ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ

3 comments to Ο ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΦΟΒΟΣ

• Η ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΓΙΑΓΙΑ

  21 Απριλίου 2016 at 20:20 · Απάντηση

  Σάλπισμα Αποχώρησης από το Διαφθορείο Ε.Ε.

  21 Απρ 2016

  Διαβάστε το και φρίξτε, με το πως τσεπώνουν εκατομμύρια τα λαμόγια του ΕΥΡΩΚΥΝΟΒΟΥΛΙΟΥ!

  Καλλιόπη Σουφλή

  https://3.bp.blogspot.com/-IiOqTw_j-Cc/VxMwHkyXzvI/AAAAAAAA4-I/0puDtzdIOYokbA8rsN_qjTeAzin_NfdmwCLcB/s1600/imageedit_1_4671255059.jpg

  Του Μιχαήλ Στυλιανού 17-4-16

  https://4.bp.blogspot.com/-wvwFTQUimUE/VxMuqyzR2tI/AAAAAAAA498/rn7QatldKbI0zzyyy5lrI5V4HnlQqLiAACLcB/s1600/stylianou_michel.jpg

  Αυτή τη φορά ο γράφων θα παραχωρήσει την πένα του σε πειστικώτερο συνήγορο.

  Στη χώρα αυτή άλλωστε όλοι τα ξέρουν όλα καλύτερα από όλους τους άλλους, αλλά ακούνε με περισσότερο σεβασμό οποιονδήποτε ξένο.

  Στη προκειμένη περίπτωση μάλιστα, ο ξένος συμβαίνει να είναι ο Βρετανός ευρωβουλευτής Ντάνιελ Χάνναν, που με άρθρο του στη Νταίηλυ Μαίηλ καλεί τους συμπατριώτες του να τον . . . απολύσουν από το Ευρωκοινοβούλιο.

  Επειδή δεν μπορούμε να περιμένουμε τον κ. Παπαδημούλη (ιδρυτικό στέλεχος Σύριζα) να πράξει το ίδιο, ο γράφων σας παρουσιάζει σε συντομία τις εξηγήσεις του κ. Ντάνιελ Χάνναν:

  « Απολύστε με!

  Θα χαθούν θέσεις εργασίας όταν ένα έθνος αποφασίσει να εγκαταλείψει την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση; Μόνο τη δική μου.

  Είμαι Ευρωβουλευτής και απλά σας ζητώ ψηφίζοντας στο δημοψήφισμα, βοηθήστε να απαλλαγώ από την άνετη και ακριβοπληρωμένη θέση μου. Παρακαλώ, απολύστε με.

  Ακόμη θυμάμαι το σοκ της πρώτης ημέρας μου στις Βρυξέλλες. Μόλις βρήκα το γραφείο μου, μια εξυπηρετική κυρία μου ζήτησε το αεροπορικό μου εισιτήριο για να μου επιστραφούν τα χρήματα. Μου μέτρησαν ποσό τόσο μεγάλο ώστε πίστεψα ότι έγινε λάθος. «Μα από το Λονδίνο ήρθα,» εξήγησα. «Δεν είναι λάθος, Μεσιέ», απάντησε πεταχτά. «Αυτή είναι η χιλιομετρική ταρίφα από το Λονδίνο».

  «Μα κανείς δεν πληρώνει τόσα για την πτήση Χήθροου- Βρυξέλλες», διαμαρτυρήθηκα. «Τόσα καθορίζει το κοστολόγιο», με διέκοψε η κυρία.

  Οι ευρωβουλευτές ταξιδεύουν από τις περιφέρειές τους στις Βρυξέλλες ή στο Στρασβούργο ( η Ευρωβουλή συνεδριάζει εναλλάξ στις δύο πόλεις, με τεράστιο κόστος), εισπράττουν το αντίτιμο του ακριβώτερου εισιτηρίου και επιπλέον «επίδομα χρόνου και αποστάσεως».

  Και ταξιδεύοντας στην ακριβώτερη θέση, κερδίζεις ένα στρογγυλό ποσό. Αν διαλέξεις φτηνή πτήση, μπορείς να τσεπώνεις 1.000 ευρώ την εβδομάδα, αφορολόγητα.

  Η επόμενη επίσκεψή μου ήταν στον αρμόδιο «γενικών εξόδων». Μου είπε πως δικαιούμαι ένα γενικό επίδομα 3,500 λιρών (κάπου 4.000 ευρώ) τον μήνα.
  «Είναι για ενοίκιο γραφείου;» ρώτησα.

  « Όχι, όχι. Σας δίνουμε γραφείο στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο», απάντησε.

  « Θα είναι τότε για κομπιούτερ και υλικά», παρατήρησα.

  Όχι, τα έχετε και αυτά. Είναι για τα περιστασιακά έξοδα, όπως ταχυδρομικά και βενζίνη.»

  « Σοβαρά μιλάτε; Τρεισήμισι χιλιάδες λίρες τον μήνα;»

  «Ακριβώς έτσι, κύριε. Είναι ένα επίδομα χωρίς δικαιολογητικά. Δεν χρειάζεται να κομίζετε αποδείξεις. Απλώς σημειώσατε τον λογαριασμό όπου θα κατατίθενται.»

  Γιατί σας εξιστορώ την πρώτη μέρα μου στην Ευρωβουλή; Επειδή εξηγεί γιατί ζητώ να με απολύσετε. Τα «έξοδα» είναι μια συμβολική απεικόνιση του χάσματος ανάμεσα στα θεωρητικά ιδεώδη και στις πρακτικές.

  Η ΕΕ ιδρύθηκε για υψηλούς στόχους –ειρήνη και συνεργασία μεταξύ των εθνών- και υποβόσκει ο πειρασμός να αμφιβάλεις για την αλήθεια.

  Συχνά υποκρινόμαστε πως έχουμε να κάνουμε με κάποια φανταστική Ε Ε, που υψώνεται πάνω από την αρπακτικότητα της πολιτικής και πραγματώνει ένα υψηλό ιδεώδες.

  Θεωρείται σχεδόν κακό γούστο να εξετάζεις από κοντά αυτήν την Ε Ε που διαμορφώθηκε μπροστά στα μάτια μας, με τους απατηλούς λογαριασμούς της και με τα ιδιωτικά τζετ αεροπλάνα της.

  Ο τρόπος αμοιβής των βουλευτών είναι ελάχιστο παράδειγμα του πως, αντί να είναι ενάρετη, η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση είναι στην κυριολεξία διαφθορέας -δηλαδή μεταβάλει και χρηστούς ανθρώπους σε άτομα ελαστικής ηθικής.

  Ξέρω πολλούς Ευρωβουλευτές πού ήρθαν στις Βρυξέλλες όχι ενθουσιώδεις για στενώτερη ενοποίηση, αλλά που ήπιαν άπληστα την ομοσπονδιακή θεωρία και καταβρόχθισαν τα επιδόματά τους.

  Και ότι ισχύει για τους βουλευτές, ισχύει για γιγάντιες πολυεθνικές, για τεράστιες φιλανθρωπικές ΜΚΟ, για «Δεξαμενές Σκέψης» (λέσχες προβληματισμού), επαγγελματικά σωματεία, και λομπίστες, που βγάζουν χρήματα από το σύστημα των Βρυξελλών.

  Αυτοί οι άνθρωποι αποτελούν, όπως αντιλαμβάνεστε τους πραιτωριανούς της φρουράς «να μείνουμε στην Ε.Ε» ( μετφ: παρ’ ημίν: «Να μείνουμε στο Ευρώ») Γι’ αυτούς το «να μείνουμε» δεν έχει σχέση με την εθνική κυριαρχία και τη Δημοκρατία αλλά για ακίνητα και ακριβά σχολεία.

  Για τη χώρα όμως, δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι θα είμαστε καλύτερα έξω. Δεν πρόκειται να φέρει άμεση ριζική αλλαγή της κατάστασης.

  Αλλά θα αρχίσουμε να ακολουθούμε μια διαφορετική πορεία, πιο ανεξάρτητη από μια Ευρωζώνη σε νευρικότητα και παρακμή και περισσότερο εστιασμένη στον ευρύτερο κόσμο.

  Και με την ανάκτηση της ανεξαρτησίας μας, θα ανακτήσουμε μιαν νέα συνείδηση προορισμού και νέα αισιοδοξία.

  Εάν η Ε Ε ήταν για την διεθνή συνεργασία αντί της υπερεθνικής καταπίεσης, κανένας δεν θα είχε τίποτα εναντίον της. Επίσης, εάν καλός Ευρωπαίος είναι όποιος πιστεύει σε όσα ανύψωσαν τον ευρωπαϊκό πολιτισμό – το Κράτος Δικαίου, την κοινοβουλευτική δημοκρατία, την προσωπική ελευθερία- γράψτε με στον κατάλογο. Η διαφορά μου με την Ε Ε είναι πως εγκατάλειψε αυτά τα ιδεώδη.

  Αντί του Κράτους Δικαίου έχουμε την προστακτική της πολιτικής ένωσης.

  Αντί της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, κυβερνώμεθα από μη εκλεγμένους αξιωματούχους, που παίρνουν τις αποφάσεις τους μυστικά, συχνά κατόπιν συμβουλών από λομπίστες επενδυμένων συμφερόντων. Αντί προσωπικής ελευθερίας, έχουμε πλήθος στενοκέφαλων κανονισμών που μας κάνουν φτωχότερους και λιγώτερο ελεύθερους.

  Οι υποσχέσεις στις οποίες θεμελιώθηκε η Ε Ε αποδείχθηκαν ψεύτικες. Η ενοποίηση υπετίθετο πως θα κάνει τους ανθρώπους πιο εύπορους, αλλά η Ε Ε σημείωσε συνεχή πτώση, από το 30% της διεθνούς οικονομίας το 1980, στο 17% σήμερα.

  Και μόνο το ευρώ και η συμφωνία Σένγκεν φθάνουν για την καταδίκη του Ευρωπαϊκού Σχεδίου, αλλά οι σχεδιαστές συνεχίζουν μουλαρίσια να επιμένουν σ’ αυτά: «Το ευρώ πρέπει να διατηρηθεί» -ανεξάρτητα του πόσο κοστίζει σε ανεργία και χαμένη ανάπτυξη. Και «το Σένγκεν επίσης» -ανεξαρτήτως επιπτώσεων στην ασφάλεια ή στη μοίρα των μεταναστών.

  Και θέλουν να επεκτείνουν αυτή τη βλαμμένη λογική και σε άλλα πεδία, βλέποντας την βαθύτερη ενσωμάτωση ως τη λύση, ενώ είναι το πρόβλημα.

  Γι’ αυτό το δημοψήφισμα για την έξοδο είναι η ελπίδα μας.»

  * * * * *

  Ο προσυπογράφων, παρουσιαστής του κ. Hannan, δεν έχει τίποτα να προσθέσει στην υπεράσπιση των κοινών μας θέσεων.

  Mόνο να υπενθυμίσει δύο ιστορικές δηλώσεις εμβληματικών προσωπικοτήτων μιας Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης στην οποία ανήκουμε και η οποία επαγρυπνεί για την Δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα παντού (αλλού) στον κόσμο:

  ****************************************************

  Ζαν Κλωντ Γιούνκερ, Πρόεδρος Κομισιόν. Δήλωση με τις εκλογές της 25-12-2015 στην Ελλάδα:

  «Δεν υπάρχει ελεύθερη δημοκρατική επιλογή, ενάντια στις ευρωπαϊκές συνθήκες».

  *********************************************************************

  Και τη δήλωση του Λουξεμβούργιου επίσης ΥΠΕΞ, μετά το προ ημερών ολλανδικό δημοψήφισμα για την Ουκρανία:

  «Τα δημοψηφίσματα πράγματι καταστρέφουν την Ευρώπη»!

  =========================

  Πηγή

  http://attikanea.blogspot.gr/2016/04/blog-post_903.html

• Η ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΓΙΑΓΙΑ

  23 Απριλίου 2016 at 05:05 · Απάντηση

  ΞΕΚΙΝΑ ΜΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ Ή ΜΕ ΠΡΟΛΟΓΟ

  ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΑΣ ΟΜΩΣ ΕΠΙΒΑΛΕΤΑΙ ΝΑ ΑΡΧΙΣΩ ΜΕ ΤΟ ΥΣ.

  ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
  ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
  ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

  ΥΣ.

  ΟΣΟ ΣΚΛΗΡΟΣ Ο ΤΥΡΡΑΝΟΣ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ

  ΓΙΑ ΛΕΥΤΕΡΙΑ

  ΣΠΑΣΤΕ ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΣΑΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΒΑΛΤΩΣΕΙ ΣΤΗΝ Ε.Ε ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΡΩ ..,

  ΕΛΕΟΣ ΕΛΕΟΣ ΕΛΕΟΣ

  ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΜΑΣ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

  ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΝΑ ΤΑΥΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΧΡΗΜΑ

  ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΟΙ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΓΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ

  Η Ε.Ε ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΡΩ ΕΙΝΑΙ ΒΑΛΤΟΣ

  ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΙ ΠΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ

  ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΕΛΛΑΔΑ

  ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ! ! !

  ΤΕΛΟΣ ΟΙ ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ

  Η ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΓΙΑΓΙΑ

  ”””””””””””””””””

  Το σύστημα του χρέους

  %%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%
  %%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%
  %%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%

  Απριλίου 20, 2016

  http://www.analyst.gr/wp-content/uploads/2016/04/%CE%95%CE%99%CE%9A%CE%9F%CE%9D%CE%91-%CE%97%CE%A0%CE%91-%CF%81%CF%89%CF%83%CE%AF%CE%B1.jpg

  Όλα τα κράτη του πλανήτη πληρώνουν φόρο υποτελείας στις Η.Π.Α. μέσω του τοκογλυφικού καπιταλισμού, όπως κάποτε οι κατακτημένες από τη Ρώμη επαρχίες της – κάτι που θέλει να αλλάξει η Ρωσία, διεκδικώντας την εθνική της κυριαρχία

  «Άφησε με ελεύθερο να εκδίδω και να ελέγχω τα χρήματα ενός έθνους και δεν με ενδιαφέρει ποιος ψηφίζει τους νόμους του». (Rothschild)

  . Ανάλυση

  Στα δυτικά πανεπιστήμια σπάνια διδάσκονται μαθήματα μακροοικονομίας που έχουν άμεση σχέση με το χρήμα – ευρύτερα με τη δημιουργία του από το πουθενά, εκ μέρους των κεντρικών τραπεζών σε ποσοστό της τάξης του 10% με το πάτημα ενός κουμπιού, κυρίως όμως από τις εμπορικές, σε ποσοστό 90%, μέσω της παροχής δανείων (ανάλυση).
  Με τον μαγικό αυτό τρόπο πάντως οι άνθρωποι μετατρέπονται σε σκλάβους χρέους, ενώ το δυτικό χρηματοπιστωτικό σύστημα, το οποίο στηρίζεται κυρίως στο δολάριο, έχει αναδειχθεί στον απόλυτο κυρίαρχο του σύμπαντος – επίσης, στο βασικότερο στήριγμα της αμερικανικής ηγεμονίας στον πλανήτη.
  Στα πλαίσια αυτά, δεν είναι μόνο η Ρωσία ή/και η Κίνα, οι οποίες προσπαθούν να κόψουν τον ομφάλιο λώρο που τις υποχρεώνει να υπακούουν στις εντολές της υπερδύναμης – για να μην γίνουν στόχος των χρηματοπιστωτικών της επιθέσεων. Κάτι ανάλογο προσπαθεί επίσης η Ελβετία, με την υιοθέτηση του πλήρους χρήματος (άρθρο) – ενώ όλο και περισσότερα κράτη επιθυμούν να ανακτήσουν το προνόμιο της έκδοσης χρημάτων, το οποίο έχουν παραδώσει στις κεντρικές τράπεζες που ελέγχονται από το σύστημα της BIS.
  Στα πλαίσια αυτά έχει ενδιαφέρον ο ιδιαίτερος τρόπος, με τον οποίο διδάσκονται τα μακροοικονομικά στη Ρωσία – σε μία χώρα που προετοιμάζεται να διεξάγει τη μάχη των μαχών εναντίον του δυτικού χρηματοπιστωτικού συστήματος και του δολαρίου, στην προσπάθεια της να δημιουργήσει έναν δεύτερο, εναλλακτικό πόλο στον πλανήτη.

  Αναλυτικότερα (πηγή) τα εξής:
  .

  Το σύστημα της δημιουργίας χρεών

  Το «μάθημα» ξεκινάει με τη διαπίστωση ότι, τα βασικότερα εξαγωγικά προϊόντα της Ρωσίας είναι το πετρέλαιο, καθώς επίσης το φυσικό αέριο – οι υδρογονάνθρακες. Στη συνέχεια αναφέρει πως στη διαδικασία της μετατροπής των φυσικών πόρων της σε χρήμα, συμμετέχουν οι κεντρικές τράπεζες των δύο χωρών: η Fed, καθώς επίσης η Τράπεζα της Ρωσίας, οι οποίες φαίνονται μεν όμοιες μεταξύ τους, αλλά στην πραγματικότητα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.
  Ειδικότερα, μια θεωρητικά μικρή διαφορά μεταξύ τους, αλλάζει εντελώς την εικόνα – όπου εν πρώτοις οφείλει να γνωρίζει κανείς πως το δημόσιο χρέος των Η.Π.Α. είναι τεράστιο, πλησιάζοντας σήμερα τα 20 τρις $, ενώ της Ρωσίας υπολογίζεται στα 885 δις $ (πηγή). Βέβαια, εάν υπολογίσει κανείς το σημερινό ΑΕΠ της Ρωσίας σε δολάρια, το οποίο κατέρρευσε στα 1,23 τρις $ το 2015 σύμφωνα με το ΔΝΤ (πηγή), από 2,01 τρις $ το 2013 (πηγή), λόγω της υποτίμησης του ρουβλίου, θα διαπιστώσει πως από το 44% του ΑΕΠ της εκτοξεύθηκε στο 72% σε όρους δολαρίου – όταν μερικά χρόνια πριν ήταν κάτω του 10% του ΑΕΠ, αφού είχε σχεδόν μηδενισθεί το 1998, όταν χρεοκόπησε.
  Ένα επόμενο χαρακτηριστικό τώρα των δημοσίων χρεών των Η.Π.Α. είναι η ραγδαία αύξηση τους, αφού στις αρχές του 2014 ήταν «μόλις» 15 τρις $ – οπότε εύλογα αναρωτιέται κανείς από πού προέρχονται αυτά τα χρέη.
  Για να το ερμηνεύσουμε οφείλουμε να γνωρίζουμε πως οι Η.Π.Α. εκδίδουν κρατικά ομόλογα, όπως όλες οι άλλες χώρες – μέσω των οποίων δανείζονται χρήματα. Εν τούτοις, δεν μπορούν να δημιουργήσουν χρήματα από το πουθενά, αφού αυτό δεν αποτελεί προνόμιο του αμερικανικού δημοσίου, αλλά της Fed – κάτι που συμβαίνει και στις υπόλοιπες χώρες. Παραδόξως λοιπόν τα σύγχρονα κράτη μπορούν να κάνουν τα πάντα, εκτός από ένα: να τυπώνουν μόνα τους χρήματα, όπως συνέβαινε στο απώτερο παρελθόν.
  Περαιτέρω, όταν οι Η.Π.Α. έχουν έλλειμμα στον κρατικό προϋπολογισμό τους, το οποίο υπολογίζεται στα 500 δις $, το υπουργείο οικονομικών εκδίδει ομόλογα – τα «πουλάει» δε στη Fed η οποία, με το πάτημα ενός κουμπιού, εμβάζει δολάρια στο κράτος, ίσα με την αξία των ομολόγων που εκδίδει (500 δις $). Τα χρήματα αυτά τα δημιουργεί η Fed από το πουθενά, χωρίς κανένα αντίκρισμα, όπως ένας μάγος – φυσικά όχι σε φυσική μορφή, αλλά ηλεκτρονικά στον υπολογιστή, με έναν αριθμό που συνοδεύεται από τα αντίστοιχα μηδενικά.
  Με τον απλό αυτό τρόπο τώρα το κράτος αποκτά τα χρήματα που χρειάζεται, για να χρηματοδοτήσει όλες του τις κοινωνικές δραστηριότητες – τα αμυντικά του προγράμματα, καθώς επίσης όλες τις υπόλοιπες δημόσιες δαπάνες του. Επειδή όμως στο καπιταλιστικό σύστημα δεν υπάρχει τίποτα δωρεάν, οι Η.Π.Α. δίνουν έναντι αυτών των χρημάτων στη Fed, όπως ήδη αναφέραμε, ομόλογα – υποσχετικές πληρωμής δηλαδή του δανείου των 500 δις $ που εισέπραξαν, συν τους τόκους που χρεώνει η κεντρική τράπεζα.
  Στην προκειμένη περίπτωση προκύπτει αμέσως η εξής απορία: αφού το κράτος δεν μπορεί να δημιουργήσει χρήματα από το πουθενά, από πού βρίσκει αυτά, με τα οποία πληρώνει τους τόκους; Η απάντηση είναι φυσικά απλή: από τον ίδιο οργανισμό, από την κεντρική τράπεζα, γεγονός που όμως σημαίνει ότι, για να πληρώνει τα παλαιά χρέη του δημιουργεί συνεχώς καινούργια.
  Πρόκειται επομένως για ένα σύστημα, το οποίο καθιστά αδύνατη την εξόφληση των χρεών – επιτρέποντας μόνο την εξυπηρέτηση τους, έως εκείνη τη χρονική στιγμή που δεν είναι πλέον δυνατή και χρεοκοπούν τα κράτη. Για τις Η.Π.Α. βέβαια που πληρώνουν τα εξωτερικά χρέη τους με δολάρια που η κεντρική τους τράπεζα δημιουργεί από το πουθενά, δεν υπάρχει κανένα τέτοιο ενδεχόμενο – εκτός εάν χάσουν το συγκεκριμένο τους προνόμιο, το οποίο είναι μεν επίσης προνόμιο του ευρώ (άρθρο), αλλά όχι των επί μέρους χωρών της Ευρωζώνης.
  Συνεχίζοντας, το παραπάνω σύστημα παράγει διαρκώς νέα χρέη, τα οποία δεν μειώνονται ποτέ. Αντίθετα, τα χρέη αυξάνονται συνεχώς, ενώ αποκρύπτονται έμμεσα με τη βοήθεια της μεθόδου μέτρησης τους – ως ποσοστό επί του εκάστοτε ΑΕΠ και όχι ως απόλυτο μέγεθος. Για να παραμείνει βέβαια κρυφή η συγκεκριμένη διαδικασία, απαιτείται η συνεχής αύξηση του ΑΕΠ – οπότε η ανάπτυξη, χωρίς την οποία το καπιταλιστικό σύστημα θα καταρρεύσει.
  Η επόμενη ερώτηση, γνωρίζοντας πως οι Η.Π.Α. χρωστούν σχεδόν 20 τρις $, η Ιαπωνία πάνω από 12 τρις $, η Κίνα περί τα 4 τρις $, η Ιταλία πάνω από 2 τρις $, η Γερμανία επίσης κοκ., είναι σε ποιόν τα χρωστούν όλα αυτά τα κράτη – όπου η απάντηση είναι προφανής:
  σε αυτούς που τα παράγουν, άρα στις κεντρικές τους τράπεζες, οπότε κατ’ επέκταση στους άγνωστους ιδιώτες τραπεζίτες που στέκονται πίσω από το συγκεκριμένο σύστημα. Οφείλουμε βέβαια να γνωρίζουμε πως γενικότερα στον πλανήτη, τα χρέη των οφειλετών είναι ίσα με τα χρηματικά περιουσιακά στοιχεία των δανειστών – αφού το σύνολο τους είναι πάντοτε μηδέν (άρθρο).
  .
  Η Ρωσία
  Όπως αναλύσαμε παραπάνω, οι Η.Π.Α. μπορούν να δανείζονται χρήματα από την κεντρική τους τράπεζα – η Ρωσία όμως όχι. Εάν τώρα κανείς διαβάσει τους νόμους που ισχύουν για την κεντρική τράπεζα της Ρωσίας, θα βρει πολύ ενδιαφέροντα πράγματα. Ειδικότερα, υπάρχει ένας κατάλογος πολλών κρατών, από τα οποία η κεντρική τράπεζα μπορεί να αγοράσει ομόλογα – όπου όμως δεν συναντάει κανείς το όνομα της Ρωσίας. Εκτός αυτού υπάρχει μία παράγραφος, η οποία απαγορεύει στην κεντρική τράπεζα να δανείζει το κράτος – όπως άλλωστε συμβαίνει επίσης στην Ευρωζώνη με την ΕΚΤ.
  Με απλά λόγια, η κεντρική τράπεζα της Ρωσίας μπορεί να χρηματοδοτήσει τις Η.Π.Α., την Ιαπωνία, τη Βρετανία κοκ. αγοράζοντας ομόλογα του δημοσίου τους, αλλά όχι την ίδια της τη χώρα – οπότε εύλογα δημιουργείται το ερώτημα, ποιά συμφέροντα εξυπηρετεί η λειτουργία της. Η λογική απάντηση είναι προφανώς το ότι, εξυπηρετεί τα συμφέροντα εκείνων των χωρών, τα ομόλογα των οποίων αγοράζει: άρα των Η.Π.Α., της Βρετανίας, της Ιαπωνίας κλπ., αλλά όχι της Ρωσίας.
  Τέλος, η κεντρική τράπεζα της Ρωσίας δεν μπορεί να δημιουργήσει χρήματα από το πουθενά – όπως ακριβώς συμβαίνει με τις επί μέρους κεντρικές τράπεζες των χωρών της Ευρωζώνης. Ουσιαστικά λοιπόν, πάντοτε σύμφωνα με το Ρώσο, λειτουργεί σαν ένα απλό ανταλλακτήριο νομισμάτων – για παράδειγμα ως εξής:
  Η λειτουργία της κεντρικής τράπεζας της Ρωσίας
  Η Ρωσία εξάγει πετρέλαιο στις διεθνείς αγορές, ενώ οι Η.Π.Α. παρέχουν δολάρια έναντι αυτού – οπότε η αντίστοιχη ποσότητα δολαρίων εισρέει στη Ρωσία, μέσω των πετρελαϊκών της εταιρειών, καταλήγοντας στο χρηματιστήριο της. Εντός της Ρωσίας δεν διενεργούνται πληρωμές σε δολάρια, αλλά σε ρούβλια. Τι συμβαίνει τότε στο χρηματιστήριο;
  Ο βασικός αγοραστής των δολαρίων εδώ είναι η κεντρική τράπεζα της Ρωσίας, η οποία καθορίζει την ισοτιμία τους με το ρούβλι – ενώ αγοράζει όλα τα δολάρια που εισρέουν στη χώρα έναντι ρουβλίων, τα οποία δημιουργεί επίσης από το πουθενά, συγκεντρώνοντας τα στα συναλλαγματικά της αποθέματα. Εν τούτοις, αφενός μεν τα συναλλαγματικά αποθέματα δεν ανήκουν στη Ρωσία, αλλά στην κεντρική της τράπεζα που δεν είναι στην ιδιοκτησία του κράτους και δεν ελέγχεται από αυτό, αφετέρου δεν δημιουργεί τα ρούβλια όπως η Fed.
  Ειδικότερα, η Fed δημιουργεί από το πουθενά όσα χρήματα χρειάζονται οι Η.Π.Α., ανεξάρτητα από το εκάστοτε ύψος τους – ενώ η κεντρική τράπεζα της Ρωσίας δημιουργεί τόσα ακριβώς χρήματα, όσα για να αγοραστούν όλα εκείνα τα δολάρια που εισέρχονται στη Ρωσία από τις εξαγωγές της.
  Το σύστημα αυτό ονομάζεται «καθεστώς επιτροπής συναλλάγματος» (currency board), το οποίο φυσικά δεν έχουν οι Η.Π.Α., αλλά ούτε οι άλλες ανεπτυγμένες οικονομίες των G7 – οι οποίες είναι οι μοναδικές που διαθέτουν πραγματικές κεντρικές τράπεζες, ως δανειστές ύστατης ανάγκης, ενώ η ισοτιμία των νομισμάτων τους δεν καθορίζεται από καμία επιτροπή, αλλά από τις ελεύθερες αγορές.
  Συνεχίζοντας, το σύστημα αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να κυκλοφορούν τόσα χρήματα στη Ρωσία, όσα είναι τα συναλλαγματικά της αποθέματα – αποτελούμενα από δολάρια, ευρώ, γεν, ελβετικά φράγκα, στερλίνες, χρυσό κοκ. Παλαιότερα βέβαια τα αποθέματα αυτά ήταν αποκλειστικά σε χρυσό, ενώ σήμερα ο χρυσός είναι ένα μικρό μόνο μέρος τους, συνήθως κάτω του 10%. Όσον αφορά την υλική ποσότητα των ρουβλίων, είναι σε σχέση με τις ανάγκες ρευστότητας – ενώ, όταν αυξάνεται, με σταθερά τα συναλλαγματικά της αποθέματα, τότε ουσιαστικά υποτιμάται αντίστοιχα το ρούβλι.
  Τι κάνει τώρα η κεντρική τράπεζα της Ρωσίας με τα συναλλαγματικά της αποθέματα σε νομίσματα άλλων χωρών; Απλούστατα, αγοράζει τα κρατικά ομόλογα που εκδίδουν, οπότε χρηματοδοτεί τις Η.Π.Α., τη Βρετανία, την Ευρωζώνη, την Ιαπωνία κοκ. – όπως άλλωστε φαίνεται από το γράφημα που ακολουθεί, με τους κυριότερους δανειστές της υπερδύναμης το 2014 (η Ρωσία συνολικά στους εξαγωγείς πετρελαίου).

  .
  http://www.analyst.gr/wp-content/uploads/2016/04/%CE%93%CE%A1%CE%91%CE%A6%CE%97%CE%9C%CE%91-%CE%A9%CF%86%CE%B5%CE%B9%CE%BB%CE%AD%CF%82-%CE%97%CE%A0%CE%91.png
  .

  Το γεγονός αυτό συμβαίνει, επειδή η διατήρηση των συναλλαγματικών αποθεμάτων σε νομίσματα ή σε χρυσό δεν αποδίδει τόκους – οπότε όλες οι χώρες προτιμούν τα έντοκα ομόλογα, ιδίως δε τα αμερικανικά, λόγω της μεγάλης ρευστότητας τους (ειδικά σήμερα, όπου τα γερμανικά ή τα ιαπωνικά έχουν σχεδόν μηδενικές αποδόσεις, λόγω της πολιτικής της ποσοτικής διευκόλυνσης που ακολουθούν οι κεντρικές τους τράπεζες).
  Η ρευστότητα τώρα αυτή προέρχεται παραδόξως από το μέγεθος του αμερικανικού χρέους – καθώς επίσης από τη μεγάλη ποσότητα ομολόγων που εκδίδουν οι Η.Π.Α., για να καλύπτουν τα υπερβολικά ελλείμματα τους.
  Περαιτέρω, τα μόνα αληθινά συναλλαγματικά αποθέματα της Ρωσίας, όπως των άλλων κρατών, είναι αυτά σε χρυσό – τα οποία ευρίσκονται πράγματι σε κάποιο κτίριο στη Μόσχα ή αλλού. Όλα τα υπόλοιπα είναι απλά κάποιοι αριθμοί με μηδενικά στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές των Η.Π.Α. – αφού δεν υπάρχουν πουθενά αποθήκες γεμάτες με δολάρια ή με ομόλογα. Ουσιαστικά λοιπόν πρόκειται για ανύπαρκτα, εικονικά χρήματα – ενώ, εάν σκεφθεί κανείς ότι, πολλά από τα αποθέματα χρυσού των δυτικών χωρών (πίνακας), ιδίως της Γερμανίας, φυλάσσονται στα διάφορα θησαυροφυλάκια της Fed, θα κατανοήσει πως βρίσκονται κυριολεκτικά στο έλεος της υπερδύναμης.
  Όταν τώρα η κεντρική τράπεζα της Ρωσίας πουλάει ξένο συνάλλαγμα, δολάρια για παράδειγμα, τότε τα ηλεκτρονικά χρήματα μεταφέρονται από τις αμερικανικές τράπεζες στη ρωσική – γεγονός που συμβαίνει με όλες τις κεντρικές τράπεζες του πλανήτη, οι οποίες λειτουργούν με το ίδιο σύστημα.
  .
  Συμπέρασμα
  Συνοψίζοντας, όταν η Ρωσία πουλάει πετρέλαιο στις διεθνείς αγορές, εισπράττει εικονικά, ηλεκτρονικά δολάρια – τα οποία αγοράζει η κεντρική της τράπεζα, δημιουργώντας ρούβλια από το πουθενά. Στη συνέχεια τα δολάρια αυτά επιστρέφουν στις Η.Π.Α., όπου ανταλλάσσονται με ομόλογα του αμερικανικού δημοσίου – γεγονός που σημαίνει πως όλα τα δολάρια που ανταλλάσσονται στον πλανήτη, είναι ίσα με τα χρέη της υπερδύναμης.
  Δηλαδή, με 20 τρις $ περίπου σήμερα, τα οποία είναι χρήματα που δεν έχουν κερδίσει οι Η.Π.Α., αλλά έχουν ήδη καταναλώσει – που δεν προέρχονται δηλαδή από την παραγωγή των εργαζομένων τους, αλλά από το συγκεκριμένο χρηματοπιστωτικό σύστημα που κυριαρχεί σε ολόκληρη την υφήλιο.
  Ως εκ τούτου τόσο από τη Ρωσία, όπως επίσης από όλες τις άλλες χώρες, έχει κλαπεί ένα βασικό δικαίωμα τους: το προνόμιο της δημιουργίας τόσων χρημάτων, όσων έχουν ανάγκη οι οικονομίες τους. Έτσι, για να μπορέσει σήμερα η Ρωσία να δημιουργήσει 66 ρούβλια, θα πρέπει να εισάγει υποχρεωτικά 1 δολάριο (ισοτιμία) – ενώ στην αντίθετη περίπτωση, όταν δηλαδή η Ρωσία πρέπει να εξάγει χρήματα λόγω της πτώσης των τιμών του πετρελαίου κοκ., τότε πρέπει να χρησιμοποιήσει τα συναλλαγματικά αποθέματα της κεντρικής της τράπεζας.
  Ειδικότερα, τα συναλλαγματικά αποθέματα οδηγούνται στο χρηματιστήριο, όπου αγοράζονται ρούβλια έναντι δολαρίων – τα οποία (δολάρια) στη συνέχεια εγκαταλείπουν τη χώρα για τη διενέργεια των πληρωμών της. Τα ρούβλια τώρα που αγοράζει έναντι δολαρίων η κεντρική τράπεζα, ουσιαστικά τα καταστρέφει – οπότε μειώνεται ανάλογα η συνολική ποσότητα χρήματος στη Ρωσία, γεγονός που επεξηγεί γιατί έχει μειωθεί η ρευστότητα στην αγορά της, όταν ξεκίνησε η κρίση.
  Σε τελική ανάλυση λοιπόν τόσο η Ρωσία, όσο και όλες οι άλλες χώρες, πληρώνουν φόρο υποτελείας στις Η.Π.Α., μέσω του χρηματοπιστωτικού συστήματος – όπως κάποτε οι κατακτημένες από τη Ρώμη χώρες. Όσο περισσότερα κερδίζει δε μία χώρα από το εξωτερικό της εμπόριο, συνήθως από τις εξαγωγές της στις Η.Π.Α., τόσο περισσότερο φόρο πληρώνει – όπως τεκμηριώνεται από το ύψος των χρεών της υπερδύναμης απέναντι στην Κίνα και στην Ιαπωνία.
  Επομένως, έχουν χάσει όλες οι χώρες τον πόλεμο με τις Η.Π.Α., όπου η Ρωσία θεωρεί υπαίτιο της ήττας της τον Γκορμπατσόφ – ενώ δεν υπάρχει καμία αμφιβολία σχετικά με το ότι, η ευημερία της Δύσης στηρίζεται κυρίως στο σύστημα που έχει επιβάλλει. Το σύστημα αυτό αποτελεί την ατμομηχανή της προόδου της, η οποία σέρνει όλα τα υπόλοιπα βαγόνια – όπως είναι τα μηχανήματα που παράγει, η τεχνολογία, τα όπλα, οι νεωτερισμοί κοκ.
  Ολοκληρώνοντας, η Ρωσία θέλει να απελευθερωθεί από το σύστημα, θεωρώντας το ως μία μεγάλη απάτη εις βάρος της – η Κίνα και οι υπόλοιπες BRICS επίσης. Όποιος όμως σχεδιάζει κάτι τέτοιο, κατηγορείται ως τρομοκράτης ή δικτάτορας – με αποτέλεσμα να δέχεται τη στρατιωτική επίθεση του ΝΑΤΟ, με στόχο να αποκατασταθεί η δημοκρατία στη χώρα του!
  Αυτό συνέβη στη Λιβύη και στο Ιράκ (και οι δύο δολοφονημένοι ηγέτες σχεδίαζαν να σταματήσουν τις συναλλαγές πετρελαίου έναντι δολαρίων), ενώ ο πρόεδρος Putin είναι βέβαιος πως θα έλθει πολύ σύντομα η σειρά του – οπότε ήδη προετοιμάζεται για τη μάχη των μαχών, την οποία πολύ δύσκολα θα κερδίσει.
  .
  Επίλογος
  Τον τελευταίο καιρό διαπιστώνει κανείς ανάλογες κινήσεις στην Ελλάδα, οι οποίες βέβαια δεν είναι συνειδητές – αφού οι αναφορές σε εθνικό νόμισμα (άρθρο) σημαίνουν ουσιαστικά ότι, η χώρα μας θα έπρεπε να ανακτήσει την ανεξαρτησία της από το τοκογλυφικό δυτικό χρηματοπιστωτικό σύστημα, εθνικοποιώντας επί πλέον την κεντρική της τράπεζα, όπως σχεδιάζει η Ρωσία.
  Προφανώς ένα τέτοιο εγχείρημα για ένα κράτος που έχει πλέον απολέσει εντελώς την εθνική του κυριαρχία, ενώ είναι ήδη κάτι περισσότερο από χρεοκοπημένο, με μηδενική στρατιωτική ισχύ συγκριτικά με την υπερδύναμη, δεν είναι καθόλου εύκολο – χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια πως δεν θεωρούμε καλοπροαίρετες τις προθέσεις όλων αυτών που τάσσονται υπέρ ενός πραγματικά εθνικού νομίσματος (όχι απλά της δυτικής δραχμής).
  Εμείς πάντως προτιμούμε να είμαστε ρεαλιστές, αποφεύγοντας αυτού του είδους τις υπερβολές – οι οποίες ακούγονται μεν ευχάριστα, ιδιαίτερα όταν συνοδεύονται από υποσχέσεις περί μη πληρωμής των χρεών, με τη βοήθεια του Διεθνούς Δικαίου (το οποίο μάλλον δεν εφαρμόσθηκε στην πρώην Γιουγκοσλαβία, στο Ιράκ, στη Λιβύη κοκ.), αλλά απέχουν πολύ από την πραγματικότητα.

  http://www.analyst.gr/2016/04/20/to-sistima-tou-xreous/view-all/

  Σχετικά με εμένα

  http://www.analyst.gr/wp-content/uploads/2014/11/Vassilis-Viliardos.jpg

  Ο κ. Βασίλης Βιλιάρδος είναι ένας σύγχρονος οικονομολόγος, πτυχιούχος της ΑΣΟΕΕ

  Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου – όπου και δραστηριοποιήθηκε επαγγελματικά για αρκετά χρόνια, με ιδιόκτητες επιχειρήσεις σε όλες τις πόλεις της Γερμανίας.
  Έχει γράψει το βιβλίο “Υπέρβαση Εξουσίας”, το οποίο αναφέρεται στο φορολογικό μηχανισμό της Γερμανίας, ενώ έχει εκδώσει τρία βιβλία αναφορικά με την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, με τον τίτλο “Η κρίση των κρίσεων”. Έχει δημοσιεύσει πάνω από 2.000 άρθρα-αναλύσεις σε ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα, με κέντρο βάρους την εθνική και διεθνή μακροοικονομία, τους καπιταλιστικούς οργανισμούς, το τραπεζικό, καθώς επίσης το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα.
  Η πολιτική του θέση είναι η, αντίθετη του νεοφιλελευθερισμού, ελεύθερη, μικτή οικονομία, όπου οι κοινωφελείς, οι στρατηγικές, καθώς επίσης οι μονοπωλιακές επιχειρήσεις ανήκουν στο δημόσιο, ενώ όλες οι υπόλοιπες στον ιδιωτικό τομέα, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η χρυσή ισορροπία μεταξύ τους. Τα παραπάνω με κοινωνική ευαισθησία και σε περιβάλλον άμεσης δημοκρατίας, όπου οι Πολίτες ψηφίζουν οι ίδιοι τους νόμους σε εθνικό και τοπικό επίπεδο, εκλέγοντας αυτούς που θα τους εφαρμόσουν επακριβώς.
  Ασχολείται με τη συγγραφή οικονομικών αναλύσεων και επιστημονικών βιβλίων, καθώς επίσης με χρηματοοικονομικά θέματα, με την παροχή αντίστοιχων συμβουλών και με τις επενδύσεις.

  ( e-mail: viliardos@analyst.gr )

  http://viliardos.analyst.gr/?page_id=413

  εεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε
  εεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε
  εεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε

  Θά τολμήση ὁ Ποῦτιν νά ἐθνικοποιήσῃ τό ῥωσσικό νόμισμα;

  22 Απρ 2016

  https://4.bp.blogspot.com/-BEcK6eHIFSM/VxljNEl-GFI/AAAAAAACDoU/fMX1-inWXDIyO63dUsfZUra_kReFKf9XQCLcB/s640/PUTIN2015072914202240-1024×631.jpg

  Κρατῆστε το γιὰ ἀρχεῖο!!!

  Ἂν ἰσχύῃ τὸ παρακάτω, καὶ μὲ τὴν σημερινὴ ἀνακοίνωση τῆς Κίνας γιὰ συσχετισμὸ τοῦνομίσματός της σὲ χρυσό, προβλέπω πολὺ «θερμό» τὸ 2016 καὶ τὰ ἐπόμενα δύο-τρία χρόνια!!!

  Ἔτσι ἐξηγεῖται ἴσως ἡ ὁλομέτωπη ἐπίθεσις κατὰ τοῦ Ποῦτιν προσωπικά, ἡ αὔξησις τῆς παρουσίας τοῦ ΝΑΤΟ στὶς πρώην Ἀνατολικὲς καὶ Βαλτικὲς χῶρες, οἱ μαγκιὲς τῶν Η.Π.Α. στὴν Θάλασσα τῆς Νοτίου Κίνας καὶ ἄλλα πολλά…

  Στὴν τελευταία παράγραφο πολλὰ σημαντικὰ ἱστορικὰ στοιχεῖα…
  Πηγαίνετε καὶ στὴν σελίδα τοῦ ἄρθρου, ὅπου ἔχει συνδέσμους γιὰ πηγές!

  Παπανικολάου Σωτήρης

  Ρωσσία, η μάχη των μαχών

  &&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

  &&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

  http://www.analyst.gr/wp-content/uploads/2016/04/%CE%95%CE%99%CE%9A%CE%9F%CE%9D%CE%91-%CE%A1%CF%89%CF%83%CE%AF%CE%B1.jpg

  Ο πρόεδρος Putin σχεδιάζει να εθνικοποιήσει την κεντρική του τράπεζα, η οποία ελέγχεται από τους Rothschild και την Fed, αφού λήξει το συμβόλαιο της τέλη του 2016 – γεγονός που επεξηγεί καλλίτερα τις δυτικές επιθέσεις που δέχεται η χώρα

  «Η κεντρική μας τράπεζα, η οποία είναι εχθρός μας, βρίσκεται στο δρόμο να καταστρέψει την οικονομία της χώρας μας – επειδή ακολουθεί εντολές από την Ουάσιγκτον και το Λονδίνο. Θα πρέπει να επιστρέψουμε σε μία κλασσική οικονομία, στην εθνικοποίηση του ρουβλίου και στο τέλος του καθεστώτος των συναλλαγματικών αποθεμάτων – στο «De-offshoring», όπως το αποκαλεί ο πρόεδρος Putin.
  Όταν εθνικοποιηθούν το ρούβλι και η κεντρική τράπεζα, τότε οι ρωσσικές εταιρείες θα έχουν όσα χρήματα χρειάζονται» (Jewgeni Fjodorow, πρόεδρος της επιτροπής οικονομικής πολιτικής του ρωσσικού Κοινοβουλίου – πηγή).
  Ανάλυση
  Πριν από δύο περίπου χρόνια, μετά το δυτικό πραξικόπημα στην Ουκρανία (άρθρο), το οποίο στην συνέχεια, το 2015, οδήγησε στην επιβολή του δόγματος του σοκ από το ΔΝΤ στην δύστυχη χώρα (ανάλυση), η Ρωσσία εισέβαλε βίαια στην Κριμαία – ενώ κλιμακώθηκαν οι εχθροπραξίες στα ανατολικά της χώρας.

  Αντιδρώντας τότε η Δύση στα γεγονότα αυτά, επέβαλλε αυστηρές οικονομικές και πολιτικές κυρώσεις στην Ρωσσία, με στόχο την αποχώρησή της από την Κριμαία, καθώς επίσης την στήριξη των αυτονομιστών της ανατολικής Ουκρανίας – ενώ παράλληλα δρομολόγησε έναν ανηλεή χρηματοπιστωτικό πόλεμο εναντίον του προέδρου Putin, σκοπεύοντας να τον ανατρέψει με την πρόκληση εσωτερικών αναταραχών και εξεγέρσεων, οι οποίες θα αποσταθεροποιούσαν την Ρωσσία.

  Οι κυρώσεις αυτές έθεσαν στο στόχαστρό τους ολόκληρους κλάδους της ρωσσικής οικονομίας, καθώς επίσης ορισμένα στελέχη του στενού κύκλου του Putin, τα οποία στηρίζουν την εξουσία του – πρόσφατα με το σκάνδαλο του Παναμά, μέσω του οποίου έγιναν προσπάθειες ενοχοποιήσεώς του. Ο στόχος ήταν και είναι να χάσει την αξιοπιστία του απέναντι στους Ρώσσους Πολίτες – την οποία έχει κερδίσει με την άνοδο της οικονομίας της χώρας, στα έτη της προεδρίας του

  (γράφημα).

  http://www.analyst.gr/wp-content/uploads/2016/04/%CE%93%CE%A1%CE%91%CE%A6%CE%97%CE%9C%CE%91-%CE%A1%CF%89%CF%83%CE%AF%CE%B1-%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%AF%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%8D%CF%84%CE%B9%CE%BD.png

  Από την πλευρά της Δύσεως, οι κυρώσεις αποσκοπούσαν στην αποδυνάμωση της ρωσσικής οικονομίας, έτσι ώστε να μην είναι σε θέση να συνεχίσει την νέα της πολιτική όσον αφορά στην Ουκρανία, καθώς επίσης τις άλλες πρώην σοβιετικές δημοκρατίες – ενώ ο κ. Οικονόμου είχε αναφερθεί σε μία ήττα κατά κράτος του κ. Putin (άρθρο), κρίνοντας από την ραγδαία τότε επιδείνωση των οικονομικών δεικτών της Ρωσσίας.

  Σε γενικές γραμμές οι κυρώσεις, καθώς επίσης οι χρηματοπιστωτικές επιθέσεις εναντίον της Ρωσσίας, ειδικά η ισοπέδωση του ρουβλίου, σε συνδυασμό με τις χαμηλές τιμές της ενεργείας και των πρώτων υλών, προκάλεσαν πολύ σοβαρές ζημίες στην ρωσσική οικονομία. Το ΑΕΠ της σε αξίες αγοράς σε δολάρια (current US $) κατέρρευσε από τα 2,01 τρις $ το 2013 (πηγή: Παγκόσμια Τράπεζα), στα 1,23 τρις $ το 2015, σύμφωνα με το ΔΝΤ (πηγή) – σχεδόν κατά 40% δηλαδή σε δύο μόλις χρόνια, όταν το αντίστοιχο της Ελλάδας μειώθηκε κατά 27% περίπου σε επτά χρόνια.

  Όσον αφορά στο κατά κεφαλήν εισόδημα, με βάση τις παραπάνω πηγές και επίσης σε αξίες αγοράς σε δολάρια, μειώθηκε στο ίδιο χρονικό διάστημα από τα 14.487 $ στα 8.447 $ – γεγονότα που οφείλονται κυρίως στην κατάρρευση της ισοτιμίας του ρουβλίου σε σχέση με το δολάριο, αφού από 1:30 το 2013 κατά μέσον όρο, μειώθηκε στο 1:69 περίπου το 2015. Για σύγκριση, το κατά κεφαλήν εισόδημα στην Ελλάδα μειώθηκε από 24.307 $ το 2007 στα 18.377 $ το 2014 (κατά -24% έναντι -42% περίπου της Ρωσσίας).

  Ειδικά όσον αφορά στην υποτίμηση του ρουβλίου, ελπίζουμε να μην πιστεύει κάποιος πως η Ελλάδα είναι ισχυρότερη οικονομικά από την Ρωσσία – οπότε η δραχμή δεν θα είχε μία ανάλογη «τύχη» (ραγδαία υποτίμηση), εάν την υιοθετούσαμε. Ούτε στον καλοπροαίρετο φυσικά μύθο του εθνικού νομίσματος, με την έννοια πως δεν θα εκδιδόταν όπως η δραχμή από την Τράπεζα της Ελλάδας, αλλά από το κράτος – το οποίο θα εθνικοποιούσε τόσο την ΤτΕ, όσο και την δραχμή, όπως σχεδιάζει η Ρωσσία, χωρίς να υποστεί κυρώσεις από τους διεθνείς τοκογλύφους!

  Σε μία τέτοια περίπτωση, η οποία θα ήταν φυσικά ευχής έργο, παραμένοντας όμως ουτοπία, η Ελλάδα θα ήταν η πρώτη χώρα που θα ανεξαρτητοποιείτο από το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα – κάτι που δεν έχει καταφέρει ακόμη η Ρωσσία, η οποία το προσπαθεί με την βοήθεια της Κίνας και των υπολοίπων BRICS.

  Η οικονομική επιδείνωση

  Επιστρέφοντας στην Ρωσσία, η επιδείνωση της οικονομίας της τεκμηριώνεται και από άλλους δείκτες, για τα έτη 2013 έως 2015 (πηγή) – όπως είναι η αύξηση του πληθωρισμού από το 6,5% στο 12,9%, η μείωση των εξαγωγών από τα 523 δις $ στα 340 δις $, η πτώση των εισαγωγών από τα 341 δις $ στα 194 δις $, ο περιορισμός των συναλλαγματικών αποθεμάτων από τα 510 δις $ στα 368 δις $ κοκ.

  Ως εκ τούτου, η κοινωνικοοικονομική κατάσταση της χώρας επιδεινώθηκε σημαντικά, ενώ η οικονομική στασιμότητα είχε ήδη ξεκινήσει το 2013 (πηγή) – πριν από τις κυρώσεις και όλα τα υπόλοιπα δηλαδή, γεγονός που σημαίνει πως η Ρωσσία πλήττεται επί πλέον από σοβαρά διαρθρωτικά και δομικά προβλήματα, όσον αφορά στην οικονομία της. Ένα από τα μεγαλύτερα μειονεκτήματα της δε είναι η εξάρτηση της από την δυτική τεχνολογία – ειδικά όσον αφορά στον κλάδο της παραγωγής πετρελαίου.

  Παρά το ότι όμως η Ρωσσία έχει αποδυναμωθεί οικονομικά, παραμένει μία πολύ ισχυρή στρατιωτική δύναμη, με μεγάλες οργανωτικές δυνατότητες – η οποία δεν πρόκειται να διστάσει να χρησιμοποιήσει την πολεμική της ισχύ, για την προστασία των συμφερόντων της. Το γεγονός αυτό τεκμηριώθηκε από τους πολέμους της Ουκρανίας και της Συρίας, όπου εντυπωσίασε τους αναλυτές της Δύσεως, όσον αφορά στα σύγχρονα όπλα που διαθέτει.

  Εν τούτοις, η οικονομική της αδυναμία δεν μπορεί παρά να επηρεάσει την στρατιωτική της ισχύ – όπως ήδη διαπιστώνεται από τις ετήσιες αμυντικές της δαπάνες, οι οποίες μειώθηκαν κατά 25% το 2015, σε σχέση με το 2013 (από τα 88,4 δις $ στα 66,4 δις $ – πηγή). Πόσο μάλλον όταν ενισχύει οικονομικά επαρχίες της Ουκρανίας που κατοικούνται από Ρώσσους, την Κριμαία, καθώς επίσης ορισμένες άλλες περιοχές – με ένα ποσόν που υπολογίζεται συνολικά στα 5 δις $ (πηγή), με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται ανάλογα ο προϋπολογισμός της (έλλειμμα 3%).

  Συνεχίζοντας, όλες αυτές οι δυσκολίες δεν έχουν τοποθετήσει τους Ρώσσους εναντίον του προέδρου τους, όπως ήλπιζαν οι Η.Π.Α. και η Γερμανία – αφού φαίνεται πως οι Πολίτες ενοχοποιούν την Δύση για την άσκημη οικονομική τους κατάσταση, γεγονός που συμπεραίνεται από τις δημοσκοπήσεις (πηγή). Για τους περισσοτέρους δε είναι σημαντικότερη η εθνικά υπερήφανη θέση τους (υψηλό Status) απέναντι στις Η.Π.Α., από τα βραχυπρόθεσμα οικονομικά οφέλη – ενώ στηρίζουν την ανεξάρτητη και εθνικά υπερήφανη πολιτική του προέδρου Putin, σε ποσοστά που φθάνουν ακόμη και στο 90% (πηγή).

  Παρ’ όλα αυτά ο Putin λαμβάνει συνεχώς μέτρα ενισχύσεως του καθεστώτος του, καθώς επίσης όσον αφορά στην προσωπική του προστασία – όπως πρόσφατα η δημιουργία της νέας εθνοφρουράς, στελεχωμένης με τα πλέον έμπιστα άτομα που διαθέτει. Το ίδιο συμβαίνει με τους στενούς συνεργάτες του, τους οποίους επιλέγει με πολύ μεγάλη προσοχή.

  Ως εκ τούτου, δεν προβλέπεται η αποδυνάμωσή του τα επόμενα χρόνια – ειδικά αφού η αντιπολίτευση είναι σε πολύ αδύναμη θέση.

  Στην πραγματικότητα λοιπόν δεν υπάρχει κάποια εναλλακτική δυνατότητα διακυβερνήσεως στην Ρωσσία – ενώ δεν διαπιστώνεται η ύπαρξη ισχυρών δημοκρατικών ηγετών και δομών, ικανών να στηριχθούν από την ρωσσική κοινωνία. Εκτός αυτού, έχουν απαξιωθεί εντελώς οι ιδεολογίες της φιλελεύθερης δημοκρατίας κατά τα δυτικά πρότυπα (πηγή), ως αποτέλεσμα των αποτυχημένων μεταρρυθμίσεων της δεκαετίας του 1990 – καθώς επίσης της στρατηγικής «σοκ και δέους» που επέβαλε τότε το ΔΝΤ (άρθρο). Το γεγονός αυτό τεκμηριώνεται από τις απόψεις που έχουν οι Ρώσσοι για ορισμένες δυτικές χώρες, καθώς επίσης για το ΝΑΤΟ – όπως φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις (πηγή).
  Η δεύτερη Αχίλλειος πτέρνα της Ρωσσίας
  Περαιτέρω, εκτός από την μεγάλη εξάρτησή της από την ενέργεια, σε συνδυασμό με την τεχνολογία εξορύξεως της Δύσεως, η δεύτερη Αχίλλειος πτέρνα της Ρωσσίας είναι η κεντρική της τράπεζα – θέμα στο οποίο έχουμε ήδη αναφερθεί, μαζί με τα τότε σχέδια απεξαρτήσεως του προέδρου Putin (ανάλυση).

  Το γεγονός αυτό δεν αφορά φυσικά μόνο στην Ρωσσία, αλλά σε όλες σχεδόν τις χώρες του πλανήτη, οι κεντρικές τράπεζες των οποίων έχουν το αποκλειστικό προνόμιο της δημιουργίας χρημάτων από το πουθενά – αντί να ανήκει απ’ ευθείας στα κράτη, όπως θα ήταν σωστό.

  Σε κάθε περίπτωση, είτε οι κεντρικές τράπεζες ανήκουν στα κράτη, όπως για παράδειγμα η γερμανική, είτε όχι, είναι κάτω από την κυριαρχία του συστήματος της τράπεζας διεθνών διακανονισμών (BIS), το οποίο ελέγχεται από ιδιώτες – μεταξύ των οποίων οι μεγάλες τράπεζες που κατέχουν τη Fed, καθώς επίσης μία σειρά κεντρικών τραπεζών, στις οποίες συμμετέχει η δυναστεία των Rothschild.

  Η σημερινή κεντρική τράπεζα της Ρωσσίας τώρα (Bank Rossii), είναι ουσιαστικά απόγονος της κεντρικής τράπεζας της ρωσσικής αυτοκρατορίας, η οποία ιδρύθηκε το 1860, ενώ σταμάτησε την λειτουργία της τον Νοέμβριο του 1917 – έχοντας αντικατασταθεί έως το 1922 από την λαϊκή τράπεζα της RSFSR, η οποία ιδρύθηκε μέσω του Λένιν από τους Rothschild. Μετά το 1922 και έως το 1991 αντικαταστάθηκε από την Gosbank της Σοβιετικής Ενώσεως – η οποία, μετά την διάλυση της Σοβιετικής Ενώσεως, έδωσε την θέση της στην σημερινή (Bank Rossii), την οποία ίδρυσε το 1990 ο Γκορμπατσόφ.

  Η πρώτη απορία εν προκειμένω είναι γιατί σταμάτησε την λειτουργία της το 1917 – όπου οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι, έως το τέλος του 17ου αιώνα η τσαρική αυτοκρατορία ήταν η μοναδική μεταξύ των ευρωπαϊκών δυνάμεων, η οποία δεν διέθετε κεντρική τράπεζα. Ο τσάρος απεφάσιζε λοιπόν για την εκτύπωση των νομισμάτων στην χώρα του, τα χρήματα ανήκαν σε αυτόν, άρα στο κράτος, ενώ ο ίδιος ήλεγχε την ποσότητά τους.

  Μετά την πτώση του τσαρικού καθεστώτος τώρα, μία από τις πρώτες ενέργειες του Λένιν ήταν η ίδρυση της κεντρικής τράπεζας – σημειώνοντας πως η ρωσσική επανάσταση συγχρηματοδοτήθηκε από Γερμανούς τραπεζίτες, με ποσά που υπολογίζονται στα 50 εκ. μάρκα εκείνης της εποχής. Είναι δε γνωστή η φράση της μητέρας των πέντε αδελφών Rothschild, σύμφωνα με την οποία «Εάν δεν το θέλουν οι γιοί μου, δεν γίνεται κάποιος πόλεμος».

  Ίσως φανεί περίεργο σήμερα, αλλά εκείνη την εποχή όποιος ήθελε να διεξάγει πόλεμο ή επανάσταση, χρειαζόταν χρήματα – τα οποία διέθεταν μόνο οι Rothschild. Σε κάθε περίπτωση, η επιτυχία της ρωσσικής επαναστάσεως εξαρτάτο σε μεγάλο βαθμό από την χρηματοδότησή της – την οποία εξασφάλισε ο Trotsky, κυρίως μέσω της Warburg, ένας εκ των ιδιοκτητών της οποίας ήταν μέτοχος της Fed, ενώ ο αδελφός του ήταν σύμβουλος του Γερμανού αυτοκράτορα και αρχηγός της μυστικής του υπηρεσίας.
  Χωρίς να επεκταθούμε σε λεπτομέρειες, οι οποίες υπάρχουν στα ιστορικά βιβλία, ο Λένιν δανείσθηκε ένα πολύ μεγάλο ποσόν μέσω της Warburg από τους Rothschild, οι οποίοι ήλεγχαν το χρηματοπιστωτικό σύστημα, για να διεξάγει την επανάσταση – με αποτέλεσμα να αυξήσουν οι Rothschild την επιρροή τους, εξαργυρώνοντάς την με τον έλεγχο της κεντρικής τράπεζας της κομμουνιστικής πλέον χώρας. Το συμβόλαιο δε που συνήψαν το 1917 οι Rothschild με το κράτος είχε διάρκεια 99 έτη – οπότε λήγει το 2016, εάν η ενημέρωσή μας είναι σωστή.

  Εάν τώρα σκεφθεί κάποιος τι έχει συμβεί με την Ρωσσία το τελευταίο χρονικό διάστημα, κυρίως δε το μέγεθος της υποτιμήσεως του ρουβλίου, η οποία (υποτίμηση) είναι πολλαπλάσια της πτώσεως της οικονομίας της χώρας, εύλογα θα υποψιασθεί την διεξαγωγή μίας ακόμη μάχης στο παρασκήνιο – αυτήν της οικογενείας Rothschild, σε συνεργασία με τη Fed, εναντίον της Ρωσσίας και του νομίσματός της.

  Η συγκεκριμένη μάχη των μαχών, θεωρώντας πως ο πρόεδρος Putin δεν θα ανανεώσει την συμφωνία με την κεντρική του τράπεζα (Bank Rossii, μέλος της BIS που ελέγχεται από τους Rothschild και την Fed), έχει στόχο να μην επιτρέψει την ανεξαρτησία της Ρωσσίας από το δυτικό χρηματοπιστωτικό σύστημα – οπότε τον περιορισμό της επιρροής του σε ολόκληρη την Ευρασία.

  Όπως φαίνεται πάντως, ο πρόεδρος Putin μάλλον σχεδιάζει να εθνικοποιήσει την κεντρική τράπεζα, αφού λήξει το συμβόλαιό της – γεγονός που σημαίνει πως θα μπορούσε μετά να ασκήσει μία δική του νομισματική πολιτική, εντελώς ανεξάρτητη από την δυτική. Αυτό τουλάχιστον συμπεραίνεται από όλες τις υπόλοιπες ενέργειές του όπως, για παράδειγμα, από την κατασκευή ενός δικού του συστήματος διακανονισμού πληρωμών σαν το «Swift», το οποίο έχει μεν έδρα τις Βρυξέλες, αλλά ελέγχεται από τις Η.Π.Α. (άρθρο).

  Στο ίδιο «μήκος κύματος» ήταν ασφαλώς η ίδρυση του εναλλακτικού ΔΝΤ, καθώς επίσης της Παγκόσμιας Τράπεζας από τις χώρες των BRICS (ανάλυση) – επί πλέον του χρηματιστηρίου ενεργείας στην Αγία Πετρούπολη, έτσι ώστε ο κ. Putin να ανεξαρτητοποιηθεί από το σύστημα του πετροδολαρίου, πριν ακόμη τον στραγγαλίσει.

  Εκτός αυτού συζητείται ένα ακόμη εγχείρημα: το χρυσό ρούβλι, το οποίο θα μπορεί πολύ πιο εύκολα να αντέχει στις νομισματικές επιθέσεις της Δύσεως.
  Επίλογος
  Σύμφωνα με το σύνταγμα της Ρωσσίας, το οποίο δεν έχει το δικαίωμα να παραβεί ο Putin, η κεντρική τράπεζα της χώρας του είναι μέλος της κεντρικής τράπεζας των κεντρικών τραπεζών – της BIS με έδρα την Βασιλεία της Ελβετίας. Επειδή τώρα η BIS, η οποία θεωρείται κράτος εν κράτει, όπως επίσης η κεντρική τράπεζα της Αγγλίας και η Fed, ελέγχονται από τους Rothschild, η κεντρική τράπεζα της Ρωσσίας λειτουργεί εκ των πραγμάτων (de facto) προς όφελος μίας ξένης δυνάμεως.

  Περαιτέρω, όπως όλες οι ελεγχόμενες από την BIS κεντρικές τράπεζες, η κεντρική τράπεζα της Ρωσσίας δεν μπορεί να εκδόσει περισσότερα ρούβλια, από όσα της επιτρέπουν τα συναλλαγματικά της αποθέματα. Εκτός αυτού, η Ρωσσία πουλάει πετρέλαιο έναντι δολαρίων (κάτι που αλλάζει σταδιακά στις συναλλαγές της με την Κίνα), ενώ με τα δολάρια που εισπράττει αγοράζει ομόλογα του αμερικανικού δημοσίου – δηλαδή, υποσχετικές πληρωμής των Η.Π.Α., μέσω των οποίων τα δολάρια επιστρέφουν στην Fed.

  Σε τελική ανάλυση λοιπόν, η Ρωσσία κατανοεί πως πουλάει πετρέλαιο έναντι των ηλεκτρονικών χρημάτων που εκδίδει ένας υπολογιστής στις Η.Π.Α. – ενώ με τον τρόπο αυτό δίνει την δυνατότητα στην Fed να επιτίθεται στην οικονομία της χώρας της. Για να μπορέσει όμως ο πρόεδρος Putin να εθνικοποιήσει την κεντρική τράπεζα της χώρας του ή/και να μην ανανεώσει την σύμβασή της, χρειάζεται μίαν εξουσιοδότηση, την οποία του απαγορεύει το ρωσσικό σύνταγμα.

  Θα μπορούσε βέβαια να το αλλάξει, είτε με έναν νόμο που θα ψηφιζόταν από την Δουμά, είτε μέσω ενός δημοψηφίσματος – ενώ θεωρείται πως έχει την εκλογική δύναμη για να το επιτύχει. Εν τούτοις, φοβάται πως θα κατηγορηθεί για πραξικόπημα, αφού ήδη παρουσιάζεται από τα δυτικά ΜΜΕ ως δικτάτορας – πόσο μάλλον όταν μία τέτοια ενέργεια του θα σήμαινε την αρχή του τέλους για το δυτικό χρηματοπιστωτικό σύστημα, ο ακρογωνιαίος λίθος του οποίου είναι το δολάριο.

  Εάν δε οι Η.Π.Α. έχαναν το προνόμιο να τυπώνουν κατά το δοκούν δολάρια, εξοφλώντας με το απλό πάτημα ενός ηλεκτρονικού κουμπιού όλες τους τις ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις, όπως άλλωστε συμβαίνει από το 1971 και μετά, θα χρεοκοπούσαν ακαριαία – γεγονός που σημαίνει ότι, δεν θα το επιτρέψουν ποτέ, προτιμώντας να διεξάγουν ακόμη και πυρηνικό πόλεμο, φυσικά με πεδίο μάχης την Ευρώπη.

  Ολοκληρώνοντας, ο Ρώσσος πρόεδρος το γνωρίζει καλλίτερα από όλους μας, οπότε πολύ δύσκολα θα αποφασίσει να διεξάγει την μάχη των μαχών, εθνικοποιώντας την κεντρική τράπεζα της χώρας του – εάν δεν το τολμήσει όμως, είναι αδύνατον να μην υποκύψει τελικά στις αμερικανικές επιθέσεις.

  πηγή: Ἀλέξης Ζακυνθινὸς,
  analyst.gr
  http://www.analyst.gr/2016/04/19/rosia-i-maxi-ton-maxon/

  Πηγή : http://filonoi.gr/2016/04/21/tha-tolmhsh-o-poytin-na-ethnikopoihsh-to-rossiko-nomisma/

  http://attikanea.blogspot.gr/2016/04/blog-post_749.html

  ΟΙ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΙ

  Η ΦΡΙΚΗ

  ΕΠΙΒΑΛΕΤΑΙ ΝΑ ΤΟ ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΟΛΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ

  ΒΙΝΤΕΟ

  Ο Τάκης Φωτόπουλος για τη Χρυσή Αυγή – συνέντευξη στον Γιώργο Σαχίνη
  https://www.youtube.com/watch?v=5PRaG8I6Xqc

  ////////////////////////////////////////////////////////////////////////

  Δημοσιεύτηκε στις 12 Οκτ 2013
  Σε εξέλιξη ο “πόλεμος ιδεολογικών φαντασμάτων” – Ραδιοφωνική συνέντευξη στον Γιώργο Σαχίνη ράδιο 9.84, Τετάρτη (09/10/2013)

  [Δείτε επίσης την απάντηση του δικτύου μας στις επιθέσεις της “αριστεράς” και του συστημικού κατεστημένου:
  http://www.periektikidimokratia.org/a… ]

  Ο Τάκης Φωτόπουλος στη συνέντευξη αυτή δείχνει
  γιατί ο πραγματικός πόλεμος σήμερα,
  σε μια κοινωνία πλήρως ενσωματωμένη στη Νέα Διεθνή Τάξη
  της νεοφιλελυθερης παγκοσμιοποιησης
  και της Κοινοβουλευτικης Χούντας,
  δεν είναι μεταξύ “δημοκρατίας” και εθνικοσοσιαλισμου,
  ούτε μεταξύ σοσιαλισμού και εθνικοσοσιαλισμού.

  Οι πόλεμοι αυτοί χαρακτήριζαν τον περασμένο αιώνα
  όταν υπήρχαν κράτη-έθνη που διαχειριζοντουσαν
  την εθνική αγορά τους
  και είχαν σημαντικό βαθμό οικονομικής κυριαρχίας.
  Σήμερα, που μια Υπερεθνική Ελίτ διαχειριζεται
  τη παγκοσμοποιημενη οικονομία,
  η κοινοβουλευτικη “Δημοκρατία” αντικαθισταται
  από Κοινοβουλευτικες Χούντες και ο πραγματικός πόλεμος
  είναι ο αγώνας των λαών για τη λαϊκή εξουσία,
  δηλαδή την οικονομική και εθνική κυριαρχία,
  την αυτοδιάθεση των λαών.

  Συμπληρωματικά διαβάστε το άρθρο του Τ. Φωτόπουλου για το θέμα:

  «Ιδεολογικά φαντάσματα και συνωμοσιολογίες» (Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία 12-10-2013) στη σελίδα του εδώ:
  http://www.inclusivedemocracy.org/fot…

  ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
  http://www.periektikidimokratia.org

  ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ
  http://www.mekea.org

  $$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$

  $$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$

  Τα ερωτήματα της δραχμής

  17/04/2016 by greekattack

  (Απάντηση στο άρθρο του Βασίλη Βιλιάρδου

  http://www.analyst.gr/2016/04/07/ta-erotimatika-tis-draxmis/)

  Του Νίκου Ιγγλέση

  Στο εκτενές άρθρο του, που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα analyst.gr, ο οικονομολόγος Βασίλης Βιλιάρδος θέτει πάρα πολλά ερωτήματα όχι μόνο για τον τρόπο επιστροφής στο εθνικό νόμισμα αλλά και για το χρέος καθώς και για τις γεωπολιτικές διαστάσεις ενός τέτοιου εγχειρήματος.

  Ο κ. Βιλιάρδος προτάσσει της ανάλυσής του τα ερωτήματα για το χρέος, τα οποία όμως δεν μπορούν να απαντηθούν αν προηγουμένως δεν έχουν δοθεί οι απαντήσεις για ο εθνικό νόμισμα.

  Η Ελλάδα κινδυνεύει να λεηλατηθεί παραμένοντας εντός της Ευρωζώνης, γράφει ο κ. Βιλιάρδος, εμείς θα λέγαμε ότι η Ελλάδα λεηλατείται εδώ και έξι χρόνια από το Δ΄ Ράϊχ και το διεθνές χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο.

  Πέρα από την οικονομική – κοινωνική καταστροφή ο ελληνικός λαός δέχεται και μία επίθεση ψυχολογικού πολέμου με την οποία τίθενται εκβιαστικά αδιέξοδα διλήμματα και επιδιώκεται να εμπεδωθεί στους «αντιφρονούντες» το αίσθημα της απόγνωσης, της παραίτησης, της πλήρους παράδοσης στις επιλογές των δανειστών και των εγχώριων συνεργατών τους.

  Γι’ αυτό τα μέσα ενημέρωσης απέκλεισαν από την πρώτη στιγμή οποιαδήποτε ουσιαστική συζήτηση που θα αμφισβητούσε το μνημονιακό ευρωμονόδρομο.

  Οι Έλληνες πρέπει να σπάσουν τις αλυσίδες του χρέους, με τις οποίες τους έχουν δέσει και να δραπετεύσουν από τη φυλακή του ευρω-μάρκου αν θέλουν να επιβιώσουν ως εθνική οντότητα και όχι ως δούλοι μιας σύγχρονης αποικίας.

  Βασικά σημεία ενός εναλλακτικού σχεδίου για την απελευθέρωση της χώρας από τα δεσμά των δανειστών και την αποκατάσταση της εθνικής κυριαρχίας είναι:

  1. Η ισοτιμία

  $$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$

  $$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$

  Εισαγωγή του εθνικού νομίσματος με ισοτιμία ένα προς ένα, δηλαδή μια Νέα Δραχμή προς ένα ευρώ.

  Όλα, μισθοί, συντάξεις, εισοδήματα, οι τιμές των προϊόντων και των υπηρεσιών καθώς και τα κάθε είδους δάνεια στο εσωτερικό θα μετατραπούν, από την πρώτη στιγμή, στο εθνικό νόμισμα με αυτή την ισοτιμία.

  Θα έχει προηγηθεί με απόφαση της κυβέρνησης η εθνικοποίηση της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ), δηλαδή, η αποδέσμευσή της από παράρτημα της ΕΚΤ, η εκχώρηση του εκδοτικού δικαιώματος και η τοποθέτηση νέας διοίκησης.

  Η ΤτΕ θα επανέλθει, τουλάχιστον, στο καθεστώς που ίσχυε πριν την είσοδο στην Ευρωζώνη. Αμέσως μετά η Τράπεζα της Ελλάδος θα «κλειδώσει» την ισοτιμία ένα προς ένα.

  Το «κλείδωμα» της ισοτιμίας εφαρμόστηκε στο παρελθόν και εφαρμόζεται σήμερα από διάφορες χώρες.

  Θυμίζουμε ότι η Ελλάδα διατηρούσε, επί περίπου 20 χρόνια, σταθερή ισοτιμία 30 δραχμές προς ένα δολάριο.

  Η Αργεντινή είχε σταθερή ισοτιμία, επί δέκα χρόνια, ένα πέσος προς ένα δολάριο, με τις ευλογίες του ΔΝΤ.

  Η χρεοκοπία της Αργεντινής το 2001 δεν οφείλετο στην «κλειδωμένη» ισοτιμία, αλλά στην ελεύθερη εξαγωγή κεφαλαίων.

  Η Βουλγαρία έχει σταθερή ισοτιμία για το λέβα (1,9558 λέβα ανά ευρώ).

  Η ελβετική κεντρική τράπεζα «κλείδωσε» το φράγκο σε σχέση με το ευρώ από το Σεπτέμβριο του 2011 μέχρι τον Ιανουάριο του 2015, προκειμένου αυτό να μην υποτιμηθεί.

  Το κινεζικό γιουάν βρίσκεται σε σταθερή ισοτιμία με το αμερικανικό δολάριο και όποτε κρίνεται απαραίτητη η διόρθωσή της, αυτό γίνεται με απόφαση της κυβέρνησης και όχι από τις χρηματαγορές.

  Τα παραδείγματα αυτά δείχνουν ότι «κλειδωμένη» ισοτιμία μπορεί και πρέπει να υπάρξει.

  Έτσι η Νέα Δραχμή δε θα είναι ελεύθερα διαπραγματεύσιμη στα χρηματιστήρια συναλλάγματος και δε θα μπορεί να δεχτεί κερδοσκοπικές – υποτιμητικές επιθέσεις.

  Γι’ αυτό όσοι μιλούν για υποτίμηση απλώς τρομοκρατούν τους πολίτες.

  Με τον τρόπο αυτό μετάβασης στο εθνικό νόμισμα, δηλαδή, ισοτιμία ένα προς ένα και στη συνέχεια το «κλείδωμά» της, δε θα αυξηθούν οι τιμές των εισαγόμενων προϊόντων και υπηρεσιών και άρα δε θα υπάρξουν πληθωριστικές πιέσεις.

  Παράλληλα η Ελλάδα δε θα χρειάζεται να σπαταλάει τα συναλλαγματικά αποθέματά της από τις εξαγωγές προϊόντων, τον τουρισμό και τη ναυτιλία σε μια απέλπιδα προσπάθεια να στηρίξει την επιθυμητή ισοτιμία της Νέας Δραχμής.

  2. Οι καταθέσεις

  $$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$

  $$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$

  Όλες οι καταθέσεις, ιδιωτών και επιχειρήσεων, μπορούν να παραμείνουν σε ευρώ και να αποτελούν καταθέσεις σε συνάλλαγμα.

  Έτσι οι πολίτες, από την πρώτη στιγμή, δε θα ανησυχούν ότι μπορεί να υπάρξει μείωση της περιουσίας τους από μια υποτιθέμενη υποτίμηση της δραχμής.

  Επειδή, από την αρχή, όλες οι συναλλαγές θα γίνονται στο εθνικό νόμισμα, όταν εκταμιεύονται οι καταθέσεις στην εσωτερική αγορά θα μετατρέπονται σε δραχμές, πάντα με ισοτιμία ένα προς ένα. Αντίθετα όταν εκταμιεύονται για πληρωμές στο εξωτερικό, όπως εισαγωγές προϊόντων, τουρισμό, σπουδές, υγεία κτλ. σε ευρώ.

  3. Επάρκεια συναλλάγματος

  $$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$

  $$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$44$$$$$$$$

  Η πληρωμή των υποχρεώσεων ιδιωτών και επιχειρήσεων στο εξωτερικό π.χ. για την εισαγωγή προϊόντων, θα γίνεται σε συνάλλαγμα, είτε από αυτό που θα διαθέτουν οι ενδιαφερόμενοι στους λογαριασμούς τους, είτε από τη μετατροπή δραχμών σε ευρώ, δολάρια κλπ. μέσω των Τραπεζών, όπως γινόταν πριν την είσοδο στην Ευρωζώνη.

  Το ίδιο θα γίνεται και για τα δάνεια που έχουν επιχειρήσεις ή ιδιώτες σε τράπεζες του εξωτερικού, όχι όμως και για τα δάνεια (ELA κλπ.) που έχει χορηγήσει η ΕΚΤ στα ελληνικά πιστωτικά ιδρύματα, τα οποία θα ρυθμιστούν όπως το χρέος (βλέπε στη συνέχεια).

  Καμιά ανησυχία δεν πρέπει να υπάρχει για την επάρκεια συναλλάγματος. Το Ισοζύγιο Εξωτερικών Συναλλαγών της χώρας είναι ισοσκελισμένο.

  Η Ελλάδα, δηλαδή, από τις εξαγωγές προϊόντων, από τον τουρισμό και τη ναυτιλία εισπράττει το απαραίτητο συνάλλαγμα για να πληρώνει όλες τις εισαγωγές που κάνει σήμερα. Ούτε ελλείψεις θα υπάρξουν, ούτε δελτίο χρειάζεται να επιβληθεί σε κάποια αγαθά.

  Το Ισοζύγιο από ένα έλλειμμα 18 δις. ευρώ το 2009, παρουσίασε ένα μικρό πλεόνασμα το 2015, λόγω της εσωτερικής υποτίμησης των τελευταίων έξι ετών, που μείωσε τα εισοδήματα άρα και τις εισαγωγές, ενώ οι εξαγωγές σημείωσαν μικρή, σχετικά, αύξηση.

  Το πλεόνασμα του Ισοζυγίου θα ήταν αρκετά μεγαλύτερο αν δεν είχε αλλάξει, από τον Ιούνιο του 2015, αναδρομικά από το 2013, ο τρόπος υπολογισμού του που π.χ. στις εισαγωγές περιλαμβάνει ποσό 1,5 δις, ευρώ από το λαθρεμπόριο ναρκωτικών, καπνού κλπ.

  Σημειώνουμε ότι στο σχετικό Δελτίο Τύπου της Τράπεζας της Ελλάδος για το 2014 το Ισοζύγιο εμφανίζει πλεόνασμα 1,8 δις. ευρώ.

  Μια χώρα υποτιμάει το νόμισμά της για ένα και μοναδικό λόγο, προκειμένου να καλύψει το έλλειμμα του Ισοζυγίου Εξωτερικών Συναλλαγών.

  Στην Ελλάδα όμως το έλλειμμα έχει μηδενιστεί και γι’ αυτό δεν απαιτείται υποτίμηση της Νέας Δραχμής.

  Η υποτίμηση έχει γίνει ήδη, είναι η εσωτερική υποτίμηση που μείωσε μισθούς, συντάξεις και τ’ άλλα εισοδήματα, δε χρειάζεται λοιπόν και νομισματική υποτίμηση.

  Ο κ. Βιλιάρδος εκφράζει την ανησυχία του ότι το Ισοζύγιο μπορεί να γίνει και πάλι έντονα ελλειμματικό λόγω αντιποίνων από την πλευρά των δανειστών.

  Θεωρούμε ότι εμπορικά αντίποινα δε θα υπάρξουν γιατί οι δανειστές έχουν να χάσουν περισσότερα από ό,τι η Ελλάδα.

  Στις διεθνείς σχέσεις, σε αντίθεση με τις προσωπικές, κυριαρχούν τα συμφέροντα και όχι η εκδίκηση.

  Σε κάθε περίπτωση όμως μια ανεξάρτητη ελληνική κυβέρνηση μπορεί να λάβει πολλά μέτρα προστασίας του Ισοζυγίου, στο σκέλος των εισαγωγών, τα οποία δεν μπορούμε, λόγω χώρου, να αναπτύξουμε εδώ.

  4. Το Δημόσιο Χρέος

  $$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$

  $$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$

  Το τεράστιο Δημόσιο Χρέος (321 δις. το 2015) είναι αδύνατο να αποπληρωθεί και αυτό το γνωρίζουν οι πάντες.

  Οι συζητήσεις για τη βιωσιμότητα του χρέους αποσκοπούν στο να μπορεί η Ελλάδα να πληρώνει, κάθε χρόνο, τους τόκους ανακυκλώνοντας το κεφάλαιο, δηλαδή, να παίρνουμε νέα δάνεια με τα οποία θα πληρώνουμε τα παλιά που λήγουν (ωριμάζουν).

  Όταν η Ελλάδα θωρακίσει την οικονομία της με τη Νέα Δραχμή και δε θα μπορούν οι δανειστές να την εκβιάζουν, με στέρηση της ρευστότητας και το κλείσιμο των τραπεζών, θα προχωρήσει στη λύση για το χρέος.

  Πρώτη άμεση ενέργεια θα είναι η καταγγελία των τριών Δανειακών συμβάσεων και η παύση αποπληρωμής των τοκοχρεολυσίων κάτι που θα οδηγήσει σε μια χρονοβόρα συνολική επαναδιαπραγμάτευση με τις διάφορες κατηγορίες πιστωτών.

  Δεύτερη ενέργεια θα είναι ο λογιστικός έλεγχος του χρέους για να καθοριστεί ποιο τμήμα του είναι παράνομο, αθέμιτο και επονείδιστο και κατά συνέπεια, με βάση το διεθνές δίκαιο, μπορεί να διαγραφεί.

  Τρίτη ενέργεια θα είναι η άμεση διεκδίκηση από τη Γερμανία, με επίσημη ρηματική διακοίνωση, του αναγκαστικού κατοχικού δανείου, των πολεμικών επανορθώσεων και τις αποζημιώσεις των θυμάτων.

  Σύμφωνα με το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους οι συνολικές γερμανικές οφειλές ανέρχονται σε 278,7 δις. ευρώ.

  Το πιο σημαντικό όπλο που θα διαθέτει η Ελλάδα, όταν θα έχει επιστρέψει στο εθνικό νόμισμά της, είναι η αποπληρωμή του όποιου χρέους αναγνωριστεί, σε Νέες Δραχμές.

  Το Δημόσιο Χρέος σήμερα, κατά το μεγαλύτερο ποσοστό του (εκτός από το χρέος προς το ΔΝΤ), δεν είναι σε συνάλλαγμα, αλλά στο «εθνικό» νόμισμα της χώρας το ευρώ.

  Για το λόγο αυτό όταν βγούμε από την Ευρωζώνη, δεν πρέπει να πληρώσουμε το χρέος σε συνάλλαγμα αλλά στο νέο εθνικό νόμισμά μας. Θα κάνουμε, δηλαδή, ότι έγινε το 2001 – 2002 που μπήκαμε στο ευρώ.

  Θυμίζουμε ότι το 2001 το 75% του χρέους ήταν εσωτερικό, σε δραχμές (36 τρισεκ. δρχ.) και σε μια νύχτα, την 1-1-2002, μετατράπηκε σε ευρώ (105 δις. ευρώ), έτσι έγινε χρέος σε συνάλλαγμα αφού η χώρα μας δεν μπορεί να «κόψει» ευρώ. Ο Τζόρτζ Φρίντμαν, διευθυντής του αμερικανικού ιστότοπου Stratfor έγραψε (Απρίλιος ’15) ένα άρθρο στο οποίο, μεταξύ άλλων, λέει:

  «Οι Έλληνες θα μπορούσαν να τυπώσουν δραχμές και να ανακοινώσουν, όχι να προτείνουν, ότι το χρέος τους θα πληρωθεί σ’ αυτό το νόμισμα».

  Με τη Νέα Δραχμή η Ελλάδα θα ξεκινήσει τη χρηματοδότηση ενός μεγάλου εθνικού προγράμματος δημόσιων και ιδιωτικών παραγωγικών και μόνο επενδύσεων.

  Από την πρώτη στιγμή η κατάσταση θα σταματήσει να επιδεινώνεται και προοδευτικά θα αρχίσει να βελτιώνεται.

  Η αύξηση της νομισματικής κυκλοφορίας θα κατευθύνεται αποκλειστικά σε νέες παραγωγικές επενδύσεις στον αγροτικό τομέα, τη βιοτεχνία και τη βιομηχανία.

  Οι μισθοί και οι συντάξεις θα αυξάνονται και η ανεργία θα μειώνεται σταδιακά όσο θα αυξάνεται το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ).

  Η Γεωπολιτική

  ======================
  //////////////////////
  ***********************

  Ο Βασίλης Βιλιάρδος θέτει, μεταξύ των άλλων και το ερώτημα αν είναι η Ελλάδα γεωπολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά σε θέση να προβεί σε τέτοιου είδους ενέργειες χωρίς να υποστεί σοβαρότατες απώλειες, όσον αφορά την εδαφική ακεραιότητα της.

  Το βέβαιο είναι ότι μια χρεοκοπημένη χώρα, με κατεστραμμένη οικονομία, σε κοινωνική αποσύνθεση, δεν μπορεί να υπερασπιστεί σήμερα τα εθνικά συμφέροντά της, Θυμίζουμε ότι οι δανειστές, μέσω των Μνημονίων, επιβάλλουν ακόμη και τη μείωση του προϋπολογισμού των Ενόπλων Δυνάμεων.

  Η Ελλάδα κυβερνάται ουσιαστικά από την Ύπατη Αρμοστεία των δανειστών που δεν ελέγχουν μόνο την οικονομία της αλλά επιβάλλουν τα γεωπολιτικά συμφέροντά τους.

  Η χώρα μας δε χρειάζεται αφεντικά που αποφασίζουν για την τύχη της, αλλά συμμάχους των οποίων τα συμφέροντα ταυτίζονται με αυτά του ελληνισμού.

  Όσο η χώρα μας παραμένει δεδομένη, ούτε πραγματικούς συμμάχους μπορεί να αποκτήσει ούτε κανείς την παίρνει στα σοβαρά, τη θεωρούν δεδομένη, της ζητάνε ό,τι θέλουν και την κάνουν ό,τι θέλουν, όπως θα συμπεριφέροντο σε μια αποικία.

  Βασικό στοιχείο της γεωπολιτικής στρατηγικής της Ελλάδας, για να προστατευτεί έναντι εχθρών και «φίλων» είναι να πάψει να θεωρείται δεδομένη.

  Η πρώτη και αποφασιστική ενέργεια προς αυτή την κατεύθυνση είναι η έξοδος από την Ευρωζώνη και η αποκατάσταση της εθνικής κυριαρχίας.

  Ο κ. Βιλιάρδος θέτει και πολλά άλλα ερωτήματα που δεν μπορούν να απαντηθούν στον περιορισμένο χώρο ενός άρθρου.

  Οι αναγνώστες που ενδιαφέρονται για ένα σχέδιο σωτηρίας της Ελλάδας μπορούν να διαβάσουν το βιβλίο του γράφοντος

  «Η Επανάσταση του Grexit – Το Σχέδιο» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Α.Α. Λιβάνη, με πρόλογο της Μαρίας Νεγρεπόντη – Δελιβάνη (πρώην πρύτανης και καθηγήτρια Οικονομικών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας), ενώ το κεφάλαιο

  «Η Γεωπολιτική Διάσταση» έχει γράψει ο Κωνσταντίνος Γρίβας (διδάσκει στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, στο τμήμα Τουρκικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, στη Σχολή Εθνικής Άμυνας και στη Σχολή Διοίκησης και Επιτελών της Πολεμικής Αεροπορίας).

  Κλείνοντας θα θέλαμε να τονίσουμε ότι τίποτα δεν είναι εύκολο.

  Όλα εξαρτώνται από την αποφασιστικότητα των Ελλήνων να επιβιώσουν με αξιοπρέπεια και να αποκαταστήσουν την εθνική κυριαρχία της χώρας τους, για τους ίδιους, για τα παιδιά τους, για την πατρίδα τους.

  Θα είναι ένας αγώνας ζωής ή θανάτου με τους πανίσχυρους δανειστές, τους εγχώριους δωσίλογους και την «πέμπτη φάλαγγα» των Μαζικών Μέσων Προπαγάνδας (ΜΜΠ).

  Το κείμενο αυτό αναρτήθηκε στις 17-4-16 στο

  http://www.analyst.gr στην κατηγορία «ΑΠΟΨΕΙΣ

  https://greekattack.wordpress.com/2016/04/17/%CF%84%CE%B1-%CE%B5%CF%81%CF%89%CF%84%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%BC%CE%AE%CF%82/

  ***********************************
  ***********************************
  ***********************************

  ΥΣ.

  ΟΣΟ ΣΚΛΗΡΟΣ Ο ΤΥΡΡΑΝΟΣ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ

  ΓΙΑ ΛΕΥΤΕΡΙΑ

  ΣΠΑΣΤΕ ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΣΑΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΒΑΛΤΩΣΕΙ ΣΤΗΝ Ε.Ε ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΡΩ ..,

  ΕΛΕΟΣ ΕΛΕΟΣ ΕΛΕΟΣ

  ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΜΑΣ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

  ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΝΑ ΤΑΥΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΧΡΗΜΑ

  ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΟΙ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΓΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ

  Η Ε.Ε ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΡΩ ΕΙΝΑΙ ΒΑΛΤΟΣ

  ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΙ ΠΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ

  ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΕΛΛΑΔΑ

  ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ! ! !

  ΤΕΛΟΣ ΟΙ ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ

  Η ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΓΙΑΓΙΑ

  • Η ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΓΙΑΓΙΑ

    23 Απριλίου 2016 at 08:12 · Απάντηση

    Ο Μυστικός φόβος της Ευρώπης για την Ελλάδα!

    Παρασκευή, Απριλίου 22, 2016

    https://4.bp.blogspot.com/-UWIAp7hNN-I/VxnNgJTMAxI/AAAAAAAAc6I/LIH9M-_6_54NkRY2MEEReGc4gnVw9y9jQCLcB/s400/o-mystikos-fobos-ths-europhs-gia-thn-ellada.jpg

    Ιδού μια άλλη άποψη από τον Brett Arends.

    Η μετάφραση έγινε από τον Καθ. Ηλία Σταμπολιάδη.

    Οι απόψεις του συγκεκριμένου κειμένου

    ενισχύθηκαν με τις θέσεις της Καθ. Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη.

    Υπάρχει ένας μυστικός φόβος που διακατέχει τους δυνατούς της Ευρώπης.

    Έχει αφεντικά της πολιτικής που ξαγρυπνούν στις Βρυξέλες.

    Έχει τραπεζίτες στο Βερολίνο που στριφογυρίζουν εμπύρετοι στα μεταξωτά τους σεντόνια.

    Έχει ευρωκράτες που παραμιλάνε μέσα στο κόκκινο κρασί τους. Ποιος είναι ο φόβος ;

    Δεν είναι το ότι εάν η Ελλάδα εγκαταλείψει το ευρώ οι Έλληνες θα υποφέρουν μία τρομερή οικονομική κατάρρευση.

    Ο φόβος είναι ότι,……….

    εάν η Ελλάδα εγκαταλείψει το ευρώ, η χώρα θα επιστρέψει στην ευημερία και τότε και άλλες χώρες θα μπορούσαν να ακολουθήσουν.

    Υπάρχει ένα διάγραμμα με στοιχεία του ίδιου του ΔΝΤ στον σύνδεσμο Opinion: Europe’s secret fear about Greece – MarketWatch στο οποίο μπορεί κανείς να δει ότι η Ελλάδα με την παλιά κακή δραχμή είχε διπλάσια οικονομική ανάπτυξη από ότι με το ευρώ.

    Και δεν ήταν μόνη, η Ιταλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία έχουν να πουν παρόμοιες ιστορίες.

    Η οικονομική τους ανάπτυξη στις δεκαετίες του 80 και του 90, που παλεύανε με τη λιρέτα, την πεσέτα και το εσκούδο κοροϊδεύει την απόδοση τους με το γερμανο-κρατούμενο ευρώ.

    Προφανώς το να έχει κανείς τον έλεγχο του εθνικού του νομίσματος και της δικής του νομισματικής πολιτικής δουλεύει καλύτερα έχοντας την δική σου κυβέρνηση την δική σου εθνική κυριαρχία.

    Ποιος ξέρει;

    Τα ανωτέρω στοιχεία προέρχονται από δεδομένα του ίδιου του ΔΝΤ.

    Δείχνουν πραγματική οικονομική ανάπτυξη σε τέσσερα νοτιοευρωπαϊκά νομίσματα την περίοδο πριν αποδεχθούν το ευρώ από το 1980 έως το1998 σε σύγκριση με την περίοδο αφού εκδόθηκε το κοινό νόμισμα στις αρχές του 1999.

    (Οι αριθμοί δείχνουν τη μέση ετήσια ανάπτυξη στο ΑΕΠ, μετρούμενο ανά κάτοικο με την πραγματική αγοραστική του ικανότητα, για να επαλειφθεί ο πληθωρισμός.)

    Είχαν πει στους λαούς της Ευρώπης ότι το ευρώ θα έφερνε σταθερότητα, αλλά δεν έφερε. Βεβαίως υπεισέρχονται πολλοί παράγοντες και δεν φταίει μόνο το ευρώ.

    Όμως το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα πουλήθηκε στους ανθρώπους αυτών των χωρών, όταν το ψήφιζαν, ως το μαγικό μέσο που θα μετασχημάτιζε τις οικονομικές τους τύχες.

    Τους είπαν να εγκαταλείψουν την κυριαρχία και την ανεξαρτησία τους με αντάλλαγμα τεράστια οικονομικά οφέλη.

    Αντί αυτού το ευρώ ‘χρηματικοποίησε’ τις οικονομίες τους πνίγοντας τες με τόνους φθηνού, εύκολου χρήματος και δημιουργώντας γιγαντιαίες χάρτινες φούσκες που τώρα έχουν σκάσει.

    Είπαν στους λαούς της Ευρώπης ότι το ευρώ θα φέρει σταθερότητα, αλλά δεν έφερε,

    Τους είπαν ότι θα φέρει ευημερία, αλλά δεν έφερε.

    Τους είπαν ότι θα φέρει ανάπτυξη, αλλά δεν έφερε.

    Είναι πράγματι οι Έλληνες ένα τσαμπί από ρέμπελους ουζο-πότες όπως διατείνονται οι ρέμπελοι σαμπανιο-πότες των Βρυξελλών;

    Πριν αποδεχθούν το ευρώ οι Έλληνες κατάφεραν πραγματική ετήσια ανάπτυξη 4% και μέση ανεργία 7,7%.

    Από τότε που δέχθηκαν τη θερμή χρηματιστική αγκαλιά των Βρυξελών, της Φραγκφούρτης και του Βερολίνου η ετήσια ανάπτυξη στην Ελλάδα έπεσε στο 2% με μέση ανεργία 14%.

    Με άλλα λόγια η Ελλάδα με το ευρώ έπεσε στη μισή ανάπτυξη και διπλασίασε την ανεργία σε σχέση με τη δραχμή. Μερικοί επωφελήθηκαν.

    Η Ισλανδία πέρασε μία μαζική χρηματο-οικονομική κρίση το 2007-9 όπως και η Ελλάδα, αλλά η Ισλανδία είναι μία κυρίαρχη χώρα με το δικό της νόμισμα. Η ισλανδική κορώνα έπεσε δύο φορές μέχρι τώρα στις νομισματικές αγορές ως προς το ευρώ.

    Η φθηνή κορώνα βοήθησε την Ισλανδία να σταθεί στα πόδια της. Αυτό μπορεί να το κάνει κανείς όταν έχει το δικό του νόμισμα.

    Δεν αποτελεί πραγματικά έκπληξη το ότι αντικαθεστωτικές δυνάμεις έχουν ήδη εμφανιστεί στην Ιταλία, Ισπανία και Πορτογαλία, όπως και στην Ελλάδα.

    Χώρες που ενώθηκαν με το ευρώ έχουν χάσει την κυριαρχία τους όπως και την ανάπτυξη τους.

    Γιατί πρέπει ο Έλληνας Πρωθυπουργός να ζητά την άδεια της Γερμανίδας Καγκελαρίου πριν να αλλάξει την εθνική πολιτική των συντάξεων;

    Γιατί θα πρέπει να δεχτεί την επίθεση από διεθνείς πιστωτές που του λένε ότι η Ελλάδα έχει πάρα πολλούς μεταπτυχιακούς φοιτητές;

    Σήμερα απειλούν τους Έλληνες με χαμό, αποσύνθεση και καταστροφή, εάν προσπαθήσουν να επιστρέψουν πάλι στο δικό τους νόμισμα.

    Και τι είναι αυτό, έτσι και αλλιώς είχαν χαμό, αποσύνθεση και καταστροφή τουλάχιστον τα οκτώ τελευταία χρόνια.

    Θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι οι Βρυξέλες είχαν απειλήσει και πρωτύτερα.

    Πίσω στη δεκαετία του 90 είπαν στους Βρετανούς ότι θα βρεθούν σε μεγάλο μπελά εάν δεν εγκαταλείψουν την λίρα για το κοινό νόμισμα.

    Η βρετανική οικονομία θα βουλιάξει και η Βρετανία θα απομονωθεί.

    Θα έπρεπε μάλιστα να ξεχάσουν ότι το Λονδίνο θα παρέμενε ένα μεγάλο οικονομικό κέντρο.

    Χωρίς το ευρώ το Λονδίνο θα τελείωνε.

    Έτσι έλεγαν τότε.

    Εάν θέλετε να δείτε πόσο τελειωμένο είναι το Λονδίνο προσπαθήστε να αγοράσετε ένα σπίτι εκεί.
    γράφει ο Brett Arends*

    Μετάφραση: Ηλίας Σταμπολιάδης**

    [Πηγή Άρθρου: Opinion: Europe’s secret fear about Greece – MarketWatch, 16 Ιουνίου 2015]

    *Ο Brett Arends είναι ένας βραβευμένος οικονομικός αναλυτής με πολυετή εμπειρία γύρω από θέματα αγορών, οικονομίας και προσωπικής χρηματοδότησης.

    Το τελευταίο του βιβλίο “Storm Proof your Money” δημοσιεύτηκε από την John Wiley Co.

    Nick Argyriou
    makeleio.gr
    thesecretrealtruth.blogspot.com

    http://www.iokh.gr/2016/04/o-mystikos-fobos-ths-europhs-gia-thn-ellada.html?utm_source=dlvr.it&utm_medium=facebook