμιοι αυτοι απαταιωνες δυναμικοτερα την διαλεκτικη και αρχισαν να προετοιμαζουν, το σοσιαλιστικο παγκοσμιο κρατος.
Ο νεος προσανατολισμος αρχισε με την «νεα πολιτικη» της ετσι ονομασθεισης «Ειρηνικης Συνυπαρξης» και τελειωσε μετα το «Γκλασνοστ» και την «περιστρο’ι’κα» με την καταρρευση της Σοβιετικης Ενωσης.
Η διαλεκτικη εξελιξη της ιστοριας του 20ου μ.Χ. αιωνα δεν ειχε την θεσης της εντος αυτης της διαλεκτικης, αλλα στεκονταν πανω απ’ αυτην, καθοδηγουσε και κυβερνουσε!
Κατά την διαρκεια της διαλεκτικης «Θεσης», Καπιταλισμος, η Παλαια Ταξη Πραγματων δια της βιομηχανοποιησης, εγκαταλειψης της υπαιθρου και συγκεντρωση των ανθρωπων στις πολεις, διεθνους μονοπολησης της γεωργιας, βιομηχανικης παραγωγης, εμπορειου, επικονωνιας, πληροφοριας, κεφαλαιου και οικονομιας ως και δια της αναμειξης των λαων, ψευδοδημοκρατικοποιησεως και ως ενδιαμεση λυση δια της δημιουργιας υπερκρατων όπως την Ε.Ε. και πολύ περισσοτερο δια του αυξανομενου διαμελισμου των κρατων (από το 1945 με 60 κρατη καταληξαμε το 2013 σε 193 κρατη, δηλαδη σε επιπλεον 133 κρατη), εξαφανισης των αρχαιοελληνικων αξιων και πολλων αλλων, κατασκευασε με βαρβαρικη βιαιοτητα και επαναστατικα την διαλεκτικη «Αντιθεση», τον Κομμουνισμο.
Η διεθνης σιωνιστικη συναγωγη προετοιμαζε την διαλεκτικη «Συνθεση», όταν ηδη αρχησε να εμφανιζεται η φαινομενικα καταστροφικη αντιπαλοτητα μεταξυ της «Θεσης» και της «Αντιθεσης».
Η επιδιωκουσα ομως «Νεα Ταξη Πραγματων» δεν είναι καμμια «Ταξη» και δεν μπορει να είναι, διοτι αντιθετα αυτή αποτελει το διαδιαλεκτικα δημιουργηθεν χαος.
Παρ’ ολη την κατασταση αυτή η Νεα Ταξη Πραγματων εχει στο προγραμμα της την δημιουργια της «Συνθεσης» παντου παγκοσμια, στα μικρα και στα μεγαλα.
Αρχησε με τα μικρα π.χ. κατά την επανενωση της Γερμανιας όταν οι Μεγιστανοι του χρηματος λεηλατησαν την πρωην ανατολικη Γερμανια (DDR) και οδηγησαν την δυτικη Γερμανια (ΒRD) σε μια βαθεια οικονομικη κριση.
Η κριση αυτή συβεχισθηκε με την δημιουργια της Ε.Ε. οπου επισης οι Μεγιστανοι του χρηματος λεηλατησαν πρωτα τις βορειες χωρες της Ε.Ε. προς οφελος πρωτα των νοτιων χωρων αυτης για να λεηλατησουν μετα πολύ ευκολα και αποδοτικα και αυτές, όπως συμβανει σημερα με την Ελλαδα.
Με την μεθοδο αυτή η οικονομια της Ε.Ε. πηρε την κατηφορα, παρασυροντας και τις νοτιες χωρες μελη της.
Ο κυκλος αυτος του διαβολου προσχεδιασθηκε από τον διεθνη πολιτικο σιωνισμο και επιταχυνθηκε με τις τελειως καταστρεμενες πρωην χωρες της Σοβιετικης Ενωσης που εγιναν μελη της Ε.Ε. εως οτου αυτή γινει το κεντρικο στοιχειο της «Συνθεσης», δηλαδη εως να μεταμορφωθει από δυτικοκαπιταλιστικη σε ανατολικοκομμουνιστικη. …Την ιδια εικονα παρατηρουμε και στις άλλες ηπειρους.
Η ευρωπη του Μααστριχτ πραγματοποιησεν τις προ’υ’ποθεσεις για την μεταφορα εθνικων ανεξαρτησεων σε τοπικες οργανωσεις της Ε.Ε. με μελλοντικο στοχο να υποταχθουν τα μελη κρατη στους σχεδιασμους της Νεας Ταξης Πραγματων που κατευθυνεται από τους Μεγιστανους του χρηματος.
Σημερα είναι δηθεν η Ε.Ε. σε θεση να λυση όλα τα προβληματα των χωρων μελη της.
Αυριο και ξαφνικα δεν θα είναι η Ε.Ε. σε τετοια θεση παρα μονο όταν υποταχθει σε μια παγκοσμια κυβερνηση.
Ο αμερικανος μεγαλοβιομηχανος Henry Ford διαπιστωσε ηδη το 1920 τα εξης:
«Γενικα είναι πολύ καλο, το ότι οι ανθρωποι του εθνους μας δεν γνωριζουν την λειτουργια του νομισματικου και τραπεζικου μας συστηματος.
Εάν την γνωριζαν, θα ειχαμε μια επανασταση ηδη πριν αυριο το πρωι».
Το εάν μεχρι σημερα οι οικονομικοι δημοσιογραφοι των ελεγχομενων μεσων μαζικης ενημερωσης, κατά τις αναλυσεις τους για το παγκοσμιο χρηματικο συστημα, είναι ασχετοι και δεν γνωριζουν τιποτε ‘η σκοπημα αποπροσανατολιζουν, δεν μπορει να απαντηθη.
Ο λογικος πολιτης, δεν θα χαιρονταν, εάν πληροφορουνταν, ότι οι τραπεζες μπορουν να παραγουν χρημα και το κανουν και αυτοι που ελεγχουν τα δανεια ενός κρατους, ελεγχουν και την πολιτικη της κυβερνησης τους και κρατουν στα χερια τους οκληρωτικα την μοιρα του λαου του.
Το χρημα είναι κατά τον Αριστοτελη, κατά την ιδεα του ένα καθαρα καθωρισμενο «Ανταλλακτικο Μεσο» για την ανθρωπινη εργασια και ότι παραγεται απ’ αυτην.
Για να μπορεση το χρημα να διατηρηση την ιδιωτητα του ανταλλακτικου μεσου πρεπει αυτό να κατεχη την αξια της σπανιοτητας. Η αξια του χρηματος κρυβεται στο γεγονος ότι με το χρημα μπορει κανεις να αγοραση κατι, δηλαδη να ανταλλαξη αναγκαια για την ζωη αντικειμενα ‘η χρειαζουμενα ‘η ευχαριστα τα οποια παραγουν αλλοι ανθρωποι ‘η προσφερουν υπηρεσιες.
Βεβαιως χρειαζονται την ανταλλαγη προ’ι’οντων και υπηρεσιων μονο οι οργανωμενες κοινωνιες.
Ολοκληρη η φυση δειχνει στους ανθρωπους, που επισης της ανηκουν, ότι η υπαρξη είναι κατι χωρις προ’υ’ποθεσεις, δηλαδη μια φυσικη κατάσταση.
Αυτό σημαινει, ότι ολες οι προσπαθειες ισχυος, κατοχης υλων και οι αρρωστημενες τασεις κατοχης των παντων και αλλα πολλα, πηγαζουν από την αβασιμη παραδοχη του φοβου της υπαρξης του ανθρωπου.
Υπο την σκοπια αυτή εξεταζομενο, το χρημα στην πραγματικοτητα δεν χρειαζεται και αποτελει το μεσο για μια ανεπιθυμητη δυνατοτητα συγκεντρωσης ισχυος.
Η ποσοτητα του χρηματος είναι μονο ενας από τους τεσσερες παραγον-τες της κλασικης οικονομιας του χρηματος:
Μ . V = Y . P
Παντοτε όταν καποιος ξοδευει χρημα, καποιος άλλος το παιρνει και λαμβανει ετσι ένα εισοδημα.
Η ως ανω εξισωση διατυπωνει, ότι το προ’ι’ον από την ποσοτητα του χρηματος (Μ) και την ταχυτητα κυκλο-φοριας του (V) ισουται με το ετησιο πραηματικο εισοδημα (Υ) και το επιπεδο της τιμης του (Ρ), δηλαδη με το πραγματικο εισοδημα (Υ . Ρ). Η ταχυτητα κυκλοφοριας του χρηματος μετρα ποσο συχνα σε ένα χρονο το χρημα αλλαζει χερια.
Το στην οικονομια κυκλοφορουν χρημα μετριεται με τα μεγεθη Μ1, Μ2 και Μ3, δηλαδη περιπου με το αθροισμα στην κυκλοφορια εβρισκομενα χαρτονομισματα, γραμματια και τραπεζικων λογαριασμων.
Στο μεγεθος Μ2 αθροιζονται επιπλεον τραπεζικες καταθεσεις και ορισμενα χρηματα ημερομηνιας και στο μεγεθος Μ3 επιπλεον χρηματα ημερομηνιας και καταθεσεις σε χρημα υπο μορφη φοντς των αγορων.
Μ1 είναι στενα αναλυομενο, ρευστο χρημα και Μ3 είναι μια ποιο πλατια εννοια.
Παραφουσκομενα μεγεθη δανειων μπορει να διαπιστωθουν εάν διαιρεθει το κυκλοφορουν χρημα του μεγεθους Μ3 δια του πραγματικου μικτου κοινωνικου προ’ι’οντος.
Ειδικα το μεγεθος Μ3 του χρηματος είναι ευαισθητο στις οικονομικες κρισεις και γι’ αυτό εξαρτωμενο από την ψυχολογικη κατασταση των συμμετεχοντων στην αγορα και μη κατευθυνομενο από τις κεντρικες τραπεζες.
Το χρημα συνεπως στεκεται συμβολικα για αυτό το οποιο μπορει στο μελλον να ανταλλαχθη.
Ταυτοχρονα το χρημα στεκεται επισης συμβολικα ως ανταλλαξιμος αξια για την ηδη παραγωγικη ‘η οποιανδηποτε αναγαια χρησιμη εργασια.
Η αξια του χρηματος είναι συνεπως ταυτοσιμη με την οικονομικη αξια, δηλαδη με την αξια της ανθρωπινης εργασιας ‘η με την από αυτην των παραγομενων προ’ι’οντων ετσι ώστε αντι του ανταλλακτικου μεσου χρημα θα μπορουσε καλλιστα να χρησιμοποιηθη η ανταλλαγη των παραγομενων προ’ι’οντων ‘η της απόδοσης της εργασιας.
Για τους ως ανω λογους δεν επιτρεπεται ποτε το χρημα να είναι εμπορευμα, όπως το δανειζομενο με τοκους χρημα, όπως το χρημα σε μετοχες, ομολογα, υποθηκευμενα δανεια και σε οικονομικα μεγεθη καταστροφης των μεγαλοαπαταιωνων (οικονομικα ντεριβατε, Optionen, συμβασεις ημερομηνιας, Ηedge-Fonds Term Capital Management, Private Equity κ.α. Η βαση της αξιας του χρηματος μπορει να είναι μονο η αποδοση.
Το τυπωμενο χαρτονομισμα χωρις την καλυψη αποδοσης με μια παραγωγικη οικονομικη διαδικασια εχει την αξια ενός χαρτιου εφημεριδος.
Στην πραγματικοτητα καλυμμενο είναι ένα νομισμα παντοτε με το αναλογο μικτο κοινωνικο εισοδημα, δηλαδη με την οικονομικα χρησιμη και λογικη ολοκληρωτικη αποδοση της εργασιας του λαου μιας χωρας.
Οι κεντρικες τραπεζες που σχεδον ολες βρισκονται στα χερια ιδιωτων Μεγιστανων του χρηματος, λειτουργουν ως οι μικροι παραχαρακτες του χρηματος που τυπωνουν παρανομο χρημα.
Κάθε νέο τυπωμενο π.χ. 100 Ευρω χαρτονομισμα από την ΕΚΤ αποδιδει 100 Ευρω κερδος μειον δαπανες τυπωσεως και το γελειο 5 % φορο.
Ποιος παραχαρακτης χρηματος δεν θα δεχονταν ευχαριστως να πληρωση τον φορο αυτόν, εάν του επιτρεπονταν να θεση σε κυκλοφορια το πλαστο χρημα;
Για ολες τις δυναμεις και υλες, τις οποιες ο ανθρωπος λαμβανει εξω από το ανθρωπινο περιβαλλον , δεν απαιτει τιποτε σε χρημα ουτε ο αγαπητος Διας αλλα ουτε και η Γη.
Τα παντα διδονται τσαμπα.
Ο πυθμενας και το εδαφος ως στοιχεια της φυσης όπως και όλα στην Γη υπαρχοντα αποθεματα πρωτων υλων, είναι κοινη κληρονομια των ανθρωπων που παραχωρηται από την φυση για προσεκτικη οικολογικα εκμεταλλευση.
Γι’ αυτό και οι ανθρωποι δεν πρεπει να απαιτουν τιποτε από αλλους ανθρωπους.
Επιθυμει λοιπον ο ανθρωπος να φερη στην δικαιοδοσια του τις δυναμεις και τις υλες της φυσης διοτι είναι καταλληλες να καλυψουν τις αναγκες του, αυτό που οφειλει είναι η αποκατασταση του περιβαλλοντος, δηλαδη ο κοπος της ζωντανης ανθρωπινης εργασιας.
Αυτή και μονο αυτή μπορει να απαιτηθη ως ανταλλακτικο μεσο από αλλους.
Το ότι οι ανθρωποι στο συνολο τους ‘η κατά το μεγαλυτερο μερος, ποτε δεν υπηρξαν και δυστυχως ακομη και σημερα δεν είναι διατεθειμενοι να αναγνωρισουν ορισμενα στανταρτ και να τα ακολουθησουν είναι γνωστο και ετσι δεν αποτελει εκπληξη, ότι σε ολους τους καιρους τοσο για την μη επεξεργασθεισα φυση οσο και για το ανευ αξιας ανταλλακτικο μεσο χρημα, δηλαδη την απαιτηση για την ανθρωπινη αποδοση εργασιας σε μορφη τιμης αγορας για οικοπεδα, για φορους ερευνητικων και εργασιων εκμεταλλευσης πρωτων υλων και συμμετοχων γεωργικης αραγωγης, κηνυγιου και αλιειας, τοκους για το δανειζομενο χρημα κ.α. υπηρχαν τετοιες απαιτησεις.
Περιπου 50 % του ολικου μικτου κοινωνικου εισοδηματος του εκαστοτε καπιταλιστικου οικονομικου συστηματος καταβροχθιζεται από τους τοκους.
Περισσοτερο από το ημισυ των τιμων ολων των προ’ι’οντων είναι επιβαρυνσεις τοκων οι οποιες σε ολες τις τιμες προ’ι’οντων περιεχονται ως φορος τοκου υποτελειας.
Εως σημερα οι ανθρωποι συνηθεισαν στην κατασταση αυτή σε τετοιο βαθμο που δεν τους ενδιαφερουν στην ουσια οι αντιφυσικες και ανηθικες συμπεριφορες και εκφυλιζμενες εμφανισεις στον οικονομικο τομεα, τις οποιες ανεχονται και μενουν εκθαμποι προς στους κριτας του καπιταλιστικου οικονομικου συστηματος σαν να προερχονται αυτοι από έναν άλλο πλανητη.
Με τον τροπο αυτό τοποθεντουνται αναχωματα στον δρομο της κατανοησης του μηχανισμου λειτουργιας των Μεγιστανων του χρηματος, που σημερα επιδειωκουν δικτατορικα, χωρις ιχνη οικτου και τυραννικα την παγκοσμια κυριαρχια οσο καιρο δεν υπαρχει από τους ανθρωπους καμμια διαθεση για την σφαγη της αγιας αγελαδος, δηλαδη των μεγιστανων του χρηματος.
Οι διεθνεις ιδιωτες Μεγιστανοι του χρηματος κατά την διαρκεια του 19ου μ.Χ. αιωνα από τα κεντρα τους ισχυος, Παρισι, Βερολινου και Λονδινου προσπαθησαν και πετυχαν τον ολοκληρωτικο ελεγχο επι του νομισματος των ΗΠΑ, επι του δολλαριου.
Η δραστηριοτητα της κεντρικης τραπεζας των ΗΠΑ «Fed» από την ιδρυση της το 1913 αποτελει την δραστηριοτητα ενός ενδιαφεροντος αλλα πολύ μυστικου καρτελ στις ΗΠΑ.
Από την ιδρυση της η κεντρικα τραπεζα των ΗΠΑ αντισταθηκε αποφασιστικα και με επιτυχια σε κάθε προσπαθεια για να ανοιξη τα χαρτια της.
Αποτελειται από 12 εθνικες τραπεζες, αυτή όμως με μεγαλη σημασια είναι της Νεας Υορκης.
Η «Fed» δεν λογοδοτει ουτε στο κογκρεσσο ουτε στην αμερικανικη κοινωνια.
Εξουσιαζεται από την τραπεζα της Αγγλιας στο Λονδινο, δηλαδη από την πρωτη ξενη κεντρικη τραπεζα που μεταξυ 1815 και 1820 επεσε σαν φρουτο στην αγκαλια της δυναστειας των Rothschilds.
Η City of London ‘η το τετραγωνικο μιλι του Λονδινου είναι ένα από τα ποιο αποτελεσματικα οικονομικα κεντρα που κατωρθωνει να κουβαλαει στα χερια της την παγκοσμια αγορα κεφαλαιου σε ένα άλλο νομισμα από αυτό της Αγγλιας.
Τουλαχιστον ένα τεταρτο του σε παγκοσμια κυκλοφορια ευρισκομενου Ευρωδολλαριου διαπραγματευεται στην City of London.
Ο τσιρος του χρηματιστηριου του Λονδινου ξεπερνα το συνολο του τσιρου των χρηματιστηριων της υπολοιπης Ε.Ε.
Οι δυνατοτητες των ιδιωτων Μεγιστανων του χρηματος με διαδικασιες μεγαλης απατης στις τραπεζικες διαδικασιες, στα χρηματιστηρια και με τις κεντρικες τραπεζες που ελεγχουν σε βαρος ολοκληρων λαων να συγκεντρωσουν πολύ μεγαλα κερδη είναι απειρες.
Εδώ δεινονται μονο δυο παραδειγματα:
Μια συναλλαγη βομβα της ιδιαιτερης ταξης που από κανεναν δεν εγινε αντιληπτη πετυχε ο τραπεζικος οικος των Rothschilds εξαιτιας της επανενωσης της Γερμανιας.
Τον Οκτωβριο του 1993 πληροφορηθηκαν οι πολιτες της Γερμανιας από την κυβερνηση τους για μια ετσι ονομασθεισα και υπαρχουσα «κληρονομικη επιβαρυνση» από την ανατολικη Γερμανια (DDR) υψους 400 δισεκατομμυριων μαρκων δυτικης Γερμανιας, για την πληρωμη της οποιας από το 1995 θα αυξηθουν οι φοροι.
Η μεγαλοαπατη στηριζονταν στην υπερτιμηση του μαρκου της ανατολικης Γερμανιας στα τρεχουσα χρεη της κυβερνησης-Honekker.
To μαρκο της ανατολικης Γερμανιας και κατ’ επεκταση και τα τρεχουσα χρεη επι του νομισματος αυτου υπολογισθηκαν με την σχεση 1,8 : 1 μαρκων δυτικης Γερμανιας.
Και αυτό, ενώ το μαρκο της ανατολικης Γερμανιας στις ενδο-γερμανικες συναλλαγες υπολογιζονταν με 0,25 μαρκα δυτικης Γερμανιας και στις ελευθερες αγορες μεταξυ 1987 και 1989 με 0,125 μαρκα δυτικης Γερμανιας, δηλαδη σε μια σχεση 8 : 1 μαρκων δυτικης Γερμανιας.
Με το τροπο αυτό το εξασθενειμενο μαρκο της ανατολικηξς Γερμανιας δεν υποτιμηθηκε όπως το μαρκο της Γερμανιας του 2ου Παγκοσμιου Πολεμου το 1948, αλλα υπερτιμηθηκε κατά 300 εως 400 %. Και αυτό δεν συνεβει όπως προπαγανδιζαν τα διαβρωμενα ΜΜΕ της Γερμανιας και η τοτε Γερμανικη κυβερνηση, για το καλο των μικροκατατεθων της Ανατολικης Γερμανιας αλλα διοτι το διεταξε ο διεθνης πολιτικος σιωνισμος.
Χωρις την απατη αυτή δεν θα ελαμβανε χωρα η τοσο ποθητη από τους Γερμανους επανενωση της Γερμανιας.
Σε αντιβαρο στηριζει από τοτε ο διεθνης πολιτικος σιωνισμος την επανενωμενη Γερμανια για την μη καταβολη πολεμικων αποζημιωσεων στις άλλες χωρες.
Από την 01.07.1990 αυτοματα και ξαφνικα τα χρεη της Γερμανιας στις τραπεζες των Μεγαλοαπαταιωνων αυξηθηκαν κατά τρεις ‘η τεσσερες φορες και από τοτε εισπραττουν οι Μεγαλοαπαταιωνες τους τριπλασιους εως τετραπλασιους τοκους και τοκους των τοκων για ανυπαρκτα χρεη.
Στην περιπτωση της Ελλαδος, τα καθαρματα των ετσι ονομασθεντων «Αγορων» και της Wall-Street της Νεας Υορκης αυξησαν εντος 4 μηνων κατά 500 % τα αρχικα συνολικα ποσα των δανειων λογω ληξιπροθεσμων ημερομηνιων των στοιχειματων, δηλαδη των Credit Default Swaps (CDS).
H τραπεζικη αλυσιδα του οικου Rothschilds χρηματοδοτουσε την Ελλαδα με CDS ασφαλισμενα δανεια ξενων νομισματων.
Τον Μα’ι’ο του 2010 το ετσι ονομασθεν εξωτερικο χρεος της Ελλαδος ειχε υψος 330 δισεκατομμυρια ευρω.
Τα 110 δισεκατομμυρια ευρω πακετου σωτηριας (Μνημονιο 1) αποτελουνταν κατά 80 % από ληξιπροθεσμα CDS της Wall-Street της Νεας Υορκης.
Μονο οι υπολογισμοι για τα πληρωμενα από την Ελλαδα στοιχηματα των μεγαλοαπαταιωνων, κεινται μεταξυ 260 και 1.000 δισεκατομμυρια ευρω.
Τα χρεη της Ελλαδος είναι στοιχηματα των μεγαλοαπαταιωνων, τα οποια παντα και ξανα επαναλαμβανονται.
Παρ’ όλα τα σκληρα και αδικα μετρα της Τρο’ι’κα σε βαρος του ελληνικου λαου, τα χρεη της Ελλαδος αντι να μειωονται αυξανονται συνεχως.
Με το παρανομο αυτό συστημα στοιχηματων, που νομιμοποιησαν οι διαβρωμενοι πολιτικοι, λεηλατουνται οι νοτιες χωρες της Ε.Ε. με πρωτη την Ελλαδα.
Η Ελλαδα επεσε στην παγιδα που τοποθετησε η Eurostat και η ελληνικη Elstat υπο την διευθηνση του κ. «Ανδρεα Γεωργιου» για να δραστηριοποιηθη στην Ελλαδα το ΔΝΤ.
Η δηθεν ανεξαρτητη στατιστικη υπηρεσια της Ε.Ε. «Eurostat», που είναι υποχρεωμενη για την διατηρηση καθαρων στατιστικων στοιχειων, στην πραγματικοτητα μαζι με την ΕΚΤ και του ΔΝΤ εκτελουν εντολες και εργαζονται για τα συμφεροντα των ιδιωτων Μεγιστανων του χρηματος.
Ο σκοπος αγιαζει τα Μεσα.
Προ της εισοδου της Ελλαδος στην Ευρωζωνη οι χωρες Βελγιο, Γαλια, Ιταλια και Γερμανια παραμορφωσαν τα στατιστικα τους στοιχεια εν γνωση της Eorostat σε τετοιο βαθμο που να αρκη για να εισελθουν παρανομα στην Ευρωζωνη.
Ειδικα η Ιταλια για να μειωση το ετησιο ελλειμα της πλησιον του 3 % εισηγαγε τον ειγικο φορο Eurotax αυξησε εικονικα το ακαθαριστο κοινωνικο προ’ι’ον για να μπορεση δηθεν να συνυπολογιση την παρανομη και σκιωδη παραπλευρη οικονομια της Μαφιας και των οικων ανοχης.
Η Ιταλια ηταν η χωρα που επρεπε να ειχε μεινει εκτος Ευρωζωνης.
Η κυρια Merkel κανει ότι δεν το γνωριζει και μιλα μονο για την Ελλαδα.
Το ιδιο συνεβει και με την Γαλλια που της εδοθει το τροπαιο «Furgie» για την παραποιηση των κριτηριων της συνθηκης του Μααστριχτ, εν γνωση βεβαια των «Απαταιωνων των Ισολογισμων της Eurostat».
Οποιος από τους αναγνωστες πιστευει, ότι με τα ως ανω παραδειγματα τελειωνουν οι οικονομικες ταχυδακτολογραφιες ων τσιγγανων του ευρωπα’ι’κου βορρα πλανωνται.
Οι τσιγγανοι αυτοι μαζι με την Eurostat και την Εlstat ευθυνονται και για την παραποιηση των στατιστικων στοιχειων και εκ μερους της Ελλαδος, διοτι δεν εδεχθηκαν τα στατιστικα στοιχεια της ελληνικης κεντρικης τραπεζας αλλα της κερδοσκοπικης εταιρειας «Goldman Sachs» των Μεγιστανων του χρηματος.
Το δημοσιονικο ελλειμα της Ελλαδος το 2009 σε συνεργασια της Eurostat και της Elstat τελειως τεχνικα ανεβαστηκε στο 15,4 % μονο και μονο για να εισελθη και το ΔΝΤ στις παρανομες διαδικασιες στην Ελλαδα.
Όλα τα μεχρι σημερα προγραμματα του ΔΝΤ σε κάθε χωρα που εισηλθε και τελευταια και στην Ελλαδα, ένα μονο στοχο εχουν:
Να κανουν τους πλουσιους πλουσιωτερους και τους φτωχους φτωχοτερους.
Η Ελλας οφειλεν όπως και η ανατολικη Γερμανια (DDR) να λεηλατηθη.
Αυτό στην Ελλαδα επιτευχθη με τα Μνημονια 1, 2 και 3 (σωσιβια διασωσης από μολυβδο) για να δημιουργηθει μια κατασταση δουλοπαροικιας του ελληνικου λαου προς τους δανειστες μεγαλοαπαταιωνες του διεθνους πολιτικου σιωνισμου.
Κατά το αρθρο 28 παρ. 2 και αρθρο 36 παρ. 2 του ελληνικου συνταγματος μπορει να τεθη ένα τελος στην κατασταση αυτή με διωξη των υπευθυνων.
Ολη η ελληνικη πολιτικη πλεμπα που εψηφισε τα Μνημονια μαζι με τους υπευθυνους της δικαστικης αξιας και του Elstat που ανεχθηκαν δρομολογησαν τα εγκληματα κατά του ελληνικου λαου, πρεπει να στηθουν στον τειχο και να τουφεκισθουν.
Οι ΗΠΑ κατω από την τυραννια των τοκογλυφων της Fed και της Wall-street μας δειχνουν πως λειτουργει το συστημα υπερχρεωσης μιας χωρας.
Μονο εάν αποτειναξουν την τυραννια αυτή θα μπορεσουν να ξαναεπιστρεψουν στην ευημερια. Μετα το σπασιμο της φουσκας των οικοδομων το 2007 η κεντρικη τραπεζα των ΗΠΑ Fed για να αντιμετωση την εν οδο ευρισκομενη παγκοσμια αντιπληθωριστικη κριση (η επομενη και η πραγματικη θα είναι αντιπληθωριστικη!) αρχισε να τυπωνη νέο χρημα πολλων εκατονταδων δισεκατομμυριων δολλαριων.
Υπαρχει παρα πολύ χρημα στην κυκλοφορια!.
Μακροπροθεσμα το μετρο αυτό δεν θα βοηθησει, διοτι οι ανθρωποι εχασαν την εμπιστοσυνη τους στο καπιταλιστικο οικονομικο συστημα.
Επιχειρησεις και ιδιωτες φευγουν προς διαφορετικα σχηματα χρηματος.
Το υπαρχων χρηματικο συστημα αρχισε να αμφισβητηται.
Το χρηματικο αυτό συστημα που βασιζεται στην παραγωγη χρηματος από τις ιδιωτικες τραπεζες (κεντρικες τραπεζες) ποτε δεν θα μπορεσει να είναι σταθερο.
Για να γινη αυτό σταθερο και ασφαλες πρεπει οι χωρες του κοσμου να απαγορευσουν τις κεντρικες τραπεζες το δικαιωμα, σε σχεση με την δανειοδοτιση, να φερνουν στην κυκλοφορια νέο χρημα.
Οι ΗΠΑ πρεπει να αποκτησουν οι ιδιες το δικαιωμα να τυπωνουν όχι μονο τα δολλαρια τους αλλα και όλα τα αλλα προ’ι’οντα χρηματος.
Οφειλουν να ξηλωσουν από την Fed τον διαβολικο μηχανισμο της παραχαραξης χρηματος και να μεταφαιρουν το δικαιωμα αυτό στα χερια του λαου τους.
Προ’υ’ποθεση για κατι τετοιο είναι όμως προηγουμενως η παταξη των Lobbys του διεθνους πολιτικου σιωνισμου στην Γερουσια και στην Βουλη τα οποιοι ελεγχουν και τα ΜΜΕ και συνεπως και την κοινη γνωμη και επιρεαζουν και τις εκλογες.
Κανεις δεν μπορει να φαντασθη τι θα συνεβαινε, εάν ολες οι χωρες μελη της Ε.Ε. ακολουθουσαν τα τυχων μετρα κατά των Μεγιστανων του χρηματος των ΗΠΑ και σχηματιζαν την Ε.Ε. των πατριδων με ξεχωριστα νομισματικα συστηματα και με εθνικοποιημενες ολες τις κεντρικες τραπεζες και εκτοπιζαν και το ΔΝΤ από την ευρωπη. Το ανταλλακτικο χρηματικο συστημα για ξενα νομισματα που ισχυει σημερα στην Βρασιλια, Ρωσια, Ινδιες, Κινα και νοτια Αμερικη, θα μπορουσε να εφαρμοστη στις ΗΠΑ και στην Ε.Ε. Κάθε χωρα συνεπως με την εθνικο- ποιημενη κεντρικη της τραπεζα θα τυπωνε το χρημα που χρειαζονταν χωρις να πληρωνη τοκους σε κανεναν ιδιωτη.
Μονο ετσι θα μπορουσαν από το οικονομικο γιγνεσθαι να απομονωθουν οι ιδιωτες Μεγιστανοι του χρηματος.
Κατι τετοιο θα ειχε ως αποτελεσμα και την Αλλαγη των γεωπολιτικων στοχων των ΗΠΑ και κατ’ επεκταση και του διεθνους πολιτικου σιωνισμου στην Ευρασια.
Η εξωτερικη πολιτικη των ΗΠΑ σημερα στην Εγγυς Ανατολη κατευθυνε-ται από το ισραηλινο λομπυ (Α.Ι.Ρ.Α.C. = American Istarli Public Affairs Commitee) των ΗΠΑ.
Η σχεδιασθεισα στις ημερες μας επιθεση των ΗΠΑ κατά της Συριας εκπληρει τους παλαιους στοχους του Ισραηλ και σε καμμια περιπτωση τους στοχους των ΗΠΑ στην Ευρασια.
Ο διεθνης πολιτικος σιωνισμος δεν γνωριζει «ελεος» τοσο απεναντι στους εχθρους του οσο απεναντι και στους φιλους του.
Η σημερινη εκ θαλασσης και αερος απειλη κατά της Συριας των ΗΠΑ, είναι μερος του σχεδιασμου της Α.Ι.Ρ.Α.C. για την δεκαετια του 1980 που δημοσιευσεν το σιωνιστικο περιοδικο «Kivounim», αρ. 14 της Ιερουσαλημ, την 14.02.1982:
«….Ως συγκεντρωτικο σχημα, η Αιγυπτος ηδη αποτελει ένα πτωμα, αν λαβουμε υπ’ οψη την ολο και εντονοτερη συγκρουση μεταξυ μουσουλμανων και χιστιανων. Η διαιρεση της σε ξεχωριστες γεωγραφικες επαρχιες πρεπει να είναι ο πολιτικος μας στοχος για την δεκαετια του του 1990, στο δυτικο μετωπο.
Αφου η Αιγυπτος εξαρθρωθει ετσι και χασει την κεντρικη της εξουσια, χωρες, όπως η Λιβυη, το Σουδαν και άλλες ποιο απομακρυσμενες, θα γνωρισουν την ιδια διαλυση. Η δημιουργια ενός κοπτικου κρατους στην Ανω Αιγυπτο, και μικρων επαρχιακων ενοτητων μικρης σημασιας, αποτελει το κλειδι μιας ιστορικης αναπτυξης που τωρα καθυστερει λογω της συμφωνιας ειρηνης, όμως, μακροπροθεσμα, είναι αναποφευκτη.
Παρα τα φαινομενα, το Δυτικο Μετωπο παρουσιαζει λιγοτερα προβληματα απ’ ότι το Ανατολικο.
Η διαιρεση του Λιβανου σε πεντε επαρχιες…προοιωνιζει αυτό που θα συμβει στο συνολο του Αραβικου κοσμου.
Η διασπαση της Συριας και του Ιρακ σε περιοχες βασει κριτηριων εθνικων ‘η θρησκευτικων πρεπει μακροπροθεσμα να γινη, πρωταρχικης σημασιας στοχος του Ισραηλ, με πρωτο σταδιο την διαλυση της στρατιωτικης ισχυος συτων των κρατων.
Οι εθνικες δομες της Συριας την εκθετουν σε μια εξαρθρωση η οποια θα μπορουσε να καταληξη στην δημιουργια ενός σιιτικου κρατους κατα μηκος της ακτης, ενός σουνιτικου στην περιοχη του Χαλεπιου, ενός αλλου στην Δαμασκο και μιας δρουσικης οντοτητας η οποια θα μπορουσε να επιθυμηση να αποτελεση ξεχωριστο κρατος- ισως στο δικομας Γκολαν- σε κάθε περιπτωση με το Χουραν και την βορειο Ιουρδανια…Ένα τετοιο κρατος θα ηταν, μακροπροθεσμα, εγγυηση ειρηνης και ασφαλειας στην περιοχη.
Είναι ενας στοχος που ηδη βρισκεται εντος των δυνατοτητων μας.
Πλουσιο σε πετρελαια, και μαστιζομενο από εμφυλιες διαμαχες, το Ιρακ βρισκεται μεσα στους Ισραηλινους στοχους.
Η διαλυση του θα ηταν για μας σημαντικοτερη απ’ αυτην της Συριας, διοτι είναι αυτό που βραχυπροθεσμα αντιπροσωπευει, την ποιο σοβαρη απειλη για το Ισραηλ…»
Κατά τον αμερικανο συμβολο ασφαλειaς του πρωην προεδρου των ΗΠΑ Cimy Carter, Brzezinski, για τις ΗΠΑ η Ευρασια είναι μια κυρια-γεωπολιτικη Λεια.
Zbigniew Brzezinski: «Η Ευρασια είναι το πεδιο συγκρουσης οπου ο αγωνας θα αποφασισει την τυχη της παγκοσμιας κυριαρχιας στο μελλον».
Ο Εφιαλτης των ψυχοπαθων αυτων των ΗΠΑ και του Ισραηλ είναι ο κινδυνος της δημιουργιας μιας μεγαλης δυναμης εξω από τον ελεγχον τους που θα κυριαρχουσε στην Ευρασια.
Η ριζες της στρατη-γικης αυτης βασιζονται στην θεωρια του γεωπολιτικου αναλυτη Charold Makinde, του οποιου η θεωρια στις αρχες του 20ου μ.Χ. αιωνα προκαλεσεν πολλες αντιδρασεις.
Μετα το τελος του 2ου Παγκοσμιου Πολεμου και εις το χρονικο διαστημα του ετσι ονομασθεντος ψυχρου πολεμου εως την καταρρευση της Σοβιετικης Ενωσης το ετος 1991 η θεωρια του Makinder ως αντιπαλος πολος του κομμουνιστικου ανατολικου κοσμου εκανε αναγκαια την υπαρξη του ΝΑΤΟ και του δυτικου κοσμου.
Οι χωρες της δυτικης ευρωπης και ορισμενες άλλες της Ευρασιας γυρω από την περιοχη πυρηνα σχηματιζαν στην πραγματικοτητα την εμπροστοφυλακη του διεθνους πολιτικου σιωνισμου στην Ευρασια.
Ο ελεγχος της περιοχης πυρηνος που προτεινε ο Makinder, δεν σημαινε το ιδιο με την κατοχη της περιοχης αυτης.
Ο γερωπολιτικος αναλυτης Nicolas Speik-mann ηταν της γνωμης, ότι ο γεωπολιτικος αξονας της Ευρασιας δεν βρισκεται στην περιοχη του πυρηνα αλλα στην περιφερειακη περιοχη, δηλαδη στο εσωτερικο δακτυλιο γυρω από την περιοχη πυρηνος.
Ετσι αυτος που ελεγχει την περιφερειακη περιοχη, ελεγχει και την περιοχη του πυρηνα και αυτος που ελεγχει την περιοχη του πυρηνα ελεγχει και ολοκληρο τον πλανητη.
Η περιφερειακη αυτή περιοχη περιεχει τις χωρες της Δυτικης Ευρωπης, την Τουρκια και μερικες της βορειου Αφρικης, της Εγγυς- και Μεσης Ανατολης και ιδιαιτερα την Ιαπωνια.
Η θεωρια του Speikmann μαζι με την θεωρια του Stefan Tjoouns δημιουργησαν την θεωρητικη βαση των ΗΠΑ σχετικα με την «πολιτικη ανακοπης»
(Polkicy of Containment), την οποια σχεδιασεν ο Georg Kenan και απο τοτε αποτελει τον πυρηνα της γεωστρατηγικης των ΗΠΑ. Η στρατηγικη αυτή αρχισεν να λαμβανη ουσια με το δογμα Truman και ο σχεδιο Mar-schal στην δεκαετια του 1940 και ισχυσε εως την αρχη της δεκαετιας του 1990, δηλαδη εως οτου καταρρευσε ‘η εως καταρρηυθει η Σοβιετικη Ενωση.
Από τοτε που η Σοβιετικη Ενωση επαψε να υπαρχη απόκαλυφθηκε η στρατηγικη αυτή των ΗΠΑ και εδειξε την γεωπολιτικη ουσια της.
Η ουσια αυτή υπηρξε ο αγωνας της περιφερειακης δυναμης
ΗΠΑ, εναντιον μιας αλλης δυναμης εξουσιας για το κεντρου της Γης, για την Ευρασια. Συμπερισματικα, μια μεγαλη αντιπαλος δυναμη των ΗΠΑ θα μπορουσε να γινη μια ενωμενη Ευρωπη με μια ανεξαρτητη γεωπολιτικη υποσταση, στην οποια θα ανηκαν η Ρωσια, η Λευκορωσια και η Ουκρανια.
Η προσπαθεια της Ρωσιας για την δημιουργια της «Ευρασιατικης Ενωσης» σαν αντισταθμισμα της «Οργανωσης Συνεργασιας Σαγκα’ι’» (SOZ = Shanghaier Organisation für Zusammenarbeit) οδηγει τις ΗΠΑ σε δραστηριοτητες να διασπαση την Ευρασια για ισχυροποιηση της γεωστρατηγικης της θεσης. Οι ΗΠΑ προσπαθουν με χωρις διακοπη πολεμους στην ευρυτερη περιοχη, από την βορειο Αφρικη και
Εγγυς- και Μεση Ανατολη, στον Καυκασο εως την κεντρικη Ασια και Ινδιες, να σταθεροποιησουν αιματερα την θεση τους.
Η Ρωσια, η Λευκορωσια, το Καζασταν, Κιρκισταν και Τατσικισταν ιδρυσαν ηδη μια τελωνειακη ενωση του κοινου οικονομικου χωρου ως πρωτο βημα για την σχεδιασθεισα Ευρασιατικη Οικονομικη Ενωση.
Όπως τουλαχιστον φαινεται, το οικονομικο μελλον της Ρωσιας βρισκεται, παρ’ολην την παροχην του φυσικου αεριου προς την Ευρωπη, στην Ανατολη.
Η αντιδραση του διεθνους πολιτικου σιωνισμου στην προσπαθειες αυτές της Ρωσιας και προς τις περιοχες Ασιας-Ειρηνικου Ωκεανου, στις οποιες και ο ιδιος εχει ενδιαφεροντα, αντικατροπιζεται στην σημερινη Ιαπωνικη-Κινεζικη αντιπαραθεση για τις νησους Diaoyu και στις πολεμικες τασεις την νοτιοκινεζικη θαλασσα.
Για πρωτη φορα στην ανθρωπινη ιστορια γινεται δυνατη η δημιουργια μιας μεγαλης και εχθρικης προς τις ΗΠΑ και κατ’ επεκταση προς τον διεθνη πολιτικο σιωνισμο δυναμης, με συμμετοχη της Ε.Ε., που θα κυριαρχουσε στην περιοχη του πυρηνα και της περιφερειας της Ευρασιας και συνεπως σε ολοκληρο τον πλανητη μας.
Για πρωτη φορα οι ΗΠΑ και ο διεθνης πολιτικος Σιωνισμος θα εκτοπιζονταν στην περιφερεια…. Για τις ΗΠΑ και τον διεθνη πολιτικο σιωνισμο είναι σημερα το ποιο φυσικο στον κοσμο, με την βοηθεια της πρωσικης Γερμανιας, να μην δημιουργηθει μια πολιτικα ενωμενη ευρωπη μετα την προγραμματι-σθεισα καταρρευση της Ευρωζωνης.
Οι κατεχοντες σημερα εξουσια στην Ελλαδα, ως ηλιθιοι και δουλοπαροικοι, δεν καταλαβαινουν τιποτε.
Αντι να εκτοπισουν δυναμικα από την χωρα την Τρο’ι’κα και το ΔΝΤ γονατιζουν και γλυφουν τα χερια αυτων που σφαζουν καθημερινα τον Ελληνικο Λαο.
ΟΠΟΙΑ ΑΘΛΙΟΤΗΣ!!!
Γ. Θ. Χατζηθεοδωρου
Παρακάτω το άρθρο στα Γερμανικά
PD Dr.-Ing. Georg Chaziteodorou Bleibergweg 114
D-40885 Ratingen
Tel.+Fax: 02102 32513
E-Mail: chaziteo@t-online.de
02.09.2013
DIE DIALEKTIK, DAS GLOBALE GELDSYSTEM UND DAS IMPERIUM DER
SCHULDEN, ALS HAUPTSÄULEN DES INTERNATIONALEΝ POLITISCHEN
ZIONISMUS FÜR DIE ANGESTRÄBTE WELTHERRSCHAFT.
Dr. Georg Chaziteodorou
Die Dialektik, eine diabolische Taktik, die längs vor Hegel und Marx von
Heraklet erfunden war, stellt, um ans erstrebte Ziel zu gelangen, einer
extremen These einer ebenso extremen Antithese entgegen, woraufhin
sie eine gemäßigte Synthese vorschlägt, in der These und Antithese auf-
gehoben sind. Karl Marx Alias Mordechai Levi, gehorsam seinen Hochfi-nanz- Auftraggebern, aber unabhängig davon auch persönlich zutiefst
engagiert, den dialektischen Plan für die Erringung der zionistischen Weltherrschaft ausgearbeitet und publiziert, offenbar, unter den Augen
einer stupiden, nichts begreifenden Bevölkerung Europas. Diese Bevöl-kerung bis heute begreift gar nicht über die Planung der Hochfinanz.
Der bereits vorhandenen These des Kapitalismus stellte Marx die erst noch zu schaffende Antithese des Sozialismus entgegen. Aus dem histo-rischen Kampf beider sollte als Synthese, der Kommunismus als ange-
blich klassenlose Gesellschaft hervor gehen. Set 1917 wurde die Geschi-
chte unseres Jahrhunderts vom glänzend geschauspielerten Antagonis-mus zweier zionistische nahezu perfekt kontrollierter Prinzipien und Weltmächte bestimmt. Von der östlicher sozialistischer oder kommuni-stischer Bolschewismus und der westlicher Kapitalismus. Die unerhörte
Raffinesse der anonymen Führungsspitze der zionistischen Synagoge
brachte das schier Unglaubliche zuwege, der Weltöffentlichkeit einen sogenannten kalten Krieg zwischen These und Antithese vorzugaukeln,
während sie gleichzeitig in den westlichen kapitalistischen Ländern alles nur Menschenmögliche unternahm, um diese Länder kommunistisch zu
infiltrieren. Als sich jedoch zeigte, dass die Infiltration schwieriger zu
bewerkstelligen war, als erwartet, setzten sich die Weltgauner verstärkt
auf die Dialektik und begannen die Synthese anzubahnen: den sozialisti-schen Weltstaat. Die neue Ära begann mit der «neuen Politik» der soge-
nannten «Friedlichen Koexistenz» und endete nach «Glasnost» und
«Perestrojka» mit dem Zusammenbruch der Sowjetunion. Die dialekti-sche Entwicklung der Geschichte des 20ten Jahrhunderts hat ihren
Platz nicht etwa innerhalb dieser Dialektik, sondern steht über ihr, lenkt und regiert sie! Während die dialektische «These», der Kapitalismus, die alte Weltordnung durch Industrialisierung, Landflucht und Verstädte-rung, internationale Monopolisierung von Landwirtschaft, Industriepro-
duktion, Handel, Kommunikation, Information, Kapital und Finanzwesen
sowie durch Völkervermischung, Scheindemokratisierung und als
Zwischenlösung, Schaffung kontinentaler Superstaaten wie die EU, vor
allem jedoch durch fortschreitende Zersplitterung der Staaten, Auf-
lösung der althellenischen Werte und vieles anderes, bewerkstelligte die
dialektische «Antithese», der Kommunismus, dasselbe mit einem Schlag,
mit brutaler Gewalt, revolutionär. Die internationale zionistische Syna- goge arbeitete bereits in dem Augenblick an der dialektische «Synthe-
se», in dem sie das zerstörerische Scheingefecht zwischen «These» und «Antithese» beginnen ließ. Die angestrebte aber «neue Weltordnung»
ist keine «Ordnung» und kann es nicht sein, sondern ganz im Gegenteil
der Versuch einer Festschreibung des dialektisch angerichteten Chaos.
Desungeachtet steht mittlerweile längs vorrangig die Vollendung der
«Synthese» auf dem Programm, überall, weltweit, im Kleinen wie im
Großen. Es begann im Kleinen, z.B. im wiedervereinigten Deutschland,
wo die Hochfinanz zuerst die DDR ausplünderte und die BRD in eine
massive Wirtschaftskrise schlitterte. Es setzte sich fort in der Schaffung der EU, indem gleichfalls zuerst die Hochfinanz die reichen nördlichen
Länder der EU zugunsten der armen südlichen Länder ausgeplündert
wurden um effektiv auch diesen, wie heute geschieht, auszuplündern.
Dadurch ist die EU in eine steile wirtschaftliche Talfahrt geraten, die
bereits die südlichen Länder der EU mitreißt. Dieser Teufelskreis ist bewusst von der internationalen politischen Zionismus vorprogram-miert. Der ist bereits rasant beschleunigt, bis alle völlig ruinierten
ehemaligen Satellitenstaaten der ehemaligen Sowjetunion EU-Mit-
glieder werden d.h. bis in Europa das zentrale Element der «Synthese»
von westlichen Kapitalismus und östlichen Kommunismus dargestellt wird… Dasselbe Bild ist auch in anderen Kontinenten zu beobachten.
Das Europa von Maastricht hat in der Tat umgesetzt, Prinzipien für die
Übertragung nationaler Souveränität auf regionaler Körperschaften aufzustellen und für die künftige Einsetzung höheren und schließlich
Globaler Autoritäten auf wirtschaftlichem Gebiet Vorsorge zu treffen.
Heute ist angeblich nur die politisch vereinte EU in der Lage, den uns allen ja gemeinsamen «Herausforderungen der Zukunft» gerecht zu werden. Schon morgen wird die EU plötzlich seine Probleme nicht mehr
lösen vermögen, es sei denn in Unterordnung unter eine Weltregierung.
Der amerikanische Großindustrieller Henry Ford stellte bereits im Jahre
1920 folgendes fest:
«Eigentlich ist es ganz gut, dass die Menschen der Nation unseres
Banken- und Währungssystem nicht verstehen. Würden sie es
nämlich verstehen, würden wir eine Revolution vor morgen früh
haben».
Ob bis heute die Wirtschaftsjournalisten der kontrollierten Massenme-dien bei der Behandlung des globalen Geldsystems ihr argloses Publi-
kum gewollt verdummen oder lediglich die eigene Unwissenheit doku- mentieren, lässt sich pauschal nicht beantworten. Der normale Bürger
wird nicht erfreut sein zu hören, dass die Banken Geld schaffen können
und es auch tun und diejenigen, die den Kredit der Nation kontrollie-ren, lenken die Politik der Regierung und halten das Schicksal des Vol- kes restlos in ihrer Hand.
Geld ist nach Aristoteles, seiner Idee nach ein pures und standardisiertes
«Tauschmittel» für menschliche Arbeit bzw. deren Erzeugnisse. Um sei-nen Tauschwert zu behalten musste das Geld Seltenheitswert besitzen.
Der Wert des Geldes liegt vielmehr offenbar darin begründet, dass man sich für Geld etwas kaufen kann, d.h. etwas Lebensnotwendiges oder
Nützliches oder Angenehmes eintauschen kann, das andere Menschen
produziert haben bzw. Dienstleistung erbringen. Natürlich braucht man
überhaupt nur in einer arbeitsteilig organisierten Gesellschaft Güter und Dienstleistungen wechselseitig einzutauschen weil nur in einer solchen Gesellschaft auch ein Tauschmittel benötigt wird. Die gesamte Natur aber zeigt uns Menschen, dass Existenz bedingungslos ist d.h. ein natür-
licher Zustand. Das bedeutet, dass alles Machtstreben, Materialismus,
Besitzsucht u.a. entspringen aus unbegründeten Annahmen, um die eigene Existenz fürchten zu müssen. So betrachtet Geld ist in Wirk-lichkeit nicht erforderlich und stellt eine ungewünschte Möglichkeit
zur Machtkonzentration.
Die Geldmenge ist nur einer von vier Faktoren in der fundamentalen Gleichung der klassischen monetäre Wirtschaft:
M . V = Y . P
Immer wenn jemand Geld ausgibt, nimmt jemand anderes Geld ein,
erhält also Einkommen. Diese Gleichung besagt, dass das Produkt aus
Geldmenge (M) und Umlaufgeschwindigkeit (V) gleich dem jährlichen
Realeinkommen (Y) mal dem Preisniveau (P), also dem Nominaleinkom-men (Y . P), ist. Die Umlaufgeschwindigkeit (V) misst dabei, wie oft Geld in einem Jahr seinen Besitzer wechselt. Die in der Wirtschaft umlaufende
Geldmenge wird durch die Größen M1, M2 und M3 bemessen, d.h. etwa
durch die Summe der im Umlauf befindlichen Banknoten, Schecks und
Sichteinlagen (Kontoguthaben bei Banken). Bei M2 werden noch Spar-einlagen und gewisse Termingelder hinzugezählt und bei M3 weitere
Termingelder und Einlagen in Geldmarktfonds. M1 ist damit eine enge
und sehr bargeldnahe Definition der Geldmenge und M3 ist eine weite
Definition. Aufblähungen von Kreditvolumen kann man erkennen, wenn die umlaufende Geldmenge M3 durch das reale Bruttosozialpro-dukt teilt. Gerade M3 ist besonders anfällig für Wirtschaftskrisen und
dadurch von Emotionen der Marktteilnehmer abhängig und von den Zentralbanken nicht steuerbar.
Das Geld steht also symbolisch für das, was man künftig dafür eintau-schen kann. Zugleich aber Geld steht auch symbolisch als Tauschwert für bereits geleistete produktive oder sonstige notwendige bzw. nützliche Arbeit. Der Geldwert ist also mit dem wirtschaftlichen Wert, d.h. mit dem Wert menschlicher Arbeitsleistung bzw. der von ihr geschaffene
Produkte identisch, so dass anstelle des Tauschmittels Geld prinzipiell
genau so gut unmittelbar die eintauschende Arbeitsleistung bzw. Güter
treten können. Deshalb darf das Geld keine Ware sein, wie das geliehe-ne mit Zinsen, in Aktien, Verbriefung, Hypothekenkredite und in finan- ziellen Massenvernichtungswaffen (Finanzderivate, Optionen und Ter- minkontrakten, Hedge-Fonds Term Capital Management, Prvate Equity u.a. Produkte der Supergauner!) . Die Geldwertgrundlage kann nur die Leistung sein. Die gedruckte Banknote ohne Leistungsdeckung durch ein produktives Wirtschaftsgeschehen hat nur der Wert eines Zeitungspa-piers.
Wirklich gedeckt ist also eine Währung immer nur durch das jeweilige Bruttosozialprodukt, also durch die wirtschaftlich nützliche und sinnvolle
Gesamtarbeitsleistung der Bevölkerung eines Landes. Die Zentralbanken die fast alle in privaten Hochfinanzhänden sich befinden arbeiten wie kleine Geldfälschern, die Papiergelder drücken. Jede neue gedruckte
100-Euro-Schein z.B. von der EZB bedeutet ja einen Gewinn von 100 Euro, abzüglich nur der Druckkosten und der lächerlichen 5%igen Straf-steuer! Welcher Geldfälscher würde nicht mit Freuden diese Steuer
zahlen, wenn er anschließend die solchermaßen besteuerten Geld-scheine regulär in Umlauf bringen dürfte?
Für alle Kräfte und Stoffe, die der Mensch aus der außermenschlichen Umwelt an sich zieht, verlangt weder der lieber Zeus noch die Gaia
irgendein Entgelt. Diese werden ihm umsonst gegeben. Grund und Boden als Bestandteil der Natur sowie alle auf Erden verfügbare Res-sourcen sind Gemeingut und der Menschen zur achtsamen Nutzung überlassen. Eine ganzheitliche, nachhaltige, umwelt- und naturver-trägliche Nutzung ist von höchster Wichtigkeit. Deshalb darf auch der
Mensch von anderen Menschen nichts dafür etwas verlangen. Will nun der Mensch die Kräfte und Stoffe der Natur so in seine Verfügungsge-
walt bringen, dass sie geeignet werden, seine Bedürfnisse zu decken, bedarf es dazu nur der Orts- und Gestaltungsveränderung d.h. der
Aufwand der lebendigen menschlichen Arbeit, der Hand- und Kopf- arbeit. Diese und nur diese kann er beim Tausch von anderen verlangen.
Dass die Menschen in ihrer Gesamtheit bzw. überwiegenden Mehrheit
niemals gesonnen waren und noch leider sind, irgendwelche objektive sittliche Normen ohne wenigstens gelegentliche oder zeitweise Übertre-
tungen zu befolgen, ist nur zu gut bekannt, und so darf es uns nicht wun-dern, dass zu allen Zeiten sowohl für die unbearbeitete Natur als auch für das bloße, in und an sich wertlose Tauschmittel (Geld bzw. Kapital)
dennoch weiteres Geld, also menschliche Arbeitsleistung gefordert wur-de, in Gestalt von Kaufpreisen für Grundstücke, Schürf- und Erschließ-ungsgebühren für Bodenschätze, Pachtgebühren für Landwirtschaft, Jagd und Fischerei, Zinsen für ausgeliehenes Geld u.a. Rund 50 % des
gesamten Bruttosozialprodukts der jeweiligen kapitalistischen Wirt-schaftssysteme wird von Zins aufgefressen. Mehr als die Hälfte der Preisen aller Waren sind Zinslasten, die in der Warenpreisen als Zins-tribute enthalten sind. Man hat sich bis heute so sehr an die vermeintli-
che Fraglosigkeit und Rechtmäßigkeit all dieser naturrechtswidrigen Pra-
ktiken und somit sittlichen Entartungserscheinungen auf wirtschaftli-
chem Gebiet gewähnt, dass man Kritiker der kapitalistischen Marktwirt-
schaft, denen man selten genug begegnet, nur noch mit großen verwun-derten Augen anstarrt, als kämen sie aus einem anderem Planet. Desun-
geachtet verbaut man sich vollständig den Weg zur Erkenntnis jenes Me- chanismus, der die Hochfinanz von heute dem Weg zur diktatorischen, ja gnadenlos tyrannischen Weltbeherrschung geebnet hat, solange man sich weigert, die sogenannte heilige Kuh (Hochfinanz!) zu schlachten….
Die private internationale Hochfinanz hatte von ihren Machzentren in Paris, Berlin und London aus bereits das ganze 19. Jahrhundert hierdurch
versucht und erreicht, die totale Kontrolle über die Währung der USA an
sich zu ziehen. Die Tätigkeit der US-Zentralbank «Fed» seit ihrer Grün-dung 1913, ist die eines der interessantesten und geheimnisvollsten
Kartelle im Land. Sie hat seit ihrer Gründung jedem Versuch getrotzt, eine Offenlegung ihrer Geschäfte durchzusetzen. Sie ist nichts anderes als ein privates Bankenmonopol (das System besteht aus 12 National-
banken, aber die einzige von Bedeutung ist die in New York), das weder dem Kongress noch der amerikanischen Öffentlichkeit verantwortlich ist.
Sie wird von London aus durch die Bank von England beherrscht d.h. von der ersten Notenbank, die der Rothschild-Dynastie zwischen 1815 und 1820 wie eine reife Frucht in den Schoß fiel. Die City of London ist ein so
ausgekochtes Finanzzentrum, dass es ihr gelingt, den Weltkapitalmarkt in einer anderen als der Landeswährung in der Hand zu behalten. Min-dest ein Viertel der weltweit im Umlauf befindlichen Eurodollars wird
in City of London gehandelt. Der Umsatz der Londoner Börse ist höher
als der sämtlicher europäischen Börsenmärkte zusammen. Die Möglich-keiten der privaten Hochfinanz, durch betrügerische Operationen g großen Stils im Bankgeschäft, an der Börse und vor allem mittels der Zentralbanken auf Kosten ganzer Nationen unvorstellbare große Ge- winne einzustreichen, sind im einzelnen außerordentlich vielgestaltig. Hier nur einige Beispiele:
Ein von kaum jemandem durchschautes Bombengeschäft der Extraklasse
machte das Rothschildsche Bankennetzwerk anlässlich der deutsche
Wiedervereinigung. Im Oktober 1992 erfuhren die Bürger der BRD erst-
mals von ihrer Regierung, dass eine sogenannte «Erblast» der DDR in
Höhe von 400 Milliarden DM existiere, zu deren Tilgung ab 1995 die
Steuern erhöht werden müssten. Die Gaunerei bestand in der beispiel-losen Aufwertung der auf DDR-Mark laufenden Schulden des Honekker-Regimes. Die DDR-Mark und folglich auch die auf diese Währung laufen- den Staatsschulden wurden im durchschnittlichen Verhältnis von 1,8 : 1
in DM-Beträge konvertiert. Und das, obwohl die DDR-Mark im inner-deutschen Handel immer nur mit weniger als einem Viertel der DM
bewertet worden war, während der freie Devisenmarkt ihr zwischen 1987 und 1989 gar nur einen Wert von gerade einmal 12,5 westdeut-schen Pfennigen zuerkannte, was einem Verhältnis von 8 : 1 entsprach!
Damit die marode DDR-Mark wurde nicht, wie die Reichsmark 1948, ab-gewertet, sondern effektiv um 300 bis 400 % aufgewertet. Und das ge-schah nicht etwa – wie von Politiker und Massenmedien geheuchelt – den kleinen Sparern der vormaligen DDR zuliebe, nein, die internatio-
nalen Gläubigerbanken der ehemaligen DDR hatten sich diese Gunst offenbar mit der ihnen eigenen Liebenswürdigkeit eines revolverbe- wehrten Gangsters, ausgebeten. Sie konnten nämlich dann am Tage
der Währungsumstellung, dem 01.07.1990, mit einem Schlag ein
drei- bis viermal höheres Schuldenguthaben im vereinigten deutschen
Staatshaushalte verbuchen als zuvor! Das Rothschildsche Bankennetz-werk kassiert seitdem auch das Drei- bis Vierfache an Zinsen und Zinses-zinsen auf diese betrügerischen Schulden, die gar keine sind. Und nie-mand in der BRD regt sich darüber auf! Im Falle Hellas erhöhten sich
die Verbrecher der sogenannten Märkte und des Wall-Street-Instituts von New York die ursprüngliche Kreditsummen innerhalb von 4 Monate
um 500 % durch Wettfälligkeiten der Kredit-Wetten d.h. der Credit De-fault Swaps (CDS). Das Rothschildsche Bankennetzwerk finanzierte
Hellas mit CDS abgesicherten Fremdwährungskrediten. Im Mai 2010
belief sich der sogenannte Schuldenstand Hellas auf knapp 330 Mrd.
Euro. Die 110 Mrd. Euro Rettung des ersten Hilfspakets von 140 Mrd. Euro (Memorandum 1) bestand zu knapp 80 % aus CDS-Wettfälligkeiten
der Wall-Street. Allein die Schätzungen für zu bezahlenden Wetten für
Hellas variieren zwischen 260 Mdr. bis 1.000 Mrd. Euro. Die Schulden
Hellas sind also betrügerische Wetten, die immer wieder von vorn
beginnen. Trotz harter Troika Maßnahmen in Hellas steigt der Schul-denstand Hellas weiter. Mit dem Wettsystem, dem kriminelle Politiker
in Auftrag der Finanzhyänen Gesetzeskraft verliehen haben, werden die Ländern Südeuropas buchstäblich ausgeplündert. Hellas ist von der
Brüsseler Eurostat und der hellenische Elstat unter der Leitung des
«Andreas Georgiou» in eine Finanzfalle gelockt damit die IWF in Hellas
aktiv wird. Das angeblich neutrale statistische Amt der EU, «Eurostat»,
dass einem sauberen Zahlenwerk verpflichtet ist, hat in Wirklichkeit für
statistische Genauigkeit und guten demokratischen Stil nur ein müdes
Lächeln übrig. Der Zweck heilt die Mittel. Eurostaat zusammen mit EZB
und IWF Arbeiten für die Interessen der Hochfinanz. Alle IWF-Programme die bisher in verschiedenen Ländern und zuletzt in Hellas angewandt wurden, hatten als Hauptziel die Umverteilung des gesellschaftlichen Reichtums immer zugunsten der Reichen. Dadurch
verschärfen sie die vorhandenen Einkommensunterschiede und mit ihnen die sozialen Spannungen und wie heute Hellas werden auch die übrigen Opferländer Südeuropas der EU durch die IWF in Troikas nach Strich und Faden ausgeplündert.
Das Haushaltdefizit Hellas wurde nach «kafkaesken Methoden» und in Zusammenarbeit von Eurostat und Elstat im Jahre 2009 nach Oben ma- nipuliert (15,4 %). Hellas müsste nach der DDR auch ausgeplündert wer- den, was auch heute geschieht! Diese Ausplünderung Hellas die durch die Memoranden 1, 2 und 3 (Rettungsringe aus Blei!) erzeugt wurde und zu Schuldensklavenknechtschaft der Hellenen bei der Hochfinanz geführt
hat, kann nach Artkel 28 abd. 2 und Artikel 36 abs. 2 der hellenischen Verfassung ein Ende gesetzt und zivil- und strafrechtlich verfolgt werden.
Alle hellenische politische Plebs des Schlamms des internationalen poli-tischen Zionismus, die seit 2009 Hellas regierten und heute regieren und
über das Schicksal des hellenischen Volkes mit Zustimmung der soge-nannte Blinde Göttin für die nächsten Jahrzehnte verfassungswidrig ent- scheiden, werden in absehbare Zeit als Vaterlandsverräter hingerichtet
werden.
Die USA, unter der Tyrannei der Wucherer der Fed und Wall-Street, machen es der Welt vor, wie das Schuldenmachen beim Staat, im Ausland und bei den privaten Haushalten funktioniert. Nur wenn sie von dieser Tyrannei befreit werden, können sie hoffen zu friedvollen Wohl-stand zurückzukehren. Nach dem Platzen der Immobilienblase im August 2007 haben die Notenbank Fed um die drohende globale deflationäre Krise zu verhindern (die kommende Weltkrise wird prinzipiell de-flationärer Natur sein!) neues Geld im Wert von mehreren hundert
Milliarden Dollar geschaffen. Es ist viel zu viel Geld im Umlauf. Auf Dauer wird diese Maßnahme wenig nutzen, denn das Vertrauen in die kapitali-
stische Wirtschaft ist nachhaltig erschüttert worden. Unternehmen und Privatpersonen flüchten zunehmend in alternative Geldformen. Das vor-
handene Geldsystem wird in Frage gestellt. Dieses Geldsystem, dass auf einer Geldschöpfung der privaten Banken beruht, kann niemals stabil sein. Um das Finanzsystem stabil und sicher zu machen, sollen die Staa-ten dieser Welt die privaten Zentralbanken verbieten, im Zuge ihrer Kreditvergabe neues Geld in Umlauf zu bringen. Die USA müssen selbst
das Privileg der Herstellung des Dollars nicht nur in Banknoten sondern
auch in der Form finanzieller Geldprodukte übernehmen. Sie muss den privaten Fed die teuflische Maschinerie der Geldfälschung endreisen und legen sie dem Volk der USA in die Hände zu dessen Wohl. Voraussetzung
allerdings ist die Verdrängung der Lobbys des internationalen politischen
Zionismus aus dem US-Kongress und US-Senats die auch die Massenme-dien kontrollieren und damit auch die öffentliche Meinung und die Wah-len in USA beeinflussen. Man kann sich nicht vorstellen, was passieren
würde, wenn die Mitgliedsländer der EU von einer Maßnahme der USA
gegen die Hochfinanz infiziert werden konnten und gingen über, zu Bil- B
dung einer EU der Vaterländer mit getrennten Währungen, mit verstaat-
lichten Zentralbanken und Verdrängung der IWF aus Europa! Das Geld- tauschsystem für ausländische Währungen welches heute in Brasilien,
Russland, Indien, China und Südamerika existiert, könnte auch von USA und EU übernommen werde. Für jedes Land sollte also alles Geld aus-
schließlich von der Unabhängigen öffentlichen Stelle d.h. von der ver- staatlichten Zentralbank geschöpft werden. Nur so kann die Geldmen- genkontrolle wiedererlangt und die Privatbankiers d.h. die Hochfinanz
isoliert werden. Das hätte auch zu Folge eine Änderung der geopoliti-
schen Ziele der USA bzw. des internationalen politischen Zionismus in Euroasien.
Die US-Außenpolitik im Nahen Osten wird von Israel und den Proisrae-
lischen Lobbys gesteuert. Der geplante Angriff der USA gegen Syrien nutzt die alte Ziele Israels und nicht die Ziele der USA in Eurasien.
Der internationale politische Zionismus kennt weder seinen Freunden noch seinen Feinde gegenüber Gnade. Die von den USA heute vorange- triebene Belagerung Syriens ist Teil eines alten zionistischen Planes, ei-
nes Planes der A.I.P.A.C. (American Istarli Public Affairs Commitee) für
die Dekade 1980, der bei der Zeitschrift «Kivounim» Νr. 14 in Jerusalem, am 14.02.1982, veröffentlicht wurde:
«Als Ganzheit ist Ägypten schon eine Leiche, wenn wir die gegensei-
tigen Interessen zwischen Christen und Moslems betrachten. Die Tei-
lung dieses Landes in unabhängige geographische Provinzen ist unser
politisches Ziel an der Westfront für die Dekade 1990.
Wenn Ägypten ihre zentrale Macht verloren hat, die Länder wie
Libyen, Sudan und andere die weiter liegen, werden das gleiche
Schicksal erleben. Die Bildung ein koptischer Staat in obere Ägypten,
und kleine provinzielle und bedeutungslose unabhängige Existenzen
ist der Schlüssel einer historische Entwicklung die zu Zeit wegen des
Friedensvertrags verzögert wird. Langfristig jedoch ist nicht verzicht-
bar. Trotz der Erscheinung der Westfront zeigt weniger Probleme als
der Ostfront. Die Teilung des Libanon in fünf unabhängige provin-
ziellen Einheiten….deutet das was in gesamten arabischen Welt ge-
schehen wird. Die Teilung Syriens und Iraks in unabhängigen Berei-
chen basierend auf nationale und religiöse Kriterien muss langfristig
erfüllt werden und ist ein Hauptziel der israelische Anstrengungen die
militärische Stärke dieser Länder zu schwächen.
Die nationalen Strukturen Syriens erleichtern der Auflösung dieses
Staates mit der Bildung eines schiitischen Staates entlang der Küste,
eines schunitischen Staates im Bereich von Aleppo und eines anderen
im Bereich von Damaskus und eines drusisches unabhängiges Berei-
ches vielleicht als unabhängiger Staat mit unserem in Golan Gebirge
und in jedem Fall mit unserem Churan in Nordjurdanien…. Ein solche
Staat längerfristig wäre wichtig für die Erhaltung des Friedens und
der Sicherheit in der Region. Dieses Ziel liegt im Bereich unseren Mö-
glichkeiten. Das reich an Kohlenwasserstoffe und belastet mit bürger-
kriegähnlichen Auseinandersetzungen Irak befindet sich längst unter
der israelischen Ziele. Das Auseinanderfallen dieses Staates wäre wi
wichtiger als das des syrischen Staates. Irak stellt langfristig eine
große Gefahr für Israel dar».
Nach dem amerikanischen Sicherheitsberater des ehemaligen Präsiden- ten der USA Cimy Carter, Brzezinski, ist für die USA Eurasien die Haupt- geopolitische Beute.
Der Albtraum der Psychopathen in Washington und Tel Aviv bildet
die Gefahr der Entstehung einer Großmacht außerhalb deren Kontrolle,
die in Eurasien herrschen würde. Die Wurzeln diesen Geostrategie basie-
ren auf die Lehre des geopolitischen Analytikers Charold Makinder, der
Anfangs des 20ten Jahrhunderts mit seiner Theorie großer Aufregung er-
zeugte. Nach Beendigung des 2. Weltkrieges und in der Zeit des soge-
nannten kalten Krieges bis zum Zerfall der Sowjetunion im Jahre 1991
die Theorie von Makinder als Gegenpol zu kommunistische ödtliche
Welt setzte die Existenz der atlantische Gemeinschaft und der westliche Welt voraus. Die Länder Westeuropas und einige andere Länder Eura-siens rund um das Kernland bildete in Wirklichkeit der Vorstoß des
Internationalen politischen Zionismus in Eurasien. Die Kontrolle des
Kernlands die Makinder vorschlug, war nicht gleichbedeutend mit der
Besetzung dieses Gebietes. Der geopolitische Denker Nicolas Speikmann
war der Meinung, dass der geopolitische Achse Eurasiens sich nicht in Kernland befindet sondern in Randland d.h. im inneren Ring rund um das
Kernland Damit derjenige der das Randland kontrolliert, kontrolliert auch das Kernland und derjenige der das Kernland kontrolliert, kontrol-liert den Planeten. Dieses Randland umfasst die Länder Westeuropas,
die Türkei und einige anderen verbündeten der USA in Nordafrika, Nah- und Fernost und besonders Japan. Die Theorie von Speikman zusammen
Mit der Theorie von Stefan Tjoouns bildeten die theoretische Basis der USA bezüglich der «politische Aufhaltung» (Policy of Containment), die
Gorg Kenan entwarf und seitdem der Kern der Geostrategie der USA wurde. Diese Strategie begann Substanz durch das Dogma von Truman und dem Plan von Marschal in der Dekade von 1940 und galt bis zum
Beginn der Dekade von 1990 d.h. bis die Sowjetunion zusammenbrach
oder zusammengebrochen wurde. Als diese aufhörte zu existieren wur-de die Strategie entkleidet und zeigte sie sich öffentlich ihre geopoliti-sche Substanz. Diese Substanz war der Kampf der Peripheriemacht USA, gegen die Herrschaft des Zentrums der Welt, gegen Eurasien, von eine anderen Macht. Schlussfolgern, als großer dynamischer Gegner der USA erschien eine mögliche vereinte Europa mit einer selbständige geopoli- tische Hypostase, besonders wenn bei dieser Russland, Weißrussland und Ukraine dazu gehörte. Die von Russland angestrebte «Eurasische Union» soll als Gegengewicht für die «Shanghaier Organisation für Zu-sammenarbeit» (SOZ) aufgebaut werden. Gegen diesen Bestrebungen
versuchen die USA Eurasien aufzuspalten um ihre Vormachtstellung als
Supermacht beizubehalten. Sie versuchen die Großregion, die sich von
Nordafrika und Nahmittelost-Region bis zum Kaukasus, nach Zentral-asien und Indien erstreckt in endloser Kriegen zu verwickeln.
Russland, Weißrussland, Kasachstan, Kirkistan und Tadschikistan haben
bereits die Zollunion des Gemeinsamen Wirtschaftsraums gegründet, den ersten geplanten Schritt zu einer zukünftigen Eurasischen Wirt-schaftsunion. Für Russland scheint dass die eigene wirtschaftliche Zu-kunft liegt im Osten und nicht mehr, trotz der Erdgaslieferungen, in Europa. Die Reaktion des internationalen politischen Zionismus auf
die Bemühungen Russlands in der Asien-Pazifik Region die auch selbst Dominanz in Pazifik-Raum anstrebt reflektiert sich hinter dem derzeiti-gem japanisch-chinesischen Gebietsstreit um die Diaoyu-Inseln sowie hinter den Spannungen im Südchinesischen Meer.
Erstmalig in der menschlichen Geschichte könnte eine feindliche, mit Beteiligung der EU, Macht gegen die USA entstehen, die sowohl in
Kernland Eurasiens als auch in Randland und damit in gesamten Welt
herrschen würde und die USA samt dem internationalen politischen
Zionismus in eine abhängige Peripheriemacht degradieren wurde.
Es ist also für die USA und den internationalen politischen Zionismus heute das natürlichste der Welt, dass mit Hilfe der heutige preußische
BRD ein vereinigtes Europa nie zustande kommt und der Zerfall der EU nach der Zerfall der Eurozone eingeleitet wird.
Dr. Georg Chaziteodorou
Leave a Reply