«Εάν δεν είσαι ικανός να εκνευρίζεις κανέναν με τα γραπτά σου, τότε να εγκαταλείψεις το επάγγελμα»

ΩΡΑ ΕΛΛΑΔΟΣ

Επικοινωνία εδώ

Για σχόλια, καταγγελίες και επικοινωνία στο

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΘΕΜΑΤΩΝ

Ενημέρωση των αναγνωστών.

Προσοχή στις απάτες, η ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ και ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ δεν φέρει καμία ευθύνη για οποιαδήποτε συναλλαγή με κάρτες η άλλον τρόπω και άλλα στον όνομά της, Ή στο όνομα του κυρίου Γ. Θ, Χατζηθεοδωρου. Δεν έχουμε καμία χρηματική απαίτηση από τους αναγνώστες με οποιοδήποτε τρόπο.
Αγαπητοί αναγνώστες η ανθελληνική και βρόμικη google στην κορυφή της ιστοσελίδας όταν μπείτε, αναφέρει μη ασφαλής την ιστοσελίδα, ξέρετε γιατί;;; Διότι δεν της πληρώνω νταβατζιλίκι, κάθε φορά ανακαλύπτει νέα κόλπα να απειλή. Η ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ σας εγγυάται, ότι δεν διατρέχετε κανένα κίνδυνο, διότι πληρώνω με στερήσεις το ισχυρότερο αντιβάριους της Eugene Kaspersky, όπως δηλώνει και ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Kaspersky Lab "Πιστεύουμε ότι όλοι μας δικαιούμαστε να είμαστε ασφαλείς στο διαδίκτυο. Eugene Kaspersky

Ανακοίνωση

Τη λειτουργία μίας νέας γραμμής που αφορά τον κορωνοϊό ανακοίνωσε ο Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας. Ο Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας ανακοινώνει, ότι από σήμερα 07.03.2020 λειτουργεί η τηλεφωνική γραμμή 1135, η οποία επί 24ώρου βάσεως θα παρέχει πληροφορίες σχετικά με τον νέο κοροναϊό.

Πού μπορεί να απευθυνθεί μια γυναίκα που πέφτει θύμα ενδοοικογενειακής βίας;

«Μένουμε σπίτι θα πρέπει να σημαίνει πως μένουμε ασφαλείς και προστατευμένες. Για πολλές γυναίκες, όμως, σημαίνει το ακριβώς αντίθετο. Εάν υφίστασαι βία στο σπίτι, δεν είσαι μόνη. Είμαστε εδώ για σένα. Μένουμε σπίτι δεν σημαίνει ότι υπομένουμε τη βία. Μένουμε σπίτι δεν σημαίνει μένουμε σιωπηλές. Τηλεφώνησε στη γραμμή SOS 15900. Οι ψυχολόγοι και οι κοινωνικοί λειτουργοί της γραμμής θα είναι εκεί για σε ακούσουν και να σε συμβουλέψουν. Δεν μπορείς να μιλήσεις; Στείλε email στο sos15900@isotita.gr ή σε οποιοδήποτε από τα Συμβουλευτικά Κέντρα ” λέει σε ένα βίντεο που ανέβασε στο Instagram της η Ελεονώρα Μελέτη.

Προς ενημέρωση στους αναγνώστες. 4/8/2020

Η ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ δεν ανάγκασε ποτέ κανένα να κάνει κάτι με παραπλανητικές μεθόδους, αλλά ούτε με οποιοδήποτε τρόπο. Ο γράφων είμαι ένας ανήσυχος ερευνητής της αλήθειας. Και αυτό το κάνω με νόμιμο τρόπο. Τι σημαίνει αυτό; ότι έχω μαζέψει πληροφορίες επιστημονικές και τις παρουσιάζω, ή αυτούσιες, ή σε άρθρο μου που έχει σχέση με αυτές τις πληροφορίες! Ποτέ δεν θεώρησα τους αναγνώστες μου ηλίθιους ή βλάκες και ότι μπορώ να τους επιβάλω την γνώμη μου. Αυτοί που λένε ότι κάποια ιστολόγια παρασέρνουν τον κόσμο να μην πειθαρχεί… Για ποιο κόσμο εννοούν;;; Δηλαδή εκ προοιμίου θεωρούν τον κόσμο βλάκα, ηλίθιο και θέλουν να τον προστατέψουν;;; Ο νόμος αυτό το λέει για τους ανώριμους ανήλικους. Για τους ενήλικους λέει ότι είναι υπεύθυνοι για ότι πράττουν. Στον ανήλικο χρειάζεται ένας διπλωματούχος ιδικός για να τον δασκαλέψει, καθηγητής, δάσκαλος. Στους ενήλικες δεν υπάρχει περιορισμός. Ποιος λέει και ποιος ακούει, διότι ο καθένας ενήλικος είναι υπεύθυνος και προς τους άλλους και προς τον εαυτό του.

Η ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Άρθρο 3)Το παγκόσμιο εξουσιαστικό σύστημα του τρίτου Ράιχ κάνει την τελική επίθεση κατά του ανθρώπου και της γης, με ορόσημο την Ατζέντα 2030

 Δίκη Νυρεμβέργης α

Η ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΝΥΡΕΜΒΕΡΓΗΣ

Έχοντας αυτή την δήλωση θα δούμε την πραγματική απάτη της δίκης της Νυρεμβέργης!

Ο Χέρμαν Γκέρινγκ, αρχηγός της γερμανικής Αεροπορίας και ουσιαστικά δεύτερος στην ιεραρχία του κόμματος, δηλώνει: «Προσχώρησα στο κόμμα ακριβώς γιατί ήταν επαναστατικό, όχι τόσο για το ιδεολογικό του περιεχόμενο.

Όλη η συνωμοτική ιδέα ήταν παράλογη.

 Είχαμε εντολές να υπακούμε στο κράτος.

Δεν ήμασταν μία ομάδα εγκληματιών που συναντιόταν στα δάση μέσα στο σκοτάδι για να σχεδιάσει μαζικές δολοφονίες.

 Οι πραγματικοί συνωμότες λείπουν: ο Χίμλερ, ο Μπόρμαν και ο Γκέμπελς».

Πιστεύω για τον Β’ΠΠ.

Πραγματικά, Οι ευθυνες ειναι σε ολους τους λεγομενους Συμαχους?

Δεν περιμένω από την Αμερική  να παραδεχτεί την ενοχή της και να κάνει και αναφορά σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι, αυτά δεν είναι εγκλήματα πολέμου;;;;.

 Όταν η ηθική και ο πατριωτισμός διαστρεβλώνουν την κρίση των υπαίτιων γεννάται το ερώτημα “είμαστε υπεύθυνοι για τις πράξεις μας σε καιρό πολέμου;”

 Εν τέλει, αποδεικνύεται πως δεν είναι όλα όπως φαίνονται, δεν είναι όλα τόσο απλά.

(Η κινητικότητα που παρατηρείται από τη διεθνή κοινότητα κατά την τελευταία δεκαετία σε θέματα εγκλημάτων πολέμου, προσδίδει μια ιδιαίτερη επικαιρότητα στη Δίκη της Νυρεμβέργης, της πρώτης δίκης με τα χαρακτηριστικά της απονομής διεθνούς ποινικής δικαιοσύνης.

Το δεδικασμένο της δίκης αποτελεί προηγούμενο και εφαλτήριο για το σημερινό προβληματισμό σχετικά με την ίδρυση και τις πραγματικές προοπτικές του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου.

Με την παράδοση της Γερμανίας, αλλά και αρκετά πριν από αυτήν, οι ηγέτες της Μ. Βρετανίας, της Σοβιετικής Ένωσης και των Η.Π.Α. επικεντρώθηκαν στο ζήτημα της τιμωρίας των κυριοτέρων Γερμανών εγκληματιών πολέμου και κατέληξαν στη σύσταση ενός ιδιότυπου και ad hoc διεθνούς δικαστηρίου.

Διάχυτο, άλλωστε υπήρξε το ”λαϊκό” αίτημα και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, προκειμένου να τιμωρηθούν οι πρωταίτιοι του πολέμου.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο η Δίκη της Νυρεμβέργης σημαίνει για πολλούς την τυπική λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, με την καταδίκη του ναζισμού και την ηθική δικαίωση των ανά τον κόσμο πληγέντων από τον πόλεμο.

Έτσι τουλάχιστον έχει καταγραφεί στην ιστορία.

 Ωστόσο, διάχυτη είναι η πλάνη σχετικά με τη σημασία της.

 Ελάχιστα είναι γνωστό στο ευρύ κοινό ποιοι ήταν οι κατηγορούμενοι, ποιες οι κατηγορίες που τους προσάφθηκαν και γιατί τελικά καταδικάστηκαν.

Στο τέλος του 20ου αιώνα, καθώς έχει μεσολαβήσει ο απαιτούμενος χρόνος για την άνευ πάθους και προκαταλήψεων αντιμετώπιση του θέματος, είναι καιρός να φωτισθούν όλες οι σκοτεινές πλευρές και διαδικασίες της πλέον πολύκροτης δίκης όλων των εποχών.

Ήταν νόμιμη η Δίκη της Νυρεμβέργης;

 Ήταν ουσιαστικά βάσιμο το κατηγορητήριο που σχηματίστηκε εναντίον των 22 κατηγορουμένων φυσικών προσώπων και των 7 ναζιστικών οργανώσεων;

Απονεμήθηκε πραγματική δικαιοσύνη ή εφαρμόστηκε υπό εκλεπτυσμένη μορφή το ”δίκαιο των νικητών”;

 Στο παρόν βιβλίο επιχειρείται ν’ αποδοθεί η ιστορική αλήθεια και σημασία της Δίκης της Νυρεμβέργης, εστιάζοντας την προσοχή στη δεδομένη ιστορική συγκυρία και στους εν γένει παράγοντες που καθόρισαν την έκβαση της δίκης.

Επιχειρείται ακόμη μια σύντομη επισκόπηση στην τύχη που επιφύλαξε η διεθνής πρακτική στις ”αρχές της Νυρεμβέργης” και στο δίκαιο του πολέμου έκτοτε, μέχρι τις πρόσφατες ”ανθρωπιστικές επεμβάσεις” του ΝΑΤΟ στο Ιράκ και στη Νέα Γιουγκοσλαβία.

 Δίκη Νυρεμβέργης: 70 χρόνια από την δίκη των Ναζί για τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.)

Operation Paperclip The Covert Project To Recruit Nazi

Η δίκη της Νυρεμβέργης διεξήχθη στις 20 Νοεμβρίου του 1945 και ολοκληρώθηκε την 1η Οκτωβρίου του 1946 – 24 πρωτοκλασάτα στελέχη των Ναζί και συνεργάτες του Αδόλφου Χίτλερ βρέθηκαν ενώπιον του Διεθνούς Στρατιωτικού Δικαστηρίου των Συμμάχων – Γιατί επελέγη η Νυρεμβέργη για την διεξαγωγή της δίκης;

Εβδομήντα χρόνια κλείνουν σήμερα από την διεξαγωγή της πολύκροτης δίκης της Νυρεμβέργης, που άρχισε στις 20 Νοεμβρίου του 1945 και ολοκληρώθηκε την 1η Οκτωβρίου του 1946.

Κατηγορούμενοι, 24 πρωτοκλασάτα στελέχη του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος και συνεργάτες του Αδόλφου Χίτλερ, καθώς και οκτώ ναζιστικές οργανώσεις.

Για την δίκη συστάθηκε από τους Συμμάχους, ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία και Σοβιετική Ένωση ένα Διεθνές Στρατιωτικό Δικαστήριο, που απαρτιζόταν από τέσσερα μέλη, ένα από κάθε χώρα, καθένα από τα οποία θα είχε και ένα αναπληρωματικό μέλος.

Οι τέσσερις κυρίως κατήγοροι του Διεθνούς Στρατοδικείου ήταν οι: Robert H. Jackson (Ηνωμένες Πολιτείες), Francois de Menthon (Γαλλία), Roman A. Rudenko (Σοβιετική Ένωση) και, Sir Hartley Shawcross (Μεγάλη Βρετανία), οι οποίοι εξέδωσαν κατηγορητήρια κατά 24 κορυφαίων αξιωματούχων των Ναζί.

Αρχικά είχε προταθεί από τους Σοβιετικούς η δίκη να γίνει στο Βερολίνο.

Όμως, καθώς η γερμανική πρωτεύουσα ήταν κατεστραμμένη από τον πόλεμο, επελέγη τελικά η δίκη να γίνει στο δικαστικό μέγαρο της Νυρεμβέργης, στη Βαυαρία.

Η επιλογή αυτή είχε πρακτική και συμβολική σημασία.

Αφενός, η πόλη εθεωρείτο γενέτειρα του εθνικοσοσιαλισμού, επειδή σε αυτή διεξαγόταν κάθε χρόνο το συνέδριο του εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος (NSDAP), αφετέρου, το δικαστικό μέγαρο της πόλης («Παλάτι Δικαιοσύνης»), ήταν το ιδανικό μέρος, αφού ήταν κτισμένο σε μια έκταση 22.000 τ.μ. με 530 γραφεία, 80 αίθουσες και διαθέσιμο κτήριο φυλακών.

Αεροφωτογραφία του Μέλαθρου της Δικαιοσύνης της Νυρεμβέργης, 2009

Μεταξύ των κατηγορουμένων ήταν: ο Χέρμαν Γκέριγκ (το άτομο που ο Χίτλερ είχε επιλέξει ως διάδοχο), ο Ρούντολφ Ες (δεύτερος τη τάξει του ναζιστικού κόμματος),

Χέρμαν Γκέριγκ

ο Γιοαχίμ φον Ρίμπεντροπ (υπουργός Εξωτερικών),

ο Βίλχελμ Κάιτελ (επικεφαλής των ένοπλων δυνάμεων),

ο Βίλελμ Φρικ (υπουργός Εσωτερικών),

Ερνστ Καλτενμπρούννερ

ο Ερνστ Καλτενμπρούνερ (επικεφαλής των σωμάτων ασφαλείας),

Χανς Φρανκ

ο Χανς Φρανκ (γενικός κυβερνήτης της κατεχόμενης Πολωνίας),

ο Κόνσταντιν φον Νόιρατ (κυβερνήτης της Βοημίας και της Μοραβίας),

 Έριχ Ρέντερ

ο Έριχ Ρέντερ (αρχηγός του πολεμικού ναυτικού),

 Καρλ Ντένιτς

ο Καρλ Ντένιτς (ο διάδοχος του Ρέντερ),

ο Άλφρεντ Γιόντλ (διοικητής των ένοπλων δυνάμεων),

 Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ

ο Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ (υπουργός για τις κατεχόμενες ανατολικές περιοχές),

 Μπάλντουρ φον Σίραχ

ο Μπαλντούρ φον Σιράχ (επικεφαλής της Χιτλερικής Νεολαίας),

ο Τζούλιους Στρέιχερ (εκδότης, ακραίος αντισημίτης και ναζιστής),

ο Φρίτς Ζάουκελ (υπεύθυνος για την κατανομή εργατικού δυναμικού για καταναγκαστικά έργα),

 Άλμπερτ Σπέερ

ο Άλμπερτ Σπέερ (υπουργός Εξοπλισμών) και

Άρτουρ Ζάις-Ίνκβαρτ

ο Άρτουρ Ζάις-Ίνκαρτ (επίτροπος για την κατεχόμενη Ολλανδία).

Μάρτιν Μπόρμαν

Ο Μάρτιν Μπόρμαν (ο υπασπιστής του Χίτλερ) δικάστηκε ερήμην, αφού εικάζεται ότι προσπάθησε να διαφύγει στο εξωτερικό, αλλά τελικά αυτοκτόνησε.

Εκτός από τους 24 κατηγορούμενους το Στρατιωτικό Δικαστήριο των Συμμάχων κήρυξε «εγκληματικές» και οκτώ οργανώσεις της ναζιστικής Γερμανίας, παρότι αυτές είχαν διαλυθεί.

 Πρόκειται για: Την κυβέρνηση του Γ’ Ράιχ, το Σώμα των πολιτικών ηγετών του Εθνικοσοσιαλιστικού Γερμανικού Εργατικού Κόμματος (NSDAP), την υπηρεσία προστασίας του NSDAP, (SS), την Μυστική Κρατική Αστυνομία (Γκεστάπο), τα Γερμανικά Τάγματα Εφόδου (SA), το Γενικό Επιτελείο του Γ’ Ράιχ και την Ανώτατη Διοίκηση της Βέρμαχτ (O.K.W.).

Η ανώτατη αρχή των Ναζί, ο Αδόλφος Χίτλερ, ήταν ο «μεγάλος απών» της δίκης, αφού είχε αυτοκτονήσει τις τελευταίες ημέρες του πολέμου, όπως και πολλοί από τους στενούς συνεργάτες του.

Κρατάμε εδώ σοβαρές επιφυλάξεις σχετικά με την αυκτονία του Χίτλερ, διότι έχουμε και άλλες πληροφορίες;

Με εντολή του Αμερικανού προέδρου Τρούμαν ολόκληρη την δίκη διοργάνωσε ο ομοσπονδιακός δικαστής των ΗΠΑ, Robert H. Jackson, που κατά την διάρκεια της δίκης ήταν ο κύριος κατήγορος.

Οι κατηγορίες που αποδόθηκαν στους πρωταίτιους του ναζισμού ήταν εγκλήματα κατά της ειρήνης, εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Από τους 24 κατηγορούμενους, οι περισσότεροι αρνήθηκαν την ενοχή τους και «έδειξαν» τον Χίτλερ ως ιθύνοντα νου της ναζιστικής θηριωδίας, ενώ κάποιοι δήλωσαν μεταμέλεια.

Πάντως, ορισμένοι εγκληματίες του πολέμου δεν δικάστηκαν ποτέ, αφού κατόρθωσαν να εγκαταλείψουν την Γερμανία και να διαφύγουν στο εξωτερικό, με την πλειοψηφία να ταξιδεύει για τις ΗΠΑ.

Χαρακτηριστικά, ο Χανς Φρανκ, γενικός κυβερνήτης της κατεχόμενης Πολωνίας, γνωστός ως «Ο χασάπης της Κρακοβίας», είπε στην απολογία του: «Ο Χίτλερ ντρόπιασε την Γερμανία, θα είμαι ο πρώτος που θα παραδεχτώ την ενοχή μου».

1η Οκτωβρίου 1946, ανακοινώνεται η απόφαση του Στρατιωτικού Δικαστηρίου της Νυρεμβέργης.

Από το σύνολο των κατηγορουμένων οι 12 καταδικάστηκαν σε θάνατο, πρόκειται για τους: Γκέριγκ, Ρίμπεντροπ, Κάιτελ, Καλτενμπρούνερ, Ρόζενμπεργκ, Φρανκ, Φρικ, Στρέιχερ, Ζάουκελ, Γιόντλ, Ζάις-Ίνκαρτ και Μπόρμαν, που καταδικάστηκε ερήμην.

Οι τρεις σε ισόβια φυλάκιση (ο Ες, ο υπουργός οικονομικών Βάλτερ Φουνκ και ο Ρέντερ) και σε τέσσερις εξ αυτών επεβλήθη ποινή φυλάκισης από δέκα μέχρι 20 έτη (Ντένιτς, Σιράχ, Σπέερ και Νόιρατ).

Το δικαστήριο αθώωσε τρεις από τους κατηγορούμενους, τον Χίαλμαρ Σαχτ (υπουργός Οικονομικών), τον Φραντς φον Πάπεν (ένα Γερμανός πολιτικός που διαδραμάτισε καίριο ρόλο στο διορισμό του Χίτλερ ως καγκελαρίου) και τον Χανς Φρίτζε (επικεφαλής του Τύπου και του ραδιοφώνου).

Οι κατηγορούμενοι εκτελέστηκαν δι’ απαγχονισμού, εκτός από τον Γκέριγκ, που αυτοκτόνησε μία ημέρα προτού εκτελεστεί.

Μετά τον απαγχονισμό, οι σοροί τους αποτεφρώθηκαν, ενώ αυτοί που καταδικάστηκαν με ποινές φυλάκισης εξέτισαν τις ποινές τους στην φυλακή Σπαντάου, στο δυτικό Βερολίνο.

«Η δίκη της Νυρεμβέργης θεωρείται ορόσημο και είναι η μεγαλύτερη δίκη στην ιστορία της ανθρωπότητας, καθώς έθεσε τα θεμέλια ενός διεθνούς συστήματος δικαιοσύνης.

Εκεί έγιναν οι μεγαλύτερες πολικές παγκόσμιος  απάτες, αυτό δεν ήταν δικαστήριο, ήταν η επίσημη διαγραφή των δολοφόνων που δεν ήταν στην δίκη, ήταν ο προπομπός τους βρόμικου και πρόστυχου δραστήριου της ΧΑΓΗΣ, ήταν η σχεδιασμένη επικράτηση του 3-4 Ράιχ, ήταν η απαρχή αυτής τη φρίκης που ζούμε σήμερα.

Για πρώτη φορά στην Ιστορία έγινε λόγος για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Η δίκη ήταν μια επανάσταση, αφού για πρώτη φορά αναγνωρίστηκαν διεθνή εγκλήματα ως εγκλήματα πολέμου, επίσης σε αυτή τη δίκη για πρώτη φορά οι αρχηγοί κρατών δεν μπόρεσαν να κρυφτούν πίσω από την θέση τους για να απεμπολήσουν τις ευθύνες τους», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων (AFP), με την ευκαιρία των 70 χρόνων από την δίκη της Νυρεμβέργης, η καθηγήτρια Δικαίου στο πανεπιστήμιο Laval του Κεμπέκ, Fannie Lafontaine.

Πηγές: Wikipedia, History.com, Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων (AFP).

(Δεν έγιναν μόνο στη Γερμανία δίκες για τους ναζί και τους συνεργάτες τους.

Ειδικά για τους δεύτερους σχεδόν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες επεφύλαξαν βαρύτατες κατηγορίες και ποινές.

Ναι όπως στην Ελλάδα, τον δικάσαμε και μετά τον αφήσαμε ελεύθερο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Όπως φαίνεται από τον χάρτη που δείχνει που έγιναν δίκες συνεργατών ναζί η Ελλάδα…λείπει.

Εδώ δεν τιμωρήθηκαν.

Επιβραβεύθηκαν και πλούτισαν.

 Κάποιοι έκαναν περιουσίες εκμεταλλευόμενοι την πείνα και τη δυστυχία των συμπολιτών τους.

Τους έλεγαν δοσίλογους και μαυραγορείτες…Σχεδόν όλοι γλίτωσαν για να απολαύσουν τα πλούτη που απέκτησαν στη διάρκεια της κατοχής.

Αρκετοί, οι ίδιοι ή οι απόγονοί τους έφθασαν σε πολύ υψηλά αξιώματα.

Οικογενειακή ευθύνη δεν υπάρχει, αλλά σε ότι αφορά τους απογόνους, μια συγγνώμη για τα εγκλήματα των προγόνων τους είναι απαραίτητη…)

Θα πρέπει να ξέρουμε τι ζητάμε και από ποιους το ζητάμε;;;;;

Συγγνώμη οι απόγονοι των δολοφόνων;;;;;;;;;;;;;;;;;;

Αν υπάρχει ένας που δεν είναι, ή ήταν σαν τους γονείς του, να μου τον δείξετε να ζητήσω συγγνώμη;;;

Για τον Κορονοϊο.

27 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021 ΑΠΟ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΝΑΞΙΜΑΝΔΡΟΣ

Η ΜΕΓΑΛΎΤΕΡΗ ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΝΥΡΕΜΒΈΡΓΗΣ ΌΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΏΝ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΠΥΡΕΤΩΔΩΣ

Η ΜΕΓΑΛΎΤΕΡΗ ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΝΥΡΕΜΒΈΡΓΗΣ

Από τον Jean-Michel Grau

Αυτή τη στιγμή, ένα δεύτερο δικαστήριο της Νυρεμβέργης που βρίσκεται υπό προετοιμασία, με δικαστική αγωγή κατηγορίας υπό την αιγίδα χιλιάδων δικηγόρων παγκοσμίως πίσω από τον αμερικανό-γερμανό δικηγόρο Reiner Fuellmich, ο οποίος διώκει εκείνους που είναι υπεύθυνοι για το σκάνδαλο Covid-19 και χειρίζονται από το φόρουμ του Νταβός……..

Από αυτήν την άποψη, αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι ο Reiner Fuellmich είναι ο δικηγόρος που κατάφερε να καταδικάσει τον γίγαντα αυτοκινήτων Volkswagen στην περίπτωση των αλλοιωμένων καταλυτικών μετατροπέων. Και αυτός είναι ο ίδιος δικηγόρος που κατάφερε να καταδικάσει την Deutsche Bank ως εγκληματική επιχείρηση.

Σύμφωνα με τον Reiner Fuellmich, όλες οι απάτες που διαπράχθηκαν από γερμανικές εταιρείες δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με τη ζημία που προκάλεσε και συνεχίζει να προκαλεί η κρίση του Covid-19.

Αυτή η κρίση του Covid-19 θα πρέπει να μετονομαστεί σε “Σκάνδαλο Covid-19” και όλοι οι υπεύθυνοι θα πρέπει να διωχθούν για αστικές ζημίες λόγω χειρισμών και παραποιημένων πρωτοκόλλων δοκιμών.

Επομένως, ένα διεθνές δίκτυο δικηγόρων θα επικαλεστεί τη μεγαλύτερη υπόθεση αδικοπραξίας όλων των εποχών, το σκάνδαλο απάτης Covid-19, το οποίο εν τω μεταξύ μετατράπηκε στο μεγαλύτερο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας που διαπράχθηκε ποτέ.

Δημιουργήθηκε μια επιτροπή έρευνας Covid-19 με πρωτοβουλία μιας ομάδας Γερμανών δικηγόρων με σκοπό να ασκήσει διεθνή αγωγή χρησιμοποιώντας αγγλοσαξονικό νόμο.

Εδώ είναι η συνοπτική μετάφραση της τελευταίας ανακοίνωσης του Δρ. Fuellmich της 15/02/2021

“Οι ακροάσεις περίπου 100 διεθνώς γνωστών επιστημόνων, γιατρών, οικονομολόγων και δικηγόρων, που διεξήχθησαν από την Επιτροπή Ερευνών του Βερολίνου για την υπόθεση Covid-19 από τις 10.07.2020, στο μεταξύ έχουν δείξει με πιθανότητα σχεδόν βεβαιότητα ότι Το σκάνδαλο Covid-19 δεν ήταν σε καμία περίπτωση ζήτημα υγείας.

Αντίθετα, αφορούσε την ενίσχυση της παράνομης εξουσίας (παράνομη επειδή αποκτήθηκε με εγκληματικές μεθόδους) της διεφθαρμένης «κλίκας Νταβός» μεταφέροντας τον πλούτο των ανθρώπων στα μέλη του Νταβός καταστρέφοντας, μεταξύ άλλων, τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

 Πλατφόρμες όπως η Amazon, Twitter, η Google, facebook, η Uber κ.λπ. θα μπορούσαν έτσι να μοιραστούν το μερίδιο αγοράς και τον πλούτο τους.

Τα status της επιτροπής Covid-19

α. Το Covid-19 λειτούργησε ως τακτική εκτροπής από εταιρικές και πολιτικές «ελίτ» προκειμένου να μετατοπιστεί το μερίδιο αγοράς και ο πλούτος από μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις σε παγκόσμιες πλατφόρμες όπως η Amazon, η Google, Twitter, facebook, η Uber κ.λπ.

β. Συμβολή του οπτικοακουστικού φόρου στην ανοικοδόμηση ενός νέου τοπίου μέσων που προσφέρει πραγματικά ανεξάρτητες πληροφορίες

Παραμύθι!

γ. Εξασφάλιση της ασφάλειας των περιφερειακών γεωργικών δομών

Παραμύθι!

  1. Δημιουργία ενός ασφαλούς περιφερειακού νομίσματος για να αποφευχθεί η διάθεση ενός νέου νομίσματος “από πάνω” σε περίπτωση καλής συμπεριφοράς.

Παραμύθι!

Ψυχολογικές εκτιμήσεις της κατάστασης: πώς προέκυψε;

Προσφυγές ακύρωσης της έγκρισης εμβολιασμού, που κατατέθηκαν κατά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δίκη στη Νέα Υόρκη για το καθεστώς των δοκιμών PCR, γερμανικές, καναδικές, αυστραλιανές, αυστριακές, δίκες στο Διεθνές Δικαστήριο και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

“Έχουμε δει αυτό που έχει επιβεβαιωθεί ξανά και ξανά: ο βαθμός κινδύνου που προκαλείται από τον ιό είναι σχεδόν ο ίδιος με αυτόν της εποχικής γρίπης, ανεξάρτητα από το αν είναι ένας νέος ιός (εξ ολοκλήρου ή μερικώς κατασκευασμένος) ή αν απλά αντιμετωπίζουμε μια γρίπη που μετονομάστηκε σε “πανδημία Covid-19”.

Εν τω μεταξύ, οι δοκιμές PCR του Drosten δεν μπορούν καν να μας πουν τίποτα για μεταδοτικές λοιμώξεις.

Η υγεία και η οικονομική ζημία που προκλήθηκε από αντι-covid μέτρα ήταν τόσο καταστροφική που εμείς πρέπει να μιλήσουμε για ένα επίπεδο καταστροφής που είναι ιστορικά μοναδικό. »

“Το γεγονός ότι η υγεία δεν υπήρξε ποτέ πρόβλημα είναι ιδιαίτερα προφανές, εκτός από το ότι οι ενέσεις γενετικά πειραματικών ουσιών που μεταμφιέζονται ως” εμβολιασμοί “προκαλούν τώρα σοβαρές ζημιές, συμπεριλαμβανομένων των θανατηφόρων συνεπειών, σε μαζική κλίμακα.

Ο παγκόσμιος πληθυσμός έχει χρησιμοποιηθεί ως ινδικά χοιρίδια για αυτές τις πειραματικές ενέσεις γονιδίων τόσο σταδιακά όσο και εξαιρετικά γρήγορα.

Προκειμένου να βυθιστεί ο πληθυσμός σε πανικό, τα επικίνδυνα και επιβλαβή μέτρα περιορισμού (ακόμη και σύμφωνα με τον ΠΟΥ) των υποχρεωτικών, περιττών και επικίνδυνων μέτρων με τις μάσκες και την κοινωνική απόσταση, είχαν ως σκοπό να “ετοιμάσουν” τον κόσμο για τις ενέσεις.

Εν τω μεταξύ, όλο και περισσότεροι άνθρωποι, όχι μόνο δικηγόροι απαιτούν, εκτός από τον άμεσο τερματισμό αυτών των δολοφονικών μέτρων, μια δικαστική αναθεώρηση από ένα πραγματικά ανεξάρτητο διεθνές δικαστήριο σχετικά με το μοντέλο των δικών της Νυρεμβέργης.

Επιπλέον, μια συνέντευξη με έναν καταγγέλλοντα στο Βερολίνο Το γηροκομείο δείχνει ότι από 31 άτομα που εμβολιάστηκαν εκεί, μερικά από αυτά με βία, παρουσία στρατιωτών του Bundeswehr, και οι οποίοι είχαν αρνητικά αποτελέσματα πριν από τον εμβολιασμό, 8 έχουν πεθάνει τώρα και 11 έχουν σοβαρές παρενέργειες. ” (2020news.de/whistleblower-aus-berliner-altenheim-das-schreckliche-sterben-nach-der-impfung/ )

Έκτακτη συνεδρίαση της επιτροπής Covid του Βερολίνου Τετάρτη 17/02/2021

“Σε αυτό το πλαίσιο, μια έκτακτη συνεδρίαση της επιτροπής Covid του Βερολίνου θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 17.02.2021, ζωντανά και με πολλούς επισκέπτες που συμμετέχουν μέσω της εφαρμογής zoom.

Από τις 14:00 και μετά, θα συνοψιστεί η κατάσταση του παιχνιδιού. Επιπλέον, θα συζητηθεί πώς μπορούν να γίνουν οι συνεισφορές από τον φόρο αμοιβών οπτικοακουστικών αδειών να διατηρηθούν και να χρησιμοποιηθούν για την ανασυγκρότηση ενός νέου τοπίου των μέσων ενημέρωσης που εξυπηρετεί πραγματικά την ελευθερία της έκφρασης και πώς οι συνεισφορές που έχουν ήδη καταβληθεί για την παράλογη προπαγάνδα των τελευταίων 11 μηνών μπορούν να ανακτηθούν μέσω επίσημης ειδοποίησης.

Θα υπάρξουν συνεισφορές και συζητήσεις σχετικά με το πώς μπορεί να εξασφαλιστεί η προμήθεια τροφίμων, ιδίως με την ενίσχυση της περιφερειακής γεωργίας · αλλά επίσης με τη δημιουργία περιφερειακών νομισμάτων, εάν είναι απαραίτητο με την επιστροφή της ΕΕ στην ΕΟΚ, για το πώς θα διασφαλιστεί ότι η πολιτική της “κλίκας Νταβός”, που βασίζεται στην εκτύπωση χρημάτων χωρίς εγγύηση, μπορεί να σταματήσει και να επιστρέψει σε σταθερά νομίσματα.

Πάνω απ ‘όλα, οι ειδικοί θα εξηγήσουν πώς θα μπορούσε να αποδειχθεί ότι βρισκόμαστε σε αυτήν την κατάσταση εκβιασμού, κάτι που ήταν αδιανόητο ακόμη και πριν από ένα χρόνο.

Στο δεύτερο μέρος της συνόδου, ξεκινώντας από τις 7 μ.μ., παγκοσμίου φήμης και υψηλού επιπέδου προσωπικότητες θα σχολιάσουν την κατάσταση των διεθνών νομικών διαφορών, συμπεριλαμβανομένων των διαφόρων συλλογικών ενεργειών, όπως συνοψίζονται παραπάνω.

Αλλά θα συζητηθεί επίσης πώς οι κύριοι δράστες, ιδίως οι πολιτικοί δράστες, των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας που διαπράττονται εδώ μπορούν και πρέπει να θεωρηθούν υπόλογοι βάσει του αστικού και ποινικού δικαίου στο πλαίσιο ενός νέου Διεθνούς Δικαστηρίου που θα συσταθεί σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές των δοκιμών της Νυρεμβέργης με διεθνή διανομή. “

Ο σύνδεσμος προς την ειδική σύνοδο της επιτροπής Covid που ανακοινώθηκε εδώ θα είναι διαθέσιμος στις 17.02.2021 μέσω του ιστότοπου της επιτροπής ( corona-ausschuss.de ).

Για να κατανοήσουμε πλήρως τι διακυβεύεται με αυτό το νέο δικαστήριο της Νυρεμβέργης που θα κρίνει τη μεγαλύτερη αδικοπραξία όλων των εποχών, τραβώντας το νήμα του ψεύδους του Δρ Drosten για παραποίηση του πρωτοκόλλου δοκιμών PCR εκ μέρους της κλίκας του Νταβός, και ότι όλα θα τελειώσουν: οι χορηγοί της οικονομικής ολιγαρχίας, ο Klaus Schwab, ο μεγάλος αρχιτέκτονας αυτής της γιγαντιαίας αιχμαλωσίας, οι πολιτικοί στο κεφάλι της ΕΕ, ο οπλισμένος βραχίονας της εκτέλεσης των οδηγιών του Drosten και του ΠΟΥ που εδώθη σε όλες τις δυτικές κυβερνήσεις……

Να τελειώσουν οι καταστροφικές αποφάσεις περιορισμού, απαγόρευσης κυκλοφορίας, υποχρεωτικής μάσκας και κοινωνικής απόστασης, αλλά και τα θανατηφόρα εμβολια…….

“Θα βγούνε αλήθειες που θα ρίξουν τις μάσκες των υπευθύνων για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν.

Για τους πολιτικούς που είχαν πίστη σε αυτές τις διεφθαρμένες φιγούρες”, λέει ο Δρ Fuellmich….

“Τα γεγονότα που θα παρουσιαστούν θα βοηθήσουν να διορθωθούν όσα οι εγκληματίες τσαρλατάνοι έχουν επιβάλλει……..

Υπό το φως αυτής της τελευταίας ανακοίνωσης του Δρ Fuellmich, δύο προτάσεις από την έκτακτη συνεδρίαση της επιτροπής Covid στο Βερολίνο έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον :

Πρώτον, ο τρόπος με τον οποίο μπορεί να εξασφαλιστεί η προμήθεια τροφίμων, κάτι που φαίνεται κάπως σουρεαλιστικό δεδομένης της τρέχουσας κατάστασης.

Σύμφωνα με τον προγραμματισμό του Klaus Schwab για το φόρουμ του Νταβός, αυτό δεν ισχύει. Έχει προβλέψει διάλειμμα στην τροφική αλυσίδα από το τέλος του δεύτερου εξαμήνου του 2021 ( nouveau-monde.ca/fr/la-quatrieme-phase-de-schwab/ ).

Δεύτερον, η δημιουργία περιφερειακών νομισμάτων. Εκεί, είναι σαφές ότι η επιτροπή Covid του Βερολίνου ήδη προβλέπει την επικείμενη παγκόσμια χρηματιστηριακή αγορά από την οποία η οικονομική ολιγαρχία του φόρουμ Davos σκοπεύει να επωφεληθεί με τη δημιουργία του ευρωπαϊκού ψηφιακού νομίσματος και με την προσδοκία ότι ένα παγκόσμιο νόμισμα θα δημιουργήσει μια κοινωνική πίστωση κινέζικου στιλ από την οποία θα εξαρτηθεί η μεσαία τάξη όλων των λαών που έχουν καταστραφεί από το κλείσιμο των επιχειρήσεων τους, των μικρομεσαίων βιομηχανιών και επιχειρήσεων, των πολιτιστικών και τουριστικών βιομηχανιών, των αθλητικών εγκαταστάσεων κ.λπ.

Αυτές οι δύο πτυχές και μόνο του hostage-taking 2.0 στο οποίο ο δυτικός κόσμος έχει πέσει θύμα για σχεδόν ένα χρόνο, θα πρέπει λογικά να είναι σοβαρό κίνητρο για να μας κάνει να καταλάβουμε οριστικά ότι είμαστε αντιμέτωποι με ένα «λαοκτόνο» που ζητά μόνο να μας συντρίψει εάν παραμείνουμε αδρανείς, με τα χέρια να κρέμονται χωρίς να κάνουν τίποτα.

Γι ‘αυτό ο καθένας πρέπει να κάνει ό, τι μπορεί τώρα για να διασφαλίσει ότι αυτός ο διεθνής νομικός συνασπισμός μπορεί να τεθεί σε λειτουργία το συντομότερο δυνατό.

 Για το σκοπό αυτό, όλοι όσοι επιθυμούμε να συμμετάσχουν στη συλλογική δράση των Γάλλων δικηγόρων για να συμμετάσχουν σε αυτήν την επανάκτηση των ελευθεριών μας θα πρέπει να έχουν ήδη επικοινωνήσει με τη συλλογική δράση έως τις 21 Φεβρουαρίου ( francesoir.fr/opinions-entretiens/interview-me -virginie-de-araujo-recchia-avocate-au-barreau- deisis).

Η επιβίωσή μας είναι σε αυτήν την τιμή καθώς και το μέλλον των παιδιών μας.

Tι ειναι ο “Κωδικας της Νυρεμβεργης” και γιατι ο Μ.Γκειτς τον αγνοει;

9:13 π.μ.  ΝΕΑ ΤΑΞΗ  1 comment

Κατα τις δικες της Νυρεμβεργης το 1945 , μια δίκη που σχετίζεται με τα τρέχοντα θέματα , ήταν η ”Δίκη των Ιατρών”.

Επικεντρώθηκε όχι μόνο σε ιατρούς που έκαναν απάνθρωπα και ανήθικα πειράματα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, όμως και σε εκείνους που συμμετείχαν σε 3.500.000 στειρώσεις Γερμανών πολιτών.

Αρκετοί από τους κατηγορούμενους υποστήριξαν ότι οι πρακτικές τους δεν διέφεραν πολύ από εκείνες που χρησιμοποιούταν πριν από τον πόλεμο και ότι δεν υπήρχε κανένας νόμος που να διαφοροποιεί μεταξύ νόμιμων και παράνομων πειραμάτων.

Στις 20 Αυγούστου του 1947, οι δικαστές εξέδωσαν ετυμηγορία γνωστή ως ο “Κώδικας της Νυρεμβέργης”.”, ο οποίος περιλαμβάνει τέτοιες αρχές όπως την συναίνεση του ενημερωμένου ασθενή, την απουσία εξαναγκασμού, τον κατάλληλα διατυπωμένο επιστημονικό πειραματισμό και την ευεργεσία απέναντι στους συμμετέχοντες σε πειράματα.

Θεωρείται ότι βασίστηκε κυρίως στις αρχές του Όρκου του Ιπποκράτη, ο οποίος ερμηνεύθηκε ως πρεσβέυων της πειραματικής προσέγγισης της ιατρικής, που συμπεριλαμβάνει παράλληλα και την προστασία του ασθενή.

Οι δέκα κανόνες του κώδικα δηλώθηκαν στο τμήμα της ετυμηγορίας με τίτλο “Επιτρεπόμενα Ιατρικά Πειράματα”:

  1. Η εθελοντική συναίνεση του εξεταζόμενου είναι απολύτως απαραίτητη.

2.Το πείραμα πρέπει να είναι τέτοιο ώστε να παράγει καρποφόρα αποτελέσματα για το καλό της κοινωνίας, απροσέγγιστο μέσω άλλων μεθόδων ή μέσον μελέτης και όχι τυχαίο και περιττό.

3.Το πείραμα θα πρέπει να σχεδιαστεί και να βασίζεται σε αποτελέσματα πειραμάτων σε ζώα, στην γνώση του φυσικού ιστορικού της νόσου ή άλλον προβλημάτων υπό μελέτη για να διασφαλιστεί ότι τα αναμενόμενα αποτελέσματα θα δικαιολογήσουν την εκτέλεση του πειράματος.

4.Το πείραμα πρέπει να διεξάγεται έτσι ώστε να αποφεύγεται κάθε περιττή σωματική και ψυχική οδύνη και τραυματισμός.

5.Δεν πρέπει να διεξάγεται πείραμα όταν υπάρχει εκ των προτέρων υποψία θανάτου ή τραυματισμού ως αποτέλεσμα. Εκτός, ίσως, σε εκείνα τα πειράματα όπου οι πειραματικοί γιατροί χρησιμεύουν επίσης ως υποκείμενα.

6.Ο βαθμός κινδύνου, δεν πρέπει να υπερβαίνει εκείνον που καθορίζεται από την ανθρωπιστική σημασία του προβλήματος που καλείται να επιλυθεί από το πείραμα.

7.Θα πρέπει να γίνουν οι κατάλληλες προετοιμασίες και να παρεχθούν οι κατάλληλες εγκαταστάσεις για την προστασία του εξεταζόμενου, ακόμη και από τις ελάχιστες πιθανότητες τραυματισμού, αναπηρίας ή θανάτου.

8.Το πείραμα πρέπει να διεξάγεται μόνο από επιστημονικά εγκεκριμένα πρόσωπα.

Ο υψηλότερος βαθμός εμπειρίας και φροντίδας θα πρέπει να απαιτείται σε όλα τα στάδια του πειράματος από εκείνους που διεξάγουν ή συμμετέχουν σε αυτό.

  1. Κατά τη διάρκεια του πειράματος ο εξεταζόμενος είναι ελεύθερος να τερματίσει το πείραμα εάν έχει φτάσει στη φυσική ή ψυχική κατάσταση όπου η συνέχιση του πειράματος του φαίνεται αδύνατη.

  2. Κατά τη διάρκεια του πειράματος, ο υπεύθυνος επιστήμονας πρέπει να είναι προετοιμασμένος να τερματίσει το πείραμα σε οποιοδήποτε στάδιο, εάν έχει πιθανό λόγο να πιστεύει κατά την άσκηση της καλής πίστης, την ανώτερη ικανότητα και την προσεκτική κρίση που απαιτείται από αυτόν, ότι η συνέχιση του πειράματος είναι πιθανό να οδηγήσει σε τραυματισμό, αναπηρία ή θάνατο του εξεταζόμενου.

Γιατί, κάποιος σαν τον Bill Gates , που δεν διαθέτει καν πτυχίο ιατρικής , αδιαφορεί για τον παραπάνω κώδικα;

Προφανώς διότι , ο Κώδικας της Νυρεμβέργης αγνοήθηκε.

Παντελώς και συνεχίζουν να τον αγνοούν, κώδικες που δεν έχουν εναλλακτικές αποφάσεις εφαρμογών, ακόμα και δια της βίας, είναι για να σκουπιζόμαστε στην τουαλέτα.

Ο Κώδικας της Νυρεμβέργης δεν έχει γίνει επίσημα δεκτός ως νόμος ή ως επίσημη οδηγία ηθικής ιατρικής δεοντολογίας από οποιοδήποτε έθνος ή ένωση.

Η αναφορά του Κώδικα στον Όρκο του Ιπποκράτη προς τον ασθενή και η ανάγκη της παροχής πληροφοριών δεν ευνοήθηκε από την Αμερικανική Ιατρική Ένωση.

Ο Δυτικός κόσμος απέρριψε τον Κώδικα της Νυρεμβέργης χαρακτηρίζοντάς τον ως «κώδικας για βάρβαρους» και όχι για τους πολιτισμένους ιατρούς και ερευνητές.

 Επιπλέον, στην τελική απόφαση δεν διευκρινίστηκε εάν ο κώδικας της Νυρεμβέργης θα πρέπει να εφαρμόζεται σε περιπτώσεις πολιτικών κρατούμενων, καταδικασμένων εγκληματιών και υγιή εθελοντών. Η έλλειψη σαφήνειας, η βαρβαρότητα των ανήθικων ιατρικών πειραμάτων και η ασυμβίβαστη γλώσσα του Κώδικα της Νυρεμβέργης δημιούργησαν μια εικόνα ότι ο Κώδικας σχεδιάστηκε για μοναδικές παραβιάσεις.

Ωστόσο, ο Κώδικας θεωρείται το πιο σημαντικό έγγραφο στην ιστορία της ηθικής δεοντολογίας της κλινικής έρευνας, η οποία είχε μαζική επιρροή στα παγκόσμια ανθρώπινα δικαιώματα.

Ούτε το ένα, ηθικής, ούτε το άλλο δεοντολογίας,  λειτούργησαν σε παγκόσμιο επίπεδο και ιδού το αποτέλεσμα.

Επιπλέον, η ιδέα της ενημερωμένης συγκατάθεσης έχει γίνει παγκοσμίως αποδεκτή και αποτελεί σήμερα το άρθρο 7 του Διεθνούς Συμφώνου των Ηνωμένων Εθνών για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα .

Χρησίμευσε επίσης ως βάση για τις Διεθνείς Οδηγίες Δεοντολογίας για την Βιοϊατρική Έρευνα με Ανθρώπινο Υποκείμενο που πρότεινε ο Παγκόσμιος Οργάνiσμος Υγείας.

(Αλλά, τι εστί δεοντολογία τώρα , μπροστά στο χρωματιστό χαρτάκι;)

ΣΟΚΑΡΙΣΤΙΚΟ!!!

Αυτό που βλέπετε είναι το μέλλον την ανθρωπότητας ένα κομμάτι κρέας με μηχανικό εγκέφαλο ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ… (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({}); https://www.youtube.com/watch?v=IfvP-0EkRVI&feature=sha…

Ο προφητικός Κορωνοϊός της Ολυμπιάδας του Λονδίνου 2012 (βίντεο)

Αν ένας λογικός άνθρωπος προσπαθήσει να ερμηνεύσει αυτή την παράνοια, θα καταλήξει σε ψυχιατρείο… Όλα τα είχαν προσχεδιάσει… (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});

 ΠΟΙΟΙ; ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΑΓΑΠΗΣΕΣ…

Οδηγός για την αληθινή ιστορία (των τελευταίων 200 ετών) Γράφτηκε από τον Sylvain LAFOREST στις 24/08/2019 (The Guide To Real History) μετάφραση/απόδοση στα ελληνικά, παραπομπές, σύνδεσμοι: δικιά μας Οι διεθνείς τραπεζίτες…

Οι ηγέτες της ΓΗΣ δήλωσαν πως υπάρχει πόλεμος κατά ενός αόρατου εχθρού που σήμερα είναι ..ο ιός .. ο επόμενος θα είναι οι εξωγήινοι;;;

To Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ δημοσίευσε 3 βίντεο με UFO..

Όλοι οι ηγέτες της γης δήλωσαν πως δεχόμαστε πόλεμο από αόρατο εχθρό ….πριν διευκρινίσουν ότι πρόκειται για έναν ιό.

 Δημιουργήθηκε η αίσθηση ότι η γη δέχεται πόλεμο κι όχι ένα συγκεκριμένο κράτος και γι αυτό θα πρέπει όλε…

ΔΕΝ ΕΧΕΙ Ο BILL GATES ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥ ΤΡΑΜΠ ΕΣΕΙΣ ΟΜΩΣ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙΤΕ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΣΑΣ

Τα χαρτιά σας, παρακαλώ.

Δεν έχετε κανένα;

Πρέπει να επιστρέψετε στο σκοτάδι.

« Για άλλη μια φορά, σε αυτό το άρθρο, μπαίνουμε στον κόσμο της επίσημης ασυναρτησίας σχετικά με την επιδημία και τον ιό και τις δοκιμές και ού…

Η δίκη της Νυρεμβέργης: To πρόσωπο του Ναζισμού, στα ντοκουμέντα της ιστορικής δίκης.

 Το 1959 ο γερμανός καθηγητής της Νομικής Ρ.Α. Στέϊνιγκερ εξέδωσε το βιβλίο του

«Η Δίκη της Νυρεμβέργης» με τα πρωτόκολλα, τα αυθεντικά έγγραφα και ολόκληρο το υλικό της δίκης των υπεύθυνων (Γερμανών) αρχηγών του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου εις το Διεθνές Στρατοδικείον, όπως αναφέρεται στην Ελληνική έκδοση (Ενωμένοι Εκδότες- Αθήνα 1960, μετάφραση Ιωάννας Μπαζίλη, επιμέλεια Στεφ. Μιχαλόπουλου- Δρ.Νομικής). (Διατηρούμε στο μεγαλύτερο μέρος τη γλώσσα και την ορθογραφία της Ελληνικής μετάφρασης).

Στον πρόλογό του αναφέρει: «Την πρώτη Οκτωβρίου του 1946 τελείωσε η δίκη των Γερμανών εγκληματιών πολέμου, ενώπιον του Διεθνούς Στρατιωτικού Δικαστηρίου της Νυρεμβέργης.

Οι Χίτλερ, Χίμλερ και Γκαίμπελς δεν έδωσαν λόγο για τα εγκλήματα που διέπραξαν, γιατί πρόλαβαν και αυτοκτόνησαν.

Ο Γκαίριγκ ακολούθησε το παράδειγμα της αυτοκτονίας την ημέρα που ο δικαστής τού απήγγειλε την εις θάνατον ποινή δια απαγχονισμού.

Επίσης ο Λέυ αυτοκτόνησε, ενώ ο Μπόρμαν καταδικάστηκε ερήμην εις θάνατον.

 Ύστερα από τόσα χρόνια, ψιθυρίζεται πως πολλοί νομομαθείς ζητούν με πλάγια μέσα την αναθεώρηση της Δίκης της Νυρεμβέργης.

Για ποιο σκοπό;

Απλούστατα για να διαπιστωθεί αν όσοι από τους Γερμανούς εγκληματίες πολέμου τιμωρήθηκαν ήταν άξιοι ή όχι αυτής της τιμωρίας!

 Ο αναγνώστης καταλαβαίνει πως έστω και η σκέψη της αναθεωρήσεως θα σήμαινε συνενοχή στα φοβερά κακουργήματα αυτών των ανθρώπων.

Καταλαβαίνει επίσης πως εκείνοι που ζητούν την αναθεώρηση, δεν μπορεί παρά να ήταν φίλοι του εθνικοσοσιαλισμού ή συνεργάτες των Λαβάλ, Πεταίν κλπ».

(Και μετά από 75 σχεδόν χρόνια υπάρχουν θαυμαστές των Ναζί…)

 Στη δίκη της Νυρεμβέργης ανώτατοι κατήγοροι, επικεφαλής νομικών επιτελείων,  ήταν διαπρεπείς νομικοί: από τις ΗΠΑ ο Ρόμπερτ Τζάκσον, από την Γαλλική Δημοκρατία ο Φρανσουά ντε Μαντόν, από το Ηνωμένο Βασίλειο ο Χάρτλεϋ Σάουκρος και από την ΕΣΣΔ ο Ρ.Α. Ρουντένκο, από τους Σοβιετικούς ανώτερους στρατιωτικούς που κατέλαβαν το Βερολίνο.

Η επιλογή της πόλης της Νυρεμβέργης δεν έγινε τυχαία.

Στην Νυρεμβέργη ψηφίστηκε η νομοθεσία του Γ΄ Ράιχ, που θεσμοθέτησε την εγκληματική διακυβέρνηση  σε βάρος του Γερμανικού και των άλλων λαών των κατεχόμενων χωρών, με έμφαση στους  νόμους για την εξόντωση των Εβραίων.

Οι 22 κατηγορούμενοι δικάστηκαν για εγκλήματα κατά της ειρήνης, παραβάσεις του Δικαίου του Πολέμου και για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητος.

Από τις εναρκτήριες  αγορεύσεις των ανώτατων κατηγόρων παραθέτομε αποσπάσματα:

«Σεβαστό Δικαστήριο,

Το προνόμιο να κηρύξω την έναρξη των εργασιών του δικαστηρίου είναι εξαιρετική τιμή για μένα αλλά και μεγάλη ευθύνη.

Για πρώτη φορά εις την Ιστορία της ανθρωπότητος συγκαλείται δικαστήριο για να τιμωρήσει  εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητος και εγκλήματα κατά της ειρήνης.

Τα κακουργήματα που θα δικάσομε και θα τιμωρήσομε, έχουν γίνει με τέτοιο απάνθρωπο τρόπο και με τέτοια καταστροφική μανία, που εάν περάσουν απαρατήρητα και εάν μείνουν ατιμώρητα, η ανθρωπότης κινδυνεύει να δει πολύ σύντομα χειρότερες καταστροφές»….Ρ.Τζάκσον

«Αξιότιμο Δικαστήριο, …έμαθα πως ο Χίτλερ, ο αρχηγός των εδώ δικαζομένων εγκληματιών έλεγε για την αιτία του πολέμου: «Εγώ προπαγανδίζω μία δικαιολογία για τον πόλεμο και αδιαφορώ εάν γίνει πιστευτή.

Τον νικητή ποτέ δεν τον ερωτούν εάν είπε την αλήθεια.

Η αρχή και η καθοδήγησις του πολέμου δεν εξαρτάται από το δίκαιο αλλά από τη νίκη.

Το δίκαιον είναι με το μέρος του ισχυρότερου».

…(Οι κατηγορούμενοι) είναι υπεύθυνοι για τα κακουργήματα που μόνο το δικό τους εγκληματικό μυαλό μπορούσε να συλλάβει.

 Είναι υπεύθυνοι για απάνθρωπα βασανιστήρια, για εξοντώσεις αναρίθμητων χιλιάδων αθώων πολιτών και για καταστροφές ολόκληρων πόλεων και χωριών.

 Οι κατηγορούμενοι με την αγριότητα τους κατέστρεψαν και τις πιο στοιχειώδεις ανάγκες του πολιτισμού και έφεραν τον κόσμο σε τέτοιο σημείο καταστροφής που μόνο μετά πάροδο πολλών ετών μπορεί να συνέλθει. …Καμιά διαταγή δεν δικαιολογεί ένα έγκλημα.

Πολιτική και στρατιωτική πειθαρχία είναι άριστα πράγματα, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να εκτελούνται οι εγκληματικές διαταγές.

Υπάρχουν στιγμές που πρέπει ο άνθρωπος να αποφεύγει να ακολουθεί τον αρχηγό του, εάν θέλει να είναι εντάξει με τη συνείδησή του.

Ακόμα και ο στρατιώτης που υπηρετεί στο στρατό, δεν είναι υποχρεωμένος να πειθαρχεί εις εγκληματικές διαταγές.

Όμως αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι απλοί στρατιώτες, είναι η ανώτερη στρατιωτική και πολιτική ηγεσία του Ευρωπαϊκού Άξονος.

 Αυτοί οι άνθρωποι με την πονηριά τους και τη δραστήρια προπαγάνδα τους κατέστρεψαν το σεβασμό των διεθνών νόμων και προσπάθησαν να κυριαρχήσουν σε όλο τον κόσμο με τον δικό τους στρατό»… Σερ Χάρτλεϋ Σάουκρος

…«Οι εθνικοσοσιαλισταί συνομώται, τους οποίους δικάζομε σήμερα, είναι αυτοί που ρύθμιζαν την πολιτική του Γ΄Ράϊχ.

Όλοι αυτοί είναι υπεύθυνοι, για τα κακουργήματα, τις δολοφονίες, τις λεηλασίες και τις καταστροφές που υπέστησαν τα κατεχόμενα κράτη.

Αυτοί είναι υπεύθυνοι για τον αιφνιδιαστικό πόλεμο, στον οποίο εκατομμύρια άνθρωποι βρήκαν σκληρό θάνατο….Ένας πόλεμος που αρχίζει με την παραβίαση των δικαιωμάτων του λαού, παύει να έχει τον δίκαιο χαρακτήρα του πολέμου και γίνεται επιχείρηση ληστών και δολοφόνων.

Σαν ληστές και δολοφόνους λοιπόν θα πρέπει να χαρακτηρίσομε τους κατηγορούμενους διότι όχι μόνο έκαναν ένα άδικο και αιφνιδιαστικό πόλεμο, αλλά παρά τα αξιώματά τους, μετείχαν σε εγκλήματα και κακουργήματα τόσο φοβερά και απαίσια, που είναι αδύνατο να ξεχαστούν…Τα εγκλήματα που έγιναν ήταν τόσο φρικτά, που δεν μας μένει καμιά αμφιβολία ότι αυτοί που τα εκτελούσαν εγνώριζαν το χαρακτήρα τους»…Φρανσουά ντε Μαντόν

«Το Συνέδριο του Βουκουρεστίου, εις το οποίο πήρε μέρος και η Γερμανία, αναγνώρισε τις διεθνείς διατάξεις του δικαίου και αποφάσισε να θεωρείται ως έγκλημα και να τιμωρείται ο αιφνιδιαστικός πόλεμος.

Είναι φανερό λοιπόν, ότι οι κατηγορούμενοι, οι αιφνιδιαστικώς επιτιθέμενοι φασίστες, όταν άρχισαν τις εγκληματικές επιθέσεις εναντίον των διαφόρων κρατών, γνώριζαν ότι διαπράττουν τα πλέον βαριά εγκλήματα κατά της ειρήνης.

Γνώριζαν λοιπόν και γνωρίζουν την ευθύνη τους για τον αιφνιδιαστικό πόλεμο, και για το λόγο αυτό προσπαθούν να παρουσιάσουν τον επιθετικό πόλεμο που έκαναν, ως αμυντικό…Εδώ έχομε ένα πολύπλοκο μηχανισμό εν δράσει, ο οποίος αποτελείται από διαφόρους γενικούς του γερμανικού κράτους και εκτείνεται από τις υπουργικές πολυθρόνες μέχρι τις γροθιές των δημίων.

 Αυτός ο μηχανισμός ο τόσο ισχυρός δεν μπόρεσε να κρύψει ότι η κινητήριος δύναμις ήταν η συμμορία των Ναζί.

Η συμμορία αυτή μετέτρεψε χώρες ανθηρές σε έρημες και ολόκληρες εκτάσεις γης ποτίστηκαν από το αίμα αθώων θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας.

Εις αυτά τα εγκλήματα παρεσύρθη και η μεγάλη μάζα των γερμανών, διότι οι κατηγορούμενοι χρόνια ολόκληρα δηλητηρίαζαν τη συνείδηση και το νου ολόκληρων γερμανικών γενεών ποτίζοντας τους με την ηθική των κανιβάλων και την αρπακτικότητα των ληστών.

Αυτή είναι η ευθύνη των συμμοριτών του Χίτλερ»…Στρατηγός Ρουντένκο

Ο ίδιος για τις εγκληματικές οργανώσεις: «Η υπεράσπιση μάς είπε, πως εάν οι ναζιστικές οργανώσεις και ομάδες χαρακτηρισθούν εγκληματικές τότε θα πρέπει να κληθούν ενώπιον του διεθνούς δικαστηρίου για να δικαστούν πολλά εκατομμύρια Γερμανών πολιτών.

Οι συνάδελφοί μου και εγώ δεν έχομε την ίδια γνώμη με την υπεράσπιση, εγώ μάλιστα θα προχωρήσω περισσότερο.

Εάν έχομε, όπως λέγει η υπεράσπιση, έναν υποθετικό αριθμό εκατομμυρίων κατηγορουμένων, έχομε ταυτοχρόνως, προ των οφθαλμών μας, ένα πραγματικό αριθμό εκατομμυρίων θυμάτων που ποτέ δεν θα ξαναγυρίσουν στη ζωή.

Είναι τα θύματα των κατηγορουμένων που βασανίστηκαν αγρίως και μέχρι θανάτου στις φυλακές και στα στρατόπεδα σαν το Νταχάου, Άουσβιτς, Μπούχενβάλτ, Μάϊντάνεκ και Κίεβο.

Έχομε καθήκον και υποχρέωση απέναντι των θυμάτων αυτών και απέναντι των εκατομμυρίων άλλων θυμάτων να απαλλάξομε την ανθρωπότητα από τις φασιστικές και εγκληματικές οργανώσεις.

Η ΔΙΚΗ:

Η δίκη άρχισε στις 20 Νοεμβρίου 1945 και όλοι οι κατηγορούμενοι, εκτός του απουσιάζοντος Μπόρμαν δήλωσαν αθώοι.

 Η διαδικασία τελείωσε στις 31 Αυγούστου 1946.

Το δικαστήριο συνήλθε σε 403 επίσημες συνεδριάσεις.

Κλήθηκαν 33 μάρτυρες κατηγορίας, 61 μάρτυρες υπεράσπισης και άλλοι 19 τους οποίους ζήτησαν προσωπικά οι κατηγορούμενοι.

143 άτομα έστειλαν γραπτώς μαρτυρικές καταθέσεις.

 Το δικαστήριο έλαβε 38.000 αναφορές με 155.000 υπογραφές που υπεδείκνυαν τα αδικήματα των Πολιτικών Αρχηγών, 136.213 αναφορές για τα ΕΣ-ΕΣ, 10.000 αναφορές για την ΕΣ-Α, 7.000 για τα ΕΣ-ΝΤΕ, 3.000 για το Γενικό Επιτελείο και 2.000 για την Γκεσταπό.

 Κρίσιμο και ιδιαίτερα δύσκολο ήταν το έργο των διερμηνέων, αν λάβομε υπ’όψη και τα προσωπικά τους συναισθήματα ακούγοντας τις μαρτυρίες για τις φρικαλεότητες των Ναζί.

Μεταξύ των διερμηνέων και η Αλεξάνδρα Ανδρούσου, 28 ετών, διερμηνέας και στενογράφος Γάλλου ανακριτή.

Εξετάστηκαν αναλυτικά οι μαρτυρίες με βάση το κατηγορητήριο και συγκεκριμένα: 1) Εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητος.

«Οι διαταγές προς τα Γερμανικά στρατεύματα είναι αυστηρές και απάνθρωπες, έτσι ώστε να αρχίσουν τα φοβερά τους εγκλήματα, πολλά των οποίων είχαν σχεδιαστεί προ πολλού και με μεγάλη ακρίβεια».

2)Η δολοφονία και απάνθρωπος μεταχείρισης των αιχμαλώτων πολέμου.

 «Θα τουφεκίζονται όλοι όσοι ανήκουν εις τα εχθρικά στρατεύματα, είτε φορούν στολή, είτε όχι, έστω και αν παραδοθούν».

«Ο Σοβιετικός στρατός δεν πρέπει να έχει την απαίτηση να τον μεταχειριστούμε ως στρατό έχοντα τιμή.

Αντίστασης ενεργητική ή παθητική καθώς επίσης και η απόπειρα δραπετεύσεως των Ρώσσων αιχμαλώτων, τιμωρείται με θάνατον άνευ προειδοποιήσεως.

Η χρησιμοποίησης των όπλων κατά των αιχμαλώτων είναι νόμιμος και δικαία.

Οι Ρώσσοι αιχμάλωτοι δεν δικαιούνται ρουχισμού, καθώς επίσης και οι τραυματίες δεν δικαιούνται ιατρικής περιθάλψεως».

Αρκετοί Ρώσσοι αιχμάλωτοι χρησιμοποιήθηκαν για πειράματα και κυρίως για πειράματα μικροβιακών λοιμώξεων, όπου εύρισκαν οδυνηρό θάνατο.

 3) Δολοφονίες και κακοποιήσεις πολιτών.

Διαταγή του αρχηγού της Γκεσταπό Μύλλερ της 12/7/1942: «Ο μέχρι τούδε τρόπος ανακρίσεως δεν είναι ο ενδεδειγμένος.

 Η ανάκρισις των υπόπτων κομμουνιστών, σαμποτέρ, τρομοκρατών, αλεξιπτωτιστών, πρακτόρων της αντιστάσεως, Πολωνών και Ρώσσων, πρέπει να γίνεται πολύ πιο αυστηρά και μελετημένα.

Τα μέτρα τα οποία πρέπει να ληφθούν, για να προβαίνουν εις αποκαλύψεις οι ανακρινόμενοι είναι τα εξής: υποχρεωτική γυμναστική μέχρι εξαντλήσεως, ύπνος σε σκοτεινά κελλιά και σκληρό έδαφος, αιφνιδία αφύπνισις και ταυτόχρονος ραβδισμός, αποστέρησις άρτου και ύδατος και ξυλοδαρμός μέχρι αναισθησίας.»

Τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως έγιναν οργανωμένοι τόποι συστηματικής δολοφονίας εκατομμυρίων αθώων πολιτών.

 Όλοι όσοι συλλαμβάνονται από την Γκεσταπό, μεταφέρονται εις στρατόπεδα συγκεντρώσεως, όπου ευρίσκουν αργό θάνατο από τα βασανιστήρια, την απάνθρωπη μεταχείριση, την μέχρι εξαντλήσεως εργασία και τέλος από την βαρβαρότητα των φρουρών.

 Εκτός από αυτά κατατέθηκε στη δίκη ότι η Γκεσταπό με την βοήθεια Γερμανών επιστημόνων μετέφερε στα στρατόπεδα επιδημία τύφου και άλλων ασθενειών, για την ομαδική εξόντωση των κρατουμένων.

4)Συγκρότηση ειδικών τμημάτων ΕΣ-ΝΤΕ, με ειδική διαταγή του Χίτλερ, ένα μήνα πριν την εισβολή στη Σοβιετική Ένωση, τα οποία θα ακολουθούσαν τα προελαύνοντα Γερμανικά στρατεύματα.

Τα τμήματα αυτά χρησιμοποιήθηκαν για να πολεμήσουν τους ελεύθερους σκοπευτές, τα μέλη των ομάδων αντίστασης, τους Εβραίους της Σ.Ε., τους κομμουνιστές αρχηγούς και τους Παρτιζάνους. Εμπρησμοί και ομαδικές εκτελέσεις αποσκοπούν στην εξόντωση των Εβραίων της Ουκρανίας.

Οι μαρτυρίες για ομαδικές εκτελέσεις είναι συγκλονιστικές.  «Τα φοβερά αυτά εγκλήματα εγίνοντο βάσει προδιαγεγραμμένου σχεδίου, με αντικειμενικό σκοπό την εξόντωση του πληθυσμού και την εγκατάσταση Γερμανών στα Σοβιετικά και Πολωνικά εδάφη».

4)Λεηλασία δημοσίων και ιδιωτικών περιουσιών.

5) Η υποχρεωτική εργασία. Διαταγή του Χίτλερ της 9/11/1941 προς τις Γερμανικές αρχές κατοχής: «Ο πληθυσμός των χωρών που καταλήφθησαν υπό του Γερμανικού στρατού είναι 350.000.000, εκ των οποίων εργάζονται δια την Γερμανία μόνον 250.000.000. Καθήκον λοιπόν των υπευθύνων Γερμανικών αρχών είναι να επιτύχουν την ολοκληρωτική συμμετοχή του πληθυσμού των κατεχομένων χωρών, εις διαφόρους εργασίας, προς όφελος του Γερμανικού κράτους».

Σε όλες τις κατεχόμενες χώρες ιδρύθηκαν ειδικά γραφεία για να επιτύχουν την υποχρεωτική εργασία του πληθυσμού  στα πολεμικά και οχυρωματικά έργα και στα εργοστάσια πολεμικής βιομηχανίας, δηλ.την αποστολή σκλάβων-εργατών στη Γερμανία.

Από ομιλία του Χίτλερ στους αξιωματικούς των ΕΣ-ΕΣ: «…Χιλιάδες Πολωνοί μεταφέρθηκαν στη Γερμανία με άσχημες καιρικές συνθήκες.

 Παρ’ όλο που η θερμοκρασία ήταν 40 βαθμοί κάτω του μηδενός,  οι Πολωνοί εργάτες από την πρώτη στιγμή της αφίξεως τους στη Γερμανία άρχισαν να εργάζονται».

Ιδιαίτερα αναφέρθηκε η μεταφορά σκλάβων-εργατών από την Γιουγκοσλαβία, Ελλάδα και Σ.Ε. Ο Σοβιετικός κατήγορος έχει στην διάθεση του πολλά στοιχεία που αποδεικνύουν την απάνθρωπη μεταχείριση και την υποχρεωτική εργασία του πληθυσμού των κατεχομένων χωρών.

Ο Γκαίριγκ αναφέρεται στη συμπεριφορά των Γερμανών στη Σ.Ε. με τα εξής: «Οι Ρώσσοι οι οποίοι είναι κατώτερος λαός δεν πρέπει να έχουν καθόλου απαιτήσεις.

Οι Γερμανικές αρχές πρέπει να τους χρησιμοποιούν σε βαριές εργασίες, χωρίς να τους διαθέτουν αρκετή τροφή».

Για την Ελλάδα αναφέρονται τα εξής: «Στην Ελλάδα οι Γερμανοί με ψεύτικες υποσχέσεις προσπάθησαν να βρουν εθελοντές εργάτες.

 Επειδή όμως το μέτρο αυτό απέτυχε άρχισαν τις ομαδικές συλλήψεις των πολιτών για να τους χρησιμοποιήσουν στην υποχρεωτική εργασία.

 Άνδρες από 16 έως 50 ετών υποχρεώθηκαν να εργάζονται εξαντλητικά στα Γερμανικά έργα και όσοι δεν πειθαρχούσαν στις γερμανικές διαταγές, εστέλλοντο στα γερμανικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως.

 Η απεργία είχε δια νόμου απαγορευθεί, όσοι δε από τους εργάτες απεργούσαν η ζωή τους ήταν τραγική γιατί άφηναν τις οικογένειές τους χωρίς τροφή και δεν γνώριζαν εάν θα ξαναδούν τα παιδιά τους.»

 6)Εξόντωση γερόντων και ασθενών.

Το 1940, μετά από διαταγή του Χίτλερ, όλοι οι Γερμανοί γέροντες και όλοι οι πάσχοντες από ανίατες ασθένειες, συγκεντρώθηκαν σε ειδικά ιδρύματα και εξοντώθηκαν, ως ανίκανοι για εργασία.

Το μέτρο αυτό χρησιμοποιήθηκε  και για όσους ξένους εργάτες ήσαν εξαντλημένοι ή ασθενείς.

Από τα στοιχεία φάνηκε ότι τουλάχιστον 270.000 ξένοι εργάτες δολοφονήθηκαν με αυτό τον τρόπο.

Ρωσσίδα γιατρός η οποία διεύθυνε ψυχιατρική κλινική καταθέτει ότι η Γκεσταπό, αφού περικύκλωσε την κλινική, επί δύο ημέρες φόρτωναν ανά 60-70 ασθενείς σε αυτοκίνητα, λέγοντας ότι θα μεταφερθούν αλλού.

 Λίγα μέτρα πιο κάτω δολοφονούσαν τους ασθενείς και πετούσαν τα πτώματα στους δρόμους.

Κάθε κριτική ή εκδήλωση δυσαρέσκειας από το προσωπικό θα εθεωρείτο σαμποτάζ και θα ετιμωρείτο πολύ αυστηρά.

«Αυτά τα φοβερά και απάνθρωπα γεγονότα έγιναν λίγες μέρες μετά την εορτή των Χριστουγέννων, την οποία οι Γερμανοί στρατιώτες εόρτασαν μεγαλοπρεπώς με στολισμένα κα φωτισμένα δένδρα και εις το τέλος της εορτής ηύχοντο το “Ο Θεός μαζί μας”».

7) Η δίωξη των Εβραίων: «Εις το δικαστήριο απεδείχθη ότι η απάνθρωπος μεταχείρισις, η τρομοκρατία και οι δολοφονίες των Εβραίων είχαν προσχεδιασθεί υπό των Γερμανών, προ του πολέμου. Επίσημα έγγραφα, τα οποία κατέχει το δικαστήριο, αποδεικνύουν ότι οι Γερμανοί προκειμένου να εξοντώσουν Εβραίους, δεν δίσταζαν να χρησιμοποιήσουν τις πλέον εγκληματικές και απάνθρωπες μεθόδους».

Δεκάδες και εκατοντάδες χιλιάδες δολοφονίες Εβραίων κατατέθηκαν από τους μάρτυρες  αλλά και από κατηγορούμενους.

«Ένα τέτοιο αποτέλεσμα είναι αναπόφευκτο, διότι από χρόνια τώρα διδασκόμεθα ότι η σλαυική φυλή είναι κατώτερη φυλή και ότι οι Εβραίοι δεν είναι καν άνθρωποι».

Ο κατηγορούμενος Φρανκ στο δικαστήριο: «Ο αγώνας της Γερμανίας κατά των Εβραίων δεν είναι καινούργιος.

Από πολλά χρόνια αγωνιζόμαστε εναντίον τους και ο αγώνας μας αυτός δεν πρόκειται να σταματήσει, έστω και αν περάσουν χίλια χρόνια».

«Ειδικοί νόμοι εψηφίσθησαν, οι οποίοι απαγόρευαν στους Εβραίους την εξάσκηση διαφόρων επαγγελμάτων, περιόρισαν την οικογενειακή ζωή τους και το φθινόπωρο του 1938 τους απέκλεισαν τελείως από την γερμανική κοινωνία.

Οργανωμένες διώξεις, εμπρησμοί, καταστροφές συναγωγών, λεηλασίες εβραϊκών καταστημάτων και συλλήψεις εξεχόντων μελών της εβραϊκής κοινότητας, είναι γεγονότα συνηθισμένα.

Εκτός των μέτρων αυτών υποχρέωσαν τους Εβραίους να φορούν στο στήθος και στην πλάτη το διακριτικό άστρο των Εβραίων και να κατοικούν σε ειδικά μέρη, τα ονομαζόμενα Γκέττο.

 Όμως και οικονομικά μέτρα κατά των Εβραίων: Κατόπιν διαταγής της Γερμανικής Κυβερνήσεως κατασχέθηκαν οι καταθέσεις των Εβραίων στις Γερμανικές Τράπεζες και υποχρεώθηκαν οι Εβραίοι να πληρώσουν το ποσόν του ενός δισεκατομμυρίου μάρκων…το ποσόν αυτό βοήθησε την Γερμανία να βγει από το οικονομικό αδιέξοδο λόγω των τεραστίων πολεμικών δαπανών.

 Ο κατηγορούμενος Γκαίριγκ, ο οποίος ήταν οικονομικός υπεύθυνος του στρατιωτικού τμήματος, ουδέποτε ενδιαφέρθει να μάθει από πού προέρχονται τα τεράστια χρηματικά ποσά που αφειδώς σπαταλούσε».

Όμως τα μέτρα αυτά δεν μπορούν να συγκριθούν με τα μέτρα που έλαβαν οι γερμανικές αρχές κατοχής κατά των Εβραίων στα κατεχόμενα εδάφη.

Το καλοκαίρι του 1941, βάσει της εκφρασμένης επιθυμίας του Χίτλερ το 1939, δημιουργήθηκε ειδική υπηρεσία της Γκεσταπό για την εξόντωση των Εβραίων υπό την αρχηγία του Αδόλφου Άϊχμαν.

Το σχέδιο μπήκε σε εφαρμογή μετά την επίθεση εναντίον της Σ.Ε. Δημιουργήθηκαν ειδικά τμήματα εφόδου και ειδικά τμήματα δημίων.

 Το 1942 αναφορά του Χάινριχ προς τον Χίτλερ: «Στην Εσθονία δεν υπάρχουν πλέον Εβραίοι, στην Ρίγα ο αριθμός των Εβραίων από 95.000 κατέβηκε στις 2.500 και τέλος στην Βαλτική εντός τριών μηνών εξοντώθηκαν 135.000 Εβραίοι».

Ο Στροπ αναφέρει στον Χίτλερ ότι η επιχείρηση εναντίον του Γκέττο της Βαρσοβίας είχε σαν αποτέλεσμα τον θάνατο  56.000 Εβραίων, εκτός από εκείνους που πέθαναν μέσα στους υπονόμους από εκρήξεις.  Χρησιμοποιήθηκαν πολλές μέθοδοι εξόντωσης των Εβραίων.

Ο συγγραφέας από πηγές (Γκρέμπς) αναφέρει: «Οι Γερμανοί έχοντας ως πρόγραμμα την ολοκληρωτική εξόντωση των Εβραίων, εχρησιμοποίησαν όσους εξ αυτών ήσαν ικανοί προς εργασίαν ως σκλάβους εργάτες, τους δε υπόλοιπους τους έστειλαν εις τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως δια να εύρουν το θάνατο εις τους θαλάμους αερίων.

 Τα γερμανικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως Τρεμπλίνκα και Άουσβιτς εχρησιμοποιήθηκαν   ως ειδικοί τόποι εξοντώσεως κρατουμένων Εβραίων.

Ο κατηγορούμενος Χες, διοικητής του στρατοπέδου Άουσβιτς είπε ενώπιον του δικαστηρίου, ότι από την 1η Μαΐου 1940 έως την 1η Σεπτεμβρίου 1943, εδολοφονήθηκαν εις το στρατόπεδο 2.500.000 άτομα και 500.000 απέθαναν από την πείνα, τις κακουχίες και τις διάφορες ασθένειες.

Ο Χες περιέγραψε ακόμα και τον τρόπο διαλογής των κρατουμένων: δύο ιατροί των ΕΣ-ΕΣ εξήταζαν τους κρατούμενους οι οποίοι έφθαναν εις το Άουσβιτς.

Όσοι εξ αυτών ήσαν ικανοί προς εργασίαν μεταφέροντο μετά την γνωμάτευση των ιατρών εις το στρατόπεδον, οι δε υπόλοιποι οι οποίοι εκρίνοντο ανίκανοι προς εργασίαν οδηγούντο εις τους θαλάμους αερίων και εθανατώνοντο αμέσως».

 Εις το στρατόπεδο Τρεμπλίνκα οι κρατούμενοι εκαταλάβαιναν αμέσως εάν επρόκειτο να δολοφονηθούν ή όχι, άλλωστε οι Γερμανοί φρουροί δεν εδίσταζαν να τους πληροφορήσουν γι αυτό.

Εις το στρατόπεδο Άουσβιτς όμως, ενώ τους οδηγούσαν εις τους θαλάμους αερίων για να τους εξοντώσουν, τους έλεγαν ότι τους οδηγούν εις τους κλιβάνους για να καθαριστούν από τα διάφορα παράσιτα.

 Πολλές φορές οι κρατούμενοι εξ ενστίκτου καταλάβαιναν ότι οδηγούντο προς εκτέλεση και τότε σκηνές φρίκης εδιαδραματίζοντο Γυναίκες ηρνούντο να αποχωρισθούν τα παιδιά του, οι άνδρες αγκάλιαζαν τις γυναίκες τους, τα παιδιά έκλαιγαν και τότε οι φρουροί με ξυλοδαρμό και σπρωξίματα τους οδηγούσαν δια της βίας εις τους θαλάμους αερίων.

Ο Χες περιγράφει την εξόντωση των κρατουμένων στους θαλάμους αερίων: «Το χρονικόν διάστημα που απαιτείτο δια τον θάνατον εις τους θαλάμους ήτο 3-5 λεπτά, αναλόγως της αντοχής εκάστου ατόμου.

Εις μίαν ομαδικήν εξόντωσιν περιμέναμε μισή ώρα και μετά αποφασίζαμε να πάρουμε τα πτώματα.

Υπήρχε ειδικό συνεργείο το οποίο αφαιρούσε από τα πτώματα δακτυλίδια, κοσμήματα, και χρυσά δόντια.» Τα γυναικεία μαλλιά εκόπτοντο πριν από τον θάνατο της γυναίκας και αποστέλλοντο εις την Γερμανία δια να χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή στρωμάτων.

Ο ρουχισμός, τα κοσμήματα, δακτυλίδια, χρυσά δόντια και όλα τα υπάρχοντα των κρατουμένων, εστέλοντο εις την Κρατική Τράπεζα της Γερμανίας.

Το φοβερότερο όμως κακούργημα των Γερμανών είναι η χρησιμοποίησις του ανθρωπίνου λίπους δια την κατασκευή σάπωνος.

Προς τον σκοπό αυτό, ειδικές ομάδες της Γκεσταπό απεστάλησαν εις τις κατεχόμενες χώρες δια την εξεύρεσιν καταλλήλων ατόμων.

Επίσης ειδικές ομάδες της Γκεσταπό εστάλησαν εις την Ουγγαρία, Βουλγαρία Και Ρουμανία, για να συλλάβουν όλους τους Εβραίους που κατοικούσαν εις τις χώρες αυτές και να τους οδηγήσουν κατ’ ευθείαν εις τους θαλάμους αερίων.

Είναι γνωστό ότι από μία περιοχή της Ρουμανίας συνελήφθησαν 110.000 Εβραίοι και από την Ουγγαρία εδολοφονήθησαν εις το στρατόπεδο Άουσβιτς 400.000 Εβραίοι.

Ο Αδόλφος Άιχμαν εις τον οποίον ο Χίτλερ είχε αναθέσει την εξόντωση των Εβραίων εις μία αναφορά του αναφέρει ότι μέχρι το 1945 εδολοφονήθησαν 6.000.000 Εβραίοι εκ των οποίων τα 4.000.000 εθανατώθησαν εις τους θαλάμους αερίων.

Την 8η Μαϊου 1942 στην σύσκεψη Χίτλερ, Ρόζενμπεργκ, Μπόρμαν ελήφθησαν οι αποφάσεις για την οικονομική λεηλασία των κατεχομένων χωρών της Ανατολής, για την εξόντωση των Εβραίων της Σοβιετικής Ένωσης και την υποχρεωτική μεταφορά του μεγαλυτέρου μέρους του πληθυσμού της Ολλανδίας στην Λεττονία.

 Ο κατηγορούμενος  Μπόρμαν ο οποίος έδειχνε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα έργα τέχνης, τα κοσμήματα και για όλα τα αντικείμενα αξίας, την 11η Ιανουαρίου 1944 έπαιξε σπουδαίο ρόλο στην συγκέντρωση και τη μεταφορά στην Γερμανία των αντικειμένων αξίας από τις κατεχόμενες χώρες της Ανατολής.

Την 9η Οκτωβρίου 1942 μία διαταγή του αναφέρει: «Δεν αρκεί η υποχρεωτική αποχώρησις των Εβραίων από την κοινωνική και πολιτική ζωή της Γερμανίας, ούτε η μεταφορά τους εις άλλα κράτη μας ωφελεί .

Το μόνο μέτρο που θεωρώ απαραίτητο είναι η συγκέντρωσις τους στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως και η ολοκληρωτική εξόντωσις τους».

 ΟΙ ΥΠΟ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ.

Οι κατήγοροι ζήτησαν από το δικαστήριο να εκδώσει απόφαση για τον χαρακτήρα των εξής οργανώσεων: 1) Για το σώμα των Πολιτικών Αρχηγών του κόμματος των Ναζί 2) Για την Γκεσταπό 3) Για την ΕΣ-ΝΤΕ 4) Για την ΕΣ-Α 5) Για την ΕΣ-ΕΣ και 6) Για την Ανωτάτη Διοίκηση των στρατιωτικών δυνάμεων της Γερμανίας.

Οι πολιτικοί αρχηγοί του κόμματος των Ναζί, τα μέλη της Γκεσταπό, της ΕΣ-ΝΤΕ και των ΕΣ-ΕΣ, οι οποίοι εν γνώσει τους εκτέλεσαν τις φρικαλεότητες για τις οποίες είναι γνωστοί στην ανθρωπότητα οι Ναζί, όπως για πρώτη φορά ολοκληρωμένα αποκαλύφθηκαν στη δίκη, κρίθηκαν εγκληματίες και οι οργανώσεις εγκληματικές.

 Η ΕΣ-Α, η Ανωτάτη Ηγεσία του Γερμανικού Κράτους, το Επιτελείο και η Ανωτάτη Διοίκησις του Γερμανικού Στρατού, εκτός από τα πρόσωπα που διέπραξαν εγκληματικές πράξεις, δεν κρίθηκαν εγκληματικές οργανώσεις.

Για την Ανωτάτη Διοίκηση του Γερμανικού Στρατού η απόφαση του Δικαστηρίου αναφέρει: «Το δικαστήριον, από τα στοιχεία που κατέχει, εσχημάτισε τη γνώμη ότι το μυστικό συμβούλιο του Χίτλερ, καθώς και ορισμένοι ανώτατοι αξιωματικοί, ευθύνονται δια την προετοιμασία και καθοδήγηση του επιθετικού πολέμου, δια σωρεία εγκλημάτων και δια τη δυστυχία εκατομμυρίων ανθρώπων.

Χωρίς τη στρατιωτική καθοδήγηση, τα σχέδια του Χίτλερ θα είχαν μείνει μόνο σχέδια και ουδέποτε θα είχαν τεθεί εις εφαρμογή.

Μερικοί από τους αξιωματικούς του μυστικού συμβουλίου του Χίτλερ και της ανωτάτης ηγεσίας, ισχυρίζονται ότι δεν ευθύνονται δια τα εγκλήματα που διέπραξαν, διότι εκτελούσαν διαταγές ανωτέρας στρατιωτικής αρχής.

Η άποψις αυτή δεν είναι σωστή διότι οι αξιωματικοί αυτοί όχι μόνο εξετέλεσαν εγκληματικές διαταγές, το αποτέλεσμα των οποίων εγνώριζαν, αλλά έλαβαν μέρος και καθοδήγησαν πολλές εγκληματικές πράξεις.

Το δικαστήριο έχει τη γνώμη ότι βάσει του άρθρου 9 των κανόνων του διεθνούς δικαίου οι αξιωματικοί αυτοί πρέπει να χαρακτηρισθούν εγκληματίαι και να τιμωρηθούν».

 Οι κατηγορούμενοι κρίθηκαν βάσει των τεσσάρων σημείων του κατηγορητηρίου.

 Η ΑΠΟΦΑΣΗ: Οι Χέρμαν Γκαίρινγκ, Ιωακείμ Ρίμπεντροπ, Βίλχελμ Κάϊτελ, Έρνεστ Κάλτενμπρούνερ, Χανς Φρανκ, Βίλχελμ Φρικ, Ιούλιος Στράϊχερ, Φριτς Σάουκελ, Άλφρεντ Γιόντλ, Αρθούρος Σάϊς-Ινκουαρτ και Μάρτιν Μπόρμαν καταδικάσθηκαν στην ποινή του θανάτου δι’ απαγχονισμού.

 Οι Πούντολφ Εςς, Βάλτερ Φουνκ, Εριχ Ρέντερ καταδικάστηκαν στην ποινή των ισοβίων δεσμών.

 Οι Μπάλτουρ φον Σίραχ και Άλμπερτ Σπέερ σε εικοσαετή φυλάκιση.

 Ο Κωνσταντίνος φον Νώυρατ σε δεκαπενταετή φυλάκιση και ο Κάρολος Ντένιτς σε δεκαετή φυλάκιση.

 Αθωώθηκαν οι Γιάλμαρ Σαχτ, Φραντς φον Πάπεν και Χανς Φρίτσε.

 Την 1η Οκτωβρίου 1946

 Υπογραφές

Γκέοφρυ Λάουρενς-πρόεδρος

Οι δικαστές: Φράνσις Μπίτλ, Ντονετιέ ντε Βαμπρ, Ι.Τ. Νικιτσένκο, Νόρμαν Μπίρκετ, Τζων Πάρκερ, Ρ. Φάλκο, Α. Βόλκωφ.

 Η ΔΙΑΦΩΝΙΑ ΤΟΥ ΣΟΒΙΕΤΙΚΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥ

Το μέλος του Διεθνούς Στρατοδικείου, στρατηγός της Στρατιωτικής Δικαιοσύνης, Ι.Τ. Νικιτσένκο, διαφώνησε με την αθώωση των Σαχτ, Φον Πάπεν και Φρίτσε, καθώς και με την επιεική καταδίκη του Ρούντολφ Εςς και με την μη καταδίκη του Υπουργικού Συμβουλίου και του Γενικού Επιτελείου και του Αρχηγείου των Ενόπλων Δυνάμεων σαν εγκληματικών οργανώσεων.

Δήλωσε ότι οι αντίστοιχες αποφάσεις είναι άδικες γιατί έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τα υπάρχοντα στοιχεία, τα οποία παρουσιάστηκαν στο Δικαστήριο.

 Ο Σαχτ εχρησιμοποίησε όλη την επιρροή του στους γερμανούς βιομηχάνους για να βοηθήσει το ναζιστικό κόμμα να ανέβει στην εξουσία, και τους υποχρέωσε  να ενισχύσουν τον εκλογικό αγώνα των ναζί με το μυθικό ποσό των 3.000.000 μάρκων.

 Επί 12 χρόνια ήταν από τους έμπιστους συνεργάτες του Χίτλερ.

Προετοίμασε την οικονομία της Γερμανίας για τον επιθετικό πόλεμο και την ανάπτυξη της πολεμικής βιομηχανίας.

Πήρε μέρος στις διώξεις των Εβραίων και την λεηλασία των κατεχομένων χωρών.

 Έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην προπαρασκευή και την εκτέλεση των γενικών εγκληματικών σχεδίων.

 Ο φον Πάπεν ήταν ο πρώτος σύμβουλος του Χίτλερ στα σχέδια για την κατάληψη της Αυστρίας και για την βοήθεια του ναζιστικού κόμματος της Αυστρίας για τον σκοπό αυτό, εισηγήθηκε στον Χίτλερ διώξεις Εβραίων για την κατάσχεση των περιουσιών τους.

 Εχρησιμοποίησε όλη του την επιρροή, τις σχέσεις και τα αξιώματα του για να εδραιωθεί η εξουσία των ναζί.

 Ο Φρίτσε ήταν ο μοναδικός επικεφαλής του γερμανικού τύπου και αυτοανακηρύχθηκε σε Γενικό Αρχηγό της Ραδιοφωνίας.

Με την Μυστική Αστυνομία και την λογοκρισία καταργήθηκε και η στοιχειώδης ελευθερία του Τύπου στην Γερμανία.

Είχε την επίβλεψη 2.300 εφημερίδων και όλων των προγραμμάτων των ραδιοφωνικών σταθμών.

Προπαγάνδιζε την προετοιμασία των επιθέσεων κατά της Τσεχοσλοβακίας, Πολωνίας και Γιουγκοσλαβίας, καθώς και κατά της Σοβιετικής Ένωσης .

Δεν είναι σωστό ότι δεν εγνώριζε τα εγκλήματα πολέμου.

Γνώριζε την διαταγή του Χίτλερ να δολοφονούνται οι Σοβιετικοί πολιτικοί επίτροποι, καθώς και τα σχέδια εξόντωσης των Εβραίων.

 Ο Ρούντολφ Έςς ήταν ο στενότερος συνεργάτης του Χίτλερ και άνθρωπος της απόλυτης εμπιστοσύνης του (κάποιοι ερευνητές ιστορικοί υποστηρίζουν ότι ο κύριος συγγραφέας του βιβλίου «ο Αγών μου» είναι ο Εςς).

Μαζί με τον Χίμλερ δημιούργησαν τα ΕΣ-ΕΣ, τα ΕΣ-ΝΤΕ που διέπραξαν τα φοβερά εγκλήματα στις κατεχόμενες χώρες.

Ήταν ο Απόστολος της Αρείας καταγωγής των Γερμανών, και ο δημιουργός του ειδικού νόμου για την εξόντωση των Πολωνών και Εβραίων στα κατεχόμενα εδάφη.

 Κατά την γνώμη του Νικιτσένκο ο Εςς ήταν ένας από τους τρεις πολιτικούς αρχηγούς της Γερμανίας του Χίτλερ και έπρεπε να τιμωρηθεί με την ποινή του θανάτου .

(Ο Εςς, παρά τις προσπάθειες να αποφυλακιστεί, έμεινε ο τελευταίος ναζί της Δίκης στην φυλακή του Σπαντάου του Δυτικού Βερολίνου για 41 χρόνια.

Αυτοκτόνησε το 1987 σε ηλικία 93 ετών με απαγχονισμό και ο τάφος του έγινε προσκύνημα των νεοναζί επειδή στάθηκε αμετανόητος στην ιδεολογία και τις πράξεις του, μέχρι το σημείωμα που άφησε πριν την αυτοκτονία του).

 Παρά την πρόταση της Επιτροπής των κατηγόρων, το Υπουργικό Συμβούλιο του Χιτλερικού Κράτους δεν χαρακτηρίστηκε σαν εγκληματική οργάνωση στην τελική απόφαση του Δικαστηρίου.

Το Δικαστήριο αναγνώρισε ότι οι στενοί συνεργάτες του Χίτλερ, πήραν μέρος και εκτέλεσαν αναρίθμητα φοβερά εγκλήματα, τα περισσότερα των οποίων ήταν οργανωμένα και προετοιμασμένα με ειδικά σχέδια.

Η «Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα», ο «τουφεκισμός επί τόπου των συλλαμβανομένων αεροπόρων», οι «συλλήψεις τη νύχτα», η « δίωξις των Εβραίων», η «υποχρεωτική μεταφορά πληθυσμών» και πολλά άλλα έγιναν με κυβερνητικούς σχεδιασμούς.

 Οι ενέργειες του Χιτλερικού Υπουργικού Συμβουλίου, τονίζει ο Νικιτσένκο, οδήγησαν την ανθρωπότητα στον πόλεμο, ο οποίος εκόστισε εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές και προκάλεσε μεγάλες και ανυπολόγιστες καταστροφές.

Ο ίδιος ο  Χίτλερ, ο οποίος είχε την ισχυρότερη προσωπική δύναμη, δεν είχε δικαιοδοσία να αφαιρέσει ή να περιορίσει την υπευθυνότητα του Υπουργικού Συμβουλίου.

 Η πραγματικότητα και τα στοιχεία που εξετάσθηκαν στο Δικαστήριο, αποδεικνύουν ότι το Γερμανικό Επιτελείο και το Γενικό Αρχηγείο των Ενόπλων Δυνάμεων έπρεπε να χαρακτηριστούν εγκληματικές οργανώσεις.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Διοίκηση του στρατού της Ναζιστικής Γερμανίας, ο κομματικός μηχανισμός του Ναζιστικού κόμματος και τα τμήματα των ΕΣ-ΕΣ ήταν τα σπουδαιότερα όργανα για τον σχεδιασμό, την προπαρασκευή και την εκτέλεση των εγκληματικών ενεργειών για την ανθρωπότητα.

Δεν είναι τυχαίο ότι αρχηγοί των ενόπλων δυνάμεων ήταν τα πλέον έμπιστα πρόσωπα του Χίτλερ.

Αρχηγός του Ανωτάτου Αρχηγείου της Αεροπορίας ήταν ο δεύτερος στην τάξη των Ναζί, Γκαίριγκ.

Αρχηγός του Ναυτικού ήταν ο διάδοχος του Χίτλερ Ντένιτς και αρχηγός του Στρατού ο Κάϊτελ, ο οποίος υπέγραψε τις περισσότερες διαταγές για την εξόντωση των αιχμαλώτων πολέμου και του πληθυσμού των κατεχόμενων χωρών.

 Είναι γνωστό ότι ο Χίτλερ δεν έκρυψε τα σχέδιά του από τους υπαρχηγούς του Στρατιωτικού Αρχηγείου.

 Επίσης, το Στρατιωτικό επιτελείο και η Ανωτάτη Στρατιωτική Διοίκηση εξέδωσαν διαταγές για την απάνθρωπη μεταχείριση του πληθυσμού των κατεχόμενων χωρών και αιχμαλώτων πολέμου.

Βάσει των διαταγών αυτών, οι Γερμανικές αρχές κατοχής, οι αξιωματικοί και οι στρατιώτες είχαν το δικαίωμα να μεταχειρίζονται τον πληθυσμό των κατεχομένων χωρών όπως ήθελαν, χωρίς να τιμωρούνται έστω και αν διέπρατταν φοβερά εγκλήματα. Πολλά από αυτά έγιναν εναντίον γυναικών και παιδιών.

Το καθήκον μου ως δικαστού μου επιβάλλει να εκθέσω την αντίθετη γνώμη μου γιατην απόφαση του δικαστηρίου, την οποία πρέπει να λάβετε υπ’όψη σας, τελειώνει την έκθεση του ο Νικιτσένκο.

  Τελειώνοντας την παρουσίαση της ιστορικής Δίκης της Νυρεμβέργης, πρέπει να αναφερθούμε στο δεύτερο μέρος της δουλειάς του Στέϊνιγκερ με τίτλο «Θηριωδίες των Γερμανών στην Ευρώπη», όπου τα εγκλήματα των Ναζί στην Ελλάδα με τίτλο «Τρομοκρατία και σφαγές στην Ελλάδα», καταλαμβάνουν σημαντικό μέρος.

PETER ALFONS STEINIGER

                         ΠΕΤΡΟΣ ΑΛΦΟΝΣΟΣ ΣΤΕΪΝΙΓΚΕΡ

Γεννήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 1904 στο Βερολίνο.

 Ο πατέρας του ήταν εβραίος έμπορος από την Βοημία.

 Σπούδασε από το 1923 έως το 1927 νομικά, φιλοσοφία και οικονομικά στα πανεπιστήμια του Βερολίνου και της Βόννης.

Το 1928 έλαβε το διδακτορικό του ως Δρ. νομικής.

Το 1932 άρχισε να εργάζεται στο Εφετείο του Βερολίνου, απολύθηκε όμως το 1933 λόγω εβραϊκής καταγωγής.

Τον Ιούνιο του 1933 εγκατέλειψε την εβραϊκή κοινότητα και έκτοτε εργάστηκε ως κριτικός, συγγραφέας και τραπεζικός υπάλληλος.

Το 1938, για να συνεχίσει να εργάζεται ως συγγραφέας, κατέθεσε αίτηση στο Γραφείο Τύπου [ιδρύθηκε από τον Γκέμπελς στα πλαίσια των Νόμων της Νυρεμβέργης], η οποία όμως απορρίφθηκε.

Το 1939 βρήκε απασχόληση σαν δικηγόρος στην εβραϊκή τράπεζα ‘’Bankhaus Wassemann’’, η οποία συμμετείχε σημαντικά στην αναγκαστική απαλλοτρίωση των εβραϊκών περιουσιών.

Το 1944 εστάλη αναγκαστικά στον οργανισμό Todt, δραπέτευσε όμως από την πτήση.

[Οργανισμός Todt: τεχνικός στρατιωτικός οργανισμός της ναζιστικής Γερμανίας με επί κεφαλής τον Φρίτς Τόντ, από το 1933 έως το 1945, υπέυθυνος για την κατασκευή πολλών στρατιωτικών τεχνικών έργων στην Γερμανία και στις κατεχόμενες χώρες κατά την διάρκεια του 2ου παγκοσμίου πολέμου.

Χρησιμοποιούσε αιχμαλώτους πολέμου και κρατουμένους από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης].

 Μέχρι τον Μάιο του 1945 έζησε παράνομα στην Σιλεσία.

Μετά τον πόλεμο διετέλεσε  καθηγητής του Δημοσίου Δικαίου στο πανεπιστήμιο Χούμπολτ του αν. Βερολίνου [1946-1970].

Το 1949 υπήρξε μέλος της συνταγματικής επιτροπής του Λαϊκού Συμβουλίου της Γερμανίας και συνέβαλε σημαντικά στην διαμόρφωση του πρώτου συντάγματος της αν. Γερμανίας. Από το 1950 έως το 1974 ήταν μέλος του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης.

Πέθανε στις 27 Μαΐου 1980 στο αν. Βερολίνο.

ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ  Rutten -Loening

Ιδρύθηκε το 1844  στην Φρανκφούρτη από τον έμπορο Joseph

Rutten και τον εκδότη Zacharias Loewentahl [αργότερα Carl Friedrich Loening ].

Το 1845 δημοσίευσε το βιβλίο των Karl Marx και Friedrich Engels ” Die heilige Familie” [ η αγία οικογένεια].

Μετά το 1879 ο οίκος  συνέχισε να λειτουργεί υπό τους Gottfried Loening και Heinrich Oswalt, ανηψιού του Rutten.

Η εκδοτική δραστηριότητα ήταν κυρίως η ιστορία, τέχνη, λογοτεχνία και νομολογία.

Το 1901 τον οίκο κληρονομεί ο Wilhelm Oswalt, γιός του Heinrich Oswalt, μαζί με τις αδελφές του και αναλαμβάνει την διοίκηση.

 Το 1936 ο εκδοτικός οίκος πωλήθηκε στον Albert Hachfeld, σύμφωνα με τους νόμους της Νυρεμβέργης σύμφωνα με τους οποίους ο εκδότης έπρεπε να είναι Αρείας φυλής.

Η εταιρεία μεταφέρθηκε αμέσως στο Πότσνταμ και οι εβραίοι και διεθνείς συγγραφείς εγκαταλείφθηκαν.

 Κατά την διάρκεια του πολέμου ο οίκος παρήγαγε κυρίως κλασσική λογοτεχνία, αλλά και βιβλιογραφία για επιμόρφωση της Βέρμαχτ. T

o 1942 o κύριος ιδιοκτήτης και εκδότης Wilhelm Oswalt καταγγέλθηκε και συνελήφθη επειδή δεν φορούσε δημοσίως το εβραϊκό άστρο και δολοφονήθηκε αργότερα στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Sachsenhausen.

Η ιδιωτική περιουσία του δημοπρατήθηκε δημόσια για λογαριασμό της Γκεστάπο και τα έσοδα εισπράχθηκαν

 υπέρ του Ράιχ. Η εξαιρετικά πολύτιμη ιδιωτική βιβλιοθήκη με περισσότερους από 10.000 τόμους, που συγκεντρώθηκαν μέσα σε 100 περίπου χρόνια οικογενειακής παράδοσης, αποκτήθηκε από το γνωστό βιβλιοπωλείο Schumann και Cobet έναντι της εξευτελιστικής τιμής των 8.500 μάρκων.

Κατά την μεταπολεμική περίοδο, η οικογένεια Oswalt ήγειρε πολλές αξιώσεις αποζημίωσης σχετικά με την αναγκαστική απαλλοτρίωση του εκδοτικού οίκου, οι οποίες απορρίφθηκαν ομόφωνα με την αιτιολογία ότι η θέση της επιστρεφομένης περιουσίας ήταν εκτός του πεδίου εφαρμογής των νόμων περί αποκατάστασης των συμμάχων και των δυτικογερμανών, δηλ. στην περιοχή της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας.

Η οικογένεια Oswalt παρέμεινε χωρίς αποζημίωση, οι δύο δε αδελφές του εκδότη οι οποίες συμμετείχαν επίσης στην εταιρεία πέθαναν σχεδόν άπορες την δεκαετία του 1950 και 1960.

 Ο επιζών γιός του Wilhelm Oswalt, Heinrich, ουδέποτε παραιτήθηκε από τα αιτήματα αποκατάστασης που είχε υποβάλει το 1948:

Στην εποχή της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας, ο οίκος βασίστηκε στην παράδοση του παλαιού εκδοτικού οίκου, δημοσιεύοντας έργα μεγάλων συγγραφέων της παγκόσμιας λογοτεχνίας όπως Romain Rolland, Stendahl,Guy de Maupassant,Tolstoy, Leskow, Tchechow, Charles Dikens κ.α.

Την δεκαετία του 1950  ο οίκος είχε μεγάλη ακμή ως προς την ποιότητα, το βάθος και το εύρος των εκδόσεών του.

Το 1964 ο Rutten και Loening, μετά από σχετικό ψήφισμα του Poliburo, τέθηκε υπό τον οίκο Aufbau Verlag o  οποίος είχε ιδρυθεί το 1945 στο Βερολίνο για λογαριασμό του Εκπαιδευτικού Οργανισμού για την δημοκρατική ανανέωση της Γερμανίας και ο οποίος υπήρξε ο σπουδαιότερος εκδοτικός οίκος της ΛΔΓ.

Η ομάδα εργασίας εξακολούθησε να υπάρχει μέχρι το τέλος της ΛΔΓ.

e-prologos.gr

https://anemosantistasis.blogspot.com/2020/10/to.html

Η Δίκη της Νυρεμβέργης και η διαμόρφωση της μεταπολεμικής διεθνούς τάξης

Η δίκη ξεκίνησε στις 20 Νοεμβρίου του 1945, με τον sir Goeffrey Lawrence να αναλαμβάνει Πρόεδρος του Δικαστηρίου.

H ουσιαστική συμβολή της Δίκης της Νυρεμβέργης είναι το ότι συνιστά τον πρώτο οργανικό και υλικό εξορθολογισμό της διεθνής κατασταλτικής δύναμης, εξουσίας και αυτού που θα αποκαλούμε (που θα ονομάζεται μετέπειτα) καθολική ποινική δικαιοδοσία.

 Ένα μόνιμο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο θα έρθει μόνο στο τέλος του αιώνα στη Ρώμη στις 17 Ιουλίου του 1998 ενώ είχαν δημιουργηθεί ad hoc Ποινικά Δικαστήρια για τα εγκλήματα στην πρώην Γιουγκοσλαβία (25 Μαϊου 1993) και στη Ρουάντα (8 Νοεμβρίου 1994) .

Η μεγαλύτερη απάτη και βρομιά, δικάστηκαν και πέθαναν πατριώτες, γιατί το αποζητούσε η σάπια κοινωνία!

Έπειτα , οι καθιερωμένοι κανόνες και κυρώσεις από τη Νυρεμβέργη έχουν άμεση επίδραση στις έννομες τάξεις των κρατών.

H Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε με αποφάσεις στις 13 / 4 /1946 και στις 11/ 12/1946, την καθιέρωση τον ορισμό των εγκλημάτων πολέμου, εγκλημάτων κατά της ειρήνης και κατά της ανθρωπότητας και ότι τα εγκλήματα πολέμου και αυτά ενάντια στην ανθρωπότητα θα γίνουν απαράγραφα σύμφωνα με τη Σύμβαση της Ν.Υόρκης 26 Νοεμβρίου 1958, αντιστοίχως.

1948, Νυρεμβέργη: Ο Νταν Χάιγουντ, ένας συνταξιοδοτημένος δικαστής από τη Μέιν, έρχεται για να προεδρεύσει της δίκης τεσσάρων δικαστικών που αντιμετωπίζουν την κατηγορία «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας».

 Κανείς από τους κατηγορούμενους δεν πάτησε τη σκανδάλη. Ηταν, όμως, όλοι στα ανώτερα κλιμάκια της εξουσίας και εκτελούσαν τις διαταγές του Χίτλερ.

 Κατά πόσο, λοιπόν, είναι ένοχοι για το φρικτό θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης;

Οι μάρτυρες κατηγορίας και υπεράσπισης φωτίζουν με τον τρόπο τους την ιστορία και κλιμακώνουν την συναισθηματική ένταση του δικαστηρίου.

Παράλληλα, «βγαίνουμε» από την αίθουσα δικαστηρίου και βλέπουμε τη ζωή όπως συνεχίζεται μετά τον πόλεμο, αν και με ανάμεικτα αισθήματα φόβου και ενοχής.

Η προέλευση της δηλητηριώδους κάψουλας δε διαλευκάνθηκε πλήρως. Hess, Rudolf, έτος γενν. 1894.

Από το 1933 Αναπληρωτής του Φύρερ στο ναζιστικό κόμμα NSDAP. Στις 10 Μαΐου 1941…

Το δίδαγμα ήταν θέατρο σκιών για κατανάλωση και να υπενθυμίσουν ποιοι κάνουν κουμάντο!

Ερώτημα  μόνο η Γερμανία ήταν ο δολοφόνος, ως αρχηγος ναι, η Ιταλία για τη δεν ήταν στο δικαστήριο,  η Ιαπωνία γιατί δεν ήταν στη δίκη στο εδώλιο;

Η Αυστρία και άλλες χώρες που ήταν σε συνεργασία με τον Χίμλερ;

«Κατά την άποψή μου, είναι αντίθετο στην έννοια του δικαίου το να τιμωρεί κάποιος κάποιον για κάτι που ο ίδιος ακριβώς έχει πράξει»
Χρησιμοποιώντας αδημοσίευτα ημερολόγια και έγγραφα των πρωταγωνιστών αυτής της ιστορίας -των δικαστών, των δικηγόρων και των ίδιων των κατηγορουμένων… ο David Irving συνέθεσε αυτή την αξιόλογη διήγηση, για τον τρόπο με τον οποίο διεξήχθη η «Δίκη του Αιώνα».
Oι τευτονικοί μύθοι διηγούνται πως, μετά από μια μεγάλη μάχη με τους Μογγόλους στην πεδιάδα του Lechfeld, όπου οι στρατοί δύο διαφορετικών κόσμων συγκρούστηκαν με αποτέλεσμα τη βίαιη και αιματηρή αλληλοσφαγή τους, τα φαντάσματα των σκοτωμένων μαχητών εξακολουθούσαν να μάχονται στα σύννεφα επί τρεις ακόμη ημέρες.

Το ίδιο συνέβη και στη Νυρεμβέργη από το 1945 μέχρι το 1946.

Εκεί όπου οι προσόψεις των σπιτιών της μαρτυρικής πόλης, έφεραν τα φρικτά σημάδια των θανάσιμων συγκρούσεων μεταξύ της Γερμανίας και των εχθρών της, τα φαντάσματα συνέχιζαν τις συγκρούσεις για δεκαέξι επιπλέον μήνες.

Αλλά ο παραλληλισμός τελειώνει εδώ.

Οι στρατιές δεν ήταν ισοδύναμες.

 Η μία πλευρά αφοπλίστηκε και της απέμειναν λίγοι φίλοι.
Ο Πρόεδρος Χάρι Τρούμαν διόρισε τον Robert H. Jackson ως επικεφαλής των Αμερικανών κατηγόρων, προκειμένου να στηρίξει στη Νυρεμβέργη τις κατηγορίες εναντίον των Μεγάλων Εγκληματιών Πολέμου του Άξονα.

Το καθήκον του ήταν εκ των προτέρων, σαφώς προσδιορισμένο.

 Ένας αριθμός Γερμανών και Ιταλών ηγετών θα χαρακτηρίζονταν ως εγκληματίες πολέμου, θα παραπέμπονταν σε δίκη και θα τιμωρούνταν ανάλογα.
Την εποχή που άρχισε η δίκη, το Νοέμβριο του 1945, πολλά ιδανικά είχαν ήδη προδοθεί.

Υπάρχουν ελάχιστα αδικήματα από αυτά που αναφέρονται στο κατηγορητήριο της Νυρεμβέργης για τα οποία δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί ένοχη μία ή περισσότερες από τις κατηγορούσες συμμαχικές δυνάμεις. Προκειμένου να συντρίψουν τον Χίτλερ, άμαχος πληθυσμός πυρπολήθηκε και κατακάηκε, δολοφονήθηκε, κακοποιήθηκε, τρομοκρατήθηκε, εκτοπίστηκε και υποδουλώθηκε.

 Εξαπολύθηκαν επιθετικοί πόλεμοι, ουδέτερες χώρες κατακτήθηκαν με δόλια προσχήματα και απαράγραπτα ανθρώπινα δικαιώματα, προβλεπόμενα από τις διεθνείς συνθήκες, παραβιάστηκαν κατάφωρα. Ο Robert Jakson το γνώριζε και αυτό τον πλήγωνε.

Και αυτό κατέστρεψε ορ ΑΠΟ ΝΟΜΙΚΗΣ ΠΛΕΥΡΑΣ

Είναι μία ανάλυση της Δίκης της Νυρεμβέργης από νομικής πλευράς, όπου αποδεικνύεται ότι παρεβιάσθησαν προκλητικώς και βαναύσως όλα τα στοιχεία που συγκροτούν μίαν δικαίαν δίκην.

Αλλα’ο νικητής ενός πολέμου επιβάλλει την θέλησίν του, πέραν από νομικούς ή ηθικούς περιορισμούς, ακριβώς διότι είναι ο νικητής.

Ένα καλό ερώτημα;;;;

Η ανώτατη εξουσία των Ναζί, το άτομο που ευθύνεται περισσότερο για το Ολοκαύτωμα, έλειπε στις δίκες.

Ο Αδόλφος Χίτλερ αυτοκτόνησε τις τελευταίες μέρες του πολέμου, όπως και αρκετοί από τους πιο στενούς του βοηθούς.

 Όπως είπα και παραπάνω δεν έχει αποδειχτεί η αυτοκτονία του Χίτλερ.

Πολλοί περισσότεροι εγκληματίες δεν δικάστηκαν ποτέ.

Μερικοί έφυγαν από τη Γερμανία για να ζήσουν στο εξωτερικό, συμπεριλαμβανομένων εκατοντάδων που ήρθαν στις Ηνωμένες Πολιτείες

Οι θανατικές ποινές εκτελέσθηκαν σε ειδικά στημένη αγχόνη στις 16 Οκτωβρίου 1946.

 Οι Γάλλοι εκπρόσωποι πρότειναν την εκτέλεση δια τυφεκισμού, αυτό όμως δεν έγινε δεκτό από τον Μπιντλ και τους Σοβιετικούς, με το αιτιολογικό ότι οι κατηγορούμενοι είχαν προσβάλει το στρατιωτικό ήθος και δεν τους άρμοζε εκτέλεση που αρμόζει σε στρατιωτικούς.

 Οι καταδικασμένοι σε φυλάκιση μεταφέρθηκαν στη φυλακή του Σπάνταου.

Εδώ παρακατω είναι το ζουμι.

Δίκες που προέκυψαν από τη διαδικασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Δίκες αυτές δεν εκδικάστηκαν από Διεθνές δικαστήριο, όπως η κύρια δίκη, αλλά την δίωξη εκκίνησαν και έφεραν σε πέρας οι ΗΠΑ.

Δίκη των Ιατρών, ΗΠΑ εναντίον Καρλ Μπραντ (Karl Brandt) κ. ά., 1946-47

Δίκη της IG Farben, ΗΠΑ εναντίον Καρλ Κράουχ (Carl Krauch) κ. ά., 1947-48

Δίκη του Πόολ, ΗΠΑ εναντίον Όσβαλντ Πόολ (Oswald Pohl) κ. ά., 1947

Δίκη του Μιλχ, ΗΠΑ εναντίον Έρχαρντ Μιλχ (Erhard Milch), 1946-47

Δίκη του Φλίκ, ΗΠΑ εναντίον Φρίντριχ Φλικ (Friedrich Flick) κ. ά., 1947

Δίκη του Κρουπ, ΗΠΑ εναντίον Άλφριντ Κρουπ (Alfried Krupp) κ. ά., 1947-48

Δίκη των Einsatzgruppen, ΗΠΑ εναντίον Όττο Όλεντορφ (Otto Ohlendorf) κ. ά., 1947-48

Δίκη του Λιστ, ΗΠΑ εναντίον Βίλχελμ Λιστ (Wilhelm List) κ. ά., 1947-48 (γνωστότερη ως “Δίκη των ομήρων”)

Δίκη των Δικαστικών, ΗΠΑ εναντίον Γιόζεφ Αλτστέτερ (Josef Altstötter) κ. ά., 1947

Δίκη της RuSHA, ΗΠΑ εναντίον Ούλριχ Γκράιφελτ (Ulrich Greifelt) κ. ά., 1947-48

Δίκη των Διπλωματών, (Ministries Case), ΗΠΑ εναντίον Ερνστ φον Βάιστσέκερ (Ernst von Weizsäcker) κ.ά., 1947-49

Δίκη του Μπέλζεν (επίσημη ονομασία “Δίκη του Γιόζεφ Κράμερ και 44 άλλων”)[4]

Κατά την ακροαματική διαδικασία και οι εικοσιτρείς κατηγορούμενοι δήλωσαν αθώοι.

Το Δικαστήριο έκρινε εαυτό αναρμόδιο να εκδικάσει το σημείο (1) του κατηγορητηρίου.

Χέρμαν Μπέκερ-Φράιζενγκ (Hermann Becker-Freyseng): 20ετής κάθειρξη, μειώθηκε σε 10 έτη

Βίλχελμ Μπάιγκλμπεκ (Wilhelm Beiglböck): 15ετής κάθειρξη, μειώθηκε σε 10 έτη

Κουρτ Μπλόμε (Kurt Blome): Αθωώθηκε

Βίκτορ Μπρακ (Viktor Brack): Θάνατος

Καρλ Μπραντ (Karl Brandt): Θάνατος

Ρούντολφ Μπραντ (Rudolf Brandt): Θάνατος

Φριτς Φίσερ (Fritz Fischer): Ισόβια, μειώθηκαν σε 15ετή κάθειρξη

Καρλ Γκέμπχαρντ (Karl Gebhardt): Θάνατος

Καρλ Γκέντσκεν (Karl Genzken): Ισόβια, μειώθηκαν σε 20ετή κάθειρξη

Ζίγκφριντ Χαντλόζερ (Siegfried Handloser): Ισόβια, μειώθηκαν σε 20ετή κάθειρξη

Βάλντεμαρ Χόφεν (Waldemar Hoven): Θάνατος

Γιόαχιμ Μρουγκόβσκι (Joachim Mrugowsky): Θάνατος

Χέρτα Ομπερχόιζερ (Herta Oberheuser): 20ετής κάθειρξη, μειώθηκε σε 10 έτη (μοναδική γυναίκα κατηγορουμένη)

Άντολφ Ποκόρνυ (Adolf Pokorny): Αθωώθηκε

Χέλμουτ Πόππεντικ (Helmut Poppendick): Δεκαετής κάθειρξη, μειώθηκε στο μηδέν

Χανς Βόλφγκανγκ Ρόμπεργκ (Hans Wolfgang Romberg): Αθωώθηκε

Γκέρχαρντ Ρόζε (Gerhard Rose): Ισόβια, μειώθηκαν σε 20ετή κάθειρξη

Πάουλ Ρόστοκ (Paul Rostock): Αθωώθηκε

Ζίγκφριντ Ρουφ (Siegfried Ruff): Αθωώθηκε

Κόνραντ Σέφερ (Konrad Schäfer): Αθωώθηκε

Όσκαρ Σρέντερ (Oskar Schröder): Ισόβια, μειώθηκαν σε 15ετή κάθειρξη

Βόλφραμ Ζίβερς (Wolfram Sievers): Θάνατος

Γκέοργκ Άουγκουστ Βελτς (Georg August Weltz): Αθωώθηκε

Οι – συνολικά επτά – καταδικασθέντες σε θάνατο εκτελέστηκαν με απαγχονισμό στη φυλακή του Λάντσμπεργκ αμ Λεχ (Βαυαρία) στις 2 Ιουνίου 1948.)

(Πώς έγινε η Νότια Αμερική ο «παράδεισος» των Ναζί μετά τον πόλεμο

Ποιοι βοήθησαν και πώς οργανώθηκε η διαφυγή των εγκληματιών του Τρίτου Ράιχ

Ήταν βράδυ της 11ης Μαΐου 1960 στην Αργεντινή όταν ο Ρικάρντο Κλέμεντ, έχοντας τελειώσει τη βάρδιά του στην τοπική αντιπροσωπεία της Mercedes-Benz, περπατούσε προς το σπίτι του στα προάστια του Μπουένος Άιρες.

Ένα αυτοκίνητο σταμάτησε μπροστά του, δύο άνδρες τον άρπαξαν και τον πέταξαν στο πίσω κάθισμα του οχήματος, το οποίο απομακρύνθηκε με μεγάλη ταχύτητα από το σημείο.

Το βέβαιο είναι πως δεν επρόκειτο για μια απλή απαγωγή.

 Ο Κλέμεντ ήταν στην πραγματικότητα ο Άντολφ Άιχμαν, ο διαβόητος αξιωματούχος των Ναζί, ο «εγκέφαλος» στην οργάνωση του Ολοκαυτώματος και τη μεταφορά των Εβραίων της Ευρώπης στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι άνδρες που τον απήγαγαν ήταν μυστικοί πράκτορες του Ισραήλ.

Selection_Birkenau_ramp

Ο Άιχμαν ήταν ένας από τους πολλούς αξιωματούχους των Ναζί που βρήκε καταφύγιο στη Νότια Αμερική μετά την πτώση του Τρίτου Ράιχ.

Σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύτηκε το 2012 στη Daily Mail, γερμανοί εισαγγελείς που εξέτασαν μυστικά έγγραφα από τη Βραζιλία και τη Χιλή διαπίστωσαν ότι περίπου 9.000 αξιωματούχοι και συνεργάτες των Ναζί σε άλλες χώρες διέφυγαν από την Ευρώπη για χώρες της Νότιας Αμερικής.

Η Βραζιλία δέχτηκε 1.500 με 2.000 Ναζί εγκληματίες πολέμου, ενώ 500 με 1.000 εγκαταστάθηκαν στη Χιλή.

Ο μεγαλύτερος αριθμός πάντως -περίπου 5.000- καταγράφεται στην Αργεντινή. Δεν είναι λίγες και οι θεωρίες που θέλουν και τον ίδιο τον Αδόλφο Χίτλερ να μην αυτοκτονεί αλλά και διαφεύγει και ο ίδιος στην Αργεντινή, όπου έζησε μέχρι τα γεράματα…

Οι Ναζί και η Αργεντινή του Περόν

Εκατοντάδες χιλιάδες γερμανοί μετανάστες ζούσαν στην Αργεντινή, με αποτέλεσμα η χώρα να διατηρεί στενούς δεσμούς με τη Γερμανία και να παραμένει ουδέτερη κατά τη μεγαλύτερη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Στα χρόνια μετά τη λήξη του πολέμου, ο πρόεδρος της Αργεντινής Χουάν Περόν διέταξε μυστικά διπλωμάτες και εργαζόμενους στις μυστικές υπηρεσίες να δημιουργήσουν διόδους διαφυγής, μέσω λιμανιών στην Ισπανία και την Ιταλία, για χιλιάδες πρώην αξιωματούχους των SS και μέλη των Ναζί.

Όπως και πολλά άλλα απολυταρχικά καθεστώτα στη Νότια Αμερική, ο Περόν είχε επηρεαστεί από τις ιδεολογίες του Μπενίτο Μουσολίνο και του Αδόλφου Χίτλερ.

Ο αργεντίνος πρόεδρος στόχευε και στη «στρατολόγηση» των Ναζί που διέθεταν σημαντικές στρατιωτικές και τεχνικές γνώσεις, οι οποίες θεωρούσε πως θα βοηθούσαν τη χώρα του.

 Κάτι αντίστοιχο είχαν εφαρμόσει και οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, «στρατολογώντας» επιστήμονες του Τρίτου Ράιχ για τις ανάγκες του Ψυχρού Πολέμου.

peron

Σύμφωνα με τον συγγραφέα του βιβλίου «The Real Odessa: Smuggling the Nazis to Peron’s Argentina» Uki Goñi, η κυβέρνηση Περόν το 1946 έστειλε μήνυμα μέσω του αργεντίνου καρδινάλιου Antonio Caggiano σε γάλλο ομόλογό του ότι η χώρα του είναι πρόθυμη να δεχτεί συνεργάτες των Ναζί από τη Γαλλία, οι οποίοι βρίσκονταν αντιμέτωποι με διώξεις. Την άνοιξη εκείνη, γάλλοι εγκληματίες πολέμου, έχοντας στα χέρια τους διαβατήρια που είχε εκδοθεί από τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό με τουριστικές βίζες για την Αργεντινή, άρχισαν να διασχίζουν τον Ατλαντικό Ωκεανό.

Ο ρόλος του Βατικανού

Στην προσπάθειά τους να βοηθήσουν καθολικούς πρόσφυγες εν μέσω της μεταπολεμικής ανόδου των κομμουνιστικών καθεστώτων στην Ευρώπη, πολλοί αξιωματούχοι του Βατικανού άθελά τους βοήθησαν την απόδραση Ναζί εγκληματιών πολέμου.

Υπήρχαν ωστόσο και άλλοι, όπως ο επίσκοπος Alois Hudal, που είχαν πλήρη επίγνωση των ενεργειών τους. Σύμφωνα με τον Goñi, ο Hudal, ένας θαυμαστής του Χίτλερ που είχε γεννηθεί στην Αυστρία, ομολόγησε ότι βοήθησε εγκληματίες πολέμου παρέχοντάς τους έγγραφα που είχαν εκδοθεί από το Βατικανό, τα οποία με τη σειρά τους χρησιμοποιήθηκαν για να λάβουν διαβατήρια από τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό.

Eichmann_Passport

Το διαβατήριο του Άιχμαν

Ο Hudal βοήθησε επίσης τον Φραγκισκανό μοναχό στη Γένοβα της Ιταλίας, που έδωσε στον Άιχμαν βίζα για την Αργεντινή και υπέγραψε μια αίτηση για το πλαστό διαβατήριο του Ερυθρού Σταυρού.

 Ήταν τα έγγραφα αυτά που του επέτρεψαν να επιβιβαστεί σε πλοίο για το Μπουένος Άιρες το 1950, με το ψεύτικο όνομα Ρικάρντο Κλέμεντ.

 Η γερμανική ομάδα νομικών που μελέτησε τα έγγραφα από τη Νότια Αμερική το 2012 ανέφερε πως οι περισσότεροι Ναζί που έφταναν στην ήπειρο, τα κατάφερναν χάρη σε πλαστά διαβατήρια του Ερυθρού Σταυρού.

Ανάμεσά τους και 800 μέλη των SS που έφτασαν μόνο στην Αργεντινή.

Η έξοδος των Ναζί

Πολλοί από τους Ναζί που διέφυγαν στη Νότια Αμερική δεν έφτασαν ποτέ ενώπιον της Δικαιοσύνης για τα εγκλήματά τους.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Βάλτερ Ραούφ, του «πατέρα» των κινητών θαλάμων αερίων, οι οποίοι οφείλονται για τον θάνατο τουλάχιστον 100.000 ανθρώπων.

Ο Ράουφ πέθανε το 1984 στη Χιλή και εκατοντάδες πρώην Ναζί συνέρρευσαν στο Σαντιάγκο για να παρακολουθήσουν την κηδεία του. Επίσης, ο Έντουαρντ Ρόσμαν, γνωστός και ως «χασάπης της Ρίγας», ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή στην Παραγουάη το 1977.

Ο Γκούσταβ Βάγκνερ, αξιωματικός των SS κατηγορούμενος για συνέργεια στη δολοφονία 152.000 Εβραίων στο στρατόπεδο εξόντωσης Σομπιμπόρ, πέθανε στη Βραζιλία το 1980.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, δικαστές του ανωτάτου ομοσπονδιακού δικαστηρίου της Βραζιλίας αρνήθηκαν αίτημα της τότε κυβέρνησης της Δυτικής Γερμανίας για την έκδοση του Βάγκνερ με τη δικαιολογία ότι υπήρχαν ασάφειες στη σχετική αίτηση.

Child_survivors_of_Auschwitz

Επιζώντες που χρησιμοποιήθηκαν στα πειράματα του Μένγκελε

Ένας από τους χειρότερους εγκληματίες πολέμου, ο διαβόητος γιατρός Γιόζεφ Μένγκελε, ο «Άγγελος του Θανάτου» που πραγματοποίησε βάναυσα ιατρικά πειράματα σε ασθενείς και υγιείς στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς, διέφυγε στην Αργεντινή το 1949 προτού συνεχίσει για την Παραγουάη το 1959 και για τη Βραζιλία έναν χρόνο αργότερα.

Ο θάνατός του θα έρθει το 1979 από εγκεφαλικό ενώ κολυμπούσε στις ακτές της Βραζιλίας.

Μόλις το 1985 και κάτω από τη διεθνή πίεση των θυμάτων του ναζισμού βρέθηκαν όλα τα στοιχεία που οδήγησαν στον εντοπισμό του τάφου του.

Ευθύνες στην έξοδο των Ναζί είχαν σε ορισμένες περιπτώσεις και οι ΗΠΑ.

Ο επονομαζόμενος «σφαγέας της Λυών», Κλάους Μπάρμπι, ο οποίος έπαιξε σημαντικό ρόλο στη θανάτωση χιλιάδων Εβραίων της Γαλλίας, μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο έμεινε στο απυρόβλητο γιατί είχε ισχυρούς συμμάχους: την Υπηρεσία Αντικατασκοπείας του αμερικανικού στρατού.

Μόνο όταν αποκαλύφθηκε η πραγματική του ταυτότητα στη Βολιβία, εκδόθηκε στη Γαλλία, όπου δικάστηκε και καταδικάστηκε.

Και τότε αποκαλύφθηκε ότι αυτός, όπως και άλλοι υψηλόβαθμοι ναζί μετά το τέλος του πολέμου εργάστηκαν ως κατάσκοποι των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών.

Government_Press_Office

Ο Άιχμαν σε ισραηλινή φυλακή το 1961

Ο Μπάρμπι ήταν ένας από τους λίγους Ναζί που διέφυγαν στη Νότια Αμερική, αλλά δεν κατόρθωσαν να γλιτώσουν από τη Δικαιοσύνη.

Ένας άλλος ήταν ο Άιχμαν, που επίσης καταδικάστηκε για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας από ισραηλινό δικαστήριο και εκτελέστηκε το 1962.

Η προστασία των εγκληματιών πολέμου

Στο βιβλίο του «Το κυνήγι των Ναζί: Δικτατορίες της Λατινικής Αμερικής και η Εκδίκηση των Ναζιστικών Εγκλημάτων», ο γερμανός ιστορικός Ντανιέλ Σταλ γράφει πως, μετά από εκτεταμένη έρευνα σε ευρωπαϊκά και λατινοαμερικάνικα αρχεία, φαίνεται ότι κορυφαίοι αξιωματούχοι και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, συμπεριλαμβανομένων δικαστικών, αστυνομικών και κυβερνητικών αξιωματούχων, στάθηκαν απρόθυμοι να εντοπίσουν Ναζί εγκληματίες πολέμου και μάλιστα πέρασαν και δεκαετίες αποτρέποντας την προσαγωγή τους στη δικαιοσύνη.

WP_Josef_Mengele_1956

Ο Μένγκελε το 1956

Σύμφωνα με τον Σταλ, ο Μένγκελε δεν πιάστηκε ποτέ επειδή οι γάλλοι αστυνομικοί που απασχολούνταν από την Ιντερπόλ αρνούνταν να διεξάγουν έρευνες για εγκληματίες πολέμου, καθώς ήταν μπλεγμένοι σε υποθέσεις συνεργασίας με τους Ναζί.

«Ως πρωτοπαλίκαρα του καθεστώτος του Βισί, συνεργάστηκαν με τους Ναζί ως το 1944», σημειώνει.

Από την άλλη, οι ανησυχίες της ίδιας της κυβέρνησης της Βραζιλίας σχετικά με τη δική της νομιμότητα ήταν ο λόγος που ο Γκούσταβ Βάγκνερ δεν στάλθηκε ποτέ στη Γερμανία για να δικαστεί.

Τελικά ο Χίτλερ αυτοκτόνησε;

Η θεωρία ότι ο Χίτλερ σκηνοθέτησε την αυτοκτονία του και στη συνέχεια διέφυγε και εκείνος στην Αργεντινή, όπου έζησε ως τα γεράματα, επανέρχεται συχνά στη δημοσιότητα.

Δεν είναι λίγα και τα βιβλία που έχουν γραφτεί για το θέμα.

«Γκρίζος Λύκος: Η απόδραση του Αδόλφου Χίτλερ» είναι ο τίτλος βιβλίου του 2011 των βρετανών δημοσιογράφων Τζέραρντ Γουίλιαμς και Σάιμον Ντάνσταν, σύμφωνα με τους οποίους ο Χίτλερ δεν αυτοκτόνησε στο Βερολίνο στις 30 Απριλίου 1945 μαζί με την Εύα Μπράουν, αλλά πήρε τη σύζυγό του και τρεις στενούς του συνεργάτες (Μάρτιν Μπόρμαν, Αντολφ Αϊχμαν και Γιόζεφ Μένγκελε) και πήγαν στην Αργεντινή προκειμένου να ξεκινήσουν μια καινούργια ζωή σε ένα ναζιστικά ελεγχόμενο θύλακα της Αργεντινής, στην Παταγωνία.

hitler

«Δεν υπάρχουν ιατροδικαστικά στοιχεία για τον θάνατο του Χίτλερ και της Μπράουν και οι ιστορίες από αυτόπτες μάρτυρες για τη ζωή τους στην Αργεντινή είναι συναρπαστικές», σημειώνει ο Γουίλιαμς.

Σύμφωνα με το ίδιο βιβλίο, στην απόδραση του Χίτλερ συμμετείχαν και πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ με αντάλλαγμα την πρόσβαση στην πολεμική τεχνολογία που είχαν αναπτύξει οι ναζί.

Την ίδια περίπου θεωρία ανέπτυξε το 2003 ο αργεντινός ιστορικός και δημοσιογράφος Άμπελ Μπάστι.

Όπως έγραφε, ο Φύρερ και η Μπράουν κατέφυγαν στην Αργεντινή με υποβρύχιο και έζησαν για πολλά χρόνια στην περιοχή του Σαν Κάρλος ντε Μπαριλότς, ένα τουριστικό θέρετρο της Παταγωνίας, κάπου 500 χλμ. μακριά από το Μπουένος Αϊρες, σε περιοχή όπου η πρόσβαση είναι εφικτή μόνο με βάρκα ή υδροπλάνο.

Οι παραπάνω θεωρίες δεν φαίνεται να πείθουν πάντως διακεκριμένους ιστορικούς, όπως ο Γκάι Ουόλτερς.

Ούτε αυτός, Άμπελ Μπάστι, ούτε ο παραπάνω Γκάι Ουόλτερς, μας έδωσαν κάτι παραπάνω από αυτούς που λένε ο Χιτλερ δεν αυτοκτόνησε, γιατί έχουμε δει φωτογραφίες και αναφορές πολιτών, πους τους είδαν;;

 «Η θεωρία ότι ο Χίτλερ επέζησε έρχεται σε πλήρη αντίθεση με έρευνες δεκαετιών και από επιφανείς ιστορικούς και από υπηρεσίες πληροφοριών.

Υπηρεσίες πληροφοριών.

Τώρα φέξε μου και γλίστρησα,

Το βιβλίο δεν έχει καμία ουσία, απλώς υπηρετεί τη φαντασία όσων ασχολούνται με θεωρίες συνωμοσίας που δεν έχουν καμία σχέση με την ιστορική έρευνα.

Τα υφιστάμενα στοιχεία για την αυτοκτονία του Χίτλερ είναι αδιάσειστα», δήλωσε, χαρακτηρίζοντας τις θεωρίες αυτές ως «2.000% αηδίες»!

Μπορεί λοιπόν απλώς ο Χίτλερ να αυτοκτόνησε στις 30 Απριλίου του 1945, λίγο πριν οι σοβιετικές δυνάμεις καταλάβουν στο Βερολίνο.

Οι θεωρίες γύρω από το θάνατό του εξακολουθούν, ωστόσο, να γοητεύουν ακόμη και σήμερα τους αναγνώστες ανά τον κόσμο.)

Τα στοιχεία συγκλίνουν ότι τα αποβράσματα του Χίτλερ βρίσκονται στην ηγεσία της παγκόσμια τάξης.

Κορυφαίοι Γερμανοί αξιωματούχοι δικάστηκαν ενώπιον του Διεθνούς Στρατιωτικού Δικαστηρίου (IMT) στη Νυρεμβέργη της Γερμανίας.

Το IMT αποτελούνταν από δικαστές από τη Μεγάλη Βρετανία, τη Γαλλία, τη Σοβιετική Ένωση και τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ωστόσο, η συντριπτική πλειοψηφία των δικαστικών εγκλημάτων πολέμου μετά το 1945 αφορούσε υπαλλήλους και αξιωματικούς χαμηλότερου επιπέδου.

 Μεταξύ αυτών ήταν οι φρουροί και οι διοικητές του στρατοπέδου συγκέντρωσης , οι αστυνομικοί , τα μέλη των κινητών δολοφονιών και οι γιατροί που συμμετείχαν σε ιατρικά πειράματα.

Αυτοί οι εγκληματίες πολέμου δικάστηκαν από στρατιωτικά δικαστήρια στις βρετανικές, αμερικανικές, γαλλικές και σοβιετικές ζώνες της κατεχόμενης Γερμανίας και της Αυστρίας.

 και στην Ιταλία.

 Άλλοι δικάστηκαν από τα δικαστήρια εκείνων των χωρών όπου διέπραξαν τα εγκλήματά τους.

Πολλοί εγκληματίες πολέμου δεν τέθηκαν ποτέ σε δίκη ή τιμωρήθηκαν.

Όλοι οι καταδικασμένοι κατηγορούμενοι σε αυτήν την υπόθεση στην δίκη της Νυρεμβέργης απελευθερώθηκαν από τη φυλακή το 1958.

https://p7rskvnp4mjjuj4g37fpczjvae–encyclopedia-ushmm-org.translate.goog/content/en/article/subsequent-nuremberg-proceedings-case-9-the-einsatzgruppen-case

Ποιοι βοήθησαν και πώς οργανώθηκε η διαφυγή των εγκληματιών του Τρίτου Ράιχ

Μια ιστορία που σπανίως λέγεται και έφερε 1.600 ναζί επιστήμονες σε μυστικά αμερικανικά εργαστήρια, στα άδυτα ενός απόρρητου προγράμματος που δεν έπρεπε ποτέ να δει το φως της δημοσιότητας

Είναι γεγονός ότι ο πόλεμος αναγκάζει σε λύσεις άμεσης ανάγκης, αντιδρώντας σε συμβάντα που καλπάζουν και αψηφούν καλοσχεδιασμένα πλάνα στο χαρτί.

Κι έτσι δεν είναι λίγες οι φορές στην πολεμική ιστορία όπου μυστικά στρατιωτικά σχέδια συλλαμβάνονται και εκτελούνται στο πι και φι, επιμένοντας στο εδώ και τώρα και αδιαφορώντας για τις ευρύτερες συνέπειες σε βάθος χρόνου.

Ένα τέτοιο ήταν και η Επιχείρηση Συνδετήρας, που λειτούργησε μεταξύ 1945-1959 και μετέτρεψε τις ΗΠΑ σε έναν πρωτόγνωρο παράδεισο για τους Ναζί.

Γερμανούς επιστήμονες δηλαδή άμεσα ενταγμένους στο κόμμα ή συνεργάτες του καθεστώτος.

Η Αμερική μεταμορφώθηκε σε ένα ασφαλές καταφύγιο γι’ αυτούς, καθώς τώρα είχε έναν νέο πόλεμο να παλέψει, έστω και ακήρυχτο.

Ψυχρό Πόλεμο τον είπαν και έπρεπε πάση θυσία να πάρουν οι Αμερικάνοι το πάνω χέρι.

Αυτό ήταν το διαβόητο ακόμα και στις μέρες του Operation Paperclip, ένα άκρως απόρρητο πρόγραμμα των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ που αποσκοπούσε να φέρει τα μεγαλύτερα μυαλά του ναζιστικού μηχανισμού στη χώρα, για να ενταχθούν στην υπηρεσία της κατάκτησης του Διαστήματος και της μάχης με την ΕΣΣΔ.

Κι έβγαλαν λαβράκι, γιατί ήταν ουσιαστικά αυτοί οι επιστήμονες που έκαναν δυνατά παγκόσμια ορόσημα, όπως η προσσελήνωση του Apollo 11!

Για να συμβεί βέβαια αυτό, οι Αμερικάνοι έθαψαν βαθιά κάθε έννοια ηθικής και δικαίου.

Τα αρχεία που αφορούσαν στους ναζί επιστήμονες (εγκληματίες ή απλώς συνεργούς) εξαφανίστηκαν από προσώπου γης, ώστε να εργαστούν μυστικά για την υπερδύναμη.

Το ερώτημα που συνεχίζει να απασχολεί είναι αν οι ΗΠΑ ήταν δικαιολογημένες στην απόφασή τους να δώσουν άφεση αμαρτιών σε εγκληματίες πολέμου με αντάλλαγμα το πολιτικό αβαντάζ;

Μετά την κατατρόπωση της ναζιστικής απειλής του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου λοιπόν, μια νέα μάχη θα ξεκινούσε.

 Κι αυτή τη φορά δεν θα έπεφτε ούτε σφαίρα…

Πώς οργανώθηκε η επιχείρηση

Αμέσως μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου, όσο ο κόσμος δόξαζε τους Συμμάχους για τον θρίαμβο κατά της ναζιστικής λαίλαπας, εκείνοι ήταν απασχολημένοι με την επόμενη ημέρα.

Και η αλήθεια είναι πως πήραν αρκετές αμφιλεγόμενες αποφάσεις ο καθένας τους, αποφάσεις που έμειναν κρυφές για δεκαετίες ολόκληρες.

Ίσως η πιο υστερόβουλη από όλες να ήταν το συγχωροχάρτι σε ναζί εγνωσμένου κύρους για να επιστρατευτούν στις υπηρεσίες της Αστερόεσσας.

Επιχείρηση Συνδετήρα την είπαν και θα απέδιδε ζηλευτούς καρπούς, αρπάζοντας 1.600 ναζί επιστήμονες από τα αδηφάγα χέρια των άλλων Συμμάχων.

Γιατί οι ΗΠΑ δεν ήταν μόνες τους σε αυτή την ανήθικη κούρσα.

Όλοι οι μεγάλοι παίκτες των νικητών ήθελαν να βάλουν στο χέρι όσο περισσότερα μπορούσαν από την τεχνολογία και την τεχνογνωσία του Άξονα.

Οι παλιές διαφορές Δύσης και ΕΣΣΔ ήρθαν ξανά στην επιφάνεια και Αμερικάνοι και Άγγλοι κυρίως έτρεχαν για να οικειοποιηθούν πράγματα πριν τους Ρώσους.

Η Αμερική είχε όμως το πάνω χέρι.

 Όσο ο επαπειλούμενος Ψυχρός Πόλεμος κινδύνευε να καταστρέψει την πολύτιμη νίκη, οι ΗΠΑ εκχώρησαν τάχιστα ασυλία σε κορυφαίους επιστήμονες των Ναζί για εγκλήματα πολέμου και τους φυγάδευσαν στα μυστικά εργαστήρια στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Η κούρσα ήταν να δουλέψουν σε αμερικανικά και όχι σοβιετικά εργαστήρια, γιατί τόσο σπουδαίοι επιστήμονες δεν θα πήγαιναν χαμένοι.

Και οι Ρώσοι είχαν εξάλλου το δικό τους σχέδιο υφαρπαγής μεγάλων ναζιστικών μυαλών, μιλάμε για κανονική και ανηλεή μάχη.

Μέσα σε μία μέρα, στις 22 Οκτωβρίου 1946 συγκεκριμένα, μυστικές υπηρεσίες και Κόκκινος Στρατός άρπαξαν με την απειλή του όπλου 2.200 γερμανούς ειδικούς (πάνω από 6.000 ανθρώπους, αν μετρήσουμε και τις οικογένειές τους) από τη ζώνη κατοχής των Σοβιετικών και τους ξαπέστειλαν να δουλέψουν σε εργαστήρια της Ένωσης.

Γι’ αυτό Αμερικανοί και Βρετανοί είχαν ξεκινήσει νωρίτερα την επιχείρηση σκούπα, για να μην τους προλάβουν οι εξελίξεις.

Πριν ακόμα τελειώσει επισήμως ο πόλεμος, στρατιωτικά τμήματα Αγγλίας και Αμερικής όργωναν τα κατεχόμενα γερμανικά εδάφη αναζητώντας στρατιωτικά, επιστημονικά και τεχνολογικά μυστικά.

Και τους δημιουργούς τους, αλίμονο.

Στα κλεφτά και πίσω από τις γραμμές των Συμμάχων, οργανώσεις όπως η Combined Intelligence Objectives Subcommittee (γνωστή αργότερα ως Joint Intelligence Objectives Agency), χτένιζε τα εδάφη κατάσχοντας στρατιωτικό εξοπλισμό, ντοκουμέντα και εργασίες.

Και ανακρίνοντας φυσικά γερμανούς επιστήμονες, βολιδοσκοπώντας τις διαθέσεις τους.

Μια τέτοια ανακάλυψη έμελλε να διαδραματίσει κεφαλαιώδη ρόλο, ένα χαρτί που βρέθηκε τον Μάρτιο του 1945 στις τουαλέτες του Πανεπιστημίου της Βόννης και απαριθμούσε όλους τους επιστήμονες που είχαν επιστρατευθεί στις τελευταίες φάσεις του πολέμου από το Γ’ Ράιχ.

Η «Λίστα Όσενμπεργκ» ήταν πραγματικός θησαυρός. Ήταν ένας κατάλογος που είχε συνταχθεί από τον ίδιο τον Βέρνερ Όσενμπεργκ, τον αρχιμηχανικό που διοικούσε την Ένωση Έρευνας Αμύνης του Γ’ Ράιχ, και περιείχε όλους τους σημαντικούς γερμανούς επιστήμονες που εργάζονταν στα εργαστήρια του καθεστώτος.

Το βάθος και η έκταση της ναζιστικής έρευνας

Όταν δεν κατάφερε να πάρει την ΕΣΣΔ, ο Χίτλερ δεν το έβαλε κάτω.

Αντιθέτως, συγκέντρωνε νέες προμήθειες και σκάρωνε καινούρια σχέδια για να αναμετρηθεί με τον κόκκινο γίγαντα.

Το 1943 ασχολήθηκε και το πλέον πολύτιμο αγαθό του, επιστήμονες, μαθηματικούς, μηχανικούς, τεχνικούς και πάνω από 4.000 ειδικούς στα πυραυλικά συστήματα, κλείνοντάς τους σε ένα λιμάνι της Βαλτικής για να αναπτύξουν νέες γραμμές άμυνας απέναντι στην προέλαση του Κόκκινου Στρατού.

Το Πεενεμούντε της βόρειας Γερμανίας έγινε το επίκεντρο των πυραυλικών ερευνών των Ναζί και ο Όσενμπεργκ επιστρατεύτηκε για να φέρει εκεί την επιστημονική ελίτ της Γερμανίας.

Στο βιογραφικό των οποίων δεν θα έπρεπε να υπάρχουν απλώς σημαντικά επιτεύγματα και διακρίσεις, αλλά και δεδηλωμένες συμπάθειες ως προς τη ναζιστική ιδεολογία.

Έπρεπε να ήσουν και άσος στη δουλειά σου και «δικός» τους για να μπεις εκεί.

Αυτή ήταν η «Λίστα Όσενμπεργκ» και όσα ονόματα περιείχε ήταν δηλωμένα υπέρ του ναζιστικού καθεστώτος και των σκοπών του.

Στο Πεενεμούντε γινόταν σπουδαία δουλειά σε όρους οπλικής τεχνολογίας και οι ναζί σύντομα θα διέθεταν ακόμα και όπλα βιολογικού πολέμου.

Και τότε ξύπνησε το Πεντάγωνο και είπε μα για στάσου, αυτά τα όπλα τα θέλουμε κι εμείς!

Επιχείρηση Συνδετήρας

Να συλλάβουν και να ανακρίνουν ήθελαν αρχικά όσους ήταν στην περιβόητη λίστα.

 Αυτό προέβλεπε το Operation Overcast, όπως ονομάστηκε αρχικά η επιχείρηση.

Όσο ανακάλυπταν όμως οι Αμερικάνοι τις αδιανόητες πτυχές της ανώτερης ναζιστικής τεχνολογίας, τα σχέδια άλλαζαν συνεχώς.

Γιατί να μην τους μαζέψουν οικογενειακώς στις ΗΠΑ και να τους βάλουν να δουλέψουν γι’ αυτούς;

Κι έτσι στις 22 Μαΐου 1945 οι Σύμμαχοι επιτέθηκαν στη βάση του Πεενεμούντε και έπιασαν όσους εργάζονταν στον πύραυλο V-2.

Τι ήταν ο V-2;

Ο πρώτος κατευθυνόμενος βαλλιστικός πύραυλος μεγάλου βεληνεκούς του κόσμου!

Τώρα στη μάχη ρίχτηκε και το Γραφείο Στρατηγικών Ερευνών (OSS), που θα μετονομαζόταν αργότερα σε CIA.

Αφού απέσπασαν και τη σύμφωνη γνώμη του προέδρου Τρούμαν, η Επιχείρηση Συνδετήρας έτρεχε πια κανονικά.

Μόνο που ο πρόεδρος τούς είπε ξεκάθαρα ότι δεν μπορούν να στρατολογήσουν κανέναν δηλωμένα ναζί επιστήμονα.

 Και όλοι στο Πεενεμούντε ήταν τέτοιοι!

 Το «παραθυράκι» στην ντιρεκτίβα βρέθηκε φυσικά: έσβησαν ότι αρχείο, μητρώο ή πειστήριο μπορούσε να τους συνδέσει με τον ναζιστικό μηχανισμό.

Καθαροί και απαλλαγμένοι από κάθε πιθανό έγκλημα πολέμου, 1.600 γερμανοί επιστήμονες και οι οικογένειές τους κατέφτασαν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού για να φέρουν την επανάσταση στο οπλοστάσιο των ΗΠΑ, στα όπλα χημικού και βιολογικού πολέμου, και την κούρσα για την κατάκτηση του Διαστήματος.

Ποιοι ήταν οι ευνοούμενοι των ΗΠΑ

Πρώτος και καλύτερος, ο Βέρνερ φον Μπράουν!

 Επικεφαλής στο τμήμα έρευνας του V-2, του πυραύλου που ισοπέδωσε τη Βρετανία, ο φον Μπράουν ήταν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού ένας συνηθισμένος αμερικανός πολίτης, γερμανικής καταγωγής. Έφτασε να γίνει σημαίνον μέλος της NASA και διευθυντής του Marshall Space Flight Center!

Από τα μητρώα του σβήστηκε πως στο πυραυλικό πρόγραμμά του εργάζονταν όμηροι από το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μπούχενβαλντ.

Αθώα θύματα που πέθαιναν από την πείνα και την υπερκόπωση.

Σβήστηκε επίσης και η χρήση του V-2 ως «όπλου εκδίκησης», καθώς οι ναζί τον χρησιμοποιούσαν για να σμπαραλιάζουν πόλεις ως αντίποινα στους συμμαχικούς βομβαρδισμούς.

Η συμφωνία με τον Διάβολο απέδωσε όμως για την Αμερική.

Ο φον Μπράουν της χάρισε τον πρώτο δορυφόρο της στο Διάστημα, τον Explorer 1, και τον Saturn V αργότερα, όταν εντάχθηκε επισήμως στη NASA.

Με τον Saturn V πήγε η αποστολή του Apollo στη Σελήνη.

Πώς να μην τιμηθεί με το Εθνικό Μετάλλιο Επιστήμης;

Αλλά και τέσσερις στενοί συνεργάτες του επιβραβεύτηκαν με το NASA Distinguished Service Medal, την υψηλότερη τιμή που δίνει η Διαστημική Υπηρεσία των ΗΠΑ.

Μόλις αποβιβάστηκε σε αμερικανικό έδαφος το 1945, ο τεχνικός διευθυντής του Πεενεμούντε κλείστηκε σε μυστική στρατιωτική βάση στο Τέξας και έκανε δοκιμές για τον V-2.

Ως και το 1977 που έφυγε από τη ζωή, χτυπημένος από καρκίνο, έζησε καταξιωμένος και δαφνοστεφής.

Μαζί του είχε πάντα τους κοντινούς του συνεργάτες, μια στρατιά από ναζί επιστήμονες που είχαν στελεχώσει κάθε σημαντικό τομέα του Marshall Space Flight Center.

Στο πλευρό του ανελλιπώς και ο Kurt Debus, επίσημο μέλος των SS αυτός, που ήταν ο διευθυντής του πεδίου δοκιμών που ξέρουμε σήμερα ως Kennedy Space Center.

Πέρα από τις άλλες τιμές, ένας κρατήρας της Σελήνης έχει πάρει το όνομά του και ένας δεύτερος του φον Μπράουν.

Μαζί τους σταθερά και ο Otto Ambros, ο «αγαπημένος χημικός του Αδόλφου Χίτλερ», όπως ήταν γνωστός, ο οποίος δικάστηκε μάλιστα στη Νυρεμβέργη για μαζικές δολοφονίες και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού τον είδαν όμως με επιείκεια, οι γνώσεις του ήταν απαραίτητες βλέπετε για την κατάκτηση του Διαστήματος.

Πέθανε ως ειδικός σύμβουλος του υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ.

Για 50 ολόκληρα χρόνια, από το 1963-2013, η Ένωση Διαστημικής Ιατρικής των ΗΠΑ τιμούσε τους κορυφαίους επιστήμονες με το Strughold Award.

Από τον ίδιο τον «πατέρα της διαστημικής ιατρικής», Hubertus Strughold.

Ποιος ήταν ο Strughold;

Όπως αποκάλυψε η «Wall Street Journal» το 2013, αναγκάζοντας την Ένωση Διαστημικής Ιατρικής να αλλάξει άρον-άρον το όνομα του βραβείου, ήταν ένας από αυτούς τους ναζί γιατρούς που έκαναν πειράματα σε ανθρώπους.

Και τα ονόματα είναι εδώ πολλά και τρανά.

Όλα τους ξεπλύθηκαν από τα κρίματα του παρελθόντος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο δρ Theodor Benzinger, ο οποίος έφυγε από τη ζωή στα 90+ και οι «New York Times» του αφιέρωσαν ένα υπέροχο άρθρο ως εφευρέτη του θερμομέτρου του αυτιού.

Ξέχασαν να αναφέρουν ότι ήταν άλλος ένας ναζί γιατρός που έκανε την έρευνά του σε ομήρους των στρατοπέδων συγκέντρωσης.

Όλοι αυτοί εργάστηκαν αρχικά σε μυστικές εγκαταστάσεις του Τέξας και του Νέου Μεξικού ως «ειδικοί σύμβουλοι του υπουργείου Πολέμου» και αργότερα, καθαροί από το ύποπτο παρελθόν τους, βρήκαν τη θέση τους στον ανώτερο κρατικό μηχανισμό.

Κανείς τους δεν δικάστηκε ποτέ (εκτός από έναν, τον Georg Rickhey, τον οποίο ξετρύπωσαν και πήγαν το 1947 στη Γερμανία για να δικαστεί και αθωώθηκε τελικά!) και όλοι έζησαν ζωή χαρισάμενη…

Τι απέμεινε από την Επιχείρηση

Ακόμα και σήμερα, το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας που αφορά στο Operation Paperclip παραμένει ανησυχητικά άγνωστο, λες και κάποιοι επιμένουν πεισματικά να αρνούνται τα χρονικά του.

Πρόσφατες δημοσιογραφικές έρευνες και αξιώσεις για πρόσβαση στα ντοκουμέντα συνάντησαν άρνηση και πάλι άρνηση.

Σε κάποιες περιπτώσεις δε, ακόμα και αγωγές.

Όταν μάλιστα είναι οι «New York Times» αυτοί που κάνουν την έρευνα, το αίτημά τους εγκρίνεται μεν, αλλά τα διαθέσιμα στοιχεία απουσιάζουν.

Ακόμα και για κάποιους από αυτούς τους επιστήμονες που συνδέθηκαν αργότερα με τη θηριωδία του Ολοκαυτώματος δεν υπάρχει τίποτα διαθέσιμο.

Κάποιοι έκαναν προφανώς πολύ καλά τη δουλειά τους και τους εξαφάνισαν από προσώπου γης.

Πριν τους εμφανίσουν μαγικά ως αξιοσημείωτους αμερικανούς πολίτες με αξιοζήλευτη επιστημοσύνη.

Μια επιστημοσύνη τόσο καλή που πέρα από τη συνεισφορά τους στον στρατιωτικό εξοπλισμό και τη μάχη του Διαστήματος, οι πατέντες που κατοχυρώθηκαν από τη δουλειά τους ξεπέρασαν σε αξία τα 10 δισ. δολάρια.

Το 2005 η οργάνωση Interagency Working Group, που έχει φτιαχτεί από τον Μπιλ Κλίντον, κατέληξε στην έκθεσή της που έστειλε στο Κογκρέσο πως «η πεποίθηση ότι αυτοί (ο αμερικανικός στρατός και CIA) δεν επιστράτευσαν παρά λίγα ‘‘σάπια μήλα’’ δεν μπορεί να σταθεί στο φως των νέων ντοκουμέντων».)

 «Λίστα Όσενμπεργκ»

 Και η αλήθεια είναι πως πήραν αρκετές αμφιλεγόμενες αποφάσεις ο καθένας τους, αποφάσεις που έμειναν κρυφές για δεκαετίες ολόκληρες.

Ίσως η πιο υστερόβουλη από όλες να ήταν το συγχωροχάρτι σε ναζί εγνωσμένου κύρους για να επιστρατευτούν στις υπηρεσίες της Αστερόεσσας.

Επιχείρηση Συνδετήρα την είπαν και θα απέδιδε ζηλευτούς καρπούς, αρπάζοντας 1.600 ναζί επιστήμονες από τα αδηφάγα χέρια των άλλων Συμμάχων.

Μέσα σε μία μέρα, στις 22 Οκτωβρίου 1946 συγκεκριμένα, μυστικές υπηρεσίες και Κόκκινος Στρατός άρπαξαν με την απειλή του όπλου 2.200 γερμανούς ειδικούς (πάνω από 6.000 ανθρώπους, αν μετρήσουμε και τις οικογένειές τους) από τη ζώνη κατοχής των Σοβιετικών και τους ξαπέστειλαν να δουλέψουν σε εργαστήρια της Ένωσης.

Γι’ αυτό Αμερικανοί και Βρετανοί είχαν ξεκινήσει νωρίτερα την επιχείρηση σκούπα, για να μην τους προλάβουν οι εξελίξεις.

Πριν ακόμα τελειώσει επισήμως ο πόλεμος, στρατιωτικά τμήματα Αγγλίας και Αμερικής όργωναν τα κατεχόμενα γερμανικά εδάφη αναζητώντας στρατιωτικά, επιστημονικά και τεχνολογικά μυστικά.

 Και τους δημιουργούς τους, αλίμονο.

Ακόμα και σήμερα, το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας που αφορά στο Operation Paperclip παραμένει ανησυχητικά άγνωστο, λες και κάποιοι επιμένουν πεισματικά να αρνούνται τα χρονικά του.

Πρόσφατες δημοσιογραφικές έρευνες και αξιώσεις για πρόσβαση στα ντοκουμέντα συνάντησαν άρνηση και πάλι άρνηση.

 Σε κάποιες περιπτώσεις δε, ακόμα και αγωγές.

Όταν μάλιστα είναι οι «New York Times» αυτοί που κάνουν την έρευνα, το αίτημά τους εγκρίνεται μεν, αλλά τα διαθέσιμα στοιχεία απουσιάζουν.

https://duckduckgo.com/?q=Operation+Paperclip&t=opera&ia=web

Η επιχείρηση Paperclip επίσης Project Paperclip ήταν το κωδικό όνομα για τη διάσωση επιστημόνων OSS – ΗΠΑ από επιστήμονες από τη ναζιστική Γερμανία , κατά τη διάρκεια του τέλους και μετά τον Β ‘Παγκόσμιο Πόλεμο .

Το 1945 , η Κοινή Υπηρεσία Στόχων Πληροφοριών ιδρύθηκε με άμεση ευθύνη για την πραγματοποίηση της λειτουργίας Paperclip.

 Επειδή τα στοιχεία είναι πάρα πολλά και συγκλονιστικά, δεν μπορώ να τα μεταφέρω χωρίς τον κίνδυνο να αλλάξουν την αυθεντικότητα τους.

Για αυτό θα βάλω τους συνδέσμους να παίρνει ο καθένας ερευνητής τις πληροφορίες με ένα κλικ!

https://www.jewishvirtuallibrary.org/operation-paperclip

Η αληθινή ιστορία του «Operation Paperclip» από τους Hunters

Οι υπηρεσίες πληροφοριών του αμερικανικού στρατού στρατολόγησαν περίπου 1.600 Γερμανούς επιστήμονες, πολλοί από τους οποίους ήταν γνωστά μέλη των ναζιστικών κομμάτων.

Οι κυνηγοί , η ναζιστική δολοφονία του Αμαζονίου, η κάμψη της ιστορίας, η αιματοχυσία, μιας σειράς στρογγυλών αιμορραγιών μιας σειράς, μάλλον σας άφησαν αρκετά μπερδεμένους.

 Ενώ οι περισσότερες από τις σειρές παραμένουν φανταστικές, υπάρχουν εξόδους αλήθειας στο παραμύθι της δεκαετίας του ’70.

Το δύσκολο μέρος: προσπαθώντας να καταλάβω ποιο είναι ποιο.

Εκτός από την πολύ πραγματική σφαγή του Pavoloch και την ημι πραγματική ομάδα κυνηγών SS , υπάρχει επίσης μια αμφιλεγόμενη κυβερνητική επιχείρηση που αναφέρεται σε όλο το πίσω μέρος της σειράς και υποτίθεται ότι είναι υπεύθυνη για τη βοήθεια που έβαλαν τις ΗΠΑ στο φεγγάρι.

Ονομάζεται “Operation Paperclip”, ένα όνομα που θα μπορούσαν να έχουν καταφέρει μόνο διοικητικές και αποκλειστικές πληροφορίες από το στρατό, και, στην πραγματικότητα, το έκαναν.

Το πρόγραμμα ξεκίνησε το 1945 και περιλάμβανε την πρόσληψη περίπου 1.600 Γερμανών επιστημόνων.

(Το όνομα αναφέρεται στα συνδετικά έγγραφα που επισυνάπτονται σε φακέλους επιστημόνων.)

Οι επιστήμονες, πολλοί από τους οποίους είχαν εργαστεί σε χημικά και βιολογικά όπλα για τους Ναζί , θα προσληφθούν για να βοηθήσουν στον αυξανόμενο αγώνα όπλων, βοηθώντας τις ΗΠΑ να ξεπεράσουν τη Σοβιετική Ένωση παραγωγή όπλων.

Τα μέσα ενημέρωσης εξέθεσαν το έργο τον Δεκέμβριο του 1946, δημιουργώντας προφανή οργή καθώς ορισμένοι από τους επιστήμονες ήταν ενεργά μέλη των ναζιστικών κομμάτων, υπεύθυνοι για τις επιθέσεις πυραύλων V-2 στο Λονδίνο και την Αμβέρσα και τα πειράματα που έγιναν μέσα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης .

Hunter s , επίσης, να εννοηθεί ότι οι επιστήμονες βοήθησαν Αμερική γη στο φεγγάρι.

 Ο ρόλος τους στον διαστημικό αγώνα της Αμερικής είναι πραγματικά εδραιωμένος .

Ο μηχανικός της αεροδιαστημικής Wernher von Braun, που αποκτήθηκε από την υπηρεσία πληροφοριών του Στρατού μέσω της Επιχείρησης Paperclip, αργότερα προσλήφθηκε από τη NASA και εργάστηκε για την προσγείωση του φεγγαριού του Απόλλωνα.

Ο Von Braun χαρακτηρίζεται επίσης ως μέρος της συνωμοσίας στον κόσμο των Κυνηγών.

Στην πραγματικότητα, άλλοι πρώην Ναζί επιστήμονες και μηχανικοί βοήθησαν στην ανάπτυξη του οχήματος εκτόξευσης Saturn V.

Το Debus And The Pompidous

Ο Kurt H. Debus (δεξιά), πρώην διευθυντής του Διαστημικού Κέντρου Kennedy (εδώ εμφανίζει τον πύραυλο Apollo 13) ήταν ένας από τους 1.600 επιστήμονες που προσλήφθηκαν μέσω της Επιχείρησης Paperclip.

Η πρόσληψη για την Επιχείρηση Paperclip συνεχίστηκε για αρκετά χρόνια, και παρόλο που το πρόγραμμα έφερε όφελος σε στρατιωτικά και διαστημικά προγράμματα των ΗΠΑ, υπήρχαν κάτι περισσότερο από μια ηθική συνέπεια.

Η επιχείρηση Paperclip έστρεψε επίσης το ηθικό σενάριο, και σύντομα οι Αμερικανοί στρατιώτες έγιναν εξεταστικά θέματα για διάφορους νευρικούς παράγοντες και τεχνικές ανάκρισης που ανέπτυξε η κυβέρνηση των ΗΠΑ – δεν μοιάζει με τις δοκιμές που έγιναν σε θύματα στρατόπεδων συγκέντρωσης.

Οι πειραματισμοί παραβίασαν τους κωδικούς που τέθηκαν μετά τις δοκιμές της Νυρεμβέργης.

 Εκτιμάται επίσης ότι ο καθαρισμός των όπλων που αναπτύχθηκαν κατά τη διάρκεια της λειτουργίας Paperclip κόστισε περίπου 30 δισεκατομμύρια δολάρια.

Αλλά όταν η απειλή που αντιλαμβάνεται είναι ο πυρηνικός Αρμαγεδδώνας στα χέρια του κορυφαίου εχθρού του έθνους (των Σοβιετικών), οι διαπραγματεύσεις με τους διαβόλους είναι οι ίδιες.

https://www.menshealth.com/entertainment/a31085554/operation-paperclip-hunters/

Αν και μερικοί από αυτούς τους άνδρες ήταν μέλη του Κόμματος των Ναζί, αξιωματικοί των SS και εγκληματίες πολέμου, εκτιμήθηκαν ως ζωτικής σημασίας για την αμερικανική εθνική ασφάλεια.

Έτσι, ήταν εντάξει, οι αξιωματούχοι της αμερικανικής κυβέρνησης αιτιολόγησαν, να αγνοήσουν τους ρόλους αυτών των επιστημόνων στην ανάπτυξη βιολογικών και χημικών όπλων, στο σχεδιασμό των πυραύλων V-2 που κατέστρεψαν το Λονδίνο και την Αμβέρσα και στους αμέτρητους θανάτους κρατουμένων στρατόπεδων συγκέντρωσης που πέφτουν θύματα ιατρικών πειραμάτων.

Στο Dachau και το Ravensbrück.

https://www.nytimes.com/2014/03/02/books/review/operation-paperclip-by-annie-jacobsen.html

Εδώ θα βρείτε μαζεμένα τα άρθρα  Paperclip

https://duckduckgo.com/?q=Operation+Paperclip&t=opera&iax=images&ia=images&iai=https%3A%2F%2Fwww.sott.net%2Fimage%2Fs14%2F288518%2Ffull%2F9247efe4f6a917f9fe8f8982cac74b.jpg

Αλήθεια παραμένει κανείς αναγνώστης με αμφιβολία περί του ποιος αιματοκυλά την ανθρωπότητα σήμερα;;;;; Ποια είναι η δήθεν νέα τάξη, ποιοι χειρίστηκαν τον κορονοϊο ως εργαλείο τρόμου;;; Για να πολεμήσεις έναν εχθρό πρέπει να τον γνωρίζεις.

Την συγκεκριμένη περίοδο το γράψιμο είναι χάσιμο χρόνου, μόνο οι ομαδικοί αγώνες στους δρόμους, στις πλατείες, και στην δουλειά, έχουν αξία!

Το άρθρο έγραψε και επιμελήθηκε ο ΠΛΑΤΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ

Ο ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ

Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή η απόσπασμα. 

Η μη τήρηση των ανωτέρω επισύρει τις κυρώσεις του Νόμου 2121/1993, άρθρο 66.

Επιτρέπετε μόνο με την έγκριση της ΑΡΧΑΙΑΣ ΙΘΩΜΗΣ και για αποθήκευση και προσωπικό διάβασμα!

Τα άρθρα που θα ανεβάσω με τον ίδιο τίτλο επιδέχονται συμπλήρωμα στοιχείων, λόγο του σοβαρού του θέματος, όποιος έχει και θέλει, μπορεί να μας τα στείλει,να συμπεριληφθούν στο άρθρο με το όνομά τους αν θέλουν, όμως προϋπόθεση είναι, να είναι με αληθινά στοιχεία και αποδείξεις!  Αν  κάποιο απόσπασμα έχει δικαιώματα, να με ενημερώσουν να το διαρθρώσω.

Μοιραστείτε το!

Leave a Reply

You can use these HTML tags

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>