«Εάν δεν είσαι ικανός να εκνευρίζεις κανέναν με τα γραπτά σου, τότε να εγκαταλείψεις το επάγγελμα»

ΩΡΑ ΕΛΛΑΔΟΣ

Επικοινωνία εδώ

Για σχόλια, καταγγελίες και επικοινωνία στο

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΘΕΜΑΤΩΝ

Ενημέρωση των αναγνωστών.

Προσοχή στις απάτες, η ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ και ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ δεν φέρει καμία ευθύνη για οποιαδήποτε συναλλαγή με κάρτες η άλλον τρόπω και άλλα στον όνομά της, Ή στο όνομα του κυρίου Γ. Θ, Χατζηθεοδωρου. Δεν έχουμε καμία χρηματική απαίτηση από τους αναγνώστες με οποιοδήποτε τρόπο.
Αγαπητοί αναγνώστες η ανθελληνική και βρόμικη google στην κορυφή της ιστοσελίδας όταν μπείτε, αναφέρει μη ασφαλής την ιστοσελίδα, ξέρετε γιατί;;; Διότι δεν της πληρώνω νταβατζιλίκι, κάθε φορά ανακαλύπτει νέα κόλπα να απειλή. Η ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ σας εγγυάται, ότι δεν διατρέχετε κανένα κίνδυνο, διότι πληρώνω με στερήσεις το ισχυρότερο αντιβάριους της Eugene Kaspersky, όπως δηλώνει και ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Kaspersky Lab "Πιστεύουμε ότι όλοι μας δικαιούμαστε να είμαστε ασφαλείς στο διαδίκτυο. Eugene Kaspersky

Ανακοίνωση

Τη λειτουργία μίας νέας γραμμής που αφορά τον κορωνοϊό ανακοίνωσε ο Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας. Ο Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας ανακοινώνει, ότι από σήμερα 07.03.2020 λειτουργεί η τηλεφωνική γραμμή 1135, η οποία επί 24ώρου βάσεως θα παρέχει πληροφορίες σχετικά με τον νέο κοροναϊό.

Πού μπορεί να απευθυνθεί μια γυναίκα που πέφτει θύμα ενδοοικογενειακής βίας;

«Μένουμε σπίτι θα πρέπει να σημαίνει πως μένουμε ασφαλείς και προστατευμένες. Για πολλές γυναίκες, όμως, σημαίνει το ακριβώς αντίθετο. Εάν υφίστασαι βία στο σπίτι, δεν είσαι μόνη. Είμαστε εδώ για σένα. Μένουμε σπίτι δεν σημαίνει ότι υπομένουμε τη βία. Μένουμε σπίτι δεν σημαίνει μένουμε σιωπηλές. Τηλεφώνησε στη γραμμή SOS 15900. Οι ψυχολόγοι και οι κοινωνικοί λειτουργοί της γραμμής θα είναι εκεί για σε ακούσουν και να σε συμβουλέψουν. Δεν μπορείς να μιλήσεις; Στείλε email στο sos15900@isotita.gr ή σε οποιοδήποτε από τα Συμβουλευτικά Κέντρα ” λέει σε ένα βίντεο που ανέβασε στο Instagram της η Ελεονώρα Μελέτη.

Προς ενημέρωση στους αναγνώστες. 4/8/2020

Η ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ δεν ανάγκασε ποτέ κανένα να κάνει κάτι με παραπλανητικές μεθόδους, αλλά ούτε με οποιοδήποτε τρόπο. Ο γράφων είμαι ένας ανήσυχος ερευνητής της αλήθειας. Και αυτό το κάνω με νόμιμο τρόπο. Τι σημαίνει αυτό; ότι έχω μαζέψει πληροφορίες επιστημονικές και τις παρουσιάζω, ή αυτούσιες, ή σε άρθρο μου που έχει σχέση με αυτές τις πληροφορίες! Ποτέ δεν θεώρησα τους αναγνώστες μου ηλίθιους ή βλάκες και ότι μπορώ να τους επιβάλω την γνώμη μου. Αυτοί που λένε ότι κάποια ιστολόγια παρασέρνουν τον κόσμο να μην πειθαρχεί… Για ποιο κόσμο εννοούν;;; Δηλαδή εκ προοιμίου θεωρούν τον κόσμο βλάκα, ηλίθιο και θέλουν να τον προστατέψουν;;; Ο νόμος αυτό το λέει για τους ανώριμους ανήλικους. Για τους ενήλικους λέει ότι είναι υπεύθυνοι για ότι πράττουν. Στον ανήλικο χρειάζεται ένας διπλωματούχος ιδικός για να τον δασκαλέψει, καθηγητής, δάσκαλος. Στους ενήλικες δεν υπάρχει περιορισμός. Ποιος λέει και ποιος ακούει, διότι ο καθένας ενήλικος είναι υπεύθυνος και προς τους άλλους και προς τον εαυτό του.

Η ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Πια η διαφορά του πολιτικού πορνείου της ελληνικής βουλής από τα γνωστά μπουρδέλα;;;

ΚΑΜΙΑ!!!!!

ΕΙΔΟΥ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΟΥΛΗ Α
Οι πόρνες λένε το κάνουμε για τα παιδιά μας!
ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΟΡΝΕΣΟι 300 πολιτικές πόρνες πηδάνε την Ελλάδα!

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΟΡΝΕΣ ΓΜέσα στο πορνείο που λέγετε Βουλή ακούς ότι και στα κοινά μπουρδέλα!

ΠΟΡΝΕΣ ΙΗ μια πολιτική πόρνη λέει την άλλη πουτάνα!

ΠΟΡΝΕΣ Ζ
Ακούς τα μεγαλύτερα προδοτικά πολιτικά ρεμάλια να εκφράζουν το προδοτικό τους ψέμα με απύθμενο θράσος!

ΠΟΡΝΕΣ Η
Συναγωνίζονται ποιος θα πει το μεγαλύτερο ψέμα ξεπερνώντας ακόμα και τις κοινές πόρνες!!!
Και οι τσατσάδες τα ΜΜΕ σκίζουν τα ιμάτια τους για τις προσβλητικές εκφράσεις του Κασιδιάρη!!!!!!!!!!!

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΟΡΝΕΣ Β
Δεν έχουν αφήσει χώρο και χρόνο να καταλάβει ο λαός ποια πολιτική πόρνη είναι χειρότερη από την άλλη!!!

ΠΟΡΝΕΣ Α
Αγαπητοί πατριώτες δεν μας μένει άλλος δρόμος να μεταφέρουμε την αληθινή βουλή στις πλατείες, μέχρι να ξεβρομίσουμε την κόπρο του Αυγεία από τον ιερό χώρο την βουλή των Ελλήνων, που την έχουν μολύνει οι πολιτικές πόρνες!
ΠΛΑΤΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ

Μοιραστείτε το!

2 comments to Πια η διαφορά του πολιτικού πορνείου της ελληνικής βουλής από τα γνωστά μπουρδέλα;;;

  • http://3.bp.blogspot.com/-SjVy1a4TQ4Y/Vq2YBY16hiI/AAAAAAAAD_g/rkrRkxr6va4/s1600-r/%25CE%259B%25CE%25A5%25CE%259A%25CE%2591%25CE%25A9%25CE%259D%2B%25CE%2595%25CE%259B%25CE%259B%25CE%2597%25CE%259D%2B%25285%2529.jpg

    ========================================================================================

    http://2.bp.blogspot.com/-UERHYo_LjIw/VKD8et7ZGHI/AAAAAAAACfg/68WKrY3LD8M/s1600/%25CE%259B%25CE%25A5%25CE%259A%25CE%2591%25CE%25A9%25CE%259D%2B%25CE%2595%25CE%259B%25CE%259B%25CE%2597%25CE%259D%2B..jpg

    =======================================================================================

    http://3.bp.blogspot.com/-49kWEJVU77o/VZl69v6-ZMI/AAAAAAAADpo/2iNCcVcHFzA/s1600/AkropolisXL2.jpg

    =======================================================================================

    https://hellas.files.wordpress.com/2011/09/cropped-athena_promachos.jpg

    ========================================================================================

    https://lakedaimonappelaios.files.wordpress.com/2012/05/cropped-533024_235105506594130_100002840483476_360000_2122735267_n1.jpg?w=600&h=117

    ========================================================================================

    http://ellhnikhkosmokratoria.com/images/ellkosmxarazoistoria.jpg

    =======================================================================================

    ΒΙΝΤΕΟ
    ΔΕΝ ΣΕ ΦΟΒΑΜΑΙ – Μελίνα Ασλανίδου .•*´¨`*•.¸❤ ❥ ♡ ღ

    https://www.youtube.com/watch?v=xdxk_CTg_o8

    Δημοσιεύτηκε στις 27 Νοε 2014

    Δεν σε φοβάμαι κι ας μου λες κρατάω μαχαίρι.
    Έχω στα στήθια μου τους στίχους του Σεφέρη,
    έχω του Γκάτσου την Αμοργό, έχω τον Κάλβο, τον Σολωμό.

    ♪♫••*¨*•.¸¸❤¸¸•*¨*•.。.✿♪♫•¬*¨*¬•.¸¸❤¸¸•*¬¬¬¨*•☆.。.✿♪♫

    Δεν σε φοβάμαι, δεν σε φοβάμαι κι ας μου λες, φύγε Μελίνα
    Έχω έναν ήλιο φυλαχτό απ’ τη Βεργίνα,
    Έχω τον Όλυμπο, τον Υμηττό, το Παλαμίδι, την κυρά της Ρω.

    ♪♫••*¨*•.¸¸❤¸¸•*¨*•.。.✿♪♫•¬*¨*¬•.¸¸❤¸¸•*¬¬¬¨*•☆.。.✿♪♫

    Δεν σε φοβάμαι…
    Δεν σε φοβάμαι, δεν σε φοβάμαι…
    Με την Ελλάδα εγώ ξυπνάω και κοιμάμαι.

    ♪♫••*¨*•.¸¸❤¸¸•*¨*•.。.✿♪♫•¬*¨*¬•.¸¸❤¸¸•*¬¬¬¨*•☆.。.✿♪♫

    Δεν σε φοβάμαι κι ας μου λες φύγε σου λέω,
    Έχω μια θάλασσα αγάπες στο Αιγαίο,
    Έχω στη Κρήτη ένα Θεό, ένα ακρωτήρι κι ένα σταυρό

    ♪♫••*¨*•.¸¸❤¸¸•*¨*•.。.✿♪♫•¬*¨*¬•.¸¸❤¸¸•*¬¬¬¨*•☆.。.✿♪♫

    Δεν σε φοβάμαι…
    Δε σε φοβάμαι κι ας μου λες φύγε απ’ τη μέση,
    έχω ένα δέντρο στην Επίδαυρο φυτέψει,
    έχω μια ορχήστρα κι ένα βωμό, έχω τον λόγο μου τον τραγικό,
    Δε σε φοβάμαι…

    ♪♫••*¨*•.¸¸❤¸¸•*¨*•.。.✿♪♫•¬*¨*¬•.¸¸❤¸¸•*¬¬¬¨*•☆.。.✿♪♫

    =======================================================================================

    ΒΙΝΤΕΟ

    Αντώνης Βαρδής – Είμαι στους απ’ έξω

    https://www.youtube.com/watch?v=ZQ0zJfAMknE

    =======================================================================================

    ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ

    ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ………………………………

  • Η «αυτοδιόρθωση» της αθηναϊκής Δημοκρατίας και η γραφή παρανόμων

    5/09/2015

    http://i0.wp.com/antikleidi.com/wp-content/uploads/2015/08/ATHENS_greek.jpg?w=570

    Συνηθίζουμε να λέμε πως «στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα».

    Λέμε επίσης πως «ο λαός είναι ώριμος», «ο λαός ξέρει», «ο λαός έχει και μνήμη και κρίση».

    Και, όταν κάποτε τα πράγματα στραβώνουν, υποστηρίζουμε

    -λίγο πιο χαμηλόφωνα- πως «ο λαός παραπλανήθηκε».

    Γυρίζοντας, ωστόσο, αρκετούς αιώνες πίσω, διαπιστώνουμε πως στην αρχαία Αθήνα,

    την κοιτίδα της δημοκρατίας, υπήρχαν και πρόβλεψη για τη θωράκιση από επιζήμιες αποφάσεις του

    «παραπλανημένου λαού»

    αλλά και τρόποι αποκατάστασης από τυχόν ζημίες.

    Η Αθήνα των κλασικών χρόνων γέννησε την πιο εξελιγμένη μορφή δημοκρατίας πριν τη σύγχρονη εποχή.

    Το 508 π.Χ. ο αθηναϊκός λαός ξεσηκώθηκε απέναντι σε έναν ακόμα πολιτικό αρχηγό

    που αποπειράθηκε να εγκαταστήσει τυραννία.

    Τον έδιωξε, μαζί με τα ξένα στρατεύματα που στήριζαν την προσπάθειά του,

    ενώ συνέλαβε και εκτέλεσε τους αριστοκράτες υποστηρικτές του.

    Ο αθηναϊκός λαός δεν μπορούσε πλέον να ανεχθεί τους βίαιους ανταγωνισμούς της πολιτικής ελίτ.

    Στο αίτημά του για αλλαγές ανταποκρίθηκε ο Κλεισθένης που, με τις μεταρρυθμίσεις του,

    έδωσε δύναμη στην Εκκλησία του Δήμου και στη Βουλή – ένα νέο σώμα

    με 500 μέλη που αποτελούσαν τους τελικούς κριτές των λαϊκών αποφάσεων.

    Μέχρι το 450 π.Χ. οι πολίτες ενίσχυσαν τη νεόκοπη δημοκρατία,

    παίρνοντας αποφάσεις για εύρος θεμάτων και αναθέτοντας στον ίδιο το λαό

    την απονομή της δικαιοσύνης και την επίβλεψη των κρατικών αξιωματούχων.

    Αναπόσπαστο στοιχείο της δημοκρατίας ήταν η συμμετοχή του μεγαλύτερου δυνατού αριθμού πολιτών

    στη διακυβέρνηση. Θεωρητικά, όλοι οι Αθηναίοι πολίτες μπορούσαν να παρακολουθούν

    τις συνεδριάσεις τις Εκκλησίας του Δήμου, να απευθύνονται σε αυτήν στους συμπολίτες τους,

    να συμμετέχουν στα δικαστήρια, αλλά και να διεκδικούν με κλήρο συμμετοχή στα αξιώματα.

    Δημοκρατικό στην αφετηρία του, αυτό το σύστημα διακυβέρνησης δεν ήταν χωρίς προβλήματα.

    Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, τα κριτήρια που έπρεπε να πληρούν οι αξιωματούχοι δεν περιλάμβαναν

    την εμπειρία ή την καταλληλότητα, ενώ το γεγονός πως καθένας μπορούσε να εισηγηθεί και να στηρίξει

    την άποψή του ενίοτε οδηγούσε σε αρνητικά αποτελέσματα για την πόλη.

    Η συνειδητοποίηση αυτών των ατελειών οδήγησε στην εισαγωγή περιορισμών στη νομοθετική δύναμη

    -ή, μάλλον, ασυδοσία- του Δήμου, σε μια κορυφαία έκφραση λαϊκού αυτοπεριορισμού.

    Χαρακτηριστικό παράδειγμα της «αυτοδιόρθωσης» ήταν η γραφή παρανόμων,

    μια ποινική κατηγορία η οποία αφορούσε όσους παραβίαζαν το νόμο.

    Στην Αθήνα, οι νομοθετικές διαδικασίες ξεκινούσαν από τον Δήμο και κατέληγαν σε αυτόν.

    Κάθε πολίτης είχε το δικαίωμα να διατυπώσει νομοθετικές προτάσεις

    και να τις εισηγηθεί στους συμπολίτες του στην Εκκλησία του Δήμου.

    Εφόσον εγκρίνονταν από την Εκκλησία, οι προτάσεις αυτές γίνονταν ψηφίσματα,

    από τα οποία ορισμένα είχαν τον χαρακτήρα

    των σύγχρονών μας υπουργικών αποφάσεων ή διοικητικών πράξεων και άλλα την ισχύ νόμων.

    Αφότου ένα ψήφισμα είχε εγκριθεί από την Εκκλησία του Δήμου,

    κάθε πολίτης μπορούσε να οδηγήσει τον εισηγητή του -του οποίου το όνομα αναγραφόταν στο ψήφισμα- σε δίκη,

    υποστηρίζοντας πως ήταν επιζήμιο και αντέβαινε στους νόμους της πόλης

    («ως παρά τους νόμους το ψήφισμ’ είρηται» και «ασύμφορον έστι τη πόλει…», Δημοσθένης,

    Κατά Αριστοκράτους 23.18).

    Όταν ξεκινούσε μια τέτοια δίκη, το ψήφισμα έπαυε να ισχύει μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης

    σε ένα από τα λαϊκά δικαστήρια της πόλης.

    Εάν ο εισηγητής κρινόταν ένοχος για αντισυνταγματική συμπεριφορά,

    το ψήφισμα ακυρωνόταν αυτόματα και ο εισηγητής τιμωρούνταν με πρόστιμο ή και θάνατο.

    Τρεις καταδίκες οδηγούσαν τον κατηγορούμενο σε ατιμία, δηλαδή στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων.

    http://i1.wp.com/antikleidi.com/wp-content/uploads/2012/06/saupload_greek_tragedy_l_3_c.jpg?w=257

    Το μέτρο της γραφής παρανόμων άρχισε να ισχύει στο δεύτερο μισό του 5ου αιώνα π.Χ.

    Αρχικά χρησίμευσε ως προστασία της δημοκρατίας και δικλείδα ασφαλείας απέναντι σε όσους την απειλούσαν.

    Στόχος του ήταν κυρίως να περιορίσει τα δεινά που οφείλονταν στην κατάχρηση της παντοδυναμίας του Δήμου,

    ιδίως όταν αυτός παρασυρόταν από ιδιοτελείς προτάσεις ή δημαγωγία.

    Τρία, κυρίως, στοιχεία αυτής της πρακτικής έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους σύγχρονούς μας.

    Το πρώτο είναι η δυνατότητα κάθε πολίτη να παρέμβει καίρια για θέματα που αφορούσαν το δημόσιο συμφέρον.

    Δεύτερο στοιχείο είναι η διερεύνηση και διευθέτηση του προβλήματος από τον ίδιο τον λαό.

    Σε αντίθεση με τα ισχύοντα στη σύγχρονη εποχή, όπου οι νομοθετικές αποφάσεις κρίνονται από ολιγομελή

    αντιπροσωπευτικά σώματα και κάποτε υπάρχει η δυνατότητα της άσκησης βέτο, στην αρχαία Αθήνα

    ήταν ο ίδιος ο λαός, ως σώμα δικαστών, που έκρινε τις αποφάσεις των πολιτών στην Εκκλησία.

    Τρίτο ήταν η αποδοχή της ατομικής ευθύνης, η οποία δεν περιοριζόταν στους αξιωματούχους

    αλλά επεκτεινόταν σε πρόσωπα που δεν κατείχαν δημόσιο αξίωμα.

    Η γραφή παρανόμων δεν στρεφόταν εναντίον του Δήμου,

    αλλά εναντίον των πολιτών που τον παρέσυραν σε παράνομες και βλαπτικές αποφάσεις.

    Η εφαρμογή του μέτρου δεν ήταν απρόσκοπτη.

    Το πρώτο πλήγμα ήρθε το 411 π.Χ., όταν δύο ολιγαρχικοί προσπάθησαν και πέτυχαν

    να εγκαθιδρύσουν στην πόλη ολιγαρχικό πολίτευμα.

    Οι μεθοδεύσεις τους που προηγήθηκαν του «πραξικοπήματος» περιλάμβαναν μεταξύ άλλων

    τη χρήση της γραφής παρανόμων για να ελεγχθεί ο λαός και να παρεμποδιστούν αναγκαίες μεταρρυθμίσεις.

    Η γραφή παρανόμων εφαρμόστηκε ξανά στον 4ο αιώνα π.Χ., με την αποκατάσταση της δημοκρατίας,

    και χρησιμοποιήθηκε συχνά στη διάρκειά του.

    Λειτούργησε τόσο προληπτικά, αποθαρρύνοντας όσους ήθελαν να εξαπατήσουν τον Δήμο,

    όσο και κατασταλτικά, οδηγώντας στην ακύρωση προβληματικών αποφάσεων.

    Ωστόσο, όπως μαρτυρούν οι αρχαίες πηγές, η χρήση της δεν ήταν πάντοτε η ενδεδειγμένη.

    Παρότι θεσμοθετήθηκε ως μέτρο για την προστασία της δημοκρατίας,

    η γραφή παρανόμων χρησιμοποιήθηκε ορισμένες φορές για να πλήξει πολιτικούς αντιπάλους

    και έγινε δημοφιλής μέθοδος για την υποβολή κατηγορίας εναντίον εξεχόντων πολιτικών ανδρών

    που υπέβαλλαν συχνά προτάσεις στην Εκκλησία.

    Σε αυτό το πλαίσιο, φαίνεται πως ορισμένες φορές αντικατέστησε τον οστρακισμό

    που είχε καταργηθεί από το 416 π.Χ.

    Επίσης, χρησιμοποιήθηκε για την τακτοποίηση «προσωπικών λογαριασμών»,

    με αληθινές αλλά και με ψευδείς κατηγορίες.

    Εκτός από τη χρήση του για ίδιους σκοπούς, το μέτρο ενίοτε έφερε αποτελέσματα αντίθετα από τα επιθυμητά,

    καθώς χρησιμοποιήθηκε για να εμποδίσει μεταρρυθμίσεις και θεσμικές αλλαγές

    που κρίνονταν αναγκαίες από τον λαό.

    http://i2.wp.com/antikleidi.com/wp-content/uploads/2015/08/law.jpg?w=567

    Η σοβαρότητα των ποινών που αφορούσαν τη γραφή παρανόμων

    έκανε τους Αθηναίους να αναζητήσουν τρόπους για να την αποφύγουν.

    Για παράδειγμα, προκειμένου να παρακάμψουν οι ίδιοι τον κίνδυνο μιας κατηγορίας, οι ρήτορες,

    οι πιο σταθεροί αγορητές στην Εκκλησία του Δήμου,

    έβαζαν συχνά βοηθούς τους να εμφανιστούν ως εισηγητές των πιο «επισφαλών» προτάσεων,

    κρατώντας για τον εαυτό τους το ρόλο του απλού υποστηρικτή τους.

    Επίσης, βρήκαν ένα «παραθυράκι», μια διαδικασία που απομάκρυνε

    από τον εισηγητή μιας πρότασης τις κυρώσεις της γραφής παρανόμων.

    Πρόκειται για τη διαδικασία της «άδειας», σύμφωνα με την οποία ένας πολίτης ζητούσε εκ των προτέρων

    από το Δήμο να δώσει την συγκατάθεσή του για να κάνει μια παράνομη πρόταση.

    Αν έπαιρνε την άδεια, προχωρούσε χωρίς φόβο να κατηγορηθεί.

    Για να πάρει, ωστόσο, την άδεια χρειαζόταν να εξασφαλίσει στην ψηφοφορία που ακολουθούσε

    τουλάχιστον 6000 ψήφους, όπως ακριβώς προβλεπόταν για τον οστρακισμό.

    Η ενθουσιώδης συμμετοχή των πολιτών στην άσκηση της νομοθετικής εξουσίας

    οδήγησε σε άτακτη παραγωγή ψηφισμάτων και αυτή, με τη σειρά της, σε μια «άναρχη πολυνομία»,

    κατά τον Μιχάλη Σακελλαρίου.

    Αυτή η συνειδητοποίηση, η οποία περιστασιακά θεραπεύτηκε και από τη γραφή παρανόμων,

    ωρίμασε την ανάγκη για μετάβαση από τη ριζοσπαστική φάση της δημοκρατίας σε μια ηπιότερη.

    Σε αυτό το πλαίσιο, στα τέλη του 5ου και στις αρχές του 4ου αι. π.Χ. οι αθηναϊκοί νόμοι εκκαθαρίστηκαν

    από τη Βουλή, δημιουργήθηκε ο θεσμός των νομοθετών,

    ενώ θεσμοθετήθηκε επίσης η ετήσια αναθεώρηση νόμων (επιχειροτονία).

    Έκτοτε, η γραφή παρανόμων μπορούσε να ισχύσει για ψηφίσματα, όχι όμως πλέον για τους νόμους.

    Ενδεικτική βιβλιογραφία

    Αισχίνης, Κατά Κτησιφώντος

    Δημοσθένης, Κατά Νεαίρας

    Δημοσθένης, Περί Στεφάνου

    Ι. Giannadaki, “The time limit (prothesmia) in the graphe paranomon”, Dike 17 (2014), 15-34

    E. M. Harris – L. Rubinstein (επιμ.), The Law and the Courts in ancient Greece (Λονδίνο 2004)

    D. Pritchard, War, Democracy and Culture in Classical Athens (Καίμπριτζ 2014)

    Μ. Β. Σακελλαρίου, Η Αθηναϊκή Δημοκρατία (Ηράκλειο 1999)

    H. Yunis, “Law, Politics, and the Graphe Paranomon in Fourth-Century Athens”, GRBS 29 (1988) 361-82.

    Αγγελική Κοσμοπούλου

    Πηγή: huffingtonpost

    Αντικλείδι , http://antikleidi.com

    http://antikleidi.com/2015/09/05/aftodiorthosi_dimokratias/

Leave a Reply

You can use these HTML tags

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>