Έχει χυθεί πολύ μελάνι για το τι είναι το στρες, τι προκαλεί πως καταστρέφει την καθημερινότητα μας, τις σχέσεις μας, πώς μας αρρωσταίνει και μας κάνει απίστευτα ‘ τοξικούς’ για τους εαυτούς μας πρώτα, για τους κοντινούς μας κατόπιν και για το περιβάλλον τελικά ….κατά μια έννοια πολύ ιδιαίτερη είμαστε τοξικότεροι για τον κόσμο όντας στρεσαρισμένοι σε μεγαλύτερο βαθμό – ίσως- από ότι είναι τα χημικά απόβλητα που χύνονται στις θάλασσες και αντίστοιχα από ότι είναι τα δηλητηριώδη αέρια που μολύνουν την ατμόσφαιρα …συγγραφικές υπερβολές; Ίσως όχι και τόσο….οι νέες θεωρίες της κβαντικής φυσικής τείνουν να επιβεβαιώσουν τη σύνδεση μας σε ένα βαθύτερο και ενεργειακό επίπεδο με τον κόσμο που μας περιβάλλει….και η νευροφυσιολογία μετρά το στρες που βιώνουμε στην καθημερινότητα μας διαχωρίζοντας το φυσιολογικό- που προκαλείται από οποιαδήποτε αλλαγή – από το γνωστικό στρες που το δημιουργούμε οι ίδιοι βάσει των αντιλήψεων μας για το πως πρέπει να είναι τα πράγματα. Αυτός ο διαχωρισμός είναι καθοριστικής σημασίας αφού μας θέτει προ των ευθυνών μας των προσωπικών αλλά και συλλογικών για το πόσο τελικά επιλέγουμε να στρεσαριστούμε από τα συμβάντα της καθημερινότητας μας ή της ζωής μας εν γένει και τι επιπτώσεις έχει αυτή μας η επιλογή στους εαυτούς μας και στο περιβάλλον ….
Nαι καλά διαβάσατε πόσο επιλέγουμε γιατί τελικά και το πόσο- σε ένταση και χρόνο- θα στρεσαριστούμε είναι προσωπικό θέμα μας και απόρροια του πως επιλέγουμε να βιώσουμε την καθημερινότητα μας…..
Επιλέγουμε….είναι ενδιαφέρουσα λέξη και εξόχως αναστατωτική τολμώ να γράψω!
Μας τοποθετεί στο επίκεντρο των εξελίξεων και όχι στην περιφέρεια… μας κάνει δημιουργούς και όχι ουραγούς μιας πραγματικότητας που νομίζουμε ότι τρέχουμε να την προλάβουμε… μας χαλάει το σενάριο που πάντα έχει τους άλλους στο ρόλο του ‘κακού’… η/ο κακή/ός σύζυγος, η/ο στριφνή/ός γκόμενα/ος, το αυστηρό χωρίς κατανόηση αφεντικό, ο/η συνάδελφος που μας επιβουλεύεται και ευχαρίστως θα καθότανε στην ζεστή μας καρεκλίτσα αυτή τη δική μας κατάδικη μας που με τόσο κόπο τη βρήκαμε και κάτσαμε, το παιδί που χαράζει το δικό του δρόμο σε πείσμα των προσδοκιών μας και των ονείρων μας για εκείνο….που φλέγεται να υπερβεί τα πρότυπα κοντά στα οποία βρέθηκε να ζει, να χτίσει τη ζωή του με τα υλικά της δικής του επιλογής και να τη ζήσει!
Ο μόνος – ίσως- τρόπος να επιβιώσει κανείς μετά από μια διαπίστωση τόσο καίριας σημασίας και ποιότητας είναι να ‘χωνέψει’ – χωρίς ανθρακούχο νερό- το γεγονός ότι είναι δική μας ευθύνη το πώς να αποδεχόμαστε και πώς να ζούμε μέσα από αυτό που υπάρχει ως κατάσταση της άμεσης πραγματικότητας μας όπως επίσης είναι δική μας ευθύνη η δημιουργία αυτής της άμεσης πραγματικότητας μας….είναι η απαρχή της προσωπικής λύσης του καθένα για το πως να διαχειρίζεται το υπαρκτό ή το προκάτ- γνωστικό-στρες της πραγματικότητας του αυτή η θεμελιώδης αποδοχή και η συνειδητή επιλογή της ανάληψης της ευθύνης…..την ευθύνη για την απόλυση της Λίντας αναλαμβάνει η Λίντα….την ευθύνη για το διαζύγιο της Μαρίκας αναλαμβάνει η Μαρίκα…την ευθύνη για το χωρισμό του Ανδρέα αναλαμβάνει ο Ανδρέας….την ευθύνη για τη χρεωκοπία της Λίζας αναλαμβάνει η Λίζα….την ευθύνη για το ότι ο Στέλιος δεν έκανε παιδιά αναλαμβάνει ο Στέλιος! Και ναι σίγουρα σε όλα τα παραπάνω υπάρχουν αντιρρήσεις, αγανάκτηση, σηκωμένα φρύδια, χέρια που φασκελώνουν την οθόνη του κομπιούτερ και άλλα τέτοια γλυκά και τρυφερά….αγαπητοί και αγαπημένοι αναγνώστες δε λέει και τίποτα φοβερό αυτό το άρθρο πέραν του ότι αφεντικό της προσωπικής του πραγματικότητας είναι ο καθένας μας και ας το παραδεχτούμε κοιτάζοντας τον καθρέφτη μας ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός….αν απεμπολούμε αυτή την κυριότητα σημαίνει πολύ απλά ότι κάτι κερδίζουμε ‘ κοτσάροντας’ την ταμπελίτσα ‘θύμα’, ‘δεν ήμουνα εγώ ο υπεύθυνος’, ‘ δυστυχισμένος’, ‘ χαμένη υπόθεση’ ….θυμηθείτε ότι καμία υπόθεση δεν είναι πραγματικά χαμένη μέχρι να την ξεγράψουμε οι ίδιοι….
Τώρα βέβαια, για να λέμε και του στραβού του δίκιο, αν μια ζωή κάποιος ‘φοράει’ την ταμπελίτσα ‘θύμα’ είναι κομματάκι δύσκολο να ροβολήσει τις πλαγιές της καθημερινότητας του φορώντας την ταμπελίτσα ‘αφεντικό της πραγματικότητας μου’ από τη μια στιγμή στην άλλη…το σίγουρο είναι όμως ότι μπορεί κανείς σταδιακά να μεταμορφώσει την αντίδραση του στα στρεσσογόνα-αντικειμενικά στρεσσογόνα ή γνωστικά στρεσσογόνα- ερεθίσματα της καθημερινότητας του- επανεκπαιδεύοντας τον εαυτό του στο πως προσλαμβάνει και βιώνει τα πράγματα και τις καταστάσεις…γνωστικοσυμπεριφοριστικές τεχνικές, βιοανάδραση, νευροανάδραση είναι μόνο μερικές από τις μεθόδους που καλύπτουν αυτή την ανάγκη μας για επανεκπαίδευση με στόχο τι άλλο παρά την ευτυχία;
Παρακάτω φαίνονται και μερικές χρήσιμες τεχνικές καθημερινής εφαρμογής:
-
Παρατηρείστε πώς κατηγοριοποιείτε πράγματα και καταστάσεις. Το τι ‘ετικέτα’ θα βάλετε σε μια κατάσταση που συμβαίνει θα παίξει καθοριστική σημασία στο πως το σώμα σας και ο εαυτός σας ο ίδιος θα ζήσει αυτή την κατάσταση. Αφιερώστε λίγο χρόνο πριν βάλετε το χαρτάκι ‘χαρούμενο’, ‘λυπηρό’, ‘απαράδεκτο’, ‘όχι δεν υπάρχει δεν μπορεί να συμβαίνει σε εμένα αυτό’…. είναι στο χέρι σας να ‘χρωματίσετε’ με φωτεινά χρώματα ακόμα και μια δύσκολη κατάσταση όπως είναι ένας χωρισμός – αν τελικά έχετε αποφασίσει ότι είναι μια εμπειρία που αξίζει να τη ζήσετε γιατί σας βοηθάει να ωριμάσετε και να βγάλετε στην επιφάνεια ποιότητες του χαρακτήρα σας που δεν ξέρατε ότι υπήρχαν και ποτέ δε θα τις μαθαίνατε αν τα πράγματα δεν ερχόντουσαν τόσο μα τόσο όπως νομίζετε ‘στραβά’! – Είναι επίσης στο χέρι σας να χρωματίσετε μια τέτοια δύσκολη κατάσταση με τα μελανότερα χρώματα, να βουλιάξετε κάτω από το βάρος αυτής της εμπειρίας που σας ρίχνει στα τάρταρα της κακής διάθεσης, να πάθετε κατάθλιψη, να βάλετε κιλά και να περιφέρεστε σαν την άδικη κατάρα χωρίς να μάθετε ποτέ πόση δύναμη έχετε αφού τα πράγματα πήγαν τόσο μα τόσο όπως νομίζετε ‘στραβά’!
-
Σβήστε συνειδητά και αντικαταστήστε τις σκέψεις που σας στρεσάρουν ή για να το πούμε πιο σωστά έχετε επιτρέψει να σας αναστατώνουν…το κάνετε όλη ώρα στον υπολογιστή σας…κάτι δεν ‘κολλάει’ στο φτιάξιμο του κειμένου οπότε απλά πολύ απλά χωρίς φορτίσεις και ιδιαίτερη ανάλυση το πετάτε και/ή το αντικαθιστάτε με την πιο πρόσφορη επιλογή. Κάτι αντίστοιχο οφείλουμε να κάνουμε και με το γνωστικό μας οικοδόμημα δηλαδή το σύνολο των πεποιθήσεων μας που το έχουμε αναγάγει σε εγχειρίδιο με προσωπικές οδηγίες προς ναυτιλομένους …οδηγίες του πως να πλοηγούν στη θάλασσα της καθημερινότητας…παράδειγμα: περιμένετε να σας τηλεφωνήσει κάποιος/α σημαντικός/ή για εσάς που υποσχέθηκε ότι θα τηλεφωνούσε και τελικά το πολυπόθητο τηλεφώνημα δε γίνεται ποτέ….αν στο γνωστικό σας οικοδόμημα υπάρχει κεφάλαιο που να αναφέρεται στο ότι όποιος υποσχέθηκε να τηλεφωνεί οφείλει πάσει θυσία να κρατάει την υπόσχεση του ακόμα και αν έχει ναυαγήσει στα Κουφονήσια και όλοι τον έχουν για νεκρό τότε είναι πολύ πιθανό ότι θα χαλάσετε όχι μόνο τη ζαχαρένια σας αλλά και τον εαυτό σας τον ίδιο ίσως και τη σχέση σας με αυτό το άτομο επιβάλλοντας του ποινές δυσβάσταχτες για το ατόπημα του να μην τηλεφωνήσει. Αλλάζοντας αυτή την πεποίθηση συνειδητά και χωρίς να το φέρετε βαρέως το πρώτο που καταφέρνετε είναι να έχετε εσείς για εσάς μια πιο ομαλή και αποφορτισμένη καθημερινότητα επιτρέποντας στο άλλο άτομο να δράσει χωρίς πίεση και κυρίως χωρίς καταπίεση!
-
Χρησιμοποιείστε τη φαντασία σας προς όφελος σας! Όταν η κατάσταση που βιώνετε είναι δύσκολη ανατρέξετε σε μια περίοδο της ζωής σας που ζούσατε πιο χαλαρά…όσο παιδαριώδες και αν ακούγεται η τεχνική λειτουργεί σαν αερόσακος αφού ο εγκέφαλος μας δεν ξεχωρίζει τη φανταστική μας πραγματικότητα του παρελθόντος την οποία αναπολούμε από την πραγματικότητα την οποία ζούμε οπότε αν εσείς ανατρέξετε σε μια περίοδο ηρεμίας σιγά σιγά θα αρχίσετε να βιώνετε ηρεμία μέσα στον αχό και την αντάρα της τρέχουσας κατάστασης.
-
Πάρτε μια απόσταση από την πραγματικότητα σας και δείτε λίγο τη ζωή σας σαν ταινία με εσάς σκηνοθέτη….εσείς αποφασίζετε ποιά γεγονότα είναι σημαντικά και ποιά δε θα περάσουν το τελικό μοντάζ! Δείτε στην οθόνη του μυαλού σας σκηνές της καθημερινότητας σας που σας ‘τσιτώνουν’ και απομυθοποιείστε τες. Αν το αφεντικό σας σας στρεσάρει και ανησυχείτε για το πως θα τον αντιμετωπίσετε δείτε τον ντυμένο μπαλαρίνα από τη λίμνη των κύκνων ή μικρύνετε το σώμα του στο προσωπικό σας πλάνο ή σκεφτείτε ότι η φωνή σας είναι βαθύτερη και δυνατότερη σε ένταση από τη δική του ή και όλα τα παραπάνω ταυτοχρόνως! Θυμηθείτε ότι αλλάζοντας την προοπτική με την οποία βλέπετε, βιώνετε, ζείτε ένα θέμα αφενός δημιουργείτε περισσότερες πιθανές διεξόδους για φυσιολογικοποίηση της κατάστασης αφετέρου θυμάστε – και είναι εξαιρετικά σημαντικό να το θυμάστε- ότι εσείς και μόνο εσείς αποφασίζετε το πως θα ζήσετε και το πόσο θα υποφέρετε ή θα χαρείτε από το ο, τιδήποτε συμβαίνει!
-
Θυμηθείτε τι είναι σημαντικό και πολύτιμο για εσάς! Γράψτε 7 πράγματα τα οποία εκτιμάτε περισσότερο στη ζωή σας, στείλτε τα στον εαυτό σας με mail, βάλτε τα στην οθόνη του υπολογιστή και με ένα σημείωμα στον καθρέφτη του μπάνιου για να τα βλέπετε κάθε πρωί και να σας θυμίζουν ότι οι άνθρωποι είναι σημαντικότεροι από τα αποκτήματα…με αυτό τον απλό τρόπο θα θυμάστε πάντα ότι είστε κομμάτι μιας μεγαλύτερης εικόνας τα πλαίσια και το περιεχόμενο της οποίας τα αποφασίζετε εσείς!
-
Φιλοσοφείστε λίγο την όποια κατάσταση σας στρεσάρει και δείτε αν υπάρχει κάτι για να μάθετε, κάτι να επαναπροσδιορίσετε, κάτι να ξεπεράσετε εξαιτίας της…εμμένοντας αδιέξοδα στην αναστάτωση που σας δημιουργεί δεν κερδίζετε και τίποτα εκτός από πόνο και αναστάτωση εσωτερική και εξωτερική. Βγάλτε ένα συμπέρασμα που να σας οδηγεί σε δράση και αποτέλεσμα και θυμηθείτε ότι παρόλο που το κάθε τι που συμβαίνει έχει τη θέση του στη ζωή σας το πόσο μεγάλη σε ένταση και έκταση θα είναι αυτή η θέση είναι στην ευχέρεια σας να το αποφασίσετε…φροντίστε λοιπόν να μην αφιερώνετε δυσανάλογα ποσά ενέργειας και προσοχής σε καταστάσεις που σας στρεσάρουν και αν παρόλα αυτά το κάνετε φροντίστε να έχετε την ετοιμότητα και την εγρήγορση να το συνειδητοποιήσετε και εγκαίρως να το αλλάζετε προς όφελος σας!
Leave a Reply