Από όλα τα κράτη πυρηνικών όπλων, το Ηνωμένο Βασίλειο έχει προχωρήσει περισσότερο προς τη θέσπιση ενός ελάχιστου πυρηνικού αποτρεπτικού παράγοντα.

Το Ηνωμένο Βασίλειο διαθέτει απόθεμα περίπου 225 πυρηνικών κεφαλών, εκ των οποίων έως και 120 είναι λειτουργικά διαθέσιμα για ανάπτυξη σε τέσσερα πυρηνικά υποβρύχια βαλλιστικών πυραύλων κατηγορίας Vanguard (SSBN).

Αυτή η εκτίμηση βασίζεται σε διαθέσιμες στο κοινό πληροφορίες σχετικά με το μέγεθος του βρετανικού πυρηνικού οπλοστασίου, συνομιλίες με αξιωματούχους του Ηνωμένου Βασιλείου και ανάλυση της δομής των πυρηνικών δυνάμεων.

Τα SSBN, καθένα από τα οποία έχει 16 σωλήνες πυραύλων, αποτελεί τη μοναδική πυρηνική πλατφόρμα του Ηνωμένου Βασιλείου και οι βαλλιστικοί πυραύλοι που εκτοξεύονται με υποβρύχια (SLBM) αποτελούν το μοναδικό πυρηνικό σύστημα παράδοσης.

Το Ηνωμένο Βασίλειο είναι το μόνο κράτος πυρηνικών όπλων που χρησιμοποιεί στάση με ένα μόνο σύστημα αποτροπής (Πίνακας 1).

Η πυρηνική στάση του Ηνωμένου Βασιλείου

Μεταφέροντας περίπου 40 κεφαλές, ένα από τα τέσσερα SSBN αναπτύσσεται στη θάλασσα ανά πάσα στιγμή σε μια στάση που ονομάζεται Συνεχής στάση αποτροπής στη θάλασσα (CASD).

Δύο από τα υποβρύχια παραμένουν στο λιμάνι και μπορούν να αναπτυχθούν σε σύντομο χρονικό διάστημα, ενώ το τέταρτο παραμένει σε αναθεώρηση και δεν μπορεί να αναπτυχθεί γρήγορα, αν όχι καθόλου.

 Το περιπολικό SSBN λειτουργεί σε “μειωμένη ειδοποίηση”. Δηλαδή, η ικανότητά του να πυροβολεί τους πυραύλους του μετράται σε ημέρες, παρά σε λίγα λεπτά (όπως κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου).

Οι πύραυλοι του διατηρούνται επίσης σε κατάσταση «αποπροσανατολισμού» – οι συντεταγμένες στόχου αποθηκεύονται στο κέντρο ελέγχου εκτόξευσης του υποβρυχίου αντί στο σύστημα πλοήγησης κάθε πυραύλου.

Για να προστατευθεί από την υποβάθμιση της πυρηνικής διοίκησης, του ελέγχου και των επικοινωνιών του κατά τη διάρκεια του πολέμου, το Ηνωμένο Βασίλειο χρησιμοποιεί ένα σύστημα χειρόγραφων επιστολών για να διοικεί τα υποβρύχια του σε περίπτωση που μια απεργία αντιπολίτευσης αδυνατεί την ηγεσία της χώρας.

Την πρώτη ημέρα της θητείας τους, ο πρωθυπουργός αναμένεται να προσφέρει προκαθορισμένες οδηγίες σχετικά με την πυρηνική απόκριση του Ηνωμένου Βασιλείου, οι οποίες λέγονται ότι περιλαμβάνουν επιλογές όπως «Βάλτε τον εαυτό σας υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, εάν είναι ακόμα εκεί». Αυστραλία, “” Αντίποινα “ή” Χρησιμοποιήστε τη δική σας κρίση “(Norton-Taylor 2016).

Τα βρετανικά SSBN, τα οποία εκτελούν δευτερεύοντα καθήκοντα όπως η συλλογή επιστημονικών δεδομένων ενώ βρίσκονται σε περιπολία, βασίζονται στη νοτιοδυτική Σκωτία στη Ναυτική Βάση Clyde στο Faslane, η οποία έχει πρόσβαση στην Ιρλανδική Θάλασσα.

Οι μη λειτουργικές κεφαλές αποθηκεύονται στο Royal Naval Armaments Depot (RNAD) στο Coulport, περίπου τρία χιλιόμετρα δυτικά της βάσης.

Το απόθεμα πυρηνικών όπλων του Ηνωμένου Βασιλείου

Σε αντίθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο δεν έχει αποχαρακτηρίσει την ιστορία του μεγέθους των πυρηνικών όπλων.

Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, ωστόσο, το Ηνωμένο Βασίλειο έχει κάνει πολλές δηλώσεις σχετικά με τη μείωση των μεγεθών του πυρηνικού αποθέματός του και τις λειτουργικά διαθέσιμες κεφαλές.

Το 2006, η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου ανακοίνωσε ότι θα «μειώσει τον αριθμό των λειτουργικά διαθέσιμων κεφαλών από λιγότερους από 200 σε λιγότερους από 160» (Υπουργείο Άμυνας 2006, 17).

Πιστεύεται ότι περίπου εκείνο το διάστημα, το πυρηνικό απόθεμα του Ηνωμένου Βασιλείου περιελάμβανε 240 έως 245 πυρηνικές κεφαλές.

Τον Μάιο του 2010, ο υπουργός Εξωτερικών William Hague δήλωσε: «[στ] ή για πρώτη φορά, η κυβέρνηση θα δημοσιοποιήσει τον μέγιστο αριθμό κεφαλών που θα διατηρήσει το Ηνωμένο Βασίλειο στο απόθεμά του – στο μέλλον, το συνολικό μας απόθεμα δεν θα υπερβαίνει τις 225 πυρηνικές κεφαλές »(Χάγη 2010, διάσελο. 181). Τ

ο Υπουργείο Άμυνας στη συνέχεια αποκάλυψε ότι αυτές οι μειώσεις σε ανώτατο όριο 225 κεφαλών είχαν ήδη ολοκληρωθεί έως τον Μάιο του 2010 (Υπουργείο Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου 2013).

Αργότερα εκείνο το έτος, τον Οκτώβριο του 2010, η Στρατηγική Επισκόπηση Άμυνας και Ασφάλειας (SDSR) δήλωσε ότι το Ηνωμένο Βασίλειο «θα μειώσει τον αριθμό των κεφαλών επί των υποβρυχίων από 48 σε 40. 

Μειώστε την απαίτησή μας για λειτουργικά διαθέσιμες κεφαλές από λιγότερες από 160 σε όχι περισσότερο από 120 · μείωση του συνολικού μας αποθέματος πυρηνικών όπλων σε όχι περισσότερο από 180 [και] μείωση του αριθμού των επιχειρησιακών πυραύλων σε κάθε υποβρύχιο »(HM Government 2010, 38). 

Τον Ιούνιο του 2011, ο Γραμματέας Άμυνας ανακοίνωσε στο κοινοβούλιο ότι ορισμένες από αυτές τις προτεινόμενες αλλαγές είχαν ήδη εφαρμοστεί: «τουλάχιστον ένα από τα υποβρύχια βαλλιστικών πυραύλων κατηγορίας VANGUARD (SSBN) έχει πλέον 40 πυρηνικές κεφαλές” (Fox 2011).

Στην επισκόπηση στρατηγικής άμυνας και ασφάλειας του 2015, η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου επιβεβαίωσε τα σχέδιά της για μείωση του μεγέθους του πυρηνικού οπλοστασίου.

Σε αυτό το σημείο, ο αριθμός των πυρηνικών κεφαλών που ήταν λειτουργικά διαθέσιμος είχε ήδη μειωθεί από λιγότερους από 160 σε όχι περισσότερο από 120, και όλα τα SSBN κατηγορίας Vanguard «τώρα μεταφέρουν 40 πυρηνικές κεφαλές και όχι περισσότερους από οκτώ επιχειρησιακούς πυραύλους» (Fallon 2015).

Η στρατηγική αναθεώρηση του 2015 επιβεβαίωσε ότι το συνολικό μέγεθος του πυρηνικού αποθέματος, συμπεριλαμβανομένων των μη χρησιμοποιούμενων κεφαλών, αναμενόταν να μειωθεί σε 180 το πολύ έως τα μέσα της δεκαετίας του 2020 (HM Government 2015, 34).

Παρά αυτές τις δηλωθείσες προθέσεις, πιστεύεται ότι κατά τη διάρκεια της δεκαετίας το συνολικό μέγεθος του πυρηνικού αποθέματος στο Ηνωμένο Βασίλειο παρέμεινε σταθερό, περίπου 225 πυρηνικά όπλα συνολικά.

Οι κεφαλές που αφαιρέθηκαν από την υπηρεσία κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου τέθηκαν σε αποθήκευση,

Στην Ολοκληρωμένη Επισκόπηση του 2021, η Κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου ανέστρεψε ξαφνικά δεκαετίες πολιτικών σταδιακού αφοπλισμού και ανακοίνωσε σημαντική αύξηση του ανώτατου ορίου του πυρηνικού αποθέματος του Ηνωμένου Βασιλείου, έως και 260 κεφαλές (HM Government 2021, 76).

Αυτή η απόφαση ενώνει το Ηνωμένο Βασίλειο μαζί με την Κίνα και τη Ρωσία ως τα τρία μέλη των λεγόμενων χωρών P5 NPT για να αυξήσουν τα μεγέθη των πυρηνικών αποθεμάτων τους.

Σε διευκρινιστικές δηλώσεις, αξιωματούχοι του Ηνωμένου Βασιλείου σημείωσαν ότι ο στόχος των 180 κεφαλών που υποσχέθηκαν στα SDSR 2010 και 2015 «ήταν πράγματι ένας στόχος, αλλά δεν επιτεύχθηκε ποτέ, και δεν ήταν ποτέ το καπάκι μας», δηλώνοντας ότι 225 παρέμειναν το ανώτατο όριο ακόμα και μετά το Το SDSR του 2015 δήλωσε ρητά ότι «θα μειώσουμε το συνολικό απόθεμα πυρηνικών όπλων σε όχι περισσότερο από 180 κεφαλές κεφαλής» (Liddle 2021; HM Government 2015, 34).

Επειδή το Ηνωμένο Βασίλειο δεν έχει αποχαρακτηρίσει την ιστορία του μεγέθους του απόθεμα πυρηνικών όπλων, δείχνοντας πώς το απόθεμα έχει διακυμανθεί με τα χρόνια έρχεται με σημαντική αβεβαιότητα.

Με βάση έγγραφα που είχαν εκδοθεί προηγουμένως από τη βρετανική κυβέρνηση, δηλώσεις κυβερνητικών αξιωματούχων και ανάλυση της βρετανικής δομής πυρηνικών όπλων με την πάροδο των ετών.

Το σχήμα 1 εμφανίζει τις εκτιμήσεις μας για το συνολικό μέγεθος του πυρηνικού οπλοστασίου του Ηνωμένου Βασιλείου μεταξύ του 1953 και του 2025.

Σχήμα 1. Εκτιμώμενο απόθεμα πυρηνικών όπλων στο Ηνωμένο Βασίλειο, 1953-2025. Σημείωση: Το Ηνωμένο Βασίλειο δεν έχει αποχαρακτηρίσει την
ιστορία του μεγέθους των αποθεμάτων πυρηνικών όπλων, επομένως αυτή η εκτίμηση παρέχεται για επεξηγηματικούς σκοπούς.

Ο βαθμός στον οποίο η αλλαγή της πολιτικής της κυβέρνησης Τζόνσον θα επηρεάσει τις απαιτήσεις στόχευσης του Ηνωμένου Βασιλείου πρέπει να εξεταστεί.

Ωστόσο, η Ολοκληρωμένη Επισκόπηση αναφέρει ότι η αύξηση των αποθεμάτων έρχεται σε απάντηση στο «εξελισσόμενο περιβάλλον ασφάλειας, συμπεριλαμβανομένου του αναπτυσσόμενου φάσματος τεχνολογικών και δογματικών απειλών» (HM Government 2021, 76).

Μετά τη δημοσίευση της αναθεώρησης, ο υπουργός Άμυνας Μπεν Γουάλας εξήγησε ότι αυτό περιελάμβανε ρωσικές άμυνες βαλλιστικών πυραύλων: «Πρέπει. . . Διατηρήστε έναν αξιόπιστο αποτρεπτικό παράγοντα για να σκεφτείτε και να αναθεωρήσετε τι έχουν κάνει οι Ρώσοι και άλλοι τα τελευταία χρόνια.

Έχουμε δει τη Ρωσία να επενδύει έντονα στην άμυνα βαλλιστικών πυραύλων. Έχουν σχεδιάσει και αναπτύξει νέες δυνατότητες.

Αυτό σημαίνει ότι εάν [το αποτρεπτικό του Ηνωμένου Βασιλείου] θα παραμείνει αξιόπιστο, πρέπει να κάνει τη δουλειά. . . . Μια αρκετά σαφής μελέτη για το πόσο αποτελεσματικά λειτουργούν οι κεφαλές και πώς μπαίνουν στην ατμόσφαιρα σημαίνει ότι πρέπει να βεβαιωθείτε ότι δεν είναι ευάλωτοι στην άμυνα βαλλιστικών πυραύλων.

Διαφορετικά δεν γίνονται πλέον αξιόπιστα »(Wallace 2021).

Είναι αξιοσημείωτο ότι, ενώ η Ρωσία χαρακτηρίζεται ως «η πιο οξεία άμεση απειλή για το Ηνωμένο Βασίλειο», η Ολοκληρωμένη Αναθεώρηση περιλαμβάνει επίσης αυτό που φαίνεται να είναι μια λεπτή – αλλά σαφής – πυρηνική απειλή κατά του Ιράν, παρά το γεγονός ότι το Ιράν δεν διαθέτει πυρηνικά όπλα: Αφού διαβεβαίωσε ότι «το Ηνωμένο Βασίλειο δεν θα χρησιμοποιήσει, ούτε θα απειλήσει να χρησιμοποιήσει, πυρηνικά όπλα εναντίον οποιουδήποτε μη πυρηνικού όπλου κρατικό μέρος της Συνθήκης για τη μη διάδοση πυρηνικών όπλων 1968 (NPT)», το έγγραφο αναφέρει ότι «[ t] η διαβεβαίωσή του δεν ισχύει για κανένα κράτος για ουσιαστική παραβίαση αυτών των υποχρεώσεων μη διάδοσης »(HM Government 2021, 77).

Εκτός από την αύξηση του κεφαλιού κεφαλής, η Ολοκληρωμένη Επισκόπηση αντιστράφηκε επίσης μακροχρόνιες πρακτικές διαφάνειας και δήλωσε ότι το Ηνωμένο Βασίλειο «δεν θα δίνει πλέον δημόσια στοιχεία για το λειτουργικό μας απόθεμα, την ανάπτυξη κεφαλής ή τους αριθμούς πυραύλων που έχουμε αναπτύξει» (HM Government 2021, 77).

 Αυτή είναι μια καθρεφτισμένη εικόνα της απότομης απόφασης της κυβέρνησης Τραμπ να κρατήσει μυστικό τον αριθμό των πυρηνικών αποθεμάτων μετά από σχεδόν μια δεκαετία σχετικής διαφάνειας υπό την κυβέρνηση Ομπάμα (Kristensen 2020).

Για να αυξήσει το συνολικό απόθεμά του, το Ηνωμένο Βασίλειο πιθανότατα θα φέρει πίσω κεφαλές κεφαλών που είχαν αποσυρθεί προηγουμένως για διάλυση.

 Στο πλαίσιο του προγράμματος μείωσης αποθεμάτων αποθεμάτων του Ηνωμένου Βασιλείου Atomic Weapons (AWE), πραγματοποιείται αποσυναρμολόγηση κεφαλών στο AWE Burghfield. Σύμφωνα με το Υπουργείο Άμυνας,

Τα κύρια συστατικά των κεφαλών που αποσυναρμολογούνται ως μέρος του προγράμματος μείωσης αποθεμάτων έχουν υποβληθεί σε επεξεργασία με διάφορους τρόπους ανάλογα με τη σύνθεσή τους και με τέτοιο τρόπο ώστε να αποτρέπεται η επανασυναρμολόγηση της κεφαλής. 

Ένας αριθμός των πυρηνικών κεφαλών που προσδιορίζονται στο πρόγραμμα για τη μείωση του έχουν τροποποιηθεί ώστε να καταστήσει αδύνατη τη χρήση τους, ενώ άλλοι που δεν είναι πλέον να απαιτείται για την υπηρεσία είναι αποθηκευμένα και δεν έχουν ακόμη άτομα με ειδικές ανάγκες ή αλλαγές (Υπουργείο Άμυνας της Μεγάλης Βρετανίας το 2013) .

Αυτές οι εφεδρικές κεφαλές αποθηκεύονται είτε στο Royal Naval Armaments Depot Coulport είτε στο AWE Burghfield.

Δεν είναι σαφές πόσες αποθηκευμένες κεφαλές θα μπορούσαν να ανασυσταθούν γρήγορα υπό το φως της πρόσφατης απόφασης της βρετανικής κυβέρνησης να αυξήσει το ανώτατο όριό της.

Ωστόσο, είναι πιθανό μερικές δεκάδες κεφαλές να επιστραφούν στο απόθεμα τα επόμενα χρόνια.

Πυρηνικός εκσυγχρονισμός και αποτρεπτικός παράγοντας στο Ηνωμένο Βασίλειο

Παρά τις δεκαετίες μείωσης των πυρηνικών όπλων, το Ηνωμένο Βασίλειο – με ευρεία κοινοβουλευτική υποστήριξη – έχει δεσμευτεί να αντικαταστήσει τον τρέχοντα στόλο SSBNs Vanguard με ολοκαίνουργια σκάφη.

Τα νέα SSBN κατηγορίας Dreadnought αναμένεται να τεθούν σε υπηρεσία στις αρχές της δεκαετίας του 2030 και να έχουν διάρκεια ζωής τουλάχιστον 30 ετών (Mills 2020).

Τα τέσσερα σκάφη θα ονομάζονται Dreadnought, Valiant, Warspite και King George VI (Υπουργείο Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου 2019).

Τα SSBN κατηγορίας Dreadnought θα έχουν νέα διαμερίσματα κοινού πυραύλου “Quad Pack” που σχεδιάζονται σε συνεργασία με το Ναυτικό των ΗΠΑ για να εξοπλίσουν επίσης τα νέα SSBN κατηγορίας Κολούμπια των Ηνωμένων Πολιτειών. Κάθε “Quad Pack” Common Missile Compartment διαθέτει τέσσερις σωλήνες εκτόξευσης και κάθε SSBN κατηγορίας Dreadnought θα έχει τρία Quad Packs για ένα προγραμματισμένο σύνολο 12 σωλήνων εκτόξευσης – μείωση από τους 16 σωλήνες εκτόξευσης που μεταφέρονται σήμερα από τα υποβρύχια Vanguard της Βρετανίας. .

Τα τεχνικά προβλήματα και τα ζητήματα ελέγχου ποιότητας οδήγησαν στην καθυστερημένη παράδοση των σωλήνων εκτόξευσης πυραύλων για το Κοινό Πυραύλων.

Ωστόσο, τον Απρίλιο του 2020 παραδόθηκαν οι τέσσερις πρώτοι σωλήνες και έκτοτε συγκολλήθηκαν στο πρώτο UK Quad Pack (Υπουργείο Άμυνας του ΗΒ 2020a) Τον Ιούλιο του 2020, Nuclear Notebook: Πόσα πυρηνικά όπλα έχει η Ρωσία το 2021;

Το πυρηνικό αποτρεπτικό του Ηνωμένου Βασιλείου βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην αμερικανική πυρηνική υποδομή, στο σημείο όπου η ανεξαρτησία του αμφισβητείται από καιρό.

Το Ηνωμένο Βασίλειο δεν κατέχει τους δικούς του πυραύλους, αλλά έχει τίτλο 58 Trident SLBM από μια ομάδα πυραύλων που μοιράζονται το Ναυτικό των Ηνωμένων Πολιτειών.

Η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου συμμετέχει επίσης στο τρέχον πρόγραμμα του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ για την παράταση της διάρκειας ζωής του πυραύλου Trident II D5 (η παρατεταμένη έκδοση θα είναι γνωστή ως D5LE) στις αρχές της δεκαετίας του 2060 (Mills 2021).

Επιπλέον, η τρέχουσα κεφαλή του Ηνωμένου Βασιλείου, που ονομάζεται Holbrook, πιστεύεται ότι είναι πολύ παρόμοια με την κεφαλή W76-0 των Ηνωμένων Πολιτειών – τόσο παρόμοια που έχει εμφανιστεί στο πρόγραμμα συντήρησης “W76 Needs” του Υπουργείου Ενέργειας των Η.Π.Α. . Στο πλαίσιο του Προγράμματος Διατήρησης Ικανότητας Πυρηνικής Κεφαλής, το Ηνωμένο Βασίλειο ανακαινίζει επί του παρόντος τις κεφαλές του για ενσωμάτωση στο αεροσκάφος Mk4A που παρέχεται από τις ΗΠΑ, το οποίο είναι μια αναβαθμισμένη έκδοση του Mk4 που περιλαμβάνει βελτιωμένο MC4700 Arming, Fuzing και Firing (AF & F) Σύστημα. Αξιωματούχοι του Ηνωμένου Βασιλείου πρότειναν ότι «το πρόγραμμα Mk4A δεν θα αυξήσει την καταστροφική δύναμη της κεφαλής». 

Ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες, το νέο σύστημα AF & F περιλαμβάνει νέα τεχνολογία που αυξάνει σημαντικά την ικανότητα του συστήματος να διεξάγει αποστολές σκληρού στόχου (Norton-Taylor 2011;

Υπουργείο Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου 2016 · Kristensen, McKinzie και Postol 2017).

Αυτές οι αναβαθμίσεις κεφαλής πραγματοποιούνται στην εγκατάσταση Atomic Weapons Establishment (AWE) στο Aldermaston, από όπου μεταφέρονται οι κεφαλές με φορτηγά βόρεια προς το Royal Naval Armaments Depot (RNAD) Coulport, κοντά στη Γλασκόβη.

Το Warhead που έχει προγραμματιστεί για αποσυναρμολόγηση αποστέλλεται στο AWE Burghfield οκτώ χιλιόμετρα (4,8 μίλια) βορειοανατολικά του Aldermaston.

Η βρετανική ομάδα αφοπλισμού Nukewatch έχει παρακολουθήσει αυτές τις μεταφορές και εκτιμά ότι μέχρι το τέλος του 2020, δύο SSBN είχαν φορτωθεί με αναβαθμισμένες κεφαλές Mk4A (Nukewatch 2020).

Τον Φεβρουάριο του 2020, ο Υπουργός Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου ανακοίνωσε την έναρξη ενός νέου προγράμματος κεφαλής για την αντικατάσταση της τρέχουσας κεφαλής (Υπουργείο Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου 2020β).

Η ανακοίνωση προηγήθηκε από τον διοικητή της Στρατηγικής Διοίκησης των ΗΠΑ, ο οποίος διέρρευσε κατά τη διάρκεια μαρτυρίας της Γερουσίας ότι το πρόγραμμα W93 / Mk7 των Ηνωμένων Πολιτειών «θα υποστηρίξει επίσης ένα παράλληλο πρόγραμμα αντικατάστασης κεφαλής στο Ηνωμένο Βασίλειο» (Richard 2020).

Τον Απρίλιο του 2020, ο υπουργός Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου έστειλε μια επιστολή στα μέλη του Κογκρέσου των ΗΠΑ, πιέζοντας τα υπέρ της νέας κεφαλής και την χαρακτήρισε «κρίσιμη. . . στη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του πυρηνικού αποτρεπτικού παράγοντα του Ηνωμένου Βασιλείου »(Borger 2020).

Στη συνέχεια, το Υπουργείο Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου πρότεινε ότι, όπως ακριβώς οι ομοιότητες μεταξύ των τωρινών κεφαλών ΗΠΑ και Ηνωμένου Βασιλείου, η κεφαλή αντικατάστασης του Ηνωμένου Βασιλείου θα είναι πολύ παρόμοια με την W93 των ΗΠΑ: «Δεν είναι ακριβώς η ίδια κεφαλή αλλά. . . υπάρχει πολύ στενή σχέση από άποψη σχεδιασμού και παραγωγής »(Lovegrove 2020).

Ανησυχίες και ζητήματα για το μέλλον

Το αυξανόμενο κόστος και η κακή διαχείριση του πυρηνικού συγκροτήματος του Ηνωμένου Βασιλείου αποτελούν από καιρό πηγές απογοήτευσης. Τ

ο 2015 SDSR πρότεινε ότι το κόστος κατασκευής των τεσσάρων νέων υποβρυχίων θα ήταν 31 δισεκατομμύρια £, αύξηση 6 δισεκατομμυρίων £ από τις εκτιμήσεις του 2011 (HM Government 2015, 36, 2011, 10).

Η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου διέθεσε επίσης ένα ταμείο έκτακτης ανάγκης ύψους 10 δισεκατομμυρίων λιρών για την κάλυψη πιθανών υπερβάσεων κόστους.

 Τον Δεκέμβριο του 2020, το Υπουργείο Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου ανέφερε στο Κοινοβούλιο ότι είχε δαπανήσει περίπου 8,5 δισεκατομμύρια λίρες στο πρόγραμμα από τον Μάρτιο του 2020, από τα οποία 1,6 δισεκατομμύρια λίρες είχαν δαπανηθεί τους προηγούμενους 12 μήνες (Υπουργείο Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου 2020α).

Συνολικά, η Εθνική Υπηρεσία Ελέγχου (NAO) ανέφερε το 2018 ότι το Υπουργείο Άμυνας αντιμετώπιζε «κενό προσιτότητας» 2 £.

Εκτός από αυτές τις μακροχρόνιες ανησυχίες για το κόστος, το 2020 τόσο η NAO όσο και η κοινοβουλευτική επιτροπή δημόσιων λογαριασμών δημοσίευσαν εκθέσεις που αναφέρουν ότι τρία κρίσιμα έργα πυρηνικής υποδομής θα καθυστερούσαν μεταξύ 1,7 και 6,3 ετών, με κόστος να αυξάνεται κατά περισσότερο από 1,3 δισεκατομμύρια λίρες λόγω κακής διαχείρισης ( Εθνική Υπηρεσία Ελέγχου 2020, 21 · Επιτροπή Δημόσιων Λογαριασμών 2020, 3).

Ένα από αυτά τα έργα υποδομής είναι η MENSA, μια νέα εγκατάσταση συναρμολόγησης και αποσυναρμολόγησης κεφαλών στην Aldermaston, η οποία έχει καθυστερήσει έξι χρόνια και ξοδεύτηκε κατά 146% (Εθνική Υπηρεσία Ελέγχου 2020, 4).

 Άλλα κρίσιμα πυρηνικά έργα – όπως ο Πήγασος, για τον χειρισμό εμπλουτισμένων ουρανίων και το Hydrus, για τη διεξαγωγή υδροδυναμικών-ακτινογραφικών πειραμάτων – έχουν μολυνθεί από παρόμοια ζητήματα (Plant 2020).

Σε μια προσπάθεια επίλυσης ορισμένων από αυτά τα ζητήματα που σχετίζονται με τη διαχείριση και την επίβλεψη, το Νοέμβριο του 2020 το Υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε την επανεθνικοποίηση του Ιδρύματος Ατομικών Όπλων, το οποίο στο παρελθόν είχε κρατική κυβέρνηση, αλλά λειτουργούσε με ανάδοχο μέσω μιας κοινοπραξίας με επικεφαλής τον Lockheed Martin ( Wallace 2020).

Μια άλλη μελλοντική ανησυχία για το πυρηνικό αποτρεπτικό του Ηνωμένου Βασιλείου έγκειται στην προοπτική της ανεξαρτησίας της Σκωτίας.

Το Naval Base Clyde, όπου μεταφέρονται τα SSBN του Ηνωμένου Βασιλείου, βρίσκεται στη Σκωτία, στο Faslane στο Gare Loch.

Μια λευκή βίβλος της κυβέρνησης της Σκωτίας το 2013 ανέφερε σαφώς ότι αν η Σκωτία ψήφισε υπέρ της ανεξαρτησίας τον επόμενο χρόνο, «θα έκανα προτεραιότητα την ταχύτερη ασφαλή απομάκρυνση των πυρηνικών όπλων Αυτό θα ήταν με σκοπό την απομάκρυνση της Trident εντός της πρώτης θητείας του κοινοβουλίου της Σκωτίας μετά την ανεξαρτησία »(Scottish Government 2013, 14). Αν και η Σκωτία ψήφισε στενά για να παραμείνει μέρος του Ηνωμένου Βασιλείου, είναι όλο και πιο πιθανό ότι η απόφαση του Ηνωμένου Βασιλείου να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση – μια απόφαση που αντιτάχθηκε από την πλειοψηφία της Σκωτίας – θα μπορούσε σύντομα να πυροδοτήσει ένα άλλο δημοψήφισμα.

Θέλετε να μάθετε περισσότερα; Ελάτε μαζί μας στις 27 Μαΐου για ένα εικονικό πρόγραμμα Bulletin σχετικά με αυτό το θέμα, εγγραφείτε  εδώ .