ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ

PD Dr.-Ing. Georg Chaziteodorou Bleibergweg 114 D-40885 Ratingen  Tel.+Fax: 0049 2102 32513

                      E-Mail: chaziteo@t-online.de

                          16.06.2019 

Γ. Θ. Χατζηθεοδωρου

Η νεα ιστορια της ελλαδικης Δημοκρατιας αρχισε αμεσως μετα την αλωση της Κωνσταντινουπολεως το 1453 μ.Χ. και την καταρρευση της κεντρικης βυζαντινης  αυτοκρατορικης ολιγαρχιας, με παραχωρηση διαφορων προνομιων στους υποδολους Ρωμιους από την οθωμανικη αυτοκρατορια.

Στην φαση αυτή το επαναστατικο και φιλελευθερο πνευμα των περιοχων που βρισκονταν υπο κατοχη, διαμορφωσε ένα συστημα αποκεντρωμενων τοπικων διοικητικων μοναδων (δημογεροντες, καπετανατα κ.α.) που βρισκονταν πολύ πιο κοντα στον θεσμο του δημου από την κεντρικη ολιγαρχια της βυζαντινης αυτοκρατοριας, παρ’ ολο που η προσωκρατικη σκεψη, βρισκονταν και μετα την βυζαντινη εποχη υπο απαγορευση και δεν ηταν σε θεση να αντιδρασει.

Μετα τον 16^ον μ.Χ. αιωνα και την αλματωδη αναπτυξη της επιστημης και της οικονομιας των χωρων της δυτικης Ευρωπης και την δημιουργια αρχικα χαλαρων κρατικων ενοτητων που ξεπηδησαν από τις διαδικασιες διαλυσης των φεουδαρχικων αγροτικων εξουσιων, αρχισε να επεκτεινεται η βιομηχανικη οικονομια με τα φυσικα επακολουθα, συγκρουσεις και πολεμους και την δημιουργια μιας συντονισμενης παγκοσμιας αγορας, με διατυπωση μιας σειρας κοινωνικων θεωριων και πρακτικων ως π.χ. Καπιταλισμος, Κομμουνισμος, Σοσιαλισμος κ.α.

Τα κοινωνικα αυτά συστηματα ηταν δομημενα στην κατευθυνση των αναγκων της βιομηχανικης περιοδου.

Η εκβιομηχανιση δομησε ταυτοχρονα και έναν νέο τροπο ζωης και σκεψης και τον θεσμο της οργανωμενης εκπαιδευτικης διαδικασιας σε όλα τα σχολικα επιπεδα, με κυριο στοχο την καταλληλη για την βιομηχανια και την εν γενει οικονομια, διανοητικη αναπτυξη των πολιτων.

Ο ελεγχος των διοικητικων δομων της κοινωνιας περιηλθεν στα χερια των ολιγων, δηλαδη της «Ελιτ» αλλα όχι και των «αριστων», πραγμα που δημιουργουσε προβληματα, διοτι δεν εγινε αποδεκτος από την κοινωνια.

Η θεσπιση του κριτηριου του υλικου πλουτου προκαλεσε βαθειες ρωγμες στην δομη της κοινωνιας, οι οποιες αντιμετωπισθηκαν με την υιοθετηση της αρχης της «αμεσης δημοκρατιας», που λιγο αργοτερα αντικατασταθηκε από την «αντιπροσωπευτικη δημοκρατια», και αυτη από την «αντιπροσωπευτικη πολυκομματικη δημοκρατια».

Ο ολιγαρχικος κυκλος της «Ελιτ» πονταρησε μετα στην «ανθρωπινη φυση», και επεξετεινε αριθμητικα τον ολιγαρχικο κυκλο αφηνοντας να εισελθουν σε αυτόν ολους τους εκαστοτε εκλεγμενους του λαου, ως ισοτημα μελη, οσο διαρκουσε η θητεια αυτων.

Με το παθος της εξουσιας και του πλουτου, με την ηδονη της επιβολης στις ανθρωπινες μαζες, με την λα’ι’κη αποδοχη και αποκομιση από την εξυπηρετηση βασικα αγαθα, με θεμιτα και αθεμιτα μεσα, αλοτριωνονται μεχρι τις ημερες μας και οι «αριστοι», που στην συνεχεια μετατρεπονται στους «ολιγους», στην ετσι ονομασθεισα «Ελιτ».

Η εξελιξη αυτή παραχαραξε ουσιαστικα το νοημα της αμεσης δημοκρατιας και την μετετρεψε σε ένα παραδοξο συστημα «ολιγαρχικης αντιπροσωπευτικης δημοκρατιας».

Ένα τετοιο κοινωνικο πολιτικο συστημα των ημερων μας στην Ελλαδα, ικανοποιει μονο για το θεαθειναι το λα’ι’κο αισθημα, διοτι οι αποφασεις συνεχιζουν να λαμβανονται από μια εγχωρια διευρυμενη και περιχαρακωμενη ολιγαρχικη τιμαριωτικη ομαδα ξενων συμφεροντων.

Η χριστιανορθοδοξη κοινωνια του αχρηστου κρατιδιου της Ρωμιοσυνης περασε γρηγορα, βιαια και χωρις σχεδιασμο από την Τουρκοκρατια στην Ξενοκρατια των πατρωνων από την Ευρωπη.

Η μεταλλαξη αυτή στερησε την δυνατοτητα να βιωσει η κοινωνια αυτή μια δικη της αναγεννηση, έναν δικο της μαζικο διαφωτισμο.

Στα 198 χρονια ελευθερου βιου των Ρωμιων επικρατησε ο «ραιαδισμς του κρατιδιου της Ρωμιοσυνης, Γονοι της Οικογενειοκρατιας καταλαμβανουν εν αλλαξ τις βουλευτικες εδρες του «Παππου», του «Μπαμπα», του «Θειου», του «Αδελφου» κ.ο.κ. και λαμπουν ως πυγολαμπιδες επειδη φωτιζονται από εξω….Οι αξεστοι και ελλειματικοι επαγγελματιες της πολιτικης εκ του Νεποτισμου της Ρωμιοσυνης, που δεν κερδισαν με τον ιδρωτα τους ουτε ένα Ευρω, δεν εχουν αντιληφθει ακομη, ότι δεν «εφευρεθηκαν» μετα το 1821 μ.Χ. οι Ρωμιοι προκειμενου να τους εξυπηρετουν, αλλα τα κομματα στα οποια ηγουνται και τα στελεχη τους, τα οποια μετα από μια ριζοσπαστικη «Πολιτικη Μεταρρυθμιση» οφειλουν να επανελθουν στην οδο της πραγματικης δημοκρατικης σκεψης και νοοτροπιας.

Δεν είναι δημοκρατικα νοητο και επιτρεπτο, εκλεγμενος αντιπροσωπος του λαου, Βουλευτης ‘η Υπουργος, κρινομενος ταυτοχρονα ως διαχειριστης μιας σειρας οικονομικων προ’ι’οντων, «αλλαζοντας τα ρουχα του», να γινεται αυτοματα και ελεγχτης του ιδιου του εαυτου του για τα λαθη, τις παραληψεις και τις τυχων απατες του.

Δεν είναι δημοκρατικα νοητο, οι Βουλευτες να αποτελουν μοχλο προωθησης των κυβερνητικων ‘η κομματικων αποφασεων ακομη και εάν αυτές αντιβαινουν στις διακηρυγμενες θεσεις και τις αρχες του κομματος τους.

Δεν είναι δημοκρατικα νοητο η γνησιοτητα της αντιπροσωπευσης του λαου να νοθευεται από κομματικους ‘η οικονομικους κυκλους της διαφθορας.

Το φρουτο του Κοινοβουλευτισμου στην Ελλαδα είναι ξενο και σαπιο.

Αυτό πρωτοεμφανιζεται στην δυτικη Ευρωπη σαν πολιτικο προ’ι’ον των «αστικων» επαναστασεων στην Αγγλια και την Γαλλια και ολοκληρωθηκε σαν πολιτικο συστημα  αναπτυσσοντας θεσμους και τυπους που ισχυαν ηδη στα φεουδαρχικα και μεσαιωνικα «Παρλαμεντα».

Μας το πλασαρισαν οι «Προστατες» μας μετα το 1821 μ.Χ.

Με το πλασαρισμα αυτό βαφτισθηκαν ο «Παρλαμενταρισμος» σε Δημοκρατια, το «Παρλαμεντο» σε Βουλη, το «Παρτιδιο» σε Κομμα και το «μελος του Παρτιδιου» σε Βουλευτη κ.ο.κ.

Το ξενο και σαπιο αυτό φρουτο κουβαλαει μεσα του τα σκουληκια, με τα ονοματα εκλογικη τετραετια, αντιπροσωποι και Βουλη, μη επισταμενοι και δημαγωγοι, δεσποτισμος της ολειοψηφιας, το προσχημα της νομιμοτητας, ειδος της ηγεσιας εννοια της βουλησεως του λαου, χωρισμος των εξουσιων, κομματισμος και πολιτικο κοστος και πολιτικη ελευθερια, λογοκρισια, προπαγανδα, περαν αυτων, το ξενο και σαπιο αυτό φρουτο εχει μεσα του και σκουληκια με παραλλαγες και ανακλαστικα χαρακτηριστικα.

Είναι προφανες, ότι τα σκουληκια αυτά μπορει να προσβαλλουν τοσο την «αμμεση» δημοκρατια οσο και την «κοινοβουλευτικη».

Στην αμεση, στο παρελθον επεφεραν τον θανατο της «Πολιτειας των Αθηνων».

Στις χωρες όπως στην δικη μας, οπου η δημοκρατια δεν αποτελει μακραιωνα παραδοση, τα σκουληκια σαπιζουν το φρουτο και αυτό με την σειρα του πεφτει.

Η δημοκρατια υπαρχει μονο όταν εχει καταστει βιωμα και καθημερινος τροπος ζωης.

Για να συμβει όμως κατι τετοιο, χρειαζεται ιστορικη συνεχεια, κοινωνικο ηθος και ανεπτυγμενη Παιδεια.

Ουδεμια από αυτές τις προ’υ’ποθεσεις υπαρχουν στην σημερινη Ελλαδα.

Μετα την αρχαια Ελλαδα ουδεποτε ο Ελληνισμος της Ελλαδος εχει γνωρισει και ζησει την πραγματικη, την ανοθευτη δημοκρατια.

Η Ελλας όμως ειναι η χωρα αυτή που γεννησε την ανοθευτη Δημοκρατια και για αυτό δεν δικαιολογειται με κανεναν τροπο, να ισχυει και να εφαρμοζεται ακομη μια κιβδηλη, μια χαλκευμενη ψευδο-Δημοκρατια, υπευθυνη για την σημερινη ελλαδιτικη σηψη, που την επεφερε η ενδεια του εκ του Νεποτισμου πολιτικου κοσμου, σαν «ολικο φαινομενο».

Περαν της πολιτικης η σηψη αυτή είναι και πνευματικη, ηθικη και γενικωτερα κοινωνικη.

Με τα «Προτυπα» που εδωσε ο εκ του Νεποτισμου πολιτικος κοσμος, η Ελλας εχει φθασει στο εσχατο σημειο της καταπτωσεως και παρακμης.

Στο πλαισιο μιας τετοιας σηψης, οι ελληνες πολιτες διαπαιδαγωγουνται αντιδημοκρατικα, στο ονομα μιας κιβδηκης δημοκρατιας.

Δεν είναι σε θεση να συνειδητοποιησουν, ότι οι εκλεγεντες αντιπροσωποι τους δεν μεταφερουν τις λα’ι’κες αποψεις και διεκδικησεις, αλλα αποτελουν κομματικους παραγοντες, οι οποιοι τις περισσοτερες φορες, υπακουουν τυφλα και υστεροβουλα στα κελευσματα του αρχηγου, των βαρωνων και των οπλαρχηγων της ολιγαρχικης ομαδας της εξουσιας του ελλαδικου Νεποτισμου.

Αυτό που σημερα οι ελληνες πολιτες πρεπει να αντιληφθουν είναι, ότι για την τραγικη τους σημερινη κατασταση φταιει το ισχυων ακομη πολιτικο συστημα, το οποιο εχει κλεισει τον ιστορικο του κυκλο και θα πρεπει επιτελους να αντικατασταθει από ένα γνησιο ελλληνικο.

Κάθε προσπαθεια ανανεωσης του με «αναθεωρηση του Συνταγματος» θα αποτελεσσει «κορο’ι’δια», διοτι θα διατηρησει αλωβητη την «ψευδεπιγραφη κοινοβουλευτικη εκπροσωπευση» του λαου.

Αυτό αποδεικνυει και η ιλαροτραγωδια των 20 (!) ελληνικων Συνταγματων.

Για ένα «νέο κρασι» η ζυμωση δεν μπορει να γινει σε παλιους και βρωμισμενους ασκους…..Την αντικατασταση του σημερινου ελληικου πολιτικου συστηματος την αποφασιζει ακομη η Αθηνα και όχι οι βρυξελλες.

Το εάν η ελληνικη πολιτεια του μελλοντος θα είναι τυπικα Δημοκρατια, Τιμιοκρατια, Αριστοκρατια, Αξιοκρατια δεν παιζει κανενα ρολο, διοτι ολοι τους οι τυποι είναι ελληνικοι.

Το προβλημα κρυβεται στο να αποτελει η πολιτεια αυτή, εκφραση των ιδεων της αληθειας, της δικαιοσυνης και της ελευθεριας.

Η σημερινη πολιτεια της Ελβετιας (ένα εργο του Ιωαννη Καποδιστρια!) π.χ. θα μπορουσε να γινει ένα πρωτυπο για την Ελλαδα..

Πως όμως γινεται δυνατη η προσαρμογη των βασικων θετικων στοιχειων της Σπαρτης και της Ελβετιας στην σημερινη ελλαδικη πραγματικοτητα, στο ελλαδικο «καστικο» κρατος της οικογενειοκρατιας, του Νεποτισμου, στο υποβιβασμενο σε σχεση με το εθνικο συνολο, στο αποδυναμωμενο και χωρις εσωτερικη συνοχη κρατος;

Πως μπορει να καταπολεμηθει τελεσιδηκα η διαφθορα του ελλαδιτικου κρατους, η υποδουλωση του λειτουργου, η ποιοτικη καταπτωση, φθορα και αποδυναμωση των λειτουργηματων και των θεσμων, η αναπτυξη της «κλικας» και «καστας» και η οικονομικη αφαιμαξη των Ελληνων από εσωτερικα και εξωτερικα αιμοσταγη καθαρματα; 

Δρομοι  υπαρχουν, η θεληση είναι το προβλημα.

Ο γραφων θα περιγραψει εν συντομια  ορισμενους από τους δρομους αυτους:

α.  με εμπεριστατωμενη ανωτατη γενικη μορφωση καιπειρα των «επισταμενων»,

      που επιθυμουν να αναλαβουντην διακυβερνηση της Ελλαδος.  

β.   με αποκλεισμο και θεσμικη ρυθμιση του ελλαδικου φαινομενου της «ενός

      ανδροσ αρχης». Στην Σπαρτη υπηρχαν δυο «βασιλεις», τις τυχων διαφορεσ

      των οποιων ελυναν οι 28 Γεροντες και τις τυχων διαφορες αυτων ελυβε η

       Απελλα, δηλαδηο λαος. Στην Ελβετια υπαρχουν επτα συλλογικα υπευθυνοι,

       «βασιλεις», των οποιων τις εκαστοτεαποφασεις ελεγχουν τα δυο σωματα

        Βουλων και τελικα ο λαος, ασκων με τις Πρωτοβουλιες και τα Δημοψηφισματα

        συνεχη εξουσια,

  γ.   με εισαγωγη τησπρακτκης του Συμβιβασμου. Η μεοψηφια δεν μπορει να

        αντιμετωπιζεται ως ηττημενος, η δε γνωμη της παραμενει σεβαστη σεμια

        προσπαθεια επικρατησεωστουπνευματος του συμβιβασμου.

   δ.  με συμμετοχη ολων των κυριων κομματων στην εκαστοτε Κυβερνηση. Η

        ευθυνη γινεται ετσι συλλογικη και διεπεταιαπο την αρχη του Συμβιβασμου.     

    ε.  με γμησια Δημοκρατια στην οποια δεν υφισταται προσψπολατρεια και

         χαεισματικοτητα των πολιτικων, δηλαδη με φαινομενα που παρουσιαζονται

         μονο σε πολιτικους παιδικης πμευματικησηλικιας και σε λαους πνευματικης

         ανεπαρκειας που ψηφιζουν ανθρωπους που ισχυριζονται ότι επικοινωνουν

         απ’ ευθεισα με τον Ιησου Χριστο.

    ζ.   με καταργηση του επαγγελματισμου των κρατικων λειτουργειων η οποια

         αποτελει βασικη προ’υ’ποθεση της εναρχης κοινωνιας και της πολιτειας και

          αποκατασταση του φυσικου κοινωνικου ρολου των μελων τους, ρολου που

          ανετραπει στην σημερινη ελλαδικη εξουσιαστικη κοινωνια της παρακμης, του

          ψευδους και της ανελευθςριας. 

Στην σημερινη τραγικα κρισιμη περιοδο, οικονομικα, πολιτικα εθνικα και γεωπολιτικα εξεταζομενα,τα γεγονοτα της οποιας μελλουν να επιδρασουν καταλυτικα στην συγκροτηση του ελληνικου κοινωνικου και εθνικου μελλοντος, θα πρεπει να συνειδητοποιησουμε ορισμενες βασικες αληθειες που καινε:

1. Ελληνισμος και Χριστιανισμος είναι πραγματα απολυτως ασυμβιβαστα μεταξυ τους, διοτι όταν κατασκευασθηκε ο Χριστιανισμος από τον Γκαμαλιηλ Σαουλ, κατ’ εντολην του μωσα’ι’κου ιερατειου, ιστορικα δολοφονησε αυτος τον Ελληνισμο, ο οποιος εξαφανισθηκε παντελως ακομη και ως λεξη. Για το θεμα αυτό μεχρι σημερα στην Ελλαδα μονο ψευδη και μισολογα λεγονται……

2. Σημερα εντος της Ε.Ε. η Ελλας αποτελει μια μικρη επαρχια. Το συνολο των Σημαντικων αποφασεων που αφορουν την δημοσιονομικη πολιτικη, την βιομηχανια, την γεωργια, το εμποριο, την παιδεια και πολλα αλλα παιρνονται στις Βρυξελλες και αυτές είναι ισχυρωτερες των νομων και των αποφασεων του ελληνικου Κοινοβουλιου που μονο την δυνατοτητα εχει να προβαινει σε επιμερους διευθετησεις στο πλαισιο των κοινοτικων οδηγιων και αποφασεων, οπου συμμετεχουν και οι Ελληνες εκπροσωποι.

3. Ο ελεγχος των κρατων και κοινωνιων από τους Μεγαλοαπατεωνες (Μεγιστανους του Χρηματος) στα πλαισια ενός ανελεητου ευρω-αμερικανικου ανταγωνισμου, με στοχο την παγκοσμια οικονομικη, κοινωνικη και πολιτικη κυριαρχια, επιχειρηται σημερα μεσω της επιλεκτικης προωθησης στην εξουσια, κατά το θεαθειναι δημοκρατικα εκλεγμενων κυβερνησεων, που παντοτε συνεργαζονται και συμφωνουν με τους σχδιασμους και επιδιωξεις των πατρωνων τους…

4. Οι Πατρωνες αυτοι διαθετουν στους τιμαριωτες τους τα μεσα για τον ελεγχο επιλεγμενων κοινωνικων ομαδων εξουσιας και πιεσης όπως και για δρασεις εντυπωσιασμου των κοινωνικων μαζων. Το μονο αντιδοτο που παραμαινει στην κατασταση αυτή είναι, περισσοτερο Δημοκρατια και Παιδεια, με εγκαθιδρυση ενός νεου ρευματος κοινωνικων αξιων.

4. Προσοχη όμως με τις προσδοκιες από την ελεγχομενη από τις ΗΠΑ, Ε.Ε.

Αυτή δεν εχει ακομη δικη της εξωτερικη και αμυντικη πολιτικη και ως εκ τουτου είναι ακομη για την Ελλαδα ανυπαρκτη η ομπρελα ασφαλεια της από τις επιδειωξεις της Τουρκιας στην Θρακη, Αρχιπελαγος του Αιγαιου, Κυπρο και εν γενει ανατολικη Μεσογειο.

Η λυση συνεπως των ελληνικων εθνικων θεματων σε βαρος της ‘η όχι βρισκεται αποκλειστικα στα χερια των ΗΠΑ, δηλαδη στο ανηλεες και εγκληματικο στοχαστρο αυτων που προετομαζουν μετα την συρρικνωση της Κυπριακης Δημοκρατιας και την συρρικνωση της Ελλαδος.

Υπο το πρισμα αυτο η ελληνικη εξωτερικη και αμυντικη πολιτικη σχοινοβατει αναμεσα σε δυο συγρουεμενες οικονομικοπολιτικες δυναμεις.

Εάν δεν «σκαψουν οι Ελληνες ενδον» δεν θα βρουν στα βαθη της σημερα εξαλλοτριωμενης ψυχης τους, την Αληθεια, την Ελευθερια, την Δικαιοσυνη, δηλαδη αυτές τις ελληνικες θεες, που γκρεμισαν από τα βαθρα τους οι βαρβαροι της Χριστιανοσυνης και τοποθετησαν στην θεση τους τα ειδωλα του δογματος, της εξουσιας και της δηθεν ισοτητας.

Χωρις την Αληθεια, την Ελευθερια και την Δικαιοσυνη θα εκχωρουν με συνεχεια και συνεπεια την εθνικη τους κυριαρχια.

(Μηπως δεν ηταν «εκχωριση εθνικης κυριαρχιας» οι πολιτικες ολων των ελληνικων κυβερνησεων των τελευταιων δεκαετιων πανω στα κυριαρχικα δικαιωματα στο Αρχιπελαγος τουαιγαιου, στο μακεδονικο ‘η στο Κυπριακο;

Μηπως δεν ηταν «εκχωριση εθνικης κυριαρχιας, η συνδρομη της Ελλαδος σε ολες ανεξαιρετως τις ιμπεριαλιστικες στρατιωτικες επεμβασεις του ΝΑΤΟ των τελευταιων δεκαετιων από τον βομβαρδισμο της Γιουγκοσλαβιας μεχρι το Ιρακ και το Αφγανισταν, η χρηση του Αρχιπελαγους του Αιγαιου από την Τουρκια και το Ισραηλ για στρατιωτικες ασκησεις, η παραχωρηση των βασεων της Σουδας στο ΝΑΤΟ και η τοποθετηση Τουρκου διοικητη στο ΝΑΤΟικο στρατηγειο στην Λαρισα;

Μηπως δεν ηταν εκχωριση εθνικης κυριαρχιας η ενταξη της Ελλαδος από την κυβερνηση Παπαδημου στην αντιπυραυλικη «ασπιδα» του ΝΑΤΟ παραχωρωντας τους πυραυλους Patriot για τις αναγκες της σχεδιασθεισης επιθεσεως στο Ιραν αλλα και για τα γεωπολιτικα παιχνιδια των ΗΠΑ στην προσπαθεια τους να απομονωσουν στρατηγικα την Ρωσια;

Μηπως δεν ηταν εκχωριση εθνικης κυριαρχιας η

«Πακιστανοποιηση» της Ελλαδος;)

ΙΑΠΩΝΕΣ ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΦΤΙΑΞΑΝΕ ΜΕ ΠΑΓΟ, ΤΟΝ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ ΜΑΣ! ΒΑΛΑΝΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΣ! ΟΛΟΣ Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΜΑΣ ΤΙΜΑ ΚΑΙ ΜΑΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛ-ΛΑΔΑ?

Γ. Θ. Χατζηθεοδωρου

Απαγορεύεται η αντιγραφή όλου του άρθρου, ή αποσπάσματος, χωρίς την έγκριση της ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗΣ

http://arxaiaithomi.gr