ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ

Τι ακριβως συνεβη?

Ποσοι και ποιοι εμπλεκονται?

Η ιστορία με το ιρανικό πετρέλαιο στην Κάρυστο έχει σκανδαλώδη ουρά…

Η ανεξαρτησία του ιδιόμορφου ελληνικού κράτους, που συμπλήρωσε 200 έτη ζωής είναι αντικείμενο εκτεταμένων ιστορικών αναλύσεων.

Πέρα όμως από την ιστορική ανάλυση, καθοριστικό ρόλο για το τί σημαίνει ελληνικό κράτος, σε ποιους νόμους, σε ποιους θεούς υπακούει, παίζει το βιωματικό στοιχείο!

Οι παλιότερες γενιές Ελλήνων ένιωσαν στο πετσί τους τί σημαίνει εξάρτηση και υποτέλεια.

Την πλήρωσαν πολλαπλώς.

Σήμερα αυτά θεωρούνται passés. Και υπερβολικά.

Δεν υπάρχουν ιστορικές αποδείξεις ότι οι ΗΠΑ σχεδίασαν ή γνώριζαν το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου, διδάσκει τους φοιτητές του καθηγητής της Σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας.

Είναι, βέβαια, μια άποψη κι αυτή, αντίθετη με τον “αστικό μύθο” της δεκαετίας του 1970 και του 1980 ότι δήθεν για πολλά δεινά στη χώρα μας φταίνε οι Αμερικανοί.

Όχι, λένε κάποιοι ψύχραιμοι ιστορικοί και αναλυτές, οι Αμερικανοί δεν είναι ένοχοι για δεινά της Ελλάδας, ούτε άλλωστε γι’ αυτά της Ουκρανίας!

Τί ρόλο παίζουν, λοιπόν, οι Αμερικανοί στα ελληνικά πράγματα;

Ενδεικτική εν προκειμένω η μικρή ιστορία που ακολουθεί.

Τον περασμένο Μάρτιο, ένα ρωσικής ιδιοκτησίας δεξαμενόπλοιο με ιρανική σημαία (το Lana) ρυμουλκήθηκε με μηχανική βλάβη στην Κάρυστο.

Με παραγγελία του US Justice Department που διαβιβάσθηκε στο ελληνικό Υπουργείο Δικαιοσύνης, ζητήθηκε η κατάσχεση του σκάφους, με την αιτιολογία ότι ανήκε σε ρωσική εταιρεία, εναντίον της οποίας υφίσταντο κυρώσεις από ΗΠΑ και ΕΕ.

Η Ανεξάρτητη Αρχή Καταπολέμησης Μαύρου Χρήματος έδωσε εντολή κατάσχεσης του σκάφους, την οποία ανακάλεσε μετά 72 ώρες, όταν απεδείχθη ότι ιδιοκτήτρια ήταν ρωσική εταιρεία μη περιλαμβανόμενη σε όσες ρωσικές εταιρείες αντιμετωπίζουν κυρώσεις.

Ακούραστο, το US Justice Department επανήλθε με αίτημα κατάσχεσης όχι πλέον του σκάφους, αλλά του φορτίου του, υποστηρίζοντας ότι τα έσοδα από το ιρανικό πετρέλαιο (αγοραστής ήταν άλλη ρωσική εταιρεία, επίσης μη υποκείμενη σε κυρώσεις) θα χρηματοδοτούσαν την “τρομοκρατία”.

Η εισαγγελέας Χαλκίδος δέχθηκε τα αμερικανικά επιχειρήματα και δέσμευσε το φορτίο για περίοδο έξι μηνών που λήγει στις 10 Οκτωβρίου.

Το Λιμενικό, δίχως να το προβλέπει η εισαγγελική απόφαση, μετάγγισε 60.000 μετρικούς τόνους φορτίου από το δεξαμενόπλοιο Lana στο ελληνόκτητο και υπό αμερικανική σημαία δεξαμενόπλοιο Ice Energy, ιδιοκτησίας Προκοπίου.

Η απόφαση για το ιρανικό πετρέλαιο

Στις 7 Ιουνίου, το Συμβούλιο Εφετών Xαλκίδας ανέτρεψε την απόφαση της εισαγγελέως, κάνοντας αποδεκτή την έφεση δικηγόρου της ιρανικής πλευράς.

Διέταξε την απόδοση του κατασχεθέντος φορτίου στο Lana, το οποίο για τον σκοπό αυτό κατέπλευσε από την Κάρυστο στον Πειραιά και αγκυροβόλησε μισό ναυτικό μίλι από το Ice Energy στη ράδα του λιμανιού.

Στις αρχές Ιουλίου δύο εταιρείες αμερικανικών συμφερόντων προσέφυγαν στον Άρειο Πάγο, ζητώντας την ακύρωση της απόφασης του Συμβουλίου Εφετών Χαλκίδας.

Η Απόφαση του Αρείου Πάγου δημοσιεύθηκε την Τρίτη 24 Ιουλίου, απορρίπτοντας την προσφυγή με το αιτιολογικό ότι οι προσφυγόντες δεν είχαν έννομο συμφέρον.

Ως έχουν σήμερα τα πράγματα, ισχύει τελεσίδικα η απόφαση του Συμβουλίου Εφετών Χαλκίδας που διατάσσει την επαναπόδοση των 60.000 μετρικών τόνων στο ιρανικό δεξαμενόπλοιο.

Σε συνέχεια αυτής υπάρχει και σχετική απόφαση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας.

Αυτό που δεν υπάρχει, όμως, είναι η εκτέλεση των αποφάσεων αυτών! Διότι το Ice Energy είναι αμερικανικό έδαφος και όπως διακηρύσσει ο Έλληνας πλοίαρχός του, το φορτίο αποτελεί περιουσία της αμερικανικής κυβέρνησης και θα παραδοθεί στα μέσα Οκτωβρίου στο Galverston του Τέξας!

Να λοιπόν που η Ελλάδα προβαίνει και σε δωρεές πετρελαίου προς την χειμαζόμενη αμερικανική οικονομία, βοηθώντας ταυτόχρονα τους καλούς εισαγγελείς του US Justice Department να εισπράξουν και τα προβλεπόμενα bonus για το κατασχεθέν ιρανικό πετρέλαιο.

Από την πλευρά τους, οι Ιρανοί από τις αρχές Μαΐου κρατούν δύο ελληνικά δεξαμενόπλοια (ιδιοκτησίας Διαμαντίδη και Πολέμη) πολλαπλάσιας αξίας του παλαιού Lana και με τετραπλάσιο φορτίο αργού πετρελαίου.

Δύο ελληνικά δεξαμενόπλοια

Τα δύο αυτά δεξαμενόπλοια συνελήφθησαν σε διεθνή ύδατα στα Στενά του Ορμούζ από Ιρανούς και οδηγήθηκαν στο ιρανικό λιμάνι Μπαντάρ Αμπάς όπου και παραμένουν ως εμπράγματη ασφάλεια για το ιρανικό πετρέλαιο που κατάσχεσε η Ελλάδα στην Κάρυστο και αρχικά “δώρισε” στους Αμερικανούς, για τους οποίους οι αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων έχουν αξία όση και το χαρτί πάνω στο οποίο είναι γραμμένες.

Είναι γνωστοί οι κίνδυνοι που διατρέχει η ελληνική ναυτιλία από την αυθαίρετη κατάσχεση του ιρανικού φορτίου στην Κάρυστο και κυρίως για την ακόμα πιο αυθαίρετη μη απόδοσή του, κόντρα στην απόφαση και του Αρείου Πάγου!

Φαντάζεστε να είχαμε κατασχέσει αμερικανικό πετρέλαιο επειδή μας το είχαν ζητήσει οι Ιρανοί!

Ωστόσο, οι κίνδυνοι για την ελληνική ναυτιλία στον Κόλπο και η –απροσχημάτιστη πλέον– υπονόμευση του ενεργειακού εφοδιασμού της Δύσης είναι προφανείς.

Η υπονόμευση προκύπτει ως ιρανικά αντίποινα σε ελληνόκτητα και ελληνικής σημαίας δεξαμενόπλοια, τα οποία αθροιστικά αποτελούν το 40% των δεξαμενοπλοίων που διακινούν κάθε είδους ενέργεια από τα κράτη του Κόλπου προς την Δύση.

Δεν θα ασχοληθούμε, όμως, με αυτή την πτυχή σήμερα.

Το θέμα μας είναι πολύ πιο άμεσα οδυνηρό.

Ποιος κάνει κουμάντο στη ράδα του Πειραιά;

Ο Άρειος Πάγος, τα ελληνικά Δικαστήρια, το Κράτος Δικαίου, η ελληνική Κυβέρνηση;

Έτσι θα έπρεπε, αλλά τα γεγονότα δείχνουν ότι τελικώς κουμάντο κάνει το US Justice Department και οι άνθρωποί του στα μέρη μας.

Σ’ αυτούς περιλαμβάνονται και όσοι έχουν ενδυθεί κατά καιρούς κι άλλη “προβιά”.

Σε τελευταία ανάλυση, το ερώτημα είναι απλό: Ποιοι είναι οι πραγματικοί πειρατές σ’ αυτή την υπόθεση;