ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ

Το κύριο πλοίο, που τέθηκε σε λειτουργία τον Ιούλιο του 1991, είναι ένα από τα πιο προηγμένα πολεμικά πλοία στον κόσμο. Το κύτος του Arleigh Burke, το οποίο είναι μερικώς θωρακισμένο με τον Kevlar, μετρά 504 πόδια, 6 ίντσες επί 66 πόδια, 8 ίντσες κατά 32 πόδια, 7 ίντσες, μετατοπίζει 8.315 τόνους και τροφοδοτείται από αεριοστρόβιλους που μπορούν να παράγουν μέγιστη ταχύτητα 32 κόμβοι. Ο κύριος οπλισμός του αποτελείται από ένα σύστημα κατακόρυφης εκτόξευσης 29 κυψελών (VLS) που βρίσκεται στο τόξο ακριβώς μπροστά από την υπερκατασκευή της γέφυρας και ένα VLS 61 κυψελών που τοποθετείται πίσω. Το VLS μπορεί να πυροβολήσει όπλα Standard SAM και πυραύλους κρουαζιέρας Tomahawk.

USS Farragut (DDG-99)

Το Tomahawk αναπτύχθηκε το 1986 και είναι ο ισχυρότερος επιθετικός πύραυλος στο οπλοστάσιο του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ. Αυτό το όπλο ζυγίζει 2.900 κιλά, 3.500 κιλά αν είναι εξοπλισμένο με ενισχυτικό πύραυλο για μεγαλύτερη απόσταση. Μετρά 18 πόδια, 3 ίντσες μήκος, αλλά το μήκος του αυξάνεται στα 20 πόδια, 6 ίντσες όταν περιλαμβάνεται ένα ενισχυτικό. Ο πύραυλος Tomahawk μπορεί να μεταφέρει συμβατική κεφαλή 1.000 λιβρών ή πυρηνικό ωφέλιμο φορτίο σε απόσταση 1.000 μιλίων. Το σύστημα καθοδήγησης είναι εξαιρετικά περίπλοκο και επιτρέπει έλεγχο που είναι σε μεγάλο βαθμό ανεξάρτητο από το πλοίο που το πυροβολεί. Αυτή η καθοδήγηση περιλαμβάνει έναν υπολογιστή στόχευσης εξοπλισμένο με το σύστημα Terrain Contour Mapping (TERCOM). Αυτό το σύστημα χρησιμοποιεί το ραντάρ του πυραύλου για να εξετάσει την τοπογραφία που βρίσκεται μπροστά του για να ταιριάξει με έναν τρισδιάστατο χάρτη που είναι αποθηκευμένος στη μνήμη του υπολογιστή του πυραύλου. Ο υπολογιστής μπορεί να διορθώσει την πορεία του όπλου βάσει παραλλαγών μεταξύ των δύο χαρτών. Ο πύραυλος Tomahawk είναι επίσης εξοπλισμένος με ένα Παγκόσμιο Σύστημα Εντοπισμού Θέσης (GPS) για τη βελτίωση της αξιοπιστίας των δεδομένων στόχευσης. Τέλος, οι Tomahawks χρησιμοποιούν επίσης ένα σύστημα γνωστό ως Digital Scene Matching Area Correlation (DSMAC) στα τελικά στάδια της πτήσης. Καθώς ο πύραυλος πλησιάζει τον στόχο του, το DSMAC χρησιμοποιεί μια κάμερα για να τραβήξει μια φωτογραφία του στόχου, τον οποίο ο υπολογιστής επαληθεύει. Αυτός ο εξοπλισμός παρέχει μεγάλη ακρίβεια και ο πύραυλος είναι εξαιρετικά δύσκολο να εντοπιστεί καθώς πετά σε χαμηλό υψόμετρο. Τα Tomahawks χρησιμοποιούν επίσης ένα σύστημα γνωστό ως Digital Scene Matching Area Correlation (DSMAC) στα τελικά στάδια της πτήσης. Καθώς ο πύραυλος πλησιάζει τον στόχο του, το DSMAC χρησιμοποιεί μια κάμερα για να τραβήξει μια φωτογραφία του στόχου, τον οποίο ο υπολογιστής επαληθεύει. Αυτός ο εξοπλισμός παρέχει μεγάλη ακρίβεια και ο πύραυλος είναι εξαιρετικά δύσκολο να εντοπιστεί καθώς πετά σε χαμηλό υψόμετρο. Τα Tomahawks χρησιμοποιούν επίσης ένα σύστημα γνωστό ως Digital Scene Matching Area Correlation (DSMAC) στα τελικά στάδια της πτήσης. Καθώς ο πύραυλος πλησιάζει τον στόχο του, το DSMAC χρησιμοποιεί μια κάμερα για να τραβήξει μια φωτογραφία του στόχου, τον οποίο ο υπολογιστής επαληθεύει. Αυτός ο εξοπλισμός παρέχει μεγάλη ακρίβεια και ο πύραυλος είναι εξαιρετικά δύσκολο να εντοπιστεί καθώς πετά σε χαμηλό υψόμετρο.

Εκτός από τους πυραύλους του συστήματος VLS, το Arleigh Burke αποστέλλει επίσης οκτώ Harpoon SSM σε δύο τετρακύτταρα εκτοξευτές που βρίσκονται πίσω, ένα πιστόλι 5 ιντσών σε ένα αυτοματοποιημένο σπίτι πυροβόλων όπλων που βρίσκεται στο τόξο, έξι τορπίλες 12,75 ιντσών, ένα ελικόπτερο και ένα όπλο Vulcan Phalanx. Αυτό το τελευταίο όπλο ήταν έτοιμο για υπηρεσία το 1977 και εξακολουθεί να χρησιμοποιείται στο Ναυτικό των ΗΠΑ. Αυτό το όπλο είναι ένα όπλο 20 mm Gatling που τροφοδοτείται από ένα περιοδικό που κρατά 1.000 γύρους. Σχεδιάστηκε ως το τελευταίο μέτρο άμυνας για την καταστροφή των εισερχόμενων πυραύλων σε κοντινή απόσταση, αλλά μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί εναντίον αεροσκαφών. Το όπλο μπορεί να πυροβολήσει με ρυθμό 100 γύρους ανά δευτερόλεπτο. Το ελεγχόμενο από υπολογιστή σύστημα παρακολούθησης είναι ενσωματωμένο στη βάση του όπλου και μπορεί να κατευθύνει αποτελεσματική πυρκαγιά σε απόσταση μεταξύ 500 και 1.500 ναυπηγείων. Το σύστημα Aegis συντονίζει τη χρήση όλων αυτών των όπλων και βασίζεται σε μεγάλα, επίπεδα αισθητήρια πάνελ τοποθετημένα στις πλευρές της υπερκατασκευής. Συνολικά, ο σχεδιασμός του καταστροφέα πολλαπλών ρόλων Arleigh Burke είναι από τους πιο προηγμένους και ισχυρούς στον κόσμο.

Εκσυγχρονισμός

Το αμερικανικό ναυτικό ξεκίνησε ένα πρόγραμμα εκσυγχρονισμού για την τάξη Arleigh Burke με στόχο τη βελτίωση των συστημάτων πυροβόλων όπλων στα πλοία σε μια προσπάθεια να αντιμετωπιστούν οι ανησυχίες του Κογκρέσου σχετικά με την αποχώρηση των θωρηκτών της Αϊόβα. Αυτός ο εκσυγχρονισμός περιελάμβανε επέκταση του εύρους των πυροβόλων όπλων 5 ιντσών (127 mm) στην πτήση I Arleigh Burke-class (USS Arleigh Burke προς USS Ross) με πυρομαχικά καθοδηγούμενης εμβέλειας (ERGM) που θα είχαν δώσει όπλα σε απόσταση 40 ναυτικών μιλίων (74 χλμ.). Ωστόσο, το ERGM ακυρώθηκε το 2008.

Το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού έχει σχεδιαστεί για να παρέχει μια ολοκληρωμένη αναβάθμιση στο μέσο της ζωής ώστε να διασφαλιστεί ότι η τάξη παραμένει αποτελεσματική. Η μείωση της επάνδρωσης, η αυξημένη αποτελεσματικότητα της αποστολής και το μειωμένο συνολικό κόστος, συμπεριλαμβανομένης της κατασκευής, της συντήρησης και της λειτουργίας, είναι οι στόχοι του προγράμματος εκσυγχρονισμού. Οι τεχνολογίες εκσυγχρονισμού θα ενσωματωθούν κατά τη διάρκεια της νέας κατασκευής των DDG-111 και 112, και στη συνέχεια θα τοποθετηθούν εκ νέου σε πλοία DDG πτήσης I και II κατά τις περιόδους επισκευής εν χρήσει. Η πρώτη φάση θα ενημερώσει το κύτος, τα μηχανικά και ηλεκτρικά συστήματα, ενώ η δεύτερη φάση θα εισαγάγει ένα ανοιχτό αρχιτεκτονικό περιβάλλον υπολογιστών (OACE). Το αποτέλεσμα θα είναι βελτιωμένη ικανότητα τόσο στην άμυνα βαλλιστικών πυραύλων (BMD) όσο και στη θαλάσσια μάχη. Μέχρι το 2018, όλες οι Burkes που έχουν υποβληθεί στον Δυτικό Ειρηνικό θα έχουν αναβαθμίσει συστήματα υποβρυχίων,

Το Ναυτικό αναβαθμίζει επίσης την ικανότητα των πλοίων να επεξεργάζονται δεδομένα. Ξεκινώντας με το USS Spruance, το Ναυτικό εγκαθιστά ένα βασικό πρωτόκολλο διαδικτύου (IP) βασισμένο σε δεδομένα, το οποίο ενισχύει την ικανότητα του πλοίου να χειρίζεται βίντεο. Το Spruance είναι το πρώτο καταστροφέα που διαθέτει το σύστημα πολλαπλών δεδομένων gigabit Ethernet της Boeing Company (GEDMS).

Τον Ιούλιο του 2010, η BAE Systems ανακοίνωσε ότι είχε ανατεθεί σύμβαση εκσυγχρονισμού 11 πλοίων. Τον Μάιο του 2014, ο Sam LaGrone ανέφερε ότι 21 από τα 28 Flight I / II Burkes δεν θα λάβουν αναβάθμιση στο μέσο της ζωής που περιελάμβανε ηλεκτρονικά και λογισμικό Aegis Baseline 9 για συμβατότητα SM-6, αντίθετα θα διατηρούσαν το βασικό λογισμικό BMD 3.6.1 μια αναβάθμιση ύψους 170 εκατομμυρίων δολαρίων που επικεντρώνεται σε μηχανικά συστήματα και σε ορισμένα πλοία, την αντι-υποβρύχια σουίτα. Τα επτά πλοία Flight I – 51-53, 57, 61, 65, 69 DDG – θα λάβουν την πλήρη αναβάθμιση 270 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ. Ο αναπληρωτής επιφανειακού πολέμου Dave McFarland είπε ότι αυτή η αλλαγή οφειλόταν στις περικοπές του προϋπολογισμού στον νόμο για τον έλεγχο του προϋπολογισμού του 2011.

Το 2016, το Ναυτικό θα ξεκινήσει την τοποθέτηση 34 σκαφών Flight IIA Arleigh Burke με υβριδική ηλεκτρική κίνηση (HED) για μείωση του κόστους καυσίμου. Ενώ οι τέσσερις αεριοστρόβιλοι LM-2500 του Burke είναι πιο αποδοτικοί σε υψηλές ταχύτητες, ένας ηλεκτρικός κινητήρας πρέπει να συνδεθεί με τον κύριο μειωτήρα για να περιστρέψει τον άξονα κίνησης για να ωθήσει το πλοίο σε ταχύτητες κάτω από 13 κόμβους, όπως κατά τη διάρκεια της άμυνας βαλλιστικών πυραύλων ή επιχειρήσεις ναυτικής ασφάλειας · Η χρήση του HED για μισό χρόνο θα μπορούσε να παρατείνει το χρόνο στο σταθμό κατά 2,5 ημέρες πριν από τον ανεφοδιασμό. Δύο πλοία σχεδιάζονται να εξοπλιστούν το 2016, με τα υπόλοιπα να αναβαθμίζονται με ρυθμό τεσσάρων ετησίως. Ξεκινώντας επίσης εκείνο το έτος, τέσσερις καταστροφείς που περιπολούν με τον 6ο στόλο των ΗΠΑ με έδρα το Ναυτικό Σταθμό Rota, Ισπανία (USS Porter (DDG-78), USS Carney (DDG-64), USS Ross (DDG-71),