ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ

PD Dr.-Ing. Georg Chaziteodorou Bleibergweg 114 D-40885 Ratingen Tel.+Fax: 0049 2102 32513 E-Mail: chaziteo@t-online.de

         13.05.2017

Η ελληνικη γλωσσα ειναι μια μαθηματικη γλωσσα.

Τα γραμματα του ελληνικου αλφαβητου ειχαν πολλες εφαρμογες και δεν ηταν μονο απλα συμβουλα.

Ορθια, αναποδογυρισμενα ‘η με ειδικο τονισμο αποτελουσαν ενα συνολο 1.620 συμβολων που χρησιμοποιουνταν στο γραψιμο και της μουσικης.

Μια ομως πολυ σημαντικη τους ιδιοτητα ηταν οτι τα γραμματα ηταν ταυτοχρονα και αριθμοι, δηλαδη καθε γραμμα ειχε και μια αριθμητικη αξια, και κατα συνεπεια καθε λεξη ηταν και ενας αριθμος.

Το ελληνικο αλφαβητο εγινε πρωτα εμμεσα (λατινικο) και αμεσα (σλαβικο) πανευρωπα’ι’κο και τεινει να γινη σημερα παγκοσμιο.

Για τον λογο αυτο βαλλεται διαχρονικα απο ξενους και γηγενεις δηθεν ειδικους γλωσσολογους για λογαριασμο του διεθνους πολιτικου σιωνισμου.

Οι γηγενεις δολιοφθορεις κρυβονται διαχρονικα σε ολα τα επιπεδα των υπουργειων Παιδειας και Πολιτισμου και κατευθυνονται απο τους αβαδες  του Ιουδα’ι’σμου, δηλαδη απο τους αβαδες του βυζαντινορθοδοξου χριστιανισμου.

Τα καθαρματα αυτα ειναι υπευθυνα για τον γλωσσικο αφελληνισμο των Ελληνων, δηλαδη για τον εκβαρβαρισμο των εκφραστικων τους εργαλειων.

Γ. Θ. Χατζηθεοδωρου

Την Ιστορια γενεσεως της ελληνικης γλωσας περιγραφει στο Βιβλιο του ο Τσατσομοιρος Η. (4).

Η παμπαλαια αυτη μητερα ολων των γλωσσων μπορεσε να εξελιχθη μονο στο ιδιαιτερο περιβαλλον, την χερσο γη, του ελληνικου χωρου επι του οποιου συνετελεσθησαν οι διαδικασιες της εξελιξεως των επ’ αυτης αναπτυχθεντων Ελληνων.

Ο Αριστοτελης στο εργο του τα «Μετεωρολογικα» (Α 14) σημειωνει:

«Και γαρ ουτος (ο κατακλυσμος ο επι της εποχης του Δευκαλιωνος) περι τον ελληνικον εγενετο μαλιστα τοπον. Αυτη δ’ εστιν η περι την Δωδωνη και τον Αχελωον ποταμον.

Ουτος γαρ πολλαχου το ρευμα μεταβεβληκεν.

Ωικουν γαρ οι Σελλοι (Ελλοι) ενταυθα και οι καλουμενοι τοτε μεν Γραικοι νυν δε Ελληνες».

Η Σελλα (Εφιππιον) ως ονομα, αντιστοιχει στην παλαιαν μορφην και προσφοραν του Σλλα (Μαντειον εν Δωδωνη και καθεδρα): Ελλα = Σελλα. Απ’ εδ ετυμολογουνται τα Ελλοι και Σελλοι.

Το Πηλιο κατα την εποχη και προ αυτης του κατακλυσμου του Δευκαλιωνος εχει συνδεσει το ονομα του περαν της ιατρικης και με τους βουκολους «κενταυρους», δηλαδη «Εφιππιους». Η λεξη «Κενταυρος» ειναι συνθετη απο την λεξη «κεντω», που σημαινει «κεντριζω, προκαλω νυγμους» και την λεξη «ταυρος», δηλαδη αρσενικο βοδι.

Οι κενταυτοι τοτε ηταν οι σημερινοι «cow– boys» των ΗΠΑ.

Οι εφιπποι βουκολοι ωνομασθηκαν τοτε «κενταυροι» (4).

Κατα τους αστρονομικους υπολογισμους του Κουτρουβελη Κ. (3) και του χρονολογικου υπολογισμου (3579 π.Χ.) του γενομενου κατακλυσμου του Δευκαλιωνος βασει των παρατιθεντων αστρονομικων στοιχειων του Αιγυπτιου Νοννου στα Διονυσιακα του (Εκδ. Loeb, 1984, βιβλιον 6^ον, στ. 229-239), προκυπτει οτι το 26.147 π.Χ. πρεπει να ελαβαν χωρα και ορισμενες ανακαταξεις στο ηλιακο μας συστημα, οι οποιες αναφερονται και στην Θεογονια του Ησιοδου (στοιχοι 176-197).

Στην ελληνικη Μυθολογια αναφερεται ο Φαεθων (υιος του θεου Ηλιου) ο οποιος με το αρμα του πατερα του (ουρανιο σωμα) διεσχισε τις απειρως μεγαλες αποστασεις του ουρανου, καιγοντας τα παντα στην διαδρομη του εως οτου κτυπηθει απο τον κεραυνο του Δια και πεσει καιγομενος στην Γη.

Τον Μυθο αυτο αναφερουν επισης ο Πλατωνας και ο Κελσος (5).

Πως ειναι δυνατο πριν 2.500 χρονια οι αρχαιοι Ελληνες, μονο με τα γυμνα τους ματια, να αναφερονται σε 9 απο τους 12 ορατους πλανητες του ηλιακου μας συστηματος; Που βρισκονται συνεπως οι τρεις υπολειποι πλανητες;

Ο μαθητης του Πυθαγορα Φιλολαος (6, 7) πιστευεν, οτι οι πλανητικες αποστασεις επρεπε να μετριουνται με βαση το «κεντρικο πυρ».

Αυτον τον πυρινο πυρηνα του συμπαντος τον αποκαλουσε «Σπιτι του Θεου Δια» ‘η «Μητερα των Θεων» ‘η «Βωμο, Δεσμη και Μετρο της Φυσης» και τον θεωρουσε φανταστικο αξονα γυρω απο τον οποιον κινουνταν κυκλικα η Αντι-Γη ‘η Αντιχθων, η Γη, η Σεληνη, ο Ηλιος, οι Πλανητες και τελος στην εξωτερικη σφαιρα του συμπαντος οι απλανεις αστερες.

Τι σχεση μπορει να εχη ο κατεστραμενος πλανητης «Φαεθων» του Πλατωνα και του Κελσου, με τον Αντιχθονα του Πυθαγορα;

Με την μαθηματικη σχεση του a10 = a9 x Φ +- 5% υπολογησε ο Φιλολαος την μικροτερη, μεση και μεγαλυτερη αποσταση του 10^ου πλανητη απο τον Ηλιο μας με 67,371; 60,960; και 63,921 Α.Μ. (1 Α.Μ. = 149.597.870 χιλιομετρα).

Με τα +- λαμβανονται υπ’ οψη οι ελλιπτικες τροχιες των πλανητων γυρω απο τον Ηλιο μας.

Για τον 11^ον και 12^ον πλανητη του ηλιακου μας συστηματος, βαση της ως ανω μαθηματικης σχεσης προκυπτουν οι εξης αποστασεις σε αστρονομικες μοναδες:

                                 108,510; 98,176; και 103,343

                                 184,345; 166,789; και 175,576

Δεν αποκλειεται τα αστεροειδη μεταξυ των πλανητων Αρης και Διας του ηλιακου μας συστηματος (Ζωνη Κου’ι’περ) να ειναι υπολειμματα ενος κατεστραμενου πλανητη!

Η αλλαγη της φορας περιστροφης του πλανητη Αφροδιτη γυρω απο τον αξονα του μπορει να εξηγηθη απο την τεραστια δυναμη που ασκηθηκε στον πλανητη αυτον απο τα βαρυτικα κυματα που δημιουργηθηκαν κατα την καταστροφη του πλανητη στην ζωνη των αστεροειδων, σε συνδιασμο με την μικροτερη αντισταση που θα προεβαλε εναντι των αλλων πλανητων του ηλιακου μας συστηματος λογω μεγεθους ‘η αλλων αιτιων.

Η αποσταση του πλανητη Δια a6 = 4,236051 Α.Μ διαφερει εναντι των αστρονομικων παρατηρησεων a6 = 5,203 Α.Μ. κατα 0,966949 Α.Μ.

Η τεραστια αυτη διαφορα ειναι μια ενδειξη οτι ο πλανητης Διας υπεστη βιαιη πιεση η οποια τον εξετρεψε απο την φυσικη του θεση εως οτου αυτος συγκρατηθει στην επομενη δυναμικη γραμμη της βαρυτητας.

Υπαρχουν επισης ενδειξεις οτι πριν 10.000 χρονια, ενας μικρος πλανητης ‘η ενα αστρικο σωμα ομοιο με εναν μικρο πλανητη, πρεπει να συγκρουσθηκε με την Γη πεφτοντας στον Ατλαντικο Ωκεανο, που οδηγησεν μεταξυ αλλων και στην μετατοπιση του γηινου μαγνητικου πεδιου.

Στις παμπαλαιες εποχες το Φαεθωντα κυριαρχουσαν στην Ελλαδα οι Πελασγοι (Αντιθεον Πελασγον γαια μελαινα ανεδωκεν..), οι οποιοι κατα τον Ηροδοτο (Βιβλιο Β, παρ. 80) εδωσαν στους Ελληνες και τα ονοματα των Θεων του Ολυμπου.

Στον «Κρατυλο» 438 c του Πλατωνα διαβαζουμε:

«Νομιζω, οτι καποια μεγαλυτερη δυναμη παρα καποια προερχομενη εκ των ανθρωπων ειναι εκεινη που εθεσε τα ονοματα στα πραγματα, ωστε να ειναι αναγκαιως τα ορθα».

Η ελληνικη γλωσσα ειναι μια μαθηματικη γλωσσα.

Τα γραμματα του ελληνικου αλφαβητου ειχαν πολλες εφαρμογες και δεν ηταν μονο απλα συμβουλα.

Ορθια, αναποδογυρισμενα ‘η με ειδικο τονισμο αποτελουσαν ενα συνολο 1.620 (1, 2) συμβολων που χρησιμοποιουνταν στο γραψιμο και της μουσικης.

Μια ομως πολυ σημαντικη τους ιδιοτητα ηταν οτι τα γραμματα ηταν ταυτοχρονα και αριθμοι, δηλαδη καθε γραμμα ειχε και μια αριθμητικη αξια, και κατα συνεπεια καθε λεξη ηταν και ενας αριθμος.

Το αθροισμα που προκυπτει απο την προσθεση ολων των γραμματων (αριθμων) μιας λεξεως ηταν η αριθμητικη της αξια.

Αν επιπλεον συνεχιζε να προσθετη κανεις τα επιμερους ψηφια του αριθμου της λεξης μεχρι να βρη εναν αριθμο μικροτερο του 10, δηλαδη εναν απο τους ακεραιους αριθμους του δεκαδικου συστηματος, τοτε ειχε βρει τον πυθμενα αυτης της λεξης.

Στην περιπτωση που καποιος πολλαπλασιαζε ‘η διαιρουσε λεξεις και δεν εβρισκε ακεραιο αριθμο, στρογγυλοποιουσε στον πλησιεστερο ακεραιο.

Συνολικα υπηρχαν στο ελληνικο αλφαβητο 27 συμβολα-γραμματα που ειχαν μια αριθμητικη αξια.

Χωριζονταν σε 3 ομαδες απο 9 γραμματα η καθε μια, και το αθροισμα καθε ομαδας εδινε τους αριθμους 45, 450 και 4.500, δηλαδη προκειται για δεκαδικο συστημα οπου το αθροισμα καθε ομαδας ειναι 10 φορες μεγαλυτερο απο της προηγουμενης.

Η δεκαδα στο ελληνικο αλφαβητο αποτελειται απο το αθροισμα των αριθμων 1, 2, 3 και 4.

Οι τεσσερες αυτη αριθμοι παριστατουν και την περιφημη «Τετρακτυν» του Πυθαγορα.

                           Α    Β    Γ    Δ    Ε   S(F)   Ζ    Η    Θ

                           1     2    3    4      5     6      7     8     9                  45

                           Ι     Κ   Λ    Μ    Ν    Ξ     Ο    Π    Q

                          10   20  30   40   50   60   70   80    90               450

                          P     Σ    Τ    Υ    Φ    X     Ψ    Ω     π*

                        100 200 300  400 500 600 700 800  900           4500

                       111 222 333  444 555 666  777  888  999

Απο το ως ανω δεκαδικο συστημα εχουν σκοπημα αποκοπει απο τους βυζαντιορθοδοξους ζητιανους του πλανητη μας τρια γραμματα για να ακροτομισουν την ελληνικη γλωσσα.

Λειπουν το γραμμα F (Διγαμμα) με τον αριθμο 6, δηλαδη το συμβολο του κεραυνου του Δια, μετατρεποντας τον σε S και τα γραμματα των αριθμων 90 (κοπα) και 900 (σαμπι).

Εαν επισκεφθει καποιος το Κεραμεικο της Αθηνας θα βρει παντου παραμορφωμενο το συμβολο του Κεραυνου του Δια.

Ο αριθμος 666 του δηθεν Αντιχριστου, ειναι μια αλογη και δολια εφευρεση των χριστιανων, διοτι αυτοι μισουν τον «Ελληνα», την «Τεχνη», την «Σοφια» και την «Λογικη».

Για τον λογο αυτον  ο αριθμος 6 ειναι για τους χριστιανους ο χειροτερος ολων των αριθμων

                  ΕΛΛΗΝ = 5+30+30+8+50 = 123 = 6

                  ΑθΗΝΑ = 1+9+8+50+1 = 69 = 15 = 6

                  ΙΑΠΕΤΟΣ = 10+1+80+5+300+70+200 = 666 (ο Τιταν, ο πατερας του Ουρανου και της Γαιας).

Η απατη των χριστιανων κρυβεται στον αριθμο χξs = 666 διοτι το s δεν ειναι το εκτο γραμμα (διγαμμα) του ελληνικου αλβαβητου.

Το χ ειναι 600, το ξ 60 και το s 200 και οχι 6. Ο αριθμος χξs ειναι 860 και οχι 666.

Ποιος αλλαξε συνεπως τον αριθμο, ποτε και γιατι;

Η αποκαλυψη του Ιωαννη εχει υποστει πολλες αντιγραφες και αλλαγες.

Οπως τουλαχιστον φαινεται καποιοι ιουδα’ι’ζοντες σκληροπυρηνικοι βυζαντινορθοδοξοι ζητιανοι του πλανητη μας εκμεταλλευτηκαν της ομοιοτητα του Κεραυνου του Δια με το s , το 18^ο γραμμα και το αντικατεστησαν με αυτο.

Η αλχημεια αυτη ειναι πειστικη μονο για τους ηλιθιους….Το ονομα θεος αρχιζει να χρησιμοποιειται απο τον Ομηρο και μετα, ειτε στην ενικην ειτε και στην πληθυντικη μορφη του (θεοτης = θεοι).

Ο αρχαιοτερος του Ομηρου Ορφεας δεν χρησιμοποιει το θεος, αλλα στην θεση του μεταχειριζεται τα ισοδυναμα Ζην, Ζευς, Διος κ.α., που σημαινει, οτι τα Ορφικα ειναι πολυ παλαιοτερα των Ομηρικων.

Τους ως ανω προβληματισμους μπορει καποιος να μεταφερη και στον μικροκοσμο, δηλαδη στον γενετικο κωδικα των εμψυχων οντων, δηλαδη στο DNA στο οποιο ορισμενες βασικες ενωσεις σχηματιζουν θερμοδυναμικα ευνο’ι’κες γεφυροποιες ενωσεις υδρογονου (ζευγαρια βασικων ενωσεων) και στους δυο ελικες του DNA  που πολλαπλασιαζονται.

Οι δυο δεξιοστροφες ελικες στις οποιες πολλαπλασιαζεται μια σειρα τετραδας απο στοιχειωδη τεμαχιδια αμινοξεων αποτελει ενα σπουδαι μερος του γενετικου κωδικα και συσχετιζεται με την Τετρακτυν του Πυθαγορα.

Η τετρας των πυρηνικων στοιχειων μοναδων ειναι το βασικοτερο μερος του γενετικου κωδικα και επομενως με αυτη μονη μπορει καποιος να χαρακτηριση ενα ιδιαιτερο γονιδιο, και κατ’ ακολουθια ενα ορισμενο ειδος με το ποσες φορες η τετρας αυτη επαναλαμβανεται ‘η αναπαραγεται στην ελαχιστη του αδιαιρετη μορφη, το γονιδιον. Ετσι λοιπον εξηγειται το περιφημο λεχθεν του Πυθαγορα, το παν ο αριθμος.

Ο αριθμος συνεπως ειναι μια απο τις πρωταρχικες εννοιες που συνελαβε ο ανθρωπος αμεσως μετα της συνειδητοποιηση της υπαρξης του κατα την θεωρια της υπαρξης των ειδων.

Οι πυθαγορειοι ανηγαγαν τα παντα στην δεκαδα, διοτι πανω απο αυτην ολοι οι αριθμοι επιστρεφουν στην μοναδα και στους επομενους μεχρι την δεκαδα αριθμους.

Αν το δυαδικο συστημα που χρησιμοποιουν οι με την ασυλληπτη ταχυτητα τους οι ηλκρονικοι υπολογιστες ειναι υπερβαση του δεκαδικου συστηματος τοτε μπορει να διατυπωθη οτι ο ηλεκτρονικος υπολογιστης ειναι υπερβαση της φυσης.

Η Τετρακτυς του Πυθαγορα επαναλαμβανεται ‘η αναπαραγεται τοσες φορες, οσες και το 10 χωραει στον αριθμο, συν ενα μερος του εαυτου της.

Αλλα για ποιους αριθμους γινεται εδω ο λογος;

Στα Μαθηματικα υπαρχουν ακεραιοι, θετικοι και αρνητικοι αριθμοι, το μηδεν, που ανηκει οπου θελει και που στους αρχαιους Ελληνες ηταν ανυπαρκτος, τους ρητους αριθμους (κλασματικους), τους αρρητους αριθμους (π.χ. η τετραγωνικη ριζα του δυο) και τους υπερβατικους αριθμους (ο αριθμος π, το πηλικο του μηκους της περιφερειας ενος κυκλου δια της διαμετρου της), τους φανταστικους αριθμους και τους μιγαδες και τελος τους αφηρημενους αριθμους της αλγεβρας.

Ποιο συνολο απ’ ολα αυτα θεωρουνται αριθμοι στην φιλοσοφια, στην αστρολογια, στην θεολογια και θρησκεια και ακομα στα μαθηματικα;

Δεν υπαρχει απολυτη απαντιση διοτι οι γνωμες διιστανται:

Αριθμοι ειναι μονο οι ακεραιοι θετικοι, κατα την μια θεση.

Αριθμοι ειναι ολα τα παραπανω ειδη κατα την αλλη θεση.

Ειναι ομως γεγονος οτθι ολα τα υπολοιπα ειδη των αριθμων μπορουν να παραχθουν απο τους φυσικους αριθμους.

Οι αρνητικοι αριθμοι παραγονται απο τους φυσικους με την εισοδο της εννοιας της αρνητικης φορας.

Οι ρητοι αριθμοι παραγονται απο τους φυσικους με την εισοδο της εννοιας της διαιρεσεως.

Οι αρρητοι αριθμοι παραγονται απο τους φυσικους με την εισοδο της εννοιας της ακολουθιας ‘η του διατεταγμμενου πληθους (ειναι τα ορια προς τα οποια τεινουν ακολουθειες ρητων αριθμων, δηλαδη κλασματων φυσικων αριθμων).

Οι αρρητοι υπερβατικοι αριθμοι παραγονται κατα τον ιδιο τροπο (ειναι τα ορια ακολουθιων ‘η και σειρων που αποτελουν ευρυτερες ακολουθιες ρητων αριθμων)..

Οι φανταστικοι αρθμοι παραγονται απο τους προηγουμενους με την υποθεση της εννοιας της φανταστικης μοναδος.

Οι φυσικοι αριθμοι που χρησιμοποιουν οι ανθρωποι σε καθε δραστηριοτητα τους ειναι εικονες ιδεατων αριθμων, αυθυπαρκτων οντοτητων.

Η περιφημη ρηση του Πυθαγορα, το παν αριθμος, παντα θα προβληματιζει τον επιστημονα ερευνητη.

Το παν αναφερεται σε καθε ον του Κοσμου, εμψυχο και αψυχο, εμβιο και αβιο, οργανικο και ανοργανο και σε καθε χρονο της αεναης πορειας του.

Τα παντα ρει και το αιωνιο γιγνεσθαι ειναι αριθμια και τιποτε δεν μπορει να θεωρηθη χωρις την παραδοχη της υπαρξεως της μοναδας και των απειρων παραγωγων της, των φυσικων αριθμων.

Η γνωμικη ακολουθια ειναι μια ακολουθια φυσικων αριθμων (ακεραιων και θετικων) με την ιδιοτητα καθε μελος της απο του τριτου και περα να ισουται με το αθροισμα των δυο προηγουμενων.

Μια τετοια ακολουθια παραγεται με την βοηθεια του μαθηματικου Αλγοριθμου της λεξαριθμικης θεωριας, δοθεντος του φυσικου αριθμου 1, 2, 3……4200.

Ο Αλογαριθμος αυτος βασιζεται στην φυσικη γνωμικη ακολουθια των Ελληνων 1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55, 89….

Ο μεγαλος μαθηματικος και φιλοσοφος Πυθαγορας στην σχολη του, στον Κροτωνα της νοτιας Ιταλιας, ειχε τοποθετησει σε κυκλικο σχημα τα αγαλματα των 9 μουσων.

Ο ρολος των μουσων υπηρξε ρολος παιδευτικος των ανθρωπων της εναρχου ταξεως.

Οι μουσες συμβολιζουν τις 9 μορφες της τεχνης.

Αυτο φαινεται και απο την επομενη εξισωση η οποια βασιζεται στον πυθμενα των λεξεων

ΤΕΧΝΗ = 300+5+600+50+8 =963 = 18 = 9

ΜΟΥΣΑ =40+70+400+200+1 = 711 = 9

Συνεπως Μουσα = Τεχνη

Οι μουσες αντιπροσωπευαν τις διαφορες μορφες τεχνης και ησαν 9 στον αριθμο.

Εαν εξετασθουν τα ονοματα των μουσων και εντοπισθουν οι πυθμενες τους, τοτε προκυπτουν 9 ακεραιοι αριθμοι του δεκαδικου συστηματος

1. Μουσα της λυρικης ποιησης και της παιδειας:

     ΠΟΛΥΜΝΙΑ = 80+70+30+400+400+40+50+10+1 = 1081 = 10 = 1

2. Μουσα της αστρονομιας:

     ΟΥΡΑΝΙΑ = 70+400+100+1+50+10+1 = 632 = 11 = 2

3. Μουσα του χωρου:

     ΤΕΡΨΙΧΟΡΗ = 300+5+100+700+10+600+70+100+8 = 1893 = 21 = 3

4. Μουσα της τραγωδιας:

     ΜΕΛΠΟΜΕΝΗ = 40+5+30+80+70+40+5+50+8 =328 = 13 =4

5. Μουσα της κωμωδιας:

     ΘΑΛΛΕΙΑ = 9+1+30+30+5+10+1 = 86 = 14 = 5

6. Μουσα των επικων εργων και του καλλους:

     ΚΑΛΛΙΟΠΗ = 20+1+30+30+10+70+80+8 = 249 = 15 = 6

7. Μουσα της αυλωδιας:

     ΕΥΤΕΡΠΗ = 5+400+300+5+100+80+8 =898 = 25 = 7

8. Μουσα της ιστοριας:

     QΛΕΙΩ = 90+30+5+10+800 = 935 = 17 = 8

9. Μουσα του ερωτα:

     ΕΡΑΤΩ: 5+100+1+300+800 = 1206 = 9

Οι 9 μουσες ηταν οι 9 ακεραιοι αριθμοι.

Ο χρυσους αριθμος Φ = 1,61803…ειναι ο ωραιοτερος αριθμος των Ελληνων που ικανοποιει την ισοτητα Φ στην 2 = Φ + 1 , η οποια ειναι μοναδικη.

Ο λογος (το πηλικον) των δυο πλευρων (μεγαλυτερας προς μικροτεραν) του χρυσου τριγωνου (ισοσκελους τριγωνου) ειναι Φ. Με αφετηρια το χρυσουν τριγωνο αναπτυσεται και προς τα αριστερα και προς τα δεξια μια φυσικη γνωμικη ακολουθια ομοιων (χρυσων) τριγωνων επ’ απειρον, αλαζοντα μονον μεγεθος και θεση.

Εαν διαιρεθει η περιφερεια ενος κυκλου με την διαμετρο του προκυπτει ο γνωστος αριθμος π = 3,14…

ΜΗΚΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΥ : ΔΙΑΜΕΤΡΟΣ = ((40+8+70+200) +

(80+5+100+10+500+5+100+5+10+1+200) + (20+400+20+30+30+400)) /

(4+10+1+40+300+100+70+200) = (338+1016+940)/730 =2294/730 = π ) 3,14…

Ο Ελληνας του Αποδημου Ελληνισμου σε αντιθεση με τον εγχωριο βυζαντινορθοδοξο Ζητιανο Ρωμιο, που κρυβεται στα Υπουργεια Παιδεις και Πολιτισμου και καταστρεφει την Ελληνικη Γλωσσα, μπορει να χρησιποποιη ευκολα την Μητιν, την Ευφυ’ι’α, την Συνεση, αντι την Ατη, την Απατη και την Ταραχη του βυζαντινορθοδοξου ψευδοεπιστημονα Ρωμιου, που στο τελος φερνει τον Ολεθρο.

Γι’ αυτο πρεπει να εξοντωθη…..

Γ. Θ. Χατζηθεοδωρου

Βιβλιογραφια

1. Μαρκατος Κ. Η Διαλεκτικη των Ιδεων

                                          Εκδοσεις «Ελληνικος Λογος»

                                          Λαρισα 1999

                                          ISBN: 960-7715-18-7

2. Αυγερινος Το Μυστικο της ελληνικης Γλωσσας

                                          http://www.avgerinos.no, 23.11.2009

3. Κουτρουβελης Κ.     Αστρονομικη αποδειξη οτι η Ελληνικη Γλωσσα

                                          Εχρησιμοποιειτο πριν 28.000 χρονια.

                                          Δαυλος αρ. 176-177, Αυγ.-Σεπτ. 1996,

                                          σ. 10746-10755

4. Tsatsomoiros H.  ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΕΝΕΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ

                                          ΓΛΩΣΣΑΣ, ΔΑΥΛΟΣ 2004

5. Ιεροδιακονας Γ. Φαεθων, υιος του θεου Ηλιου

                                           Δαυλος αρ. 270, Ιουνιο 2004, σ. 17781-17785

6. Δακογλου Ι. Ο μυστικος κωδικας του Πυθαγορα και η

                                            αποδικωποιηση αυτου, Τομος 1, 2, 3, 4 και 5

                                            εκδοτικος οικος Νεα Θεσις, Αθηνα 2005

7. Δακογλου Ι. Η NASA  επικυρωνει τον αστρονομο Φιλολαο

                                            Δαυλος αρ. 270, Ιουνιος 2004, σ. 17781-17785

Και στα Γερμανικά:

PD Dr.-Ing. Georg Chaziteodorou                                               Bleibergweg 114

                                                                                                   D-40885 Ratingen

                                                                                    Tel.+Fax: 0049 2102 32513

                                                                                 E-Mail: chaziteo@t-online.de

                                                                                                               11.05.2017

DAS GEHEIMNIS DER MUTTERSPRACHE DER SPRACHEN!

Dr. Georg Chaziteodorou

Die Geschichte der Geburt der hellenischen Sprache beschreibt in seinem Buch

Tsatsomiros H (4). Diese uralte Muttersprache der Sprachen konnte nur in

wunderbaren hellenischen Raum entstehen. Aristoteles in seinem Werk «die Meteorologischen» (A 14) bemerkt: «die Sintflut von Deukalion fand in hellenischem Raum zwischen dem Ort Dodoni und dem Fluss Achelous und nach dem Ägypter Nonnos um das Jahr 3637 v. Chr. statt. Dieser Fluss wechselte überall seine Fließrichtungen. In diesem Raum lebten die Schelli (Elli), die man damals Grecki nannte, und heute Hellenen». Nach der astronomische Berechnungen von Kutrubelis K. (3), basierend auf die Angaben des Ägypters  Nonnos bei dessen Werk das von «Dionysos» (Angeben Loeb,                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              1984, Buch 1, Versen 176-197), muss 26.147 v. Chr. zum himmlischen Störungen in unseren Sonnensystem gekommen sein, die auch in der Theogonie

von Hessiod (Versen 820-880) erwähnt werden. Die hellenische Mythologie erwähnt einen Sachverhalt mit dem Himmelskörper Phaeton, Sohn der Sonne, der mit dem Kampfwagen seines Vaters die unendlich große Dimensionen des Himmels durchquerte und verbrannte alles bei seiner rasenden Fahrt bis er von dem Blitz von Zeus getroffen wurde und fallend auf der Erde verbrannte. Diesen ungewöhnlichen Mythos erwähnt auch Plato und Kelsos, als einen Himmelskörper der explodierte und anschließend verbrannte (5).

Wie könnte es sein, dass für die alten Hellenen vor 2.500 Jahren 9 von der 12 Planeten unseres Sonnensystems mit bloßen Augen sichtbar waren? Wo befinden sich die übrigen Planeten unseres Sonnensystems? Der Schüler Pythagoras Philolaos (6, 7) glaubte, dass die die planetarische  Abständen basierend auf das «zentrale Feuer» gemessen werden müssten. Dieses zentrale Feuer des Universums nannte er das «Haus von Zeus» oder die «Mutter der

Götter» oder «Altar, Bund und Maß der Natur» und betrachtete es als Phantasieachse um die die Gegenerde oder Antichtonas, die Erde, der Mond, die Sonne mit den Sternen zyklisch drehten. Welcher Zusammenhang kann der zerstörte Planet Phaeton von Plato und Kelsos mit den Planeten Antichtonas

von Pythagoras haben, bleibt ein Gebiet der Spekulation. Mit der mathematische

Beziehung a10 = a9 x Φ +- 5%, wobei Φ = 1,61803… der goldene Zahl ist,

berechnete Philolaos den Abstand des 10ten Planeten (maximale, minimale und mittlere) mit 67,277; 60,980 und 60,921 A.E. (1 A.E. = 149.597.870 km). Für den 11ten und 12ten Planeten ergeben sich die Werte a11 =108; 98,176 und

103,343 A.E. und a12 = 184; 166,789 und 175,576 A.E. Der mittlere Abstand der sechsten Bahn d.h. von Jupiter, ist nach der Berechnungsmethode von

Philolaos a6 = 4,236051 A.E. gegenüber den astronomischen Beobachtungen von a6 = 5,203 A.E. Die sehr große Differenz von 5,203 – 4,236051 =0,966959 A.E. zeigt, dass der Planet Jupiter dem gewaltigen Einfluss eines astronomischen Vorgangs stehen sein müsste, der seine ursprüngliche Bahn veränderte und auch Saturn beeinflusste. Es gibt auch Hinweise, dass vor ca. 10.000 Jahren ein kleiner Planet oder ein anderer Himmelskörper die Erde im Bereich des Atlantischen Ozeans traf und unter anderen verschob sich auch das irdische Magnetfeld. In den Uhrzeiten von Phaeton herrschten in Hellas die

Pelasgier, die nach Herodot (Buch B, Paragraph 80) auch die Namen von der Göttern von Olymp an die Hellenen bekannt machten.

Die hellenische Sprache ist eine mathematische Sprache. Die Buchstaben hatten

mehrere Bedeutungen und Anwendungen und waren nicht nur einfache Symbole des Alphabets. Stehend, umkippend oder mit bestimmten Betonung waren 1.620 Stück (1, 2) und wurden auch für das Schreiben der Sprache der Musik

benutzt. Eine sehr wichtige Eigenschaft jedoch der Symbole war, dass die Buchstaben auch Zahlen waren und damit jedes Wort gleichzeitig auch eine Zahl war. Die Summe, die sich aus der Addition allen Buchstaben (Zahlen) eines Wortes entstand, war der arithmetische Wert dieses Wortes. Wenn man fortführend die Nebenziffer der Zahl des Wortes des dekadischen Systems addiert bis eine Zahl kleiner als 10 entsteht, dann ist der Boden dieses Wortes

entdeckt worden. Insgesamt gab es 27 Symbolen bzw. Buchstaben die einen arithmetischen Wert hatten. Diese teilten sich in drei Gruppen je 9 Buchstaben auf und die Summe jeder Gruppe gab die Zahlen 45, 450 und 4.500. Man hat hier ein dekadisches System in welches die Summe jeder Gruppe 10 Mal größer

als die Summe der vorigen Gruppe ist.

             Α    Β      Γ     Δ     Ε   S(F)  Ζ     Η     Θ

             1      2     3      4     5      6     7      8      9                  à       45

             Ι      Κ     Λ     Μ   Ν     Ξ     Ο     Π     Q

            10    20    30    40   50    60   70    80    90                à      450

             Ρ     Σ      Τ     Υ    Φ     Χ     Ψ    Ω      π*

           100  200  300  400 500  600  700 800   900              à    4500

          111  222  333   444  555  666  777  888  999

Von dem heutigen hellenischen Alphabet sind leider die Buchstaben mit der

Zahlenwerten 6, 90 und 900 nicht mehr vorhanden. Sie wurden als angebliche «gefälschte» Buchstaben S(F), Q (koppa) und π* (π geneigt = Sampi) aus dem

althellenischen Alphabet herausgenommen um die Muttersprache der Sprachen

zu amputieren!!! Der Buchstabe F war das berühmte Digamma (zwei Γ,

doppelter Γ) des hellenischen Alphabets d.h. der Blitz von Zeus und wurde

später von den Christen durch das S ersetzt. Das S ist nicht Buchstabe des hellenischen Alphabets. Die Zahl 666 des angeblichen Antichristen ist eine willkürliche Erfindung der Christen und zwar weil die letzten verteufelten die Muse der epischen und der Schönheit Kalliope (ΚΑΛΛΙΟΠΗ), den Hellenen (ΕΛΛΗΝ), die Sophie und die Logik der Göttin Athena (ΑΘΗΝΑ) und stellten dem Vater des Himmels und der Erde IAPETOS (ΙΑΠΕΤΟΣ) als dem Satan dar. Die Dekade in Alphabet besteht aus der Zahlen 1, 2, 3, 4. Die Summe dieser

Zahlen ist die Zahl 10. Diese vier Zahlen stellen den berühmten Tetraeder (ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ) von Pythagoras dar. Es ist leicht verständlich, dass jede Zahl größer als die 10 wird in Zusammenhang mit den Tetraeder und den Teilen dieser ausgedrückt. Die Zahl 28 z.B. besteht aus zwei Tetraeder und die Summe der Elementen 1, 3, 4. Somit wiederholt man den Tetraeder zu Bildung einer

Zahl so oft, wie die 10 in dieser Zahl passt plus einen eigenen Teil. Man kann diesen Betrachtungen auch in der weltgenetische Kode der lebendigen Wesen transferieren d.h. in der Desoxyribonukleinsäure (DNS, gebräuchlicher ist jedoch die englische Abkürzung DNA = Desoxyribonucleic Acid). Die Doppelstrang-Bildung der DNA beruht darauf, dass bestimmte Basen miteinander thermodynamisch günstige Wasserstoffbrückenbindungen ausbilden (Basenpaarung). Der thermodynamisch günstige Effekt wird durch die Vielzahl der Basenpaarungen zwischen zwei langen Strängen vervielfacht. Die beiden langen Stränge sind in einer Weise um eine gemeinsame Achse rechtsgängig gewunden, die man als Doppelhelix – Struktur bezeichnet. Das einzige Element

dass durch die Basenpaarungen millionenfach reproduziert wird, ist eine Viererreihe Kernelementareinheiten der Nukleinsäure auf der langen DNA-   Strängen der Doppelhelix. Diese Viererreihe ist der wichtiger Teil der

genetische Kode und kann in Zusammenhang mit dem Tetraeder (ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ) von Pythagoras gebracht werden. Damit erklärt sich auch der

Ausdruck von Pythagoras: Alles ist die Zahl! Jede Zahl läuft in der Dekade aus und diese in Tetraeder aus und dieser in der Einheit 1 (ΕΝ) aus die eine ganze positive Zahl darstellt. Um welche Zahlen wird aber hier gesprochen? In der Mathematik spricht man von Ganzzahlen, positive und negative, über das gar nicht (Null), die sie sich angehören kann wo sie will, die rationale (Bruchzahlen) und nicht rationale Zahlen (z.B. Wurzel aus 2) und die transzendentale Zahlen (z.B. der Quotient der Länge der Peripherie des Kreises geteilt durch den

Durchmesser des Kreises), die phantastische und die gemischten Zahlen und zum Schluss die abstrakte Zahlen der Algebra. Welche Summe von allen diesen

betrachtet man als Zahlen in der Philosophie, Astrologie, Theologie und noch in

der Mathematik? Es gibt keine Antwort. Die Meinungen unterscheiden sich. Zahlen sind nur die ganze positive meinen die einen. Die anderen sind der Meinung dass Zahlen alle oben genannte sind. Unabhängig jedoch von der

Meinungen, alle übrigen Zahlen entstehen von den natürlichen Zahlen. Die

negativen Zahlen entstehen von der natürlichen durch Einführung des Begriffs

der Schwung (negativer Schwung). Die rationalen Zahlen entstehen von den natürlichen durch Einführung des Begriffs der Teilung (das sind deren Quotienten). Die nicht rationalen Zahlen entstehen von der natürlichen durch Einführung des Begriffs der Zahlenfolgen. Die nicht rationalen überschreitenden Zahlen entstehen ähnlich (sind die Grenzen der Zahlenfolgen oder der Reihen).

Eine gnomische Zahlenfolge ist eine Folge von natürlichen Zahlen (ganze und

positive Zahlen) mit der Eigenschaft dass jeder Teil der Folge beginnt von den

dritten Zahl und die folgenden sind gleich mit der Summe der jeweils zwei vorherigen (1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55, 89…). Der Algorithmus basiert auf die natürliche gnomische Folge der Hellenen (1, 1, 2, 3, 5. 8, 13, 21, 34, 55, 89…).

Und zum Schluss die phantastischen Zahlen entstehen von den vorigen mit der

Voraussetzung des Begriffs der phantastischen Einheit. Die natürlichen Zahlen die die Menschen bei ihren Aktivitäten benutzen sind Abbildungen erdachten Zahlen, eigenständigen Wesen. Die eigenständigen Wesen sind spezielle Zahlen

von Plato, die mit der abstrakten Zahlen der heutigen Algebra übereinstimmen.

Pythagoras aber betrachtete nur die Zahlen als eigenständigen Wesen. Plato betrachtete auch die Ideen als eigenständigen Wesen und Aristoteles die Arten und die Gestalten. Plato setzt begrifflich gleich die Namen, die Art und die Idee.

Die Art kann die Idee ersetzen aber nicht umgekehrt weil die Art beinhaltet die Idee. Die Art unterteilt sich in unendlichen und die begrenzte Art ist die Einheit.

Von diese begrenzte dreiartige Gestalt, die Idee reproduziert sich und wächst und bildet die Arten. Die Zahl reproduziert sich auch und wächst und folgt als notwendiger Inhalt die Schöpfung der Arten. Ist nun die Idee und die Art unzählbar oder zählbar und jedes Wesen im Universum trägt in sich die Zahl.

Der berühmte Ausdruck von Pythagoras, alles ist die Zahl, wird immer jeder

Forscher beschäftigen. Keiner kann von der Zahl befreit werden.

Durch Benutzung des unverfälschten und komplizierten dekadischen Sprachsystems entstanden durchgehend neue Worte die die vorhandenen so

veränderten dass sie einen bestimmten Wert und die Kategorie bezogen auf deren Boden erhielten. Das ist der Grund warum Gleichungen, mathematische

und geometrische Vorschläge, Beziehungen des Goldenen Schnittes u. a. benutzt wurden. Man kann also mit der Sprache der Hellenen sehr vielen Informationen «lesen» die in der Sprache in sich versteckt sind. Für die Kenner des Systems

eröffnet sich damit ein neuer Kosmos. Dies wird durch folgende Beispiele deutlich:

1. Der erste Buchstabe des Alphabets ist das ALFA (ΑΛΦΑ) und die erste

    Zahl ist das 1 (ΕΝ = Eins). Man wandelt die Buchstaben in Zahlen und

     findet deren Boden: ΑΛΦΑ = 1+30+500+1 = 532 à 10 à 1; ΕΝ =

     5+50 = 55 à 10 à 1

     Damit haben Α als erster Buchstabe und als Zahl 1 den Boden 1 und dies

     zeigt deren Stellung in dem alphabetischen Zahlensystem.

2. Die Zahlen (αριθμοι) sind Mathematik (μαθηματικα) und die Mathematik

    ist Gesetze (νομοι) bzw. Regel (κανονες).

    Man hat also die Gleichung:

    ΑΡΙΘΜΟΣ = 1+100+10+9+40+70+200 = 430

    ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ = 40+1+9+8+40+1+300+10+20+1 =430

    ΝΟΜΟΣ = 50+70+40+70+200 = 430

    Damit ist Zahl = Mathematik = Gesetz = 430

3. Der Nil (Νειλος) ist in der Länge, der größte Fluss der Welt

    ΝΕΙΛΟΣ = 50+5+10+30+70+200 = 365

    Der OZEAN (Ωκεανος) in der althellenische Mythologie wird als ein Fluss

    der zyklisch um die Erde fließt beschrieben und damit ist er auch

    Kreisförmig. Wenn unterstellt wird dass der Nil der Durchmesser des o. g.

    Zyklus ist, multipliziert mit π = 3,141 (365 x 3,141) ergibt sich 1146,465 bzw.

    gerundet 1146. Das ist der Ozean.

    ΩΚΕΑΝΟΣ = 800+20+5+1+50+70+200 =1146

    Man hat hier eine Beziehung zwischen einem Kreis mit Durchmesser die

    Länge des Nils und die Peripherie des Kreises ist der Ozean.

4. Der Mathematiker und althellenischer Philosoph Pythagoras war ein der

    größten Lehrer des dekadischen Systems der althellenischen Sprache. In

    seiner Schule in Kroton (Süditalien) stellte er in einem zyklischen System die

    9 Statuen der Musen auf, die die 9 Arten der Kunst symbolisieren. Dies wird

    deutlich von folgenden Beziehung:

    Kunst (TEXNH) = 300+5+600+50+8 = 963 à 18 à 9

    Μuse (ΜΟΥΣΑ) = 40+70+400+200+1 = 711 à 9

   Damit ist Muse = Kunst (und die Musen waren der Zahl nach 9 Stück)

   Wenn man die Namen der Musen einzeln betrachtet und die Böden dieser

   entdeckt, dann erhält man die 9 Ganzzahlen des dekadischen Systems der

   hellenische Sprache.

   Muse der lyrische Dichtung und der Bildung

   Polymnia (ΠΟΛΥΜΝΙΑ) = 80+70+30+400+400+40+50+10+1 =1081 à10

                                                 à 1

   Muse der Astronomie

   Urania (ΟΥΡΑΝΙΑ) = 70+400+100+1+50+10+1 = 632 à 11 à 2

    Muse des Tanzes

    Terpsichore (ΤΕΡΨΙΧΟΡΗ) = 300+5+100+700+10+600+70+100+8 =1893

                                                      à21 à 3

    Muse der Tragödie

    Melpomene (ΜΕΛΠΟΜΕΝΗ) = 40+5+30+80+70+40+5+50+8 = 328 à 13

                                                          à4

    Muse der Komödie

    Thallia (ΘαΛΛΕΙΑ) = 9+1+30+30+5+10+1 = 86 à 14 à 5

   Μuse der epischen Werke und der Schönheit

   Kalliope (ΚΑΛΛΙΟΠΗ) = 20+1+30+30+10+70+80+8 =249 à 15 à 6

   Muse der Tonkunst und lyrischer Gesang

   Euterpe (ΕΥΤΕΡΠΗ) = 5+400+300+5+100+80+8 = 898 à 25 à 7

   Muse der Geschichte

   Klio (QΛΕΙΩ) = 90+30+5+10+800 = 935 à 17 à 8

   Muse der Erotik

   Erato (ΕΡΑΤΩ) = 5+100+1+300+800 = 1206 à 9

   Die 9 Musen waren die 9 Ganzzahlen.

5. Hellene (ΕΛΛΗΝ) = 5+30+30+8+50 =123 à 6

    Die Zahl 6 ist die schönste Zahl weil sie die Summe und das Produkt der

    ersten drei Zahlen 1+2+3 = 1x2x3 = 6, ist.

    Die Göttin Athene (ΑΘΗΝΑ) der Althellenen war die Göttin der Sophie und

    der Logik = 1+9+8+50+1 = 69 à 15 à 6

    Der Vater der Hellenen und der ganzen Menschen in der althellenische

    Mythologie war IAPETOS (ΙΑΠΕΤΟΣ)  = 10+1+80+5+300+70+200 = 666

    d.h. drei Mal die Zahl der Sophie und der Logik. In der Apokalypse von

    Johannes (13,17-18) ist dieser Zahl die Zahl von Satan ohne eine Erklärung

    über das Warum? Vielleicht weil die Hellenen die ewigen Widersacher der

   Juden und Christen sind? Die Zahl 6 ist für die Juden und die Christen die

    schlimmste Zahl, weil sie die Sophie und die Logik hassen.

6. Die goldene Zahl 1,61803…ist die schönste Zahl de althellenische Philosophie

    und man findet Sie überall in Denkmäler und in deren Zwischenabständen

    aber auch in der Sprache und der Musik. Wenn man zwei Punkten A und B

    mit eine gerade Linie verbindet, gibt es ein dritter Punkt C der die Linie AB in

    AC (größere Länge) und CB (kleinere Länge) teilt. Das Verhältnis der Längen

    AB/AC = AC/CB ist die goldene Zahl Φ = 1,61803…(Φ hoch 2 = Φ+1).

    Wenn die Zahlensumme eines Wortes mit der goldenen Zahl multipliziert

    wird ergibt sich die Zahlensumme eines anderen Wortes. Diese Worte sind

    dann miteinander in harmonischer Beziehung.

    Der goldene Schnitt maximiert die innere Widersprüchlichkeit: Als

    irrationalste von allen ist die Zahl sowohl ein Symbol für Ordnung als auch

    für das Chaos. Er gilt als besonders harmonisches Verhältnis und wird

    deswegen von Künstler bevorzugt bei den Kompositionen ihrer Werke

    verwendet.

7. Wenn man in der Geometrie die Länge der Peripherie eines Kreises durch den

    Durchmesser des Kreises teilt erhält  den bekannten Parameter π. (ΜΗΚΟΣ

    ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΥ/ΔΙΑΜΕΤΡΟΣ) =

    ((40+8+70+200)+(80+5+100+10+500+5+100+5+10+1+200)+(20+400+20+                                                30+70+400))/(4+10+1+40+300+100+70+200) = (338+1016+940)/730 =

     2294/730 = π =3,14….

 Dr. Georg Chaziteodorou

Literatur

1. Markatos K. Die Dialektik der Ideen

                                        Larissa 1998, ISBN:960-7715-18-7

2. Avgerinos Das Geheimnis der hellenische Sprache

                                         http://www.avgerinos.no, 23.11.2009

3. Kutrubelis K. Astronomischer Beweis dass die hellenische Sprche

                                         vor 28.000 Jahren gesprochen wurde.

                                         Davlos/Athen, Nr. 176-177. Aug.- Sept. 1996,

1. 10745-10755

4. Tsatsomiros H. Die Geschichte der Geburt der hellenischen Sprache

                                         Davlos/Athen. 2004

5. Ierodiakonas G. Phaeton, Sohn des Sonnengottes, der mit dem

                                         Sonnenwagen auf die Erde stürzte.

                                         Davlos/Athen, Nr. 270, Juni 2004, S. 17781-17785

6. Dakoglou I. Der geheime Kode von Pythagoras und die

                                         Dechiffrierung seiner Lehre.

                                         Band 1, 2, 3, 4 und 5

                                         Verlag Nea Thessis, Athen 2005

7. Dakoglou I. Die NASA bestätigt den Astronomen Philolaos.

8. http://arxaiaithomi.gr/