ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ

Στα Λεξικά, η λέξη Ένοχος είναι συνώνυμη του υπεύθυνος. Η λέξη όμως υπεύθυνος είναι σαφώς θετικά φορτισμένη. Λέμε π.χ. υπεύθυνος τεχνίτης, γιατρός, δικαστικός κ.τ.λ. χωρίς να υπάρχει καθόλου η έννοια της ενοχής. Αυτό σημαίνει ότι ο Ένοχος, είναι μεν υπεύθυνος , αλλά ο υπεύθυνος μιας αρνητικής  πράξης εξ αιτίας της οποίας υποφέρει εσωτερικά (Εν-έχει), πάσχει , τελεί υπό το κράτος έντασης , άμυνας, αγωνίας, φόβου.

Καταστάσεις που δεν του επιτρέπουν να σκέφτεται ελεύθερα και να δρα φυσιολογικά με χαρά και ευχαρίστηση, με αποτέλεσμα να διαπράττει συχνά λάθη, τα οποία του προσθέτουν νέες Ενοχές κ.ο.κ. Ένας φαύλος κύκλος δηλαδή που κάνει τη ζωή του Ενόχου μαρτυρική.

Εύκολα λοιπόν συμπεραίνεται πόσο αποτελεσματικό όπλο είναι η τεχνητή Ενοχοποίηση, στη διάθεση Αυτού που ασκεί ένα οποιοδήποτε είδος εξουσίας. Κρατική, θρησκευτική, εκκλησιαστική, στρατιωτική, οικογενειακή, φιλική, ερωτική, εργασιακή, οικονομική, καλλιτεχνική κ.λ.π.  με το να προσάπτει, να εμφυσά, να εμπνέει, να καταχωρεί, ή να επιρρίπτει Ενοχές σ’ ένα άτομο, μια ομάδα, ή ένα σύνολο μεγάλου πλήθους.

Διότι όποιος αισθάνεται Ένοχος, πολύ εύκολα υπακούει, υποτάσσεται και χειραγωγείται.

Φοβάται μήπως αποκαλυφθεί η Ενοχή του και δείχνει υπερβολικά πειθήνιος και υπάκουος, ή υποκρίνεται τον ευγενικό, τον εργατικό, τον πράο, τον υπεράνω πάσης υποψίας.

Έτσι η αντίφαση που βιώνει ο Ένοχος, δηλαδή του ποιος είναι πραγματικά και του ποιος θέλει να φαίνεται ότι είναι, του δημιουργεί εσωτερικές συγκρούσεις που βαθμηδόν υποσκάπτουν το νευρικό του σύστημα, με συνέπεια να μειώνεται συνεχώς η αμυντική ικανότητα του οργανισμού ενάντια στις ψυχικές και σωματικές παθήσεις που καραδοκούν.

Μ’ άλλα λόγια, τα νοσηλευτικά ιδρύματα είναι στη πλειοψηφία τους γεμάτα από άτομα τα οποία η σύγχρονη κοινωνία τεχνηέντως έχει καταστήσει Ένοχα και έχουν πεισθεί υποσυνείδητα ότι η ασθένειά τους είναι κατά κάποιον τρόπο μια δίκαιη τιμωρία  που τους επιβάλει ο ίδιος τους ο εαυτός, σαν πληρωμή των Ενοχών τους. Όλα αυτά βεβαίως σε συνδυασμό με τον αφύσικο τρόπο διαβίωσης και διατροφής μέσα σε ένα βεβιασμένο φυσικό περιβάλλον.

Αίφνης δηλαδή ο σύγχρονος άνθρωπος αισθάνεται πως είναι:

ΕΝΟΧΟΣ για το προπατορικό αμάρτημα.

ΕΝΟΧΟΣ για την αδυναμία αρίστευσης στο σχολείο.

ΕΝΟΧΟΣ απέναντι σε κάποιο θρησκευτικό Κανόνα.

ΕΝΟΧΟΣ διότι δεν μπορεί να ανταποδώσει τις θυσίες που έκαναν οι γονείς του για το καλό του.

ΕΝΟΧΟΣ διότι η μάρκα του τσιγάρου είναι κατώτερης ποιότητας από αυτήν που διαφημίζεται.

ΕΝΟΧΟΣ επειδή δεν κατάφερε να αγοράσει ένα πολυτελές αυτοκίνητο.

ΕΝΟΧΟΣ επειδή οι ερωτικές του σχέσεις υστερούν θεαματικά εκείνες ενός ποδοσφαιριστή ή ενός Στάρ.

ΕΝΟΧΟΣ διότι άργησε 4 λεπτά στη δουλειά του, την οποία δεν αγαπά και ιδιέταιρα και χίλιες άλλες δυο Ενοχές, που έντεχνα και μεθοδικά εμβολιάζονται στη συνείδηση του ανθρώπου από τις όποιες εξουσίες.

Αλλά εν κατακλείδι αληθινά Ένοχος προς τον Εαυτό του και μόνο, είναι εκείνος που δεν κάνει καμία προσπάθεια να απαλλαγεί από τις Ένοχές του.

Υ.Γ. Συντάκτης του παρόντος είναι ένας παλιός φίλος που με το όνομα Γιάννης Τσατσάγιας.

evangelos@varelidis.gr;
ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ