ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ

1 comment to ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΕΠΙΒΟΛΛΗΣ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ.

• Η ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΓΙΑΓΙΑ

  4 Αυγούστου 2018 at 01:12 · Απάντηση

  Παρασκευή, 3 Αυγούστου 2018
  ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: ΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ ΑΤΤΙΚΗΣ, ΣΕ ΘΕΣΕΙΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ, ΝΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΟΥΝ ΑΦΓΑΝΟΥΣ, ΓΕΩΡΓΙΑΝΟΥΣ, ΠΑΚΙΣΤΑΝΟΥΣ, ΙΝΔΟΥΣ, ΑΙΓΥΠΤΙΟΥΣ, ΑΖΕΡΜΠΑΪΤΖΙΑΝΟΥΣ, ΙΡΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΡΑΒΕΣ ΓΕΝΙΚΩΣ..!!
  .
  https://1.bp.blogspot.com/-0o_8-CdgptY/W2QNg4t2X8I/AAAAAAAALgI/ZDDkaPjY1Q8nN_DsIalVWc-lpYff8-Z3gCLcBGAs/s1600/allodapoi.JPG

  .
  Σημείωση Διόδοτου: Ήρθε στο ημέηλ μας, τρομακτική φωτοτυπία εγκυκλίου, εξακριβωμένης γνησιότητος…
  .
  https://3.bp.blogspot.com/-PXms5Q2f0xg/W2QmCAJXlnI/AAAAAAAALgw/TcQ96RZsEA8kZ6EgJzDj5jkqGXpIc31JQCLcBGAs/s640/%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25B3%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25AEx.JPG

  .

  .
  https://1.bp.blogspot.com/-FIDOEPkrNzM/W2QmI4_NnAI/AAAAAAAALg0/GpX9QQSFadkWZiNOUR7L5Zj3qRR70TamQCLcBGAs/s1600/%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25B3%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25AEc.JPG
  .

  .

  Ο αναγνώστης που μάς έστειλε το έγγραφο, φωτογράφισε δύο σελίδες, ενώ τού δινόταν η άδεια μόνο να το δει εφόσον το απαίτησε.

  Ναι, καλά καταλάβατε.. είναι έγγραφο-εγκύκλιος διανεμηθέν προς ενημέρωση υπαλλήλων του Δήμου Αθηναίων, οι οποίοι υπάλληλοι θα υποδεχτούν κάποια στιγμή τους νέους τους “συναδέλφους” 8μηνης σύμβασης. Κι όταν ακούτε για σύμβαση περιορισμένου χρόνου στους δήμους, να είστε σίγουροι, και ειδικά λόγω του ότι δεν πρόκειται για Έλληνες, ότι θα εξελιχτεί σε σύμβαση αορίστου χρόνου και στο τέλος σε μονιμότητα.

  Λογικά και εκ πρώτης όψεως οι διορισμοί αυτοί αφορούν όλους.. και Έλληνες. Εσείς γνωρίζετε πολλούς Έλληνες να μιλούν αραβικά και δη διαλέκτους* ;…
  Οπότε όλες αυτές οι εθνικότητες που αναγράφονται στον τίτλο, και ειδικά άτομα των εθνικοτήτων αυτών που διαμένουν περισσότερο από 3 χρόνια στην Ελλάδα και γνωρίζουν ήδη αρκετά καλά να μιλούν ελληνικά, τον έχουν στο τσεπάκι τον διορισμό.

  ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΥΠΟΨΙΝ ΣΑΣ ΟΤΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΟΥΣΤΙΚΑ ΠΡΟΤΖΕΚΤ, τα “και καλά” συνχρηματοδοτούμενα από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, ..ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΕΠΙ ΚΟΥΛΗ…

  ΚΩΣΤΑΣ-ΤΑΥΡΟΣ, 3/8/2018

  https://diodotos-k-t.blogspot.com/2018/08/blog-post_3.html

  Παρασκευή, 3 Αυγούστου 2018
  Η εβραιο-κομμουνιστική δικτατορία της Ελλάδος θέλει να τους κάνει και δημοσίους υπαλλήλους… η Ιταλία ούτε από τα καράβια δεν τους αφήνει να κατέβουν, μέχρι να αποπλεύσουν για Λιβύη.

  Μετάφραση: “Η Λιβυκή Ακτοφυλακή έχει σώσει 611 μετανάστες μόνο τις τελευταίες ώρες. Οι ΜΚΟ και οι έμποροι χάνουν την επιχείρησή τους; Ας επιμείνουμε σε αυτό! ”

  Παρασκευή, 3 Αυγούστου 2018
  Επαναστάτησε: Η Ιταλία στέλνει τους διασωθέντες μετανάστες πίσω

  © AP Photo / Olmo Calvo
  Μια βάρκα με μετανάστες όχι μακριά από τις Λιβυκές ακτές

  Βλαντιμίρ Ardaev, Σχολιαστής στο RIA Novosti
  Η πολιτική των ανοικτών θυρών στην Ιταλία τελειώνει: Από το ναυάγιο στη Μεσόγειο θάλασσα οι μετανάστες σώθηκαν , αλλά στάλθηκαν μακριά από την Ευρωπαϊκή ακτή-στη Λιβύη. Η Ρώμη δεν αποκρύπτει την απόρριψη της μεταναστευτικής πολιτικής των Βρυξελλών. Μια πρόσφατη ταραχή σε ένα από τα Ιταλικά πλοία με πρόσφυγες τρόμαξε τους Ιταλούς πολύ περισσότερο από τις απειλές των Ευρωπαίων αξιωματούχων.

  Σκάνδαλο με περίπλοκο ζήτημα
  Την τελευταία ημέρα του Ιουλίου, τα Ιταλικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι στο ρυμουλκό Asso επιβιβάστηκαν τα 108 άτομα που είχαν υποστεί μια καταστροφή σε ένα γεμάτο πλοίο στη Μεσόγειο Θάλασσα, – οι μετανάστες ήταν από Αφρικανικές χώρες και παραδόθηκαν στο λιμάνι της πρωτεύουσας της Λιβύης, Τρίπολη, όχι όμως στην Ιταλία. Ο ηγέτης του «Ιταλικού αριστερού» κόμματος Nicola Fratojanni το ονόμασε «κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου». Με αυτό συμφώνησε και η Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους πρόσφυγες.
  Σύμφωνα με τους παγκοσμίως αναγνωρισμένους κανόνες, το πλοίο έπρεπε να μεταφέρει τους ανθρώπους σε μια χώρα όπου δεν θα κινδύνευαν . Η Λιβύη δεν θεωρείται ασφαλής.

  Stiamo raccogliendo tutte le informazioni necessarie sul caso del rimorchiatore italiano #AssoVentotto che avrebbe riportato in #Libia 108 persone soccorse nel Mediterraneo. La Libia non è un porto sicuro e questo atto potrebbe comportare una violazione del diritto internazionale pic.twitter.com/cxdSH0JLAx
  — UNHCR Italia (@UNHCRItalia) 31 Ιουλίου 2018

  Η Ιταλική κυβέρνηση έσπευσε να βεβαιώσει ότι οι επίσημες αρχές δεν απαίτησαν να στείλουν τους πρόσφυγες στη Λιβύη. Το ρυμουλκό, αν και Ιταλικό, εξυπηρετεί τη μικτή Λιβυκή-Ιταλική πλατφόρμα πετρελαίου και έλαβε όλες τις παραγγελίες από τη Λιβυκή πλευρά. Επιπλέον, υπήρχαν εκπρόσωποι της Ακτοφυλακής της Λιβύης επί του σκάφους-που το διέταξαν.

  Ο ιδιοκτήτης του πλοίου, μια υπεράκτια εταιρεία Augusta offshore επιβεβαίωσε επίσης ότι ο καπετάνιος του ρυμουλκού υπάγεται αποκλειστικά στη Λιβύη. Πήρε τους ανθρώπους από το σκάφος, που βρέθηκαν σε ένα μίλι και μισό (περίπου 2,8 χιλιόμετρα) από την πλατφόρμα και σε 57 μίλια (περίπου 106 χιλιόμετρα) από την ακτή της Λιβύης, και πήρε την πορεία προς την Τρίπολη.

  Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν συμφώνησε με τα επιχειρήματα των Ιταλών Υπουργών, θέτοντας την ευθύνη για παραβίαση των κανόνων του διεθνούς δικαίου στην Ιταλία. Καθώς ήταν το πεπρωμένο των ανθρώπων που σώθηκαν στη θάλασσα, ο καπετάνιος του πλοίου έπρεπε να ψάξει για ένα μέρος για να τους παραδώσει και να φροντίσει μόνο εκεί όπου η ζωή δεν απειλείται και ακόμη και οι βασικές απαιτήσεις για την ποιότητα των τροφίμων, της στέγασης και της υγειονομικής περίθαλψης παρατηρούνται.

  Το σκάνδαλο συνεχίζει να ξεδιπλώνεται . Ο ΟΗΕ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ερευνούν. Ωστόσο, αυτό δεν είναι το πρώτο περιστατικό, το οποίο δείχνει ότι η Ιταλία δεν προτίθεται να πλεύσει στην ίδια βάρκα με την Ευρωπαϊκή Ένωση, η μεταναστευτική πολιτική της οποίας έχει φέρει πολλά προβλήματα σε αυτό το κράτος.

  Η εξέγερση των καταδικασμένων
  Στα τέλη Ιουνίου, η Λιβύη καθιέρωσε τη δική της ζώνη έρευνας και διάσωσης στη Μεσόγειο θάλασσα, τόσο σε εδαφικά όσο και σε διεθνή ύδατα. Ο Ιταλός υπουργός Εσωτερικών Ματέο Salvini το υποστήριξε θερμά.

  “Η Λιβυκή Ακτοφυλακή έχει σώσει 611 μετανάστες μόνο τις τελευταίες ώρες. Οι ΜΚΟ και οι έμποροι χάνουν την επιχείρησή τους; Ας επιμείνουμε σε αυτό! “έγραψε στο Facebook.

  Η Ιταλία προκλητικά δεν επιτρέπει τα πλοία με τους μετανάστες στα λιμάνια της και δεν επιτρέπει την αποβίβαση στην ξηρά. Κατά το πρώτο δεκαπενθήμερο του Ιουλίου, ο Salvini απαγόρευσε σε 67 πρόσφυγες για να πάνε στην ξηρά της Σικελίας. Αυτό συνέβη όταν μετανάστες από το Σουδάν και την Γκάνα επαναστάτησαν σε ένα άλλο Ιταλικό Πλοίο, απαιτώντας ότι οι γυναίκες και τα παιδιά τους να μεταφερθούν στην Ιταλία και όχι να αποβιβάζονται στις ακτές της Λιβύης.
  Η ομάδα έπρεπε να κλειδωθεί στην καμπίνα του καπετάνιου, περιμένοντας την Ιταλική Ακτοφυλακή.

  Στη Ρώμη συζητούνται τώρα τρεις επιλογές: να επιτραπεί αμέσως στους μετανάστες να πάνε βαθιά στην Ευρώπη, να τους στείλουν στη Λιβύη ή να αποφασίσουν να χορηγήσουν άσυλο απευθείας στο πλοίο. Υπήρξαν ήδη αρκετές περιπτώσεις κατά τις οποίες οι Ιταλικές αρχές απαγόρευσαν στους κυβερνήτες να συμμετάσχουν στη διάσωση των προσφύγων.

  Πρέπει να σημειωθεί ότι η κυβέρνηση της Ιταλίας έχει ήδη λάβει τέτοια μέτρα. Έτσι, τον Μάιο του 2009, όταν ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι ήταν πρωθυπουργός της χώρας, η Ιταλική οικονομική φρουρά και τα σκάφη της ακτοφυλακής υπέκλεψαν τρία σκάφη στην περιοχή έρευνας και διάσωσης της Μάλτας, τα οποία είχαν 200 πρόσφυγες από τη Σομαλία και Ερυθραία. Όλοι μεταφέρθηκαν στα πολεμικά πλοία και πήγαν στη Λιβύη. Σχεδόν τρία χρόνια αργότερα, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Στρασβούργο κατηγόρησε την Ιταλία ότι η απάνθρωπη μεταχείριση των προσφύγων χρεώνει χρηματική αποζημίωση υπέρ των θυμάτων.[1]

  © REUTERS / Tony Gentile
  Διαμαρτυρία δράση κατά της μεταναστευτικής πολιτικής της κυβέρνησης στη Ρώμη, Ιταλία. 18 Ιουλίου 2018

  Χρόνια προβλήματα

  Το 2014, μετανάστες από τη Μέση Ανατολή και την Αφρική σπεύδουν στην Ευρώπη. Μέχρι σήμερα, περισσότεροι από 650.000 άνθρωποι έχουν αποβιβαστεί στην Ιταλική ακτή-κυρίως μετά τη διάσωση από τις ακτές της Λιβύης. Ο ΟΗΕ εκτιμά ότι μόνο αυτό το έτος, περίπου χίλιοι πρόσφυγες πέθαναν στη Μεσόγειο.

  Τον Σεπτέμβριο του 2015, εν μέσω της μεταναστευτικής κρίσης, η Ευρωπαϊκή Ένωση υιοθέτησε ένα διετές πρόγραμμα διευθέτησης λαθρομεταναστών από την Ιταλία και την Ελλάδα-τότε ήταν περίπου 160.000 άτομα. Όλες οι χώρες της ΕΕ έπρεπε να τους φιλοξενήσουν, σύμφωνα με τις εγκεκριμένες ποσοστώσεις. Το πρόγραμμα έχει αποτύχει: από 160.000 άτομα έχουν εγκατασταθεί λιγότερο από 30.000 άτομα.

  Από την αρχή, το πρόγραμμα μετανάστευσης, ο κύριος ιδρυτής του οποίου ήταν η καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ, τέθηκε σε όλη την αντίσταση ενός αριθμού κρατών μελών της ΕΕ. Το Βίσεγκραντ Four (Ουγγαρία, Τσεχική Δημοκρατία, Σλοβακία και Πολωνία),
  αντιτάχθηκαν στην πρόταση, η Φινλανδία απέσχε από την ψηφοφορία.
  Παρά το γεγονός ότι το ΕΔΑΔ απέρριψε το αίτημα της Ουγγαρίας και της Σλοβακίας για την κατάργηση των ποσοστώσεων, στο Βίσενγκραντ αρνήθηκαν συμμορφωθούν με την απόφαση της ΕΕ και να δεχθούν πρόσφυγες.
  Πολλές άλλες χώρες δεν εξέφρασαν τον ενθουσιασμό τους.
  Οι νέες πρωτοβουλίες των Ευρωπαίων αξιωματούχων για την επανεγκατάσταση των υπόλοιπων μεταναστών στην Ιταλία και την Ελλάδα δεν βρίσκουν επίσης υποστήριξη.

  Ο Ιταλός πρωθυπουργός Τζουζέπε Κόντι,[2] σύμφωνα με τα δυτικά ΜΜΕ, απέστειλε επιστολή στον επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ και τον Πρόεδρο της ΕΕ Ντόναλντ Τουσκ ότι η χώρα του δεν προτίθεται να επιλύσει τα προβλήματα ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ένωσης από μόνη της.

  Σύμφωνα με την Eurostat, μόνο σε 2015-2016 χρόνια τα σύνορα της ΕΕ διέσχισαν παράνομα περίπου 3.000.000 άτομα, και αυτή η “ήσυχη εισβολή” συνεχίζεται.

  Αναφορές
  1. https://roseurosud.org/r/st-3/postanovlenie-espch-khirsi-dzhamaa-i-drugie-protiv-italii
  2. https://rp-online.de/politik/ausland/italien-salvini-blockiert-gerettete-migranten-im-mittelmeer_aid-23937665

  https://ria.ru

  πηγή

  https://diodotos-k-t.blogspot.com/2018/08/blog-post_50.html
  450 άτομα σε πλοία: οΣαλβίνι μπλοκάρει ξανά τους μετανάστες στη Μεσόγειο

  Ρώμη Και πάλι, ξεκινάει ένα ανθρωπιστικό δράμα στη Μεσόγειο: για άλλη μια φορά, 450 διασωθέντες μεταναστεύουν σε πλοία. Η κυβέρνηση της Ιταλίας δεν αποκλίνει από τη σκληρή πορεία της για το ζήτημα των προσφύγων. Αντ ‘αυτού, ο υπουργός Εσωτερικών θέλει να στείλει ανθρώπους πίσω στη Λιβύη.
  Η Ιταλία αρνήθηκε και πάλι να δεχτεί μετανάστες που διασώθηκαν στη Μεσόγειο και ζήτησε υποστήριξη από την ΕΕ. Αυτή τη φορά είναι περίπου 450 άτομα που πήγαν με ένα ξύλινο σκάφος στις ακτές των ιταλικών νησιών και το Σάββατο παραλήφθηκαν με ένα ιταλικό πλοίο και ένα πλοίο Frontex. Ο άκρως δεξιός υπουργός Εσωτερικών Matteo Salvini έφερε ακόμη μια μεταφορά επιστροφής στη Λιβύη στη συνομιλία.
  Η Ιταλία δεν ήταν πλέον πρόθυμος να δεχτεί μόνο ένα πρόβλημα που αφορά όλες τις χώρες της ΕΕ, ο πρωθυπουργός Giuseppe Conte έγραψε το Σάββατο σε επιστολή του προς τον Πρόεδρο της Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ και τον πρόεδρο Ντόναλντ Τουσκ, όπως ένας κυβερνητικός εκπρόσωπος επιβεβαίωσε. Ένας εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δήλωσε στις Βρυξέλλες ότι η επιστολή δεν έχει ακόμη φτάσει.
  Για να αυξήσετε την πίεση των εταίρων της ΕΕ για τη μετανάστευση, η νέα κυβέρνηση της ξενοφοβικής Λίγκας και λαϊκιστική Κίνημα Πέντε Αστέρων είχαν επανειλημμένα μπλοκάρει σκάφη έσωσαν μετανάστες στη θάλασσα κατά τις τελευταίες εβδομάδες. Οι οργανώσεις βοήθειας δεν έγιναν δεκτοί στα λιμάνια της χώρας.
  Ο Σαλβίνι επαναβεβαίωσε το Σάββατο σε τηλεφωνική συνομιλία με τον Κόντε ότι ήθελε να απορρίψει τους μετανάστες. Σύμφωνα με την διαθήκη του, θα πρέπει να τη Μάλτα «ή ακόμα καλύτερα (μετά) της Λιβύης» έρχονται, είπε σύμφωνα με στοιχεία της Λίγκας κύκλους Conte στο τηλεφώνημα.
  Κυβερνητικοί αξιωματούχοι ανέφεραν ότι η κυβέρνηση συζητά επί του παρόντος τρεις επιλογές που θα μπορούσαν να λύσουν τον αποκλεισμό. Είτε οι επιζώντες θα διανεμηθούν «χωρίς καθυστέρηση» στα κράτη της ΕΕ. Οργανώστε τον επαναπατρισμό των ανθρώπων στη Λιβύη σε συνεννόηση με τις τοπικές αρχές. Ή εξετάστηκε στο πλοίο εάν οι μετανάστες είχαν δικαίωμα ασύλου.
  Διαφορά μεταξύ της Μάλτας και της Ιταλίας

  Η ιταλική κυβέρνηση λέει όχι:πλοίο με 450 μετανάστες από τις ευρωπαϊκές ακτές
  •
  •
  Λόγω της πρόσφατης περίπτωσης διάσωσης στη θάλασσα, είχε επανέλθει στη διαμάχη μεταξύ Ιταλίας και Μάλτας. Ο Σαλβίνι είπε την Παρασκευή ότι το σκάφος βρισκόταν στα ύδατα της Μάλτας, οπότε η Μάλτα θα έπρεπε να το φροντίσει. Ένας εκπρόσωπος της κυβέρνησης στη Βαλέτα δήλωσε ότι το σκάφος ήταν 53 ναυτικά μίλια από τη Λαμπεντούζα και 110 ναυτικά μίλια μακριά από τη Μάλτα όταν ενημερώθηκε ο σταθμός της Μάλτας. Η Μάλτα δεν είχε εξουσία να δώσει οδηγίες.
  Σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων Ansa, οκτώ γυναίκες και παιδιά είχαν ήδη μεταφερθεί στην Λαμπεντούζα από την ιταλική ακτοφυλακή λόγω της κατάστασης της υγείας τους. Δεδομένης της αμφιβολίας σχετικά με το τι πρέπει να συμβεί σε άλλους μετανάστες, πήρε πίσω το Σάββατο ότι η υπόθεση θα μπορούσε να είναι μια νέα εξέλιξη.
  Οι άνθρωποι ταξίδευαν με πλοίο, το οποίο σύμφωνα με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ήταν ένα μεγάλο αλιευτικό σκάφος, το οποίο έπρεπε να ξεκινήσει από τη Λιβύη. Για μεγάλο χρονικό διάστημα, κυρίως φουσκωτά φουσκωτά και φορτηγίδες έχουν φύγει από τη χώρα του εμφυλίου πολέμου, καθιστώντας την διέλευση στην Ιταλία σχεδόν αδύνατη.
  Οι Ιταλοί σχολιαστές είπαν ήδη το Σάββατο ότι η “Διαδρομή προς Λαμπεντούζα” θα είναι ανοικτή πάλι. Τα ρυμουλκά θα ανταποκρίνονταν στις πρόσφατες εξελίξεις στη διάσωση, έγραψε το “La Repubblica”. Επί του παρόντος δεν υπάρχουν ιδιωτικές υπηρεσίες θαλάσσιας διάσωσης στη Μεσόγειο, οι οποίες θα φέρνουν τους μετανάστες από σκάφη που δεν είναι αξιόπιστα.
  Το «σπάσιμο του πολιτισμού στα ευρωπαϊκά εξωτερικά σύνορα» πρέπει να τερματιστεί, σύμφωνα με ένα μήνυμα, δήλωσε ο αναπληρωτής εθνικός ηγέτης των Πρασίνων, Τζάμιλα Σάφερ. Όσο δεν υπάρχουν νομικές οδοί διαφυγής, οι άνθρωποι θα αναγκαστούν να συνεχίσουν να διακινδυνεύουν τη ζωή τους στη Μεσόγειο.
  https://rp-online.de/politik/ausland/italien-salvini-blockiert-gerettete-migranten-im-mittelmeer_aid-23937665
  ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΔΑΔ
  Απόφαση της ΕΔΑΔ Hirsi Jamaah και λοιποί κατά Ιταλίας – Περίληψη
  Ημερομηνία: 23/02/2012. Αριθμός καταγγελίας: 27765/09. Άρθρα της Σύμβασης: 3,13, Άρθρο 4 του Πρωτοκόλλου Αρ. 4. Επίπεδο Σημασίας: Η συλλογή είναι υψηλή.
  Η κατώτατη γραμμή: ο αιτών ισχυρίστηκε, μεταξύ άλλων, ότι κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, οι ιταλικές αρχές δεν έχουν κοινοποιήσει στον προορισμό τους και δεν λαμβάνουν μέτρα για να προσδιορίσει την ταυτότητά τους
  Δικαιωμάτων του Ανθρώπου το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στις 23 Φεβρουαρίου 2012 στην περίπτωση της «Hirsi Jamaa και λοιποί κατά Ιταλίας» [Hirsi Jamaa και άλλοι κατά. Ιταλία] [Μεγάλο Μέγαρο] (καταγγελία αριθ. 27765/09)
  Ενημερωτικό δελτίο σχετικά με τη νομολογία του Δικαστηρίου N149
  Ιανουάριος 2012
  Δικαιωμάτων του Ανθρώπου το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στις 23 Φεβρουαρίου 2012 στην περίπτωση της «Hirsi Jamaa και λοιποί κατά Ιταλίας» [Hirsi Jamaa και άλλοι κατά. Ιταλία] [Μεγάλο Μέγαρο] (καταγγελία αριθ. 27765/09)
  Άρθρο 3
  Εκδίωξη
  Επιστροφή των μεταναστών συλλαμβάνονται στην ανοικτή θάλασσα, στη χώρα otpravleniya.Dopuscheno παραβίαση.
  Άρθρο 13
  Απουσία ένδικων μέσων για τους μετανάστες που αλιεύθηκαν στην ανοικτή θάλασσα και επέστρεψαν στη χώρα αναχώρησης. Έχει διαπραχθεί μια παραβίαση.
  Άρθρο 4 του Πρωτοκόλλου αριθ. 4
  Η απαγόρευση της συλλογικής απέλασης αλλοδαπών
  Επιστροφή των μεταναστών που παρακρατήθηκαν στην ανοικτή θάλασσα στη χώρα αναχώρησης. Πρέπει να εφαρμοστεί το άρθρο 4 του πρωτοκόλλου αριθ. 4. υπήρξε παραβίαση.
  Γεγονότα
  Οι ενάγοντες είναι έντεκα Σομαλοί και δεκατρείς υπήκοοι της Ερυθραίας. Είχαν μέρος σε μια ομάδα περίπου διακόσιων ατόμων που έφυγαν από τη Λιβύη το 2009 σε τρία πλοία για να φτάσουν στην ιταλική ακτή. Στις 6 Μαΐου 2009, όταν τρία σκάφη βρίσκονταν στην περιοχή αρμοδιότητας της Περιφέρειας Μάλτας για αναζήτηση και διάσωση, αναχαιτίστηκαν από τα δικαστήρια της Ιταλικής Φορολογικής Αστυνομίας και της Ακτοφυλακής. Τα άτομα στα παρακρατηθέντα πλοία μεταφέρθηκαν σε ιταλικά στρατιωτικά πλοία και επέστρεψαν στην Τρίπολη. Οι προσφεύγουσες υποστήριξαν ότι, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, οι ιταλικές αρχές δεν τους είχαν κοινοποιήσει τον προορισμό τους και δεν έλαβαν μέτρα για να διαπιστώσουν την ταυτότητά τους. Κατά την άφιξή τους στο λιμάνι της Τρίπολης, μετά από μεταβατική περίοδο δέκα ωρών, οι μετανάστες μεταφέρθηκαν στις αρχές της Λιβύης. Σύμφωνα με την εκδοχή των αιτούντων, που αντιτίθενται στη μεταφορά του, με τις αρχές της Λιβύης, αλλά αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις ιταλικές πλοία. Σε συνέντευξη Τύπου που πραγματοποιήθηκε την επόμενη μέρα, ο Ιταλός υπουργός Εσωτερικών είπε ότι η λειτουργία για την παρακολούθηση των πλοίων στην ανοικτή θάλασσα και η επιστροφή των μεταναστών στη Λιβύη ήταν το αποτέλεσμα της θέσης σε ισχύ τον Φεβρουάριο του 2009, οι διμερείς συμφωνίες με τη Λιβύη και αντιπροσώπευε ένα σημαντικό σημείο καμπής στον αγώνα με την παράνομη μετανάστευση. Μετά τα εξεταζόμενα γεγονότα, δύο αιτούντες έχασαν τη ζωή τους υπό άγνωστες συνθήκες. Γραφείο της Ύπατης Αρμοστείας για τους Πρόσφυγες (UNHCR) στην Τρίπολη υπό την προϋπόθεση δεκατέσσερις αιτούντες καθεστώς πρόσφυγα στο διάστημα από τον Ιούνιο έως Οκτωβρίου 2009. Μετά την έναρξη της επανάστασης στη Λιβύη τον Φεβρουάριο του 2011, η ποιότητα της επικοινωνίας των αιτούντων με τους εκπροσώπους τους επιδεινώθηκε. Οι δικηγόροι βρίσκονται σε επαφή με τους έξι υποψηφίους, τέσσερις από τους οποίους ζουν στο Μπενίν, τη Μάλτα και την Ελβετία, όπου ορισμένοι από αυτούς περιμένουν για μια απάντηση στην έκκληση για διεθνή προστασία. Ένας από τους αιτούντες βρίσκεται σε στρατόπεδο προσφύγων στην Τυνησία και σχεδιάζει να επιστρέψει στην Ιταλία. Τον Ιούνιο του 2011, ένας από τους αιτούντες έλαβε το καθεστώς του πρόσφυγα στην Ιταλία, όπου εισήλθε παράνομα.
  Νομικά ζητήματα
  Άρθρο 1. Η Ιταλία αναγνώρισε ότι τα πλοία στα οποία μεταφέρονταν οι προσφεύγουσες ήταν εξ ολοκλήρου ιταλικά. Το Δικαστήριο υπογράμμισε την αρχή του διεθνούς δικαίου που περιέχονται στον Κώδικα πλοήγησης της Ιταλίας, σύμφωνα με τις οποίες το σκάφος στην ανοικτή θάλασσα, η αποκλειστική δικαιοδοσία του κράτους του οποίου τη σημαία πηγαίνει. Το Δικαστήριο δεν αποδέχθηκε την εξήγηση της κυβέρνησης ότι η εκδήλωση είναι μια «επιχείρηση διάσωσης στην ανοικτή θάλασσα», ή μάλλον ένα ελάχιστο επίπεδο ελέγχου, να εφαρμόσει τους προσφεύγοντες. Τα γεγονότα συνέβησαν αποκλειστικά επί των πλοίων των ιταλικών ενόπλων δυνάμεων, των οποίων τα πληρώματα αποτελούνταν αποκλειστικά από ιταλούς στρατιωτικούς. Μεταξύ της εισόδου επί των πλοίων αυτών και τη μεταφορά των αρχών της Λιβύης, οι προσφεύγουσες ήταν υπό συνεχή και αποκλειστικό έλεγχο των ιταλικών αρχών και τη νομική και πραγματική άποψη. Κατά συνέπεια, τα γεγονότα με τα οποία αφορούν οι εικαζόμενες παραβιάσεις εμπίπτουν στη δικαιοδοσία της Ιταλίας κατά την έννοια του άρθρου 1 της Σύμβασης.
  Ανάλυση
  Η καταγγελία αναφέρεται στη δικαιοδοσία της Ιταλίας (ομόφωνα).
  Άρθρο 3
  α) Ο κίνδυνος κακομεταχείρισης στη Λιβύη. Έχοντας επίγνωση της πίεσης που ασκείται στο κράτος της συνεχώς αυξανόμενης εισροής μεταναστών (ιδίως η δύσκολη κατάσταση της μετανάστευσης δια θαλάσσης), το Δικαστήριο, ωστόσο, τόνισε ότι αυτή η κατάσταση δεν τους απαλλάσσει από την υποχρέωση να μην απελάσει άτομα που βρίσκονται σε θεραπεία κίνδυνο στη χώρα υποδοχής, σε αντίθεση με το άρθρο 3. Λαμβάνοντας υπόψη την επιδείνωση της κατάστασης στη Λιβύη από τον Απρίλιο του 2010, το Δικαστήριο, για τους σκοπούς της υπόθεσης υπόψη μόνο η κατάσταση που επικρατούσε στη Λιβύη κατά την περίοδο σχετικά με τις περιστάσεις της υπόθεσης. Στο πλαίσιο αυτό, σημείωσε ότι το ανησυχητικό συμπέρασμα πολλών οργανώσεων για την αντιμετώπιση των παράνομων μεταναστών επιβεβαιώθηκαν από την έκθεση της CPT * δημοσιεύθηκε το 2010. Δεν υπήρξε διάκριση μεταξύ των παράνομων μεταναστών και των αιτούντων άσυλο, οι οποίοι κρατούνται συστηματικά και κρατούνται σε συνθήκες που χαρακτηρίζονται από παρατηρητές ως απάνθρωπες. Συγκεκριμένα, αναφέρθηκαν περιπτώσεις βασανιστηρίων. Όσον αφορά τους παράνομους μετανάστες υπήρχε κίνδυνος της επιστροφής τους στη χώρα καταγωγής τους, ανά πάσα στιγμή, και αν ήταν σε θέση να διατηρήσουν την ελευθερία τους, έρχονται αντιμέτωποι με δύσκολες συνθήκες διαβίωσης και το ρατσισμό. Σε απάντηση στο επιχείρημα των ιταλικών αρχών σύμφωνα με την οποία η Λιβύη είναι ένας ασφαλής προορισμός για τους μετανάστες και η χώρα να συμμορφωθεί με τις διεθνείς υποχρεώσεις της όσον αφορά το άσυλο και την προστασία των προσφύγων, το Δικαστήριο επισήμανε ότι η ύπαρξη της εθνικής νομοθεσίας και την κύρωση των διεθνών συνθηκών που εγγυώνται το σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων, είναι από μόνα τους ανεπαρκείς για την παροχή επαρκούς προστασίας από την απειλή κακομεταχείρισης, εάν αξιόπιστες πηγές αναφέρουν πρακτικές αντίθετες προς τις αρχές της Σύμβασης. Επιπλέον, η Ιταλία δεν μπορεί να αποφύγει την ευθύνη βάσει της Σύμβασης, αναφέροντας τις μεταγενέστερες υποχρεώσεις βάσει διμερών συνθηκών με τη Λιβύη. Το γραφείο της UNHCR στην Τρίπολη δεν αναγνωρίστηκε ποτέ από την κυβέρνηση της Λιβύης. Δεδομένου ότι, κατά τον κρίσιμο χρόνο των περιστάσεων της υπόθεσης, η κατάσταση στη Λιβύη ήταν γνωστή και μπορεί να είναι εύκολο να μάθουν, οι ιταλικές αρχές γνώριζαν ή όφειλαν να γνωρίζουν, στέλνοντας αιτούντες που θα υποβληθούν σε επεξεργασία αντίθετη με τη Σύμβαση. Εξάλλου, το γεγονός ότι οι αιτούντες δεν ζήτησαν ρητώς άσυλο δεν απαλλάσσει την Ιταλία από την εκπλήρωση των υποχρεώσεών της. Το Δικαστήριο επισημαίνει τις υποχρεώσεις των κρατών που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο των προσφύγων,
  Ανάλυση
  Υπήρξε παραβίαση του άρθρου 3 της Σύμβασης (ομόφωνα).
  β) Απειλή κακομεταχείρισης στις χώρες προέλευσης των αιτούντων. Η απέλαση αλλοδαπού σε μια τρίτη χώρα δεν καταργεί την ευθύνη από ένα Συμβαλλόμενο Κράτος, και υποχρεούται να διασφαλίσει ότι η ενδιάμεση χώρα έχει παράσχει επαρκείς εγγυήσεις κατά της αυθαίρετης επαναπατρισμό, ειδικά αν το κράτος αυτό δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος της Σύμβασης. Όλες οι πληροφορίες που παρέχονται από το Συνέδριο δείχνει σαφώς ότι η κατάσταση στη Σομαλία και την Ερυθραία διέφεραν διαδεδομένη έλλειψη ασφάλειας – υπήρχε ο κίνδυνος των βασανιστηρίων και της κράτησης σε απάνθρωπες συνθήκες μόνο για την έξοδο από παράνομα στη χώρα. Έτσι, οι αιτούντες μπορούσαν εύλογα να ισχυριστούν ότι ο επαναπατρισμός τους παραβίασε το άρθρο 3. Το Δικαστήριο εξέτασε τότε το ζήτημα αν, θα μπορούσαν οι ιταλικές αρχές εύλογα να περιμένουν από τη Λιβύη να παράσχει επαρκείς εγγυήσεις έναντι αυθαίρετου επαναπατρισμού. Σημειώνοντας ότι το κράτος δεν έχει κυρώσει τη Σύμβαση της Γενεύης για το Καθεστώς των Προσφύγων, και δεδομένης της έλλειψης οποιασδήποτε μορφής των διαδικασιών ασύλου και την προστασία των προσφύγων στη Λιβύη, το Δικαστήριο δεν δέχθηκε το επιχείρημα ότι οι δραστηριότητες της Ύπατης Αρμοστείας στην Τρίπολη αποτελεί εγγύηση κατά της αυθαίρετης επαναπατρισμού. Ο οργανισμός ανθρωπίνων δικαιωμάτων Human Rights Watch και η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες έχουν καταδικάσει πολλές περιπτώσεις αναγκαστικής επιστροφής των αιτούντων άσυλο και των προσφύγων σε χώρες υψηλού κινδύνου. Ως εκ τούτου, το γεγονός ότι ορισμένοι από τους αιτούντες χορηγήθηκε το καθεστώς του πρόσφυγα στη Λιβύη είναι πολύ ενθαρρυντικά και χρησιμεύει ως πρόσθετη απόδειξη της ευάλωτης κατάστασης των ενδιαφερομένων. Το Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι,
  Ανάλυση
  Υπήρξε παραβίαση του άρθρου 3 της Σύμβασης (ομόφωνα).
  Άρθρο 4 του Πρωτοκόλλου αριθ. 4
  α) Επί του παραδεκτού της καταγγελίας. Το Δικαστήριο εξέτασε καταρχάς τη δυνατότητα εφαρμογής του άρθρου 4 του πρωτοκόλλου αριθ. 4 σε περίπτωση εκδίκασης αλλοδαπών σε τρίτη χώρα εκτός του εδάφους του κράτους. Πρέπει να καθορίσει εάν η αποστολή των αιτούντων στη Λιβύη ισοδυναμεί με “συλλογική απέλαση αλλοδαπών” κατά την έννοια της παρούσας διάταξης. Το Δικαστήριο παρατηρεί ότι ούτε το άρθρο 4 του Πρωτοκόλλου αριθ. 4 ούτε τα προπαρασκευαστικά έγγραφα της Ευρωπαϊκής Συνέλευσης εμποδίζουν την εξωεδαφική εφαρμογή του παρόντος άρθρου. Επιπλέον, ο περιορισμός της χρήσης του με συλλογικές απελάσεις από την εθνική επικράτεια των κρατών μελών θα σήμαινε ότι ένα σημαντικό μέρος των σύγχρονων μοντέλων μετανάστευσης δεν θα ενέπιπτε στο πεδίο εφαρμογής αυτής της διάταξης και θα στερούσε τους μετανάστες, στη θάλασσα (συχνά με κίνδυνο της ζωής) και δεν είναι σε θέση να φθάσουν τα σύνορα του κράτους, λαμβάνοντας υπόψη την προσωπική τους κατάσταση πριν από την απέλασή τους, σε αντίθεση με τα πρόσωπα που ταξιδεύουν από τη στεριά. Η έννοια της “απέλασης” είναι βασικά εδαφική, όπως η έννοια της “δικαιοδοσίας”. Ωστόσο, αν, όπως στην προκειμένη περίπτωση, το Δικαστήριο έκρινε ότι το συμβαλλόμενο κράτος σε εξαιρετικές περιπτώσεις, ασκεί δικαιοδοσία εκτός της εθνικής επικράτειας του, μπορεί να αναγνωρίσει ότι η άσκηση της ετεροδικίας δικαιοδοσίας από το κράτος παίρνει τη μορφή της συλλογικής απέλασης. Επιπλέον, η ειδική φύση της κατάστασης που σχετίζονται με τη μετανάστευση από τη θάλασσα, δεν μπορεί να δικαιολογήσει την ύπαρξη μιας σφαίρας εκτός του νόμου, η οποία σε πρόσωπα που δεν καλύπτονται από οποιοδήποτε νομικό σύστημα που μπορεί να τους παρέχει τα δικαιώματα και τις εγγυήσεις, που προστατεύονται από τη σύμβαση. Επομένως, το άρθρο 4 του πρωτοκόλλου αριθ. 4 εφαρμόζεται στην προκειμένη περίπτωση.
  Ανάλυση
  Η καταγγελία κρίθηκε παραδεκτή (ομόφωνα).
  β) Επί της ουσίας. Οι αιτούντες μεταφέρθηκαν στη Λιβύη ελλείψει εξέτασης της ατομικής κατάστασης κάθε αιτούντος. Όσον αφορά τους αιτούντες, οι ιταλικές αρχές δεν διέθεσαν διαδικασία ταυτοποίησης, η οποία περιορίστηκε να επιβιβαστεί σε πλοίο και να τους εκφορτώσει στη Λιβύη. Η απέλαση των αιτούντων ήταν συλλογική κατά παράβαση του άρθρου 4 του Πρωτοκόλλου αριθ. 4.
  Ανάλυση
  Υπήρξε παραβίαση του άρθρου 4 του Πρωτοκόλλου αριθ. 4 της Σύμβασης (που εγκρίθηκε ομόφωνα).
  Το άρθρο 13 σε συνδυασμό με το άρθρο 3 της Σύμβασης και το άρθρο 4 του πρωτοκόλλου αριθ 4. Η ιταλική κυβέρνηση έχει αναγνωρίσει ότι δεν υπήρχε κανένα μέτρο για την αξιολόγηση των προσωπικών περιστάσεων του αιτούντος επί των πολεμικών πλοίων για τα οποία είχαν τεθεί. Δεν υπήρχαν μεταφραστές και νομικοί σύμβουλοι από το προσωπικό στα σκάφη. Οι αιτούντες ισχυρίστηκαν ότι δεν έλαβαν πληροφορίες από Ιταλούς στρατιώτες που είχαν δηλώσει ότι μεταφέρθηκαν στην Ιταλία και δεν ενημερώθηκαν για διαδικασία που εμπόδισε την επιστροφή τους στη Λιβύη. Αυτή η εκδοχή των γεγονότων (αν και αμφισβητείται από την κυβέρνηση) επιβεβαιώθηκε από ένα μεγάλο αριθμό μαρτυρίες που συλλέγονται από την Ύπατη Αρμοστεία, η CPT και το «Human Rights Watch», και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποδίδει ιδιαίτερη σημασία σε αυτά. Το Δικαστήριο επανέλαβε τη σημασία της παροχής ενός απελαθέντος, των οποίων οι συνέπειες ήταν δυνητικά μη αναστρέψιμες, το δικαίωμα να λαμβάνουν επαρκείς πληροφορίες ώστε να καθίσταται δυνατή η αποτελεσματική πρόσβαση στις σχετικές διαδικασίες και να τεκμηριώνεται η καταγγελία τους. Ακόμα και αν μια τέτοια λύση ήταν διαθέσιμες στην πράξη, το άρθρο 13 από τις απαιτήσεις της σύμβασης ήταν σαφώς δεν πληρούνται με ποινική δίωξη εναντίον στρατιωτών που βρίσκονταν στο πλοίο πολεμικά πλοία, καθώς δεν θα πληρούν τις απαιτήσεις που προβλέπονται στο άρθρο 13, σύμφωνα με την οποία μια αποτελεσματική θεραπεία πρέπει να προβλέπει τη δυνατότητα αναβολής της εκτέλεσης της απόφασης. Οι προσφεύγοντες στερήθηκαν κάθε φάρμακο που θα τους επιτρέψει να υποβάλουν καταγγελία σύμφωνα με το άρθρο 3 της Σύμβασης και το άρθρο 4 του πρωτοκόλλου αριθ 4 στην αρμόδια αρχή και να εξασφαλίσει πλήρη και αυστηρή τους ανάλυση πριν από την εκτέλεση του μέτρου απέλασης. επιτρέποντας αποτελεσματική πρόσβαση στις σχετικές διαδικασίες και αιτιολογώντας την καταγγελία τους. Ακόμα και αν μια τέτοια λύση ήταν διαθέσιμες στην πράξη, το άρθρο 13 από τις απαιτήσεις της σύμβασης ήταν σαφώς δεν πληρούνται με ποινική δίωξη εναντίον στρατιωτών που βρίσκονταν στο πλοίο πολεμικά πλοία, καθώς δεν θα πληρούν τις απαιτήσεις που προβλέπονται στο άρθρο 13, σύμφωνα με την οποία μια αποτελεσματική θεραπεία πρέπει να προβλέπει τη δυνατότητα αναβολής της εκτέλεσης της απόφασης. Οι προσφεύγοντες στερήθηκαν κάθε φάρμακο που θα τους επιτρέψει να υποβάλουν καταγγελία σύμφωνα με το άρθρο 3 της Σύμβασης και το άρθρο 4 του πρωτοκόλλου αριθ 4 στην αρμόδια αρχή και να εξασφαλίσει πλήρη και αυστηρή τους ανάλυση πριν από την εκτέλεση του μέτρου απέλασης. επιτρέποντας αποτελεσματική πρόσβαση στις σχετικές διαδικασίες και αιτιολογώντας την καταγγελία τους. Ακόμα και αν μια τέτοια λύση ήταν διαθέσιμες στην πράξη, το άρθρο 13 από τις απαιτήσεις της σύμβασης ήταν σαφώς δεν πληρούνται με ποινική δίωξη εναντίον στρατιωτών που βρίσκονταν στο πλοίο πολεμικά πλοία, καθώς δεν θα πληρούν τις απαιτήσεις που προβλέπονται στο άρθρο 13, σύμφωνα με την οποία μια αποτελεσματική θεραπεία πρέπει να προβλέπει τη δυνατότητα αναβολής της εκτέλεσης της απόφασης. Οι προσφεύγοντες στερήθηκαν κάθε φάρμακο που θα τους επιτρέψει να υποβάλουν καταγγελία σύμφωνα με το άρθρο 3 της Σύμβασης και το άρθρο 4 του πρωτοκόλλου αριθ 4 στην αρμόδια αρχή και να εξασφαλίσει πλήρη και αυστηρή τους ανάλυση πριν από την εκτέλεση του μέτρου απέλασης. Ακόμα και αν μια τέτοια λύση ήταν διαθέσιμες στην πράξη, το άρθρο 13 από τις απαιτήσεις της σύμβασης ήταν σαφώς δεν πληρούνται με ποινική δίωξη εναντίον στρατιωτών που βρίσκονταν στο πλοίο πολεμικά πλοία, καθώς δεν θα πληρούν τις απαιτήσεις που προβλέπονται στο άρθρο 13, σύμφωνα με την οποία μια αποτελεσματική θεραπεία πρέπει να προβλέπει τη δυνατότητα αναβολής της εκτέλεσης της απόφασης. Οι προσφεύγοντες στερήθηκαν κάθε φάρμακο που θα τους επιτρέψει να υποβάλουν καταγγελία σύμφωνα με το άρθρο 3 της Σύμβασης και το άρθρο 4 του πρωτοκόλλου αριθ 4 στην αρμόδια αρχή και να εξασφαλίσει πλήρη και αυστηρή τους ανάλυση πριν από την εκτέλεση του μέτρου απέλασης. Ακόμα και αν μια τέτοια λύση ήταν διαθέσιμες στην πράξη, το άρθρο 13 από τις απαιτήσεις της σύμβασης ήταν σαφώς δεν πληρούνται με ποινική δίωξη εναντίον στρατιωτών που βρίσκονταν στο πλοίο πολεμικά πλοία, καθώς δεν θα πληρούν τις απαιτήσεις που προβλέπονται στο άρθρο 13, σύμφωνα με την οποία μια αποτελεσματική θεραπεία πρέπει να προβλέπει τη δυνατότητα αναβολής της εκτέλεσης της απόφασης. Οι προσφεύγοντες στερήθηκαν κάθε φάρμακο που θα τους επιτρέψει να υποβάλουν καταγγελία σύμφωνα με το άρθρο 3 της Σύμβασης και το άρθρο 4 του πρωτοκόλλου αριθ 4 στην αρμόδια αρχή και να εξασφαλίσει πλήρη και αυστηρή τους ανάλυση πριν από την εκτέλεση του μέτρου απέλασης. οι οποίοι βρίσκονταν σε στρατιωτικά πλοία, καθώς δεν πληρούσε την απαίτηση του άρθρου 13, σύμφωνα με την οποία η αποτελεσματική προσφυγή πρέπει να προβλέπει τη δυνατότητα αναβολής της εκτέλεσης της απόφασης. Οι προσφεύγοντες στερήθηκαν κάθε φάρμακο που θα τους επιτρέψει να υποβάλουν καταγγελία σύμφωνα με το άρθρο 3 της Σύμβασης και το άρθρο 4 του πρωτοκόλλου αριθ 4 στην αρμόδια αρχή και να εξασφαλίσει πλήρη και αυστηρή τους ανάλυση πριν από την εκτέλεση του μέτρου απέλασης. οι οποίοι βρίσκονταν σε στρατιωτικά πλοία, καθώς δεν πληρούσε την απαίτηση του άρθρου 13, σύμφωνα με την οποία η αποτελεσματική προσφυγή πρέπει να προβλέπει τη δυνατότητα αναβολής της εκτέλεσης της απόφασης. Οι προσφεύγοντες στερήθηκαν κάθε φάρμακο που θα τους επιτρέψει να υποβάλουν καταγγελία σύμφωνα με το άρθρο 3 της Σύμβασης και το άρθρο 4 του πρωτοκόλλου αριθ 4 στην αρμόδια αρχή και να εξασφαλίσει πλήρη και αυστηρή τους ανάλυση πριν από την εκτέλεση του μέτρου απέλασης.
  Ανάλυση
  Υπήρξε παραβίαση του άρθρου 13 της Σύμβασης σε συνδυασμό με το άρθρο 3 της Σύμβασης και το άρθρο 4 του Πρωτοκόλλου αριθ. 4 (που εγκρίθηκε ομόφωνα).
  Άρθρο 46 Η κυβέρνηση της Ιταλίας είναι υποχρεωμένη να λάβει όλα τα δυνατά μέτρα προκειμένου να εξασφαλίσει από τις αρχές της Λιβύης ότι οι αιτούντες δεν θα υποστούν μεταχείριση ασυμβίβαστη με το άρθρο 3 της Σύμβασης ή δεν πρόκειται να επαναπατριστούν αυθαίρετα.
  Άρθρο 41. 15.000 ευρώ χορηγούνται για ηθική βλάβη.
  * Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων και της απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης ή τιμωρίας.
  © Συμβούλιο της Ευρώπης / Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, 2012.
  https://roseurosud.org/r/st-3/postanovlenie-espch-khirsi-dzhamaa-i-drugie-protiv-italii