ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ

΄Πρόεδρε’ στο καφενείο αν φωνάξεις

πολλών   το κεφάλι θα στραφεί  να  σε κοιτάξει

λίγοι όμως τον  τίτλο τον  αξίζουν

όσους οι πολίτες τους αγαπούν και τους ξεχωρίζουν

Τέτοιος υπήρξε και   ο **Θανάσης

ένας  έντιμος ,  πανέξυπνος, σεμνός  εργάτης

αυτός όμως  δεν γεννήθηκε για να ψωμοζήσει

ούτε για να μαζεύει  ελιές και την ταβέρνα   να  λειτουργήσει

πέταξε σαν αετός ψηλά  τα  όνειρα του  να γεμίσει

ήλθε στον κόσμο    οράματα  να  υλοποιήσει

Φτωχόπαιδο ξεκίνησε από το χωριό ονειροπόλο

άνοιξε τα   φτερά του ψηλά στον ουράνιο θόλο

έτρεξε πιο γρήγορα   από γκαζέλλα και  λαγό

Πανελλήνιο  κέρδισε βραβείο   στον  αθλητισμό

με άριστα  τελείωσε  και το σχολείο

το  πανεπιστήμιο  ήταν ακριβό για τον Θανάση τον πληβείο

Ο Θανάσης έγινε πρόεδρος στο Σιδηρόκαστρο

Μεσσηνίας

ένα κεφαλοχώρι που έχει  ένδοξη ιστορία

ο αρχαίος Αυλώνας από την εποχή της Τροίας

στις στάχτες  είναι σκεπασμένος  εδώ και αιώνες

κατά των Τούρκων έδωσε σκληρότατους αγώνες

εδώ ο  Γέρος του Μωριά είχε λημέρι

στην άνω βρυσούλα  νεράκι κρύο έπινε το μεσημέρι

Ο Θανάσης ήταν ζυμωμένος με τον  αγώνα

πάλεψε για το χωριό είκοσι και πλέον  χρόνια

με τα μούτρα έπεσε στην δουλειά  και  στην  δημιουργία

το χωριό μας βάλθηκε να το κάνει πολιτεία

Του  έδωσε πολιτισμό και κοσμικότητα

έκανε έργα,  έφερε νερό  και προ παντός καθαριότητα

έδωσε  στο άτομο αξιοπρέπεια  και στο χωριό ταυτότητα

σαν  πρόεδρος πήρε κύρος , παμμεσσηνιακή απέκτησε οντότητα

ακόμη και στα υπουργεία τον δέχονταν σαν προσωπικότητα

έβλεπε   μακριά ο Θανάσης , με το ιστορικό του αρχείο

σκόπευε στην αιωνιότητα

Από τους πολίτες ζήτησε  συνεργασία και ομόνοια

όντας έξυπνος  πέρα  έκανε τα κόμματα και την διχόνοια

με  την δημιουργία ήταν βαθιά ερωτευμένος

υπήρχαν βέβαια και τα «σκαθάρια» που  τον πολέμησαν

απεγνωσμένως

Κατάλοιπα της εμφύλιας  τραγωδίας

μπλέ –πράσινα –κόκκινα  υπήρχαν   καφενεία

του  διχασμού είχαν το σπέρμα

ο πρόεδρος τους αφόπλισε   με ευγένεια και  ηρέμα

στους κράχτες του διχασμού οριστικό έβαλε  τέρμα

Άλματα έκανε το χωριό προς τον πολιτισμό

σκουπίδια,   λύματα , δίκτυο οδικό

σίφουνας έγινε ο Θανάσης μας σωστός

είχε πλέον πιάσει του χωριού μας τον παλμό

στήνοντας  του Γεωργακά τα περίφημα γλυπτά μνημεία

στο  χωριό  μας έδωσε ομορφιά  , αίγλη και καλλιτεχνική αξία

ονομάστηκε «το χωριό με τα αγάλματα»,

έρημο  το χειμώνα  αλλά γιορτές   τα καλοκαίρια  και θεάματα

Προσεταιρίστηκε τους προεστούς

τους χορηγούς  και τους εμπνευσμένους

τους νέους  έβαλε μπροστάρηδες  στηρίχθηκε και στους μορφωμένους

σεβάστηκε όλους τους πολίτες και τους απλούς

και  πιο πολύ  τους  ηλικιωμένους

συχνά συγκρούστηκε με λιγοστούς   βαμμένους

μεταξύ Κάστρου και Αηλιά    ακολούθησε  την  μέση οδό

τον διάλογο,  μακριά από τα  άκρα τα  πολωτικά

Ωστόσο κάτι κακόβουλοι καιροφυλακτούσαν

την ευκαιρία  αναζητούσαν  γιατί τον φθονούσαν

όταν έβαλε για δήμαρχος Αυλώνα

έντεχνα οι στρεβλόψυχοι  δίχασαν το εκλογικό σώμα

Τότε ο Θανάσης απεσύρθη απογοητευμένος

πήρε απόφαση ότι  ήταν τελειωμένος

το   υπερωκεάνιο    δεν βολευόταν  στη  λιμνούλα

αφ’ ότου  ξεμπάρκαρε από του χωριού μας την λιλιπούτεια βαρκούλα

πλέει με   πολυεθνική   σημαία τώρα  στον ωκεανό

επιχειρηματίας αναδείχθηκε  ο Θανάσης μας δεινός

Η επιτυχία του είναι  από όλους αναγνωρισμένη

το δίτομο έργο του μιά   κολοσσιαία εργασία   ολοκληρωμένη

που φύλαγε τούτος ο  ιστορικός  όλα   τα   αρχεία;

εκατοντάδες  ντοκουμέντα από του χωριού μας την ιστορία ;

το  βίο του χωριού μας κατέγραψε τον   πολυτάραχον

σπουδαίους άνδρες τίμησε  για το

έργο τους  το   πανελλήνιο  και  άριστον

«Αν   οι πολιτικοί και δημοτικοί άρχοντες

είχαν Θανάση το   δικό σου πνεύμα

η χώρα μας  δεν θα μετριόταν με το στρέμμα

ούτε θα  είχε χυθεί   Ελληνικό αίμα

χώρα του πολιτισμού θα ήταν και της ευκοσμίας

η Ελλάδα   θα  έμοιαζε με   Ελβετία»

Όμως εσύ δεν φτούρησες στην πολιτική

γιατί πάνω από όλα έβαλες  τον  άνθρωπο

και των προγόνων μας  την  ηθική

από όλα πιότερο αγάπησες το χωριό και  την πατρίδα

οι διεφθαρμένοι πολιτικοί πρώτα  γεμίζουν την τσέπη τους

και τα λοιπά τα  παίζουν στην διεθνή παρτίδα

Τώρα πιά επιτυχημένος    επιχειρηματίας

το   ασφαλέστερο  λιμάνι  η πατρίς και το   χωριό

εκεί οι ρίζες μας και  η  τελευταία μας κατοικία

Από το κοσμοδρόμιο  του  η ψυχή μας θα απογειωθεί

κάποια ημέρα  εν αιθρία

θα  ταξιδεύσει στης  Αχερουσίας  την απεραντοσύνη

καλύτερη από εμάς  ευχόμαστε    η νέα γενιά

του χωριού  να γίνει

Υλη όπως απέδειξες με τις πράξεις  σου δεν υπάρχει

με  ενέργεια  η ζωή μας  κάθε εμπόδιο θα   ξεπεράσει

η ύλη είναι σαν το σύννεφο προσωρινή

σαν το μαλλί   στης  κυράς- Φωτεινής στην υλακάτη

των ατελών αισθήσεων μας  η  απάτη

Ρεύματα  ενέργειας   τα υλικά πράγματα  συμπυκνωμένα

κβαντικά  πεδία τα έργα    μας   της μοίρας μας τα  γραμμένα

μέλλον , παρελθόν  και το παρόν  όλα  ένα

από την Ανάγκη και Ειμαρμένη  καθορισμένα

εσύ   το απέδειξες με   έργα   και με την πέννα

Υγεία σου ευχόμαστε και πάντα να  διαπρέπεις

την Ελλάδα  πάνω από όλα   και  το χωριό μας να προσέχεις

το κατοχικό δάνειο μην ξεχάσεις και τις πολεμικές αποζημιώσεις

Θανάση  κάποια παράλειψη να ξεπληρώσεις

μια πλάκα στα θύματα των Ναζί στο Σιδηρόκαστρο  να υψώσεις

έτσι και τον εκτελεσθέντα πατέρα μου θα αποζημιώσεις .

*Αμφικτύων

14/3/2017

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών

** Το ποίημα  αναφέρεται στον κ. Θανάση Κυριαζή