ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ

Το Όγδοο Θαύμα θα είναι Ελληνικό…Φαντάσου…

Σκέψου πόσο πιο όμορφος κι αληθινός θα γίνει ξανά ο κόσμος αν σαν Έλληνας πάλι τα καταφέρεις…
Η Παγκόσμια Ιστορία έχει αναγνωρίσει συνολικά μόλις επτά θαύματα του Αρχαίου Κόσμου

και η καταμέτρηση τους έχει εδώ και αιώνες σταματήσει σε αυτόν τον αριθμό. Το 7.

Για να τα θυμηθούμε :
1. Η Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας

2. Οι Κρεμαστοί Κήποι της Βαβυλώνας

3. Ο Ναός της Άρτεμης στην Έφεσο

4. Το Άγαλμα του Δία στην Ολυμπία

5. Το Μαυσωλείο της Αλικαρνασσού

6. Ο Φάρος της Αλεξάνδρειας

7. Ο Κολοσσός της Ρόδου

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Από αυτά τα περισσότερα αποτελούν αποτέλεσμα ελληνικής ή και ελληνικής ανθρώπινης προσπάθειας και δημιουργίας.

Αντίθετα η Παγκόσμια Ιστορία έχει καταγράψει μέχρι στιγμής ακόμα επτά θαύματα του Σύγχρονου Κόσμου , μα κανένα από αυτά δεν έχει ελληνική προέλευση, ούτε καμιά ελληνική συμβολή με οποιονδήποτε τρόπο ως προς την επίτευξη του.

Ας τα θυμηθούμε κι αυτά :

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

1.Η όπερα του Σίδνεϋ

2. Η σήραγγα της Μάγχης

3. Το αεροδρόμιο Κανσάι

4. Το αεροσκάφος Κόνκορντ

5. Το φράγμα του Ασσουάν

6. Ο ουρανοξύστης Σίαρς

7. Το διαστημικό Κέντρο Κέννεντυ

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Πραγματικά είναι άξιο απορίας και δημιουργεί θλίψη το γεγονός πως οι Έλληνες δεν έχουν καταφέρει στο διάβα της σύγχρονης Ιστορίας να μεγαλουργήσουν και να αφήσουν τα σημάδια της ιδιοφυίας και του μεγαλείου της στις επόμενες. –πιθανώς γαλαξιακές- γενιές της ανθρωπότητας.

Γιατί σε κάθε περίπτωση όταν ο σύγχρονος κόσμος καταστεί με τη σειρά του αρχαίος, τότε νομοτελειακά ο σημερινός αρχαίος κόσμος θα καταστεί προϊστορικός… Κι έτσι με το πέρασμα του Αέναου του Χρόνου η Ελληνική συμβολή στην παγκόσμια κοινότητα θα διαγραφεί από την συλλογική ενεργή Μνήμη της τότε εν ζωή Ανθρωπότητας.

Αυτός εξάλλου είναι και ένας από τους απώτερους στόχους και σκοπούς της αποκαλούμενης , βλακωδώς από τους πολλούς και αδαείς, ως «νέας τάξης πραγμάτων», δεδομένου ότι οι εμπλεκόμενοι ενεργά ως μέλη αυτής της νέας τάξης δεν αποτελούν καθόλου νέα τάξη…

Είναι ακριβώς οι ίδιοι που κυβερνούν εξ υπαρχής τον Κόσμο αιώνες τώρα…

Και φυσικά η επιλογή της φράσης – έμβλημα «νέα τάξη πραγμάτων» αποτελεί επιλογή αυτών των ίδιων και δεν είναι καθόλου τυχαία…

Μα εδώ το θέμα μας είναι τα θαύματα…

και η μέχρι και σήμερα ανυπαρξία ενός σύγχρονου Ελληνικού θαύματος .

Και επειδή η ίδια η ζωή για όλα φροντίζει , έτσι δόθηκε εδώ και 6 χρόνια περίπου η ευκαιρία

που άξιζαν και πρόσμεναν οι Έλληνες εδώ και κάμποσες δεκαετίες.

Η ευκαιρία και οι συνθήκες που απαιτούνται για να δημιουργήσουν ένα ακόμα θαύμα, το όγδοο θαύμα του σύγχρονου κόσμου μας.

= = = = = = = = = = = = = =

Το μοναδικό με αυτό το ήδη σε εξέλιξη ελληνικό θαύμα είναι πως όποιο κι αν είναι τελικά το αποτέλεσμα του , θα πρόκειται όντως για θαύμα πραγματικό και ανεπανάληπτο…

Για σκέψου… Υπάρχουν ακόμα και τώρα δυο εκδοχές.

Η πρώτη από αυτές, που πιο πιθανή φαντάζει , είναι οι Έλληνες να μην τα καταφέρουν…

Να βουλιάξουν μέσα στην Κρίση που τους έστησε η νέα των πραγμάτων τάξη, μέσα στην Κρίση που ενώ μπορούσαν, καθόλου δεν προσπάθησαν να αποφύγουν οι απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων , δικαιώνοντας όλους εκείνους που μιλούν για παρακμή κι αιμομιξία υποταγής μας στο αργόσυρτο περπάτημα του Χρόνου…

Ένας Λαός που ζει μονάχα με τις αναμνήσεις των προγόνων του,

θα πουν…

Ένας λαός που ζούσε σαν κηφήνας , το βιος της φύσης σπαταλώντας εδώ και χρόνια, λαός αδιάφορος, ανίκανος , τεμπέλης, που άξιο τέλος βρήκε με τον αφανισμό του…

Αυτή η πρώτη εκδοχή στ’ αλήθεια αν συμβεί απίστευτο θαύμα θα ‘ναι!

Οι Έλληνες να μη τα καταφέρουν…

Απίστευτο!

Μόνο σαν θαύμα μπορεί ακόμα και η Ιστορία να το αποδεχτεί και να το εξηγήσει…

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Μα να που υπάρχει και η άλλη εκδοχή, η δεύτερη.

Εκείνη που οι Έλληνες τα καταφέρνουν για μια φορά ακόμα…

Απρόσμενα, ανεξήγητα, παράδοξα, κόντρα σε κάθε λογική…

Μόνο και μόνο επειδή ακόμα είναι Έλληνες,

μόνο και μόνο επειδή στο διάβα των αιώνων κανείς δεν μπόρεσε με τρόπο οριστικό και τελεσίδικο να τους ξεκάνει….!!!!!!!!!!

Μόνο και μόνο επειδή ακόμα και οι Ήρωες συχνά πέφτουν προσωρινά σε λάθη…

Φαντάσου…

Σκέψου πόσο πιο όμορφος κι αληθινός θα γίνει ξανά ο κόσμος, αν σαν Έλληνας πάλι τα καταφέρεις…

////////////////////////////////////

Τότε που το θαύμα το όγδοο στο σύγχρονο τον κόσμο ως Ελλήνων Έργο θα έχει γραφτεί στην Ιστορία των αιώνων ….

>>>>>>>>>>>>>>>>

e-nemesis.eu/

http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2013/09/blog-post_1407.html#ixzz47GFsQZDB

http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2013/09/blog-post_1407.html

>>>>>>>>>>

Έλληνα μάθε αυτά που σου κρύβουν, όχι γιατί το λέω εγώ ή ο καθένας, αλλά γιατί το επιβάλει η φυλή σου, η ιστορία σου!

Θεοδόσιος ο Α ΄ Ισπανός αυτοκράτορας από τους μεγαλύτερους διώκτες των Ελλήνων Εθνικών. Το 380 μ. α. χ. χ. αναγνώρισε τον Χριστιανισμό ως επίσημη θρησκεία. Το 391 έκλεισε τους ναούς των Ελλήνων Εθνικών και το 393 απαγόρευσε τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Για τις εγκληματικές υπηρεσίες που προσέφερε στον Χριστιανισμό, οι Χριστιανοί τον ονόμασαν Μέγα.

Βρέθηκε ο ομαδικός τάφος των 17.000 δολοφονημένων από τον Θεοδόσιο Α΄
Στον ανασκαφικό χώρο της Μοναστηριού στην Θεσσαλονίκη ανακαλύφθηκε τμήμα του ομαδικού τάφου των 17.000 δολοφονημένων από τον Θεοδόσιο Α”. Πρόκειται περί κοινοταφίου και όχι περί κανονικών ταφών δεδομένης της πλήρους απουσίας κτερισμάτων
Στο μικρό αυτό τμήμα, όπως φαίνεται και από τις φωτογραφίες, ανακαλύφθηκε μεγάλη ποσότητα σκελετών, με φανερές κρανιακές κακοποιήσεις, που για την μεταφορά τους χρησιμοποιήθηκαν μεγάλοι γερανοί και αριθμός από φορτηγά.
Άς κάνουμε όμως μία ιστορική αναφορά στο θέμα αυτό.
«Τους θέρισαν όλους! Σαν καλαμιές στον θερισμό. Μέσα σε λίγες ώρες έσφαξαν 15.000 άνδρες. γυναίκες, παιδιά γέροντες….» γράφει ο Θεοδώρητος Κύρου στην “Εκκλησιαστική Ιστορία”.
Η σφαγή στον Ιππόδρομο της Θεσσαλονίκης στα 390 από τον Αυτοκράτορα Θεοδόσιο τον επονομαζόμενο “Μέγα” και “Άγιο”, σηματοδοτεί την έναρξη του Μεσαίωνα για την πόλη μας.Πρόκειται για ήττα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, θέτοντας εκτός νόμου την πατροπαράδοτη θρησκεία των ευσεβών προγόνων μας και έδωσε εντολή να αφανιστούν όλα τα αρχαία μνημεία της πόλης.
Όσοι επιμένουν να λατρεύουν τους Θεούς των πατέρων τους καταγγέλλονται ως “παράφρονες και αγριάνθρωποι”, στιγματίζονται, κατακεραυνώνονται από την θεϊκή κατάρα και εξοντώνονται από τον ίδιο τον αυτοκράτορα που εκτελεί…. Ουράνιες εντολές!
Συγχρόνως χάνουν όλα τα δικαιώματα τους ως πολίτες της Αυτοκρατορίας, οι περιουσίες τους δημεύονται και τα παιδιά τους πουλιούνται σκλάβοι.
Η επίσημη δικαιολογία για την σφαγή της Θεσσαλονίκης είναι “αντίποινα” για τον θάνατο του Γότθου μισθοφόρου Βουδερίχου που ήταν ευνοούμενος του Αυτοκράτορα Θεοδοσίου. 15.000 νεκροί Έλληνες για έναν Γότθο Μισθοφόρο.
Η σφαγή της Θεσσαλονίκης θεωρείται από τους μελετητές το πιο αποτρόπαιο, εν ψυχρώ έγκλημα ενός μονάρχη στην Ιστορία. Πραγματική θηριωδία! Όμως δεν ήταν μόνον ο Θεοδόσιος απηνής διώκτης του Ελληνισμού. Το Βυζάντιο δεν υπήρξε ποτέ Ελληνικό ούτε φιλελληνικό. Ούτε κ’ αν ανεκτικό προς την Ελληνικότητα.
Το Βυζάντιο δεν ονομάστηκε ποτέ “Ελλάς”, ούτε “Νέα Ελλάς”, ούτε “Νέαι Αθήναι” ούτε καν Βυζάντιο. Το συνηθισμένο όνομα, αυτό που απαντάται στα επίσημα κείμενα της Αυτοκρατορίας, στους χρονικογράφους και τους ιστορικούς της εποχής είναι “το Κράτος”, “Η Βασιλεία των Ρωμαίων”, “Το Χριστιανικό Κράτος”, “Το Ορθόδοξον Βασίλειον”, “η Ρωμανία».
Έτσι επευφημούσε το κράτος του ο λαός της Κωνσταντινούπολης κατά τον 10° αιώνα, όπως γράφει ο Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος.
Για τον ίδιο συγγραφέα – αυτοκράτορα οι Βυζαντινοί είναι “εκλεκτόν γένος”, “Αγία Σιών”, “Νέα Ιερουσαλήμ” “λαός ως αληθώς περιούσιος”.
Το όνομα Έλλην για αιώνες ήταν απαγορευμένο επί ποινή θανάτου και συνώνυμο του ειδωλολάτρη.
Κανένας από τους Αυτοκράτορες του Βυζαντίου δεν υπήρξε Έλληνας. Ο Κωνσταντίνος ο επονομαζόμενος Μέγας δεν γνώριζε ούτε καν Ελληνικά. Ο Θεοδόσιος ήταν Ισπανός, «ευγενής εξ Ιβήρων» σύμφωνα με τον Λέοντα τον Γραμματικό. Ο Ηράκλειτος ήταν Καππαδόκης, ο Βασίλειος, ο ιδρυτής της Μακεδονικής Δυναστείας ήταν Αρμένιος , ο Ιωάννης Τσιμισκής ήταν Αρμένιος και ο Παλαιολόγος ήταν Σέρβος. Ο συνεκτικός κρίκος του Βυζαντινού κράτους ήταν η ορθοδοξία.
Οι υπήκοοί του δεν ήταν όλοι Έλληνες. Τα ξένα στοιχεία (Σλαύοι η Αρμένιοι) ήταν πολύ πιο πολυάριθμα και πολύ πιο ισχυρά. Κατά την Βυζαντινή περίοδο ο Ελληνισμός απλά επιβίωνε χωρίς εθνική υπόσταση, διωκόμενος ανηλεώς ως έθνος και ως πολιτισμός.
Είναι ψέμα ότι το Βυζάντιο διέσωσε την Ελληνική γλώσσα. Αναγκάστηκε να την χρησιμοποιήσει γιατί ολόκληρη η Ασία και η Αίγυπτος μιλούσαν Ελληνικά από την εποχή του Μ. Αλεξάνδρου.
Το Βυζάντιο μισούσε την Ελληνική γλώσσα κι αυτό το έδειξε έμπρακτα κατά τον εκχριστιανισμό των Σλαύων. ‘Οταν οι δυο “ρασοφόροι εκπολιστές” ο Κύριλλος και ο Μεθόδιος πήγαν στις περιοχές όπου κατοικούσαν Σλαύοι μετέδωσαν τον χριστιανισμό και όχι τον Ελληνικό πολιτισμό. Και προτίμησαν να εφεύρουν ένα νέο αλφάβητο, αυτό που ονομάστηκε Κυριλλικό, παρά να χρησιμοποιήσουν το ήδη υπάρχον Ελληνικό και να διαδώσουν έτσι την Ελληνική γλώσσα.
Εδώ πρέπει να υπογραμμίσουμε πως όλοι οι φθόγγοιτου Κυριλλικού αλφαβήτου μπορούν να αποδοθούν με τα Ελληνικά γράμματα. Το Βυζάντιο σφράγισε τις φιλοσοφικές σχολές και στη θέση τους ίδρυσε εκκλησιαστικές σχολές για την προώθηση της Θρησκείας.
Το Βυζάντιο έκαψε τα φιλοσοφικά συγγράμματα και στη θέση τους διέδωσε τον Σχολαστικισμό: δηλαδή την υποταγή της φιλοσοφίας στη θρησκεία.
Το Βυζάντιο αντικατέστησε την επιστήμη του Ασκληπιού με τις προσευχές, το Ολυμπιακό πνεύμα με την υποταγή και την υπακοή, τα Λουτρά και τις εορτές με την κακοποίηση του σώματος, την απληστία, τις πολυήμερες νηστείες.
Αντικατέστησε την χαρά και το φως της Αρχαίας Ελλάδος με το σκοτάδι της φρίκης, του θανάτου, του ολέθρου.Θεμέλιο του Βυζαντίου υπήρξε το Δόγμα και οι ρήσεις των Πατέρων της Εκκλησίας.
Ο συγγραφέας Τζόζεφ Μακ Κέϊμπ παραδέχθηκε: «Το Βυζάντιο επί δέκα ολόκληρους αιώνες δεν κατόρθωσε να παράγει ούτε ένα βιβλίο που να διαβάζεται σήμερα από έναν καλλιεργημένο άνθρωπο». Δεν κατανοούμε αυτά που συμβαίνουν στο παρόν γιατί δεν γνωρίζουμε αυτά που συνέβησαν στο αληθινό παρελθόν μας. Και δεν μπορούμε να προβλέψουμε και να πορευθούμε με σιγουριά στο αύριο, αν δεν έχουμε κατανοήσει τι έγινε χθες και τι γίνεται σήμερα.
Ποιος επωφελείται από την ταύτιση Ελλάδος – Βυζαντίου; Ασφαλώς το αδύναμο πολιτισμικά και ιδεολογικά Βυζάντιο, και όχι η Ελλάς. Γράφει ο Περικλής Γιαννόπουλος: «Ελληνική φυλή, δεν σε έσωσε ο Χριστιανισμός, αλλά ο Ελληνισμός σου»!
Αν αρνηθούμε να αποδώσουμε στο Βυζάντιο τον χαρακτήρα του κληρονόμου της Ελλάδος, θα καταρρεύσει το ψευδεπίγραφο κύρος του και μαζί μ’ αυτό το δόγμα “εξ Ανατολών το φως” που τόση σύγχυση επιφέρει στους Έλληνες σήμερα.
Η ανθρωπότητα ανά τους αιώνες βυθίστηκε πολλές φορές στο σκοτάδι της αμάθειας και της δεισιδαιμονίας από τους δυνάστες που την επιβουλεύτηκαν. Πάντοτε όμως το Φως που την βοηθά να αναγεννηθεί είναι ένα, κι αυτό είναι Ελληνικό!

Ιωάννης Χρυσόστομος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως Συριακής καταγωγής. Μαζί με τον Μέγα Βασίλειο και τον Γρηγόριο Ναζιανζηνό, συγκαταλέγεται στις κορυφαίες εκκλησιαστικές προσωπικότητες της Ορθόδοξης και της Καθολικής Εκκλησίας. Απέρριψε ξεκάθαρα τις απόψεις των Ελλήνων φιλοσόφων περί Θεών, κόσμου, ανθρώπων και ηθικής, ως ξένες και ασυμβίβαστες με την διδασκαλία της χριστιανικής εκκλησίας.
Κωνστάντιος Αυτοκράτορας της Ρώμης οπαδός του Αρειανισμού τον οποίο θεωρούσε ως το πλέον αποδεκτό χριστιανικό δόγμα. Εξέδωσε διατάγματα για το κλείσιμο όλων των ναών πλην των χριστιανικών και απαγόρευσε επί ποινής θανάτου και κατάσχεσης περιουσίας την προσφορά θυσιών στους Θεούς.
Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΕΧΤΙΣΕ ΤΗΝ ΝΕΑ ΡΩΜΗ ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΑΡΜΑΡΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ

Η λεηλασία και κατα¬στροφή των ελληνικών αρχαιοτήτων από το χριστιανικό τέρας Κωνσταντίνο και όχι μόνο!!Ποιος Έλγιν ο Ρωμαίος αυτοκράτωρ Κωνσταντίνος είναι ο μεγάλος κλέφτης όλων των Ελληνικών Αρχαιοτήτων αλλά το κρύβουν από τους Έλληνες!!Αυτό το Χριστιανικό τέρας απογύμνωσε όλους τους ναούς των Ελλήνων και άρπαξε όλους τους θησαυρούς που υπήρχαν εκεί , και έχτισε την νέα Ρώμη!!
Ούτε στον ιερό τρίποδα της Πυθίας στον ιερό χώρο των Δελφών δεν δίστασε ο αιμοσταγής Αυτοκράτορας!!Ακόμη και ο Χριστιανός Ιερώνυμος ομολογεί ότι η νέα Ρώμη χτίζεται από Ελληνικά λάφυρα!!Μιλάμε για απίστευτες κλοπές Αρχαιοτήτων!!Αυτόν τον εχθρό των Ελλήνων οι ανθέλληνες Χριστιανοί τον αγιοποίησαν και τον τιμούν !!Πάμε να δούμε την συνέχεια της χριστιανικής λαίλαπας κατά των Ελληνικών έργων τέχνης!!

.
Μετά τη ρωμαϊκή θεομηνία που σάρωσε τους ελληνικούς καλλιτεχνικούς θησαυρούς επέρχεται ο χριστιανικός τυφώνας, νέα συμ¬φορά για τα ανεπανάληπτα δημιουργήματα του κλασσικού πολιτισμού. Πραγματικά, οι τρομακτικότεροι βανδαλισμοί κατά των αρχαίων ελληνικών μνημείων και έργων τέχνης θα διαπραχθούν μετά την επικράτηση του χριστιανισμού σε Ανατολή και Δύση.
Οι κατα¬στροφές των κατακτητικών εκστρατειών και των πολεμικών συγκρούσεων από Πέρσες, Ρωμαίους, Φράγκους, Οθωμανούς είναι ασή¬μαντες αν συγκριθούν με τον αφανισμό των καλλιτεχνικών θησαυρών στους πρώτους πέντε χριστιανικούς αιώνες. Πυρ και σίδηρος για τους αρχαίους ναούς και τα αγάλματα, για τα κλασσικά κείμενα και τις βιβλιοθήκες. Ήταν οι χειρότεροι βανδαλισμοί της ιστορίας.

550 μ.Χ. Ο Παρθενώνας μετατρέπεται σε Χριστιανική Εκκλησία (Αγ.Σοφία) ενώ έναν αιώνα πριν, το 438 μ.Χ., καταστρέφοντε όλα τα γυμνά αγάλματα της Ακρόπολης, κόβοντας τους τα κεφάλια και τα χέρια.)

Η πολιτι¬κή και η εκκλησιαστική εξουσία δεν στάθηκε ικανή να διαχωρίσει τη θρησκευτική πίστη από την πνευματική και καλλιτεχνική δημιουργία. Η απόρριψη της παλαιάς θρησκείας συνακολουθείται από τον διωγμό και τον όλεθρο του αρχαίου πολιτισμού. Με εντολή ή συνέργεια των ηγεμόνων του κράτους και της εκκλησίας, οι νεοπροσήλυτοι χριστιανοί συντρίβουν με σφύρες ή πυρπολούν έργα τέχνης, γκρεμίζουν μνημεία, ρίχνουν στο χυτήριο τα χρυσά και αργυρά καλλιτεχνήματα.
Οι αρχαίοι ναοί, όταν δεν κατεδαφίζονται ή δεν κατερειπώνονται με την αφαίρεση της στέγης, μετατρέπονται σε χριστιανικές εκκλη¬σίες. Αλλά όχι όλες. Όπως είναι γνωστό, ο προορισμός του αρχαίου ελληνικού τεμένους δεν ήταν η συγκέντρωση πιστών στο εσωτερικό αλλά η εκπλήρωση ορισμένων θρησκευτικών τελετουργιών. Περιορισμένος ο χώρος δεν επαρκούσε για μεγάλη σύναξη, για λειτουργίες και κηρύγματα. Σε χριστιανικούς ναούς θα δια-μορφωθούν κυρίως οι βασιλικές, τα ορθογώνια ρωμαϊκά αρχιτεκτονήματα με τις εσωτερικές στοές και τα κλίτη.
Η επικράτηση του χριστιανισμού δεν έγινε παντού με ελεύθερο και ειρηνικό ενστερνισμό των νέων θρησκευτικών ιδεών αλλά και με βίαιη παρέμβαση της εξουσίας, με τρομοκρα¬τία και ωμότητες, το ίδιο αποτρόπαιες με τις ρωμαϊκές κακουργίες εναντίον των χριστιανών.
Το πέρασμα από τη μια θρησκεία στην άλλη συνοδευόταν από αναστατώσεις και κρίσεις, κοινωνικές, πολιτικές, οικονομικές, ηθικές με θύματα τα μνημεία ενός περίλαμπρου πολιτι¬σμού. Επιβάλλεται γι» αυτό μια σύντομη επισκό¬πηση της μεγάλης Αλλαγής που σημειώθηκε στους πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες και μια περιγραφή του δραματικού σκηνικού. Η μελέτη των πηγών οδηγεί στη θλιβερή διαπίστωση ότι οι θησαυροί του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού που είχαν διασωθεί από τη ρωμαϊκή διαρπαγή αντιμετώπισαν το καταστροφικό χριστιανικό μένος σε Ανατολή και Δύση. Οι συμφορές που προκάλεσε το χριστια¬νικό ιερατείο ξεπερνούσαν συχνά τα δεινά που επέφεραν οι βαρβαρικές επιδρομές. Χωρίς τον καταστροφικό ζήλο της νέας εξουσίας – πολι¬τικής και εκκλησιαστικής – τα αριστουργήματα της αρχαίας τέχνης θα έλαμπαν ακόμα ακέραια – με τη φθορά που επιφέρουν ο χρόνος και τα φυσικά στοιχεία – και όλα τα έργα των αρχαίων διανοητών θα επιζούσαν, κτήμα της ανθρωπό-τητας.
Σε αντίθεση με τον αρχαίο ελληνικό κόσμο, που όχι μόνο ανεχόταν τις ξένες λατρείες αλλά υιοθετούσε αλλόφυλες θεότητες – δεν υπήρχε άλλωστε ούτε δογματικό πλαίσιο ούτε εξουσία του ιερατείου – οι χριστιανοί αρχηγοί και ιερα¬πόστολοι επέδειξαν πνεύμα φανατισμού και αδιαλλαξίας που οδηγούσε συχνά σε εξόντωση των αντιφρονούντων και εξαφάνιση των θρη¬σκευτικών τους συμβόλων. Ακολουθούσαν την εβραϊκή παράδοση της ιδεολογικής μονοκρα-τορίας. Ο προφήτης Ηλίας, με θεϊκή εντολή, θανατώνει τους ιερείς του Βάαλ, θεού των Φοινίκων και των Χαναναίων. «Και είπεν Ηλιου προς τον λαόν* συλλάβετε τους προφήτας του Βάαλ, μηδείς σωθήτω εξ αυτών* και συνέλαβον αυτούς, και κατάγει αυτούς Ηλιου εις τον χεί-μαρρον Κισσών και έσφαξεν αυτούς εκεί». Οι Έλληνες όμως είχαν εντάξει τον Βάαλ στον δικό τους θρησκευτικό κύκλο ταυτίζοντας τον με τον Κρόνο και τον Δια
Στους πρώτους τρεις αιώνες ο χριστιανισμός θα παραμείνει μειοψηφία στον ελληνορωμαϊκό κόσμο. Το ρεύμα θα δυναμώσει όταν θα ανακη¬ρύξει ο Κωνσταντίνος τον χριστιανισμό επίσημη θρησκεία του ανατολικού ρωμαϊκού κράτους. Ωστόσο η νέα θρησκεία δεν διαδόθηκε με τον ίδιο ρυθμό σε όλα τα κοινωνικά στρώματα και σε όλες τις περιοχές. Είχε θερμές απηχήσεις περισσότερο στους ελληνόφωνους πληθυ¬σμούς παρά στους Λατίνους, περισσότερο στα αστικά κέντρα παρά στις αγροτικές περιοχές, περισσότερο στις κατώτερες και μεσαίες τάξεις παρά στις ισχυρές και προνομιούχες.
Οι κάτοικοι των αγροτικών περιοχών, πιστοί πάντοτε στις παραδόσεις, αντιστέκονται εμμέ¬νοντας στην πατροπαράδοτη πίστη και ιδεο¬λογία. Ακόμα και στον έκτο και έβδομο αιώνα η παλαιά λατρεία ήταν ακόμα ζωντανή στους αγροτικούς πληθυσμούς που θεωρούσαν τους αρχαίους θεούς προστάτες της παραγωγής, των κοπαδιών και της υγείας.
Η αγροτική μάζα ήταν αδρανής και παθητική μ» όλο που την απομυζούσαν η κρατική εξουσία και οι φεουδάρχες. Υποτασσόταν χωρίς αντίστα¬ση στους δυνάστες της. Το 90% των αυτοκρα¬τορικών πόρων επί ρωμαιοκρατίας προερχόταν από τους αγροτικούς φόρους, και τα πλούτη των ανώτερων τάξεων από την εκμετάλλευση των δουλοπάροικων στις γαιοκτησίες.
Σπανιότατες οι εξεγέρσεις πληθυσμών της υπαίθρου. Όταν στον Δ αιώνα απαγορεύθηκε η αρχαία λατρεία και διατάχθηκε το κλείσιμο ή η κατεδάφιση των ναών και η καταστροφή των αγαλμάτων, σε ελάχιστες περιπτώσεις εκδηλώθηκε δυναμική αντίδραση στις επιδρομές κατά των ιερών. Η διείσδυση του χριστιανισμού στον αγροτικό κόσμο θα προχωρήσει με αργούς ρυθμούς και θα ολοκληρωθεί στον Ζ» αιώνα.
Επειδή δεν υπήρχαν στις αγροτικές περιο¬χές συμπαγείς πληθυσμοί για να προβάλουν αντίσταση, οι χριστιανοί ιεραπόστολοι, με τις ένοπλες ακολουθίες τους, κατέστρεφαν κατά τις προσηλυτιστικές εκστρατείες όλα τα σύμβο¬λα των αλλοθρήσκων. Κατακρήμνιζαν τα ιερά, εστίες λατρείας από γενιά σε γενιά, τρομοκρα¬τούσαν τους γεωργούς, ερήμωναν την ύπαι¬θρο, σκόρπιζαν την απόγνωση, προκαλούσαν κοινωνική αναστάτωση και οικονομική κρίση. Έπεφτε η παραγωγή, περιορίζονταν τα κρατικά έσοδα, στέρευε η κυριότερη πηγή φορολογίας.
Τις τραγικές συνέπειες των χριστιανικών επι¬δρομών στις αγροτικές περιοχές καταγγέλλει ο Λιβάνιος στην περίφημη επιστολή προς τον Θεοδόσιο Α. Σαρώνουν τα πάντα σαν αφηνια¬σμένοι χείμαρροι και ερημώνουν την ύπαιθρο. Οι ναοί, αυτοκράτορα μου, είναι κτίσματα των αγρών, η ψυχή τους. Αυτές οι αγριότητες αφανίζουν τους γεωργούς, τους εξαθλιώνουν καθώς χάνουν το θάρρος τους. Και το αποτέλε¬σμα: ξεπέφτουν οι χωρικοί, χάνει το δημόσιο.
Οι τοπικές εκκλησιαστικές Αρχές στρέφο¬νταν εναντίον των ανυπεράσπιστων καλλιερ¬γητών και χάλκευαν ψευδείς κατηγορίες για τη δήμευση των αγρών τους. Από τη μια μεριά οι εργατικές μέλισσες, γράφει ο Λιβάνιος, κι από την άλλη οι κηφήνες. Επιχειρούν τον βίαιο προσηλυτισμό, εισορμούν στα χωριά και με το πρόσχημα του «σωφρονισμού» επιδίδονται σε ληστείες.
Αυτές οι βαρβαρότητες προκάλεσαν συσπει¬ρώσεις και αντίσταση των γεωργικών πληθυ¬σμών. Ανησυχώντας η εκκλησιαστική ηγεσία απευθύνεται στην αυτοκρατορική εξουσία και εισηγείται τον βίαιο προσηλυτισμό των αγρο¬τών. Ο Ιωάννης Χρυσόστομος καλεί τους γαι¬οκτήμονες του Βυζαντίου να εκχριστιανίσουν τους δουλοπάροικους και κολήγους στα φέου¬δα τους, να προσλάβουν ιερείς και να χτίσουν εκκλησίες. Ο διαβόητος Ιωάννης της Εφέσου (ΣΤ αι.) καυχιέται ότι κατά την προσηλυτιστική του εκστρατεία – με την τρομοκρατία και τον κνούτο – βάφτισε 70.000 ειδωλολάτρες. Στη Δύση, ο πάπας Γρηγόριος, ο επιλεγόμενος Μέγας (Ε»αι.), διαπίστωσε ότι στη Σαρδηνία οι χωρικοί δωροδοκούσαν, καταβάλλοντος ένα είδος φόρου, τον κυβερνήτη του νησιού, για να συνεχίζουν ανενόχλητοι την παραδοσιακή τους λατρεία.
Συχνά η πολιτική και εκκλησιαστική εξουσία εξαπέλυε άγριους διωγμούς κατά των πιστών της παλαιάς θρησκείας επιστρατεύοντας τη συκοφαντία. Επειδή απαγορεύονταν, με διά¬ταγμα του Κωνσταντίνου, οι θυσίες στα ιερά με την απειλή δημεύσεως περιουσιών, πολλοί χρι¬στιανοί, όπως γράφει ο Λιβάνιος, κατέφευγαν σε ψευδείς καταγγελίες για να ενοχοποιήσουν τους αγρότες. Μαζεύονταν οι γεωργοί για να διασκεδάσουν και έσφαζαν ένα αρνί ή ένα μοσχάρι. Αμέσως οι χριστιανοί τους κατηγο¬ρούσαν ότι «έθυσαν», ότι έκαναν ειδωλολατρι¬κή θυσία παραβιάζοντας τον αυτοκρατορικό νόμο. Αν μάλιστα τραγουδούσαν αντιμετώπιζαν τη βαρειά κατηγορία ότι ανέμελπαν ύμνους στους αρχαίους θεούς.
Τα οικονομικά συμφέροντα που διακυβεύο¬νταν και οι αναπότρεπτες κοινωνικές αναταρα¬χές έπαιζαν πρωταρχικό ρόλο στην αναμέτρηση των δύο θρησκειών και υποδαύλιζαν τους βαν¬δαλισμούς. Αυτή την πλευρά των αντιθέσεων – τα οικονομικά συμφέροντα – αποκαλύπτει η εχθρότητα που αντιμετώπισε ο απόστολος Παύλος κατά την προσηλυτιστική του περιοδεία στη Μ. Ασία. Στην «Εφεσο ξεσηκώθηκε μέγα πλήθος και εμπόδισε την είσοδο του στο θέατρο. Γιατί; Κάποιος Δημήτριος «αργυροκόπος» που διατηρούσε βιοτεχνία κατα¬σκευής ομοιωμάτων του ναού της Αρτέμιδος και απασχολούσε μεγάλον αριθμό τεχνιτών, συγκέντρωσε τους εργαζόμενους και τους προειδοποίησε ότι κινδυνεύουν να μείνουν άνεργοι αν επικρατήσει ο χριστιανισμός. Το ιερό της Εφέσου θα σβήσει και θα δυστυχήσουμε. Η πόλη αναστατώθηκε. «Ακούσαντες δε και γενόμενοι πλήρεις θυμού έκραζον λέγοντες: Μεγάλη η Άρτεμις Εφέσου». Ξεσηκώθηκαν οι κάτοικοι «και επλήσθη η πόλις όλη συγχύσεως• ώρμησαν δε ομοθυμαδόν εις το θέατρον».
Ο Λιβάνιος, στην έκκληση του προς τον αυτο¬κράτορα Θεοδόσιο για προστασία των αρχαίων μνημείων και έργων τέχνης από τις βαρβαρότη¬τες των χριστιανών, υπενθυμίζει τους διωγμούς των αλλοθρήσκων ιερών από τον Κωνσταντίνο. Δεν περιορίσθηκε στις βεβηλώσεις και ανατρο¬πές βωμών και στον εμπρησμό και το κλείσιμο των αρχαίων ιερών αλλά και μετέτρεψε ναούς σε πορνεία. Καταγγέλλει επίσης ότι ο διωγμός της παλαιάς θρησκείας είχε ταπεινά ελατήρια. Απέβλεπε δηλαδή στην αρπαγή της περιουσίας των αρχαίων ναών και διανομή της στους ευνο¬ουμένους της εξουσίας.

Οι ιεράρχες και ιεραπόστολοι εμπνέονταν στο μένος τους κατά των αγαλμάτων και έργων τέχνης της παλαιάς θρησκείας από την ιδεολογία της εβραϊκής λατρείας που κατα¬δίκαζε τα «είδωλα», τον ανθρωπομορφισμό, την αναπαράσταση μορφών σε άψυχη ύλη. «Επικατάρατος πας άνθρωπος ος ποιήσει γλυπτόν και χωνευτόν, βδέλυγμα Κυρίω έργον χει¬ρών τεχνίτου». Παραμερίζοντας τη διδασκαλία της ευαγγελικής αγάπης, του ανθρωπισμού και της αλληλεγγύης, επικαλούνται την μήνιν του ιουδαϊκού θεού κατά των λατρευτικών αντι¬κειμένων των άλλων θρησκειών, τις αρές των προφητών και τις αγριότητες των εγκόσμιων ηγεμόνων. «Και ελάλησε Κύριος»: Αφανίστε όλα τα αγάλματα από μέταλλο και λίθο. «Και εγένετο λόγος Κυρίου»: Να συντριβούν όλα τα γλυπτά της Σαμάρειας, να καταστραφούν οι εικόνες και τα αγάλματα. «Τάδε λέγει Κύριος. Καταθρυμμάτισε και λίχνισε τα επιχρυσωμένα και επάργυρα αγάλματα και πέταξε τα σαν κοπριά».
Και η φωνή του Ησαΐα: Τα αγάλματα να πελεκηθούν όπως τα δέντρα στο δάσος. Όλα τα αγάλματα στη φωτιά. Γιατί δεν είναι θεοί αλλά χειροποίητα αντικείμενα, ξύλα και πέτρες. «Λέγει Κύριος Σαβαώθ: Θα εξαφανίσω ακόμα και τα ονόματα των αγαλμάτων, για να σβήσουν ολότελα από τη μνήμη». Δεν θα καταστραφούν μόνο τα αγάλματα σας αλλά και οι θεοί σας. Ο βασιλιάς Ιωσίας αναλαμβάνει εκστρατεία αφα¬νισμού των αλλόθρησκων λατρευτικών συμ¬βόλων. Γκρεμίζει τους βωμούς, κόβει τα ιερά άλση, θερίζει και τσακίζει τα αγάλματα, καίει τα οστά των ιερέων στους βωμούς, κονιορτοποιεί τα γλυπτά. Ένας άλλος βασιλιάς, ο Ασά, γκρέμι¬σε το λατρευτικό άγαλμα της Αστάρτης.
Οι ιεραπόστολοι των πρώτων χριστιανικών αιώνων καλλιεργούσαν το μίσος αλλά και τον τρόμο για την παλαιά θρησκεία και τα σύμ¬βολα της. Διαβεβαίωναν τους πιστούς ότι τα αγάλματα των θεών έκρυβαν επικίνδυνους δαί¬μονες. Ταύτιζαν μάλιστα την ειδωλολατρία με την κλασσική παιδεία. Με αποτέλεσμα πολλοί χριστιανοί να απορρίπτουν με αποστροφή τον προγονικό πολιτισμό, τα επιτεύγματα του ελλη-νικού πνεύματος και των τεχνών. Όποιος μελε¬τούσε τα αρχαία κείμενα έπαιζε με τη φωτιά …;

Αρκάδιος Γιος του Θεοδόσιου. Αυτοκράτορας ο οποίος το 399 νομοθέτησε την ισοπέδωση των εναπομενόντων ναών των Εθνικών μεταξύ των οποίων ισοπεδώθηκαν και οι Δελφοί.

Ρουφίνος Ευνούχος πρωθυπουργός του αυτοκράτορα Αρκάδιου που κατεύθυνε τις ορδές των Χριστιανών του Αλάριχου στον ελλαδικό χώρο καταστρέφοντας τα ιερά των Ελλήνων Εθνικών.
Άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής Γαλιλαίος γιος του Ζεβεδαίου και της Σαλώμης. Αγαπημένος μαθητής του Τζεσούα. Απόστολος του χριστιανισμού και προσηλυτιστής των ειδωλολατρών της Εφέσου. Έγραψε το 4ο Ευαγγέλιο της Καινής Διαθήκης.
Άγιος Επιφάνειος και Άγιος Ευτύχιος Καταστροφείς των ιερών της Σαλαμίνας στη Κύπρο (ναό του Δία και ναό της Αφροδίτης) και σφαγείς όσων δεν ήθελαν να βαπτισθούν Χριστιανοί.
Βαλεντιανός Μοιράστηκε την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία με τον αδελφό του Ουάλη και σύμφωνα με την Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας (ΟΟΔΕ) περιορίστηκε στο να απαγορεύσει επί ποινή θανάτου τις νυχτερινές τελετές των παγανιστών και το να αναλαμβάνουν Χριστιανοί την ευθύνη (;) παγανιστικών ναών.
Iσίδωρος Έπαρχος Πραιτορίου.
Λέων και Ανθέμιος Αυτοκράτορες Ανατολικής και Δυτικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας αντίστοιχα, οι οποίοι εξέδωσαν σειρά διαταγμάτων απαγόρευσης τελετών της ελληνικής Εθνικής λατρείας, υποχρεωτικών μαζικών βαπτίσεων στη χριστιανική πίστη και άλλου διωκτικού περιεχομένου.
Διόσκουρος Έπαρχος Πραιτορίου.
Ταράσιος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Επί των ημερών του έγινε η αναστύλωση των εικόνων στις εκκλησίες. Προσπάθησε ανεπιτυχώς να εκχριστιανίσει τους Έλληνες Εθνικούς της Λακωνίας.
Νίκωνας ο ΄΄ Μετανοείτε ΄΄ Άρμένιος Χριστιανός προσηλυτιστής ο οποίος με τους ένοπλους μοναχούς του εκχριστιάνισε βιαίως τους τελευταίους Έλληνες Εθνικούς της Λακωνίας.
Ιλάριος Ιεροφάντης του ιερού της Ελευσίνας από τις Θεσπιές. Θανατώθηκε στην πυρά μαζί με τους άλλους ιερείς των Μυστηρίων από τους Χριστιανούς του Αλάριχου.
Αλάριχος Χριστιανός βασιλιάς των Βησιγότθων. Καταστροφέας των ελληνικών ιερών και φονιάς των Ελλήνων Εθνικών.
Ιουστινιανός Ανθέλληνας Σλάβος αυτοκράτορας της ανατολικής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Γιουτπράδα Το κανονικό όνομα του Ιουστινιανού.
Ιωάννης Μύρωνας Χριστιανορθόδοξος μοναχός καταστροφέας αρχαίων ελληνικών συγγραμμάτων.
Όσιος Λουκάς Ιδρυτής του ομώνυμου μοναστηριού στον δυτικό Ελικώνα. Έγινε μοναχός σε ηλικία 14 ετών το 910 μ. α. χ. χ. στην γνωστή εκκλησία της Παναγίας της Αθηνιώτισας την οποία είχαν χτίσει οι Χριστιανοί πάνω στην Ακρόπολη βεβηλώνοντας το ιερό του Παρθενώνα.

ΠΛΑΤΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ