ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ

PD Dr.-Ing. Georg Chaziteodorou Bleibergweg 114 D-40885 Ratingen Tel.+Fax: 0049 2102 32513  E-Mail: chaziteo@t-online.de

       23.03.2019

Τα μελη κρατη της Ε.Ε. εχουν σημερα πολλα κοινα σημεια με τα μελλη της «αττικης θαλασσιας κοινοπολιτειας» στης ελληνικης αρχαιοτητας.

Ειναι πολλαπλα εξαρτωμενα  και συνεπως υποταγωμενα, δηλαδη υποτελη.

Η πρωτη πολιτικη κωμωδια – «οι Βαβυλωνιοι» – παρουσιασθηκε στους Αθηναιους το 428 π.Χ. απο τον Αριστοφανη.

Το σημερινο πνευμα του σωματος του Λονδινου και των Βρυξελλων, ως αναμετουσιωμενος «Χορος» της παλαιας κωμωδιας, προσπαθει με ολα τα μεσα που διαθετει να καλλυψει τις αντικειμενικες διαφορες μεταξυ των οπαδων του Πλατωνα και Αριοστοτελη, δηλαδη τις διαφορες στον τροπο σκεψης και φυσιολογικα και προσπαθει να αποπροσανατολισει σχετικα με τις διαφορες μεταξυ των Ευρωπαιων και των Αγγλοσαξων.

Τα δυο αντιμαχομενα ρευματα της ιστοριας της σκεψης, δηλαδη το ιδανικο και ρεαλιστικο ρευμα, οταν συναντιωνται κρουονται μεταξυ τους.

Για τον λογο αυτο  η Ωρα του αποχαιρετισμου εχει ερθει!

Η Ε.Ε. δεν μπορει να γινη αντιβαρο της παγκοσμιας δυναμης ΗΠΑ και της Μεγαλης Βρεταννιας.

Οι Αγγλοσαξωνες ανηκουν μαζι. Η Ε.Ε. εχει να λυσει ακομη πολλα δικα της σοβαρα προβληματα ως π.χ.

1. την Υπεργραφειοκρατια

2. την διασπαθιση δισεκατομμυριων ευρω για ανοητα Προγιεκτ και για

     αμφισβητουμενη πολιτικη υποδομων.

3. τον βοθρο της Απατης και της Διαφθορας

4. τον εγκληματικο διθυραμβο των απατεωνων (Lobbyismus)

5. την ανοησια της Ευρωζωνης

6. την ολοκληρωτικη εξαρτηση της ΕΚΤ απο τους ιδιωτες Μεγιστανους του

     χρηματος, μιας μη αναγκαιας Κεντρικης Τραπεζας, εαν οι εθνικες κεντρικες

     τραπεζες των μελων κρατων της Ε.Ε. ανηκαν κατα 100 % στα εθνη.και

     πολλα αλλα προβληματα.

Η δημοκρατικη αρχη «ασκηση εξουσιας στον λαο δια του λαου και για τον λαο» ειναι ανυπαρκτη στην Ε.Ε. διοτι και ο λαος της ειναι ανυπαρκτος και διοτι

αυτη υποφερει κατω απο μια σειρα δημοκρατικων ελλειμματων.

Πισω απο καθε φαινομενικα δημοκρατικη διαδικασια ισχυουν τελειως διαφορετικοι κανονες.

Κατα τις βουλευτικες εκλογες των κρατων μελων της Ε.Ε. π.χ. εχει καθε εκλογεας δυο ψηφους, μια για την απευθειας εκλογη του Βουλευτου ο οποιος αντιπροσωπευει τον Νομο στον οποιο εβαλε υποψηφιοτητα και μια ψηφο για το Κομμα στο οποιο αυτος βασει των ιδεολογικων πεποιθησεων του ανηκει.

Ο αριθμος των βουλευτικων εδρων στο Κοινοβουλιο καθωριζεται απο την σχεση των δευτερων ψηφων. Εδω ανηκουν και οι ψηφοι για τα Κομματα που δεν ξεπερασαν το ποσοστο π.χ. 5 % για να μπουν στο Κοινοβουλιο. Υπολογιστικα οι ψηφοι αυτοι καλυπτουν περιπου το 15 % των ψηφοφορων.

Εαν συνυπολογισθει οτι δεν ψηφιζουν το 1/3 περιπου των εκλογεων η αποχη υπολογιζεται με 50 %.

Το Κομμα με τους περισσοτερους απο το υπολοιπο 50 % ψηφους εχει συνηθως τους περισσοτερους απο τους απευθειας εκλεγεντες Βουλευτες.

Εαν εαν πολιτης μεμονωμενος και χωρις να ανηκει σε ενα Κομμα αποφασισει να βαλλει υποψηφιοτητα, δεν εχει καμμια πιθανοτητα να εκλεγει.

Οι Ψηφοφοροι (ωφελιμοι ηλιθιοι!) μετα την καταθεση των ψηφων τους δεν εχουν πλεον καμμια δικαιοδοσια και συνεπως αξια μεχρι τις επομενες εκλογες.

Ακομη και οι εκλεγεντες Βουλευτες υπαγονται αυτοματα στην κομματικη πειθαρχια της εκαστοτε κοινοβουλευτικης ομαδος και εχουν στενα περιορισμενες δικαιοδοσιες.

Εαν δεν ακολουθησουν πιστα την κομματικη γραμμη κινδυνευουν να μην συμπεριληφθουν στις εκλογικες λιστες για τις επομενες βουλευτικες εκλογες.

Εδω εχουμε ξεκαθαρο εκβιασμο για να αποφευχθουν οι κατα συνειδηση αποφασεις.

Και η διαδικασια αυτη καθε αλλο παρα δημοκρατικη μπορει να θεωρηθει.

Οι Βουλευτες των ασκουντων εξουσια κομματων στις χωρες μελη της Ε.Ε. ειναι κατα 50 %  δημοσιοι υπαλληλοι και αυξανουν στην εκτελεστικη εξουσια δυσαναλογα την γραφειοκρατια.

Η δημοσιουπαλληλοποιηση των Κοινοβουλιων των κρατων μελων  της Ε.Ε. οδηγει στον ελεγχο των δημοσιων υπαλληλων απο δημοσιους υπαλληλους.

Τετοιοι υπαλληλοι μπαινουν στις σχετικες λιστες υποψηφιων και για τις Ευρωεκλογες και μαλιστα σε προνομοιακες θεσεις, που η εκλογη τους θεωρειται περισσοτερο απο απο σιγουρη.

Ετσι οι Ευρωεκλογες οπως και αυτη της 26.03.2019 δεν μπορει να ειναι τιποτε αλλο απο ενα «θεατρο του παραλογου».

Υπο τις ως ανω προ’υ’ποθεσεις τιθεται δικαιως το σοβαρο ερωτημα.

Χρειαζονται τα Κομματα;

Αυτα δεν ειναι οργανα του λαου αλλα του κρατους.

Η ως ανω κατασταση θετει σοβαρα σε αμφισβητιση και το θεμα της αντιπροσωπευσης του λαου!

Επισης και η βαθεια κριση που μαστιζει την Ε.Ε. απο την αποτυχια του δημοψηφισματος για την προταση συνταγματος, δεν μπορεσε να ξεπεραστει μεχρι σημερα.

Αυτη θα μπορουσε να ξεπαραστει με τις αρχαιοελληνικες αξιες περι ελευθεριας και δημοκρατιας.

Καθε συνταγμα ειναι κατα δημοκρατικες αρχες μετρο και θεμα του λαου.

Ειναι ο πυρηνας της ετσι ονομασθεισης λα’ι’ικης κυριαρχιας.

Δυστυχως ακομη δεν επιτρεπεται σε καθε λαο των κρατων μελων της Ε.Ε. να αποφασιζει με δημοψηφισματα.  

Πολυ συχνα αποφασιζουν ‘η εκβιαζονται να αποφασιζουν για σοβαρα θεματα Συμβασεων και Μνημονιων τα Κοινοβουλια.

Εαν απεφασιζαν με  δημοψηφισματα οι λαοι, θα αμφισβητουσαν και την υπαρξη ακομη της αυστηρα ελεγχομενης Ε.Ε.

Γι’ αυτο αλλωστε αποφευγονται συστηματικα.

Ετσι αποκλειεται η επιθυμια και η δυνατοτητα ελεγχου.

Τα Κοινοβουλια των μελων κρατων της Ε.Ε. εκβιαζονται κυριολεκτικα για να περνουν τις ηδη επιλεγεισες αποφασεις!

Και κατι τετοιο δεν μπορει να ονομαζεται Δημοκρατια!

Ουδεις απο τους ισχυρους πρωταγωνιστες της Ε.Ε. (Κομισιον, Επιτροπη και την ανηκουσα σε αυτους Γραφειοκρατια) εμφανιζει τασεις για να αρει τα δημοκρατικα ελλειμματα που ειναι πολυ περισσοτερα απο αυτα που αναφερθηκαν για παραδειγμα,.

Η διαχωρισμος της πατρικης εξουσιας ειναι π.χ. μια ξενη εννοια στην Ε.Ε.

Το ιδιο ισχυει για την αμεσοτητα των εκλογων!

Για την απαλειψη του τριπλου ελλειμματος, συμμετοχη των πολιτων, πολιτικη ικανοτητα πραξης και διαχωρισμος της εξουσιας, υπαρχουν στην Ε.Ε. μονο φαινομενικες λυσεις που δεν οδηγουν πουθενα.

Ολοι οι υποψηφιοι για τις Ευρωεκλογες της 26.05.2019 οι οποιοι καταχυρωθηκαν απο τα κομματικα οργανα των μελων κρατων και τοποθετηθηκαν σε ετσι ονομασθεισες βεβαιες λιστες, ηδη με την καταχωριση αυτη εχουν εκλεγει προ των Ευρωεκλογων.

Μπορει η διαδικασια αυτη να ονομασθει δημοκρατικη;

Ετσι γινονται οι Ευρωεκλογες της 26.05.2019 μια σκετη «Κορο’ι’δια»!

Για την αμεσοτητα της εκλογης των Ευρωβουλευτων μεσω των λαων των κρατων μελων της Ε.Ε. οπως καθωριζει το αρθρο 190, παραγραφος 1 EG, δεν μπορει να γινει κανενας λογος.

Ενα πρωτο βημα μιας γνησιας δημοκρατικοποιησεως της Ε.Ε. προ’υ’ποθετει την απ’ ευθειας εκλογη απο τους πολιτες της κορυφης της εκτελεστικης εξουσιας και την τελικη καθιερωση των δημοψηφισματων παρ’ ολην την αποτυχια αυτων στην Γαλλια και Ολανδια.

Παραλληλα επιβαλλεται και η καθιερωση του ασυμβιβαστου της κυβερνητικης εθνικης εδρας με την συμμετοχη στην εθρωπα’ι’κη Επιτροπη και της καθιερωσης της απ’ ευθειας εκλογης των μελων της επιτροπης υπουργων ως κεντρικο αποφασιστικο οργανο της Ε.Ε. Μονο με τετοια και αλλα παρομοια μετρα μπορουν να λυθουν τα κυρια προβληματα της Ε.Ε. (μειωμενη ικανοτητα για δυναμικες αποφασεις της εκτελεστικης εξουσιας, ψευτο-υπηρεφανεια της πολιτικης και μηδενικη επιρροη των πολιτων των χωρων μελων της).

Γ. Θ. Χατζηθεοδωρου

PD Dr.-Ing. Georg Chaziteodorou                                               Bleibergweg 114

                                                                                                   D-40885 Ratingen

                                                                                    Tel.+Fax: 0049 2102 32513

                                                                                 E-Mail: chaziteo@t-online.de

                                                                                                               23.03.2019

BREXIT.

REINKARNATION DER POLITISCHE KOMÖDIE  -«DIE BABYLONIER»- VON ARISTOPHANES, VOR DER EUROPAWAHL VOM 26.05. 2019!

Dr. Chaziteodorou G.

Die Mitgliedsstaaten der EU heute haben viele gemeinsame Merkmale mit den Bundesgenossen des «attischen Seebundes» im hellenischen Altertum. Sie sind vielfältig Unterworfene! Die erste politische Komödie – «die Babylonier» – präsentierte den Athener 428 v. Chr. Aristophanes. Der Londoner und Brüsseler Korpsgeist von heute, der Chor der heutige Komödie als Reinkarnation der alte, versucht mit allen Mitteln von den sachlichen Gegensätzen zwischen Platoniker und Aristoteliker d.h. von der Unterschiede in Denkweise und Naturell zwischen der Europäer und Angelsachsen, abzulenken. Die beiden rivalisierenden Strömungen in der Geschichte des Denkens d.h. die idealistische und die rationalistische, prallen beim Zusammentreffen der beiden aufeinander. Deshalb ist die Trennung unaufhaltsam! Die EU kann kein echtes Gegengewicht zur Supermacht USA und Großbritannien sein. Sie hat noch genug eigene Probleme zu lösen, wie z.B.

1. die Überbürokratisierung.

2. die Verschleuderung von Milliarden Euro für unsinnige Projekte und eine

     zweifelhafte Strukturpolitik.

3. der Sumpf von Betrug und Korruption.

4. verbrecherische Lobbyismus

5. die unsinnige Eurozone.

6. die total durch die private Hochfinanz kontrollierten EZB, die man nicht

      benötigt (es genügen die nationale Zentralbanken wenn diese zu 100 %

      in Besitz der Mitgliedsländer sind) und vieles anderes mehr.

Das demokratische Prinzip «Regieren des Volkes, durch das Volk und für das Volk» existiert in der EU nicht, weil diese noch ohne Volk ist und sie leidet unter einer Vielzahl von Demokratiedefiziten. Hinter jeder demokratischen Fassade gelten ganz andere Regeln. Bei der Parlamentswahlen der Mitgliedsländern z.B. hat jeder Wähler zwei Stimmen, eine für den direkt

gewählten Abgeordneten, der den Wahlkreis im nationalen Parlament vertritt

und eine für eine Partei in der der Wähler entsprechend seiner Überzeugung

zusammengeschlossen ist. Die Parlamentsitze werden im Verhältnis der

Zweitstimmen zugeteilt. Bei diesen fallen Stimmen für Parteien, die nicht mindestens 5 % der Stimmen bekommen haben (Sperrklausel!), unter den Tisch d.h. ca. 15 % der gesamten Wählerstimmen  werden von vornherein von der Wahlergebnisse ausgeschlossen. Die Partei die die meisten Stimmen erhält stellt auch die meisten erfolgreichen Direktkandidaten auf. Wenn ein Bürger selbst und ohne eine Partei im Rücken versucht gewählt zu werden, ist er chancenlos. Die Wähler (die nützlichen Idioten!) werden von den Parteien nur während der Dauer des Wahlkampfes für mündig gehalten. Nach der «Stimmabgabe» haben die Wähler nicht mehr während der Legislaturperiode zu sagen. Auch die gewählten Abgeordneten haben nur bedingt etwas zu sagen weil sie immer der Willensbildung und Beschlusslage der Parteifraktion unterworfen sind. Wer in der Fraktion nicht mitspielt, wird bei der nächsten Wahl nicht mehr als Kandidat aufgestellt. Die Partei- und Fraktionstreuepolitiker in ihrem eigenen Interesse folgen nicht ihrem Gewissen sondern unterwerfen sich der Fraktionsdisziplin um die eigene Versorgung abzusichern. Die Abgeordneten der Regierenden Parteien der EU-Mitgliedsländer, die etwa zu Hälfte aus dem Staatsdienst kommen, übernehmen mit den Exekutiven eine gigantische Bürokratie. Die Verbeamtung der Parlamente der EU-Mitgliedsländer führt zu Kontrolle der Beamten durch Beamten. Solche Beamten werden gewählt und zu EU-Parlament gesendet. Solche verkrustete Verhältnisse der Parlamente der EU-Mitgliedesländer und des EU-Parlaments ersticken das Lebendige. Unter solchen Verhältnisse ist die Frage Berechtigt: Braucht man die Parteien? Diese sind nicht Organe des Volkes sondern des Staates. Dieser Zustand stellt ernsthaft die Legitimität der Volksvertretungen in Frage! Auch die tiefe Krise in der die EU durch das Scheitern des Verfassungsentwurfes geraten ist, konnte bisher nicht überwunden werden. Diese kann nur überwunden werden, wenn man zu den ursprünglichen hellenischen Werten von Freiheit und Demokratie zurückkehrt. Die Verfassung ist nach demokratischen Grundsätzen in besonderem Maße Sache des Volkes. Das ist der Kern der so genannten Volkssouveränität. Das Volk darf aber nicht in allen EU-Mitgliedsländern abstimmen. Häufig brauchen lediglich die Parlamente zustimmen, indem sie die Verträge und die Memoranden «ratifizieren». Sie können die Verhandlungspakete mit der Troika (Kommission, EZB und IWF) aber nicht wieder aufschnüren, sondern nur insgesamt absegnen. Die Verweigerung der Zustimmung des Volkes würde die gesamte EU gefährden. Das aber riskiert die EU-Parlamentsmehrheit nicht, weil die Mehrheitsparteien hinter der von ihnen getragenen Regierung stehen und sie diese nicht durch Kritik des von ihnen ausgehandelten Verträge und Memoranden in Verlegenheit bringen wollen. Es fehlt also der Kontrollwille! Die Parlamente der EU-Mitgliedsländer

werden zur Zustimmung quasi genötigt! Und das ist keine Demokratie!

Keiner der machtvollen Akteure der EU (Kommission, Rat und die ihr unterstehende Bürokratie) entwickelt besonderen Eifer die genannten

Demokratiedefizite (es gibt unendlich viele!) zu beseitigen. Die Gewaltenteilung z.B. ist in der EU ein Fremdwort. Das gleich gilt für die Unmittelbarkeit der Wahl! Für die Beseitigung des dreifachen Defizits, an Bürgerpartizipation, an politischer Handlungsfähigkeit und an Gewaltenteilung gibt es nur Scheinlösungen die nicht zum Ziel führen.  Alle Kandidaten bei der Europawahl am 26.05.2019 die z.B. die Parteigremien der Mitgliedsländern auf so genannte sichere Listenplätze gesetzt haben, sind mit der Nominierung praktisch auch schon gewählt worden. Insofern wird die eigentliche Volkswahl am 26.05.2019 zu Farce! Von  Unmittelbarkeit der Wahl der Abgeordneten der EU durch die Völker der EU-Mitgliedsländer, die das europäische Primärrecht in Art. 190 Abs. 1 EG ausdrücklich verbrieft, kann keine Rede sein.

Ein erster Schritt echter Demokratisierung der EU setzt voraus die Direktwahl der Exekutivspitzen und weitere Volksbegehren und Volksentscheiden unabhängig von dem Scheitern der Abstimmungen in Frankreich und den Niederlande, sowie die Einführung der Unvereinbarkeiten nationaler Regierungsämter mit der Mitgliedschaft im Rat und die Direktwahl der Mitglieder des Ministerrats als des zentralen Entscheidungsorgans der EU-Gemeinschaft. Nur dadurch können die Hauptprobleme der EU, geringe Handlungsfähigkeit, Abgehobenheit der Politik und Einflusslosigkeit der Bürger, behoben werden.

Dr. Georg Chaziteodorou