ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ

Σε τραγικές οικονομικές καταστάσεις, που όπου και να κοιτάξεις βλέπεις δυστυχία και πόνο, με συνεχείς περικοπές σε όλους τους τομείς και ενώ κρίσιμες υπηρεσίες του κράτους υπολειτουργούν με τρομακτικές ελλείψεις, φαίνεται ότι κύριος στόχος της οικονομικής πολιτικής είναι η σωτηρία των Ελληνικών τραπεζών και μόνο.

Πολιτικοί που προέρχονται μέσα από το τραπεζικό σύστημα θεωρούν ότι οι Ελληνικές τράπεζες θα βοηθήσουν στην ανάκαμψη της Ελληνικής Οικονομίας. Ωστόσο, η ύφεση συνεχίζει να είναι δραματική για πολλοστό έτος, οι τράπεζες μειώνουν ολοένα και περισσότερο τον εσωτερικό δανεισμό προς τις επιχειρήσεις και τους ιδιώτες, ενώ έχουν βάλει ξεκάθαρα στο στόχαστρο όσα ακίνητα έχουν μείνει στην ιδιοκτησία των Ελλήνων Πολιτών.

Σε αυτές τις συνθήκες, είναι δεδομένο ότι οι ελάχιστες συστημικές τράπεζες θα συνεχίσουν να απομυζούν το μεγαλύτερο τμήμα του εξωτερικού δανεισμού και να μεμψιμοιρούν, μια και η όλη τακτική βολεύει τα συμφέροντα τους στο έπακρο. Το κράτος τους δίνει δωρεάν χρήμα, το οποίο φορτώνεται στις πλάτες των Ελλήνων πολιτών, σε αντίθεση με άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, και με το άφθονο κρατικό χρήμα οι τράπεζες βάζουν στο χέρι τις εταιρικές και ατομικές περιουσίες.

Πως όμως το Ελληνικό Κράτος ζητάει από τους Έλληνες Πολίτες να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους, όταν μία από τις ισχυρές τράπεζες της χώρας, η Εθνική Τράπεζα, αρνείται εδώ και σχεδόν 80 χρόνια να λογοδοτήσει για μια από τις μεγαλύτερες τραπεζικές απάτες, αποκρύπτοντας ακόμη και βέβαιες οφειλές προς το Δημόσιο;

Και για ποιο ακριβώς λόγο η Τράπεζα της Ελλάδος κωφεύει στα αιτήματα των πολιτών και του Υπουργείου Οικονομικών και δεν ελέγχει σήμερα την Εθνική Τράπεζα για μια “παιδική αμαρτία” που στιγμάτισε το Ελληνικό τραπεζικό σύστημα;

Σήμερα το banquedorient.org αποκαλύπτει τα έγγραφα του Υπουργείου Οικονομικών προς την Εθνική Τράπεζα και την Τράπεζα της Ελλάδος. Και ενώ το Υπουργείο Οικονομικών προσπαθεί να ερευνήσει την υπόθεση και πιθανότατα να εισπράξει κάποια από τα οφειλόμενα προς το Δημόσιο, η Τράπεζα της Ελλάδος αποποιείται των ευθυνών της για μία ακόμη φορά. Η Εθνική Τράπεζα με τη σειρά της περιπαίζει το αρμόδιο τμήμα του Υπουργείου Οικονομικών, βάζοντας δύο διοικητικούς υπαλλήλους της να στείλουν αντίγραφο της μίας ανιστόρητης απάντησης που στέλνει σε κάθε ιδιώτη-ενδιαφερόμενο, χωρίς καν να απαντάει στα ερωτήματα.

ΚΑΝΤΟ ΟΠΩΣ ΤΟ 1929 ΚΑΙ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ ΚΑΝΕΝΑΝ

Οι ίδιες συνθήκες επικρατούσαν και το 1929, με μια συνεχιζόμενη ύφεση την οποία προκάλεσε η νομισματική αστάθεια και η παγκόσμια κρίση σε ένα βαθμό, αλλά κυρίως η ίδια η Εθνική Τράπεζα παίζοντας με το εθνικό νόμισμα και κερδοσκοπώντας σε βάρος της νέας τότε και ανεξάρτητης ακόμη Τράπεζας της Ελλάδος.

Η Εθνική Τράπεζα σύμφωνα με την επικρατούσα πολιτική άποψη της εποχής προσπαθούσε να οδηγήσει σε οικονομικό μαρασμό όλες τις υπόλοιπες τράπεζες, για να τις απορροφήσει και να διατηρήσει το μονοπώλιο της ως η μόνη τράπεζα που προμήθευε με δάνεια και επομένως έλεγχε το Ελληνικό Δημόσιο. Η Ελληνική οικονομία, που κατά βάση ήταν αγροτική, δεν είχε στον ίδιο βαθμό τις αμαρτίες της βιομηχανοποιημένης Αμερικής και Ευρώπης. Είχε όμως την Εθνική Τράπεζα, η οποία προσπαθούσε με όλες της τις δυνάμεις να πολεμήσει τον Ελευθέριο Βενιζέλο και τις μεταρρυθμίσεις του.

Ακόμη και τις συμφωνίες για τον εξωτερικό δανεισμό της χώρας, σε πολλές περιπτώσεις τις “κανόνιζε” η Εθνική Τράπεζα μέσα από τις γνωριμίες που είχαν τα στελέχη της με διεθνούς οικονομικούς παράγοντες της εποχής. Πολλά από τα δάνεια που σήμερα πληρώνει ο Ελληνικός λαός και τα οποία προμηθεύτηκε το Ελληνικό Δημόσιο με ληστρικούς διακανονισμούς, είχαν διεκπεραιωθεί από στελέχη της Εθνικής Τράπεζας, ενώ όπως και σήμερα υπήρχε γέφυρα στελεχών ανάμεσα στην Εθνική Τράπεζα και το Υπουργείο Οικονομικών, αλλά και αργότερα την Τράπεζα της Ελλάδος.

Στα πλαίσια αυτά και με τη – συνεχή για χρόνια – επιμονή της Εθνικής Τράπεζας, έγινε η συγχώνευση της Τράπεζας της Ανατολής. Η Τράπεζα Ανατολής, μια διεθνής τράπεζα με συνεχή κέρδη και ανάμεσα στις 5 μεγαλύτερες Ελληνικές τράπεζες της εποχής, ήταν σε διαπραγματεύσεις από το 1930 για τη απορρόφηση της από την Εθνική Τράπεζα. Οι μέτοχοι της Τράπεζας της Ανατολής αρνούνταν την εξαγορά, κατανοώντας ότι στόχος ήταν κυρίως τα κεφάλαια των Ελλήνων της διασποράς που θα μεταφέρονταν στο θησαυροφυλάκιο των υποκαταστημάτων της ΕΤΕ στην Ελλάδα. Ωστόσο, η κρίση της δεκαετίας του 1930 και οι υποσχέσεις των στελεχών της Εθνικής Τράπεζας, επέφεραν τη συγχώνευση με μειωμένη απαρτία και μετά από επαναλαμβανόμενες Γενικές Συνελεύσεις.

ΟΙ ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΣΠΡΑΧΘΗΚΑΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΗΞΟΥΝ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ

Στην ίδια κατάσταση με τους καταθέτες της Τράπεζας της Ανατολής που είδαν τις καταθέσεις τους να φεύγουν μαζί με τα υποκαταστήματα που ξαφνικά έκλεισαν, βρέθηκαν και οι μέτοχοι της, που ενώ έβλεπαν τις μετοχές τους στο χρηματιστήριο της Αθήνας και του Καΐρου να βρίσκονται σε υψηλά για την κρίση επίπεδα, ξαφνικά βρέθηκαν να περιμένουν να τους πληρώσει η Εθνική Τράπεζα. Και ακόμη περιμένουν…

Η Εθνική Τράπεζα και ειδικά το νομικό της τμήμα, με προεξάρχοντα σήμερα τον δικηγόρο κ. Ιωάννη Λιναρίτη, επιμένει στις ανακοινώσεις της ότι προχώρησε σε κάποιας μορφής εκκαθάριση και αυτή είχε “άνοιγμα”, με συνέπεια οι μέτοχοι της να μην δικαιούνται ούτε μία δραχμή. Βέβαια, τόσο το νομικό τμήμα της Εθνικής Τράπεζας, όσο και η νομική της υπηρεσία, όπου προϊστάμενος είναι ο νομικός κ. Μιλτιάδης Σταθόπουλος ξεχνούν ότι  δεν έχει καταρτιστεί Ισολογισμός Εκκαθάρισης και αυτός δεν έχει δημοσιευτεί ούτε στον Ελληνικό και Ξένο Τύπο, αλλά ούτε και σε Δελτίο Ανωνύμων Εταιρειών της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως.  Είναι λυπηρό όμως άξιοι νομικοί να γίνονται έρμαια της τακτικής παλαιότερων στελεχών της τράπεζας και να υποστηρίζουν θέσεις που δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα.

Ακόμη όμως κι αν δεχθούμε τους ισχυρισμούς της Εθνικής Τράπεζας, αυτό που όλοι αποδέχονται είναι ότι οι μέτοχοι της Τράπεζας Ανατολής θα έπρεπε να εισπράξουν στις αρχές του 1933, το ποσό των 200 δραχμών. Από αυτές, οι 150 δραχμές αφορούσαν την προκαταβολή ενόψει της ειδικής εκκαθάρισης και οι υπόλοιπες 50 δραχμές τη φήμη και την πελατεία της τράπεζας (Goodwill). Αυτό το δέχεται ακόμη και η ίδια η Εθνική Τράπεζα τα τελευταία 80 χρόνια.

Τον Φεβρουάριο του 1933 λοιπόν δημοσιεύτηκε ανακοίνωση της Εθνικής Τράπεζας προς στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών, σχετική με την εκκαθάριση της Τράπεζας Ανατολής, η οποία μεταξύ άλλων ανέφερε:

Σύμφωνα με την παραπάνω ανακοίνωση, οι μέτοχοι θα μπορούσαν να εισπράξουν την προκαταβολή των 200 δραχμών από την 16η Ιανουαρίου 1933, αφού οι μετοχές τους θα σφραγίζονταν και από αυτές θα κοβόταν μια συγκεκριμένη μερισματαπόδειξη. Από το ποσό των 200 δραχμών οι 150 θα χρεώνονταν στην ειδική εκκαθάριση ως προκαταβολή και οι υπόλοιπες 50 δραχμές θα καταβάλλονταν από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος.

Ωστόσο, αρκετοί μέτοχοι λόγω αντικειμενικών δυσκολιών εκείνης της εποχής δεν κατόρθωσαν να εισπράξουν τη συγκεκριμένη προκαταβολή. Αρκεί να σημειώσουμε ότι μετά από επαναλαμβανόμενες Γενικές Συνελεύσεις που αφορούσαν την τύχη της τράπεζας και ήταν ιδιαίτερα σημαντικές, κατορθώθηκε να εκπροσωπηθούν, έστω και δια αντιπροσώπων, 133.972 επί συνόλου των 280.000 μετοχών στην τελευταία Γενική Συνέλευση.

Σύμφωνα όμως με την Ελληνική νομοθεσία (ΝΔ 1195/1942),  μετά την παρέλευση 5 ετών από την έναρξη καταβολής των προκαταβολών, το Ελληνικό δημόσιο θα έπρεπε να είχε εισπράξει τις προκαταβολές τις οποίες δεν απέδωσε η Εθνική Τράπεζα στους μετόχους,  γιατί αυτοί δεν προσκόμισαν τις μετοχές τους στο προβλεπόμενο από το νόμο χρονικό διάστημα. Και αυτό θα έπρεπε να γίνει πέντε χρόνια μετά την απαρχή της καταβολής τους, δηλαδή στις 17 Ιανουαρίου 1938.

Οι προκαταβολές λοιπόν που δεν καταβλήθηκαν στους μετόχους δεν ανήκαν στην Εθνική Τράπεζα για να τις οικειοποιηθεί. Όσες από τις προκαταβολές δεν είχαν εισπραχθεί και σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν σήμερα είναι αρκετές χιλιάδες, θα έπρεπε να είχαν αποδοθεί στο Ελληνικό Δημόσιο έντοκα! Οι προκαταβολές αυτές μάλιστα επειδή ήταν οφειλή προς το Δημόσιο, εξαιρέθηκαν από το νόμο της χρεοκοπίας του 1944 (νόμος Σβώλου) τον οποίο επικαλείται συνεχώς η Εθνική Τράπεζα, για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.

ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΝΑ ΨΑΧΝΕΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟ 1939 ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΤΟ 2013

Το Υπουργείο Οικονομικών, με έγγραφο του, ρωτάει στις 28 Νοεμβρίου 1939 την Εθνική Τράπεζα αν επιστρέφεται μέρος του κεφαλαίου της Τράπεζας της Ανατολής στους μετόχους.

Το Τμήμα Τραπεζών και Διαθεσίμων Εξωτερικού της Εθνικής Τράπεζας προωθεί το ερώτημα του Υπουργείου προς το νομικό τμήμα της τράπεζας, με τη σημείωση να εξεταστεί η απάντηση του και να ενημερωθεί αν μπορεί να τη στείλει,  χωρίς να κινδυνέψουν τα συμφέροντα της τράπεζας ενάντια σε όποιον πιθανόν να προκάλεσε την επιστολή του Υπουργείου. 

Η τελική απάντηση της ΕΤΕ στις 27 Δεκεμβρίου 1939, παρουσιάζει τη θέση της τράπεζας ότι η εκκαθάριση έληξε με “άνοιγμα” με αποτέλεσμα οι μέτοχοι να μην δικαιούνται άλλα χρήματα, εκτός των 200 δραχμών (150 δραχμές προκαταβολή και 50 δραχμές για τη φήμη και την πελατεία της Τράπεζας Ανατολής).

Στην εν λόγω επιστολή της Εθνικής Τράπεζας, δεν αναφέρεται ο αριθμός των μετοχών που έχουν λάβει την προκαταβολή των 200 δραχμών ή αν υπάρχουν κάποιες στις οποίες δεν έχει καταβληθεί αυτή.

Ωστόσο, στην τελευταία εξαμηνιαία λογιστική κατάσταση της εκκαθάρισης, όπως μονομερώς τη συνέταξε η Εθνική Τράπεζα και την ενέκρινε μόνο ο Διοικητής της ΕΤΕ Ι. Δροσόπουλος, φαίνεται ότι έχει χρεωθεί στην εκκαθάριση της Τράπεζα Ανατολής το ποσό των 42 εκατομμυρίων δραχμών, το οποίο ισοδυναμεί σε 280.000 μετοχές Χ 150 δραχμές, χωρίς να υπάρχει οποιαδήποτε μνεία για μη καταβεβλημένες προκαταβολές (βλ. http://banquedorient.org/web/?p=1133).

Η ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΑΙΤΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

Στις 22 Μαρτίου 2013, κατατέθηκε αίτηση από κατόχους μετοχών της Τράπεζας της Ανατολής προς το Υπουργείο Οικονομικών για την παροχή πληροφοριών, σχετικά με την υπόθεση της Τράπεζας Ανατολής και την τύχη των προκαταβολών που δεν εισπράχθηκαν. Ταυτόχρονα, σύμφωνα με τη νομοθεσία της εποχής, τόσο η απογραφή της εταιρικής περιουσίας, όσο και ο τελικός ισολογισμός της εκκαθάρισης θα έπρεπε να έχουν υποβληθεί στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, το οποίο είχε και τη γενική εποπτεία.

Η αίτηση κατατέθηκε στη Γενική Γραμματεία του Υπουργείου Οικονομικών, τη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων και τη Γενική Γραμματεία Δημοσίας Περιουσίας. Παράλληλα, κοινοποιήθηκε και στην Εθνική Τράπεζα και την Τράπεζα της Ελλάδος.

Το Υπουργείο Οικονομικών ελέγχοντας το θέμα, προώθησε την αίτηση προς την Τράπεζα της Ελλάδος και την Εθνική Τράπεζα και ζήτησε να του απαντήσουν επί των θεμάτων που αναφέρονται.

Ακολουθεί η απάντηση της Εθνικής Τράπεζας την οποία απέστειλε στους αιτούντες, αλλά ΔΕΝ κοινοποίησε στο Υπουργείο Οικονομικών. Η Εθνική Τράπεζα επιμένει στο νόμο Σβώλου, χωρίς να απαντάει επί της ουσίας για τις προκαταβολές και αν αυτές αποδόθηκαν στο Ελληνικό Δημόσιο. Η συγκεκριμένη απάντηση στάλθηκε από τη Διεύθυνση Γραμματείας ΔΣ και Εξυπηρέτησης Μετόχων ΕΤΕ και την υπογράφουν οι διοικητικοί υπάλληλοι της Εθνικής Τράπεζας Μ. Φρούσιος και Ν. Δημολίτσας.

Το εντυπωσιακό στην παραπάνω απάντηση είναι ότι δεν προέρχεται από το νομικό τμήμα της Εθνικής Τράπεζας, αλλά απαντούν σε αίτημα που προωθήθηκε από το Υπουργείο Οικονομικών δύο διοικητικοί υπάλληλοι, που φυσικά δεν γνωρίζουν το θέμα, μια και σύμφωνα με δηλώσεις δικηγόρων εντός της Εθνικής Τράπεζας, ο μόνος που γνωρίζει την υπόθεση είναι ο κ. Ιωάννης Λιναρίτης. Παρά το γεγονός λοιπόν ότι κανείς άλλος δεν έχει ασχοληθεί με την υπόθεση, το γραμματειακό τμήμα του Διοικητικού Συμβουλίου της Εθνικής Τράπεζας τόλμησε να απευθυνθεί προς το Υπουργείο Οικονομικό και να στείλει το “γνωστό” αντίγραφο μιας γενικόλογης απάντησης που έχει αποστείλει δεκάδες φορές στο παρελθόν σε ενδιαφερομένους, χωρίς να απαντάει καν στα ερωτήματα που τίθενται.

Ίσως μάλιστα το γεγονός ότι η απάντηση αυτή είναι νομικά και ιστορικά ατεκμηρίωτη, να απαντά και στο ερώτημα για ποιο λόγο δεν στάλθηκε στο Υπουργείο Οικονομικών.

Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΜΗ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΙΠΟΤΑ

Η Τράπεζα της Ελλάδος με τη σειρά της απάντησε άμεσα στο αίτημα προς το Υπουργείο Οικονομικών με επιστολή της, την οποία ΔΕΝ κοινοποίησε στους αιτούντες. Από τη μία λοιπόν η Εθνική Τράπεζα “ξέχασε” να κοινοποιήσει την απάντηση της στο Υπουργείο Οικονομικών, ενώ η Τράπεζα της Ελλάδος “ξέχασε” να κοινοποιήσει την απάντηση της στους αιτούντες, για να αποφύγει τη δικαστική χρήση της.

Για μία ακόμη φορά η Τράπεζα της Ελλάδος αρνείται οποιαδήποτε σχέση με την υπόθεση και ρίχνει το βάρος στην Εθνική Τράπεζα, λέγοντας ξεκάθαρα ότι  “η Τράπεζα της Ελλάδας ουδεμία πρωτογενή γνώση έχει επί του θέματος. Η πληροφόρηση της προέρχεται αποκλειστικά από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, προς την οποία κοινοποιείται επίσης η αίτηση”. 

Ωστόσο, η Τράπεζα της Ελλάδος είναι πλήρως ενημερωμένη για την υπόθεση της Τράπεζας Ανατολής και όχι μόνο από την Εθνική Τράπεζα. Είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι ιδιώτες που έχουν μετοχές της Τράπεζας της Ανατολής στα χέρια τους έχουν απευθυνθεί με επιστολές τους στην Τράπεζα της Ελλάδος, έχουν γίνει συναντήσεις για το συγκεκριμένο θέμα, ενώ έχει ερευνηθεί σε βάθος και από το νομικό τμήμα της.

Κύκλοι εντός της Τράπεζας της Ελλάδος αποκάλυψαν πρόσφατα ότι διατηρείται αρχείο το οποίο περιέχει αρκετά δεδομένα για την εκκαθάριση της Τράπεζας της Ανατολής, ενώ το υλικό της εποπτικής αρχής του τραπεζικού συστήματος έχει εμπλουτιστεί αρκετές φορές με μεταφορές αρχείων από υπηρεσίες του ευρύτερου δημοσίου τομέα, κατά τη μεταφορά αρμοδιοτήτων προς την Τράπεζα της Ελλάδος.

Για μία ακόμη φορά όμως η Τράπεζα της Ελλάδος αποφάσισε να καλύψει την Εθνική Τράπεζα και να αποκρύψει την αλήθεια.

ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΑΚΟΜΗ ΓΙΑ ΕΠΙΣΗΜΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ

Ενώ η Εθνική Τράπεζα έχει απαντήσει στους αιτούντες, το Υπουργείο Οικονομικών πιέζει με έγγραφο του για απάντηση σε μετέπειτα ημερομηνία από την απάντηση της Εθνικής Τράπεζας. Μετά από επικοινωνία με το Υπουργείο Οικονομικών, διευκρινίστηκε ότι η Εθνική Τράπεζα δεν κοινοποίησε καμία απάντηση προς το Υπουργείο.

Στις 26 Ιουνίου 2013 η Γενική Διεύθυνση Οικονομικής Πολιτικής – Διεύθυνση Πιστωτικών και Δημοσιονομικών Υποθέσεων απέστειλε νέα επιστολή προς την Εθνική Τράπεζα, με την οποία της υπενθυμίζει ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να απαντήσει στα ερωτήματα.

Σύμφωνα με πληροφορίες, μετά από από αυτή την επιστολή έχουν γίνει αρκετές προσπάθειες επικοινωνίας του Υπουργείου Οικονομικών με την Εθνική Τράπεζα και έχουν επαναληφθεί τα αιτήματα του Υπουργείου ακόμη δύο φορές, χωρίς να υπάρχει οποιαδήποτε απάντηση από την πλευρά της ΕΤΕ, η οποία “ποιεί την νήσσαν” σχετικά με τις προκαταβολές που θα έπρεπε να καταβάλει προς το Ελληνικό Δημόσιο, μαζί με τους νόμιμους τόκους, αφού δεν εισπράχθηκαν εντός πενταετίας από τους κατόχους τους.