«Εάν δεν είσαι ικανός να εκνευρίζεις κανέναν με τα γραπτά σου, τότε να εγκαταλείψεις το επάγγελμα»

ΩΡΑ ΕΛΛΑΔΟΣ

Επικοινωνία εδώ

Για σχόλια, καταγγελίες και επικοινωνία στο

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΘΕΜΑΤΩΝ

Ενημέρωση των αναγνωστών.

Προσοχή στις απάτες, η ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ και ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ δεν φέρει καμία ευθύνη για οποιαδήποτε συναλλαγή με κάρτες η άλλον τρόπω και άλλα στον όνομά της, Ή στο όνομα του κυρίου Γ. Θ, Χατζηθεοδωρου. Δεν έχουμε καμία χρηματική απαίτηση από τους αναγνώστες με οποιοδήποτε τρόπο.
Αγαπητοί αναγνώστες η ανθελληνική και βρόμικη google στην κορυφή της ιστοσελίδας όταν μπείτε, αναφέρει μη ασφαλής την ιστοσελίδα, ξέρετε γιατί;;; Διότι δεν της πληρώνω νταβατζιλίκι, κάθε φορά ανακαλύπτει νέα κόλπα να απειλή. Η ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ σας εγγυάται, ότι δεν διατρέχετε κανένα κίνδυνο, διότι πληρώνω με στερήσεις το ισχυρότερο αντιβάριους της Eugene Kaspersky, όπως δηλώνει και ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Kaspersky Lab "Πιστεύουμε ότι όλοι μας δικαιούμαστε να είμαστε ασφαλείς στο διαδίκτυο. Eugene Kaspersky

Ανακοίνωση

Τη λειτουργία μίας νέας γραμμής που αφορά τον κορωνοϊό ανακοίνωσε ο Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας. Ο Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας ανακοινώνει, ότι από σήμερα 07.03.2020 λειτουργεί η τηλεφωνική γραμμή 1135, η οποία επί 24ώρου βάσεως θα παρέχει πληροφορίες σχετικά με τον νέο κοροναϊό.

Πού μπορεί να απευθυνθεί μια γυναίκα που πέφτει θύμα ενδοοικογενειακής βίας;

«Μένουμε σπίτι θα πρέπει να σημαίνει πως μένουμε ασφαλείς και προστατευμένες. Για πολλές γυναίκες, όμως, σημαίνει το ακριβώς αντίθετο. Εάν υφίστασαι βία στο σπίτι, δεν είσαι μόνη. Είμαστε εδώ για σένα. Μένουμε σπίτι δεν σημαίνει ότι υπομένουμε τη βία. Μένουμε σπίτι δεν σημαίνει μένουμε σιωπηλές. Τηλεφώνησε στη γραμμή SOS 15900. Οι ψυχολόγοι και οι κοινωνικοί λειτουργοί της γραμμής θα είναι εκεί για σε ακούσουν και να σε συμβουλέψουν. Δεν μπορείς να μιλήσεις; Στείλε email στο sos15900@isotita.gr ή σε οποιοδήποτε από τα Συμβουλευτικά Κέντρα ” λέει σε ένα βίντεο που ανέβασε στο Instagram της η Ελεονώρα Μελέτη.

Προς ενημέρωση στους αναγνώστες. 4/8/2020

Η ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ δεν ανάγκασε ποτέ κανένα να κάνει κάτι με παραπλανητικές μεθόδους, αλλά ούτε με οποιοδήποτε τρόπο. Ο γράφων είμαι ένας ανήσυχος ερευνητής της αλήθειας. Και αυτό το κάνω με νόμιμο τρόπο. Τι σημαίνει αυτό; ότι έχω μαζέψει πληροφορίες επιστημονικές και τις παρουσιάζω, ή αυτούσιες, ή σε άρθρο μου που έχει σχέση με αυτές τις πληροφορίες! Ποτέ δεν θεώρησα τους αναγνώστες μου ηλίθιους ή βλάκες και ότι μπορώ να τους επιβάλω την γνώμη μου. Αυτοί που λένε ότι κάποια ιστολόγια παρασέρνουν τον κόσμο να μην πειθαρχεί… Για ποιο κόσμο εννοούν;;; Δηλαδή εκ προοιμίου θεωρούν τον κόσμο βλάκα, ηλίθιο και θέλουν να τον προστατέψουν;;; Ο νόμος αυτό το λέει για τους ανώριμους ανήλικους. Για τους ενήλικους λέει ότι είναι υπεύθυνοι για ότι πράττουν. Στον ανήλικο χρειάζεται ένας διπλωματούχος ιδικός για να τον δασκαλέψει, καθηγητής, δάσκαλος. Στους ενήλικες δεν υπάρχει περιορισμός. Ποιος λέει και ποιος ακούει, διότι ο καθένας ενήλικος είναι υπεύθυνος και προς τους άλλους και προς τον εαυτό του.

Η ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Η ΜΟΙΡΑΙΑ ΠΛΑΝΗ ΤΩΝ ΚΕ’Ι’ΝΕΣΙΑΝΩΝ! ΤΟ ΔΙΑΤΙΜΗΜΕΝΟ ΧΡΗΜΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΓΕΙ ΔΙΑ ΜΑΓΕΙΑΣ ΟΠΩΣ ΕΝΑ ΚΟΥΝΕΛΙ (FIAT-ΧΡΗΜΑ) ΑΠΟ ΕΝΑ ΚΑΠΕΛΟ.

ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ Α

PD Dr.-Ing. Georg Chaziteodorou Bleibergweg 114 D-40885 Ratingen Tel.+Fax: 0049 2102 32513 E-Mail: chaziteo@t-online.de
09.09.2020

Γ. Θ. Χατζηθεοδωρου
Με το βιβλιο του «A Treatise on Money» εθεσε τo 1930 ο Keynes τις βασεις για την θεωρια του περι του χρηματος.

Ηδη το 1923 ελαβε θεση στην Μεγαλη Βρεταννια κατα του στανταρτ χρυσου.

Ηταν εναντιον της επαναδιασυνδεσης της βρετανικης λιρας με τον χρυσο, διοτι επι της κυριαρχουσης ηδη δυσκολης οικονομικης καταστασης φοβοταν, οτι ενας «Αντιπληθωρισμος» (μειωμενες τιμες, μειωμενη ζητηση, μειωμενη χρηματικη κυκλοφορια, αυξηση της χρηματικης αξιας) θα ενισχυε την πτωση της παραγωγης και της απασχολισης.

Σε αντιθεση ο «Πληθωρισμος» (αυξανομενες τιμες, απωλειες της αγοραστικης δυναμης του χρηματος, δηλαδη μειωση της χρηματικης αξιας) που επεδιωκε, επληττε το δογμα της σταθεροτητας της χρηματικης αξιας και γι’ αυτο επροτεινε και την κρατικη επιρροη στιςσυναλλαγματικες τιμες.

Ως ειδικος στις νομισματικες διαδικασιες διοικουσε το 1944 την βρετανικη αποστολη στο Bretton Woods, δεν μπορεσε ομως να επιρρεασει τις διαπραγματευσεις εκει και τις αντιστοιχες το 1946 στο Savannah για την ιδρυση του ΔΝΤ και της Παγκοσμιας Τραπεζας.

Η συμφωνια του Bretton Woods προεβλεπαι μεν για τα κρατη μελη, σταθερες συναλλαγματικες τιμες των νομισματων, ανοιγε ομως ταυτοχρονα και την δυνατοτητα εν αναγκη να τις αλλαζει κατοπιν συμφωνιας με το ΔΝΤ και μονο τοτε οταν χωρις διορθωσεις θα δημιουργουνταν προβληματα στις διαδικασιες
ισολογιστικων πληρωμων.

Ως κυριο κατευθυνομενο νομισμα στο νεο χρηματικο συστημα στανταρτ χρυσου καθωρισθηκεν το δολαριο των ΗΠΑ λογω της κυριαρχουσας θεσης της χωρας αυτης στον οικονομικο τομεα και την δυνατοτητα καλυψης του δολαριου με χρυσο στην καθωρισθεισα τιμη.

Μια απο τις ποιο σπουδαιοτερες ιδιοτητες του χρυσου ειναι, οτι αυτος ειναι σπανιος.

Οι παγκοσμιες ετησιες ποσοτητες του αυξανονται μονο κατα 1,7 %, δηλαδη κατα
3.000 τοννους.

Οι δανειδοτησεις απο το ΔΝΤ εξυπηρετουσαν ως συμπληρωματικες ρευστες ρεσερβες, μεγαλυτερης σημασιας ομως ηταν οι καταθεσεις σε χρυσο και συναλλαγμα.

Για πολυ καιρο οι καθωρισθεισες συναλλαγματικες τιμες, ησαν σταθερες.

Οταν ομως στην περιοδο της δεκαετιας 1960 αρχισαν να συσωρευονται οι
διαμαχες και οι κρισεις, προσαρμοζονταν ακομη ηπια, οι τιμες του συναλλαγματος.

Η κατασταση αλλαξε κατα τα τελη του 1960 οταν το δολαριο των ΗΠΑ εγινε για το ΔΝΤ ο κυριος παραγοντας των κρισεων.

Παραλληλα με την μειωση της νομισματικης αξιας του δολαριου των ΗΠΑ αυτο εγινε και κερδοσκοπικο εργαλειο στο εμποριο και στην προσφορα υπηρεσιων.

Το νεο χρηματικο συστημα στανταρτ χρυσου που θεμελειωθηκε το 1944 στο Bretton Woods βρηκε το 1971 το τελος του, οταν οι ΗΠΑ κατηργησαν την ασφαλεια ανταλλαγης του δολαριου με χρυσο.

Η απο τον χρονο αυτο λαμβανουσα χωρα εκρηξη προσφορας χρηματος και των κρατικων χρεων, δειχνει ξεκαθαρα, το τι μπορει να συμβει οταν κυκλοφορουν
στις χρηματοπιστωτικες Αγορες απεριοριστες ποσοτητες χρηματος.

Στις ΗΠΑ απο το 1971 εως το 2020 αυξηθηκε το δημοσιο χρεος απο 1,7 Βillionen δολαρια των ΗΠΑ σε 78 Billionen δολαρια των ΗΠΑ, δηλαδη η χρεωση των ΗΠΑ μεταξυ 1971-2020 ηταν 46-φορες μεγαλυτερη απο την αυξηση του ΑΕΠ που ηταν μονο 18-φορες μεγαλυτερη.

Αυτο σημαινει οτι η οικονομια των ΗΠΑ κινειται με ρεσερβες χρηματος και απαιτει ολοενα και περισσοτερα χρεη για να μπορει να αυξανεται σχετικα το ΑΕΠ αυτων.

Η αποσυνδεση της χρηματοπιστωτικης οικονομιας απο την πραγματικη οικονομια το 1971 οδηγησεν παγκοσμια τις οικονομιες των κρατων σε εκθετικες
αυξησεις του κερδοσκοπικων δραστηριοτητων, που δεν συμβιβαζεται με μια αρμονικη συνυπαρξη τους.

Το πιστωτικο χρημα- Fiat, δηλαδη το απο τον αερα δημιουργουμενο, εγινε ενα ανεξαρτητο συμπαν.

Αυτο και η πληθωριστικ αυξηση του, εγινε για τους ανθρωπους ο αερας αναπνοης.. Οταν η παγκοσμιοποιημενη χρηματοπιστωτικη Αγορα ειναι του μεγεθους των 700 Billionen δολαριων των ΗΠΑ και η ετησια παγκοσμια οικονομικη αποδοση γυρω στα 70 Billionen δολαρια των ΗΠΑ, τοτε τι πραγμα ειναι αυτο που καλυπτει την διαφορα;

Ακομη και οι αποψεις του Αριστοτελη για την περιουσια πεταχθηκαν
απο τις ΗΠΑ στην θαλασσα, δηλαδη και απο την χωρα στην οποια η
συνταγματικη πραγματικοτητα και η αισθηση της Ζωης χωρις καμια
διακοπη, στηριζονταν σε ριζες που ειχαν την προελευση τους στα
ιδανικα του Αριστοτελη.

Για τον Αριστοτελη η περιουσια ηταν μια αρχη για την κινηση και την μεταβολη.

Με περιουσια νοουσε μια ειδικη ιδιοτητα που κανει τον ανθρωπο ικανο για μεταβολη του εαυτου του και των αλλων ανθρωπων.

Μονο αυτος που διαχειριζεται την περιουσια του και την χρησιμοποιει, την κατεχει στην πραγματικοτητα.

Ο Αριστοτελης διαφοροποιουσε την υλικη απο την μη υλικη περιουσια.

Η κοκκινη γραμμη μεξυ της αποδοσης και της επιτυχιας, την οποια δεν καταπατησε η ανθρωποτητα απο την υπαρξη της εως το 1971, καταπατηθηκε αυτη τελεσιδηκα το 1971.

Απο τοτε βρισκεται η ανθρωποτητα σε μια επικινδυνη κατασταση διασπασης.

Απο την μια πλευρα συσπειρωνεται αυτη ολο και περισσοτερο με την
παγκοσμιοποιηση, με το παγκοσμιο εμποριο, με τις χρηματοπιστωτικες Αγορες, με την κλιματικη Αλλαγη και την τηλεπικοινωνιακη διασυνδεση.

Και απο την αλλη πλευρα απομακρυνονται τα τρια τεταρτα του παγκοσμιου πληθυσμου κατα ετη φωτος απο την δυνατοτητα να αποκτησουν συγκεκριμενη
περιουσια.

Μονο στις ΗΠΑ το 10 % του πληθυσμου ελεγχει το 70 % της ολικης περιουσιας της χωρας.

Ενω οι κατευθυνοντες τα παιχνιδια στην βιομηχανικη κερδοσκοπια, παιζουν στην ιδια την ομαδα τους, κουτσαινει βαδιζοντας η εθνικη και υπερεθνικη πολιτικη μεσα στον χωρο διαφορετικων συμφεροντων.

Ειναι σημερα η ανθρωποτητα περικυκλωμενη απο προσποιητες (υποκριτες), οι οποιοι κατωρθωσαν με τεχνιτα μεσα να μολυνουν τους ανθρωπους παγκοσμια με
συμπτωματα ασθενειων παραξενης προελευσης και πνευματικης τυφλωσης;

Θα διατηρηθει ακομη για πολυ καιρο ακομη η ως ανω ονομασθεισα επικινδυνη κατασταση διασπασης ‘η συντομα θα καταρρευσει ολο το χρηματικο συστημα- Fiat εξαιτιας της Γερμανικης Τραπεζας;

Διοτι ενω το συνολικο αθροιστικο ισολογιστικο ποσο της τραπεζας αυτης μετρα 1,3 Billionen δολαρια των ΗΠΑ, το δικο της κεφαλαιο δεν υπερβαινει τα 62 δισεκατομμυρια δολαρια των ΗΠΑ.

Το δικο της αυτο κεφαλαιο ομως δυναται να εξαφανισθει με απωλειες δανειων μονο των 5 %.

Εαν συνυπολογισθει στην ως ανω επικινδυνη κατασταση και ο τομεας των Παραγωγων υψους 50 Billionen δολαριων των ΗΠΑ, αρκουν μονο 0,1 % απωλειες δανειων για να καταρρευσει η Γερμανικη Τραπεζα.

Τα Παραγωγα ειναι αξιοχαρτα των οποιων η αξια εξαρταται απο την αξια ενος
αλλου περιουσιακου στοιχειου, που μπορει να παραγεται επισης απο ενα αλλο αξιοχαρτο.

Στην περιπτωση αυτη η Ελλας δεν μπορει να ξαναεκβιαστει για την σωτηρια της Γερμανικης Τραπεζας.

Η τραπεζα αυτη στην οικονομικη κριση του 2009 σωθηκε με εκβιασμο της
Ελλαδος με τα Μνημονια και με την ποιο αισχρη και εγκληματικη προπαγανδα ολων ανεξαιρετως των Γερμανικων γραπτων και ηλεκτρονικων ΜΜΕ, με τιτλους «Τεμπεληδες και Διαβρωμενοι Ελληνες», ως δηθεν υπετοιοι για την μη επιτευχθεισα τοτε «οικονομικη αναπτυξη» της Γερμανιας.

Η Αληθεια ομως ειναι τελειως διαφορετικη….και για τον λογο αυτο πρεπει να ντρεπεται ολοκληρη η Ε.Ε.

Ο πυρηνας του Κε’ι’νεσιανισμου ειναι, οτι οι πραγματικοι μισθοι εργασιας μειωνονται ευκολωτερα δια της διαδικασιας της υποτιμησης του νομισματος, παρα δια συνομιλιων με τους εκπροσωπους των συνδικατων εργασιας.

Αυξανομενα δημοσια χρεη ομως και ενισχυμενη οικονομικη ανακατανομη, βλαπτουν την οικονομικη αναπτυξη και ενισχυουν τον πληθωρισμο.

Οι κανονες για την παραγωγη και την κατανομη αυτης, δημιουργουν την δημοκρατικη κοινωνια στην βαση μιας ουμανιστικης ανθρωπινης εικονας, με ισα
δικαιωματα, ως προς τις απαιτησεις ισης συμμετοχης στον οικονομικο κορβονα και σε κατασταση ελευθεριας.

Και ομως η ιδεολογια των αξιων του χρηματος, της δημιουργιας των αξιων στην βαση χαρτινων τιμων φουσκων, η φαντασια για εκθετικη και χωρις ορια οικονομικη αναπτυξη και η αναγκαιοτητα της αποταμιευσης σε βαρος του λαου,
ειναι τα κυρια θεματα απασχολισης αυτων που κρατουν στα χερια τους την εκπαιδευση και ελεγχουν την νεολαια.

Το χρημα σημερα αποταμιευεται, για να μπορουν οι απατεωνες σε βαρος των αλλων να κερδοσκοπουν, για να μπορουν οι απατεωνες να το δανειζουν εντοκα
και να διαταραζουν στοχευμενα την οικονομια, για να αποκτουν οι απατεωνες απο το παρασκηνιο πολιτικη ισχυ κλπ. κλπ., αντι το χρημα αυτο κατοπιν μια ορισμενη χρονικη περιοδο να το ριχνουν στις διαδικασιες παραγωγης στην κυκλοφορια του.

Οι ετσι ονομασθεντες ειδικοι των οικονομικων επιστημων, μονο σε μικρο ποσοστο ειναι πραγματι ειδικοι.

Οι αλλοι δεν εχουν βαθεια κατανοηση των οικονομικων διαδικασιων και των συσχετισεων τους και συνεπως στην πραγματικοτητα ειναι ασχετοι.

Στην μοντερνα οικονομικη ζωη, οι ανθρωποι καταγινονται με ανταλλακτικες αξιες προ’ι’οντων και με αξιες χρησιμοποιησης αυτων.

Τι ομως ακριβως ειναι οι αξιες αυτες και σε τι διαφερουν απο τα νομιμα μεσα πληρωμων, δηλαδη πως και ποτε αυτες και με ποιο τροπο προσαρμοζονται ειτε αποσιοπουνται ‘η σκοπημα διαδιδονται λανθασμενες παραστασεις για να οδηγησουν αυτες σε λαθος κατευθυνση.

Ορισμενοι ειδικοι της οικονομιας ειναι της γνωμης, οτι το διατιμημενο χρημα πρεπει να ειναι περιορισμενης ποσοτητας και να καλυπτεται απο χρυσο, αργυρο, χαλκο ‘η και απο αλλα μεταλλα, για να εχει το χρημα μια συγκεκριμενη αξια.

Αλλοι ειδικοι της οικονομιας υποστηριζουν, οτι το διατιμημενο χρημα πρεπει να
καλυπτεται απο ακινητα, κτηματα, δηλαδη απο εδαφος και οικοπεδα.

Τιποτε ομως απο τα ως ανω δεν ανταποκρινεται στην πραγματικοτητα.

Ως καθαρο και στανταρτοποιημενο ανταλλακτικο μεσο για την ανθρωπινη εργασια, δηλαδη οτι παραγεται απ’ αυτην, το χρημα ειναι μονο μια εφευρεση, δηλαδη μια ιδεα η οποια δεν πρεπει να εμπορευεται στις Αγορες και στα χρηματιστηρια ως ενα αντικειμενο ‘η προ’ι’ον.

Εχει μονο μια συμβολικη αξια με στοχο την απλοποιηση της κατανομης εργασιας και την ανταλλαγη προ’ι’οντων στην οικονομια.

Η βαση συνεπως της χρηματικης αξιας μπορει μονο να ειναι η αποδοση της εργασιας.

Ενα χαρτονομισμα χωρις καλυψη απο μια παραγωγικη οικονομικη διαδικασια, εχει τοση αξια οση ειναι αυτη του χαρτιου που τυπωθηκε.

Οπου ανταλλασονται απ’ ευθειας προ’ι’οντα και παροχες υπηρεσιων δημιουργονται με αυξανομενη διαδικασια στην παραγωγη, μεγαλα προβληματα, απο τις ανισοτητες οπως και απο την διαφορετικοτητα της εντασεως και συχνοτητας των διαφορετικων αναγκων και της προσφορας των αποδοσεων της
εργασιας.

Για να γινουν περισσοτερο κατανοητα τα συγχρονα προβληματα της οικονομιας, πρεπει να εισελθει κανεις μεσα στον κοσμο των αμφισβητουμενων αξιων της.

Η ανταλλακτικη αξια δεν ειναι τιποτε αλλο απο μια εκτιμηση για μια τιμη αγορας ‘η πωλησης ενος προ’ι’οντος.

Ως τετοια ειναι η εκτιμηση αυτη ελεγχομενη, διοτι μια αργοτερα εκτελεσθεισα διαδικασια αγορας ‘η πωλησης του ιδιου προ’ι’οντος, με την ιδια ‘η διαφορετικη τιμη, ειναι συγκρισιμη και γι’ αυτο μπορει να χρησιμοποιηθει.

Η ετσι ονομσθεια ανταλλακτικη αξια ενος προ’ι’οντος μπορει να δημιουργησει σε μια οικονομια αναστατωση και να οδηγησει σε σε απατες και διαστρεβλωσεις.

Σε  αντιθεση η αξια χρησιμοποιησης δεν μπορει να παραστει σε χρημα.

Προκειται για ενα πολυπλοκο και πολλων διαστασεων μοντελο σκεψης, που δεν μετριεται πανω σε μια μονοδιαστατηκαι γραμμικη κλιμακα σκεψης.

Η αξια χρησιμοποιησης εκαστοτε ειναι εξαρτωμενη απο περιορισμενα, πολυ πιθανως εκ των προτερων ακαθωριστων ακραιων προ’υ’ποθεσεων και εμφανιζεται, οταν ενα αντικειμενο δεν πωλιεται αλλα μεταχειριζεται.

Επισης και για τον υπολογισμο της αξιας χρησιμοποιησης δεν υφισταται καμια επιστημονικως αντιπροσωπευκτικη μεθοδος.

Ο συνυπολογισμος των εισπραξεων στα μεμονομενα μερη μιας αποδοσης της παραγωγικης εργασιας για ενα προ’ι’ον, γινεται παντοτε καθαρως τυχαια.

Καθε δυνατη θεωρια μπορει να στηριχθει με ορισμενα επιχειρηματα και να απορριφθει με αλλα επιχειρηματα.

Για τον λογο αυτο τετοιες θεωριες αξιολογησης που δεν ειναι «αποδειξημες» και για τον λογο αυτο μερος της εμπειρικης επιστημης.

Η επιστημη για τον Karl Popper (1902-1994) δεν μπορει να ειναι κατι αλλο απο προσπαθεια και πλανη, διακυνδυνευμενη προβολη θεωριας και επιθετικη κριτικη για την ορθοτητα των υποστηριχθεντων.

Ταυτοχρονα με την κριτικη στην επαγωγικη-μεθοδο προβαλε ο Popper επισης και ενα θετικο επιχειρημα.

Η αναγνωριση ομως της τρωτοτητας της ανθρωπινης ερευνητικης γνωσης, περιεχει ταυτοχρονα και την δυνατοτητα της προοδου και της εξελιξης προς το καλλυτερο, της επιστημης.

Δεν πρεπει συνεπως ο ανθρωπος να απελπιζεται οταν οι θεωριες του χαρακτηρισθουν ως μη «αποδειξημες» διοτι μονο απο τα λαθη του μαθαινει ο ανθρωπος.

Ετσι ο Popper εντοπισε και αυτος αυτα που διατυπωσε πριν 2.500 χρονια ο Ξενοφανης (570-480 π.Χ.). «Ποτε δεν φανερωνουν απο την αρχη τα παντα οι Θεοι στους ανθρωπους, αλλα αυτοι κατα την διαρκεια του χρονου ψαχνοντας εντοπιζουν τα καλλυτερα.

Βεβαιες Αληθειες δεν βρηκε κανενας ανθρωπος και δεν θα βρει ποτε…».

Γι’ αυτο αλλωστε μοντερνες επιστημονικες θεωριες δεν βρηκαν ποτε προσφορο εδαφος, σε θεματα αγοροπωλησιας των εμπορων.

Εαν παρ’ ολα αυτα κατι τετοιο συμβει, λογω της μη «αποδειξημοτητας» πρεπει η θεωρια αυτη να απορριφθει προτου δημιουργησει συγχυσεις και καταχρησεις.

Μονο η διατηριση διπλων Βιβλιων και απο αυτην προκυπτωσες ισολογισμοι,
κανει δυνατο στις ετσι ονομασθεισες Ελιτ των οικονομικων διαδικασιων, να παιζουν τα παιχνιδια του Μεσαιωνα με αριθμους της οικονομιας που παντοτε μανιπουλαρονται και η σημασια τους παραμενει αδιευκρινιστη και συγχυζοντας την Πολιτικη και τον Λαο.

Επισης και στις οικονομικες επιστημες, οι γνωσεις των οικονομικων διαδικασιων στα χερια των ετσι ονομασθεντων ειδικων, εγιναν οπλα, τα οποια επιτρεπουν μονοπολιστας της γνωσης, νομιμα και χωρις κανενα ρισκο.με τις μεθοδους τους να λεηλατουν τους λαους με φορους και αλλα μεσα.

Απο την αλλη πλευρα οι ανθρωποι θεωρουν πλεον ως τελειως κανονικη κατασταση, να λεηλατουνται απο τους εφευρετες του χρηματος και το γεγονος της ολικης καταρρευσης του χρηματικου συστηματος κατω απο το βαρος της μαζικης απατης καθε 70 με 80 χρονια, να ειναι τελειως φυσιολογικο.

Το προβλημα μιας οικονομικης κρισης δεν βρισκεται στο οτι η επιστημη πραγματι ειναι σε ολη την επιφανεια της τυφλη ‘η αδιαφορη ηταν και ειναι ακομη.

Οι γνωσεις των αποτελεσματων για τα οικονομικα πεπραγμενα, αρνουνται ‘η δεν λαμβανονται καθ’ ολου υποψην απο τα ΜΜΕ, απο την Πολιτικη και απο το μεγαλυτερο μερος των διαβρωμενων και πληρωμενων δηθεν ειδικων.

Για εντιμους και ανεξαρτητους επιστημονες παραμενει ανοιχτη μια μονο οδος, δηλαδη αυτης της καταπολεμησης των απατεωνων τοσο των Αγορων οσο και της
Επιστημης.

Οι Φοροι ειναι πραγματι μια ακραια αμφισβητουμενη εφευρεση.

Εαν καθε Κρατος ξανααποκτουσε την απολυτη και μονοπολιστικη δικαιοδοσια δημιουργιας του χρηματος που εχει αναγκη, αντι να το δανειζεται τοκιζομενο απο ιδιωτικες Κεντρικες Τραπεζες, τοτε δεν θα υπηρχε κανενας λογος να περικοπτεται και να ληστευεται με φορους το εισοδημα των εργαζομενων.

Η δικαιοδοσια φορολογισης των εργαζομενων απο καθε κρατικη εξουσια υπηρετει αποκλειστικα το δημοσιο χρεος και μαλιστα ειναι για το χρεος αυτο η μοναδικη ασφαλεια προς οφελος των Μεγαλοαπατεωνων και ιδιωτων ιδιωκτητων των Κεντρικων Τραπεζων, δηλαδη αυτων που απο το τιποτε δημιουργουν το χρημα-.Fiat.

Επειδη τα Κρατη δεν ειναι αγοροοικονομικες επιχειρησεις και για τον λογο αυτο δεν μπορουν να βγαζουν κερδη απο παραγωγικες διαδικασιες, αυτα πληρωνουν μονο τους τοκους και η αποπληρωμη του χρεους βαρυνει τους λαους.

Το παγκοσμιο χρεος (ολων των Κρατων) αυξηθηκε απο τα 125 Billionen δολαρια των ΗΠΑ το 2006 στα 280 Billionen δολαρια των ΗΠΑ το 2020 (1 Billion δολαρια των ΗΠΑ = 10 στην 12 δολαρια των ΗΠΑ = 1.000.000.000.000 δολαρια των ΗΠΑ). Το τοκιζομενο δημοσιο χρεος και φοροι, ειναι συνεπως εφευρεσεις των ιδιωτικων Κεντρικων Τραπεζων.

Χρεη, τοκοι. πληθωρισμος και φοροι μπορουν να εξαφανισθουν απο τον πλανητη μας για παντα, μονο οταν η δημιουργια του χρηματος δημοκρατικοποιηθει, δηλαδη μονο οταν οι Κεντρικες Τραπεζες, κατα 100 %, κρατικοποιηθουν.

Η Κυριαρχια του Χρηματος-Fiat και οι προσπαθειες των κερδοσκοπων για αυξηση των ποσοτητων αυτου, εγινε για τους ανθρωπους δυστυχως κατι το συνηθισμενο, μπηκε στο υποσεινηδητο τους και και τα θεωρουν κανονικες καταστασεις για τις οποιες δεν χρειαζονται κριτικες σκεψεις.

Η μοιραια πλανη βρισκεται κρυμμενη στην ληθη της πραγματικοτητας, οτι οι ανθρωποι ειναι αυτοι, που ανεχθηκαν και δεχθηκαν την Κυριαρχια αυτη και θεωρουν, οτι δεν μπορουν πλεον να την αντιμετωπισουν, μονο ομως η δραστικη και δραματικη αντιμετωπιση θα απαλλαξει την ανθρωποτητα για το μελλον απο αυτα που υπεστει στο παρελθον.
Γεωργιος Χατζηθεοδωρου

Στα γερμανικά:

PD Dr-Ing. Georg Chaziteodorou Bleibergweg 114
D-40885 Ratingen
Tel.+Fax: 0049 2102 32513
08.09.2020
DER FATALE IRRTUM DER KEYNESIANER!
DAS WERTHALTIGES GELD KANN NICHT WIE DIE
KANNINCHEN (FIAT-GELD) AUS DEM HUT GEZAUBERT
WERDEN.
Dr. Georg Chaziteodorou
Mit seinem Buch «A Treatise on Money» legte 1930 Keynes einen
Entwurf der Geldtheorie vor. Bereits 1923 hatte er gegen den
Goldstandard plädiert. Er war dagegen das britische Pfund wieder an
den Goldwert zu binden, weil er in der bestehenden schwierigen
Wirtschaftslage eine Deflation (sinkende Preise, abnehmende
Nachfrage, verminderter Geldumlauf, Erhöhung des Geldwerts), und
damit einen weiteren Rückgang der Produktion und der Beschäftigung
befürchtete. Inflation (steigende Preise, Kaufkraftverlust des Geldes
d.h. Verringerung des Geldwerts) mit er gegen das Tabu der
Geldwertstabilität verstieß und eine staatliche Beeinflussung der
Wechselkurse vorschlug. Als Währungsexperte leitete 1944 die
britische Delegation in Bretton Woods, konnte sich allerdings mit
seinen Vorstellungen weder hier noch bei den Verhandlungen 1946 in
Savannah, als die Weltbank und der IWF gegründet wurden,
durchsetzen. Der Kompromiss von Bretton Woods sah zwar feste
Wechselkurse für die Währungen der Mitgliedsstaaten vor, eröffnete
aber gleichzeitig die Möglichkeit, dieses im Bedarfsfall zu ändern –
aber nur in Übereinstimmung mit dem IWF, und nur dann, wenn es
ohne Anpassung zu großen Zahlungsbilanzschwierigkeiten käme. Als
Leitwährung im neuen Gold-Devisen-System wurde wegen der
wirtschaftlichen Vormachtsstellung der USA der Dollar festgelegt,
dessen Umtausch in Gold die USA wieder garantierten. Eine der sehr
wichtigen Eigenschaften von Gold ist seine Knappheit. Der globale
Goldgesamtbestand erhöht sich nur um 1,7 % pro Jahr, oder um 3.000
Tonnen. Kredite beim IWF dienten als zusätzliche
Liquiditätsreserven, ausschlaggebend waren aber die Gold- und

2

Devisenguthaben. Für lange Zeit galten die Wechselkurse als
unantastbar. Als aber in den sechziger Jahre die Spannungen und
Krisen häuften, wurden die Kurse zunächst noch fallweise angepasst.
Das änderte sich Ende der sechziger Jahre, als der Dollar immer mehr
zum Hauptkrisenfaktor des IWF wurde. Neben seinem Wertverlust
spielte dabei eine Rolle, dass der Dollar mehr und mehr für
Spekulationen diente, ohne Bezug zum Handels- und
Dienstleistungsverkehr. Der in Bretton Woods installierte Gold-
Devisen-Standard fand ein Ende, als die USA 1971 die
Umtauschgarantie des Dollar in Gold aufhoben. Die seit dieser Zeit
Stattfindende Explosion des Geldangebots und der Schulden zeigt
ganz deutlich was passiert, wenn Geld unendlich ist. Seit 1971 ist die
US-Gesamtverschuldung von 1,7 Billionen US-$ auf 78 Billionen US-
$ gestiegen, d.h. die Verschuldung der USA zwischen 1971-2020 um
das 46-fache in Höhe, während das BIP lediglich um das 18-facher
stieg. Die Wirtschaft der USA fährt damit auf Reserve, da immer
mehr Schulden benötigt werden, um weiteres BIP-Wachstum zu
erzeugen. Die Abkopplung der Finanz- und Güterwirtschaft von 1971
bereitete weltweit den Boden für eine exponentiell sprießende
Spekulationswirtschaft, die eine vernünftige Relation zwischen
Humanvermögen und Geldvermögen sprengte. Das Geld wurde zu
einem eigenständigen Universum. Das Geld selbst und seine
Vermehrung erschienen so bedeutsam wie der Sauerstoff für das
Atmen. Wenn der globale Finanzmarkt auf 700 Billionen US-$
geschätzt wird, die jährliche weltweite Wirtschaftsleistung aber 70
Billionen US-$ ausmacht, was eigentlich liegt dazwischen? Auch
Aristoteles Vorstellungen über das Vermögen sind in den USA über
Bord geworfen. Sonst beruhen die Verfassungswirklichkeit und das
Lebensgefühl in den USA ungebrochen auf Idealen die sich bis zu
Aristoteles zurückverfolgen lassen. Für Aristoteles war Vermögen ein
Prinzip der Bewegung und der Veränderung. Er verstand darunter eine
besondere Eigenschaft, die einen Menschen dazu befähigt, sich und
andere zu verändern und über sich selbst zu bestimmen. Nur derjenige
der sein Vermögen auch ausübt und es in Gebrauch nimmt, besitzt
dieses wirklich. Er trennte materiellen von immateriellen Vermögen.
Der rote Faden zwischen Leistung und Erfolg, der die Menschen bis
1971 durch die Menschheitsgeschichte begleitet hatte, wurde
durchschnitten. Seitdem befindet sich die Weltgesellschaft in einer

3

Zerreißprobe. Einerseits rückte die Menschheit durch Globalisierung,
Welthandel, Finanzmärkte, Klimawandel und mediale Vernetzung
immer näher zusammen. Andererseits entfernten sich drei Viertel der
Weltbevölkerung um Lichtjahre von der Aussicht auf eine konkrete
Vermögensbildung. Allein in den USA verfügen 10 % der
Bevölkerung über 70 % des Gesamtvermögens. Während die
Spielführer der Spekulationsindustrie in einer vermeintlich eigenen
Liga spielen, stolpern die nationale und die supranationale Politik den
aus dem Ruder laufenden widersprüchlichen Interessen hinterher. Ist
die Menschheit heute von Simulanten umzingelt, die es mit
technischen Mitteln geschafft haben, die Menschen weltweit mit
echten Krankheits- und Verblendungssymptomen zu infizieren?
Wird die o.g. Zerreißprobe noch lange anhalten oder das gesamte Fiat-
Geldsystem wird durch die Deutsche Bank kollabieren? Denn die
Bilanzsumme der Deutschen Bank liegt bei insgesamt 1,3 Billionen
US-$ und ihr Eigenkapital bei 62 Milliarden US-$. Dieses
Eigenkapital kann bei Kreditverluste von nur 5 % ausgelöscht werden.
Rechnet man noch das Brutto-Exposure der Deutsche Bank im
Bereich Derivate, von derzeit 50 Billionen US-$, hinzu, dann wurde
hier ein Verlust von 0,1 % ausreichen, um die Deutsche Bank in den
Bankrott zu treiben (Derivate sind Wertpapiere, deren Wert sich vom
Wert eines anderen Vermögensgegenstands, zumeist wieder eines
Wertpapiers, ableitet). Hier kann Hellas nicht nochmals erpresst
werden für die Rettung der Deutschen Bank. Diese Bank ist in der
Finanzkrise von 2009 gerettet worden und indem verbrecherisch alle
Deutschen Massenmedien den «faulen und Korrupten Griechen»
die Schuld am «verpatzten Aufschwung» Deutschlands gaben. Doch
die Wahrheit sah leider völlig anderes aus…und diese ist beschämend
für die gesamte E.U.
Der Kern des Keynesianismus ist dass die Reallöhne durch einem
Prozess der Geldentwertung zu verringern sind, weil diese durch
Auseinandersetzungen mit den Gewerkschaften nicht erreichbar sind.
Wachsende Staatsschulden aber und verstärkte Umverteilung schaden
die Konjunktur und verstärken die Inflation. Die Regeln für
Produktion und Verteilung erschaffen sich die demokratische
Gesellschaft auf Basis eines humanistischen Menschenbildes mit
gleichen Rechten, im Sinne von Ansprüchen auf gleiche

4

Ressourcenbündel in Selbstbestimmung und Freiheit, selbst. Doch die
Ideologie der Geldwerte, der Werte-Erschaffung in Preisblasen
wertlosen Papiers, des grenzenlosen exponentiellen Wachstums und
der Notwendigkeit des Sparens zu Lasten der Bevölkerung hat die
Bildungsinstitutionen heute fest im Griff. Das Geld wird heute
gespart, um damit auf Kosten anderer zu spekulieren, um es anderen
gegen Zins auszuleihen, um damit die Wirtschaft gezielt in
Unordnung zu bringen, um damit hintergründig politische Macht
auszuüben, etc., statt lediglich, um es mit einer gewissen, aus
praktischen Gründen unumgänglichen Verzögerung wieder in den
Wirtschaftskreislauf wieder einfließen zu lassen. Die so genannten
Experten der Wirtschaftswissenschaften sind zu einem hohen
Prozentsatz überhaupt keine wirklichen Experten, wenn dafür nämlich
ein Tiefreichendes Verständnis realwirtschaftlicher Abläufe und
Zusammenhänge als Voraussetzung unterstellt wird.
Im modernen Wirtschaftsleben rechnet man mit so genannten
Tauschwerte und Gebrauchswerte. Was genau diese Werte aber
eigentlich sind und wodurch sie sich von gesetzlichen Zahlungsmitteln
unterscheiden bzw. wie und wann sie auf welche Art in diese
umgewandelt werden, wird entweder verschwiegen oder absichtlich
die sonderbarsten Vorstellungen kursieren lassen, damit diese falsch
wirken. Einige Experten sind der Meinung dass das werthaltige Geld
knapp und durch Gold, Silber, Kupfer oder dergleichen «gedeckt»
sein müsse, damit es etwas wert sei. Andere bilden sich ein, Grund
und Boden seien das Maß für den Wert des Geldes. Nichts von
alledem aber ist wahr, Als pures standardisiertes Tauschmittel für
menschliche Arbeit bzw. deren Erzeugnisse, Geld nur eine Erfindung
bzw. eine Idee ist, die keine Ware wie heute sein darf, die auf dem
Markt und der Börse gehandelt wird. Es hat lediglich einen
Symbolwert mit der Zweckrichtung, die Arbeitsteilung und den
Austausch von Gütern innerhalb der Volkswirtschaft zu vereinfachen.
Die Geldwertgrundlage kann daher nur die Leistung sein. Die
gedruckte Banknote ohne Deckung durch ein produktives
Wirtschaftsgeschehen hat nur den Wert eines Zeitungspapiers. Wo nur
Güter und Dienstleistungen direkt gegeneinander getauscht werden,
erwachsen mit zunehmender Arbeitsteiligkeit erhebliche Probleme aus
der Ungleichartigkeit wie auch aus der unterschiedlichen Intensität

5

und Häufigkeit der verschiedenen Bedürfnisse und der angebotenen
Arbeitsleistungen. Um die aktuellen Probleme der Weltwirtschaft
wirklich verstehen zu können ist es erforderlich in die zwielichtige
Welt dieser Werte vorzudringen. Der Tauschwert ist nichts anderes als
eine Schätzung für einen Verkaufs- bzw. Kaufpreis. Als solcher ist er
prinzipiell überprüfbar, da ein später ausgeführter Kauf bzw. Verkauf
zu diesem oder einem anderen Preis als Vergleichsmaßstab verwendet
werden kann. In Wirklichkeit aber kann es einen praxistauglichen
vorausberechenbaren «Tauschwert» überhaupt nicht geben, sondern
bestenfalls eine Schätzung für den später tatsächlich bezahlten
Kaufpreis. Der so genannte «Tauschwert» kann in der Wirtschaft
laufend Verwirrung stiften und auch zur Manipulation und für Betrug
missbrauch werden. Der Gebrauchswert dagegen lässt sich in Geld
überhaupt nicht darstellen. Es handelt sich um ein komplexes,
mehrdimensionales Gedankenmodell, das überhaupt nicht auf einer
eindimensionalen, linearen Skala messbar ist. Der Gebrauchswert ist
jeweils von etlichen, unter Umständen im vornhinein nicht eindeutig
feststellbaren, Randbedingungen abhängig und tritt dann ein, wenn ein
Gegenstand nicht verkauft, sondern verwendet wird. Auch für die
Ermittlung des Gebrauchswerts existiert keine wissenschaftlich
taugliche Ermittlungsmethode. Dir Zurechnung von Umsatzerlösen zu
den einzelnen Bestandteilen einer Leistung, wie der Erzeugung eines
Produktes, erfolgt immer rein willkürlich. Jede dafür denkbare
Theorie kann durch einige Argumente gestützt, durch andere aber
auch angegriffen werden. Daher sind solche Bewertungstheorien
niemals «falsifizierbar» und aus diesem Grund auch nicht Bestandteil
der empirischen Wissenschaft. Wissenschaft kann für Karl Popper
(1902-1994) nichts anderes sein als Versuch und Irrtum, kühnes
Entwerfen von Theorien und erbarmungslose Kritik daran. Zugleich
mit seiner Kritik an der Induktions-Methode lieferte Popper aber auch
ein positives Argument. In der Anerkennung der Fehlbarkeit unseres
Vermutungswissens liegt zugleich die Möglichkeit des Fortschritts.
Wir brauchen nicht enttäuscht zu sein, wenn unsere Theorien
«falsifiziert» werden, sondern wir können aus unseren Fehlern lernen.
Popper fand, dass die erkenntnistheoretische Einsicht, die er damit
formuliert hatte, schon vor 2500 Jahren von Xenophanes (570-480 v.
Chr.) ausgesprochen worden war: «Nicht vom Beginn an enthüllten
die Götter den Sterblichen alles, aber im Laufe der Zeit finden wir

6

suchend das Bessere. Sichere Wahrheit erkannte kein Mensch
und wird keiner erkennen…». Daher wurde moderne
Wissenschaftstheorie auch noch nie auf antiquierte Bräuche der
Kaufmänner angewendet. Würde es jedoch geschehen, so wären sie
mangels «Falsifizierbarkeit» der zugrunde liegenden
Bewertungstheorien sofort abzuschaffen, um Verwirrung und
Missbrauch zu vermeiden. Nur die doppelte Buchhaltung und die aus
ihr abgeleiteten Bilanzen ermöglichen es den finanziellen und so
genannten Eliten mit ihren mittelalterlichen Spielen fortzufahren und
mit Zahlen, die immer manipulierbar und deren Bedeutung stets
undefiniert ist, Politik und Bevölkerung auch weiterhin zu verwirren.
Auch in den Wirtschaftswissenschaften wurde das Fachwissen in der
Hand von so genannten Experten damit zur wirksamen Waffe, die es
den Wissensmonopolisten gestattet, auf legale und risikolose Weise
die Bevölkerung durch Steuern und anderen Mitteln auszuplündern.
Die Menschen empfinden es als ganz normal, dass sie von den
Gelderfindern im System laufend ausgebeutet werden und das
gesamte Geldsystem alle 70 bis 80 Jahre unter der Last dieses
Massenbetrugs zusammenbricht. Das Problem einer Finanzkrise liegt
nicht darin, dass die Wissenschaft tatsächlich flächendeckend blind
oder untätig war bzw. ist. Die Erkenntnisse werden vielmehr von den
Medien, der Politik sowie dem durch die finanziellen Mittel der
Gelderfinder dominierten Teil der korrupten Experten der
Hauptmassenmedien hartnäckig geleugnet bzw. überhaupt nicht zur
Kenntnis genommen. Für ehrliche, unabhängige Wissenschaftler gibt
es darauf nur einzige adäquate Antwort, nämlich die Ansichten dieser
Pseudo- Wissenschaftler konsequent zu widerlegen, danach die
eigenen Theorien in Forschung und Lehre zu vertreten und eben die
haltlosen und inhaltlich irrelevanten Meinungen der Massenmedien
nicht mehr zur Kenntnis zu nehmen.
Die Steuern sind in der Tat eine äußerst fragwürdige Erfindung. Wenn
der Staat wieder das Recht der Geldschöpfung für sich selbst
beanspruchen würde, anstatt dieses den privaten Zentralbanken zu
überlassen, dann bestünde auch überhaupt kein Grund, den
Staatsbürgern Teile ihres sauer erworbenen Einkommens wieder
wegzunehmen, denn er könnte jenes Geld, das er benötigt, einfach
selbst schöpfen. Tatsächlich stellt jedoch das Besteuerungsrecht der

7

Nationalstaaten die einzige Sicherheit für die Staatsschuld dar. Nur
das potentielle Enteignungsrecht des Staats gegenüber den
Staatsbürgern ermöglicht es daher den Gelderfinder, den privaten
Geschäfts- und Zentralbanken, das aus Luft erfundenes Fiat-Geld an
die Nationalstaaten als Schuld zu verleihen. Da diese Staaten jedoch
keine marktwirtschaftlichen Unternehmen sind und daher auch keine
Gewinne erwirtschaften können, bleiben sie die Tilgung regelmäßig
schuldig und bezahle nur die Zinsen, welche in den letzten
Jahrzehnten bereits ein Vielfaches der ursprünglich aufgenommenen
Staatsschuld erreicht haben. Die globale Verschuldung stieg von 125
Billionen US-$ im Jahre 2006 auf 280 Billionen US-$ heute (1 Billion
US-$ = 10 hoch 12 US-$ = 1.000.000.000.000 US-$). Verzinste
Staatsschuld und Steuern sind also eine Erfindung der privaten
Zentralbanken. Schulden, Zinsen, Inflation und Steuern könnten für
immer verschwinden, wenn die Geldschöpfung demokratisiert würde,
d.h. wenn die Zentralbanken zu 100 % verstaatlicht werden.
Die Herrschaft des Fiat-Geldes und das Streben der Spekulanten nach
seiner Vermehrung sind so vertraut geworden, so eingeschliffen in das
allgemeine Denken der Menschen von heute, das man sie als
Selbstverständlichkeit und Naturgegebenheit betrachtet, über die
nachzudenken sich erübrigt. Der fatale Irrtum liegt im Vergessen der
Tatsache, dass die Menschen es sind, die diese Herrschaft begründet
haben und denen es augenscheinlich nicht mehr gelingt, die Kontrolle
zurück zu gewinnen. Nur auf dieser Weise können die Probleme der
Menschheit endgültig gelöst werden.
Dr. Chaziteodorou Georg

Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγράφει.

http://arxaiaithomi.gr/

Μοιραστείτε το!

Leave a Reply

You can use these HTML tags

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>