ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ

Από: Δρ ΙΩΑΝΝΗΣ Κ.ΜΑΝΙΟΣ (ΥΠΟΠΤΕΡΑΡΧΟΣ / ΙΑΤΡΟΣ)

Θέμα: ΕΛΛΗΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΠΕΙΡΑΙΑ – ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ( ΥΠΑΡΞΙΑΚΟ ΘΕΜΑ!!)

Αγαπητά μέλη και φίλοι του Συνδέσμου, γνωρίζετε τις προσπάθειες που έχει καταβάλλει ο Σύνδεσμος μας για την καθαίρεση του ονόματος Μακεδονία από την ονομασία του ΦΥΡΟΥΜ .

Για λόγους ιστορικούς αλλα και ουσιαστικούς αφου εμείς και πολλοί άλλοι δεν έχουν εγκαταλείψει την δίκαιη προσπάθεια μας για την καθαίρεση του ονόματος παρά τις προδοτικές και ερήμην του Λαού αποφάσεις και δράσεις των κουμμουνστών με τους ΑΝΕΛ, που τείνουν στην ολοκλήρωση του ονείρου των Κουμμουνιστών προδίνοντας το αίμα των Μακεδονομάχων και ατιμώντας το Ελληνικό Εθνος, την ταυτότητα, την ιστορία και τον πολιτισμό του.. 

Σας επισυνάπτω τις εξαιρετικές προσπάθειες του συμπολίτη μας Γερουσιαστή κ. Κρις Σπύρου, βουλευτή στην Βουλή  του ΝΙΟΥ Χαμσάϊρ των Η.Π.Α και Πρόεδρο του HAU. αλλά και ενημερωτικό υλικό από συνέντευξη του ιδίου.

Ποιαδήποτε σχετική πληροφορία έχετε επί του θέματος ενημερώστε με.

Καλό Φθινόπωρο

Ο πρόεδρος της Ελληνοαμερικανικής Ενωσης καταγγέλλει ευθέως τον Επίτιμο και την Ντ. Μπακογιάννη για παραχώρηση του ονόματος και μιλά για διγλωσσία απέναντι στην Ομογένεια των ΗΠΑ.

ΜΕ ΜΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ-ΚΟΛΑΦΟ για τον κ. Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, ο πρόεδρος της Ελληνοαμερικανικής Ενωσης κ. Κρις Σπύρου καταγγέλλει ευθέως τον πρώην πρωθυπουργό ότι, αποδεχόμενος την είσοδο των Σκοπίων στον ΟΗΕ με τη -δήθεν προσωρινή ονομασία ΠΓΔΜ, «άδειασε» εσκεμμένα όλη την ελληνική επιχειρηματολογία περί μη χρήσης του όρου «Μακεδονία» από τη γείτονα χώρα.
Ο ίδιος κατηγορεί και την κυρία Ντόρα Μπακογιάννη ότι αντιμετώπισε την ελληνική Ομογένεια στις ΗΠΑ ως «αμερικανάκια», τα οποία κορόιδεψε από κοινού με τον πατέρα της.
Μιλά για «καλομαγειρεμένη» πολιτική Μητσοτάκη που άλλα έλεγε δημοσίως, άλλα στους ομογενείς και άλλα προωθούσε κάτω από το τραπέζι.

Ο Ελληνοαμερικανός επιχειρηματίας κ. Σπύρου είναι πρώην βουλευτής των ΗΠΑ και σημαντικό στέλεχος του Δημοκρατικού Κόμματος στην Πολιτεία του Νιου Χαμσάιρ, που πριν από 17 χρόνια μαζί με άλλους Ελληνοαμερικανούς έπεισαν τον μετέπειτα πρόεδρο Μπιλ Κλίντον να δηλώσει δημόσια: «Η χρήση της ονομασίας “Μακεδονία” από τα Σκόπια θα μπορούσε να αποτελέσει πηγή αποσταθεροποίησης και διαμάχης».
Πώς από εκείνη την περιβόητη δήλωση του προέδρου Κλίντον, που εξέφραζε απόλυτα τις ελληνικές θέσεις, φτάσαμε 17 χρόνια μετά να συζητάμε σύνθετη ονομασία για τα Σκόπια;
Γι’ αυτό θα πρέπει να δώσει απάντηση πρωτίστως ο επικεφαλής της ελληνικής κυβέρνησης το 1993, που αποδέχτηκε είσοδο των Σκοπίων στον ΟΗΕ με την ονομασία FYROM, προσωρινή την είπαν, που περιείχε τον όρο «Μακεδονία».
Η εξέλιξη αυτή εξουδετέρωσε τα όσα υποστηρίζαμε τότε, πως η χρήση του όρου «Μακεδονία» στην ονομασία των Σκοπίων θα δημιουργούσε προβλήματα αλυτρωτισμού, οικειοποίησης της ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς από τα Σκόπια.
Το 1993 αναγνωρίσαμε τα Σκόπια με ονομασία που περιείχε τον όρο «Μακεδονία».
Εξαφανίστηκαν τα προβλήματα που υποστηρίζαμε πως θα δημιουργηθούν; Οχι.
Οι Σκοπιανοί ονειρεύονται ιστορίες με τον Μέγα Αλέξανδρο και σύνορα μέχρι τον Ολυμπο. Τα προβλήματα τα βλέπουμε καθημερινά, δεν έχουν εξαφανιστεί. Ισως να έχουν ξεχαστεί, όπως είχε πει τότε κάποιος…
Εννοείτε τον τότε πρωθυπουργό κ. Κωνσταντίνο Μητσοτάκη με τη φράση «Ποιος θα θυμάται τη Μακεδονία σε δέκα χρόνια;»…
Δεν ξέρω αν η φράση αυτή τον έκανε προφήτη, αλλά η προφητεία βγήκε. Ουδείς πλέον ασχολείται με την ουσία του προβλήματος.
Ναι, αλλά η κυβέρνηση Μητσοτάκη σάς ζήτησε το 1993 να βοηθήσετε ώστε να αποτραπεί η αναγνώριση των Σκοπίων ως «Μακεδονία» από τις ΗΠΑ.
Δώσαμε έναν αγώνα τότε, γιατί πιστεύαμε πως το πρόβλημα ήταν η χρήση του όρου «Μακεδονία» στην ονομασία των Σκοπίων.
Τον Νοέμβριο του 1992 ήρθα στην Αθήνα και συναντήθηκα με αξιωματούχους τής τότε ελληνικής κυβέρνησης, όπως και με την κυρία Μπακογιάνη, που ζήτησε κινητοποίηση της Ομογένειας ώστε να αποτραπεί προσπάθεια της απερχόμενης κυβέρνησης Μπους να αναγνωρίσει τα Σκόπια. Βέβαια αργότερα αποδείχτηκε πως εμείς τα «αμερικανάκια» δεν ξέραμε πως η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη εργαζόταν με αντιφατικές στρατηγικές.
Τι εννοείτε; Πως άλλα σας έλεγαν δημόσια και άλλα δρομολογούσαν στο παρασκήνιο;
Είναι προφανές ότι η στρατηγική αυτή εφαρμόστηκε παρασκηνιακά από τον τότε πρωθυπουργό, μετά και την απομάκρυνση του κ. Σαμαρά από το υπουργείο Εξωτερικών.
Τον Οκτώβριο του 1992 καταφέραμε και πείσαμε τον τότε υποψήφιο πρόεδρο των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον να δηλώσει δημόσια πως εφόσον εκλεγόταν δεν θα προχωρούσε σε αναγνώριση των Σκοπίων με ονομασία που θα περιείχε τον όρο «Μακεδονία».
Τρεις μήνες μετά, όμως, το ελληνικό λόμπι στην Ουάσινγκτον πήρε εντολή από την Αθήνα να πείσει τον Κλίντον να αναγνωρίσει τα Σκόπια ως Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.
Ολα προφανώς είχαν προσυμφωνηθεί παρασκηνιακά.
Το 1993 η κυβέρνηση Μητσοτάκη εργαζόταν δημόσια προκειμένου να αποτρέψει τις ΗΠΑ να αναγνωρίσουν τα Σκόπια ως «Μακεδονία», αλλά παρασκηνιακά ήδη συζητούσε σύνθετη ονομασία που θα περιείχε τον όρο «Μακεδονία».
Ηταν «καλομαγειρεμένα» όλα.
Η τότε ελληνική κυβέρνηση, η τότε κυβέρνηση των Σκοπίων και οι ηγέτες των χωρών τής τότε ΕΟΚ τα είχαν βρει για μία σύνθετη ονομασία η οποία περιείχε τον όρο «Μακεδονία».
Αυτό που παρέμενε σε εκκρεμότητα ήταν η θέση του Μπιλ Κλίντον, που είχε δεσμευτεί στους Ελληνοαμερικανούς υποστηρικτές του.
Το ελληνικό λόμπι συνέταξε μία επιστολή προς τον πρόεδρο Κλίντον, ζητώντας του να υποστηρίξει τη νέα θέση της ελληνικής κυβέρνησης για αναγνώριση των Σκοπίων ως FYROM.
Εγώ αρνήθηκα να υπογράψω την επιστολή και να συμφωνήσω με κάτι που ήταν αντίθετο με αυτά που πρέσβευαν ο ελληνικός λαός και η ελληνική Ιστορία.
Με απλά λόγια, αναγνωρίσαμε έμμεσα μια χώρα ως «Μακεδονία» την ίδια ώρα που η ελληνική περιοχή της Μακεδονίας θα ήταν απλώς μια διοικητική περιφέρεια, η οποία σήμερα διεκδικείται από ακραίους κύκλους στα Σκόπια.
Δεν φοβάστε με όλα αυτά που υποστηρίζετε μη σας χαρακτηρίσουν ακραίο;
Είμαι ακραίος όσο ακραία ήταν η στάση του συμβουλίου πολιτικών αρχηγών το 1992, όσο ακραίοι ήταν οι αείμνηστοι Κωνσταντίνος Καραμανλής και Ανδρέας Παπανδρέου, το 95% του ελληνικού λαού στην Ελλάδα και του 100% των αποδήμων Ελλήνων, που είχαν ταχθεί κατηγορηματικά κατά της χρήσης του όρου «Μακεδονία» στην ονομασία των Σκοπίων.
Θα ήθελα επιτέλους να μας ενημερώσουν πότε άλλαξε η θέση που εξέφρασε δύο φορές το συμβούλιο πολιτικών αρχηγών αλλά και η απόφαση του Συμβουλίου Υπουργών της τότε ΕΟΚ το 1991 και το 1992.
Και να μην αναφέρω τις δύο φορές που καταψήφισαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες την πρόταση «Nova Macedonia», γιατί περιείχε τη λέξη «Μακεδονία».
Πηγή: Πρώτο Θέμα, Κυριακή 21/2/2010

CHRIS SPIROU

Εmail: cspirou@hau.gr

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΓΛΙΚΟ

Δικηγόρο Μάθιου Νίμιτς

Ειδικό Διαμεσολαβητή του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ για τα θέματα Ελλάδας-πΓΔΜ

Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών

Τμήμα Πολιτικών Υποθέσεων

405 East 42nd Street, New York, NY, 10017, USA

Αθήνα, 25 Ιανουαρίου 2018

Αγαπητέ Μάθιου,

Επειδή γνωρίζουμε ο ένας τον άλλον για πολλά χρόνια, ένιωσα την ανάγκη να επικοινωνήσω μαζί σου. Αυτή τη φορά γραπτώς.

Ξέρεις ότι ποτέ δεν έχω αμφισβητήσει την ικανότητά σου και την αποφασιστικότητά σου να είσαι δίκαιος ενδιάμεσος μεσολαβητής στη δύσκολη αναζήτηση μιας θεμιτής λύσης στο ζήτημα του ονόματος του κράτους της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (FYROM).

Πρέπει να ομολογήσω όμως, ότι οι τελευταίες δημόσιες προτάσεις σου σχετικά με μια πιθανή λύση στη διαμάχη της FYROM με ένα όνομα που εμπεριέχει τον όρο Μακεδονία, με εξέπληξαν.

Όχι μόνο οι προτάσεις σου ήταν ανάρμοστες για έναν δήθεν ουδέτερο μεσολαβητή, αλλά ήταν εντελώς ανεφάρμοστες και δεν αντιπροσώπευαν τίποτα διαφορετικό από αυτό που υπάρχει τώρα.

            Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής μαζί σου, με εκπλήσσει το γεγονός, ότι μετά από 20 και 0πλέον χρόνια άμεσης εμπλοκής στη διαμάχη για την ονομασία της FYROM, δεν κατάφερες να συνειδητοποιήσεις ότι το ψευδο-μακεδονικό μόρφωμα, το οποίο αναγνώρισαν τα Ηνωμένα Έθνη στις 7 Απριλίου του 1993, ως ανεξάρτητο κράτος με το όνομα πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (FYROM), και με Σύνταγμα γεμάτο επεκτατικές διατάξεις και παράλογες εθνοτικές αξιώσεις, δεν μπορεί ποτέ να υπάρξει ειρηνικά ή να ευημερήσει, με το 2% της σύνθεσης των κατοίκων του να είναι Μακεδόνες και το 98% να αποτελείται από την πρόσμιξη των κομμουνιστών νομάδων των Βαλκανίων, και τα σύνορα του να αγγίζουν την ιστορική αρχαία ελληνική περιφέρεια της Μακεδονίας.

            Αναρωτιέμαι ποια ήταν τα εμπόδια για τα οποία διαπραγματευόσουν για περισσότερα από 20 χρόνια με τις δύο πλευρές, σχετικά με την ονομασία της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας.  Διαπραγματευόσουν την ανάγκη να παραμείνει ή όχι στην ονομασία ο όρος «Πρώην»; Διαπραγματευόσουν με τις δύο πλευρές εάν ή όχι θα παραμείνει ο όρος «Γιουγκοσλαβική»;

Ή μήπως διαπραγματευόσουν εάν ή όχι ο όρος «Δημοκρατία» έπρεπε να παραμείνει στην ονομασία της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας.

Απ’ όσο γνωρίζω, ο μόνος λόγος για τον οποίο τα Ηνωμένα Έθνη διόρισαν έναν «Ειδικό Αντιπρόσωπο για την Διαφορά του ονόματος της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας» ήταν ακριβώς αυτό που λέει ο τίτλος του.

Η ονομασία. Και όταν ο «Αντιπρόσωπος» με τις επίσημες δημόσιες δηλώσεις του προτείνει ονομασία που δεν διαφέρει από αυτή που διαπραγματεύεται, τότε τα αποτελέσματα της διαπραγμάτευσης των δύο πλευρών θα παραμείνουν τα ίδια, δηλαδή απαράδεκτα.

            Οι κυβερνήσεις της Ελλάδας από το 1993 έως και σήμερα έχουν αρνηθεί να στηρίξουν  αίτηση της FYROM για την είσοδό της στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην συμμαχία του ΝΑΤΟ, επειδή το όνομα του νέο-αναγνωρισμένου κράτους με την ονομασία πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας περιέχει τη λέξη Μακεδονία.

            Και σου θυμίζω, ότι ποτέ, μα ποτέ, η Ενωμένη Ευρώπη ως πολιτική οντότητα δεν ψήφισε υπέρ της αναγνώρισης του νοτίου τμήματος της Γιουγκοσλαβίας, γνωστής ως πρώην γιουγκοσλαβικής δημοκρατίας της Μακεδονίας, ως ανεξάρτητου κράτους, με όνομα που να περιέχει τη λέξη Μακεδονία.

            Στην πραγματικότητα, σε τρεις διαφορετικές περιπτώσεις το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών της Ευρώπης ψήφισε να απορρίψει την αναγνώριση αυτής της οντότητας, γιατί το όνομα με το οποίο αιτούνταν αναγνώριση περιείχε τη λέξη Μακεδονία.

          Στις 22 Ιανουραίου 1992 το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συνεδρίασε για να μελετήσει και να αποφασίσει την αίτηση της πρώην γιουγκοσλαβικής δημοκρατίας της Μακεδονίας να αναγνωριστεί ως ανεξάρτητο κράτος με την ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας».

Το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών της Ευρώπης απέρριψε την αίτηση, διότι η ονομασία με την οποία αιτούνταν αναγνώριση εμπεριείχε τον όρο Μακεδονία.

Η επίσημη ανακοίνωση του Συμβουλίου της Ευρώπης, όπως εκδόθηκε στις 22 Ιανουαρίου 1992 και χωρίς καμία αλλαγή από τότε έως σήμερα έχει ως εξής:

          «Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επαναλαμβάνει τη θέση που έλαβε η Κοινότητα και τα Κράτη Μέλη της στο Γκιμάρες κατόπιν αιτήματος της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας να αναγνωριστεί ως ανεξάρτητο κράτος. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο εκφράζει την ετοιμότητά του να αναγνωρίσει το κράτος αυτό με τα υπάρχοντα σύνορά του, σύμφωνα με τη Δήλωση της 16^ης  Δεκεμβρίου 1991, με όνομα που δεν περιλαμβάνει τον όρο «Μακεδονία».»

Θα ήθελα να γνωρίζεις ότι τον Ιανουάριο του 1995 συναντήθηκα με τον τότε Υφυπουργό Εξωτερικών για θέματα Ευρώπης και Καναδά, Ντικ Χόλμπρουκ, στην Αμερικανική Πρεσβεία στην Αθήνα.

Σε αυτή τη συνάντηση, είπα στον Υφυπουργό  Χόλμπρουκ ότι το πείραμα που διεξήγαγαν αστραπιαία τα Ηνωμένα Έθνη, με το οποίο αναγνώρισαν την πρώην Γιουγκοσλαβική δημοκρατία της Βοσνίας ως ανεξάρτητο κράτος, με μια μουσουλμανική κυβέρνηση φονταμενταλιστών στην εξουσία, και με ένα Σύνταγμα γεμάτο ανόητες διατάξεις, θα έπληττε καταστροφικά την περιοχή, εκτός αν αντιμετωπιζόταν και διορθωνόταν άμεσα.

Και γνωρίζεις καλά τι συνέβη στην περιοχή της πρώην Γιουγκοσλαβίας μεταξύ Ιανουαρίου και Νοεμβρίου 1995, που προκάλεσε την «Συνάντηση για την Ειρήνη» στο Ντέϊτον, Οχάϊο, στην οποία παραβρέθηκα ως επίσημο μέλος, όντας πολιτικός σύμβουλος του τότε Προέδρου της Σερβίας, Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς.

Είπα επίσης στον τότε Υφυπουργό Χόλμπρουκ, ότι το πείραμα της πρώην γιουγκοσλαβικής δημοκρατίας της Μακεδονίας και του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, με το οποίο αναγνώριζαν το νότιο τμήμα της Γιουγκοσλαβίας ως ανεξάρτητο κράτος, με ονομασία που περιείχε τον όρο Μακεδονία, εγκυμονούσε κινδύνους αιώνιας αστάθειας για την περιοχή.

Η αναγνώριση της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας με τον όρο Μακεδονία στο όνομά της, δεν θα λειτουργήσει ποτέ, είπα στο Χόλμπρουκ τότε, και λέω και σε σένα το ίδιο πράγμα τώρα. Δεν θα λειτουργήσει ποτέ!

Ο όρος Σλαβο-Μακεδόνας είναι οξύμωρος.

Ο όρος Αλβανο-Μακεδόνας είναι οξύμωρος.

Ο όρος Βουλγαρο-Μακεδόνας είναι οξύμωρος.

Ο όρος Σερβο-Μακεδόνας είναι οξύμωρος.

Οτιδήποτε άλλο πέραν από Έλληνας Μακεδόνας είναι ένα οξύμωρο σχήμα.

Μια πρόχειρη εξέταση της αρχαίας παγκόσμιας ιστορίας θα επιβεβαιώσει αυτόν τον ισχυρισμό. Χιλιάδες ιστορικών εγγράφων θα πιστοποιήσουν ότι οι Μακεδόνες είναι μόνον Έλληνες.

Είμαι βέβαιος ότι γνωρίζεις ότι οι επιστήμες της κοινωνιολογίας και της εθνολογίας ορίζουν ένα “έθνος” ως τη συγχώνευση συγγενών φυλών.

Το ελληνικό έθνος, σε όλη την περίφημη ιστορία του, αποτελείται από τις συγγενείς φυλές των Ηπειρωτών (Ηπείρου), των Θεσσαλών (Θεσσαλίας), των Μακεδόνων (Μακεδονίας), των Θρακών (Θράκης), των Κυπρίων (Κύπρου), των Ποντίων (Πόντου), των Πελοποννησίων (Πελοποννήσου), των Κρητικών (Κρήτης), των Αθηναίων (Αθήνας) και πολλών άλλων φυλών.

Έτσι, εάν οι Μακεδόνες απουσιάσουν από το ελληνικό εθνολογικό μίγμα, το ελληνικό έθνος θα είναι για πάντα μισό. Και το ίδιο θα ισχύει και για την παγκόσμια ιστορία.

Ο κόσμος υιοθέτησε την ελληνική Αθηναϊκή δημοκρατία.

Και ο Απόστολος Παύλος απηύθυνε επιστολές προς τους «Θεσσαλονικείς» και προς τους «Φιλιππησίους» γραμμένες στα ελληνικά.

Οι «Θεσσαλονικείς» και οι «Φιλιππήσιοι» ήταν Έλληνες Μακεδόνες και κατοικούσαν στην Ελληνική Μακεδονία.

Ο Απόστολος Παύλος δεν έγραψε τις επιστολές του προς τους «Θεσσαλονικείς» και προς τους «Φιλιππησίους» στην «Μακεδονική γλώσσα» που οι ψευδο-Μακεδόνες σήμερα ισχυρίζονται ότι είχαν και έχουν.

Ο Απόστολος Παύλος απηύθυνε τις επιστολές προς τους Έλληνες Μακεδόνες και ήταν γραμμένες στα ελληνικά. Οι επιστολές του Αποστόλου Παύλου γράφτηκαν 600 χρόνια πριν οι Σλάβοι εμφανιστούν στις περιοχές της Ελληνικής Μακεδονίας όπου ζούσαν οι Φιλιππήσιοι και οι Θεσσαλονικείς για χιλιάδες χρόνια πριν.

Και αν υφίσταται η πρωτοφανής θεωρία που έχουν προωθήσει οι ψευδο-Μακεδόνες και οι Γιουγκοσλάβοι κομμουνιστές των Βαλκανίων τα τελευταία 84 χρόνια, ότι αν κάποια φυλή Α ζει σε μια γεωγραφική περιοχή που κατοικείται από τη φυλή Β, η φυλή Α μπορεί να μετατραπεί σε φυλή Β, τότε εγώ και η οικογένεια μου που έχουμε ζήσει στην Πολιτεία του Νιου Χάμσαϊρ, ΗΠΑ, για πάνω από 100 χρόνια, μπορούμε να ισχυριστούμε ότι δεν είμαστε πια Ελληνοαμερικανοί, γιατί έχουμε μετατραπεί σε αυτόχθονες Αμερικανούς Ινδιάνους της φυλής των «Αμπενάκι». Η ινδιάνικη φυλή «Αμπενάκι» ζούσε για χιλιάδες χρόνια στην περιοχή που ονομάστηκε Νιου Χάμσαϊρ από τους Άγγλους αποίκους πριν από 300 χρόνια.

Και ως αποτέλεσμα αυτής της μετατροπής, εγώ θα μπορούσα να ισχυριστώ ότι δεν είμαι Ελληνοαμερικανός αλλά αυτόχθων ινδιάνος της φυλής «Αμπενάκι» και να αλλάξω το όνομά μου και τον τίτλο μου από «Δημοκράτης Ηγέτης Σπύρου», σε «Αρχηγό Τζερόνιμο» της ινδιάνικης φυλής «Αμπενάκι».

Είμαι επίσης βέβαιος ότι γνωρίζεις πως η γένεση του σημερινού ψευδο-μακεδονικού έθνους που ονομάζεται «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία Της Μακεδονίας» έχει τις ρίζες του στη Μόσχα της Ρωσίας. Η 7η συνάντηση της «Κομμουνιστικής Διεθνούς» «COMINTERN» πραγματοποιήθηκε στη Μόσχα από τις 21 Ιουλίου έως τις 25 Αυγούστου 1935. Κατά τη διάρκεια αυτής της συνάντησης, η «COMINTERN» υπερψήφισε ένα ψήφισμα που δηλώνει την ανάγκη δημιουργίας ενός «ενωμένου ανεξάρτητου Μακεδονικού έθνους.»

            Η στρατηγική και το σχέδιο για τη δημιουργία ενός «ενωμένου» ανεξάρτητου μακεδονικού έθνους ήταν έργο του Βούλγαρου κομμουνιστή ηγέτη, Γκεόργκι Ντιμιτρόφ.

Ένας αφοσιωμένος κομμουνιστής ηγέτης, ο Ντιμιτρόφ είχε αποκτήσει ρωσική υπηκοότητα και τοποθετήθηκε από τον Ιωσήφ Στάλιν, τον κομμουνιστή ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης, ως επικεφαλής της «COMINTERN».

            Ο Ντιμιτρόφ προήδρευσε της 7ης Κομμουνιστικής Διεθνούς και εξέδωσε την απόφαση της «COMINTERN» σχετικά με την απόφαση για τη δημιουργία ενός «ενωμένου,» ανεξάρτητου μακεδονικού έθνους.

Η επίσημη απόφαση της Κομμουνιστικής Διεθνούς αναφέρει:

«ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΜΕΟ»

«Η μπουρζουαζία των κυρίαρχων εθνών στα τρία ιμπεριαλιστικά κράτη, ανάμεσα στα οποία διαμοιράστηκε η Μακεδονία, προσπαθεί να αποκρύψει την εθνική καταπίεση, αρνούμενη τις εθνικές ιδιαιτερότητες του μακεδονικού λαού και την ύπαρξη μακεδονικού έθνους.

Οι Έλληνες σωβινιστές ισχυρίζονται ότι ο γηγενής σλαβικός πληθυσμός στο τμήμα που έχουν υπό την κατοχή τους αποτελείται από Έλληνες που εκσλαβίστηκαν.

Οι Μεγαλο-Σέρβοι σωβινιστές εκμεταλλευόμενοι τα σερβικά στοιχεία στην γλώσσα του ντόπιου μακεδονικού πληθυσμού, θεωρούν αυτόν τον πληθυσμό ως μία από τις «φυλές» του νοτιοσλαβικού έθνους και τον υποβάλλουν σε βίαιο εκσερβισμό.

Τέλος, ο Βουλγαρικός σωβινισμός, εκμεταλλευόμενος τη συγγένεια μεταξύ της Μακεδονικής γλώσσας και της Βουλγαρικής, διακηρύσσει ότι οι Μακεδόνες  είναι Βούλγαροι και με αυτόν τον τρόπο επιδιώκει να δικαιολογήσει την κυριαρχία τους τόσο στην περιοχή του Πετριτσιου όσο και την επεκτατική τους πολιτική σε ολόκληρη την Μακεδονιία.

Παλεύοντας ενάντια στην διαίρεση και την υποδούλωση του Μακεδονικού λαού, ενάντια σε όλες τις μορφές εθνικής, πολιτιστικής, κοινωνικής και οικονομικής καταπίεσής του, η Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση (ΕΜΕΟ) είναι υποχρεωμένη να ξεσκεπάσει το πραγματικό νόημα όλων των σοφισμάτων που αρνούνται στους Μακεδόνες την εθνική τους ταυτότητα και να μην επιτρέψει στα σοφίσματα αυτά να παρεισφρήσουν στους κύκλους της.

Ο αγώνας για την ενωμένη και ανεξάρτητη Μακεδονική δημοκρατία των εργαζομένων αποτελεί δίκαιη υπόθεση όχι μόνο για τις εργαζόμενες μάζες της Μακεδονίας αλλά και για την εργατική τάξη και την αγροτιά που αγωνίζονται κάτω από την καθοδήγηση των κομμουνιστικών κομμάτων στην Βουλγαρία, την Γιουγκοσλαβία και την Ελλάδα.»

Το 1944, ο Γιόσιπ Τίτο, ο ισχυρός ηγέτης του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γιουγκοσλαβίας, έγινε ο αδιαμφισβήτητος κομμουνιστής ηγέτης των Βαλκανίων.

Για τα μελλοντικά επεκτατικά σχέδια του, ο Τίτο αποφάσισε να εφαρμόσει το σχέδιο του Δημητρόφ για ένα «ενωμένο» μακεδονικό έθνος. Ο Τίτο ονόμασε τη διοικητική περιοχή της Γιουγκοσλαβίας «Βαρντάρσκα» ως «Γιουγκοσλαβική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας».

Επισυνάπτω το αντίγραφο ενός γραμματοσήμου του έτους 1939, το οποίο απεικονίζει τον χάρτη της περιοχής και την περιφέρεια Βαρντάρσκα που ο Τίτο το 1944 βάφτισε  «Γιουγκοσλαβική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας».

Στην συνέχεια, ο Τίτο όρισε τον Σβετοζάρ “Τέμπο” Βουκμάνοβιτς, τον κατεξοχήν προπαγανδιστή της Γιουγκοσλαβίας για την προώθηση του  σχεδίου για ένα «ενωμένο» ανεξάρτητο μακεδονικό έθνος στις κομμουνιστικές πολεμικές δυνάμεις της περιοχής.

Οι γραπτές οδηγίες του Τέμπο στους κομμουνιστές «συντρόφους» πολεμιστές της περιοχής ανέφεραν:

«Οι μονάδες σας που θα περάσουν στο έδαφος της Ελληνικής Μακεδονίας, οφείλουν να αναπτύξουν εντατική πολιτική δραστηριότητα μεταξύ της μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα με τα ακόλουθα συνθήματα: 1. Η μακεδονική μειονότητα πρέπει για δικό της συμφέρον να αγωνιστεί μαζί με τον Ελληνικό λαό ενάντια στους κατακτητές και όλους τους υπηρέτες του. 2. Η μακεδονική μειονότητα πρέπει να σταματήσει τον αδελφοκτόνο πόλεμο που υποδαυλίζει ο κατακτητής, οι Βούλγαροι φασίστες και ο προδότης του μακεδονικού λαού Βάτσε Μιχαήλοφ. 3. Η μακεδονική μειονότητα μαζί με τον ελληνικό λαό πρέπει να δημιουργήσει έναν κοινό λαϊκό απελευθερωτικό στρατό υπό την Διοίκηση του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΛΑΣ. 4. Μόνο με αυτόν τον τρόπο, με τον κοινό αγώνα με τον ελληνικό λαό, η μακεδονική μειονότητα θα εξασφαλίσει ίσα δικαιώματα και την απαλλαγή από κάθε εθνική καταπίεση.

Κατά την πολιτική τους δραστηριότητα στην Ελληνική Μακεδονία, οι ομάδες σας μπορούν να λένε ότι μετά τον πόλεμο ο μακεδονικός λαός θα κατακτήσει την πλήρη ελευθερία του, ότι η Μακεδονία θα γίνει πραγματικά ελεύθερη. Επίσης, όλα τα διμερή ζητήματα μεταξύ των Βαλκανικών λαών θα λυθούν στην βάση της αδελφικής συνεργασίας και αναγνώρισης του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης των λαών.»

Λίγους μήνες αργότερα το 1944, ο Τίτο αποφάσισε να αλλάξει το όνομα της περιοχής, σε «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας».

Ο Τίτο κατήργησε την λέξη «γιουγκοσλαβική» από την ονομασία με σκοπό να προωθήσει την ιδέα του «ενωμένου» ανεξάρτητου μακεδονικού έθνους, σκοπός της οποίας ήταν η ενσωμάτωση των αρχαίων Μακεδονικών γεωγραφικών περιοχών της Ελλάδος και της Βουλγαρίας.

Η έκθεση της «Οργανωτικής Επιτροπής του Αντιφασιστικού Συμβουλίου της Λαϊκής Απελευθέρωσης της Μακεδονίας» «ΑΣΝΟΜ» και το «Μανιφέστο της πρώτης συνόδου του «ΑΣΝΟΜ» προς το λαό της Μακεδονίας» αποκαλύπτουν σε βάθος τις προπαγανδιστικές δεξιότητες των κομμουνιστών ηγετών του Τίτο. Φανερώνουν επίσης  πόσο συστηματικά εξελισσόταν η δημιουργία του Σλάβο – ψευδό – μακεδονικού μορφώματος.

«ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΛΑΪΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ (ASNOM) ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ»

2 Αυγούστου 1944

«Αυτή την ιστορική ημέρα, την ημέρα του Προφήτη Ηλία (Ilinden) του 1944, μοιραία για την εξέλιξη του μακεδόνικου λαού, για πρώτη φορά στην ιστορία του λαού μας συνεκλήθη ένα εθνικό συμβούλιο, το ASNOM, ως σύμβολο εθνικής χειραφέτησης και ανακήρυξης μακεδόνικου κράτους για πρώτη φορά στην ιστορία από την εποχή του Σαμουήλ, αποτελώντας κορυφαία και αποφασιστική καμπή στην ιστορία του λαού μας, σημαδεύοντας την απαρχή μιας νέας εποχής, μιας εποχής δημιουργικής εργασίας, εθνικής ζωής, μιας εποχής προόδου.

Αυτήν την ιερή ιστορική στιγμή οφείλουμε να διακηρύξουμε ότι για αιώνες ο μακεδόνικος λαός πολεμά σκληρά και καταβάλλει υπεράνθρωπες προσπάθειες με σκοπό τη χειραφέτηση ολόκληρου του μακεδόνικου έθνους μέσα σ’ ένα ελεύθερο μακεδόνικο κράτος.

Αυτή τη στιγμή, όταν όλες οι αγωνιζόμενες δυνάμεις στη Μακεδονία έχουν ριχτεί στη μάχη ενάντια στους φασίστες κατακτητές, καλούμε και τα άλλα δύο τμήματα του μακεδόνικου λαού να πάρουν μέρος στο μεγάλο αντιφασιστικό μέτωπο, αφού αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να κερδίσουμε το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης και το πέρασμα που οδηγεί στην ένωση ολόκληρου του μακεδόνικου έθνους σε μια ελεύθερη κοινότητα των χειραφετημένων λαών της Γιουγκοσλαβίας. 

Το αγωνιζόμενο Πεδεμόντιο της Μακεδονίας έχει με πάθος διακηρύξει ότι θα προσφέρει κάθε βοήθεια και δεν θα φεισθεί θυσιών για την απελευθέρωση και των άλλων δύο τμημάτων του έθνους μας και για την τελειωτική ένωση ολόκληρου του μακεδόνικου λαού. 

Όταν γνωρίζουμε ότι το αγωνιζόμενο Πεδεμόντιο της Μακεδονίας αποτελεί τμήμα της Γιουγκοσλαβίας του Τίτο, τότε φαίνεται καθαρά πόσο μεγάλη μπορεί να είναι η υποστήριξη που διαθέτουμε και πόσο σταθερή είναι η επιθυμία μας για την ένωση ολόκληρου του έθνους μας.»

«ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΟΥ ΑSNOM ΠΡΟΣ ΤΟ ΛΑΟ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ»

2 Αυγούστου 1944

«Έχοντας υπόψη τα προαιώνια ιδανικά του λαού της Μακεδονίας, το πρώτο Μακεδονικό Εθνικό Συμβούλιο διακηρύσσει σε ολόκληρο τον κόσμο το δίκαιο και σταθερό του πόθο για την ενοποίηση όλου του μακεδονικού λαού στη βάση του δικαιώματος για αυτοδιάθεση. Αυτό θα έθετε ένα τέλος στην καταπίεση του λαού της Μακεδονίας σε όλα τα τμήματα της και θα δημιουργούσε τις προϋποθέσεις για γνήσια αλληλεγγύη και ειρήνη μεταξύ των βαλκανικών λαών.»

Όλοι αυτοί οι αβάσιμοι, ιστορικά ανακριβείς και παντελώς ανόητοι ισχυρισμοί που βλέπουμε στην έκθεση και στο μανιφέστο του ΑSNOM τον Αύγουστο του 1944, έχουν συγχωνευτεί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στο Σύνταγμα και στις νομοθεσίες του ψευδό-μακεδονικού κράτους που τα Ηνωμένα Έθνη αναγνώρισαν στις 7 Απριλίου 1993 με το όνομα «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας – FYROM».

Οι ανησυχίες του κόσμου για τους πιθανούς κινδύνους που υπέθαλπε η δημιουργία ενός ενωμένου ανεξάρτητου μακεδονικού έθνους για την περιοχή των Βαλκανίων και ειδικότερα για την Ελλάδα, έχουν εκφραστεί και έχουν σφραγισθεί για πάντα από τις λέξεις στην επίσημη εγκύκλιο του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ που εξέδωσε ο υπουργός Εξωτερικών, Ο Έντουαρντ Στεττίνιους, στις 26 Δεκεμβρίου 1944.

Η εγκύκλιος του Υπουργού Στεττίνιους ήταν ξεκάθαρη. Την συμπεριλαμβάνω όπως εκδόθηκε και ακόμη υπάρχει στα αρχεία του Υπουργείου Εξωτερικών της χώρας μας για να την εξετάσεις:

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΤΩΝ ΗΠΑΕξωτερικές σχέσεις ΤΟΜΟΣ VIIIΟυάσιγκτον

Μήνυμα προς ενημέρωση

(868.014 / 26 Δεκ. 1944)

Ο Υπουργός Εξωτερικών προς ορισμένους διπλωματικούς και προξενικούς υπαλλήλους:

          «Τα παρακάτω είναι προς πληροφόρηση και γενικές οδηγίες, αλλά όχι για οποιαδήποτε ανάληψη δράσης αυτή τη στιγμή.

          Το Αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών σημείωσε με μεγάλη ανησυχία τις αυξανόμενες προπαγανδιστικές φήμες και τις ημιεπίσημες δηλώσεις προς όφελος μιας αυτόνομης Μακεδονίας, που προέρχονται κυρίως από τη Βουλγαρία, αλλά και από Γιουγκοσλάβους υποστηρικτές και άλλες πηγές, υπονοώντας ότι η ελληνική επικράτεια θα συμπεριληφθεί στο σχεδιαζόμενο κρατίδιο.

“Αυτή η κυβέρνηση θεωρεί τις συζητήσεις περί του μακεδονικού «έθνους», της  Μακεδονικής «Πατρίδας» ή της μακεδονικής «εθνικής συνείδησης» ως αδικαιολόγητη δημαγωγία χωρίς εθνική ή πολιτική υπόσταση και βλέπει την παρούσα αναβίωση ως πιθανό μανδύα για επιθετικές βλέψεις εναντίον της Ελλάδας.

          Η εγκεκριμένη πολιτική της κυβέρνησης αυτής είναι να αντιτάσσεται σε κάθε αναβίωση του μακεδονικού ζητήματος που σχετίζεται με την Ελλάδα.

Το ελληνικό τμήμα της Μακεδονίας κατοικείται σε μεγάλο βαθμό από Έλληνες και ο ελληνικός λαός αντιτίθεται σχεδόν ομόφωνα στη δημιουργία ενός μακεδονικού κρατίδιου. Οι ισχυρισμοί περί σοβαρής ελληνικής συμμετοχής σε οποιαδήποτε τέτοια αναταραχή μπορούν να θεωρηθούν ψευδείς.

Η κυβέρνηση αυτή θεωρεί υπεύθυνη κάθε κυβέρνηση ή ομάδα κυβερνήσεων που ανέχεται ή ενθαρρύνει απειλητικές ή επιθετικές πράξεις «μακεδονικών δυνάμεων» κατά της Ελλάδας.

          Το Υπουργείο θα εκτιμούσε κάθε πληροφορία σχετική με αυτό το θέμα, η οποία μπορεί να πέσει στην αντίληψή σας.»

ΣΤΕΤΤΙΝΙΟΥΣ

Δεν χρειάζεται να σου παραθέσω τι ανέφερε γραπτώς ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής το 1992 στον Πρόεδρος Μπους και στους ηγέτες της Ευρώπης όσον αφορά τους κινδύνους για την περιοχή, αν ένα κράτος αναγνωριζόταν με τον όρο «Μακεδονία» στο όνομά του.

Επίσης, δεν θα σου πω τι δήλωσε στις 17 Φεβρουαρίου 1992 ο τότε Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, Αντώνης Σαμαράς, στους Υπουργούς Εξωτερικών της Ευρώπης για τους κινδύνους και τις συνέπειες που θα είχαν οι κάτοικοι των «Σκοπίων» και της περιοχής των Βαλκανίων εάν τα «Σκόπια» αναγνωριστούν ποτέ ως ανεξάρτητο κράτος με το όνομα «Μακεδονία».

Και δεν θα σου αναφέρω τι είπε ο πρώην Πρωθυπουργός της Ελλάδας, Ανδρέας Παπανδρέου, πέραν του να σου υπενθυμίσω πως δήλωσε ότι «το όνομα Μακεδονία είναι η καρδιά της Ελλάδας». Δεν θα σου τα πω αυτά καν, γιατί μπορείς να μου πεις ότι όλοι αυτοί είναι Έλληνες. Θα σε προτρέψω λοιπόν, να διαβάσεις προσεκτικά τις δηλώσεις του δικού μας Υπουργού Εξωτερικών, του Έντουαρντ Στεττίνιους, σχετικά με τους κινδύνους ύπαρξης ανεξάρτητου «Μακεδονικού» κράτους στα Βαλκάνια. Κινδύνους, τους οποίους έχεις αναλάβει να αναγνωρίσεις και να βοηθήσεις στην επίλυσή τους.

Καταλαβαίνω ότι θα βρίσκεσαι στην περιοχή στο τέλος του μήνα. Την ίδια περίοδο θα βρίσκομαι κι εγώ στην Αθήνα. Αν έχεις χρόνο, στείλε μου ένα email στο cspirou@hau.gr, για να πιούμε ένα ποτό.

Με θερμούς προσωπικούς χαιρετισμούς,

{Υπογραφή}

Κρις Σπύρου

Κοινοποίηση:

Γενικό Γραμματέα ΟΗΕ, Antonio Guterres

Πρόεδρο Ελληνικής Δημοκρατίας, Κύριο Προκόπη Παυλόπουλο

Πρωθυπουργό, Κύριο Αλέξη Τσίπρα

Πρόεδρο της Βουλής, Κύριο Νίκο Βούτση

Πρώην Πρωθυπουργό, Κύριο Κώστα Καραμανλή

Πρώην Πρωθυπουργό Κύριο Αντώνη Σαμαρά

Αρχιεπίσκοπο Αθηνών, κ.κ. Ιερώνυμο και Μέλη της Ιερά Συνόδου.

Αρχηγό Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και Πρόεδρος της ΝΔ., Κύριο Κυριάκο Μητσοτάκη

Υπουργό Εξωτερικών, Κύριο Νίκο Κοτζιά

Υπουργό Εθνικής Άμυνας, Κύριο Πάνο Καμμένο

Πρόεδρο Χρυσής Αυγής, Κύριο Νικόλαο Μιχαλολιάκο

Πρόεδρο Δημοκρατικής Συμπαράταξης, Κυρία Φώφη Γεννηματά

ΚΚΕ Γενικό Γραμματέα, Κύριο Δημήτρη Κουτσούμπα

Πρόεδρο Κόμματος «Το Ποτάμι», Κύριο Σταύρο Θεοδωράκη

Πρόεδρο Ανεξαρτήτων Ελλήνων, Κύριο Πάνο Καμμένο

Πρόεδρο Ενώσεως Κεντρώων, Κύριο Βασίλη Λεβέντη

Όλα τα Μέλη του Κοινοβουλίου

Αρχηγό ΓΕΕΘΑ, Ναύαρχο Ευάγγελο Αποστολάκη

Πρώην Υπουργό, Κύριο Στέλιο Παπαθεμελή

Μουσικοσυνθέτη, Κύριο Μίκη Θεοδωράκη

……………..

CHRIS SPIROU

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Δευτέρα 12 Μαρτίου 2018

Μάντσεστερ, Νιού Χάμσαϊρ

Αξιότιμο κ.κ. Antonio Guterres,

Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών

Ηνωμένα Έθνη,

Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη

Αγαπητέ Γενικέ Γραμματέα Γκουτέρες,

Είμαι βέβαιος ότι γνωρίζετε πως η διαμάχη για το όνομα της «Μακεδονίας» έχει αναζωπυρωθεί ξανά στην περιοχή των Βαλκανίων. Και έχει γίνει ξανά η πηγή ανησυχίας και δυνητικής αστάθειας για τους λαούς της Ελλάδας και της «Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, FYROM».

Ως ένας Ελληνοαμερικανός πολιτικός ηγέτης, σας γράφω, προκειμένου να εκφράσω τις προσωπικές μου σοβαρές ανησυχίες για τις τρέχουσες διαπραγματεύσεις που διεξάγονται μεταξύ του Μάθιου Νίμιτς, «Ειδικού Αντιπροσώπου του Ηνωμένων Εθνών για την διαμάχη περί του ονόματος μεταξύ των κυβερνήσεων της Ελλάδας και της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας», και των κυβερνήσεων της Ελλάδας και της «FYROM».

Εκφράζω τις ανησυχίες μου σε εσάς και στα πέντε «Μόνιμα Μέλη» του «Συμβουλίου Ασφαλείας» των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με τη διαμάχη για το όνομα «Μακεδονία», έχοντας μακρά προσωπική εμπειρία στην προσπάθεια να βρεθεί μια ειρηνική λύση στο βάναυσο εμφύλιο πόλεμο στην πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Βοσνίας. Ένας εμφύλιος πόλεμος, που ήταν το θλιβερό αποτέλεσμα της πρόωρης, απερίσκεπτης, και βιαστικά διευθετημένης αναγνώρισης από τα Ηνωμένα Έθνη, της τότε αποσχισθείσας Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας, ως ανεξάρτητο έθνος. Λέω απρόσεκτη, πρόωρη και βιαστικά διευθετημένη αναγνώριση, επειδή χρειάστηκαν σχεδόν δύο χρόνια μέχρις ότου η Κίνα να ενταχθεί στα Ηνωμένα Έθνη, ενώ η Βοσνία έγινε δεκτή ως μέλος των Ηνωμένων Εθνών σε λιγότερο από δύο εβδομάδες από την αίτησή της. Με την Βοσνία να έχει μια φονταμενταλιστική μουσουλμανική κυβέρνηση την εποχή εκείνη στην εξουσία, στη μέση μιας χριστιανικής περιοχής των Βαλκανίων. Μια περιοχή, η οποία ήταν για σχεδόν 500 χρόνια υπό Οθωμανική μουσουλμανική κατοχή.

Δεν χρειάζεται να σας υπενθυμίσω, κύριε Γενικέ Γραμματέα, ότι η απόφαση των Ηνωμένων Εθνών να αναγνωρίσει βιαστικά τη Βοσνία ως νέο ανεξάρτητο έθνος, με μια φονταμενταλιστική μουσουλμανική κυβέρνηση στην εξουσία της, προκάλεσε έναν βίαιο εμφύλιο πόλεμο, όπου εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων σκοτώθηκαν, πάνω από ένα εκατομμύριο έγιναν πρόσφυγες, και πολλές χιλιάδες ακρωτηριάστηκαν, για να μην αναφέρω τις υλικές καταστροφές που προκλήθηκαν.

Προσωπικά, για σχεδόν δύο χρόνια, από τον Απρίλιο του 1994 έως το τέλος του 1995, εργάστηκα στο παρασκήνιο, εθελοντικά, σε μια προσπάθεια άμεσης επαφής της τότε κυβέρνησης του Προέδρου Μπιλ Κλίντον με τον τότε Πρόεδρο της Σερβίας, Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, έχοντας ως στόχο την άμεση ειρηνική λήξη του εμφυλίου πολέμου στην Βοσνία.

Όταν, η μακρόχρονη και επίπονη προσπάθεια για την άμεση συνεργασία της κυβέρνησης Κλίντον με τον Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, την οποία θα περιγράψω σύντομα σε βιβλίο μου, έγινε πραγματικότητα, μου ζητήθηκε από τον Πρόεδρο Μιλόσεβιτς να συμμετέχω ως επίσημο μέλος της Σερβικής αντιπροσωπείας στην ειρηνευτική διάσκεψη για τη Βοσνία, στις «Συνομιλίες για την Ειρήνη στην Βοσνία» στη Βάση Πολεμικής Αεροπορίας Wright-Peterson στο Ντέιτον, Οχάιο, των Ηνωμένων Πολιτειών, από 1 Νοεμβρίου έως 21 Δεκεμβρίου 1995. (Βλ. το επίσημο δελτίο της Σερβικής αντιπροσωπείας στις συνομιλίες για την ειρήνη στο Ντέιτον).

Πριν από την ειρηνευτική προσπάθεια της Βοσνίας, συμμετείχα για πολλά χρόνια στη πολιτική σκηνή της Πολιτείας του Νιού Χάμσαϊρ. Επί 14 χρόνια, υπηρέτησα ως μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων του Νιού Χάμσαϊρ. Για 10 από τα  χρόνια, ως αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης της Βουλής. Το 1984 ήμουν υποψήφιος του Δημοκρατικού Κόμματος για Κυβερνήτης του Νιού Χάμσαϊρ. Αργότερα, εκλέχθηκα Πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος. Και το 1992 εξελέγην πρόεδρος των «Προεδρικών Εκλεκτόρων» του Προέδρου Μπιλ Κλίντον.

Κύριε Γενικέ Γραμματέα, επειδή εσείς και το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών θα πάρετε την τελική απόφαση για την μόνιμη ονομασία της FYROM, ανεξαρτήτως της όποιας συμφωνίας μεταξύ των κυβερνήσεων της Ελλάδας και της FYROM, θα ήθελα εσείς και τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας να λάβετε σοβαρά υπόψιν σας μερικά κρίσιμα στοιχεία που αφορούν την ιστορική διαμάχη του ονόματος «Μακεδονία.»

Κατά τη γνώμη μου, η απόφαση των Ηνωμένων Εθνών, στις 7 Απριλίου 1993, να αναγνωρίσει ως ανεξάρτητο έθνος την τότε αποσχισθείσα διοικητική περιοχή της Γιουγκοσλαβίας, που έφερε τον τίτλο «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας», -τίτλο ονομασίας που η περιοχή έλαβε αυθαίρετα το 1944 από τον τότε Πρόεδρο της Γιουγκοσλαβίας Γιόσιπ Τίτο-, με το «προσωρινό» όνομα «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας – FYROM», ήταν πράξη τόσο απερίσκεπτη και βιαστική όσο ήταν και η αναγνώριση της αποσχισθείσας γιουγκοσλαβικής περιφέρειας της Βοσνίας. Και ενώ η πανωλεθρία του εμφυλίου πολέμου της Βοσνίας έληξε με τα τραγικά αποτελέσματα που προανέφερα, η διαμάχη για την ονομασία της FYROM έχει πλήξει σοβαρά τους λαούς της Ελλάδας και της FYROM τα τελευταία 25 χρόνια. Και θα εξακολουθήσει να αποτελεί πηγή τριβής, διχόνοιας και αστάθειας στην περιοχή αιωνίως. Εκτός αν αποκατασταθεί, και όσο το δυνατόν γρηγορότερα.

Κατά τη γνώμη μου, κύριε Γενικέ Γραμματέα, το πρόβλημα της ονομασίας «Μακεδονία», μπορεί να επιλυθεί μόνιμα, μόνο από εκείνους που το προκάλεσαν, τα Ηνωμένα Έθνη. Γι’ αυτόν τον λόγο, ανησυχώ ιδιαιτέρως για το γεγονός ότι οι κυβερνήσεις της Ελλάδας και της FYROM στις τρέχουσες διαπραγματεύσεις τους με τον Μάθιου Νίμιτς, βαδίζουν προς την ίδια κατεύθυνση που είχαν στραφεί οι πολιτικοί ηγέτες της Ελλάδας και της FYROM στις 7 Απριλίου 1993. Στρέφονται δηλαδή, προς την κατεύθυνση να κάνουν μόνιμη την  διαμάχη για το όνομα της «Μακεδονίας», μετονομάζοντας την FYROM με ένα όνομα το οποίο θα εμπεριέχει και πάλι τη λέξη «Μακεδονία». Με όσο τραγικά αποτελέσματα μπορεί να επιφέρει η πιθανότητα αυτή.

Κύριε Γενικέ Γραμματέα, στις 7 Απριλίου 1993, τα Ηνωμένα Έθνη με τη συναίνεση του τότε Πρωθυπουργού της Ελλάδας, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και του τότε Προέδρου της αποσχισθείσας γιουγκοσλαβικής «Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας», Κίρο Γκλιγκόροφ, ψήφισαν να αναγνωρίσουν την αποσχισθείσα γιουγκοσλαβική περιφέρεια με το «προσωρινό» όνομα «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας – FYROM».

Είμαι βέβαιος, ότι γνωρίζετε πως η αναγνώριση από τα Ηνωμένα Έθνη ενός ανεξάρτητου έθνους με το όνομα «Μακεδονία», προσωρινό ή όχι, ενός έθνους του οποίου τα σύνορα αγγίζουν την ελληνική περιφέρεια της Μακεδονίας, παραβίασε εντελώς τους επίσημους όρους αναγνώρισης για τις τότε γιουγκοσλαβικές αποσχισθείσες περιφέρειες. Όροι που καθορίστηκαν από το «Συμβούλιο της Ευρώπης» στην «Έκτακτη Υπουργική Συνάντηση Πολιτικής Συνεργασίας» στις Βρυξέλλες του Βελγίου, στις 16 Δεκεμβρίου 1991. Όροι αναγνώρισης, τους οποίους δεν έχει αλλάξει ή εξαλείψει η Ευρωπαϊκή Ένωση από τότε.

Η «Ανακοίνωση για τη Γιουγκοσλαβία» που εκδόθηκε στην «Έκτακτη Υπουργική Συνάντηση για την Ευρωπαϊκή Πολιτική Συνεργασία» στις 16 Δεκεμβρίου 1991 αναφέρει με σαφήνεια:

«Η Κοινότητα και τα Κράτη Μέλη της απαιτούν επίσης από την εκάστοτε γιουγκοσλαβική δημοκρατία να δεσμευτεί πριν από την αναγνώρισή της, να θεσπίσει συνταγματικές και πολιτικές εγγυήσεις, οι οποίες θα διασφαλίζουν ότι δεν έχει εδαφικές αξιώσεις σε γειτονικό κράτος της Κοινότητας και ότι δεν θα διεξάγει εχθρικές δραστηριότητες προπαγάνδας έναντι γειτονικών κρατών, συμπεριλαμβανομένης και της χρήσης ονομασίας που συνεπάγεται εδαφικές αξιώσεις.»

Σας υπενθυμίζω, κύριε Γενικέ Γραμματέα, ότι η φράση «συμπεριλαμβανομένης και της χρήσης ονομασίας που συνεπάγεται εδαφικές αξιώσεις,» είναι αποτέλεσμα της ιστορικής διαμάχης μεταξύ της Γαλλίας και της Μεγάλης Βρετανίας. Όπως πιστεύω γνωρίζετε, το 1963, όταν η Μεγάλη Βρετανία αιτήθηκε να εισέλθει στην «Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα» (μετέπειτα «Ευρωπαϊκή Ένωση») με το όνομα «Μεγάλη Βρετανία», ο τότε Πρόεδρος της Γαλλίας, Στρατηγός Τσαρλς Ντε Γκολ, άσκησε βέτο στην αίτηση της Μεγάλης Βρετανίας. Ο Πρόεδρος Ντε Γκολ άσκησε βέτο, διότι είχε συνειδητοποιήσει ότι η ονομασία του αιτούντος κράτους, δηλαδή της Μεγάλης Βρετανίας, συνεπαγόταν εδαφικές αξιώσεις. Η εδαφική αξίωση για την οποία ο Πρόεδρος Ντε Γκολ ανησυχούσε, ήταν η γαλλική περιφέρεια που ονομάζεται «Βρετάνη». Χρειάστηκαν τρεις διαφορετικές αιτήσεις από τη Μεγάλη Βρετανία να εισέλθει στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα. Και όταν τελικά έγινε αποδεκτή η αίτηση της Μεγάλης Βρετανίας, έγινε αποδεκτή με την ονομασία «Ηνωμένο Βασίλειο.» Και είναι το «Ηνωμένο Βασίλειο» που τώρα προσπαθεί να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Σας ρωτώ, κύριε Γενικέ Γραμματέα. Το όνομα με το οποίο τα Ηνωμένα Έθνη, στις 7 Απριλίου 1993, αναγνώρισαν την πρώην γιουγκοσλαβική αποσχισθείσα περιφέρεια την «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας», ως νέο έθνος με το όνομα «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας», φέρει σε αυτήν την ονομασία εδαφικές αξιώσεις εναντίον γειτονικού κράτους, δεδομένου ότι το νέο έθνος, του οποίου το όνομα εμπεριέχει τον όρο «Μακεδονία», συνορεύει με την ελληνική περιφέρεια της Μακεδονίας; Φυσικά και φέρει. Και το κάνει με τόσο ξεκάθαρο τρόπο, που ακόμη και ένας μαθητής δημοτικού σχολείου θα μπορούσε να το καταλάβει.

Κύριε Γενικέ Γραμματέα, γιατί τα Ηνωμένα Έθνη το 1993 αποφάσισαν να παραβιάσουν τους όρους που ετέθησαν από το Συμβούλιο της Ευρώπης για τις αποσχισθείσες γιουγκοσλαβικές περιφέρειες και να αναγνωρίσουν ως νέο έθνος, την «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας» του Τίτο, με τον όρο «Μακεδονία» στο όνομά του; Με τα σύνορα του νέου έθνους να αγκαλιάζουν την μόνη παγκοσμίως γνωστή Μακεδονία, την ελληνική; Θα συνιστούσα να διεξάγετε μια αντικειμενική έρευνα των συνθηκών, πριν προτείνετε στο Συμβούλιο Ασφαλείας την τελική απόφαση για την διαμάχη του ονόματος «Μακεδονία.»

Κύριε Γενικέ Γραμματέα, ζητήστε παρακαλώ από τον κ. Νίμιτς να σας πει εάν οι διατάξεις του ισχύοντος συντάγματος της FYROM, οι νόμοι της, η διπλωματική συμπεριφορά της και οι προπαγανδιστικές πράξεις της τα τελευταία 25 χρόνια από την αναγνώρισή της, συνάδουν με τους όρους που το Συμβούλιο της Ευρώπης είχε θέσει για την αναγνώριση καθεμιάς από τις αποσχισθείσες γιουγκοσλαβικές περιφέρειες. Σας διαβεβαιώ, ότι το σημερινό σύνταγμα της FYROM, οι νόμοι της, οι κανονισμοί της και η προπαγανδιστική της συμπεριφορά, παραβιάζουν όχι μόνο κάθε λέξη των όρων αναγνώρισης που έθεσε το Συμβούλιο της Ευρώπης, αλλά παραβιάζουν και το κάθε γράμμα των όρων αυτών.

Είμαι σίγουρος κύριε Γενικέ Γραμματέα, πως αν ο κ. Νίμιτς αποφασίσει να είναι δίκαιος και αντικειμενικός, θα σας πει επίσης, ότι το μόνο που οι ψευδο-Σλαβομακεδόνες της FYROM, που αναγνωρίστηκαν από τα Ηνωμένα Έθνη στις 7 Απριλίου του 1993 ως ανεξάρτητο έθνος, δεν έχουν ισχυριστεί ότι είναι δικό τους μέχρι σήμερα, είναι οι 12 Θεοί και Θεές της αρχαίας Ελλάδας, που έζησαν στο Όρος Όλυμπος. Και αυτό με εκπλήσσει, διότι οι ηγέτες της FYROM έχουν ήδη επισήμως ισχυριστεί ότι η ελληνική περιοχή στην οποία στέκεται το Όρος Όλυμπος είναι Σλαβομακεδονική περιφέρεια  που τώρα είναι υπό Ελληνική «κατοχή».

Σας υπενθυμίζω επίσης, κύριε Γενικέ Γραμματέα, ότι στις 22 Ιανουαρίου του 1992, ένα μήνα μετά την θέσπιση των όρων για την αναγνώριση των αποσχισθεισών γιουγκοσλαβικών περιοχών, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο  συναντήθηκε στο Γκιμαράες της Πορτογαλίας, για να εξετάσουν την αίτηση της αποσχισθείσας γιουγκοσλαβικής περιφέρειας με το όνομα «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας» να αναγνωριστεί ως ανεξάρτητο έθνος με την ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Η αίτηση απερρίφθη ομόφωνα, επειδή το όνομα με το οποίο αιτούνταν αναγνώρισης, περιείχε την λέξη «Μακεδονία.»

Η επίσημη ανακοίνωση  του Συμβουλίου της Ευρώπης στις 22 Ιανουαρίου 1992 μετά την απόφαση απόρριψης της αίτησης της αποσχισθείσας Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας έλεγε ξεκάθαρα:

«Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επαναλαμβάνει τη θέση που έλαβε η Κοινότητα   και τα Κράτη Μέλη της στο Γκιμαράες κατόπιν αιτήματος της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας να αναγνωριστεί ως ανεξάρτητο κράτος. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο εκφράζει την ετοιμότητά του να αναγνωρίσει το κράτος αυτό με τα υπάρχοντα σύνορά του, σύμφωνα με τη Δήλωση της 16^ης  Δεκεμβρίου 1991, με όνομα που δεν περιλαμβάνει τον όρο «Μακεδονία».»

Έπειτα, σε δύο ακόμη περιπτώσεις, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αρνήθηκε την αναγνώριση της «Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας» ως ανεξάρτητο έθνος επειδή το όνομα που αιτούντο περιείχε τον όρο «Μακεδονία.» Και σας υπενθυμίζω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση ως πολιτική οντότητα δεν ψήφισε ποτέ την αναγνώριση της Γιουγκοσλαβικής «Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας» ως ανεξάρτητο έθνος. Ο λόγος; Το όνομα με το οποίο αιτούνταν αναγνώριση περιείχε τον όρο «Μακεδονία.»

Κλείνοντας, θα ήθελα να σας υπενθυμίσω τις επίσημες και έντονες ανησυχίες και προειδοποιήσεις που εξέφρασαν το 1992 ο τότε Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο ίδιος Έλληνας Μακεδόνας, και ο τότε Υπουργός των Εξωτερικών της Ελλάδας, Αντώνης Σαμαράς, για την πιθανή ύπαρξη έθνους με ονομασία που θα εμπεριείχε τον όρο «Μακεδονία» στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας.

Στις 3 Ιανουαρίου 1992, τρεις εβδομάδες αφότου το Συμβούλιο της Ευρώπης καθόρισε τις προϋποθέσεις για την αναγνώριση των τότε αποσχισθεισών γιουγκοσλαβικών δημοκρατιών, ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Ελλάδας, Κωνσταντίνος Καραμανλής, απέστειλε επιστολή στον τότε Καγκελάριο της Γερμανίας Χέλμουτ Κόλ, εκφράζοντας την θέση της χώρας του για την πιθανή αναγνώριση της γιουγκοσλαβικής «Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας»  ως νέο έθνος με τον όρο «Μακεδονία.»  Ο Πρόεδρος Καραμανλής έγραψε στον Καγκελάριο Κολ:

«Κύριε Καγκελάριε και αγαπητέ φίλε,»

«Εν όψει των πρόσφατων ανησυχητικών εξελίξεων στα βαλκάνια, θεώρησα χρήσιμο να σας γράψω για να σας εκφράσω την πεποίθησή μου ότι κανείς από τους εταίρους και συμμάχους μας δεν θα ανήχετο οτιδήποτε που θα μπορούσε να βλάψει ή να απειλήσει την Ελλάδα, η οποία είναι και ο μόνος εταίρος και σύμμαχος στην περιοχή αυτή.

Θα ήθελα συγκεκριμένα να επισύρω την προσοχή σας στο θέμα της αναγνωρίσεως της αυτοαποκαλούμενης «Δημοκρατίας της Μακεδονίας». Ένα θέμα που έχει θεμελιώδη σημασία για την Ελλάδα και το οποίο συμβαίνει να γνωρίζω καλλίτερα από κάθε άλλον, αφού είμαι ο ίδιος Μακεδών.

Η Δημοκρατία αυτή δεν έχει κανένα απολύτως δικαίωμα, είτε ιστορικό, είτε εθνολογικό για να χρησιμοποιεί το όνομα Μακεδονία.

Ιστορικό μεν, γιατί οι Σλάβοι, που αποτελούν την πλειοψηφία του σημερινού πληθυσμού της Δημοκρατίας αυτής, εμφανίστηκαν στην ιστορία της περιοχής μόλις τον 6^ο μ.Χ. αιώνα, δηλαδή 1.000 περίπου χρόνια μετά την εποχή που ο Μέγας Αλέξανδρος κατέστησε την Μακεδονία σημαντικό τμήμα του αρχαίου ελληνικού κόσμου.

Και εθνολογικό, γιατί ο πληθυσμός της Δημοκρατίας αυτής αποτελείται από Σλάβους, Αλβανούς, Αθίγγανους και άλλες εθνότητες, όλες βεβαίως σεβαστές, αλλά χωρίς καμμία σχέση με τους Μακεδόνες.

Είναι γνωστόν ότι η Δημοκρατία αυτή, που αποτελούσε το νότιο τμήμα της Γιουγκοσλαβίας, ονομάσθηκε Μακεδονία από τον Τίτο το 1944, τότε δηλαδή που εκείνος και η Μόσχα απέβλεπαν στην έξοδό τους στο Αιγαίο δια του διαμελισμού της Ελλάδος. Και είναι βέβαια αδιανόητο σήμερα, μετά την λήξη του ψυχρού πολέμου, να δοθεί μια ιστορική νομιμοποίηση σε όσους είχαν ή μπορεί να έχουν στο μέλλον τέτοιες βλέψεις.

Για όλους αυτούς τους λόγους, είμαι βέβαιος ότι η Κυβέρνησή σας δεν θα προβεί στην αναγνώριση της Δημοκρατίας αυτής, εάν δεν συμμορφωθεί πλήρως προς όλες τις προϋποθέσεις που υιοθέτησαν ομόφωνα οι υπουργοί των Εξωτερικών στο Συμβούλιο Πολιτικής Συνεργασίας της 16^ης Δεκεμβρίου 1991…»

Στις 26 Φεβρουαρίου του 1992, ο Πρόεδρος Καραμανλής απέστειλε γραπτώς «Οδηγίες» προς τον τότε Υπουργό Εξωτερικών, Αντώνη Σαμαρά, πριν την προγραμματισμένη συνάντηση της 12^ης Μαρτίου 1992, του Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας με τους Ευρωπαίους ομόλογούς του στις Βρυξέλλες, στην οποία θα παρευρισκόταν και ο τότε Υπουργός των Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, Τζέημς Μπέηκερ, προκειμένου να συζητήσουν την πιθανή αναγνώριση των αποσχισθείσων γιουγκοσλαβικών περιφερειών.

Στις «Οδηγίες» του, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας είπε στον Υπουργό των Εξωτερικών, Αντώνη Σαμαρά:

«…Μια τέτοια ενέργεια, αναγνώριση της αποσχισθείσας περιφέρειας της «Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας των Σκοπίων» με όνομα που να εμπεριέχει τον όρο «Μακεδονία», δεν θα αποτελούσε απλώς παραχάραξη της ιστορίας, αφού είναι γνωστό ότι τα Σκόπια δεν έχουν ούτε ιστορικό, ούτε εθνολογικό δικαίωμα να χρησιμοποιούν το όνομα αυτό. Δεν θα αποτελούσε μόνο σφετερισμό της ελληνικής πολιτισμικής κληρονομιάς. Πάνω από όλα θα υπονόμευε την ασφάλεια και την ειρήνη στην περιοχή:

Πρώτον. Διότι θα αποτελούσε μια ιστορική νομιμοποίηση των προσπαθειών που έγιναν, στο πρόσφατο παρελθόν, με πρόσχημα ακριβώς το όνομα Μακεδονία και με σκοπό τον  διαμελισμό της Ελλάδας, δια της αποσπάσεως της Μακεδονίας.

Δεύτερον. Διότι θα δημιουργούσε μια μόνιμη πηγή ανωμαλίας στην περιοχή, αφού τα Σκόπια θα ενθαρρύνοντο να αναπτύξουν περαιτέρω τον εθνικισμό και τον αλυτρωτισμό τους, που καλλιεργούν συστηματικά τα τελευταία 40 χρόνια.

(…)Τα κράτη δεν ζουν μόνο με το σήμερα. Πρέπει να θυμούνται και το χθες για να μη το ξαναζήσουν αύριο.»

Στις 17 Φεβρουαρίου 1992, στην συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών της Ευρώπης στην Λισαβόνα της Πορτογαλίας, ο τότε Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, Αντώνης Σαμαράς, προειδοποίησε τους Ευρωπαίους ομόλογούς του για τους κινδύνους της πιθανής αναγνώρισης της «Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας» με ονομασία που να εμπεριέχει τον όρο «Μακεδονία». Είπε ο τότε Υπουργός Εξωτερικών, Αντώνης Σαμαράς στους Υπουργούς Εξωτερικών της Ευρώπης:

          «Βρίσκομαι εδώ για να συζητήσω ένα θέμα που σε μια απλή ματιά φαίνεται να είναι μια φυσική κατάληξη της διάλυσης του κομμουνιστικού κόσμου – της επιθυμίας μιας Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας να εδραιώσει τη δική της ταυτότητα στον κόσμο. Όμως, εξετάζοντας το θέμα από κοντά, μπορούμε να διακρίνουμε ότι αυτό είναι ένα ζήτημα που μπορεί να προκαλέσει μεγάλες τριβές, διάσπαση, και ανοιχτές συγκρούσεις στην περιοχή μας.

               Για το εάν αυτό θα συμβεί ή όχι, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις αποφάσεις που λαμβάνουμε σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισης αυτού το δύσκολου θέματος. Δεδομένου ότι έχουμε ζήσει την κάθε πτυχή του, θα ήθελα να αφιερώσω λίγο χρόνο για να υποδείξω τους κινδύνους που υπάρχουν. Πώς να τους αποφύγουμε και ποια μέτρα θα μπορούσαν να υιοθετηθούν προκειμένου να προωθηθεί η συνεργασία και η ειρήνη στα Βαλκάνια, παρά η διαίρεση και η σύγκρουση.

               Το θέμα, βέβαια, είναι η επιθυμία αναγνώρισης ενός τμήματος της Γιουγκοσλαβίας που ήταν γνωστό ως διοικητική περιφέρεια του Vardar Banovina, μέχρι την  μετονομασία της σε «Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας» το 1945.

               Ο άνθρωπος που έδωσε στην περιοχή το νέο αυτό όνομα ήταν ο Στρατάρχης Τίτο και ο λόγος που το έκανε ήταν να την χρησιμοποιήσει ως πυρήνα για την προσάρτηση εκείνων των τμημάτων της Βουλγαρίας και της Ελλάδας που κάποτε ήταν η Μακεδονία του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

               (…) Επομένως, το όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας», δεν είναι ένας φόβος που προέρχεται από την φαντασία μας. Συνδέεται με τον τεράστιο πόνο και την δυστυχία του ελληνικού λαού και συνδέεται με ένα σκόπιμο σχέδιο να καταλάβουν τμήματα της χώρας μας που έχουν ελληνική ταυτότητα για περισσότερα από 2.500 χρόνια.

               (…) Για όλα αυτά τα 47 χρόνια από τότε που ο Τίτο δημιούργησε τη «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας», οι ηγέτες της δεν σταμάτησαν ποτέ να προσπαθούν να υπονομεύσουν την εθνική κυριαρχία μας στην ελληνική Μακεδονία, την οποία ονομάζουν Μακεδονία του Αιγαίου και την απεικονίζουν ως «κατεχόμενα» εδάφη που κάποια μέρα θα «απελευθερωθούν».

               (…)Τώρα καταλήγουμε στην τελευταία απαίτηση που ενέκρινε η Κοινότητα τον περασμένο Δεκέμβριο για την αναγνώριση. Τη διαβεβαίωση ότι η Χώρα δεν πρέπει να υιοθετήσει ένα όνομα που να συνεπάγεται εδαφικές αξιώσεις.

Σας διαβεβαιώνω τώρα, ότι η ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας», όχι μόνο συνεπάγεται εδαφικές αξιώσεις επειδή δόθηκε στα Σκόπια πριν από 47 χρόνια, με κύριο σκοπό να αναλάβει τμήματα της Ελλάδας και της Βουλγαρίας, αλλά και τις διαιωνίζει. Γιατί αν υπάρχει χώρα με το όνομα αυτό, δίνεται η εντύπωση ότι ανήκουν σε αυτή και περιοχές άλλων χωρών που φέρουν το ίδιο όνομα.

               Δεν υπάρχει άλλο παιχνίδι. Το όνομα είναι το παιχνίδι. Εάν δεν ήταν για την ονομασία «Μακεδονία», την οποία τα Σκόπια επιχειρούν να μονοπωλήσουν, δεν θα είχαν καμία βάση να προβάλουν οποιεσδήποτε αξιώσεις σε εδάφη άλλων κρατών.»         

Αν κύριε Γενικέ Γραμματέα, οι επίσημες θέσεις και οι ανησυχίες του τότε Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας και του τότε Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας, σχετικά με την χρήση του ονόματος «Μακεδονία» από τους τότε κομμουνιστές ηγέτες των Βαλκανίων, θεωρηθούν μεροληπτικές επειδή προέρχονται από Έλληνες αξιωματούχους, σας παροτρύνω να εξετάσετε προσεκτικά τις ανησυχίες και τις προειδοποιήσεις για την χρήση του ονόματος «Μακεδονία» που εξέφρασε μέσω επίσημης εγκυκλίου, ο τότε Υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, Έντουαρντ Στεττίνιους, στις 26 Δεκεμβρίου 1944. Όταν λίγους μήνες πριν, ο Γιόζιπ Τίτο αποφάσισε να μετονομάσει την Διοικητική Γιουγκοσλαβική Περιφέρεια της «Βαρντάρσκα» σε «Γιουγκοσλαβική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας».

Είπε ο Υπουργός των Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής στους Αμερικανούς διπλωμάτες που υπηρετούσαν στην περιοχή των Βαλκανίων:

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΤΩΝ ΗΠΑΕξωτερικές σχέσεις ΤΟΜΟΣ VIIIΟυάσιγκτον

Μήνυμα προς ενημέρωση

(868.014 / 26 Δεκ. 1944)

               Ο Υπουργός Εξωτερικών προς ορισμένους διπλωματικούς και προξενικούς υπαλλήλους:

               Τα παρακάτω είναι προς πληροφόρηση και γενικές οδηγίες, αλλά όχι για οποιαδήποτε ανάληψη δράσης αυτή τη στιγμή.

               «Το Αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών σημείωσε με μεγάλη ανησυχία τις αυξανόμενες προπαγανδιστικές φήμες και τις ημιεπίσημες δηλώσεις προς όφελος μιας αυτόνομης Μακεδονίας, που προέρχονται κυρίως από τη Βουλγαρία, αλλά και από Γιουγκοσλάβους υποστηρικτές και άλλες πηγές, υπονοώντας ότι η ελληνική επικράτεια θα συμπεριληφθεί στο σχεδιαζόμενο κρατίδιο. “Αυτή η κυβέρνηση θεωρεί τις συζητήσεις περί του μακεδονικού «έθνους», της  Μακεδονικής «Πατρίδας» ή της μακεδονικής «εθνικής συνείδησης» ως αδικαιολόγητη δημαγωγία χωρίς εθνική ή πολιτική υπόσταση και βλέπει την παρούσα αναβίωση ως πιθανό μανδύα για επιθετικές βλέψεις εναντίον της Ελλάδας.                                                           

               Η εγκεκριμένη πολιτική της κυβέρνησης αυτής είναι να αντιτάσσεται σε κάθε αναβίωση του μακεδονικού ζητήματος που σχετίζεται με την Ελλάδα. Το ελληνικό τμήμα της Μακεδονίας κατοικείται σε μεγάλο βαθμό από Έλληνες και ο ελληνικός λαός αντιτίθεται σχεδόν ομόφωνα στη δημιουργία ενός μακεδονικού κρατιδίου. Οι ισχυρισμοί περί σοβαρής ελληνικής συμμετοχής σε οποιαδήποτε τέτοια αναταραχή μπορούν να θεωρηθούν ψευδείς. Η κυβέρνηση αυτή θεωρεί υπεύθυνη κάθε κυβέρνηση ή ομάδα κυβερνήσεων που ανέχεται ή ενθαρρύνει απειλητικές ή επιθετικές πράξεις «μακεδονικών δυνάμεων» κατά της Ελλάδας.

               Το Υπουργείο θα εκτιμούσε κάθε πληροφορία σχετική με αυτό το θέμα, η οποία μπορεί να πέσει στην αντίληψή σας.»

ΣΤΕΤΤΙΝΙΟΥΣ

Κύριε Γενικέ Γραμματέα, υπάρχει μόνο μία μόνιμη λύση στη διαμάχη για το όνομα «Μακεδονία». Και αυτή είναι να δώσουν τα Ηνωμένα Έθνη στην «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας – FYROM» ένα όνομα πιο κατάλληλο στην εθνοτική σύνθεση των κατοίκων της. Όνομα της επιλογής τους. Η σημερινή προσωρινά ονομαζόμενη «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας – FYROM» δεν θα μπορέσει να διαβιώσει ειρηνικά και μόνιμα με τον όρο «Μακεδονία» στο όνομά της.

Κύριε Γενικέ Γραμματέα, το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών πρέπει να κατανοήσει ότι η σημερινή «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας – FYROM» βρίσκεται στη γεωγραφική περιοχή της περιφέρειας «Βαρντάρσκα» της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Η περιοχή «Βαρντάρσκα» της πρώην Γιουγκοσλαβίας δεν είναι η Μακεδονία. Ποτέ δεν ήταν. Και οι κάτοικοι της «Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας – FYROM» δεν είναι Μακεδόνες. Δεν ήταν ποτέ. Έτσι, τα Ηνωμένα Έθνη αναγνωρίζοντας οριστικά ένα νέο έθνος με τον όρο «Μακεδονία» στο όνομά του, δίπλα στην ελληνική περιφέρεια της Μακεδονίας, καθίστανται άμεσος συνεργός σε μια καταφανή στρέβλωση της παγκόσμιας ιστορίας.

Κύριε Γενικέ Γραμματέα, οι κάτοικοι της σημερινής «Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας – FYROM» ισχυρίζονται ότι είναι Σλαβομακεδόνες, όσο οξύμωρο μπορεί να ακούγεται αυτό το νέο εθνικό κατασκεύασμα. Αλλά ο Βασιλιάς Φίλιππος της Μακεδονίας, ο πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου και ο Αριστοτέλης, ο μεγάλος φιλόσοφος και δάσκαλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ήταν Μακεδόνες Έλληνες. Δεν ήταν Σλαβομακεδόνες. Αυτά είναι αδιαμφισβήτητα ιστορικά γεγονότα. Παραθέτω σε εσάς, στα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας και στα μέλη της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, δυο ακόμη αδιαμφισβήτητα ιστορικά γεγονότα.

Είναι αδιαμφισβήτητο ιστορικό γεγονός ότι τα επιτεύγματα της ιστορικά λαμπρής «Ελληνιστικής Περιόδου» (323 – 30 π.Χ.), δεν επιτεύχθηκαν από τους προγόνους της σημερινής «Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας – FYROM». Τα επιτεύγματα ήταν του αρχαίου πολιτισμένου κόσμου που δημιούργησε ο Μέγας Αλέξανδρος, Βασιλιάς της Μακεδονίας. Και είναι ιστορικά καταγεγραμμένο γεγονός ότι ήταν ο Έλληνας Μακεδόνας Βασιλιάς Μέγας Αλέξανδρος, ο πρώτος παγκόσμιος ηγέτης που δήλωσε την δέσμευσή του για φυλετική ισότητα, για θρησκευτική ανοχή και για ειρηνική συνύπαρξη των λαών.

Κύριε Γενικέ Γραμματέα, ο Μέγας Αλέξανδρος έκανε τις ιστορικές δηλώσεις του για φυλετική ισότητα, για θρησκευτική ανοχή και για ειρηνική συνύπαρξη περισσότερο από 2000 πριν αυτές οι λέξεις ειπωθούν από τον Πρόεδρο Αβραάμ Λίνκολν, τον Μαχάτμα Γκάντι, και τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Στο Συμπόσιο που έλαβε χώρα στην αρχαία πόλη της Ώπης, στην σημερινή Γιάφα του Ισραήλ, ενώπιων 9000 αξιωματούχων και προυχόντων κάθε φυλής, Ελλήνων – Περσών και Μήδων, ο Μέγας Αλέξανδρος διακήρυξε το όραμά του για το μέλλον, με τον «Όρκο»:

«Τώρα που οι πόλεμοι έχουν τελειώσει, σας εύχομαι να ευτυχήσετε με την Ειρήνη. Όλοι οι θνητοί, απ’εδώ και πέρα να ζήσουν σαν ένας λαός, μονοιασμένοι για την κοινή προκοπή.

Να θεωρείτε την Οικουμένη Πατρίδα σας, με Κοινούς Νόμους, όπου θα κυβερνούν οι άριστοι, ανεξαρτήτως φυλής.

Δεν χωρίζω τους ανθρώπους, όπως κάνουν οι στενόμυαλοι, σε Έλληνες και Βαρβάρους. Δεν με ενδιαφέρει η καταγωγή των πολιτών, ούτε η ράτσα που γεννήθηκαν.

Τους καταμερίζω μ’ ένα μόνο κριτήριο, την Αρετή. Για μένα, κάθε καλός Ξένος, είναι Έλληνας και κάθε κακός Έλληνας, είναι χειρότερος από Βάρβαρο.

Αν ποτέ σας παρουσιαστούν διαφορές, δεν θα καταφύγετε στα όπλα, παρά θα τις λύσετε ειρηνικά. Στην ανάγκη θα σταθώ εγώ διαιτητής σας.

Τον ΘΕΟ, δεν πρέπει να τον νομίζετε ως αυταρχικό κυβερνήτη, αλλά ως κοινό ΠΑΤΕΡΑ όλων, ώστε η διαγωγή σας να μοιάζει με τη ζωή που κάνουν τ’αδέλφια στην οικογένεια.

Από μέρους μου, θεωρώ όλους, ΙΣΟΥΣ, λευκούς και μελαμψούς. Και θα ήθελα να μην είστε μόνο υπήκοοι της κοινοπολιτείας μου, αλλά μέτοχοι, όλοι συνέταιροι.

Όσο περνάει από το χέρι μου, θα προσπαθήσω να συντελεσθούν αυτά που υπόσχομαι. Κρατήστε αυτό τον όρκο που κάναμε απόψε μαζί, ως σύμβολο αγάπης.»

Κύριε Γενικέ Γραμματέα, ο Μακεδών Βασιλιάς Μέγας Αλέξανδρος, μίλησε στους 9000  προύχοντες και αξιωματούχους που ήταν παρόντες στην Ώπη στην Ελληνική γλώσσα. Ο Μέγας Αλέξανδρος δεν διακήρυξε τον «Όρκο» του στην Ώπη το 324 π.Χ. στο ψευδό- Σλάβο-Μακεδονικό γλωσσικό παρασκεύασμα που δημιουργήθηκε το 1945. Θα ήταν διεθνές ιστορικό έγκλημα και διεθνής πολιτιστική πλαστογραφία εάν τα Ηνωμένα Έθνη αποφασίσουν συλλογικά να αναγνωρίσουν οριστικά την Γιουγκοσλαβική Διοικητική Περιοχή της «Βαρντάρσκα» ως ανεξάρτητο κράτος με τον όρο «Μακεδονία» στην ονομασία του σε οποιαδήποτε μορφή. Και να δώσουν ως κληρονομιά τα επιτεύγματα της Ελληνιστικής Περιόδου και τον «Όρκο» του Μεγάλου Αλεξάνδρου σε αυτούς που παριστάνουν τους Μακεδόνες. Αυτούς που ο Στρατηγός Γιόσιπ Τίτο αποφάσισε να βαφτίσει ως Μακεδόνες το 1944.

Από ό, τι γνωρίζω, κύριε Γενικέ Γραμματέα, τα Ηνωμένα Έθνη έχουν ιδρυθεί με σκοπό την πρόληψη των συγκρούσεων και την προώθηση της ειρήνης. Εύχομαι και πιστεύω ότι τα Ηνωμένα Έθνη θα ανταποκριθούν στην θεμελιώδη αποστολή τους σχετικά με την διαμάχη για το όνομα «Μακεδονία».

Με σεβασμό,

{Υπογραφή}

Κρις Σπύρου

Κοινοποίηση:

Αξιότιμο Ντόναλντ Τραμπ – Πρόεδρο Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής

Αξιότιμο Μάικ Πενς – Αντιπρόεδρο Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής

Αξιότιμο Ρεξ Τίλερσον – Υπουργό Εξωτερικών Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής

Αξιότιμη Nikki Haley – Πρέσβειρα Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, Ηνωμένα Έθνη

Αξιότιμο Σι Τσινπίνγκ – Πρόεδρο Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας

Αξιότιμο Γουάνγκ Γι – Υπουργό Εξωτερικών Κίνας

Αξιότιμο Πρέσβης MA Zhaoxu – Πρέσβη Κίνας, Ηνωμένα Έθνη

Αξιότιμο Βλαντίμιρ Πούτιν – Πρόεδρο Ρωσικής Ομοσπονδίας

Αξιότιμο Σεργκέι Λαβρόφ – Υπουργό Εξωτερικών Ρωσίας

Αξιότιμο Nebenzia Vassily Alekseevich – Πρέσβη Ρωσίας, Ηνωμένα Έθνη

Αξιότιμη Τερέζα Μέι – Πρωθυπουργό Ηνωμένου Βασιλείου

Αξιότιμο Μπόρις Τζόνσον – Υπουργό Εξωτερικών Ηνωμένου Βασιλείου

Αξιότιμη Κάρεν Ελίζαμπεθ Πίρς – Πρέσβειρα Ηνωμένου Βασιλείου, Ηνωμένα Έθνη

Αξιότιμο Εμανουέλ Μακρόν, Πρόεδρο Γαλλικής Δημοκρατίας

Αξιότιμο Ζαν Ιβ Λε Ντριάν – Υπουργό Εξωτερικών Γαλλίας

Αξιότιμο François Delattre – Πρέσβη Γαλλίας, Ηνωμένα Έθνη

Αξιότιμο Μάθιου Νίμιτς – Ειδικό διαμεσολαβητή του ΟΗΕ για την διαφορά για το όνομα της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας

Αξιότιμο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ – Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

Αξιότιμη Φεντερίκα Μογκερίνι – Ύπατη Εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας

Πρόεδρο Ελληνικής Δημοκρατίας, Κύριο Προκόπη Παυλόπουλο

Πρωθυπουργό, Κύριο Αλέξη Τσίπρα

Πρόεδρο της Βουλής, Κύριο Νίκο Βούτση

Πρώην Πρωθυπουργό, Κύριο Κώστα Καραμανλή

Πρώην Πρωθυπουργό Κύριο Αντώνη Σαμαρά

Αρχιεπίσκοπο Αθηνών, κ.κ. Ιερώνυμο και Μέλη της Ιερά Συνόδου.

Αρχηγό Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και Πρόεδρος της ΝΔ., Κύριο Κυριάκο Μητσοτάκη

Υπουργό Εξωτερικών, Κύριο Νίκο Κοτζιά

Υπουργό Εθνικής Άμυνας, Κύριο Πάνο Καμμένο

Πρόεδρο Χρυσής Αυγής, Κύριο Νικόλαο Μιχαλολιάκο

Πρόεδρο Δημοκρατικής Συμπαράταξης, Κυρία Φώφη Γεννηματά

ΚΚΕ Γενικό Γραμματέα, Κύριο Δημήτρη Κουτσούμπα

Πρόεδρο Κόμματος «Το Ποτάμι», Κύριο Σταύρο Θεοδωράκη

Πρόεδρο Ανεξαρτήτων Ελλήνων, Κύριο Πάνο Καμμένο

Πρόεδρο Ενώσεως Κεντρώων, Κύριο Βασίλη Λεβέντη

Όλα τα Μέλη του Κοινοβουλίου

Αρχηγό ΓΕΕΘΑ, Ναύαρχο Ευάγγελο Αποστολάκη

Πρώην Υπουργό, Κύριο Στέλιο Παπαθεμελή

Ελληνικά Σωματεία και Οργανισμοί στην Αμερική και στον Καναδά

 Μας το έστειλε ο αγαπητός Φίλος  stergios

http://arxaiaithomi.gr/