ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ

3 comments to 150 ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ ΣΕ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΨΑΞΕ!!!!

• Η ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΓΙΑΓΙΑ

  3 Δεκεμβρίου 2016 at 21:44 · Απάντηση

  **********************
  **************************
  *
  Η Νέμεσις πλησιάζει.
  .
  .
  https://scontent.fath1-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/13432184_1038704919546995_7070307240639126145_n.jpg?oh=d14afb2f1278a41c32fee8b8cd395af6&oe=58A497AC
  .
  .
  Η προφητεία του Αισχύλου για τους Έλληνες
  .
  12/06/2016

  .
  http://www.pronews.gr/portal/sites/default/files/styles/830×420/public/GALLERY/profitia-tou-eschilou-gia-tous-ellines-700×360.jpg?itok=VUOA_xyp
  .
  «Εκεί τους περιμένουν τα πιο μεγάλα κακά να πάθουν, πληρωμή για την αυθάδεια και τις σκέψεις που θεόν δεν λογαριάζουν• γιατί στην χώρα την ελληνική σαν ήρθαν, των θεών τ’ αγάλματα να ξεγυμνώσουν δεν ντρέπονταν και τους ναούς να κάψουν. Κι οι βωμοί αφανισμένοι και των θεών τα ιερά είν’ από ρίζα, ανάκατα, αναποδογυρισμένα από θεμέλια.
  .
  […] Και νεκρών σωροί και στην τριτόσπορη γενιά άφωνα θα φανερώσουν στα μάτια των ανθρώπων πως δεν πρέπει, θνητός σαν είναι, νά’ναι περήφανος πέρα απ’ το μέτρο• γιατί η υπεροψία, σαν ανθίση, θα καρπίση της καταστροφής το στάχυ, απ’ όπου γεμάτο κλάμα θέρισμα θερίζει».
  .
  Αισχύλου «Πέρσαι», στ. 807-822, εκδόσεις Πάπυρος, σελ. 77
  Πόσες φορές πρέπει να επαναληφθεί κάτι για να γίνει πιστευτό; Όχι πολλές. Αν ο δέκτης της πληροφορίας είναι εχέφρων και οι αποδείξεις αμάχητες αρκεί μία μνεία για να δεχθεί την πραγματικότητα, το ακριβές ενός περιστατικού, μιας αφήγησης. Αρκεί, όμως, μία φορά για να εντάξει ο θεατής ή αναγνώστης το δίδαγμα της αληθείας στην καθημερινότητά του; Όχι.
  .
  Οι άνθρωποι, όπως μας υποδεικνύει και η παραβολή στην Αγία Γραφή θυμίζουν τα χωράφια. Άλλα είναι χέρσα και όσο και να τα καλλιεργήσεις δεν μπορεί εκεί να καρπίσει η αλήθεια και η αρετή ενώ μερικά άλλα είναι γόνιμα και μικρή προσπάθεια μπορεί να φέρει μέγιστο αποτέλεσμα.
  .
  Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η επανάληψη είναι προϋπόθεση της εμπέδωσης ενός σημαντικού μηνύματος. Ο ελληνικός κόσμος της σκέψης, της ποίησης, των μυθολογικών κύκλων προσφέρει στον επισκέπτη ή μόνιμο κάτοικό του πολλές ευκαιρίες να μάθει και να εμπεδώσει τα σημαντικά, όσα προσφέρουν ζωή και συνάμα τη νοηματοδοτούν.
  .
  Ένας από τους αναντικατάστατους πυλώνες του πνευματικού οικοδομήματος του Ελληνισμού είναι η ευσέβεια, η αποφυγή της πρόκλησης της μήνης των θεών, η αποστροφή ακόμα και της υποψίας της ύβρεως. Ο κόσμος που φλέγεται και σβήνει με μέτρο, ο απαράλλαχτος νόμος της μεταβολής, η εναρμόνιση με την αληθή και άπειρη ουσία της θεότητας, απαιτούν την τήρηση του χρυσού κανόνα της αποφυγής της υπερβολής. Σε εορτασμούς και τελέσματα, σε θυσίες και δράματα, σε κωμωδίες και δημηγορίες, οι αρχαίοι Έλληνες ύψωναν το λάβαρο του μέτρου και το έδειχναν σε όλους.
  .
  Τριτόσπορη γενιά
  Ο μύστης δραματουργός, με αυτά τα φοβερά λόγια που ξεστομίζει το φάντασμα του Δαρείου, μιλάει προς την Ανατολή και απευθύνεται στη Δύση. Ενώ βάσει της πλοκής, οι δέκτες των σεισμικών κραδασμών των λόγων του είναι οι Πέρσες, ο Αισχύλος άγχεται για τους Έλληνες.
  .
  Στην τραγωδία του, ο Δαρείος, που ξεγλίστρησε σαν ατμός από τον Άδη, περιγράφει πώς ο γιος του Ξέρξης λάθεψε στην κρίση του και έβρισε την Πλάση βλασφημώντας έμπρακτα στων Ελλήνων τα ιερά. Ο νεκρός κι αξιοσέβαστος (για τους Πέρσες) βασιλεύς εκφράζεται σαν… γραφείο τύπου των θεών και περιγράφει στους υπηκόους του αλλά και στην γυναίκα του Άτοσσα, που ζει και σπαράζει από την αγωνία για το παιδί της, πώς μια αυτοκρατορία γίνεται συντρίμμια όταν οι τιμονιέρηδές της ξεχνούν τον μπούσουλα του μέτρου και του σεβασμού στους θεούς και τα άγιά τους.
  .
  Ο Αισχύλος δεν θέλει να δει τους νικητές των Μηδικών να καταλαμβάνονται από την αφροσύνη του νικητή, που ηττήθηκε από το ίδιο το κατόρθωμά του. Επιδιώκει να ταρακουνήσει τους Αθηναίους, τους πολίτες-οπλίτες που κράτησαν όρθια την ανθρωπότητα την στιγμή που όλα έδειχναν χαμένα.
  .
  Η υπερβολική σιγουριά τούτα μπορεί να φέρει και ακόμα περισσότερα και χειρότερα και στους ίδιους και στις γενιές που θα ακολουθήσουν.
  .
  Το τελευταίο σημείο στην μνεία του Αισχύλου για «θίνες νεκρών δε και τριτοσπόρω γονή», την αινιγματική τριτόσπορη γενιά (στην κυριολεξία τα δισέγγονα όσων διέπραξαν ύβρη) πρέπει να προβληματίσει και τους απογόνους ανθρώπων που έβλαψαν τους Έλληνες.
  .
  Ο μυημένος στα Ελευσίνια μυστήρια, Μαραθωνομάχος και Σαλαμινομάχος Έλλην δραματουργός στέλνει ένα δυσοίωνο μήνυμα στις γενιές που ακολουθούν όσους έπληξαν το Γένος μας και ασέβησαν στα όσια και τα ιερά μας. Μέχρι σήμερα, ο αδελφός του Αμεινία και του Κυναίγειρου δεν έχει αστοχήσει σε τίποτα. Κι αυτό πρέπει να βάλει σε σοβαρές σκέψεις μια σειρά από εχθρούς της Ελλάδος. Η Νέμεσις πλησιάζει.
  .
  http://www.pronews.gr/portal/20160612/genika/istoria/70/i-profiteia-toy-aishyloy-gia-toys-ellines
  .
  .

  https://1.bp.blogspot.com/-UfrPh3BADgk/WAJqbdGeZHI/AAAAAAAAB1g/Qs-2EWbxUdEUZDrHrQVqdxi5yGgvv-H4wCLcB/s400/%25CE%2595%25CE%259B%25CE%259B%25CE%2591%25CE%25A3.jpg
  .
  .
  ********************************
  ******************************************
  **************************************************
  .
  .
  http://4.bp.blogspot.com/-QNMc7ABjxdQ/VPAX651k7rI/AAAAAAAAU4E/qu6vtJUA5mc/s1600/%CE%95%CE%9B%CE%9B%CE%91%CE%94%CE%91%2B%CE%A6%CE%A9%CE%A3%2B%CE%A4%CE%97%CE%A3%2B%CE%96%CE%A9%CE%97%CE%A3.jpg
  .
  .
  .
  ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
  .
  http://2.bp.blogspot.com/_h9hbo1UREh8/TUsAowVYlDI/AAAAAAAABVU/p2oZKvb-HsU/s400/E.jpg
  .
  https://4.bp.blogspot.com/-CANdpSobiMs/WBM7NkmcsKI/AAAAAAAAZfg/qceXFeGfoFwqisM2zlbaSHeo4P12nuL6wCLcB/s640/2016-10-28_144837.png
  .
  Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΑΙΣΧΥΛΟΥ
  .

  «ἦ μήν ἔτι Ζεύς, καίπερ αὐθάδη φρονῶν,
  ἔσται ταπεινός, oἷov ἐξαρτύεται
  γάμον γαμεῖν, ὅς αὐτόν ἐκ τυραννίδος
  θρόνων τ’ ἄϊστον έκβαλεῖ· πατρός δ’ ἀρά
  Κρόνου τότ’ ἤδη παντελῶς κρανθήσεται,
  ἥν ἐκπίτνων ἠρᾶτο δηναιῶν θρόνων»[1]

  [Μετ.: Ὡστόσο, παρ’ ὅλη τήν ἀλαζονεία τοῦ μυαλοῦ του, ὁ Δίας, κάποτε θά ταπεινωθεῖ, ἐξαιτίάς τοῦ γάμου πού ἑτοιμάζεται νά κάνει, ὁ ὁποῖος ἀπό τόν θρόνο του, ἄφαντο, θά τόν γκρεμίσει. Κι ἔτσι θά ἐπαληθευτεῖ ἡ κατάρα τοῦ πατέρα του Κρόνου, τήν ὁποία ἐκστόμισε, ὅταν ἔπεσε ἀπό τόν πανάρχαιο θρόνο τῶν θεῶν] .[2]

  Αὐτή ὑπῆρξε ἡ περίφημη «προφητεία» τοῦ Αἰσχύλου, ἡ προβλέπουσα τό Τέλος τοῦ Διός καί ἡ ὁποία λίγο ἔλειψε νά ὁδηγήσει τόν μεγάλο τραγικό στό… κώνειο, θεωρηθεῖσα ὡς παραβίαση τοῦ ἀπορρήτου της διδασκαλίας τῶν Ἐλευσινίων Μυστηρίων. Σήμερα βέβαια ἀντιλαμβανόμαστε τό ὀρφικό περιεχόμενο αὐτῆς της συμβολικῆς «προφητείας», ἀλλά ἐκεῖνο πού συγκλόνισε τό κοινό τοῦ 5ου αἰ. π.Χ. ἦταν ἡ διαπίστωση ὅτι ὑπάρχει ἐνδεχόμενο καί ἡ θρησκεία νά μήν ξεφεύγει ἀπό τό ἱστορικό Γίγνεσθαι, τό ὁποῖο ἀκολουθεῖ τή φυσική διαδικασία τῆς γέννησης καί τῆς φθορᾶς. Ὁπωσδήποτε τό γεγονός τῆς προφητείας τοῦ Προμηθέα Δεσμώτη ὑπῆρξε μοναδικό στά πάγκόσμια χρονικά· δέν ἔχει ξανασυμβεῖ νά παρουσιάζεται στό κοινό κατά τή διάρκεια Θρησκευτικῶν ἐκδηλώσεων (ὅπου παρουσιάζονταν οἱ τραγωδίες) διδασκαλία προβλέπουσα τό τέλος τῆς ἐπικρατούσας θρησκείας!
  Τό ὅτι τό κοινό φαίνεται νά ἀποδέχτηκε τό αἰσχύλειο ἔργο, ὄχι βέβαια χωρίς ἀντιρρήσεις – πάντως λιγότερες ἀπό τήν Μιλήτου Ἅλωσιν τοϋ Φρύνιχου! – καταδεικνύει τό ὑψηλό πνευματικό ἐπίπεδο τοῦ ἀθηναϊκοῦ κοινοῦ του 5ου αἰ. π.Χ., ἑνός κοινοῦ πού εἶχε ἤδη ἀκούσει τίς θεολογικές ἀπόψεις τῶν προσωκρατικῶν, οἱ ὁποίες γκρέμιζαν τό πάνθεον τοῦ Ὀλυμπου χάριν τοῦ Ἑνός Θεοῦ, καί τίς εἶχε, φαίνεται, ἐν πολλοῖς ἐνστερνιστεῖ.
  Βέβαια, εἶναι ἐπίσης ἀληθές ὅτι κι ἄν οἱ μεγάλοι θεοί τοῦ Ὀλυμπου χάθηκαν κάτω ἀπό τά κτυπήματα τῶν Προσωκρατικῶν καί τῶν Σοφιστῶν, οἱ χθόνιοι Δαίμονες ζοῦν ὡς τά σήμερα ἀθάνατοι στήν ἑλληνική ὕπαιθρο ὡς Στοιχειά, Νεράιδες καί Λάμιες[3]…
  Πάντως, ἄν ἡ ἀρχαία ἑλληνική θρησκεία ἰχνηλατεῖται σήμερα ζῶσα καί βασιλεύουσα στή σύγχρονη λαογραφία, ἡ θεολογία τῶν Προσωκρατικῶν, τοῦ Πλάτωνα, τοῦ Ἀριστοτέλη καί τῶν Νεοπλατωνικῶν ὑποβαστάζει ὡς ἀκρογωνιαῖος λίθος τίς τρεῖς μεγάλες μονοθεϊστικές θρησκεῖες καί κατ’ ἐξοχήν τόν Χριστιανισμό.

  • Ποιά θά ἦταν σήμερα ἤ θεωρία περί Ψυχῆς τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ,τοῦ Χριστιανισμοῦ καί τοῦ Ἰσλαμισμοῦ, χωρίς τόν Ὀρφισμό τοῦ 5ου αἰ. π.Χ.;
  • Ποιά θά ἦταν σήμερα ἡ διδασκαλία Περί Θεοῦ (Πατρός) τοῦ Χριστιανισμοῦ χωρίς τή θεολογία τοῦ Πλάτωνα καί τῶν Προσωκρατικῶν;
  • Ποιά θά ἦταν ἡ Τριαδική θεολογία τῆς Χριστιανικῆς ’Ἐκκλησίας χωρίς τήν Τριαδολογία τοῦ Πλωτίνου ἤ τήν Ἑναδολογία του Πρόκλου;

  Βέβαια δέν θά ἰσχυριστοῦμε ὅτι ὅλη ἡ θεολογία τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων Μυστῶν μεταφέρθηκε αὐτούσια στόν Χριστιανισμό ἤ τόν Ἰσλαμισμό. Ἐκεῖνο γιά τό ὁποῖο βοᾶ ἡ Ἱστορία εἶναι ὅτι ἡ ἀρχαία ἑλληνική θεολογία τῶν Προσωκρατικῶν, τοῦ Πλάτωνα, τοῦ Ἀριστοτέλη καί τῶν Νεοπλατωνικῶν, κληρονομήθηκε στόν Χριστιανισμό, ἔστω καί μετασχηματισμένη. Χωρίς τή θεολογία τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων Μυστῶν ἦταν ἀδύνατον νά εἶχε ὑπάρξει ὁ Χριστιανισμός μέ τή μορφή ποῦ τόν γνωρίζουμε σήμερα. (Γι’ αὐτό, συκοφαντώντας ἀνιστόρητα τους ἀρχαίους Ἕλληνες ὡς «εἰδωλολάτρες», δέν ἀδικοῦμε μόνο τόν Ἠράκλειτο, τόν Παρμενίδη, τόν Ξενοφάνη, τόν Σωκράτη, τόν Πλάτωνα, τόν Ἀριστοτέλη, τόν Πλωτίνο, τόν Πρόκλο κ.λπ., ἀλλά ἀπεμπολοῦμε τό ἴδιο τό φιλοσοφικό Θεμέλιο του Χριστιανισμοῦ καί τῶν ἄλλων μονοθεϊστικῶν θρησκειῶν.) Ἡ ἱστορική ἀλήθεια εἶναι ἁπλῆ: ἡ θεολογία τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων Μυστῶν εἶναι πιό κοντά στόν Χριστιανισμό καί τόν Ἰουδαϊσμό, παρά στή λαϊκή δεισιδαιμονία τῆς ἐποχῆς της! Αὐτό βέβαια δέν σημαίνει ὅτι ὁ Παρμενίδης, ὁ Ξενοφάνης ἤ ὁ Πλάτων θά μποροῦσαν νά ἦταν Χριστιανοί, ἄν βέβαια ζοῦσαν στήν πρωτοβυζαντινή περίοδο. Τό πιθανότερο εἶναι νά μήν ἦταν· ὅπως δέν ἔγιναν χριστιανοί ὁ Ἰάμβλιχος, ὁ Πλωτῖνος, ὁ Πρόκλος, ὁ Σιμπλίκιος, ὁ Δαμάσκιος. Ἀλλά ἡ Ἱστορία σπάνια δέχεται ἐκβιαστικά διλήμματα τοῦ τύπου: «Χριστιανοί ἤ Πολυθεϊστές». Μπορεῖ κάποιοι νά μήν εἶναι οὔτε τό ἕνα οὔτε τό ἄλλο – ὅπως συνέβαινε μέ τούς Ἕλληνες Μύστες τῆς ὕστερης ἀρχαιότητας. Αὐτό ὅμως δέν ἀναιρεῖ τόν «προδρομικό» ρόλο πού ἔπαιξε ἡ θεολογία τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων Μυστῶν γιά τή θεολογία τοῦ Χριστιανισμοῦ καί τῶν ἄλλων μονοθεϊστικῶν θρησκειῶν.
  Τά μεγαλύτερα πνεύματα τῆς ἑλληνικῆς ἀρχαιότητας δέν ὑπῆρξαν «δωδεκαθεϊστές»• ἀντίθετα λειτούργησαν στήν ἱστορική ἐξέλιξη τοῦ θρησκευτικοῦ στοχασμοῦ ὡς ἀγγελιαφόροι ἑνός, ἀποφατικῶς, ἀντιλαμβανόμενου Θεοῦ. Ὅ Δαμάσκιος ὑπῆρξε ἕν προκειμένω σαφέστατος : «τό ἐπέκεινα τοῦ Ἑνός πάντῃ ἀπόρρητον ». (Περί Ἀρχῶν 1,56,6).
  Ἄν οἵ Χριστιανοί ἀπέδωσαν στήν ἔννοια τοῦ Θεοῦ τόν προσδιορισμό «Πατήρ» καί οἱ Ἑβραῖοι τόν προσδιορισμό «Κύριος» (Adonai), οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες δέχθηκαν ὡς πλέον ἁρμόζον τό προσωνόμιο: «ὁ Ἄγνωστος Θεός», ὁ Ἄρρητος. Ἡ συνεκφορά αὐτή δέν ἀναφέρεται τόσο σ’ ἕναν Θεό πού δρᾶ incognito ἀνάμεσά μας, ὅσο σ’ ἕναν Ὑπερβατικό θεό, «πάντων Ἐπέκεινα», Ξένο πρός ὅλα ἀκόμα, καί σ’ αὐτήν τήν ἔννοια τοϋ Εἶναι.
  Ἄν πυρήνας τῆς Φιλοσοφίας εἶναι τό πρόβλημα τοϋ Θεοῦ,[4] ἡ ἀρχαία ἑλληνική φιλοσοφία, θεολογοῦσα, ἔφτασε στό ὕψιστο σημεῖο πού μπορεϊ νά φτάσει ἡ ἀνθρώπινη σκέψη. Ὅταν ὁ ἀνθρώπινος Λόγος νοεῖ τό «ὅλως ἀνόμοιον», αὐτό πού εἶναι ἀ-δια-νόητο. τότε ξεπερνᾶ τόν ἑαυτό του, αὐθυπερβαινεται. Αὐτη τήν αὐθυπέρβαση, τήν κατέκτησε πρῶτο καί μόνο τό ἀρχαῖο ἑλληνικό πνεῦμα, ὅπως ἀποτυπώθηκε στούς ἀρχαιους Ἕλληνες Μύστες, τούς τραγικούς ἀγγελιαφόρους τοϋ Μή-Ὄντος.
  Ἡ πορεία αὐτή βέβαια, ὅπως εἴδαμε, δέν ἦταν οὔτε ἀνθόσπαρτη οὔτε γραμμική. «Ἐν ἀρχῇ», τό Ἕτερον ἐμφανίστηκε ὡς Διονύσιος Ζαγρεύς (Ὀρφικοί), κατόπιν ὡς ἀνύπαρκτο Μηδέν (Παρμενίδης), ὥσπου ν’ ἀρχίσει νά ἀποκαλύπτεται ὡς «Ζωντανό Κενό», στούς Ἀτομικούς Φιλοσόφους καί στόν Πλάτωνα. Στή μαθηματική σκέψη τῶν θεολογούντων φιλοσόφων τό «Ἕτερον» ταυτίστηκε μέ τό «Χωρίς πέρας» (ἄρρητοι ἀριθμοί) καί θεωρήθηκε ὡς ἡ μήτρα τοῦ Κακοῦ. Χρειάστηκε ἡ μεγαλοφυΐα τοϋ Ἀναξαγόρα γιά νά ἀποκατασταθεῖ τό Χαοτικό «Ἄπειρον» στή συνείδηση τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων ὡς «χαρακτηριστικό» τοῦ Θεοῦ.
  Ὕστερα ἐμφανίστηκε ὁ μέγας Μύστης Σωκράτης. Σ’ αὐτόν ὁ μυστικισμός ἔγινε Πίστη στόν Ἄγνωστο Θεό, πού ἐμφανίζεται στούς ἀνθρώπους ὡς μία ἀνεξήγητη, μυστική ἀποῦσα παρουσία:

  «Σφίγγει τό χέρι στίς ἄφεγγες νύχτες…
  Τί εἶναι ὁ Θεός, κανείς μας
  στούς αἰῶνες δέν θά μάθει•
  Ὅμως ζητᾶ παντοτεινά
  νά συνδεθεῖ πιστά μαζί μας».[5]

  Στόν Σωκράτη τό τέλος τοῦ λόγου εἶναι ἡ Ἀπορία. Ὅμως τό τέλος τῆς ἀπορίας εἶναι ἡ Πίστη. Ὡς τέλος τοῦ λόγου, ἡ ἀπορία δέν σημαίνει καταστροφή, ἀλλά συνείδηση τῶν ὁρίων τοῦ λόγου. Ὡς τέλος τῆς ἀπορίας, ἡ πίστη δέν σημαίνει ἀφανισμό, ἀλλά συνείδηση τῶν ὁρίων τῆς ἀπορίας. Στόν Σωκράτη,ὅπως καί στόν Πλάτωνα, ὁ ἀνθρώπινος λόγος διαισθάνεται τήν προτεραιότητα ἑνός ἄλλου ὑπερβατικοῦ Λόγου-Ὑπερλόγου, ὁ ὁποῖος «εἶναι» τό Μή-Εἶναι,τό «ὅλως Ἕτερον», τό παντελῶς Ἀνόμοιον. Ὁ Πλάτων εἰδικά, συνέλαβε ὅτι ἡ Πραγματικότητα δέν μπορεῖ νά συλληφθεϊ παρά μόνο σέ σχέση μέ αὐτό, τό «Ἕτερον». Τό μεγαλεῖο τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων φιλοσόφων, ἀπό τόν Πυθαγόρα μέχρι τόν Δαμάσκιο, εἶναι ὅτι αὐτό τό φρικῶδες καί ἀπροσδιόριστο «Ἕτερον» τό ἀποδέχθηκαν καί τό ὀνόμασαν «Θεό». Οἱ μεταγενέστεροι θεολογοῦντες, αὐτήν τήν κατάκτηση τήν καταχώρησαν ὡς «Ἀποφατική θεολογία» ἤ ὡς «Μυστικισμό». Ὅ ἑλληνισμός, ὡστόσο, ἀποδέχθηκε τόν «Ἄγνωστο Θεό» τῶν μυστῶν καί τόν κατέστησε κέντρο τῆς κοινωνικῆς του ζωῆς ἐγκαθιστώντας τον μέ τή μορφή τοῦ Διονύσου – πού ἐνσαρκώνει στό ἑλληνικό πάνθεον τήν ἔννοια τοῦ «Ἑτέρου»[6] – στό κατ’ ἐξοχήν κέντρο τοῦ κοινωνικοῦ σώματος, στό θέατρο,[7] ὡς μέγιστο μάθημα Ἀνοχῆς πρός τόν Ξένο, τόν Ἀλλότριο.
  Οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες Μύστες, ὡς φιλόσοφοι, ἐννόησαν τό ἀδιανόητο τοῦ «Ἑτέρου» κι αὐτό ὑπῆρξε ἡ ὕψιστη κατάκτηση τῆς φιλοσοφικῆς σκέψης. Ὡς θεολόγοι, ὅμως, διαισθάνθηκαν ὅτι αὐτο τό «Ὅλως Ἀνόμοιον Ἕτερον» εἶναι ὁ ἀπρόσιτος Θεός, ἡ τελική πηγή παντός Ἀγαθοῦ. Ἡ διαίσθηση αὐτή ὑπῆρξε ἐσωτερική ἀποκάλυψη,δήλ. πίστη. Ἡ ἐμπειρία αὐτή κατέστησε τούς ἀρχαίους Ἕλληνες φιλοσόφους, Μύστες. Ἡ θεολογική ἀντιληψη ὅτι ὁ Θεός εἶναι τό «Ὅλως Ἀνόμοιον Ἕτερον» ὑπῆρξε, μέ τό πού διατυπώθηκε, ἡ αὐθυπέρβαση κάθε θεολογίας. Ἡ θεολογία τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων Μυστῶν δέν εἶχε ὡς σκοπό τήν κατάκτηση τῆς ἔννοιας τοῦ Θεοῦ ἐκ μέρους τοῦ ἀνθρώπου• τελικός προορισμός της ὑπῆρξε πάντα ἡ καταξίωση τοῦ ἀνθρώπου ἐνώπιον του Θεοῦ, ἡ αὐθυπέρβαση. Εἴτε καταφατική θεολογία (Ὀρφικοί, Πυθαγόρας) εἴτε Ἀποφατική (Πλάτων, Πλωτῖνος, Πρόκλος) εἴτε θεολογία τοῦ Αὐτοδημιουργούμενου Θεοῦ (Ἠράκλειτος), ἡ συνολική ἀπάντηση τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων στό Ἐρώτημα περί Θεοῦ ὑπῆρξε καταλυτική γιά τήν παγκόσμια θεολογική σκέψη καί ἰδιαίτερα τήν χριστιανική: οἱ ἀναζητοῦντες τόν Θεό εἶναι ἀργοναῦτες πού γνωρίζουν ὅτι τό χρυσόμαλλο δέρας δέν εἶναι δυνατόν νά κλαπεῖ, γιατί αὐτό ΠΡΟΣΦΕΡΕΤΑΙ, δωρεάν, σέ ὅσους συνειδητοποιοῦν ὅτι δέν ἀξίζουν τέτοια μεγάλη προσφορά. Ὁ Θεός προσφέρεται στόν ἄνθρωπο, ἀκριβῶς ἐπειδή ὁ ἄνθρωπος δέν ἀξίζει τήν προσφορά. Ἡ ὑποδοχή αὐτῆς της προσφορᾶς (πού ὁ ἄνθρωπος δέν ἀξίζει) ὀνομάζεται στήν θρησκευτική γλώσσα: Πίστη. Πιστεύων ὁ ἄνθρωπος, δηλαδή ἀποδεχόμενος τήν θεία προσφορά πού δέν ἀξίζει, μιμεῖται τόν Θεό, ἐφ’ ὅσον χαρίζει σ’ Αὐτόν τόν ἑαυτό του, ὅπως προηγουμένως ὁ Θεός δώρισε τή Χάρη του στόν ἀνάξιο ἄνθρωπο. Τή «διαδικασία» αὐτή ὁ Πλάτων τήν ἀποκαλοῦσε ὡς γνωστόν, «ὁμοίωσιν Θεῷ». Ἐν ἀντιθέσει πρός τήν ἑβραϊκή ἀγωνία τῆς αὐτοδικαίωσης ἐνώπιόν τοῦ Θεοῦ «διά τῶν ἀνθρωπίνων ἔργων», ὁ πιστός ταῆς Ἑλλάδας γνωρίζει ὅτι «πᾶσα δόσις ἀγαθή καί πᾶν δώρημα τέλειον ἄνωθεν ἔστιν καταβαῖνον ἀπό τοῦ πατρός τῶν φώτων»[8]:

  «Ζεῦ, μεγάλαι δ’ ἀρεταί
  Θνατοῖς ἕπονται
  ἐκ Σέθεν»[9]

  [Μετ.: Ζεῦ, οἱ μεγάλες ἀρετές ἔρχονται στούς θνητούς ἀπό Σένα].

  Ἡ πνευματική αὐτή ταπείνωση εἶναι ἡ Ὡραία Πύλη διά μέσου τής ὁποίας εἰσέρχεται στόν χῶρο τοῦ προσωρινοῦ, τό Αἰώνιο. Ἡ εἴσοδος αὐτή ὅμως γίνεται μέ τραγικό τρόπο, γιατί λαμβάνει χώρα κάθε φορά πού ὁ ἄνθρωπος ἀκούει τούς «μαντατοφόρους ἀπό τήν Τροία» νά τοῦ λένε:

  «Πῶς τόσος πόνος τόση ζωή πῆγαν στήν ἄβυσσο
  γιά ἕνα πουκάμισο ἀδειανό, γιά μιάν Ἑλένη!»[10]

  Σέ μιά τέτοια ἀπέραντη μοναξιά ὁ Ἕλλην Μύστης φέρνει στό νοῦ του τόν Αἰσχύλο· μπορεῖ ὁ Προμηθέας Δεσμώτης νά στενάζει λέγοντας ὅτι: «οὐδέν ἐστι τέρμα μοι προκείμενον μόχθων, πρίν ἄν Ζεύς ἐκπέσῃ τυραννίδος»[11] (= τέλος τῶν πόνων μου πουθενά δέν βλέπω, πρίν ἀπ’ τό θρόνο του πέσει ὁ Δίας), ὡστόσο ἡ προφητεία τοῦ τραγικοῦ Αἰσχύλου ὁλοκληρώνεται μέ «μεσσιανικό», θά λέγαμε, τρόπο:

  «τοιοῦδε μόχθου τέρμα
  μή τι προσδόκα,
  πρίν ἄν θεῶν τις διάδοχος
  τῶν σῶν πόνων φανῇ,
  θελήσῃ τ’ εἰς ἀναύγητον μολεῖν
  Ἅϊδην κνεφαῖά τ’ ἀμφί Ταρτάρου βάθη»[12]

  [Μετ.: Τέλος τοῦ μαρτυρίου σου μήν περιμένεις, προτοῦ κάποιος ἀπό τους θεούς φανεῖ τά πάθη σου νά ἀναλάβει καί ἑκούσια νά κατεβεῖ στά ἀνήλια βάθη τοῦ Τάρταρου καί τοῦ Ἅδη].

  Ὅσο, ὅμως, κι ἄν αὐτή ἡ προφητεία τοῦ Αἰσχύλου ἀποδόθηκε στόν Χριστό, ἡ ἀρχαία ἑλληνική θεολογία σέ ὅλες τίς ἐκδοχές της (προσωκρατική, πλατωνική, ἀριστοτελική, στωϊκή, νεοπλατωνική) ποτέ δέν κατέληξε νά γίνει Δόγμα, μονολιθικό καί ἀπαγορευτικό γιά τήν ὕπαρξη τῶν ἄλλων θρησκειῶν, γιατί, σέ τελική ἀνάλυση, ἦταν πάντα ἡ Ἐλευθερία ἐκείνη πού ἀποτελοῦσε τό ἔσχατο κριτήριο τῆς ἑλληνικῆς ἀντίληψης γιά τή ζωή, τόν ἄνθρωπο, τόν κόσμο καί τόν θάνατο. Σέ κάθε περίπτωση, ἰσχύει πάντα ἡ Προσευχή τῆς Ἑκάβης στόν Δία, ὅπως τήν ἀναφέρει στίς Τρωάδες ὁ Εὐριπίδης:

  «Ὅστις ποτ’ εἶ Σύ, δυστόπαστος εἰδέναι,
  Ζεύς, εἴτ’ ἀνάγκη φύσεος εἴτε νοῦς βροτῶν,
  προσηυξάμην σε· πάντα γάρ δι’ ἀψόφου
  βαίνων κελεύθαι κατά δίκην τά θνήτ’ ἄγεις»[13]

  [Μετ.: Ὦ Δία, ποιά εἶναι ἡ Οὐσία Σου, δύσκολο
  νά τό ξέρει κανείς: νόμος φυσικός ἤ ἀνθρώπινη
  ἐπινόηση (εἶσαι;). Ἐσένα (ὅμως) παρακαλῶ στήν προσευχή μου,
  γιατί πάντα μέσ’ ἀπό τους δρόμους τῆς Σιγῆς, κανονίζεις
  δίκαια τά ἀνθρώπινα πράγματα].

  .
  .

  https://scontent.fath1-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/13239367_1026793477404806_3083599209439307558_n.jpg?oh=7ac301b2dc15fb5622071fc8418ee409&oe=589EFFDE

  .
  .
  ________________________________________

  [1] Αἰσχύλος, Προμηθεύς Δεσμώτης, 907-912.
  [2] Η μετάφραση είναι του Γ. Θέμελη.
  [3] Μ. P. Nilsson, Ἑλληνική Λαϊκή Θρησκεία, μέτ. I. Κακριδη, ἐκδ. Ἑστίας, Ἀθήνα 2000, σελ.14.
  [4] Σ. Δ. Κυριαζόπουλος, Προλεγόμενα εἰς τήν ἐρώτησιν περί Θεοῦ, ἐκδ. Γρηγόρη, Ἀθήνα 2000. σέλ. 220.
  [5] C. F. Meyer, In Harmesnachten (W. W. – W. Linden I. Teil 1929, σελ. 36).
  [6] J. – P. Vemant, To Βλέμμα τού Θανάτου. Μορφές τῆς Ἑτερότητας στήν Ἀρχαία Ἑλλάδα, μετ. Γ. Παππάς, ἐκδ. Αλεξάνδρεια, Ἀθήνα 1992, σελ. 33.
  [7] Τοῦ ἰδίου, Le Dionysos masque des Bacchantes d’ Euripides, L ’ Homme, 93, Ίαν.- Μάρ. 1985, XXV (1), σ. 31-58.
  [8] Ἰακ. 1,17.
  [9] Πίνδαρ. Ἰσθμιονικ. Γ, 4-5.
  [10] Γ. Σεφέρης, Ἑλένη, Ἀνθολογία Νεοελλ. Γραμματείας, Ρ. – Η. καί Σ. Ἀποστολίδη, Ἡ Ποίηση,τ. 3ος, Τα Νέα Ελληνικά, Αθήνα 1983, σελ. 1323.
  [11] Αἰσχύλος, Προμηθεύς Δεσμώτης, 755-756.
  [12] Αἰσχύλος, Προμηθεύς Δεσμώτης, 1026-1029.
  [13] Εὐριπίδης, Τρωάδες•,885-888.

  Διαμαντή Κων. Κούτουλα

  http://www.ekivolos.gr/H%20profhteia%20tou%20Aisxylou.htm

  ΥΣ. ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΓΙΑΓΙΑ
  .
  https://3.bp.blogspot.com/-iqbnnnbPA_E/V_ET9PSyG0I/AAAAAAACQKM/Ob4X8J5rWKUb_zQTvHyIrSCbAlPNOP_7ACLcB/s400/14516536_715315661957300_3595839122658034403_n.jpg
  .
  .
  https://4.bp.blogspot.com/-J6B6aDejJYc/V-qSrcgEWGI/AAAAAAAAKzI/HVv30HrPwM06SUrYk0dbUqqNqvHLtDS3ACLcB/s400/IMG_20160708_203428.jpg
  .
  .

  ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ
  .
  .

• Η ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΓΙΑΓΙΑ

  4 Δεκεμβρίου 2016 at 15:08 · Απάντηση

  **************************************
  **************************************************************
  .
  ΒΙΝΤΕΟ
  .
  ΖΩΗ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ
  .
  https://www.youtube.com/watch?v=F-siYqnhf3A
  .
  Ανέβηκε στις 4 Φεβ 2011
  .
  ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΝΤΙΛΗΦΘΗΚΑΝ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΣΑΝ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
  .
  ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΑΝ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΗ ΠΡΑΞΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ.
  .
  Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΙΣΑΡΙΘΜΕΣ ΦΟΡΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΖΩΗ.
  ΤΙΜΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΣΑΝ ΘΕΟΣ ,
  ΣΤΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΓΑΛΜΑ ΤΟΥ ΠΟΥ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ΕΜΦΑΝΩΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ..ΕΡΩΤΑ.

  …ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ,ΠΟΛΥ ΣΥΧΝΑ ΕΧΩ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΗ,ΟΤΙ Η ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΠΑΛΛΕΤΑΙ ΚΑΙ ΔΟΝΕΙΤΑΙ.ΛΕΣ ΚΑΙ Η ΑΥΡΑ ΚΑΠΟΙΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΔΙΑΧΈΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ …ΠΥΡ ΑΕΙΖΩΟΝ.
  .
  «ΣΤΑ ΕΡΕΙΠΙΑ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ
  ΚΡΙΝΟΣ ΑΝΘΕΙ ΜΕ ΧΑΡΗ ΜΥΣΤΙΚΗ
  ΚΑΙ ΤΟ ΝΟΥ ΤΟΝ ΕΣΕΡΝΕΙ ΣΑ ΜΑΓΝΗΤΗΣ
  ΣΕ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΓΙΚΗ»
  (Κωστής Παλαμάς)
  .
  Πηγές :
  ΘΕΟΓΟΝΙΑ Ησίοδος, Ηράκλειτος,Πλούταρχος,Ορφικά Ι.Πασσά,Παρμενίδης,Πορφύριος,Αριστοτέλης,Σοφοκλής
  Δ. Π. Παπαδίτσα καὶ Ἑλένης Λαδιά, «Ὀρφικοὶ ύμνοι»,
  Περ. Δαυλός,Περ. Ιχωρ,Σ. Πάν,Ι.Λάζαρης.
  Καινή Διαθήκη,Παλαιά Διαθήκη.
  .
  ΥΣ.
  .
  Η ΥΠΑΡΞΗ ΜΑΣ ! ΠΟΛΛΕΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΖΩΗΣ ! Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΜΙΑ ΕΚΦΡΑΣΗ ΖΩΗΣ………
  ΔΗΛΑΔΗ : Η ΖΩΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ………………………………….
  .
  .
  ΖΗΣΕ ΛΟΙΠΟΝ ΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΔΙΑΚΡΙΣΗ …………….
  .
  .
  https://yt3.ggpht.com/-58uJXJ5THHE/Ug-0Z5_1tqI/AAAAAAAAIpo/i7bzEW54Uqc/w1060-fcrop64=1,00005a57ffffa5a8-nd-c0xffffffff-rj-k-no/channels4_banner.jpg
  .
  .

• Η ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΓΙΑΓΙΑ

  4 Δεκεμβρίου 2016 at 20:10 · Απάντηση

  =================
  ============================
  =
  Η μεγαλύτερη συνωμοσία της ιστορίας Ο έλεγχος του χρήματος
  .
  Δευτέρα, 12 Ιανουαρίου 2015
  .
  http://1.bp.blogspot.com/-Dqhc3KHutRw/T7iMrvZRWxI/AAAAAAAAM9I/4m0cV2j87wc/s400/banksters-ee.jpg

  .

  «Άφησε με ελεύθερο να εκδίδω και να ελέγχω τα χρήματα ενός έθνους και δεν με ενδιαφέρει ποιος ψηφίζει τους νόμους του»,
  .
  είχε αναφέρει χαρακτηριστικά ο M.A. Rothschild,
  .
  επιφανές μέλος της ομώνυμης οικογένειας, η οποία ίδρυσε στα τέλη του 18ου αιώνα τα γνωστά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.
  .
  Ο δε J.K. Galbraith, οικονομολόγος, υπέρμαχος του φιλελευθερισμού, είχε τονίσει ότι,
  .
  «Η διαδικασία, με την οποία οι τράπεζες δημιουργούν νέο χρήμα, είναι τόσο απλή, που το μυαλό αηδιάζει».
  .
  .
  Τι συμβαίνει με το χρήμα;
  .
  Έχει κανείς μας ιδέα πως παράγεται;
  .
  Αντιστοιχεί σε πραγματικές αξίες στη ζωή, ή είναι ένα έξυπνο εργαλείο υποδούλωσης
  .
  πρώτα στο μυαλό (αφού μας πείθουν ότι χρωστάμε «φανταστικά» λεφτά,
  .
  και ταυτόχρονα ότι εμείς απαγορεύεται να παράξουμε «φανταστικό» χρήμα όπως αυτοί)
  .
  και μετά στην ιδιοκτησια μας την οποία μας την εξαερώνουν σε ελάχιστο χρόνο αφού ο ιδρώτας της δουλειάς μας δεν αρκεί για να ισορροπήσει το άπειρο «άυλο» απόθεμα χρήματος.
  .
  .

  Ας δούμε κάποια διαφωτιστικά στοιχεία από το εξαιρετικό άρθρο του οικονομολόγου Βασίλη Βιλιάρδου για το πως παράγεται το χρήμα και από ποιούς.
  .
  .

  «Mε τη διαδικασία της «δημιουργίας» χρήματος «κατασκευάζεται» ουσιαστικά το «λογιστικό χρήμα»,
  .
  το οποίο στη συνέχεια «διοχετεύεται» στο κυκλοφοριακό σύστημα της Οικονομίας.
  .
  Για παράδειγμα, όταν μία εταιρεία (ιδιώτης, δημόσιο) δανείζεται από μία εμπορική τράπεζα, «δημιουργούνται» αυτόματα νέα χρήματα
  .
  .
  – όπως και όταν η ιδιωτική τράπεζα δανείζει κάποια άλλη ή δανείζεται από την κεντρική.
  .
  .
  Εκτός αυτού, δημιουργούνται επίσης νέα χρήματα από τις ιδιωτικές τράπεζες, όταν αγοράζουν στοιχεία του Ενεργητικού τους (αξιόγραφα, ακίνητα κλπ), ανοίγοντας πιστωτικό λογαριασμό (όψεως) στον πωλητή, με τον οποίο συναλλάσσονται.
  .
  .
  Έτσι λοιπόν, η «δημιουργία» του νέου χρήματος είναι συνδεδεμένη με τη δημιουργία πιστώσεων,
  .
  ενώ η εξόφληση των πάσης φύσεως δανείων, ή η πώληση των στοιχείων του ενεργητικού από τις τράπεζες «καταστρέφει», περιορίζει δηλαδή, την υφιστάμενη ποσότητα χρημάτων.
  .
  .

  Τα «άϋλα» χρήματα δε που «παρασκευάζονται» ή «καταστρέφονται» με αυτόν τον τρόπο, ονομάζονται, σε αντίθεση με αυτά που προέρχονται από τα ευγενή μέταλλα, «Fiat Money»
  .
  .
  – από το λατινικό «fiat», το οποίο μεταφράζεται ως «δημιουργία» (στην προκειμένη περίπτωση, χρήματα που δημιουργούνται από το τίποτα.
  .
  .
  Τα χρήματα που δημιουργούνται με αυτή τη «μαγική» διαδικασία, αντιπροσωπεύουν πραγματικές αξίες (ΑΕΠ),
  .
  .
  εφόσον δανείζονται έναντι υλικών αξιών (ακίνητα, αξιόγραφα, μετοχές κλπ), οι οποίες «δεσμεύονται» από τις τράπεζες σαν εγγυήσεις.
  .
  .
  Όταν όμως οι υλικές αυτές αξίες είναι υπερτιμημένες, όπως στο παράδειγμα των Subprimes (Η.Π.Α., Ισπανία, Ιρλανδία κλπ),
  .
  .

  όταν δηλαδή υπάρχουν «στρεβλώσεις» στις αγορές, τότε τα χρήματα που δημιουργούνται με το συγκεκριμένο αντίκρισμα είναι εντελώς αδικαιολόγητα
  .
  .
  – με αποτέλεσμα να «εκβάλλουν» στις γνωστές μας χρηματοπιστωτικές κρίσεις, όπου «καταστρέφονται» (διαγράφονται) στην πραγματικότητα οι υπερβάλλουσες ποσότητες.
  .
  .

  Οι εμπορικές τράπεζες επιτρέπεται να δανείζουν στους καταναλωτές (επιχειρήσεις και ιδιώτες), ένα συγκεκριμένο πολλαπλάσιο ποσόν των συναλλαγματικών αποθεμάτων τους (καταθέσεων), στην εκάστοτε κεντρική τράπεζα.
  .
  .
  Στην Ευρώπη (ΕΚΤ) είναι υποχρεωμένες να διαθέτουν ένα ελάχιστο απόθεμα καταθέσεων (ρεζέρβα) ύψους 2%

  .
  .
  – γεγονός που σημαίνει ότι μπορούν να δανείζουν το 50πλάσιο των καταθέσεων που διατηρούν στην κεντρική τράπεζα, με τη μορφή λογιστικών χρημάτων.
  .
  .
  Φυσικά τηρούνται επίσης ορισμένοι άλλοι κανόνες, όπως το ύψος των καταθέσεων σε σχέση με την εκχώρηση δανείων, έτσι ώστε να υπάρχει κίνητρο για τις τράπεζες.
  .
  .
  Εάν βέβαια οι εμπορικές τράπεζες ήταν υποχρεωμένες να διατηρούν αποθέματα (ρεζέρβες) στις κεντρικές ή μετρητά χρήματα,
  .
  .
  ισόποσα με το 100% των δανειακών και λογιστικών χρημάτων,
  .
  .
  τότε δεν θα είχαν το προνόμιο της δημιουργίας χρημάτων «από τον αέρα»,
  .
  .
  οπότε δεν θα «διαστρεβλωνόταν» η επενδυτική διαδικασία
  .
  .
  και δεν θα οδηγούμαστε στις συνεχείς χρηματοπιστωτικές κρίσεις των τελευταίων δεκαετιών
  .
  .
  – παράλληλα όμως, δεν θα είχαμε τη σημερινή ανάπτυξη (η ποσότητα χρήματος M3 στην Ευρωζώνη αυξήθηκε από 4,4 τρις € στις αρχές του 1999, στα 9,5 τρις € στα τέλη Απριλίου του 2009).
  .
  .
  Ο κίνδυνος τώρα των μαζικών αναλήψεων των καταθετών από τις τράπεζες (Bankrun)
  .
  .
  οφείλεται στο ότι, οι τράπεζεςδιαθέτουν μόνο ένα ελάχιστο ποσοστό των καταθέσεων τους σε μετρητά,
  .
  .
  της τάξης του 3% (η έκδοση των μετρητών χρημάτων είναι αποκλειστικό προνόμιο των κεντρικών τραπεζών).
  .
  .
  Εάν λοιπόν ένας μεγαλύτερος αριθμός καταθετών θελήσει να αποσύρει τα χρήματα του, οι τράπεζες αδυνατούν να τα διαθέσουν.

  .
  .
  Έτσι συνέβη σε γενικές γραμμές στην κρίση του 1930
  .
  .
  – κάτι που τελικά επιλύθηκε αργότερα, ως ένα βαθμό, με τη βοήθεια της ίδρυσης των κεντρικών τραπεζών, οι οποίες καλύπτουν (εν μέρει φυσικά), τέτοιου είδους ενδεχόμενα (Bankrun).
  .
  .
  Αυτό που επίσης συνέβη στην ίδια κρίση (1930), ήταν η «μανία αποχρέωσης» των νοικοκυριών (επιστροφή παλαιών δανείων, κανένας νέος δανεισμός)
  .
  .
  – γεγονός που είχε σαν αποτέλεσμα, αφενός μεν την «καταστροφή» μεγάλων ποσοτήτων χρήματος, αφετέρου το μηδενισμό της δημιουργίας νέων.»
  .
  .
  Αν καταλάβατε καλά από τα παραπάνω οι τράπεζες παράγουν λεφτά από το μηδέν και από τις καταθέσεις σας,
  .
  .
  και από τις αγοραπωλησίες σας, ακόμα και από τα δάνεια που οι ίδιες σας δίνουν!
  .
  .
  Με απλά Ελληνικά όσο και αν δουλέψουμε όσο χρήμα και αν παράξουμε,
  .
  .
  ας πούμε ψ χρήματα, οι κύριοι αυτοί που κατευθύνουν τον πλανήτη κλείνονται σε ένα δωμάτιο και με το πάτημα ενός κουμπιού παράγουν 10ψ,20ψ,30ψ,… όσα γουστάρουν
  .
  .
  και τη συνέχεια την ξέρετε βάζουν όλους τους φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς στον πλανήτη να σας κυνηγούν για ..φοροδιαφυγή,
  .
  .
  και για το που βρήκατε χρήματα να πάτε στο σούπερ μάρκετ.
  .
  .
  Και φυσικά το ίδιο ισχύει και στην κλίμακα των εθνών,
  .
  .
  όπως έλεγε ο Ερμής ο Τρισμέγιστος χιλιάδες χρόνια πριν «όπως επάνω, έτσι και κάτω».

  .
  .
  Κλείνοντας θα θυμίσουμε τη ρήση του 28ου Προέδρου των Η.Π.Α. W.Wilson, αναφορικά με το τραπεζικό σύστημα:
  .
  .
  «Υπάρχει μία (σκοτεινή) δύναμη τόσο οργανωμένη, τόσο λεπτή,
  .
  τόσο προσεκτική, τόσο διασφαλισμένη,
  .
  τόσο πλήρης και τόσο κυρίαρχη,
  .
  που καλά θα κάνουν να προσέχουν όσοι και όταν μιλούν εναντίον της».
  .
  .
  .
  Το Novus Ordo Seclorum γραμμένο πάνω στο δολάριο άλλωστε, τα εξηγεί όλα.

  .
  .

  ΠΗΓΗ

  .
  http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2015/01/blog-post_349.html#ixzz4RtCEBNbK
  .
  .
  .
  ΚΑΙ ΕΝΩ ΟΟΟΟΟΟΟΟΛΟΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΝΗΚΟΥΣΤΗ ΑΠΑΤΗ ,
  .
  ΑΦΗΝΟΥΝ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΚΟ
  .
  ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ……………………………..
  .
  ΝΑ ΖΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΤΟΣΗ ΑΔΙΚΙΑ ………………
  .
  ΝΑ ΧΑΝΟΝΤΑΙ ΠΑΤΡΙΔΕΣ …………………….
  .
  ΝΑ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΔΥΣΤΥΧΙΑ ………………………
  .
  ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΑΡΑΚΑΤΩ :
  .
  Ο Λ Ο Ι
  .
  ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ
  .
  ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ
  .
  ΟΙ ΔΙΚHΓΟΡΟΙ
  .
  ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΙ
  .
  ΟΙ ΑΝΩΤΑΤΟΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΙ
  .
  ΟΙ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΛΟΓΟΙ
  .
  OI IEΡΕΙΣ
  .
  ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ
  .
  ΟΙ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΙ
  .
  ΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ
  .
  ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ
  .
  ΟΙ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ
  .
  ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ
  .
  ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΙ
  .
  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ
  .
  ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ
  .
  ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΛΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ………
  .
  ΟΛΟΙ ΠΛΕΟΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ……………..
  .
  .
  ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΝΟΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΤΡΕΧΟΥΝ ΟΛΟΙ
  .
  .
  ΚΑΙ ΝΑ ΞΑΝΑΨΗΦΙΖΟΥΝ ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΟΜΜΑΤΑ , ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ …………….
  .
  .
  Η ΛΟΓΙΚΗ ΕΔΩ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΘΕΣΗ …………………………..
  .
  .